Articles by "Ευρώπη"


Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα Ευρώπη. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων

Ήρθε με το ταχυδρομείο το έντυπο της βελγικής φορολογικής μου δήλωσης για το 2022. Αυτό που μου έκανε εντύπωση δεν είναι τόσο το τυποποιημένο σχέδιο, οι απλές οδηγίες και η δυνατότητα εύκολης επικοινωνίας με το Υπουργείο Οικονομικών αλλά η δημόσια δήλωση και λογοδοσία του Υπουργείου για το που πάνε τα χρήματα που δίνουν όλοι μέσω των φορολογικών τους δηλώσεων.
Λέει το Υπουργείο Οικονομικών πως έλαβε 278,7 δις. ευρώ από φυσικά και νομικά πρόσωπα. Και αυτά τα χρήματα τα ξόδεψε με τον παρακάτω τρόπο:
20,1% για συντάξεις (το Βέλγιο όπως και οι περισσότερες χώρες είναι μια χώρα με ιδιαίτερα γερασμένο πληθυσμό)
15,5% για θέματα υγείας (το Βέλγιο είναι μια χώρα με καλό σύστημα υγείας)
11,3% για εκπαίδευση
7,6% για οικονομική πολιτική
7,2% για τη δημόσια διοίκηση
6,7% για υποστήριξη ευπαθών ομάδων
5,8% για ανεργία και κοινωνικό αποκλεισμό
5,1% για μεταφορές (το Βέλγιο δεν έχει διόδια και για όλων των ειδών τις δημόσιες μετακινήσεις υπάρχουν μεγάλες δημόσιες επιχειρήσεις)
4% για οικογένεια και παιδί
3,3% για το δημόσιο χρέος
3,2% για δημόσια τάξη και ασφάλεια
2,4% για το περιβάλλον
2,2% για αναψυχή, πολιτισμό και θρησκευτικά θέματα (το Βέλγιο έχει αναγνωρισμένες 6 θρησκείες - η τελευταία είναι ο Βουδισμός- των οποίων οι λειτουργοί είναι δημόσιοι υπάλληλοι)
2% για έρευνα (υψηλό ποσοστό)
2% για άλλες δαπάνες
1,6% για άμυνα (τι να λέμε τώρα!!!).
Επίσης το 55% των εσόδων διαχειρίζεται η εθνική κυβέρνηση, το 33% οι κοινότητες και το 12% οι δήμοι.
Και link για παραπάνω πληροφορίες με αναφορά στη Eurostat.
Η διαδικασία της δημόσιας λογοδοσίας είναι μέρος της πολιτικής κουλτούρας της χώρας σε τοπικό, περιφερειακό και εθνικό επίπεδο. (Κάποια στιγμή θα σας πω πολλά για το σύστημα αυτό που πατάει στην παράδοση των αρχαίων κρατών πόλεων).
Οι εκλεγμένοι συνεχώς (και όχι κάθε 4 χρόνια κατά τις εκλογές) επιστρέφουν/ επικοινωνούν με τους πολίτες και αναφέρουν τι κάναν και πως διαχειρίστηκαν το δημόσιο χρήμα.
Αυτά! Και μετά επέστρεψα στις σκέψεις για το ελληνικό σύστημα, τις εκλογές που έρχονται και το πόσο θέλουν όλοι να σώσουν τη χώρα, το που ξοδεύονται τα χρήματα του ελληνικού προϋπολογισμού και το τι θα μπορούσαμε να κάνουμε όλοι εμείς οι πολίτες/ αιμοδότες του συστήματος που ζητάμε καλύτερη διαχείριση και διαφάνεια, απολογισμό από το δήμαρχο, τον περιφερειάρχη, την κυβέρνηση.
Αλλά μάλλον δεν ενδιαφέρει και πολλούς συμπατριώτες η ατζέντα αυτή.





Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου

Του Δημήτρη Κωνσταντακόπουλου
24 Μαρτίου 2023

Στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο πραγματοποιήθηκε στις 20 Μαρτίου μια διεθνής διάσκεψη με θέμα «Μέτρα οικοδόμησης εμπιστοσύνης μπροστά στην οξεία πόλωση στην Ευρώπη». Η διάσκεψη υιοθέτησε μια έκκληση που παραθέτουμε στο τέλος αυτού του κειμένου.

Στη διάσκεψη συμμετείχαν επτά νυν (από την ομάδα της Αριστεράς και των Ανεξάρτητων) και ένας πρώην ευρωβουλευτής (της ομάδας των Πρασίνων – Ευρωπαϊκής Συμμαχίας Ελευθερίας), καθώς και διανοούμενοι και δημοσιογράφοι από αρκετές ευρωπαϊκές χώρες. Οι συμμετέχοντες, αν και προήρχοντο από διαφορετικές χώρες και έχουν διαφορετικές πολιτικές απόψεις, συμμερίζονται τη μεγάλη ανησυχία για τη διαιώνιση του πολέμου στην Ουκρανία και του νέου Ψυχρού Πολέμου, όπως και για τις αποστολές όλο και ισχυρότερων όπλων στη χώρα αυτή, ενώ ανησυχούν ιδιαίτερα για τις επιπτώσεις που έχουν αυτές οι πολιτικές στην ευρωπαϊκή και παγκόσμια οικολογική, κοινωνική και οικονομική κατάσταση.

Οι συμμετέχοντες διαφώνησαν επίσης με το πολεμοχαρές, εξτρεμιστικό και υστερικά αντιρωσικό περιεχόμενο και τόνο των αποφάσεων για την Ουκρανία του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου, όσο και της Ευρωπαϊκής Επιτροπής.

Να σημειώσουμε ότι αυτά τα ευρωπαϊκά όργανα δρουν σε πλήρη συμφωνία με την Ουάσινγκτον, που, αφού τορπίλισε τις ειρηνευτικές διαπραγματεύσεις Ουκρανίας – Ρωσίας τον Μάρτιο του 2022, δήλωσε πάλι προ ημερών ότι είναι αντίθετη με τη διακοπή των εχθροπραξιών στην Ουκρανία.

Ταυτόχρονα, η αμερικανική κυβέρνηση και το ΝΑΤΟ πιέζουν το Κίεβο να προχωρήσει σε αντεπίθεση για την οποία δεν διαθέτει τα μέσα και απειλεί να εξελιχθεί σε μια νέα μεγάλη σφαγή, όχι γιατί η Ουκρανία έχει οποιαδήποτε πιθανότητα να νικήσει τη Ρωσία αλλά για να στηρίξουν το αφήγημα ότι έχει εν τέλει κάποιο νόημα η παροχή μαζικής στρατιωτικής βοήθειας στην Ουκρανία.

Το Ευρωκοινοβούλιο, όχι μόνο εμφανίστηκε έως τώρα πολύ πρόθυμο να συνταχθεί με την Ουάσιγκτον και το ΝΑΤΟ, αλλά και διεκδικεί, μαζί με την Ευρωπαϊκή Επιτροπή, ρόλο «βασιλικότερου του βασιλέως». Οι Ευρωβουλευτές άλλωστε είναι πολύ πιο απομακρυσμένοι από τους πολίτες των χωρών τους από τα μέλη των εθνικών Κοινοβουλίων. Πολύ συχνά οι πολίτες δεν πληροφορούνται καν τι ακριβώς ψηφίζουν στο Ευρωκοινοβούλιο και άλλα ευρωπαϊκά όργανα οι υποτιθέμενοι εκπρόσωποί τους. Αντίθετα, οι Ευρωβουλευτές είναι πολύ πιο κοντά στα αναρίθμητα λόμπι και τα διάφορα οικονομικά και γεωπολιτικά κέντρα ισχύος που επικαθορίζουν τις ευρωπαϊκές πολιτικές.

Πλέον όμως, τόσο το Ευρωκοινοβούλιο όσο και η Ευρωπαϊκή Επιτροπή έρχονται σε διαρκώς μεγαλύτερη σύγκρουση με ένα ογκούμενο τμήμα της ευρωπαϊκής κοινής γνώμης που διαφωνεί με τις πολιτικές που έχει υιοθετήσει η Δύση στο ουκρανικό και ανησυχεί όλο και περισσότερο για τις συνέπειες που μπορεί να έχει η συνέχιση και κλιμάκωση της σύγκρουσης. Και αυτό παρά το ανήκουστο μπαράζ προπαγάνδας στο οποίο υπόκειται από τα ΜΜΕ και τους πολιτικούς της, μπαράζ που δεν έχει προηγούμενο σε όλο τον δυτικό κόσμο μετά τον 2ο Παγκόσμιο Πόλεμο και την ήττα του Ναζισμού.

Η διάσκεψη της 20ής Μαρτίου ήταν η πρώτη φορά, από την έναρξη του πολέμου στην Ουκρανία και του νέου Ψυχρού Πολέμου, που εκδηλώθηκαν οργανωμένα στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο οι Ευρωβουλευτές που έχουν το θάρρος να αντιταχθούν ανοιχτά στη δυτική πολιτική και να αντιτάξουν συγκροτημένα τα δικά τους επιχειρήματα στην ΕΕ και το ΝΑΤΟ, κάνοντάς το μάλιστα στην ίδια την πρωτεύουσα των δύο οργανισμών. Και έχουμε πολλούς λόγους να πιστεύουμε ότι εκφράζουν και αρκετούς ακόμα συναδέλφους τους που διαφωνούν με τις ασκούμενες πολιτικές, δεν βρίσκουν όμως το θάρρος να διαφοροποιηθούν ανοιχτά. Ήταν μια προσπάθεια να αντιπαρατεθεί η φωνή της ειρήνης και της λογικής στην πολιτική των γερακιών, του «Κόμματος του Πολέμου», που κυριαρχούν πλήρως μέχρι σήμερα σε Ε.Ε. και ΝΑΤΟ, ασκώντας είδος ιδεολογικής τρομοκρατίας, ενοχοποιώντας και δυσφημώντας ως περίπου ενεργούμενο του Πούτιν και πράκτορα της Ρωσίας οποιονδήποτε διατυπώνει ακόμα και τις ελάχιστες επιφυλάξεις απέναντι στο κυρίαρχο δυτικό αφήγημα.

Σε τελική ανάλυση, και η ίδια η πραγματοποίηση της διάσκεψης αντανακλά την σταδιακή διαφοροποίηση της ευρωπαϊκής κοινής γνώμης που συνειδητοποιεί όλο και εναργέστερα τους κινδύνους από την παράταση και κλιμάκωση του πολέμου. Στην Ευρώπη άρχισε ήδη να διαφαίνεται αυτό από το περασμένο καλοκαίρι με την έκκληση εκατοντάδων διανοουμένων από όλο τον κόσμο, που έσπασε την αρχική «ομοφωνία». Κλιμακώθηκε με το γερμανικό Μανιφέστο για την Ειρήνη και τις μεγάλες διαδηλώσεις που έγιναν στη Γερμανία και άλλες ευρωπαϊκές χώρες κατά του πολέμου και του ΝΑΤΟ (μαζί με τις ενέργειες συνδικάτων και ακτιβιστών στην Ιταλία και την Ελλάδα κατά της αποστολής όπλων στην Ουκρανία. Όπως μας ενημέρωσε η σπουδαία Ιρλανδή αγωνίστρια, αριστερή ευρωβουλευτής Κλερ Ντάλι (παρακολουθείστε εδώ απόσπασμα της ομιλίας της στο Ευρωκοινοβούλιο), ετοιμάζει ήδη μια επόμενη εκδήλωση υπέρ της ειρήνης στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο μέσα στον Μάιο.

Δεν είναι υπερβολή να πούμε ότι η Ντάλι με τον επίσης Ιρλανδό ευρωβουλευτή Ουάλας, τη Σάρα Βάργκενεχτ, τον Όσκαρ Λαφοντέν, τη Γερμανίδα βουλευτή Σεβίμ Ντάγκντελεν και μια φούχτα ακόμα προσώπων και οργανώσεων ανά την Ευρώπη, σώζουν κατά κάποιο τρόπο τη «χαμένη τιμή» μιας ευρωπαϊκής αριστεράς που (όπως και η ευρωπαϊκή δεξιά) έχουν ταυτιστεί σε πολύ μεγάλο βαθμό με το ΝΑΤΟ και τις ΗΠΑ, ακόμα και εις βάρος προφανών ευρωπαϊκών συμφερόντων. Δεν μπορεί να υπάρξει αριστερά που να μην αντιτίθεται στον ιμπεριαλισμό, είπε στη διάρκεια της διάσκεψης o καθηγητής του Πανεπιστημίου ELTE της Βουδαπέστης Αντάλ Αττίλα. Παράλειψή μας θα ήταν εξάλλου να μην αναφέρουμε τον καθοριστικό ρόλο της θαρραλέας Λετονής ευρωβουλευτού Τατιάνας Ζντανόκα στη διοργάνωση της διάσκεψης.

Είναι μια αρχή ακόμα, το αυθεντικό κίνημα της ειρήνης στην Ευρώπη παραμένει μικρό, όμως ελπίζει κανείς αυτό το κίνημα να ανοίξει τον δρόμο σε ένα πολύ ευρύτερο μέτωπο ειρήνης και λογικής εντός της Δύσης, χωρίς την ανάπτυξη του οποίου δεν φαίνεται δυστυχώς πιθανός ο τερματισμός μιας σύρραξης που δεν καταστρέφει μόνο την Ουκρανία, αλλά και εγκυμονεί τεράστιους κινδύνους για την Ευρώπη και όλο τον κόσμο.

Η ανάπτυξη ενός τέτοιου κινήματος στην ίδια τη Δύση έχει ασφαλώς στρατηγικό χαρακτήρα. Συχνά σκεπτόμαστε με όρους του παρελθόντος, του Α’ και του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου, και αναλογίες με αυτό το παρελθόν. Μετά όμως το 1945, βρισκόμαστε σε ένα περιβάλλον που διαφέρει ριζικά από οτιδήποτε γνώρισε η ανθρωπότητα στην ιστορία της. Γιατί διαθέτουμε και αναπτύσσουμε συνεχώς παραγωγικές και τεχνολογικές δυνάμεις που μπορούν να καταστρέψουν τη ζωή πάνω στη Γη. Δεν μπορεί να κερδηθεί παγκόσμιος πόλεμος και παραμένει πάντα επίκαιρη η προειδοποίηση του Στάνλεϊ Κιούμπρικ με το αριστούργημά του «ΣΟΣ Πεντάγωνο καλεί Μόσχα», όπως και η πιο πρόσφατη της καταπληκτικής ταινίας «Μη κοιτάς ψηλά».

Οι πόλεμοι στη Μέση Ανατολή και στην Ουκρανία, η οικονομική άνοδος της Κίνας, το οικονομικό και δημογραφικό βάρος του Νότου της ανθρωπότητας καθιστούν ανέφικτη τη δυτική κυριαρχία στον πλανήτη που φάνηκε προς στιγμήν εφικτή το 1991, τον λεγόμενο «μονοπολικό» κόσμο (κάτι που σημειωτέον αναγνώρισε προς το τέλος της ζωής του και ο ίδιος ο Μπρζεζίνσκι, αλλά που δεν φαίνεται να αντιλαμβάνονται οι επίγονοί του). Αν η «συλλογική Δύση» συνεχίσει να την επιδιώκει, ναι μεν δεν θα την πετύχει, μπορεί όμως να προκαλέσει την καταστροφή της ανθρωπότητας.

Για τον λόγο αυτό έχει τεράστια σημασία οι λαοί της Δύσης να συνειδητοποιήσουν το πραγματικό διακύβευμα της ουκρανικής κρίσης και να δράσουν αποφασιστικά για να σταματήσουν την κάθοδο στην καταστροφή, βάζοντας ταυτόχρονα τα θεμέλια, μαζί με τους λαούς της Ανατολής και του Νότου της ανθρωπότητας, για μια ριζικά διαφορετική δομή του παγκόσμιου συστήματος, ικανή να εξασφαλίσει τη βιωσιμότητα της ανθρωπότητας και του πολιτισμού της.


Στο τέλος της διάσκεψης, οι συμμετέχοντες υιοθέτησαν την παρακάτω έκκληση:

Η Έκκληση

Ο πόλεμος στην Ουκρανία συνεχίζεται με αμείωτη ένταση, προκαλώντας εκτεταμένες καταστροφές στον λαό και τις υποδομές της Ουκρανίας και τεράστια ζημιά στην παγκόσμια οικονομία. Αν συνεχιστεί η σύρραξη, η Ουκρανία θα είναι σύντομα μια χώρα χωρίς πληθυσμό και κατεστραμμένη.

Πολλοί άνθρωποι στην Ευρώπη φοβούνται για μια κλιμάκωση του πολέμου. Φοβούνται για το μέλλον τους και το μέλλον των παιδιών τους.

Η παράταση της Ουκρανικής σύγκρουσης αυξάνει τον κίνδυνο παγκόσμιας πυρηνικής, οικολογικής και κοινωνικο-οικονομικής καταστροφής, αυξάνοντας τον κίνδυνο εξολόθρευσης της ανθρωπότητας.

Για τον λόγο αυτό θεωρούμε ως απόλυτη και άμεση προτεραιότητα την άμεση κατάπαυση του πυρός και την έναρξη συνομιλιών, συνοδευόμενων από την άρση των κυρώσεων και τον τερματισμό του εξοπλισμού της Ουκρανίας. Να διαπραγματευθείς δεν σημαίνει να συνθηκολογήσεις. Να διαπραγματευθείς σημαίνει να κάνεις συμβιβασμούς. Με σκοπό να αποφύγεις εκατοντάδες χιλιάδες ακόμα θανάτους ή και ακόμα χειρότερα.

Καλούμε όλες τις κυβερνήσεις να σταματήσουν την κλιμάκωση των παραδόσεων όπλων. Κάθε μέρα που συνεχίζεται αυτός ο πόλεμος κοστίζει έως και 1000 ζωές – και μας φέρνει πιο κοντά στον 3ο Παγκόσμιο Πόλεμο.

Δεν υπάρχει πιο σημαντικό καθήκον για την ανθρωπότητα από το να σταματήσουμε την κάθοδό μας στην καταστροφή.

Καλούμε τους πολίτες όλου του κόσμου, όλα τα κοινωνικά κινήματα, τους διανοούμενους, τα συνδικάτα, τις θρησκευτικές κοινότητες και τις κυβερνήσεις να δράσουν αποφασιστικά σε αυτή την κατεύθυνση και να συντονίσουν τις προσπάθειές τους για την επίτευξη διαρκούς ειρήνης.


Pino Cabras (Ιταλία), πρώην Βουλευτής, εκδότης του online portal Megachip
Aleksandar Ciric (Σερβία), μέλος του Διοικητικού Συμβουλίου της ‘Ενωσης Δικηγόρων της Μαύρης Θάλασσας και της Κασπίας
Μichel Collon (Βέλγιο), Δημοσιογράφος, Διευθυντής του Investig‘ Action
Clare Daly (Ιρλανδία), Μέλος του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου
Gilbert Doctorow (Βέλγιο), πολιτικός αναλυτής, συγγραφέας
Franceska Donato (Ιταλία), Μέλος του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου
Leo Gabriel (Αυστρία), Μέλος του Διεθνούς Συμβουλίου του Παγκόσμιου Κοινωνικού Φόρουμ
Marcel de Graaff (Ολλανδία), Μέλος του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου
Inaki Irazabalbeitia (Χώρα των Βάσκων), πρώην μέλος του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου
Δημήτρης Κωνσταντακόπουλος (Ελλάδα), Δημοσιογράφος, Συντακτική Επιτροπή του Defend Democracy Press
Josifs Korens (Λετονία), Πρόεδρος, Διεθνές Κίνημα Pour un Futur Sans Fascisme (Για ένα μέλλον χωρίς Φασισμό)
Τamas Krausz (Ουγγαρία), Συντακτική επιτροπή της τριμηνιαίας επιθεώρησης Eszmélet (Συνείδηση)
Vladimirs Lindermans (Λετονία), Δημοσιογράφος
Miroslav Radacovsky (Σλοβακία). Μέλος του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου
Ivan Vilibor Sincic (Κροατία), Μέλος του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου
Mick Wallace (Ιρλανδία), Μέλος του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου
Zahari Zahariev (Βουλγαρία), Πρόεδρος του Ιδρύματος Slavyani
Tatjana Zdanoka (Latvia), Μέλος του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου


Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου

Επιτροπή του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου που επισκέφθηκε την Ελλάδα αυτή την εβδομάδα προειδοποίησε ότι το κράτος δικαίου στη χώρα αντιμετωπίζει πολύ σοβαρές απειλές.

Η Επιτροπή Πολιτικών Ελευθεριών του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου (LIBE) δήλωσε ότι η ανησυχητική αυτή εξέλιξη οφείλεται στην κακή ενημέρωση από τα μέσα ενημέρωσης, στις απειλές κατά των δημοσιογράφων και στις σοβαρές ελλείψεις στον τομέα της δικαιοσύνης.

Η επίσκεψη κάλυψε ένα ευρύ φάσμα θεμάτων, όπως η ελευθερία των μέσων ενημέρωσης και η ασφάλεια των δημοσιογράφων, οι μεταναστευτικές πολιτικές, τα ανθρώπινα δικαιώματα και η ίση μεταχείριση, η χρήση κατασκοπευτικού λογισμικού, το κράτος δικαίου και η καταπολέμηση της διαφθοράς.

Η πρόεδρος της αντιπροσωπείας Sophie In 'T Veld δήλωσε ότι "αν και η Ελλάδα διαθέτει ένα σταθερό θεσμικό και νομικό πλαίσιο, μια ζωντανή κοινωνία των πολιτών και ανεξάρτητα μέσα ενημέρωσης, η αντιπροσωπεία διαπιστώνει ότι υπάρχουν πολύ σοβαρές απειλές για το κράτος δικαίου και τα θεμελιώδη δικαιώματα"


Το κράτος δικαίου στην Ελλάδα "υπό μεγάλη πίεση"

"Οι έλεγχοι και οι ισορροπίες, που είναι απαραίτητες για μια ισχυρή δημοκρατία, δέχονται ισχυρές πιέσεις. Ο έλεγχος από ειδικούς φορείς και από τον ελεύθερο Τύπο έχει αποδυναμωθεί και η δικαιοσύνη είναι εξαιρετικά αργή και αναποτελεσματική, οδηγώντας σε μια κουλτούρα ατιμωρησίας. Η διαφθορά διαβρώνει τις δημόσιες υπηρεσίες και τα δημόσια αγαθά. Οι οργανώσεις της κοινωνίας των πολιτών δέχονται τεράστιες πιέσεις", δήλωσε ο πρόεδρος της Επιτροπής.

Η Grecian Delight υποστηρίζει την Ελλάδα

Αναφέρθηκε επίσης στη δολοφονία του δημοσιογράφου Γιώργου Καραϊβάζ, όπου "δεν υπάρχει ορατή πρόοδος στην αστυνομική έρευνα. Όχι μόνο δεν αποδίδεται δικαιοσύνη στην οικογένειά του, αλλά στέλνει και το μήνυμα ότι η ασφάλεια των δημοσιογράφων δεν αποτελεί προτεραιότητα για την κυβέρνηση"

Επιπλέον, τόνισε, πολλοί δημοσιογράφοι αντιμετωπίζουν σωματικές απειλές, λεκτικές επιθέσεις, μεταξύ άλλων από υψηλόβαθμους πολιτικούς και υπουργούς, και παραβίαση της ιδιωτικής τους ζωής με λογισμικό κατασκοπείας.

Η Sophie In 'T Veld πρόσθεσε ότι η ιδιοκτησία των μέσων ενημέρωσης από "μικρό αριθμό ολιγαρχών" επηρεάζει αρνητικά την πολυφωνία των μέσων ενημέρωσης, με αποτέλεσμα τη δραματική υποδημοσιοποίηση ορισμένων θεμάτων. Στον απόηχο του σιδηροδρομικού δυστυχήματος, μια κοινή δήλωση των ελληνικών δημοσιογραφικών ενώσεων ανέδειξε επίσης αυτό το πρόβλημα.

Η πρόεδρος της LIBE κατηγόρησε επίσης την Ελλάδα για τη μεταχείριση των μεταναστών και των προσφύγων.

"Η μεταχείριση των μεταναστών στα εξωτερικά σύνορα και στο εσωτερικό της χώρας, συμπεριλαμβανομένων των αναφορών για συστηματικές απωθήσεις, βία, αυθαίρετη κράτηση και κλοπή των αντικειμένων τους, είναι άκρως ανησυχητική. Οι περιορισμοί που έχουν επιβληθεί στις ΜΚΟ και στους δημοσιογράφους που αναφέρονται στη μετανάστευση πρέπει να αρθούν αμέσως", δήλωσε η ίδια.


πηγή
Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου

από τον Ralph Schoellhammer

Κάποτε, η Ευρώπη ήταν η καρδιά της καινοτομίας και της ανάπτυξης. Γιατί όμως τόσοι πολλοί βιομηχανικοί κολοσσοί μεταφέρουν την παραγωγή τους σήμερα

Οι υπέρογκοι λογαριασμοί ηλεκτρικού ρεύματος και η γραφειοκρατία πνίγουν την ευρωπαϊκή βιομηχανία, γράφει το Spiked. Οι ευρωπαϊκές εταιρείες αργοπεθαίνουν.

Η μεγαλύτερη χημική εταιρεία στον κόσμο, η BASF, μόλις ανακοίνωσε ότι θα μειώσει την παραγωγή της στην Ευρώπη, θα κλείσει αρκετές εταιρείες στη Γερμανία και θα περικόψει σχεδόν 2. 600 θέσεις εργασίας. Ένας από τους λόγους που προβάλλονται είναι η εκτίναξη της τιμής των υδρογονανθράκων, ενώ ξεχνάμε να αναφέρουμε άλλους εξίσου σημαντικούς παράγοντες. Ειδικότερα, το γεγονός ότι η ευρωπαϊκή αγορά έχει πάψει να είναι παγκοσμίως ανταγωνιστική λόγω της υπερβολικής γραφειοκρατίας και των υπέρογκων φόρων. Τελικά, οι Ευρωπαίοι πελάτες θα λαμβάνουν χημικές ουσίες από την Κίνα, τη Νότια Κορέα και τις ΗΠΑ.

Η Ευρώπη ήταν κάποτε η καρδιά της καινοτομίας και της ανάπτυξης. Γιατί, λοιπόν, τόσοι πολλοί βιομηχανικοί κολοσσοί αποφασίζουν να μεταφέρουν την παραγωγή τους Επειδή δεν είναι μόνο η BASF και η γερμανική χημική βιομηχανία που εγκαταλείπουν σήμερα την Ευρώπη. Ο όμιλος Volkswagen ανακοίνωσε επίσης πρόσφατα ότι το κύριο μέρος της παραγωγής του θα μεταφερθεί σύντομα από τη Γερμανία στις Ηνωμένες Πολιτείες.

Εκ πρώτης όψεως, η Ευρώπη και οι Ηνωμένες Πολιτείες παραμένουν οι μεγαλύτερες οικονομίες του κόσμου. Αλλά οι περισσότερες οικονομικές τάσεις δεν υπόσχονται καλά πράγματα για τη Δύση.

Ας πάρουμε την παραγωγή ενέργειας. Οι Ευρωπαίοι και Αμερικανοί καταναλωτές αντιμετωπίζουν ήδη υψηλές τιμές. Αυτό συμβαίνει ενώ κυβερνητικά όργανα, όπως η Επιτροπή Ρύθμισης Πυρηνικών Πόρων των ΗΠΑ, κλείνουν πυρηνικά εργοστάσια όπου μπορούν.Εν τω μεταξύ, πέρυσι τα Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα, τα οποία μερικές φορές αναφέρονται ως πρατήριο καυσίμων, κατασκεύασαν τον τρίτο πυρηνικό αντιδραστήρα τους μέσα σε 10 χρόνια.
Και τι γίνεται με τις ανανεώσιμες πηγές ενέργειας ως λύση στα κλιματικά προβλήματα και τις κυμαινόμενες τιμές των υδρογονανθράκων Η εταιρεία Boreas έπρεπε να υποβάλει οικολογική έκθεση 13. 275 σελίδων (!) για να εγκαταστήσει ανεμογεννήτριες στα ανοικτά των βρετανικών ακτών στο Νόρφολκ.

Η Γερμανία θα πρέπει να κατασκευάσει 43 γήπεδα ποδοσφαίρου με ηλιακούς συλλέκτες και 1600 αντλίες θερμότητας την ημέρα, καθώς και 27 χερσαίες και 4 υπεράκτιες μονάδες αιολικής ενέργειας την εβδομάδα για να επιτύχει τους στόχους της πράσινης μετάβασης έως το 2030. Δεν χρειάζεται να εξηγήσουμε ότι πρόκειται για αδύνατη αποστολή.

Υποστηρίζεται ότι το Green New Deal και οι καινοτομίες στους ηλιακούς συλλέκτες θα λύσουν ως εκ θαύματος όλα μας τα προβλήματα. Αλλά η Δύση λέει ψέματα στον εαυτό της.

πηγή: Continental Observer



Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου


Είσαι 18 ετών και διαμένεις νόμιμα σε κάποιο κράτος μέλος της ΕΕ ή σε τρίτη χώρα συνδεδεμένη με το Erasmus+;

Ετοιμάσου να εξερευνήσεις την Ευρώπη μέσω της δράσης DiscoverEU.

Τι είναι το DiscoverEU;

Το DiscoverEU είναι μια δράση του προγράμματος Erasmus+ που σου δίνει τη δυνατότητα να ανακαλύψεις την Ευρώπη μέσα από μαθησιακές εμπειρίες. Θα ανακαλύψεις τα εκπληκτικά τοπία της Ευρώπης και την ποικιλία των πόλεων και των χωριών της ταξιδεύοντας κυρίως σιδηροδρομικώς (αν και προβλέπονται εξαιρέσεις για να διευκολύνεται η συμμετοχή και όσων ζουν σε νησιά ή σε απομακρυσμένες περιοχές). Μπορείς να λάβεις μέρος στους δύο γύρους υποβολής αιτήσεων που ανοίγουν κάθε χρόνο. Στα άτομα των οποίων η αίτηση γίνεται δεκτή χορηγείται ταξιδιωτικό πάσο.


Εάν είσαι 18 χρονών και διαμένεις στην Ευρωπαϊκή Ένωση ή σε μία από τις τρίτες χώρες που είναι συνδεδεμένες με το πρόγραμμα Erasmus+, όπως είναι η Βόρεια Μακεδονία, η Ισλανδία, το Λιχτενστάιν, η Νορβηγία, η Σερβία και η Τουρκία, το DiscoverEU σού προσφέρει την ευκαιρία να συμμετάσχεις σε μια ταξιδιωτική εμπειρία που θα σου επιτρέψει να εξερευνήσεις την πολυμορφία της Ευρώπης, να μάθεις για την πολιτιστική κληρονομιά και την ιστορία της και να έρθεις σε επαφή με άτομα απ᾿ όλη την ήπειρο. Επιπλέον, το DiscoverEU θα σε βοηθήσει να αναπτύξεις δεξιότητες ζωής σημαντικές για το μέλλον σου, όπως ανεξαρτησία, αυτοπεποίθηση και ανοιχτό πνεύμα απέναντι σε άλλους πολιτισμούς.

Τα άτομα που θα επιλεγούν θα λάβουν ευρωπαϊκή κάρτα νέων DiscoverEU, η οποία θα τους παρέχει εκπτώσεις για πολιτιστικές επισκέψεις, δραστηριότητες μάθησης, αθλητισμό, τοπικές μεταφορές, στέγαση, φαγητό κ.λπ.

Πότε είναι ο επόμενος γύρος;

Από τον Ιούνιο του 2018 που ξεκίνησε ο πρώτος γύρος υποβολής αιτήσεων, πάνω από 200.000 νέοι και νέες έχουν αποκτήσει ταξιδιωτικό πάσο. Ο επόμενος γύρος θα ανοίξει την Τετάρτη 15 Μαρτίου 2023 στις 12:00 (μεσημέρι, ώρα Βρυξελλών) και θα διαρκέσει μέχρι την Τετάρτη 29 Μαρτίου 2023 στις 12:00 (μεσημέρι, ώρα Βρυξελλών). Την κρίσιμη ημέρα θα εμφανιστεί σ’ αυτή τη σελίδα το κουμπί «Υποβολή τώρα»!


Για να μπορείς να υποβάλεις αίτηση, πρέπει:να έχεις γεννηθεί από την 1η Ιουλίου 2004 μέχρι και τις 30 Ιουνίου 2005,
να συμπληρώσεις τον σωστό αριθμό δελτίου ταυτότητας, διαβατηρίου ή δελτίου νόμιμης διαμονής στο ηλεκτρονικό έντυπο αίτησης,
να είσαι πολίτης μίας από τις ακόλουθες χώρες ή να διαμένεις νόμιμα* σε αυτήν:

– ένα από τα κράτη μέλη της Ευρωπαϊκής Ένωσης, συμπεριλαμβανομένων των Υπερπόντιων Χωρών και Εδαφών (ΥΧΕ), ή
– μία από τις τρίτες χώρες που είναι συνδεδεμένες με το πρόγραμμα Erasmus+: Βόρεια Μακεδονία, Ισλανδία, Λιχτενστάιν, Νορβηγία, Σερβία και Τουρκία.



* Για περισσότερες πληροφορίες, βλ. την ενότητα Κανόνες «2. Κριτήρια επιλεξιμότητας»

Στη συνέχεια, θα πρέπει να λάβεις μέρος σε ένα κουίζ (εκτός εάν υποβάλεις αίτηση ως μέλος ομάδας).

Αν επιλεγείς, μπορείς να ταξιδέψεις για διάστημα από 1 ημέρα έως και 30 ημέρες ανάμεσα στις 15 Ιουνίου 2023 και τις 30 Σεπτεμβρίου 2024.

Έχε υπόψη σου ότι αν έχεις αναπηρία ή πρόβλημα υγείας που δυσκολεύει το ταξίδι σου, θα σου εξασφαλίσουμε βοήθεια και στήριξη που θα διευκολύνει τη συμμετοχή σου στη δράση. Περισσότερες πληροφορίες θα βρεις στις συχνές ερωτήσεις (Γ.13).

Είσαι πολύ νέος ή νέα για να συμμετάσχεις σ᾿ αυτόν τον γύρο; Μην ανησυχείς! Κάθε χρόνο διεξάγεται ένας γύρος την άνοιξη και ένας το φθινόπωρο.

Μπορώ να ταξιδέψω με φίλους και φίλες;


Ναι, μπορείς! Αυτό εξαρτάται αποκλειστικά από εσένα. Μπορείς να ταξιδέψεις μόνος σου ή σε ομάδα με έως και 4 φίλους και φίλες σου, υπό την προϋπόθεση ότι και αυτοί/-ές πληρούν τους προαναφερθέντες όρους. Σ’ αυτήν την περίπτωση οι φίλοι και οι φίλες σου θα πρέπει να χρησιμοποιήσουν τον κωδικό της αίτησής σου για να υποβάλουν τη δική τους αίτηση. Περισσότερες πληροφορίες θα βρεις στις συχνές ερωτήσεις (B.5-Β.11).

Μπορείς μάλιστα να συνδυάσεις τα σχέδια του ταξιδιού σου με τα αντίστοιχα άλλων ταξιδιωτών του DiscoverEU. Η κατάλληλη πλατφόρμα γι’ αυτό είναι η ομάδα του DiscoverEU στο Facebook. Γίνε τώρα μέλος της ομάδας για να συνομιλείς με άλλους/-ες συμμετέχοντες/-ουσες.

Όταν επιλεγείς, οι εθνικοί οργανισμοί Erasmus+ θα σε βοηθήσουν να διασυνδεθείς και να μάθεις μέσα από τη διοργάνωση συναντήσεων πριν από την αναχώρηση και συναντήσεων με άλλους ταξιδιώτες.




Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου



Του Μανώλη Κομνηνού

Με ανάρτηση στον προσωπικό λογαριασμό της στο Twitter, η Μαρία Δεναξά έθεσε καίρια ερωτήματα για τις προθέσεις της… πολεμοχαρούς ηγεσίας της Ευρωπαϊκής Ένωσης αναφορικά με την εξέλιξη της ουκρανικής κρίσης και την περαιτέρω εμπλοκή των λαών της ηπείρου μας.

Η καλή δημοσιογράφος σημείωσε με νόημα τα εξής:

“Θα έχετε παρατηρήσει τελευταία, πως η πολεμοχαρής ευρωπαική ηγεσία, επαναλαμβάνει με μια φωνή πως η Ρωσία, δεν μπορεί και δεν πρέπει να επικρατήσει. Όπως η χθεσινή δήλωση του Μακρόν. Αν αυτή η ομοφωνία είναι προετοιμασία της κοινής γνώμης για αυτά που έρχονται θα πρέπει να απαντήσουν ποιον θα στείλουν σε πόλεμο για το Ντονμπάς; 


– Ποιους άνδρες; 
– Με τι εξοπλισμό; 
– Με τι χρήματα; 
– Για ποιο σκοπό; 
– Για ποιο στόχο; 
– Κ στην τελική ποιους ρώτησαν; 

Ο πόλεμος στην Ουκρανία δεν είναι Call of Duty, είναι η πραγματικότητα και είναι αιματηρή!”


Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου

Του ΤΑΣΟΥ ΠΑΠΑΔΟΠΟΥΛΟΥ

Όσοι πιστέψαμε στην Ενωμένη Ευρώπη νιώθουμε απογοήτευση με τα όσα βλέπουν το φως της δημοσιότητας, για τα όσα συμβαίνουν πίσω από τις κλειστές πόρτες των πολυδαίδαλων κτιρίων, σε Βρυξέλλες και Στρασβούργο.

Η απογοήτευση για την πορεία της Ευρώπης, που εκδηλώνεται τα τελευταία χρόνια από σημαντική μερίδα των πολιτών, έβλεπε δυστυχώς μόνο την κορυφή του παγόβουνου. Δηλ. τις έριδες για θέματα, όπως το ενεργειακό, ανύπαρκτη η εξωτερική πολιτική ή τα στραβά μάτια σε θεσμικά θέματα, όπως ο σεβασμός των δημοκρατικών θεσμών και τα ανθρώπινα δικαιώματα.

Όσα βγήκαν στη φόρα τον μήνα που κλείνει το 2022, μας βγάζουν όλους εκτός ορίων ανοχής και αντοχής. Χρηματισμοί με βαλίτσες, που μετακινούνται όπως οι τσάντες που χρησιμοποιούμε για ένα σύντομο ταξίδι. Τα lobbies και οι ατελείωτες ΜΚΟ, που άλλα επιγράφονται στο καταστατικό τους και άλλα πράττουν.

Κι όλα αυτά, να διαδραματίζονται στους διαδρόμους και στα καφέ των κτιρίων της Ε.Ε. σε Βρυξέλλες και Στρασβούργο. Ων ουκ έστι ο αριθμός των περιφερόμενων λομπιστών, που αντιστοιχούν καμιά δεκαριά σε κάθε Ευρωβουλευτή, κι από κοντά πάνω από τρεις χιλιάδες οι ΜΚΟ. Όλοι αυτοί σε έναν διαρκή Μαραθώνιο, προκειμένου να επηρεάσουν αποφάσεις του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου για λογαριασμό τρίτων.Εικόνες που ανατρέχουν σε μια σύγχρονη Βαβέλ, μια και οι εκπρόσωποι από “27” χώρες αποφασίζουν για τις τύχες όχι μόνο των λαών της Ευρώπης, αλλά ταυτόχρονα καθορίζουν και τις σχέσεις με τις λεγόμενες τρίτες χώρες, όπως είδαμε με το πρόσφατο περιστατικό του Κατάρ.

Μολονότι το χρήμα που εισπράττουν οι εκλεγμένοι από την κάθε χώρα μέλος της Ε.Ε. Ευρωβουλευτές είναι υπεραρκετό, μια και η λεγόμενη αποζημίωση είναι τετραπλάσια αυτής του τοπικού Βουλευτή, εν τούτοις η απληστία κάποιων εξ αυτών, τους οδηγεί σε σφιχταγκάλιασμα με λομπίστες και ΜΚΟ με αποτέλεσμα να παίζουν βρώμικα παιχνίδια σε βάρος αυτών που εκπροσωπούν, αλλά και του όλου ευρωπαϊκού οικοδομήματος.

Το ευρωπαϊκό οικοδόμημα όπως είναι γνωστό στήθηκε μετά από τον καταστροφικό Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο στην γηραιά ήπειρο, με εμπνευστές τους Ζαν Μονέ και Ρομπέρ Σουμάν, που θεωρούνται οι αρχιτέκτονες του σχεδίου της ευρωπαϊκής ολοκλήρωσης.

Ξεκίνησαν με την Ευρωπαϊκή Κοινότητα Άνθρακα και Χάλυβα, που ιδρύθηκε το 1951, ως πρώτο βήμα για τη διασφάλιση διαρκούς ειρήνης. Το 1957 ακολούθησε το δεύτερο με τη Συνθήκη της Ρώμης, ιδρύοντας την Ευρωπαϊκή Οικονομική Κοινότητα (ΕΟΚ). Το εγχείρημα είχε στόχο να απαλλάξει την Ευρώπη από μια τρίτη θανατηφόρα περιπέτεια, με σκοπό να οδηγήσει τους λαούς σε ειρηνικούς δρόμους ευημερίας και προκοπής.

Τα όσα συμβαίνουν εδώ και σχεδόν ένα χρόνο εντός του ευρωπαϊκού εδάφους στην Ουκρανία, ήρθαν να διαψεύσουν οικτρά όσους οραματίστηκαν μια διαρκή ειρήνη στην Ευρώπη. Φυσικά προηγήθηκε η όχι αναίμακτη διάλυση της Γιουγκοσλαβίας και ο πόλεμος που ακολούθησε αυτόν τον διαχωρισμό, σε Βοσνία-Ερζεγοβίνη και Κόσοβο.

Όσοι πιστεύουν σε μια γρήγορη ένταξη των Δυτικών Βαλκανίων στην Ε.Ε., που υποτίθεται ότι θεραπεύει πάσαν νόσο, μάλλον είναι αιθεροβάμονες μια και η περιοχή θυμίζει περισσότερο μπαρουταποθήκη, παρά αγρούς στρωμένους με τριαντάφυλλα. Στη Βοσνία – Ερζεγοβίνη οι τρεις εθνότητες αλληθωρίζουν, η μουσουλμανική προς την Άγκυρα, η καθολική προς την Δύση και η ορθόδοξη προς το Βελιγράδι, που με την σειρά του έχει το βλέμμα του στραμμένο στην Μόσχα.

Στο Κόσοβο, οι Σέρβοι ζητούν να επέμβουν στρατιωτικά για να προστατεύσουν το Βόρειο τμήμα του, που κατοικείται από ομοεθνείς τους, ενώ τα Σκόπια παρά τους συμβιβασμούς, που οδήγησαν και σε συνταγματικές αλλαγές δεν κατάφεραν να απαλλαγούν από τον αλβανικό εθνικισμό, που καθοδηγεί τον πληθυσμό του Τετόβου.

Αν για κάποιους η έξοδος είναι η λύση, δεν έχουν παρά να δουν το Ηνωμένο Βασίλειο. Οι λαϊκιστές έπεισαν την πλειοψηφία να πει το ναι στην έξοδο αυτή, με ψευδεπίγραφες υποσχέσεις της βελτίωσης του NHS του δημόσιου συστήματος υγείας από κονδύλια, που υποτίθεται ότι θα προέλθουν από την ευρωπαϊκή αποδέσμευση και με ταυτόχρονο περιορισμό της ενδο-ευρωπαϊκής μετανάστευσης που υποτίθεται ότι στερούσε θέσεις εργασίας από τους Άγγλους.

Αποτέλεσμα να γίνεται το Εθνικό Σύστημα Υγείας της Αγγλίας καθημερινά χειρότερο και πολλοί Έλληνες που ζουν και εργάζονται εκεί, να έρχονται στην πατρίδα τους, ακόμη και για προληπτικές εξετάσεις, μια και το πολυδιαφημισμένο NHS δεν προβλέπει κάτι τέτοιο. Παράλληλα το κλείσιμο της πόρτας σε Ευρωπαίους μετανάστες, οδήγησε τη χώρα σε αδυναμία κάλυψης αναγκών, όπως αυτή της τροφοδοσίας των πρατηρίων καυσίμων με βενζίνη.Μπορεί να έκλεισαν την πόρτα στους νόμιμους μετανάστες, την άνοιξαν όμως στους μη ελεγχόμενους, που εισβάλουν καθημερινά κατά το πρότυπο του Αιγαίου από το Καλαί μέσω Γαλλίας. Μπρος γκρεμός και πίσω ρέμα που λένε, για τους εντός και τους εκτός των ευρωπαϊκών πυλών.

Πέρα από κάθε σχόλιο και κριτική, η Ευρώπη δεν παύει να είναι ένα μοναδικό και πρωτόγνωρο εγχείρημα ένωσης κρατών χωρίς πόλεμο, που δεν μπορεί κανείς να αγνοήσει.

Όμως η ακράτεια προς την δράση των ιδιωτών σε χωράφια, που μόνο το κράτος μπορεί να διαχειριστεί, μας οδήγησε στις περίφημες ΜΚΟ, που απομυζούν δημόσιο χρήμα ή και άλλο απροσδιορίστου προέλευσης, με αποτέλεσμα να έχουμε από δράσεις παράνομης μεσολάβησης, μέχρι παιχνίδια που παραπέμπουν σε υπηρεσίες προς τρίτες χώρες, σε βάρος κρατών της Ε.Ε.

Στο δια ταύτα και αφού δει κανείς όχι τον θάμνο, αλλά τη θέα του δάσους. Η Ε.Ε. οφείλει ποικιλοτρόπως και παντοιοτρόπως να επαναπροσεγγίσει τους πολίτες. Αρχικά να απογραφιοκρατικοποιηθεί. Γιατί όπως αποδείχθηκε κοιμόταν στον ύπνο του δικαίου, την ώρα που συνέβαιναν σημεία και τέρατα στο σπίτι της.

Το γεγονός ότι Βέλγοι εισαγγελείς ανέδειξαν το Qatar Cate, δεν περιποιεί τιμή στην Olaf και στα άλλα ελεγκτικά όργανα της Κοινότητας. Αυστηροποίηση λοιπόν κάποιων δράσεων, που είναι ανεπίτρεπτες των Ευρωβουλευτών. Παράλληλα η Ευρώπη συνολικά να απαλλαγεί από το νέο αυτό φρούτο τις ΜΚΟ.Χωρίς άλλη καθυστέρηση και με συνοπτικές διαδικασίες να απαγορεύσουν την λειτουργία των ΜΚΟ και να διακόψουν κάθε μορφής κρατική ή κοινοτική χρηματοδότηση.

Και τέλος να απαγορεύσουν τα Lobbies και την παρουσία σε κάθε χώρο της Ε.Ε., της νεοφυούς αυτής ενασχόλησης των λομπιστών. Αν δεν πάρει η Ε.Ε. δραστικά μέτρα, θα είναι σαν να αφήνει ένα σαράκι να τρώει την σάρκα ενός δέντρου, που όπως είναι γνωστό στο τέλος το ξεραίνει και δεν κάνει ούτε για καυσόξυλα.

Άραγε υπάρχουν άνθρωποι με όραμα που θα τολμήσουν αυτή την δραστική κάθαρση. Πολύ αμφιβάλλω, γιατί τα συμφέροντα είναι πολλά και τα παιχνίδια περισσότερα…

ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ





Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου
Με αφορμή το “Καϊλή-gate”, ένα πράγμα που δεν πρέπει να περνάει απαρατήρητο ή και ασχολίαστο είναι το περίφημο «lobbing των Βρυξελλών» και το ανεξέλεγκτο χρήμα, που ρέει άφθονο για την εξυπηρέτηση οικονομικών επιδιώξεων των ισχυρών οικονομικών παικτών. Αντικειμενικά μπαίνουν ερωτήματα και τίθενται ζητήματα σε σχέση με τη δράση των λόμπι δίπλα και μέσα στους ευρωπαϊκούς θεσμούς. Διαβάζουμε ότι στελέχη που έχουν γνώση για τη δράση των λόμπι στις Βρυξέλλες υποστηρίζουν πως η δράση των λόμπι είναι νόμιμη και η διακίνηση «μαύρου» χρήματος μεταξύ ευρωβουλευτών περίπου ”κοινή πρακτική” εδώ και πολλά χρόνια…

«”Οργιάζουν” τα λόμπι στο Ευρωκοινοβούλιο» έλεγε η πράσινη ευρωβουλευτής Σκα Κέλερ το 2014, ως υποψήφια τότε για την προεδρία του Ευρωπαϊκού Πράσινου κόμματος. Έκανε λόγο για χρηματοδότηση από τα λόμπι με στόχο τη χάραξη πολιτικής στην ΕΕ. Όπως είπε χαρακτηριστικά: «Έρχονται άνθρωποι εδώ (στο ευρωκοινοβούλιο) με γραμμένες τις τροπολογίες από κάποιο λόμπι». Η Σκα Κέλερ χαρακτήρισε τα λόμπι που δραστηριοποιούνται στο ευρωκοινοβούλιο ως μεγάλο πρόβλημα, τονίζοντας ότι: «Eίναι πολλά τα λόμπι και οι εκπρόσωποι τους στους διαδρόμους μας, όχι μόνο στο ευρωκοινοβούλιο αλλά και στους διαδρόμους της Ευρωπαϊκής Επιτροπής. Οι εκπρόσωποι των λόμπι λαμβάνουν πολύ υψηλούς μισθούς και τους στέλνουν διάφορες ομάδες συμφερόντων και για αυτό δεν ακούγεται τελικά είναι η φωνή των πολιτών». Πρόσθεσε ότι «δεν ακούμε τους αληθινούς πολίτες της ΕΕ, διότι εδώ χρηματοδοτούν τα λόμπι, εδώ στέλνουν εκατομμύρια για να επηρεάσουν τους αρμόδιους που χαράζουν πολιτική, όπως είμαστε εμείς, ή για να επηρεάσουν τους επιτρόπους. Αυτό φανερώνει το μεγάλο μέγεθος του προβλήματος των λόμπι στης ΕΕ και αντίστοιχα με τη διαφθορά, τα λόμπι, οι ομάδες συμφερόντων, οι ομάδες πίεσης καταπνίγουν τη φωνή των πολιτών» κατάληξε η κ. Κέλερ. https://www.sigmalive.com/news/europ/126928/orgiazoun-ta-lompy-sto-eurokoinovoulio#sthash.7WrSO8Wn.gbpl

Ο Μιχάλης Ψύλος γράφει στην naftemporiki.gr: «Πάνω από 30.000 λομπίστες περιφέρονται στις Βρυξέλλες. Συνεδριάζουν ανεξέλεγκτα με μέλη του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και διάφορους αξιωματούχους, κεκλεισμένων των θυρών. Ο στόχος τους απλός: Να επηρεάσουν τους υπευθύνους στη λήψη των αποφάσεων. «Πρόκειται για έναν αδιαφανή κολοσσό, έναν τεχνοκρατικό μύλο, μια ζούγκλα θεσμών που είναι μακριά από τους πολίτες και έχει στόχο να ‘‘βελτιώνει” τις αποφάσεις με μη διαφανή τρόπο»» https://www.naftemporiki.gr/politics/1150199/i-evropi-chameni-ston-lavyrintho-tou-lobbying/
Ο ευρωβουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ Πέτρος Κόκκαλης έλεγε στις 9/6/2022: «Δεξιά και ακροδεξιά “χαϊδεύουν” το λόμπι των ορυκτών καυσίμων. Ένα μαύρο ‘πέπλο’ παραλίγο να σκεπάσει το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο χθες, όταν δεξιά και φιλελεύθεροι (PPE & Renew Europe) ενέδωσαν στα αιτήματα του λόμπι των ορυκτών καυσίμων» https://left.gr/news/dexia-kai-akrodexia-haideyoyn-lompi-ton-orykton-kaysimon-ti-synevi-sto-eyrokoinovoylio


Λαμία, Δεκέμβρης 2022

Στέφανος Σταμέλλος


 


Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου


«Ξεκάθαρα με τους κερδοσκόπους!», είναι η απάντηση που έδωσε η Ευρωπαϊκή Επιτροπή στο ερώτημα «με τους πολίτες;», που θα ωφεληθούν από ένα πλαφόν στην τιμή του φυσικού αερίου, «ή με τις αγορές», και δη το ολλανδικό χρηματιστήριο φυσικού αερίου που όπως κάθε αγορά θέλει να δρα ανεξέλεγκτα και στο όνομα της κερδοσκοπίας!

Η πρόταση που κατέθεσε η Ευρωπαϊκή Επιτροπή κι ευτυχώς απορρίφθηκε από τους υπουργούς Ενέργειας της ΕΕ ήταν πρόκληση και κοροϊδία. Η Επιτροπή αν κάτι ήθελε να δείξει ήταν ότι πράγματι λαβαίνει υπόψη της την οργή για τις εξωφρενικές αυξήσεις στην ευρωπαϊκή αγορά φυσικού αερίου κι επιβάλει πλαφόν στην τιμή του. Η τιμή ωστόσο που επέβαλε ήταν τόσο υψηλή και οι όροι που θα συνόδευαν την παρέμβαση της Επιτροπής στην αγορά τόσο εξωπραγματικοί που δεν θα υλοποιούνταν ποτέ. Και νόμιζε έτσι η Επιτροπή ότι θα ήταν όλοι ικανοποιημένοι: Και οι πολίτες που θα έβλεπαν στα πρωτοσέλιδα την λέξη «πλαφόν» και οι αεριτζήδες που έχουν πλουτίσει από το χρηματιστήριο φυσικού αερίου.

Συγκεκριμένα, η Ευρωπαϊκή Επιτροπή πρότεινε την ενεργοποίηση του «κόφτη» αν η τιμή του φυσικού αερίου στο ολλανδικό χρηματιστήριο ενέργειας υπερέβαινε τα 275 ευρώ ανά μεγαβατώρα επί 15 συνεχιζόμενες ημέρες. Για να εξασφαλίσει μάλιστα η Επιτροπή ότι δεν υπάρχει ούτε μία πιθανότητα στο εκατομμύριο να ενεργοποιηθεί το «ταβάνι» πρόσθεσε έναν ακόμη όρο: Ότι η εφαρμογή του θα υλοποιούταν αν επίσης, ταυτόχρονα δηλαδή με τον προηγούμενο όρο, η διαφορά της τιμής spot (τρέχουσα τιμή) του φυσικού αερίου στο ολλανδικό χρηματιστήριο TFF έναντι της τιμής spot του υγροποιημένου φυσικού αερίου επί 10 συνεχόμενες ημέρες υπερέβαινε τα 58 ευρώ! Η Επιτροπή επίσης, ήθελε να της αναγνωριστεί το δικαίωμα να μπορεί να αναστείλει τον μηχανισμό, αν και όποτε ενεργοποιούταν! Όπως ήταν αναμενόμενο η εσθονή Επίτροπος Ενέργειας, Κάντρι Σίμσον, που στο παρελθόν είχε εργαστεί ως ερευνήτρια στο ΝΑΤΟ, μετά την κατακραυγή απέσυρε την πρόταση…

Το θράσος της Ευρωπαϊκής Επιτροπής αποδεικνύεται αν λάβουμε υπόψη μας ότι η τιμή του αερίου κυμαίνεται από 5 ως 35 ευρώ ανά μεγαβατώρα την τελευταία 10ετία, με την πιο φυσιολογική τιμή να κινείται στη ζώνη των μονοψήφιων αριθμών, κάτω δηλαδή από 10 ευρώ. Τις τελευταίες ημέρες πωλείται πάνω από 120 ευρώ (που ισοδυναμεί με μια αύξηση της τάξης του 1.200%), ενώ η τιμή ρεκόρ παρατηρήθηκε στο τέλος του Αυγούστου. Την ίδια ώρα το φυσικό αέριο στις ΗΠΑ εξακολουθεί να πουλιέται στις τιμές που ανέκαθεν πωλούταν, αποδεικνύοντας ότι η ενεργειακή κρίση είναι μια αμιγώς ευρωπαϊκή υπόθεση, όπως και οι επιπτώσεις στην οικονομία…

Οι διαμαρτυρίες στην ΕΕ για την ακριβή τιμή του φυσικού αερίου αγκαλιάζουν πλέον και τμήματα της ευρωπαϊκής ελίτ καθώς μέρα με την ημέρα γίνεται ολοένα και πιο εμφανής η αμερικανική κερδοσκοπία. Μάρτυρας οι τετραπλάσιες τιμές (!) με τις οποίες εισάγεται σταθερά στην Ευρώπη το αμερικανικό υγροποιημένο φυσικό αέριο της Cheniere, που το 2022 έστειλε στην από δω μεριά του Ατλαντικού το 70% των εξαγωγών της. Απέναντι σε αυτή την μαυραγορίτικη πρακτική αντέδρασε ακόμη κι ο Γάλλος πρόεδρος που δήλωσε ότι «οι Ηνωμένες Πολιτείες είναι παραγωγός φθηνού αερίου που το πουλάνε σε μας σε υψηλή τιμή. Δεν νομίζω ότι είναι φιλική πρακτική»…

Η πληρωμένη απάντηση ωστόσο απέναντι στον Μακρόν ήταν ότι τα συμβόλαια της Cheniere με την Ευρώπη τα έχουν υπογράψει ευρωπαϊκές πολυεθνικές όπως η γαλλική Totalenergies και η ισπανική Naturgy. Όπως το τανγκό έτσι και η κερδοσκοπία θέλουν δύο, που στην περίπτωση του φυσικού αερίου στην Ευρώπη είναι από την μια οι Αμερικάνοι εξαγωγείς κι από την άλλη οι Ευρωπαίοι εισαγωγείς…

Για να γίνει ακόμη πιο εμφανής η μεταφορά πλούτου που συντελείται από τους ευρωπαίους πολίτες προς την διεθνή κερδοσκοπία του συμπλέγματος ενεργειακών – χρηματιστηριακών εταιρειών, να αναφέρουμε ότι το ολλανδικό χρηματιστήριο, όπου πλέον πραγματοποιείται το 80% περίπου του εμπορίου φυσικού αερίου στην ΕΕ, δεν έχει φυσική υπόσταση, αλλά πρόκειται για έναν εικονικό χώρο συναλλαγών. Επίσης την διαχείρισή του έχει μια αμερικανική εταιρεία, η Intercontinental Exchange (ICE), η οποία από κοινού με την ένωση των διαπραγματευτών ενέργειας κίνησε ουρανό και γη για να μην προχωρήσει η «οροφή» στην τιμή του φυσικού αερίου, απειλώντας με χρεοκοπίες, τεράστιες αυξήσεις τιμών, διακοπή των διαπραγματεύσεων, αυξημένες προκαταβολές ακόμη και εκτροπή του αερίου σε άλλες αγορές και «στέγνωμα» της Ευρώπης. Με άλλα λόγια οι χρηματιστές έστειλαν τελεσίγραφο στους Ευρωπαίους λέγοντας πώς αν βάλουν πλαφόν, τότε θα σταματήσει ακόμη κι αυτή η υποδεέστερη της αναγκαίας, ποσότητα αερίου που φτάνει στην Ευρώπη. Το αίτημά τους εισακούστηκε και τα συμφέροντα τους έγιναν σεβαστά από την Γερμανία και την Ολλανδία που τα προώθησαν προς υλοποίηση…

Παρότι η Επιτροπή δεσμεύτηκε να φέρει μια βελτιωμένη πρόταση, μετά την απόρριψη της από τουλάχιστον 15 χώρες μεταξύ των οποίων και η Ελλάδα, είναι απολύτως σίγουρο ότι και η νέα πρόταση θα είναι εξ ίσου ανεφάρμοστη με την αρχική. Θα εξυπηρετεί δηλαδή και πάλι τους αεριτζήδες του χρηματιστηρίου και των ενεργειακών εταιρειών. Η ΕΕ, ακόμη κι αν ήθελε, πλέον βρίσκεται αντιμέτωπη με τους δαίμονες που απελευθέρωσε δημιουργώντας την φούσκα του χρηματιστηρίου φυσικού αερίου, μόνο και μόνο για να στήσει μια επιπλέον αγορά, ως μέσο περαιτέρω εμπορευματοποίησης της ενέργειας.

Υπέρ των ακριβών τιμών η Ευρωπαϊκή Επιτροπή

Υπάρχουν ωστόσο τρεις ακόμη λόγοι που συνηγορούν στην απραξία της Ευρωπαϊκής Επιτροπής απέναντι στο ράλι των τιμών φυσικού αερίου:

Ο πρώτος λόγος είναι ότι το ακριβό φυσικό αέριο συμβάλει στην υλοποίηση του στόχου της ΕΕ για μείωση της κατανάλωσης κατά 15%, ώστε να αποφευχθούν διακοπές στην παροχή τις ώρες αιχμής. Φαίνεται έτσι πεντακάθαρα το τίμημα της συνέχισης της τροφοδοσίας της ευρωπαϊκής αγοράς με φυσικό αέριο: τιμές του φυσικού αερίου στα ύψη που γενικεύουν την ενεργειακή φτώχεια. Και αυτό μάλιστα δεν είναι προσωρινό, όσο κι αν απέτρεψαν τα χειρότερα ως τώρα το ήπιο φθινόπωρο και το γέμισμα των δεξαμενών (99% η Γερμανία στις 22/11 και 95% η ΕΕ) για τον φετινό χειμώνα. Το γέμισμα των δεξαμενών για τον επόμενο χειμώνα θεωρείται σίγουρο ότι θα προκαλέσει ένα νέο ράλι τιμών στην ευρωπαϊκή αγορά αερίου την άνοιξη του 2023. Μένει να δούμε μέχρι ποιου σημείου…

Ο δεύτερος λόγος για τον οποίο η ΕΕ και οι κυβερνήσεις επιλέγουν τις υψηλές τιμές σχετίζεται με την Πράσινη Μετάβαση. Τα υπερκέρδη των ενεργειακών εταιρειών σε ένα περιβάλλον έκτακτης ανάγκης επιτρέπουν στην Ευρωπαϊκή Επιτροπή να ελπίζει ότι οι εταιρείες πετρελαίου και φυσικού αερίου θα χρηματοδοτήσουν τα έργα δυσθεώρητης αξίας που απαιτούνται για να ολοκληρωθεί το κλείσιμο των ανθρακικών ή λιγνιτικών μονάδων. Υπάρχουν εκτιμήσεις που υπολογίζουν το κόστος της μετάβασης μέχρι το 2050 στα 5,3 τρισ. δολ!


Ως προς το παρόν πάντως οι ενεργειακές εταιρείες λυμαίνονται εκ τους ασφαλούς κρατικά κι ευρωπαϊκά κονδύλια όπως του Ταμείου Ανάκαμψης και Δίκαιης Μετάβασης, ενώ η ιστορία έχει αποδείξει ότι αν η απουσία κερδών εγγυούταν απουσία επενδύσεων, ποτέ η ύπαρξη κερδών δεν σήμαινε και επενδύσεις…


Ο τρίτος λόγος για τον οποίο η Ευρωπαϊκή Επιτροπή βολεύεται με τις σημερινές τιμές φυσικού αερίου είναι επειδή έτσι οι πολίτες εθίζονται στις ακριβές τιμές και ξεχνούν τις τιμές της κιλοβατώρας προ «απελευθέρωσης της αγοράς ενέργειας». Ξεχνούν επίσης και τις τιμές προ της Πράσινης Μετάβασης, γιατί το ράλι των τιμών στο φυσικό αέριο και την κιλοβατώρα δεν ξεκίνησε με τον πόλεμο στην Ουκρανία. Ξεκίνησε τον Ιούλιο του 2021 όταν ανακοινώθηκε από την Ευρωπαϊκή Επιτροπή το πακέτο «προσαρμογή στο 55%» που προβλέπει ακόμη πιο φιλόδοξους στόχους για την μείωση των αερίων του θερμοκηπίου: από 40% σε 35% ως το 2030, σε σύγκριση με το 1990. Την επομένη των ανακοινώσεων τα δικαιώματα στο χρηματιστήριο ρύπων πήραν φωτιά από ρυπογόνες μονάδες που έσπευσαν να αγοράσουν και μαζί η τιμή της κιλοβατώρας, ενώ επιταχύνθηκε η στροφή στο φυσικό αέριο που πήρε κι η δική του τιμή φωτιά καθώς η ΕΕ δεν είχε φροντίσει να γεμίσει τις δεξαμενές ώστε να αποφευχθεί το σοκ στην τιμή… Τέτοια προνοητικότητα!

Για όλους λοιπόν τους παραπάνω λόγους η Ευρωπαϊκή Επιτροπή δεν πρόκειται να επιβάλει πλαφόν, θα συνεχίσει να λειτουργεί ως όργανο του χρηματιστηρίου και θα αφήσει την ενέργεια στην Ευρώπη να εξελίσσεται σε είδος πολυτελείας!





Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου







Ο επικεφαλής της Ομοσπονδιακής Υπηρεσίας Πολιτικής Προστασίας και Αρωγής κατά των Καταστροφών (BBK) της Γερμανίας, Ralph Tiesler, προειδοποίησε τους πολίτες να προετοιμαστούν για βραχυπρόθεσμες διακοπές ρεύματος, ιδίως τον Ιανουάριο και τον Φεβρουάριο, και να προμηθευτούν από πριν μερίδες φαγητού.

"Πρέπει να υποθέσουμε ότι θα υπάρξουν διακοπές ρεύματος αυτό το χειμώνα. Με αυτό εννοώ μια περιφερειακή και προσωρινή διακοπή της παροχής ρεύματος. Η αιτία δεν θα είναι μόνο η έλλειψη ενέργειας, αλλά και η στοχευμένη, προσωρινή διακοπή λειτουργίας των δικτύων από τους φορείς εκμετάλλευσης, με στόχο την προστασία των δικτύων και τη μη διακινδύνευση της συνολικής παροχής", δήλωσε ο Tiesler στο ειδησεογραφικό πρακτορείο Welt am Sonntag, προσθέτοντας ότι οι τοπικές αρχές σε αρκετούς γερμανικούς δήμους προετοιμάζονται για το ενδεχόμενο διακοπής ρεύματος και έχουν αναπτύξει "ακριβή σχέδια" που περιλαμβάνουν την προμήθεια γεννητριών έκτακτης ανάγκης για την υποστήριξη του συστήματος.

Τούτου λεχθέντος, ορισμένοι δήμοι δεν είναι προετοιμασμένοι - και παρά το γεγονός ότι οι γερμανικές εγκαταστάσεις αποθήκευσης φυσικού αερίου είναι σχεδόν γεμάτες, οι ειδικοί πιστεύουν ότι το απόθεμα δεν θα είναι αρκετό για να διαρκέσει η χώρα το χειμώνα λόγω της έλλειψης νέων προμηθειών από τη Ρωσία.

"Αναμένουμε βραχυχρόνιες διακοπές ρεύματος και όχι μακροχρόνιες, μεγάλης κλίμακας διακοπές ρεύματος. Αλλά η καλή προετοιμασία είναι σημαντική και γι' αυτό", πρόσθεσε ο Tiesler.
Ralph Tiesler: Τι να κάνω; Εφοδιαστείτε. . .

"Κυρίως νερό, αρκετά κιβώτια και κονσερβοποιημένα τρόφιμα. Αυτό θα ήταν αρκετό για δέκα ημέρες. Αυτό συνιστά το πρακτορείο μου. . Το μήνυμά μας είναι: προετοιμαστείτε εξαρχής. Να είστε προετοιμασμένοι για πιθανές κρίσεις, μην υποθέτετε ότι όλα θα είναι άμεσα διαθέσιμα όλη την ώρα", δήλωσε ο Tiesler, προσθέτοντας ότι οι κάτοικοι θα πρέπει επίσης να προμηθευτούν ραδιόφωνα με μπαταρίες και κεριά.

Τα ενεργειακά προβλήματα της Γερμανίας οφείλονται στη μείωση των προμηθειών φυσικού αερίου από τη Ρωσία, μετά από ένα κακώς μελετημένο σχέδιο για το κλείσιμο των πυρηνικών εργοστασίων της. Η ροή του φυσικού αερίου διακόπηκε πολύ νωρίτερα από το αναμενόμενο λόγω των κυρώσεων που σχετίζονται με την Ουκρανία, καθώς και των εκρήξεων τον Σεπτέμβριο που κατέστησαν τον αγωγό Nord Stream 1 μη λειτουργικό.




Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου

JOHN CODY / remix.news

Η γερμανική βιομηχανία κρέατος έχει προειδοποιήσει για επικείμενες δυσχέρειες στον εφοδιασμό, ιδίως όσον αφορά το χοιρινό κρέας, και ένα μέλος του διοικητικού συμβουλίου επιρρίπτει τουλάχιστον μέρος της ευθύνης στην τρέχουσα αριστερή κυβέρνηση της Γερμανίας, η οποία είναι γνωστή για τις επιθέσεις της στο κρέας και τις προσπάθειές της να μεταβεί σε μια φυτική διατροφή.

"Σε τέσσερις, πέντε, έξι μήνες, δεν θα έχουμε τίποτα στα ράφια", προβλέπει ο Hubert Kelliger, επικεφαλής των ομαδικών πωλήσεων στο μεγάλο κρεοπωλείο Westfleisch και επίσης μέλος του διοικητικού συμβουλίου της Ένωσης Βιομηχανιών Κρέατος (VDF), σύμφωνα με την Die Welt.

Ένας από τους κύριους παράγοντες που επηρεάζουν την προσφορά κρέατος στη Γερμανία, σύμφωνα με τον Kelliger, είναι η μείωση των χοίρων πάχυνσης από τους κτηνοτρόφους. Άλλοι αγρότες έχουν απλώς εγκαταλείψει την παραγωγή και χρεοκοπούν.

"Αυτό αναπόφευκτα σημαίνει ότι θα υπάρχουν λιγότερα αποθέματα τους επόμενους μήνες", δήλωσε ο Kellinger, γεγονός που θα μπορούσε να έχει ως αποτέλεσμα οι καταναλωτές να δουν περισσότερα άδεια ράφια αλλά και σημαντική αύξηση των τιμών.

"Το αν αυτό θα είναι 20, 30 ή 40 τοις εκατό δεν μπορεί να ποσοτικοποιηθεί σήμερα - αλλά θα αυξηθεί και πάλι σημαντικά", δήλωσε ο Kellinger. Μια τέτοια αύξηση θα ήταν ήδη σε συνδυασμό με τις ήδη σημαντικές αυξήσεις. Στη Γερμανία οι τιμές των τροφίμων αυξήθηκαν συνολικά κατά 40% φέτος, συμπεριλαμβανομένης της αύξησης των πατατών κατά 73%. Περαιτέρω άλματα τιμών θα μπορούσαν να είναι καταστροφικά για τους Γερμανούς καταναλωτές.

Ωστόσο, η δραματική αύξηση των τιμών του κρέατος μπορεί να ταιριάζει στην πραγματικότητα με την ατζέντα της γερμανικής κυβέρνησης, η οποία προωθεί ενεργά τη μετάβαση σε μια φυτική διατροφή. Ο Kellinger δεν παρέλειψε να ασκήσει κριτική στην κυβέρνηση για το θέμα αυτό.

"Η σημερινή ομοσπονδιακή κυβέρνηση θα ήθελε να καταργήσει την κτηνοτροφία και να μετατρέψει τη διατροφή στη Γερμανία σε λαχανικά και βρώμη", είπε- προειδοποίησε ωστόσο ότι, παρά την ιδεολογία της κυβέρνησης, "είναι επίσης γεγονός ότι πάνω από το 90% των ανθρώπων στη Γερμανία εξακολουθούν να αγοράζουν και να τρώνε κρέας"
Για να υποστηρίξει τον ισχυρισμό του, αναφέρθηκε σε αναλύσεις των ερευνητών καταναλωτών της GfK. Επιπλέον, μια έρευνα του 2016 διαπίστωσε ότι το 83% των Γερμανών τρώει κρέας αρκετές φορές την εβδομάδα και πάνω από το ένα τέταρτο του γερμανικού πληθυσμού τρώει κρέας κάθε μέρα.

Ο Kelliger κατηγόρησε επίσης τον Ομοσπονδιακό Υπουργό Τροφίμων και Γεωργίας Cem Özdemir, από το Κόμμα των Πρασίνων, για την προώθηση ενός φόρου στο κρέας.

"Θα πρέπει να τρώμε συνολικά λιγότερο κρέας και να βεβαιωθούμε ότι προέρχεται από ζώα που εκτρέφονται με τρόπο που να ανταποκρίνεται στα είδη", δήλωσε ο Özdemir στο t-online. Συμβουλεύει "την προσαρμογή της κατανάλωσης κρέατος στα πλανητικά όρια και για χάρη της υγείας μας"

Ενώ οι πολιτικοί των Πρασίνων έχουν καταδικάσει την κρεατοφαγία, η κοινωνική πραγματικότητα είναι διαφορετική, καθώς σχεδόν το σύνολο του γερμανικού πληθυσμού καταναλώνει κρέας σε τακτική βάση. Ωστόσο, οι γεωργικές και πράσινες πολιτικές καταπνίγουν τη γερμανική παραγωγή κρέατος, καθιστώντας τη Γερμανία πλήρως εξαρτημένη από το κρέας ξένων χωρών- αυτό δημιουργεί μια νέα εξάρτηση παρόμοια με την εξάρτηση της Γερμανίας από το ρωσικό φυσικό αέριο, η οποία αποδείχθηκε καταστροφικό λάθος.

"Η Γερμανία είναι σήμερα ο μεγαλύτερος εισαγωγέας κρέατος στην Ευρώπη", λέει ο Gereon Schulze-Althoff, μέλος του διοικητικού συμβουλίου του VDF και ανώτερος υπεύθυνος βιωσιμότητας και ποιότητας στο σφαγείο Tönnies. "Βρισκόμαστε πλέον σε ένα σημείο όπου μπορούμε να υπολογίσουμε πότε δεν θα είμαστε πλέον σε θέση να προμηθεύουμε τους εαυτούς μας με κρέας"



Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου


Τουλάχιστον ένα εκατομμύριο διαγνώσεις καρκίνου δεν έγιναν στην Ευρώπη κατά τη διάρκεια των δύο «χαμένων» ετών της πανδημίας, κάτι που μπορεί να έχει ως συνέπεια μια ευρωπαϊκή «επιδημία» καρκίνου μέσα στην επόμενη δεκαετία, προειδοποιεί μια διεθνής επιτροπή ογκολόγων και άλλων ειδικών.

Οι επιστήμονες της νέας επιτροπής του έγκριτου ιατρικού περιοδικού «The Lancet Oncology», με επικεφαλής τον καθηγητή Μαρκ Λόουλερ του Πανεπιστημίου Queen’s του Μπέλφαστ, οι οποίοι έκαναν σχετική δημοσίευση, τονίζουν ότι η Covid-19 ανέδειξε μια σειρά από αδυναμίες τόσο στο πεδίο της θεραπείας όσο και της έρευνας του καρκίνου στην Ευρώπη, οι οποίες αν δεν αντιμετωπισθούν έγκαιρα, υπάρχει κίνδυνος να επιφέρουν καθυστέρηση στην αντιμετώπιση του καρκίνου κατά μια σχεδόν δεκαετία.
«Εκτιμάμε ότι περίπου ένα εκατομμύριο διαγνώσεις καρκίνου χάθηκαν στην Ευρώπη στη διάρκεια της πανδημίας. Κάνουμε αγώνα δρόμου ενάντια στον χρόνο για να βρούμε αυτούς τους χαμένους καρκίνους. Επιπροσθέτως, είδαμε μια ανησυχητική επίπτωση στην αντικαρκινική έρευνα, με εργαστήρια να κλείνουν και κλινικές μελέτες να καθυστερούν ή να ματαιώνονται κατά το πρώτο πανδημικό κύμα», ανέφερε ο δρ Λόουλερ.
Η έκθεση «European Groundshot» της Επιτροπής Lancet Oncology Commission, η οποία παρουσιάστηκε στο συνέδριο «European Cancer Summit 2022», εκτιμά ότι κατά το πρώτο έτος της πανδημίας οι γιατροί είδαν 1,5 εκατομμύρια λιγότερους ασθενείς με καρκίνο, ενώ ο ένας στους δύο καρκινοπαθείς δεν έκανε έγκαιρα την αναγκαία χειρουργική επέμβαση ή χημειοθεραπεία. Ακόμη, δεν έγιναν 100 εκατομμύρια διαγνωστικές-απεικονιστικές εξετάσεις για καρκίνο, με αποτέλεσμα έως ένα εκατομμύριο Ευρωπαίοι μπορεί σήμερα να έχουν μη διαγνωσμένο καρκίνο.

Πέρα από τον κορωνοϊό, ο πόλεμος στην Ουκρανία έχει τη δική του επίπτωση, με δεδομένο ότι Ρωσία και Ουκρανία ήταν ανέκαθεν δύο χώρες με μεγάλη συμμετοχή στην κλινική έρευνα για τον καρκίνο. Ο δρ Ανδρέας Χαραλάμπους, πρόεδρος του Ευρωπαϊκού Οργανισμού Καρκίνου, δήλωσε ότι 
«ενώ έχει υπάρξει μεγάλη ειδησεογραφική κάλυψη της ρωσικής εισβολής στην Ουκρανία, έχει περάσει σχετικά απαρατήρητη η βαθιά και συνεχιζόμενη επίπτωση στην κλινική έρευνα για τον καρκίνο. Υπάρχει ήδη ένα διευρυνόμενο χάσμα Ανατολής-Δύσης στην ευρωπαϊκή έρευνα για τον καρκίνο και είναι κρίσιμο ο πόλεμος Ρωσίας-Ουκρανίας να μη διευρύνει περαιτέρω αυτό το χάσμα».
Η έκθεση των ειδικών βρήκε ότι την προηγούμενη δεκαετία 2010-2019 οι συνολικές επενδύσεις στην Ευρώπη για έρευνες στον καρκίνο έφθασαν τα 20 έως 22 δισεκατομμύρια ευρώ ή περίπου 26 ευρώ ανά κεφαλή, έναντι 80,5 δισ. δολαρίων (76 δισ. ευρώ) ή 234 ανά κεφαλή στις ΗΠΑ την ίδια περίοδο. Η επιτροπή προτείνει τουλάχιστον τον διπλασιασμό της αντικαρκινικής έρευνας στην Ευρώπη στα 50 ευρώ ανά κάτοικο μέχρι το 2030, με έμφαση στη βελτίωση της πρόληψης.

«Εκτιμάται ότι το 40% των καρκίνων στην Ευρώπη θα μπορούσαν να προληφθούν αν οι στρατηγικές πρωτοβάθμιας πρόληψης έκαναν καλύτερη χρήση της τρέχουσας κατανόησής μας αναφορικά με τους παράγοντες κινδύνου για τον καρκίνο. Ακόμη, έως το ένα τρίτο των περιπτώσεων καρκίνου στην Ευρώπη είναι πιθανότερο να είχαν καλύτερη έκβαση, αν ανιχνεύονταν πιο νωρίς», δήλωσε η Άνα Σμουτς της Διεθνούς Υπηρεσίας για την Έρευνα στον Καρκίνο (IARC) με έδρα τη Γαλλία.




Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου


Μεγάλος κερδισμένος για πολλοστή φορά είναι οι ΗΠΑ, που βλέπουν μία – μία τις βιομηχανίες να περνούν τον Ατλαντικό!


Ό,τι δεν πέτυχε η χρηματοπιστωτική βιομηχανία, ό,τι δεν κατάφερε η φυγή κεφαλαίων κι επενδύσεων εκτός Ευρώπης σε αναζήτηση φθηνού εργατικού κόστους, το καταφέρνει η ίδια η Ευρωπαϊκή Ένωση: Ένα συντριπτικό πλήγμα στην βαριά βιομηχανία της ίδιας της γηραιάς ηπείρου!

Μάρτυρας είναι δεκάδες βαριές βιομηχανίες που είτε μεταφέρονται εκτός ΕΕ ή δίνουν εντολή στις θυγατρικές τους εκτός Ευρώπης να αυξήσουν την παραγωγή, την ίδια στιγμή που οι μηχανές στην ΕΕ παγώνουν ή μπαίνουν στο ρελαντί.

Η αιτία δεν είναι άλλη από την εκτίναξη του κόστους της ενέργειας, όπως προκλήθηκε από τις κυρώσεις της Ευρωπαϊκής Ένωσης εναντίον της Ρωσίας. Κυρώσεις που μέχρι στιγμής δεν πλήττουν την ρωσική οικονομία ενώ έχουν γονατίσει τους λαούς και την ευρωπαϊκή βιομηχανία!

Μεγάλος κερδισμένος για πολλοστή φορά είναι οι ΗΠΑ, που βλέπουν μία – μία τις ευρωπαϊκές ή και αμερικανικές βιομηχανίες να περνούν τον Ατλαντικό!

Τα παραδείγματα των ευρωπαϊκών βιομηχανιών που αδυνατούν να ανταπεξέλθουν στο κόστος του φυσικού αερίου κι ευρύτερα της ενέργειας, είναι πάρα πολλά για να χαρακτηριστούν μεμονωμένα.

Σε Γαλλία και Γερμανία σβήνουν οι μηχανές

Στη Γαλλία, η δήλωση της πρωθυπουργού Ελίσαμπεθ Μπορν ότι «η δουλειά μας στοχεύει να βοηθήσουμε τις επιχειρήσεις να μείνουν ανοιχτές» ακούστηκε σαν πρόκληση εν μέσω ενός ορυμαγδού δραματικών ανακοινώσεων εκ μέρους εμβληματικών βιομηχανιών.

Η βιομηχανία παραγωγής γυαλιού Duralex διέκοψε την παραγωγή της για πέντε μήνες, βάσει δημοσιεύματος της γαλλικής Le Monde στις 22 Σεπτεμβρίου και οι 250 εργαζόμενοι της θα τεθούν σε καθεστώς μερικής απασχόλησης και θα αμείβονται με το 95% του μισθού τους. Η βιομηχανία θα πληρώσει το 2022 για ενέργεια 12-13 εκ. ευρώ, όταν το 2021 πλήρωσε μόνο 2,5 εκ. Ως αποτέλεσμα το ενεργειακό κόστος θα κατατρώει στο εξής το 40% των εσόδων της, ξεπερνώντας ακόμη και το εργατικό, για πρώτη φορά στην ιστορία της.

Στο ίδιο αδιέξοδο έχει βρεθεί και η υαλουργία Arc France, που είναι παγκόσμιος ηγέτης του κλάδου. Το φυσικό αέριο συνήθιζε να αντιπροσωπεύει το 10% της τιμής ενός ποτηριού που κατασκευάζει η βιομηχανία. Τώρα αντιπροσωπεύει το 40%! Ο λογαριασμός της το 2022 αναμένεται να φτάσει τα 75 εκ. και θα είναι περίπου 4 φορές μεγαλύτερος από το 2021. Για να αντιμετωπίσει το αυξημένο κόστος που προκάλεσαν οι κυρώσεις της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, η Arc France θα κλείσει τους 4 από τους 9 φούρνους της, ενώ στους 1.600 από τους 4.900 εργαζομένους της επέβαλε μερική απασχόληση και θα αμείβονται με το 84% του μισθού τους.

Η ArcelorMittal, δεύτερη μεγαλύτερη εταιρεία στον κόσμο παραγωγής χάλυβα, μείωσε κάθετα την παραγωγή της στη Γαλλία, ενώ έκλεισε οριστικά το ένα από τα δύο εργοστάσια της στην Ευρώπη, στην Βρέμη της Γερμανίας, στο τέλος Σεπτεμβρίου. Η απόφασή της μάλιστα, αιτιολογήθηκε μόνο κατά το ήμισυ στη βάση του αυξημένου ενεργειακού κόστους. Εξ ίσου σημαντικά επέδρασε στην απόφασή της το αυξημένο κόστος για δικαιώματα αγοράς ρύπων που έχει επιβάλει στην Ευρώπη το πανίσχυρο λόμπι της Πράσινης Μετάβασης.

Την Παρασκευή 16 Σεπτεμβρίου, ανακοινώθηκε επίσης το κλείσιμο του ενός εργοστασίου του ομίλου Bronze Alloys με έδρα την ανατολική Γαλλία, που απασχολούσε 32 εργαζόμενους.

Η πανδημία των λουκέτων λόγω των κυρώσεων στη Ρωσία δεν αφορά μόνο κλάδους έντασης ενέργειας όπως βιομηχανίες γυαλιού και χάλυβα. Η ένωση ΜΕΤΙ που εκπροσωπεί τις μεσαίου μεγέθους επιχειρήσεις στη Γαλλία, δήλωσε ότι πάνω από τις μισές μεσαίου μεγέθους επιχειρήσεις, οι περισσότερες εκ των οποίων βιομηχανικές, κινδυνεύουν να αναγκαστούν να μειώσουν την δραστηριότητά τους αν οι τιμές στην ενέργεια δεν επιστρέψουν σε κανονικά επίπεδα, ενώ το 7% όπως δήλωσε θα αναγκαστεί να διακόψει την παραγωγή.

Ήδη, στην διυπουργική επιτροπή βιομηχανικών αναδιαρθρώσεων, που ως έργο έχει την εύρεση λύσεων σε βιομηχανίες που αντιμετωπίζουν σοβαρές δυσκολίες, έχουν στοιβαχτεί περισσότεροι από 400 φάκελοι προερχόμενοι σχεδόν αποκλειστικά από βιομηχανίες έντασης ενέργειας, βάσει άλλου ρεπορτάζ της Le Monde στις 29 Οκτωβρίου.

Η έκρηξη των τιμών ενέργειας έχει προκαλέσει όχι μόνο αποβιομηχάνιση αλλά και δημοσιονομική αιμορραγία. Σε επίσκεψη που πραγματοποίησε ο γάλλος υπουργός Βιομηχανίας στο εργοστάσιο της Αλουμοβιομηχανίας της Δουνκέρκης, που καταναλώνει ενέργεια σε όρους ηλεκτρικού ίση με την πόλη της Μασσαλίας (!) κι είδε τον λογαριασμό της να αυξάνεται από 200 εκ. ευρώ σε 600 εκ., παρά την μείωση της παραγωγής της κατά 20%, της υποσχέθηκε οικονομική ενίσχυση από το κράτος 40-50 εκ. ευρώ. Ας μην ρωτήσουμε ποιος αργά ή γρήγορα θα κληθεί να πληρώσει τον λογαριασμό…

Στην Γερμανία, βάσει έρευνας που πραγματοποίησε η Ένωση Γερμανικών Επιμελητηρίων Βιομηχανίας κι Εμπορίου, 1 στις 6 βιομηχανικές επιχειρήσεις, από τις 3.500 που συμμετείχαν, δήλωσε αναγκασμένη να μειώσει την παραγωγή λόγω των υψηλών τιμών στην ενέργεια!

Η ανακοίνωση ωστόσο που πάγωσε όλη την Ευρώπη ήρθε από την Basf, η οποία είναι ο μεγαλύτερος όμιλος παραγωγής χημικών στον κόσμο, βάσει εσόδων. Η κορυφαία γερμανική χημική βιομηχανία ανακοίνωσε ότι συρρικνώνει οριστικά την δραστηριότητά της στην Ευρώπη, επειδή το υψηλό κόστος ενέργειας έχει κάνει την Ευρώπη μη ανταγωνιστική. Ενδεικτικά, ο λογαριασμός που πλήρωσε μόνο τους πρώτους 9 μήνες του έτους για τα εργοστάσια της στην Ευρώπη ήταν αυξημένος κατά 2,2 δισ. ευρώ!

Η Basf προχώρησε σε αυτές τις ανακοινώσεις μόλις έναν μήνα μετά το άνοιγμα μιας νέας μονάδας της στην Κίνα που στοίχισε 10 δισ. ευρώ! Δηλαδή, σχεδόν 5 φορές το επιπλέον κόστος των λογαριασμών ενέργειας που πλήρωσε στην Ευρώπη σε 9 μόλις μήνες. Ωστόσο, η αλλαγή πορείας της Basf, που την οδηγεί σε εξοικονομήσεις ύψους 1 δισ. ευρώ στα πεδία καινοτομίας και πληροφορικής, μόνο κεραυνός εν αιθρία δεν ήταν. Ο διευθύνων σύμβουλος του κολοσσιαίου ομίλου, Μάρτιν Μπρουντερμύλερ, είχε προειδοποιήσει έγκαιρα, βάσει ρεπορτάζ των Financial Times στις 26 Οκτωβρίου, ότι ένα εμπάργκο στη Ρωσία θα βύθιζε την Γερμανία στην μεγαλύτερη κρίση της από τον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο. Όπως κι έγινε…

Μετοχή Basf


Αξίζει να αναφερθεί ότι η τιμή της μετοχής της Basf, από την έναρξη του πολέμου στην Ουκρανία και των ευρωπαϊκών κυρώσεων κατά της Ρωσίας μέχρι σήμερα, έχει χάσει το ένα τρίτο της αξίας της: από 69 σε 46 ευρώ. Για όσους αγαπάνε τη στατιστική, την ίδια περίοδο κατά το ίδιο περίπου ποσοστό αυξήθηκε η συναλλαγματική ισοτιμία του ρουβλιού έναντι του ευρώ: από 0,012 ευρώ σε 0,016 ευρώ! Εντελώς τυχαία φυσικά…


Συναλλαγματική ισοτιμία ρουβλιού έναντι ευρώ

Η συρρίκνωση της παραγωγής αλουμινίου κι άλλων μετάλλων δεν είναι αποκλειστικά και μόνο γαλλο-γερμανικό φαινόμενο.

Στην Ιταλία, η ηγεσία της πανίσχυρης Confindustria έχει σημάνει συναγερμό γιατί διαπιστώνει ότι η μείωση των εξαγωγών ισοδυναμεί με μακροχρόνιες απώλειες μεριδίων αγοράς που χτίστηκαν στο πέρασμα πολλών χρόνων. Επιπλέον, τα κόστη διώχνουν την παραγωγή και από την Ιταλία. Στέλεχος βιομηχανίας χάλυβα περιέγραφε ως εξής στους Financial Times στις 19 Οκτωβρίου την κατάσταση με την παραγωγή χάλυβα που πουλιέται 800 ευρώ ο τόνος: «Η τιμή του αερίου από 40 ευρώ ο τόνος έχει αυξηθεί στα 400 ευρώ. Αν προσθέσουμε και το φόρο άνθρακα, τότε το συνολικό κόστος ενέργειας φτάνει τα 600 ευρώ. Είναι πιο απλό για εμάς να μεταφέρουμε την παραγωγή στην Ασία» δήλωνε στην βρετανική εφημερίδα.

Το πρόβλημα για την Ιταλία δεν αφορά μόνον την βαριά λεγόμενη, βιομηχανία. Αφορά επίσης και την ελαφριά, την βιομηχανία μόδας, που είναι ίσως η σπουδαιότερη εθνική βιομηχανία της γειτονικής χώρας. Βάσει ρεπορτάζ της Wall Street Journal στις 18 Οκτωβρίου, το ενεργειακό κόστος στις κλωστοϋφαντουργίες από 5% εκτινάχθηκε στο 25%, συνθλίβοντας τα περιθώρια κέρδους. Βιομήχανος κλωστοϋφαντουργίας από τη Βόρεια Ιταλία που μιλάει στην αμερικανική εφημερίδα διαμαρτύρεται ότι ο λογαριασμός ρεύματος τον Ιούλιο του ήρθε 660.000 ευρώ όταν τον Ιούλιο του προηγούμενου χρόνου είχε έρθει 90.000 ευρώ. «Ορισμένες μάρκες ήδη μετακινούν την παραγωγή τους σε άλλες χώρες, περιλαμβανομένης της Τουρκίας, όπου τα κόστη παραγωγής είναι χαμηλότερα, αντί να απορροφήσουν το επιπλέον κόστος σε χώρες όπως η Ιταλία, σύμφωνα με προμηθευτές. Η Ρωσία συνεχίζει να προμηθεύει την Τουρκία με πετρέλαιο και αέριο. Ο Ενρίκο Γκάτι, παραγωγός μαλλιού, που προμηθεύει Zara, H&M κι άλλες μάρκες, δηλώνει ότι οι παραγγελίες έχουν μειωθεί φέτος κατά 50% γι’ αυτόν και άλλες κλωστοϋφαντουργίες στην Τοσκάνη, που αποτελεί έναν σημαντικό κλωστοϋφαντουργικό κόμβο», ανέφερε στο ρεπορτάζ της η αμερικανική εφημερίδα, περιγράφοντας την υποβάθμιση που έχει δεχτεί όλη η ιταλική βιομηχανία!

Η ιταλική βιομηχανία πλήττεται παρότι η Ρώμη έχει δαπανήσει ως σήμερα τεράστια ποσά για να διασώσει την οικονομία από την ενεργειακή κρίση, παρότι το δημόσιο χρέος της φτάνει το 150% του ΑΕΠ. Ως σήμερα έχει δαπανήσει 59 δισ. ευρώ ή 3,3% του ΑΕΠ της, όταν Γερμανία και Γαλλία έχουν δαπανήσει 100 και 72 δισ. ευρώ αντίστοιχα ή 2,85 και 2,9% του ΑΕΠ τους.

Πλήγμα στις Ανανεώσιμες Πηγές Ενέργειας

Η Ευρωπαϊκή Ένωση των μεταλλευτικών βιομηχανιών Eurométaux ανακοίνωσε ότι η παραγωγή αλουμινίου και ψευδαργύρου στην Ευρώπη μειώθηκε στο ήμισυ το πρώτο εξάμηνο του έτους. Το πρόβλημα επίσης είναι ότι αυτά ακριβώς τα υλικά τα χρειάζεται τώρα περισσότερο από ποτέ η Ευρώπη, επειδή χρησιμοποιούνται στις Ανανεώσιμες Πηγές Ενέργειας που υποτίθεται θα υποκαταστήσουν τα ορυκτά καύσιμα.

Η Ευρωπαϊκή Ένωση έτσι κατάφερε να περιέλθει σε πλήρες αδιέξοδο: Με το εμπάργκο στην Ρωσία, δεν αποκόπηκε μόνο από τα ενεργειακά αγαθά της Ρωσίας, αλλά ταυτόχρονα ή εξαφάνισε από την Ευρώπη ή έκανε πανάκριβες τις πρώτες ύλες που θα εξασφάλιζαν την ενεργειακή της αυτονομία…

Η λίστα των παραδειγμάτων από βιομηχανίες και κλάδους της ΕΕ που αδυνατούν να ανταπεξέλθουν στο ενεργειακό κόστος είναι χωρίς τέλος κι επιβεβαιώνουν ότι οι κυρώσεις της Ευρωπαϊκής Ένωσης κατά της Ρωσίας συνέτριψαν την ευρωπαϊκή βιομηχανία! Βιομηχανίες από κλάδους αλουμινίου, γυαλιού, λιπασμάτων, χαρτιού, αυτοκινήτων κ.α. μείωσαν την παραγωγή ή την έστειλαν εκτός Ευρώπης προκαλώντας στην Ευρώπη ανεργία, φτωχοποίηση και δημοσιονομικά ελλείμματα!

Το πλήγμα στην Ευρώπη δεν θα ήταν τόσο βαρύ αν οι Ηνωμένες Πολιτείες ταυτόχρονα δεν μετέρχονταν όλων των μέσων που διαθέτουν ώστε να γίνουν πιο ελκυστικές στο ευρωπαϊκό κεφάλαιο. Δύο ήταν τα εργαλεία που χρησιμοποίησε η Ουάσιγκτον για να μετατρέψει την ενεργειακή κρίση της Ευρώπης επίσης σε βιομηχανική.

Το πρώτο εργαλείο, που ανακοινώθηκε τον Οκτώβριο, ήταν κίνητρα προς την πράσινη βιομηχανία για να επενδύσει σε ανανεώσιμες πηγές ενέργειες και τεχνολογίες χαμηλών ή μηδενικών ρύπων. Ως αποτέλεσμα, η γερμανική αυτοκινητοβιομηχανία Volkswagen προκειμένου να ωφεληθεί των φοροαπαλλαγών ανακοίνωσε επένδυση 800 εκ. στο Τένεσι των ΗΠΑ όπου θα παράγει μαζικά το ηλεκτρικό μοντέλο ID.4
Εξ αιτίας των κινήτρων που εξήγγειλαν οι ΗΠΑ, η αμερικανική Tesla ματαίωσε την επένδυση στην Γερμανία για την παραγωγή μπαταριών. Το αρχικό σχέδιο προέβλεπε μια γιγαντιαία επένδυση από 5 ως 8 δισ. ευρώ, που τελικά παραπέμφθηκε για το απώτερο μέλλον…
Το φονικό όπλο ωστόσο των ΗΠΑ είναι η άφθονη και φθηνή ενέργεια που διαθέτουν, την οποία κρατούν για την οικονομία τους …μόνον. Οι Αμερικανοί αφού ώθησαν τους Ευρωπαίους να κηρύξουν ανένδοτο πόλεμο κατά της Ρωσίας, εξαγγέλλοντας ως τώρα οκτώ κύματα κυρώσεων (επειδή βλέπετε δεν αρκούσε το πρώτο πακέτο για να πειστούν πόσο άσφαιρα κι αυτοκαταστροφικά είναι τα μέτρα), αντί για την αλληλεγγύη που υπόσχονταν ενάντια στην «αυτοκρατορία του κακού» άφησαν τους Ευρωπαίους μόνους τους.

Τιμή φυσικού αερίου


Στο διάγραμμα φαίνεται πώς αν από την χρηματοπιστωτική κρίση του 2008 και μετά η ενεργοβόρα παραγωγή στην Ευρώπη σε σύγκριση με τις ΗΠΑ ήταν απλώς καθαρή ζημιά, η παραγωγή στην Ευρώπη από το δεύτερο εξάμηνο του 2021 έγινε τιμωρία και από το 2022 μετατράπηκε σε μια ηρωική υπόθεση για εξ ορισμού χαμένους.

Η δε πτώση της τιμής του φυσικού αερίου τον τελευταίο μήνα, λόγω υψηλής για την εποχή θερμοκρασίας και της πλήρωσης των δεξαμενών, είναι κενό γράμμα για τρεις λόγους.

Αρχικά επειδή δεν πρόκειται να κρατήσει. Τα μελλοντικά συμβόλαια προβλέπουν ξανά άνοδο στην τιμή του φυσικού αερίου, ενώ όλες οι προβλέψεις συντείνουν ότι αυτές οι εξωφρενικές τιμές θα φτάσουν τουλάχιστον μέχρι το 2024.

Δεύτερο, επειδή ακόμη και στο σημερινό επίπεδο οι τιμές του αερίου είναι διπλάσιες από τις περυσινές.

Τρίτο, η πτώση της τιμής του φυσικού αερίου συχνά δεν σημαίνει τίποτε, επειδή όπως αποκάλυψε το Reuters στις ακτές της Ιβηρικής χερσονήσου περιμένουν στη σειρά πλοία μεταφοράς υγροποιημένου φυσικού αερίου (LNG) που απέπλευσαν από τις ΗΠΑ, περιμένοντας την άνοδο των τιμών! «Αν έστω κι ένα πλοίο που βρίσκεται αρόδο ξεφορτώσει το φορτίο του, τότε η τιμή αμέσως θα καταρρεύσει επηρεάζοντας τα άλλα πλοία στη σειρά κι αυτό το ντόμινο είναι πολύ επώδυνο με όρους κόστους ευκαιρίας», δήλωσε μια πηγή στο διεθνές πρακτορείο ειδήσεων! Αποκαλύφθηκε έτσι ότι δεν είναι η έλλειψη φυσικού αερίου που έχει προκαλέσει την ενεργειακή κρίση στην Ευρώπη, οδηγώντας σε αποβιομηχάνιση, αλλά οι νόμοι του κέρδους, του αμερικανικού κέρδους.

Οι ίδιοι νόμοι οδήγησαν προ εβδομάδων το αμερικανικό φυσικό αέριο να πωλείται σε αρνητικές τιμές και συγκεκριμένα 2,25 δολ. ανά εκ. BTU, πλήρωναν δηλαδή οι παραγωγοί τους καταναλωτές χονδρικής να το αγοράσουν (!) την ίδια μέρα που στην Ευρώπη πουλιόταν 28 δολ.! «Βασικά έχεις υπερβολικά πολύ παραγωγή και δεν έχεις αρκετές λεωφόρους να το βγάλεις έξω», δήλωνε αναλυτής στη βρετανική εφημερίδα. Ξέρουμε ωστόσο ότι ακόμη κι όταν βρίσκονται οι ανοιχτές λεωφόροι προτιμούν να περιμένουν αρόδο, μέχρι να ανέβουν οι τιμές…
Το μαρτύριο της σταγόνας του υγροποιημένου φυσικού αερίου στην Ευρώπη υποβλήθηκε κατόπιν καθαρής κυβερνητικής εντολής από την Ουάσιγκτον, με το πρόσχημα των ενδιάμεσων εκλογών. Αν ωστόσο αυτή ήταν η αιτία, δηλαδή πράγματι η Ουάσιγκτον θέλει να στηρίξει την Ευρώπη αλλά έθεσε σε προτεραιότητα τη νίκη των Δημοκρατικών στις ενδιάμεσες εκλογές και γι’ αυτό το λόγο πρόκρινε τα φθηνά καύσιμα για τους Αμερικανούς, τότε η σχετική εντολή «Πρώτα η Αμερική» παύει να ισχύει στις 9 Νοεμβρίου κι από εκείνη την ημέρα θα πλημμυρίσουμε με υγροποιημένο αέριο! Εδώ θα είμαστε και θα δούμε…

Αυτό που ωστόσο δεν επιδέχεται αμφισβήτησης είναι ότι το 2022 και ιδιαίτερα οι κυρώσεις κατά της Ρωσίας εξελίχθηκε σε έτος σταθμός για την ευρωπαϊκή βιομηχανία, η οποία δέχτηκε εξ οικείων μάλιστα τα πιο φαρμακερά βέλη. Κλάδοι αιχμής – παγκόσμιοι ηγέτες, φεύγουν άρον – άρον από την Ευρώπη προς την Ασία και τις ΗΠΑ για να αποφύγουν την χρεοκοπία. Και πίσω τους αφήνουν ανεργία ή ελαστικές σχέσεις εργασίας ή και τα δύο στο πιο εξειδικευμένο μάλιστα τμήμα της εργατικής τάξης, φτωχοποίηση και δημοσιονομικά ελλείματα.

Ένας άθλος για την Ουάσιγκτον!


πηγή


Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου