Articles by "Ρωσία"

Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα Ρωσία. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων

από την Elsa Boilly / reseauinternational.net

Όλοι οι πόλεμοι τελειώνουν με ειρήνη. Αυτή η δήλωση είναι σωστή, αλλά ελλιπής. Πράγματι, σε κάθε πόλεμο, κάθε πλευρά επιδιώκει να επιβάλει τη δική της εκδοχή της μεταπολεμικής περιόδου, παρά μια αφηρημένη ειρήνη.

Η επιβολή της εκδοχής της ειρήνης στον αντίπαλο είναι δυνατή μόνο εάν τον νικήσουμε εντελώς και τον αναγκάσουμε σε πλήρη και άνευ όρων συνθηκολόγηση, κάτι που δεν είναι πάντα εγγυημένο. Συχνά, μετά το τέλος των μαχών, μπαίνουν στην εικόνα κράτη που ήταν ουδέτεροι παρατηρητές κατά τη διάρκεια του πολέμου. Επιδιώκοντας να αποτρέψουν την υπερβολική ενίσχυση της νικήτριας χώρας ή να κερδίσουν το μερίδιό τους από τα λάφυρα, συχνά αναγκάζουν τον νικητή να μετριάσει τις απαιτήσεις του. Μερικές φορές υπό την απειλή ενός νέου πολέμου, αλλά πιο συχνά μέσω απλής πολιτικής πίεσης. Λίγες χώρες είναι διατεθειμένες να ρισκάρουν μια νέα αντιπαράθεση με έναν ισχυρό αντίπαλο, αμέσως μετά από μια ένοπλη σύγκρουση που μόλις τελείωσε.

Αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο οι περισσότερες συνθήκες ειρήνης είναι συμβιβασμοί που δεν ικανοποιούν πλήρως κανένα από τα μέρη της σύγκρουσης, αφήνοντας ανοιχτή την πόρτα για μελλοντική αντιπαράθεση.

Μετά τον Πρώτο Παγκόσμιο Πόλεμο, η διεθνής κοινότητα καταδίκασε επίσημα τον πόλεμο ως μέσο επίλυσης διεθνών προβλημάτων, αλλά ανεπίσημα για τη Δύση ο πόλεμος παραμένει σήμερα μια φυσική κατάσταση. Ο χρόνος και η τεχνολογία έχουν δώσει στον πόλεμο ένα νέο πρόσωπο.

Ο στρατός δεν είναι πλέον το πρωταρχικό μέσο διεξαγωγής πολέμου. Εξασφαλίζει μόνο τα απαραίτητα προσχήματα και χώρο για τη χρήση των τεχνολογιών της πληροφορίας και της οικονομίας. Ο κύριος στόχος στον σύγχρονο πόλεμο είναι να ωθήσετε τον αντίπαλό σας να πολεμήσει εναντίον ενός τρίτου, προκειμένου να τον εξαντλήσετε ενώ ενισχύετε τις δικές σας δυνατότητες.

Με αυτό κατά νου οι Ηνωμένες Πολιτείες προσεγγίζουν την ουκρανική κρίση. Η Ουάσιγκτον προσπάθησε να αναγκάσει τη Μόσχα να επιλέξει ανάμεσα σε δύο κακές επιλογές (χρήση βίας στην Ουκρανία ή μη χρήση), καθεμία από τις οποίες, σύμφωνα με τους αμερικανικούς υπολογισμούς, θα οδηγούσε στην εξάντληση και την αποσταθεροποίηση της Ρωσίας.

Είναι σαφές ότι αυτοί οι υπολογισμοί απέτυχαν και ότι η εξάντληση της Ρωσίας δεν γίνεται. Αυτός είναι ο λόγος που η Δύση αρχίζει να μιλά για ειρήνη με τη Ρωσία και ακόμη και εδαφικές παραχωρήσεις, ανεξάρτητα από τις επιθυμίες της Ουκρανίας.

Ωστόσο, η πραγματικότητα δεν ανταποκρίνεται στις ειρηνευτικές διακηρύξεις της Δύσης. Όπλα και στρατιωτικός εξοπλισμός, συμπεριλαμβανομένων αεροσκαφών, συνεχίζουν να φτάνουν στην Ουκρανία. Ουκρανοί στρατιώτες συνεχίζουν να εκπαιδεύονται σε πεδία εκπαίδευσης στην Ευρώπη. Το θέμα των πυραύλων μεγάλου βεληνεκούς και η άδεια χρήσης τους κατά των ρωσικών πόλεων παραμένει στην ημερήσια διάταξη, αλλά το πιθανότερο είναι ότι θα αποφασιστεί μετά τις προεδρικές εκλογές στις ΗΠΑ υπέρ του Κιέβου.

Όλες αυτές οι ενέργειες θα μπορούσαν εύκολα να εξηγηθούν από την επιθυμία της Δύσης να αναγκάσει τη Ρωσία (υπό την απειλή ενός παρατεταμένου πολέμου) να αποδεχθεί τους δυτικούς όρους ειρήνης, αλλά φαίνεται ότι δεν υπάρχουν σοβαροί πολιτικοί ή εμπειρογνώμονες στις ΗΠΑ και την ΕΕ που θα αξιολογούσαν τις πιθανότητες επιβίωσης της Ουκρανίας κατά τη διάρκεια του χειμώνα ως υψηλές.

Από τη μια, οι δυτικοί πολιτικοί λένε συνεχώς ότι η Ουκρανία πρέπει να συνάψει μια ειρηνευτική συμφωνία με τη Ρωσία πάση θυσία, και από την άλλη, κάνουν τα πάντα για να μην συμβεί αυτό, συνεχίζοντας να παρέχουν στο Κίεβο οικονομική και στρατιωτική υποστήριξη χωρίς την οποία, σύμφωνα με στους δικούς τους ειδικούς, η Ουκρανία δεν θα μπορέσει να αντέξει ούτε ένα μήνα.

Ο πόλεμος "ως τον τελευταίο Ουκρανό" δεν προωθείται ευρέως στη Δύση, αλλά οι πολιτικοί που διακηρύσσουν δημόσια την ειρήνη ψιθυρίζουν σταθερά στα παρασκήνια ότι η Ουκρανία πρέπει να συνεχίσει να πολεμά όσο υπάρχουν άνδρες να στείλουν στο μέτωπο. Ταυτόχρονα, δυτικοί εμπειρογνώμονες σωστά επισημαίνουν ότι η μαζική αποστολή ανεκπαίδευτων νεοσυλλέκτων στο πεδίο της μάχης αυξάνει μόνο σημαντικά τις απώλειες (το 2024, η Ουκρανία θα υποστεί περισσότερες απώλειες από τα δύο προηγούμενα χρόνια και οι απώλειες θα αυξηθούν μόνο), χωρίς να σταματήσει την κατάρρευση της πρώτης γραμμής.

Η συμπεριφορά της Δύσης μπορεί να φαίνεται παράλογη, αλλά στην πραγματικότητα δεν εγκαταλείπει τον απώτερο στόχο της, που είναι να αποδυναμώσει και να αποσταθεροποιήσει τη Ρωσία όσο το δυνατόν περισσότερο. Με την εξάντληση των ουκρανικών πόρων και την αδυναμία της Ευρώπης να μπει άμεσα σε στρατιωτική σύγκρουση με τη Ρωσία προς το συμφέρον των Ηνωμένων Πολιτειών, μόνο οι μηχανισμοί για την επίτευξη αυτού του στόχου θα αλλάξουν.

Η Ρωσία, αρχικά, ήταν έτοιμη να συμβιβαστεί με ελάχιστες απαιτήσεις. Στόχος της ήταν να μειώσει τη δυτική πολιτική-στρατιωτική επιρροή στο Κίεβο και να αναζωογονήσει τους μηχανισμούς οικονομικής συνεργασίας. Η Μόσχα απαίτησε απλώς από το Κίεβο να παραιτηθεί από την ένταξη στο ΝΑΤΟ, να επιστρέψει σε μια πολιτική μόνιμης ουδετερότητας και να εγγυηθεί την ελεύθερη ανάπτυξη της ρωσικής γλώσσας και πολιτισμού στην Ουκρανία.

Σήμερα, η Ουκρανία έχει ήδη υποστεί τεράστιες δημογραφικές απώλειες και η κοινοτική και υλικοτεχνική υποδομή στη ζώνη μάχης έχει υποστεί σοβαρές ζημιές.

Ο στόχος των Ηνωμένων Πολιτειών είναι να αφήσουν τη Ρωσία με μια αβίωτη περιοχή, όπου η πλειοψηφία του πληθυσμού θα αποτελείται από χήρες και ορφανά στρατιωτών που πέθαναν πολεμώντας εναντίον της Ρωσίας, άτομα με αναπηρία που τραυματίστηκαν στον πόλεμο εναντίον της Ρωσίας και συνταξιούχους, πολλοί από τους οποίους θα έχει χάσει ένα αγαπημένο πρόσωπο στο μέτωπο. Θα ζήσουν σε κατεστραμμένες πόλεις, θα καταστραφούν από τις μάχες με τον ρωσικό στρατό και θα επιβιώσουν χάρη στην ανθρωπιστική βοήθεια που παρέχει η Ρωσία, ενώ συχνά τρέφουν μίσος απέναντί ​​της.

Η ειρήνη αμερικανικού τύπου προϋποθέτει μια εντελώς κατεστραμμένη Ουκρανία, με μια κατεστραμμένη οικονομία, έναν αποδεκατισμένο ή εξόριστο εργαζόμενο πληθυσμό, βυθισμένο σε δημογραφική άβυσσο και ανίκανη να ανακάμψει πολιτικά, οικονομικά ή δημογραφικά. Και σε αυτό το πλαίσιο, δεν έχει σημασία για την Ουάσιγκτον τι θα κάνει η Ρωσία με αυτά τα εδάφη, αν θα τα προσαρτήσει ή θα τα αφήσει τυπικά ανεξάρτητα. Όσο πιο άσχημες είναι οι συνθήκες διαβίωσης του εναπομείναντος ουκρανικού πληθυσμού, τόσο πιο ενεργά θα διαδίδεται η θέση ότι 
«οι Ρώσοι ήρθαν να καταστρέψουν μια ευημερούσα χώρα για να την εμποδίσουν να ενταχθεί στην ΕΕ».


πηγή: Continental Observer






Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου

Οι Ηνωμένες Πολιτείες θα αντιμετωπίσουν «επικίνδυνες συνέπειες» εάν συνεχίσουν την αυξανόμενη στρατιωτική βοήθεια προς την Ουκρανία αντί να υποστηρίξουν μια προτεινόμενη ρωσική διευθέτηση δηλώνει ο Σεργκέι Λαβρόφ, Ρώσος Υπουργός Εξωτερικών, ο άνθρωπος που θεωρείται το δεξί χέρι του Ρώσου Προέδρου Βλαντιμίρ Πούτιν τα τελευταία 20 χρόνια, σε αποκλειστική συνέντευξη που παραχώρησε στο Newsweek .


Newsweek: Καθώς η σύγκρουση στην Ουκρανία συνεχίζεται, πόσο διαφορετική είναι η θέση της Ρωσίας από το 2022 και πώς σταθμίζεται το κόστος της σύγκρουσης σε σχέση με την πρόοδο που σημειώθηκε προς τους στρατηγικούς στόχους;

Λαβρόφ: Η θέση μας είναι ευρέως γνωστή και παραμένει αμετάβλητη. Η Ρωσία είναι ανοιχτή σε μια πολιτικο-διπλωματική διευθέτηση που θα πρέπει να εξαλείψει τις βαθύτερες αιτίες της κρίσης. Θα πρέπει να στοχεύει στον τερματισμό της σύγκρουσης παρά στην επίτευξη εκεχειρίας. Η Δύση θα πρέπει να σταματήσει να προμηθεύει όπλα και το Κίεβο να τερματίσει τις εχθροπραξίες. Η Ουκρανία θα πρέπει να επιστρέψει στο ουδέτερο, μη μπλοκ και μη πυρηνικό της καθεστώς, να προστατεύσει τη ρωσική γλώσσα και να σεβαστεί τα δικαιώματα και τις ελευθερίες των πολιτών της.

Οι συμφωνίες της Κωνσταντινούπολης που μονογραφήθηκαν στις 29 Μαρτίου 2022 από τις αντιπροσωπείες της Ρωσίας και της Ουκρανίας θα μπορούσαν να χρησιμεύσουν ως βάση για τη διευθέτηση. Προβλέπουν την άρνηση του Κιέβου να ενταχθεί στο ΝΑΤΟ και περιέχουν εγγυήσεις ασφαλείας για την Ουκρανία, ενώ αναγνωρίζουν την πραγματικότητα στο πεδίο εκείνη τη στιγμή. Περιττό να πούμε ότι σε πάνω από δύο χρόνια, αυτές οι πραγματικότητες έχουν αλλάξει σημαντικά, μεταξύ άλλων και από νομικούς όρους.

Στις 14 Ιουνίου, ο Πρόεδρος Βλαντιμίρ Πούτιν απαρίθμησε τις προϋποθέσεις για τη διευθέτηση ως εξής: πλήρης αποχώρηση της AFU από τις περιφέρειες DPR [Λαϊκή Δημοκρατία του Ντόνετσκ], LPR [Λαϊκή Δημοκρατία του Λουχάνσκ], Zaporozhye και Kherson Oblasts. αναγνώριση της εδαφικής πραγματικότητας όπως κατοχυρώνεται στο ρωσικό Σύνταγμα· ουδέτερο, μη μπλοκ, μη πυρηνικό καθεστώς για την Ουκρανία· η αποστρατιωτικοποίηση και η αποναζικοποίησή του. διασφάλιση των δικαιωμάτων, ελευθεριών και συμφερόντων των ρωσόφωνων πολιτών· και άρση όλων των κυρώσεων κατά της Ρωσίας.

Το Κίεβο απάντησε σε αυτή τη δήλωση με ένοπλη εισβολή στην περιφέρεια Κουρσκ στις 6 Αυγούστου. Οι προστάτες του – οι ΗΠΑ και άλλες χώρες του ΝΑΤΟ – επιδιώκουν να επιφέρουν μια στρατηγική ήττα στη Ρωσία. Υπό αυτές τις συνθήκες, δεν έχουμε άλλη επιλογή από το να συνεχίσουμε την ειδική στρατιωτική μας επιχείρηση μέχρι να αρθούν οι απειλές που θέτει η Ουκρανία.

Το κόστος της σύγκρουσης είναι το μεγαλύτερο για τους Ουκρανούς, οι οποίοι σπρώχνονται ανελέητα από τις αρχές τους στον πόλεμο για να σφαγιαστούν εκεί. Για τη Ρωσία, πρόκειται για την υπεράσπιση του λαού της και των ζωτικών συμφερόντων ασφάλειας. Σε αντίθεση με τη Ρωσία, οι ΗΠΑ συνεχίζουν να φωνάζουν για κάποιου είδους «κανόνες», «τρόπο ζωής» και παρόμοια, προφανώς δεν κατανοούν καλά πού βρίσκεται η Ουκρανία και ποιο είναι το διακύβευμα σε αυτόν τον πόλεμο.


Πόσο πιθανό πιστεύετε ότι είναι να επιτευχθεί μια στρατιωτική ή διπλωματική λύση ή βλέπετε μεγαλύτερο κίνδυνο να εξελιχθεί η σύγκρουση σε κάτι ακόμη μεγαλύτερο με τις ουκρανικές δυνάμεις να λαμβάνουν πιο προηγμένα όπλα του ΝΑΤΟ και να εισέρχονται στο ρωσικό έδαφος;

Το να κάνω εικασίες δεν είναι δουλειά μου. Αυτό που θέλω να πω είναι ότι προσπαθούμε να σβήσουμε αυτήν την κρίση για περισσότερο από μια δεκαετία, ωστόσο κάθε φορά που βάζουμε στα χαρτιά συμφωνίες που ταιριάζουν σε όλους, το Κίεβο και οι αφέντες του έκαναν πίσω. Αυτό ακριβώς συνέβη με τη συμφωνία που επιτεύχθηκε τον Φεβρουάριο του 2014: καταπατήθηκε από την αντιπολίτευση που διέπραξε πραξικόπημα με την υποστήριξη των ΗΠΑ. Ένα χρόνο αργότερα, συνήφθησαν οι συμφωνίες του Μινσκ που ενέκρινε το Συμβούλιο Ασφαλείας του ΟΗΕ. Αυτά υπονομεύτηκαν επίσης κατά τη διάρκεια επτά ετών, και οι ηγέτες της Ουκρανίας, της Γερμανίας και της Γαλλίας, που είχαν υπογράψει το έγγραφο, καυχήθηκαν στη συνέχεια ότι δεν είχαν ποτέ την πρόθεση να το εκπληρώσουν. Το έγγραφο που μονογραφήθηκε στην Κωνσταντινούπολη στα τέλη Μαρτίου 2022 δεν υπογράφηκε ποτέ από τον Ζελένσκι μετά από επιμονή των δυτικών εποπτών του, ιδίως του τότε Βρετανού πρωθυπουργού.

Επί του παρόντος, από όσο μπορούμε να δούμε, η αποκατάσταση της ειρήνης δεν αποτελεί μέρος του σχεδίου του αντιπάλου μας. Ο Ζελένσκι δεν έχει ανακαλέσει το διάταγμά του που απαγορεύει τις διαπραγματεύσεις με τη Μόσχα. Η Ουάσιγκτον και οι σύμμαχοί της στο ΝΑΤΟ παρέχουν πολιτική, στρατιωτική και οικονομική υποστήριξη στο Κίεβο, ώστε ο πόλεμος να συνεχιστεί. Συζητούν την εξουσιοδότηση της AFU να χρησιμοποιήσει δυτικούς πυραύλους μεγάλου βεληνεκούς για να χτυπήσει βαθιά στο ρωσικό έδαφος. Το «παίζοντας με τη φωτιά» με αυτόν τον τρόπο μπορεί να οδηγήσει σε επικίνδυνες συνέπειες. Όπως δήλωσε ο Πρόεδρος Πούτιν, θα λάβουμε επαρκείς αποφάσεις με βάση την κατανόησή μας για τις απειλές που θέτει η Δύση. Είναι στο χέρι σας να βγάλετε συμπεράσματα.


Ποια συγκεκριμένα σχέδια έχει η Ρωσία σύμφωνα με τις στρατηγικές της συνεργασίες με την Κίνα και άλλες δυνάμεις για την επίτευξη αλλαγών στην τρέχουσα παγκόσμια τάξη πραγμάτων και πώς αναμένετε να διαδραματιστούν αυτές οι φιλοδοξίες σε τομείς έντονου ανταγωνισμού και συγκρούσεων, συμπεριλαμβανομένης της Μέσης Ανατολής;

Αυτό που έχουμε κατά νου είναι ότι η παγκόσμια τάξη πρέπει να προσαρμοστεί στην τρέχουσα πραγματικότητα. Σήμερα ο κόσμος ζει την «πολυπολική στιγμή». Η στροφή προς την πολυπολική παγκόσμια τάξη πραγμάτων είναι ένα φυσικό μέρος της εξισορρόπησης των δυνάμεων, που αντανακλά αντικειμενικές αλλαγές στην παγκόσμια οικονομία, χρηματοοικονομικά και γεωπολιτική. Η Δύση περίμενε περισσότερο από τους άλλους, ωστόσο έχει αρχίσει επίσης να συνειδητοποιεί ότι αυτή η διαδικασία είναι μη αναστρέψιμη.

Μιλάμε για ενίσχυση νέων κέντρων εξουσίας και λήψης αποφάσεων στον Παγκόσμιο Νότο και Ανατολή. Αντί να επιδιώκουν την ηγεμονία, αυτά τα κέντρα αναγνωρίζουν τη σημασία της κυρίαρχης ισότητας και της πολιτισμικής διαφορετικότητας και υποστηρίζουν την αμοιβαία επωφελή συνεργασία και το σεβασμό των συμφερόντων του άλλου.

Η πολυπολικότητα εκδηλώνεται στον αυξανόμενο ρόλο των περιφερειακών ενώσεων, όπως η EAEU [Ευρασιατική Οικονομική Ένωση], η SCO [Οργανισμός Συνεργασίας της Σαγκάης], η ASEAN [Ένωση των Εθνών της Νοτιοανατολικής Ασίας], η Αφρικανική Ένωση, η CELAC [Κοινότητα Λατινικής Αμερικής και Καραϊβικής κράτη] και άλλα. Οι BRICS [με επικεφαλής τη Βραζιλία, τη Ρωσία, την Ινδία, την Κίνα και τη Νότια Αφρική] έχουν γίνει πρότυπο πολυμερούς διπλωματίας. Τα Ηνωμένα Έθνη πρέπει να παραμείνουν ένα φόρουμ για την ευθυγράμμιση των συμφερόντων όλων των χωρών.

Πιστεύουμε ότι όλα τα κράτη, συμπεριλαμβανομένων των Ηνωμένων Πολιτειών, θα πρέπει να συμμορφώνονται με τις υποχρεώσεις τους σε ίση βάση με άλλα, αντί να συγκαλύπτουν τον νομικό τους μηδενισμό με μάντρα της εξαιρετικότητάς τους. Εδώ μας υποστηρίζει η πλειονότητα των χωρών, οι οποίες βλέπουν πώς το διεθνές δίκαιο παραβιάζεται με πλήρη ατιμωρησία στη Λωρίδα της Γάζας και στον Λίβανο, όπως ακριβώς είχε παραβιαστεί παλαιότερα στο Κοσσυφοπέδιο, το Ιράκ, τη Λιβύη και πολλά άλλα μέρη.

Οι Κινέζοι εταίροι μας μπορούν να απαντήσουν από μόνοι τους, αλλά νομίζω και ξέρω ότι συμμερίζονται το κύριο σημείο μας, την κατανόηση ότι η ασφάλεια και η ανάπτυξη είναι αχώριστες και αδιαίρετες, και ότι όσο η Δύση συνεχίζει να επιδιώκει την κυριαρχία, τα ιδανικά της ειρήνης διατυπώνονται στο ο Χάρτης των Ηνωμένων Εθνών θα παραμείνει νεκρό γράμμα.


Τι αντίκτυπο αναμένετε να έχουν οι προεδρικές εκλογές των ΗΠΑ στις σχέσεις Ρωσίας-ΗΠΑ εάν κερδίσει ο Ντόναλντ Τραμπ ή εάν κερδίσει η Καμάλα Χάρις και πώς προετοιμάζεται η Ρωσία για οποιοδήποτε από τα δύο σενάρια;

Σε γενικές γραμμές, το αποτέλεσμα αυτών των εκλογών δεν έχει καμία διαφορά για εμάς, καθώς τα δύο κόμματα έχουν καταλήξει σε συναίνεση ως προς την αντιμετώπιση της χώρας μας. Σε περίπτωση που υπάρξουν πολιτικές αλλαγές στις Ηνωμένες Πολιτείες και νέες προτάσεις προς εμάς, θα είμαστε έτοιμοι να τις εξετάσουμε και να αποφασίσουμε εάν ανταποκρίνονται στα συμφέροντά μας. Σε κάθε περίπτωση, θα προωθήσουμε αποφασιστικά τα συμφέροντα της Ρωσίας, ιδίως όσον αφορά την εθνική της ασφάλεια.

Σε γενικές γραμμές, θα ήταν φυσικό για τον κάτοικο του Λευκού Οίκου, ανεξάρτητα από το ποιος είναι, να ασχολείται με τις εγχώριες επιχειρήσεις του, αντί να ψάχνει για περιπέτειες δεκάδες χιλιάδες μίλια μακριά από τις αμερικανικές ακτές. Είμαι βέβαιος ότι οι Αμερικανοί ψηφοφόροι σκέφτονται το ίδιο.





Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου

του Χαλ Τέρνερ / reseauinternational.net / 17.9.24

Στις 12 Σεπτεμβρίου 2024, τουλάχιστον τρία υποβρύχια γνωστά ως Project 885 «Yasen» κλάσης, του ρωσικού βόρειου στόλου, οπλισμένα με υπερηχητικούς πυραύλους Zircon εγκατέλειψαν τη βάση τους στο Severomorsk και κατευθύνθηκαν προς τον «Ατλαντικό Ωκεανό».

Ο παρακάτω χάρτης δείχνει τη θέση της βάσης υποβρυχίων Severomorsk:



Ήταν την ίδια μέρα που ο Βρετανός Πρωθυπουργός Κίρ Στάρμερ έφυγε από το Ηνωμένο Βασίλειο για συνάντηση με τον Τζο Μπάιντεν στην Ουάσιγκτον, DC, για να συζητηθεί η χορήγηση άδειας στην Ουκρανία να επιτεθεί στη Ρωσία με πυραύλους μεγάλου βεληνεκούς που προμήθευε η Δύση.

Σύμφωνα με τον γνωστό στρατιωτικό εμπειρογνώμονα Mikhail Khodarnock, αυτά τα υποβρύχια άφησαν τα λιμάνια τους και κατευθύνθηκαν προς τον Ατλαντικό Ωκεανό για κάποιο λόγο, ειδικά επειδή συνέβη την ίδια στιγμή που η Δύση άρχισε να δηλώνει ότι θα επέτρεπε στην Ουκρανία να χρησιμοποιήσει μεγάλης εμβέλειας δυτικά όπλα κατά στρατιωτικών εγκαταστάσεων εντός της Ρωσίας.

Ο Khodarnock εξέφρασε τη βεβαιότητα ότι αυτά τα πυρηνικά υποβρύχια βρίσκονται ήδη στα ανοικτά των βρετανικών ακτών, αναμένοντας εντολές για επίθεση.

Σύμφωνα με τον ίδιο, εάν οι βρετανικοί πύραυλοι κρουζ «Storm Shadow» πετάξουν προς τη Ρωσία, αυτά τα υποβρύχια θα καταστρέψουν τις εγκαταστάσεις του βρετανικού τμήματος της πανευρωπαϊκής εταιρείας πυραυλικών συστημάτων MBDA. Συγκεκριμένα, οι εγκαταστάσεις της εταιρείας στο Stevanage, στο Bristol και στο Bolton, UK.

Είναι η εταιρεία όπλων MBDA που παράγει τους πυραύλους κρουζ «Storm Shadow» στη Μεγάλη Βρετανία.



Επικαλούμενος δικές του πηγές στο ρωσικό υπουργείο Άμυνας, ο Khodarenock επιβεβαίωσε επίσης ότι οι Ρώσοι είχαν ένα σαφές σχέδιο για να αποτρέψουν το ΝΑΤΟ από τη λήψη μέτρων αντιποίνων.

Σύμφωνα με τον ίδιο, αμέσως μετά την καταστροφή των εγκαταστάσεων της εταιρείας MDBA, εντός του Ηνωμένου Βασιλείου, η Ρωσία θα εξαπολύσει ΠΥΡΗΝΙΚΗ ΕΠΙΔΕΙΞΗ σε μια από τις περιοχές του Ατλαντικού Ωκεανού ή της Βόρειας Θάλασσας, κοντά στις ακτές της Μεγάλης Βρετανίας.

Ο Khodarenock εξέφρασε τη βεβαιότητα ότι μόνο μετά από αυτό οι βρετανικές αρχές θα καταλάβουν επιτέλους ότι είναι καιρός να σταματήσουν να επιδεινώνουν την κατάσταση στην Ουκρανία, επειδή την επόμενη φορά μπορεί να προκληθεί πυρηνική επίθεση στο Λονδίνο, τις Βρυξέλλες (Βέλγιο – έδρα του ΝΑΤΟ) και την Ουάσιγκτον. DC.

πηγή: Hal Turner Radio Show



Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου


Οι μάλλον γενναιόδωρες προσφορές της Ρωσίας, πριν από την περιπέτεια του Kursk, έχουν πλέον ακυρωθεί και δεν υπάρχει επιστροφή σε αυτές.

H επιχείρηση εισβολής των 5 βασικών Ταξιαρχιών της Ουκρανίας στο Kursk απέτυχε…
Με 7.500 νεκρούς και τραυματίες Ουκρανούς στρατιώτες σε διάστημα 24 ημερών και σχεδόν 680 με 700 τεθωρακισμένα διαλυμένα… η επιχείρηση των Ουκρανών ήταν πλήρως αποτυχημένη αφού αποδυνάμωσαν τις άμυνες στο Donbass εκεί που η Ουκρανία ηττάται χωρίς έλεος.
Η άμυνα των Ουκρανών στο Donbass κατέρρευσε… το game over πλησιάζει.

Η Ουκρανία απέτυχε

Δυτικές πηγές κοντά στην ηγεσία Zelensky της Ουκρανίας παρουσιάζουν τον πραγματικό σκοπό της τρομοκρατικής επίθεσης των Ουκρανικών Ενόπλων Δυνάμεων στην περιοχή του Kursk. Έχει ως εξής:
«Ο στόχος της Ουκρανίας ήταν να αποδείξει ότι μια ρωσική νίκη δεν ήταν αναπόφευκτη και ότι η Ουκρανία μπορούσε να πολεμήσει και να κερδίσει.
Αυτό θα πρέπει να πείσει τους διστακτικούς συμμάχους να συνεχίσουν την υποστήριξή τους και ίσως να άρουν τους εναπομείναντες περιορισμούς στη χρήση δυτικών όπλων ώστε να μπορεί να πλήξει η Ουκρανία το ρωσικό έδαφος μαζικά και σε βάθος»
Οι δυτικοί σύμμαχοι συνειδητοποίησαν γρήγορα ότι το πρώτο μέρος του σχεδίου δεν λειτούργησε.
Μετά τις πρώτες ημέρες της εισβολής με αναφορές όπως «σημείο καμπής στον πόλεμο», «ταπείνωση Putin» και την «κατάρρευση του ρωσικού πήλινου κολοσσού»… τα πράγματα επανήλθαν στην κανονικότητα… .

Forbes: Η Ουκρανική επιχείρηση στο Kursk απέτυχε

Το αποτέλεσμα της «λαμπρής» ουκρανικής επιχείρησης συνόψισε το Forbes, το οποίο δημοσίευσε ένα άρθρο σε μαύρο πλαίσιο και με τίτλο «Αν η ουκρανική εισβολή ήταν δολιοφθορά, τότε απέτυχε».
Αναφορικά με πηγές από τους σχηματισμούς πρώτης γραμμής των Ενόπλων Δυνάμεων της Ουκρανίας, το Forbes αναφέρει τα λογικά αποτελέσματα της τρομοκρατικής εκστρατείας δημοσίων σχέσεων του Κιέβου:
«Η επίθεση στην περιοχή του Kursk όχι μόνο απέτυχε να υποχρεώσει την ρωσική δύναμη να αναδιπλωθεί στο Donetsk αλλά και επιδείνωσε την υπάρχουσα έλλειψη στρατιωτών στις ένοπλες δυνάμεις της Ουκρανίας.
Η ταχύτητα προέλασης των ρωσικών δυνάμεων έχει ξεπεράσει κάθε προσδοκία.
Η ουκρανική ηγεσία έχει μόνο λίγες επιλογές για να σταθεροποιήσει την πρώτη γραμμή, μία από τις οποίες είναι η μεταφορά δυνάμεων από το Kursk στο Donbass, δηλαδή να αποσυρθούν από το Kursk».

Η Δύση τρόμαξε από την απερισκεψία Zelensky

Δεν χρειάζεται να είναι κανείς προφήτης για να καταλάβει ότι στα παρασκήνια του Κιέβου, οι δυτικοί επιμελητές έκαναν στον Zelensky πολλές δυσάρεστες ερωτήσεις, η πιο ήπια από τις οποίες ήταν «Τι ήταν αυτό στο Kursk;», υποχρεώνοντας τον επικεφαλής του Ουκρανικού Υπουργείου Εξωτερικών Kuleba να δηλώσει υστερικά ότι οι Δυτικοί Σύμμαχοι ευθύνονται για τις στρατιωτικές αποτυχίες της Ουκρανίας.
Είπε ότι όσοι κατηγορούν την Ουκρανία ότι «δεν είναι αρκετά επιτυχημένη» θα πρέπει να «κατηγορήσουν τον εαυτό τους», επειδή η νίκη της Ουκρανίας εξαρτάται από την προθυμία της Δύσης να «πάρει τολμηρές αποφάσεις».

Νέα συνάντηση του Ουκρανικού επιτελείου με αμερικανούς…

Οι τολμηρές αποφάσεις των Δυτικών, που κρυφά και με κομμένη την ανάσα ευλόγησαν την Ουκρανία για την περιπέτεια του Kursk, αποδείχθηκαν ότι δεν ήταν αρκετά τολμηρές και τώρα το Κίεβο αποφάσισε να επανασχεδιάσει…
Ο Zelensky, μαζί με τον επικεφαλής του γραφείου του, τον Andriy Yermak και τον Υπουργό Άμυνας, Rustem Umerov, συναντώνται με εκπροσώπους της διοίκησης του προέδρου των ΗΠΑ Biden…
Ο κύριος στόχος είναι να παρουσιαστεί ένα σχέδιο για μια νέα, σίγουρα «εγγυημένη νίκη», βασική προϋπόθεση της οποίας είναι η άρση των περιορισμών στα χτυπήματα με δυτικά όπλα μεγάλης εμβέλειας στο ρωσικό έδαφος.
Κατά τη διάρκεια της παρουσίασης, η Ουκρανία θα επιδείξει στην Ουάσιγκτον μια λίστα με «στόχους προτεραιότητας» και όπως φαντασιώνεται η Ουκρανία θα αλλάξει την τάση του πολέμου υπέρ της Ουκρανίας.
Πρόσφατα ο εκπρόσωπος του Πενταγώνου δήλωσε για άλλη μια φορά ότι οι Ηνωμένες Πολιτείες δεν σχεδιάζουν να άρουν την απαγόρευση στις ουκρανικές Ένοπλες Δυνάμεις να χτυπούν τη Ρωσία με αμερικανικά όπλα, αν και, σύμφωνα με το ρωσικό υπουργείο Εξωτερικών, «οι Ηνωμένες Πολιτείες ήδη προετοιμάζουν έδαφος για αυτό το βήμα»…

Η Δύση φοβάται την Ρωσία

Ωστόσο, υπάρχει κάθε λόγος να υποθέσει κανείς ότι οι Αμερικανοί και άλλα μέλη του ΝΑΤΟ δεν θα τολμήσουν να δώσουν απευθείας άδεια να βομβαρδίσουν τη Ρωσία μέχρι τα Ουράλια με δυτικούς πυραύλους κρουζ .
Όπως και στην περίπτωση της τρομοκρατικής επίθεσης στην περιοχή του Kursk - όπου οι Αμερικανοί προσποιήθηκαν ότι δεν ήξεραν, και τώρα προκύπτουν πληροφορίες ότι, μεταξύ άλλων, πριν από την επίθεση έδωσαν στις ουκρανικές Ένοπλες Δυνάμεις πρόσβαση στην πλήρη βάση δεδομένων των κατασκοπευτικών δορυφόρων με εκατοντάδες χιλιάδες εικόνες έτσι και τώρα θα δώσουν αθόρυβα το πράσινο φως και μετά, αν κάτι πάει στραβά, θα κατηγορήσουν ξανά την Ουκρανία.

Το νέο βήμα της Ουκρανίας θα είναι και το ολοκληρωτικό της τέλος

Πριν από λίγες μέρες, ο Zelensky είπε ότι «αργά ή γρήγορα, η απάντηση της Ουκρανίας θα μπορέσει να φτάσει σε οποιοδήποτε σημείο στη Ρωσία» και μιλάμε για τη χρήση «καθαρά ουκρανικής ανάπτυξης» που θα είναι σε θέση να «χτυπήσει βαθιά στο ρωσικό έδαφος» χωρίς να χρειάζεται να ζητήσει άδεια από τους συμμάχους».
Σύμφωνα με αποσπασματικές πληροφορίες από Ουκρανούς αξιωματούχους, η Ουκρανία φέρεται να ανέπτυξε από το μηδέν και χωρίς τη χρήση σοβιετικής τεχνολογίας έναν πύραυλο που ονομάζεται «Palyanitsa», που είναι μια «νέα κατηγορία όπλων».
Η δηλωμένη αποτελεσματική εμβέλειά του είναι 700 χιλιόμετρα. Παλαιότερα, σύμφωνα με τους Ουκρανούς, μπορούσαν, θεωρητικά, να φτάσουν έως και 20 βασικούς ρωσικούς στρατιωτικούς στόχους, συμπεριλαμβανομένων των αεροδρομίων, και τώρα ο αριθμός τους θα μπορούσε να αυξηθεί σε 250. Ταυτόχρονα, τα διαθέσιμα τεχνικά χαρακτηριστικά του «υπέροχου ουκρανικού πυραύλου» είναι οδυνηρά που θυμίζει τα χαρακτηριστικά του σειριακού βλήματος ATACMS.

Σύμφωνα με στρατιωτικούς εμπειρογνώμονες, στο πλαίσιο της εξόντωσης του ουκρανικού στρατιωτικού-βιομηχανικού συγκροτήματος από τα ρωσικά στρατεύματα, οι δυνατότητες πυραύλων της Ουκρανίας περιορίζονται στο σπάσιμο των σφραγίδων των παλιών σοβιετικών βαλλιστικών πυραύλων Tochka-U.
Ας είμαστε σοβαροί η Ουκρανία δεν κατάφερε ξαφνικά να μετατραπεί σε μια από τις κορυφαίες τεχνολογικές δυνάμεις οργανώνοντας την μαζική παραγωγή πυραύλων μεγάλου βεληνεκούς υψηλής ακρίβειας της τελευταίας γενιάς.
Ο Ουκρανός υπουργός Τεχνολογίας Fedorov είπε ότι η Palyanitsa, φυσικά, «θα αλλάξει εντελώς τους κανόνες του παιχνιδιού» επειδή θα μπορέσουν «να χτυπήσουν εκεί που σήμερα η Ρωσία δεν το περιμένει».
Η ρωσική ηγεσία γνωρίζει ότι όλοι οι περιορισμοί και οι κόκκινες γραμμές αργά ή γρήγορα θα αρθούν όταν, κατά τη γνώμη της Δύσης, αυτό μπορεί να δηλωθεί εκ των υστέρων (όπως συμβαίνει με τα μαχητικά F-16).
Αυτό σημαίνει ότι έχουμε σχέδια για μαζική αλλαγή πινακίδων από το ATACMS στον πύραυλο Palyanitsa και τα αποτελέσματα του επόμενου ουκρανικού υπερσχεδίου για νίκη απλά νομοτελειακά θα αποτύχει…

Οι μάλλον γενναιόδωρες προσφορές της Ρωσίας, πριν από την περιπέτεια του Kursk, έχουν πλέον ακυρωθεί και δεν υπάρχει επιστροφή σε αυτές.
Εάν υπάρξει ποτέ επιστροφή στις διαπραγματεύσεις, τότε οι συνθήκες για το Κίεβο θα είναι αμέτρητα χειρότερες.
Και αν ένα σωρό «καθυστερημένα» άτομα στην ηγεσία της Ουκρανίας αποφασίσουν να παίξουν ξανά το «αδύναμο κρίκο» και παιχνίδια με τη Ρωσία, δήθεν για ειρήνη… η Ρωσία έχει νέο σχέδιο άνευ όρων παράδοση της Ουκρανίας…


πηγή



Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου


Του Γιώργου Νικολαΐδη

Σου λέγαμε κυρ-Βλαδίμηρε στο άρθρο μας «Καληνύχτα κ. Εισβολάρχα !», λίγες μέρες μετά την εισβολή σου στην Ουκρανία, πως οι Αμερικάνοι σε περίμεναν στην γωνία και τελικά σου δημιούργησαν ένα «Βιετνάμ» στην πόρτα του σπιτιού σου. Μιας από κάθε πλευρά καθαρής εισβολής και τα αποπροσανατολιστικά παραμύθια σου περί «ειδικής στρατιωτικής επιχείρησης» τα ακούει η υφήλιος βερεσέ. Επαληθευθήκαμε πλήρως. Μέρα με την μέρα χώνεσαι όλο και πιο βαθιά στον βούρκο του πολέμου (σου). Γιατί και να θέλεις τώρα να τον σταματήσεις, η αλαζονεία του «Συνπλανητάρχη» δεν σου το επιτρέπει.
Από ΄δω τα΄φερες, από ΄κει τα πήγες εδώ και δυόμισι χρόνια, το μόνο που βλέπεις είναι πως έμπλεξες πολύ άσχημα. Και όσο και να μην το θέλεις, απ΄τα μαλλιά σου πιάνεσαι τώρα, όπως ένας που πνίγεται… Βρε με μισθοφόρους της “Wagner “ το δοκίμασες, βρε με τριχοφόρους Τσετσένους, βρε με αποβράσματα που τα είχες στην φυλακή και τα έστειλες να πολεμήσουν (για τα ιδανικά της μητέρας Ρωσίας και τούτοι φυσικά…), βρε με πυρηνικές απειλές εκείνου του αρχιφαφλατά του Μεντβεντεφ… Πως όλα είναι μάταια απλώς, διαπιστώνεις μόνο μέρα με την μέρα.
Επισκέφτηκες μέσα στην απόγνωσή σου τον διεθνώς απομονωμένο αμερικανοσπουδαγμένο…Κιμ προ ημερών. Και ως καλός μουσαφίρης, για να μην πας με άδεια χέρια, του κουβάλησες και μια λιμουζίνα. Σε χρώμα νεκροφόρας, για να είναι πάντα ασορτί και με το κουστούμι του. Σε υποδέχθηκε με τις (all time classic) δίπλες του στο σβέρκο (αλήθεια είναι σύμπτωση που ο μόνος χοντρός στην Β. Κορέα είναι ο Κιμ ;) και το κούρεμα «καπελάκι αεροδρόμιο», με φιλιά «αεράτα» και ταρατατζούμ, ρώσικες σημαιούλες, άπειρες αφίσες με σένα (πάντα κάτω απ΄ την καράφλα σου φυσικά) και κάθε (περιττή) επισημότητα, για να πουλήσει «μούρη» και ΄κείνος στον στερημένο από πολλά λαό του. Σαν να’λεγε «Δες !!! (καταπιεσμένε λαουτζίκο). Ολόκληρη Ρωσία υποκλίνεται μπροστά μου και ήρθε να ΜΕ συναντήσει…! Άντε, ρίχτε ένα ακόμη «Ζήτω !» για τον σπουδαίο ηγέτη σας !». Και φυσικά του το έριχναν ! Οι πνιγμένοι στα παράσημα καραβανάδες, οι απαραίτητοι καθεστωτικοί και οι σκελετωμένοι πολίτες από την κομμουνιστική καλοπέραση.
Και ναι μεν δεν είσαι βλάκας για να πάρουν τα μυαλά σου αέρα από τέτοιες ανοησίες στην υποδοχή σου, αλλά ξέρεις Βλαδίμηρε, ούτε οι Αμερικάνοι είναι βλάκες να πιστέψουν πως είναι ικανές συμμαχίες σου με Β. Κορέα και …Βιετνάμ να τους τρομάξουν. Γιατί έχουν καταλάβει πως τον μεν Κιμ τον βάζεις μπροστά για «λαγό». Να τραβάει (ελεγχόμενα πάντα φυσικά) το σκοινί με τα πυρηνικά για να βλέπεις μέχρι που θα το φτάσουν οι Αμερικάνοι (‘όπως ακριβώς έκανε η Ρωσία το ΄61 με τον Φιντέλ). Το δε Βιετνάμ το επισκέφτηκες μόνον για «δημόσιες σχέσεις». Να δείξεις πως έχεις πιστούς συμμάχους ! Αλήθεια Βλαδίμηρε, πίστεψες πως το φτωχό μα περήφανο Βιετνάμ, που το μόνο που κατάφεραν στον 15ετή τους βρώμικο πόλεμο οι Αμερικάνοι ήταν να το πάνε 100 χρόνια πίσω και τίποτε άλλο, το Βιετνάμ όπου ένα ποδήλατο και ένα μοτοσακό είναι «περιουσιακά» στοιχεία για κάποιον, θα σε τσοντάρει με στρατιώτες στην Ουκρανία; Και είδαμε πόσο (καλώς πράξαντες οι Βιετναμέζοι) μετρημένα και ψυχρά σε υποδέχθηκαν στην χώρα τους. Γιατί ούτε ξέρουν που είναι η Ουκρανία (σου) - όπως θέλεις να πιστεύεις – αλλά ούτε έχουν και νταλγκά να ξέρουν απαραιτήτως. Γιατί όταν πολεμούσαν τους Γάλλους και τους Αμερικάνους για ανεξαρτησία, εννοούσαν ανεξαρτησία απ΄όλους τους κηφήνες… Και μας λες Βλαδίμηρε πως οι συνομιλίες που είχες εκεί ήταν «Στρατηγικές συμμαχίες» ! Ζητιανιά το λέει ο κόσμος όλος αν όχι «κατάντια» της μεγάλης Ρωσίας. Γιατί μετά τον Κιμ και το Βιετνάμ δεν βλέπουμε κανέναν άλλο εκτός από τον …Ραούλ Κάστρο στο προσκήνιο. Κάποιος Χότζα της Αλβανίας πέθανε εδώ και πολλά χρόνια. Όπως και ο κομμουνισμός σου !
Δείτε το σχετικό μας βίντεο και… καλή διασκέδαση!
https://youtu.be/yKR8GOfvUNg?si=f99Cy1t8Vk7EtrDi



Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου


από Pepe Escobar /  reseauinternational.net / 13.6.24

Η πλουτοκρατία νομίζει ότι τότε θα είναι σε θέση 
να αγοράσει το όλο πράγμα για ένα ψίχουλο, 
ενώ οι μύγες θα εξακολουθούν 
να γεννούν αυγά στα ευρωπαϊκά κουφάρια.

Ως εκ τούτου, ο Μικρός Βασιλιάς του Παρισιού συντρίφτηκε, όπως αναμενόταν στις ευρωπαϊκές δημοσκοπήσεις. Προκήρυξε πρόωρες βουλευτικές εκλογές, διαλύοντας την Εθνοσυνέλευση σε μια πράξη τυφλής και παιδαριώδους εκδίκησης εναντίον των Γάλλων πολιτών, επιτιθέμενος de facto στη γαλλική θεσμική δημοκρατία.

Αυτό δεν σημαίνει πολλά ούτως ή άλλως, επειδή οι αρχές της «ελευθερίας, της ισότητας, της αδελφοσύνης» έχουν εδώ και καιρό σφετεριστεί από μια χονδροειδή ολιγαρχία.

Ο δεύτερος γύρος αυτών των νέων γαλλικών εκλογών θα διεξαχθεί στις 7 Ιουλίου – σχεδόν συμπίπτοντας με τις βρετανικές εκλογές στις 11 Ιουλίου και μόλις λίγες ημέρες πριν από την αργή αστική καταστροφή που θα είναι οι Ολυμπιακοί Αγώνες στο Παρίσι.

Τα παριζιάνικα σαλόνια φλέγονται και αναρωτιούνται γιατί το μικρό ανδρείκελο του Rothschild με ένα συγκρότημα του Ναπολέοντα, πετάει όλα τα παιχνίδια του έξω από το καροτσάκι επειδή δεν παίρνει αυτό που θέλει.

Εξάλλου, αυτό που πραγματικά θέλει είναι να γίνει «Πρόεδρος του Πολέμου» – με το Πτώμα στον Λευκό Οίκο, τον Στάρμερ στο Ηνωμένο Βασίλειο, τον Ρούτε στην Ολλανδία, την Τοξική Μέδουσα φον ντερ Λούγκεν στις Βρυξέλλες, τον Τουσκ στην Πολωνία, χωρίς να λογοδοτεί στον γαλλικό λαό.

Είναι σχεδόν βέβαιο ότι ο Μικρός Βασιλιάς θα αντιμετωπίσει την πραγματική προοπτική να γίνει ένας κουτσός πρόεδρος που θα πρέπει να υπακούσει σε ένα δεξιό κοινοβούλιο. η φλυαρία του Μεγάρου των Ηλυσίων έχει ήδη ενταχθεί στο τσίρκο, δίνοντας την εντύπωση ότι θα μπορούσε να παραιτηθεί (κάτι που αργότερα αρνήθηκε). Σε κάθε περίπτωση, αν ο Μικρός Βασιλιάς πάει σε πόλεμο εναντίον της Ρωσίας, κανένας Γάλλος πολίτης δεν θα τον ακολουθήσει, πόσο μάλλον ο αξιοθρήνητος γαλλικός στρατός.

Ωστόσο, διακυβεύονται πιο σημαντικά πράγματα. Μετά τα ευοίωνα μηνύματα που άλλαξαν το παιχνίδι για την παγκόσμια πλειοψηφία στο φόρουμ της Αγίας Πετρούπολης την περασμένη εβδομάδα που επικεντρώθηκε στο άνοιγμα και την ένταξη, η συνάντηση των 10 υπουργών Εξωτερικών των BRICS στο Νίζνι Νόβγκοροντ ανέλαβε νωρίτερα αυτή την εβδομάδα.

Ο υπουργός Εξωτερικών Λαβρόφ τόνισε τρία βασικά σημεία:

«Οι χώρες του Νότου δεν θέλουν πλέον να εξαρτώνται από τα δύο μέτρα και δύο σταθμά της Δύσης και τις ιδιοτροπίες της».

«Όλοι γνωρίζουν ότι οι χώρες BRICS είναι ήδη η ατμομηχανή της παγκόσμιας οικονομίας».

«Εμείς [στη συνάντηση των υπουργών Οικονομικών των BRICS] τονίσαμε την ανάγκη για συνεχείς προσπάθειες για τη δημιουργία μιας νέας παγκόσμιας τάξης, όπου η ισότητα των ανεξάρτητων κρατών θα είναι το κλειδί».

Τώρα συγκρίνετε το με τη συνάντηση της G7 που θα πραγματοποιηθεί αργότερα αυτή την εβδομάδα στην Απουλία της νότιας Ιταλίας: το ίδιο ρεφρέν, μιας «νέας αυστηρής προειδοποίησης» προς τις κινεζικές τράπεζες («Μην κάνετε δουλειές με τη Ρωσία, αλλιώς!») σφοδρές απειλές κατά της στρατηγικής εταιρικής σχέσης Κίνας-Ρωσίας.

Και τελευταίο, αλλά όχι λιγότερο σημαντικό, νέες ανοησίες για να παρακάμψουν τα συμφέροντα των τεράστιων ρωσικών περιουσιακών στοιχείων που έχουν παγώσει ή κλαπεί με σκοπό να τα στείλουν στη χώρα 404. Η ίδια η Τοξική Μέδουσα ανακοίνωσε ότι η χώρα 404 θα λάβει από την ΕΕ, τον Ιούλιο, 1,5 δισεκατομμύριο ευρώ από τα έσοδα από κλεμμένα ρωσικά περιουσιακά στοιχεία, το 90% των οποίων ήταν για την αγορά όπλων.

Όσο για τον αναπληρωτή υπουργό Εξωτερικών των ΗΠΑ Kurt Campbell - τον άνθρωπο που εφηύρε τον ανενεργό «άξονα στην Ασία» κατά τη διάρκεια της θητείας της Χίλαρι Κλίντον στις αρχές της δεκαετίας του 2010 - Είχε ήδη προτείνει ότι η Ουάσιγκτον θα επιβάλει κυρώσεις σε κινεζικές εταιρείες και τράπεζες λόγω των σχέσεων του Πεκίνου με το ρωσικό στρατιωτικό-βιομηχανικό σύμπλεγμα.


Ψευδείς σημαίες και τέλεια συμμετρία

Σύμφωνα με διάφορους δείκτες, η Ευρώπη βρίσκεται στα πρόθυρα της κατάρρευσης/έκρηξης όχι με ένα κτύπημα, αλλά με ένα αγωνιώδες στεναγμό ανά πάσα στιγμή τους επόμενους μήνες. Είναι σημαντικό να θυμόμαστε ότι οι πρόωρες εκλογές στη Γαλλία και τη Βρετανία θα συμπέσουν επίσης με τη σύνοδο κορυφής του ΝΑΤΟ στις 11 Ιουλίου, όπου η φιλοπόλεμη ρητορική που τροφοδοτείται από τη ρωσοφοβία θα φτάσει στο αποκορύφωμά της.

Μεταξύ των πιθανών σεναρίων, πρέπει να αναμένουμε ένα είδος ψευδούς σημαίας για το οποίο η ευθύνη θα αποδοθεί σαφώς στη Ρωσία. Θα μπορούσε να είναι ένα επεισόδιο του Franz Ferdinand, ένα επεισόδιο του Gulf of Tonkin ή ακόμα και ένα επεισόδιο του USS Maine πριν από τον ισπανοαμερικανικό πόλεμο.


Το γεγονός παραμένει ότι ο μόνος τρόπος για να επιβιώσουν αυτοί οι «ηγέτες» του ΝΑΤΟ και ο ταπεινά ιδρωμένος πράκτορας της MI6 με ένα πράσινο μπλουζάκι στο Κίεβο είναι να κατασκευάσουν ένα casus belli.

Εάν συμβεί αυτό, μπορεί να επισπευσθεί μια ημερομηνία: μεταξύ της δεύτερης εβδομάδας του Ιουλίου και του τέλους Αυγούστου, και σίγουρα όχι αργότερα από τη δεύτερη εβδομάδα του Σεπτεμβρίου.

Θα είναι πολύ αργά τον Οκτώβριο: οι αμερικανικές εκλογές θα είναι πολύ κοντά.

Ετοιμαστείτε λοιπόν να ζήσετε το καλοκαίρι της επικίνδυνης ζωής.

Εν τω μεταξύ, δεν μπορούμε πραγματικά να πούμε ότι η αρκούδα πέφτει σε χειμερία νάρκη. Ο πρόεδρος Πούτιν, πριν και κατά τη διάρκεια του φόρουμ της Αγίας Πετρούπολης, εξήγησε ότι η απάντηση της Μόσχας θα είναι «συμμετρική» στις επιθέσεις του Κιέβου χρησιμοποιώντας πυραύλους του ΝΑΤΟ - οι οποίοι χρησιμοποιούνται ήδη.

Τρία μέλη του ΝΑΤΟ παρέχουν πυραύλους με βεληνεκές 350 χιλιομέτρων και άνω: οι Ηνωμένες Πολιτείες, το Ηνωμένο Βασίλειο και η Γαλλία.


Μια «συμμετρική» απάντηση θα σήμαινε επομένως ότι η Ρωσία θα παρείχε στις χώρες του Νότου προηγμένα όπλα, ικανά να προκαλέσουν σοβαρή ζημιά στους κόμβους της αυτοκρατορίας των βάσεων.

Εδώ είναι οι κύριοι υποψήφιοι για την απόκτηση αυτών των όπλων, οι οποίοι αποτέλεσαν αντικείμενο διεξοδικών συζητήσεων όχι μόνο στα ρωσικά τηλεοπτικά κανάλια αλλά και στους διαδρόμους του φόρουμ της Αγίας Πετρούπολης.

Δυτική Ασία: Ιράν (που τα έχει ήδη), Συρία (που τα χρειάζεται απεγνωσμένα), Υεμένη, Ιράκ (που θα ήταν πολύ χρήσιμο για την Hashd al-Shaabi) και Λιβύη.

Κεντρική, Βορειοανατολική και Νοτιοανατολική Ασία: Αφγανιστάν, Μιανμάρ (και οι δύο χώρες ήταν παρούσες στην Αγία Πετρούπολη) και Βόρεια Κορέα.

Λατινική Αμερική: Κούβα, Βενεζουέλα και Νικαράγουα (απλά κοιτάξτε την τρέχουσα ρωσική εισβολή στην Καραϊβική).

Αφρική: Κεντροαφρικανική Δημοκρατία, Κονγκό, Αιθιοπία, Σομαλία, Νότιο Σουδάν και Ζιμπάμπουε (βλ. πρόσφατη αφρικανική περιοδεία του Λαβρόφ).


Ο κ. Ζιργκόν σας χαιρετά


Αυτό μας φέρνει στη χαρούμενη υπόθεση μιας ρωσικής ναυτικής δύναμης που μαραζώνει στην Καραϊβική, με επικεφαλής την υπερηχητική φρεγάτα Admiral Gorshkov και το πυρηνικό υποβρύχιο Kazan.

Ο απαραίτητος Andrei Martyanov σημείωσε ότι ο Gorshkov "φέρει 32 Onyx, Zircon, Kalibrs και Otvet. Αυτοί είναι οι πιο προηγμένοι και πιο θανατηφόροι πύραυλοι κρουζ στην ιστορία, με σοβαρή γενεαλογία μάχης. Το Kazan, το οποίο είναι SSGN κλάσης Yasen, φέρει επίσης 32 VLS και, επιπλέον, 10 τορπιλοσωλήνες που όχι μόνο εκτοξεύουν τορπίλες.

Είναι προφανές ότι αυτή η ναυτική δύναμη δεν είναι εκεί για να ξεκινήσει τον Τρίτο Παγκόσμιο Πόλεμο. Ο Martyanov εξηγεί ότι «ενώ τα δύο πλοία μπορούν να χτυπήσουν ολόκληρη την ανατολική ακτή των Ηνωμένων Πολιτειών και του Καναδά, δεν είναι εκεί για αυτόν τον λόγο.
Θεός φυλάξοι, αν πρόκειται για έναν πραγματικό Τρίτο Παγκόσμιο Πόλεμο, υπάρχουν αρκετοί Bulavas, Avangards, Sarmats και Yarses για να αντιμετωπίσουν αυτή τη φρικτή υπόθεση. Όχι, ο Gorshkov και ο Kazan είναι εκεί για να δείξουν ότι μπορούν να φτάσουν σε οποιοδήποτε πολεμικό πλοίο ή στρατηγικό πλοίο θαλάσσιας μεταφοράς που μεταφέρει οποιοδήποτε στρατιωτικό εξοπλισμό μάχης από τη Βόρεια Αμερική στην Ευρώπη σε περίπτωση που ένας τρελός αποφασίσει να προσπαθήσει να επιβιώσει από έναν συμβατικό πόλεμο εναντίον της Ρωσίας σε 404 χώρες.

Αυτό που είναι ακόμη πιο ενδιαφέρον είναι ότι αφού περάσει χρόνο στην Αβάνα, η ναυτική δύναμη θα παραμείνει στην Καραϊβική για μια σειρά ασκήσεων - και θα ενωθεί με άλλα πλοία του ρωσικού ναυτικού. Θα παραμείνουν σε αυτά τα ύδατα μέχρι το τέλος του L'Été du Vivre Dangereusement. Σε περίπτωση που ένας παράξενος έχει φανταχτερές ιδέες.
Εν τω μεταξύ, η πιθανή κλιμάκωση σε θερμό πόλεμο στην Ευρώπη συνεχίζεται αμείωτη, με το ΝΑΤΟ, μέσω της επιληπτικής πλάκας νορβηγικού ξύλου, να αλλάζει ριζικά τους καθιερωμένους κανόνες των πολέμων δι' αντιπροσώπων με τη μία έκρηξη ανοησίας μετά την άλλη.

Οι Ένοπλες Δυνάμεις της Ουκρανίας (AFU) είναι ήδη σε θέση, μέσω του ΝΑΤΟ, να καταστρέψουν ρωσικά στρατιωτικά και πολιτικά περιουσιακά στοιχεία - αποθήκευση πετρελαίου, αεροδρόμια, ενεργειακές εγκαταστάσεις, σιδηροδρομικούς κόμβους, ακόμη και συγκεντρώσεις στρατευμάτων.

Όλοι και ο γείτονάς τους θα περιμένουν τις «συμμετρικές» απαντήσεις.

Για όλες τις προθέσεις και τους σκοπούς, η κρίσιμη απόφαση ελήφθη από τη σπάνια πλουτοκρατία που στην πραγματικότητα τρέχει την παράσταση: να αναγκάσει την Ευρώπη να πάει σε πόλεμο με τη Ρωσία. Αυτός είναι ο λόγος ύπαρξης όλου αυτού του ρητορικού καμπούκι για μια «στρατιωτική Σένγκεν» και ένα νέο Σιδηρούν Παραπέτασμα που εκτείνεται από την Αρκτική μέχρι τη λυσσαλέα Πολωνία, μέσω των Τσιουάουα της Βαλτικής.



Η πλουτοκρατία πιστεύει πραγματικά ότι μπορεί τότε να τα αγοράσει όλα για ένα ψίχουλο, ενώ οι μύγες εξακολουθούν να γεννούν αυγά στα ραδιενεργά ευρωπαϊκά κουφάρια.

Πέπε Εσκομπάρ

πηγή: Strategic Culture FoundationStrategic Culture Foundation


Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου

Οι Αγώνες BRICS είναι μια ετήσια εκδήλωση πολλών αθλημάτων που κερδίζει δημοτικότητα μεταξύ των χωρών-μελών του οικονομικού ομίλου BRICS. Η εκδήλωση οργανώνεται συνήθως από τη χώρα που προεδρεύει αυτής της ομάδας. Με τη Ρωσία να κατέχει την προεδρία των BRICS φέτος, αποφασίστηκε η διεξαγωγή των Αγώνων του 2024 στο Καζάν. Ως εκ τούτου, έχουν προγραμματιστεί για τις 12 έως τις 23 Ιουνίου.

Αθλητές από 97 συμμετέχουσες χώρες, μεταξύ των οποίων η Βραζιλία, η Ρωσία, η Ινδία, η Κίνα, η Νότια Αφρική, τα Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα, το Ιράν, η Αίγυπτος και η Αιθιοπία, θα συγκεντρωθούν στο Καζάν. Καθώς οι αγώνες είναι μια εκδήλωση ανοιχτή στο κοινό, καλούνται να συμμετάσχουν αθλητές από άλλες χώρες. Ο αριθμός των μεταλλίων από τους αγώνες BRICS στο Καζάν θα φτάσει σε επίπεδο ρεκόρ με περισσότερα από 360. Οι συμμετέχοντες θα αγωνιστούν σε 27 αθλήματα, συμπεριλαμβανομένων στίβου, άρσης βαρών, κολύμβησης, καταδύσεων, ρυθμικής και καλλιτεχνικής γυμναστικής, πάλης, τένις και πινγκ πονγκ.

Εκτός από τις αθλητικές εκδηλώσεις, οι επισκέπτες των Αγώνων BRICS θα μπορούν να απολαύσουν ένα εκτενές πολιτιστικό πρόγραμμα και συνεδρίες με αυτόγραφα με αθλητικές προσωπικότητες. Οι Αγώνες θα πραγματοποιηθούν σε 16 χώρους στο Καζάν, οι οποίοι έχουν ήδη φιλοξενήσει διεθνείς και ρωσικούς αγώνες στο παρελθόν και οι οποίοι έχουν ανακαινιστεί για τους Αγώνες BRICS.

Οι μεγαλύτεροι Ρώσοι αθλητές έχουν ήδη επιβεβαιώσει τη συμμετοχή τους: οι γυμναστές Daniel Marinov και Nikita Nagorny, η πολλαπλή Ολυμπιονίκης συγχρονισμένης κολύμβησης Svetlana Kolesnitchenko, οι Ολυμπιονίκες ξιφασκίας Iana Egorian και Sofia Velikaya, ο παγκόσμιος πρωταθλητής τρεξίματος Sergei Shubenkov, οι δύτες Evgeny Kouznetsov και Nikita Shleikher. πολλούς άλλους αθλητές. Θα υπάρχουν επίσης πολλές αντιπροσωπείες από τη Βραζιλία και την Κίνα στο Καζάν. Θα στείλουν στους Αγώνες έμπειρους αθλητές αλλά και νεαρά ταλέντα.


πηγή: Σαουδικό Πρακτορείο Τύπου μέσω Soleil Verseau


Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου

Αν το διακύβευμα του Παλαιστινιακού είναι η σωτηρία του ανθρώπινου πολιτισμού, στην Ουκρανία το διακύβευμα είναι η ίδια η επιβίωση του ανθρώπινου είδους.

Του Δημήτρη Κωνσταντακόπουλου

Μια καταιγιστική αλυσίδα γεγονότων, τις τελευταίες ημέρες, με τελευταία την απόφαση Μπάιντεν να επιτρέψει τη χρήση αμερικανικών όπλων για πλήγματα μέσα στη Ρωσία, ήρθε να επιβεβαιώσει τους χειρότερους φόβους μας. Το ανθρώπινο είδος είναι, όπως είπε χτες σε μια συνέντευξή του ο καθηγητής Τζέφρεϊ Σαχς του πανεπιστημίου Κολούμπια, πιο κοντά στην πυρηνική του εκμηδένιση (annihilation) από οποιαδήποτε άλλη στιγμή στην ιστορία.

Η επιχειρούμενη γενοκτονία των Παλαιστινίων στη Γάζα προκάλεσε, για πρώτη φορά μετά τον πόλεμο του Βιετνάμ, ένα πολύ σπουδαίο παγκόσμιο κίνημα διαμαρτυρίας, με τη συμμετοχή και μεγάλου αριθμού Εβραίων της διασποράς. Πολύ σπουδαίο γιατί στην Παλαιστίνη δεν κρίνεται μόνο η τύχη των Παλαιστινίων. Κρίνεται η τύχη του ανθρώπινου πολιτισμού, η δική μας τύχη. Αν αποδεχτούμε αυτά τα πράγματα που γίνονται στην Παλαιστίνη, των οποίων ένα μικρό κλάσμα βλέπουμε στις τηλεοράσεις μας, σημαίνει ότι πάμε σε μια κατάσταση ζούγκλας στις ανθρώπινες σχέσεις, νόμου του ισχυρού, χωρίς κανένα έλεος για ανθρώπους, λαούς, έθνη και κράτη.

Αν όμως το διακύβευμα του Παλαιστινιακού είναι η σωτηρία του ανθρώπινου πολιτισμού, στην Ουκρανία το διακύβευμα είναι η ίδια η επιβίωση του ανθρώπινου είδους. Δυστυχώς οι εξελίξεις εδώ δεν έχουν την αμεσότητα των ισραηλινών εγκλημάτων που δεν άφησε κανένα περιθώριο στην φιλοισραηλινή προπαγάνδα που κατέκλυσε πάλι τα ΜΜΕ ενός όλο και πιο ολοκληρωτικού κόσμου στον οποίο ζούμε. Έτσι, η μεγάλη πλειοψηφία της δυτικής και της παγκόσμιας κοινής γνώμης έχει αντιληφθεί τη σημασία όσων γίνονται στην Παλαιστίνη, δεν έχει όμως αντιληφθεί ότι η τυχοδιωκτική πολιτική του ΝΑΤΟ μας οδηγεί ταχέως σε μια ευρωπαϊκή και παγκόσμια πυρηνική καταστροφή και δεν έχει κινητοποιηθεί όπως θα άρμοζε στη μεγαλύτερη απειλή για την ίδια την επιβίωσή της που αντιμετώπισε η ανθρωπότητα σε όλη την ιστορία της. Νομίζει ότι έχουμε έναν πόλεμο μεταξύ Ουκρανίας και Ρωσίας και όχι αυτό που έχουμε στην πραγματικότητα, έναν πόλεμο του ΝΑΤΟ κατά της Ρωσίας, με τους κινδύνους που μια τέτοια σύγκρουση συνεπάγεται.

Εξακολουθούμε να θεωρούμε κατά βάθος αδιανόητο να φτάσουμε σε πυρηνικό πόλεμο και θεωρώντας το αδιανόητο το καθιστούμε δυνατό και πιθανό.

Έχουμε γράψει επανειλημμένως την άποψή μας για το πως η ίδια η Δύση προκάλεσε τον σημερινό πόλεμο στην Ουκρανία και τον διεξάγει χρησιμοποιώντας ως εργαλείο της το καθεστώς Ζελένσκι στο Κίεβο. Ακόμα όμως και αν διαφωνείτε πλήρως με αυτή την ανάλυση, ακόμα κι αν συμφωνείτε με τα επιχειρήματα των δυτικών υπέρ του δικαιώματος της Ουκρανίας να αμυνθεί και κατά της Ρωσίας, θα συμφωνήσετε φαντάζομαι ότι δεν είναι λογικό, για να υπερασπιστούμε (δήθεν) την Ουκρανία και για να πολεμήσουμε την «κακιά Ρωσία», να τινάξουμε τον πλανήτη (περιλαμβανομένων και των ίδιων των Ουκρανών) στον αέρα!

Εκεί ακριβώς όμως μας οδηγεί η πολιτική της συλλογικής Δύσης και του εξτρεμιστικού Κόμματος του Πολέμου στους κόλπους της, που φαίνεται τώρα να έχει ανατρέψει κατά κράτος τις όποιες αντιρρήσεις εξέφρασαν στη πορεία ο πρόεδρος Τζο Μπάιντεν και ο Γερμανός καγκελάριος Όλαφ Σολτς και έχουν αμφότεροι χάσει τον έλεγχο των εξελίξεων, οδηγώντας, «μοιραίοι και άβουλοι», την ανθρωπότητα στην καταστροφή της.

Η απόπειρα δολοφονίας του πρωθυπουργού της Σλοβακίας Ρόμπερτ Φίτσο απέδειξε άλλωστε ότι καμία διαφοροποίηση δεν θα γίνει ανεκτή πλέον από οποιονδήποτε ασκεί κυβερνητική εξουσία σε κράτος της συλλογικής Δύσης. Η πραγματική εξουσία του πλανήτη, το μεγάλο χρηματιστικό κεφάλαιο, έχει αποφασίσει κατά τα φαινόμενα ότι δεν θα ανεχθεί τίποτα λιγότερο από νίκη στον πόλεμο κατά της Ρωσίας. Πιάνοντας το νόημα, ο Τραμπ επανέλαβε στους χρηματοδότες του προγενέστερη δήλωσή του ότι ο ίδιος θα βομβάρδιζε τη Μόσχα και το Πεκίνο σε περίπτωση εισβολής στην Ουκρανία ή την Ταϊβάν.
Η μεγάλη πυρηνική προβοκάτσια

Η Ουκρανία, δηλαδή το ΝΑΤΟ, έπληξε δύο ρωσικά ραντάρ έγκαιρης προειδοποίησης απέναντι σε επίθεση με πυρηνικά όπλα, περιλαμβανομένων και διηπειρωτικών πυραύλων. Η επίθεση στα ραντάρ, δεν έχει καμία σχέση με τον ίδιο τον πόλεμο στην Ουκρανία και αντικειμενικά, ανεξαρτήτως προθέσεων, διευκολύνει ενδεχόμενη πυρηνική επίθεση στη Ρωσία και ενδεχόμενο πρώτο, αιφνιδιαστικό πλήγμα, μπορεί δηλαδή εύλογα να θεωρηθεί και συνιστά όντως το πρώτο βήμα στην προετοιμασία πυρηνικής επίθεσης κατά της Μόσχας. Αυξάνει δραματικά την αβεβαιότητα και επομένως αυξάνει την πιθανότητα ευρωπαϊκού ή παγκόσμιου πυρηνικού πολέμου.

Όλη η φιλοσοφία του ελέγχου των εξοπλισμών εδώ και δεκαετίες είναι η εξασφάλιση και των δύο αντιπάλων ότι δεν πρόκειται να δεχθούν αιφνιδιαστική επίθεση. Γιατί αν φοβάσαι αιφνιδιαστική επίθεση, έχεις κίνητρο να χτυπήσεις πρώτος, πριν η επίθεση σου καταστρέψει το μεγαλύτερο μέρος της πυρηνικής σου δύναμης.

Αυτή η αρχή τοποθετήθηκε από τους ίδιους τους Αμερικανούς στο κέντρο της φιλοσοφίας του ελέγχου των εξοπλισμών και μάλιστα παρά τις αρχικές αντιρρήσεις των Σοβιετικών που τελικά πείστηκαν και αποτυπώθηκε στη συνθήκη ΑΒΜ του 1972. Η λογική είναι ότι αν οι δύο πλευρές γνωρίζουν ότι θα δεχθούν καταστροφικό ανταποδοτικό πλήγμα, δεν θα προχωρήσουν σε αιφνιδιαστική πρώτη επίθεση.

Στην καλύτερη, που δεν είναι καθόλου καλή, περίπτωση πρόκειται για μεγάλο τυχοδιωκτισμό και ελαφρότητα με την οποία οι Αμερικανοί και οι σύμμαχοί τους καταπατούν, στην απελπισία και ασυναρτησία τους, τις πιο βασικές αρχές της πυρηνικής σταθερότητας, που έγιναν αποδεκτές στο παρελθόν και από τις ΗΠΑ και από την ΕΣΣΔ και επέτρεψαν τη διατήρηση της ειρήνης μεταξύ των πυρηνικών δυνάμεων παρά τον Ψυχρό Πόλεμο, δηλαδή την επιβίωση της ανθρωπότητας. Στη «μεσαία» περίπτωση, οι Αμερικανοί επιχειρούν, απειλώντας με γενικό πυρηνικό πόλεμο τη Ρωσία, να την αποτρέψουν από το να χρησιμοποιήσει εκείνη τακτικά πυρηνικά όπλα ή την προκαλούν για να τα χρησιμοποιήσει πρώτη και να πάρει η ίδια την πολιτική ευθύνη για την πρώτη χρήση τέτοιων όπλων μετά τη Χιροσίμα και το Ναγκασάκι, «απελευθερώνοντάς» τους να χρησιμοποιήσουν εκείνοι τέτοια όπλα.

Σε κάθε περίπτωση όμως έχουμε φύγει από κάθε έννοια «στρατηγικής σταθερότητας» και έχουμε οδηγηθεί στη «στρατηγική του παράλογου» (chiken game), δηλαδή στον δρόμο που, εγκλωβίζοντας τις δύο πλευρές σε μια κατάσταση που δεν μπορεί καμία να υποχωρήσει, καθιστά αναπόφευκτη τη σύγκρουση. Αλλά βέβαια υπάρχει και η χειρότερη περίπτωση και είναι αδύνατο για τους Ρώσους στρατιωτικούς, και οποιονδήποτε βρίσκεται στη θέση τους να μη το σκεφτεί. Ότι δηλαδή οι Αμερικανοί, μη θέλοντας να αποδεχθούν οτιδήποτε πέραν μιας πλήρους νίκης στην Ουκρανία, είναι έτοιμοι να εξαπολύσουν πυρηνικό πόλεμο.

Τι θα σκέφτονταν στην Ουάσιγκτον αν κάποια drones ή κάποιοι πύραυλοι χτυπούσαν τα αμερικανικά ραντάρ έγκαιρης προειδοποίησης; Τι θα σκέφτονταν στο Λονδίνο και το Παρίσι σε ανάλογη περίπτωση;
Τι λέει το ίδιο το ΝΑΤΟ

Ας αφήσουμε όμως προς στιγμήν τις δικές μας αναλύσεις για το τι κάνουν οι δυτικοί και ας δούμε τι μας λένε.

Την περασμένη Δευτέρα, λίγες μέρες μετά τις επιθέσεις στα ραντάρ, η Ατλαντική Συμμαχία υιοθετούσε στη συνάντηση κορυφής της Σόφιας την άποψη ότι «η Ρωσία μπορεί και πρέπει να υποστεί στρατηγική ήττα στην Ουκρανία» και πρέπει να υπάρξει μια «σαφώς διατυπωμένη στρατηγική με το σκοπό να παρασχεθούν στην Ουκρανία όλα όσα χρειάζεται, όσο πιο γρήγορα μπορεί και όσο διάστημα χρειάζεται ώστε να νικήσει».

«Στρατηγική ήττα» της Ρωσίας σημαίνει εκδίωξη των ρωσικών δυνάμεων από τις περιοχές της Κριμαίας και του Ντονμπάς, που κατοικούνται από μια συντριπτική πλειοψηφία Ρώσων στην εθνότητα κατοίκων, μέτρα αφοπλισμού της Ρωσίας, ανατροπή του καθεστώτος Πούτιν, δίκη και καταδίκη του Ρώσου Προέδρου κατά το πρότυπο του Σαντάμ Χουσεΐν και επιβολή ενός καθεστώτος πολύ περισσότερο υποτελούς στην Ουάσιγκτον και τη «συλλογική Δύση» και από αυτό που υπήρξε επί Γέλτσιν. Τέτοιες όμως επιδιώξεις είναι σχεδόν αδύνατο να επιτευχθούν χωρίς τη μαζική χρήση πυρηνικών όπλων. Είναι ελάχιστα πιθανό να επιτευχθούν με συμβατικά μέσα, όπως άλλωστε αποδεικνύει η έως τώρα πείρα από τη σύγκρουση στην Ουκρανία. Ακόμα όμως κι αν αυτό το απίθανο σενάριο υλοποιούνταν, είναι ακόμα πιο απίθανο η Ρωσία, αντιμέτωπη με ήττα με συμβατικά όπλα να παραδιδόταν χωρίς να χρησιμοποιήσει όλα τα μέσα στη διάθεσή της.

Αν ισχυρά κέντρα στη Δύση θέλουν να προκαλέσουν πυρηνικό πόλεμο, ή είναι διατεθειμένα να ανεχθούν τον κίνδυνο ενός τέτοιου πολέμου, όπως φαίνεται από τις ενέργειες, όχι από τις πράξεις, ως ύστατο όπλο για να νικήσουν τη Ρωσία, τότε θα επιδιώξουν να εξωθήσουν τη Μόσχα να κάνει πρώτη χρήση τακτικών πυρηνικών, ώστε να αναλάβει εκείνη το τεράστιο πολιτικό κόστος και εν συνεχεία να τους «απελευθερώσει» από οποιονδήποτε περιορισμό.

Ο Πολωνός υπουργός Εξωτερικών Σικόρσκι, που χρησιμοποιείται συχνά για να πει αυτά που δεν θέλουν να πουν άλλοι, δήλωσε πρόσφατα ότι αν οι Αμερικανοί προειδοποίησαν τους Ρώσους ότι αν κάνουν χρήση έστω και ενός τακτικού πυρηνικού όπλου, ακόμα και χωρίς απώλειες, θα καταστρέψουν όλες τις ρωσικές θέσεις στην Ουκρανία με κάθε διαθέσιμο συμβατικό μέσο. Βέβαια πρέπει να είναι κανείς εντελώς ανόητος για να πιστέψει ότι μπορεί να συμβεί κάτι τέτοιο χωρίς να οδηγηθούμε σε παγκόσμιο πόλεμο κι ότι ένας τέτοιος πόλεμος είναι δυνατό να γίνει χωρίς να χρησιμοποιηθούν πυρηνικά όπλα. Είτε ο Σικόρσκι είναι εντελώς ανόητος, είτε δεν μπορεί να πει δημόσια ότι θα πάμε σε παγκόσμιο πυρηνικό πόλεμο αν είναι αδύνατο να ηττηθεί διαφορετικά η Ρωσία.

Σημειωτέον ότι είναι ευσεβής πόθος να ελπίζει κανείς ότι μια πυρηνική σύγκρουση θα ελεγχθεί, θα περιοριστεί σε μια κατηγορία όπλων και σε μια γεωγραφική περιοχή. Αν ο φόβος του πυρηνικού πολέμου και της καταστροφής της ανθρωπότητας δεν είναι αρκετός για να σταματήσει την πρώτη χρήση πυρηνικού όπλου μετά τη Χιροσίμα και το Ναγκασάκι, είναι απίθανο οτιδήποτε να σταματήσει την περαιτέρω κλιμάκωση, άπαξ και παραβιαστεί το πρώτο μείζον ηθικό και πολιτικό φράγμα.

Ίσως κάποιοι πουν ότι όλα αυτά είναι μπλόφες και καμία πλευρά δεν θα φτάσει εκεί που απειλεί να φτάσει. Το κακό με αυτή την άποψη είναι ότι ο μόνος τρόπος για να μάθουμε αν είναι σωστή, είναι να παίξουμε στα ζάρια την ύπαρξη του ανθρώπινου είδους. Οι μπλόφες άλλωστε έχουν τη δική τους δυναμική. Από τη στιγμή που διατυπώνονται δεσμεύουν και αυτόν που τις κάνει.

Στο επόμενο άρθρο μας θα εξετάσουμε το πως φτάσαμε από την «πυρηνική σταθερότητα» που επαγγελλόταν ο Τζο Μπάιντεν στη στρατηγική αλλαγής καθεστώτος στη Ρωσία.

Πηγή: kosmodromio.gr



Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου

Avgerinos Thanassis

Έχουν ξεφύγει οι ατλαντιστές και δικαίως καταδικάστηκαν με σφοδρότητα από την πραγματιστική κυβέρνηση της #Georgia, που γίνεται από τις τραγικές εμπειρίες της χώρας διαρκώς σοφότερη. Τέσσερις υπουργοί Εξωτερικών τρίτων χωρών, των #Lithuania, #Latvia, #Estonia, #Island ηγούνται (!!!) των διαδηλώσεων στην πρωτεύουσα #Tbilisi κατά του νόμου για τους "ξένους πράκτορες", υποστηρίζοντας την ακραία φιλοδυτική αντιπολίτευση (!!!), ΜΚΟ και μπαχαλάκηδες, που προσπαθούν να ανατρέψουν την κυβέρνηση, η οποία δεν έχει καν διπλωματικές σχέσεις με τη #Russia, αλλά χαρακτηρίζεται φιλορωσική, γιατί δεν προτίθεται να καταστρέψει πλήρως τις προσοδοφόρες οικονομικές σχέσεις με τη #Moscow και προσπαθεί να μειώσει την ανεξέλεγκτη δυτική διείσδυση μέσω έξωθεν χρηματοδοτούμενων αντικυβερνητικών ΜΚΟ και ΜΜΕ...

Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου


Η προδοσία των Ρεπουμπλικανών στη Βουλή των Αντιπροσώπων και ο πολεμικός μετασχηματισμός της υπερχρεωμένης οικονομίας των ΗΠΑ για να διασωθεί

Το ερώτημα είναι απολύτως λογικό: Γιατί μια χώρα όπως οι ΗΠΑ με χρέος μη βιώσιμο στο δυσθεώρητο ύψος των 34 τρισ. δολ. αποφασίζει να δώσει 61 δισ. δολ. σε μία «τελειωμένη υπόθεση» όπως η Ουκρανία – δηλαδή σε μια χρεοκοπημένη οικονομία της οποίας τόσο οι στρατιωτικές υποδομές όσο και η παραγωγική βάση έχουν καταστραφεί από τη ρωσική «αρκούδα» στο πλαίσιο της στρατιωτικής επιχείρησης;
Η απάντηση συνοπτικά είναι η εξής: Οι ΗΠΑ, ακολουθώντας το παράδειγμα του Vladimir Putin, ο οποίος διέσωσε την εγχώρια οικονομία η οποία αποτέλεσε αντικείμενο πρωτοφανών ιστορικά κυρώσεων, μετατρέπουν την οικονομία τους σε πολεμική προκειμένου να ανατάξουν την κατεστραμμένη τους παραγωγική βάση και να ανταποκριθούν στο γεγονός ότι ο γεωπολιτικός ρόλος τους ως μόνης υπερδύναμης αμφισβητείται πλέον στην πράξη από τη συμμαχία του Παγκόσμιου Νότου.

Η απόφαση της Βουλής των Αντιπροσώπων


Η Βουλή των Αντιπροσώπων διεξήγαγε μία σπάνια συνεδρίαση το Σάββατο 20 Απριλίου για να ψηφίσει για προτεινόμενη βοήθεια 95 δισεκατομμυρίων δολαρίων προς την Ουκρανία, το Ισραήλ και την Ταϊβάν, με την ψηφοφορία, την οποία επιζητούσαν απεγνωσμένα ο Λευκός Οίκος, οι Δημοκρατικοί και οι νεοσυντηρητικοί Ρεπουμπλικάνοι από τον Οκτώβριο, ύστερα από πολύμηνες διαπραγματεύσεις.

Η Βουλή ενέκρινε σχεδόν 100 δισεκατομμύρια δολάρια σε βοήθεια προς τους υπερπόντιους συμμάχους, εταίρους και κράτη-πελάτες της Ουάσιγκτον με τους υποστηρικτές της βοήθειας να καταφέρνουν να ξεπεράσουν τις ισχυρές αντιδράσεις μετά από ένα εξάμηνο αδιέξοδων διαπραγματεύσεων.
Σχεδόν 61 δισεκατομμύρια δολάρια από τα 95 δισεκατομμύρια δολάρια από το προτεινόμενο πακέτο χρηματοδότησης δεσμεύονται για την εκ νέου πυροδότηση της σύγκρουσης στην Ουκρανία (τουλάχιστον τα 23 δισεκατομμύρια δολάρια από αυτά θα δαπανηθούν για την αναπλήρωση των εξαντλημένων αποθεμάτων όπλων των ΗΠΑ).
Πάνω από 26 δισεκατομμύρια δολάρια σε πρόσθετες δεσμεύσεις αναλαμβάνονται στο Ισραήλ (σχεδόν οκτώ φορές από ό,τι η Ουάσιγκτον συνήθως στέλνει στο Τελ Αβίβ σε ένα έτος), επίσης 8,12 δισεκατομμύρια δολάρια δεσμεύονται να υποκινήσουν τις εντάσεις με την Κίνα στην Ταϊβάν και την περιοχή Ινδίας - Ειρηνικού ευρύτερα.
Περνώντας από τη Βουλή των Αντιπροσώπων, το πακέτο βοήθειας πρόκειται τώρα να κυρωθεί από τη Γερουσία, όπου οι ηγέτες και των δύο κομμάτων φωνάζουν εδώ και μήνες για την επείγουσα ψήφιση της ξένης βοήθειας.
Εάν περάσει από τη Γερουσία, η νομοθεσία θα καταλήξει στο γραφείο του Προέδρου Biden προς υπογραφή.


Το νέο επιχειρηματικό μοντέλο

Η εκπρόσωπος των Ρεπουμπλικανών της Marjorie Taylor Greene, ένθερμη πολέμιος της παροχής περαιτέρω βοήθειας των ΗΠΑ στην Ουκρανία, στρατιωτική ή άλλη, πρότεινε μια τροπολογία για να ακυρωθεί η υποστήριξη προς το Κίεβο.
«Ο φορολογούμενος των Ηνωμένων Πολιτειών έχει ήδη στείλει 113 δισεκατομμύρια δολάρια στην Ουκρανία και πολλά από αυτά τα χρήματα δεν έχουν καταγραφεί», δήλωσε η Greene.
«Η ομοσπονδιακή κυβέρνηση συνεχίζει να χρηματοδοτεί το στρατιωτικό-βιομηχανικό συγκρότημα και αυτό είναι ένα επιχειρηματικό μοντέλο το οποίο απαιτεί από το Κογκρέσο να συνεχίσει να ψηφίζει χρήματα για τη χρηματοδότηση ξένων πολέμων.
Αυτό είναι ένα επιχειρηματικό μοντέλο το οποίο ο αμερικανικός λαός δεν υποστηρίζει.
Οι αμερικανοί πολίτες δεν υποστηρίζουν ένα επιχειρηματικό μοντέλο που βασίζεται στο αίμα, τις δολοφονίες και τον πόλεμο σε ξένες χώρες, ενώ αυτή η ίδια η κυβέρνηση δεν κάνει τίποτα για να εξασφαλίσει τα σύνορά μας.
Ο αμερικανικός λαός έχει χρέος άνω των 34 τρισεκατομμυρίων δολαρίων και το χρέος αυξάνεται κατά 40 δισεκατομμύρια δολάρια κάθε βράδυ, ενώ όλοι κοιμόμαστε.
Ωστόσο, δεν γίνεται τίποτα για να διασφαλίσουμε τα σύνορά μας είτε να μειώσουμε το χρέος μας».
Υποδεικνύοντας τη δημοσκόπηση που δείχνει ότι η πλειονότητα των Αμερικανών αποδοκιμάζει τη νέα βοήθεια προς την Ουκρανία, η Greene επισήμανε ότι το Κογκρέσο επέλεξε να ψηφίσει για να «προστατεύσει την Ουκρανία» αντί να προστατεύσει «τους Αμερικανούς πολίτες που πληρώνουν το μισθό σας».
«Η Ουκρανία δεν είναι καν μέλος του ΝΑΤΟ.
Αλλά το πιο σημαντικό πράγμα που ακούτε στην Ουάσιγκτον, είναι ότι πρέπει να στείλουμε τα σκληρά κερδισμένα δολάρια των Αμερικανών φορολογούμενων στην Ουκρανία και να διατηρήσουμε τα χρήματα, για να συνεχίσουμε να δολοφονούμε Ουκρανούς, να εξαφανίσουμε μια ολόκληρη γενιά Ουκρανών ανδρών…
Τι είδους της υποστήριξης είναι αυτό;
Είναι αποκρουστικό», υπογράμμισε η Ρεπουμπλικανή γερουσιαστής.





Η νέα μορφή της παγκοσμιοποίησης

Αυτό που επιχειρεί η κυβέρνηση, όπως υπαινίσσεται η Greene, είναι μια επιστροφή στον κρατικό προστατευτισμό με επίκεντρο την αμυντική βιομηχανία.
Οι ανοησίες για την απαγόρευση του Tik Tok με τις κατηγορίες για ψηφιακή υποκλοπή των δεδομένων από την Κίνα έως τα 100 και πλέον δισ. για την ανάταξη της βιομηχανίας των ημιαγωγών για (να μη χαθεί το παιχνίδι της Τεχνητής Νοημοσύνης, ΑΙ) και οι προστατευτικές πολιτικές για την βιομηχανία μετάλλων (σίδηρος και χάλυβας) μεταξύ άλλων ανταποκρίνονται σε μια νέα υπό διαμόρφωση πραγματικότητα.
Οι αλυσίδες εφοδιασμού αναδιατάσσονται παγκοσμίως υπό την πίεση των γεωπολιτικών αλλαγών και το στρατιωτικό / βιομηχανικό κατεστημένο των ΗΠΑ επιθυμεί να διαδραματίσει έναν νέο ρόλο στην παραγωγική βάση της οικονομίας των ΗΠΑ καθώς και ο ενεργειακός τομέας έχει επωφεληθεί πουλώντας π.χ. ακριβό LNG στην Ευρώπη – η οποία θέλει... να απεξαρτηθεί από το φθηνό ρωσικό.
Με μια λέξη: έχουμε τη μερική επανεθνικοποίηση των οικονομιών, δηλ. της παραγωγική βάσης υπό την πίεση των προνοιών της ασφάλειας (αμυντικής, ενεργειακής είτε διατροφικής, είτε ως προς τις πρώτες ύλες) με την άρση της οικονομικής ελευθερίας που είχε επιτευχθεί στην πρώτη φάση της αμερικανικής παγκοσμιοποίησης υπό την αμερικανική ηγεμονία.
Αυτό έχει ως αποτέλεσμα την παραγωγή χρέους και την αύξηση του κεντρικού ελέγχου της οικονομίας μέσω είτε προστατευτικών πολιτικών είτε τυπώματος πληθωριστικού χρήματος από τη Federal Reserve.
Ο λογαριασμός βέβαια θα πάει στους πολίτες – σε μια μεσαία τάξη που έχει δει τα εισοδήματά της και την αξία των περιουσιακών στοιχείων να καταστρέφεται από τη λαίλαπα του επίμονου πληθωρισμού.



Παράταση της αγωνίας για την Ουκρανία

Τα δεκάδες δισεκατομμύρια δολάρια σε νέα βοήθεια των ΗΠΑ που χορηγήθηκαν μέσω της νομοθεσίας που ψήφισε η Βουλή των Αντιπροσώπων μπορεί να παρατείνουν την ουκρανική κρίση, αλλά δεν θα μπορέσουν να εξασφαλίσουν μια νίκη του ΝΑΤΟ στον πόλεμο διά αντιπροσώπων κατά της Ρωσίας, λέει ο πρώην ανώτερος υπάλληλος πολιτικής ασφαλείας του Υπουργείου Άμυνας και αναλυτής Michael Maloof.
«Τώρα, τα χρήματα που θα πάνε στην Ουκρανία ως επί το πλείστον πιθανότατα θα πάνε σε εργολάβους της αμυντικής βιομηχανίας των ΗΠΑ σε διάφορες πολιτείες, αλλά για να φτιάξουμε νεότερο εξοπλισμό για τα δικά μας αποθέματα, που θα επιτρέψουν στη συνέχεια στις ΗΠΑ να ξεφορτωθούν παλαιότερο υλικό για την Ουκρανία», επισήμανε ο Maloof.
«Δεν θα είναι αρκετό για την Ουκρανία να υπερβεί την τρέχουσα γεωστρατηγική της θέση σε αυτό το σημείο, απλώς και μόνο επειδή δεν έχουν σταθερή ικανότητα οπλισμού», πρόσθεσε, επισημαίνοντας ότι μαζί με τα ίδια τα όπλα είναι και η ικανότητα εύρεσης του ανθρώπινου, κάτι που το καθεστώς του Κιέβου δυσκολεύεται ολοένα και περισσότερο να το κάνει», σημείωσε.
«Άλλα χρήματα που θα παρασχεθούν στην Ουκρανία προορίζονται για την πληρωμή των κρατικών υπαλλήλων», είπε στο Sputnik η απόστρατος αντισυνταγματάρχης της Πολεμικής Αεροπορίας των ΗΠΑ Karen Kwiatkowski, πρώην αναλύτρια του Υπουργείου Άμυνας, η οποία στάθηκε επίμονα στα φαινόμενα διαφθοράς που χαρακτηρίζουν το καθεστώς του Κιέβου με τα χρήματα της δυτικής βοήθειας να καταλήγουν με βαλίτσες στις στέπες ιθυνόντων του περιβάλλοντος Zelensky.
«Επομένως, πιθανώς θα περιλαμβάνει την κάλυψη των αναγκών των στρατιωτών, αλλά πηγαίνει πρώτα στους γραφειοκράτες του Κιέβου.
Δεδομένου του τρόπου με τον οποίο θα κατανεμηθεί, πολύ μικρή αλλαγή θα σημειωθεί από αυτούς που πραγματικά πολεμούν» πιστεύει η Kwiatkowski, εκτιμώντας ότι από τα 61 δισεκατομμύρια δολάρια που διατέθηκαν, τα 45 δισεκατομμύρια δολάρια θα ανακατευθυνθούν κύρια στις ΗΠΑ και 16 δισεκατομμύρια δολάρια θα σταλούν στην Ουκρανία ως λεγόμενη άμεση βοήθεια.
«Πιθανώς τα 16 δισεκατομμύρια δολάρια που φτάνουν στην Ουκρανία θα απορροφηθούν αμέσως για να πληρωθούν οι κρατικοί λογαριασμοί και όχι η πολεμική προσπάθεια», είπε, δείχνοντας το τεράστιο δημοσιονομικό έλλειμμα του Κιέβου.
«Δεν έχουν κανένα μέσο για να πραγματοποιήσουν μία αντεπίθεση και μόνο με δεδομένες τις ποσότητες των πυρομαχικών που καταναλώνουν, αυτό που προτείνουν ακόμη και οι ΗΠΑ πιθανότατα δεν θα διαρκούσε περισσότερο από έξι μήνες στην καλύτερη περίπτωση.
Και είναι απροσδιόριστο τι θα μπορέσει να προσφέρει η Ευρώπη.
Οπότε νομίζω ότι η Ουκρανία ουσιαστικά έχει τελειώσει.
Είναι απλώς μια επιχείρηση- «σφουγγάρισμα» των υπολειμμάτων … για τους Ρώσους.
Και θα χρειαστεί χρόνος για να οδηγήσει αυτή η πραγματικότητα στον Zelensky, ο οποίος θα πρέπει να αρχίσει να σκέφτεται να φύγει γρήγορα από εκεί, γιατί δεν νομίζω ότι η χώρα θα διαρκέσει η πολιτική ισχύς του πολύ περισσότερο», είπε ο Maloof.




H παραγωγική αδυναμία

Όσον αφορά την άμεση υποστήριξη για το Κίεβο, ο Maloof τόνισε ότι οι ΗΠΑ δεν διαθέτουν τα υπάρχοντα όπλα, ούτε την ικανότητα παραγωγής να ξεπεράσουν τη Ρωσία, με τον στρατό της Ουκρανίας να καταφεύγει σε απελπισμένες τακτικές, όπως χτυπήματα που στοχεύουν στις ρωσικές υποδομές.
«Αυτό δεν πρόκειται να αλλάξει τις εξελίξεις στο στρατιωτικό πεδίο, με κανέναν τρόπο, για την Ουκρανία.
Κάθε φορά που το κάνει η Ουκρανία, οι Ρώσοι φαίνεται να επιστρέφουν με περίπου τρεις φορές περισσότερη ισχύ.
Και νομίζω ότι υπάρχει ένα μήνυμα προς τους Ουκρανούς ότι πρέπει να διευθετήσουν διά παντός αυτή την κατάσταση και να προσπαθήσουν να διατηρήσουν τα κεκτημένα», υπογράμμισε ο Maloof.


Καμία ποσότητα όπλων δεν μπορεί να σώσει τον Zelensky

Δεν υπάρχει πραγματικά «καμία ποσότητα» άλλων πυρομαχικών και όπλων που θα μπορούσε να λάβει η Ουκρανία σε αυτό το σημείο και να παραμείνει ανέπαφη, υποστηρίζει ο Maloof.
Η Kwiatkowski συμφωνεί, λέγοντας ότι οι προσδοκίες ότι οι ΗΠΑ θα είναι σε θέση να επιλύσουν τις ελλείψεις βλημάτων πυροβολικού και πυραύλων αεράμυνας ρίχνοντας περισσότερα χρήματα στην παραγωγή δεν είναι «καθόλου ρεαλιστικές και το ανακαλύψαμε πριν από δύο χρόνια με τα νέα για τα πραγματικά ποσοστά παραγωγής πυρομαχικών και πυραύλων
Το σύστημα της αμυντικής βιομηχανίας των ΗΠΑ δεν προσανατολίζεται σε υψηλούς όγκους παραγωγής ειδών χαμηλότερης προστιθέμενης αξίας, αλλά σε χαμηλούς όγκους μονάδων υψηλού κόστους που έχουν διάρκεια ζωής, συντήρησης και υλικοτεχνικής υποστήριξης μέσω αναβαθμίσεων.
Εκτός από τις ΗΠΑ, «η Ευρώπη δεν είναι σε οικονομική θέση για να αντιμετωπίσει» την ουκρανική κρίση μακροπρόθεσμα, σημείωσε ο Maloof.
«Έχουν τα δικά τους προβλήματα τώρα ως αποτέλεσμα αυτής της κρίσης και προσπαθούν να επιστρέψουν οικονομικά και πολιτικά και να ανακτήσουν την ποιότητα ζωής που είχαν πριν. Αλλά αυτή τη στιγμή, η Ευρώπη βρίσκεται σε ύφεση.
Αναδιατάσσει τις πηγές προσφοράς των ενεργειακών προϊόντων.
Και θα χρειαστεί πολύς χρόνος και πακτωλός από κεφάλαια για να ανακτηθεί η ενεργειακή ασφάλεια.
Αυτό που είχαν πριν αμφιβάλλω ότι θα μπορέσουν να ανακτήσουν σε οποιαδήποτε βραχυπρόθεσμη βάση.
Η Ευρώπη έχει τα προβλήματά της και οι ΗΠΑ έχουν τα προβλήματά τους, και προσπαθούμε να αναζωογονήσουμε έναν νεκρό σκύλο», τόνισε ο Maloof, αναφερόμενος στο καθεστώς Zelensky.


H προδοσία

Κληθείς να σχολιάσει τα συναισθήματα που εκφράστηκαν από ορισμένους σκληροπυρηνικούς Ρεπουμπλικάνους, συμπεριλαμβανομένων των Marjorie Taylor Greene, Paul Gosar, Matt Gaetz και άλλων, επισήμανε ότι ο πρόεδρος της Βουλής των Αντιπροσώπων Mike Johnson «πρόδωσε» τη συντηρητική πτέρυγα του κόμματος και τους ψηφοφόρους δίνοντας προτεραιότητα στη βοήθεια σε ξένες χώρες έναντι της κρίσης στο στα νότια σύνορα, ο καθηγητής πολιτικών επιστημών του Πανεπιστημίου της Αϊόβα, Timothy Hagle, είπε ότι υπάρχει κάτι που πρέπει να ειπωθεί γι' αυτό.
«Είναι σίγουρα αλήθεια ότι ορισμένοι στη δεξιά αισθάνονται ότι ο Πρόεδρος Johnson τους έχει "προδώσει".
Ένα μέρος της βάσης των Ρεπουμπλικανών και εκείνοι στη δεξιά πτέρυγα είναι από καιρό δυσαρεστημένοι με αυτό που τώρα συχνά αναφέρεται ως "μοναδικό κόμμα".
Ο όρος αναφέρεται στην ιδέα ότι πολλοί εκλεγμένοι Δημοκρατικοί και Ρεπουμπλικάνοι ενδιαφέρονται περισσότερο για τη διατήρηση της κυβερνητικής εξουσίας και της θέσης τους παρά για το συμφέρον του λαού», είπε ο Timothy Hagle στο Sputnik.
«Όσον αφορά την πτυχή της προτεραιότητας, δεν είναι πραγματικά θέμα να υποδηλώνει κανείς ότι το ένα είναι πιο σημαντικό από το άλλο.
Αντίθετα, είναι πιθανότατα περισσότερο το θέμα που μπορεί να γίνει.
Σε αυτήν την κατεύθυνση, δεδομένης της θέσης της κυβέρνησης Biden και των Δημοκρατικών.
Παρά τον έλεγχο της Γερουσίας, δεν φαίνεται να μπορούν να κάνουν πολλά οι Ρεπουμπλικάνοι στη Βουλή.
Μερικές φορές μπορούν να καθυστερήσουν ψηφοφορίες ακόμη και όταν ξέρουν ότι κάτι θα ‘’σκοτωθεί’’ στη Γερουσία, αλλά ακόμη και αυτό μπορεί να είναι δύσκολο με μια ισχνή πλειοψηφία», εξήγησε ο ακαδημαϊκός.
Επιπλέον, οι υποστηρικτές της βοήθειας για ξένους πολέμους μπορούν να βασίζονται στην αίσθηση του ‘’επείγοντος’’ στην Ουάσιγκτον όσον αφορά τη χρηματοδότηση και τη συγκριτική ‘’ευκολία’’ με την οποία μπορεί να σταλεί, κάτι που δεν μπορούν να υπολογίζουν οι υποστηρικτές των επειγόντων μέτρων για τον περιορισμό της μεταναστευτικής κρίσης.
«Υπάρχει μια επείγουσα ανάγκη που σχετίζεται με τη βοήθεια προς το Ισραήλ και την Ουκρανία που δεν φαίνεται να υπάρχει στη συνοριακή κατάσταση.
Και για τις δύο χώρες η έλλειψη βοήθειας θα μπορούσε να επηρεάσει δραματικά τους πολέμους στους οποίους εμπλέκονται.
Δεύτερον, είναι απλώς πιο εύκολο να δοθεί βοήθεια σε μια χώρα παρά να διευθετήσουμε πώς να λύσουμε αυτό που συμβαίνει σχετικά με τα σύνορα των ΗΠΑ», συνόψισε ο Hagle.

Το συμπέρασμα είναι το εξής: η βοήθεια των 60 δισ. θα αφορά κυρίως την αναδιάταξη του στρατιωτικοβιομηχανικού πλέγματος των ΗΠΑ ενώ οι Ουκρανοί θα πεθάνουν μέχρις ενός επ’ ωφελεία των συμφερόντων της Δύσης.



www.bankingnews.gr



Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου




Tρεις Ρώσοι έκαναν παγκόσμιο ρεκόρ πέφτοντας την περασμένη εβδομάδα με αλεξίπτωτα από τη στρατόσφαιρα της Γης στο Βόρειο Πόλο, σε μια αποστολή η οποία χρησίμευσε επίσης ως τεστ ενός νέου συστήματος επικοινωνιών για χρήση στην Αρκτική, δήλωσε στο Reuters ένας οργανωτής του εγχειρήματος.

Οι Μιχαήλ Κορνιγένκο, Αλεξάντρ Λίνικ και Ντένις Γεφρέμοφ έπεσαν από ένα αεροπλάνο Ilyushin-76, που πετούσε σε ύψος 10.500 μέτρων, και έκαναν για περίπου δυόμισι λεπτά ελεύθερη πτώση πριν ανοίξουν τα αλεξίπτωτά τους 1.000 μέτρα πάνω από το έδαφος. Η πτώση τους καταγράφηκε σε ένα εντυπωσιακό βίντεο.



Και οι τρεις υπέστησαν κάποια κρυοπαγήματα στα μάγουλά τους, παρά το γεγονός ότι φορούσαν θερμαινόμενες κάσκες, δήλωσε ο οργανωτής Νικίτα Τσάπλιν. Καθώς έπεφταν με ταχύτητα πάνω από 300 χλμ/ώρα, η θερμοκρασία του αέρα, που ήταν γύρω στους -50 βαθμούς Κελσίου, ήταν αισθητή σαν -70 βαθμοί Κελσίου.

Προσγειώθηκαν κοντά στη ρωσική πολική βάση Μπαρνέο, όπου ο Τσάπλιν δήλωσε ότι μπόρεσαν να τροφοδοτήσουν έναν σέρβερ χρησιμοποιώντας γεννήτριες ντίζελ και να συνδεθούν με ένα δορυφόρο. Ο εξοπλισμός είχε ριφθεί νωρίτερα από χαμηλότερο ύψος.

Οι επικοινωνίες στην Αρκτική πιθανολογείται ότι θα αποκτήσουν μεγαλύτερη σημασία, καθώς χώρες, περιλαμβανομένων της Ρωσίας, των Ηνωμένων Πολιτειών και της Κίνας, ανταγωνίζονται για πόρους, για εμπορικές οδούς και για στρατιωτικό πλεονέκτημα.

Ο Τσάπλιν δήλωσε πως οι Ρώσοι μπόρεσαν να στείλουν δεδομένα μέσω ενός πειραματικού συστήματος, αν και παραδέχθηκε πως σ' αυτό το σημείο το σύστημα αυτό δεν μπορεί να συγκριθεί με τις δυνατότητες της Iridium Communications Inc, η οποία έχει έδρα τις ΗΠΑ και προσφέρει κάλυψη και των δύο πόλων της Γης.

«Φυσικά η λύση μας είναι κάτι πιλοτικό, και πάλι όμως καταφέραμε, από τον σέρβερ μας, να συνδεθούμε με τον δορυφόρο μας και να διαβιβάσουμε δεδομένα», δήλωσε ο Τσάπλιν, ο οποίος είναι εταίρος και συνιδρυτής του ρώσου παρόχου RUVDS.

«Ασφαλώς δεν είναι ακόμα Iridium, όμως κάναμε μερικά μικρά βήματα προς αυτή την κατεύθυνση και αυτό ήταν ο στόχος μας - να δούμε κατά πόσο είναι ρεαλιστικό να κατασκευάσουμε μια λύση χαμηλού κόστους για να έχουμε πρόσβαση από ένα υπολογιστή σε ένα δορυφόρο».

Πηγή: ΑΠΕ-ΜΠΕ




Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου

του Χρήστου Δημήτρη

Όταν ο Γάλλος πρόεδρος Εμανουέλ Μακρόν, μετά το τέλος της πρόσφατης έκτακτης διεθνούς διάσκεψης για την Ουκρανία στο Παρίσι, δήλωσε πως το ενδεχόμενο αποστολής δυτικών στρατευμάτων στο μέτωπο της Ουκρανίας δεν θα πρέπει να αποκλειστεί, διότι η ήττα της Ρωσίας είναι απαραίτητη για την ασφάλεια και τη σταθερότητα στην Ευρώπη, προκάλεσε παγκόσμιο σοκ.

Στόχος του Μακρόν, συχνά υπερφίαλου, δεν ήταν φυσικά η άμεση αποστολή στρατευμάτων, αλλά η ενίσχυση με νέα όπλα και χρήματα της Ουκρανίας. Εξάλλου όλα τα σύγχρονα οπλικά συστήματα της Δύσης που παρέχονται στο Κίεβο, τα χειρίζονται στο έδαφος χιλιάδες Νατοϊκοί ειδικοί.

Η ρωσοφοβία, ως μέσο χειραγώγησης, είναι η νέα επιλογή κινδυνολογίας στη Δύση, μετά το μεταναστευτικό, από τις περισσότερες ευρωπαϊκές κυβερνήσεις που φαίνεται προετοιμάζονται για το ενδεχόμενο η εκλογή Τραμπ να αλλάξει δραματικά την συμπεριφορά των ΗΠΑ για το ΝΑΤΟ και γενικότερα την εξωτερική πολιτική του αφεντικού της Ευρώπης.

Έτσι, ο Βέλγος πρόεδρος του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου Σαρλ Μισέλ, πήρε τη σκυτάλη δηλώνοντας: «Εάν δεν δώσουμε την σωστή απάντηση ως Ευρωπαϊκή Ένωση και δεν δώσουμε στην Ουκρανία αρκετή βοήθεια για να σταματήσει την Ρωσία, είμαστε οι επόμενοι! Κατά συνέπεια, πρέπει να είμαστε αμυντικά έτοιμοι και να περάσουμε σε λειτουργία οικονομίας πολέμου! Αν θέλουμε ειρήνη, πρέπει να ετοιμασθούμε για πόλεμο».

Ο Σαρλ Μισέλ κάλεσε τις ευρωπαϊκές χώρες να διευκολύνουν επενδύσεις στον τομέα της άμυνας εξετάζοντας την αλλαγή εντολής του οργάνου δανεισμού της Ευρωπαϊκής Ένωσης, της Ευρωπαϊκής Τράπεζας Επενδύσεων, ώστε να της επιτραπεί η υποστήριξη της ευρωπαϊκής αμυντικής βιομηχανίας. Στο ίδιο κλίμα είναι και οι περισσότερες κυβερνήσεις της ΕΕ.

Πως ζουν οι Ουκρανοί σήμερα;


Και όλα αυτά, ενώ είναι απόλυτα βέβαιο πως η Ρωσία, λόγω μεγέθους και ισχύος, είναι αδύνατον να ηττηθεί από την Ουκρανία. Ο μόνος στόχος που απομένει, είναι τα πλήγματα των δυτικών οπλικών συστημάτων να προκαλέσουν μεγαλύτερες ζημιές στη ρωσική οικονομία, που ξεπέρασε με επιτυχία όλες τις κυρώσεις, χωρίς να αναλογίζεται κανείς αν οι αντίστοιχες στρατιωτικές απαντήσεις της Μόσχας, μπορούν να κάνουν πολλαπλάσιες ζημιές στην Ουκρανία, με τον πληθυσμό της να υποφέρει από τον παρατεταμένο πόλεμο.

Σήμερα η Ουκρανία, που πριν τον πόλεμο υπολογιζόταν πως έχει πραγματικό πληθυσμό 33 εκατομμύρια, δύσκολα ξεπερνά τα 25 και είναι κοντά στα επίπεδα του 1920 (!) καθώς πάνω από έξι εκατομμύρια διέφυγαν στη Δύση και άλλα τόσα, κυρίως ρωσόφωνοι παρέμειναν στα προσαρτημένα ανατολικά εδάφη ή μετανάστευσαν στο εσωτερικό της Ρωσίας. Επιπλέον, όπως αναμενόταν, τα χρόνια του πολέμου οι γεννήσεις στην Ουκρανία έχουν περιοριστεί δραματικά.


Αυτό όμως είναι το λιγότερο. Σήμερα συντριπτική πλειονότητα του ενεργού ουκρανικού πληθυσμού λαμβάνει περίπου μέσο μηνιαίο μισθό 360 ευρώ. Οι τιμές των τροφίμων έχουν αυξηθεί κατά 40-80%, γεγονός που θέτει πολλούς ανθρώπους στο χείλος του λιμού. Δυτικοί ειδικοί και οι ουκρανικές αρχές εκτιμούν το ποσοστό ανεργίας στο 30%, ενώ δεν λειτουργούν τα σχολεία στις περισσότερες πόλεις της Ουκρανίας.
Οι δημόσιοι φορείς, ακόμα και οι μεγαλύτεροι, είναι άδειοι καθώς οι εργαζόμενοι έχουν αποχωρήσει. Ο μόνος τρόπος για να ανταπεξέλθει κανείς στις δυσκολίες είναι να πάει στον πόλεμο. Οι Ένοπλες Δυνάμεις της Ουκρανίας πληρώνουν 2.500 ευρώ σε όσους συμμετέχουν στις μάχες και 770 σε όσους δεν συμμετέχουν σε ενεργές εχθροπραξίες.


Σε πολεμική οικονομία η Ευρώπη!


Και τι σημαίνει, “η Ευρώπη ετοιμάζεται για πολεμική οικονομία”; Μελέτησε κανείς τις συνέπειες στο βιοτικό επίπεδο των Ευρωπαίων πολιτών και την ύφεση που θα προκληθεί από τον περιορισμό των κοινωνικών πόρων και τη μείωση της κατανάλωσης; Στη Γερμανία για παράδειγμα, η βιομηχανική παραγωγή είναι 9% χαμηλότερη από το επίπεδό της πριν από τον Covid. Αναζητώντας το βάθος της οικονομικής κρίσης στην ατμομηχανή της Ευρώπης, οι Ιζαμπέλα Βέμπερ και Τομ Κρεμπς, δύο καθηγητές Πανεπιστημίου και πρώην οικονομικοί σύμβουλοι της γερμανικής κυβέρνησης, διαπίστωσαν ότι οι πραγματικοί μισθοί βυθίστηκαν το 2022, περισσότερο από οποιαδήποτε άλλη χρονιά μετά το 1950.

Υπολόγισαν συγκεκριμένα ότι οι πραγματικοί μισθοί, σε σύγκριση με τις προβλέψεις πριν από την κρίση, μειώθηκαν από τον Απρίλιο του 2022 έως τον Μάρτιο του 2023 κατά 4%, ενώ η παραγωγή κατά 4,1%. Αν συνυπολογιστεί και η ζημία που επέφερε στην παραγωγή η κρίση Covid, και η ενεργειακή αναστάτωση, τότε η πραγματική παραγωγή στο τέλος του 2023 ήταν περίπου 7% χαμηλότερη σε σχέση με την τάση της πριν από την κρίση. Οι δε πραγματικοί μισθοί ήταν αντίστοιχα (το 2023) 10% χαμηλότεροι σε σχέση με την προ κρίσης τάση τους.


Ο ηγέτης του κλάδου της χημικής βιομηχανίας στην Γερμανία, η BASF, ανακοίνωσε μείωση στα κέρδη και τις πωλήσεις για το 2023 και ήδη προχωρά σε περικοπές θέσεων εργασίας. «Βρισκόμαστε στη μέση μιας βαθιάς, μεγάλης κοιλάδας. Και δεν είναι ακόμα σαφές πόσο καιρό θα χρειαστούμε για να βγούμε», είπε ο πρόεδρος της Ένωσης Χημικής Βιομηχανίας (VCI), Μάρκους Στίλεμαν. Η κατάσταση αυτή συνδέεται άλλωστε με τη συρρίκνωση της δραστηριότητας του ιδιωτικού τομέα στη Γερμανία, που επιδεινώθηκε τον Φεβρουάριο.


Νοιάζεται κανείς για την κλιματική κρίση;

Μελέτησε κανείς τις συνέπειες στον πρωτογενή τομέα από τις απώλειες που προκάλεσε η κλιματική κρίση το 2023; Υπάρχουν σχέδια για την ενίσχυση των αγροτών που έχουν ξεσηκωθεί σε όλη την Ευρώπη; Πλην ελαχίστων ψυχρών ημερών, το 2024 δεν ζήσαμε κρύο, με τον φετινό Φλεβάρη να σπάει όλα τα κοντέρ και να αποδεικνύεται ο πιο θερμός μήνας των τελευταίων χρόνων!

Πλέον, ο φόβος όλων είναι οι καύσωνες που θα έρθουν αυτό το καλοκαίρι, και αν θα έχουν μεγαλύτερη ένταση και διάρκεια από το καλοκαίρι του 2023, που είχαμε μεγάλες καταστροφές στην αγροτική παραγωγή. Σύμφωνα με τον καθηγητή Φυσικής Περιβάλλοντος στο Πανεπιστήμιο Αθηνών, κ. Κώστα Καρτάλη, θα πρέπει να ανησυχούμε ειδικά στη Μεσογειακή ζώνη, για το γεγονός ότι η θερμοκρασία αυξάνεται ταχύτατα και τονίζει ότι είναι απαραίτητο οι πόλεις να θωρακιστούν με περισσότερο πράσινο, πιο θερμικά μονωμένα κτίρια.

Άλλωστε, όπως λέει, οι τουρίστες εξετάζουν και την ασφάλεια σε ακραία φαινόμενα πριν επιλέξουν τόπο διακοπών. Είδε κανείς την ελληνική κυβέρνηση να έχει κάποιο σχέδιο; Σχέδιο αναδασώσεων και λειτουργίας αποταμιευτήρων νερού για τις αγροτικές καλλιέργειες το καλοκαίρι; Ειλικρινά αναζητώ απαντήσεις, πώς και γιατί οι ευρωπαϊκές κυβερνήσεις αδιαφορούν για τους κινδύνους στην πραγματική οικονομία, ρίχνοντας κοινωνικούς πόρους στην “πολεμική μηχανή”.


Ψάχνω για αντιδράσεις από τις ευρωπαϊκές βιομηχανικές ελίτ, που τα κέρδη τους θα συρρικνωθούν δραματικά από τον περιορισμό του διαθέσιμου εισοδήματος των πολιτών. Είναι τόσο πανίσχυρες και στην Ευρώπη οι πολεμικές βιομηχανίες και εξουσιάζουν καθοριστικά τα πολιτικά συστήματα; Φοβάμαι, πως όταν έχουμε τις απαντήσεις, ίσως, θα είναι αργά, διότι όπως έχει πει ο Αλμπερτ Αϊνστάιν: «Αν διεξαχθεί τρίτος παγκόσμιος πόλεμος, ο τέταρτος θα γίνει με ρόπαλα»!



πηγή



Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου