Articles by "ΚΟΙΝΩΝΙΑ"

Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα ΚΟΙΝΩΝΙΑ. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων

Ο ΟΠΕΚΑ καταβάλλει επίδομα κοινωνικής αλληλεγγύης σε όσους δεν έχουν ασφαλιστικό δικαίωμα για σύνταξη – Τα εισοδηματικά, ηλικιακά και περιουσιακά κριτήρια

Ανασφάλιστοι υπερήλικες που δεν έχουν κατοχυρωμένο δικαίωμα για σύνταξη μπορούν να λαμβάνουν το μηνιαίο επίδομα των 409,13 ευρώ από τον ΟΠΕΚΑ, μέσω του προγράμματος Επιδόματος Κοινωνικής Αλληλεγγύης Ανασφάλιστων Υπερηλίκων. Η παροχή αυτή αποτελεί οικονομική στήριξη για όσους δεν κατάφεραν να συμπληρώσουν τον απαιτούμενο χρόνο ασφάλισης και αντιμετωπίζουν δυσκολίες στην κάλυψη των βασικών αναγκών τους.

Το επίδομα χορηγείται υπό συγκεκριμένα κριτήρια:
Ηλικία: Πρέπει να έχουν συμπληρώσει το 67ο έτος.
Σύνταξη: Δεν πρέπει να λαμβάνουν σύνταξη άνω των 409,13 ευρώ από Ελλάδα ή εξωτερικό. Εάν η παροχή που έχουν είναι μικρότερη, καταβάλλεται η διαφορά.
Διαμονή: Απαιτούνται τουλάχιστον 15 συνεχόμενα έτη μόνιμης διαμονής στην Ελλάδα ή 10 συνεχόμενα πριν την αίτηση, σε διάστημα 17–67 ετών.
Έτη διαμονής: Πλήρες επίδομα για όσους έχουν τουλάχιστον 35 χρόνια διαμονής στη χώρα. Για λιγότερα, μειώνεται αναλογικά.
Εισόδημα: Ατομικό έως 4.320 ευρώ ετησίως, ή οικογενειακό έως 8.640 ευρώ για έγγαμους.
Περιουσία: Ακίνητη έως 90.000 ευρώ και κινητή έως 6.000 ευρώ.

Από το εισόδημα εξαιρούνται επιδόματα αναπηρίας, διατροφή ανηλίκων, επίδομα ανεργίας και άλλα ειδικά βοηθήματα. Το επίδομα δεν δικαιούνται μοναχοί/μοναχές, κρατούμενοι ή όσοι έχουν σύζυγο με σύνταξη πάνω από 409,13 ευρώ.

Η αίτηση υποβάλλεται στο Κέντρο Κοινότητας του τόπου κατοικίας, ενώ όσοι το λαμβάνουν και δεν καλύπτονται από άλλο φορέα υγείας, αποκτούν πλήρη ιατροφαρμακευτική και νοσοκομειακή περίθαλψη μέσω δημοσίων δομών με χρήση του ΑΜΚΑ.

πηγή

Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου

Καρντάσια τα έχουμε παίξει.
Πλέον δεν ξέρουμε τι να περιμένουμε από στιγμή σε στιγμή.
Η μεγαλύτερη αρπαχτή, η μεγαλύτερη μ@λ@κία, η μεγαλύτερη τρέλα, η μεγαλύτερη εγκληματικότητα μπορεί να συμβεί αμέσως τώρα, έτσι χωρίς ιδιαίτερο λόγο και χωρίς αφορμή.

Βεντέτα στην Κρήτη που κρατάει από το '52 στέλνει στον τάφο 2, στο νοσοκομείο 7, παιδοψυχολόγους στο χωριό και όλους μας στην απορία για την ψυχική μας υγεία.

35άρης ξυλοκοπάει 72χρονο και τον στέλνει στο νοσοκομείο, επειδή τον παρατήρησε που δεν φρόντισε να πάρει έγκαιρα το αυτοκίνητό του. Ο υπεύθυνος λιμενάρχης (σε πλοίο στην Κρήτη το συμβάν) θάβει την υπόθεση. Ο αρμόδιος υπουργός παραπέμπει σε ΕΔΕ τον λιμενάρχη και η Μπακογιάννη αλλά και σύσσωμοι οι βουλευτές Χανίων πάνε να βγάλουν λάδι τον νταή και στον αφρό τον λιμενάρχη που δεν έκανε τη δουλειά του.

Ξαφνικά με μια απόφαση κλείνουν τα καταστήματα των ΕΛΤΑ. Γιατί; Για να δώσουν αβάντα στα ιδιωτικές εταιρείες courier. 50.000.000 € είναι μόνο η σύμβαση των ΕΛΤΑ με το δημόσιο για την ετήσια υπηρεσία τους προς το κράτος.

55χρονος χθες ενοχλήθηκε από παρέα παιδιών, που βρίσκονταν σε γήπεδο κοντά στο σπίτι του, έβγαλε την καραμπίνα και πυροβόλησε με αποτέλεσμα τον τραυματισμό ενός δεκαπεντάχρονου, στο χέρι, στα δυο του πόδια και στον θώρακα.

Οι μεγάλες χώρες αναγγέλλουν νέα οπλικά συστήματα, ανακοινώνουν νέες δοκιμές πυρηνικών δοκιμών, εκμηδενίζουν λαούς, σκοτώνουν παιδιά, συντηρούν εμφυλίους, αφήνουν λαούς να λιμοκτονούν. Νοιάζονται για την κυριαρχία του διατήματος και αδιαφορούν για την φτώχεια και την εξαθλίωση της πλειονότητας των ανθρώπων.

Ζούμε στην εποχή της παράνοιας.
Οι σκέψεις τρέχουν γρηγορότερα από την πραγματικότητα,
οι φόβοι μας εκπέμπουν δυνατότερα από την αλήθεια.
Μπλεγμένοι σε ένα αδιάκοπο στροβίλισμα πληροφοριών,
χαμένοι ανάμεσα σε οθόνες και κραυγές,
προσπαθούμε να ξεχωρίσουμε το πραγματικό από το ψευδαίσθητο.
Κι όσο η λογική μας ξεθωριάζει,
η ψυχή παραμένει ο τελευταίος θύλακας ελπίδας.



Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου


από τον Pierre-Alain Depauw / reseauinternational

Το France Inter αφιέρωσε ένα πρόγραμμα στα 20.000 ανήλικα κορίτσια που εκδίδονται στη Γαλλία, αναγνωρίζοντας παράλληλα ότι αυτός ο αριθμός πιθανότατα έχει υποτιμηθεί.
Από τα ορφανοτροφεία μέχρι την πορνεία, το βήμα είναι σύντομο...

Ωστόσο, το σημαντικό γεγονός είναι ότι τα τρία τέταρτα των ανήλικων κοριτσιών που εκδίδονται έχουν περάσει από οίκους κοινωνικής πρόνοιας για παιδιά .

Η μέση ηλικία των ανήλικων κοριτσιών που εκδίδονται στη Γαλλία είναι μεταξύ 13 και 14 ετών! Γενικά έχουν υποστεί παρενόχληση, επίθεση ή βιασμό. Οι μαρτυρίες είναι ανατριχιαστικές. Αδίστακτοι μαστροποί παγιδεύουν ανήλικες μέσω διαφόρων τεχνασμάτων, εκμεταλλευόμενοι την ατυχία και την ευαλωτότητα αυτών των ευάλωτων κοριτσιών και στη συνέχεια τις υποβάλλουν σε άθλιες συνθήκες. Συχνά στη συνέχεια πωλούνται σαν απλά εμπορεύματα, μεταφέρονται από τη μια πόλη στην άλλη και ενοικιάζονται με την ώρα, ιδίως μέσω Airbnb.

Το πρόγραμμα παρουσίαζε μια μητέρα από το Μονπελιέ, της οποίας η κόρη, η οποία αγνοείται πλέον, απήχθη τρεις συνεχόμενες φορές από μαστροπούς που γνώρισε στο Snapchat. Αυτοί οι μαστροποί συνελήφθησαν αρκετές φορές, αλλά πάντα αφέθηκαν ελεύθεροι.

Αλλά, ως ένδειξη της παρακμής της εποχής μας, άλλες νεαρές γυναίκες, αντίθετα, εκπορνεύονται εθελοντικά και προέρχονται γενικά από αστικές οικογένειες, των οποίων οι γονείς είναι γιατροί ή δάσκαλοι. Εταιρείες με υψηλό κέρδος στρατολογούν ακόμη και δημόσια - και χωρίς αυτό να φαίνεται να ενοχλεί τις αρχές - με εκστρατείες που στοχεύουν άμεσα φοιτήτριες για να τις ενθαρρύνουν να εκπορνεύονται. Πριν από λίγα χρόνια, είχε ήδη υποστηριχθεί ότι τουλάχιστον 40.000 φοιτήτριες εκπορνεύονταν στη Γαλλία .

Πηγή: Media-Press-Info


Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου

Ο βραβευμένος με Booker συγγραφέας Ίαν Μακ Γιούαν επέκρινε με καυστικό τρόπο τη σύγχρονη εμμονή των ανθρώπων να κυκλοφορούν παντού με μπουκάλια νερού, χαρακτηρίζοντάς τη «παραφροσύνη».

Μιλώντας στο Φεστιβάλ Λογοτεχνίας του Τσέλτεναμ, ο συγγραφέας του Atonement σχολίασε πως η κοινωνία έχει φτάσει σε υπερβολικό σημείο με το εμφιαλωμένο νερό.
«Πριν από τριάντα χρόνια, κανείς δεν κουβαλούσε μπουκάλι. Έπινες απλώς ένα ποτήρι νερό από τη βρύση όταν γύριζες σπίτι», είπε, προσθέτοντας:

«Και ξαφνικά πειστήκαμε ότι δεν μπορούμε να περάσουμε δέκα λεπτά χωρίς να διψάσουμε. Αυτό είναι τρέλα».


Ο γνωστός συγγραφέας, που συχνά πραγματεύεται περιβαλλοντικά ζητήματα στα έργα του, επισήμανε την ειρωνεία του να ζούμε μέσα σε έναν κόσμο γεμάτο πλαστικά:
«Εκατομμύρια πλαστικά μπουκάλια παντού, λες και η δίψα είναι μια τρομερή ασθένεια. Μα δεν είναι! Απλώς περίμενε δέκα λεπτά και πιες ένα φλιτζάνι τσάι όταν γυρίσεις σπίτι», είπε, προκαλώντας το γέλιο του κοινού.

«Αν βλέπατε κάποιον το 1950 να περπατά στον δρόμο με μπουκάλι νερό, θα σκεφτόσασταν “τι κάνει αυτός;”. Είναι ένα μικρό παράδειγμα, αλλά δείχνει πώς η ζωή αλλάζει σταδιακά χωρίς να το καταλαβαίνουμε».

Ο Μακ Γιούαν θυμήθηκε επίσης ένα περιστατικό με τον αείμνηστο φίλο του, Μάρτιν, που είχε σαρκάσει την ανθρώπινη εξάρτηση από το πλαστικό:

«Περπατούσαμε και έτρωγε ένα απαίσιο χάμπουργκερ σε δοχείο από πολυστυρένιο. Του είπα πόσο αποκρουστικό ήταν το υλικό, και εκείνος απάντησε: “Οι μελλοντικές γενιές θα μας ευγνωμονούν που αυτό το κομμάτι πλαστικό κράτησε το χάμπουργκερ μου ζεστό για 30 δευτερόλεπτα παραπάνω”».

«Και κάθε φορά που πετάω ένα πλαστικό μπουκάλι, νιώθω ότι όλοι συμμετέχουμε σε αυτή τη συλλογική τρέλα», πρόσθεσε ο συγγραφέας.

«Οι νέοι έχουν χάσει την εξάσκηση της συγκέντρωσης»

Ο 76χρονος λογοτέχνης αναφέρθηκε και στις επιπτώσεις των social media, λέγοντας ότι πράγματι επηρεάζουν την ικανότητα των νέων να συγκεντρώνονται σε μεγάλα κείμενα, όμως «είναι κάτι που μπορεί να επανέλθει».

«Απλώς έχουν χάσει την εξάσκηση. Και, ειλικρινά, υπάρχουν πολύ πιο σοβαρά πράγματα για τα οποία πρέπει να ανησυχούμε από το πόσο συγκεντρωμένοι μένουμε», υπογράμμισε.
«Μην φοβάστε να γράφετε ελεύθερα»

Τέλος, ο Μακ Γιούαν προέτρεψε τους νέους συγγραφείς να εκφράζονται χωρίς φόβο, παρά το κλίμα λογοκρισίας και την επιρροή των λεγόμενων sensitivity readers — των ανθρώπων που ελέγχουν τα κείμενα πριν από τη δημοσίευσή τους για πιθανές «προσβλητικές» αναφορές.

Το μήνυμά του προς όσους θίγονται εύκολα από τις απόψεις της λογοτεχνίας ήταν ωμό και σαφές: «Στο διάολο όλοι τους!»


πηγή
Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου


Ο μισός πληθυσμός της χώρας δηλώνει ότι έχει βιώσει ή έχει γίνει μάρτυρας κάποιου περιστατικού διαφθοράς το τελευταίο έτος ● Ισχυρό είναι επίσης το αίσθημα ανισότητας, με τους πολίτες να θεωρούν ότι η Πολιτεία δεν μπορεί (ή δεν θέλει) να διασφαλίσει ισότιμες ευκαιρίες για όλους ● Η δε εμπιστοσύνη στους θεσμούς μειώνεται με... κατεύθυνση το ναδίρ.
Καθολική η άποψη των Ελλήνων και των Ελληνίδων ότι η διαφθορά έχει μετατραπεί σε καθεστώς. Μάλιστα, ο μισός πληθυσμός της χώρας δηλώνει ότι έχει βιώσει ή έχει γίνει μάρτυρας κάποιου περιστατικού διαφθοράς το τελευταίο έτος. Ο φόβος, η απογοήτευση, η οργή, το αίσθημα αδικίας –που γεννάται ακόμα και από την υφιστάμενη φορολογική πολιτική– επικρατούν έναντι της ελπίδας και της αισιοδοξίας. Ισχυρό είναι επίσης το αίσθημα ανισότητας, με τους πολίτες να θεωρούν ότι η Πολιτεία δεν μπορεί (ή δεν θέλει) να διασφαλίσει ισότιμες ευκαιρίες για όλους. Η δε εμπιστοσύνη στους θεσμούς μειώνεται με… κατεύθυνση το ναδίρ.

Αυτά είναι ορισμένα από τα συμπεράσματα που εξάγει ο αναγνώστης της πανελλαδικής δημοσκόπησης της Κάπα Research που πραγματοποιήθηκε για λογαριασμό του Ιδρύματος «Χάινριχ Μπελ» (Heinrich Böll Foundation). Μια έρευνα κοινής γνώμης που αποτυπώνει σε αριθμητικά δεδομένα το πώς βιώνουν οι κάτοικοι αυτής της χώρας την πολιτική, οικονομική και κοινωνική πραγματικότητα, με ευρήματα που προβληματίζουν ή ακόμα και τρομάζουν.

Πόσο διαδεδομένη θεωρείται η διαφθορά στην Ελλάδα; Σε ανάλογο ερώτημα, το 97% των συμμετεχόντων στην έρευνα απάντησε ότι η διαφθορά είναι πολύ (72%) ή αρκετά (25%) διαδεδομένη. «Λίγο», απάντησε μόλις το 2%. Ουδείς πιστεύει ότι η διαφθορά δεν είναι διαδεδομένη στη χώρα μας («Δεν γνωρίζω/Δεν απαντώ»: 1%). Το 24% απάντησε ότι τους τελευταίους 12 μήνες έχει βιώσει ο/η ίδιος/α κάποια περίπτωση διαφθοράς και το 21% ότι έχει γίνει μάρτυρας κάποιου ανάλογου περιστατικού. Προκύπτει, λοιπόν, ένα άθροισμα 43%.

Σε ποιον τομέα εντοπίζουν οι πολίτες το πιο σοβαρό πρόβλημα διαφθοράς στην Ελλάδα σήμερα; Πρώτη απάντηση με διαφορά είναι η εκμετάλλευση πόρων, εθνικών ή ευρωπαϊκών, για προσωπικό όφελος (59%), κάτι που επιβεβαιώνει την επίδραση που έχει στην κοινή γνώμη το σκάνδαλο του ΟΠΕΚΕΠΕ, μεταξύ άλλων υποθέσεων που έχουν τεθεί στο «μικροσκόπιο» της Ευρωπαϊκής Εισαγγελίας. Στη «δεύτερη θέση» των απαντήσεων ισοβαθμούν (39%) η διαφθορά στη Δικαιοσύνη και η δωροδοκία σε δημόσιες υπηρεσίες (π.χ. «γρηγορόσημο», οικοδομικές άδειες). Ακολουθούν η δωροδοκία σε πολιτικούς (37%), η διαφθορά στα ΜΜΕ (35%) και οι πολιτικές παρεμβάσεις για ευνοϊκή μεταχείριση (31%).


Κρίση εμπιστοσύνης


Με τους πολίτες να θεωρούν ότι η διαφθορά είναι ευρύτατη, μοιάζει αναμενόμενη η έλλειψη εμπιστοσύνης στους θεσμούς της ελληνικής Πολιτείας. Η πλειονότητα των Ελλήνων/ίδων δηλώνει ότι δεν εμπιστεύεται τον θεσμό της κυβέρνησης, ούτε αυτόν της αξιωματικής αντιπολίτευσης, ενώ τα μεγαλύτερα ποσοστά δυσπιστίας καταγράφονται στις συνδικαλιστικές οργανώσεις, τα πολιτικά κόμματα, το τραπεζικό σύστημα, το Κοινοβούλιο, το σύστημα Δικαιοσύνης, τις Ανεξάρτητες Αρχές, βεβαίως και τα ΜΜΕ. Σημειώνεται ότι σε άλλη ερώτηση αναφορικά με τα συναισθήματα που νιώθουν οι πολίτες (αναλυτικότερα παρακάτω), μόλις το 3% απαντά ότι αισθάνεται Δικαιοσύνη…

Ομως, εντυπωσιακό –αν όχι τρομακτικό– είναι το στοιχείο που αποκαλύπτουν Κάπα Research και Ιδρυμα «Χάινριχ Μπελ» ότι μόνο ο στρατός συγκεντρώνει ποσοστό εμπιστοσύνης μεγαλύτερο από το 50%. «Πολύ» δηλώνει ότι τον εμπιστεύεται το 26% των συμμετεχόντων στην έρευνα και «αρκετά» το 38% (άθροισμα 64%). Σε αντίθεση, όμως, με την (πάνδημη) άποψη περί διαφθοράς, στο συγκεκριμένο εύρημα υπάρχουν διαφορές ανάλογα με την πολιτική τοποθέτηση των συμμετεχόντων.

Ειδικότερα, όσοι δηλώνουν αριστεροί και κομμουνιστές είναι δύσπιστοι απέναντι στον στρατό: όσοι τοποθετούνται στην Αριστερά δηλώνουν ότι τον εμπιστεύονται «πολύ» ή «αρκετά» σε ποσοστό μόλις 27%, το οποίο μειώνεται στο 22% σε όσους δηλώνουν ότι ψήφισαν ΚΚΕ στις ευρωεκλογές του 2024. Το αντίστοιχο ποσοστό καταγράφεται στο 48% σε όσους τοποθετούνται στην Κεντροαριστερά, για να εκτιναχθεί στο 91% σε όσους τοποθετούνται στην Κεντροδεξιά και στο 86% σε όσους τοποθετούνται στη Δεξιά. Μικρότερο ποσοστό εμπιστοσύνης συγκριτικά με τον μέσο όρο καταγράφει ο στρατός σε όσους δηλώνουν ότι ανήκουν στην εργατική/αγροτική τάξη (50%). Οσοι δηλώνουν μέλη της μεσαίας και μεσαίας/ανώτερης τάξης εμπιστεύονται τον στρατό σε ποσοστά 77% και 74% αντίστοιχα.

Μόλις το 5% απαντά ότι το κυρίαρχο συναίσθημα που νιώθει είναι η ευτυχία. Για την πλειονότητα επικρατούν συναισθήματα όπως η απογοήτευση, η ανησυχία, ο φόβος και η απαισιοδοξία (που συγκεντρώνουν ποσοστό 54%), αλλά και ο θυμός (46%) και η αδικία (37%).


Ριζώνει το αίσθημα αδικίας


Τα παραπάνω αρνητικά συναισθήματα είναι ισχυρότερα από τον μέσο όρο στα ασθενέστερα οικονομικά στρώματα και στις χαμηλότερες τάξεις. Σε όσους δηλώνουν ότι «δυσκολεύονται/δεν μπορούν να τα βγάλουν πέρα», η απογοήτευση εκτινάσσεται στο 63%, ο φόβος στο 59%, ο θυμός στο 56% και η αδικία στο 48%. Σε όσους ανήκουν στην εργατική/αγροτική τάξη, η απογοήτευση καταγράφεται στο 65%, ο φόβος στο 57%, ο θυμός στο 55% και η αδικία στο 46%.

Αδικία νιώθουν οι πολίτες και για την ασκούμενη φορολογική πολιτική. Το αίσθημα αδικίας για τη φορολογία φτάνει το 78%, με το 49% να χαρακτηρίζει «σίγουρα άδικη» τη φορολογία που πληρώνει και το 29% «μάλλον άδικη». Και σε αυτήν την περίπτωση, η ένταση του αισθήματος αυξάνεται ανάλογα με την οικονομική κατάσταση και την κοινωνική τάξη: το 89% όσων δηλώνουν ότι δεν τα βγάζουν πέρα και το 87% της εργατικής/αγροτικής τάξης χαρακτηρίζουν άδικη τη σημερινή φορολογική πολιτική.


Ανισότητες


Σχεδόν ένας στους δύο (46%) θεωρεί ότι, συγκριτικά με τον μέσο όρο των πολιτών, έχει λιγότερες ευκαιρίες και προσβάσεις στην προσωπική του οικονομική πρόοδο. Το παραπάνω ποσοστό αυξάνεται με βάση ορισμένα κριτήρια:

● Οσο χαμηλότερο είναι το επίπεδο εκπαίδευσης. Λιγότερες ευκαιρίες συγκριτικά με τον μέσο όρο νιώθει ότι έχει το 52% όσων έχουν τελειώσει την πρωτοβάθμια εκπαίδευση και 51% όσων έχουν τελειώσει τη δευτεροβάθμια εκπαίδευση.

● Οσο απομακρυνόμαστε από τα αστικά κέντρα. Το αίσθημα μειωμένων ευκαιριών οικονομικής προόδου, από το 43% στα αστικά κέντρα, αυξάνεται σταδιακά στις επαρχιακές πόλεις (44%), στις ημιαστικές περιοχές (45%) και στις αγροτικές περιοχές (53%)

● Την κοινωνική τάξη: 65% είναι το προαναφερθέν αίσθημα στην εργατική/αγροτική τάξη.

Με λίγα λόγια, φαίνεται ότι ένα πολύ μεγάλο κομμάτι του πληθυσμού νιώθει ότι έχει χάσει κάθε προοπτική «ισότητας στην ευκαιρία», έχοντας παράλληλα «διαγράψει» όποια προοπτική να του διασφαλίσει η Πολιτεία αυτήν την ισότητα. Και αυτό το αίσθημα ανισότητας και αποκλεισμού ενισχύεται στους κατοίκους της περιφερειακής Ελλάδας.

Το 40% των συμμετεχόντων στην έρευνα θεωρεί ότι ο τόπος κατοικίας του (είτε είναι πόλη, είτε κοινότητα, είτε νησί, σύμφωνα με τη διατύπωση της σχετικής ερώτησης) του προσφέρει λιγότερες ευκαιρίες συγκριτικά με τον μέσο ελληνικό όρο. Από το 18% στα αστικά κέντρα, ο δείκτης αυτός εκτινάσσεται στο 61% στις επαρχιακές πόλεις, στο 64% στις ημιαστικές περιοχές και στο 69% στις αγροτικές περιοχές, δείχνοντας το τεράστιο χάσμα μεταξύ πόλεων και υπαίθρου.

Ακόμα, το 33% θεωρεί ότι έχει μειωμένη πρόσβαση στη στέγαση, το 24% ότι έχει μειωμένη πρόσβαση στην ενέργεια και το 27% μειωμένη πρόσβαση σε υποδομές (π.χ. οδικό δίκτυο, συγκοινωνίες). Από τις απαντήσεις των πολιτών προκύπτει ότι το οικονομικό κόστος είναι μακράν ο βασικός παράγοντας που καθιστά τα παραπάνω αγαθά απρόσιτα.

Επίσης, το 32% των πολιτών θεωρεί ότι έχει μειωμένες, συγκριτικά με τον μέσο όρο πάντα, δυνατότητες δημιουργίας οικογένειας. Το ποσοστό αυτό εκτινάσσεται στο 45% στις ηλικίες 17-34.


Απρόσιτο πολιτικό σύστημα


Ακόμα, σχεδόν ένας στους τρεις συμμετέχοντες στην έρευνα (30%) θεωρεί ότι έχει λιγότερες προσβάσεις συμμετοχής στα κοινά και στο πολιτικό σύστημα, συγκριτικά με τον μέσο πολίτη της χώρας. Εξ αυτών, το 64% προβάλλει ως αιτία την έλλειψη διαφάνειας στο πολιτικό σύστημα. Το 47% της προαναφερθείσας βάσης του 30% πιστεύει ότι το πολιτικό σύστημα δεν μπορεί να τον/την αντιπροσωπεύσει και το 40% θεωρεί ότι η οικονομική και κοινωνική του/της θέση αποτελεί παράγοντα που του/της στερεί δυνατότητες πιο ενεργού συμμετοχής στα κοινά.

Τι θα ενεργοποιούσε τους πολίτες να ασχοληθούν πιο ενεργά με την πολιτικά και τα κοινά; Ενα νέο κόμμα «που θα εκπροσωπούσε καλύτερα ανθρώπους σαν κι εμένα» απαντά το 47%. Το ποσοστό αυτό αυξάνεται στην ηλικιακή κατηγορία των 35-54 (58%), στους κατοίκους των επαρχιακών πόλεων (54%), σε όσους δηλώνουν ότι δυσκολεύονται οικονομικά ή αδυνατούν να τα βγάλουν πέρα (53%), όσους τοποθετούνται στη μικρομεσαία τάξη (50%) και εκτινάσσεται σε όσους τοποθετούνται στην Κεντροαριστερά (64%) και όσους δήλωσαν ότι στις ευρωεκλογές του 2024 ψήφισαν ΣΥΡΙΖΑ (66%) ή άλλο κόμμα –πέραν των Ν.Δ., ΠΑΣΟΚ, ΚΚΕ, Ελλ. Λύση– όπου καταγράφεται ποσοστό 65%. Πρόκειται για εύρημα που δείχνει ότι ο κόσμος δεν έχει απαξιώσει την πολιτική, αλλά απαιτεί να αναδειχθεί κάτι νέο στην πολιτική σκηνή.


πηγή: efsyn.gr



Είναι ο καλύτερος επαγγελματίας NBAer, μπασκετμπολίστας στον Κόσμο!
Είναι Έλληνας, γεννημένος στην Ελλάδα, μεγαλωμένος στην Ελλάδα με καταγωγή  από τη Νιγηρία.
Ο Γιάννης Αντετοκούμπο ενώ έχει καταφέρει να κερδίζει με την αξία του και τον προσωπικό του αγώνα, εκατομμύρια και να βρίσκεται στη λίστα με τους καλύτερα αμειβόμενους αθλητές του κόσμου, έρχεται τώρα να αποδείξει την ανωτερότητά του ως άνθρωπος και εκτός γηπέδου. 

Ανακοίνωσε πως προτίθεται να δωρίσει το αστρονομικό ποσό των 25 εκατομμυρίων από το bonus υπογραφής της επέκτασης του συμβολαίου του με τους Μιλγουόκι Μπακς. Συγκεκριμένα δήλωσε:

«Το μπάσκετ μου έχει δώσει τα πάντα — ένα σπίτι, μια οικογένεια, μια πλατφόρμα. Αλλά προέρχομαι από ένα μέρος όπου οι άνθρωποι αγωνίζονται να καλύψουν τις βασικές τους ανάγκες. Αν έχω τη δυνατότητα να ελαφρύνω αυτό το βάρος για τους άλλους, έστω και λίγο, γιατί να μην το κάνω;».

Τα χρήματα πρόκειται να αξιοποιηθούν στις ΗΠΑ, την Ελλάδα και τη Νιγηρία.

•10 εκατομμύρια δολάρια θα διατεθούν σε εκπαιδευτικά προγράμματα και υποτροφίες για νέους από μειονεκτούσες ομάδες στο Μιλγουόκι και την Αθήνα.

•5 εκατομμύρια δολάρια θα χρηματοδοτήσουν την κατασκευή αθλητικών κέντρων για νέους και κοινοτικών γυμναστηρίων σε οικονομικά ασθενέστερες γειτονιές.

•5 εκατομμύρια δολάρια θα διατεθούν για ιατρικές κλινικές και κινητές υπηρεσίες υγειονομικής περίθαλψης σε περιοχές της Νιγηρίας και της Ελλάδας.

•Τα υπόλοιπα 5 εκατομμύρια δολάρια θα χρησιμοποιηθούν για την υποστήριξη πρωτοβουλιών επισιτιστικής ασφάλειας, συμπεριλαμβανομένων προγραμμάτων σχολικών γευμάτων και τραπεζών τροφίμων.

Τι να πει κανείς για αυτό τον άνθρωπο; Παρότι έχει κατακτήσει την κορυφή, δεν ξεχνά τις δυσκολίες και τα εμπόδια που συνάντησε τα προηγούμενα χρόνια. Αυτά άλλωστε σμίλεψαν το Γιάννη του σήμερα.

Πού είναι τώρα εκείνος ο ηλίθιος Σπυράκος που δήθεν δεν ήξερε το ονομά του Γιάννη και τον αποκαλούσε περιπαικτικά "ποιός Ακενοτούμπο" και τα υπόλοιπα φασιστικά αποβράσματα που έχυναν χολή για τα παιδιά των μεταναστών σε κάθε ευκαιρία ;


 
Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου


του Στέφανου Σταμέλλου

Δεν λέω κάτι καινούργιο∙ και μάλλον «κομίζω γλαύκας», που λένε. Αλλά μου "βγαίνει" αυτή η επανάληψη για την ά δ ι κ η   α ν α δ ι α ν ο μ ή του πλούτου και τους μηχανισμούς, ποιοι κερδίζουν και ποιοι πληρώνουν. Είναι πολλές οι αιτίες, καθημερινές, που με σπρώχνουν στην επανάληψη…

Στην Ελλάδα -και όχι μόνο- ρέουν τεράστια ποσά κάθε χρόνο από όλους μας -τους πολίτες- μέσα από: τις Τράπεζες (προμήθειες, δάνεια, τόκοι), την Ενέργεια (λογαριασμοί ρεύματος, καύσιμα), τα Διόδια και τις Μεταφορές, την Ιδιωτική Υγεία, τα Ενοίκια και το Real Estate, τις Τηλεπικοινωνίες και το Internet, τα Τρόφιμα και το Λιανεμπόριο. Αυτά είναι χρήματα που βγαίνουν από τις τσέπες όλων μας.

Και πού καταλήγουν αυτά τα χρήματα; Με πλήρη π ο λ ι τ ι κ ή    κ ά λ υ ψ η -και το τονίζω αυτό, για να ξέρουμε τι λέμε- μέσω συμβάσεων, νομοθετικών ρυθμίσεων ή ελλιπούς ελέγχου, καταλήγουν σε λίγους, πολύ συγκεκριμένους επιχειρηματικούς ομίλους, σε περιορισμένο κύκλο μετόχων, ιδιοκτητών, funds που ελέγχουν την αγορά και καρπώνονται το μεγαλύτερο μέρος του πλούτου, που παράγουμε όλοι μαζί.

Το πρόβλημα δεν είναι μόνο οι υψηλές τιμές και η άδικη αναδιανομή του πλούτου. Είναι ότι το χρήμα συγκεντρώνεται στα χέρια λίγων, αντί να ε π ι σ τ ρ έ φ ε ι στην κοινωνία, στην υγεία, στην παιδεία, στις υποδομές, στην τοπική ανάπτυξη.

Όσο δε δεν μιλάμε για την αναδιανομή του πλούτου, τόσο θα κυνηγάμε τα συμπτώματα, την ακρίβεια και τη φτώχεια, και όχι την αιτία. Διαφορετικά δεν πρόκειται να βάλουμε μυαλό ή να αλλάξει κάτι…




Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου

Η είδηση της αυτοπυρπόλησης πέρασε αρχικά χωρίς δημοσίευση του ονόματος και ιδιότητας της αυτόχειρος, της οποίας οι τελευταίες λέξεις ήταν «δεν είχα ούτε να φάω».

Μετά τον θάνατό της, στο νοσοκομείο που μεταφέρθηκε με βαριά εγκαύματα, παρά τις φιλότιμες προσπάθειες της προεδρικής φρουράς να κατασβέσουν τις φλόγες στο κορμί της (η απονενοημένη πράξη συνέβη στο Ζάπειο), αποκαλύφθηκε ότι πρόκειται για συνταξιούχο δημοσιογράφο που βίωνε ακραίες συνθήκες φτώχειας.
Το όνομά της ΑΥΡΑ ΓΡΗΓΟΡΙΟΥ.
Προφανώς δεν υπήρξε στον επαγγελματικό της βίο ένα ακόμη μέλος της συναλλασσόμενης υποκατηγορίας συναδέλφων της.
Υπήρξε εργαζόμενη σε πολλά έντυπα μέσα αλλά και στην ΕΡΤ.
Περισσότερες πληροφορίες διαβάζουμε στην ανάρτηση του συναδέλφου της Γιάννη Παντελάκη, που το εκλαμβάνουμε ως επικήδειο αλλά και συγκινητικό αφιέρωμα στη ζωή μιας συνανθρώπου μας που δεν άντεξε τη σκληρότητα των συνθηκών που βιώνει,  μη ούσα προνομιούχα  και μη διαπλεκόμενη της ακμαίας και ευημερούσας μητσοτακικής Ελλάδας. 


«Λίγο μετά τις 10 το πρωί της περασμένης Τετάρτης, έξω από την Αίγλη του Ζάππειου ακούστηκε μια μικρή φασαρία, περαστικοί αντίκρυσαν μια ψηλή γυναίκα να καίγεται, είχε αυτοπυρποληθεί. Έτρεξαν αστυνομικοί της προεδρικής φρουράς που βρίσκονταν στο σημείο με ένα πυροσβεστήρα στα χέρια, έριξαν στο φλεγόμενο σώμα, η φωτιά έσβησε, η γυναίκα διακομίστηκε σε νοσοκομείο με σοβαρά εγκαύματα, μερικές ώρες αργότερα υπέκυψε στα σοβαρά τραύματα της. Μάρτυρες που βρέθηκαν τυχαία στο σημείο την είχαν ακούσει πριν προσπαθήσει να βάλει τέλος στη ζωή της να λέει ῾῾δεν είχα ούτε να φάω’’.

Πολλά χρόνια πριν σε ένα μεγάλο δημοσιογραφικό συγκρότημα, τα βράδια που η φασαρία ήταν μεγάλη από τις φωνές και την ένταση της δουλειάς για να προλάβουν τις τελευταίες ειδήσεις πριν τυπωθούν τα φύλλα, ένα γλυκό κορίτσι με ξανθά μαλλιά, ευθυτενές παράστημα και με μεγάλα γυαλιά που φώτιζαν περισσότερο το όμορφο πρόσωπο της έμπαινε στα γραφεία και έμοιαζε σαν μια όαση εκείνες τις στιγμές. Χαμογελαστό, έλεγε λίγες λέξεις συνήθως αλλά ήταν αρκετές για να μοιράσει δευτερόλεπτα γαλήνης. Όλοι του έδειχναν σεβασμό, για τη δουλειά του, για αυτό που ήταν. Είχε μια ξεχωριστή αύρα, η Αύρα. Έτσι την έλεγαν, ποιος ξέρει γιατί, δεν την ρώτησα ποτέ.

Πριν λιγότερα χρόνια, συνάντησα εκείνο το γλυκό κορίτσι, γυναίκα πια, τυχαία στο κέντρο της πόλης. Είχα να την δω χρόνια, από τότε που το μεγάλο δημοσιογραφικό συγκρότημα έκλεισε με έναν εντελώς άδοξο τρόπο αφήνοντας μεγάλες πολύ βαθιές πληγές σε εκατοντάδες ανθρώπους. Σε κάποιους περισσότερες. Δεν είχε χάσει ούτε την παροιμιώδη ηρεμία της, ούτε το γλυκό χαμόγελό της που το συμπλήρωναν μερικές ωραίες ρυτίδες, οι γυναίκες όταν αποκτούν ρυτίδες μου μοιάζουν πιο γλυκιές. Είπαμε μερικές λέξεις για τις ζωές μας, για τα παλιά και χαθήκαμε πάλι. Μετά, όταν οι κουβέντες με φίλους έφερναν το όνομά της, στο μυαλό έρχονταν οι εικόνες από το γλυκό ήρεμο πρόσωπο της Αύρας που δουλεύαμε μαζί.

Την επομένη του περιστατικού της αυτοπυρπόλησης στο Ζάππειο, ο πρόεδρος της Δημοκρατίας επισκέφτηκε τους ανθρώπους της προεδρικής φρουράς για να τους συγχαρεί γιατί εκείνο το πρωί της Τετάρτης προσπάθησαν και έσωσαν την γυναίκα που αυτοπυρπολήθηκε. Ούτε ο ίδιος, ούτε όσοι βρέθηκαν στο περιστατικό δεν έμαθαν ποτέ το όνομα της, ήταν απλά μια γυναίκα 67 ετών που προσπάθησε να βάλει τέλος στη ζωή της φωνάζοντας πριν πως ‘’δεν είχε ούτε να φάει». Ακόμα και αν το γνώριζαν όμως αυτό το όνομα δεν θα τους έλεγε τίποτα, δεν ήταν από αυτά των προβεβλημένων δημοσιογράφων, αυτών που κάνουν μεγάλη φασαρία, απόο αυτούς που σέβονται οι πολιτικοί και θέλουν να έχουν καλές σχέσεις μαζί τους. Ήταν απλά μια καλή δημοσιογράφος που την έλεγαν Αύρα…».





Ποια ήταν η Αύρα Γρηγορίου - Ανακοίνωση της ΕΣΗΕΑ


Το Διοικητικό Συμβούλιο της ΕΣΗΕΑ ανακοινώνει με θλίψη την απώλεια της συναδέλφου Βασιλικής Αύρας Γρηγορίου, η οποία έφυγε σήμερα από τη ζωή, σε ηλικία 68 ετών.

Η Αύρα Γρηγορίου γεννήθηκε στην Αθήνα το 1957. Αποφοίτησε από το τμήμα Πολιτικών Επιστημών και Δημοσίου Δικαίου της Νομικής Σχολής Αθηνών το 1985. Παράλληλα, είχε ήδη ξεκινήσει την ενασχόλησή της με τη δημοσιογραφία, ως μαθητευόμενη στον «Οικονομικό Ταχυδρόμο». Εργάστηκε στο περιοδικό «Γυναίκα» από το 1976 έως το 1980 και στην τηλεοπτική εκπομπή του αείμνηστου Φρέντυ Γερμανού «Σάββατο βράδυ-Κυριακή πρωί» από το 1978. Το 1981, προσλήφθηκε στην εφημερίδα «Έθνος» όπου εργάστηκε στο ελεύθερο και στο ρεπορτάζ του Υπουργείου Υγείας. Στη συνέχεια, απασχολήθηκε στις εφημερίδες «Γνώμη», «Ειδήσεις», «Ελεύθερος Τύπος», «Ελευθεροτυπία» στο καθημερινό και κυριακάτικο φύλλο της, όπου ανέλαβε τη στήλη «Ανάσες». Επίσης, εργάστηκε για πολλά χρόνια στην ΕΡΤ, ξεκινώντας από το Τμήμα Ειδήσεων του Πρώτου Προγράμματος της ΕΡΑ.

Η Αύρα Γρηγορίου κόσμησε το δημοσιογραφικό επάγγελμα με το ήθος και την επαγγελματική της αρτιότητα και αποτέλεσε παράδειγμα προς μίμηση για τους συναδέλφους της, οι οποίοι την περιέβαλαν με εκτίμηση και σεβασμό.

Στην πορεία της ζωής της επέλεξε να διαβεί δύσβατα μονοπάτια με γνώμονα τις αρχές και τα πιστεύω της, τα οποία συχνά προπορεύονταν της εποχής της. Έφυγε ξαφνικά από κοντά μας, αφήνοντας δυσαναπλήρωτο κενό.

Το Διοικητικό Συμβούλιο της ΕΣΗΕΑ συλλυπείται βαθύτατα τον γιο της Ορέστη, την οικογένεια και τους οικείους της και αποχαιρετά την εκλεκτή συνάδελφο.

Τα στοιχεία της κηδείας της Αύρας Γρηγορίου θα γνωστοποιηθούν με νεότερη ανακοίνωση.




Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου

Ξεφυλλίζοντας τις σελίδες που αναφέρονται στο κοινωνικό αγαθό της ηλεκτρικής ενέργειας, έγινε μα προσπάθεια να προσεγγίσουμε το τεράστιο αυτό κοινωνικό και οικονομικό ζήτημα που απασχολεί ολόκληρη την κοινωνία. Κλείνοντας την κριτική αφήγηση της ενεργειακής αγοράς και πολιτικής με το δέκατο κεφάλαιο, δείτε πώς το ελληνικό χρηματιστήριο Ενέργειας και το Target Model οδηγούν στα «ουρανοκατέβατα» κέρδη των εταιρειών, σε ένα ολιγοπωλιακό περιβάλλον. Ένας μικρός αριθμός ισχυρών παραγωγών και παρόχων κυριαρχούν στην καθετοποιημένη αγορά καθορίζοντας τις τιμές και τα διαδικαστικά –αδειοδοτήσεις, τράπεζες, επιδοτήσεις, και όλα τα συναφή- εκβιάζοντας την κοινωνία με την εμπορευματοποίηση ενός καθαρά κοινωνικού αγαθού. Σημεία των καιρών θα μου πείτε και αποτελέσματα του παγκόσμιου νεοφιλελεύθερου κοινωνικοοικονομικού συστήματος. Ναι!

Το 2024 ήταν επίσης μια χρονιά σημαντικής κερδοφορίας για τις εταιρείες ηλεκτρικής ενέργειας στην Ελλάδα. Παρακάτω παρατίθενται τα οικονομικά αποτελέσματα ορισμένων βασικών παικτών της αγοράς:

ΔΕΗ Καθαρά κέρδη: 426 εκατ. ευρώ, υπερδιπλασιασμένα από τα 206 εκατ. ευρώ του 2023. https://www.efsyn.gr/oikonomia/elliniki-oikonomia/472904_stin-plati-ton-katanaloton-ta-hromatista-yperkerdi? https://www.economistas.gr/energeia/70039_omilos-dei-ishyra-oikonomika-apotelesmata-2024-me-prosarmosmeno-ebitda-sta-eu18-dis? https://www.efsyn.gr/oikonomia/elliniki-oikonomia/467356_apogeiothikan-sto-18-dis-eyro-ta-kerdi-tis-dei? Προβλεπόμενο EBITDA 2025 (κέρδη πριν από την αφαίρεση των τόκων, των φόρων, των αποσβέσεων και των απομειώσεων): 2 δισ. € και καθαρά κέρδη > 400 εκατ. € https://ads.bankingnews.gr/epixeiriseis/articles/793939/dei-isxyra-kathara-kerdi-to-2024-107-sta-426-ekat-evro-esoda-6-6-dis-ebitda-2-dis-to-2025?. Η ΔΕΗ πανηγυρίζει υψηλές αποδόσεις


ΜΥΤΙΛΗΝΑΙΟΣ / Mytilineos (Metlen Energy & Metals) Καθαρά κέρδη 2024: 615 εκατ. € https://www.protothema.gr/economy/article/1603828/metlen-ebitda-1080-dis-kathara-kerdi-615-ekat-kai-kuklos-ergasion-568-dis-to-2024/? Η Protergia είναι αναπόσπαστο κομμάτι της METLEN Energy & Metals και δραστηριοποιείται στην προμήθεια ηλεκτρικής ενέργειας και φυσικού αερίου με μερίδιο αγοράς: 16–18 %, με στόχο 20–30 % για 2026 https://www.metlengroup.com/news/company-news/press-release-flash-note-financial-results-2024/? Ο όμιλος – παραγωγός & πάροχος σε πλήρη ισχύ.


HELLENiQ ENERGY (πρώην ΕΛΠΕ) Καθαρά κέρδη: 401 εκατ. ευρώ. Η εταιρεία παρουσίασε ισχυρή λειτουργική απόδοση, με την παραγωγή να φθάνει σε ιστορικά υψηλά επίπεδα. https://www.helleniqenergy.gr/media/regulatory-announcements/apotelesmata-d-triminoy-etoys-2024? Η ELPEDISON είναι ανεξάρτητος παραγωγός ηλεκτρικής ενέργειας με δύο ιδιόκτητες μονάδες ηλεκτροπαραγωγής με φυσικό αέριο και ένας από τους πιο ισχυρούς προμηθευτές ηλεκτρικής ενέργειας. Η Elpedison ελέγχεται πια 100% από την Helleniq Energy. https://www.helleniqenergy.gr/en/media/regulatory-announcements/fourth-quarter-full-year-2024-financial-results?


ΤΕΡΝΑ Ενεργειακή Καθαρά κέρδη: 70,5 εκατ. ευρώ (αύξηση 23,5% σε σχέση με το 2023). https://businessdaily.gr/epiheiriseis/139882_terna-energeiaki-ayxisi-235-sta-kathara-kerdi-sta-705-ekat-2024 https://www.terna-energy.com/financial-press-release/terna-energy-fy-2024-financial-results/? Η TERNA Energy διατηρεί ισχυρή κερδοφορία, ενισχύοντας την επεκτατική στρατηγική της σε ΑΠΕ και νέα έργα. Η ΗΡΩΝ είναι θυγατρική της ΤΕΡΝΑ και είναι καθετοποιημένος παραγωγός και προμηθευτής, διαθέτοντας δύο ηλεκτροπαραγωγικές μονάδες με συνολική ισχύ 582MW


Αυτά τα αποτελέσματα αντικατοπτρίζουν την τάση υπερκερδών - τα είπαν ουρανοκατέβατα τάχα. Συνολικά, οι μεγάλοι παραγωγοί και πάροχοι απολαμβάνουν σημαντικά κέρδη, ευνοούμενοι από τη διαμόρφωση τιμής στο Χρηματιστήριο, τα Συμβόλαια Διαφοράς και τον ρόλο των Φορέων Σωρευτικής Εκπροσώπησης. Αντίθετα, οι πολίτες και οι μικρές μονάδες ΑΠΕ χάνουν, ενώ το Δημόσιο χάνει τη δυνατότητα εθνικής ενεργειακής στρατηγικής και κοινωνικής προστασίας.

Με λίγα λόγια «Γιάννης κερνάει, Γιάννης πίνει» ή «Γιάννης παράγει, Γιάννης κερδίζει», οι λίγοι κερδίζουν, οι πολλοί πληρώνουν και ματώνουν!


Στέφανος Σταμέλλος





Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου


«Το ’να χέρι νίβει τ’ άλλο» και τα δυο τη «σιδηρά κυρία» Frontier. Με ύπουλες μεθοδεύσεις κατάφερε προχθές την αρπαγή ακινήτου καρκινοπαθούς στην Κατεχάκη, σπεύδοντας να προλάβει να αυξήσει και άλλο τα κέρδη της μέχρι την εφαρμογή της διερεύνησης των προϋποθέσεων για την υπαγωγή στον εξωδικαστικό μηχανισμό.

Μετά από χημειοθεραπεία στον «Αγ. Σάββα» τον περασμένο Φεβρουάριο ο Γ.Κ. έφτασε στην dovalue, που διαχειρίζεται τα δάνεια της παραπάνω εταιρείας ειδικού σκοπού, ζητώντας την αναστολή του πλειστηριασμού με 7.000 προκαταβολή και διαμόρφωση δόσης στα 500 ευρώ.

Ομως, σύμφωνα με τις πληροφορίες, εκπρόσωποι της εταιρείας καθησύχασαν τον οφειλέτη με το επιχείρημα ότι δεν χρειάζεται η καταβολή προκαταβολής διότι πληροί τα κριτήρια των ευνοϊκότερων ρυθμίσεων, τα οποία ψηφίστηκαν από το ελληνικό κοινοβούλιο τον περασμένο Απρίλιο.

Η (δήθεν) επιείκεια εξαντλήθηκε τότε. Η τιμή προσφοράς για το σπίτι 78 τ.μ., που έχει προσημείωση 120.000 ευρώ, ήταν 150.000 ευρώ. Μετά από 11 παρατάσεις και αφού δεν εμφανίστηκε κανείς πλειοδότης, η Reoco-Frontier, θυγατρική της Εθνικής Τράπεζας από όπου και το δάνειο, δεν άφησε τη διαδικασία να κηρυχθεί άγονη επιλέγοντας κατά τη συνήθη πρακτική της να «χτυπήσει» το διαμέρισμα έναντι 150.001 ευρώ.

«Η “Frontier” δεν έχει ευαισθησίες. Τα κέρδη τους είναι πάνω από τις ανθρώπινες ζωές» σχολιάζουν από την Ενωτική Πρωτοβουλία κατά των Πλειστηριασμών και καλούν την εταιρεία να μην προχωρήσει στην πληρωμή του τιμήματος, προκειμένου ο πλειστηριασμός να ακυρωθεί πριν φτάσει στο στάδιο κατακύρωσης.





Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου

Οι μέσοι μισθοί διαφέρουν πολύ σε όλη την Ευρώπη. Το κόστος ζωής το ίδιο. Ποιες χώρες προσφέρουν τις υψηλότερες αμοιβές; Και πώς συγκρίνονται οι μισθοί όταν προσαρμόζονται για τα πρότυπα αγοραστικής δύναμης;

Ο υπολογισμός της Eurostat βασίζεται στον μέσο ακαθάριστο ετήσιο μισθό για μια εργασία πλήρους απασχόλησης. Το Euronews μετέτρεψε αυτά τα στοιχεία σε μηνιαίους μισθούς διαιρώντας απλώς με το 12.

Το 2023, ο μέσος προσαρμοσμένος μηνιαίος μισθός πλήρους απασχόλησης ανά εργαζόμενο κυμαινόταν από 1.125 ευρώ στη Βουλγαρία έως 6.755 ευρώ στο Λουξεμβούργο. Ο μέσος όρος της ΕΕ ήταν 3.155 ευρώ.Η Δανία είναι η μόνη χώρα της ΕΕ εκτός από το Λουξεμβούργο με μισθό άνω των 5.000 ευρώ. Προσφέρει 5.634€.
Η Ιρλανδία (4.890 €) και το Βέλγιο (4.832 €) πλησιάζουν πολύ σε αυτό το όριο.
Η Αυστρία (4.542 €), η Γερμανία (4.250 €) και η Φινλανδία (4.033 €) προσφέρουν επίσης μισθούς άνω των 4.000 €.
Περίπου 10 από τις 26 χώρες της ΕΕ πληρώνουν κάτω από 2.000 ευρώ. Μεταξύ των 26 χωρών της ΕΕ (εξαιρουμένης της Ολλανδίας λόγω έλλειψης στοιχείων της Eurostat), οι 10 ανέφεραν μέσο ακαθάριστο μισθό κάτω των 2.000 ευρώ.

Σε τέσσερα κράτη-μέλη, ο μέσος μισθός ήταν κάτω από 1.500 ευρώ. Η Πολωνία ήταν λίγο πάνω από αυτό το επίπεδο στα 1.505 ευρώ. Στη Ρουμανία, την Ελλάδα και την Ουγγαρία, οι μισθοί ήταν περίπου 1.400 ευρώ.






Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου

Στην Ελλάδα η κοινωνική ανισότητα χειροτερεύει∙ κι αυτό δεν είναι απλώς πρόβλημα οικονομίας, αλλά είναι πρόβλημα δημοκρατίας και επιβίωσης. Η εισοδηματική ανισότητα δεν είναι μια αφηρημένη στατιστική. Είναι το καθημερινό αίσθημα αδικίας που βιώνει ο πολίτης, όταν δουλεύει χωρίς να αμείβεται αξιοπρεπώς, όταν βλέπει τις υπηρεσίες υγείας και παιδείας να καταρρέουν, όταν δεν μπορεί να ονειρευτεί το αύριο. Και αυτή η αίσθηση δεν είναι τυχαία. Αποτυπώνεται ξεκάθαρα στους δύο βασικούς δείκτες εισοδηματικής ανισότητας: τον συντελεστή Gini και τον δείκτη S80/S20.

Σύμφωνα με τα τελευταία στοιχεία της ΕΛΣΤΑΤ για το 2024, ο συντελεστής Gini στην Ελλάδα ανέρχεται στο 31,8, έναντι του ευρωπαϊκού μέσου όρου που είναι στο 29,6. Αντίστοιχα, ο δείκτης S80/S20 βρίσκεται στο 5,27, γεγονός που σημαίνει ότι το πλουσιότερο 20% του πληθυσμού έχει 5,27 φορές μεγαλύτερο εισόδημα από το φτωχότερο 20%. Τα νούμερα αυτά -ιδίως σε μια χώρα με ισχνό κοινωνικό κράτος και αναιμική προστασία της εργασίας- δεν είναι απλά «υψηλά». Είναι επικίνδυνα. Γιατί όσο οι κοινωνίες βυθίζονται στην ανισότητα, τόσο πιο πρόσφορο γίνεται το έδαφος για τη διάβρωση της δημοκρατίας.

Η Ελλάδα της κρίσης και της λιτότητας το βίωσε ήδη: η άνοδος της Χρυσής Αυγής ήρθε όταν οι πολίτες ένιωσαν εγκαταλελειμμένοι, χωρίς πολιτική εκπροσώπηση, χωρίς προοπτική. Σήμερα, με την επιστροφή νεοφασιστικών μορφωμάτων στη Βουλή και την ενίσχυση ακροδεξιών φωνών πανευρωπαϊκά, ο κίνδυνος επιστρέφει. Όχι απαραίτητα με μαύρες μπλούζες και σηκωμένα χέρια, αλλά με πιο ύπουλες μορφές, «νομιμοποιημένες» από την απουσία εναλλακτικής. Η ρίζα του προβλήματος, όμως, δεν βρίσκεται μόνο στην άγνοια ή στη ρητορική του μίσους. Βρίσκεται στο κενό που αφήνει η πολιτική όταν αποτυγχάνει να εξασφαλίσει δίκαιη κατανομή του πλούτου και κοινωνική προστασία. Όταν η εργασία απαξιώνεται, όταν το κοινωνικό κράτος λειτουργεί τιμωρητικά, όταν η φορολογία βαραίνει δυσανάλογα τους αδύναμους, τότε ο θυμός στρέφεται προς τη λάθος κατεύθυνση. Κι εκεί ελλοχεύει η ακροδεξιά, έτοιμη να τον εκμεταλλευτεί.

Κι όσο αυτή η κοινωνική αδικία διευρύνεται, η περιβαλλοντική κρίση επιτείνει την ανισότητα: Η περιβαλλοντική κρίση δεν πλήττει όλους το ίδιο. Χτυπά πιο σκληρά τους φτωχούς. Εκείνους που ζουν σε περιοχές υποβαθμισμένες, χωρίς επαρκή υποδομή για θωράκιση από φυσικές καταστροφές. Οικονομική και οικολογική αδικία συμπορεύονται.

Η απάντηση δεν είναι κατασταλτική. Είναι πολιτική και κοινωνική: ενίσχυση των δημόσιων υπηρεσιών, στήριξη της εργασίας, φορολογική δικαιοσύνη, αναδιανομή του εισοδήματος. Μια νέα κοινωνική συμφωνία που θα επουλώσει το ρήγμα ανάμεσα σε πολίτες και θεσμούς και θα προστατεύει τα κοινά αγαθά: εισόδημα, δημοκρατία, περιβάλλον.

Γιατί όσο δεν αποκαθίσταται η οικονομική αξιοπρέπεια, δεν μπορεί να σταθεροποιηθεί ούτε η πολιτική ομαλότητα. Και τότε, η ακροδεξιά δεν θα είναι το «ατύχημα» της Ιστορίας, αλλά η συνέχειά της.

Λαμία, 3.5.2025

Στέφανος Σταμέλλος


Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου

Μισό εκατομμύριο συνταξιούχοι ΑμΕΑ-χήρες-ορφανά λαμβάνουν τις χαμηλότερες συντάξεις στην Ελλάδα, αλλά έχουν ηλικία κάτω των 65 ετών!

Σύμφωνα με τα τελευταία επίσημα στοιχεία του Υπουργείου Εργασίας/ΗΔΙΚΑ για τον Φεβρουάριο 2025, 460.638 συνταξιούχοι γήρατος, αναπηρίας, χηρείας, ορφανίας και μειωμένης σύνταξης έχουν τις μικρότερες συντάξεις σε σύνολο 2.502.670 συνταξιούχων.

Οι συνταξιούχοι αυτοί, ενώ λαμβάνουν τις χαμηλότερες συντάξεις, θα χάσουν το επίδομα των 250 € επειδή δεν πληρούν το ηλικιακό όριο (είναι κάτω των 65 ετών).

Η ΕΝΥΠΕΚΚ καλεί την κυβέρνηση να καταργήσει άμεσα τον ηλικιακό κόφτη των 65 ετών για τη χορήγηση του επιδόματος των 250 € τον Νοέμβριο 2025.

Πηγή: enypekk.gr


Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου


Η οικονομική πίεση που αντιμετωπίζουμε τα τελευταία τρία χρόνια από την ακρίβεια στα τρόφιμα και τα βασικά είδη δεν έχει τελειωμό. Οι καταναλωτές είμαστε εγκλωβισμένοι σε μια αδιάκοπη αύξηση των τιμών, την οποία δεν μπορούμε πλέον να αντέξουμε.

Στις 15 Μαρτίου, Παγκόσμια Ημέρα Καταναλωτή, απαντάμε δυναμικά στην ακρίβεια και την αισχροκέρδεια με την πανελλαδική αποχή μας.

Στέλνουμε ένα ηχηρό μήνυμα – «15 Μάρτη δεν ψωνίζουμε!»

Αίτημά μας, οι άμεσες και ουσιαστικές λύσεις στο πρόβλημα της ακρίβειας που μαστίζει τους καταναλωτές:

  • Μείωση των τιμών των τροφίμων και των βασικών ειδών του νοικοκυριού
  • Αύξηση των ελέγχων και των κυρώσεων σε περιστατικά αισχροκέρδειας
  • Ουσιαστική στήριξη των ευάλωτων νοικοκυριών
  • Διαφάνεια στην ενημέρωση των καταναλωτών
  • Δημοσιοποίηση των εταιρειών και των προϊόντων που κερδοσκοπούν
  • Ενίσχυση της αγοραστικής δύναμης με την αύξηση του μισθού και των συντάξεων

Με τη συμμετοχή όλων μας, 15 Μάρτη, ενώνουμε τις δυνάμεις μας και εκφράζουμε ο καθένας ατομικά αλλά και συλλογικά την αντίθεσή μας στην ακρίβεια και την κερδοσκοπία.

Η φωνή μας έχει δύναμη!

Διαδώστε το μήνυμα. Στις 15 Μαρτίου, δεν ψωνίζουμε!


Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου

«Καμία δύναμη δεν μπορεί να καταστρέψει το Πνεύμα ενός λαού, είτε έξωθεν είτε έσωθεν, αν αυτό δεν έχει πεθάνει ήδη, αν δεν έχει μαραθεί»
Χέγκελ, Ο Λόγος στην Ιστορία

της Φωτεινής Μαστρογιάννη

Στο κείμενο μου «Διαφθορά– η νέα ηθική» είχα αναφερθεί στην έννοια της ακόλαστης βίας υποστηρίζοντας ότι η βία όπως αυτή εκφράζεται μέσω π.χ. της κακοποίησης παιδιών, ζώων, γυναικών υπερβαίνει τα όρια της απλής βίας και καθίσταται ακόλαστη απόλαυση γι’αυτούς που τη διαπράττουν. Μήπως η απώλεια του πνεύματος ενός λαού ως συλλογικής κοινωνικής και εθνικής συνείδησης οδηγεί στην ακόλαστη βία;

Η έννοια της ακόλαστης βίας θυμίζει λίγο τον «θανατόφιλο» όπως ερμηνεύτηκε από τον Εριχ Φρομ στην «Τέχνη της αγάπης» όπου αυτός είναι ο άνθρωπος που επιζητά την καταστροφή ακόμα και την αυτοκαταστροφή γιατί δεν μπορεί να υπερβεί τον φόβο του για τον θάνατο μέσω της δημιουργικότητας. Η καταστροφή λοιπόν είναι η λύση στο υπαρξιακό του κενό. Το άτομο αυτό είναι επιθετικό, απεγνωσμένο και προσπαθεί να αυτοεπιβεβαιωθεί μέσω της καταστροφής.


Η ακόλαστη βία από την άλλη συνδέεται με τον ναρκισσισμό όπως αυτός προωθείται από την καταναλωτική κοινωνία και την τεχνολογία. Η καταναλωτική κοινωνία επιβάλλει να ξεχωρίζει το άτομο από το πλήθος, να επιβεβαιώνεται μέσω των αγορών του και η βία είναι ένας τρόπος να αποκτήσει υπεροχή έναντι των άλλων.

Η βία καθίσταται εργαλείο αυτοεπιβεβαίωσης μέσω της εξουσίας πάνω στους άλλους. Το άτομο δεν μπορεί να δημιουργήσει έναν υγιή και αυθεντικό εαυτό. Όλα γύρω του επιβάλλουν το ψέμα. Τα κοινωνικά μέσα είναι το εργαλείο ανάδειξης ενός ψεύτικου εαυτού, η χρήση τεχνολογίας βοηθά στη δημιουργία κάποιου άλλου εαυτού βλ. φίλτρα στο Photoshop, ζούμε την λήθη του Είναι του Χάιντεγκερ.

Η τεχνητή νοημοσύνη βοηθά στην αποξένωση. Το άτομο μιλά με τη μηχανή η οποία αντικαθιστά πλέον τις ανθρώπινες σχέσεις. Καταργούνται οι κοινωνικοί τρόποι, η κριτική σκέψη ακόμα και η γραφή. Τί χρειάζονται όλα αυτά όταν μιλάς με μία μηχανή και εξαρτάσαι από αλγοριθμικές απαντήσεις; Ο άνθρωπος είναι αυτός που παρέδωσε την ανθρωπιά του στις μηχανές (η συναισθηματική του νοημοσύνη είναι ατροφική) γιατί υποτάχτηκε στο κέρδος και στο άγχος που του δημιουργεί ο καπιταλισμός όπως εύστοχα επισήμανε ο Ντήτερ Ντουμ.



Η Τεχνητή Νοημοσύνη διψά για γνώση και μιμείται το ανθρώπινο συναίσθημα, ο σύγχρονος άνθρωπος απεχθάνεται τη γνώση ενώ χάνει το συναίσθημα του. Η τεχνολογία προσπαθεί να γίνει άνθρωπος και ο άνθρωπος γίνεται μηχάνημα, γίνεται ο μετάνθρωπος από επιλογή. Οι μηχανές, από την άλλη, κατέστησαν το κύριο εργαλείο κοινωνικής υποταγής και η τεχνολογία όπλο εξουσίας.

Επανερχόμενη στη βία ως η ακραία εκδήλωση ναρκισσισμού διαπιστώνουμε ότι έχει πλέον κανονικοποιηθεί , το άτομο προβαίνει σε όλο και πιο ακραίες μορφές της στην απέλπιδα προσπάθεια να διακριθεί μέσω αυτής από το πλήθος όντας ψυχρός ως μηχανή. Ο πόνος γίνεται θέαμα που παρακολουθεί (εάν δεν συμμετέχει) ο απονεκρωμένος άνθρωπος προσπαθώντας να αντλήσει ηδονική ευχαρίστηση μέσω του σαδισμού του. Η βία γίνεται κοινωνικό θέαμα όπως έγραψε ο Γκυ Ντεμπόρ, είναι η σύγχρονη Ρωμαϊκή αρένα με ψηφιακό χαρακτήρα. Όπως είπαμε όμως, η ηδονή της ασχήμιας μειώνει και καταποντίζει και αυτό ο απονεκρωμένος άνθρωπος το γνωρίζει.

Αυτή η μορφή βίας διαφέρει από τις άλλες γιατί συνδυάζει την οικονομική ανέχεια, την τεχνολογική κυριαρχία, την απώλεια ταυτότητας τόσο προσωπικής όσο και εθνικής με τον ναρκισσισμό και την απόλυτη έλλειψη πνευματικότητας.


Μην έχοντας πνευματικές βάσεις και ηθικές αρχές ο απονεκρωμένος άνθρωπος καταλήγει στη βία ως το μόνο μέσο άντλησης ευχαρίστησης και κάλυψης του κενού του, φευ μάταια. Ο απονεκρωμένος άνθρωπος που είναι ο άνθρωπος χωρίς καμία ενσυναίσθηση, ο άνθρωπος που θεωρεί ότι φροντίζει μόνο τον εαυτό του (ενώ στην πραγματικότητα τον κακοποιεί) ακόμα και εάν δεν προβαίνει ο ίδιος άμεσα σε πράξεις βίας με τη σιωπή του καθίσταται ενεργός συνεργός των όσων τη διαπράττουν. Γνωρίζει, όμως, μέσα από τη χυδαιότητα του ότι δεν μπορεί ούτε να σωθεί ούτε να διακριθεί.

Στο κείμενο μου «Ο θάνατος του ανθρωπάκου» είχα αναφέρει ότι ο αφανισμός του ανθρώπου είναι ante portas εκτός εάν αφήσει τους σπάνιους διαβάτες να βγουν μπροστά. Οι σπάνιοι διαβάτες είναι αυτοί που έχουν το ήθος και το θάρρος, είναι αυτοί που δεν έχουν να χάσουν τίποτα γιατί τα έχουν όλα και ταυτόχρονα τίποτα. Είναι αυτοί που θα απλώσουν μία χείρα βοηθείας στους άλλους για να φύγουν από το σκότος, είναι αυτοί που θα βοηθήσουν το πνεύμα ενός λαού να μην μαραθεί, ενός λαού που δυναμικά θα διεκδικήσει την αξιοπρέπεια και το δικαίωμα στη ζωή χωρίς ψευτοσωτήρες.



Η τραγωδία των Τεμπών ανέδειξε σπάνιους διαβάτες, τους γονείς που μέσα από το σκότος του πένθους τους αναδείχτηκε το φως που λειτούργησε και λειτουργει ως αντί -βία. Τελικά μήπως η θλίψη και ο πόνος μπορούν να λειτουργήσουν ως το εφαλτήριο αντίστασης;

Η τραγωδία των Τεμπών ξύπνησε κάποια ψήγματα αντίστασης όσων δεν αποκτηνώθηκαν ακόμα από την ακόλαστη βία της εξουσίας αποδεικνύοντας ότι το πνεύμα του λαού, ή μεγάλου μέρους αυτού δεν έχει μαραθεί (ακόμα; ).

Βρισκόμαστε στο χείλος της απόλυτης κατάρρευσης του άρρωστου συστήματος στο οποίο ζούσαμε μέχρι τώρα και στην αντικατάσταση του από ένα άλλο πιο υγιές. Εάν ακολουθήσουμε τους «σπάνιους διαβάτες» που μας δείχνουν τον δρόμο με το ήθος τους (και ναι, υπάρχουν παντού αρκεί να τους ψάξουμε συνειδητά και όχι αγελαία), τότε η είσοδος στη νέα εποχή θα είναι αισιόδοξη και ελπιδοφόρα.



Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου

Δεν έχει καμιά σημασία αν είσαι φτωχός ή πλούσιος.
Αυτό που αξίζει στον άνθρωπο είναι η εντιμότητα και η ακεραιότητα του χαρακτήρα του.
Ένα ακόμη αλγεινό παράδειγμα που επιβεβαιώνει τα παραπάνω αποτελεί η πιρουέτα που κάνει ο ιδρυτής του Facebook Mark Zuckerberg στη συνέντευξη που παραχώρησε στο βίντεο που ακολουθεί.
Εκεί μας λέει ξεκάθαρα πως δεν φταίει αυτός που από την πλατφόρμα του λειτούργησε ως λογοκριτής οποιασδήποτε άποψης ήταν επικριτική για τα εμβόλια κατά του κορονοϊού. Δικαιολογείται, όπως λέει και θέλει να πιστεύει, γιατί πιέστηκε να το κάνει. Από ποιόν; Από ανθρώπους της κυβέρνησης Μπάιντεν.  

- "Νομίζω ότι ενώ προσπαθούν να προωθήσουν αυτό το πρόγραμμα, προσπάθησαν επίσης να λογοκρίνουν όποιον βασικά επιχειρηματολογεί εναντίον του, και μας πίεσαν πολύ σκληρά."

- "Αλλά είμαστε ειλικρινά, είμαστε αληθινοί, σωστά; Θέλω να πω, βασικά μας έσπρωξαν"

- "Ήταν άνθρωποι στην κυβέρνηση Μπάιντεν, νομίζω ότι ήταν. Δεν συμμετείχα άμεσα σε αυτές τις συνομιλίες, αλλά νομίζω ότι ήταν. Πόσο δύσκολο είναι να μην εμπλακείς άμεσα σε αυτές τις συνομιλίες;"


Γιατί τώρα όμως; Γιατί επιχειρεί να τακιμιάσει με το νικητή των Αμερικανικών εκλογών νέο Πρόεδρο Ντόναλντ Τραμπ. 
Και να είναι μόνο αυτό; ΟΧΙ !!
Ο Zuckerberg ανακοίνωσε πως αλλάζει τον τρόπο που ελέγχονται όσα ανεβάζουν οι χρήστες στις πλατφόρμες της Meta (Facebook, Instagram, Threads, αλλά όχι στο Whatsapp που επίσης κατέχει), αφήνοντας τον έλεγχο που είχε επάνω στο υλικό και τα ban που έριχναν “αυτόματα” τα εκπαιδευμένα “bots” του.
Επιλέγει να πάει στην ακριβώς αντίθετη κατεύθυνση, αυτήν που λειτουργεί το X του Musk και να “δώσει τον έλεγχο στους χρήστες”, όπερ σημαίνει πως όποιος θέλει θα ανεβάζει ό,τι θέλει και τα bans θα έρχονται μόνο από reports των άλλων χρηστών.

Νομίζω πως δεν χρειάζονται περισσότερες επεξηγήσεις.
Είναι κατανοητή η ξεφτίλα, ανεξάρτητα τη δύναμη ή και τα δισεκατομμύρια που διαθέτεις.
Ή το έχεις ή δεν το έχεις Μαρκ.


Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου

Η τραγική ιστορία ενός 62χρονου γιατρού γράφεται κάθε μέρα στους δρόμους του Βόλου, που είναι το “σπίτι” του. Τις κουβέρτες που είναι η μόνη περιουσία του, τις περιφέρει από πυλωτή σε πυλωτή και από εκκλησία σε εκκλησία, εκεί δηλαδή που βρίσκει στέγη τα βράδια. Ο δρόμος είναι το σπίτι του και φαγητό βρίσκει στους κάδους.
Ο 62χρονος γιατρός αντιμετωπίζει την ακραία μορφή κοινωνικού αποκλεισμού, καθώς είναι με ψυχικά νοσήματα.



Έβαλε πάλι φωτιά στο καμένο σπίτι του ο Βολιώτης γιατρός

Συναγερμός σήμανε και πάλι στην Πυροσβεστική Υπηρεσία Βόλου για φωτιά που εκδηλώθηκε σε σπίτι στην περιοχή της Νέας Ιωνίας. Κάτοικοι της οδού Παπάγου ειδοποίησαν την Πυροσβεστική για φωτιά σε εγκαταλελειμμένη οικία, η οποία στο παρελθόν έχει απασχολήσει πολλές φορές τις αρχές.

Αμεσα οχήματα της πυροσβεστικής με ισχυρή δύναμη έσπευσαν στο σημείο, προκειμένου να κατασβήσουν τις φλόγες. Όπως γρήγορα διαπιστώθηκε ήταν το σπίτι στο οποίο μένει ένας 62χρονος γιατρός.

Ο 62χρονος παρουσιάζει έντονο ψυχιατρικό ιστορικό και εμμονή ως προς την αναίτια χρήση πυρός.

Tον περασμένο Φεβρουάριο που ο γιατρός έκανε τα ίδια εμφανίστηκε στο Αυτόφωρο Τριμελές Πλημμελειοδικείο χωρίς συνήγορο υπεράσπισης, κρίθηκε ένοχος για εμπρησμό από πρόθεση, από τον οποίο μπορούσε να προκύψει κίνδυνος για ξένα πράγματα και καταδικάστηκε σε φυλάκιση 10 μηνών. Το Δικαστήριο τον καταδίκασε χωρίς αναστολή και μετατροπή της ποινής και χωρίς η έφεση να έχει ανατέλλουσα δύναμη, με αποτέλεσμα τις επόμενες μέρες να μεταφερθεί στις φυλακές Λάρισας. Στη συνέχεια κρίθηκε ότι έχριζε ψυχιατρικής νοσηλείας, και οδηγήθηκε ξανά στην Ψυχιατρική πτέρυγα των φυλακών Κορυδαλλού, από όπου αποφυλακίστηκε για να ξανακάνει τα ίδια βάζοντας φωτιά στο σπίτι του

Στην απολογία του ο κατηγορούμενος έλεγε ασυνάρτητα πράγματα και ισχυρίστηκε ότι έβαλε τη φωτιά κατά λάθος, ενώ προσπαθούσε να ανάψει τσιγάρο…

Δυστυχώς το σύστημα τέσσερα πέντε χρόνια που ο γιατρός παρουσιάζει αυτήν την συμπεριφορά αδυνατεί να τον βοηθήσει και το μόνο που κάνει είναι να τον πηγαίνει στην φυλακή βρίσκοντας έτσι ένα τρόπο να το περιθάλψει αυτόν τον άρρωστο άνθρωπο. Και ας πλήρωνε κάποτε το ΤΣΑΥ του για να έχει κάλυψη όταν την χρειαστεί.

πηγή medlabnews.gr 



Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου

Το προσδόκιμο ζωής αναφέρεται στο μέσο όρο των ετών ζωής που αναμένεται να ζήσει ένα άτομο με βάση τις τρέχουσες συνθήκες υγείας, διαβίωσης και τη θνησιμότητα μιας συγκεκριμένης χώρας ή περιοχής. Τα δεδομένα για το προσδόκιμο ζωής μπορεί να διαφέρουν ελαφρώς, αλλά εδώ είναι μερικές γενικές πληροφορίες για την Ελλάδα, την Ευρώπη και τον κόσμο:

1. Ελλάδα:
Το προσδόκιμο ζωής στην Ελλάδα κυμαίνεται γύρω από 82-83 χρόνια για τις γυναίκες και 78-79 χρόνια για τους άνδρες (ανάλογα με την πηγή και το έτος μέτρησης).
Η Ελλάδα κατατάσσεται στις χώρες με σχετικά υψηλό προσδόκιμο ζωής στην Ευρώπη, αν και οι αριθμοί μπορεί να διαφοροποιούνται ανάλογα με την περιοχή, την οικονομική κατάσταση και άλλους παράγοντες.

2. Ευρώπη:
Το προσδόκιμο ζωής στην Ευρώπη έχει γενικά αυξηθεί τα τελευταία χρόνια και κυμαίνεται γύρω από 80-82 χρόνια κατά μέσο όρο.
Χώρες όπως η Ελβετία, η Ισλανδία και η Ισπανία έχουν από τα υψηλότερα προσδόκιμα ζωής στην ήπειρο, με τα ιταλικά και τα σκανδιναβικά κράτη να ακολουθούν.

3. Παγκόσμια Εικόνα:
Το παγκόσμιο προσδόκιμο ζωής είναι περίπου 73-74 χρόνια, αλλά αυτό ποικίλλει σημαντικά ανάλογα με την περιοχή και τις κοινωνικές συνθήκες.
Στις ανεπτυγμένες χώρες, το προσδόκιμο ζωής είναι συνήθως πάνω από 80 χρόνια, ενώ σε χώρες με χαμηλό ή μεσαίο εισόδημα (κυρίως στην Αφρική και περιοχές της Ασίας) μπορεί να είναι κάτω από 60 χρόνια.

Σημαντικοί Παράγοντες:

Η πρόσβαση σε ιατρική φροντίδα, η διατροφή, οι συνθήκες διαβίωσης, οι συνήθειες υγιεινής και η ποιότητα του περιβάλλοντος επηρεάζουν σε μεγάλο βαθμό το προσδόκιμο ζωής.
Το προσδόκιμο ζωής επηρεάζεται επίσης από την έλλειψη ή την παρουσία ασθενειών, όπως οι καρδιοαγγειακές παθήσεις, ο καρκίνος και οι λοιμώξεις.

Αυτά τα νούμερα είναι κατά προσέγγιση και εξελίσσονται με το πέρασμα των χρόνων λόγω ιατρικών προόδων και άλλων κοινωνικών παραμέτρων.


Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου


από τον Joaquim De Alburquerque

Το Ανώτατο Δικαστήριο της Ισπανίας αρνήθηκε την εγγραφή στην Ισπανία παιδιών που γεννήθηκαν από συμβόλαια παρένθετης μητρότητας, χαρακτηρίζοντας την πρακτική εκμετάλλευση γυναικών και παραβίαση της ανθρώπινης αξιοπρέπειας. Η απόφαση αφορά ένα ζευγάρι που προσπάθησε να εγγράψει τα παιδιά του που γεννήθηκαν στο Τέξας.

Εκμετάλλευση γυναικών

Το Ανώτατο Δικαστήριο της Ισπανίας εξέδωσε απόφαση που αρνείται την αναγνώριση αλλοδαπής απόφασης πατρότητας σε παιδιά που γεννήθηκαν μέσω παρένθετης μητρότητας, μια παράνομη πρακτική στη χώρα. Σύμφωνα με το Ανώτατο Δικαστήριο, αυτού του είδους οι συμβάσεις « περιλαμβάνουν την εκμετάλλευση γυναικών » και μετατρέπουν τα παιδιά σε « απλά εμπορεύματα ».

Η υπόθεση που ανέλυσε το δικαστήριο αφορά ένα ζευγάρι που προσπάθησε να εγγράψει τα δύο παιδιά του που γεννήθηκαν στο Τέξας (Ηνωμένες Πολιτείες), βάσει απόφασης αμερικανικού δικαστηρίου. Η απόφαση του δικαστηρίου της Βόρειας Αμερικής απαιτούσε από την παρένθετη μητέρα να παραδώσει τα μωρά μετά τον τοκετό, εξαλείφοντας κάθε πιθανότητα άρνησης.

Το Ανώτατο Δικαστήριο της Ισπανίας έχει επισημάνει ότι η πρακτική της παρένθετης μητρότητας παραβιάζει την ηθική ακεραιότητα της εγκύου και του παιδιού. Επιπλέον, προειδοποιεί για τους κινδύνους για την υγεία των γυναικών που υποβάλλονται σε επιθετικές ορμονικές θεραπείες και υπογραμμίζει την έλλειψη επαρκούς ελέγχου σχετικά με την καταλληλότητα των μελλοντικών γονέων.

Στο ψήφισμά τους, οι δικαστές τονίζουν ότι « η συγκατάθεση της εγκύου λαμβάνεται έναντι πληρωμής ή αποζημίωσης », κάτι που συνιστά απάτη στο ισπανικό νομικό πλαίσιο. Τονίζουν επίσης ότι η πραγματοποίηση του βέλτιστου συμφέροντος του ανηλίκου δεν μπορεί να οριστεί με βάση τις επιθυμίες των επιδιωκόμενων γονέων.

Αυτή η απόφαση ευθυγραμμίζεται με προηγούμενες αποφάσεις που απέρριψαν παρόμοιες προσπάθειες. Παρά την παρανομία της παρένθετης μητρότητας στην Ισπανία, πολλά ζευγάρια Ισπανών στρέφονται σε χώρες όπως οι Ηνωμένες Πολιτείες, το Μεξικό ή η Ουκρανία, όπου επιτρέπεται αυτή η πρακτική, για να προσπαθήσουν στη συνέχεια να τακτοποιήσουν την κατάσταση των παιδιών στην ισπανική επικράτεια.

Τα παιδιά δεν είναι εμπόρευμα

Το Ανώτατο Δικαστήριο τόνισε ότι στις Ηνωμένες Πολιτείες, η παρένθετη μητρότητα έχει γίνει μια «τεράστια επιχείρηση», με τιμές που ξεπερνούν τα 120.000 ευρώ σύμφωνα με στοιχεία του πρακτορείου Gestlife. Μέρος αυτού του ποσού διατίθεται σε έγκυες γυναίκες, αλλά το δικαστήριο θεωρεί ότι αυτή η πληρωμή περιλαμβάνει εμπορευματοποίηση γυναικών και παιδιών. Η απόφαση καταλήγει ζητώντας την προστασία των θεμελιωδών δικαιωμάτων των εγκύων και των ανηλίκων, προειδοποιώντας για τις πιθανές συνέπειες της επικύρωσης αυτού του τύπου συμβάσεων στην Ισπανία. « Διαφορετικά, η δραστηριότητα των ενδιάμεσων φορέων θα ενθαρρυνόταν, παρέχοντάς τους νομική εγγύηση για την προσέλκυση μελλοντικών πελατών, εις βάρος των δικαιωμάτων των γυναικών και των παιδιών », κρίνει το δικαστήριο.

πηγή: Media Press Info


Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου


Δύο γυναίκες και ένα ανήλικο κορίτσι έχασαν τη ζωή τους σήμερα (29.11.2024) όταν ποδοπατήθηκαν από το πλήθος στη Γάζα στην προσπάθειά τους να αγοράσουν ψωμί. 

Τα τρία θύματα ποδοπατήθηκαν ενώ προσπαθούσαν να αγοράσουν ψωμί, ανέφερε το νοσοκομείο Αλ Άκσα στην ανακοίνωσή του.

 Συγκεκριμένα, πλήθος κόσμου συγκεντρώθηκε έξω από αρτοποιείο του Ντέιρ αλ Μπάλα της Γάζας με σκοπό να αγοράσει λίγο ψωμί για την επιβίωσή του, σύμφωνα με αυτόπτες μάρτυρες. 

«Το πλήθος ήταν πυκνό» και «ξαφνικά ακούστηκαν κραυγές. Έπεσαν στο έδαφος» και πέθαναν «από ασφυξία» είπε ένας αυτόπτης μάρτυρας στο Γαλλικό Πρακτορείο. 

«Δεν ξέρω τι συνέβη» είπε ο Οσάμα Άμπου Λουμπάν, η κόρη του οποίου σκοτώθηκε. «Πήγα στην αγορά με την κόρη μου. Εκείνη πήγε να αγοράσει ψωμί, μόλις είχε καταφέρει να πάρει ένα, όταν την παρέσυρε ένα πλήθος γυναικών. Μου έφεραν το άψυχο σώμα της», πρόσθεσε.. 





Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου