Ήρθε με το ταχυδρομείο το έντυπο της βελγικής φορολογικής μου δήλωσης για το 2022. Αυτό που μου έκανε εντύπωση δεν είναι τόσο το τυποποιημένο σχέδιο, οι απλές οδηγίες και η δυνατότητα εύκολης επικοινωνίας με το Υπουργείο Οικονομικών αλλά η δημόσια δήλωση και λογοδοσία του Υπουργείου για το που πάνε τα χρήματα που δίνουν όλοι μέσω των φορολογικών τους δηλώσεων.
Λέει το Υπουργείο Οικονομικών πως έλαβε 278,7 δις. ευρώ από φυσικά και νομικά πρόσωπα. Και αυτά τα χρήματα τα ξόδεψε με τον παρακάτω τρόπο:
20,1% για συντάξεις (το Βέλγιο όπως και οι περισσότερες χώρες είναι μια χώρα με ιδιαίτερα γερασμένο πληθυσμό)
15,5% για θέματα υγείας (το Βέλγιο είναι μια χώρα με καλό σύστημα υγείας)
11,3% για εκπαίδευση
7,6% για οικονομική πολιτική
7,2% για τη δημόσια διοίκηση
6,7% για υποστήριξη ευπαθών ομάδων
5,8% για ανεργία και κοινωνικό αποκλεισμό
5,1% για μεταφορές (το Βέλγιο δεν έχει διόδια και για όλων των ειδών τις δημόσιες μετακινήσεις υπάρχουν μεγάλες δημόσιες επιχειρήσεις)
4% για οικογένεια και παιδί
3,3% για το δημόσιο χρέος
3,2% για δημόσια τάξη και ασφάλεια
2,4% για το περιβάλλον
2,2% για αναψυχή, πολιτισμό και θρησκευτικά θέματα (το Βέλγιο έχει αναγνωρισμένες 6 θρησκείες - η τελευταία είναι ο Βουδισμός- των οποίων οι λειτουργοί είναι δημόσιοι υπάλληλοι)
2% για έρευνα (υψηλό ποσοστό)
2% για άλλες δαπάνες
1,6% για άμυνα (τι να λέμε τώρα!!!).
Επίσης το 55% των εσόδων διαχειρίζεται η εθνική κυβέρνηση, το 33% οι κοινότητες και το 12% οι δήμοι.
Και link για παραπάνω πληροφορίες με αναφορά στη Eurostat.
Η διαδικασία της δημόσιας λογοδοσίας είναι μέρος της πολιτικής κουλτούρας της χώρας σε τοπικό, περιφερειακό και εθνικό επίπεδο. (Κάποια στιγμή θα σας πω πολλά για το σύστημα αυτό που πατάει στην παράδοση των αρχαίων κρατών πόλεων).
Οι εκλεγμένοι συνεχώς (και όχι κάθε 4 χρόνια κατά τις εκλογές) επιστρέφουν/ επικοινωνούν με τους πολίτες και αναφέρουν τι κάναν και πως διαχειρίστηκαν το δημόσιο χρήμα.
Αυτά! Και μετά επέστρεψα στις σκέψεις για το ελληνικό σύστημα, τις εκλογές που έρχονται και το πόσο θέλουν όλοι να σώσουν τη χώρα, το που ξοδεύονται τα χρήματα του ελληνικού προϋπολογισμού και το τι θα μπορούσαμε να κάνουμε όλοι εμείς οι πολίτες/ αιμοδότες του συστήματος που ζητάμε καλύτερη διαχείριση και διαφάνεια, απολογισμό από το δήμαρχο, τον περιφερειάρχη, την κυβέρνηση.
Αλλά μάλλον δεν ενδιαφέρει και πολλούς συμπατριώτες η ατζέντα αυτή.
