Articles by "Γάζα"


Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα Γάζα. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων

Ακτιβιστής στις 0

του Haruki Murakami *

Έχω έρθει στην Ιερουσαλήμ σήμερα ως μυθιστοριογράφος, δηλαδή επαγγελματίας κλώστης ψεμάτων.

Φυσικά, οι μυθιστοριογράφοι δεν είναι οι μόνοι που λένε ψέματα. Οι πολιτικοί το κάνουν επίσης, όπως όλοι γνωρίζουμε. Οι διπλωμάτες και οι στρατιώτες λένε περιστασιακά τα δικά τους ψέματα, όπως και οι πωλητές μεταχειρισμένων αυτοκινήτων, οι κρεοπώλες και οι κατασκευαστές. Τα ψέματα των μυθιστοριογράφων διαφέρουν από των άλλων, ωστόσο, κανείς δεν επικρίνει τον μυθιστοριογράφο ως ανήθικο που τα εξιστορεί. Πράγματι, όσο μεγαλύτερο και καλύτερο είναι το ψέμα του και όσο πιο έξυπνα τα δημιουργεί, τόσο περισσότερο επαινείται από το κοινό και τους κριτικούς. Γιατί γίνεται ;

Η απάντησή μου θα ήταν αυτή: Δηλαδή, λέγοντας επιδέξια ψέματα –δηλαδή, φτιάχνοντας μυθοπλασίες που φαίνεται να είναι αληθινές– ο μυθιστοριογράφος μπορεί να φέρει μια αλήθεια σε μια νέα τοποθεσία και ρίχνει ένα νέο φως πάνω της. Στις περισσότερες περιπτώσεις, είναι σχεδόν αδύνατο να κατανοήσουμε μια αλήθεια στην αρχική της μορφή και να την απεικονίσουμε με ακρίβεια. Γι 'αυτό προσπαθούμε να την αρπάξουμε από την ουρά της δελεάζοντας την αλήθεια και τραβώντας από την κρυψώνα της, μεταφέροντάς την σε μια φανταστική τοποθεσία και αντικαθιστώντας την με μια φανταστική φόρμα. Για να το πετύχουμε, ωστόσο, πρέπει πρώτα να ξεκαθαρίσουμε πού βρίσκεται η αλήθεια μέσα μας. Αυτό είναι μια σημαντική προϋπόθεση για την αποκατάσταση καλών ψεμάτων.

Σήμερα, ωστόσο, δεν έχω καμία πρόθεση να πω ψέμματα. Θα προσπαθήσω να είμαι όσο πιο ειλικρινής μπορώ. Υπάρχουν μερικές μέρες το χρόνο που δεν λέω ψέματα, και σήμερα τυχαίνει να είναι μία από αυτές.

Επιτρέψτε μου λοιπόν να σας πω την αλήθεια. Πολλοί άνθρωποι με συμβούλευαν να μην έρθω εδώ για να αποδεχτώ το Jerusalem Prize (Βραβείο της Ιερουσαλήμ). Μερικοί μάλιστα με προειδοποίησαν ότι θα υποκινήσουν μποϊκοτάζ των βιβλίων μου αν έλθω.

Ο λόγος για αυτό, φυσικά, ήταν η σκληρή μάχη που μαίνονταν στη Γάζα. Ο ΟΗΕ ανέφερε ότι περισσότεροι από χίλιοι άνθρωποι έχασαν τη ζωή τους στην αποκλεισμένη πόλη της Γάζας, πολλοί από αυτούς άοπλοι πολίτες - παιδιά και ηλικιωμένοι.

Όταν ειδοποιήθηκα για το βραβείο, αναρωτήθηκα αν το ταξίδι στο Ισραήλ σε μια τέτοια εποχή και η αποδοχή ενός λογοτεχνικού βραβείου ήταν το κατάλληλο πράγμα, αν αυτό θα δημιουργούσε την εντύπωση ότι υποστήριξα μια πλευρά στη σύγκρουση, ότι υποστήριξα τις πολιτικές ενός έθνους που επέλεξε να απελευθερώσει τη συντριπτική στρατιωτική του δύναμη. Αυτή είναι μια εντύπωση, φυσικά, που δεν θα ήθελα να δώσω. Δεν εγκρίνω κανέναν πόλεμο και δεν υποστηρίζω κανένα έθνος. Φυσικά, ούτε θα ήθελα να δω μποϊκοτάζ τα βιβλία μου.

Τελικά, όμως, μετά από προσεκτική εξέταση, αποφάσισα να έρθω εδώ. Ένας λόγος για την απόφασή μου ήταν ότι πάρα πολλοί άνθρωποι με συμβούλευαν να μην το κάνω. Ίσως, όπως πολλοί άλλοι μυθιστοριογράφοι, τείνω να κάνω ακριβώς το αντίθετο από αυτό που μου λένε. Αν οι άνθρωποι μου λένε - και ειδικά αν με προειδοποιούν - "μην πας εκεί", "μην το κάνεις αυτό", τείνω να "πάω εκεί" και "να το κάνω αυτό." Είναι στη φύση μου, μπορείτε να πείτε, ως μυθιστοριογράφος. Οι μυθιστοριογράφοι είναι μια ειδική φυλή. Δεν μπορούν να εμπιστευτούν πραγματικά τίποτα που δεν έχουν δει με τα μάτια τους ή να αγγίξουν με τα χέρια τους.

Και γι 'αυτό είμαι εδώ. Επέλεξα να έρθω εδώ αντί να μείνω μακριά. Επέλεξα να δω για τον εαυτό μου παρά να μην δω. Επέλεξα να σας μιλήσω παρά να μην πω τίποτα.

Αυτό δεν σημαίνει ότι είμαι εδώ για να παραδώσω ένα πολιτικό μήνυμα. Η κρίση για το σωστό και το λάθος είναι φυσικά ένα από τα σημαντικότερα καθήκοντα του μυθιστοριογράφου.

Εναπόκειται σε κάθε συγγραφέα, ωστόσο, να αποφασίσει για τη μορφή με την οποία αυτός ή αυτή θα μεταφέρει αυτές τις κρίσεις σε άλλους. Προσωπικά προτιμώ να τις μετατρέψω σε ιστορίες - ιστορίες που τείνουν προς το σουρεαλιστικό. Αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο δεν σκοπεύω να σταθώ ενώπιον σας σήμερα, δίνοντας ένα άμεσο πολιτικό μήνυμα.
Ωστόσο, επιτρέψτε μου να παραδώσω ένα πολύ προσωπικό μήνυμα. Είναι κάτι που πάντα θυμάμαι ενώ γράφω μυθιστοριογραφία. Δεν έχω φτάσει ποτέ στο σημείο να το γράψω σε ένα κομμάτι χαρτί και να το επικολλήσω στον τοίχο: Μάλλον, είναι χαραγμένο στον τοίχο του μυαλού μου, και πηγαίνει κάπως έτσι:


"Μεταξύ ενός ψηλού, συμπαγούς τοίχου και ενός αυγού που σπάει πάνω του, θα στέκομαι πάντα στην πλευρά του αυγού."


Ναι, ανεξάρτητα από το πόσο σωστός μπορεί να είναι ο τοίχος και πόσο λάθος να είναι το αυγό, θα σταθώ με το αυγό. Κάποιος άλλος θα πρέπει να αποφασίσει τι είναι σωστό και τι είναι λάθος. Ίσως ο χρόνος ή η ιστορία αποφασίσει. Αν υπήρχε ένας μυθιστοριογράφος που, για οποιονδήποτε λόγο, έγραψε έργα που στέκονταν με τον τοίχο, ποια αξία θα είχαν αυτά τα έργα;


Ποια είναι η σημασία αυτής της μεταφοράς; Σε ορισμένες περιπτώσεις, είναι πολύ απλό και σαφές. Τα βομβαρδιστικά και τα άρματα μάχης και οι πύραυλοι και τα λευκά φώσφορα είναι τόσο ψηλός, συμπαγής τοίχος. Τα αυγά είναι οι άοπλοι πολίτες που συνθλίβονται και καίγονται και πυροβολούνται από αυτά. Αυτό είναι ένα νόημα της μεταφοράς.


Ωστόσο, δεν είναι μόνο αυτό. Έχει ένα βαθύτερο νόημα. Σκεφτείτε το έτσι. Ο καθένας από εμάς είναι, λίγο πολύ, ένα αυγό. Ο καθένας μας είναι μια μοναδική, αναντικατάστατη ψυχή που περικλείεται σε ένα εύθραυστο κέλυφος. Αυτό ισχύει για μένα και ισχύει για τον καθένα από εσάς. Και ο καθένας μας, σε μεγαλύτερο ή μικρότερο βαθμό, αντιμετωπίζει έναν υψηλό, συμπαγή τοίχο. Ο τοίχος έχει ένα όνομα: Είναι το σύστημα. Το Σύστημα υποτίθεται ότι μας προστατεύει, αλλά μερικές φορές παίρνει τη δική του ζωή, και στη συνέχεια αρχίζει να μας σκοτώνει και να μας κάνει να σκοτώνουμε άλλους - ψυχρά, αποτελεσματικά, συστηματικά.


Έχω μόνο έναν λόγο να γράψω μυθιστορήματα, και αυτός είναι να φέρω την αξιοπρέπεια της ατομικής ψυχής στην επιφάνεια και να ρίξω φως επάνω της. Ο σκοπός μιας ιστορίας είναι να ακουστεί ένας συναγερμός, να διατηρείται ένα φως εκπαιδευμένο στο ΣΥΣΤΗΜΑ, προκειμένου να αποφευχθεί να μπλέξει τις ψυχές μας στον ιστό του και να τις υποβαθμίσει. Πιστεύω πλήρως ότι είναι έργο του μυθιστοριογράφου να συνεχίζει να προσπαθεί να αποσαφηνίσει τη μοναδικότητα κάθε μεμονωμένης ψυχής γράφοντας ιστορίες - ιστορίες ζωής και θανάτου, ιστορίες αγάπης, ιστορίες που κάνουν τους ανθρώπους να κλαίνε και να τρέμουν από φόβο και να κλωνίζονται από τα γέλια. Γι 'αυτό συνεχίζουμε, μέρα με τη μέρα, δημιουργώντας φαντασίες με απόλυτη σοβαρότητα.


Ο πατέρας μου πέθανε πέρυσι σε ηλικία 90 ετών. Ήταν συνταξιούχος δάσκαλος και βουδιστής ιερέας μερικής απασχόλησης. Όταν αποφοίτησε από το σχολείο, κλήθηκε στο στρατό και στάλθηκε να πολεμήσει στην Κίνα. Ως παιδί που γεννήθηκε μετά τον πόλεμο, τον συνόδευα κάθε πρωί πριν από το πρωινό, προσφέροντας μακριές, βαθιές προσευχές στο βουδιστικό βωμό στο σπίτι μας. Μια φορά τον ρώτησα γιατί το έκανε αυτό και μου είπε ότι προσευχόταν για τους ανθρώπους που είχαν πεθάνει στον πόλεμο.


Προσευχόταν για όλους τους ανθρώπους που πέθαναν, είπε, τόσο συμμάχους όσο και εχθρούς. Κοιτώντας την πλάτη του καθώς γονάτιζε στο βωμό, αισθάνθηκα τη σκιά του θανάτου να αιωρείται γύρω του.


Ο πατέρας μου πέθανε και μαζί του πήρε τις αναμνήσεις του, τις αναμνήσεις που δεν μπορώ ποτέ να ξέρω. Αλλά η παρουσία θανάτου που κρυβόταν σ' αυτόν παραμένει στη μνήμη μου. Είναι ένα από τα λίγα πράγματα που κουβαλάω από αυτόν, και ένα από τα πιο σημαντικά.


Έχω μόνο ένα πράγμα που ελπίζω να σας μεταφέρω σήμερα. Είμαστε όλοι άνθρωποι, άτομα που ξεπερνούν την εθνικότητα, τη φυλή και τη θρησκεία, εύθραυστα αυγά που αντιμετωπίζουν ένα συμπαγές τείχος που ονομάζεται ΣΥΣΤΗΜΑ. Σε όλες τις περιπτώσεις, δεν έχουμε καμία ελπίδα να κερδίσουμε. Ο τοίχος είναι πολύ ψηλός, πολύ δυνατός - και πολύ κρύος. Αν έχουμε κάποια ελπίδα νίκης, αυτή θα πρέπει να προέλθει από την πίστη μας στην απόλυτη μοναδικότητα και την αναντικαταστασιμότητα των ψυχών μας και των άλλων και από τη ζεστασιά που κερδίζουμε ενώνοντας τις ψυχές μας μαζί.


Αφιερώστε λίγο χρόνο για να το σκεφτείτε. Ο καθένας μας έχει μια απτή, ζωντανή ψυχή. Το ΣΥΣΤΗΜΑ δεν έχει κάτι τέτοιο. Δεν πρέπει να επιτρέψουμε στο σύστημα να μας εκμεταλλευτεί. Δεν πρέπει να επιτρέψουμε στο Σύστημα να πάρει τη δική του ζωή. Το Σύστημα δεν έκανε εμάς: Εμείς δημιουργήσαμε το Σύστημα.


Αυτό είναι το μόνο που έχω να σας πω.


Είμαι ευγνώμων που μου απονεμήθηκε το Βραβείο Ιερουσαλήμ. Είμαι ευγνώμων που τα βιβλία μου διαβάζονται από ανθρώπους σε πολλά μέρη του κόσμου. Και χαίρομαι που είχα την ευκαιρία να σας μιλήσω εδώ σήμερα.


* Ο Haruki Murakami είναι Ιάπωνας συγγραφέας. Τα βιβλία και οι ιστορίες του έχουν γίνει μπεστ σέλερ στην Ιαπωνία αλλά και διεθνώς, με το έργο του να μεταφράζεται σε 50 γλώσσες και να πουλά εκατομμύρια αντίτυπα εκτός της πατρίδας του.
Η παραπάνω ομιλία του έγινε το 2009 με την ευκαιρία της απονομής του Jerusalem prize


πηγή, επιμέλεια - μετάφραση: ακτιβιστής

Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου



Continue reading

Ακτιβιστής στις 0

του Λεωνίδα Βατικιώτη

Την μεγαλύτερη σφαγή αμάχων την τελευταία πενταετία πραγματοποίησε το Ισραήλ στη Γάζα, από την Τρίτη 12 ως την Πέμπτη 14 Νοεμβρίου. Οι ανηλεείς αεροπορικοί βομβαρδισμοί οδήγησαν στην δολοφονία 34 Παλαιστινίων, μεταξύ των οποίων 8 παιδιά και 3 γυναικών, και στον τραυματισμό 111 άλλων Παλαιστινίων, μεταξύ των οποίων 46 παιδιά και 20 γυναίκες.

Η αρχή της αιματοχυσίας έγινε όταν οι Ισραηλινοί, στο πλαίσιο της τακτικής των εξωδικαστικών επιλεκτικών δολοφονιών, δολοφόνησαν έναν στρατιωτικό ηγέτης της αντάρτικης οργάνωσης Ισλαμικής Τζιχάντ. Οι Παλαιστίνιοι από τη μεριά τους πυροδότησαν περισσότερες από 360 ρουκέτες προς το Ισραήλ. Παρόλα αυτά κανένας Ισραηλινός δεν έχασε τη ζωή του. Η αντιπυραυλική ασπίδα που προστατεύει το Ισραήλ από επιθέσεις κατάφερε να εξουδετερώσει το 90% των πυραύλων που εκτοξεύθηκαν από την Γάζα. Μόνο υλικές ζημιές καταγράφτηκαν στο Ισραήλ, από τους παλαιστινιακούς πυραύλους που συνήθως κατασκευάζονται από ευτελή υλικά, όπως σωλήνες νερού, ενώ το βεληνεκές τους είναι μερικά χιλιόμετρα…

Την ίδια μέρα που οι Ισραηλινοί δολοφόνησαν τον ηγέτη της Τζιχάντ στη Γάζα, Αμπού αλ Άτα, υποστηρίζοντας ότι ήταν επικίνδυνος για την ασφάλεια του Ισραήλ και υπαίτιος επιθέσεων με πυραύλους, επιχείρησαν να δολοφονήσουν κι άλλον ηγέτη της Τζιχάντ στην πρωτεύουσα της Συρίας, Δαμασκό. Να σημειωθεί πώς ήταν η πρώτη φορά από το 2012, όταν το Ισραήλ δολοφόνησε το νούμερο δύο της Χαμάς, που το Ισραήλ προσέφυγε στις επιλεκτικές δολοφονίες. Στόχος αυτή τη φορά ήταν η Ισλαμική Τζιχάντ, ενώ εντύπωση προκαλεί η απόσταση που κράτησε η Χαμάς από τις εχθροπραξίες, αντίθετα με ό,τι συνέβαινε στο παρελθόν.

Οι δολοφονικές επιθέσεις του Ισραήλ εναντίον αμάχων στην πολιορκημένη Γάζα καταδικάστηκαν ευθέως και απερίφραστα από τον απεσταλμένο των Ηνωμένων Εθνών, Νικολάι Μλαντένοβ, που δήλωσε ότι δεν μπορεί να υπάρχει καμιά δικαιολογία για τη δολοφονία αμάχων. Ο απεσταλμένος του ΟΗΕ μάλιστα απέδωσε στο Ισραήλ κι άλλα κίνητρα, καθώς όπως είπε οι βομβαρδισμοί υποσκάπτουν τις προσπάθειες για βελτίωση των κοινωνικο-οικονομικών συνθηκών στη Γάζα. Με άλλα λόγια οι Ισραηλινοί, επικαλούνται αυθαίρετα λόγους ασφαλείας ώστε με τους βομβαρδισμούς να κάνουν ακόμη πιο δύσκολη τη ζωή των κατοίκων της Γάζας, που κατ’ επανάληψη έχει χαρακτηριστεί ως ανοιχτή φυλακή, μιας και από το 2006, τελεί υπό Ισραηλινή πολιορκία. Στον αποκλεισμό της Γάζας συμβάλλει τα μέγιστα και η Αίγυπτος η οποία διατηρεί κλειστό το μοναδικό εκτός Ισραήλ πέρασμα της Γάζας προς τον έξω κόσμο. Ως αποτέλεσμα ούτε και από το αιγυπτιακό έδαφος εισέρχονται στη Γάζα αγαθά που έχουν ανάγκη οι Παλαιστίνιοι. Ούτε καν ιατρικός εξοπλισμός!

Η κατάσταση στη Γάζα έχει επιδεινωθεί απότομα από τον Μάρτιο του 2018 όταν Παλαιστίνιοι αγωνιστές ξεκίνησαν να διαδηλώνουν κάθε Παρασκευή μεσημέρι, στις λεγόμενες Μεγάλες Πορείες για την Επιστροφή, μπροστά στα σύνορα με το Ισραήλ. Έκτοτε ο ισραηλινός στρατός κατοχής, με βάση το υπουργείο Υγείας της Γάζας, έχει δολοφονήσει 313 διαδηλωτές κι έχει τραυματίσει άλλους 8.000. Από τους νεκρούς διαδηλωτές οι 45 ήταν ανήλικοι κι οι 28 κάτω των 16 ετών. Την ίδια περίοδο έχουν χάσει τη ζωή τους 8 Ισραηλινοί.

Η κλιμάκωση της ισραηλινής επιθετικότητας συνδέεται άμεσα με τις εσωτερικές πολιτικές εξελίξεις στο Ισραήλ, μιας και ούτε και οι δεύτερες εκλογές που διεξήχθησαν τον Σεπτέμβριο δεν έγινε δυνατό να οδηγήσουν σε ένα αποτέλεσμα τέτοιο που να επιτρέπει τον σχηματισμό κυβέρνησης χωρίς το Νετανιάχου, ο οποίος διώκεται για διαφθορά. Ο Μπενιαμίν Νετανιάχου πλέον επιλέγει να ποντάρει στην ένταση με τους Παλαιστινίους, ξέροντας ότι σε περίπτωση προκήρυξης τρίτων εκλογών σε περιβάλλον εχθροπραξιών έχει σοβαρούς λόγους να αυξήσει την επιρροή του. Οι ηγέτες των δύο μικρότερων, μετά το Λικούντ, κομμάτων, Μπένι Γκαντζ επικεφαλής του Μπλε και Λευκό και Αβιγκτόρ Λίμπερμαν του κόμματος Ισραέλ Μπεϊτενού, συμφώνησαν στην τελευταία τους συνάντηση ότι θα κάνουν ό,τι περνάει από το χέρι τους για να αποφύγουν νέες εκλογές, ενώ κατηγόρησαν τον υπόδικο Νετανιάχου ότι τις επιδιώκει, χωρίς αυτό να σημαίνει ότι Γκαντζ και Λίμπερμαν ποντάρουν στην ειρήνη. Ενδεικτικές του κλίματος παράκρουσης που επικρατεί από το ένα άκρο του πολιτικού φάσματος του Ισραήλ ως το άλλο είναι οι δηλώσεις του Λίμπερμαν ο οποίος κατηγόρησε τον Νετανιάχου για ενδοτικότητα έναντι της Χαμάς, ενώ πίεσε ακόμη και για στρατιωτικές λύσεις, εννοώντας στρατιωτική εισβολή στη Γάζα…

Πρόκειται για αδύνατο ενδεχόμενο μιας και οι Ισραηλινοί θα μέτραγαν εκατοντάδες νεκρούς στρατιώτες. Γι’ αυτό το λόγο αρκούνται να σκοτώνουν εκ του ασφαλούς και από μακριά με τη βοήθεια των F16…

Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου
Continue reading

Ακτιβιστής στις 0

Απαγορεύουν Δίκες για Αφγανιστάν και Παλαιστίνη

Απειλές Μπόλτον και Πομπέο κατά δικαστών προκαλούν παραίτηση Γερμανού δικαστή, με δηλώσεις καταγγελίας.

 του Μιχαήλ Στυλιανού

 Ρεπορτάζ του ρωσικού τηλεοπτικού δικτύου ΡΤ μετέδωσε –κατ’ αποκλειστικότητα- την είδηση ότι ο Αμερικανός υπουργός των Εξωτερικών Μάϊκ Πομπέο, για να αποτρέψει την έρευνα εγκλημάτων πολέμου στο Αφγανιστάν και την Παλαιστίνη, προειδοποίησε ότι οποιοσδήποτε αναμιχθεί σε παρόμοιες έρευνες θα χάσει την βίζα του και θα υποστεί τις συνέπειες.

 Ο κ. Πομπέο εξήγησε ότι τα μέτρα είναι αναγκαία επειδή οποιαδήποτε ανάκριση για καταγγελλόμενα εγκλήματα πολέμου και βασανιστήρια εις βάρος των ΗΠΑ, θα αποτελούσαν απειλή κατά του αμερικανικού κράτους δικαίου. Οι βίζες θα αφαιρεθούν ή θα αποκλεισθούν για οποιονδήποτε αναμείχθηκε σε τέτοιες έρευνες ή έστω εισηγήθηκε μιαν ανάκριση του Διεθνούς Δικαστηρίου Εγκλημάτων (ICC) «εις βάρος μέλους του αμερικανικού προσωπικού.»

 Το Διεθνές Δικαστήριο εξετάζει ήδη αίτημα διερεύνησης πιθανών αμερικανικών εγκλημάτων πολέμου στο Αφγανιστάν, κατά τον εικοσαετή πόλεμο, που άφησε 100,000 Αφγανούς νεκρούς. Το γραφείο του Γενικού Εισαγγελέως του δικαστηρίου αναφέρει ότι «υφίσταται λογική βάση» να πιστεύεται ότι «εγκλήματα πολέμου και εγκλήματα κατά της ανθρωπότητας» διαπράχθηκαν και εξακολουθούν να διαπράττονται από δυνάμεις ξένων κυβερνήσεων στο Αφγανιστάν.

 Ο Πομπέο απροκάλυπτα δήλωσε ότι τα μέτρα που ανακοίνωσε αποβλέπουν να αναγκάσουν το δικαστήριο να εγκαταλείψει την ενδεχόμενη έρευνα και ότι η Ουάσιγκτον είναι αποφασισμένη να αυξήσει την πίεση εάν το δικαστήριο δεν συμμορφωθεί:

 «Είμαστε προετοιμασμένοι να λάβουμε πρόσθετα μέτρα, που περιλαμβάνουν και οικονομικές κυρώσεις, εάν το Διεθνές Δικαστήριο Εγκλημάτων δεν αλλάξει πορεία» δήλωσε ο Αμερικανός υπουργός των Εξωτερικών.

 Το Δικαστήριο απάντησε αυθημερόν, ότι θα συνεχίσουν την έρευνά τους «ανεμπόδιστοι» από την απειλητική δήλωση του κ. Πομπέο και θα ενεργήσουν κατά τις επιταγές του Διεθνούς Δικαίου και όχι τις απειλές της Ουάσιγκτον.
Δικαστής του Διεθνούς Δικαστηρίου Παραιτείται καταγγέλλοντας «βάναυση παρέμβαση»
Το Οίκημα του Δικαστηρίου Διεθνών Εγκλημάτων, στην Χάγη.
Ένας ανώτερος δικαστής του Δικαστηρίου Διεθνών Εγκλημάτων του ΟΗΕ στην Χάγη υπέβαλε την παραίτησή του μετά τις αμερικανικές απειλές κατά δικαστών που ερευνούν καταγγελλόμενα αμερικανικά εγκλήματα πολέμου στο Αφγανιστάν.

 Ο δικαστής Christoph Flügge, εργάστηκε στο Δικαστήριο Διεθνών Εγκλημάτων και στο ειδικό Διεθνές Δικαστήριο για την Γιουγκοσλαβία από το 2008. Πιο πρόσφατα συμμετείχε στις προκαταρκτικές έρευνες καταγγελιών ότι μέλη των αμερικανικών στρατιωτικών υπηρεσιών και πράκτορες της CIA βασάνιζαν αιχμαλώτους στο Αφγανιστάν.

 Ο δικαστής Flügge δήλωσε στην γερμανική εφημερίδα Zeit ότι υπέβαλε την παραίτησή του μετά τις απροκάλυπτες απειλές Αμερικανών αξιωματούχων, περιλαμβανομένης της ομιλίας του Αμερικανού Συμβούλου Ασφαλείας Τζον Μπόλτον, που ευχήθηκε «θάνατο στο Δικαστήριο»:

 « Εάν αυτοί οι δικαστές αναμιχθούν ποτέ στις εσωτερικές υποθέσεις των ΗΠΑ, ή ερευνήσουν έναν Αμερικανό πολίτη –είπε ο κ. Μπόλτον- η αμερικανική κυβέρνηση θα κάνει ότι μπορεί ώστε να μη επιτραπεί σε αυτούς τους δικαστές η είσοδος στις ΗΠΑ και να υποστούν ίσως και εγκληματική δίωξη», ανέφερε ο δικαστής Flügge, σε συνέντευξή του στην Zeit, που αναδημοσιεύτηκε στην Γκάρντιαν.

 «Ο Αμερικανός Σύμβουλος Ασφαλείας εκφώνησε την ομιλία του σε στιγμή που η Χάγη σχεδίαζε προκαταρκτικές έρευνες σε βάρος Αμερικανών στρατιωτών που είχαν κατηγορηθεί ότι βασάνιζαν ανθρώπους στο Αφγανιστάν», εξήγησε ο Δικαστής Flügge. « Οι αμερικανικές απειλές κατά των δικαστών δείχνουν καθαρά ένα νέο πολιτικό κλίμα. Είναι συγκλονιστικό. Ποτέ δεν έχω ακούσει τέτοια απειλή».

Η Ομιλία του Τζων Μπόλτον έγινε τον Σεπτέμβριο, ένα χρόνο αφ΄ ότου το Δικαστήριο Διεθνών Εγκλημάτων άρχισε να ερευνά καταγγελίες ότι τουλάχιστον 61 κρατούμενοι στο Αφγανιστάν είχαν βασανιστεί από Αμερικανούς στρατιώτες και άλλοι 27 από την CIA, σε μυστικές φυλακές στο Αφγανιστάν και στο εξωτερικό, σύμφωνα με τον εισαγγελέα Fatou Bensouda.

Στην ομιλία του, ο Αμερικανός Σύμβουλος Ασφαλείας υποσχέθηκε επίσης να προστατεύσει από το Δικαστήριο Διεθνών Εγκλημάτων και τους πολίτες του Ισραήλ, το οποίο κατηγορείτο εκείνες τις μέρες για την διάπραξη εγκλημάτων πολέμου εναντίον αμάχων Παλαιστινίων. Προειδοποίησε ότι οι ΗΠΑ θα αγνοήσουν τα εντάλματα σύλληψης, θα απαγορεύσουν σε δικαστές και εισαγγελείς την είσοδο στην χώρα και ακόμη θα τους δικάσουν σε αμερικανικά δικαστήρια.

 Ο Flügge είπε ότι οι συνάδελφοί του «έμειναν εμβρόντητοι» μπροστά στην εικόνα των ΗΠΑ «να βγάζουν τόσο βαρύ πυροβολικό», αλλά πρόσθεσε « ταιριάζει πάντως με την νέα αμερικανική γραμμή: Είμαστε το Νο1 και στεκόμαστε πάνω από τον Νόμο».

Αργότερα το Κογκρέσο ψήφισε τον Νόμο Προστασίας Μελών των Αμερικανικών Υπηρεσιών, που υποχρεώνει τον Πρόεδρο να εμποδίσει οποιαδήποτε δίωξη Αμερικανού από το Δικαστήριο Διεθνών Εγκλημάτων.

Το ρεπορτάζ του ΡΤ μεταφέρει σχόλια ειδότων απο την πείρα του επισήμου αυτού οργάνου του ΟΗΕ για την τήρηση του Διεθνούς Δικαίου. Ο βρετανός δημοσιογράφος Neil Clark είπε ότι κατά το παρελθόν η Ουάσιγκτον επεδίωκε να επηρεάσει το διεθνές δικαστικό σώμα εκ του πλαγίου, μέσω εξωτερικών διαύλων και μεθόδων ίντριγκας. Αλλά με την νέα κυβέρνηση, «παρέμβαση και επιθέσεις γίνονται τώρα απροκάλυπτα. Είναι, ξέρετε, η αυτοκρατορία με βγαλμένη την μάσκα.»

Ο διεθνής δικηγόρος Christopher Black, με προσωπική πείρα του Διεθνούς Δικαστηρίου, εξήγησε πως οι ΗΠΑ, που είχαν υπογράψει αλλά δεν επικύρωσαν το καταστατικό του θεσμού, πετύχαιναν να ελέγχουν το σημαντικό αυτό Διεθνές όργανο. Το πετύχαιναν «προπάντων μέσω των προσώπων-κλειδιών που είχαν εγκαταστήσει στο Δικαστήριο Διεθνών Εγκλημάτων, όπως εισαγγελείς και κάποιους δικαστές που ήταν πρόθυμοι να συμμορφώνονται στις υποδείξεις.»

 Όταν η ήπια δύναμη δεν αρκεί, τότε παίρνει τον λόγο η τραχεία, εξήγησε. Ένας δικαστής σε υπόθεση (πελάτη) μου απειλήθηκε, από Αμερικανούς που δούλευαν εκεί, ότι εάν δεν αφαιρούσε ορισμένες παραγράφους από το κείμενο της απόφασης που αθώωνε τον στρατηγό που υπερασπίστηκα, τότε ο πελάτης μου «θα αντιμετώπιζε φυσικά προβλήματα». Αυτό είναι το είδος των γκανγκστερικών μεθόδων που χρησιμοποιούν για να επιτύχουν τους στόχους τους σε αυτά τα δικαστήρια.

Και οι δύο σχολιαστές υποστήριξαν ότι η Ουάσιγκτον χρησιμοποίησε τις αποφάσεις του ΔΔΕ για να συντρίψει ανυπότακτες κυβερνήσεις διαφόρων χωρών, όπως στην πρώην Γιουγκοσλαβία, στην Ρουάντα και στην Σιέρα Λεόνε. Ο Christopher Black, ανάφερε σχετικά ότι « στην περίπτωση μου, στην δίκη της Ρουάντας, όχι μόνο το δικαστήριο υποβλήθηκε σε πιέσεις, αλλά και εγώ ο ίδιος, κατά την διάρκεια της δίκης, απειλήθηκα από την CIA για να πάψω να θέτω ερωτήματα και να παρουσιάζω στοιχεία που δεν τους άρεσαν.»

Ο Βρετανός δημοσιογράφος Neil Clark αναφέρθηκε σε χαρακτηριστική περίπτωση εργαλειοποίησης του ΔΔΕ στην καταστροφή της Λιβύης. Είπε ότι το 2011 ο Μουαμάρ Καντάφι προσκάλεσε την ένοπλη αντιπολίτευση σε διαπραγματεύσεις. Μια μέρα αργότερα, «ο εισαγγελέας του Δικαστηρίου Διεθνών Εγκλημάτων εξέδωσε ένταλμα σύλληψης του Καντάφι, του γιού του και του επικεφαλής της μυστικής υπηρεσίας του, για εγκλήματα κατά της ανθρωπότητας, ανατινάσσοντας έτσι την δυνατότητα συμβιβασμού και σωτηρίας της Λιβύης. «Η πρακτική είναι παλιά. Από της ίδρυσης των διεθνών δικαστηρίων και οργανισμών, οι ΗΠΑ προσπάθησαν να διεισδύσουν και να τα χρησιμοποιήσουν για τις δικές τους επιδιώξεις», είπε ο Neil Clark.

Σχετικά, στο ρεπορτάζ αναφέρεται, ότι ο δικαστής Christoph Flügge είναι εκείνος που διατύπωσε την διαφωνία του σε αποφάσεις κατά τις επίμαχες δίκες στο Διεθνές Δικαστήριο Εγκλημάτων στην Γιουγκοσλαβία. Κατ’ επανάληψη αρνήθηκε να δεχτεί την διάπραξη γενοκτονίας από τους Σέρβους σε βάρος των Βοσνίων στην Σρεμπρένιτσα *–και γι’ αυτό παραμερίστηκε σε σειρά από δίκες.

 Επικριτές αυτού του δικαστηρίου επισημαίνουν ότι οι πλείστοι όσων δίκασε ήταν Σέρβοι ή Μαυροβούνιοι, ένδειξη προκατάληψης κατά της πρώην γιουγκοσλαβικής ηγεσίας.

 Σημείωση: *Την κρίση αυτή του Δικαστή επιβεβαίωσε ο τότε Γάλλος επιτελάρχης, στρατηγός Γκαλουά, σε ραδιοφωνική συνέντευξη/εξομολόγησή του, στις παραμονές του θανάτου του προ τριετίας.




Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου
Continue reading

Ακτιβιστής στις 0
Nόρμαν Φινκελστάιν*: Το Διεθνές Ποινικό Δικαστήριο Οφείλει να Καταδικάσει το Ισραήλ για Εγκλήματα Πολέμου στην Γάζα    

Réseau International, 7 mars 2019                                                                            
Μετάφραση: Μιχαήλ Στυλιανού

Συνέντευξη του Αμερικανού καθηγητή και συγγραφέα Norman Finkelstein στο τηλεοπτικό δίκτυο Democracy Now, στις 4 Μαρτίου 2019, με θέμα την δημοσίευση έκθεσης του Συμβουλίου των Ηνωμένων Εθνών για τα Ανθρώπινα Δικαιώματα, που καταγγέλλει το Ισραήλ για εγκλήματα πολέμου και εγκλήματα κατά την ανθρωπότητας στην Γάζα.

Μεταγραφή:

΄Αμυ Γκούντμαν: Μια έρευνα των Ηνωμένων Εθνών διαπίστωσε ότι το Ισραήλ πιθανώς διέπραξε εγκλήματα πολέμου και εγκλήματα κατά της ανθρωπότητας στοχεύοντας και πυροβολώντας εκ προθέσεως άοπλα παιδιά, δημοσιογράφους και αναπήρους στην Γάζα. Η έκθεση, που δημοσιεύτηκε από το Συμβούλιο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων του ΟΗΕ την Πέμπτη, 28 Φεβρουαρίου, αναφέρεται στην αιματηρή ισραηλινή απάντηση στις εβδομαδιαίες διαδηλώσεις της Μεγάλης Πορείας της Επανόδου, που ξεκίνησαν οι Παλαιστίνιοι στην Γάζα πριν από ένα χρόνο, κατευθυνόμενοι στον ισχυρά στρατιωτικοποιημένο ισραηλινό φράχτη διχοτόμησης.

Η έκθεση καταγράφει ότι οι δυνάμεις του Ισραήλ σκότωσαν 183 Παλαιστινίους, σχεδόν όλους με πραγματικές σφαίρες. Μεταξύ των νεκρών μετρήθηκαν 35 παιδιά. 23.000 είναι οι τραυματίες, από τους οποίους περισσότεροι από 6.000 έχουν πληγεί από πραγματικές σφαίρες. Ας ακούσουμε τον Πρόεδρο της Επιτροπής, Σαντιάγκο Καντόν:

Σαντιάγκο Καντόν: Η Επιτροπή συμπέρανε ότι υπάρχουν σοβαροί λόγοι να πιστεύουμε ότι οι δυνάμεις ασφαλείας του Ισραήλ διέπραξαν βαρείες παραβιάσεις των δικαιωμάτων του ανθρώπου και του διεθνούς ανθρωπιστικού δικαίου. Αυτές οι παραβιάσεις σαφώς συνεπάγονται εγκληματικές έρευνες και ποινικές διώξεις. Καλούμε το Ισραήλ να διεξαγάγει σοβαρές ανακρίσεις γι’ αυτές τις σοβαρές παραβιάσεις και να εξασφαλίσει την απόδοση δικαιοσύνης και αποζημίωσης των θυμάτων, είτε πρόκειται περί νεκρών ή τραυματιών.

΄Αμυ Γκούντμαν: ΄Ένα άλλο μέλος αυτής της ανεξάρτητης επιτροπής του ΟΗΕ, η Σάρα Χουσείν, περιέγραψε με ποιο τρόπο οι ισραηλινές δυνάμεις πυροβολούσαν τους διαδηλωτές και τους δημοσιογράφους στην Γάζα.

Σάρα Χουσείν: Βεβαιώνουμε ότι επίτηδες πυροβολούσαν τα παιδιά. Επίτηδες έριχναν στους αναπήρους. Επίτηδες σημάδευαν τους δημοσιογράφους. Ξέρανε βεβαιότατα ότι ήταν παιδιά, ανάπηροι και δημοσιογράφοι. Όλα τα παιδιά δεν φαίνονταν καθαρά ως παιδιά, αλλά τα περισσότερα σίγουρα. Όπως το δήλωσε και συνάδελφός μου, όλοι οι νεκροί δημοσιογράφοι φορούσαν αλεξίσφαιρα γιλέκα με ευκρινή την λέξη δημοσιογράφος. Και οι ανάπηροι φαίνονταν καθαρά πως ήταν ανάπηροι: Ένας ,ακρωτηριασμένος και στα δυο πόδια, σε κυλιόμενη καρέκλα, ένας άλλος με δεκανίκια, κλπ. Ήταν εξόφθαλμα ανάπηροι. Τους πυροβολούσαν ελεύθεροι σκοπευτές, οι οποίοι βοηθιούνταν μάλιστα από ανιχνευτές και από όργανα υψηλής τεχνολογίας για την αναγνώριση αυτών που συμμετείχαν στην διαδήλωση.

΄Αμυ Γκούντμαν: Η έκθεση του ΟΗΕ καλεί όλες τις χώρες να «συλλάβουν τα άτομα που είναι ύποπτα για την διάπραξη εγκλημάτων πολέμου ή για την έκδοση εντολής για την διάπραξη τέτοιων εγκλημάτων πολέμου ( της αρμοδιότητας του Διεθνούς Δικαστηρίου), ή να ζητήσουν την έκδοσή τους.» Ο ΟΗΕ κάλεσε επίσης το Ισραήλ να άρει αμέσως τον αποκλεισμό της Γάζας.

Ο προσωρινός υπουργός των Εξωτερικών του Ισραήλ απέρριψε αυτήν την έκθεση, χαρακτηρίζοντάς την ως «θέατρο του παράλογου». Οι πενθούντες Παλαιστίνιοι , όπως ο Ραέντα Αγιούμπ, του οποίου ο έφηβος γιος Μωχαμέτ σκοτώθηκε στην Γάζα, την δέχτηκαν με ανακούφιση.

Ραέντα Αγιούμπ: Μας δίνει χαρά να βλέπουμε πως υπάρχουν άνθρωποι να στηρίξουν ντα παιδιά της Γάζας και να μας βοηθήσουν να υπερασπισθούμε την νεολαία της Γάζας απέναντι στα εγκλήματα της κατοχής.

Αμυ Γκούντμαν: Η έκθεση του ΟΗΕ δημοσιεύτηκε την Πέμπτη. Την ίδια μέρα ο Γενικός Εισαγγελέας του Ισραήλ ανακοίνωσε ότι ο πρωθυπουργός Βενιαμίν Νετανιάχου θα παραπεμφθεί σε δίκη για διαφθορά, απάτη και κατάχρηση εμπιστοσύνης.

Υποδεχόμαστε σήμερα τον Νόρμαν Φινκελστάιν, συγγραφέα πολλών βιβλίων, μεταξύ των οποίων και το «Γάζα: Μια ΄Ερευνα του Μαρτυρίου Της». Αλλά θα ακούσουμε πρώτα τον προσωρινό υπουργό Εξωτερικών του Ισραήλ, Γισραέλ Κατζ, πως σχολιάζει την έκθεση του Συμβουλίου Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων του ΟΗΕ.

Γισραέλ Κατζ: Αυτή η έκθεση είναι ένα νέο κεφάλαιο στο θέατρο του παράλογου που παίζει από καιρού σε καιρό το Συμβούλιο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων του ΟΗΕ. Μια άλλη εχθρική έκθεση, ψευδολόγα και μεροληπτική, εναντίον του κράτους του Ισραήλ. Πρόκειται για μιαν έκθεση βασισμένη σε διαστρεβλωμένες πληροφορίες, στην οποία τα γεγονότα δεν έχουν καθόλου επιβεβαιωθεί και της οποίας μοναδικός σκοπός είναι να συκοφαντήσει την μόνη δημοκρατία στην Μέση Ανατολή και να πλήξει το δικαίωμά μας σε νόμιμη άμυνα, απέναντι σε μιαν δολοφονική οργάνωση. Το κράτος του Ισραήλ απορρίπτει κατηγορηματικά αυτή την έκθεση.

Αμυ Γκούντμαν: Νόρμαν Φινκελστάιν πως ερμηνεύετε αυτήν την απόρριψη της έκθεσης από το Ισραήλ;

Νόρμαν Φινκελστάιν: Κοιτάξτε, το Ισραήλ πάντοτε απορρίπτει τις εκθέσεις, είτε προέρχονται από τον ΟΗΕ είτε, πολύ συχνότερα, από έγκυρες οργανώσεις υπεράσπισης των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, όπως η Διεθνής Αμνηστεία, η Εποπτεία Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων, ή η Ισραηλινή οργάνωση προστασίας των δικαιωμάτων του ανθρώπου B’Tselem. Επομένως δεν είναι σαν… Για να χρησιμοποιήσω τα λόγια του προσώπου που μόλις ακούσαμε, δεν είναι σαν να πρόκειται για ένα ψευδόμενο ρεπορτάζ. Είναι μια έκθεση που ανταποκρίνεται στα συμπεράσματα όλων των φημισμένων οργανώσεων υπεράσπισης των ανθρωπίνων δικαιωμάτων.

Amy Goodman : Τι σας έκανε την μεγαλύτερην εντύπωση σε αυτήν την έκθεση;

Νόρμαν Φινκελστάιν: Αυτό μου έκανε την μεγαλύτερη εντύπωση ήταν ότι είναι αξιοσημείωτα έντιμη. Είναι πολύ ευθεία στα συμπεράσματά της. Και δεν υποκρίνεται αυτό το είδος ισορροπίας που οι περισσότερες οργανώσεις υπεράσπισης των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, ακόμη και αυτές με την καλή φήμη, επιχειρούν να εμφανίσουν μεταξύ Ισραήλ και …(Παλαιστινίων). Για παράδειγμα, αυτή η έκθεση δηλώνει καθαρά ότι το Ισραήλ εστόχευε και πυροβολούσε εκ προθέσεως τα παιδιά που διαδήλωναν, ότι επίτηδες σημάδευε τους δημοσιογράφους και ότι σημάδευε το νοσοκομειακό προσωπικό. Και αυτή η ειλικρίνεια είναι ασυνήθιστη.

Επιτρέψτε μου να δώσω μόνο δυο παραδείγματα (επαίσχυντης απαλλαγής του Ισραήλ). Τα οποία γνωρίζετε. Κατά την (στρατιωτική) επιχείρηση «Προστατευτικό Πλαίσιο», σχετικά με την δολοφονία των τεσσάρων παιδιών που έπαιζαν κρυφτό (στην παραλία)…

Amy Goodman : ΄Ηταν το 2014.

Νόρμαν Φινκελστάιν: Το 2014, δηλαδή πρόσφατα. Η ιστοσελίδα Intercept, που ίδρυσε ο Glenn Greenwald, ο δημοσιογράφος που δημοσίευσε τις αποκαλύψεις του Σνόουντον, δημοσίευσε ένα άρθρο για αυτά τα τέσσερα δολοφονημένα παιδιά, που παρουσίαζε ότι δεν σκοτώθηκαν από πρόθεση και ότι επρόκειτο για ατύχημα. Το ίδιο και με τους Τάϊμς της Νέας Υόρκης, όταν δημοσίευσαν την εκδοχή τους για την υπόθεση Razan al-Najjar, που αναδημοσιεύτηκε παντού. Το κεντρικό στοιχείο αυτού του παραμυθιού ήταν ότι μια σφαίρα Ισραηλινού ελεύθερου σκοπευτή χτύπησε το δάπεδο, εξοστρακίστηκε και τυχαία έπληξε τρία μέλη του παλαιστινιακού νοσοκομειακού προσωπικού.

Αλλά αυτή η έκθεση του Συμβουλίου των Ηνωμένων Εθνών για τα ανθρώπινα δικαιώματα είναι πολύ ειλικρινής. Λέει ότι το Ισραήλ από πρόθεση στοχεύει τα παιδιά και ακόμη και τους αναπήρους. Και αυτό είναι προς τιμήν τους, γιατί δεν επιχείρησαν να παρουσιάσουν ένα πλαστό ισοζύγιο. Όταν κοιτάξετε τις αναλογίες, προκειμένου για τις καταστροφές που προκάλεσαν στον πληθυσμό της Γάζας αφιερώνουν δέκα γεμάτες σελίδες. Και υπάρχει ένα τμήμα (της έκθεσης), με τίτλο « Επιπτώσεις στο Ισραήλ», που αποτελείται μόνο από τρεις παραγράφους.

Και αυτό είναι ακριβώς η απεικόνιση της πραγματικότητας: Συνολικά, σχεδόν εξ ολοκλήρου, όλες οι ενέργειες φόνων και καταστροφής έπληξαν την πλευρά των Παλαιστινίων. Κατά την περίοδο που καλύπτει αυτή έκθεση δεν υπάρχουν Ισραηλινοί νεκροί στις διαδηλώσεις και μόνο τέσσερεις Ισραηλινοί στρατιώτες τραυματισμένοι ελαφρά.

Εδώ έχουμε σφαγές. Δεν πρόκειται για συγκρούσεις. Δεν πρόκειται για μάχες. Πρόκειται για σφαγές διαδηλωτών άοπλων και μη βίαιων.

Amy Goodman : Αυτή η έκθεση δημοσιεύεται ενώ ο Γενικός Εισαγγελέας του Ισραήλ ανακοινώνει ότι θα καλέσει σε απολογία τον πρωθυπουργό Βενιαμίν Νετανιάχου. Πως το ερμηνεύετε αυτό;

Νόρμαν Φινκελστάιν: Οι Ισραηλινοί πάντοτε αγνόησαν αυτές τις εκθέσεις. Επομένως, η σύμπτωση στερείται σημασίας. Ωστόσο υπάρχει μια κρίσιμη προέκταση. Στο Διεθνές Ποινικό Δικαστήριο υπήρξαν ως τώρα δυο προσφυγές για την κατάσταση που επικρατεί στην Παλαιστίνη. Η μια αφορά το Μαβί Μαρμαρά, τον στολίσκο που υπέστη επίθεση του Ισραήλ το 2014. Και η δεύτερη προσφυγή αφορά στα εγκλήματα πολέμου που διέπραξαν οι Ισραηλινοί στην Υπεριορδανία, κυρίως σε εποικισμούς και στην Επιχείρηση «Προστατευτικό Πλαίσιο» την Γάζα.

Αρχηγός του Ισραηλινού επιτελείου, κατά την επιχείρηση «Προστατευτικό Πλαίσιο», τον Ιούλιο 2014 ήταν ο Γκάντζ –νομίζω ότι το μικρό του όνομα είναι Μπένι, αλλά μπορεί ν κάνω λάθος, Μπένι Γκαντζ. Και συμβαίνει ότι εάν ο Νετανιάχου παραμεριστεί, ο Γκαντζ θα είναι πιθανώς ο πρωθυπουργός του Ισραήλ και κινδυνεύει να βρεθεί κατηγορούμενος στο Διεθνές Ποινικό Δικαστήριο.

Ο Γενικός εισαγγελέας του Διεθνούς Ποινικού Δικαστηρίου, Φατού Μπενσούντα, καταβάλλει απέλπιδες προσπάθειες να αποφύγει την έρευνα των εγκλημάτων πολέμου του Ισραήλ. Αλλά στους κόλπους του Διεθνούς Δικαστηρίου υπάρχει μια χωρίς προηγούμενο ανατροπή διαθέσεων. Υπάρχει ένας σημαντικός αριθμός μελών του Διεθνούς Ποινικού Δικαστηρίου που λένε πως είναι καιρός να απαγγελθεί κατηγορία στο Ισραήλ. Και ύστερα από αυτήν την έκθεση, η πίεση στον Δημόσιο Κατήγορο θα είναι πολύ μεγάλη. Είναι καιρός να δικαστεί το Ισραήλ.

Amy Goodman : Οι Ηνωμένες Πολιτείες πως αντέδρασαν σε αυτήν την έκθεση;

Νόρμαν Φινκελστάιν: Από ότι ξέρω οι ΗΠΑ δεν αντέδρασαν. Πρόκειται για μιαν προκαταρκτική έκθεση. Η πλήρης έκθεση θα εμφανιστεί, νομίζω, στις 18 Μαρτίου. Είναι λοιπόν, κατά κάποιο τρόπο, αυτό που λένε η περίληψη. Αποτελείται από 22 σελίδες. Φαντάζομαι πως η πλήρης έκθεση θα είναι πολύ ογκωδέστερη.


Σημείωση Μεταφραστή: * Ο καθηγητής/συγγραφέας Νόρμαν Φινκελστάιν είναι εβραϊκής καταγωγής. Και οι δύο γονείς του θανατώθηκαν στο ναζιστικό στρατόπεδο εξοντώσεως Εβραίων, Τσιγγάνων και Ρώσων αιχμαλώτων στο Άουσβιτς.


Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου
Continue reading

Ακτιβιστής στις 0


toy FINIAN CUNNINGHAM |Strategic Culture, 18.05.2018 | 

Αυτή την εβδομάδα ο Πρόεδρος Πούτιν εγκαινίασε μιαν νέα γέφυρα 19 χιλιομέτρων, που συνδέει την χερσόνησο της Κριμαίας με την Νότια Ρωσία. Χιλιάδες χιλιόμετρα μακριά, στην κατεχόμενη Παλαιστίνη, συνέβαινε μια σφαγή από Ισραηλινούς στρατιώτες, με την πλήρη υποστήριξη των ΗΠΑ, που εγκαινίαζαν μια νέα πρεσβεία.
Τα δυο γεγονότα δεν είναι τόσο άσχετα όσο θα μπορούσε να νομίσει κανείς με την πρώτη ματιά. Και τα δύο συνδέονται με «προσάρτηση» -την μια μυθολογική, την άλλη πολύ πραγματική. Αλλά η Δυτική υποκρισία  κατασκευάζει γεγονότα.
Ενώ οι Αμερικανοί επίσημοι άνοιγαν την νέα πρεσβεία στην Ιερουσαλήμ με τελετουργία και πανηγυρικούς, κάπου 60 άοπλοι Παλαιστίνιοι διαδηλωτές σκοτώνονταν ψύχραιμα από Ισραηλινούς επίλεκτους σκοπευτές. Ανάμεσα στους νεκρούς ήταν οκτώ παιδιά. Χιλιάδες άλλοι  σακατεύτηκαν από ένσφαιρα πυρά. Η αιματοχυσία θα αυξηθεί στις μέρες που έρχονται.
Η μετατόπιση της αμερικανικής πρεσβείας από το Τελ Αβίβ στην κατεχόμενη από το Ισραήλ πόλη της Ιερουσαλήμ, που διέταξε ο Πρόεδρος Τραμπ, αποδοκιμάστηκε από την πλειονότητα των κρατών. Η αμερικανική κίνηση προκαταλαμβάνει οποιονδήποτε διακανονισμό ειρήνης, που προβλεπόταν να καθιερώσει τα ανατολικά Ιεροσόλυμα ως πρωτεύουσα του μελλοντικού παλαιστινιακού κράτους.
Η απόφαση του Τραμπ να μεταφέρει την αμερικανική πρεσβεία προσυπογράφει εμπράκτως τις ισραηλινές διεκδικήσεις επί ολόκληρης της Ιερουσαλήμ, ως της «αδιαίρετης πρωτεύουσας του Εβραϊκού Κράτους». Το Ισραήλ έχει καταλάβει όλη την Ιερουσαλήμ από τον πόλεμο του 1967, παραβιάζοντας το διεθνές δίκαιο.
Με άλλα λόγια, η Ουάσιγκτον μετακινήθηκε, από την σιωπηρή αποδοχή, σε απροκάλυπτα συνένοχη πολιτική ευθυγράμμιση με την ισραηλινή προσάρτηση  παλαιστινιακών εδαφών, προσάρτηση που συνεχίζεται με επεκτάσεις επί επτά δεκαετίες από της ιδρύσεως του κράτους του Ισραήλ το 1948. Η τώρα ντε φάκτο αμερικανική έγκριση της προσάρτησης της Ιερουσαλήμ, που σηματοδοτήθηκε με το άνοιγμα εκεί της αμερικανικής πρεσβείας, είναι το επιστέγασμα 70 χρόνων ισραηλινής επέκτασης και κατοχής.
Στο μεταξύ, τα εγκαίνια από τον Πούτιν της γέφυρας, που συνδέει την νότια Ρωσία με την Κριμαία, αποτελεί μιαν επίκαιρη υπόμνηση της ασύστολης υποκρισίας του αμερικανικού κράτους και των Ευρωπαίων συμμάχων του.
Αφότου η Κριμαία ψήφισε με 96% την επανένωσή της με την ιστορική πατρίδα της, Ρωσία, στο δημοψήφισμα του 2014, η Ουάσιγκτον και οι σύμμαχοί της δεν έπαψαν να διαμαρτύρονται για την δήθεν «προσάρτηση της Κριμαίας»  από την Μόσχα.
Περιφρονώντας το γεγονός ότι ο λαός της Κριμαίας παρακινήθηκε να οργανώσει το δημοψήφισμα για την ένωση από το αιματηρό πραξικόπημα στην Ουκρανία, τον Φεβρουάριο του 2014, από  οργανωμένους νέο-ναζί υποστηριζόμενους από την CIA, εναντίον μιας δημοκρατικά εκλεγμένης κυβέρνησης. Ο πληθυσμός της Κριμαίας ψήφισε σε ένα ειρηνικά οργανωμένο δημοψήφισμα (και υπό διεθνή εποπτεία), να αποχωριστεί από την Ουκρανία και να επανενωθεί με την Ρωσία, της οποίας ήταν τμήμα από το 1783, μέχρι το 1954 που ο Ουκρανός Κρουτσώφ την υπήγαγε αυθαίρετα στην αρμοδιότητα της Σοβιετικής Δημοκρατίας της Ουκρανίας.
Επί τέσσερα χρόνια τώρα, οι Δυτικές κυβερνήσεις, τα συστημικά ΜΜΕ, οι «δεξαμενές σκέψεις» όπως και η διευθυνόμενη από τις ΗΠΑ στρατιωτική συμμαχία του ΝΑΤΟ, οργάνωσαν μιαν εντατική αντιρωσική εκστρατεία οικονομικών κυρώσεων, σπίλωσης και προσβλητικών κηρυγμάτων, όλων από της έδρας του αυθαίρετου ισχυρισμού ότι η Ρωσία «προσάρτησε» την Κριμαία.
Οι σχέσεις ΗΠΑ και Ευρωπαϊκής ΄Ενωσης με την Ρωσία ωθήθηκαν στον καταψύκτη ενός νέου και ενδεχόμενα καταστροφικού Ψυχρού Πολέμου, με υποτιθέμενο κίνητρο την αρχή ότι η Μόσχα παραβίασε το Διεθνές Δίκαιο και άλλαξε τα σύνορα δια της βίας. Και η δήθεν «προσάρτηση» της Κριμαίας προβάλλεται ως ένδειξη ότι η Μόσχα απειλεί την Ευρώπη με επεκτατική επιδρομή. Ο Πούτιν καθυβρίστηκε ως «νέος Χίτλερ» ή «Νέος Στάλιν» ανάλογα με τον ιστορικό αναλφαβητισμό του  κατηγόρου.
Αυτή η Δυτική διαστρέβλωση των γεγονότων που συνέβησαν στην Ουκρανία το 2014 και στην συνέχεια, μπορεί γρήγορα να αποστομωθεί, με την παράθεση ακλόνητων γεγονότων ως κραυγαλέα πλαστογραφία για την συγκάλυψη της πραγματικά παράνομης παρέμβασης της Ουάσιγκτον και των συμμάχων της στις κυρίαρχες υποθέσεις της Ουκρανίας. Σε συντομία, η Δυτική επέμβαση στην Ουκρανία στόχευε στην αλλαγή καθεστώτος, για την αποσταθεροποίηση της Ρωσίας και την προώθηση των δυνάμεων του ΝΑΤΟ στα σύνορά της.
Αυτός είναι ο ένας δρόμος για την κατεδάφιση του Δυτικού αφηγήματος περί Ουκρανίας και Κριμαίας. Με την παρουσίαση πραγματικών γεγονότων, όπως η καθοδηγημένη από την CΙΑ χρησιμοποίηση επίλεκτων σκοπευτών ψευδούς σημαίας, που πυροβολούσαν τους διαδηλωτές (σημ: και αστυνομικούς) στο Κίεβο τον Φεβρουάριο του 2014. ΄Η την συνεχιζόμενη, με Δυτική βοήθεια, στρατιωτική επίθεση, από νέο-φασιστικές δυνάμεις του Κιέβου, εναντίον των υπό απόσχιση δημοκρατιών του Ντονμπάς, στην  Ανατολική Ουκρανία.
Η άλλη οδός για την κατεδάφιση του Δυτικού αφηγήματος  περνά από την  εξέταση και παρουσίαση  του πόσο γνήσιος, ειλικρινής και αδιαίρετος είναι ο σεβασμός της Δύσης στις αρχές Δικαίου που επικαλείται εναντίον της προσάρτησης ξένων εδαφών.
Ακούγοντας τις ατέλειωτες οιμωγές των Δυτικών κυβερνήσεων και των ΜΜΕ για την –σύμφωνα με την εκδοχή τους- ρωσική  προσάρτηση της Κριμαίας, θα πίστευε κανείς ότι ο υποτιθέμενος σφετερισμός εδαφών αποτελεί βαρύτατη παραβίαση του Διεθνούς Δικαίου. Και θα περιέβαλλε με απεριόριστο θαυμασμό την αδιάλλακτη προσήλωση της Ουάσιγκτον και των Ευρωπαίων στην υπεράσπιση της εδαφικής κυριαρχίας, κρίνοντας από την ιερή αγανάκτησή τους κατά κάθε «προσάρτησης».
Ωστόσο, τα τραγελαφικά εγκαίνια της αμερικανικής πρεσβείας στην Ιερουσαλήμ, συνοδευόμενα από την σφαγή άοπλων, διαμαρτυρόμενων Παλαιστινίων, δείχνουν ότι  η Δυτική ηθική εξέγερση κατά της «προσάρτησης» δεν είναι παρά μια θεατρική απάτη. Σε επτά δεκαετίες επεκτεινόμενης παράνομης κατοχής παλαιστινιακών εδαφών από τους Ισραηλινούς η Ουάσιγκτον και οι Ευρωπαίοι δεν εκδήλωσαν καμιάν αντίδραση.
Αλλά όταν πρόκειται για την Κριμαία, μολονότι οι ισχυρισμοί τους είναι αστήρικτοι, οι Δυτικές δυνάμεις δεν σταματούν να θρηνούν για την «προσάρτησή» της από την Ρωσία, ως εάν πρόκειται για το μεγαλύτερο έγκλημα στην Ιστορία.
Χειρότεροι από ένοχοι υποκρισίας, οι ΗΠΑ και η Ε Ε υπήρξαν συνένοχοι δια της σιωπής, επιτρέποντας στο Ισραήλ να συνεχίζει να προσαρτά ολοένα και περισσότερα παλαιστινιακά εδάφη, παρά την ωμή παραβίαση του διεθνούς νόμου. Περιοδικές σφαγές και ολόκληροι πληθυσμοί κρατούμενοι σε βάρβαρη στρατιωτική πολιορκία στην Λωρίδα και της Γάζας και στην Δυτική Όχθη, ουδέποτε συνάντησαν κάποια αποτελεσματική αντίθεση από τις Δυτικές δυνάμεις.
Αυτήν την εβδομάδα η Ουάσιγκτον προχώρησε ένα βήμα περισσότερο, με το να  πανηγυρίσει ουσιαστικά την ισραηλινή προσάρτηση παλαιστινιακού εδάφους, κατά  τον προκλητικότερο τρόπο, με το άνοιγμα πρεσβείας στην κατεχόμενη Ιερουσαλήμ. Και στην συνέχεια, επιπλέον της παραβίασης του διεθνούς δικαίου, έχουμε την άσεμνη δήλωση του Λευκού Οίκου του Τραμπ, που υπερασπίστηκε την σφαγή αόπλων πολιτών ως «μια πράξη αυτό-άμυνας», από τους παράνομα κατέχοντες και εξοπλισμένους από τις ΗΠΑ Ισραηλινούς στρατιωτικούς. Μια  άδεια εκτελέσεων από τον Λευκό Οίκο.
Η πρεσβευτής των ΗΠΑ στον ΟΗΕ Νίκι Χάλι, επί μήνες κραυγάζει υστερικά κατηγορίες κατά της Ρωσίας για παραβιάσεις στην Ουκρανία και στην Συρία. Αλλά για τις μαζικές δολοφονίες Παλαιστινίων αυτήν την εβδομάδα, η Χάλι δεν είπε λέξη. Τα μόνα λόγια της ήταν συγχαρητήρια στο Ισραήλ για την νέα αμερικανική πρεσβεία στην κατεχόμενη Ιερουσαλήμ.
΄Ετσι, την επόμενη φορά που θα ακούσουμε την Ουάσιγκτον και τους Ευρωπαίους συμμάχους της να κάνουν κήρυγμα για Ρωσία και «προσάρτηση», η μόνη οφειλόμενη απάντηση είναι η περιφρόνηση για την φτηνή υποκρισία τους και την ουσιαστική αδιαφορία που έμπρακτα δείχνουν για τα δικαιώματα των Παλαιστινίων και την γενοκτονία  αυτού του λαού, υπο μια κατοχή στηριζόμενη από την Δύση.

Ο FINIAN CUNNINGHAM έχει διατελέσει ρεπόρτερ, ανταποκριτής σχολιογράφος και στέλεχος μεγάλων βρετανικών και αμερικανικών ειδησεογραφικών οργανισμών, όσο μπορούσε να γράφει όσα έβλεπε κα όσα με διασταυρούμενο έλεγχο διαπίστωνε πως παρουσιάζουν τα πραγματικά γεγονότα. ΄Εχει γράψει πάρα πολλά άρθρα επί διεθνών θεμάτων, που έχουν δημοσιευθεί σε πολλές γλώσσες.
Μετάφραση: Μιχαήλ Στυλιανού

Continue reading

Ακτιβιστής στις 0


[Ο τίτλος ανήκει στο δημοσίευμα του Consortium News, οργάνου ομάδας Αμερικανών ανεξάρτητων δημοσιογράφων και στεγάζει κείμενο συνέντευξης του διακεκριμένου συγγραφέα και δημοσιογράφου Max Blumenthal στον ποιητή και δημοσιογράφο  . Η συνέντευξη δημοσιεύθηκε στις 30 Απριλίου, αλλά τα πολυαίμακτα γεγονότα που συνεχίζονται επιδεινούμενα στη Λωρίδα της Γάζας (52 νεκροί -1700 τραυματίες την Δευτέρα) επιβάλλουν την δημοσίευσή του για την κατατόπιση του ελληνικού κοινού, από πηγή αναμφισβήτητης αντικειμενικότητας, δοθέντος ότι αμφότεροι οι συντελεστές της συνέντευξης είναι εβραϊκής καταγωγής. Για λόγους σύντμησης του μεγάλου κειμένου οι ερωταποκρίσεις συμπυκνώνονται σε ενιαία κατάθεση μαρτυρίας]

Παρουσίαση Μιχαήλ Στυλιανού

Dennis J Bernstein: Μαθαίνω πως ήσουν πρόσφατα στην Λωρίδα της Γάζας. Βρέθηκες εκεί λίγο προτού αρχίσει η σφαγή μπροστά από τον συνοριακό φράκτη (στις 30 Μαρτίου)
Max Blumenthal :΄Ημουν εκεί μόλις βδομάδες πριν από την Μεγάλη Πορεία της Επανόδου, όταν Ισραηλινοί ελεύθεροι σκοπευτές άρχισαν να πυροβολούν απλούς ανθρώπους στην Γάζα, που βάδιζαν στο τείχος των συνόρων για να διαμαρτυρηθούν για την φυλάκισή τους στο ύπαιθρο. Μόλις άρχιζαν οι προετοιμασίες για την πορεία.
Είχα την ευκαιρία να συνομιλήσω με την σύζυγο ενός καρκινοπαθούς στον οποίο είχαν αρνηθεί την άδεια εξόδου για να υποβληθεί σε θεραπεία. Τον είχαν ουσιαστικά καθηλώσει στο κρεβάτι του θανάτου ενώ η κατάστασή του ήταν επιδεκτική θεραπείας στην Δυτική ΄Οχθη. ΄Ηταν ένας από τις εικοσάδες ανθρώπων καταγεγραμμένων από το Κέντρο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων Αλ Μεζάν στην Λωρίδα τη Γάζας στους οποίους αρνούνταν άδεια εξόδου και ήσαν καταδικασμένοι σε θάνατο.
Μερικοί αναρωτούνται γιατί οι άνθρωποι ορμούν στα σύνορα και εκθέτουν την ζωή τους σε κίνδυνο βαδίζοντας προς τις κάνες των Ισραηλινών σκοπευτών. Πρέπει να καταλάβεις πως κάθε οικογένεια στην Γάζα έχει μιαν ιστορία σαν κι’ αυτή.
--Μετέδωσες ένα συγκλονιστικό βίντεο με Ισραηλινούς στρατιώτες να πυροβολούν πίσω από αυτόν ηλεκτρισμένο φράκτη. Μια εικόνα τους δείχνει να πυροβολούν και να γελάνε.
Το βίντεο δόθηκε στην δημοσιότητα τους «Σπάζοντας την Σιωπή», μια ομάδα πρώην και νυν Ισραηλινών στρατιωτών, που ομολόγησαν τα εγκλήματα που διέπραξαν στην υπηρεσία τους. Εξασφάλισαν αυτό το βίντεο, που τραβήχτηκε μέσω της διόπτρας τουφεκιού και δείχνει έναν ελεύθερο σκοπευτή να πυροβολεί έναν άοπλο άνδρα και έπειτα να γελάει και ζητωκραυγάζει με το πόσο το απόλαυσε.
Είναι πράγματι αποκαλυπτικό για τον τρόπο με τον οποίο ο μέσος Ισραηλινός βλέπει τους ανθρώπους της Λωρίδας της Γάζας. Απλά δεν τους βλέπουν σαν ανθρώπους, ιδιαίτερα οι νεότεροι Ισραηλινοί, που δεν συναναστράφηκαν με Παλαιστινίους αφότου η Λωρίδα της Γάζας σφραγίστηκε το 2006. Οι Ισραηλινοί έχουν επικοινωνία μαζί τους απλά ως ελεύθεροι σκοπευτές ή τηλεχειριστές ιπταμένων ρομπότ. Μόνο μια μικρή μειονότητα Ισραηλινών τους βλέπει σαν ανθρώπους.
΄Εγιναν κάποιες διαμαρτυρίες στο Τελ Αβίβ εναντίον των σφαγών που μόλις συνέβησαν και ένας από τους επικεφαλής της διαμαρτυρίας, ο Tamar Sandberg, που ανήκει σε ένα αριστερό εθνικιστικό κόμμα, το Meretz, κακοποιήθηκε άγρια από τα ισραηλινά καθεστωτικά ΜΜΕ. Πολλοί Ισραηλινοί που έχουν ερωτήματα για το τι συμβαίνει προτιμούν να αυτολογοκρίνονται.
--Αυτό που συμβαίνει με τους διαδηλωτές και τους ελεύθερους σκοπευτές δείχνει ποια είναι η σημερινή ισραηλινή πολιτική. Είναι η τωρινή κατάσταση χειρότερη από ότι ήταν προ πενταετία;
-- Η κατάσταση είναι η ίδια από το 1948 μέχρι σήμερα. Μπορεί να την περιγράψεις ως «Δημογραφική Μηχανική». Φαντάσου τις ΗΠΑ να κηρύσσονται επίσημα Λευκό Χριστιανικό Κράτος. Και τα εκατομμύρια κατοίκων που δεν είναι λευκοί και χριστιανοί να πρέπει να μαντρωθούν και ο αριθμός τους να περιοριστεί κατά κάποιο τρόπο, ώστε να μη απειληθεί η καθαρότητα του λευκού χριστιανικού κράτους.
Αυτό είναι το Ισραήλ, το Εβραϊκό κράτος, όπου ο μεγαλύτερος πληθυσμός της ιστορικής Παλαιστίνης δεν ήταν Εβραίοι και εκδιώχθηκαν από το Ισραήλ, 750.000 από αυτούς. Τριάντα με σαράντα τοις εκατό εκτοπίστηκαν στην Λωρίδα της Γάζας. Από τον πληθυσμό της Γάζας 70-80% είναι πρόσφυγες ή απόγονοι προσφύγων. Δεν μπορούν να γυρίσουν στο Ισραήλ επειδή δεν είναι Εβραίοι. Το Ισραήλ δεν θα είναι εβραϊκό κράτος εάν επιστρέψουν εκεί και κάνουν οικογένειες. ΄Ετσι το Ισραήλ πρέπει να τους περιορίσει με κάθε μέσο.
Το 2006 το Ισραήλ επέβαλε κατάσταση πολιορκίας στην Γάζα, που σημαίνει πως τρόφιμα και αγαθά εισάγονται σε ποσότητα που αρκεί μόνο για να διατηρηθούν οι άνθρωποι ζωντανοί, όχι κι για να ευδοκιμήσουν. Αυτό για να αναγκάσουν τον πληθυσμό σε υποταγή. Ο κόσμος αρνήθηκε να υποταγεί. Δοκίμασαν διάφορους τρόπους αντίστασης, ακόμη και ένοπλους. Τώρα χρησιμοποιούν την ειρηνική αντίσταση του Γκάντι, αυτήν που συνιστούσαν οι Αμερικανοί φιλελεύθεροι επί χρόνια. Είχε αποτέλεσμα από την άποψη της  γνωστοποίησης της κατάστασής τους, αλλά δεν άλλαξε στο παραμικρό την πολιτική του Ισραήλ. Το Ισραήλ διατηρεί πάντοτε δια της βίας τα δημογραφικά του σύνορα. Το κίνητρο αυτή της πολιτικής δεν είναι η ασφάλεια, είναι η δημογραφία.

Continue reading

Ακτιβιστής στις 0

«Δημοσιεύματα του διεθνούς τύπου, καθώς και ισραηλινές εφημερίδες,  αναφέρουν ότι η κυβέρνηση Τσίπρα, δια του υπουργού εξωτερικών κ. Κοτζιά,  μαζί με την κυβέρνηση της Ουγγαρίας και της Πολωνίας ( ! ) στηρίζουν  απροκάλυπτα την ισραηλινή κατοχή.
Μάταια επιχείρησα να διασταυρώσω τα δημοσιεύματα, αφού από την πλευρά του υπουργείου Εξωτερικών τηρείται ένοχη σιωπή.

Αληθεύει κύριε Κοτζιά ότι η ελληνική κυβέρνηση προκειμένου να εκφράσει την απόλυτη στήριξη της στην ισραηλινή κατοχή, προσπάθησε να εμποδίσει καταδικαστικές αναφορές κατά των παράνομων εποικισμών και την έκφραση αποφασιστικότητας της Ε.Ε. για περαιτέρω ενέργειες,  που είχαν ως σκοπό να προωθήσουν  τη βιωσιμότητα της λύσης των δύο κρατών;

Αληθεύει  κύριε Κοτζιά ότι η ελληνική κυβέρνηση, στηρίζοντας αμέριστα την κατοχική κυβέρνηση του Ισραήλ, εμφανίζεται διατεθειμένη να έρθει σε σύγκρουση με σχετικές αποφάσεις και οδηγίες αλλά ακόμα και με την ίδια τη νομοθεσία της Ευρωπαϊκής Ένωσης, για τα προϊόντα που παράγονται σε κατεχόμενα παλαιστινιακά εδάφη;
Αληθεύει κύριε Τσίπρα, αυτό που αποκάλυψαν η ηλεκτρονική έκδοση Times of Israel και η ΗaaretzHYPERLINK "http://www.timesofisrael.com/greece-to-defy-eu-order-on-labeling-settlement-goods/", λίγο μετά την επίσκεψη σας στο Ισραήλ, ότι ο υπουργός Εξωτερικών Νίκος Κοτζιάς με επιστολή του στον Νετανιάχου δήλωσε τη διαφωνία της ελληνικής κυβέρνησης με τις σχετικές αποφάσεις για τα προϊόντα που παράγονται σε κατεχόμενα παλαιστινιακά εδάφη;
Ως ευρωβουλευτής και ως Ελληνίδα πολίτης, απαιτώ επίσημη απάντηση από τον υπουργό εξωτερικών.»

 Σοφία Σακοράφα, ευρωβουλευτής
Continue reading

Ακτιβιστής στις 0
Πόλη της Γάζας: 
Ο Σαρίφ αλ-Ναμλά, 3 ετών, που τραυματίστηκε κατά τη διάρκεια των συγκρούσεων των 50 ημερών μεταξύ του Ισραήλ και της Χαμάς το περασμένο καλοκαίρι, ακολουθεί πρόγραμμα φυσικοθεραπείας και αποκατάστασης μετά από τοποθέτηση πρόθεσης στο ακρωτηριασμένο του πόδι, στο Κέντρο Τεχνητών Άκρων και Πολιομυελίτιδα (ALPC) στην πόλη της Γάζας στις 19 Νοεμβρίου, 2014. Η ALPC ιδρύθηκε το 1974 και λειτουργεί με την τεχνική υποστήριξη του Διεθνούς Ερυθρού Σταυρού. Η οργάνωση είναι το μοναδικό κέντρο του είδους του στην ελεγχόμενη από τη Χαμάς λωρίδα της Γάζας, η οποία παρέχει δωρεάν προσθετικές και ορθωτικές υπηρεσίες στον πληθυσμό. 

AFP PHOTO / Mahmud Hams

Continue reading

Ακτιβιστής στις 0
Γυρίζοντας ολοένα σε κύκλους που πλαταίνουν
     το γεράκι δεν μπορεί ν΄ ακούσει πια τον γερακάρη,
     τα πάντα γίνονται κομμάτια, το κέντρο δεν αντέχει,
                                 ωμή η αναρχία λύθηκε στην οικουμένη,
               απ΄ το αίμα βουρκωμένος λύθηκε ο ποταμός, και παντού
                                  η τελετή της αθωότητας πνίγεται,
                                  οι καλύτεροι χωρίς πεποίθηση, ενώ οι χειρότεροι 
                                  είναι γεμάτοι από την ένταση του πάθους.

                                  Σίγουρα κάποια αποκάλυψη θα είναι κοντά. 

                                         W.B.Yeats  «Η Δευτέρα Παρουσία», μτφρ. Γιώργος Σεφέρης.

Ο Ισραηλινός υπουργός εξωτερικών, Σιμόν Πέρες, τον Μάρτιο του 2001, προέβλεπε δύο πιθανές μελλοντικές εξελίξεις για τη Μέση Ανατολή : είτε ένα «σαιξπηρικό» σενάριο «όπου όλοι πεθαίνουν στο τέλος», είτε ένα «τσεχωφικό» σενάριο «όπου όλοι είναι απογοητευμένοι, άλλος λιγότερο, άλλος περισσότερο, αλλά ζωντανοί». Δυστυχώς για το Ισραήλ, ο  Αριέλ Σαρόν δεν ταιριάζει με τον Τσέχωφ.
            Τα εγκλήματα και οι αδικοπραγίες περίσσεψαν στους «Αγίους Τόπους», Εβραίων, Μουσουλμάνων και Χριστιανών. Το Όρος του Ναού (Χαράμ αλ-Σαρίφ), το τέμενος Αλ-Ακσά (705–715), ο Τρούλος (ή Θόλος) του Βράχου, το Δυτικό τείχος, ο Ναός του Πανάγιου Τάφου, ο κήπος της Γεσθημανής, οι Τάφοι των Βασιλέων και το Όρος των Ελαιών, τόποι λατρείας και σεβασμού στο Θεό και στο συνάνθρωπο δεν  ησυχάζουν εδώ και εκατονταετίες. Tα τελευταία χρόνια όμως, η ωμή βία και η υποκρισία έχουν ξεπεράσει κάθε προηγούμενο.
             Η Αγία Πόλη, η Ιερουσαλήμ, πέρασε διαδοχικά στα χέρια των Βαβυλωνίων, των Περσών, των Ελλήνων, των Σελευκιδών, των Πτολεμαίων και των Ρωμαίων και γνώρισε διαδοχικές καταστροφές, αλλά πάντοτε αναστηλωνόταν. Η Παλαιστίνη κατακτήθηκε από Βυζαντινούς (330-640 μ.χ.), από Άραβες (7ο αιώνα μ.χ.), Σελτζούκους Τούρκους (1071 μ.χ.), Σταυροφόρους Ευρωπαίους (1099 - 1187μ.χ.), Μαμελούκους Αιγύπτιους (περί το 1250 - 1516 μ.χ.), Οθωμανούς (1516-1831), Αιγύπτιους (1831-1841) και πάλι Οθωμανούς/Τούρκους (1841 - 1917), ενώ διετέλεσε βρετανικό προτεκτοράτο μεταξύ 1920 - 1948.  Δηλαδή η περιοχή της Παλαιστίνης παρέμεινε ως επί το πλείστον μουσουλμανική κατά την πλειονότητα των κατοίκων της από το 1270 μ.Χ. έως και τον 20ο αιώνα.
            Το 1922 ο αραβικός πληθυσμός της Παλαιστίνης εκτιμάται σε 600.000 άτομα και ο εβραϊκός σε 84.000. Έντεκα χρόνια μετά την κατάληψη της εξουσίας από τον Χίτλερ στη Γερμανία, για όσους Εβραίους δεν μπόρεσαν να πάρουν βίζα για τις Η.Π.Α., η Παλαιστίνη αποτελεί καταφύγιο. Μεταξύ 1929 κα 1939 η Παλαιστίνη δέχεται 250.000 Εβραίους έποικους, εκ των οποίων το 25% από την Γερμανία. Η μοίρα επιφύλαξε στο ναζισμό, που εξόντωσε 6.000.000 Εβραίους πολίτες της Ευρώπης στα κρεματόρια και στους θαλάμους αερίων, να γίνει και η βασική αιτία της ίδρυσης του κράτους του Ισραήλ, εφαρμόζοντας μεθόδους που θυμίζουν αυτές που οι ίδιοι υπέστησαν από τους ναζί !        
            Ο Εβραϊκός εθνικισμός, ο οποίος είναι γνωστός ως σιωνισμός, προσβλέπει πλέον στην δημιουργία ενός κράτους με ένα εδαφικό όραμα, στην ανάδειξη της έννοιας του λαού, στη δύναμη της ενιαίας γλώσσας και στην ιστορία, τους μύθους και τα όνειρα. Φυσικά σε βάρος των Αράβων κατοίκων της περιοχής, αδιαφορώντας για το κόστος των επιλογών σε ανθρώπινες ζωές και αξίες, όπως αποδεικνύεται από τα γεγονότα. 
             Το τυφλό μίσος και το πάθος των «χειρότερων» στην εξουσία κυριαρχεί, έναντι των συνετών και μετριοπαθών πολιτικών που συγκυριακά έρχονται στην εξουσία. Η θρησκευτική προκατάληψη  υποδαυλίζει τις προσπάθειες για ειρήνευση στην περιοχή, είναι άλλωστε εντελώς απαραίτητη για την αιτιολόγηση των ανομιών και των εγκλημάτων που διαπράττονται στο βωμό της «πίστης»!
              Χαρακτηριστικό παράδειγμα των «χείριστων» που αναρριχήθηκαν στην εξουσία, ο Αριέλ Σαρόν - η    «μπουλντόζα της Νεγκέβ» - μέσα σε 30 χρόνια πολιτικού βίου ποτέ δεν συμπεριφέρθηκε σαν άνθρωπος που αναζητά διευθέτηση της κρίσης, σαν άνθρωπος της ειρήνης. Από τις συμφωνίες στην Αίγυπτο (1978) μέχρι τις συμφωνίες του Όσλο (1993), πάντοτε τορπίλιζε με την ψήφο του κάθε αισιόδοξο κείμενο σχετικά με την  ειρηνική διευθέτηση των διαφορών. 
               Μετά τα γεγονότα της 11ης Σεπτεμβρίου, ό άλλος κυρίαρχος της πολιτικής του Ισραήλ, Μπέντζαμιν Νετανιάχου, δήλωνε στην El Pais. Ερώτηση: «Μιλάτε για μια αυτοκρατορία της τρομοκρατίας, ποιοι την  αποτελούν;» Απάντηση : «Κατ΄ αρχάς το Ιράν.[…]  Στη συνέχεια το Ιράκ και άλλα Αραβικά κράτη. Και φυσικά το καθεστώς Αραφάτ που έχει μεταμορφωθεί σε ένα εργοστάσιο τρομοκρατίας. Αυτός ανέπτυξε τις τακτικές από τις οποίες  εμπνεύστηκε ο Μπιν Λάντεν».
                 Από τις δύο πολιτικές φιγούρες που κυριαρχούν στο Ισραήλ τα τελευταία 30 χρόνια, συμπεραίνει κανείς, ότι η ειρήνη και η συνύπαρξη  δεν έχει καμία τύχη στην Παλαιστίνη.
                 Ο Μαρουάν Μπαργούτι, μέλος του Παλαιστινιακού Νομοθετικού Συμβουλίου και αρχηγός της Φατάχ   στη Δυτική Όχθη, γράφει σε άρθρο του στην Washington Post στις 16 Ιανουαρίου του 2001: «Εάν το Ισραήλ διατηρεί το δικαίωμα να μας βομβαρδίζει με F-16 και ελικόπτερα, δεν θα πρέπει να εκπλήσσεται που οι Παλαιστίνιοι προσπαθούν να προμηθευτούν αμυντικά όπλα για να καταρρίψουν αυτά τα αεροπλάνα. Και μπορεί εγώ ο ίδιος και το κίνημα της Φατάχ [...] να είμαστε αμετακίνητα αντίθετοι στις επιθέσεις κατά αμάχων στο εσωτερικό του Ισραήλ […], διατηρώ όμως το δικαίωμα να προστατευτώ, να αντισταθώ στην κατοχή της χώρας μου […]. Αν αναμένεται από τους Παλαιστίνιους να διαπραγματευτούν υπό καθεστώς κατοχής, θα πρέπει τότε το Ισραήλ να δεχθεί να διαπραγματευτεί ενόσω αντιστεκόμαστε στην κατοχή.»
                «Δεν είμαι ούτε τρομοκράτης, ούτε φιλειρηνιστής», συνέχιζε. «[…] Είμαι απλά συνηθισμένος Παλαιστίνιος που διεκδικεί ό,τι διεκδικούν όλοι οι καταπιεσμένοι: το δικαίωμα να βοηθήσω εαυτό μου αφού δεν υπάρχει καμία άλλη εξωτερική βοήθεια. […] Αυτή η αρχή μπορεί βέβαια να οδηγήσει στη δολοφονία μου. Για αυτόν τον λόγο θα ήθελα να ξεκαθαρίσω τη θέση μου ώστε ο θάνατος μου να μην είναι […] ένας αριθμός παραπάνω “ στον πόλεμο του Ισραήλ κατά της τρομοκρατίας”. Επί έξι χρόνια ήμουν πολιτικός κρατούμενος στις Ισραηλινές φυλακές όπου βασανίστηκα κρεμασμένος με τα μάτια δεμένα, ενώ ένας Ισραηλινός χτυπούσε τα γεννητικά μου όργανα με το γκλομπ. Όταν όμως το 1994 πίστεψα ότι το Ισραήλ μιλούσε σοβαρά για τον τερματισμό της κατοχής, έγινα ένας ακάματος υπερασπιστής της ειρήνης […]. Εξακολουθώ να επιδιώκω την ειρηνική συνύπαρξη δύο ίσων και ανεξάρτητων χωρών, του Ισραήλ και της Παλαιστίνης, που θα βασίζεται στην ολοκληρωτική αποχώρηση από τα παλαιστινιακά εδάφη που κατελήφθησαν το 1967 και στον δίκαιο διακανονισμό των δεινών των Παλαιστινίων προσφύγων σύμφωνα με τις αποφάσεις του ΟΗΕ. Δεν θέλω να καταστρέψω το Ισραήλ αλλά να βάλω τέλος στο καθεστώς κατοχής της χώρας μου.» (Mouna Naim, 17 Απριλίου 2002.)
              Τα τελευταία αποτρόπαια γεγονότα στη Γάζα με θύματα μικρά παιδιά και αμάχους, ο αδιανόητος βομβαρδισμός σχολείων και νοσοκομείων, η εκκωφαντική σιωπή του Χριστιανικού κόσμου απέναντι στα φαινόμενα τυφλής βίας  του σιωνιστικού εθνικισμού, δηλώνουν ξεκάθαρα ότι η διευθέτηση του Παλαιστινιακού ζητήματος είναι το τελευταίο πράγμα που απασχολεί την δύναμη που ωθεί τις εξελίξεις.
              Το «δίκαιο της πυγμής» μόνο προσωρινά διαμορφώνει τις καταστάσεις! Αργά ή γρήγορα, νομοτελειακά, «το κακό πάντα στην αρχή θριαμβεύει και στο τέλος πάντα νικάται, σκληρός και απαραβίαστος νόμος της φύσης, αν δεν υπήρχε ο κόσμος από χιλιετίες θα είχε χαθεί»! (Ν. Καζαντζάκης).

           Δεν πιστεύω πως υπάρχει άνθρωπος που πιστεύει σε Θεό, ενώ διαπράττει, υποθάλπει, ή ανέχεται τέτοιου είδους εγκλήματα.

      Βέροια 11/8/2014                                                     Ουρσουζίδης Ν. Γιώργος
Continue reading

Ακτιβιστής στις 0

Tουλάχιστον 1.500 Παλαιστίνιοι, κυρίως άμαχοι μεταξύ των οποίων και 200 παιδιά, έχουν σκοτωθεί τις τελευταίες ημέρες στη Γάζα, ενώ εκαντοντάδες χιλάδες είναι οι τραυματίες. Η ανάγκη για σε φαρμακευτική βοήθεια είναι τεράστια και επιτακτική.
Συγκεντρώνουμε φαρμακευτικό υλικό και καλούμε όλους τους συμπολίτες μας, καθώς και τους φορείς, να συνεισφέρουν σε αυτή την προσπάθεια δίνοντας ότι επιθυμούν από την παρακάτω λίστα στα κατά τόπους δημοτικά καταστήματα, στο Κέντρο Υγείας Θέρμης ή στο Γραφείο Πολιτικής Προστασίας που βρίσκεται στο κτίριο της οικονομικής υπηρεσίας (οδός Θέρμης – Τριαδίου) άμεσα.

Φάρμακα και υλικά:

Αντιβιώσεις διάφορες

Παυσίπονα

Γάζες

Αναλώσιμα χειρουργικό υλικό (μάσκες, σύριγγες, γάντια, καπέλα, καθετήρες, κλπ)

Betadine

Για περισσότερες πληροφορίες επικοινωνήστε με το
Γρ. Επικοινωνίας του Δήμου Θέρμης, στο τηλ. 2313300745
Continue reading

Ακτιβιστής στις 0
Ο Daniel Barenboim, ο παγκοσμίου φήμης ισραηλινός πιανίστας και διευθυντής ορχήστρας, έχει λάβει την παλαιστινιακή υπηκοότητα και εξέφρασε την πεποίθηση ότι σπάνια το νέο καθεστώς του θα μπορούσε να αποτελέσει ένα μοντέλο για την ειρήνη μεταξύ των δύο λαών.

«Είναι μεγάλη τιμή για μένα να μου προσφερθεί ένα διαβατήριο», είπε αργά το Σάββατο μετά από μια συναυλία με έργα Beethoven σε ρεσιτάλ πιάνου στη Ραμάλα, στην πόλη της Δυτικής Όχθης, όπου έχει δραστηριοποιηθεί εδώ και μερικά χρόνια στην προώθηση των επαφών μεταξύ νεαρών Αράβων και Ισραηλινών μουσικών.

"Το έχω δεχθεί επειδή πιστεύω ότι οι μοίρες ... του ισραηλινού λαού και του παλαιστινιακού λαού είναι άρρηκτα συνδεδεμένες», δήλωσε ο Barenboim. «Είναι ευλογία - ή κατάρα - να ζούμε με τους άλλους και εγώ προτιμώ το πρώτο.".

"Το γεγονός ότι σε έναν Ισραηλινό πολίτη μπορεί να απονεμηθεί ένα παλαιστινιακό διαβατήριο, μπορεί να είναι ένα σημάδι πραγματικά δυνατό», συνέχισε.

Ο πρώην παλαιστίνιος υπουργός Πληροφοριών Μουσταφά Barghouthi, ο οποίος βοήθησε στην οργάνωση της συναυλίας του Σαββάτου, δήλωσε ότι το διαβατήριο είχε εγκριθεί από την προηγούμενη κυβέρνηση της οποίας ήταν μέλος, η οποία αντικαταστάθηκε τον Ιούνιο. Το διαβατήριο είχε πράγματι εκδοθεί πριν από περίπου έξι εβδομάδες, πρόσθεσε.

Γεννημένος στην Αργεντινή, ο Barenboim, 65 χρόνων, είναι μια αμφιλεγόμενη προσωπικότητα στην θετή πατρίδα του, τόσο για την προώθηση του συνθέτη του 19ου αιώνα Richard Wagner - του οποίου η μουσική και τα αντισημιτικά κείμενα επηρέασαν τον Αδόλφο Χίτλερ - αλλά και η δημοσιοποιημένη αντίθεσή του με την Ισραηλινή πολιτική στα παλαιστινιακά εδάφη.

Ερωτηθείς σχετικά με τις παρατηρήσεις του Προέδρου των ΗΠΑ George W. Μπους την περασμένη εβδομάδα για μια επίσκεψη στην περιοχή που η ειρήνη θα μπορούσε να υπογραφεί φέτος, ο Barenboim προειδοποίησε για τον κίνδυνο να αυξηθούν υπέρμετρα οι ελπίδες γι' αυτό.

"Θα ήταν απολύτως φρικτό αν τώρα, με καλές προθέσεις, επικρατήσουν προσδοκίες που δεν θα είναι σε θέση να εκπληρωθούν», δήλωσε ο Barenboim. "Τότε θα βυθιστεί σε ακόμη μεγαλύτερη ύφεση η υπόθεση της ειρήνης."

Αν και ο ίδιος απέρριψε την πρόταση να διαδραματίσει πολιτικό ρόλο, ο πρώην μουσικός διευθυντής της Συμφωνικής Ορχήστρας του Σικάγου πήρε μια δήλωση με εντυπωσιακό τηλεφώνημα του Μπους προς στην Ιερουσαλήμ την περασμένη εβδομάδα, για το "σταμάτημα της κατοχής".

«Τώρα, ακόμη και δεν είναι πολύ έξυπνοι άνθρωποι λένε ότι η κατοχή πρέπει να σταματήσει", δήλωσε ο Barenboim.

Μαζί με τα τέλη των παλαιστινιακών ακαδημαϊκών Edward Said, ίδρυσε το Divan Orchestra West-Eastern, που αποτελείται από νέους μουσικούς από το Ισραήλ, τα παλαιστινιακά εδάφη και τις γειτονικές αραβικές χώρες.

Continue reading
Εγγραφή σε: Αναρτήσεις (Atom)