Articles by "ΟΗΕ"

Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα ΟΗΕ. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων

Όπως αποκαλύφθηκε σε κείμενο του Γιάννη Αγγελάκη στο news247, ο πρωθυπουργός της χώρας Κυριάκος Μητσοτάκης δεν απάντησε στην επιστολή του ΟΗΕ με την οποία ζητούσε εξηγήσεις για το καθεστώς της εμπορικής εκμετάλλευσης της παρένθετης μητρότητας στην Ελλάδα και το σκάνδαλό με την κλινική γονιμότητας στα Χανιά. Η επιστολή έχει την υπογραφή της ειδικής εισηγήτριας του ΟΗΕ για την καταπολέμηση της βίας κατά των γυναικών και των κοριτσιών, Reem Alsalem, και στάλθηκε στις 8 Ιουλίου 2024.

Η Παρένθετη Μητρότητα στην Ελλάδα στο Μικροσκόπιο του ΟΗΕ

Σύμφωνα με την επιστολή, η Ελλάδα χαρακτηρίζεται ως μία από τις πλέον ανεκτικές χώρες στην Ευρώπη – και πιθανώς παγκοσμίως – στη διαδικασία της παρένθετης μητρότητας. Ο ΟΗΕ εστιάζει σε κρίσιμα ζητήματα, όπως το νομικό πλαίσιο που διέπει τη διαδικασία, η επικράτηση ιδιωτικών δομών, η υλική αποζημίωση και η διαφήμιση σχετικών υπηρεσιών, τα οποία θεωρούνται προβληματικά.

Η επιστολή έθετε προθεσμία 60 ημερών για απάντηση από την ελληνική κυβέρνηση. Σε περίπτωση μη ανταπόκρισης, το θέμα θα παραπεμπόταν στο Γραφείο του Ανώτατου Επίτροπου του ΟΗΕ για τα Ανθρώπινα Δικαιώματα – κάτι που πλέον έχει δρομολογηθεί, λόγω της σιωπής της ελληνικής πλευράς.

Καταγγελίες για Παραβιάσεις Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων

Ο ΟΗΕ διαπιστώνει σοβαρές ανεπάρκειες στη νομοθετική ρύθμιση της παρένθετης μητρότητας στην Ελλάδα, τονίζοντας ότι η προστασία εστιάζεται υπέρμετρα στα δικαιώματα των γονέων-εντολέων, παραμελώντας τις παρένθετες μητέρες και τα παιδιά που γεννιούνται μέσω αυτής της διαδικασίας.

Στην επιστολή επισημαίνεται η «απουσία παρακολούθησης, πρόληψης, δίωξης και τιμωρίας παράνομων πρακτικών» που, σύμφωνα με καταγγελίες, έχουν οδηγήσει σε σοβαρές παραβιάσεις ανθρωπίνων δικαιωμάτων γυναικών που δρουν ως παρένθετες μητέρες, αλλά και των παιδιών τους. Επιπλέον, καταγράφονται «επιβλαβείς επιπτώσεις στα ανθρώπινα δικαιώματα», όπως:
  • Έλλειψη κρατικής εποπτείας των ιδιωτικών κλινικών γονιμότητας.
  • Κίνδυνοι για τη ζωή και την υγεία των παρένθετων μητέρων.
  • Ανεπαρκής εξέταση του συμφέροντος του παιδιού.
  • Πιθανοί δεσμοί με την εμπορία ανθρώπων.
  • Παραβιάσεις της ιδιωτικής ζωής των γυναικών που εμπλέκονται στη διαδικασία.

Υπόθεση Χανίων: Κύκλωμα Παρένθετης Μητρότητας

Ιδιαίτερη μνεία γίνεται σε σοκαριστικές αποκαλύψεις που σχετίζονται με την υπόθεση της κλινικής γονιμότητας στα Χανιά. Σύμφωνα με την επιστολή:
  • Γυναίκες που χρησιμοποιήθηκαν ως παρένθετες μητέρες κρατήθηκαν σε τουλάχιστον 14 διαφορετικές κατοικίες υπό περιορισμό.
  • Επιτηρούνταν και τους επιτρεπόταν να βγαίνουν μόνο για ψώνια ή ιατρικές εξετάσεις.
  • Δεν είχαν καμία ελευθερία κινήσεων, κάτι που εγείρει υποψίες για εξαναγκασμό.
Μιλά για εγκληματική οργάνωση που έδρασε στην κλινική γονιμότητας στα Χανιά:

«…μόλις το περασμένο 2023 η ελληνική αστυνομία εξάρθρωσε ένα εγκληματικό δίκτυο με επίκεντρο μια κλινική γονιμότητας στα Χανιά της Κρήτης, που εμπλέκεται σε παράνομη παρένθετη μητρότητα και εμπορία βρεφών. Η οργάνωση αυτή στρατολογούσε και εκμεταλλευόταν οικονομικά προβληματικές γυναίκες από την Ουκρανία και τη Ρουμανία για να δωρίσουν ωάρια και να γίνουν παρένθετες μητέρες, χρεώνοντας αμοιβές έως και 120.000 ευρώ για την υπηρεσία αυτή.

Αυτά τα επαναλαμβανόμενα περιστατικά είναι παραδειγματικά για την ανάγκη λήψης ειδικών μέτρων που να επιτρέπουν την πρόληψη, τη δίωξη και την τιμωρία της εμπορίας για τους σκοπούς της παρένθετης μητρότητας. Σύμφωνα με το διεθνές δίκαιο, το οποίο δεσμεύει την Κυβέρνηση της Εξοχότητάς σας, απαγορεύεται η εμπορία ανθρώπων με σκοπό την εκμετάλλευση. Η συγκατάθεση του θύματος εμπορίας ανθρώπων για σκοπούς εκμετάλλευσης καθίσταται άνευ σημασίας εάν έχουν χρησιμοποιηθεί οποιαδήποτε μέτρα εξαναγκασμού».

Η Ελλάδα Κέντρο Εκμετάλλευσης Ευάλωτων Γυναικών

Η επιστολή αναφέρει ότι η νομοθεσία επιτρέπει πλέον και σε αλλοδαπές γυναίκες να γίνονται παρένθετες μητέρες, γεγονός που, σύμφωνα με τον ΟΗΕ, αυξάνει τον κίνδυνο εκμετάλλευσης.

Σύμφωνα με τα στοιχεία που παραθέτει:
  • Πάνω από το 60% των παρένθετων μητέρων στην Ελλάδα δεν είναι Ελληνίδες.
  • Οι περισσότερες προέρχονται από χώρες όπως η Βουλγαρία, η Πολωνία, η Γεωργία, η Αλβανία και η Ρουμανία.
  • Η διαδικασία, αν και σύμφωνα με τον νόμο πρέπει να είναι «αλτρουιστική», στην πράξη διεξάγεται για οικονομικό όφελος.
Επιπλέον, γίνεται αναφορά σε περίπτωση όπου παρένθετες μητέρες προσποιούνταν ότι είχαν κοντινή σχέση με τους εντολείς, ώστε να φαίνεται πως η διαδικασία δεν είχε οικονομικό χαρακτήρα. Στην πραγματικότητα, επρόκειτο για νεαρές αλλοδαπές γυναίκες, πολλές από τις οποίες εργάζονταν ως οικιακές βοηθοί στις οικογένειες που τις επέλεγαν.

Σύνδεση με Δίκτυα Εμπορίας Ανθρώπων

Ο ΟΗΕ τονίζει ότι στην Ελλάδα έχουν καταγραφεί περιστατικά δικτύων εμπορίας ανθρώπων που σχετίζονται με την παρένθετη μητρότητα. Συγκεκριμένα, το 2019 και το 2023 εξαρθρώθηκαν τέτοια κυκλώματα.

Το πλέον πρόσφατο αφορά την υπόθεση της κλινικής γονιμότητας στα Χανιά, όπου η αστυνομία αποκάλυψε κύκλωμα που στρατολογούσε οικονομικά ευάλωτες γυναίκες από την Ουκρανία και τη Ρουμανία, τις οποίες εξανάγκαζε να δωρίζουν ωάρια και να γίνονται παρένθετες μητέρες, με τεράστιες αμοιβές που έφταναν έως και 120.000 ευρώ.

ΟΗΕ: «Απαιτούνται Άμεσα Μέτρα»

Σύμφωνα με τον ΟΗΕ, η ελληνική κυβέρνηση είναι υποχρεωμένη, βάσει του διεθνούς δικαίου, να προλαμβάνει και να τιμωρεί την εμπορία ανθρώπων, ανεξαρτήτως της συγκατάθεσης των θυμάτων. Η επιστολή καταλήγει με την αυστηρή προειδοποίηση ότι η Ελλάδα οφείλει να λάβει συγκεκριμένα μέτρα για την πρόληψη, τη δίωξη και την καταστολή της εμπορίας ανθρώπων στο πλαίσιο της παρένθετης μητρότητας.

Η εισηγήτρια του ΟΗΕ έθεσε ευθέως ερωτήματα προς την ελληνική κυβέρνηση, μεταξύ των οποίων:
  • Τι απαντήσεις δίνει η Ελλάδα στις καταγγελίες περί εμπορικής εκμετάλλευσης της παρένθετης μητρότητας;
  • Ποια μέτρα έχουν ληφθεί για τη συλλογή δεδομένων και την παρακολούθηση των κλινικών που πραγματοποιούν διαδικασίες παρένθετης μητρότητας;
  • Πώς διασφαλίζεται το συμφέρον του παιδιού στο νομικό πλαίσιο που διέπει την παρένθετη μητρότητα;
  • Ποια προληπτικά μέτρα εφαρμόζονται για την αποτροπή παραβιάσεων ανθρωπίνων δικαιωμάτων εις βάρος των γυναικών που συμμετέχουν σε αυτές τις διαδικασίες;
  • Τι εγγυήσεις παρέχει η ελληνική νομοθεσία για την προστασία των γυναικών από τη βία και την εμπορία ανθρώπων στο πλαίσιο της παρένθετης μητρότητας;
  • Ποιες ψυχολογικές υποστηρικτικές δομές υπάρχουν για τις γυναίκες που συμμετέχουν σε διαδικασίες παρένθετης μητρότητας;
  • Υπάρχουν καταγεγραμμένες έρευνες και τα αποτελέσματά τους για πιθανά δίκτυα εμπορίας ανθρώπων που σχετίζονται με την παρένθετη μητρότητα;
  • Ποιοι είναι οι ιατρικοί κανόνες που διέπουν τις διαδικασίες παρένθετης μητρότητας, με έμφαση στη συναίνεση των γυναικών και την προστασία των προσωπικών τους δεδομένων;

Η Σιωπή της Κυβέρνησης και η Παρέμβαση του ΟΗΕ

Παρά τις σοβαρές καταγγελίες και τις επίσημες ανησυχίες που διατυπώθηκαν από τον ΟΗΕ, η ελληνική κυβέρνηση δεν απάντησε στα ερωτήματα στην επιστολή της Reem Alsalem.

Ως αποτέλεσμα, το ζήτημα προωθήθηκε στο Γραφείο του Ανώτατου Επίτροπου των Ηνωμένων Εθνών για τα Ανθρώπινα Δικαιώματα, όπου πλέον αναμένεται να εξεταστεί σε ανώτατο επίπεδο.


πηγή

Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου

του Σεργκέι Λαβρόφ

Πριν από 80 χρόνια, στις 4 Φεβρουαρίου 1945, άνοιξε η Διάσκεψη της Γιάλτας, στην οποία οι ηγέτες των νικητριών χωρών του Β' Παγκοσμίου Πολέμου, δηλαδή της ΕΣΣΔ, των Ηνωμένων Πολιτειών και της Μεγάλης Βρετανίας, καθόρισαν τα περιγράμματα του μεταπολεμικού κόσμου. Παρά τις ιδεολογικές τους διαφορές, συμφώνησαν να εξαλείψουν οριστικά τον γερμανικό ναζισμό και τον ιαπωνικό μιλιταρισμό. Οι συμφωνίες που επετεύχθησαν στην Κριμαία επιβεβαιώθηκαν και αναπτύχθηκαν στη Διάσκεψη Ειρήνης του Πότσνταμ τον Ιούλιο-Αύγουστο του 1945.

Ένα από τα αποτελέσματα των διαπραγματεύσεων ήταν η δημιουργία των Ηνωμένων Εθνών (ΟΗΕ) και η υιοθέτηση του Χάρτη του ΟΗΕ, ο οποίος παραμένει μέχρι σήμερα η κύρια πηγή του διεθνούς δικαίου. Οι στόχοι και οι αρχές συμπεριφοράς των χωρών που κατοχυρώνονται στον Χάρτη αποσκοπούν στη διασφάλιση της ειρηνικής συνύπαρξης και της προοδευτικής ανάπτυξής τους. Η βάση του συστήματος Γιάλτα-Πότσνταμ είναι η αρχή της κυρίαρχης ισότητας των κρατών: κανένα από αυτά δεν μπορεί να διεκδικήσει δεσπόζουσα θέση, όλα είναι τυπικά ίσα, ανεξάρτητα από το μέγεθος της επικράτειάς τους, τον πληθυσμό, τη στρατιωτική τους ισχύ ή άλλα συγκριτικά κριτήρια.

Το σύστημα Γιάλτα-Πότσνταμ, με τα πλεονεκτήματα και τις αδυναμίες του, που συζητούνται ακόμη μεταξύ των ειδικών, έχει προσφέρει ένα κανονιστικό και νομικό πλαίσιο για τη λειτουργία του διεθνούς συστήματος εδώ και οκτώ δεκαετίες. Η παγκόσμια τάξη πραγμάτων με επίκεντρο τον ΟΗΕ εκπληρώνει τον πρωταρχικό της ρόλο, δηλαδή την αποτροπή ενός νέου παγκόσμιου πολέμου. Είναι δύσκολο να μην προσυπογράψουμε την άποψη ότι « τα Ηνωμένα Έθνη δεν μας οδήγησαν στον παράδεισο, αλλά μας έσωσαν από την κόλαση ».1 . Το δικαίωμα αρνησικυρίας, που κατοχυρώνεται στον Χάρτη, το οποίο δεν αποτελεί προνόμιο αλλά ειδική ευθύνη για τη διατήρηση της ειρήνης, χρησιμεύει ως ισχυρό προπύργιο κατά της λήψης μη ισορροπημένων αποφάσεων και δημιουργεί χώρο για την αναζήτηση συμβιβασμών που βασίζονται σε ισορροπία συμφερόντων. Ως πολιτικός «πυρήνας» του συστήματος Γιάλτα-Πότσνταμ, τα Ηνωμένα Έθνη είναι η μόνη παγκόσμια πλατφόρμα για την ανάπτυξη συλλογικών απαντήσεων σε κοινές προκλήσεις, είτε για τη διατήρηση της διεθνούς ειρήνης και ασφάλειας είτε για την προώθηση της κοινωνικοοικονομικής ανάπτυξης.

Στον ΟΗΕ, με βασικό ρόλο της ΕΣΣΔ, ελήφθησαν ιστορικές αποφάσεις, θέτοντας τα θεμέλια του πολυπολικού κόσμου που αναδύεται μπροστά στα μάτια μας. Αναφέρομαι ιδιαίτερα στη διαδικασία αποαποικιοποίησης, η οποία εφαρμόστηκε νόμιμα με την υιοθέτηση, με πρωτοβουλία της Σοβιετικής Ένωσης το 1960, της Διακήρυξης για τη χορήγηση της ανεξαρτησίας σε χώρες και λαούς της αποικίας. Εκείνη την εποχή, δεκάδες λαοί, προηγουμένως κάτω από τον ζυγό των μητροπόλεων, απέκτησαν για πρώτη φορά την ανεξαρτησία τους και την ευκαιρία να οικοδομήσουν το δικό τους κράτος. Σήμερα, μερικές από αυτές τις πρώην αποικίες φιλοδοξούν να γίνουν κέντρα εξουσίας στον πολυπολικό κόσμο, ενώ άλλες αποτελούν μέρος ομάδων ολοκλήρωσης σε περιφερειακή ή ηπειρωτική κλίμακα.

Όπως σωστά γράφουν οι Ρώσοι ερευνητές, κάθε διεθνής θεσμός είναι, πρώτα απ 'όλα, ένα « μέσο περιορισμού του φυσικού εγωισμού των κρατών ».2 . Ο ΟΗΕ, με το περίπλοκο σύνολο κανόνων του με τη μορφή του Χάρτη, που συμφωνήθηκε και εγκρίθηκε με συναίνεση, δεν αποτελεί εξαίρεση. Αυτός είναι ο λόγος που η τάξη που βασίζεται στον ΟΗΕ ονομάζεται τάξη βασισμένη στο διεθνές δίκαιο, πραγματικά καθολική, και κάθε κράτος αναμένεται να σέβεται αυτόν τον νόμο. Η Ρωσία, όπως και τα περισσότερα μέλη της παγκόσμιας κοινότητας, δεν είχε ποτέ πρόβλημα με αυτό, αλλά η μορφή της διακρατικής αλληλεπίδρασης που βασίζεται στο σεβασμό του διεθνούς δικαίου δεν ήταν ποτέ γούστο της Δύσης, η οποία δεν έχει ανακάμψει από το σύνδρομο της εξαιρετικότητας και έχει συνηθίσει να ενεργεί σύμφωνα με τη νεοαποικιακή λογική, δηλαδή να ζει σε βάρος των άλλων.

Αυτό εξέφρασε ξεκάθαρα η πρώην αναπληρώτρια υπουργός Εξωτερικών των ΗΠΑ Βικτόρια Νούλαντ, η οποία παραδέχτηκε σε συνέντευξή της, με χαρακτηριστική ειλικρίνεια, ότι « η Γιάλτα δεν ήταν καλή λύση για τις Ηνωμένες Πολιτείες, δεν έπρεπε να την αποδεχτούν ». Αυτή η ομολογία εξηγεί πολλά για τη συμπεριφορά των Ηνωμένων Πολιτειών στη διεθνή σκηνή. Σύμφωνα με τη Victoria Nuland, η Ουάσιγκτον αναγκάστηκε σχεδόν απρόθυμα να αποδεχθεί τη μεταπολεμική παγκόσμια τάξη πραγμάτων το 1945, και ακόμη και τότε θεωρήθηκε ως βάρος από τις αμερικανικές ελίτ. Αυτό το αίσθημα προκάλεσε την πολιτική της Δύσης για αναθεώρηση της τάξης Γιάλτα-Πότσνταμ. Αυτή η διαδικασία ξεκίνησε με την περιβόητη ομιλία Fulton του Winston Churchill το 1946, η οποία κήρυξε ουσιαστικά τον Ψυχρό Πόλεμο στη Σοβιετική Ένωση. Θεωρώντας τις συμφωνίες Γιάλτα-Πότσνταμ ως τακτική παραχώρηση, οι Ηνωμένες Πολιτείες και οι σύμμαχοί τους δεν σεβάστηκαν ποτέ τη θεμελιώδη αρχή του Χάρτη των Ηνωμένων Εθνών για την κυριαρχική ισότητα των κρατών.

Η Δύση είχε την ευκαιρία να αλλάξει, να δείξει σοφία και προνοητικότητα σε μια κρίσιμη στιγμή, όταν η Σοβιετική Ένωση και το σοσιαλιστικό στρατόπεδο κατέρρευσαν. Κυριάρχησαν όμως τα εγωιστικά ένστικτα. Μεθυσμένος από τη «νίκη στον Ψυχρό Πόλεμο», ο Πρόεδρος των ΗΠΑ Τζορτζ Μπους διακήρυξε την 11η Σεπτεμβρίου 1990, σε μια ομιλία του και στα δύο σώματα του Κογκρέσου3 , η έλευση μιας νέας παγκόσμιας τάξης, η οποία, σύμφωνα με τους Αμερικανούς στρατηγούς, σήμαινε την πλήρη κυριαρχία των Ηνωμένων Πολιτειών στη διεθνή σκηνή, ένα «αδιαίρετο παράθυρο ευκαιρίας» για την Ουάσιγκτον να ενεργήσει μονομερώς χωρίς να λαμβάνει υπόψη τους νομικούς περιορισμούς που κατοχυρώνονται στον Καταστατικό Χάρτη του ΟΗΕ.

Μια εκδήλωση αυτής της «τάξης βασισμένης σε κανόνες» ήταν η πολιτική της Ουάσιγκτον να επεκτείνει τη γεωπολιτική της επιρροή στην Ανατολική Ευρώπη, τις εκρηκτικές συνέπειες της οποίας πρέπει να αντιμετωπίσουμε σήμερα στο πλαίσιο της ειδικής στρατιωτικής επιχείρησης.

Με την επιστροφή στην εξουσία στις Ηνωμένες Πολιτείες της κυβέρνησης των Ρεπουμπλικανών υπό τον Ντόναλντ Τραμπ, η σκέψη της Ουάσιγκτον για τις διεθνείς διαδικασίες μετά τον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο έχει λάβει νέα διάσταση. Ο νέος υπουργός Εξωτερικών Μάικ Πομπέο έκανε πολύ εύγλωττες δηλώσεις για αυτό το θέμα ενώπιον της Γερουσίας στις 15 Ιανουαρίου. Το νόημά τους είναι ότι η μεταπολεμική παγκόσμια τάξη δεν είναι μόνο ξεπερασμένη, αλλά έχει μετατραπεί σε όπλο που χρησιμοποιείται ενάντια στα συμφέροντα των ΗΠΑ.4 . Έτσι, όχι μόνο η τάξη Γιάλτα-Πότσνταμ, με κεντρικό ρόλο των Ηνωμένων Εθνών, είναι πλέον ανεπιθύμητη, αλλά και η «τάξη που βασίζεται σε κανόνες», η οποία φαινόταν να ενσαρκώνει τον εγωισμό και την αλαζονεία της Δύσης υπό την ηγεσία της Ουάσιγκτον μετά τον Ψυχρό Πόλεμο. Η στροφή στην Αμερική Πρώτα αντηχεί δυσοίωνα με το σύνθημα της εποχής του Χίτλερ «Deutschland über alles» και η προσπάθεια για «εδραίωση της ειρήνης μέσω της δύναμης» θα μπορούσε να σημάνει το τέλος της διπλωματίας. Για να μην αναφέρουμε το γεγονός ότι αυτές οι δηλώσεις και οι ιδεολογικές κατασκευές δεν δείχνουν κανένα σεβασμό στις διεθνείς νομικές υποχρεώσεις της Ουάσιγκτον βάσει του Χάρτη των Ηνωμένων Εθνών.

Ωστόσο, δεν βρισκόμαστε πλέον στο 1991 ή στο 2017, όταν ο σημερινός ένοικος του Λευκού Οίκου ανέλαβε για πρώτη φορά τα καθήκοντά του. Οι Ρώσοι αναλυτές σωστά σημειώνουν ότι « δεν θα υπάρξει επιστροφή στην παλιά κατάσταση πραγμάτων, την οποία οι Ηνωμένες Πολιτείες και οι σύμμαχοί τους υπερασπίζονταν μέχρι τώρα, επειδή οι δημογραφικές, οικονομικές, κοινωνικές και γεωπολιτικές συνθήκες έχουν αλλάξει αμετάκλητα ». Νομίζω ότι η πρόβλεψη ότι « οι Ηνωμένες Πολιτείες θα καταλάβουν τελικά ότι δεν χρειάζεται να υπερεκτιμούν τον τομέα ευθύνης τους στις διεθνείς υποθέσεις και θα αισθάνονται αρμονικά ως ένα από τα κορυφαία κράτη αλλά όχι πλέον ως ηγεμόνας » είναι επίσης σωστή.

Η πολυπολικότητα ενισχύεται και, αντί να αντιταχθούν σε αυτήν την αντικειμενική διαδικασία, οι Ηνωμένες Πολιτείες θα μπορούσαν, σε μια προβλέψιμη ιστορική προοπτική, να γίνουν ένα από τα υπεύθυνα κέντρα ισχύος μαζί με τη Ρωσία, την Κίνα και άλλες δυνάμεις του παγκόσμιου Νότου, Ανατολής, Βορρά και Δύσης. Στο μεταξύ, φαίνεται ότι η νέα κυβέρνηση των ΗΠΑ θα δοκιμάσει τα όρια της ευελιξίας του τρέχοντος συστήματος με επίκεντρο τον ΟΗΕ για να το λυγίσει προς τα συμφέροντα των ΗΠΑ. Είμαι βέβαιος, ωστόσο, ότι αυτή η κυβέρνηση θα συνειδητοποιήσει γρήγορα ότι η διεθνής πραγματικότητα είναι πολύ πιο πλούσια από τις ιδέες για τον κόσμο που μπορούν να χρησιμοποιηθούν χωρίς συνέπειες σε ομιλίες που προορίζονται για το αμερικανικό κοινό και τους υπάκουους γεωπολιτικούς συμμάχους του.

Εν αναμονή αυτής της επίγνωσης, συνεχίζουμε με τους ομοϊδεάτες μας συναδέλφους την επίπονη δουλειά με στόχο τη δημιουργία των συνθηκών για την προσαρμογή των μηχανισμών πρακτικής οικοδόμησης των διακρατικών σχέσεων στην πραγματικότητα της πολυπολικότητας, στη διεθνή νομική συναίνεση του συστήματος Γιάλτα-Πότσνταμ που κατοχυρώνεται στον Χάρτη των Ηνωμένων Εθνών.

Αξίζει να σημειωθεί η Διακήρυξη του Καζάν της Συνόδου Κορυφής των BRICS της 23ης Οκτωβρίου 2024, η οποία αντικατοπτρίζει την ενιαία θέση των κρατών της παγκόσμιας πλειοψηφίας σε αυτό το θέμα, επιβεβαιώνοντας ξεκάθαρα « τη δέσμευση για σεβασμό του διεθνούς δικαίου, συμπεριλαμβανομένων των σκοπών και αρχών που κατοχυρώνονται στον Χάρτη των Ηνωμένων Εθνών ως αναπαλλοτρίωτο και θεμελιώδες στοιχείο του ΟΗΕ στο διεθνές σύστημα ».5

Αυτή είναι μια προσέγγιση που διατυπώθηκε από τα κορυφαία κράτη που διαμορφώνουν την εικόνα του σύγχρονου κόσμου και αντιπροσωπεύουν την πλειοψηφία του πληθυσμού του.

Ναι, οι εταίροι μας στον Νότο και την Ανατολή έχουν απολύτως θεμιτές επιθυμίες σχετικά με τη συμμετοχή τους στην παγκόσμια διακυβέρνηση. Σε αντίθεση με τη Δύση, αυτοί, όπως και εμείς, είναι έτοιμοι για ειλικρινή και ανοιχτό διάλογο για όλα τα θέματα.

Η θέση μας για τη μεταρρύθμιση του Συμβουλίου Ασφαλείας του ΟΗΕ είναι γνωστή. Η Ρωσία υποστηρίζει τον εκδημοκρατισμό αυτού του οργάνου διευρύνοντας την εκπροσώπηση της παγκόσμιας πλειοψηφίας – Ασίας, Αφρικής και Λατινικής Αμερικής. Υποστηρίζουμε τα αιτήματα της Βραζιλίας και της Ινδίας για μόνιμη συμμετοχή στο Συμβούλιο, ενώ ταυτόχρονα διορθώνουμε τις ιστορικές αδικίες σε βάρος της αφρικανικής ηπείρου εντός των παραμέτρων που συμφωνήθηκαν από τους ίδιους τους Αφρικανούς. Η κατανομή πρόσθετων εδρών στις χώρες της συλλογικής Δύσης, που ήδη υπερεκπροσωπούνται στο Συμβούλιο Ασφαλείας, είναι αντιπαραγωγική. Σε αυτό το πλαίσιο, η Γερμανία ή η Ιαπωνία, που έχουν εκχωρήσει το μεγαλύτερο μέρος της κυριαρχίας τους σε έναν ξένο προστάτη και αναβιώνουν τα φαντάσματα του ναζισμού και του μιλιταρισμού στις χώρες τους, δεν μπορούν να φέρουν τίποτα νέο στις εργασίες του Συμβουλίου Ασφαλείας του ΟΗΕ.

Είμαστε σταθερά προσηλωμένοι στο απαραβίαστο των προνομίων των μόνιμων μελών του Συμβουλίου Ασφαλείας. Στο πλαίσιο της απρόβλεπτης πολιτικής της δυτικής μειονότητας, μόνο το δικαίωμα αρνησικυρίας μπορεί να διασφαλίσει ότι το Συμβούλιο θα λάβει αποφάσεις που λαμβάνουν υπόψη τα συμφέροντα όλων των μερών.

Η κατάσταση του προσωπικού της γραμματείας του ΟΗΕ, όπου οι Δυτικοί εξακολουθούν να υπερεκπροσωπούνται σε όλες τις βασικές θέσεις, παραμένει προσβλητική για την παγκόσμια πλειοψηφία. Η προσαρμογή της γραφειοκρατίας του ΟΗΕ με τον γεωπολιτικό χάρτη του κόσμου είναι ένα έργο που δεν μπορεί να περιμένει. Η Διακήρυξη του Καζάν BRICS, που αναφέρθηκε παραπάνω, περιέχει πολύ σαφή διατύπωση ως προς αυτό. Ας δούμε πόσο δεκτική θα είναι σε αυτό η ηγεσία του ΟΗΕ, που έχει συνηθίσει να εξυπηρετεί τα συμφέροντα μιας στενής ομάδας δυτικών χωρών.

Όσον αφορά το κανονιστικό πλαίσιο που κατοχυρώνεται στον Χάρτη των Ηνωμένων Εθνών, είμαι πεπεισμένος ότι ανταποκρίνεται καλύτερα και βέλτιστα στις απαιτήσεις της πολυπολικής εποχής. Μια εποχή στην οποία οι αρχές της κυρίαρχης ισότητας των κρατών, της μη ανάμειξης στις εσωτερικές τους υποθέσεις και άλλα θεμελιώδη αξιώματα πρέπει να γίνονται σεβαστά όχι με λόγια αλλά με πράξεις, συμπεριλαμβανομένου του δικαιώματος των λαών στην αυτοδιάθεση στη συναινετική ερμηνεία που κατοχυρώνεται στη Διακήρυξη των Ηνωμένων Εθνών του 1970 . Δεν χρειάζεται να αποδειχθεί ότι μετά το πραξικόπημα του Φεβρουαρίου του 2014, το καθεστώς του Κιέβου δεν αντιπροσωπεύει τους λαούς της Κριμαίας, του Ντονμπάς και της Νοβορόσιας, όπως οι δυτικές μητροπόλεις δεν αντιπροσώπευαν τους λαούς των αποικιακών εδαφών που εκμεταλλεύτηκαν.

Οι προσπάθειες βάναυσης ανασυγκρότησης του κόσμου για τα δικά του συμφέροντα, κατά παράβαση των αρχών του ΟΗΕ, μπορούν να οδηγήσουν σε ακόμη μεγαλύτερη αστάθεια και αντιπαράθεση, ακόμη και σε καταστροφικά σενάρια. Στο σημερινό επίπεδο αντιπαράθεσης στις διεθνείς υποθέσεις, μια αλόγιστη απόρριψη του συστήματος Γιάλτα-Πότσνταμ με πυρήνα τη μορφή του ΟΗΕ και του Χάρτη του θα οδηγήσει αναπόφευκτα στο χάος.

Λέγεται συχνά ότι δεν είναι σκόπιμο να μιλάμε για την επιθυμητή παγκόσμια τάξη πραγμάτων σε συνθήκες όπου συνεχίζονται οι μάχες για την καταστολή των ενόπλων δυνάμεων του ρατσιστικού καθεστώτος του Κιέβου, που υποστηρίζεται από τη συλλογική Δύση. Κατά τη γνώμη μας, μια τέτοια προσέγγιση είναι ύπουλη. Τα περιγράμματα της μεταπολεμικής παγκόσμιας τάξης, που αποτελούν τη ραχοκοκαλιά του Χάρτη των Ηνωμένων Εθνών, συζητήθηκαν από τους Συμμάχους εν μέσω του Β' Παγκοσμίου Πολέμου, ιδίως στη Διάσκεψη των Υπουργών Εξωτερικών της Μόσχας και στη Διάσκεψη των αρχηγών κρατών και κυβερνήσεων της Τεχεράνης το 1943, σε άλλες επαφές μεταξύ των μελλοντικών νικητριών δυνάμεων, μέχρι τη Διάσκεψη της Γιάλτας5 και του Ποτς91.

Από την άλλη πλευρά, οι σύμμαχοι είχαν ήδη μια μυστική ατζέντα, αλλά αυτό δεν μειώνει την αιώνια σημασία των υψηλών καταστατικών αρχών της ισότητας, της μη ανάμειξης στις εσωτερικές υποθέσεις, της ειρηνικής διευθέτησης των διαφορών, του σεβασμού των δικαιωμάτων κάθε ανθρώπου «ανεξαρτήτως φυλής, φύλου, γλώσσας και θρησκείας». Το γεγονός ότι η Δύση, όπως φαίνεται ξεκάθαρα σήμερα, υπέγραψε αυτά τα αξιώματα με απώτερα κίνητρα και τα παραβίασε κατάφωρα τα επόμενα χρόνια, είτε στη Γιουγκοσλαβία, είτε στο Ιράκ, στη Λιβύη είτε στην Ουκρανία, δεν σημαίνει ότι πρέπει να απαλλάξουμε τις Ηνωμένες Πολιτείες και τους δορυφόρους τους από ηθική και νομική ευθύνη και να αποκηρύξουμε τη μοναδική κληρονομιά των ιδρυτών του ΟΗΕ.

Ελπίζω ότι κανείς δεν θα προσπαθήσει να το ξαναγράψει τώρα (με το σύνθημα της απαλλαγής από το απαρχαιωμένο σύστημα Γιάλτα-Πότσνταμ). Ο κόσμος θα βρισκόταν χωρίς κανένα κοινό σημείο αναφοράς αξιών.

Η Ρωσία είναι έτοιμη για έντιμη κοινή εργασία για τον συμβιβασμό της ισορροπίας συμφερόντων και την ενίσχυση των νομικών θεμελίων των διεθνών σχέσεων. Πρωτοβουλία του Ρώσου Προέδρου Βλαντιμίρ Πούτιν το 2020 να πραγματοποιήσει συνάντηση των αρχηγών κρατών των μόνιμων μελών του Συμβουλίου Ασφαλείας του ΟΗΕ, οι οποίοι φέρουν " ειδική ευθύνη για τη διατήρηση του πολιτισμού "6 , με στόχο την καθιέρωση ισότιμου διαλόγου για όλα αυτά τα θέματα. Για γνωστούς λόγους πέρα ​​από τον έλεγχο της Ρωσίας, δεν ευοδώθηκε. Αλλά δεν χάνουμε την ελπίδα μας, ακόμα κι αν η σύνθεση των συμμετεχόντων και η μορφή αυτών των συναντήσεων μπορεί να είναι διαφορετική. Σύμφωνα με τον Ρώσο Πρόεδρο Βλαντιμίρ Πούτιν, το κύριο πράγμα είναι «ναεπιστρέψουμε στην κατανόηση του γιατί δημιουργήθηκε ο ΟΗΕ και να σεβαστούμε τις αρχές που ορίζονται στα καταστατικά έγγραφα».7 . Αυτή ακριβώς θα έπρεπε να είναι η κατευθυντήρια αρχή της ρύθμισης των διεθνών σχέσεων στη σημερινή εποχή της πολυπολικότητας.


  1. Τιμοφέι Μπορντάτσεφ. Ο ΟΗΕ δεν μας πήγε στον παράδεισο, αλλά μας έσωσε από την κόλαση - Στρογγυλό τραπέζι στο πλαίσιο του έργου Εργαστήριο Ιστορικής Μνήμης, τι δεν συνέβη σε εμάς; 26 Νοεμβρίου 2020.
  2. Τιμοφέι Μπορντάτσεφ. Οι θεσμοί (ειδικά ο ΟΗΕ) αποτελούν μέσο περιορισμού του φυσικού εγωισμού των κρατών – Στρογγυλή τράπεζα στο πλαίσιο του έργου Εργαστήριο Ιστορικής Μνήμης, τι δεν μας έχει συμβεί; 26 Νοεμβρίου 2020.
  3. Ομιλία του George H.W. 1990 για τη Νέα Παγκόσμια Τάξη – https://bush41library.tamu.edu/archives/public-papers/2217.
  4. Ορισθέντος Γραμματέας Marco Rubio SFRC Επιβεβαίωση Ακρόασης Γνωμοδοτήσεις. 15 Ιανουαρίου 2025 – https://www.foreign.senate.gov/imo/media/doc/6df93f4b-a88c-89ac-0fac-9b586715afd8/011525_Rubio_Testomony.pdf
  5. 16η Σύνοδος Κορυφής BRICS. Δήλωση του Καζάν. Ενίσχυση της πολυμέρειας για δίκαιη παγκόσμια ανάπτυξη και ασφάλεια. Καζάν, Ρωσία, 23 Οκτωβρίου 2024 – https://brics-russia2024.ru/docs/Казанская_декларация.pdf
  6. Ομιλία του Ρώσου Προέδρου Βλαντιμίρ Πούτιν στο διεθνές φόρουμ «Ας διατηρήσουμε τη μνήμη του Ολοκαυτώματος, ας πολεμήσουμε τον αντισημιτισμό». 23 Ιανουαρίου 2020.
  7. Συνέντευξη Τύπου μετά τις διαπραγματεύσεις Ρωσο-Ιρανικής Συνόδου Κορυφής. 17 Ιανουαρίου 2025.

πηγή:
Ιστορία και Κοινωνία



Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου

Μόλις τέσσερις μέρες πριν η Υπηρεσία Αρωγής και Έργων του ΟΗΕ για τους Παλαιστινίους Πρόσφυγες στην Εγγύς Ανατολή (UNRWA) έκρουσε τον κώδωνα του κινδύνου λόγω των σοβαρών ελλείψεων σε βρεφική γάλα που καταγράφονται στη Λωρίδα της Γάζας.

Όπως αναφέρει στην έκθεσή της, περισσότερα από 8.500 βρέφη εξαρτώνται από τη γάλα σε σκόνη που παρέχεται μέσω της UNRWA, αλλά οι υπάρχουσες προμήθειες είναι ανεπαρκείς. Είναι χαρακτηριστικό πως ένα από τα λιγοστά κέντρα υγείας της UNRWA που παραμένουν σε λειτουργία στο νότιο τμήμα του παλαιστινιακού θύλακα διαθέτει μόλις έξι κουτιά με βρεφικό γάλα.

Περισσότεροι από 200.000 άνθρωποι να εξαρτώνται από αυτό το κέντρο για πρωτοβάθμια υγειονομική περίθαλψη. Η τεράστια έλλειψη προμηθειών θέτει πολλούς – συμπεριλαμβανομένων των βρεφών – σε σοβαρό κίνδυνο, υπογραμμίζει η υπηρεσία του ΟΗΕ για τους παλαιστινίους πρόσφυγες.

Παράλληλα, τονίζει για ακόμη μια φορά ότι η άμεση παράδοση ανθρωπιστικής και η κατάπαυση του πυρός είναι απαραίτητες για να σωθούν ζωές.

Με βάση την απελπιστική και άκρως επικίνδυνη κατάσταση του άμαχου πληθυσμού στη Γάζα κατατέθηκε ψήφισμα στον ΟΗΕ από κοινού Αλγερία, Μπελίζ, Βολιβία, Βραζιλία, Χιλή, Κολομβία, Αίγυπτος, Γουιάνα, Ινδονησία, Ιρλανδία, Ιορδανία, Κουβέιτ, Λιβύη, Μαλαισία, Ναμίμπια, Νορβηγία, Κατάρ, Σαουδική Αραβία, Σλοβενία, Νότια Αφρική, Ισπανία, Υεμένη και το κράτος της Παλαιστίνης. Με βάση αυτό η Γενική Συνέλευση του Οργανισμού Ηνωμένων Εθνών ενέκρινε απόφαση που ζητεί από το Διεθνές Δικαστήριο (ΔΔ) να γνωμοδοτήσει σχετικά με την υποχρέωση του Ισραήλ να στηρίξει ανθρωπιστικά τη Γάζα.

Και μπορεί η πλειοψηφία των κρατών μελών του ΟΗΕ να υπερψήφισε και να ζητά από το Διεθνές Δικαστήριο της Χάγης να γνωμοδοτήσει σχετικά με τις υποχρεώσεις του Ισραήλ έναντι των Παλαιστινίων όσον αφορά την ανθρωπιστική βοήθεια, αλλά η Ελλάδα δεν ήταν με την πλειοψηφία.


Το ψήφισμα υιοθετήθηκε με μεγάλη πλειοψηφία: 137 χώρες τάχθηκαν υπέρ, 12 κατά και 22 απείχαν.

Η Ελλάδα απείχε, φροντίζοντας να μην δυσαρεστήσει τον σύμμαχο της κυβέρνησης, αιμοσταγή Νετανιάχου.

Και το προκλητικότερο από την ντροπιαστική αυτή για τη χώρα μας απαράδεκτη και απάνθρωπη στάση της αποχής στην ψηφοφορία είναι και η άθλια προσπάθεια δικαιολόγηση της πράξης της.

Διαβάστε την επεξήγηση της στάσης της χώρας,όπως δόθηκε από το υπουργείο Εξωτερικών:
«Η σημερινή ψηφοφορία επί του σχεδίου ψηφίσματος με το οποίο ζητείται γνωμοδότηση του Διεθνούς Δικαστηρίου αναδεικνύει για άλλη μια φορά την επείγουσα ανάγκη αντιμετώπισης της πρωτοφανούς κρίσης που λαμβάνει χώρα στη Μέση Ανατολή.

Η Ελλάδα παραμένει προσηλωμένη στο διεθνές δίκαιο και τη διεθνή δικαιοσύνη. Έτσι, μόλις πριν από λίγες ημέρες, στις 11 Δεκεμβρίου 2024, στη 10η Έκτακτη Ειδική Σύνοδο της Γενικής Συνέλευσης, η Ελλάδα υπερψήφισε τα δύο ψηφίσματα για την υποστήριξη της εντολής της UNRWA, καθώς και για την απαίτηση για κατάπαυση του πυρός στη Γάζα.

Πιστεύουμε ότι θα πρέπει να δώσουμε χρόνο στα εμπλεκόμενα μέρη, καθώς και στη διεθνή κοινότητα να δώσουν συνέχεια στα προαναφερθέντα ψηφίσματα και να ενεργοποιηθούν προς την κατεύθυνση της αντιμετώπισης των ζητημάτων που έχουν τεθεί.

Για το λόγο αυτό, αν και συμμεριζόμαστε τις ανησυχίες που διατυπώνονται στο σχέδιο, θα απέχουμε.

Η Ελλάδα ως χώρα της περιοχής, αλλά και ως εκλεγμένο μέλος του Συμβουλίου Ασφαλείας του ΟΗΕ από 1.1.2025 παραμένει έτοιμη να συνδράμει κάθε ειρηνευτική προσπάθεια που συμβάλλει στην προώθηση της τόσο αναγκαίας σταθερότητας και ευημερίας στην περιοχή».


Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου

Το Ισραήλ συνεχίζει την επίθεσή του εναντίον του Παλαιστινιακού λαού στη Λωρίδα της Γάζας σήμερα, μετά και την απροκάλυπτη στήριξη του Τελ Αβίβ, από τις ΗΠΑ που άσκησαν βέτο στο σχέδιο απόφασης του Συμβουλίου Ασφαλείας του ΟΗΕ, που συνεδρίασε χθες, με πρωτοβουλία του Γενικού Γραμματέα του, που ζήτησε έντονα να «κηρυχθεί άμεσα ανθρωπιστική κατάπαυση του πυρός».

Η Χαμάς «καταδίκασε σθεναρά» τις πρώτες πρωινές ώρες το αμερικανικό βέτο, χαρακτηρίζοντας «ανήθικη και απάνθρωπη» τη θέση της Ουάσιγκτον και την «απευθείας συμμετοχή της» στη «σφαγή του λαού μας», με δήλωση του Ιζάτ αρ Ρέσικ, αξιωματούχου του παλαιστινιακού ισλαμιστικού κινήματος.

Ο πρωθυπουργός της Παλαιστινιακής Αρχής Μοχάμεντ Στάγεχ στηλίτευσε με τη σειρά του την «αποτυχία του Συμβουλίου Ασφαλείας να υιοθετήσει σχέδιο απόφασης με στόχο να τερματιστεί η επίθεση εναντίον του λαού μας στη Λωρίδα της Γάζας εξαιτίας της χρήσης του βέτο τους από τις ΗΠΑ», που γι’ αυτόν είναι «ντροπή» και ισοδυναμεί με «νέα λευκή επιταγή στη δύναμη κατοχής να σφαγιάζει, να καταστρέφει και να εκτοπίζει».

Πρόσθεσε πως το βέτο δείχνει ότι οι ΗΠΑ «ψεύδονται» όταν λένε ότι ανησυχούν για τις απώλειες μεταξύ των αμάχων.

Το αμερικανικό βέτο στο Συμβούλιο Ασφαλείας καταδίκασαν πολύ γρήγορα ανθρωπιστικές οργανώσεις, με τους Γιατρούς Χωρίς Σύνορα (Médecins sans frontières, MSF) να κρίνουν ότι η απραξία του κορυφαίου οργάνου του διεθνούς οργανισμού το καθιστά «συνένοχο στη σφαγή» στη Λωρίδα της Γάζας.

Προκλητικές δηλώσεις ΗΠΑ – Ισραήλ

Ο Αμερικανός αναπληρωτής πρεσβευτής στον ΟΗΕ Ρόμπερτ Γουντ είπε πως «δεν υποστηρίζουμε τις εκκλήσεις για άμεση κατάπαυση του πυρός» διότι κατά την άποψη των ΗΠΑ αυτό «απλά θα φύτευε τους σπόρους του επόμενου πολέμου», ενώ καταδίκασε την «ηθική αποτυχία» της απουσίας στο κείμενο καταδίκης των επιθέσεων που εξαπέλυσε η Χαμάς στο ισραηλινό έδαφος την 7η Οκτωβρίου.

Ο υπουργός Εξωτερικών του Ισραήλ, ο Έλι Κόεν, από την πλευρά του, έκρινε πως θα «εμπόδιζε την καταστροφή της τρομοκρατικής οργάνωσης Χαμάς, που διαπράττει εγκλήματα πολέμου και εγκλήματα κατά της ανθρωπότητας» και θα της επέτρεπε «να συνεχίσει να κυβερνά τη Λωρίδα της Γάζας».
Συνεχίζει τις επιθέσεις το Ισραήλ

Ο ισραηλινός στρατός ανακοίνωσε χθες πως έπληξε «πάνω από 450 στόχους» μέσα σε 24 ώρες στη Λωρίδα της Γάζας, δίνοντας στη δημοσιότητα μεταξύ άλλων πλάνα από πλήγματα που εξαπέλυσαν πολεμικά πλοία από τη Μεσόγειο.

Το υπουργείο Υγείας της Χαμάς έκανε λόγο για 40 νεκρούς κοντά στην πόλη της Γάζας (βόρεια) και δεκάδες ακόμη στην Τζαμπάλια και στη Χαν Γιούνις (νότια).

Στη Λωρίδα της Γάζας, οι ισραηλινοί βομβαρδισμοί έχουν στοιχίσει τη ζωή σε 17.487 ανθρώπους, από τους οποίους πάνω από τα δύο τρίτα ήταν γυναίκες, παιδιά και έφηβοι, σύμφωνα με τον πιο πρόσφατο απολογισμό του υπουργείου Υγείας της Χαμάς, που δημοσιοποιήθηκε χθες.

Στη Χαν Γιούνις, την κυριότερη πόλη στο νότιο τμήμα του παλαιστινιακού θυλάκου, ισραηλινό πλήγμα είχε αποτέλεσμα να σκοτωθούν έξι άνθρωποι, ενώ στη Ράφα, στα σύνορα με την Αίγυπτο, άλλο πλήγμα είχε αποτέλεσμα να σκοτωθούν πέντε τη νύχτα.

Σύμφωνα με τον ΟΗΕ, οι μισές και πλέον κατοικίες έχουν υποστεί ζημιές ή έχουν καταστραφεί στον μικρό, εξαιρετικά πυκνοκατοικημένο παλαιστινιακό θύλακα, όπου 1,9 εκατ. άνθρωποι —ή το 85% του πληθυσμού— έχουν αναγκαστεί να εγκαταλείψουν τα σπίτια τους. 


πηγή


Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου

Αυτή η κυβέρνηση των υποτελών, αυτή η κυβέρνηση των διαπλεκόμενων, αυτή η κυβέρνηση του Μητσοτάκη, αυτή η κυβέρνηση των ολίγιστων, αυτή η δουλική κυβέρνηση, αυτή η κυβέρνηση των πεταμένων που υιοθετούν oποιαδήποτε εντολή της "his master voice" αμερικανικής κυβέρνησης.
Αυτή η υποταγμένη κυβέρνηση έδωσε εντολή στους αντιπροσώπους της στον ΟΗΕ, κατά την χθεσινή ψηφοφορία να απέχουν. Να μην πάρουν θέση για την προτεινόμενη ανθρωπιστική εκεχειρία στη Μέση Ανατολή και την άνευ όρων απελευθέρωση όλων των ομήρων.
Ουσιαστικά λοιπόν η Μητσοτακική κυβέρνηση με την αποχή της συντάχθηκε με τους μακελάρηδες του Νετανιάχου που έχουν ισοπεδώσει τη Γάζα κατακρεουργώντας χιλιάδες Παλαιστίνιους και χιλιάδες παιδιά.

Έχει υποχρέωση η αντιπολίτευση να απαιτήσει την παραίτηση των δοτών κυβερνητών μας, που αποδεικνύεται για άλλη μια φορά πως είναι διεκπεραιωτές εντολών των υπερατλαντικών αφεντικών τους.
Έχει υποχρέωση η αντιπολίτευση να ζητήσει συζήτηση στη Βουλή για να καταδικαστεί η αιματοβαμμένη αποχή του Μητσοτάκη.
Έχει υποχρέωση η αντιπολίτευση να αποκαλύψει την πολιτικά, ανθρωπιστικά, αξιακά και ηθικά διαμελισμένη Ευρωπαϊκή Ένωση, που χωρίς να έχει ενιαία στάση ουσιαστικά υποδαύλισε τις δολοφονίες αμάχων πολιτών, που προσυπέγραψε την κολοσιαία ανθρωπιστική καταστροφή ενός πληγωμένου και καταδιωκόμενου λαού.
ΝΤΡΟΠΗ για την Ελλάδα, την Κύπρο, την Ιταλία, την Σουηδία, Νορβηγία, Πολωνία, Ουκρανία, Φινλανδία, Σερβία, Βουλγαρία, Ολλανδία και στις άλλες 34 που απείχαν.

Εγκρίθηκε το ψήφισμα

Εγκρίθηκε το ψήφισμα που ζητά «ανθρωπιστική εκεχειρία» στη Λωρίδα της Γάζας.
Το διεθνές σώμα των 193 μελών υιοθέτησε το (μη δεσμευτικό πάντως) ψήφισμα με 120 υπερ, 14 κατά και 45 αποχές.



Ο γενικός γραμματέας του ΟΗΕ: "Η ιστορία θα μας κρίνει όλους".

"Επαναλαμβάνω την έκκλησή μου για ανθρωπιστική εκεχειρία στη Μέση Ανατολή, την άνευ όρων απελευθέρωση όλων των ομήρων και την παράδοση των άκρως απαραιτήτων εφοδίων, στην κλίμακα που απαιτείται (σ.σ. στη Λωρίδα της Γάζας). Όλοι πρέπει να αναλάβουν τις ευθύνες τους. Αυτή είναι η στιγμή της αλήθειας. Η ιστορία θα μας κρίνει όλους" ανέφερε σε ανάρτησή του στην πλατφόρμα X ο Γκουτέρες.


Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου
(AP Photo/Richard Drew)

Δεν υιοθετήθηκε στο Συμβούλιο Ασφαλείας του ΟΗΕ το σχέδιο ψηφίσματος που κατέθεσε η Ρωσία, ζητώντας «ανθρωπιστική εκεχειρία» και απρόσκοπτη πρόσβαση της ανθρωπιστικής βοήθειας στην πολιορκούμενη από τον ισραηλινό στρατό Λωρίδα της Γάζας.

Το σχέδιο υποστηρίχθηκε από τη Ρωσία, την Κίνα, τα Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα και την Γκαμπόν. ΗΠΑ και Βρετανία το καταψήφισαν, ενώ απείχαν εννέα χώρες-μέλη (Γαλλία, Ελβετία, Αλβανία, Μάλτα, Βραζιλία, Ισημερινός, Γκάνα, Μοζαμβίκη και Ιαπωνία).

Νωρίτερα, η Ρωσία και η Κίνα άσκησαν βέτο στο σχέδιο ψηφίσματος που κατέθεσαν οι ΗΠΑ στο Συμβούλιο Ασφαλείας του ΟΗΕ ζητώντας προσωρινή παύση των εχθροπραξιών μεταξύ Ισραήλ και Χαμάς για «ανθρωπιστικούς λόγους».

Το σχέδιο καταψηφίστηκε επίσης από τα Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα, υποστηρίχθηκε από 10 χώρες-μέλη (ΗΠΑ, Γαλλία, Βρετανία, Ελβετία, Αλβανία, Μάλτα, Ισημερινό, Γκαμπόν, Γκάνα, Ιαπωνία), ενώ Βραζιλία και Μοζαμβίκη απείχαν από την ψηφοφορία.

Πηγή: ΑΠΕ – ΜΠΕ / Reuters



Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου

του Δημήτρη Κωνσταντακόπουλου*

Τον περασμένο Μάιο, ο Οργανισμός Ηνωμένων Εθνών έδωσε στη δημοσιότητα την έκθεσή του με θέμα «Παγκόσμια ανασκόπηση του περιορισμού κινδύνων καταστροφών» (Global Assessment Report on Disaster Risk Reduction, GAR2022). Τα μεγάλα παγκόσμια ΜΜΕ αναφέρθηκαν σε αυτή την έκθεση, κυρίως τονίζοντας το συμπέρασμα ότι ο κόσμος υφίσταται μια επιταχυνόμενα τάση προς φυσικές καταστροφές και οικονομικές κρίσεις. Δεν αναφέρθηκαν όμως στο πιο εκρηκτικό από τα συμπεράσματα της έκθεσης, συμπέρασμα που διατυπώνει για πρώτη φορά σε επίσημο κείμενό του ο ΟΗΕ, ότι δηλαδή ο κόσμος αντιμετωπίζει μια αυξημένη πιθανότητα κατάρρευσης του ανθρώπινου πολιτισμού, των ανθρώπινων κοινωνιών. Σύμφωνα με την έκθεση οι κλιμακούμενες συνέργειες μεταξύ καταστροφών, οικονομικών προβλημάτων και διαταραχής των οικοσυστημάτων αυξάνουν τον κίνδυνο ενός σεναρίου «παγκόσμιας, ολικής (global) κατάρρευσης».

Η έκθεση δεν υποστηρίζει ότι ένα τέτοιο αποτέλεσμα είναι αναπόφευκτο, ούτε προσδιορίζει πόσο κοντά χρονικά μπορεί να βρίσκεται. Αυτό όμως που επισημαίνει είναι ότι χωρίς ριζικές αλλαγές πολιτικής εκεί πηγαίνει ο κόσμος.

Ο ΟΗΕ έχει υιοθετήσει μια σειρά επιδιώξεων (Sustainable Development Goals και το Sendai Framework) που περιλαμβάνουν κοινωνικά, οικονομικά, νομικά, πολιτικά και θεσμικά μέτρα έως το 2030 για τον περιορισμό των κινδύνων καταστροφών. Αλλά ήδη είναι πολύ πιθανό ότι ο κόσμος δεν θα επιτύχει αυτές τις επιδιώξεις. Η αποτυχία οφείλεται στον ρυθμό με τον οποίο οι ανθρώπινες δραστηριότητες επεμβαίνουν στη λειτουργία των φυσικών συστημάτων οδηγώντας σε ξεπέρασμα των «πλανητικών ορίων» στο άμεσο μέλλον.

Η έννοια των πλανητικών ορίων αναπτύχθηκε από το Resilience Centre της Στοκχόλμης το 2009 με σκοπό να παράσχει μια «επιστημονική ανάλυση των κινδύνων αποσταθεροποίησης του συστήματος της Γης σε πλανητική κλίμακα λόγω ανρθωπογενών διαταραχών». Το πλαίσιο αυτό εντοπίζει εννέα οικοσυστήματα που, αν πιεσθούν πέραν ενός ορίου (μιας «κόκκινης γραμμής»), θα περιορίσουν δραματικά τον χώρο ασφαλούς διαβίωσης του Ανθρώπου.

Σύμφωνα με την έκθεση του ΟΗΕ, τουλάχιστον τέσσερα από τα εννέα αυτά οικοσυστήματα βρίσκονται ήδη εκτός του πεδίου ασφαλούς λειτουργίας τους.

Το σύστημα αλλαγών του εδάφους και το σύστημα της κλιματικής αλλαγής βρίσκονται τώρα σε μια ζώνη «αβεβαιότητας αυξανόμενου κινδύνου» εξόδου από το πεδίο ασφαλούς λειτουργίας. Το σύστημα βιοχημικών ροών και το σύστημα νέων οντοτήτων (νέες τεχνητές χημικές ουσίες, υλικά ή οργανισμοί και φυσικά στοιχεία που κινητοποιεί η ανθρώπινη δραστηριότητα όπως βαρέα μέταλλα) έχουν φύγει κατά πολύ από τα όρια ασφαλούς λειτουργίας.

Να σημειώσουμε ότι αρκετοί επιστήμονες διεθνώς εκτιμούν ότι η κατάσταση είναι χειρότερη από όσο αναγνωρίζει ο διεθνής οργανισμός, που συνήθως άλλωστε δέχεται πιέσεις από κυβερνήσεις και ισχυρά οικονομικά συμφέροντα να μην «πανικοβάλλει» το κοινό, οδηγώντας σε πίεση προς αυτά να μεταβάλλουν πολιτική. Για παράδειγμα ο Καθηγητής Will Steffen του Resilience Centre της Στοκχόλμης υποστηρίζει ότι δύο ακόμα κρίσιμα όρια, αυτά που αφορούν την οξείδωση των ωκεανών και την χρήση του ύδατος θα διαρραγούν εντός της τρεχούσης δεκαετίας. Με αυτό τον ρυθμό κινδυνεύουμε να έχουμε ξεπεράσει και τις εννέα «κόκκινες γραμμές» μέχρι το 2030. «Το ανθρώπινο υλικό και οικολογικό αποτύπωμα επιταχύνει την αλλαγή. ‘Ένα πιθανό αποτέλεσμα είναι όταν οι συστημικοί κίνδυνοι γίνονται αλυσσιδωτές καταστροφές τα συστήματα να αντιμετωπίσουν τον κίνδυνο κατάρρευσης», αναφέρει η έκθεση του ΟΗΕ.

Παρόλο που ο κίνδυνος συστημικής κατάρρευσης αναφέρεται σε διάφορα σημεία της έκθεσης αυτής, το σενάριο της «παγκόσμιας κατάρρευσης» δεν εξετάζεται αναλυτικά στην έκθεση, που κάνει όμως αναφορά σε μια άλλη εργασία που δημοσιεύτηκε από το Γραφείο του ΟΗΕ για τον περιορισμό των κινδύνων καταστροφών (Office for Disaster Risk Reduction) με τίτλο «Πανδημίες, Κλιματικές Ακρότητες, Σημεία Καμπής και ο Κίνδυνος Παγκόσμιας Καταστροφής – Πως επηρεάζουν τους παγκόσμιους στόχους». Η εργασία αυτή αναλύει σε βάθος και παρουσιάζει έναν αριθμό σεναρίων, εξετάζοντας τους κινδύνους παγκόσμιας κατάρρευσης επί τη βάσει του πως οι ανθρώπινες δραστηριότητες οδηγούν σε υπέρβαση των ορίων του πλανήτη.

Η εργασία αυτή υπογράφεται από τον Thomas Cernev, ερευνητή στο Κέντρο Μελέτης Υπαρξιακού Κινδύνου του Πανεπιστημίου του Κέιμπριτζ (University of Cambridge’s Centre for the Study of Existential Risk). Το συμπέρασμα της εργασίας είναι ότι αν συνεχίσουμε να κάνουμε αυτά που κάνουμε (‘business as usual’) και αν αποτύχουμε να εφαρμόσουμε δραστικές αλλαγές πολιτικής, ο πολιτισμός του Ανθρώπου βαδίζει αναπόφευκτα προς την κατάρρευση. “Χωρίς φιλόδοξη πολιτική και σχεδόν παγκόσμια υιοθεσία της και επιτυχή εφαρμογή της, ο κόσμος βαδίζει συνεχώς προς το σενάριο της παγκόσμιας κατάρρευσης».

Η εργασία του Cernev εξετάζει τέσσερα σενάρια εξελίξεων: τη «σταθερή Γη», τη «Γη σε αβεβαιότητα», τη «Γη υπό απειλή» και την «Παγκόσμια κατάρρευση». Το πρώτο συνεπάγεται την πραγματοποίηση των παγκόσμιων στόχων που έχει θέσει ο ΟΗΕ για το 2030 (UN’s Sustainable Development Goals και Sendai Framework). ‘Όλα τα άλλα οδηγούν τελικά στο τέταρτο, δηλαδή στην κατάρρευση του πολιτισμού, αν και με διαφορετικούς ρυθμούς.

Χρησιμοποιώντας τις μεθόδους της συστημικής ανάλυσης, η εργασία καταδεικνύει πως το πέρασμα ενός πλανητικού ορίου οδηγεί συστηματικά και στο πέρασμα των άλλων και πως, το πέρασμα του ενός μετά το άλλο από αυτά τα όρια οδηγεί σε αποστεθροποίηση των κοινωνιών και πιθανά γεγονότα GCR.

Ta “γεγονότα GCR” (γεγονότα παγκόσμιου καταστροφικού κινδύνου (Global Catastrophic Risk events) ορίζονται ως εκείνα που μπορούν να οδηγήσουν σε περισσότερους από 10 εκατομμύρια νεκρούς και 10 τρις δολλάρια σε οικονομικές ζημιές.

Στο χειρότερο από τα σενάρια που εξετάζει η έκθεση του Κέιμπριτζ, η παγκόσμια κατάρρευση από την διάρρηξη πολλαπλών πλανητικών ορίων, αυξάνει την πιθανότητα γεγονότων GCR, που μπορούν να προκαλέσουν με τη σειρά τους μια ακολουθία οικονομικών και πολιτικών καταρρεύσεων, που με τη σειρά τους τροφοδοτούν διαδικασίες οικολογικής κατάρρευσης και αυξάνουν τον κίνδυνο πανδημιών και συγκρούσεων (περιλαμβανομένων και πυρηνικών).

Αν και λιγότερο δραματικά, τα δύο ενδιάμεσα σενάρια τείνουν και αυτά, απουσία δραστικών μέτρων αποτροπής στο τέταρτο και χειρότερο. ‘Αλλωστε, πρώτα στοιχεία του τέταρτου σεναρίου είναι ήδη ορατά δια «γυμνού οφθαλμού» σε κάθε στοιχειωδώς πληροφορημένο για την κατάσταση του κόσμου πολίτη.

Μόνο μια δραστική αλλαγή των παγκόσμιων πολιτικών μπορεί να αποτρέψει την κατάρρευση των ανθρώπινων κοινωνιών και του ανθρώπινου πολιτισμού, αν όχι και όλων των ανώτερων βιολογικών συστημάτων της Γης.

Ούτε στην έκθεση του ΟΗΕ, ούτε στην εργασία του Cernev του Κέιμπριτζ αναφέρονται ακριβείς προβλέψεις για τους πιθανούς χρόνους μέχρι την πραγματοποίηση των ενδεχόμενων καταστροφών, αν και τονίζεται ότι «ο χρόνος για αλλαγή πολιτικής είναι τώρα, όχι μετά το 2030». Αρκετοί επιστήμονες πιστεύουν άλλωστε ότι η διαδικασία κατάρρευσης έχει ήδη εκκινήσει, ακόμα και αν είναι προς το παρόν δυνατόν να ελεγχθεί. Σύμφωνα με ανώτερο αξιωματούχο του ΟΗΕ που μίλησε στον τύπο υπό τον όρο της ανωνυμίας, η έκθεση του διεθνούς Οργανισμού έχει υποστεί σοβαρές παρεμβάσεις για να εμφανιστούν τα πράγματα πιο ήπια από όσο πραγματικά είναι. Ο ίδιος δήλωσε ότι «ο κόσμος πέρασε το σημείο μη επιστροφής» και «η έκθεση GAR2022 του Οργανισμού δεν είναι παρά μια αποστεωμένη εκδοχή των όσων περιελάμβαναν τα πρώτα σχέδια».

Παρόλα αυτά, είτε είναι αληθινά είτε όχι, ήδη η έκθεση GAR2022 του Οργανισμού Ηνωμένων Εθνών έχει μια ιστορική σημασία, αφού είναι η πρώτη φορά που ο σημαντικότερος οργανισμός της ανθρωπότητας, με μέλη όλα τα κράτη του κόσμου, υπογραμμίζει τον επερχόμενο κίνδυνο «ολικής κατάρρευσης των κοινωνιών» αν το ανθρώπινο σύστημα εξακολουθεί να βγαίνει εκτός των ορίων του πλανήτη.

Αν όμως οι άνθρωποι – στρουθοκάμηλοι δεν αποφασίσουν να βγάλουν το κεφάλι τους από την άμμο των παγκόσμιων τηλεοράσεων και να δουν κατάματα την πραγματικότητα, η έκθεση δεν θα έχει καμμία σημασία. Δεν θα υπάρχει κανείς για να γράψει πως τελείωσε η ιστορία του Ανθρώπου.


Πηγή: www.amna.gr


Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου

254 Παλαιστίνιοι σκοτώθηκαν από ισραηλινές αεροπορικές επιδρομές



Εγκλήματα πολέμου μπορεί να συνιστούν οι ισραηλινές επιδρομές στη Λωρίδα της Γάζας, όπως δήλωσε σήμερα η Ύπατη Αρμοστής του ΟΗΕ για τα Ανθρώπινα Δικαιώματα, υπογραμμίζοντας ότι δεν έχει λάβει αποδεικτικά στοιχεία ότι τα κτίρια που τέθηκαν στο στόχαστρο χρησιμοποιούνταν για στρατιωτικούς σκοπούς.

«Αν αποδειχθεί πως οι άμαχοι και οι πολιτικοί στόχοι επλήγησαν αδιακρίτως και δυσανάλογα, η επίθεση αυτή μπορεί να συνιστά έγκλημα πολέμου» δήλωσε η Μισέλ Μπατσελέτ κατά την έναρξη μιας έκτακτης συνόδου του Συμβουλίου Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων του ΟΗΕ.

Η σύγκρουση ανάμεσα στη Χαμάς και το Ισραήλ, η τέταρτη από το 2008, ξέσπασε στις 10 Μαΐου με την εκτόξευση από τη Χαμάς ομοβροντίας ρουκετών προς το Ισραήλ σε αλληλεγγύη με τους εκατοντάδες Παλαιστίνιους που τραυματίστηκαν στη διάρκεια πολυήμερων συγκρούσεων με τον ισραηλινή αστυνομία στην Πλατεία των Τζαμιών, στην κατεχόμενη Ανατολική Ιερουσαλήμ. Οι συγκρούσεις ξέσπασαν λόγω της απειλής για έξωση παλαιστινιακών οικογενειών προς όφελος Ισραηλινών εποίκων.

«Αυτή η κλιμάκωση συνδέεται απευθείας με τις διαδηλώσεις και την αυστηρή απόκριση των ισραηλινών δυνάμεων ασφαλείας, κατ΄αρχάς στην Ανατολική Ιερουσαλήμ, στη συνέχεια στο σύνολο των κατεχόμενων παλαιστινιακών εδαφών και στο Ισραήλ» υπογράμμισε η Μπατσελέτ, όπως μεταδίδει το ΑΜΠΕ.

Η ίδια είπε πως τα πυρά ρουκετών που εκτόξευσε η Χαμάς «είναι τυφλά και δεν κάνουν διάκριση ανάμεσα σε στρατιωτικούς και πολιτικούς στόχους, και η χρήση τους συνιστά ως εκ τούτου πρόδηλη παραβίαση του διεθνούς ανθρωπιστικού δικαίου».

Σε ό,τι αφορά τις ισραηλινές αεροπορικές επιδρομές στη Γάζα, είπε η Μπατσελέτ, προκάλεσαν «πολλούς θανάτους και τραυματισμούς μεταξύ των αμάχων» και προξένησαν καταστροφές και ζημιές σε μεγάλη κλίμακα σε περιουσίες.

Πρόκειται κυρίως για κυβερνητικά κτίρια, σπίτια και κτίρια κατοικιών, διεθνείς ανθρωπιστικές οργανώσεις, ιατρικές εγκαταστάσεις, γραφεία μέσων μαζικής ενημέρωσης και δρόμους που επιτρέπουν στους αμάχους να έχουν πρόσβαση σε απαραίτητες υπηρεσίες όπως τα νοσοκομεία, συνέχισε.

Και, «παρά τις διαβεβαιώσεις του Ισραήλ σύμφωνα με τις οποίες ορισμένα από τα κτίρια αυτά στέγαζαν ένοπλες οργανώσεις ή χρησιμοποιούνταν για στρατιωτικούς σκοπούς, δεν έχουμε δει αποδεικτικά στοιχεία για κάτι τέτοιο».

Η ύπατη εκπρόσωπος του ΟΗΕ σημείωσε επίσης πως το γεγονός της εγκατάστασης στρατιωτικών μέσων σε πυκνοκατοικημένες ζώνες αμάχων ή της πραγματοποίησης επιθέσεων από αυτές συνιστά παραβίαση του διεθνούς ανθρωπιστικού δικαίου.

Από τις 10 έως τις 21 Μαΐου, 254 Παλαιστίνιοι σκοτώθηκαν από ισραηλινές αεροπορικές επιδρομές στη Λωρίδα της Γάζας, ανάμεσά τους 66 παιδιά και μαχητές, σύμφωνα με τις τοπικές αρχές. Στο Ισραήλ, τα πυρά ρουκετών που εκτοξεύθηκαν από τη Γάζα κόστισαν τη ζωή σε 12 ανθρώπους, μεταξύ των οποίων ένα παιδί, μια έφηβη και ένας στρατιώτης, σύμφωνα με την αστυνομία.

«Δεν υπάρχει καμία αμφιβολία ότι το Ισραήλ έχει δικαίωμα να υπερασπιστεί τους πολίτες και τους κατοίκους του. Ωστόσο οι Παλαιστίνιοι έχουν κι αυτοί δικαιώματα. Τα ίδια δικαιώματα» επέμεινε η Μπατσελέτ.

Τέλος, ζήτησε από τις ισραηλινές αρχές να βάλουν αμέσως τέλος στη διαδικασία εξώσεων παλαιστινιακών οικογενειών, σύμφωνα με τις υποχρεώσεις του Ισραήλ με βάση το διεθνές δίκαιο.




Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου


Η Ολομέλεια της Γενικής Συνέλευσης του ΟΗΕ υιοθέτησε πριν από λίγες ημέρες την ετήσια Απόφαση για τους Ωκεανούς και το Δίκαιο της Θάλασσας, η οποία, όπως κάθε χρόνο συγκηδεμονεύεται από τη χώρα μας, αναφέρουν διπλωματικές πηγές. Επισημαίνουν ότι στη σχετική ψηφοφορία, την οποία ζήτησε η Τουρκία, την εν λόγω έκθεση υπερψήφισαν 152 χώρες, ενώ 4 (Κολομβία, Μαδαγασκάρη, Νιγηρία και Βενεζουέλα) απείχαν. Η μόνη χώρα που την καταψήφισε ήταν η Τουρκία με τη δικαιολογία ότι η εν λόγω έκθεση κάνει αναφορές στην Σύμβαση του ΟΗΕ για το Δίκαιο της Θάλασσας, σημειώνουν.

Οι ίδιες διπλωματικές πηγές τονίζουν ότι με τη στάση της αυτή η Τουρκία, για μια ακόμα φορά, δείχνει την πλήρη απομόνωση της όσον αφορά στη μη αποδοχή της οικουμενικότητας της Σύμβασης του ΟΗΕ για το Δίκαιο της Θάλασσας, την οποία η συντριπτική πλειοψηφία των κρατών-μελών του ΟΗΕ αναγνωρίζει ότι αποτελεί τμήμα όχι μόνο του συμβατικού αλλά και του εθιμικού διεθνούς δικαίου.


πηγή



Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου



Μάλλον δεν ήταν αυτό που ανέμενε η ελληνική πλευρά η θέση που πήρε (ή μάλλον δεν πήρε) ο ΟΗΕ σχετικά με την οριοθέτηση των θαλάσσιων ζωνών στη Μεσόγειο.

Εμμέσως πλην σαφώς, η Γραμματεία του ΟΗΕ, κάλεσε σε συνδιαλλαγή τις δύο πλευρές Ελλάδα και Τουρκία και ίσως άνοιξε και άλλα παράθυρα με τον σχολιασμό εκπροσώπου της που "συμβούλευσε" πως "σε ορισμένες περιοχές, όπως σε κλειστές ή ημίκλειστες θάλασσες, πρέπει να δοθεί ιδιαίτερη προσοχή στα συμφέροντα τρίτων μερών".

«Η Γραμματεία του ΟΗΕ δεν παίρνει θέση ούτε σχολιάζει θέματα που αφορούν την κυριαρχία, τα δικαιώματα και τις δικαιοδοσίες (χωρών) στις θαλάσσιες ζώνες τους», δήλωσε ο εκπρόσωπος του ΟΗΕ Φαρχάν Χαγκ στην καθιερωμένη ενημέρωση των δημοσιογράφων.

Αυτή ήταν η αντίδραση του ΟΗΕ στις τελευταίες προκλητικές κινήσεις της Άγκυρας και στο αίτημα της Αθήνας για την καταδίκη του συμφώνου Άγκυρας – Τρίπολης για την οριοθέτηση θαλάσσιων ζωνών στην Μεσόγειο.

Τα Ηνωμένα Έθνη περιορίστηκαν να αναφερθούν στη σημασία που έχει Ελλάδα και Τουρκία να έχουν «συνεχή διάλογο» πάνω σε ευαίσθητα θέματα.

Και "Σύμφωνα με τις αρχές του Χάρτη των Ηνωμένων Εθνών, όλες οι διαφορές πρέπει να επιλύονται ειρηνικά», συμπλήρωσε ο Χαγκ.

Διπλωμάτες στη Νέα Υόρκη αναφέρουν πως δεν έχει προγραμματιστεί στο παρόν στάδιο καμία συνάντηση στο Συμβούλιο Ασφαλείας για να συζητηθεί το σύμφωνο Τουρκίας-Λιβύης.
Και σα να μην έφταναν οι αποστάσεις που κρατά ο Διεθνής Οργανισμός άρχισαν θρασύτατα πολιτικοί και δημοσιογράφοι να ψελίζουν (συγκρατημένα ακόμα) αλλά με πολύ θράσος την υιοθέτηση της τουρκικής διεκδίκησης για συνεκμετράλλευση των κοιτασμάτων της θαλάσσιας περιοχής. Γραικύλοι άπαξ - Γραικύλοι πάντα !!!

Στον απόηχο των επιθέσεων που δέχεται από πολιτικούς, επιχειρηματίες και ανώνυμους χρήστες στα social media, η Γκρέτα Τούνμπεργκ απάντησε στους επικριτές της και στους "haters", με μία ανάρτησή της στο Facebook. 

«Οι haters είναι πιο ενεργοί και δραστήριοι από ποτέ, μου επιτίθενται για την εμφάνισή μου, τα ρούχα μου, τη συμπεριφορά μου και τις διαφορές μου. Σκαρφίζονται κάθε πιθανό ψέμα και θεωρία συνωμοσίας (...) θέλουν απελπισμένα να μη μιλάμε για το κλίμα και την οικολογική κρίση» γράφει μεταξύ άλλων η Γκρέτα Τούνμπεργκ. 

«Ειλικρινά δεν καταλαβαίνω γιατί ενήλικες επιλέγουν να σπαταλούν τον χρόνο τους κοροϊδεύοντας και απειλώντας εφήβους και παιδιά επειδή αυτά προωθούν την επιστήμη, όταν θα μπορούσαν να κάνουν κάτι καλό αντ' αυτού». 

Τη Δευτέρα, 16χρονη ακτιβίστρια για το Κλίμα άνοιξε τις εργασίες της Συνόδου των Ηνωμένων Εθνών για το Κλίμα, στη Νέα Υόρκη, καταδικάζοντας την ολιγωρία των ηγετών στην αντιμετώπιση των κινδύνων από την ραγδαία κλιματική αλλαγή. Ο Αμερικανός πρόεδρος Τραμπ αντέδρασε με ένα tweet που επί της ουσίας ειρωνευόταν την Τούνμπεργκ. Αναρτώντας έναν σύνδεσμο του Wired με τις προειδοποιήσεις της ανήλικης ότι ««άνθρωποι υποφέρουν, πεθαίνουν και ολόκληρα οικοσυστήματα καταρρέουν», ο Ντόναλντ Τραμπ επέλεξε να σχολιάσει πως του φαίνεται «ένα πολύ χαρούμενο, νέο κορίτσι που κοιτάζει μπροστά σε ένα λαμπερό και υπέροχο μέλλον. Τόσο όμορφο θέαμα!». 

Άμεση ήταν και η αντίδραση της Τούνμπεργκ που άλλαξε το βιογραφικό της στο Facebook, περιλαμβάνοντας την σκωπτική περιγραφή του Τραμπ. Η ανάρτηση του 45ου προέδρου των ΗΠΑ όμως, πυροδότησε νέο κύμα επιθέσεων στην ανήλικη μαθήτρια που αγωνίζεται για τη σωτηρία του πλανήτη. 
Ακολούθησε ο διευθύνων σύμβουλος του κολοσσού LVMH, Μπερνάρ Αρνό, που κατηγόρησε τη μαθήτρια για «καταστροφολογία». 

Το βράδυ της Τετάρτης όμως, η Τούνμπεργκ ανέβασε μια χαμογελαστή φωτογραφία της στο Facebook με ένα μήνυμά που είχε πολλαπλούς αποδέκτες. 

Αναλυτικά η απάντηση της Τούνμπεργκ 

«Πάμε άλλη μία φορά... Όπως ίσως έχετε παρατηρήσει, οι haters είναι πιο ενεργοί και δραστήριοι από ποτέ, μου επιτίθενται για την εμφάνισή μου, τα ρούχα μου, τη συμπεριφορά μου και τις διαφορές μου. Σκαρφίζονται κάθε πιθανό ψέμα και θεωρία συνωμοσίας. Φαίνεται ότι θα υπερβούν κάθε "γραμμή" για να μας αποσπάσουν την προσοχή, καθώς θέλουν απελπισμένα να μη μιλάμε για το κλίμα και την οικολογική κρίση», γράφει η Γκρέτα Τούνμπεργκ. 

«Το να είναι κανείς διαφορετικός δεν είναι αρρώστια και η σύγχρονη επιστήμη με τα καλύτερα διαθέσιμα μέσα δεν είναι "απόψεις" αλλά διασταυρωμένα δεδομένα. Ειλικρινά δεν καταλαβαίνω γιατί ενήλικες επιλέγουν να σπαταλούν τον χρόνο τους κοροϊδεύοντας και απειλώντας εφήβους και παιδιά επειδή αυτά προωθούν την επιστήμη, όταν θα μπορούσαν να κάνουν κάτι καλό αντ' αυτού. Υποθέτω ότι θα πρέπει, απλά, να νιώθουν ότι απειλούνται από εμάς». 

 «Όμως ο κόσμος ξυπνά. Τα λέμε στους δρόμους την Παρασκευή!», καταλήγει στο μήνυμά της η 16χρονη ακτιβίστρια, καλώντας τους ανήλικους μαθητές ανά την υφήλιο, στο «παγκόσμιο ραντεβού» των «Παρασκευών για το Μέλλον», με μαθητικές πορείες για την ευαισθητοποίηση της πολιτικής ηγεσίας και των πολιτών, που βασικό αίτημα έχουν τη λήψη άμεσων μέτρων για την κλιματική αλλαγή.



Η παθιασμένη ομιλία της Γκρέτα Τούνμπεργκ στη Σύνοδο του ΟΗΕ για το Κλίμα:
«Πώς τολμάτε; Μου κλέψατε τα όνειρά μου και την παιδική ηλικία μου με τα κενά λόγια σας» 

Η Γκρέτα Τούνμπεργκ, η νεαρή ακτιβίστρια από την Σουηδία, άνοιξε τις εργασίες της Συνόδου για το Κλίμα των Ηνωμένων Εθνών στη Νέα Υόρκη, όπου οργισμένη καταδίκασε την ολιγωρία των ηγετών της διεθνούς κοινότητας να λάβουν αποφασιστικά μέτρα στη μάχη εναντίον της κλιματικής αλλαγής. 

«Όλα είναι λάθος. Δεν έπρεπε να είμαι εδώ, έπρεπε να βρίσκομαι στο σχολείο μου, στην άλλη πλευρά του Ατλαντικού» σημείωσε η 16χρονη, με την φωνή της να σπάει από την ένταση, αλλά πάντα δυνατή. 


«Πώς τολμάτε; Μου κλέψατε τα όνειρά μου και την παιδική ηλικία μου με τα κενά λόγια σας». 
«Ο κόσμος υποφέρει, πεθαίνει. Ολόκληρα οικοσυστήματα καταρρέουν, βρισκόμαστε στις αρχές ενός μαζικού αφανισμού κι εσείς για το μόνο που μιλάτε είναι για τα χρήματα, για παραμύθια μας αέναης οικονομικής ανάπτυξης; Πώς τολμάτε;». 


Η σύντομη ομιλία της 16χρονης ακτιβίστριας προκάλεσε αίσθηση, καθώς είναι μία από τις πλέον αιχμηρές που εκφώνησε μετά την άφιξή της στις ΗΠΑ, στα τέλη Αυγούστου. Η Γκρέτα Τούνμπεργκ επανέλαβε τα επιστημονικά δεδομένα που επιβεβαιώνουν την επιτάχυνση του φαινομένου της υπερθέρμανσης του πλανήτη, ενώ στη συνέχεια καταφέρθηκε εναντίον των επικεφαλής κρατών και κυβερνήσεων που ήταν παρόντες στην ίδια Σύνοδο. 

«Μας εγκαταλείψατε. Όμως, οι νέοι αρχίζουν να κατανοούν την προδοσία σας» τόνισε. 

«Εάν εσείς αποφασίσατε να μας εγκαταλείψετε, εγώ σας λέω: δεν θα σας συγχωρήσουμε ποτέ». 
«Ο κόσμος ξυπνάει και η αλλαγή έρχεται, είτε σας αρέσει είτε όχι. Ευχαριστώ» κατέληξε η έφηβη ακτιβίστρια, η οποία καταχειροκροτήθηκε από τους παρευρισκομένους στην αίθουσα της Γενικής Συνέλευσης. 




πηγή

Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου

Κρίσεις, πόλεμοι και διενέξεις διώχνουν όλο και περισσότερους ανθρώπους από τις πατρίδες τους. Διπλασιάστηκε ο αριθμός των προσφύγων τα τελευταία 20 χρόνια. Έρευνα του ΟΗΕ με αναφορές και στην Ελλάδα.
Πίνακας με τις χώρες που έχουν υποδεχθεί τους περισσότερους πρόσφυγες
και τις χώρες από όπου έχουν τραπεί σε φυγή οι περισσότεροι άνθρωποι.
Ο αριθμός των προσφύγων παγκοσμίως είναι ο υψηλότερος των τελευταίων 70 ετών και διπλάσιος απ΄ ό,τι πριν από 20 χρόνια. Σύμφωνα με έρευνα της Ύπατης Αρμοστείας του ΟΗΕ για τους Πρόσφυγες (UNHCR) ο αριθμός των ανθρώπων που πολεμικές συγκρούσεις και διώξεις τους έτρεψαν σε φυγή ανήλθε το 2018 στα 70,8 εκ. άτομα. Οι περισσότεροι πρόσφυγες κατάγονται από τη Συρία (6,7 εκ.), το Αφγανιστάν (2,7 εκ.) και το Νότιο Σουδάν (2,3 εκ.).

Η Γερμανία ανήκει στις χώρες με τον μεγαλύτερο αριθμό αναγνωρισμένων προσφύγων και η Ελλάδα σε αυτές με το μεγαλύτερο αριθμό νέων αιτήσεων για την παροχή ασύλου μετά τις ΗΠΑ, το Περού, τη Γερμανία, τη Γαλλία, την Τουρκία και τη Βραζιλία. Ενώ το 2015 είχαν αιτηθεί άσυλο στην Ελλάδα μόλις 11.400 άτομα, το 2017 ο αριθμός τους αυξάνεται στις 57.000 και το 2018 στις 65.000. Από την εξέλιξη αυτή προκύπτει ότι η Ελλάδα δεν είναι πλέον χώρα διέλευσης προσφύγων προς την υπόλοιπη Ευρώπη, αλλά χώρα προορισμού.


Σχεδόν 138.000 πρόσφυγες και αιτούντες άσυλο στην Ελλάδα

Αιτούντες άσυλο στην Αθήνα
Σύμφωνα με την έρευνα στην Ελλάδα ζουν 48.026 άτομα που έχουν αναγνωριστεί ως πρόσφυγες, 13.434 άτομα με ένα στάτους εφάμιλλο των προσφύγων, 76.099 άτομα που έχουν αιτηθεί άσυλο και 198 άτομα χωρίς υπηκοότητα υπό την προστασία της Ύπατης Αρμοστείας. Ο αριθμός όλων αυτών των ομάδων ανθρώπων ανέρχεται στις 137.757 άτομα. Στη Γερμανία ο αντίστοιχος συνολικός αριθμός ανέρχεται στο 1.447.900 άτομα, στη Γαλλία στις 458.919, στην Ιταλία στις 295.599, στην Ισπανία στις 101.597, στην Κύπρο στις 27.321, στη Μάλτα στις 10.461.

Παγκοσμίως οι χώρες με τους περισσότερους αναγνωρισμένους πρόσφυγες είναι πρώτη η Τουρκία με 3,7 εκ., ακολουθεί το Πακιστάν με 1,4 εκ., η Ουγκάντα με 1,17 εκ., το Σουδάν με 1,07 εκ. και η Γερμανία με 1,06 εκ. Μια διαφορετική εικόνα προκύπτει, αν θέσει κανείς τον αριθμό των προσφύγων σε αναλογία με τον εντόπιο πληθυσμό μιας χώρας.

Υπό αυτό το πρίσμα ο Λίβανος έχει υποδεχθεί ανά 1000 κατοίκους 156 πρόσφυγες, η Ιορδανία 72, η Τουρκία 45, το Τσαντ 29, η Ουγκάντα και το Σουδάν από 26 πρόσφυγες. Μόλις μετά ακολουθεί στην 7η θέση ως πρώτη ευρωπαϊκή χώρα η Σουηδία με 25 πρόσφυγες, ενώ στην 9η βρίσκεται η Μάλτα με 20 και στην 15η η Γερμανία με 13 πρόσφυγες ανά 1000 κατοίκους. Περίπου αυτή η αναλογία ισχύει και για την Ελλάδα.

πηγή

Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου
του Phillip Giraldi, American Herald Tribune,5-1-18

[ O Φίλλιπ Τζιράλντι, υψηλό άλλοτε στέλεχος της CIA, με πλούσια δράση στον Ψυχρό Πόλεμο, διακεκριμένος δημοσιολόγος και προσωπικότητα της παλαιάς αμερικανικής εθνικιστικής Δεξιάς, έχει εστιάσει την προβληματική του τα τελευταία χρόνια στην  κρίσιμη επίδραση του ισχυρού εβραϊκού λόμπι στην διαμόρφωση της εξωτερικής πολιτικής των ΗΠΑ και στις ολέθριες –κατά την εκτίμηση του- συνέπειες αυτής της κατάστασης για τα εθνικά συμφέροντα της χώρας του. Η σχετική αρθρογραφία του είχε πρόσφατα σαν συνέπεια την απόλυσή του από την επιθεώρηση American Conservative, της οποίας ήταν συνεργάτης από πολλά χρόνια. Το παρόν άρθρο, με την επικαιρότητα των συζητήσεων στον ΟΗΕ  περί την απόφαση Τραμπ για την Ιερουσαλήμ, άπτεται τόσο του ύψους όσο και του εύρους  στο οποίο φθάνει η ισραηλινή επιρροή στις ΗΠΑ.]

Παρουσίαση: Μιχαήλ Στυλιανού

Ο πιο πρόσφατος ισχυρισμός ότι ο Ρώσος Πρόεδρος Πούτιν «χειρίζεται» τον Πρόεδρο Τραμπ σαν να ήταν «κεφάλαιο» της ρωσικής μυστικής υπηρεσίας προήλθε από τον πρώην Διευθυντή Εθνικών Μυστικών Υπηρεσιών Τζέιμς Κλάπερ. « Ο Πούτιν ξέρει πώς να χειριστεί ένα κεφάλαιο και αυτό κάνει με τον Πρόεδρο» είπε ο Κλάπερ στο CNN την Δευτέρα.
Ο Κλάπερ, που διετέλεσε Διευθυντής Μυστικών Υπηρεσιών υπό τον πρόεδρο Ομπάμα και ο οποίος έχει πολλάκις μιλήσει μειωτικά για τον Τραμπ τόσο πριν όσο και μετά τις εκλογές του 2016, αποκάλεσε τον Ρώσο πρόεδρο «μεγάλο χειριστή σημαντικών υποθέσεων», που μπορεί να είναι το καλύτερο που έχει λεχτεί για τον Πούτιν από έναν Αμερικανό τέως αξιωματούχο εδώ και αρκετό καιρό.
Ο Κλάπερ ρωτήθηκε από το CNN: «Λέτε ότι η Ρωσία χειρίζεται τον Πρόεδρο Τραμπ ως κεφάλαιό της;». Ο Κλάπερ απάντησε: «΄Ετσι φαίνεται… αυτήν την εικόνα έχω εγώ.” Αργότερα στη συζήτηση ο Κλάπερ έκανε λίγο πίσω, και εξήγησε τα σχόλιά του προσθέτοντας «Το λέω αυτό μεταφορικά.»
Δεν ήταν η πρώτη φορά που ένας τέως ανώτερος αξιωματούχος των μυστικών υπηρεσιών αποφαινόταν ότι ο Τραμπ είναι ένα κεφάλαιο μυστικών πληροφοριών υπό εκμετάλλευση από τους Ρώσους. Κατά την διάρκεια της προεκλογικής εκστρατείας, ο τότε διευθύνων την CIA Μάϊκλ Μόρελ έγραψε ένα άρθρο στους Τάϊμς της Νέας Υόρκης με τίτλο «Διηύθυνα την CIA: Τώρα στηρίζω την Χίλλαρυ Κλίντον.»
Ο Μόρελ υποστήριζε ότι ο Πούτιν, ένας θεληματικός εξ επαγγέλματος  αξιωματικός των μυστικών υπηρεσιών, « είναι εκπαιδευμένος να διαγιγνώσκει τα εύτρωτα σημεία ενός ατόμου και να τα εκμεταλλεύεται… Στον κόσμο των μυστικών υπηρεσιών θα λέγαμε ότι ο Πούτιν στρατολόγησε τον κ. Τραμπ σαν έναν ανύποπτο πράκτορα της Ρωσικής Ομοσπονδίας.» Ο Μόρελ συνέχιζε εξηγώντας πως βάσιζε την κριτική του στην εκτίμηση ότι «ο κ. Τραμπ είχε υιοθετήσει πολιτικές θέσεις σύμφωνες με τα ρωσικά και όχι τα αμερικανικά συμφέροντα.»
΄Εχοντας πράγματι διατελέσει αξιωματικός χειριστής τέτοιων υποθέσεων και όχι σαν τους «ειδικούς» του είδους Κλάπερ και Μόρελ, δεν είμαι σίγουρος τι σημαίνουν αυτά τα «ανύποπτος πράκτορας» και «μεταφορικά». Αλλά θα συμφωνήσω με τον Μόρελ στον ορισμό του Μόρελ ότι ενεργώντας για μια ξένη δύναμη ταιριάζει στην ιδιότητα ενός «πράκτορα επιρροής». Και βάσει αυτής της αρχής νομίζω πράγματι πως υπάρχουν κάποια άτομα στην κυβέρνηση Τραμπ που είναι λίγο-πολύ κατευθυνόμενα από μια ξένη κυβέρνηση και την υπηρεσία κατασκοπίας της και ότι η κυβέρνηση αυτή θα πρέπει να είναι το Ισραήλ.
Θα ήθελα, λόγου χάριν, να πληροφορηθώ περισσότερα για τους δεσμούς που συνδέουν τον γαμπρό του προέδρου και την οικογένειά του με το Ισραήλ και την ηγεσία του. Οι Κούσνερ, όπως αναφέρεται, συνδέονται, πολύ στενά με τον Ισραηλινό πρωθυπουργό Μπέντζαμιν Νετανιάχου, Και εάν οι πληροφορίες των μέσων ενημέρωσης αληθεύουν, έχουν συμβληθεί στην οικονομική υποστήριξη του ισραηλινού εποικισμού στη Δυτική ΄Οχθη, την οποία οι Ηνωμένες Πολιτείες, όπως ο υπόλοιπος κόσμος χαρακτηρίζει παράνομη.
Και είναι επίσης ο Αμερικανός πρεσβευτής στο Ισραήλ, Ντέϊβιντ Φρίντμαν, που είναι γνωστός υποστηριχτής των εποίκων και ο Τζέϊζον Γκρήνμπλατ, ο επιλεγμένος περιφερειακός «διαπραγματευτής». Ποιες είναι ακριβώς οι σχέσεις τους με το Ισραήλ; ΄Εχει κανένας από αυτούς διπλή εθνικότητα; Δεν θα’πρεπε οι Αμερικανοί φορολογούμενοι, που πληρώνουν τους μισθούς και τα έξοδά τους, ενώ επίσης υφίστανται την ζημιά που αυτοί κάνουν στην φήμη της Αμερικής ταυτιζόμενοι μ’ ένα καθεστώς απαρτχάιντ, να γνωρίζουν σε ποιον  είναι πιστοί; ΄Ισως υπάρχει εδώ ανάγκη λίγης διαφάνειας.
Κατά το πρότυπο Μόρελ, οι Κούσνερ, Φρίντμαν και Γκρήνμπλατ θα μπορούσαν όλοι να χαρακτηριστούν πράκτορες επιρροής, εφ’ όσον τα καθήκοντά τους ως Αμερικανών αξιωματούχων φαίνεται να περιλαμβάνουν το να διατηρούν το Ισραήλ ευχαριστημένο αλλά τελώντας  υπό συνεχή εποπτεία για ότι κάνουν. Πόσο συχνά συναντώνται ιδιωτικά με Ισραηλινούς αξιωματούχους; Είναι στελέχη της μυστικής υπηρεσίας παρόντα στις συναντήσεις τους; Τι δεν αναφέρουν πίσω στην Ουάσιγκτον;
Αλλά, η δική μου κατ’ εξοχήν υποψήφια να είναι de facto πράκτορας επιρροής του Ισραήλ είναι η Πρέσβης της Αμερικής στα Ηνωμένα ΄Εθνη Νίκι Χάλι.
Αυτό το απίθανο βίντεο δείχνει την Χάλι να υποκλίνεται και να γλείφει σε μια τεράστια σύναξη του ισραηλινού λόμπι (AIPAC),τον Μάϊο του 2017. Είναι αξιοθέατο:
Η Χάλι το κατέστησε σαφές μιας εξ αρχής ότι είναι απόλυτα αφοσιωμένη στο Ισραήλ και δεν έκανε τίποτα έκτοτε για να αλλάξει αυτή την εντύπωση. Το αντίθετο μάλιστα και σε δραματικό τόνο την περασμένη εβδομάδα, όταν «κατέγραφε ονόματα» και απειλούσε με εκδίκηση οποιαδήποτε χώρα θα είχε την «απρέπεια» να τολμήσει να ψηφήσει εναντίον της καταστροφικής για την Ουάσιγκτον αναγνώρισης της Ιερουσαλήμ ως πρωτεύουσας του Ισραήλ, στην οποία η ίδια συνέβαλε.
Η Χάλι είχε  πρωτοδιακριθεί ως  φανατική υποστηρίκτρια του Ισραήλ από τη θητεία της ως κυβερνήτη της Νότιας Καρολίνας. Μόλις ανέλαβε καθήκοντα στα Ηνωμένα ΄Εθνη, διαμαρτυρήθηκε ότι «Πουθενά η αποτυχία του ΟΗΕ δεν ήταν τόσο συστηματική και τόσο αποτρόπαια όσο στην προκατάληψη εναντίον του στενού συμμάχου μας Ισραήλ». Και υποσχέθηκε ότι « οι μέρες κακολογίας σε βάρος του Ισραήλ ετελείωσαν.» Σε πρόσφατη επίσκεψή της στο Ισραήλ χειροκροτήθηκε και τιμήθηκε από τον πρωθυπουργό Νετανιάχου.
Τον Φεβρουάριο, η Χάλι εμπόδισε την τοποθέτηση του Παλαιστίνιου πρώην πρωθυπουργού Σαλάμ Φαγιάντ σε διπλωματική θέση των Ηνωμένων Εθνών επειδή είναι Παλαιστίνιος. Σε ακρόαση στο Κογκρέσο την περασμένη εβδομάδα ρωτήθηκε γι’ αυτή την απόφαση: «Είναι η θέση της κυβέρνησης ότι η υποστήριξη στο Ισραήλ περιλαμβάνει τον  αποκλεισμό διορισμού στον ΟΗΕ ιδιώτη με υψηλά  προσόντα, παλαιστινιακής εθνικότητας;» Η Χάλι απάντησε ναι, ότι η κυβέρνηση «υποστηρίζει το Ισραήλ» αποκλείοντας κάθε Παλαιστίνιο.
Η Χάλι είναι φυσικά αδυσώπητη κατά της Συρίας και του Ιράν, εκφράζοντας την ισραηλινή προκατάληψη. ΄Εχει δηλώσει πως η αλλαγή καθεστώτος στη Δαμασκό αποτελεί προτεραιότητα για την κυβέρνηση Τραμπ. Μια πρόσφατη εξόρμηση της ενέπλεκε την προειδοποίηση του Λευκού Οίκου ότι «είχε επισημάνει πιθανές προετοιμασίες για μια νέα επίθεση με χημικά από το καθεστώς ΄Ασαντ.» Η Χάλι την αυγάτισε σε ένα μήνυμα στο Τουίτερ: «… νέες επιθέσεις θα καταλογιστούν στον ΄Ασαντ αλλά επίσης στη Ρωσία και στο Ιράν που τον υποστηρίζουν στους σκοτωμούς του λαού του.» Σε κάποιο σημείο η Χάλι προειδοποίησε: « Θέλουμε να δούμε τη Ρωσία να διαλέγει την πλευρά του πολιτισμένου κόσμου απέναντι σε μια κυβέρνηση ΄Ασαντ που τρομοκρατεί κτηνωδώς τον λαό της.»

Θα έπρεπε να σημειώσω πως καμιά από τις πάρα πάνω θέσεις που προβάλλει η Χάλι δεν υπηρετούν το αμερικανικό συμφέρον, ενώ όλες εκφράζουν τις προτιμήσεις του Ισραήλ. Όπως στις περιπτώσεις Κούσνερ, Φρίντμαν και Γκρήνμπλατ, θα ήθελα να πληροφορηθώ πόσο συχνά συναντάται μόνη η Χάλι  με Ισραηλινούς αξιωματούχους και πολύ ειδικώτερα με πράκτορες της μυστικής υπηρεσίας. Παίρνει οδηγίες από την ισραηλινή κυβέρνηση; Είναι πράκτορας επιρροής του Ισραήλ ή απλά εύπιστη ελαφρόμυαλη; Το αμερικανικό κοινό που την πληρώνει και υποχρεώνεται να επωμίζεται τις συνέπειες των ενεργειών της είναι ανάγκη να γνωρίζει.