Παρακάτω θα βρείτε θα βρείτε τη διεθνή πρωτοβουλία 50 ακαδημαϊκών σχετικά με την ΚΥΑ 40494 και το άρθρο 67 του Νόμου 4921. Απευθύνουν πολύ συγκεκριμένα ερωτήματα και επισημάνσεις προς την κυρία Υφυπουργό Δόμνα Μιχαηλίδου βασισμένοι στην επαγγελματική τους συνείδηση και εξειδίκευση.
Αγαπητή κυρία Yφυπουργέ,
Οι υπογράφουσες και υπογράφοντες το παρόν κείμενο, παρακολουθώντας τις αντιδράσεις των πολιτών και συμμετέχοντας στον δημόσιο διάλογο για τις συνέπειες της Κοινής Υπουργικής Απόφασης 40494/3.5.2022 (ΦΕΚ Β' 2302/11-05-2022) και του Νόμου υπ’ αριθμ.: 4921 (Άρθρο 67), κατανοούμε ότι το συγκεκριμένο νομοθέτημα απειλεί τη συνέχιση της ομαλής λειτουργίας του οργανισμού Χαμόγελο του Παιδιού.
Είναι θέμα επαγγελματικής συνείδησης που στηρίζεται στην επιστημονική μας εξειδίκευση σε θέματα παιδικής ηλικίας, κοινωνιολογίας, ψυχολογίας, εκπαίδευσης και ένταξης των νέων να πάρουμε απαντήσεις στα παρακάτω ερωτήματα αποβλέποντας τόσο στη δική μας κατανόηση των επιχειρημάτων που στηρίζουν το σχεδιασμό και τις αποφάσεις του Υπουργείου, όσο και στην ορθή και εμπεριστατωμένη ενημέρωση της κοινής γνώμης.
Γιατί ενδιαφερόμαστε:
Το Χαμόγελο του Παιδιού είναι ένας οργανισμός-σύμβολο ο οποίος στη συλλογική συνείδηση της ελληνικής κοινωνίας έχει ταυτιστεί με την προστασία της παιδικής ηλικίας και τη φροντίδα ευάλωτων παιδιών και νέων ανθρώπων. Το Χαμόγελο του Παιδιού έχει “αγκαλιαστεί” από το σύνολο της ελληνικής κοινωνίας, η οποία στηρίζει και συνδράμει με δωρεές και δραστηριότητες που διαχέουν τη σημασία του έργου που προσφέρεται από τον συγκεκριμένο οργανισμό. Η αποστολή του Χαμόγελου του Παιδιού, οι καινοτόμες για την Ελλάδα υπηρεσίες του στην ανάδοχη φροντίδα παιδιών και εφήβων, το διαρκές έργο του και οι θετικές επιπτώσεις στους νέους ανθρώπους που έχουν βρεθεί υπό τη φροντίδα του έχουν εμπνεύσει εμπιστοσύνη στους Έλληνες πολίτες ανεξαρτήτως ιδεολογικού προσήμου. Θεωρούμε ότι κάθε απόφαση η οποία επηρεάζει τη λειτουργία του Χαμόγελου του Παιδιού και οργανισμών με συναφείς ευθύνες πρέπει να είναι άρτια μελετημένη και να λαμβάνεται με γνώμονα το συμφέρον των παιδιών και των οικογενειών τους.
Τι ρωτάμε την Υφυπουργό και συνάδελφο ακαδημαϊκό:
1. Η εύθραυστη υπόσταση οργανισμών όπως το Χαμόγελο του Παιδιού σε καιρούς έντονης κοινωνικοπολιτικής αστάθειας σε συνδυασμό με την κρισιμότητα του έργου που παρέχεται από Το Χαμόγελο του Παιδιού δημιουργούν ερωτήματα για το τι μέλλει γενέσθαι σε περίπτωση υποβάθμισης ή παύσης των εργασιών του οργανισμού. Συγκεκριμένα, είναι το υπουργείο σε ετοιμότητα να καλύψει τα κενά και τις ανάγκες που θα δημιουργηθούν σε μια τέτοια περίπτωση; Υπάρχει σχέδιο και ποιο είναι αυτό;
2. Ποιες είναι οι έρευνες και βέλτιστες πρακτικές που υπαγορεύουν τις προβλέψεις του νόμου και το σχεδιασμό του υπουργείου;
3. Γιατί υφίσταται και πώς εξηγείται η διάκριση μεταξύ των Νομικών Προσώπων Ιδιωτικού Δικαίου και Νομικών Προσώπων Δημοσίου Δικαίου και εκκλησιαστικών ιδρυμάτων;
4. Σε τοποθέτησή σας στη Βουλή κάνατε διάκριση μεταξύ ιδρυματισμού και ένταξης. Σε ποια δεδομένα στηρίζεται αυτή η τοποθέτηση και πώς ακριβώς το Χαμόγελο του Παιδιού προωθεί τον ιδρυματισμό; Έχει κάνει το Υπουργείο κάποια μελέτη η οποία να δίνει βάση στην συγκεκριμένη τοποθέτηση;
5. Δεδομένης της κρίσιμης και εντατικά μεταβαλλόμενης παγκόσμιας ιστορικής συγκυρίας, γιατί επελέγη αυτή η στιγμή να ανοίξει ο διάλογος σε ένα θέμα τόσο ευαίσθητο για το οποίο ο σχεδιασμός πρέπει να είναι μακρόπνοος και στιβαρός και να λαμβάνει υπόψη του τις νέες σταθερές που αναδύονται και επηρεάζουν τη ζωή των παιδιών;
Κλείνοντας επισημαίνουμε και ρωτούμε:
Το άρθρο 12 της Σύμβασης του ΟΗΕ για τα Δικαιώματα του Παιδιού τονίζει τη σημασία της συμμετοχής των παιδιών στη λήψη αποφάσεων που επηρεάζουν τη ζωή τους. Η Ελλάδα ως υπογράφον κράτος της Σύμβασης ευθυγραμμίζει τις προβλέψεις των νόμων με τις προβλέψεις του συγκεκριμένου κειμένου.
Με ποιο τρόπο ο νόμος και οι διαφαινόμενες αρνητικές επιπτώσεις του στη λειτουργία του Χαμόγελου του Παιδιού προωθούν τα δικαιώματα των παιδιών;
Συγκεκριμένα έχει διεξαχθεί ενδελεχής εκτίμηση των επιπτώσεων του νόμου στα δικαιώματα του παιδιού (Child Rights Impact Assessment) και τι έχει δείξει αυτή η αξιολόγηση;
Διεθνώς η σύγχρονη ακαδημαϊκή έρευνα και οι βέλτιστες πρακτικές πολιτικού σχεδιασμού για τα παιδιά και τους νέους ανθρώπους καταδεικνύουν την κρισιμότητα της “φωνής” τους σε όλο το φάσμα της κοινωνικοπολιτικής δραστηριότητας και διακυβέρνησης. Φρόντισε το υπουργείο να λάβει υπόψη τις εμπειρίες και τη γνώμη των παιδιών-δικαιούχων των υπηρεσιών του Χαμόγελου του Παιδιού; Θα μπορούσε το Υπουργείο να μοιραστεί τα αποτελέσματα αυτής της αξιολόγησης με τους ειδικούς του αντικειμένου και το ευρύ κοινό;
Με ενδιαφέρον και αγωνία περιμένουμε τις απαντήσεις σας και είμαστε στη διάθεσή σας να συνδράμουμε έργα και δράσεις που θα βελτιώσουν την ποιότητα της ζωής των παιδιών και των νέων ανθρώπων στην Ελλάδα.
Είμαστε στη διάθεσή σας για περαιτέρω διάλογο.
Με εκτίμηση:
Θέκλα Αναστασίου, Lecturer in Early Years and Childhood Studies, Education and Social Research Institute, Manchester Metropolitan University.
Γιώργος Ανδρουλάκης, Καθηγητής Κοινωνιογλωσσολογίας και Διδακτικής της Γλώσσας, Παιδαγωγικό Τμήμα Δημοτικής Εκπαίδευσης, Πανεπιστήμιο Θεσσαλίας.
Χρήστος Βαρβαντάκης, Children's Photography Archive, Goldsmiths, University of London.
Αθανάσιος Βοστάνης, Lecturer in Intellectual and Developmental Disabilities, Social Policy, Sociology and Social Research, University of Kent.
Χρήστος Γκόβαρης, Καθηγητής Διαπολιτισμικής Εκπαίδευσης, Παιδαγωγικό Τμήμα Δημοτικής Εκπαίδευσης, Πανεπιστήμιο Θεσσαλίας.
Ειρήνη Γκούσκου, Lecturer in Early Years and Primary Education, The Institute of Education, UCL's Faculty of Education and Society,.
Δέσποινα Δεσλή, Αναπληρώτρια Καθηγήτρια, Παιδαγωγικό Τμήμα Δημοτικής Εκπαίδευσης, Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης.
Ελένη Δημητρέλλου, Lecturer in Education, Graduate School of Education, University of Exeter.
Αναστασία Δημητρίου, Καθηγήτρια, Τμήμα Επιστημών Προσχολικής Αγωγής και Εκπαίδευσης, Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης.
Φωτεινή Διαμαντιδάκη, Associate Professor of Languages Education and Applied Linguistics, Department of Culture, Communication and Media, The Institute of Education, UCL's Faculty of Education and Society.
Γιάννης Ευθυμίου, Lecturer in Education, Department of Education, Brunel University London.
Νικόλαος Γ. Ιντζεσίλογλου, Ομότιμος Καθηγητής, Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης.
Δόμνα (Μίκα) Κακανά, Καθηγήτρια, Τμήμα Επιστημών Προσχολικής Αγωγής και Εκπαίδευσης, Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης.
Λήδα Καμενοπούλου, Associate Professor Psychology and Human Development, The Institute of Education, UCL's Faculty of Education and Society.
Αιμίλιος Καμπουρόπουλος, Καθηγητής, Τμήμα Μουσικών Σπουδών, Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης.
Ευγενία Καταρτζή, Assistant Professor in Education, Faculty of Social Sciences, University of Nottingham.
Λίλα Κοσσυβάκη, CPsychol, Assistant Professor in Severe Profound and Multiple Learning Disabilities, Department of Disability Inclusion and Special Needs, University of Birmingham.
Δαμιανός Κωνσταντινίδης, Καθηγητής, Τμήμα Θεάτρου Σχολή Καλών Τεχνών, Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης.
Στέλλα Λάββα, Αναπληρώτρια Καθηγήτρια, Τμήμα Εικαστικών και Εφαρμοσμένων Τεχνών, Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης.
Αναστασία Λαδά-Χατζοπούλου, Ομότιμη Καθηγήτρια, Τμήμα Αρχιτεκτόνων Μηχανικών, Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης.
Αναστάσιος Λιάμπας, Αναπληρωτής Καθηγητής Παιδαγωγικής και Κοινωνικού Αποκλεισμού, Παιδαγωγικό Τμήμα Δημοτικής Εκπαίδευσης, Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης.
Βάλλη Λύτρα, Reader in Languages in Education, Department of Educational Studies, Goldsmiths, University of London.
Gabriella Macri, Αναπληρώτρια Καθηγήτρια, Τμήμα Ιταλικής Γλώσσας και Φιλολογίας, Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης.
Κώστας Μάγος, Αναπληρωτής Καθηγητής Διαπολιτισμικής Εκπαίδευσης, Παιδαγωγικό Τμήμα Προσχολικής Εκπαίδευσης, Πανεπιστήμιο Θεσσαλίας.
Ελένη Μαριού, Lecturer in Educational Linguistics, School of Education, University of Birmingham.
Μανώλης Μαυρίκης, Professor, UCL Knowledge Lab, The Institute of Education, UCL's Faculty of Education and Society.
Δημήτρης Μαυροσκούφης, Oμότιμος Kαθηγητής, Τμήμα Φιλοσοφίας και Παιδαγωγικής, Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης.
Ειρήνη Μαύρου, Associate Professor (Applied Linguistics), Universidad Antonio de Nebrija.
Αικατερίνη Μουρατίδου, Καθηγήτρια, Τμήμα Επιστήμης Φυσικής Αγωγής και Αθλητισμού, Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης.
Ειρήνη Μπιζά, Associate Professor in Mathematics Education, School of Education & Lifelong Learning, University of East Anglia.
Έλενα Ναρδή, Professor of Mathematics Education, School of Education & Lifelong Learning, University of East Anglia.
Σεβαστή-Μέλισσα Νόλα, Senior Lecturer (Childhood Studies), Department of Sociology, Goldsmiths, University of London.
Ιωάννα Νούλα, Childhood and Education consultant, Visiting Fellow in Children’s Rights and Digital Education, Department of Media and Communications, London School of Economics and Political Science.
Σουζάνα Παντελιάδου, Καθηγήτρια Ειδικής Αγωγής – Μαθησιακών Δυσκολιών, Τμήμα Φιλοσοφίας και Παιδαγωγικής, Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης.
Βασιλική Παπαδοπούλου, Καθηγήτρια, Τμήμα Φιλοσοφίας-Παιδαγωγικής, Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης.
Steven Παπαχρήστου, Lecturer in Psychology, UCL Department of Psychology & Human Development.
Ελπίδα Παυλίδου, Lecturer in Psychology Education, Department of Education, University of York.
Εύα Παυλίδου, Αναπληρώτρια Καθηγήτρια, Ρυθμική και Κινητική Αγωγή, ΤΕΠΑΕ, Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης.
Ιωάννης Πεχτελίδης, Αναπληρωτής Καθηγητής Κοινωνιολογίας της, Παιδαγωγικό Τμήμα Προσχολικής Εκπαίδευσης, Πανεπιστήμιο Θεσσαλίας.
Αικατερίνη-Νίνα Πολυτίμου, Lecturer in Psychology, Department of Psychology and Human Development, The Institute of Education, UCL's Faculty of Education and Society.
Ξενής Σαχίνης, Καθηγητής, Τμήμα Εικαστικών και Εφαρμοσμένων Τεχνών, Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης.
Σπύρος Σπύρου, Professor of Anthropology/Sociology, Department of Social and Behavioral Sciences, European University of Cyprus.
Άρης Στυλιανού, Αναπληρωτής Καθηγητής Φιλοσοφίας, Τμήμα Πολιτικών Επιστημών, Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης.
Άννα Τραϊανού, Professor, Department of Educational Studies, Goldsmiths, University of London.
Παρασκευή Τριανταφυλλοπούλου, Senior Lecturer in Intellectual and Developmental Disability, School of Social Policy, Sociology and Social Research, University of Kent.
Ειρήνη Φλουρή, Professor of Developmental Psychology, Department of Psychology & Human Development, The Institute of Education, UCL's Faculty of Education and Society.
Μαρία Χατζηστυλιανού, Ομότιμη Καθηγήτρια Παιδιατρικής-Ανοσολογίας, Τμήμα Ιατρικής, ΣΕΥ, Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης., πρώην διευθύντρια Β' Πανεπιστημιακής Παιδιατρικής Κλινικής ΑΧΕΠΑ.
Ελένη Χοντολίδου, Αναπληρώτρια Καθηγήτρια Σχολικής Παιδαγωγικής και Λογοτεχνικής Εκπαίδευσης, Τμήμα Φιλοσοφίας και Παιδαγωγικής, Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης.
Τζωρτζίνα Χρήστου, Μεταδιδακτορική ερευνήτρια Κοινωνιολογίας, Τμήμα Κοινωνικών και Πολιτικών Επιστημών, Πανεπιστήμιο Κύπρου.
Φεβρωνία Χριστοδουλίδη, Senior Lecturer in Counselling & Psychotherapy, Department of Professional Psychology, University of East London.
Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου
Αγαπητή κυρία Yφυπουργέ,
Οι υπογράφουσες και υπογράφοντες το παρόν κείμενο, παρακολουθώντας τις αντιδράσεις των πολιτών και συμμετέχοντας στον δημόσιο διάλογο για τις συνέπειες της Κοινής Υπουργικής Απόφασης 40494/3.5.2022 (ΦΕΚ Β' 2302/11-05-2022) και του Νόμου υπ’ αριθμ.: 4921 (Άρθρο 67), κατανοούμε ότι το συγκεκριμένο νομοθέτημα απειλεί τη συνέχιση της ομαλής λειτουργίας του οργανισμού Χαμόγελο του Παιδιού.
Είναι θέμα επαγγελματικής συνείδησης που στηρίζεται στην επιστημονική μας εξειδίκευση σε θέματα παιδικής ηλικίας, κοινωνιολογίας, ψυχολογίας, εκπαίδευσης και ένταξης των νέων να πάρουμε απαντήσεις στα παρακάτω ερωτήματα αποβλέποντας τόσο στη δική μας κατανόηση των επιχειρημάτων που στηρίζουν το σχεδιασμό και τις αποφάσεις του Υπουργείου, όσο και στην ορθή και εμπεριστατωμένη ενημέρωση της κοινής γνώμης.
Γιατί ενδιαφερόμαστε:
Το Χαμόγελο του Παιδιού είναι ένας οργανισμός-σύμβολο ο οποίος στη συλλογική συνείδηση της ελληνικής κοινωνίας έχει ταυτιστεί με την προστασία της παιδικής ηλικίας και τη φροντίδα ευάλωτων παιδιών και νέων ανθρώπων. Το Χαμόγελο του Παιδιού έχει “αγκαλιαστεί” από το σύνολο της ελληνικής κοινωνίας, η οποία στηρίζει και συνδράμει με δωρεές και δραστηριότητες που διαχέουν τη σημασία του έργου που προσφέρεται από τον συγκεκριμένο οργανισμό. Η αποστολή του Χαμόγελου του Παιδιού, οι καινοτόμες για την Ελλάδα υπηρεσίες του στην ανάδοχη φροντίδα παιδιών και εφήβων, το διαρκές έργο του και οι θετικές επιπτώσεις στους νέους ανθρώπους που έχουν βρεθεί υπό τη φροντίδα του έχουν εμπνεύσει εμπιστοσύνη στους Έλληνες πολίτες ανεξαρτήτως ιδεολογικού προσήμου. Θεωρούμε ότι κάθε απόφαση η οποία επηρεάζει τη λειτουργία του Χαμόγελου του Παιδιού και οργανισμών με συναφείς ευθύνες πρέπει να είναι άρτια μελετημένη και να λαμβάνεται με γνώμονα το συμφέρον των παιδιών και των οικογενειών τους.
Τι ρωτάμε την Υφυπουργό και συνάδελφο ακαδημαϊκό:
1. Η εύθραυστη υπόσταση οργανισμών όπως το Χαμόγελο του Παιδιού σε καιρούς έντονης κοινωνικοπολιτικής αστάθειας σε συνδυασμό με την κρισιμότητα του έργου που παρέχεται από Το Χαμόγελο του Παιδιού δημιουργούν ερωτήματα για το τι μέλλει γενέσθαι σε περίπτωση υποβάθμισης ή παύσης των εργασιών του οργανισμού. Συγκεκριμένα, είναι το υπουργείο σε ετοιμότητα να καλύψει τα κενά και τις ανάγκες που θα δημιουργηθούν σε μια τέτοια περίπτωση; Υπάρχει σχέδιο και ποιο είναι αυτό;
2. Ποιες είναι οι έρευνες και βέλτιστες πρακτικές που υπαγορεύουν τις προβλέψεις του νόμου και το σχεδιασμό του υπουργείου;
3. Γιατί υφίσταται και πώς εξηγείται η διάκριση μεταξύ των Νομικών Προσώπων Ιδιωτικού Δικαίου και Νομικών Προσώπων Δημοσίου Δικαίου και εκκλησιαστικών ιδρυμάτων;
4. Σε τοποθέτησή σας στη Βουλή κάνατε διάκριση μεταξύ ιδρυματισμού και ένταξης. Σε ποια δεδομένα στηρίζεται αυτή η τοποθέτηση και πώς ακριβώς το Χαμόγελο του Παιδιού προωθεί τον ιδρυματισμό; Έχει κάνει το Υπουργείο κάποια μελέτη η οποία να δίνει βάση στην συγκεκριμένη τοποθέτηση;
5. Δεδομένης της κρίσιμης και εντατικά μεταβαλλόμενης παγκόσμιας ιστορικής συγκυρίας, γιατί επελέγη αυτή η στιγμή να ανοίξει ο διάλογος σε ένα θέμα τόσο ευαίσθητο για το οποίο ο σχεδιασμός πρέπει να είναι μακρόπνοος και στιβαρός και να λαμβάνει υπόψη του τις νέες σταθερές που αναδύονται και επηρεάζουν τη ζωή των παιδιών;
Κλείνοντας επισημαίνουμε και ρωτούμε:
Το άρθρο 12 της Σύμβασης του ΟΗΕ για τα Δικαιώματα του Παιδιού τονίζει τη σημασία της συμμετοχής των παιδιών στη λήψη αποφάσεων που επηρεάζουν τη ζωή τους. Η Ελλάδα ως υπογράφον κράτος της Σύμβασης ευθυγραμμίζει τις προβλέψεις των νόμων με τις προβλέψεις του συγκεκριμένου κειμένου.
Με ποιο τρόπο ο νόμος και οι διαφαινόμενες αρνητικές επιπτώσεις του στη λειτουργία του Χαμόγελου του Παιδιού προωθούν τα δικαιώματα των παιδιών;
Συγκεκριμένα έχει διεξαχθεί ενδελεχής εκτίμηση των επιπτώσεων του νόμου στα δικαιώματα του παιδιού (Child Rights Impact Assessment) και τι έχει δείξει αυτή η αξιολόγηση;
Διεθνώς η σύγχρονη ακαδημαϊκή έρευνα και οι βέλτιστες πρακτικές πολιτικού σχεδιασμού για τα παιδιά και τους νέους ανθρώπους καταδεικνύουν την κρισιμότητα της “φωνής” τους σε όλο το φάσμα της κοινωνικοπολιτικής δραστηριότητας και διακυβέρνησης. Φρόντισε το υπουργείο να λάβει υπόψη τις εμπειρίες και τη γνώμη των παιδιών-δικαιούχων των υπηρεσιών του Χαμόγελου του Παιδιού; Θα μπορούσε το Υπουργείο να μοιραστεί τα αποτελέσματα αυτής της αξιολόγησης με τους ειδικούς του αντικειμένου και το ευρύ κοινό;
Με ενδιαφέρον και αγωνία περιμένουμε τις απαντήσεις σας και είμαστε στη διάθεσή σας να συνδράμουμε έργα και δράσεις που θα βελτιώσουν την ποιότητα της ζωής των παιδιών και των νέων ανθρώπων στην Ελλάδα.
Είμαστε στη διάθεσή σας για περαιτέρω διάλογο.
Με εκτίμηση:
Θέκλα Αναστασίου, Lecturer in Early Years and Childhood Studies, Education and Social Research Institute, Manchester Metropolitan University.
Γιώργος Ανδρουλάκης, Καθηγητής Κοινωνιογλωσσολογίας και Διδακτικής της Γλώσσας, Παιδαγωγικό Τμήμα Δημοτικής Εκπαίδευσης, Πανεπιστήμιο Θεσσαλίας.
Χρήστος Βαρβαντάκης, Children's Photography Archive, Goldsmiths, University of London.
Αθανάσιος Βοστάνης, Lecturer in Intellectual and Developmental Disabilities, Social Policy, Sociology and Social Research, University of Kent.
Χρήστος Γκόβαρης, Καθηγητής Διαπολιτισμικής Εκπαίδευσης, Παιδαγωγικό Τμήμα Δημοτικής Εκπαίδευσης, Πανεπιστήμιο Θεσσαλίας.
Ειρήνη Γκούσκου, Lecturer in Early Years and Primary Education, The Institute of Education, UCL's Faculty of Education and Society,.
Δέσποινα Δεσλή, Αναπληρώτρια Καθηγήτρια, Παιδαγωγικό Τμήμα Δημοτικής Εκπαίδευσης, Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης.
Ελένη Δημητρέλλου, Lecturer in Education, Graduate School of Education, University of Exeter.
Αναστασία Δημητρίου, Καθηγήτρια, Τμήμα Επιστημών Προσχολικής Αγωγής και Εκπαίδευσης, Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης.
Φωτεινή Διαμαντιδάκη, Associate Professor of Languages Education and Applied Linguistics, Department of Culture, Communication and Media, The Institute of Education, UCL's Faculty of Education and Society.
Γιάννης Ευθυμίου, Lecturer in Education, Department of Education, Brunel University London.
Νικόλαος Γ. Ιντζεσίλογλου, Ομότιμος Καθηγητής, Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης.
Δόμνα (Μίκα) Κακανά, Καθηγήτρια, Τμήμα Επιστημών Προσχολικής Αγωγής και Εκπαίδευσης, Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης.
Λήδα Καμενοπούλου, Associate Professor Psychology and Human Development, The Institute of Education, UCL's Faculty of Education and Society.
Αιμίλιος Καμπουρόπουλος, Καθηγητής, Τμήμα Μουσικών Σπουδών, Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης.
Ευγενία Καταρτζή, Assistant Professor in Education, Faculty of Social Sciences, University of Nottingham.
Λίλα Κοσσυβάκη, CPsychol, Assistant Professor in Severe Profound and Multiple Learning Disabilities, Department of Disability Inclusion and Special Needs, University of Birmingham.
Δαμιανός Κωνσταντινίδης, Καθηγητής, Τμήμα Θεάτρου Σχολή Καλών Τεχνών, Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης.
Στέλλα Λάββα, Αναπληρώτρια Καθηγήτρια, Τμήμα Εικαστικών και Εφαρμοσμένων Τεχνών, Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης.
Αναστασία Λαδά-Χατζοπούλου, Ομότιμη Καθηγήτρια, Τμήμα Αρχιτεκτόνων Μηχανικών, Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης.
Αναστάσιος Λιάμπας, Αναπληρωτής Καθηγητής Παιδαγωγικής και Κοινωνικού Αποκλεισμού, Παιδαγωγικό Τμήμα Δημοτικής Εκπαίδευσης, Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης.
Βάλλη Λύτρα, Reader in Languages in Education, Department of Educational Studies, Goldsmiths, University of London.
Gabriella Macri, Αναπληρώτρια Καθηγήτρια, Τμήμα Ιταλικής Γλώσσας και Φιλολογίας, Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης.
Κώστας Μάγος, Αναπληρωτής Καθηγητής Διαπολιτισμικής Εκπαίδευσης, Παιδαγωγικό Τμήμα Προσχολικής Εκπαίδευσης, Πανεπιστήμιο Θεσσαλίας.
Ελένη Μαριού, Lecturer in Educational Linguistics, School of Education, University of Birmingham.
Μανώλης Μαυρίκης, Professor, UCL Knowledge Lab, The Institute of Education, UCL's Faculty of Education and Society.
Δημήτρης Μαυροσκούφης, Oμότιμος Kαθηγητής, Τμήμα Φιλοσοφίας και Παιδαγωγικής, Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης.
Ειρήνη Μαύρου, Associate Professor (Applied Linguistics), Universidad Antonio de Nebrija.
Αικατερίνη Μουρατίδου, Καθηγήτρια, Τμήμα Επιστήμης Φυσικής Αγωγής και Αθλητισμού, Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης.
Ειρήνη Μπιζά, Associate Professor in Mathematics Education, School of Education & Lifelong Learning, University of East Anglia.
Έλενα Ναρδή, Professor of Mathematics Education, School of Education & Lifelong Learning, University of East Anglia.
Σεβαστή-Μέλισσα Νόλα, Senior Lecturer (Childhood Studies), Department of Sociology, Goldsmiths, University of London.
Ιωάννα Νούλα, Childhood and Education consultant, Visiting Fellow in Children’s Rights and Digital Education, Department of Media and Communications, London School of Economics and Political Science.
Σουζάνα Παντελιάδου, Καθηγήτρια Ειδικής Αγωγής – Μαθησιακών Δυσκολιών, Τμήμα Φιλοσοφίας και Παιδαγωγικής, Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης.
Βασιλική Παπαδοπούλου, Καθηγήτρια, Τμήμα Φιλοσοφίας-Παιδαγωγικής, Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης.
Steven Παπαχρήστου, Lecturer in Psychology, UCL Department of Psychology & Human Development.
Ελπίδα Παυλίδου, Lecturer in Psychology Education, Department of Education, University of York.
Εύα Παυλίδου, Αναπληρώτρια Καθηγήτρια, Ρυθμική και Κινητική Αγωγή, ΤΕΠΑΕ, Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης.
Ιωάννης Πεχτελίδης, Αναπληρωτής Καθηγητής Κοινωνιολογίας της, Παιδαγωγικό Τμήμα Προσχολικής Εκπαίδευσης, Πανεπιστήμιο Θεσσαλίας.
Αικατερίνη-Νίνα Πολυτίμου, Lecturer in Psychology, Department of Psychology and Human Development, The Institute of Education, UCL's Faculty of Education and Society.
Ξενής Σαχίνης, Καθηγητής, Τμήμα Εικαστικών και Εφαρμοσμένων Τεχνών, Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης.
Σπύρος Σπύρου, Professor of Anthropology/Sociology, Department of Social and Behavioral Sciences, European University of Cyprus.
Άρης Στυλιανού, Αναπληρωτής Καθηγητής Φιλοσοφίας, Τμήμα Πολιτικών Επιστημών, Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης.
Άννα Τραϊανού, Professor, Department of Educational Studies, Goldsmiths, University of London.
Παρασκευή Τριανταφυλλοπούλου, Senior Lecturer in Intellectual and Developmental Disability, School of Social Policy, Sociology and Social Research, University of Kent.
Ειρήνη Φλουρή, Professor of Developmental Psychology, Department of Psychology & Human Development, The Institute of Education, UCL's Faculty of Education and Society.
Μαρία Χατζηστυλιανού, Ομότιμη Καθηγήτρια Παιδιατρικής-Ανοσολογίας, Τμήμα Ιατρικής, ΣΕΥ, Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης., πρώην διευθύντρια Β' Πανεπιστημιακής Παιδιατρικής Κλινικής ΑΧΕΠΑ.
Ελένη Χοντολίδου, Αναπληρώτρια Καθηγήτρια Σχολικής Παιδαγωγικής και Λογοτεχνικής Εκπαίδευσης, Τμήμα Φιλοσοφίας και Παιδαγωγικής, Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης.
Τζωρτζίνα Χρήστου, Μεταδιδακτορική ερευνήτρια Κοινωνιολογίας, Τμήμα Κοινωνικών και Πολιτικών Επιστημών, Πανεπιστήμιο Κύπρου.
Φεβρωνία Χριστοδουλίδη, Senior Lecturer in Counselling & Psychotherapy, Department of Professional Psychology, University of East London.
