Αναταραχή στις τάξεις των ιδιοκτητών ακινήτων προκαλεί η επικύρωση από το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο της οδηγίας για την κατάργηση των λεβήτων πετρελαίου και φυσικού αερίου, σύμφωνα με τους νέους κανόνες για τα ενεργειακά αποδοτικά κτίρια.
Πιο συγκεκριμένα, με την απόφαση αυτή το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο επιβάλει την κατάργηση των λεβήτων έως το 2040 στην πλειοψηφία των κτιρίων στο πλαίσιο της πράσινης συμφωνίας που έχει ως στόχο τη μείωση των εκπομπών αερίων του θερμοκηπίου και την κατανάλωση ενέργειας.
Ωστόσο, όπως αναφέρει στο mononews, ο Πρόεδρος της Πανελλήνιας Ομοσπονδίας Ιδιοκτητών Ακινήτων (ΠΟΜΙΔΑ), Στράτος Παραδιάς, η απόφαση αυτή αποτελεί μία απότομη στροφή, η οποία θα δημιουργήσει σημαντικά προβλήματα στους ιδιοκτήτες ακινήτων αλλά και τις συναλλαγές στο Real Estate.
Αρχικά επισημαίνει τον αντίκτυπο που θα έχει η αλλαγή αυτή στην αγοραπωλησία και την ενοικίαση ακινήτων καθώς θα έχει ως συνέπεια τη σημαντική αύξηση του κόστους. Στο ενδεχόμενο της αγοραπωλησίας θα πρέπει ένα από τα συμβαλλόμενα μέρη να αναλάβει το κόστος της αναβάθμισης, ενώ στην ενοικίαση το κόστος θα επιβαρύνει τον ιδιοκτήτη Αυτό έχει ως αποτέλεσμα, σύμφωνα με τον κ. Παραδιά την εκτίναξη των τιμών των ακινήτων και ειδικά όσον αφορά τα ήδη αυξημένα ενοίκια θα υπάρχει σημαντικό πρόβλημα στην εύρεση κατοικίας.
Προσθέτει, δε, ότι πρόκειται για μία αρκετά πιεστική απόφαση, η οποία θα απαξιώσει την αξία των ακινήτων, ενώ προσθέτει ότι υπάρχουν πολλά ερωτηματικά σχετικά με τις πηγές θέρμανσης, καθώς πρέπει να βρεθούν και να αναπτυχθούν τα εναλλακτικά καύσιμα και οι ΑΠΕ.
Εκτιμά ότι δε θα είναι μία εύκολη διαδικασία και αφήνει αιχμές σχετικά με την ανάπτυξη των ΑΠΕ φέρνοντας της ως παράδειγμα για τη φρενίτιδα της πράσινης ενέργειας τονίζοντας ότι παρά τις δεσμεύσεις της προς την ΕΕ τελικά η χώρα μας αναγκάστηκε να ανοίξει ξανά τις λιγνιτικές μονάδες για την παραγωγή ενέργειας.
Τι ισχύει για τις επιδοτήσεις – Οι αλλαγές στους λέβητες
Βάσει της νέας απόφασης του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου από το 2025 θα απαγορεύονται οι επιδοτήσεις για αυτόνομους λέβητες ορυκτών καυσίμων. Ωστόσο, να συνεχίσουν να δίνονται οικονομικά κίνητρα για υβριδικά συστήματα θέρμανσης με σημαντικό μερίδιο ανανεώσιμης ενέργειας, όπως αυτά που συνδυάζουν λέβητα με ηλιακή θερμική εγκατάσταση ή με αντλία θερμότητας.
Τα κράτη μέλη πρέπει να εγκρίνουν μέτρα για να απαλλαγούν τα συστήματα θέρμανσης από τις εκπομπές άνθρακα και να εγκαταλειφθούν σταδιακά τα ορυκτά καύσιμα στη θέρμανση και την ψύξη, με τους λέβητες ορυκτών καυσίμων να καταργούνται πλήρως έως το 2040.
Όσον αφορά τις εξαιρέσεις από τις παραπάνω αλλαγές εξαιρούνται αγροτικά κτίρια και κτίρια πολιτιστικής κληρονομιάς, ενώ τα κράτη της ΕΕ θα μπορούν επίσης να αποφασίζουν την εξαίρεση κτιρίων που προστατεύονται για την ιδιαίτερη αρχιτεκτονική ή ιστορική τους αξία, κτίρια που χρησιμοποιούνται προσωρινά, καθώς και εκκλησίες και χώροι λατρείας.
Τι αλλάζει από το 2030
Από το 2030 όλα τα νέα κτίρια θα πρέπει να καταγράφουν μηδενικές εκπομπές αερίων του θερμοκηπίου, ενώ η αντίστοιχη προθεσμία για τα νέα κτίρια που στεγάζουν ή ανήκουν σε δημόσιες αρχές ορίζεται για το 2028.
Τα κράτη μέλη θα μπορούν να λαμβάνουν υπόψη κατά πόσο ένα κτίριο συμβάλλει στην υπερθέρμανση του πλανήτη σε όλη τη διάρκεια ζωής του, συνυπολογίζοντας όλα τα δομικά προϊόντα που χρησιμοποιήθηκαν για την κατασκευή του, από την παραγωγή μέχρι και την απόρριψή τους.
Όσον αφορά τις κατοικίες, τα κράτη μέλη οφείλουν να θεσπίσουν μέτρα για να μειώσουν τη μέση κατανάλωση πρωτογενούς ενέργειας κατά τουλάχιστον 16% μέχρι το 2030 και κατά τουλάχιστον 20‑22% μέχρι το 2035.
Σύμφωνα με τη νέα οδηγία, οι χώρες της ΕΕ θα πρέπει να θεσπίσουν ελάχιστες απαιτήσεις ενεργειακής απόδοσης και να εξασφαλίσουν ότι έως το 2030 θα ανακαινιστεί το 16% και έως το 2033 το 26% των μη οικιστικών κτιρίων με τη χειρότερη ενεργειακή απόδοση.
Μέχρι το 2030 όλες οι καινούριες κατοικίες θα πρέπει να είναι εξοπλισμένες με τεχνολογίες συλλογής ηλιακής ενέργειας. Το ίδιο θα ισχύει και για τα δημόσια και μη οικιστικά κτίρια, αλλά μόνο εφόσον κάτι τέτοιο είναι τεχνικά και οικονομικά εφικτό, ανάλογα και με το μέγεθος του κάθε κτιρίου.
Το κόστος
Το κόστος για τον καυστήρα σε ένα κτίριο ποικίλλει, ανάλογα με τους χώρους, τα τετραγωνικά που πρέπει να καλύψει κ.λπ. Σύμφωνα με ειδικούς στην τοποθέτηση συστημάτων θέρμανσης, για κάθε κτίριο προηγείται η μελέτη του χώρου για να αποφασιστεί το είδος του λέβητα πετρελαίου που θα χρησιμοποιηθεί. Για μια μονοκατοικία 100 τ.μ. το κόστος μπορεί να ξεπεράσει τις 7.000 ευρώ μαζί με καλοριφέρ, σωληνώσεις, δεξαμενή, λεβητοστάσιο, αμοιβές αλλά και η μελέτη από τον μηχανολόγο.
Το κόστος μπορεί να και διπλασιαστεί ή να τριπλασιαστεί ανάλογα με τη δομή του ακινήτου, που θα τοποθετηθεί, τους ορόφους κ.λπ. Εξαρτάται ακόμη κι αν θα τοποθετηθεί εντός του κτιρίου ή εκτός, κάτω από στέγαστρο, αν είναι χαλύβδινος ή από μαντέμι, το οποίο έχει διπλάσια τιμή.
Όπως λένε οι ειδικοί ένας λέβητας για 100 τ.μ. σπίτι κοστίζει περί τα 1500-1800 ευρώ αν είναι από χάλυβα και 2800-4.500 ευρώ αν είναι από μαντέμι.
Η εγκατάσταση καυστήρα φυσικού αερίου ποικίλλει επίσης ως προς τις τιμές. Βεβαίως πρέπει στην περιοχή να υπάρχει δίκτυο και αρχικά θα πρέπει να πληρωθούν τα τέλη σύνδεσης.
Ένα οικονομικό πακέτο εγκατάστασης για ένα διαμέρισμα ή μονοκατοικία με επιτοίχιο λέβητα μπορεί να ξεκινά από τα 2.300 ευρώ.
Η εσωτερική εγκατάσταση φυσικού αερίου περιλαμβάνει: σωληνώσεις αερίου, συσκευή αερίου, παρέμβαση στα δίκτυα θέρμανσης και ύδρευσης, εξοπλισμό ασφάλειας και τις αμοιβές του μηχανικού.
