Articles by "Οι Bloggers σχολιάζουν"


Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα Οι Bloggers σχολιάζουν. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων
«Πιπεράτη» προσέγγιση του Καθηγητή Γιώργου Πιπερόπουλου

Η έννοια «ο καταλληλότερος πρωθυπουργός», που χρησιμοποιείται συχνάσε κάθε μικρήςή μεγάλης κλίμακας επίσημη και ανεπίσημη, αυτοδύναμα εκτελούμενη ή κατά παραγγελία των Πολιτικών Κομμάτων και τωνMMEπολιτική δημοσκόπηση, λένε πολλοί συμπολίτες μας, έχει «στόχευση» και εμμέσως επηρεάζει κάποιους απροβλημάτιστους ψηφοφόρους…

Μερικοί μάλιστα διατείνονται ότι η έννοια έχει πολύ μικρή αξία και ίσως «πτώχευσε», καθώς σχεδόν πάντοτε ως «καταλληλότερος» αναδεικνύεται το άτομο που κατέχει, την εποχή που γίνεται η δημοσκόπηση, τον Πρωθυπουργικό θώκο και ακολουθεί, ως ο εν δυνάμει καταλληλότερος Πρωθυπουργός που είναι, νομοτελειακά στα δικομματικά πολιτεύματα,ο αρχηγός της εκάστοτε Αξιωματικής Αντιπολίτευσης!…

Εάν υπήρξε ή πρόκειται να υπάρξει κάποια εξαίρεση σε κάποια δημοσκόπηση κάποια εποχή, απλώς και μόνο θα συνιστά μια επιβεβαίωση του παραπάνω κανόνα…

Τι ψάχνουν λοιπόν οι δημοσκόποι, αναρωτιούνται πολλοί, και ταλανίζουν με τη σχεδόν άχρηστη πλέον ερώτηση όσους ανήκουν στο στατιστικό τους δείγμα και απαντούν στην ερώτηση και το αναγνωστικό κοινό που διαβάζει τα αποτελέσματα των δημοσκοπήσεων;

Στο λακωνικό σημερινό μου σχόλιο ΔΕΝ υπάρχει χώρος να προχωρήσω σε μια υπεύθυνη επιστημονική απάντηση στο παραπάνω ερώτημα καθώς οι δύο μονομάχοι ήταν και σαφώς παραμένουν ο Πρωθυπουργός κ Μητσοτάκης και ο Πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ κ Τσίπρας…

Το «πιπεράτο» της προσέγγισηςπηγάζει από τα ευδιάκριτα ποσοστά των Ελλήνων που δηλώνουν τον ΚΑΝΕΝΑ (γιατί άραγε μου έρχεται στο νου ο Κύκλωπας Πολύφημος του Ομηρικού έπους της «Οδύσσειας») ως «καταλληλότερο πρωθυπουργό»;

Αυτός ο ΚΑΝΕΝΑΣ, ο μεγάλος πράγματι ηγέτης, ο διακεκριμένος και έξοχος άνδραςστην Ελλάδα θα μπορούσε ποτέ να είναι γυναίκα;

Υπάρχει ο ΚΑΝΕΝΑΣηγέτης ικανός να μας εμπνεύσει καθώς θα ξαναφέρει ρευστότητα στην αγορά, θα δημιουργήσει με τις πολιτικές του θέσεις απασχόλησης στους ανέργους, νέους και ώριμους στην ηλικία, θα βάλει φρένο στα λουκέτα μικρό-μεσαίων και μεγάλων επιχειρήσεων, τέλος στις κυριολεκτικά «απάνθρωπες» μειώσεις μισθών και συντάξεων;

Υπάρχει αυτός ο ΚΑΝΕΝΑΣηγέτης που θα ανακόψει τη φυγή επιστημόνων και εξειδικευμένων επαγγελματιώνστην ξενιτιά; Αυτός ο ΚΑΝΕΝΑΣηγέτης που θα επαναφέρει την ΕΛΠΙΔΑ, που το Πολιτικό Σύστημα και οι πρωταγωνιστές και κομπάρσοι του έχουν «στερήσει» από την καθημερινότητά μας, και τα χαμέναΧΑΜΟΓΕΛΑ στα χείλη του Ελληνικού Λαού!…

Στον ΚΑΝΕΝΑ των Ελλήνων δημοσκόπων υποκλίνομαι σήμερα, και υπόσχομαι να τον τιμήσω με την ψήφο μου στις επόμενες εθνικές εκλογές, που υποχρεωτικά θα έρθουν το ΑΡΓΟΤΕΡΟ τον ερχόμενο Ιούλιο. Προς το παρόν, αποτίνω «φόρο πολιτικής τιμής» στον Μοναδικό, Γιγάντιο, Τεράστιο ΑΓΝΩΣΤΟ Πολιτικό, που καταγράφει σημαντικό ρόλο στις δημοσκοπήσεις: στον «ΚΑΝΕΝΑ»!…




Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου

Όχι δεν έχουν χάσει οι λέξεις το νόημά τους.

Χάσανε τη ζωή τους 57 νέοι άνθρωποι εξαιτίας της ανικανότητας, της δολιότητας και της συνειδητής εκποίησης της δημόσιας περιουσίας από άθλιους πολιτικούς που νέμονται την εξουσία και καρπούνται χωρίς να το αξίζουν τίτλους, φήμη και χρήματα.
Βιοπορίζονται πλουσιοπάροχα απομυζώντας τον ελληνικό λαό που μετά βίας μπορεί (πάρα πολλοί από εμάς πλέον δεν μπορούν) να τα βγάλει πέρα. Να αγοράσει τα αναγκαία τρόφιμα, να σπουδάσει τα παιδιά του, να φροντίσει για την υγεία των δικών του ανθρώπων, να εξασφαλίσει θέρμανση και ηλεκτρικό.
Να ενώ ως πρωθυπουργός της χώρας μετά τη συγνώμη που προσχηματικά ζήτησε,  μετά την αρχική δήλωση για "ανθρώπινο λάθος", επικαλούμενος σε δεύτερο χρόνο άγνοια, επιρρίπτονας την πλήρη ευθύνη σε υφισταμένους του μετά, έρχεται σήμερα και προκλητικά μιλάει για  θυσία αυτών των παιδιών που χάθηκαν με τόσο τραγικό τρόπο.

"ΘΥΣΙΑ" Μητσοτάκη σημαίνει εκούσια στέρηση αγαθού για χάρη άλλου προσώπου ή για υψηλό σκοπό.
Αυτή δεν είναι θυσία. Αυτό είναι ομαδικό έγκλημα και φέρεις την κύρια ευθύνη.

Ήθελαν οι φοιτήτριες και φοιτητές αλλά και τα άλλα θύματα της αχρηστίλας σου να θυσιαστούν;

Να πάνε στον προορισμό τους ήθελαν για να συνεχίσουν τις σπουδές τους, προκειμένου να φτιάξουν τη ζωή τους σ' αυτή τη ρημαδοχώρα που εσύ και οι όμοιοί σου από τα τρία κόμματα, που κυβερνάτε τα 20 τελευταία χρόνια, την διαλύσατε.

Και χάθηκαν, πολλά από αυτά τα παιδιά κυριολεκτικά. Κηδεύτηκαν με άδεια φέρετρα.
Κι αντί να παραιτηθείς ΑΧΡΗΣΤΕ έχεις το θάρρος να μιλάς για ΘΥΣΙΑ.
Έχασε  η ντροπή πλέον τη σημασία της.
ΠΑΡΑΙΤΗΣΟΥ ΤΩΡΑ





Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου

Μια πρόταση, μια προτροπή, μια εντολή, μια ζύμη που ο καθένας μας, ειδικά ο γονιός, πλάθει μέσα της αγωνίες, προσμονές, ανάγκες και λαχτάρες, έγινε φλόγα που έκαψε τα σωθικά μας.

Ένα ιερό σκεύος απ' όπου ξεχύθηκαν τα δάκρυά μας.

Μάρτυρας της ελπίδας, της δοκιμασίας και της απελπισίας για τα στιγμιότυπα εκείνα της ζωής που ξαφνικά άλλαξαν όψη, κατεύθυνση, σχήμα και μορφή και ως άλλα εκκρεμή κινήθηκαν μεταξύ του μοιραίου και του καταστροφικού, μετατοπίζοντας και τις δικές μας ζωές μεταξύ της οδύνης και της οργής.

Μια φράση που απέκτησε πλέον τέτοια διεισδυτική δύναμη στην ψυχή μας, ικανή να εκφράσει ιδέες, να συμβολίσει κρίσεις και να αισθητοποιήσει σκέψεις, ως όργανο αφύπνισης της συνείδησης.

Μια φράση που περικλείει πλέον επαναστατικό μήνυμα ικανό να εμπνεύσει βαθιά, να ενεργοποιήσει και να κινητοποιήσει όλους μας, για την αλλαγή επιτέλους των συνθηκών της ζωής μας.


Πάρε με λοιπόν όταν φτάσεις
για την ώρα μη διστάσεις
ο αέρας αναπνέει αργά
όταν παρουσία αναζητά

Ξεγυμνώνεται η ψυχή
την χαϊδεύει η αναμονή
όταν τον χρόνο ερμηνεύει
και σημάδι περιμένει

Χτυπάει η ζωή σε κινητό
θολώνει το άκουσμα στο σταθερό
ξέχειλος ο πόθος για φωνή
μάσκα βάζει στην ορμή

Το φως της λογικής υποχωρεί
παιχνίδια φτιάχνει η προσμονή
περιγράμματα θολώνει
και την όψη της καρδιάς ματώνει

Σ' ένα κόσμο που στενεύει
κι η ψυχή μεταναστεύει
ξόρκισε την συμφορά
στείλε μήνυμα 
ΕΙΜΑΙ ΚΑΛΑ

Κι αν σ' αέρινες πατρίδες κατοικείς
ένα να ξέρεις
ΔΕΝ ΘΑ ΞΕΧΑΣΤΕΙΣ


Τζένη Τσοπάνογλου
Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου

Μου λέει μια φίλη ότι έχει ενάμιση χρόνο που έχει φύγει σε σύνταξη από το δημόσιο και δεν έχει πάρει ακόμα σύνταξη. Μια άλλη φίλη επίσης συνταξιοδοτήθηκε τον Ιούλιο του 2022 και της λένε ότι ο φάκελος της ακόμα δεν έχει πρωτοκολληθεί στο Γενικό Λογιστήριο. Το μόνο φυσικά είναι ότι παίρνουν και οι δύο από τον πρώτο μήνα ένα ποσό έναντι.

Ψάχνοντας, βρίσκω ότι από το Γραφείο Τύπου του Υπουργείου Εργασίας εκδόθηκε ανακοίνωση (11.11.2022) σύμφωνα με την οποία ο μέσος χρόνος έκδοσης των νέων συντάξεων είναι στις 60 ημέρες και ότι εκδίδονται 1.250 συντάξεις την ημέρα από τον ΕΦΚΑ. Συγκεκριμένα αναφέρει «Ολοκληρώθηκε από το Υπουργείο Εργασίας και Κοινωνικών Υποθέσεων και τις υπηρεσίες του e-ΕΦΚΑ η εκκαθάριση των εκκρεμών κύριων συντάξεων, ενώ παράλληλα οι νέες συντάξεις εκδίδονται σε μόλις 2 μήνες. Μαζί με την εκκαθάριση τελειώνει οριστικά μια επίπονη περίοδος ταλαιπωρίας εκατοντάδων χιλιάδων πολιτών, που περίμεναν μήνες ή και χρόνια τη σύνταξή τους.» https://ypergasias.gov.gr/kaname-afto-pou-ofeilame-oloklirothike-i-ekkatharisi-ton-ekkremon-kyrion-syntaxeon/

Παράλληλα διαβάζουμε σε άλλο ρεπορτάζ, ο υφυπουργός Εργασίας και Κοινωνικών Υποθέσεων, Πάνος Τσακλόγλου, υπογράμμισε: «Ο εκσυγχρονισμός του ασφαλιστικού συστήματος ήταν ένα από τα βασικά στοιχήματα της κυβέρνησης. Ειδικά, στην περίπτωση του ΕΦΚΑ νομίζω ότι είχαμε τεράστια άλματα. Αυτό φάνηκε, κυρίως, από την επίλυση του προβλήματος των εκκρεμών κύριων συντάξεων και τις υπόλοιπες προσπάθειες που έχουμε κάνει στον τομέα αυτό.» https://www.newsbeast.gr/politiki/arthro/9433400/neo-prosopo-gia-ta-ypokatastimata-efka-anavathmizontai-oi-ypodomes-tous-kai-i-aisthitikis-tous

Η αλήθεια είναι ότι, αν η μια από τις φίλες δεν ήταν η γυναίκα μου, δεν θα το πίστευα. Δεν μπορεί να λέει ψέματα ο Υπουργός! Αλίμονο αν αμφισβητήσουμε την κυβέρνηση και τους υπουργούς… Τότε πού πάμε; Αλλά όμως ή έχει γίνει κάποιο λάθος ή ο υπουργός ψεύδεται!

Είναι κάποιος αρμόδιος να απαντήσει στη δίκαιη αγανάκτηση των δύο φίλων;

Στέφανος Σταμέλλος




Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου

του ακτιβιστή

Το επικοινωνιακό επιτελείο της κυβέρνησης και φυσικά του ίδιου δούλεψε σωστά και έδωσε τις σωστές οδηγίες στην μαριονέττα πρωθυπουργό της χώρας.
Όλο το υπουργικό συμβούλιο, σκηνοθετημένο αριστοτεχνικά (σκυφτά τα κεφάλια, θλίψη - κατήφεια και περισυλλογή - δημιούργησε το ντεκόρ για την μετάνοια κι αναγνώριση των λαθών που οδήγησαν στο εγκληματικό μακελλάρισμα 57 Ελλήνων.
Οι image makers του Μαξίμου κάνανε υπερωρίες και υπέδειξαν την απόσυρση αρχικά του μοναδικού υπεύθυνου "τραγικού ανθρώπινου λάθους" που έδωσε τη θέση του στην - ως άλλη μετανοούσα Μαγδαληνή - αποδοχή της ευθύνης και στην ομολογία πως "δεν μπορούμε και δεν πρέπει να κρυφτούμε πίσω από μία σειρά ανθρώπινων σφαλμάτων".


Αναγνώρισε, μετά από μια εβδομάδα σιωπής του ιδίου  και εγρήγορσης - περισυλλογής των προσωπικών του διαμορφωτών γνώμης - και ενδεχόμενα των δημοσκοπήσεων που έχει στα χέρια του - ότι φταίει διαχρονικά το πολιτικό σύστημα, οι συνδικαλιστές (;), όλες οι κυβερνήσεις και διοικήσεις και άφησε την "ανεξάρτητη" δικαιοσύνη να επιμερίσει τις ευθύνες.

Ένα απλό δεν είπε και δεν έκανε.

Όταν ένας παντελονάτος πρωθυπουργός αναλαμβάνει την ευθύνη για μια τέτοιας έκτασης τραγωδία δεν μπορεί παρά να την συνοδεύει από την ντόμπρα υποβολή της παραίτησής του. Και όχι την γιαλαντζί όπως αυτή του Καραμανλή που παραιτήθηκε και προσβλέπει να ξαναείναι υποψήφιος βουλευτής και γιατί όχι υπουργός.

Δεν έχουμε καμία αμφιβολία πως το βρώμικο πολιτικό σύστημα θα επιχειρήσει να ανανήψει αναγνωρίζοντας "αβανταδόρικα" τις ευθύνες του, αλλά αυτά θα είναι για άλλη μια φορά κούφια λόγια, σαν καθρεφτάκια για να ξεγελάσουν τους ιθαγενείς.

Την ανάγκη φιλοτιμία ποιούμενος πράττει λοιπόν ο Μητσοτάκης, όπως παρόμοια θα πράξει και το λοιπό μνημονιακό συνάφι (ΣΥΡΙΖΑ - ΠΑΣΟΚ) αφού η οργή του λαού απειλεί να γκρεμίσει τους αχρήστους πολιτικούς της υποταγής, συνδιαλλαγής και διαπλοκής.

Έτσι είναι ο μοναδικός δρόμος που τους μένει για να σώσουν το τομάρι τους. Απλά ελπίζουμε η προσπάθεια που θα εξαπολύσουν να μην βρει ευήκοα ώτα στην πλειοψηφία των συμπολιτών μας που οφείλουν να είναι περισσότερο υποψιασμένοι ιδιαίτερα μετά το μανιπουλάρισμα του καθεστώτος στον υγιή ξεσηκωμό των αγανακτισμένων και την κηδεμονία του από έναν ΣΥΡΙΖΑ που τους ξεπούλησε με τον πλέον βρώμικο τρόπο.


Στο φόβο απέναντι στο κίνημα των νεολαίων κύρια μπορεί να αποδοθεί   και η παραίνεση Μητσοτάκη πως «Η τραγωδία δεν πρέπει να γίνει σπίθα ενός νέου διχασμού».

Δεν καταλάβατε μάλλον καλά κύριοι. Δεν υπάρχει κανένας διχασμός στην ελληνική κοινωνία. Κι αυτό γιατί ένας είναι ο στόχος των εκατοντάδων χιλιάδων συμπολιτών που βρίσκονται στους δρόμους. Να ξεκουμπιστεί και να φύγει το σάπιο καθεστώς της ρεμούλας, της διαπλοκής και της αχρηστίλας που αποπνέετε. 
ΠΑΤΕ ΣΠΙΤΙΑ ΣΑΣ. Όσο πιο γρήγορα το καταλάβετε, τόσο το καλύτερα.
Βγάλτε τις ψεύτικα θλιμμένες φάτσες σας. 
ΣΑΣ ΚΑΤΑΛΑΒΑΜΕ, δεν πείθετε κανέναν πια.







* Οι φωτο από το σημερινό Υπουργικό Συμβούλιο, είναι του DIMITRIS KAPANTAIS / SOOC
Γράφει ο Καθηγητής Γιώργος Πιπερόπουλος

Αισθάνομαι την υποχρέωση να «τραβήξω» συμβολικά τα αυτιά των Πολιτικών μας ανδρών και γυναικών και μαζί των γνωστών και λιγότερο γνωστών δημοσιογράφων και των καναλαρχών των ΜΜΕ καθώς τους βλέπω να διαπληκτίζονται, να αντιδικούν, να επιχειρηματολογούν και να μετρούν ποσοστα «ενοχικών» ελλείψεων, παραλείψεων και καθυστερήσεων για το πολύνεκρο δυστύχημα στα Τέμπη.

Από τα χαράματα της 1ης Μαρτίου μέχρι αυτή τη στιγμή, καθώς ολάκερη η Ελλάδα βιώνει αυτές τις δραματικές και ανυπόφορα οδυνηρές ώρες και ημέρες για 57 οικογένειες που θρηνούν νεκρούς και για όλους τους Ελληνες και τις Ελληνίδες που συμμετέχουνοι στον πόνο τους ΔΕΝ σταμάτησαν να βγαίνουν στα ραδιοτηλεοπτικά παράθυρα οι Πολιτικοί μας και να λειτουργούν ως αναλυτές, εισαγγελείς και δικαστές εκφραζοντας τις προσωπικές τους εκτιμήσεις οι δημοσιογράφοι «διαμορφωτές της κοινής γνώμης...»

Με το τραίνο αυτό είχα κατεβεί στην Αθήνα λίγες μέρες πριν συμβεί το κακό...

ΚΑΜΙΑ Κυβέρνηση τα τελευταία 20 χρόνια ΔΕΝ μας είχε πει ότι ταξιδεύουμε «στα τυφλά» και καθόμαστε στις θέσεις των βαγονιών άνετοι ως θύματα ενός θανατηφόρου ατυχήματος που «περιμένει να συμβεί»

ΔΕΝ προτείνω την απόκρυψη γεγονότων και τον σκόπιμο αποκλεισμό ειδήσεων.

Αλλά ΔΕΝ αντέχω άλλο την «εργαλειοποίηση» της θανατηφόρου σύγκρουσης των 2 Συρμών από τα ΜΜΕ που είχαν πλέον εξαντλήσει τα θέματα «βιασμού» μιας 12χρονης και των «περίεργων» θανάτων τριών μικρών παιδιών...

Καθώς οι οικογένειες θάβουν τις σωρούς ή τις στάχτες των παιδιών τους επιτέλους σταματείστε κυρίες και κύριοι Πολιτικοί τις κοκορομαχίες επιμερισμού ποσοστών ευθύνης και εσείς Δημοσιογράφοι την «ανθρωποφαγία»... 

 Κλείνω επισημαίνοντας: «Αιδώς Αργείοι...»


Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου

Γράφει ο Καθηγητής Γιώργος Πιπερόπουλος*

Ξεκινώ καταθέτοντας τα συλληπητήριά μου στις οικογένειες των νεκρών!..
Πιστεύω ότι δεν υπήρξαν από προχθές Τρίτη 1ηΜαρτίου ελληνικά μάτια χωρίς δάκρυα μετά την πιο θανατηφόρα στην Ελλάδα σύγκρουση τραίνων που έγινε στα Τέμπη και ακούστηκε σε όλη την Ελλάδα το «Γιατί;» αναφορικάμε υφιστάμενες ελλείψεις ή και
δυσλειτουργίεςτων ΗλεκτρονικώνΣυστημάτων Ελέγχουκυκλοφορίας Σιδηροδρομικών Συρμών που κατέληξαν στην ενοχοποίηση του «Σταθμάρχη Λάρισας...»
Το «Γιατί» έγινε ακόμη πιο ανυπόφορο όταν πληροφορηθήκαμε οι Έλληνες ότι αυτα τα συστήματα είχαν αγοραστεί και υπήρχαν εδώ και δύο δεκαετίες αλλά ΔΕΝολοκληρώθηκαν ΠΟΤΕ από τις διαδοχικές Κυβερνήσειςτων κκ Σημίτη, Καραμανλή, Παπανδρέου, Σαμαρά-Βενιζέλου, Τσίπρα-Καμμένου και Μητσοτάκη που εμείς εκλέξαμε από το 2000!..
Με το σημερινό μου άρθρο που φιλοξενείται εδώ στον αγαπημένο ιστότοπο ευελπιστώ, απολύτως καλοπροαίρετα και χωρίς Κομματικές παρωπίδες «εθελοτύφλωσης», ότι ΚΑΝΕΝΑ πολιτικό Κόμμα ΔΕΝ θα τολμήσει να προσβάλλει τους δεκάδες νεκρούς και τις οικογένειές τους και μαζί ΟΛΟΥΣ εμάς Έλληνες και τις Ελληνίδες πολίτες προχωρώντας σε «εργαλιοποίηση» αυτής της ΤΡΑΓΩΔΙΑΣ....
Θέλω να ελπίζω ότι η υπό τον κ Ντογιάκο Επιτροπή θα ψηλαφίσει σε βάθος όσα αφορούν στα συγκεκριμένα Ηλεκτρονικά Συστήματα Ελέγχου ώστε να μάθουμε κάποια μέρα ΓΙΑΤΙ δεν λειτουργούν και γιατί μας σέρνει στο Δικαστήριο η Ευρωπαϊκή Ένωση για το θέμα αυτό καταθέτοντας «αγωγή» κατά της Πατρίδας μας Ελλάδας στις 15 Φεβρουαρίου.
Εδώ και πολλά χρόνια κοντεύει να πουλήσουμε ΟΛΗ την Ελλάδα αλλά ΔΥΣΤΥΧΩΣ παραμένουμε ακόμη χρεωμένοι με 429 δισεκατομμύρια ευρώ, ένα ποσό που αυξάνεται σχεδόν 600ευρώ κάθε δευτερόλεπτο!..
Ρίξτε μια ματιά στον παρακάτω σύνδεσμο που δείχνει το ΕΘΝΙΚΟ μας χρέος για το οποίο ΔΕΝ ευθύνεται αποκλειστικά η σημερινή αλλά ΟΛΕΣ οι Κυβερνήσεις που εκλέξαμε από τη Μεταπολίτευση του 1974 και μετά..
https://commodity.com/data/greece/debt-clock/
Όσο και εάν ενοχλήσει η διαπίστωση κάποιους, σε θέματα Οικονομίας (δεν προτείνω Άφεση αμαρτιών) μετά το τέλος της Επταετίας το Εθνικό μας χρέος ήταν σχεδόν μηδενικό!.
Για του λόγου το αληθές δείτε παρακάτω σχετικό άρθρο ενός από τα κορυφαία οικονομικά περιοδικά της Ελλάδος το οποίο κανείς δεν θα μπορούσε να υποψιασθεί ως φίλα προσκείμενο στο καθεστώς της 21ης Απριλίου 1967.
https://www.ot.gr/2021/12/17/oikonomia/fakelos-proypologismoi-1961-2021-poioi-prothypourgoi-fouskosan-to-xreos-sta-400-dis-eyro/
Φυσικά τα δύο μεγάλα Κόμματα-Παρατάξεις που μας Κυβέρνησαν από το 1974 και μετά ήταν η Νέα Δημοκρατία και το ΠΑΣΟΚ και, για να λέμε τα πράγματα με το όνομά τους συνεχίζουν να είναι τα ίδια με την σχετικά «Κέντρο-μεταλλαγμένη-διευρυμένη» Νέα
Δημοκρατία και το πλήρως «μεταμορφωμένο σε ΣΥΡΙΖΑ τεράστιο τμήμα του ΠΑΣΟΚ.
Περίπου το 29,5% των Ελλήνων που με κριτήρια την ανεργία και τα χαμηλά εισοδήματα οι Ευρωπαϊκές Στατιστικές τους κατέτασσαν σε επίπεδα «κινδύνου φτώχειας» τώρα πια βιώνουν μια πρωτόγνωρη οικτρή πραγματικότητα…
Το ποσοστό φτώχειας που ανέφερα παραπάνω, εάν δεν υπήρχαν τα κοινωνικά επιδόματα θα ξεπερνούσε το 48% και με αυτές τις επιδόσεις η Ελλάδα κατέχει μετά τη Βουλγαρία τη
δεύτερη θέση ΦΤΩΧΕΙΑΣ στην Ευρωπαϊκή Ένωση!...
https://www.sofokleousin.gr/ayksisi-tis-ftoxeias-stin-ellada

ΔΟΞΑΣΤΕ τους πολιτικούς μας!..

Το 50% περίπου των Ελλήνων, που μέχρι την παραμονή του ερχομού της «τρόικα» και τωνΜΝΗΜΟΝΙΩΝ αποτελούσαν στατιστικά την ΜΕΣΑΙΑ τάξη, τελούν ήδη υπό διωγμό
και σε καθημερινή βάση υποβάλλονται σε φορομπηχτικές διαδικασίες «φτωχοποίησης»…
Και, ΔΥΣΤΥΧΩΣ, το υπόλοιπο 20% των Ελλήνων ΔΕΝ φαίνεται να «πήραν χαμπάρι» και συνεχίζουν εμφανώς, σε επίπεδο «κοινωνικής αναλγησίας», να ζούνε όπως πάντα με βίλες και εξοχικά, με πολυτελή Γερμανικά αυτοκίνητα, με Σαββατοκύριακα στη Μύκονο και διακοπές σε εξωτικούς παραδείσους εκτός Ελληνικών και Ευρωπαϊκών συνόρων…
Ήδη βιώνουμε τον χειμώνα πρωτόγνωρων στερήσεων με την ακρίβεια που καλπάζει και τον φόβο για το αύριο με τον συνεχιζόμενο, μετά από ένα ολόκληρο χρόνο δεκάδων εάν όχι
κανά-δύο εκατοντάδων χιλιάδων νεκρών στρατιωτών και πολλών αμάχων και συστηματική καταστροφή υποδομών στο έδαφος της Ουκρανίας πόλεμο Ρωσίας-Ουκρανίας (κάποιοι αρχίζουν να τον αποκαλούν υβριδικό πόλεμο Ρωσίας-ΝΑΤΟ) και ξεκινησε κιόλας ο
γνωστός «Μάρτης γδάρτης και κακός παλουκοκαύτης, εάν βέβαια απομείνουν κάποια κούτσουρα και παλούκια για κάψιμο…

Για ηλεκτρικό ρεύμα, φυσικό αέριο και πετρέλαιο θέρμανσης δεν θα κάνω κανένα σχόλιο γιατί αυτά τα είδη ενέργειας μας έξαων ήδη την παροιμιακή «γούνα...»
Με αεροδρόμια, λιμάνια, πλουτοπαραγωγικές δομές/ υποδομές πουλημένες, με καναδυό εκατομμύρια μεταναστών-προσφύγων μόνιμους κατοίκουςΕλλάδος, με «χρυσές βίζες» αγοράς κατοικίας, με καταστροφικούς «μπαχαλάκηδες» και τρία εκατομμύρια
Συνταξιούχους, με το συνεχώς αυξανόμενο χρέος στους ΔΑΝΕΙΣΤΕΣ που φοβάμαι ότι δεν θα μπορέσουμε να το αποπληρώσουμε εμείς ή τα παιδιά μας αλλά θα το κληρονομήσουν τα εγγόνια μας μήπως διατρέχουμε τον κίνδυνο,εάν ΔΕΝ ξυπνήσουμε εγκαίρως, να καταντήσει η Ελλάδα μας από Χώρα... «Χώρος;»
https://www.youtube.com/watch?v=zfuxVYevh9w
https://www.youtube.com/watch?v=nmnyPBVNAUo


-------------------------------------
*O Γιώργος Πιπερόπουλος, Δρ Κοινωνιολογίας - Ψυχολογίας, είναι Επίτιμος Καθηγητής Μάνατζμεντ και Μάρκετινγκ στο Βρετανικό Πανεπιστήμιο Durham, Συνταξιούχος Καθηγητής Μάνατζμεντ, Επικοινωνίας και Δημοσίων Σχέσεων και πρώην Πρόεδρος του
Τμήματος Οργάνωσης και Διοίκησης Επιχειρήσεων του Πανεπιστημίου Μακεδονίας



Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου


Γράφει ο Καθηγητής Γιώργος Πιπερόπουλος*

Δύσκολες εποχές για όλους τους Έλληνες οικογενειάρχες, επαγγελματίες, μισθωτούς, μεροκαματιάρηδες, και χειμώνας με δυσθεώρητες τιμές στην ενέργεια ακόμη πιο δύσκολες για όσους παραμένουν άνεργοι...

Προσβολές με υπονοούμενα και χτυπήματα κάτω από τη ζώνη, υποκλοπές, «αρπαχτές» και μετά υπεκφυγές, παρεμβάσεις, θεατρινισμοί, παλιμπαιδισμοί, νταηλίκια εκ του ασφαλούς με χέρια υψωμένα σε στυλ ικέτη ή γροθιές σφιγμένες απειλητικά και τελικά «κομψές» είσοδοι στα, και «γενναίες» αποχωρήσεις από, τα ραδιοτηλεοπτικά παλκοσένικα.

Και οι περιώνυμες κουκούλες να καλύπτουν πρόσωπα διαδηλωτών στους δρόμους και στις πλατείες, στα σουπερμάρκετ, στα Πανεπιστήμια και, συμβολικά, στο διαδίκτυο.

Ανυπόφορη, τελικά, μέσα στον γενικότερο ορυμαγδό η επωδός πόνου και χαμένων μεγαλείων με γυναίκες επιθετικές, άνδρες παθητικούς και ελάχιστους πλέον «Κυνηγούς…»

«΄Ανδρα μοι ἔννεπε, Μοῦσα, πολύτροπον…»

Για το λεξικογράφο (Τεγόπουλος – Φυτράκης) ο «άνδρας» είναι αρσενικός και ενήλικος άνθρωπος, ο «σύζυγος» για το σπίτι και την οικογένεια του, ο «στρατιώτης» για το διοικητή της στρατιωτικής του μονάδας.

Για τον Υπουργό Εμπορίου, εάν έμπαινε στον κόπο να ρίξει μια ματιά στην καθημερινότητα που βιώνουμε τρίτη δεκαετία του 21ου αιώνα, ο «άνδρας» αποτελεί πλέον «αγαθό σε ανεπάρκεια» που μάλλον χρειάζεται να υπαχθεί στη λίστα «διατιμημένων».

Εάν, όμως, στην καρέκλα του Υπουργού Εμπορίου καθόταν μια φεμινίστρια φοβάμαι ότι μάλλον θα αμφισβητούσε τη διάσταση του «Αγαθού».

Για το πρώτο «μισό» των εκπροσώπων του μοντέρνου φεμινιστικού κινήματος ο σύγχρονος άνδρας αποτελεί πλέον απλά και μόνο «σκιά του παρελθόντος του» και για το δεύτερο «μισό» του συνόλου των φεμινιστριών ένα ακόμη απλό αλλά προσπελάσιμο εμπόδιο στη δική τους ανοδική πορεία σε ψηλότερους θώκους εξουσίας του κοινωνικού συστήματος!

Κοινωνικό-ψυχολογικά οι πρώτες «μισές» έχουν δίκιο καθώς το χθεσινό πρότυπο του άνδρα «πατριάρχη» που με τη χειρωνακτική ή πνευματική του εργασία ήταν ο ζωοδότης της οικογένειάς του και ως αυτοδημιούργητος παράγοντας κυριαρχούσε στο κοινωνικό-οικονομικό στερέωμα έχει εκλείψει προ πολλού καθώς η αγορά εργασίας διεκδικήθηκε και κερδήθηκε από τεράστιους αριθμούς γυναικών σε όλα τα επίπεδα της κατοχής δεξιοτήτων και γνώσεων.

Σε Πανεπιστήμια ιδρύματα πολλές πρωτιές κερδίζονται πια από θυγατέρες και εγγονές μας και ακόμη και στις Στρατιωτικές και Αστυνομικές Σχολές πολλές πρωτιές τις κέρδισαν γυναίκες!

Σήμερα σε Ευρώπη και Αμερική σχεδόν μία στις δύο οικογένειες έχουν την εργαζόμενη γυναίκα, σύζυγο, μητέρα να κερδίζει περισσότερα από τον εργαζόμενο άντρα, σύζυγο, πατέρα!

Το πρόβλημα με την οικονομική διάσταση του «ανδρισμού» ήταν ότι ενώ από τη μια πλευρά παρείχε στον άνδρα εξουσία, υπεροχή, αυτονομία, κινητικότητα από την άλλη τον τύλιγε σε άγχος, ανησυχία, μοναξιά.

Αυτά τα προβλήματα τα έχουν τώρα πια και οι εργαζόμενες γυναίκες και ιδιαίτερα εκείνες που ανήκουν στην κατηγορία των «στελεχών» πέρασαν πλέον και στο γυναικείο στρατόπεδο.

Είναι δεδομένο γεγονός ότι υπάρχει το ανάλογο τίμημα που καταβάλλει το γυναικείο φύλο συμμετέχοντας πλέον ενεργά στις στρεσογόνες καταστάσεις που απαιτεί ο ρόλος της «εργαζόμενης» η οποία εμπλέκεται σε αγχωτικές αντιδράσεις, νευρώσεις και έλκη του δωδεκαδακτύλου και του πυλωρού μέχρι και έκθεση σε καρδιόπαθειες και εγκεφαλικά!..

Χωρίς, ειλικρινά, καμία απολύτως ειρωνική πρόθεση καλώ να ‘καλωσορίσουμε’ τις θυγατέρες και εγγονές μας στον απαιτητικό κόσμο της επαγγελματικής και οικονομικής καθημερινότητας.

Στην εποχή μας η μαζική είσοδος των γυναικών σε όλες τις κοινωνικές - οικονομικές δραστηριότητες έφερε και τη μετάλλαξη της κλασικής έννοιας του «ανδρισμού» που οδηγεί σταθερά και μάλλον αμετάκλητα, όχι ακόμη αλλά στο εγγύς μέλλον, στην εξίσωση των ρόλων «άνδρας-γυναίκα».

Αυτό, προσωπικά, δεν το θεωρώ αρνητικό, αν και έτσι το κρίνουν όσοι διαπιστώνοντας ότι μάλλον θα είναι αναπόφευκτο το τέλος της κλασικής ανδροκρατίας, θεωρούν ότι εμείς οι αρσενικοί «homo sapiens» καταντήσαμε «ανδρείκελα»...

Παρηγορητικά και, σίγουρα με μια δόση ευγενικής σάτιρας (μπορεί και είναι ευγενική και καλοπροαίρετη η Αριστοφανική ειρωνεία), στους επικριτές αυτούς θα προτείνω να υψώσουμε έναν ανδριάντα στον «πεσόντα Ιππότη» ο οποίος στον ανδρικό του ρόλο συνθέτει με επιτυχία την αντίθεση της βιαιότητας και της πραότητας.

Όσοι έχουν μελετήσει ιστορικά ντοκουμέντα γνωρίζουν ότι για τους Ιππότες εξουσία και βιαιότητα χωρίς κάποια στοιχεία τρυφερότητας συνιστούν κτηνωδία, ενώ, αντίστροφα, έντονη τρυφερότητα και συμπόνοια χωρίς τον ανδρικό δυναμισμό και επιθετικότητα σβήνουν τη «φλόγα» που μας παρέδωσε ο Προμηθέας και την πλήρωσε, όπως τουλάχιστον μας διαβεβαιώνει ο σχετικός αρχαϊκός μύθος, τόσο ακριβά!…



-----------------------------------------

*O Γιώργος Πιπερόπουλος, Δρ Κοινωνιολογίας - Ψυχολογίας, είναι Επίτιμος Καθηγητής Μάνατζμεντ και Μάρκετινγκ στο Βρετανικό Πανεπιστήμιο Durham, Συνταξιούχος Καθηγητής Μάνατζμεντ, Επικοινωνίας και Δημοσίων Σχέσεων και πρώην Πρόεδρος του Τμήματος Οργάνωσης και Διοίκησης Επιχειρήσεων του Πανεπιστημίου Μακεδονίας


Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου




Γράφει ο Καθηγητής Γιώργος Πιπερόπουλος*


Βρισκόμαστε για δωδέκατη, εάν δεν με απατά η μνήμη μου, συνεχή χρονιά υπό τον έλεγχο των σύγχρονων «οικονομικό-πολιτικό-κατοχικών-Δομών» που τις γνωρίσαμε στην Πατρίδα μας Ελλάδα αρχικά με την μορφή της «Τρόικας» του Διεθνούς Νομισματικού
Ταμείου (Δ.Ν.Τ.) η οποία, σαν τους 3 Σωματοφύλακες του μεγάλου Γάλλου συγγραφέα Αλεξάνδρου Ντουμά (πατέρα διότι με το ίδιο όνομα υπήρξε και υιός) ) που τελικά ήταν 4, έγινε «τετράδα» και τώρα πια μεταμορφώθηκε (είναι εντυπωσιακά πλούσια η ελληνικά
γλώσσα όπως και η ελληνική φαντασία μας, σε «Θεσμούς» των Ευρωπαίων και άλλων ΔΑΝΕΙΣΤΩΝ μας που αφού ήδη εισέπραξαν δυόμιση φορές όσα τους χρωστούσαμε τους χρωστάμε άλλα τόσα,,,

Ελάτε, σήμερα, Πέμπτη και Πέμπτη μέρα αφότου μπήκαμε στον Νέο Χρόνο 2023 να δούμε περιληπτικά τα, δυστυχώς και χωρίς ευχολόγια και ευγενικούς προσδιορισμους, πολύ πικρά δεδομένα:

ΤΡΑΙΝΟΣΕ, ο πάλαι ποτέ Οργανισμός Σιδηροδρόμων Ελλάδος (ΟΣΕ) που βασάνιζε με τις ατέλειες και ελλείψεις του τους Ελληνες ταξιδιώτες και έδινε εντύπωση τριτοκοσμικής χώρας στους ξένους επιβάτες ανήκει πλέον στην Ιταλική Ferrovie dello stato Italiane group  https://www.fsitaliane.it/

Και για να μην αδικούμε κανένα οφείλω να σημειώσω από προσωπικές εμπειρίες ότι οι σιδηροδρομικές μας μεταφορές έχουν βελτιωθεί σε αξιοπρόσεκτο βαθμό (να θυμηθούμε το «ουδέν κακόν αμιγές καλού;»)

Το Μεγαλύτερο Ελληνικό Αεροδρόμιο, το Ελευθέριος Βενιζέλος της Αθήνας εδώ και πολλά χρόνια στα χέρια Γερμανικών και Καναδικών εταιριών…

Το αεροδρόμιο Θεσσαλονίκης και τα άλλα 13 περιφερειακά αεροδρόμια της Κέρκυρας, των Χανίων, της Κεφαλλονιάς, της Ζακύνθου, του Ακτίου, της Καβάλας, της Ρόδου, της Κω, της Σάμου, της Μυτιλήνης, της Μυκόνου, της Σαντορίνης και της Σκιάθου στα χέρια της γερμανικής Fraport…

Και για να μην αδικούμε κανένα οφείλω να σημειώσω και πάλι από προσωπικές εμπειρίες ότι τα αεροδρόμιά μας έχουν βελτιωθεί σε αξιοπρόσεκτο βαθμό (ελάτε να θυμηθούμε πάλι το «ουδέν κακόν αμιγές καλού;»)

Ο Οργανισμός Λιμένος Πειραιώς στην Cosco Group (Hong Kong) Limited

Ο Οργανισμός Λιμένος Θεσσαλονίκης στην DIEP (Deutsche Invest Equity Partner σε συνεργασία με την Γαλλική CMA-CGM της Οικογένειας Σαντέ και με συμμετοχή του κ Ιβάν Σαββίδη).

Ο Αστέρας Βουλιαγμένης στην AGC Equity Partners (“AGC”) για λογαριασμό των εταιρειών Jermyn Street Real Estate Fund IV LP (“Jermyn Street”) και της Apollo Investment Holdco S.a.r.l (“Apollo”), στην οποία μετέχουν δύο κρατικά κεφάλαια του Abu
Dhabi και του Kuwait, Άραβες επενδυτές, καθώς και η τουρκική Dogus Group,

Η «Κασσιόπη» της Κέρκυρας στην Αμερικανική NCH-Capital που εδρεύει στην Νέα Υόρκη.

Σε συζήτηση η εκχώρηση περισσότερων ξενοδοχειακών μονάδων και κρατικών εκτάσεων σε ξένους «επενδυτικούς» κολοσσούς…

Τα «Ιχθυοτροφεία Κεφαλονιάς» σε Ισπανικό έλεγχο

Το δράμα για αμέτρητες χιλιάδες ιδιοκτήτες οικογενειακών κατοικιών βρίσκεται σε πλήρη εξέλιξη με ξένους «επενδυτές» μαζί με τα εγχώρια «αρπακτικά» να έχουν ήδη αρπάξει και να συνεχίζουν να περιμένουν, σαν τα κοράκια λένε πολλοί συμπατριώτες μας, τις
ημέρες που θα αρπάξουν και χιλιάδες άλλες για ένα κομμάτι ψωμί…

Να σας θυμήσω εδώ την περίπτωση εν ενεργεία Βουλευτή που μέσω Τραπεζικής διευκόλυνσης αγόρασε κόκκινα δάνεια αξίας 63 εκατομμυρίων δραχμών με το ποσό των 4 εκατομμυρίων δραχμών...

Τί είπα;

Καλά το ακούσατε 4 εκατομμύρια για 63 εκατομμυρία. Ήμαρτον Κύριε χρονιάρες μέρες...

Σε χώρες του εξωτερικού έχουν πωληθεί:

τριώροφο κτίριο με υπόγειο και σοφίτας επιφανείας 2.387 τ.μ., σε ένα από τα κεντρικότερα σημεία της πόλης του Βελιγραδίου, ο δεύτερος όροφος του συγκροτήματος γραφείων «The 3 Dag Condominium», επιφανείας 1.416 τ.μ., στο Μανχάταν, στη Νέα
Υόρκη τετραώροφο κτίριο 8.120 τ.μ. επί της λεωφόρου Massachusetts στην Ουάσινγκτον, εξαώροφο κτίριο μεθ’ υπογείου και σοφίτας-πρώην ξενοδοχείο, επιφανείας 1.600 τ.μ., στο
ιστορικό κέντρο της Ρώμης και τριώροφο κτίριο με υπόγειο και σοφίτα, επιφανείας 1.157 τ.μ., πλέον 4 βοηθητικών κτισμάτων 361,7 τ.μ., στο κέντρο του Ερεβάν στην Αρμενία.

Κοντεύει να πουλήσουμε ΟΛΗ την Ελλάδα αλλά ΔΥΣΤΥΧΩΣ παραμένουμε χρεωμένοι με σχεδόν 426 δισεκατομμύρια ευρώ, ένα ποσό που αυξάνεται με κάθε δευτερόλεπτο που περνά..

Οφείλουμε να αποπληρώσουμε το τεράστιο χρέος στους ΔΑΝΕΙΣΤΕΣ μας με ένα ΑΕΠ που συρρικνώθηκε από τα περίπου 238 δις ευρώ του 2009 στα περίπου 176 δις του 2016 , και αναμένεται να φτάσει τα 202 δις ευρώ το 2022…
https://commodity.com/data/greece/debt-clock/

Ρίξτε μια ματιά στον παραπάνω σύνδεσμο που δείχνει το ΕΘΝΙΚΟ μας χρέος για το οποίο ΔΕΝ ευθύνεται αποκλειστικά η σημερινή αλλά και ΟΛΕΣ οι προηγούμενες Κυβερνήσεις.

Τελικά μήπως τελούμε υπό μια ιδιόμορφη «Κατοχή» αλλά ΔΕΝ το παραδεχόμαστε μολονότι:

Περίπου το 29,5% των Ελλήνων που εξαιτίας της ανεργίας και των χαμηλών εισοδημάτων οι Ευρωπαϊκές Στατιστικές τους κατέτασσαν σε επίπεδα « κινδύνου φτώχειας» τώρα πια βιώνουν μια πρωτόγνωρη οικτρή πραγματικότητα( που θυμίζει με συσσίτια εκείνη που είχαν βιώσει οι Έλληνες τότε ότσν η Πατρίδα μας βρισκόταν υπό Ναζιστική Κατοχή που κόστισε εκατοντάδες χιλιάδες νεκρούς…

Το ποσοστό φτώχειας που ανέφερα παραπάνω, εάν δεν υπήρχαν τα κοινωνικά επιδόματα θα περνούσε το 48% και με αυτές τις επιδόσεις η Ελλάδα κατέχει μετά τη Βουλγάριά τη δεύτερη θέση ΦΤΩΧΕΙΑΣ στην Ευρωπαϊκή Ένωση...
https://www.sofokleousin.gr/ayksisi-tis-ftoxeias-stin-ellada

ΔΟΞΑΣΤΕ τους πολιτικούς μας!..

Το 50% περίπου των Ελλήνων, που μέχρι την παραμονή του ερχομού της τρόικα και των ΜΝΗΜΟΝΙΩΝ αποτελούσαν στατιστικά την ΜΕΣΑΙΑ τάξη, τελούν ήδη υπό διωγμό και σε
καθημερινή βάση υποβάλλονται σε φορομπηχτικές διαδικασίες «φτωχοποίησης»…

Και, ΔΥΣΤΥΧΩΣ, το υπόλοιπο 20% των Ελλήνων ΔΕΝ φαίνεται να «πήραν χαμπάρι» ότι ζούμε και πάλι σε καθεστώς μιας ιδιόμορφης «Κατοχής» και συνεχίζουν εμφανώς να ζούνε όπως ζούσαν πάντα με βίλες, με πολυτελή Γερμανικά αυτοκίνητα και με Σαββατοκύριακα στη Μύκονο και διακοπές σε εξωτικούς παραδείσους εκτός Ελλάδος…

Δακρύζω Συμπατριώτες καθώς θυμάμαι τον 5ο στίχο του «Ύμνου εις την Ελευθερία»:

«Δυστυχής! Παρηγορία/ μόνη σου έμενε, να λες/
περασμένα μεγαλεία, και διηγώντας τα να κλαις»

Ήδη βιώνουμε τον χειμώνα πρωτόγνωρων στερήσεων με την καλπάζουσα ακρίβεια και φόβου για το αύριο με τον συνεχιζόμενο πόλεμο Ρωσίας-Ουκρανίας και είναι μπροστά μας ο γνωστός «Μάρτης γδάρτης και κακός παλουκοκαύτης», εάν βέβαια απομείνουν κάποια κούτσουρα και παλούκια για κάψιμο…

Κλείνοντας σας παρακαλώ πείτε μου, το ΤΕΡΑΣΤΙΟ, συνεχώς αυξανόμενο χρέος στους ΔΑΝΕΙΣΤΕΣ θα μπορέσουμε να το αποπληρώσουμε εμείς ή τα παιδιά μας ή θα το κληρονομήσουν τα εγγόνια μας;

-------------------------------------

*O Γιώργος Πιπερόπουλος, Δρ Κοινωνιολογίας - Ψυχολογίας, είναι Επίτιμος Καθηγητής Μάνατζμεντ και Μάρκετινγκ στο Βρετανικό Πανεπιστήμιο Durham, Συνταξιούχος Καθηγητής Μάνατζμεντ, Επικοινωνίας και Δημοσίων Σχέσεων και πρώην Πρόεδρος του Τμήματος Οργάνωσης και Διοίκησης Επιχειρήσεων του Πανεπιστημίου Μακεδονίας

Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου



Πενήντα μικροϊστορίες των 121 λέξεων ακριβώς: ούτε μία λέξη παραπάνω ούτε μία παρακάτω ούτε μία παραδίπλα.

Πενήντα μικροϊστορίες περί ανέμων, υδάτων και ξωτικών. Κάποιες για αγρίους, που πάει να πει για τους ανθρώπους, τα πάθη και τα παθήματά τους. Μερικές με πολιτική χροιά κι ας μην τους φαίνεται, ίσως, εκ πρώτης ανάγνωσης -όλα είναι πολιτική, λένε κάποιοι εξυπνάκηδες, όπως ο Αλέξανδρος Ρασκόλνικ.

Η κάθε μια τους, εικονογραφημένη με το υπέροχο πενάκι και το άφταστο μεράκι του Στάθη.

Με τα λόγια του ίδιου του συγγραφέα:
«Είμαι ένας απ’ αυτούς τους περίεργους τύπους που δεν έχουν ανάγκη από ύπνο. Όταν ο καιρός είναι καλός, μόλις νυχτώνει βγαίνω και περιπατώ στο δάσος. 
Όποτε τύχει ν’ ανταμώσω καμιά νεράιδα, καθόμαστε και σιγοκουβεντιάζουμε ως το λυκαυγές, ξορκίζοντας τα κακά πνεύματα. 
Ύστερα, γυρνώ σπίτι μου να κοιμηθώ, όχι επειδή έχω χρεία, όπως προείπα· μόνο για να ονειρευτώ. 
Επιθυμώ, ξυπνώντας, να πιάσω χαρτί και καλαμάρι, να διηγηθώ τα όνειρά μου. Αλίμονο... 
Ο δυστυχής, δεν θυμούμαι τίποτα απ’ όσα συνταρακτικά μου συμβαίνουν στην αγκαλιά του Μορφέα. Ίσως να φταίει που ονειροβατώ στον ξύπνιο μου. Δεν ξέρω να πω με βεβαιότητα. 
Όπως και να’ χει, περνώ τις ώρες της μοναξιάς μου σκαρώνοντας ιστοριούλες των 121 λέξεων ακριβώς, που δημοσιεύονται με το λογοτεχνικό μου ψευδώνυμο.»

Κυκλοφορούν από τις Εκδόσεις Φερενίκη. Διαθέσιμες και στο ηλεκτρονικό κατάστημα του εκδοτικού οίκου, εδώ https://bit.ly/3YLIulF
#121λέξεις #flashfiction #μικρομυθοπλασία #Raskolnick




Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου



Το φαινόμενο των Ισραηλινών συμφερόντων που παριστάνουν τους ξενοδόχους αγοράζοντας ακίνητα στο κέντρο της Αθήνας με ελληνικά λεφτά, με ελάχιστες εγγυήσεις και εξασφαλίσεις!

Γίνεται εσχάτως λόγος πολύς σχετικά με τις επενδύσεις που πραγματοποιούν στη χώρα, ξένοι επενδυτικοί όμιλοι και επιχειρηματίες!

Με αποτέλεσμα να νομίζει η κοινή γνώμη – απολύτως λανθασμένα- ότι όλοι αυτοί οι «σωτήρες» της εθνικής οικονομίας, που κατά κύριο λόγο αγοράζουν τσάμπα, στην κυριολεξία μπιτ παρά φιλέτα του Δημοσίου και «ακατέργαστα διαμάντια» της περιουσίας του Κράτους, φέρνουν στην Ελλάδα και ρίχνουν στην αγορά νέο, διεθνές, φρέσκο χρήμα!!!

Έλα όμως που η αλήθεια είναι εντελώς διαφορετική! Εκ διαμέτρου αντίθετη!

Η σκληρή πραγματικότητα, δυστυχώς, αναδεικνύει ότι οι ξένοι επιχειρηματίες που αγοράζουν φιλέτα και διαμάντια του ελληνικού Δημοσίου, όχι μόνο δεν βάζουν …φράγκο από την τσέπη τους, όχι μόνο δεν εισάγουν ξένο, νέο, φρέσκο χρήμα στη χώρα, αλλά όλες τις επενδυτικές κινήσεις τους τις κάνουν με λεφτά των ΕΛΛΗΝΙΚΩΝ ΤΡΑΠΕΖΩΝ!!!

Ούτε καν οι ξένες τράπεζες δεν τους χρηματοδοτούν, με αποτέλεσμα το σύνολο των επενδύσεων τους στην ελληνική αγορά να πραγματοποιείται διά μέσω χρηματοδοτήσεων από εγχώριες συστημικές τράπεζες!

Και μάλιστα, χωρίς πρόσθετες ή προσωπικές εγγυήσεις, παρά μόνο με τα στοιχεία της επένδυσης, τίποτε άλλο, που αν σκάσει χαιρετίσματα! Νέα κόκκινα δάνεια…

Πρόκειται αδιαμφισβήτητα για ένα φαινόμενο ύποπτο και ταυτοχρόνως επικίνδυνο για την οικονομία και το εθνικό σύστημα, καθώς οι τράπεζες χρηματοδοτούν στο 100% τους ξένους, λαμβάνοντας ελάχιστες έως ασήμαντες εγγυήσεις και την ίδια ώρα κρατούν κλειστές τις πόρτες για τους Έλληνες επιχειρηματίες και επενδυτές, προκαλώντας σημαντικό ζήτημα στην ανάπτυξη και την ανόρθωση των ελληνικών επιχειρήσεων μετά την κρίση, που με αυτή την αντιμετώπιση δεν μπορούν να ορθοποδήσουν!

Το πιο χαρακτηριστικό παράδειγμα είναι το φαινόμενο που παρατηρείται εσχάτως, οι Ελληνικές τράπεζες να χρηματοδοτούν αποκλειστικά και σχεδόν στο σύνολο της επένδυσης και του προϋπολογισμού, τα επενδυτικά σχέδια Ισραηλινών συμφερόντων που εξαγοράζουν το ένα μετά το άλλο ακίνητα και παλιά ξενοδοχεία στο κέντρο της Αθήνας τα οποία ανακαινίζουν και εκσυγχρονίζουν όχι με δικά τους προσωπικά λεφτά ούτε με Ισραηλινών ή άλλων ξένων τραπεζών!

Αλλά με χρήμα Ελληνικό, από εγχώριες τράπεζες, οι οποίες χρηματοδοτούν με αμφίβολες διασφαλίσεις τους ξένους και την ίδια ώρα γυρίζουν την πλάτη στους Έλληνες μικρούς και μεσαίους επιχειρηματίες!

Και έρχονται μετά οι δήθεν σωτήρες της χώρας, οι αυτοαποκαλούμενοι διεθνείς επενδυτές και το παίζουν μάγκες με τα δικά μας λεφτά!

Και χωρίς να βάλουν μία αποκτούν ότι καλύτερο υπάρχει, χωρίς κανένα απολύτως ρίσκο, εκ του ασφαλούς!

Πρόκειται για τους «τζάμπα μάγκες» με «ξένα κόλλυβα» που λέει ο σοφός λαός, που παριστάνουν τους μπρούκληδες με τα λεφτά τα δικά μας, των συστημικών τραπεζών που τις πληρώσαμε επί 14 χρόνια, από το 2008 με 4 μνημόνια!!!

Αν δεν το έχουν συνειδητοποιήσει αυτό οι τραπεζίτες, ήρθε ο καιρός να το βάλουν καλά στο μυαλό τους!

Και να ξέρουν ότι αναπτύσσεται ΠΑΝΙΣΧΥΡΟ ΚΙΝΗΜΑ κατά της ασυλίας των τραπεζιτών, που θα εκφραστεί αργά ή γρήγορα, πολιτικά, νομικά και κοινωνικά! Με πρόταση αναδρομικής ισχύος…



πηγή: oserraios.gr / radar.gr /
12 Ιουνίου 2022



Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου
Γράφει ο Καθηγητής Γιώργος Πιπερόπουλος*


Περιμένουμε το ερχόμενο Σάββατο 24η Δεκεμβρίου 2022, την Αγία Νύχτα της συμβολικής γέννησης του Θεανθρώπου, την Θεϊκή υπόσχεση και την ΕΛΠΙΔΑ για την σωτηρία του ανθρώπινου γένους…

Και καθώς την Κυριακή 25η Δεκεμβρίου, 2022, ανήμερα των Χριστουγέννων ,θα γευόμαστε πατροπαράδοτα εδέσματα και γλυκίσματα στρωμένα στο Χριστουγεννιάτικο τραπέζι, καθώς θα ανοίγουμε κάτω από το μεγάλο ή μικρό, πλούσια ή λιτά στολισμένο σε κάθε σπίτι Χριστουγεννιάτικο δένδρο τα δώρα μας, αμέτρητοι συνάνθρωποί μας, κάποιοι ίσως και μέσα στην ίδια με εμάς πολυκατοικία, θα παραμείνουν πνιγμένοι στο βουβό, το ανελέητο αίσθημα της ανείπωτης πικρής δικής τους καθημερινότητας έλλειψης της ΕΛΠΙΔΑΣ και της προοπτικής για ένα καλύτερο αύριο των ίδιων και των παιδιών τους….

Ποιος θα πίστευε, μερικές δεκαετίες πριν, ότι εδώ στην κάποτε αποκαλούμενη «Ψωροκώσταινα», στη χώρα της «φαιδρής πορτοκαλιάς», της γειτονιάς των ονείρων και της γονικής προτροπής του τύπου: «παιδάκι μου καλύτερα να σου βγει το μάτι παρά το….όνομα» θα φτάναμε στο σημείο να μιλάμε για το φριχτό υποκειμενικό συναίσθημα της αποκοπής από την αγέλη, της απομόνωσης χωρίς την αίσθηση της ομάδας!..

Σε καθημερινή βάση συνεχίζουμε την Εθνικής μας πορεία στο μέλλον με την ντροπή των οικονομικών «θεσμών», με την παρουσία ατάλαντων και ΑΤΙΜΩΡΗΤΩΝ πολιτικών και την συστηματική αποδόμηση προγραμμάτων και δομών «κοινωνικής βοήθειας σε παιδιά».

Συνεχίζουμε, ως φιλοθεάμον κοινό να ανοίγουμε τους δέκτες των έγχρωμων τηλεοράσεων βιώνοντας την εικονική πραγματικότητα της συμμετοχικής διαδικασίας σε κάποια σύναξη με ποικιλώνυμες ονομασίες, μισόγυμνες καλλονές, «μη – φανατικούς» αρσενικούς και χαζοχαρούμενες γλάστρες…

Ζούμε ιδιοκτήτες και ενοικιαστές σε κακόγουστες και πανάκριβες πολυκατοικίες έχοντας διακόψει τη συμμετοχική διαδικασία στην «κεντρική θέρμανση» και πέρα από τις εθιμοτυπικές φιλοφρονήσεις και τα μικροπρεπή κουτσομπολιά αγνοούμε την ύπαρξη του συγκατοίκου μας σε σημείο ώστε σήμερα και στην πατρίδα μας να χρειάζεται να «μυρίσει» το πτώμα κάποιου συνταξιούχου, μοναχικού γείτονα ή γειτόνισσάς μας για να συνειδητοποιήσουμε εμείς οι «ευτυχείς» υπόλοιποι ότι έκλεισε πια για αυτόν ή αυτήν, τραγικά, η αναπόφευκτη για ΟΛΟΥΣ μας παρένθεση της …ζωής!

Να τη δούμε στις πρακτικές της διαστάσεις την ψυχοκοινωνική μας κατάντια;

Αμέτρητοι οι συνοδοιπόροι μας στους πολυσύχναστους δρόμους της Αθήνας, του Πειραιά, της Θεσσαλονίκης, της Λάρισας του Ηράκλειου και όλων των άλλων μεγαλουπόλεων της πατρίδας μας.

Στρυμωγμένα ασφυκτικά τα σώματα ανδρών, γυναικών και παιδιών στα αστικά μας λεωφορεία και θέσεις μόνο για όρθιους στις κάθε λογής πιτσαρίες, καφετέριες, παμπ, ορθάδικα και ελληνοπρεπείς ταβέρνες…

Περιφέρουμε την πλήξη, την ανία, τα βιωματικά μας τραύματα στα στενόχωρα κλουβιά που τα ονοματίσαμε γραφεία, μαγαζιά, εργοστάσια, σχολεία και πανεπιστημιακές αίθουσες, με άλλα λόγια στους κάθε λογής χώρους εργασίας και αναψυχής.

Είμαστε τώρα πιά και οι νέο-Έλληνες παραγωγοί και παράγωγα, αίτια και αποτελέσματα ενός ψυχοκοινωνικού και πολιτισμικού συστήματος με οικονομικές δομές που εδραιώνονται στο ατομικό ψυχοκίνητρο και τα συλλογικά «ένστικτα» για άντληση κέρδους και συλλογή δύναμης και εξουσίας και απολήγουν εξαντλημένες στην εδραίωση ενός αντικειμενικού κόσμου χωρίς συναισθήματα, χωρίς ανθρωπιά!..

Ο Αμερικανός ψυχολόγος Rollo May έχει γράψει πολύ εύστοχα ότι «ο αγώνας του ανθρώπου για την απόκτηση δύναμης φαίνεται ολοκάθαρα τώρα καθώς γίνεται κοινή συνείδηση η αλλοτρίωσή μας από τη Φύση, η ανελέητη αλλοτρίωσή μας από τον ίδιο μας τον εαυτό…»

Στη μοίρα του καθένα μας, στο αντί-εγωιστικό «δόσιμο» στον συνάνθρωπό μας, στην παρέα, η ανθρώπινη ομάδα αποτελούσε πάντοτε και μπορεί να συνεχίσει να αποτελεί ένα καθοριστικά σημαντικό αντισταθμιστικό παράγοντα. Και με αυτή την έννοια, αυτό το «δόσιμο» μπορεί να ξεκινήσει μια ατέλειωτη σχεδόν σειρά από ενέργειες που μπορούν, αναμφίβολα, να μειώσουν το σοκ της συνειδητοποίησης της μοναξιάς του σύγχρονου ανθρώπου.

«Ανέκαθεν ο άνθρωπος ήταν αγελαίο ζώο» όπως το διατύπωσε και ο μεγάλος Μακεδόνας φιλόσοφος, ο δάσκαλο του Μεγάλου Αλεξάνδρου και της Ανθρωπότητας Αριστοτέλης δυόμιση χιλιάδες χρόνια πριν.

Ο συνάνθρωπός μας στην υπηρεσία, στο γραφείο, στο εργοστάσιο, στο πανεπιστήμιο για όλους εμάς που είμαστε οικονομικά ενεργοί, όπως και ο συνάνθρωπός μας στο ορφανοτροφείο, στο γηροκομείο και στη φυλακή βασανίζεται κάθε λεπτό, κάθε ώρα κάθε μερόνυχτο από το αίσθημα της έλλειψης ΕΛΠΙΔΑΣ..

Εάν σκύψουμε προσεκτικά εσείς και εγώ, βαθιά μέσα στα φυλλοκάρδια του απέραντου Ελληνικού μας υποσυνείδητου, στα αρχέτυπα της ανθρώπινης ομαδικής συμπεριφοράς που χάνουν τις καταβολές τους στην ιστορία Πελασγών, Δωριέων και Αχαιών, θα ανακαλύψουμε ότι υπάρχουν ΟΛΑ τα απαραίτητα στοιχεία της σωτηρίας μας από την αρνητική όψη της σύγχρονης αυτής ψυχοκοινωνικής και πολιτισμικής ασθένειας που λέγεται έλλειψη ΕΛΠΙΔΑΣ!..

Εκεί βαθιά στην ψυχή της Ελλάδας μας υπήρχε και υπάρχει η δημιουργικότητα της ελληνικής ψυχοσύνθεσης. Υπάρχει το εσώτερο μήνυμα της ΕΛΠΙΔΑΣ με την οποία μεγαλώσαμε και γαλουχηθήκαμε, υπάρχουν «φιλότιμο», «κυμπαριλίκι» και «μπέσα».

Μέσα στη γιορτινή ατμόσφαιρα θα λειτουργήσει και φέτος η αντίφαση της χαρούμενης επιφάνειας που, δυστυχώς, δεν μπορεί να καλύψει το εσώτερο δράμα εκατοντάδων χιλιάδων μοναχικών συμπολιτών μας, οι οποίοι όπως γίνεται στην υπόλοιπη Ευρώπη και την Αμερική τώρα πιά και στην Ελλάδα κάποιοι, με αυξανόμενους ρυθμούς μετά την πανδημία, θα προσπαθήσουν να θέσουν τέρμα στο συναίσθημα της απελπισίας μέσα από την πράξη της αυτοχειρίας…

Χριστούγεννα, Πρωτόγεννα, ΠΡΩΤΗ γιορτή του Χρόνου!…

Οι σύγχρονες τάσεις της ΠΑΓΚΟΣΜΙΟΠΟΪΗΣΗΣ και της εμπορευματοποιημένης αντίληψης για τις ανθρώπινες σχέσεις, οι εμμονές στη συσσώρευση πλούτου και δύναμης εντάσσονται στην εσκεμμένα καλλιεργούμενη ψευδαίσθηση από τους οπαδούς της άκρατης, βάρβαρης και ανελέητης φιλελεύθερης οικονομίας ότι ο ΠΛΟΥΤΟΣ φέρνει την ΕΥΤΥΧΙΑ…

Με λεφτά μπορείς να αγοράσεις πολλά πράγματα, αλλά σίγουρα όχι αγάπη!..

Τώρα πια αναμφίβολα οι Έλληνες ξυπνάμε από το ψεύτικο όνειρο που μας σέρβιραν διαβεβαιώνοντάς μας ότι ΌΛΟΙ μπορούμε να συμμετέχουμε στο παιχνίδι του πλούτου καθώς βλέπουμε ουρές στα δωρεάν συσσίτια και ανεργία που μας γυρνούν 50 χρόνια πίσω αναρωτιόμαστε όλοι εμείς τι μπορούμε να προσφέρουμε στους συμπατριώτες μας και την οικουμένη;

Μπορούμε να διδάξουμε στην οικουμένη της ΜΟΝΑΞΙΑΣ το γεφύρωμά της, μπορούμε να ξαναγίνουμε συγκάτοικοι, συνοδοιπόροι, συμπολίτες, συμπάσχοντες και συγχαίροντες συνάνθρωποι στο ταξίδι της ζωής….

Το ερχόμενο Σαββατοκύριακο, Χριστούγεννα του 2022 πέρα από εδέσματα, τα δώρα και τα πάρτι ας βιώσουμε το εσώτερο μήνυμα της ΕΛΠΙΔΑΣ που φέρνει δυναμικά στο προσκήνιο η συμβολική ΓΕΝΝΗΣΗ του Κυρίου ημών Ιησού Χριστού….

Ας φέρουμε φέτος Χριστούγεννα του 2022, αυτήν τη δύσκολη για όλη την Ανθρωπότητα χρονιά, στο συνειδητό ατομικό και συλλογικό μας επίπεδο την ΕΛΠΙΔΑ που φέρνει η γέννηση του Ιησού αφήνοντας τους σύγχρονους «Σκρουτζ» στη μοναξιά του πλούτου τους, όπως τους πλούσιους και «επιτυχημένους» του Χόλυγουντ που «νοικιάζουν» φίλους για να διαχειριστούν τη Μοναξιά τους…

Φίλες και φίλοι αναγνώστες σας εύχομαι «Καλά Χριστούγεννα!..»

----------------------------------

*O Γιώργος Πιπερόπουλος, Διδάκτωρ Κοινωνιολογίας - Ψυχολογίας, είναι Επίτιμος Καθηγητής Μάνατζμεντ και Μάρκετινγκ στο Βρετανικό Πανεπιστήμιο Durham, Συνταξιούχος Καθηγητής Μάνατζμεντ, Επικοινωνίας και Δημοσίων Σχέσεων και πρώην Πρόεδρος του Τμήματος Οργάνωσης και Διοίκησης Επιχειρήσεων του Πανεπιστημίου Μακεδονίας




Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου

του Στέφανου Σταμέλλου

Αγαπητέ μου φίλε, πες ό,τι θες για την «πλούσια» επικαιρότητα, αλλά βρισκόμαστε σε προεκλογική περίοδο∙ και όσο πλησιάζουμε στις εκλογές, πέρα από τα σκάνδαλα και τις κάθε είδους αντιδημοκρατικές και αλαζονικές συμπεριφορές, πρέπει η συζήτηση να αποκτήσει πραγματικό πολιτικό περιεχόμενο. Γιατί τα πραγματικά πολιτικά ζητήματα της κοινωνίας και της ζωής, ναι, είναι η δημοκρατία, είναι η δικαιοσύνη, αλλά πρέπει να πάμε πιο πέρα και πιο κοντά στις ρίζες και στα αίτια των προβλημάτων. Υπάρχει ο κίνδυνος την τελευταία αυτή περίοδο πριν τις εκλογές να μείνουμε μόνο στα γεγονότα των επισυνδέσεων/παρακολουθήσεων και του Katar-Gate, άντε και λίγο Covid.

Όταν όμως κάνουμε πολιτική, πρέπει να έχουμε πάντα στο μυαλό μας αυτό που λένε, ότι «η πολιτική είναι σαν το μπιλιάρδο. Φθάνει κανείς στο στόχο μόνο με συγκρούσεις». Υπάρχουν αντίπαλοι; Ναι, και πρέπει να τους προσδιορίσουμε. Δεν είναι κατ’ ανάγκην η κυβέρνηση ή μόνο η κυβέρνηση. Μπορεί να είναι μηχανισμοί ή πρόσωπα που στηρίζουν την κυβέρνηση. Μπορεί να είναι διεθνείς μηχανισμοί και θεσμοί και κυρίως το ίδιο το νεοφιλελεύθερο οικονομικό και κοινωνικό «σύστημα».

Πολλοί λένε ότι οδηγούμαστε σε μια παγκόσμια δικτατορία των κάθε λογής συμφερόντων, των αόρατων μηχανισμών και της τεχνολογίας χωρίς ηθικές αξίες και διαφάνεια και με την πλήρη επικράτηση του μιλιταρισμού και των πολέμων. Όταν σκεφτόμαστε πολιτικά, είμαστε υποχρεωμένοι να αναλύουμε και να συνθέτουμε αυτά τα στοιχεία, κάνοντας ιστορική αναφορά στα γεγονότα - πώς φθάσαμε εδώ που είμαστε σήμερα - και, στη συνέχεια, μπορούμε να στοιχειοθετήσουμε, με το δικό μας τρόπο ανάλυσης και με ρεαλισμό, με τη δική μας οπτική, την πρόταση για το τι μπορεί να γίνει∙ πρόταση έξω φυσικά, εγώ θα έλεγα, από τις επιλογές του «συστήματος». Να δούμε μέχρι πού μπορούμε να πάμε πίσω, αν μπορούμε, ανατρέποντας επιλογές και αποφάσεις των τελευταίων κυβερνήσεων. Να κοιτάξουμε κατάματα την ιστορία. Να αντλήσουμε διδάγματα απ’ αυτή και να πούμε τα πράγματα με το όνομά τους: Ποιος είναι ο ρόλος των μεγάλων δυνάμεων και του διεθνή παράγοντα σήμερα και πάντα, ο ρόλος των συνόρων στη διεθνή σκηνή, των μυστικών υπηρεσιών και της άγνωστης διπλωματίας, ο ρόλος των θρησκειών.

Πολλοί λένε ότι πολιτική “είναι η τέχνη του εφικτού”. Αν είναι η τέχνη του εφικτού, τότε πρέπει να ορίσουμε τι είναι εφικτό για μας σήμερα, γιατί δυστυχώς δεν μπορούμε να είμαστε η νησίδα στον παγκόσμιο «ωκεανό», ακόμα και λόγω της γεωγραφικής μας θέσης. Και να το πούμε στην ελληνική κοινωνία: «Εμείς αυτό θα μπορούσαμε να κάνουμε, αν...». Δεν μπορούμε να διαχειριστούμε τις πολιτικές των κομμάτων και των κυβερνήσεων αυτών των τελευταίων δεκαετιών, που επιμένουν ακόμα να κυβερνούν. Αυτές οι πολιτικές και τα κόμματα δεν μπορούν να δώσουν ορθολογικές λύσεις στα αδιέξοδα της κοινωνίας, γιατί είναι μέρος του προβλήματος και όχι της λύσης. Έχω την πεποίθηση ότι οι πολίτες δεν τους εμπιστεύονται, ανεξάρτητα αν τους ψηφίζουν! Είναι φανερό ότι δεν εμπνέονται από όσα λένε και κάνουν, όσες «πατριωτικές» εκκλήσεις και αν τους απευθύνουν. Η κοινωνία σέρνεται, κυριολεκτικά και μεταφορικά, «μεταξύ σφύρας και άκμονος». Λογικά χρειαζόμαστε πρώτα πρώτα μια κυβέρνηση που θα τηρήσει τις υποσχέσεις της, που θα μειώσει την ψαλίδα ανάμεσα στους φτωχούς και τους πλούσιους, που θα κρατήσει όρθιο το κοινωνικό κράτος και θα ανασυγκροτήσει τον παραγωγικό ιστό της χώρας. Και αυτό θεωρείται «εφικτό» σήμερα.

Και επειδή με ρωτάς για την Πολιτική Οικολογία, η Πολιτική Οικολογία δεν θα κυβερνήσει αύριο! Θα πρέπει όμως να κρατηθεί στο ύψος της, να ορίσει τις κόκκινες γραμμές με βάση τις αρχές της και να κάνει ρεαλιστική πολιτική χωρίς ντε και καλά να θέλει να γίνει χαλίφης. Με τα κινηματικά της χαρακτηριστικά και τον ρόλο του οικολογικού καταλύτη, μπορεί να θεωρείται μια μεσοπρόθεσμη ή και μακροπρόθεσμη λύση και όχι άμεση. Η Πολιτική Οικολογία θεωρώ ότι έχει έναν δύσκολο και διαφορετικό δρόμο από τις άλλες πολιτικές δυνάμεις να διανύσει.


Λαμία, Δεκέμβρης 2022





Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου

Οι αποκλεισμένοι…

Τα μιάσματα…

Το χειμώνα που - μαζί με χιλιάδες άλλους ανθρώπους, με εξόρισαν έξω από τα θέατρα, τα σινεμά, έξω από τα μουσεία, τους χώρους πολιτισμού, τις εκθέσεις.

Έξω από τα εστιατόρια, τα καφέ, τα μπαρ.

Έξω από τους συλλογικούς κλειστούς χώρους, έξω από τα γυμναστήρια, τα ταξίδια.

Έξω από την κοινωνική ζωή της πόλης.

Το χειμώνα που οι φίλοι μου με κοιτούσαν καχύποπτα, κάνοντας τρία βήματα πίσω όταν με συναντούσαν. Απέφευγαν να με καλέσουν να βγούμε μαζί και συζητούσαν πίσω από την πλάτη μου για το πόσο ανεύθυνη είμαι, επικίνδυνη!

Το χειμώνα που οι γονείς μου με περιόρισαν και τα Χριστούγεννα δεν με κάλεσαν στο σπίτι τους να φάμε μαζί.

To χειμώνα αυτών των απαγορεύσεων, των sms, της άμεσης και έμμεσης υποχρεωτικότητας, της λήψης σκευασμάτων που με ευκολία τα ονόμασαν εμβόλια.

Το χειμώνα που στα social media δεχόμουνα καθημερινό μπούλιγκ για τις θέσεις και τις ενστάσεις που τόλμησα να εκφράσω για τις κοινωνικές διακρίσεις και τους διχασμούς, μέσα σε αυτό το περιβάλλον της απόλυτης τύφλωσης.

Mε ονόμασαν αυθαίρετα συνομωσιολόγο, με βάπτισαν ψεκασμένη, ακροδεξιά, θεούσα και ότι δεν αντιλαμβάνομαι τη συλλογική ευθύνη και τα ανθρωπινά δικαιώματα και πως τολμώ να μιλάω αφού δεν είμαι ειδικός κ.α.

Το χειμώνα που ερευνούσα συνέχεια και κάθε μέρα μελετούσα ανεξάρτητες αναλύσεις και περιοδικά υγειάς παγκόσμιας εμβέλειας.

Άκουγα ειδικούς στην χώρα μας και στο εξωτερικό, που η φωνή τους απαγορεύτηκε από τα ΜΜΕ αφού τόλμησαν να αμφισβητήσουν με στοιχειά και τεκμηρίωση, το αφήγημα. Ενώ όλοι αυτοί που με απομονώσαν άκουγαν την tv, το ραδιόφωνο και διάβαζαν στις εφημερίδες, τους καλοπληρωμένους δημοσιογράφους και ‘’ειδικούς” ! Τα επιχειρήματα τους εναντίον μου ήταν ότι το είπανε εκείνοι.

Εκείνοι οι “κλόουν” στην tv…

Ο τελευταίος αυτός χειμώνας θα μείνει ανεξίτηλα χαραγμένος μέσα μου, θα μείνει καρφωμένος στην μνήμη μου σαν ο χειρότερος χειμώνας της ανθρωπότητας στον αιώνα μας, σαν ένα βαθύ προσωπικό και κοινωνικό τραύμα.

Ο χειμώνας της μαζικής κοινωνικής παράκρουσης, του παραλογισμού και ανορθολογισμού.

Ο χειμώνας που χιλιάδες άνθρωποι αποκοπήκαμε από τους συνανθρώπους μας σαν να ήμασταν λεπροί…σαν να ήμασταν Εβραίοι στη Ναζιστική Γερμανία, σαν να ήμασταν έγχρωμοι στην Αμερική του Νότου, παράνομοι και πρόσφυγες στην ιδία μας τη χώρα…

Αυτός ο χειμώνας άλλαξε πολλά….

-Άλλαξε πολλά μέσα μου γιατί συνειδητοποίησα ποιοι άνθρωποι αξίζουν να είναι δίπλα μου και ποιοι άλλοι αποδειχθήκαν λίγοι… που συνειδητά ή ασυνείδητα χωρίς κριτική σκέψη αφέθηκαν στον χειρισμό τους από την εξουσία και γίνανε συμμέτοχοι στην εγκληματική διαχείριση και στο διχασμό.

-Είδα ποιοι είναι πραγματικοί ιδεολόγοι και ποιοι είναι τα τσιράκια του συστήματος. Ξεκαθάρισα γιατί η "αριστερά" έγινε τσιρλίντερ του ιμπεριαλισμού…

-Άλλαξε πολλά και στην κοινωνία, η οποία έγινε συλλογικά πειραματόζωο…υπέστη πλύση εγκεφάλου και σε μεγάλο ποσοστό ενέδωσε…

Ενέδωσε με πολλές συνέπειες στην συνολική υγειά των ανθρώπων, με αύξηση της γενικής θνησιμότητας και με το χάσιμο της δυναμικής της κοινωνίας και των κινημάτων. Με την διαίρεση.

Η κοινωνία στο μεγαλύτερο μέρος της έγινε πλήρες ελεγχόμενο υποχείριο του συστήματος, με κίνητρο το φόβο ενός αδιόρατου εχθρού.

Δοκιμάστηκαν πάνω της νέες ψυχολογικές μέθοδοι ελέγχου των μαζών που δυστυχώς πέτυχαν .

Δεν ξεχνώ λοιπόν, δεν συγχωρώ, άλλωστε αυτοί που ζητούνε συλλογική αμνηστία δεν θέλουνε να τους συγχωρήσουμε εμείς, αλλά να συγχωρούν τους εαυτούς τους δημόσια… Αυτό με θυμώνει τόσο πολύ!

Νομίζουν ότι μπορούν να σκοτώσουν, να αρρωστήσουν ένα τεράστιο μέρος του πληθυσμού και να τη γλιτώσουν;

Νομίζουν ότι μπορούν να κάνουν πειράματα στα παιδιά μας και αυτό να ξεχαστεί;

Όχι δεν πέρασαν διάολε όλα αυτά! Ζούμε τα απόνερα που έγιναν τσουνάμι και μας πνίγουν.

Δεν ξεχνώ, δεν συγχωρώ…ΠΟΤΕ!

‘Οποιος ξεχνάει και συγχωράει εύκολα, στρώνει το δρόμο για τα νέα τους σχέδια και πολιτικές που είναι άλλωστε στα σκαριά, προς εφαρμογή.

Εμείς θα τους τα χαλάσουμε κι αυτά.




Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου

Του Γ. Γ.

Οταν πριν κάποιο καιρό ένας μπάτσος δέχτηκε κάτι "ψιλές" στα Εξάρχεια, και καθάρισε με τέσσερα ράμματα. ο πρωθυπουργός θεώρησε υποχρέωση του να παρουσιαστεί σε διακαναλική σύνθεση για να μας ενημερώσει πόσο συγκλονισμένος είναι γιατί "η ζωή ενός συμπολίτη μας, του νεαρού αστυνομικού κινδύνευσε".

Οταν μπάτσος επιχειρεί εν ψυχρώ δολοφονική επίθεση με θύμα ένα 16χρονο παιδί, τότε ο Μητσοτάκης ανακοινώνει έκτακτη οικονομική ενίσχυση στους μπάτσους.

Ενας νέος άνθρωπος κινδυνεύει να χάσει την ζωή του, μια νέα κοπέλα να μείνει χήρα και ένα βρέφος ορφανό, αλλά η προτεραιότητα του "επιτελικού κράτους είναι να περάσουμε ευχάριστα γιορτινές μέρες οι ένοπλοι πραίτορες του συστήματος, τα "σκυλιά που φυλάνε τα αφεντικά τους". Λογικό θα πείτε. Ποια μερίδα της κοινωνίας θα έπρεπε να ενισχυθεί ειδικά αυτές τις μέρες; Μήπως οι άνεργοι και οι χαμηλοσυνταξιούχοι; Μην τρελαθούμε και εντελώς ... καθεστώς Μητσοτάκη και "τσεκουράτου" έχουμε ...

Από κοντά παρακολουθούμε και τις αντιδράσεις που έχει "η σαπίλα του ντουνιά". Οι κυρ Παντελήδες του "πατρίς, θρησκεία, οικογένεια". Αυτός ο "εθνικός κορμός" που ποτέ δεν ενοχλήθηκε από τις λοβιτούρες των Χριστοφοράκων και τις "επιχειρηματικές" δραστηριότητες των Πάτσηδων. Τώρα όμως, ανέλαβε την υπεράσπιση του "σερίφη" και εν δυνάμει δολοφόνου μπάτσου, κάνοντας λόγο για την "παραβατικότητα των γύφτων".

Παπάδες μπορεί να ασελγούν σε ανήλικα παιδιά και να κλέβουν εκατομμύρια, οι "αδιευκρίνηστες" μίζες να κάνουν παρέλαση, όλοι οι οικονομικοί εγκληματίες του λευκού κολάρου να ξελασπώνουν από την "δικαιοσύνη" τους, αλλά ... "οι γύφτοι είναι κλέφτες". Σιγά τώρα μην ασχοληθούν που ένας καθώς πρέπει επιχειρηματίες δολοφόνησε ένα 13χρονο τσιγγανάκι, που η 8χρονη Ρομα Όλγα πέθανε αβοήθητη, ουσιαστικά δολοφονήθηκε από την αδιαφορία κάποιων κυρ Παντελήδων, που ένας μπάτσος επιχείρησε να δολοφονήσει ένα 16χρονο παιδί. Το έχουν βρει το ποίημα: "οι γύφτοι κλέβουν".

Προσπάθησες, λοιπόν να αποφύγεις να πληρώσεις 20 ευρώ; Μια σφαίρα στο κεφάλι για σένα, και 600 ευρώ από τον δημόσιο κορβανά, μπόνους για όλους τους ένστολους .... Νεοδημοκρατικές εποχές ...

Για όσους/ες αγανακτούμε, συγκινούμαστε, οργιζόμαστε, αντιστεκόμαστε στην βαρβαρότητα, ευχόμαστε ότι το καλύτερο για το 16χρονο παιδί που δίνει μάχη για την ζωή του, αφήνουμε έναν "γύφτο", τον Κώστα Χατζή, να μας μελαγχολήσει με την έμμετρη κατάθεση ψυχής που κάνει:







Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου

του Κυριάκου Στεφανίδη

Εντυπωσιακή πραγματικά η παρέμβαση του Τσαμασλή στη συγκέντρωση που οργάνωσε ο πρώην δήμαρχος, Αντώνης Μαντζάρης, στην Περαία. Και φυσικά και έχει δίκιο ότι όλοι έχουμε ευθύνη για την κατάσταση στο τόπο μας, από τους πολιτικούς που μας διοικούν και μας διοίκησαν τα τελευταία χρόνια μέχρι και τον απλό δημότη που ανεύθυνα συμπεριφέρεται εις βάρος του κοινωνικού συνόλου. 

Και φυσικά χρειάζεται ενότητα απ’ όλους για να βοηθήσουμε τον τόπο. Αλλά τι ενότητα εννοεί; Των πολιτικών που συναντήθηκαν στην συγκέντρωση ή των δημοτών που θα πρέπει να είναι ενημερωμένοι, ευαισθητοποιημένοι και εμπνευσμένοι ή στην τελική ανάλυση υποχρεωμένοι από την δημοτική αρχή;

Αλλά όπως είπε και ο Ναπολέων «τρία πράγματα δεν κάνεις στην πολιτική: δεν υποχωρείς, δεν ανακαλείς και δεν παραδέχεσαι τα λάθη σου». Αυτό έκανε και ο Τσαμασλής προχθές.

Ας κοιτάξει λοιπόν ο κος Τσαμασλής τις αδυναμίες της διοίκησης – οι οποίες είναι πάρα πολλές. Ας οργανώσει τις υπηρεσίες του δήμου για να υπάρξει ανάπτυξη, ευημερία και ευπρέπεια στον τόπο μας – ένας τόπος με τόσα συγκριτικά πλεονεκτήματα σε σχέση με άλλους δήμους. Ας αξιοποιήσει τους οικονομικούς πόρους με τον καλύτερο δυνατό τρόπο για το συμφέρον των δημοτών. Ας κοιτάξει την εγκληματικότητα που έχει γιγαντωθεί τα τελευταία χρόνια και μας απειλεί καθημερινά. Ας προσπαθήσει λοιπόν να κάνει σωστά την δουλειά που ανέλαβε και ας αφήσει τα κλισέ περί ενότητας και συλλογικής προσπάθειας. 

Ένας ηγέτης εμπνέει το όραμά του (αν έχει), οργανώνει το τρόπο που θα πετύχουμε το όραμα και επιβάλει με τον τρόπο του την ενότητα και την συλλογική προσπάθεια. Αν δεν μπορεί ας πάει στην άκρη μαζί με κάποια άλλα απολιθώματα της πολιτικής που ονειρεύονται να αποκτήσουν ξανά την εξουσία και να ικανοποιήσουν το εγώ τους.

Για να υπάρξει μια δημιουργική ανανέωση στο δήμο μας χρειαζόμαστε ανθρώπους με δημιουργική φαντασία. Ανθρώπους που να τολμούν, να μην είναι δειλοί και να μην προσκυνούν την μίζα.





Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου


Τόσο στην πρόσφατη γενική απεργία όσο και στην επέτειο του Πολυτεχνείου “ξεχάστηκε” από τις ανακοινώσεις, τις διαδηλώσεις τα πανό και τα συνθήματα κομμάτων και οργανώσεων ο αμερικανονατοϊκός επιθετικός “παγκόσμιος” πόλεμος στην Ουκρανία και η ανάγκη να ηττηθούν οι πολυεθνικές της παγκοσμιοποίησης και η Δυτική νεοαποικιοκρατία, για μια νέα πορεία που θα αναδείξει ανεξάρτητα έθνη και αξιοπρεπείς συνθήκες εργασίας.

Πολύ περισσότερο απουσίαζε απ’ αυτές τις ανακοινώσεις των κομμάτων κάθε αποδοκιμασία στις ΗΠΑ, το ΝΑΤΟ αλλά και την ΕΕ ως τις δυνάμεις εκείνες που έχουν προκαλέσει, συντηρούν και κλιμακώνουν τον πόλεμο στην Ουκρανία, ο οποίος έχει ως στόχο να αποδυναμώσει, να ελέγξει και αν είναι δυνατόν να τεμαχίσει τη Ρωσία, προκειμένου ν’ ανοίξει για τις ΗΠΑ ο δρόμος ν’ ανακτήσουν (ματαίως) την παγκόσμια μονοκρατορία.

Είναι δυνατόν, όμως, να τιμάται το Πολυτεχνείο, ένα κατ’ εξοχήν αντιαμερικάνικο-αντινατοϊκό-αντιϊμπεριαλιστικό σύμβολο αγώνα και ηρωισμού, χωρίς να αναδεικνύεται το επίκαιρο κάλεσμα αυτής της ζωντανής επετείου ενάντια στο ρόλο του αμερικανονατοϊκού ιμπεριαλισμού που ωθεί την ανθρωπότητα στο χείλος της αβύσσου;

Δεν είναι επομένως καθόλου άδικο και υπερβολικό το ότι αρκετοί στην χώρα μας κάνουν λόγο για αδιόρατη μετεξέλιξη της σημερινής ελληνικής Αριστεράς και όχι μόνο, σε ένα είδος Νατοϊκής Αριστεράς, η οποία έχει μετατρέψει το διεθνισμό σε “κοσμοπολίτικο πιθηκισμό” και σε “σιωπηλή” σαγήνη στη “φούσκα” της “παγκοσμιοποίησης”, “παγκοσμιοποίησης” που συνιστά της χειρότερης μορφής αποικιοποίησης εθνών και λαών και αντιπροσωπεύει το χειρότερο ολοκληρωτισμό και ανελευθερίας στην ανθρώπινη ιστορία.

Οι δυνάμεις της Αριστεράς, φυσικά όχι εκείνες που δεν μπορούν να κρύψουν μαζί με τον πολιτικό βήχα τους και τον σφοδρό Νατοϊκό έρωτά τους, συνήθως αντιλέγουν στην κριτική που υφίστανται ότι για τον πόλεμο στην Ουκρανία δεν καταγγέλλουν(ή πιο κομψά “αποδοκιμάζουν”) μόνο τη Ρωσία αλλά καταγγέλλουν σφοδρά και το ΝΑΤΟ και τους αμερικανο-βρετανούς και ζητάνε να σταματήσει η Ελλάδα την συνδρομή της στα ναζιστικά ανδρείκελα που κυβερνάνε σήμερα την Ουκρανία.

Θα απαντήσουμε σε όλους αυτούς που τόσο μάχονται τάχα το ρόλο του ΝΑΤΟ στην Ουκρανία, λέγοντας ότι αυτά τα επιχειρήματα δεν αξίζουν ούτε για να ρίξουν στάχτη στα μάτια στους πιο αφελείς, αφού η κοινωνία, ανεξάρτητα από πολιτικές απόψεις, έχει αρχίσει να βοά και να ξεφωνίζει την Αριστερά για την στάση της στον Ουκρανικό πόλεμο και όχι λίγοι να την αποκαλούν “Νατοϊκη Αριστερά”.

Και αυτό διότι οι ΗΠΑ και το ΝΑΤΟ αλλά και η μεγαλύτερη νεοαποικία στην ανθρώπινη ιστορία, που αυτοονομάζεται Ευρωπαϊκή Ένωση, δεν ανέμεναν ποτέ από την “κομμουνιστική” Αριστερά όλων των αποχρώσεων και όχι μόνο, να τους αποδώσει εύσημα για το βρώμικο ρόλο τους στην Ουκρανία. Για τις ΗΠΑ και το ΝΑΤΟ συνιστά “ανέλπιστο” θρίαμβο το γεγονός ότι η παρακμάζουσα “συνεπής”(τρομάρα της) Αριστερά καταγγέλλει (η κομψότερα “διαφωνεί”) με τη Ρωσία και στηλιτεύει την “εισβολή” της στην Ουκρανία, συνοδεύοντας αυτήν την αποδοκιμασία με κάθε λογής κοσμητικά επίθετα, εκ των οποίων το πιο ανώδυνο είναι ότι η Ρωσία εφαρμόζει μια κυνική ιμπεριαλιστική – επεκτατική – επιθετική πολιτική με αδίστακτες οικονομικές επιδιώξεις.

ΗΠΑ, ΝΑΤΟ και ευρωενωσιακοί υποκριτές γνωρίζουν πολύ καλά ότι αν η Ρωσία χαρακτηριστεί αδικαιολόγητος εισβολέας στην “αθώα” και “φιλειρηνική” Ουκρανία, τότε όλα τ’ άλλα φρικτά δικά τους έργα αυτονοήτως δικαιολογούνται ως αυτοάμυνα και ως αρωγή σε αμυνόμενο κράτος που επιδιώκει να υπερασπιστεί τα σύνορά του και την κυριαρχία του. Αν η Ρωσία είναι ο αδικαιολόγητος εισβολέας, τότε οι “ανέλπιστοι” αρωγοί των μαχόμενων Ουκρανών αξίζουν μόνο ενθουσιωδών επαίνων και θερμών χειροκροτημάτων, ανεξάρτητα πόσο “κακοί” είναι ή πόσο κακές προθέσεις μπορεί να έχουν.

Όταν η Αριστερά υποκρίνεται και επιχειρεί να δικαιολογήσει τα αδικαιολόγητα και πολύ περισσότερο όταν συμμαχεί στην πράξη, ψευτο διαφοροποιούμενη στα λόγια, με τον πιο ανελέητο και ληστρικό ιμπεριαλισμό στην ανθρώπινη ιστορία, τότε δυστυχώς αυτογελοιποιείται και αυτοεξευτελίζεται!

Τέτοιες ώρες σαν αυτές είναι που η χώρα μας χρειάζεται μια γενική πολιτική ανατροπή, η Αριστερά ένα ριζικά νέο ξεκίνημα και ο λαός να προχωρήσει με άλλη πολιτική σκέψη σε ένα πλατύ ενωτικό αγωνιστικό μέτωπο εθνικής και κοινωνικής απελευθέρωσης.



πηγή

Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου

του Σπύρου Κουζινόπουλου

Πριν λίγα χρόνια o βουλευτής της νεοναζιστικής εγκληματικής οργάνωσης “Χρυσή Αυγή” Λαγός, θρασύτατα και προκλητικά μέσα στον ιερό ναό της Δημοκρατίας, το κοινοβούλιο, χαρακτήριζε “παραμύθι” την εξέγερση του Πολυτεχνείου, καλώντας τους βουλευτές που εκείνη την ώρα βρίσκονταν στην αίθουσα να του αναφέρουν “έστω τα ονόματα δύο νεκρών”, όπως ωρύονταν.

Δεν είναι η πρώτη φορά που τα διάφορα παπαγαλάκια της ακροδεξιάς, προσπαθώντας να μειώσουν το μεγαλειώδες έπος αντίστασης των φοιτητών και της υπόλοιπης νεολαίας στο καταπιεστικό καθεστώς της επτάχρονης τυραννίας της χούντας, εκείνο το σημαδιακό Νοέμβρη του 1973, κάνουν λόγο για «νεκρούς-φαντάσματα του Πολυτεχνείου».



Που το στηρίζουν αυτό; Στο γεγονός ότι, όπως επισημαίνονταν στα πορίσματα των ερευνών που διενεργήθηκαν μετά τη μεταπολίτευση, και κυρίως στο πόρισμα Τσεβά, «δεν αναφέρθηκε νεκρός μέσα στο Πολυτεχνείο, αλλά μόνο γύρω από αυτό».

Η πλαστογράφηση του πορίσματος Τσεβά

Μάλιστα, σε βίντεο που κυκλοφορούν στο διαδίκτυο, ακούγεται ο αντιπρόεδρος της Ν.Δ. και κορυφαίος υπουργός της κυβέρνησης Μητσοτάκη, Άδωνις Γεωργιάδης, να λέει πριν λίγα χρόνια, τότε ως βουλευτής του Καρατζαφέρη ότι τάχα δεν υπήρξε ούτε ένας νεκρός στο Πολυτεχνείο, καθώς, όπως διατείνεται “το Πολυτεχνείο και η 17 Νοεμβρίου, είναι ο ιδρυτικός πολιτικός μύθος της ιδεολογικής ηγεμονίας της Αριστεράς στην Ελλάδα”.

Ισχυρίζονταν τότε και εξακολουθεί και σήμερα να δηλώνει ο κ. Γεωργιάδης:

“Δεν υπήρξε ούτε ένας νεκρός στο Πολυτεχνείο, ούτε ένας. Για να στοιχειοθετηθεί ο μύθος περί Πολυτεχνείου, πήραν το δελτίο συμβάντων της Αστυνομίας εκείνων των ημερών, της προηγουμένης, ανήμερα και της επομένης και όποιος πέθανε στην Αττική από οποιαδήποτε αιτία, έγινε νεκρός δήθεν από ελεύθερους σκοπευτές και από αστυνομική βία”!!
Ας δούμε όμως, έγιναν έτσι τα πράγματα ή κάποιοι διαστρέφουν και κακοποιούν βάναυσα την αλήθεια για τους δικούς τους λόγους;
Ακόμη και αν δεχθούμε ότι δεν υπήρξαν θύματα μέσα στις αίθουσες ή στον προαύλιο χώρο, τα νεανικά κορμιά που έπεσαν στους γύρω από το Πολυτεχνείο χώρους δεν πρέπει να υπολογίζονται στους νεκρούς της αντιδικτατορικής εξέγερσης; Ή μήπως ήταν διαφορετικό, μήπως είχε άλλο χρώμα το άλικο αίμα που χύθηκε έξω από το Πολυτεχνείο; Λες και οι νεκροί από τα δολοφονικά πυρά των εκτελεστικών οργάνων της χούντας δεν βρισκόταν εκεί για να διαδηλώσουν κατά της δικτατορίας, αλλά για… περίπατο, τουρισμό ή για διασκέδαση!

Τι έλεγε η έκθεση Τσεβά

Διαβάζουμε στην έκθεση του εισαγγελέα Δημήτριου Τσεβά, που συντάχθηκε το δίμηνο Σεπτέμβριος-Οκτώβριος 1974, όταν δηλαδή ήταν ακόμη νωπές οι μνήμες από την αιματοχυσία εκείνη που προκάλεσε το καθεστώς της χούντας των συνταγματαρχών:



«Βαρύς υπήρξεν ο φόρος του αίματος εις νεκρούς και τραυματίας ο καταβληθείς δια την καταστολήν της εξεγέρσεως του Πολυτεχνείου. Και των μεν τραυματιών τον αριθμόν, ήγγισε, μετά βεβαιότητας μάλλον, η έρευνα. Ανεξιχνίαστος, όμως, παραμένει εισέτι ο ακριβής αριθμός των νεκρών. Σύντομοι κατεβλήθησαν προς την κατεύθυνσιν ταύτην προσπάθειαι και πέραν των αμέσως ή εμμέσως περιερχομένων εις γνώσιν μου έκκλησις δια του Τύπου δημοσία διετυπώθη, όπως καταγγελθώσιν ή αναφερθώσι περιπτώσεις θανάτων ή και εξαφανίσεων ατόμων συνεπεία των γεγονότων του Πολυτεχνείου. Και είναι αληθές ότι ουδέν περιστατικόν κατηγγέλθη. Δεν αντλείται, όμως εντεύθεν απόδειξις περί ανυπαρξίας τοιούτων. Διότι κατά τη διαδρομήν της ερεύνης εβεβαιώθησαν ή και απλώς επιθανολογήθησαν περιστατικά εδραιούντα παρ’ εμοί την πεποίθησιν ότι οι νεκροί εκ των γεγονότων του Πολυτεχνείου υπήρξαν περισσότεροι των επισήμως ανακοινωθέντων. Δι’ ο και κατανοώ τα ελατήρια της σιωπής των παθόντων».



Οι νεκροί κατά την έκθεση

Οι νεκροί της εξέγερσης, όπως αναφέρονται στην έκθεση Τσεβά, καθώς και το σημείο όπου βρήκαν το θάνατο, είναι οι ακόλουθοι:

1.– Διομήδης Ιωάννου Κομνηνός, ετών 17, μαθητής. Εφονεύθη έξωθι του Πολυτεχνείου περί ώρα 22.15΄ της 16.11.73. Βασίμως πιθανολογείται ότι δράστης του φόνου τούτου είναι ο προεκτεθείς Συνταγματάρχης.

2.– Βασίλειος Παναγώτου Φαμέλλος, ετών 26. Εφονεύθη εγγύς του υπουργείου Δημόσιας Τάξεως περί ώρα 22.30΄ της 16.11.1973, βληθείς προφανώς υπό τίνος των εκ του υπουργείου πυροβολούντων.

3.–Toril Engelend, σπουδάστρια, Νορβηγίς. Εφονεύθη εις την πλατείαν Αιγύπτου περί ώρα 23.30΄ της 16.11.1973 παρ’ αγνώστου δράστου.

4.–Γεώργιος Ανδρέου Σαμούρης, σπουδαστής, ετών 22. Εφονεύθη υπ’ αγνώστου εις άγνωστον σημείον εξ επαφής περί το μεσονύκτιον της 16.11 1973 και το πτώμα του μετεφέρθη και απερρίφθη εις την διασταύρωσιν των οδών Καλλιδρομίου και Ζωσιμάδων (Κατάθεσις υπ’ αριθμ. 173).]



5.– Αλέξανδρος Ευστρατίου Σπαρτίδης, ετών 16, μαθητής. Εφονεύθη επί της οδού Κότσικα (παρόδου Πατησίων) την 10.20 ώραν της 17.11.1973, βληθείς υπό στρατιωτών εκ του κτιρίου του ΟΤΕ.

6.–Μάρκος Δημητρίου Καραμάνης, ετών 23. Εφονεύθη ευρισκόμενος εις την επί της οδού Πατησίων και Αιγύπτου 1 πολυκατοικίαν την 10.30 ώραν της 17.11.1973, βληθείς ομοίως υπό στρατιωτών εκ του κτιρίου του ΟΤΕ.

7.– Βασίλειος Καράκας, Τούρκος υπήκοος, ετών 43. Εφονεύθη εις την πλατείαν Αιγύπτου περί ώραν 13.00΄ της 17.11.1973, βληθείς υπό στρατιώτου ευρισκομένου έμπροσθεν του Ναού του Αγίου Θεράποντος.

8.– Δημήτριος Θεοφ. Θεοδώρας, ετων 6. Εφονεύθη επί της οδού Ορεινής Ταξιαρχίας Ζωγράφου περί ώραν 13.30 της 17.11.1973, βληθείς υπό στρατιώτου ευρισκομένου έμπροσθεν του Ναού του Αγίου Θεράποντος.

9.– Βασιλική Φωτίου Μπεκιάρη, ετών 17. Εφονεύθη ευρισκομένη εις την ταράτσα της επί της οδού Μεταγένους 8 – Νέος Κόσμος οικίας της περί ώραν 12.30΄ της 17.11.1973, δεχθείσα εις την κεφαλήν της βλήμα αδέσποτον άρματος.

10.–Γεώργιος Αλεξάνδρου Γεριτσίδης, ετών 48, εφοριακός υπάλληλος. Εφονεύθη ευρισκόμενος εν Ν. Λιοσίοις προς εκτέλεσιν υπηρεσίας περί ώραν 12.15΄ της 17.11.1973 δεχθείς ομοίως βλήμα αδέσποτον άρματος μάχης εις την κεφαλήν.

11.– Νικόλαος Πέτρου Μαρκούλης, ετών 25. Εφονεύθη παρά την πλατείαν Βάθης περί ώραν 11.00΄ της 17.11.1973, βληθείς εκ διερχομένου άρματος μάχης.

12.– Στυλιανός Αγαμ. Καραγεώργης, ετών 19, εργάτης. Ετραυματίσθη θανασίμως επί της οδού Πατησίων, έμπροσθεν του κινηματογράφου ΕΛΛΗΝΙΣ, περί ώρα 10.00΄ της 17.11.1973, βληθείς εκ διερχομένου άρματος και απεβίωσεν εις το ΚΑΤ την 30.11.1973.

13.–Ανδρέας Στεργίου Κούμπος, ετών 63. Ετραυματίσθη σοβαρώς διερχόμενος την οδό Καποδιστρίου περί ώρα 14.00΄ της 18.11.1973, βληθείς εκ διερχομένου άρματος και απεβίωσε εις την 30.1.1974.



14.– Μιχαήλ Δημητρίου Μυρογιάννης, ετών 20. Εφονεύθη εις την διασταύρωσιν των οδών Πατησίων και Στουρνάρα περί ώραν 13.30΄ της 18.11.73, βληθείς δια περιστρόφου εις την κεφαλήν και

15.– Κυριάκος Δημητρίου Παντελάκης, ετών 45, δικηγόρος. Ετρυματίσθη σοβαρώς επί της οδού Γλάδστωνος περί ώραν 12.40΄ της 18.11.1973, βληθείς εκ διερχομένου επί της οδού Πατησίων άρματος και απεβίωσεν την 18.12.1973.


β) Νεκροί πλήρως βεβαιωθέντες:

Σπύρος Κοντομάρης, δικηγόρος. Απεβίωσεν τας απογευματινός ώρας της 16.11.73 ευρισκόμενος επί της οδού Γεωργίου Σταύρου, συνέπεια θανατηφόρου επενέργειας των ριπτομένων της Αστυνομίας αερίων (κατάθ. υπ’ αριθμ. 93).
Αικατερίνη Αργυροπούλου, ετών 75. Ετραυματίσθη σοβαρώς ενώ ευρίσκετο εις την Αγ. Αναργύροις οικίαν της περί ώραν 11.00΄ της 17.11.1973, δεχθείσα αδέσποτον βλήμα άρματος και απεβίωσεν κατά μήνα Μάιον 1974 και
Δημήτριος Παπαιωάννου, ετών 60, ιδιωτικός υπάλληλος. Απεβίωσεν την μεσημβρίαν της 17.11.1973 εκ προσφάτου εμφράγματος του μυοκαρδίου κατά την ιατροδικαστικήν έκθεσιν σοβαρώς όμως, υπό της συζύγου του αμφισβητούμενης και υποστηρίζουσας ότι ο σύζυγος της απεβίωσεν είτε βληθείς δι’ όπλου, είτε υποστάστάς συγκοπήν εκ των ριπτομένων αερίων, καταθεσάσης δε ότι μόνον εις το Νεκροταφείον της επετράπη να πλησιάσει απλώς και να ατενίσει το πρόσωπον του νεκρού συζύγου της.Φωτογραφία από την εφημερίδα “Βραδυνή”


γ) Νεκροί βασίμως προκύπτοντες:

1.– Ο ιατρός – χειρούργος Γεώργιος Γρηγοριάδης, μετά λόγου γνώσεως καταθέτει ότι ο ίδιος προσωπικώς αντελήφθη και διεπίστωσεν ιατρικώς τον θάνατον (2) δύο αγνώστων νέων, πληγέντων: Του μεν ενός εις την πλατείαν Βικτωρίας περί ώραν 11.00΄ της 17.11.1973 δια βλήματος περιστρόφου υπό Ανθυπασπιστού της Χωροφυλακής ριφθέντος, του δε ετέρου εις την οδόν Γ’ Σεπτεμβρίου περί ώραν 12.00΄ της 18.11.1973 δια βλήματος διερχομένου άρματος (κατάθ. υπ’ αριθμ. 25).

2.–Η μάρτυς Παναγ. Παπακυριακού καταθέτει περί θανάσιμου τραυματισμού μικράς κορασίδος ηλικίας 9 περίπου ετών, εις την γωνίαν των οδών Πατησίων και Κλωναρίδου περί ώραν 14.00΄ της 17.11.1973 εκ βλημάτων διερχομένου άρματος, εξ ων και η ιδία ετραυματίσθη βαρύτατα (κατάθεσις υπ’ αριθμ. 168).

3.– Ο φοιτητής Λεωνίδας Ανωμερίτης, καταθέτει περί θανάσιμου τραυματισμού νεαράς μαθήτριας, εντός του χώρου του Πολυτεχνείου ευρισκόμενης, περί ώρα 11.45΄ της 16.11.1973, δια βλήματος ριφθέντος εκ του εκτός του Πολυτεχνείου χώρου (κατάθεσις υπ’ αριθμ. 32).

4.–Ο Φαρμακοποιός Αλέξανδρος Παναγόπουλος καταθέτει ότι, ότε προ του μεσονυχτίου της Παρασκευής 16.11.1973, επεσκέφθη μετά της συζύγου του το Πολυτεχνείον προς παροχήν υπηρεσιών εις τους τραυματίας και εισήλθεν εις το αυτόθι υπάρχον πρόχειρον ιατρείον, ιδίοις όμμασιν αντελήφθη την ύπαρξιν (3) τριών νεκρών και μιας γυναικός θανασίμως τραυματισθείσης, τα τραύματα των οποίων σαφώς περιγράφει. Προσθέτει δε ότι εκ μελών της Συντονιστικής Επιτροπής Φοιτητών έλαβε την πληροφορίαν ότι είχαν και οκτώ (8) εισέτι νεκρούς, τα πτώματα των οποίων είχαν τοποθετηθεί και εφυλάσσοντο εις παρακείμενον χώρον ίνα μη υποπέσουν εις αντίληψιν των σπουδαστών και προκληθεί πανικός (κατάθεσις υπ’ αριθμ. 245).

5.–Περί των ανωτέρω νεκρών σαφώς καταθέτουν και σπουδασταί, μέλη της Συντονιστικής Επιτροπής, οι οποίοι και περιγράφουν με ενέργειαν τα τραύματα τα οποία έκαστος των νεκρών συναδέλφων των έφερεν (οράτε καταθέσεις υπ’ αριθμ. 41, 45 και 217). Και ναι μεν ο εις εκ των ανωτέρω μαρτύρων (217) καταθέτει και περί τα είκοσι δύο (22) πτωμάτων, άτινα ο ίδιος ούτως προσωπικός αντελήφθη, περιστατικόν όπερ δεν επεβεβαιώθη, πλην σοβαροί των κατατιθεμένων προκύπτουν ενδείξεις εκ της προεκτεθείσης καταθέσεως Αλεξ. Παναγόπουλου, όστις και αναφέρει ότι αντελήφθη θάλαμον υπό του περιβόητου Πίμπα – πράκτορος της ΚΥΠ (κατάθεσις υπ’ αριθμ. 29 και 176 μετά μαγνητοταινίας) – φρουρούμενον, εις ον υπήρχον άνθρωποι δήθεν κοιμώμενοι, ων, όμως, η στάσις και η όλη εμφάνισις εις πολλάς τον ανωτέρω μάρτυρα ανέλαβεν υποψίας (οράτε κατάθεσιν).



“Τι εγένοντο οι νεκροί”

Ανακύπτει βεβαίως το ερώτημα τι εγένοντο οι νεκροί αυτοί και σοβαρά δια τους αντιλέγοντας αντλούνται εντεύθεν επιχειρήματα. Όμως προσφέρουν ίσως απάντησιν τα υπό των φυλακών του νεκροθαλάμου του Ρυθμιστικού Κέντρου Αθηνών κατατιθέμενα. Ο μεν Νικ. Νίκας καταθέτει ότι κατά την διάρκειαν της υπηρεσίας του μέχρι της 23.00΄ ώρας της 16.11.1973 παρέλαβε και ετοποθέτησε εις τον νεκροθάλαμον επτά (7) πτωμάτων νέων ανδρών, ηλικίας 22-25 ετών, τα οποία δεν συνοδεύοντο από πιστοποιητικόν θανάτου και παράλαβων ακολούθως υπηρεσίαν Ιωάννης Μάρας, καταθέτει ότι από της 23.00΄ ώρας της 16.11.1973 μέχρι 7.00΄ της 17.11.1973 παρέλαβεν και ετοποθέτησεν εις τον νεκροθάλαμον (7) πτώματα, νέων ομοίως ανδρών , ηλικίας 20-35 ετών, εκ των οποίων τα τέσσερα (4) ήταν αγνώστου ταυτότητος (κατάθεσις υπ’ αριθμ. 89). Και ούτω κατά την τραγικήν εκείνην νύχτα των γεγονότων, 16 προς 17 Νοεμβρίου 1973, ένδεκα (11) πτώματα αγνώστων νέων διακομίζονται εις το Ρυθμιστικόν Κέντρον Αθηνών, άτινα, όμως, πλην ενός (κατά τα επίσημα στοιχεία του Νοσοκομείου) ουδαμού εμφανίζονται, ούτε καταχωρίζονται! …

6.– Πλήρως εκ των εκτεθέντων εβεβαιώθη η εν ψυχρώ δολοφονία νέου ανδρός εις το Ρυθμιστικόν Κέντρον Αθηνών υπό των αυτόθι υπηρετούντων, κατά την τραγικήν αυτήν νύκτα, αστυνομικών (καταθέσεις υπ’ αριθμ. 69, 70, 77, 86 και 94), αλλά και Δευτέρα τοιαύτη θανατώσεως τραυματίου συνεπεία ξυλοδαρμού, εις χείρας του ιατρού χειρουργού Λέων. Παπασταματίου (κατάθεσις υπ’ αριθμ. 86) αποβιώσαντος. Τι εγένοντο οι δύο (2) ούτοι νεκροί; Διότι είναι πλήρως βεβαιωμένον ότι ουδείς εξ αυτών ευρίσκεται εις τον κατάλογον των έξι (6) επισήμων νεκρών του Ρυθμιστικού, εξ ων μάλιστα μόνον εις (ο άγνωστος αρχικώς και γνωστός ακολούθως Βασ. Φάμελλος) διεκομίσθη κατά τον επίμαχον χρόνον της νυκτός της 16ης προς 17ην Νοεμβρίου 1973. Επίτασις της αγωνίας εκ του τιθεμένου προβλήματος! Δι’ ο και ο προεκτεθείς ιατρός – χειρουργός, προσωπικώς παρακολουθήσας, συμμετασχών ειδικώς περί του αριθμού των εν τω Ρυθμιστικοί νεκρών εκ των γεγονότων του Πολυτεχνείου ερωτηθείς, καταθέτει ότι πρέπει ν’ ανέρχονται εις είκοσι (20) ή είκοσι πέντε (25) και αιτιολογεί διατί (οράτε κατάθεσιν ομοίως και τας 47 και 98).

Εκ των εκτεθέντων δήλον καθίσταται ότι εις τους καταλόγους των επισήμως ανακοινωθέντων δέκα πέντε (15) νεκρών και υπό της ερεύνης βεβαιωθέντων τριών (3) τοιουτων δέον να προστεθούν και έτεροι δέκα έξι (16) τουλάχιστον βασίμως προκύπτοντες, οίτινες, τονιστέον και πάλι, ουδεμίαν έχουν, ως προς την ταυτότητα, σχέσιν με τους επισήμως ανακοινωθέντος. Παραμένει βεβαίως πάντοτε το ερωτήμα: Τι εγένοντο τα πτώματα των νεκρών τούτων και διατί οι οικείοι των εξακολουθητικώς σιωπούν; Δεν είναι εύκολος η απάντησις εις τον χαράσσοντα τας γραμμάς ταύτας. Είναι υποχρέωσις, όμως, η έναντι του προβήματος θέσις και η κατανόησις των ανερμήνευτων ή αδυνάτων. (οράτε σχετικώς καταθεσιν Δημ. Πίμπα, υπ’ αριθμ. 71).

δ) Νεκροί εκ διαδόσεων πιθανολογούμενοι:

Πολλά τω όντι περί μεγάλου αριθμού νεκρών διαδίδονται και θρυλούνται. Διάφοροι κατάλογοι περί τούτων κυκλοφορούν, δύο των οποίων αναφερόντες ονόματα νεκρών 46 και 59, αντιστοίχως, περιήλθαν εις χείρας μου και αποτέλεσαν αντικείμενον ειδικής, επισταμένης και αγωνιώδους ερεύνης. Αμφότεροι εκυκλοφόρησαν το πρώτον εις την αλλοδαπήν και ο εις εξ αυτών επιμέλεια πολλών γνωστών Ελλήνων, εις το εξωτερικόν κατά την εποχήν της Δικτατορίας ευρισκομένων. Είναι αμφότεροι ελλιπείς κατά τα στοιχεία των και η επ’ αυτών κατατέθη παρά προσώπου λίαν αξιόπιστου, βεβαιώσαντος περί της σοβαρότητος της ερεύνης», καταλήγει η έρευνα του εισαγγελέα Δ. Τσεβά.



Η έκθεση του Εθνικού Ιδρύματος Ερευνών

Μετά από πολυετή έρευνα που διενήργησε το Εθνικό Ίδρυμα Ερευνών, το 2003, με επικεφαλής τον διευθυντή του Λεωνίδα Καλλιβρετάκη, κατέληξε ότι ο αριθμός των επωνύμων νεκρών ανέρχεται σε 24, ενώ αυτός των νεκρών αγνώστων στοιχείων σε 16.

Στην έρευνα, γίνεται για πρώτη φορά προσπάθεια καταγραφής του χώρου και των συνθηκών κάτω από τις οποίες έχασαν τη ζωή τους τα θύματα της εξέγερσης. Όπως αναφέρθηκε, οι πρώτες (δημοσιογραφικές) προσπάθειες για την καταγραφή των γεγονότων μιλούσαν για 59 νεκρούς ή και 79 θύματα, με βάση τον κατάλογο Γεωργούλα. Η έρευνα Καλλιβρετάκη απαντά και σε ένα ακόμα ερώτημα. Αν υπήρχαν νεκροί μέσα ή έξω από το ΕΜΠ. Όπως προκύπτει, νεκροί υπήρχαν, αλλά είχαν χτυπηθεί στους γύρω δρόμους και μεταφέρονταν στο πρόχειρο ιατρείο που είχε στηθεί από τους φοιτητές.

Ακολουθεί ο κατάλογος των νεκρών του Πολυτεχνείου σύμφωνα με την έρευνα του Εθνικού Ιδρύματος Ερευνών:Σπυρίδων Κοντομάρης (ετών 57, δικηγόρος, 16.11.1973, ώρα 20.30)
Διομήδης Κομνηνός(ετών 17, μαθητής, 16.11.1973, ώρα 21.30)
Σωκράτης Μιχαήλ (ετών 57, εμπειρογνώμων ασφαλιστικής εταιρείας , 16.11.1973, ώρα μεταξύ 22.30 & 23.00)
Βασίλειος Φάμελλος (ετών 26, ιδιωτικός υπάλληλος, 16.11.1973, ώρα 23.30)
Torill Engeland Magrette (ετών 22, 16.11.1973, φοιτήτρια, ώρα 23.30)
Γεώργιος Σαμούρης (ετών 22, 16.11.1973, φοιτητής ώρα 24.00)
Δημήτριος Κυριακόπουλος (ετών 35, οικοδόμος 16.11.1973, βραδυνή ώρα )
Σπύρος Μαρίνος (Γεωργαράς, ετών 35, ιδιωτικός υπάλληλος, 16.11.1973, βραδυνή ώρα)
Νικόλαος Μαρκούλης (ετών 24 , εργάτης, 17.11.1973, πρωινή ώρα)
Αικατερίνη Αργυροπούλου (ετών 76, 17.11.1973, ώρα 10.00)
Στυλιανός Καραγεωργής (ετών 19, οικοδόμος, 17.11.1973, ώρα 10.15)
Μάρκος Καραμανής (ετών 23, ηλεκτρολόγος, 17.11.1973, ώρα 10.30)
Αλέξανδρος Σπαρτίδης (ετών 16, μαθητής 17.11.1973, ώρα 10.30-11.00)
Δημήτριος Παπαϊωάννου (ετών 60, διευθυντής ταμείου αλευροβιομηχάνων, 17.11.1973, ώρα 11.30)
Γεώργιος Γερτζίδης(ετών 48, εφοριακός υπάλληλος, 17.11.1973, ώρα 11.30)
Βασιλική Μπεκιάρη (ετών 17, μαθήτρια, 17.11.1973, ώρα 12.00)
Δημήτρης Θεοδωράς (ετών 5 1/2, 17.11.1973, ώρα 13.00)
Αλέξανδρος Βασίλειος (Μπασρί) Καράκας (ετών 43, ταχυδακτυλουργός, 17.11.1973, ώρα 13.00)
Αλέξανδρος Παπαθανασίου (ετών 59, συνταξιούχος εφοριακός, 18.11.1973, ώρα 10.00)
Ανδρέας Κούμπος (ετών 63, βιοτέχνης, 18.11.1973, ώρα 11.00)
Μιχαήλ Μυρογιάννης (ετών 20, ηλεκτρολόγος, 18.11.1973, ώρα 12.00)
Κυριάκος Παντελεάκης (ετών 43, δικηγόρος, 18.11.1973, ώρα 12.00-12.30)
Ευστάθιος Κολινιάτης (ετών 47, 18.11.1973)
Ιωάννης Μικρώνης (ετών 22 φοιτητής, συμμετείχε στην κατάληψη του Πανεπιστημίου Πατρών
Από τη δίκη για τη σφαγή του Πολυτεχνείου

Η δίκη για τα γεγονότα

Το Πενταμελές Εφετείο της Αθήνας στις 30 Δεκεμβρίου 1975 και μετά από ακροαματική διαδικασία 2,5 μηνών κήρυξε ένοχους τους 20 από τους 32 κατηγορούμενους για την υπόθεση της σφαγής στο Πολυτεχνείο, ενώ αθώωσε άλλους 12.

Οι ποινές που επιβλήθηκαν ήταν:

-Δημήτριος Ιωαννίδης (αρχηγός της ΕΣΑ την περίοδο της εξέγερσης): 7 φορές ισόβια για ηθική αυτουργία σε 7 ανθρωποκτονίες από πρόθεση και 25 χρόνια κάθειρξη κατά συγχώνευση για ηθική αυτουργία σε 38 απόπειρες ανθρωποκτονιών και πρόκληση διάπραξης κακουργημάτων, καθώς και διαρκής στέρηση των πολιτικών του δικαιωμάτων.

-Γεώργιος Παπαδόπουλος (εν ενεργεία δικτάτορας την περίοδο της εξέγερσης): 25 χρόνια κάθειρξη για απλή συνέργεια σε ανθρωποκτονίες από πρόθεση και απόπειρες ανθρωποκτονιών, καθώς και δεκαετής στέρηση των πολιτικών του δικαιωμάτων.

-Σταύρος Βαρνάβας (αντιστράτηγος Ε.Α.): 3 φορές ισόβια για ηθική αυτουργία σε 3 ανθρωποκτονίες από πρόθεση και 25 χρόνια κάθειρξη κατά συγχώνευση για ηθική αυτουργία σε 17 απόπειρες ανθρωποκτονιών και πρόκληση διάπραξης κακουργημάτων, καθώς και διαρκής στέρηση των πολιτικών του δικαιωμάτων.

-Νικόλαος Ντερτιλής (ταξίαρχος Ε.Α.): Ισόβια κάθειρξη και διαρκής στέρηση των πολιτικών του δικαιωμάτων για ανθρωποκτονία από πρόθεση του φοιτητή Μυρογιάννη.

Άλλοι τέσσερις ανώτατοι αξιωματικοί σε 25 χρόνια κάθειρξη κατά συγχώνευση για ηθική αυτουργία σε συνολικά 12 ανθρωποκτονίες και 56 απόπειρες ανθρωποκτονιών, καθώς και δεκαετής στέρηση των πολιτικών τους δικαιωμάτων. Επίσης, 12 κατηγορούμενοι σε μικρότερες ποινές, από 5 μήνες έως 10 χρόνια κάθειρξη για διάφορες κατηγορίες, κυρίως για ηθική αυτουργία σε επικίνδυνες σωματικές βλάβες. Οι ποινές κάτω του ενός έτους, ήταν εξαγοράσιμες

Από farosthermaikou.blogspot.com



Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου