"Ο βίος και η πολιτεία του Λαζίκ Ροϊτβάνιετς" είναι ο τίτλος ενός διηγήματος από τα πάρα πολλά που έγραψε ο Ελίας Έρενμπουργκ (1871-1967). Ο Έρενμπουρκ ήταν εβραϊκής καταγωγής Σοβιετικός συγγραφέας, δημοσιογράφος, επαναστάτης και ιστορικός από τους πιο παραγωγικούς Ρώσους διανοούμενους. Στο εν λόγω διήγημα περιγράφει τις δυσκολίες και τη ζωή ενός ψιλοκαθυστερημένου τύπου, που προσπαθεί να επιβιώσει στη Σοβιετική Ρωσία.
Ο Λαζίκ έχει εφόδια τη βασική εκπαίδευση στο σχολείο, είναι αφελής και καλοπροαίρετος και δεν μπορεί να στεριώσει σε κάποια δουλειά. Δουλειά του ποδαριού δηλαδή. Πότε δουλεύει σαν κουρέας, πότε σαν σερβιτόρος, πότε σαν σκουπιδιάρης χωρίς καμμιά ιδιαίτερη επιτυχία. Κι όλα τούτα στο μεσουράνημα της σοβιετικής εποχής όπου δεν υπάρχει ιδιωτική περιουσία ή εργασία.
Κάποτε προσλαμβάνεται σε ένα κολχόζ. (Το κολχόζ ή και σοβχόζ, για τους μη γνωρίζοντες, είναι ένα τότε κρατικό συνεταιριστικό αγρόκτημα). Σε τέτοιου τύπου κράτος, όπως και στο ημέτερον ελληνικόν, δεν εξετάζονται τα προσόντα που απαιτούνται για καθε θέση.
Έτσι λοιπόν, αντί για κάποια βοηθητική εργασία του ανατίθεται το πόστο της παρακολούθησης της εκτροφής κουνελιών. Ο Λαζίκ καλείται να παραλάβει 300 κουνέλια, 50 αρσενικά και 250 θηλυκά. Άλλοι τα ταΐζουν και τα ποτίζουν κι αυτός μονάχα πρέπει να καταγράφει την παραγωγή τους. Διότι τα κουνέλια προορίζονται να θρέψουν τον φτωχό κοσμάκη.
Ο Λαζίκ Ροϊτβάνιετς (Ροϊτβάνιετς στα Γίντις θα πεί κοκκινόπουτσος) ρίχνεται με τα μούτρα στη δουλειά. Μόνο που δεν έχει παραλάβει τα πρώτα απαιτούμενα κουνέλια, παρά τις διαβεβαιώσεις του προϊστάμενου του κολχόζ.
Με την παρέλευση του πρώτου τρίμηνου απραξίας, λόγω της μη παραλαβής των κουνελιών, ο Λαζίκ καλείται να συντάξει την πρώτη αναφορά για την πρόοδο της παραγωγής των κουνελιών.
Ο προϊστάμενος τον διατάσσει να συντάξει την αναφορά, ως να έχουν παραληφθεί τα κουνέλια κι "ύστερα βλέπουμε" κατά πως λένε κι εδώ στη χώρα της φαιδράς πορτοκαλέας.
Τι να κάμει ο Λαζίκ, κάθεται και μελετά πόσα κουνέλια και κάθε πότε γεννά η μια κουνέλα και γράφει την αναφορά του. Τα 300 κουνέλια θεωρητικά γίνονται σε τρείς μήνες 2500 κι ας μην έχει πατήσει ποδαράκι του κουνελιού στο κολχόζ. Στο επόμενο τρίμηνο πάλι τα ίδια. Κουνέλι δεν έχει παραληφθεί κι ο Λαζίκ καλείται να συντάξει την αναφορά του. Τα ίδια και στο επόμενο τρίμηνο και στο μεθεπόμενο και πάει λέγοντας. Σ' ένα χρόνο η παραγωγή των κουνελιών στο κολχόζ σπάζει όλα τα ρεκόρ κι ας μην έχει δει κανείς κάποιο ζωντανό κουνέλι.
Έτσι ο Λαζίκ Ροϊτβάνιετς λόγω των αποτελεσμάτων τελικά βραβεύεται για την πετυχημένη δουλειά του και ανακηρύσσεται επίσημα "Ήρωας της Σοσιαλιστικής Εργασίας"!
Θυμήθηκα τούτο το διήγημα τώρα που έμαθα πως στην Κρήτη τα αιγοπρόβατα που δηλώθηκαν στην Ε.Ε. για να επιδοτηθούν απ' τον ΟΠΕΚΕΠΕ έφτασαν στον εξωπραγματικό άριθμό των 7.800.000 σαν τα κουνέλια του Λαζίκ του κοκκινόπουτσου. Έτσι η Κρήτη έγινε με μιάς η Νέα Ζηλανδία της ευρώπης! Που τα πρόβατά της είναι περσότερα απ' τους Νεοζηλανδούς.
Γι' αυτό περνά απ' το μυαλό μου πως ο καταλληλότερος για πρωθυπουργός (καθώς λένε οι προπαγανδιστικές δημοσκοπήσεις) ο Μητσοτάκης δηλαδή, μαζί με Αυγενάκη και Βορίδη άνετα θα κηρύσσονταν σε "ήρωες της ευρωπαϊκής εργασίας" (λόγω των αποτελεσμάτων) άν δεν έπερναν χαμπάρι οι ευρωπαίοι εισαγγελείς το πλιάτσικο που συντελέστηκε και τους κυνηγάν...
Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου
