Articles by "Βιβλίο"


Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα Βιβλίο. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων

Πενήντα μικροϊστορίες των 121 λέξεων ακριβώς: ούτε μία λέξη παραπάνω ούτε μία παρακάτω ούτε μία παραδίπλα.

Πενήντα μικροϊστορίες περί ανέμων, υδάτων και ξωτικών. Κάποιες για αγρίους, που πάει να πει για τους ανθρώπους, τα πάθη και τα παθήματά τους. Μερικές με πολιτική χροιά κι ας μην τους φαίνεται, ίσως, εκ πρώτης ανάγνωσης -όλα είναι πολιτική, λένε κάποιοι εξυπνάκηδες, όπως ο Αλέξανδρος Ρασκόλνικ.

Η κάθε μια τους, εικονογραφημένη με το υπέροχο πενάκι και το άφταστο μεράκι του Στάθη.

Με τα λόγια του ίδιου του συγγραφέα:
«Είμαι ένας απ’ αυτούς τους περίεργους τύπους που δεν έχουν ανάγκη από ύπνο. Όταν ο καιρός είναι καλός, μόλις νυχτώνει βγαίνω και περιπατώ στο δάσος. 
Όποτε τύχει ν’ ανταμώσω καμιά νεράιδα, καθόμαστε και σιγοκουβεντιάζουμε ως το λυκαυγές, ξορκίζοντας τα κακά πνεύματα. 
Ύστερα, γυρνώ σπίτι μου να κοιμηθώ, όχι επειδή έχω χρεία, όπως προείπα· μόνο για να ονειρευτώ. 
Επιθυμώ, ξυπνώντας, να πιάσω χαρτί και καλαμάρι, να διηγηθώ τα όνειρά μου. Αλίμονο... 
Ο δυστυχής, δεν θυμούμαι τίποτα απ’ όσα συνταρακτικά μου συμβαίνουν στην αγκαλιά του Μορφέα. Ίσως να φταίει που ονειροβατώ στον ξύπνιο μου. Δεν ξέρω να πω με βεβαιότητα. 
Όπως και να’ χει, περνώ τις ώρες της μοναξιάς μου σκαρώνοντας ιστοριούλες των 121 λέξεων ακριβώς, που δημοσιεύονται με το λογοτεχνικό μου ψευδώνυμο.»

Κυκλοφορούν από τις Εκδόσεις Φερενίκη. Διαθέσιμες και στο ηλεκτρονικό κατάστημα του εκδοτικού οίκου, εδώ https://bit.ly/3YLIulF
#121λέξεις #flashfiction #μικρομυθοπλασία #Raskolnick




Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου





Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου

Παρασκευή 4 Νοεμβρίου 2022 / ώρα 7μ.μ.
Αίθουσα του Δημοτικού Συμβουλίου, Καψαλάκειος Πολιτιστική Στέγη, (Κ. Βάρναλη 2), Νέα Μηχανιώνα

ΠΡΟΣΚΛΗΣΗ

Ο Πρόεδρος και το Δ.Σ. του ΔΗ.Π.Π.Α.Κ.Υ.Θ., η Ένωση Λογοτεχνών Βορείου Ελλάδος και η Αμφικτυονία Ελληνισμού σας προσκαλούν στην παρουσίαση του νέου Ιστορικού Μυθιστορήματος του συνδημότη μας Συγγραφέα-Λογοτέχνη Γιώργου Παναγιωτάκου, που φέρει τον τίτλο «Το Μυστικό του Τύμβου», καθώς και των πρόσφατων λογοτεχνικών βιβλίων του «Ο Ηγέτης», Μυθιστόρημα και «Οι Θησαυροί του Αλή Πασά», Ιστορικό Μυθιστόρημα, η οποία θα πραγματοποιηθεί στις 4 Νοεμβρίου 2022, ημέρα Παρασκευή και ώρα 7μ.μ. στην αίθουσα του Δημοτικού Συμβουλίου, στην Καψαλάκειο Πολιτιστική Στέγη (Βάρναλη 2), στη Νέα Μηχανιώνα.


ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ ΕΚΔΗΛΩΣΗΣ - Καψαλάκειος Πολιτιστική Στέγη Ν.Μηχανιώνας

• Έναρξη εκδήλωσης και ανάγνωση του βιογραφικού του Συγγραφέα –Λογοτέχνη, Γιώργου Παναγιωτάκου, από τον Πρόεδρο του Δ.Π.Π.Α.Κ.Υ.Θ. Κώστα Πριμεράκη, πτυχιούχου Αρχαιολογίας πανεπιστημίου Φλωρεντίας, Ιταλία.

• Χαιρετισμός Προέδρου της Ένωσης Λογοτεχνών Βορείου Ελλάδος, Λογοτέχνη – Ποιητή Λευτέρη Μουφτόγλου.

• Ομιλία του Εκπαιδευτικού Λογοτέχνη – Ποιητή, μέλους της Αμφικτιονίας Ελληνισμού, Γιώργου Καραγιάννη.

• Ανάγνωση σύντομων αποσπασμάτων του βιβλίου «ΤΟ ΜΥΣΤΙΚΟ ΤΟΥ ΤΥΜΒΟΥ»  από την κ. Βιργινία Καλλιοντζή

• Ομιλία του Φιλόλογου Συγγραφέα – Ποιητή Σταύρου Μπλέτσα.

• Ανάγνωση σύντομων αποσπασμάτων του βιβλίου «Ο ΗΓΕΤΗΣ» από την κ. Βιργινία Καλλιοντζή

• Ομιλία του Συγγραφέα – Λογοτέχνη Γιώργου Παναγιωτάκου.

Ακολουθεί κέρασμα




Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου



Αλγεινή εντύπωση προκαλεί σε δημότες, ιδιαίτερα σε όσους επί χρόνια χρησιμοποιούν τον δανεισμό βιβλίων από τις τρεις βιβλιοθήκες του Δήμου Θερμαϊκού.
Χωρίς να έχει υπάρξει καμία ανακοίνωση η Δανειστική Βιβλιοθήκη της Περαίας, που στεγάζεται στο κτίριο που βρίσκεται η Τεχνική Υπηρεσία του Δήμου, παραμένει εκτός λειτουργίας ένα χρόνο τώρα.
Το ίδιο συμβαίνει και στις άλλες δύο, αυτές της Νέας Μηχανιώνας και της Επανομής, που είναι κλειστές τις τελευταίες είκοσι μέρες.

ΕΡΩΤΗΣΗ ΠΡΟΣ ΔΙΟΙΚΟΥΝΤΕΣ και ΑΝΤΙΠΟΛΙΤΕΥΟΜΕΝΟΥΣ:

Για ποιούς λόγους συμβαίνει αυτός ο αποκλεισμός από την γνώση και την ψυχαγωγία που προσφέρει το βιβλίο στους βιβλιόφιλους;



Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου

Η μελέτη αυτή ερευνά τον πολιτικό λόγο των αρχαίων Ελλήνων· με άλλα λόγια, έχει ως αφετηριακό γνωστικό της αντικείμενο τον αρχαιοελληνικό λόγο για την πόλη, τον πολίτη και το πολίτευμα, για την πολιτική, τον πολιτικό και το πολιτικό. Πρωτογενές υλικό αναφοράς της είναι τα πολλά σωζόμενα κείμενα των αρχαίων Ελλήνων συγγραφέων, ποιητών και πεζογράφων, στα οποία εντοπίζεται η ανάπτυξη του πολιτικού τους στοχασμού. Στα κείμενα αυτά προβάλλουν άμεσα ή έμμεσα ποικίλες πτυχές του πολιτικού φαινομένου.

Ο συγγραφέας

Ο Βασίλειος Μπετσάκος σπούδασε Κλασική Φιλολογία στο Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης, του οποίου είναι διδάκτορας στην Ιστορία της Φιλοσοφίας. Έχει εργαστεί στη Μέση Εκπαίδευση, στο Ελληνικό Ανοικτό Πανεπιστήμιο (ΕΑΠ), και σε τμήματα της Φιλοσοφικής και Θεολογικής σχολής του ΑΠΘ. Από το ακαδημαϊκό έτος 2021-2022 είναι μόνιμο μέλος του Ειδικού Διδακτικού Προσωπικού του Τμήματος Πολιτικών Επιστημών του ΑΠΘ. Στον πυρήνα των επιστημονικών του ενδιαφερόντων βρίσκεται η φιλοσοφική διδασκαλία του Αριστοτέλη και η πρόσληψή της στη χριστιανική γραμματεία. Έχει συγγράψει μονογραφίες για θέματα αριστοτελικής φιλοσοφίας και υπομνηματισμένες μεταφράσεις αριστοτελικών πραγματειών. Επίσης, έχει δημοσιεύσει άρθρα σε επιστημονικά περιοδικά και έχει συμμετάσχει με ανακοινώσεις του σε Συνέδρια, Διεθνή και Πανελλήνια. Ως εξωτερικός εμπειρογνώμων του Ινστιτούτου Εκπαιδευτικής Πολιτικής (ΙΕΠ) για το μάθημα των Αρχαίων Ελληνικών στη Μέση Εκπαίδευση, έχει συμμετάσχει στην κατάρτιση Αναλυτικών Προγραμμάτων Σπουδών και σχολικών εγχειριδίων.



Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου
Όταν πριν από τριανταπέντε χρόνια συζητούσαμε για τις εργασιακές σχέσεις ένα από τα κυρίαρχα ζητήματα της σχετικής βιβλιογραφίας ήταν το lock-out, δηλ. η ανταπεργία που είχε τότε απαγορευτεί με νόμο του 1982. Πριν λίγους μήνες κυρίαρχο θέμα στην αγορά εργασίας ήταν το lock-down δηλ. το κλείσιμο των εμπορικών καταστημάτων με κυβερνητική απόφαση λόγω της Πανδημίας του COVID-19.

Όλα αυτά τα χρόνια «κύλησε πολύ νερό στο αυλάκι» της αγοράς εργασίας. Αν κάποιος σκιτσογράφος επιχειρούσε να ιχνογραφήσει το σύστημα των εργασιακών σχέσεων πριν από μισό αιώνα πιθανότατα θα αποτύπωνε βιομηχανικά συγκροτήματα με υψηλές καμινάδες και εργάτες με μπλε φόρμες. Σήμερα ο ίδιος καλλιτέχνης, θα απεικόνιζε το σύγχρονο τοπίο της αγοράς εργασίας με πολυώροφα κτίρια γραφείων από γυαλί και ατσάλι και εργαζόμενους με κοστούμια και γραβάτες, που δύσκολα θα ξεχώριζαν ενδυματολογικά από τα αφεντικά ή τους διευθυντές τους.

Με αυτό τον τρόπο διανύσαμε μια μακρά διαδρομή από τις ταραχώδεις δεκαετίες του ‘70 και του ‘80 με τα ισχυρά συνδικάτα και τις έντονες βιομηχανικές συγκρούσεις έως τις δύο πρώτες δεκαετίες του 21ου αιώνα, που συνοδεύτηκαν από την οικονομική κρίση του 2008 και την υγειονομική κρίση των ετών 2020-21.

Οι εργασιακές σχέσεις είναι σήμερα περισσότερο εξατομικευμένες και λιγότερο συλλογικές, εξέλιξη που συνδέεται άρρηκτα με την συρρίκνωση της ισχύος των εργατικών συνδικάτων αλλά και τη σταδιακή απόσυρση του Κράτους από το κοινωνικό γίγνεσθαι της απασχόλησης προς όφελος της «αόρατης χείρας» της αγοράς εργασίας. Σε κάθε περίπτωση οι Εργασιακές Σχέσεις εξακολουθούν να συνιστούν ένα δυναμικό πεδίο αντιπαραθέσεων και συγκλίσεων, μια διεπιστημονική άσκηση ισορροπίας ανάμεσα στην Οικονομική της Εργασίας, το Εργατικό Δίκαιο, τη Διοίκηση Ανθρώπινων Πόρων και την Κοινωνιολογία της Εργασίας.

Στον τόμο αυτό επιχειρείται η σύντομη παρουσίαση των κύριων ζητημάτων που αναφέρονται κυρίως στο ελληνικό σύστημα των εργασιακών σχέσεων και ενδιαφέρουν τους σπουδαστές και τις σπουδάστριες, που για πρώτη φορά έρχονται σε επαφή με αυτό το επιστημονικό πεδίο.

Το βιβλίο αυτό αποτελεί καρπό της πολύχρονης ερευνητικής αλλά κυρίως διδακτικής εμπειρίας στο πεδίο των εργασιακών σχέσεων. Ουσιαστικά πρόκειται για μία σειρά εισαγωγικών μαθημάτων, που προέκυψαν από την αναγκαιότητα να διδαχθεί το ομώνυμο μάθημα σε προπτυχιακά ακροατήρια φοιτητών σε πανεπιστήμια της Ελλάδας και της Κύπρου. 

Το σύγχρονο και ευσύνοπτο αυτό εγχειρίδιο ασχολείται με θέματα όπως, Εισαγωγή στις εργασιακές σχέσεις, Σύγχρονες εξελίξεις στις εργασιακές σχέσεις, Εργοδοτικές οργανώσεις και μάνατζμεντ, Εργατικές οργανώσεις, Το κράτος και οι εκπρόσωποί του, Κοινωνικός διάλογος και εταιρικότητα, Συλλογικές διαπραγματεύσεις και χειρισμός εργασιακών συγκρούσεων, Συμμετοχή και «φωνή» των εργαζομένων στις επιχειρήσεις.


Ο συγγραφέας Δρ. Θεόδωρος Α.Κουτρούκης είναι οικονομολόγος της εργασίας και Αναπληρωτής Καθηγητής στο Δημοκρίτειο Πανεπιστήμιο Θράκης. Είναι Διαιτητής εργασιακών σχέσεων στον ελληνικό Οργανισμό Μεσολάβησης και Διαιτησίας και αξιολογητής προγραμμάτων στο πεδίο των ανθρώπινων πόρων. Συμμετείχε ακόμη σε ευρωπαϊκά δίκτυα ερευνητών, σε εθνικά και διεθνή ερευνητικά προγράμματα και σε πολλά συνέδρια. Είναι επίσης μέλος πολλών επιστημονικών ενώσεων, ενώ το βιογραφικό του σημείωμα περιλαμβάνεται από το 2007 στην έκδοση «Who is Who» στην Ελλάδα».


Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου

Το Δίκτυο Μουσείων Νομού Καρδίτσας κ αι ο Ελληνικός Ορειβατικός Σύλλογος Καρδίτσας σας προσκαλούν στην παρουσίαση του βιβλίου του Στέφανου Σταμέλλου: «Από τον Παγασητικό έως τον Αμβρακικό, ένα οδοιπορικό στα πρώτα σύνορα της Ελλάδας» (εκδόσεις Σ. Ι. Ζαχαρόπουλος, Αθήνα 2018) που θα πραγματοποιηθεί την Πέμπτη, 30/6/2022, στις 20:00 μ.μ., στο καφέ «Μύλος est. 2019» (παλιός μύλος Κολέτσου), Λ. Δημοκρατίας 1, Καρδίτσα

Για το βιβλίο θα μιλήσουν οι

- Φένια Λέκκα, Δρ. Ιστορίας- Μουσειολόγος (Μουσείο Πόλης Δήμου Καρδίτσας & Δίκτυο Μουσείων Νομού Καρδίτσας)

- Παναγιώτης Συρούκης, αρχαιολόγος (Υπηρεσία Νεωτέρων Μνημείων & Τεχνικών Έργων Θεσσαλίας Κεντρικής Στερεάς Ελλάδας ΥΠΠΟΑ)

- Παντελής Μανώλης, πρόεδρος ΕΟΣΚ

και ο συγγραφέας.


Την παρουσίαση θα συντονίσει η Κατερίνα Σταθοπούλου, φιλόλογος, μέλος του Δ.Σ. του Δικτύου.

Αποσπάσματα από το βιβλίο θα διαβάσει η Μαρία Μπαρμπατσάλου, δικηγόρος-θεατρολόγος.

Την εκδήλωση θα πλαισιώσει μουσικά το Μουσικό Σχολείο Καρδίτσας.

Επιμέλεια βίντεο: Βασίλης Στάθης

Συνδιοργάνωση: Μορφωτικός Σύλλογος Σοφάδων


Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου

Όταν ο Λέων Τολστόι συνάντησε τον Μαξίμ Γκόρκι στο εξοχικό κτήμα του Γιάσναγια Πολιάνα το 1900, ήταν κάτι περισσότερο από μια απλή συνάντηση δύο μεγάλων συγγραφέων.

Αντιπροσώπευε τη συνένωση δύο διαφορετικών Ρωσιών και δύο διαφορετικών αιώνων. Επιστολές, φωτογραφίες και ντοκουμέντα της εποχής βγαίνουν σε διαδικτυακή δημοπρασία από τις 17 Νοεμβρίου μέχρι την 1η Δεκεμβρίου από τον οίκο Christie's. (Exiles and Idealists: A Private Collection of Russian Literary Manuscripts).

Σε ένα άγνωστο γράμμα σε έναν φίλο του, ο επαναστάτης νεαρός συγγραφέας περιγράφει την ημέρα που τον διασκέδασε ο μεγαλύτερος μυθιστοριογράφος του κόσμου και φωτογραφήθηκε μαζί του.

Ο Τολστόι ήταν τότε εβδομήντα ετών, ο Γκόρκι μόλις τριάντα δύο, και η σχέση τους εκείνη την εποχή θα μπορούσε να περιγραφεί ως «άβολη». Μιλώντας για τον Γκόρκι στον κοινό τους φίλο και συνάδελφο συγγραφέα Άντον Τσέχοφ, ο Τολστόι είπε: «Έχει μύτη σαν το ράμφος της πάπιας - και μόνο άτυχοι και κακομαθημένοι άνθρωποι την έχουν».

Ο Τσέχοφ υπέθεσε ότι αυτή η κακία είχε τις ρίζες της στην επαγγελματική ζήλια. Χάρη στη δημοτικότητα διηγημάτων όπως το «Τσελκά» και το «Η γριά Ιζεργκήλ», ο πρωτοεμφανιζόμενος Γκόρκι είχε καταφέρει να έχει πωλήσεις που συναγωνιζόταν μόνο ο σεβάσμιος Τολστόι.

Υπήρχαν, ωστόσο, περισσότερα στη σχέση του διδύμου απ' όσα πίστευε ο Τσέχοφ - όπως αποκαλύπτεται από μια επιστολή που θα δημοπρατηθεί, η οποία γράφτηκε από τον Γκόρκι μετά τη συνάντησή του με τον Τολστόι το 1900 και ήταν άγνωστη στους μελετητές πριν από αυτήν τη δημοπρασία.
Ο Τολστόι ήταν τότε εβδομήντα ετών, ο Γκόρκι μόλις τριάντα δύο, και η σχέση τους εκείνη την εποχή θα μπορούσε να περιγραφεί ως «άβολη». Μιλώντας για τον Γκόρκι στον κοινό τους φίλο και συνάδελφο συγγραφέα Άντον Τσέχοφ, ο Τολστόι είπε: «Έχει μύτη σαν το ράμφος της πάπιας - και μόνο άτυχοι και κακομαθημένοι άνθρωποι την έχουν».
Γεννημένος στην πόλη Νίζνι Νόβγκοροντ το 1868, ο Αλεξέι Μαξίμοβιτς Πεσκόφ υιοθέτησε το λογοτεχνικό ψευδώνυμο Γκόρκι (που σημαίνει «πικρός») για να αντικατοπτρίσει τον θυμό του για τα δεινά των φτωχών της Ρωσίας. Ήξερε τα πάντα για τη φτώχεια, έχοντας χάσει και τους δύο γονείς του μέχρι την ηλικία των 11 ετών και αναγκάστηκε να εγκαταλείψει το σχολείο και να αναζητήσει την τύχη του κάνοντας όποια δουλειά έβρισκε.

Οι ιστορίες, τα παραμύθια κι η τρυφερή παρουσία της γιαγιάς του άσκησαν μεγάλη επίδραση πάνω του. Δούλεψε ως βοηθός υποδηματοποιού, βοηθός αγιογράφου, λαντζέρης σε καράβι, αχθοφόρος στην Οδησσό, νυχτοφύλακας σε ψαράδικο, φούρναρης, καθαριστής καμινάδων, εργάτης στα χωράφια. Ρακένδυτος, πεζός και πεινασμένος, γυρνά όλη τη Ρωσία, γνωρίζει τους ανθρώπους και τη δυστυχία τους για πάνω από 5 χρόνια, κάτι που ήταν εξίσου καθοριστικό για τη μετέπειτα λογοτεχνική αλλά και την πολιτική του πορεία.

Ο παππούς του συνήθιζε να τον χτυπάει βάναυσα και μετά τον θάνατο της γιαγιάς του το 1887 αυτοπυροβολήθηκε μ' ένα παλιό πιστόλι στο στήθος με τη σφαίρα να μένει στα πνευμόνια του για τα επόμενα σαράντα χρόνια.

Όταν ξεκίνησε να γράφει για βιοποριστικούς λόγους επιφυλλίδες σ' επαρχιακές εφημερίδες, εργαζόταν και στην εφημερίδα «Τιφλίς» του Καυκάσου κι ακόμα χρησιμοποιούσε το ψευδώνυμο «Jehudiel Khlamida», αλλά από κείνη τη χρονιά και μετά επιλέγει το «Γκόρκι». Τρία χρόνια μετά, γνωρίζεται με τον συγγραφέα Βλαντιμίρ Κορολένκο που του δημοσιεύει το διήγημα «Τσελκάς» και από τότε τα έργα του αρχίζουν να γνωρίζουν καταπληκτική επιτυχία.

Ο Γκόρκι σε φωτογραφία του 1898 με αφιέρωση στον Λεονίντ Αντρέεφ | courtesy Christie’s


Σύμφωνα με τον βιογράφο του, Ανρί Τρουαγιά, ο κύριος στόχος του Γκόρκι ως συγγραφέα ήταν «να καταγγείλει τα ελαττώματα της κοινωνίας». Έβλεπε την τσαρική Ρωσία ως ένα ντροπιαστικό μέρος, γεμάτο στερήσεις και παρακμή - και ήταν ο πρώτος Ρώσος συγγραφέας που αντιμετώπισε τη ζωή των κατώτερων τάξεων με αυθεντικότητα που γνώριζε από πρώτο χέρι.

Μέχρι την αλλαγή του αιώνα, είχε γίνει επίσης φίλος του Λένιν και έδινε τακτικά κεφάλαια στο Ρωσικό Σοσιαλδημοκρατικό Εργατικό Κόμμα - την επαναστατική μαρξιστική κολεκτίβα από την οποία αργότερα θα αναδύονταν οι Μπολσεβίκοι.

Το φόντο της ζωής του ήταν άκρως αντίθετο με αυτό μέσα στο οποίο γεννήθηκε ο Τολστόι, ο γεννημένος το 1828, σε μια αριστοκρατική οικογένεια που είχε τις ρίζες της αιώνες πίσω, γιος μιας πριγκίπισσας και ενός κόμη. Πριν παντρευτεί τη Σοφία Αντρέγεβνα Μπερς, έζησε μια ζωή με γυναίκες, ποτό και τζόγο και οι χαρακτήρες των αριστουργημάτων του Πόλεμος και Ειρήνη και Άννα Καρένινα προέρχονταν κυρίως από τα ανώτερα στρώματα της κοινωνίας, όπως και ο ίδιος.

Ο Τολστόι κατάφερε να απεικονίσει με απαράμιλλο τρόπο τη ρωσική κοινωνία της εποχής του και τη ζωή της τσαρικής Ρωσίας του 19ου αιώνα και με την αναπαραστατική δύναμη της τέχνης του να δώσει εκπληκτικούς πίνακες από τη ζωή της τσαρικής Ρωσίας.

Αν και καταγόταν από πλούσια οικογένεια, αφοσιώθηκε με μεγάλη αγάπη στους μουζίκους, βοηθώντας τους και μελετώντας τη ζωή τους. Γεμάτος θρησκευτική έξαρση και δεμένος με τα προβλήματα της εποχής του, προσπάθησε να βρει γιατί υποφέρουν οι άνθρωποι και προσπάθησε να απελευθερώσει τον άνθρωπο και να αποκαταστήσει την ανθρώπινη αξιοπρέπεια.


Ο Τσέχοφ στη Γιάλτα το 1900 | courtesy Christie’s

Η συνάντησή τους δείχνει και το φοβερό ρήγμα που υπήρχε στη χώρα τους. Ο Τολστόι, αριστοκρατικός χρονικογράφος της ιμπεριαλιστικής Ρωσίας του 19ου αιώνα, έρχεται πρόσωπο με πρόσωπο με τον επίδοξο επαναστάτη, τον Γκόρκι, συγγραφέα με ταπεινές ρίζες και ταπεινούς αναγνώστες, που θα ευθυγραμμιζόταν με την κομμουνιστική Ρωσία του 20ού αιώνα.

Η χρονιά που συναντήθηκαν είναι επίσης αξιοσημείωτη, στο κατώφλι της αλλαγής του αιώνα.

Είχαν ήδη συναντηθεί δύο φορές στο παρελθόν - τον Ιανουάριο και τον Μάιο του 1900, και τις δύο φορές στη Μόσχα. Η συνάντηση η οποία περιγράφεται στην επιστολή του Γκόρκι που απευθυνόταν στον φίλο του ζωγράφο Βίκτορ Βασνέτσοφ πραγματοποιήθηκε τον Οκτώβριο και ήταν η τρίτη, στο κτήμα του Τολστόι.

«Μόλις πρόσφατα επισκέφτηκα τον Λεφ Νικολάγιεβιτς» γράφει. «Πέρασα όλη τη μέρα μαζί του. Ένας σπουδαίος άνθρωπος! Είναι 73 χρονών και πηδά πάνω από χαντάκια σαν κατσίκι, παλεύει σαν διάβολος με τις γροθιές του και σκέφτεται όλη την ώρα». Ο Τολστόι, παρά το προχωρημένο της ηλικίας του, ήταν ακόμα πολύ δραστήριος σωματικά και ψυχικά.

Ο Γκόρκι συνεχίζει λέγοντας ότι ο Τολστόι «χειρίζεται τον Θεό με έναν απλό και εύκολο τρόπο και τον ορίζει μάλλον χαλαρά. «Ο Θεός», δηλώνει, «είναι… αυτό που επιθυμώ».


Πορτρέτο του Τολστόι, 1901| courtesy Christie’s

Μέχρι τα τέλη του 19ου αιώνα, ο Τολστόι θεωρούσε την άποψη της Ορθόδοξης Εκκλησίας για τον χριστιανισμό ψευδή. Στις αρχές της δεκαετίας του 1890, έγραψε ακόμη και τη δική του εκδοχή των Ευαγγελίων, σύμφωνα με την οποία ο Ιησούς δεν ήταν ο γιος του Θεού, αλλά ένας σοφός άνθρωπος που είχε φτάσει σε μια ουσιώδη περιγραφή της ζωής.

Ο Τολστόι εγκατέλειπε όλο και περισσότερο τη μυθοπλασία εκείνη την εποχή για να γράψει έργα σχετικά με τη θρησκεία, στα οποία εκφράζεται η ιδιότυπη θρησκευτικότητά του, όπως Ο θάνατος του Ιβάν Ιλίτς (1884), Αφέντης και δούλος (1895), Τι πιστεύω, Τι να κάνουμε λοιπόν και την περίφημη πραγματεία του Τι είναι τέχνη;. Το 1901 η Εκκλησία της Ρωσίας τον αφόρισε.

Ο Γκόρκι γράφει στη συνέχεια ότι «γενικά μιλώντας, είναι πολύ πιο ευχάριστο να κοιτάς τον Λεβ Νικολάγιεβιτς παρά να τον ακούς». Αλλά παραδέχεται ότι «ο άσβεστος σχηματισμός ιδεών του -αν και αρκετά λανθασμένος μερικές φορές- εξακολουθεί να είναι πολύ ζωηρός και γενναίος: τόσο δελεαστικός όσο μια πηγή νερού».

Ο Γκόρκι προσθέτει ότι «όταν ο Τολστόι αρχίσει να μιλάει για την τέχνη και τη λογοτεχνία του, θα μπορούσα να ακούω ατελείωτα! Μου έδωσε τη σύνοψη του μυθιστορήματος που σχεδιάζει να γράψει - Πατήρ Σέργιος είναι ο τίτλος. Όχι μόνο μιλάει για αυτό, αλλά κυριολεκτικά το σμιλεύει, σου το ζωγραφίζει! Είναι όλα τόσο υπέροχα! Μπορείς να αγαπάς (τον Τολστόι) μέχρι τρέλας και ταυτόχρονα να τον αντιπαθείς πολύ, πάρα πολύ».

Αυτό είναι ένα περίεργο απόσπασμα, καθώς ο «Πατήρ Σέργιος» ήταν στην πραγματικότητα ένα διήγημα που ο Τολστόι είχε ολοκληρώσει (αν και δεν δημοσιεύτηκε) το 1898. Το έδειξε ως έργο σε εξέλιξη για να προσποιηθεί στον νεαρό αντίπαλό του ότι ήταν ικανός να συνθέσει μια ιστορία λίγο πολύ επιτόπου;

Η επιστολή στην οποία ο Γκόρκι γράφει για τη συνάντηση με τον Τολστόι, 1900 | courtesy Christie’s


Προσχέδιο για το τέλος του «Χατζή Μουράτ», περίπου 1896-1904 | courtesy Christie’s

Σε αυτή την αλληλογραφία υπερισχύει ο θαυμασμός και η αγάπη, παρά τις ιδεολογικές τους διαφορές. Στην επιστολή του προς τον Βασνέτσοφ, ο Γκόρκι δεν το λέει ρητά, αλλά φαίνεται ότι θαύμαζε την πρωτοτυπία σκέψης του Τολστόι, ακόμα κι αν δεν συμφωνούσε με μεγάλο μέρος του περιεχομένου της. Αποδεικνύεται ότι αυτοί οι δύο εκπρόσωποι των διαφορετικών Ρώσων είχαν περισσότερα κοινά από ό,τι ίσως και οι ίδιοι υποπτεύονταν. Και συναντήθηκαν πολλές φορές ακόμα μέχρι τον θάνατο του Τολστόι το 1910.

Το βιβλίο του Τολστόι του 1897 Τι είναι τέχνη; προσφέρει ένα καλό παράδειγμα. Εδώ, ο Τολστόι απέρριψε ένα τεράστιο μέρος του δυτικού πολιτισμικού κανόνα - από τον Σαίξπηρ μέχρι τον Βάγκνερ, καθώς και σχεδόν όλο το δικό του έργο. Υποστήριξε ότι η τέχνη δεν πρέπει να κρίνεται από την αισθητική, αλλά από το πόσο άμεσα και αυθεντικά επικοινωνεί με το συναίσθημα.

Ένα απόσπασμα δύο σελίδων από το χειρόγραφο του Τολστόι για αυτό το βιβλίο θα παρουσιαστεί και θα δημοπρατηθεί μαζί με άλλα λογοτεχνικά ντοκουμέντα της εποχής. Περιλαμβάνει περίπου το μισό του ένατου κεφαλαίου, στο οποίο ο συγγραφέας προωθεί τη θεωρία ότι η τέχνη γινόταν ολοένα και πιο φτωχή καθώς έπαψε να είναι θρησκευτική και το φάσμα των συναισθημάτων της περιορίστηκε δεόντως.


πηγή: lifo



Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου
Του Εὐάγγελου Βαλλιανᾶτου μέλος του ΙΗΑ

Η δημοσίευση του βιβλίου μου το 2021 για τον ελληνικό υπολογιστή – Ο Μηχανισμός των Αντικυθήρων– έκανε λίγο περισσότερο πιθανόν την κατανόησητου συναρπαστικού και πανέμορφου Κόσμου της ελληνικής επιστήμης, τέχνης και πολιτισμού.

Εξώφυλλό του βιβλίου απεικονίζοντας πίνακα της Ελληνίδας ζωγράφου Εύης Σαραντέας. Ο πίνακας δείχνει την έμπροσθεν (αριστερά και κάτω δεξιά) και όπισθεν (άνω δεξιά) όψεις του Υπολογιστή των Αντικυθήρων.

Επιστημονική τεχνολογία πριν από 2.200 χρόνια

Ο υπολογιστής χρονολογείται από τον δεύτερο αιώνα π.Χ. Είναι ένα εντυπωσιακό παράδειγμα επιστημονικής τεχνολογίας. Τίποτα τέτοιο δεν δημιουργήθηκε πριν από τον δέκατο όγδοο αιώνα. Αυτό μας λέει ότι οι Έλληνες προηγούνταν των Ευρωπαίων και άλλων γειτόνων τουλάχιστον κατά 2,000 χρόνια. Φανταστείτε πού θα ήταν οι Έλληνες και η υπόλοιπη ανθρωπότητα, αν οι Έλληνες είχαν μείνει ανενόχλητοι να πραγματοποιήσουν τα όνειρά τους.

Οπωσδήποτε, δεν θα υπήρχαν σκοτεινοί αιώνες. Η Ελληνική παγκοσμιοποίηση των Αλεξανδρεινών χρόνων θα είχε συνέχεια. Χωρίς αμφιβολία οι Έλληνες θα είχαν ταξιδεύσει όχι μόνον στη Σελήνη αλλά και στα άστρα.

Ο Αλέξανδρος ο Μέγας δεν είχε την ώρα να σταματήσει τους Ρωμαίους. Πέθανε 33 ετών. Οι στρατηγοί του, δυστυχώς, καθυστέρησαν με εμφυλίους πολέμους. Οι Ρωμαίοι εκμεταλλεύθηκαν την διχόνοια των εχθρών των και πολέμησαν και νίκησαν τους διαιρεμένους Έλληνες. Με τους Ρωμαίους στην Ελλάδα, το όνειρο του Μηχανισμού των Αντικυθήρων έμεινε όνειρο και σχεδόν εξαφανίστηκε.

Αλλά δεν χάθηκε και έγραψα την ιστορία του. Έπρεπε να έχω τις εικόνες των θραυσμάτων, ούτως ώστε να μπορώ να καταλάβω καλύτερα τι έκανε αυτή η συσκευή και γιατί. Ο φίλος μου ο Ξενοφώντας Μούσας, ομότιμος καθηγητής διαστημικής φυσικής στο Πανεπιστήμιο Αθηνών, μου έστειλε αυτές τις εικόνες. Ήταν ένας από την ομάδα διεθνών επιστημόνων που το 2005, στο υπόγειο του Εθνικού Αρχαιολογικού Μουσείου στην Αθήνα, αποκωδικοποίησαν τα μυστικά του πρώτου υπολογιστή στον Κόσμο.

Η έρευνα και η συγγραφή μου ξεκίνησαν το 2007 και κράτησαν περίπου δέκα χρόνια. Ωστόσο, εξακολουθώ να εκπλήσσομαι από την εφευρετικότητα και την εξαιρετική ευφυΐα και δεξιοτεχνία που γέννησε αυτόν τον μικροσκοπικό κινούμενο ουρανό που αντανακλά τον Κόσμο, προβλέποντας τα φαινόμενα, όλα συνδεδεμέναμε τους Ολυμπιακούς Αγώνες και με άλλες Πανελλήνιες αθλητικές και πολιτιστικές γιορτές. Για τους αρχαίους Έλληνες, ο σχεδιασμός και η κατασκευή του αστρονομικού υπολογιστή των Αντικυθήρων ισοδυναμούσε με τη μετάβαση στη Σελήνη.

Μυθικές αρχές

Ξεκίνησα το ταξίδι μου από τους θεούς της επιστήμης και της τεχνολογίας: τη Μήτιδα, την κόρη της Αθηνά, τον Ήφαιστο, και τους δίδυμους γιους του, τους Κάβειρους θεούς. Η Μήτις ήταν εφευρετικότητα και οξυδέρκεια και νοημοσύνη, όλα σε ένα. Η Αθηνά συνέχισε το έργο της μητέρας της, διδάσκοντας στις γυναίκες γνέσιμο και ύφανση και χειροτεχνία. Ο Ήφαιστος, ο μεγάλος μεταλλουργός, ήταν φωτιά και γνώση και τεχνολογία. Κατασκεύασε ρομπότ τεράστιας δύναμης και γνώσης.

Στην Οδύσσεια, ο Όμηρος λέει πώς ένα σκάφος χωρίς πιλότο πήγε τον Οδυσσέα από την Φαιάκια / Κέρκυρα στην Ιθάκη. Το σκάφος ήταν δώρο του Ηφαίστου πουεπινόησε την τεχνητή νοημοσύνη.

Οι γιοι του Ηφαίστου, οι Κάβειροι θεοί, ήταν τόσο σημαντικοί στην προώθηση της μεταλλουργίας και της δεξιοτεχνίας που οι Έλληνες τους αποκαλούσαν μεγάλους θεούς και τους γιόρταζαν στα νησιά του Αιγαίου: Λήμνο, Δήλο, Σύρο, Σαμοθράκη, Χίο, Πάρο, τις παράκτιες περιοχές της Θράκης και της Μακεδονίας, και στη Θήβα της Βοιωτίας.

Αυτοί οι θεοί ήταν τα πρότυπα ευφυΐας και δεξιοτεχνίας. Αυτό δεν ήταν μικρό πλεονέκτημα. Ο Όμηρος και άλλοι ποιητές και μυθογράφοι περιέγραψαν τα επιτεύγματα αυτών των θεοτήτων και ανθρώπων που διδάχτηκαν από αυτά, καλλιτέχνες όπως ο Δαίδαλος και εφευρέτες όπως ο Παλαμήδης. Αυτοί οι θεοί και οι άνθρωποι έγιναν ένα ζωντανό παράδειγμα για το πώς να χρησιμοποιείται και να προωθείται η υπάρχουσα γνώση για την καλυτέρευση της ζωής.

Αυτά τα παραδείγματα βοήθησαν επίσης τους Έλληνες στις αδιάκοπες προσπάθειές τους να βρουν την αλήθεια στη φύση και στον ουρανό. Η Μήτις, η Αθηνά, ο Ήφαιστος, οι Κάβειροι θεοί, ο Δαίδαλος και ο Παλαμήδης άφησαν μια ισχυρή κληρονομιά στη χρήση της λογικής, της ευφυΐας, των εργαλείων και της δεξιοτεχνίας για τη δημιουργία τέλειων έργων τέχνης και τεχνολογίας.

Το θαυμάζειν

Συνέχισα με φιλοσόφους όπως ο Θαλής, ο Αναξίμανδρος, ο Πυθαγόρας, ο Ηράκλειτος, ο Παρμενίδης, ο Πλάτωνας και ο Αριστοτέλης, επιστήμονες και μαθηματικοί όπως ο Δημόκριτος από τα Άβδηρα που επινόησε την Ατομική Θεωρία, ο Ευκλείδης που συνόψισε την ελληνική μαθηματική γνώση, και ο Αρχιμήδης, μια επιστημονική και μηχανική ιδιοφυΐα που έθεσε τα θεμέλια της επιστήμης, μηχανικοί όπως ο Κτεσίβιος που εφηύρε οδοντοφόρους τροχούς και ο Ήρωνας που διατήρησε την τεχνολογική κληρονομιά των Ελλήνων, και αστρονόμοι όπως ο Αρίσταρχος της Σάμου που επινόησε την Ηλιοκεντρική Θεωρία του Κόσμου, ο Ίππαρχος που δημιούργησε τη μαθηματική αστρονομία όπως την ξέρουμε και ο Πτολεμαίος του οποίου η Άλμαγεστ (Μεγίστη), μια περίληψη μαθηματικών, αστρονομικών και κοσμολογικών γνώσεων, εκπαίδευσε τους Άραβες και τη Δύση για αιώνες.

Σε κάθε βήμα αυτής της περιπέτειας έβρισκα εικόνες που έδεναν το κείμενο σε πιο γερές βάσεις. Κάθε εικόνα με επανάφερε στις απαρχές της ελληνικής σκέψης και τεχνολογίας.

Η τέχνη ήταν κάτι περισσότερο από τεχνικά πράγματα. Ήταν μια διαδικασία του καλού και του ωραίου, όλα ενωμένα με την επιστήμη και την επιστημονική τεχνολογία.

Αριστοτέλης

Ο Αριστοτέλης τον τέταρτο αιώνα π.Χ. έβαλε σε τάξη αυτές τις μυθικές και ιστορικές και επιστημονικές ιδέες. Εφηύρε αυτό που ονομάζουμε επιστήμη, και πολλά άλλα. Έφτιαξε ένα μέσο με το οποίο αυτή η επιστήμη μπορούσε να προχωρήσει προς όφελος όλων. Διδάσκοντας στην Αθήνα, δημιούργησε την υποδομή που τελικά δημιούργησε τον Μηχανισμό των Αντικυθήρων. Βοήθησε, βέβαια, το ότι ο μαθητής του, ο Μέγας Αλέξανδρος, κατέκτησε την Περσία και διέδωσε τον Ελληνικό πολιτισμό σε όλο τον Κόσμο.

Το κύριο επιστημονικό επίτευγμα του Αριστοτέλη ήταν η επινόησή της επιστήμης της ζωολογίας-βιολογίας.

Περίπου 2,300 χρόνια αργότερα, ο Κάρολος Δαρβίνος συγκινήθηκε από τον Αριστοτέλη. Συνέχιζε να προσπαθεί να εξηγήσει πώς ξεκίνησε η ζωή, αλλά αντιμετώπιζε επίμονη αντίθεση από τα εκατομμύρια των οπαδών των θρησκειών του ενός θεού που κήρυτταν τη δημιουργία του σύμπαντος σε επτά ημέρες και την αδιαμφισβήτητη κυριαρχία του ανθρώπου στα ζώα, τα φυτά και την ίδια τη Γη.

Ο Δαρβίνος διάβασε σε μετάφραση ένα από τα ζωολογικά έργα του Αριστοτέλη, Περί Ζώων Μορίων. Έμεινε άναυδος. Ευχαρίστησε τον William Ogle, τον επιμελητή και μεταφραστή των βιολογικών έργων του Αριστοτέλη. ῾Σπάνια έχω διαβάσει κάτι που με ενδιέφερε περισσότερο,᾽ έγραψε ο Δαρβίνος. ῾Από αποσπάσματα που είχα δει, είχα μεγάλη εκτίμηση για τα πλεονεκτήματα του Αριστοτέλη, αλλά δεν είχα και την πιο απομακρυσμένη αντίληψη πόσο υπέροχος άνθρωπος ήταν. Ο [Carl] Linnaeus και ο [Georges] Cuvier ήταν οι δύο θεοί μου…αλλά, εν συγκρίσει με τον Αριστοτέλη, ήταν απλοί μαθητές.᾽ (Darwin to Ogle, 22 Φεβρουαρίου 1882 στο Francis Darwin, ed., The Life and Letters of Charles Darwin, 2 Vols. (New York: Basic Books, 1959) II, 427.)

Ο Linnaeus, 1707-1778, ήταν Σουηδός βοτανολόγος και ο Cuvier, 1769-1832, ήταν ο Γάλλος πατέρας της σύγχρονης συγκριτικής ανατομίας και παλαιοντολογίας. Ήταν οι ῾θεοί᾽ του Δαρβίνου. Ήταν στην πραγματικότητα δύο από τους μεγαλύτερους επιστήμονες της Ευρώπης που είχαν μελετήσει τον Αριστοτέλη.

Ο Georges Cuvier δεν είχε καμία αμφιβολία ότι ο Αριστοτέλης ήταν ευεργέτης της ανθρωπότητας και ένας από τους αθάνατους. Ο Cuvier δεν είχε καμία αμφιβολία ότι ο Αριστοτέλης, ῾ο μαθητής του Πλάτωνα, ανακάλυψε και έδειξε περισσότερες αλήθειες και έκανε περισσότερη επιστημονική εργασία, σε μια ζωή 62 ετών, από ό,τι έγινε σε 20 αιώνες μετά από αυτόν.᾽

Επιπλέον, ο Cuvier είπε:

῾Θα πρέπει να θεωρήσουμε τον Αριστοτέλη έναν από τους μεγαλύτερους παρατηρητές που έζησαν ποτέ. Χωρίς καμία αμφιβολία η ιδιοφυΐα του στην ταξινόμηση ήταν η πιο ασυνήθιστη που δημιουργήθηκε ποτέ από τη φύση…. Οι μεγάλες διαιρέσεις και υποδιαιρέσεις του ζωικού βασιλείου από τον Αριστοτέλη είναι εκπληκτικά ακριβείς.᾽ (Georges Cuvier, Histoire des Sciences naturelles, 5 τόμοι (Παρίσι: Fortin, Masson, 1841) I, 130-149, 432.)

Μια συλλογή χωρίς προηγούμενο: τέχνη, τεχνολογία και πολιτισμός

Η ευφυΐα και η μέθοδος του Αριστοτέλη έγιναν το κύριο πνεύμα και η επιστήμη του πανεπιστημίου και της βιβλιοθήκης της Αλεξάνδρειας που καλλιέργησαν τα μεγαλύτερα μυαλά του τρίτου και του δεύτερου και του πρώτου αιώνα π.Χ. Ο Υπολογιστής των Αντικυθήρων βγήκε από εκείνη την αριστοτελική παράδοση. Σε αυτό το πλαίσιο, η επιστήμη και μηχανολογία του Κτεσίβιου και Αρχιμήδη και η αστρονομία του Ίππαρχου έφεραν στην ζωή τον Υπολογιστή ιδιοφυίας των Ελλήνων.

Ο Υπολογιστής ήταν τέχνη, τεχνολογία, επιστήμη και πολιτισμός. Ήταν μια επιτομή εκπληκτικής πολυπλοκότητας και ακρίβειας. Προέβλεψε τις κινήσεις και τις θέσεις στον ουρανό των μεγάλων άστρων, των αστερισμών, των πλανητών, του Ήλιου και της Σελήνης. Οι εκλείψεις του Ήλιου και της Σελήνης, και οι φάσεις της Σελήνης, ήταν σπουδαία φαινόμενα για τούς Έλληνες. Ο Υπολογιστής προέκυψε από την κοσμολογία, την επιστήμη, την τεχνολογία και την ομορφιά, ενημερώνοντας τους Έλληνες ιερείς, πολιτικούς, αθλητές, και αστρονόμους για τη λειτουργία του Κόσμου.

Οι σύγχρονοι Έλληνες και οι μη Έλληνες επιστήμονες έχουν την ευκαιρία να μάθουν από τον Μηχανισμό των Αντικυθήρων. Μπορούν να μιμηθούν το αστρονομικό και κοινωνικό παράδειγμα της γεφύρωσης του χάσματος μεταξύ του Κόσμου και της κοινωνίας, διαφωτίζοντας το κοινό με τα μυστικά του ουρανού. Τέτοιες ιδέες από αυτόν τον αρχαιότερο υπολογιστή της οικουμένης μπορεί να δημιουργήσουν έναν νέο υπολογιστή (και άλλες μηχανές και ιδρύματα) προς το πρωταρχικό όφελος της κοινωνίας.

Αλλά για τους Έλληνες του 2021 ο Μηχανισμός των Αντικυθήρων παραμένει ένα αξέχαστο και ζωντανό παράδειγμα του τι ήταν οι πρόγονοι των σημερινών Ελλήνων και του τι ακόμη οι νέοι Έλληνες μπορεί να γίνουν.

———————–

Ο Εὐάγγελος Βαλλιανᾶτος σπούδασε ζωολογία, ιστορία, και ιστορία της επιστήμης στην Αμερική. Είναι ιστορικός και συγγραφέας εκατοντάδων άρθρωνκαι 7 βιβλίων, μεταξύ των οποίων και The Antikythera Mechanism: The StoryBehind the Genius of the Greek Computer and its Demise (Universal Publishers, 2021).



Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου
Συνεχίζεται η Διεθνής κυκλοφορία του πάντα επίκαιρου βιβλίου με τίτλο «Διοίκηση Σχολικών Μονάδων Πρωτοβάθμιας και Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης- Σύντομη Εισαγωγή» που έχουν συγγράψει ο Καθηγητής Γιώργος Πιπερόπουλος και η DrΑναστασία-Νατάσσα Πιπεροπούλου. Γραμμένο στην Αγγλική γλώσσα το βιβλίο κυκλοφορεί διεθνώς για 4η χρονιά από τον Άγγλο – Γερμανό – Δανέζικο Διεθνή Εκδοτικό Οίκο Bookboon.com σε ψηφιακή μορφή.

Ο Αγγλικός τίτλος του είναι «Managing Primaryand Secondary Schools – APrimer” (σε ελεύθερη μετάφραση: «Διοίκηση Σχολικών Μονάδων Πρωτοβάθμιας και Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης – Σύντομη Εισαγωγή»).

Πρόκειται για σύγχρονο επιστημονικό σύγγραμμα που εκλαϊκεύει, χωρίς να εκχυδαΐζει, τα θέματα της Παιδείας όπως αυτή γεννήθηκε, καλλιεργήθηκε και αναπτύχθηκε στον δικό μας χώρο στην Αρχαία Ελλάδα, στο λίκνο του Δυτικού Πολιτισμού.

Οι συγγραφείς αποδίδοντας την δέουσα για ιστορικούς λόγους προσοχή σκιαγραφούν με κομψότητα τα θέματα της Παιδείας όπως αυτά αναπτύχθηκαν στους Αρχαίους πολιτισμούς της Κίνας και της Ινδίας.

Προσεγγίζοντας την σύγχρονη πραγματικότητα το ψηφιακό βιβλίο ερευνά σε παγκόσμια κλίμακα τα εκπαιδευτικά και παιδαγωγικά δεδομένα επιχειρώντας μία πρωτότυπη διασύνδεση των θεμάτων της Επιστήμης και Τέχνης του Μάνατζμεντ και της Παιδείας.

Στο βιβλίο γίνεται σύντομη αλλά κατατοπιστική περιήγηση στα σημερινά συστήματα Παιδείας καθώς και σημαντική αναλυτική αναφορά στην «ειδική αγωγή» σε επιλεγμένες χώρες της Ευρώπης, της Βορείου και Νοτίου Αμερικής, της Αφρικής, της Ασίας, της Αυστραλίας και της Νέας Ζηλανδίας.

Το ηλεκτρονικό βιβλίο έχει τη ενδιαφέρουσα ιδιαιτερότητα ότι το έχουν συγγράψει πατέρας και θυγατέρα και πρωτοτυπεί καθώς παρουσιάζει την Διοίκηση ως Επιστήμη και Τέχνη προσφέροντας ανάγλυφα, τεκμηριωμένα από την Διεθνή Βιβλιογραφία, τα χαρακτηριστικά που συνθέτουν Διεθνώς το πρότυπο επιτυχημένων Διοικητών Σχολικών Μονάδων Πρωτοβάθμιας και Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης.

Πρόκειται για πρωτοποριακό σύγγραμμα από δύο Έλληνες επιστήμονες που εμπλουτίζει την παγκόσμια βιβλιογραφία καθώς είναι γραμμένο στα Αγγλικά.

Ο Γιώργος Πιπερόπουλος είναι Συνταξιούχος Καθηγητής του Μάνατζμεντ, Επικοινωνίας και Δημοσίων Σχέσεων και πρώην Πρόεδρος του Τμήματος Οργάνωσης και Διοίκησης Επιχειρήσεων του Πανεπιστημίου Μακεδονίας και τώρα Επίτιμος Καθηγητής Μάνατζμεντ και Μάρκετινγκ στη Σχολή Διοίκησης Επιχειρήσεων του Βρετανικού Durham University. Η Dr Αναστασία-Νατάσα Πιπεροπούλου κατέχει οργανική θέση ως ψυχολόγος σε Σχολική Μονάδα Ειδικής Αγωγής και Εκπαίδευσης (Σ..Μ.Ε.Α.Ε) του Πειραιά.

Όπως έχουν διαπιστώσει και βεβαιώνουν όσοι και όσες το έχουν «κατεβάσει» ΔΩΡΕΑΝ και το έχουν μελετήσει πρόκειται για ένα σύγχρονο βιβλίο ιδιαίτερα χρήσιμο σε Στελέχη και Εκπαιδευτικό Προσωπικό Γενικής Παιδείας και της «Ειδικής Αγωγής» σε πρωτοβάθμιο και δευτεροβάθμιο επίπεδο, σε φοιτητές Πανεπιστημίων σε παιδαγωγικά τμήματα αλλά και σε τμήματα Διοίκησης.

Το βιβλίο θα φανεί επίσης χρήσιμο σε γονείς παιδιών που είναι μαθητές και μαθήτριες σε Δημοτικά, Γυμνάσια και Λύκεια αλλά και σε μέλη του ευρύτερου αναγνωστικού κοινού που γνωρίζει την Αγγλική γλώσσα και ενδιαφέρονται να ενημερωθούν σχετικά με τις παγκόσμιες δομές και δεδομένα της σύγχρονης Παιδείας σε επίπεδα Πρωτοβάθμιας και Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης.

Την προσοχή των αναγνωστών θα τραβήξει η αφιέρωση που κάνουν οι δύο συγγραφείς σε ειδική σελίδα του συγγράμματος αφιερώνοντας το βιβλίο τους:

«Στους μαθητές μας που δίνουν ιδιαίτερα νοήματα στη ζωή μας…»

Οι φίλες και οι φίλοι αναγνώστες μας μπορούν να αποκτήσουν το συγκεκριμένο ηλεκτρονικό βιβλίο ΔΩΡΕΑΝ και να το «κατεβάσουν» σε μορφή PDFχρησιμοποιώντας τον παρακάτω σύνδεσμο:

bookboon.com/en/managing-primary-secondary-schools-ebook



Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου

Τη Δευτέρα 18 Οκτωβρίου 2021, στις 19:00, το Κτήμα Γεροβασιλείου φιλοξενεί την παρουσίαση του βιβλίου του Θανάση Λάλα «Στέλιος Καζαντζίδης, Θηρίο Ανήμερο», από τις εκδόσεις Αρμός.

Είσοδος δωρεάν μόνο με πρόσκληση: https://bookings.gerovassiliou.gr/event/stelios-kazantzidis-thirio-animero/4/

«Είναι ένα βιβλίο μέσα από τα μάτια και το στόμα του Στέλιου Καζαντζίδη. Είναι μια μορφή αυτοβιογραφίας, αλλά μεσολαβεί ο συγγραφέας εστιάζοντας σε συγκεκριμένες στιγμές της ζωής του. Σκοπός του βιβλίου ήταν να διερευνηθεί αυτός ο μύθος του Στέλιου Καζαντζίδη», από συνέντευξη του συγγραφέα.

Ο συγγραφέας Θανάσης Λάλας θα συνομιλήσει για το βιβλίο του με τους Θανάση Γιώγλου, Γιώργο Καζαντζή, Θωμά Κοροβίνη και Στάθη Παχίδη.

Οι μουσικοί Γιώργος Καραμφίλλης (μπουζούκι) και Πέτρος Πετράκης (κιθάρα-φωνή) θα κλείσουν τη βραδιά με τραγούδια του Στέλιου Καζαντζίδη.

Η παρουσίαση θα πραγματοποιηθεί στο χώρο της εμφιάλωσης του οινοποιείου. Στο πλαίσιο της παρουσίασης, το μουσείο οίνου θα είναι επισκέψιμο από τις 18:00 μέχρι τις 19:00.

Λόγω των μέτρων κατά του covid-19, η είσοδος θα επιτραπεί μόνο με την επίδειξη έγκυρου πιστοποιητικού εμβολιασμού ή νόσησης και της πρόσκλησης, ηλεκτρονικής ή εκτυπωμένης. Θα τηρηθούν όλα τα ισχύοντα μέτρα για την ασφάλεια της υγείας του προσωπικού, των καλεσμένων και του κοινού.


Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου

Μέσα στο καλοκαίρι του 2021, η Δημοτική Βιβλιοθήκη Θερμαϊκού έγινε αποδέκτης μιας σημαντικής δωρεάς βιβλίων από το Κοινωφελές Ίδρυμα Κοινωνικού και Πολιτιστικού Έργου για δεύτερη φορά (η πρώτη φορά ήταν το 2014), μέσω της δράσης “Ανάπτυξη Συλλογών Δημόσιων και Δημοτικών Βιβλιοθηκών”, που υλοποιείται από τον Οργανισμό “Future Library”. Κάθε χρόνο η επιλογή των Βιβλιοθηκών που συμμετέχουν στη δράση γίνεται με κριτήρια τη δυναμική που αυτές αναπτύσσουν στην τοπική κοινωνία μέσω της οργάνωσης διαφόρων δράσεων πολιτισμού και φιλαναγνωσίας, τον αριθμό των εγγεγραμμένων μελών, την επισκεψιμότητά, τη λειτουργία παιδικού και εφηβικού τμήματος κ.ά.

Βασική πεποίθηση του Κ.Ι.Κ.Π.Ε. είναι ότι το έντυπο βιβλίο δεν πρόκειται ποτέ να εγκαταλειφθεί, γιατί καλύπτει πρακτικές και ψυχολογικές ανάγκες που οι ηλεκτρονικές εκδόσεις δεν μπορούν να καλύψουν. Για τον λόγο αυτό συμβάλλει στην αντιμετώπιση των αναγκών του αναγνωστικού κοινού μέσω του εμπλουτισμού των Βιβλιοθηκών με εκδόσεις που επιλέγονται τόσο για το αξιόλογο περιεχόμενό τους όσο και για την άρτια εκδοτική τους εμφάνιση. Οι νέοι τίτλοι βιβλίων καλύπτουν όλες τις θεματικές κατηγορίες και μόλις ολοκληρωθεί η επεξεργασία και καταλογογράφησή τους, θα τεθούν στη διάθεση του αναγνωστικού κοινού της Βιβλιοθήκης σε Επανομή, Νέα Μηχανιώνα και Περαία.

Το ΔΗ.Π.Π.Α.Κ.Υ.Θ. και η Δημοτική Βιβλιοθήκη Θερμαϊκού θα ήθελαν να ευχαριστήσουν θερμά τόσο το Κ.Ι.Κ.Π.Ε. όσο και το Future Library για την αξιόλογη αυτή δωρεά. H δωρεά 'προικίζει' τις βιβλιοσυλλογές της Βιβλιοθήκης με βιβλία διαλεχτά και ξεχωριστά από άποψη θεματολογίας και ποιοτικού περιεχομένου. Επιπλέον, ενισχύει το στόχο της Βιβλιοθήκης να παραμένει μια πλούσια και συνάμα δημιουργική πηγή γνώσης για όλους. Τέτοιες κινήσεις αποτελούν πολύτιμη βοήθεια στη λειτουργία των Βιβλιοθηκών και μας δίνουν δύναμη να συνεχίσουμε το έργο μας.

Τους επόμενους μήνες θα διοργανωθεί παρουσίαση της δωρεάς στο πλαίσιο της συνάντησης της Λέσχης Ανάγνωσης Ενηλίκων.

Αναφέρουμε κάποιους ενδεικτικούς τίτλους από τη δωρεά:

Τι πάθος ατελείωτο, Θωμάς Κοροβίνης

Το μάγουλο της Παναγίας, Παντελής Μπουκάλας

Sapiens, μια εικονογραφημένη ιστορία, Yuval Noah Harari

Φουστανέλες και χλαμύδες, Χριστίνα Κουλούρη

Η Ελλάδα των ονείρων, Στέλιος Ράμφος

Ανθοδέσμη για τη Μεγάλη Εβδομάδα, Σταύρος Ζουμπουλάκης

Το πολιτικό στη σκιά της πανδημίας, Κωνσταντίνος Τσουκαλάς

O Ζογκ και οι ιπτάμενοι γιατροί, Julia Donaldson

Ο γευστικός πολιτισμός των Ρωμιών της Πόλης και της Μικράς Ασίας, Σούλα Μπόζη

Ταξίδι στο βασίλειο της φαντασίας: Αναζητώντας τα εφτά φυλαχτά, Τζερόνιμο Στίλτον



Κοινωφελές Ίδρυμα Κοινωνικού και Πολιτιστικού Έργου

Το Κ.Ι.Κ.Π.Ε. ιδρύθηκε και λειτουργεί στην Αθήνα από το 1988. Σκοποί του είναι η προσφορά κοινωνικού έργου και η ενίσχυση φορέων που μεριμνούν για ευαίσθητες ομάδες του πληθυσμού, η υλοποίηση πολιτιστικών δράσεων, κυρίως μέσω της αξιοποίησης των Συλλογών και των Αρχείων που διαθέτει το Ίδρυμα και της δημόσιας προβολής τους στο ενδιαφερόμενο κοινό καθώς και η υποστήριξη μακροπρόθεσμων δράσεων στον ευρύτερο εκπαιδευτικό και επιμορφωτικό τομέα σε συνεργασία με συναφείς φορείς και ιδρύματα.


Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου

Ξεκίνησε η αποστολή των βιβλίων τα οποία συγκεντρώθηκαν από τους πολίτες του δήμου Θέρμης με πρωτοβουλία της δημοτικής βιβλιοθήκης έπειτα από κάλεσμα της ελληνικής πρεσβείας στη Βοσνία και Ερζεγοβίνη και του «Δικτύου προώθησης της ελληνικής γλώσσας, ιστορίας, επιστήμης και τεχνών». Μάλιστα, περισσότεροι από δύο χιλιάδες τίτλοι βιβλίων συγκεντρώθηκαν από το δίκτυο βιβλιοθηκών του δήμου Θέρμης στην προσπάθεια για την προώθηση της ελληνικής γλώσσας και γραμματολογίας και απεστάλησαν στην ελληνική πρεσβεία στο Σεράγεβο.

Στόχος της πρωτοβουλίας την οποία ανέλαβε η Δημοτική Επιχείρηση Πολιτισμού Περιβάλλοντος και Αθλητισμού δήμου Θέρμης και η Δημοτική Βιβλιοθήκη Θέρμης σε συνεργασία με πολιτιστικούς φορείς και σχολεία του δήμου είναι η ενίσχυση της προσπάθειας της εκεί πρεσβείας μας για τη δημιουργία «Ελληνικών Εστιών» ή αλλιώς «Greek Corners» σε εκπαιδευτικά ιδρύματα της περιοχής.

Αναλυτικά, η ελληνική πρεσβεία του Σεράγεβο, στο πλαίσιο της στρατηγικής για δημιουργία Ελληνικών Εστιών (Greek Corners) σε εκπαιδευτικά ιδρύματα της χώρας της Βοσνίας Ερζεγοβίνης, υπό το συντονισμό του Πρέσβη της Ελλάδος στη Βοσνία και Ερζεγοβίνη, κ. Δημήτριου Παπανδρέου, δημιουργεί τμήματα ελληνικών βιβλιοθηκών τα οποία θα εμπλουτίζονται διαρκώς με βιβλία στην ελληνική γλώσσα. Η δωρεά των κατοίκων του δήμου Θέρμης περιλαμβάνει βιβλία ιστορικά, λογοτεχνικά (πεζογραφία και ποίηση), βιογραφίες, βιβλία τέχνης και θεάτρου. Τα βιβλία τα οποία συγκεντρώθηκαν θα έχουν κεντρική θέση στην Ελληνική Εστία που θα δημιουργηθεί εντός της κάθε Βιβλιοθήκης, προκειμένου να λειτουργεί και ως αναγνωστήριο για όσους επιθυμούν να εξοικειωθούν με τη γλώσσα, την ιστορία, την πνευματική παραγωγή και τον πολιτισμό της χώρας μας.




Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου


Πλήρεις ψηφιακές υπηρεσίες θα παρέχει η Δημοτική Βιβλιοθήκη Θέρμης μέσα από την πλατφόρμα https://library.thermi.gr/ με την ολοκλήρωση του ηλεκτρονικού καταλόγου του δικτύου βιβλιοθηκών του δήμου Θέρμης. Πρακτικά, οι νέες αυτές ηλεκτρονικές υπηρεσίες, που θέτει σε εφαρμογή η Δημοτική Βιβλιοθήκη, επιτρέπουν στους βιβλιόφιλους να περιηγηθούν on-line στη συλλογή των βιβλιοθηκών του δήμου Θέρμης από όπου κι αν βρίσκονται, να εντοπίζουν αυτό που τους ενδιαφέρει και να κάνουν κράτηση για να το παραλάβουν από την πλησιέστερη βιβλιοθήκη του δικτύου.
Φυσικά, δεν πρόκειται για έναν απλό στατικό κατάλογο, αλλά για μια ηλεκτρονική πλατφόρμα η οποία δίνει τη δυνατότητα μέσα από επιλογές να βρίσκονται πληροφορίες αποδελτιωμένες με λέξεις κλειδιά και κριτήρια. Αναλυτικά, οι χρήστες θα μπορούν, αφού κάνουν την εγγραφή τους και λάβουν τους κωδικούς τους από την κεντρική βιβλιοθήκη, να εντοπίζουν εύκολα τα βιβλία ή αλλά τεκμήρια που τους ενδιαφέρουν, να «βλέπουν» την κατάστασή τους, δηλαδή αν δανείζεται ή όχι, να γνωρίζουν τη ημερομηνία επιστροφής τους, να κάνουν «κράτηση» και τέλος να ανανεώνουν το υλικό με το οποίο είναι ήδη «χρεωμένοι» χωρίς να επισκεφτούν το χώρο της βιβλιοθήκης. Έπειτα από συνεννόηση με την κεντρική βιβλιοθήκη οι χρήστες μπορούν να παραλαμβάνουν το βιβλίο που τους ενδιαφέρει από την πλησιέστερη γι’ αυτούς βιβλιοθήκη. «Αυτό είναι κάτι ασφαλές, ενδιαφέρον αλλά και χρήσιμο για το αναγνωστικό κοινό το οποίο έρχεται πιο κοντά και με ασφάλεια στην εξερεύνηση της συλλογής του δικτύου Βιβλιοθηκών του δήμου μας» τονίζει η Αθηνά Παπαδάκη, πρόεδρος της Δημοτικής Επιχείρησης Πολιτισμού, Περιβάλλοντος και Αθλητισμού του δήμου Θέρμης.
Σύμφωνα με τον προϊστάμενο του τμήματος βιβλιοθηκών της ΔΕΠΠΑΘ Χρήστο Βαγιωνά «αξίζει να σημειωθεί ότι το έργο μετάπτωσης και οργάνωσης των συλλογών, έχει αναλάβει το τμήμα Βιβλιοθηκονομίας του Διεθνούς Πανεπιστημίου Ελλάδας σε συνεργασία με τους βιβλιοθηκονόμους της Δημοτικής Βιβλιοθήκης και τους ευχαριστούμε για την διαχρονική και εποικοδομητική συνεργασία, με στόχο την παροχή ποιοτικών υπηρεσιών προς τους πολίτες μας».
Μέχρι σήμερα έχει ολοκληρωθεί η πρώτη φάση του έργου με την μετάπτωση των δεδομένων των συλλογών της Κεντρικής Δημοτικής Βιβλιοθήκης, καθώς και των δημοτικών βιβλιοθηκών του Κέντρου Πολιτισμού Βασιλικών, του Κέντρου Πολιτισμού Ν. Ρυσίου, καθώς και του Κέντρου Πολιτισμού Ν. Ραιδεστού. Σύντομα στον κεντρικό ηλεκτρονικό κατάλογο και στην πλατφόρμα θα προστεθούν και οι συλλογές των Δημοτικών Βιβλιοθηκών των Κέντρων Πολιτισμού Τριλόφου και Ταγαράδων.



Τα βήματα καινοτομίας και εξωστρέφειας της Δημοτικής Βιβλιοθήκης Θέρμης δεν σταματούν εδώ. Επόμενο προγραμματισμένο βήμα είναι η ενεργή συμμετοχή της Βιβλιοθήκης του δήμου Θέρμης ως ιδρυτικό μέλος στη διαδημοτική προσπάθεια για τη δημιουργία μίας Μητροπολιτικής Ψηφιακής Βιβλιοθήκης σε συνεργασία με τις Βιβλιοθήκες των δήμων Θεσσαλονίκης, Καλαμαριάς και Παύλου Μελά.
Υπενθυμίζεται ότι το δίκτυο βιβλιοθηκών του δήμου Θέρμης, όλο το διάστημα του lockdown δεν έχει σταματήσει τη λειτουργία του ούτε για μία μέρα, εξυπηρετώντας το αναγνωστικό κοινό μέσω της πλατφόρμας. Για περισσότερες πληροφορίες, οδηγίες χρήσης και κωδικούς οι ενδιαφερόμενοι μπορούν να επικοινωνήσουν με την Κεντρική Βιβλιοθήκη στο τηλέφωνο 2310463423 (εσωτερικό 106), από Δευτέρα έως Παρασκευή και από τις 8:00 έως τις 14:30.



Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου

Εκδόσεις Βροτέας
Συγγραφέας: Φωτεινή Μαστρογιάννη
Email: fotinimastroyanni@gmail.com
Ιστολόγιο: https://mastroyanni.blogspot.com/

Πρέπει να είσαι Συναισθηματικά Έξυπνος για να Ηγείσαι

Το συναίσθημα και ιδιαίτερα η εκδήλωσή του στον χώρο εργασίας αντιμετωπίζονταν αρνητικά. Αυτό όμως, σήμερα, έχει πλέον αλλάξει. Ο ηγέτης καθοδηγεί και επηρεάζει τους άλλους, ικανότητες στις οποίες η συναισθηματική νοημοσύνη συμβάλλει καθοριστικά. Έρευνες έχουν αποδείξει ότι η συναισθηματική νοημοσύνη είναι απαραίτητη για την αποτελεσματική ηγεσία. Η καθοδήγηση υποδηλώνει ότι ο ηγέτης διαθέτει πειθώ και επιρροή, στοιχεία που είναι σημαντικά για την επιτυχημένη επικοινωνία που με τη σειρά της είναι σημαντική για την επίτευξη των επιχειρησιακών, και όχι μόνο, στόχων.

Το βιβλίο αυτό δεν εξετάζει μόνο όλες τις θεωρίες της συναισθηματικής νοημοσύνης αλλά ερευνά και τη θεωρία του άγχους και τη σχέση της με την ηγεσία, θεωρία στην οποία δεν έχει γίνει εκτεταμένη βιβλιογραφική αναφορά. Αναλύει το προφίλ δύο πασίγνωστων ηγετών του σύγχρονου επιχειρείν εστιάζοντας τόσο στα θετικά όσο και στα αρνητικά τους στοιχεία βρίσκοντας τι είναι αυτό που τους καθιστά μοναδικούς.

Πληροφορίες για τη συγγραφέα: Η Φωτεινή Μαστρογιάννη είναι οικονομολόγος και συγγραφέας 44 βιβλίων που κυκλοφορούν σε ελληνικά και διεθνή βιβλιοπωλεία. Ζει και εργάζεται στην Αθήνα. Μπορείτε να διαβάσετε για τη συγγραφέα στο: https://mastroyanni.blogspot.com/p/blog-page_38.html

Εάν επιθυμείτε περισσότερες πληροφορίες για το βιβλίο «Συναισθηματική Νοημοσύνη, Ηγεσία και Θεωρία του Άγχους» επικοινωνήστε με τις Eκδόσεις Βροτέας, τηλ.: 210 -3630271.



Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου

Με το σύνθημα «Δώστε στα βιβλία που έχετε διαβάσει και δεν σας χρειάζονται μια δεύτερη ευκαιρία» ξεκινά η εκστρατεία συγκέντρωσης βιβλίων στο δήμο Θέρμης προκειμένου να χρησιμοποιηθούν για τη δημιουργία μικρών ελληνικών βιβλιοθηκών σε εκπαιδευτικά ιδρύματα της Βοσνίας - Ερζεγοβίνης. Συγκεκριμένα, η Δημοτική Επιχείρηση Πολιτισμού, Περιβάλλοντος και Αθλητισμού του δήμου Θέρμης με τη Δημοτική Βιβλιοθήκη, σε συνεργασία με το Δίκτυο προώθησης της ελληνικής γλώσσας, ιστορίας, επιστήμης και τεχνών, για να τιμήσουν την Παγκόσμια Ημέρα Ελληνικής Γλώσσας στις 9 Φεβρουαρίου, συγκεντρώνουν βιβλία λογοτεχνίας, ιστορίας και πολιτισμού στην ελληνική γλώσσα. Αυτή η πρωτοβουλία της ΔΕΠΠΑΘ έρχεται ύστερα από κάλεσμα της Ελληνικής Πρεσβείας στην Βοσνία και Ερζεγοβίνη, προκειμένου να δημιουργηθούν Ελληνικές Εστίες (Greek Corners) σε εκπαιδευτικά ιδρύματα της χώρας, εξοπλισμένες με ελληνικές βιβλιοθήκες. Τα βιβλία θα έχουν κεντρική θέση στην Ελληνική Εστία που θα δημιουργηθεί εντός της κάθε βιβλιοθήκης, προκειμένου να λειτουργεί και ως αναγνωστήριο για όσους επιθυμούν να εξοικειωθούν με τη γλώσσα, την ιστορία, την πνευματική παραγωγή και τον πολιτισμό της χώρας μας.

Μάλιστα, στην προσπάθεια, αυτή η Δημοτική Βιβλιοθήκη Θέρμης κάνει ένα βήμα παραπάνω με στόχο να συμβάλει με τις επιστημονικές γνώσεις των στελεχών της στη διαχείριση της συλλογής. Πέρα από την συλλογή βιβλίων για αποστολή στο Σεράγεβο, σε συνεργασία με το τμήμα βιβλιοθηκονομίας και συγκεκριμένα με τους καθηγητές και φοιτητές του Διεθνούς Πανεπιστημίου Ελλάδας θα επιχειρήσει να οργανώσει σε βιβλιοθηκονομικά πρότυπα τις συλλογές, έτσι ώστε να είναι προσβάσιμες και λειτουργικές για τους χρήστες της, ακόμη και εξ αποστάσεως.

Τα βιβλία συγκεντρώνονται στη Δημοτική Βιβλιοθήκη Θέρμης και στα κατά τόπους Κέντρα Πολιτισμού, ενώ στο κάλεσμα του Έλληνα Πρέσβη στο Σεράγεβο, κ. Δημήτριου Παπανδρέου έχουν ήδη ανταποκριθεί ο Κύκλος Νέων της Περιστεράς καθώς και οι Σύλλογοι Γονέων των Βασιλικών, οι οποίοι έχουν, ήδη, τοποθετήσει κούτες έξω από κάθε σχολείο.

Όσοι επιθυμούν να συνδράμουν σ’ αυτήν την πρωτοβουλία, πέρα από τον χώρο της Δημοτικής Βιβλιοθήκης μπορούν να παραδώσουν βιβλία στη Δημοτική βιβλιοθήκη και στα Κέντρα Πολιτισμού της Δ.Ε.Π.Π.Α.Θ. από τη Δευτέρα 1 Φεβρουαρίου μέχρι την Παρασκευή 19 Φεβρουαρίου. Αναλυτικά τα σημεία συγκέντρωσης βιβλίων είναι τα εξής:

· Δημοτική Βιβλιοθήκη Θέρμης καθημερινά από τις 08.00 έως 14.30

· Κέντρο Πολιτισμού Τριλόφου καθημερινά από τις 10.00 έως τις 13.00

· Κέντρο Πολιτισμού Βασιλικών καθημερινά από τις 15.00 έως τις 18.00

· Κέντρο Πολιτισμού Ν. Ρυσίου καθημερινά από τις15.00 έως τις 19.30

· Κέντρο Πολιτισμού Καρδίας καθημερινά από τις 10.00 έως τις 13.00

· Κέντρο Πολιτισμού Ταγαράδων καθημερινά από τις 09.00 έως τις 12.00

· Κέντρο Πολιτισμού Σουρωτής, κάθε Τρίτη και Πέμπτη από τις 09.00 έως τις 12.00

Το «Δίκτυο προώθησης της ελληνικής γλώσσας, ιστορίας, επιστήμης και τεχνών», το οποίο δημιουργήθηκε πρόσφατα είναι δίκτυο πανελλαδικό, με περιφερειακές ομάδες σε διάφορες πόλεις της Ελλάδας, μέλη των οποίων είναι πολίτες και φορείς που στόχο έχουν την προβολή του ελληνικού πολιτισμού στο εξωτερικό. 



Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου

Ένα νέο βιβλίο προστέθηκε στις εκδόσεις του Κτήματος Γεροβασιλείου. Πρόκειται για το "Συμπόσιο και συμποσιακό τελετουργικό στην αρχαία Αθήνα", το οποίο φέρει την υπογραφή του ακαδημαϊκού και ομότιμου καθηγητή Κλασικής Αρχαιολογίας του Α.Π.Θ. Μιχάλη Τιβέριου.
Η ιδέα γεννήθηκε πριν μερικά χρόνια, στο πλαίσιο μιας σχετικής ομιλίας που είχε πραγματοποιήσει ο συγγραφέας στο μουσείο Οίνου του Κτήματος.

Το βιβλίο ασχολείται με το αρχαίο συμπόσιο, έναν από τους σημαντικότερους κοινωνικούς θεσμούς του αρχαίου ελληνικού κόσμου. Τα κείμενα συνοδεύονται από πλούσιο εποπτικό υλικό, κερδίζοντας έτσι την αμεσότητα με τον αναγνώστη.

Με την ευκαιρία της κυκλοφορίας του νέου βιβλίου ευχαριστίες απηύθυνε το Κτήμα Γεροβασιλείου στον συγγραφέα Μιχάλη Τιβέριο καθώς και στους συντελεστές έκδοσης την Δήμητρα Τερζοπούλου, αρχαιολόγο - επιστημονική επιμελήτρια, τον συνεργάτη Σίμο Σαλτιέλ και τη Red Creative, για τη γραφιστική επιμέλεια του βιβλίου και την οπτική ταυτότητα των εκδόσεων και τον συνεργάτη Γιώργο Σκορδόπουλο, για την εκτύπωση και τη βιβλιοδεσία.



Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου
Με τίτλο «Addictions – An Eternal Human Condition», σε ελεύθερη μετάφραση στα ελληνικά: «Εθισμοί - Μια αιώνια ανθρώπινη κατάσταση», ο Άγγλο – Γερμανό - Δανέζικος Εκδοτικός Οίκος Bookboon.com έθεσε πρόσφατα σε παγκόσμια κυκλοφορία στην Αγγλική γλώσσα το ηλεκτρονικό βιβλίο που συνέγραψαν ο Καθηγητής Γιώργος Πιπερόπουλος και η κόρη του Δόκτωρ Αναστασία-Νατάσσα Πιπεροπούλου το οποίο «κατεβαίνει» ΔΩΡΕΑΝ από το διαδίκτυο.

Tο συγκεκριμένο βιβλίο του Καθηγητή Γιώργου Πιπερόπουλου και της Dr Νατάσας Πιπεροπούλου (πατέρα και κόρης) αποτελεί μια εντυπωσιακά καινοτόμο σύγχρονη παρουσίαση των κυριότερων εθισμών και εξαρτήσεων που αφορούν τόσο σε ουσίες όσο και σε συμπεριφορές.

Στην Πρώτη ενότητα του βιβλίου εξετάζονται σε βάθος τα ιστορικά δεδομένα και η ιστορική εξέλιξη διαταραχών που σχετίζονται με υπερβολική χρήση αλκοόλ (και τη συναφή κατάσταση του αλκοολισμού).

Στην Δεύτερη ενότητα οι συγγραφείς δίνουν ιδιαίτερη έμφαση στις σύγχρονες μορφές εξαρτήσεων που δεν αφορούν στον εθισμό σε ουσίες αλλά συνιστούν ‘συμπεριφορές εθισμού και εξάρτησης’ όπως είναι ο τζόγος και τα ‘τυχερά παιχνίδια’ και η παθολογική ενασχόληση με το διαδίκτυο, τα παιχνίδια κοινωνικής δικτύωσης και τις σύγχρονες μορφές παθολογικής ενασχόλησης με διαδικτυακές αγοραπωλησίες μετοχών και ομολόγων.

Στην Τρίτη ενότητα παρουσιάζονται οι φυσικές ναρκωτικές, διεγερτικές και παραισθησιογόνες ουσίες όπως η κάνναβη, η κοκαΐνη, το όπιο και συνθετικά οπιούχα παράγωγα του όπως η μορφίνη και η ηρωίνη. Παρουσιάζεται επίσης το LSD και ουσίες κατάχρησης λιγότερο γνωστές στο ευρύ κοινό. Οι συγγραφείς παρουσιάζουν τις ουσίες δίνοντας ιστορικά δεδομένα και πολλές ενδιαφέρουσες πτυχές των εργαστηριακών δοκιμών ανάπτυξης νέων προϊόντων από κλασικές ουσίες. Γίνεται παρουσίαση θεραπευτικών προγραμμάτων σε ιστορική ανασκόπηση και με σύγχρονα δεδομένα.

Στην Τέταρτη και τελευταία ενότητα το βιβλίο ολοκληρώνεται με επίκαιρη παρουσίαση των προβλημάτων που συνδέονται με τον καπνό και το κάπνισμα τσιγάρων και πούρων και των σύγχρονων ηλεκτρονικών συσκευών ‘καπνίσματος’ (e-vaping). Οι συγγραφείς δίνουν ιδιαίτερη έμφαση στο γεγονός ότι διεθνώς 8,2 εκατομμύρια συνάνθρωποί μας πεθαίνουν ετησίως ως «ενεργοί» και «παθητικοί» καπνιστές.

Στο ηλεκτρονικής μορφής βιβλίο τους, ο Γιώργος Πιπερόπουλος και η Νατάσα Πιπεροπούλου, προσφέρουν μια εντυπωσιακή και ενημερωτική παρουσίαση καταγεγραμμένων ιστορικών διαδρομών, σύγχρονων εμπειρικών μελετών, στατιστικών δεδομένων και θεωρητικών θέσεων, συμβάλλοντας με δημιουργικά καινοτόμο ακαδημαϊκό τρόπο στην μελέτη και κατανόηση των εξαρτήσεων και των εθισμών που υπήρξαν από την αρχαιότητα και συνεχίζουν να υπάρχουν και σήμερα ως καταστάσεις «ανθρώπινου προβληματισμού».

Το βιβλίο αναμφισβήτητα θα εμπλουτίσει την ήδη υπάρχουσα διεθνή ακαδημαϊκή-επιστημονική βιβλιογραφία στα θέματα εθισμών-εξαρτήσεων και θα αποτελέσει ένα σημαντικό βοήθημα σε παγκόσμια κλίμακα για φοιτητές και φοιτήτριες που παρακολουθούν μαθήματα εξαρτήσεων και εθισμών σε σχολές και τμήματα κοινωνιολογίας, ψυχολογίας και άλλων κοινωνικών και ανθρωπιστικών επιστημών ανθρώπινης συμπεριφοράς.

Οι δύο συγγραφείς φρόντισαν να διατηρήσουν την αξιοπιστία του βιβλίου ως ένα σύγχρονο επιστημονικό πόνημα ανώτατου ακαδημαϊκού επιπέδου σε διεθνή κλίμακα. Η καινοτομία χρήσης προσωπικών εμπειριών και η γλαφυρότητα παρουσίασης κάνουν το βιβλίο επίσης χρήσιμο για γονείς, εκπαιδευτικούς, στελέχη υπηρεσιών προστασίας του πολίτη και μέλη του ευρύτερου κοινού που επιθυμούν να μάθουν περισσότερα σχετικά με κλασικούς και σύγχρονους εθισμούς-εξαρτήσεις και με τις κυριότερες σύγχρονες μεθόδους αντιμετώπισης και θεραπείας τους.

Οι φίλες και φίλοι αναγνώστες μας μπορούν να το κατεβάσουν ΔΩΡΕΑΝ χρησιμοποιώντας τον σύνδεσμο: https://bookboon.com/en/addictions-ebook

Το ηλεκτρονικής μορφής βιβλίο καθώς «κατεβαίνει» ΔΩΡΕΑΝ από το διαδίκτυο θα φανεί χρήσιμο σε άτομα και οικογένειες καθώς εξαιτίας των ψυχοκοινωνικών επιβαρύνσεων των lockdown και περιορισμό κοινωνικών επαφών αντιμετωπίζουν προβλήματα με αυξανόμενη κατανάλωση αλκοολούχων ποτών, καπνίσματος χρήση ναρκωτικών και διεγερτικών ουσιών και εμπλοκή σε τυχερά παιχνίδια σε διαδικτυακό επίπεδο. 

Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου

Του Αλέξανδρου Μουτζουρίδη

Δεν υπάρχει πιο εύκολο και βολικό πράγμα για ένα δημοσιογράφο να γενικεύσει και να συνθηματολογήσει απολαμβάνοντας το μονοπώλιο ενός μικροφώνου. Από το Μάρτη και μετά, τα περισσότερα ελληνόφωνα δίκτυα άστραψαν και βρόντηξαν με τους “ψεκασμένους”. Δυστυχώς, οι συνωμοτικές θεωρίες, όπως τα περί σχέσης με το δίκτυο 5G ή η άρνηση της ύπαρξης του ιού μπλέχτηκαν και τσουβαλιάστηκαν με τις ψύχραιμες διαφωνίες απέναντι στον τρόπο διαχείρισης αυτής της επιδημίας.

Το ίδιο αρχίζει να συμβαίνει και ενόψει του μαζικού εμβολιασμού. Πολύ σύντομα τα δελτία ειδήσεων θα μιλούν για τους “ψεκασμένους” αρνητές του εμβολίου και θα δικάζουν καθημερινά όσους επιλέγουν να μην το κάνουν. Όμως, πέρα και μακριά από τα επιχειρήματα που παραπέμπουν πάλι σε συνωμοσίες, πέρα και μακριά από τον κανιβαλισμό των τηλεοπτικών πάνελ, το λεγόμενο αντιεμβολιαστικό κίνημα είναι ιστορικά αναπόσπαστο κομμάτι της διαμόρφωσης της πολιτικής για τη δημόσια υγεία.

Τούτο σκιαγραφείται σε ένα ιδιαίτερα διαφωτιστικό βιβλίο, της Νάντια Ντίρμπαχ, ιστορικού των πανεπιστημίων British Columbia και Johns Hopkins University (Bodily Matters, The Anti-Vaccination Movement in England, Duke University Press, 2005), σχετικά με το πρώτο και ενδεχομένως μεγαλύτερο αντιεμβολιαστικό κίνημα στην ιστορία, αυτό στην Αγγλία του 19ου αιώνα.

Όχι μόνο είναι τόσο παλιό όσο και η εφεύρεση του πρώτου εμβολίου από τον Έντουαρντ Τζένερ, το 1798, (για την ευλογιά) αλλά συνέβαλε στην ανάδειξη της λογικής του εμβολιασμού ως πολιτική πράξη με απτές και έντονες κοινωνικές προεκτάσεις.

Σε μια εποχή που οι γονείς, οι οποίοι αρνούνταν να εμβολιάσουν τα παιδιά τους, όπως απαιτούσε ο νόμος, φυλακίζονταν ως εγκληματίες. Σε μια εποχή που οι αντιεμβολιαστές αντιμετωπίζονταν ως άσπονδοι εχθροί της προόδου που εκπροσωπούσαν τα, επώδυνα, “αδοκίμαστα” –τότε– εμβόλια, η αντίσταση σε αυτά ισοδυναμούσε με επαναστατική πράξη.

Το ταξικό πρόσημο του εμβολιασμού

Πολλά από τα επιχειρήματα των αντιεμβολιαστών δεν είχαν καμία σχέση με συνωμοσίες, παρά το λαϊκισμό ή τη γραφικότητα που εντοπίζει κανείς στο προπαγανδιστικό υλικό τους. Οι αντιρρήσεις τους βασίζονταν συχνά σε διαπιστωμένα προβλήματα που τελικά αναγκάστηκαν οι αρχές να λάβουν υπόψη, αρκετά αργότερα. Η Ντίρμπαχ, η οποία διατηρεί πάντως μια κριτική ματιά, ως ιστορικός, το περιγράφει με αρκετά γλαφυρό τρόπο, αναφερόμενη στην περίοδο μετά το 1840:

«Η επεμβατική, ανθυγιεινή και συχνά παραμορφωτική διαδικασία [του εμβολίου της ευλογιάς] έμοιαζε για πολλούς να είναι πιο βλαβερή παρά ευεργετική. Πράγματι, όσοι προωθούσαν τον υποχρεωτικό εμβολιασμό δεν έλαβαν υπόψη τις παρενέργειες στο σώμα των παιδιών, ιδίως της εργατικής τάξης, που ήταν και ο πρωταρχικός στόχος του δημόσιου εμβολιασμού.

»Η φτωχή διατροφή των παιδιών αυτών τα καθιστούσε πιο ευάλωτα σε ανεπιθύμητες αντιδράσεις. Κάποια μωρά, λοιπόν, αντιδρούσαν άσχημα στο εμβόλιο, όσο αγνή κι αν ήταν η πηγή του. Άλλα εμφάνιζαν αιματογενείς ασθένειες που περνούσαν από “μπράτσο σε μπράτσο”. Οι δυσκολίες που υπήρχαν στη φροντίδα των πληγών του εμβολιασμού επιδείνωνε το πρόβλημα, καθώς στις πόλεις η περιορισμένη παροχή νερού και οι ανθυγιεινές συνθήκες σήμαιναν ότι σοβαρές μολύνσεις, όπως η γάγγραινα, έκαναν την εμφάνισή τους ακόμα και μετά από έναν επιτυχή εμβολιασμό».

Στο μεταξύ, μέχρι το 1850, οπότε και νομοθετήθηκε ο υποχρεωτικός εμβολιασμός των βρεφών, το ταξικό στίγμα των μαζών είχε φτάσει στο απόγειό του. Ενδεικτικά, η Ντίρμπαχ παραθέτει την αποστροφή του διάσημου ιατρού Έντουαρντ Σίτον, σε επιστολή του προς τον επικείμενο υπουργό Εσωτερικών, Υποκόμη Πάλμερστον, όπου διαμαρτύρεται ότι «οι αμόρφωτες και χαμηλότερες τάξεις» δεν πήγαιναν να κάνουν τα δωρεάν εμβόλια…

Ο Σίτον ήταν επιδημιολόγος, επικεφαλής της αρμόδιας επιτροπής που εισηγήθηκε τον υποχρεωτικό εμβολιασμό. Πίστευε ότι «οι φτωχοί έπρεπε να εξαναγκαστούν να κάνουν εμβόλια, καθώς ήταν απαθείς, αδιάφοροι και αμελείς γονείς». Εδώ η Ντίρμπαχ εξηγεί την «υπόρρητη επαγγελματική και θεσμική επιθυμία να “προστατευθούν τα παιδιά”» από ανάρμοστους γονείς. Δηλαδή «φτωχούς, οι οποίοι είχαν τη μεγαλύτερη πιθανότητα να διαδώσουν τη νόσο και τη μικρότερη να εμβολιαστούν, καθώς ήταν “υπερβολικά απορροφημένοι με το να βγάλουν τα προς το ζην”, από το να σκεφτούν την υγεία και ασφάλεια των παιδιών ή της ευρύτερης κοινότητας».

Η πολιτικοποίηση της αντίστασης

Τα πρώτα σκιρτήματα ενάντια στο λεγόμενο “ιατρικό δεσποτισμό” που ενσάρκωνε ο υποχρεωτικός εμβολιασμός προήλθαν από επαγγελματίες υγείας, φαρμακοποιούς, εναλλακτικούς θεραπευτές αλλά και μη “ορθόδοξους” γιατρούς. Ωστόσο, στα τέλη της δεκαετίας του 1860, όταν η νομοθεσία έγινε ακόμα πιο αυστηρή, η αντίσταση πήρε μαζικό χαρακτήρα. Πλήθος οργανώσεων και συνδέσμων συστρατεύθηκαν σε όλη την Αγγλία, και η ραχοκοκαλιά του αντιεμβολιαστικού κινήματος ήταν «εργάτες, τεχνίτες, μικρομαγαζάτορες, μπακάληδες, μικροϋπάλληλοι, χειριστές εργοστασίων, έμποροι, τσαγκάρηδες, μισθωτοί και οι σύζυγοί τους».

Το κίνημα ήταν πραγματικά εντυπωσιακό, εκδηλωνόταν σε διάφορες μορφές, είχε τα δικά του, μαζικής κυκλοφορίας έντυπα, τα οποία ήταν γεμάτα με κάθε λογής προπαγάνδα. Η οργάνωσή του ήταν ανώτερη από αυτή του αντίπαλου “στρατοπέδου” και κατάφερνε να κινητοποιήσει δεκάδες χιλιάδες άτομα στις διαδηλώσεις του. Εξέφραζαν –συχνά διόλου πολιτισμένα– την αντίστασή τους ενάντια στην “ιατρική αστυνομία” της εποχής, τους εργοδότες που εκβίαζαν με απόλυση όσους εργαζόμενους δεν εμβολιάζονταν, το νέο Νόμο περί των Φτωχών, όπως ονομαζόταν.

Ένα στοιχείο που αξιοποίησαν οι αντιεμβολιαστές της εποχής ήταν επίσης ο συσχετισμός της νοσηρότητας με τις συνθήκες ζωής και εργασίας. Πέρα από τα επιχειρήματα, δηλαδή, που αφορούσαν στο κατά πόσο είναι ωφέλιμα τα εμβόλια αυτά καθ’ αυτά, «επιχείρησαν συστηματικά να μετατοπίσουν το διάλογο για τα αίτια της νοσηρότητας από το αμιγώς επιστημονικό πλαίσιο σε μια συζήτηση για τα κοινωνικά προβλήματα», τα οποία οι ιθύνοντες αγνοούσαν όλο και περισσότερο, όσο προχωρούσε η βακτηριολογία.

Το επιχείρημά τους άντλησαν από την ίδια την επιστήμη: Το 1871, ο διακεκριμένος γιατρός Χένρι Πίτμαν ισχυριζόταν ότι «όσοι ζουν σε καθαρό περιβάλλον υπέφεραν λιγότερο από την ευλογιά». Συνεπώς η αντιμετώπισή της για τους κοινωνικούς μεταρρυθμιστές όπως ο Ουίλιαμ Τεμπ, ξεκινούσε από τη λήψη μέτρων για να μην είναι ο πληθυσμός «φτωχός, βρώμικος, κουρασμένος και κακοσιτεμένος». Θέματα δηλαδή καθαρά κοινωνικής φύσης και όχι ιατρικής.

Η συμβολή των αντιεμβολιαστών

Το μήνυμα, εδώ, ήταν πολύ απλό: «Η βρωμιά, για τους αντιεμβολιαστές, είναι αλληλένδετη με τη φτώχεια», σημειώνει η Ντίρμπαχ, και συμπληρώνει: «Τόσο εκείνοι υπέρ των εμβολίων όσο και εκείνοι εναντίον τους φοβούνταν ότι οι μεταδοτικές ασθένειες προκύπτουν από τα φτωχότερα στρώματα των αστικών κέντρων», καθώς «αναγκάζονταν να ζουν σε άθλιες συνθήκες».

Οι αντιεμβολιαστές λοιπόν απαιτούσαν καλύτερες συνθήκες υγιεινής για την εργατική τάξη, «συνεχή παροχή καθαρού νερού, αποτελεσματικά συστήματα αποχέτευσης, μέτρα πρόληψης του συνωστισμού, αστική στέγαση σε οικίες με σωστό αερισμό, τη δημιουργία δημοσίων λουτρών, πάρκων και ανοιχτών χώρων […]». Ζητούσαν να αντιμετωπιστούν «τα μεγάλα προβλήματα της εκβιομηχάνισης και της αστικοποίησης, όπως οι χαμηλοί μισθοί και η διατροφική ανεπάρκεια».

Τις απόψεις αυτές ενστερνίζονταν σε μεγάλο βαθμό αναγνωρισμένοι γιατροί και επιστήμονες της εποχής, όπως ο Έντγκαρ Κρούκσανκ και ο Τσαρλς Κρέιτον, οι οποίοι λοιδωρήθηκαν ως τσαρλατάνοι από συναδέλφους τους επειδή αρνούνταν να ταχθούν άνευ όρων υπέρ των εμβολίων. Μετά το 1880 και την ανάπτυξη της μικροβιακής θεωρίας (ότι πολλές ασθένειες οφείλονται σε παθογόνους μικροοργανισμούς) οι αντιεμβολιαστές, σε γενικές γραμμές, όχι μόνο δεν αρνήθηκαν τη θεωρία, αλλά υποστήριξαν ότι αναδεικνύει πόση αξία έχει η καθαριότητα και το επίπεδο υγείας στον ανθρώπινο οργανισμό.

Ήταν το άνοιγμα αυτής της συζήτησης, που ενέπλεξε τη μικροβιακή θεωρία με τις πρακτικές πρόνοιας για την υγιεινή και τη φροντίδα των φτωχών στρωμάτων, το οποίο οδήγησε τελικά στη σταδιακή κατάργηση του υποχρεωτικού εμβολιασμού, ήδη από το 1907 (μέσω των εξαιρέσεων) και κατ’ επέκταση στην υποχώρηση του αντιεμβολιαστικού κινήματος.

Απέχοντας μακράν από το να είναι μια αντιδραστική κίνηση ολίγων περιθωριακών “ψεκασμένων”, το αντιεμβολιαστικό κίνημα έβαλε το λιθαράκι του στη διαμόρφωση της πολιτικής δημόσιας υγείας με κοινωνικό πρόσημο. Έθεσε κορυφαίας σημασίας ερωτήματα, όπως, για παράδειγμα, ως πού δικαιούται η εξουσία να παρέμβει στη ζωή και το σώμα του ανθρώπου; ποιο δημόσιο ή κοινωνικό συμφέρον εξυπηρετείται από τις κρατικές πολιτικές υγείας;

Στην κατακλείδα της, η Ντίρμπαχ αναγνωρίζει τη συμβολή του κινήματος ώστε, στη μεταπολεμική Βρετανία να διαμορφωθεί ένα εθνικό σύστημα υγείας με σημαντικές παροχές και ελεύθερη επιλογή εμβολίων χωρίς το στίγμα και τον τιμωρητικό χαρακτήρα των βικτωριανών Νόμων περί των Φτωχών. Ή, όπως το λέει χαρακτηριστικά, έχοντας πρώτα εξάρει την αδιαμφισβήτητη αξία των εμβολίων σήμερα: «Μια εθνική Υπηρεσία Υγείας που αναδύθηκε ως ευθεία αντίδραση ενάντια στις πολιτικές εξαναγκασμού που μετουσίωνε ο υποχρεωτικός εμβολιασμός».

πηγή: slpress.gr



Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου


Μια σημαντική εκδήλωση διοργανώνει η Λέσχη Αστυνομικών Θεσσαλονίκης την Δευτέρα 12 Οκτωβρίου στις 11 μμ, στο αμφιθέατρο του Αστυνομικού Μεγάρου Θεσσαλονίκης (Μοναστηρίου 326).
Στην εκδήλωση θα κάνει την εισήγηση ο Πρόεδρος της Λέσχης κ. Γιώργος Φεστερίδης.
Θα παρουσιάσει το περίφημο βιβλίο, που έγινε και η τηλεοπτική του μεταφορά, του κ. Χάρη Τσιρκινίδη "ΤΟ ΚΟΚΚΙΝΟ ΠΟΤΑΜΙ".
Ομιλητές θα είναι ο συγγραφέας Χάρης Τσιρκινίδης, ο γνωστός σκηνοθέτης Μανούσος Μανουσάκης και ο ηθοποιός Στέφανος Κυριακίδης.
Την εκδήλωση θα συντονίσει η δημοσιογράφος Νίκη Στρατηλάτη και την οργάνωσή της επιμελήθηκε ο Γραμματέας της Λέσχης Δημήτρης Αποστόλου.

Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου