Articles by "ΑΠΟΨΕΙΣ"

Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα ΑΠΟΨΕΙΣ. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων

του Χαλ Τέρνερ / reseauinternational.net / 17.9.24

Στις 12 Σεπτεμβρίου 2024, τουλάχιστον τρία υποβρύχια γνωστά ως Project 885 «Yasen» κλάσης, του ρωσικού βόρειου στόλου, οπλισμένα με υπερηχητικούς πυραύλους Zircon εγκατέλειψαν τη βάση τους στο Severomorsk και κατευθύνθηκαν προς τον «Ατλαντικό Ωκεανό».

Ο παρακάτω χάρτης δείχνει τη θέση της βάσης υποβρυχίων Severomorsk:



Ήταν την ίδια μέρα που ο Βρετανός Πρωθυπουργός Κίρ Στάρμερ έφυγε από το Ηνωμένο Βασίλειο για συνάντηση με τον Τζο Μπάιντεν στην Ουάσιγκτον, DC, για να συζητηθεί η χορήγηση άδειας στην Ουκρανία να επιτεθεί στη Ρωσία με πυραύλους μεγάλου βεληνεκούς που προμήθευε η Δύση.

Σύμφωνα με τον γνωστό στρατιωτικό εμπειρογνώμονα Mikhail Khodarnock, αυτά τα υποβρύχια άφησαν τα λιμάνια τους και κατευθύνθηκαν προς τον Ατλαντικό Ωκεανό για κάποιο λόγο, ειδικά επειδή συνέβη την ίδια στιγμή που η Δύση άρχισε να δηλώνει ότι θα επέτρεπε στην Ουκρανία να χρησιμοποιήσει μεγάλης εμβέλειας δυτικά όπλα κατά στρατιωτικών εγκαταστάσεων εντός της Ρωσίας.

Ο Khodarnock εξέφρασε τη βεβαιότητα ότι αυτά τα πυρηνικά υποβρύχια βρίσκονται ήδη στα ανοικτά των βρετανικών ακτών, αναμένοντας εντολές για επίθεση.

Σύμφωνα με τον ίδιο, εάν οι βρετανικοί πύραυλοι κρουζ «Storm Shadow» πετάξουν προς τη Ρωσία, αυτά τα υποβρύχια θα καταστρέψουν τις εγκαταστάσεις του βρετανικού τμήματος της πανευρωπαϊκής εταιρείας πυραυλικών συστημάτων MBDA. Συγκεκριμένα, οι εγκαταστάσεις της εταιρείας στο Stevanage, στο Bristol και στο Bolton, UK.

Είναι η εταιρεία όπλων MBDA που παράγει τους πυραύλους κρουζ «Storm Shadow» στη Μεγάλη Βρετανία.



Επικαλούμενος δικές του πηγές στο ρωσικό υπουργείο Άμυνας, ο Khodarenock επιβεβαίωσε επίσης ότι οι Ρώσοι είχαν ένα σαφές σχέδιο για να αποτρέψουν το ΝΑΤΟ από τη λήψη μέτρων αντιποίνων.

Σύμφωνα με τον ίδιο, αμέσως μετά την καταστροφή των εγκαταστάσεων της εταιρείας MDBA, εντός του Ηνωμένου Βασιλείου, η Ρωσία θα εξαπολύσει ΠΥΡΗΝΙΚΗ ΕΠΙΔΕΙΞΗ σε μια από τις περιοχές του Ατλαντικού Ωκεανού ή της Βόρειας Θάλασσας, κοντά στις ακτές της Μεγάλης Βρετανίας.

Ο Khodarenock εξέφρασε τη βεβαιότητα ότι μόνο μετά από αυτό οι βρετανικές αρχές θα καταλάβουν επιτέλους ότι είναι καιρός να σταματήσουν να επιδεινώνουν την κατάσταση στην Ουκρανία, επειδή την επόμενη φορά μπορεί να προκληθεί πυρηνική επίθεση στο Λονδίνο, τις Βρυξέλλες (Βέλγιο – έδρα του ΝΑΤΟ) και την Ουάσιγκτον. DC.

πηγή: Hal Turner Radio Show



Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου


Τι είναι το ουσιαστικό;

Ουσιαστικό είναι οτιδήποτε από τα: σκέψη, λόγος, ενέργεια, προσδίδει ουσία στη ζωή μας, κάνοντας μας να νιώθουμε συναισθήματα, δύναμης, πληρότητας, ανάτασης, αξιοπρέπειας, υπερηφάνειας, ενθουσιασμού.
Πότε η ζωή μας είναι ουσιαστική;

Προφανώς όταν πραγματώνεται ό,τι εδώ και χιλιάδες χρόνια, η ανθρωποκοινωνία έθεσε σαν “σημαντικό” για την ατομική ζωή, την ανθρώπινη επαφή, αλλά και για την κοινωνική συνέχεια.
Επί παραδείγματι η θρησκεία. Σε τι χρειάζεται η θρησκεία; Θα μπορούσε να πει κανείς, σε τίποτε.
Αλλά τότε γιατί σε όλες τις γήινες ανθρώπινες ομάδες, διαπιστώνεται κάποιου είδους πίστης, λατρείας, θρησκείας, από την ιστορική και τις άλλες μελέτες;
Το ουσιαστικό, εγώ πιστεύω, των θρησκειών, είναι ότι μέσα από κάποιες διαδικασίες ήθελαν να δώσουν στους ανθρώπους, με στόχευση κυρίως στις μελλοντικές γενιές, γνώση και κανόνες χρήσιμους για την υγεία, την συνύπαρξη, την ελευθερία, την αναπαραγωγή, τον θάνατο, την υπενθύμιση ότι ο άνθρωπος δεν είναι μόνο σώμα αλλά και πνεύμα.
Η εντύπωση στη συλλογική μνήμη (παράδοση), ήταν για χιλιάδες χρόνια το μόνο μέσον μεταφοράς των πληροφοριών και των γνώσεων στον χώρο και τον χρόνο. Η γραφή, η τυπογραφία, το ραδιόφωνο, η τηλεόραση, το διαδίκτυο εφευρέθηκαν και καθιερώθηκαν αργότερα.
Την παλιά όμως εποχή κάπως έπρεπε να κρατηθούν ικανοί οι αριθμοί των μελών της ομάδας, άρα:
Μην σκοτώνεις τ'αδέρφια σου!
Κάπως έπρεπε να αποφύγουν τις γεννήσεις πολλών προβληματικών παιδιών, αλλά και να διευρύνουν τον κοινωνικό κύκλο, άρα:
Είναι αμαρτία να έρχονται σε σεξουαλική επαφή, γονείς με παιδιά αλλά και αδέρφια μεταξύ τους!
Ακόμη και σήμερα σε πολλές ανθρωποομάδες που δεν έχουν πρόσβαση στις τεχνολογικές καινοτομίες, η συλλογική μνήμη χτίζεται και συντηρείται με τον ίδιο παλιό τρόπο.

Τι είναι το τυπικό;

Τυπικό είναι μια διαδικασία που έχει εκπονηθεί και θεσμοθετηθεί, κάποτε από κάποιους για να ευνοήσει την προσέγγιση των ανθρώπων στο ουσιαστικό. Υπάρχουν όμως και τυπικά που έχουν εκπονηθεί με πονηριά ώστε να απομακρύνουν τους ανθρώπους από το ουσιαστικό. Ή τυπικά που μέσα από διάφορες ψυχολογικές μεταπτώσεις κάνουν τους ανθρώπους αδιάφορους. Προφανώς τα παλιά και άχρηστα τυπικά πρέπει ανά χρονικές περιόδους να κρίνονται ως τέτοια και αν χρειάζεται να καταργούνται ή να αντικαθίστανται. Αυτό όμως πρέπει να γίνεται με συζήτηση και αποδοχή, ποτέ με επιβολή. Βέβαια σε μια κοινωνία που συνυπάρχουν σωστά και φαύλα τυπικά είναι δύσκολη η διάκριση. Πολύ περισσότερο όταν από την ύπαρξη και συνέχεια κάποιων τυπικών, εξαρτάται η επαγγελματική, οικονομική ή άλλη, υπόσταση κάποιων.
Πάλι με παράδειγμα από τη θρησκεία.
Ο γάμος σε όλες τις θρησκείες, είναι τυπικά ένα κοινωνικό γεγονός, πράγμα που θέλει να υποδηλώσει την ευθύνη της ομάδας για τη νέα οικογένεια, την διαβεβαίωση στη νέα οικογένεια ότι “δεν είναι μόνοι” και ότι τα παιδιά τους θα είναι παιδιά όλων! Πόση διάβρωση έως σήμερα!.. Η σεξομανιακή “δυτική” κοινωνία, των περισσότερων από δύο φύλων, γελοιοποίησε τον γάμο και αποδομεί την οικογένεια...
Ακόμη:
Όταν δεν υπήρχαν πολλές εκκλησίες σαν κτίσματα, οι άνθρωποι ήταν πιο κοντά και πιο πνευματικοί. Όσο πιο πολλές και πιο μεγάλες, όσο πιο πλούσιες εκκλησίες χτίζονταν, τόσο οι άνθρωποι απομακρύνονταν μεταξύ τους και τόσο λιγότερο πνευματική ζωή προσπαθούσαν να βιώσουν.
Η χριστιανική λειτουργία είναι πλέον ένα τυπικό οπτικοακουστικό θέαμα, σε λίγο - πολύ άγνωστη γλώσσα, χωρίς ουσιαστική συμμετοχή των θρησκευόμενων.
Το «Αγαπάτε αλλήλους!», πραγματώνεται ίσως σε μία φαντασιακή σφαίρα, πλην ουδόλως στην κοσμική μας πραγματικότητα. Και απ'ότι φαίνεται δεν ενοχλείται κανείς!..
Μήπως, το τυπικό έχει υποκαταστήσει το ουσιαστικό στη ζωή μας; Μήπως, νομίζουμε ότι σκεφτόμαστε; Μήπως, νομίζουμε ότι συνομιλούμε, συζητούμε, συμφωνούμε; Μήπως, νομίζουμε ότι κάνουμε αυτό που θέλουμε; Μήπως, νομίζουμε ότι μετέχουμε στη ζωή μας;

Μήπως, είμαστε απλά θεατές της ζωής μας;

Κι αν όντως έχουμε χάσει κάθε ίχνος ουσίας, χαμένοι στην τυπολατρεία, τί φταίει; Εμείς αποκλειστικά; Ή και κάποιοι άλλοι; Εδώ να σταθούμε! Η ολιγαρχία του χρήματος που κυβερνά τον κόσμο, εφευρίσκει και συντηρεί πολλαπλά τυπικά ώστε οι “υπήκοοι” της να χάνουν την ουσία, να μπερδεύονται σε ένα τυπικό ανακύκλωσης ανθρώπινων ζωών που τροφοδοτεί με ενέργεια και ότι άλλο, την εξουσία της.
Ένα άλλο σημαντικό, είναι ότι το ουσιαστικό δεν σημαίνει αναγκαστικά μη τυπικό. Το ότι θα πάψουμε να ακολουθούμε τα τυπικά που μας επιβάλλονται από τις ομάδες που ανήκουμε, δεν σημαίνει ότι αυτόματα μπαίνουμε στον χώρο του ουσιαστικού. Παράδειγμα, η τυπική και τακτική παρακολούθηση της υγείας μας.
Ένα παράδειγμα όπου το τυπικό κατέστρεψε το ουσιαστικό, είναι η λειτουργία της “δημοκρατίας”!

«Έχουμε δημοκρατία;»

«Φυσικά! Δεν γίνονται εκλογές κάθε τόσο;».
Μα αυτό αρκεί για να επιβεβαιώνεται η συμμετοχή του “πολίτη” στα “κοινά”;
Φυσικά Όχι!
Δυστυχώς όμως, οι πολίτες εθισμένοι στο τυπικό, κάθε τόσο προσέρχονται στα εκλογικά κέντρα, ρίχνουν το χαρτάκι της “αρεσκείας” τους, σύντομα θα το κάνουν διαδικτυακά από το σπίτι και θα μένουν ήσυχοι ότι έκαναν το καθήκον τους!
Αυτά τα: “ισηγορία”, “ισονομία”, “ισοπολιτεία”, “παρρησία”, των αρχαίων Ελλήνων που θεσμοθέτησαν την δημοκρατία, τι ήταν; Πού χρειάζονταν; Έχουν, σχέση με την δημοκρατία; Ήταν οι πρόγονοι μας υπερβολικά λεπτολόγοι ή εμείς έχουμε χάσει κάθε αίσθηση μέτρου και ουσίας;
Και δεν είναι μόνο αυτό! Αδυνατούμε να συλλογιστούμε ότι αφού δεν έχουμε δημοκρατία, άρα έχουμε ολιγαρχία, άρα μας σέρνουν από τη μύτη, μας εκμεταλλεύονται, περνάνε αυτοί καλά κι εμείς χειρότερα!.. Γεννάμε παιδιά, για να μην λείψουν οι σκλάβοι από τους “αφέντες”...
Άλλο παράδειγμα, η οικονομία. Ισχύει για όλες τις “δυτικές” οικονομίες, αλλά θα περιοριστώ στην Ελληνική. Όλοι μας ξέρουμε ότι έχει σχεδόν μηδενιστεί η αγροτική μας παραγωγή, έχει πεθάνει η βιομηχανία και η βιοτεχνία. Με εντολές της Ευρωπαϊκής Ένωσης αφανίζεται όλο και περισσότερο η κτηνοτροφία, η πτηνοτροφία, η αλιεία, η μελισσοκομία. Η κυβέρνηση δανείζεται συνεχώς διογκώνοντας το χρέος, ιδιωτικό και δημόσιο! Ο τουρισμός που υποτίθεται ότι θα ήταν η σωτηρία μας, έχει γίνει αιτία διαφθοράς των Ελλήνων, όσο και αιτία καταστροφής του ιδιαίτερου Ελληνικού χρώματος, υπαίθρου και πόλεων, ηπειρωτικής και νησιωτικής χώρας! Τριανταδύο εκατομμύρια τουρίστες το 2023! Και περιμένουμε περισσότερους το 2024! Χώρα γκαρσονιών!
Δεν εκμεταλλευόμαστε τον λιγνιτικό μας πλούτο, ούτε τους υδρογονάνθρακες. Πουλήσαμε σε διεθνείς εταιρείες κάθε πλουτοπαραγωγική δυνατότητα! Αλλά εμείς πιστεύουμε το παραμύθι ότι “η οικονομία πάει καλά!”... Αφού το είπε και η τηλεόραση!..
Η εργασία, είναι ακόμη ένα παράδειγμα όπου το τυπικό καταβροχθίζει το ουσιαστικό.
Η συνεχής καθημερινά επαναλαμβανόμενη δαπάνη ανθρώπινης ενέργειας, υλικής και πνευματικής, που αποκαλείται εργασία, με αντάλλαγμα χρηματική αμοιβή, εκθειάζεται από όλους σαν το απαύγασμα της ανθρώπινης ύπαρξης. Ιδίως από τις “αριστερές” παρατάξεις. Κανείς όμως, απ'αυτούς που δεν είναι υποχρεωμένοι να την υποστούν, δεν θέλει να βάλει τον εαυτό του σ'αυτήν την βάσανο.
Όλοι μπορούμε να παρατηρήσουμε την αποβλάκωση στην οποία οδηγείται ο εργαζόμενος σε καθημερινή, ίδια επαναλαμβανόμενη εργασία, για πολλά χρόνια, με πενιχρή αμοιβή, ίσα ικανή να καλύψει βασικές ανάγκες, ποτέ όνειρα!.. Κι ακόμη, ότι, οι απόμαχοι αυτής της “τάξης”, κληρονομούν την ίδια νοοτροπία στους απογόνους τους, είτε από αδυναμία επιλογών, είτε από ανοησία.
Η παιδεία, έγινε εκπαίδευση και η μόρφωση, δεξιότητες. Το σχολείο έγινε τυπικό, έχασε κάθε ουσία αφού «αυτό ζητούσαν οι γονείς» που ποτέ δεν αξιώθηκαν παιδείας, ώστε να γνωρίσουν την ουσία της μόρφωσης.
Η τυπική καθημερινή παρουσία, των μαθητών, έγινε η βασική απόδειξη μαθητείας. Έτσι οι μαθητές, όπως οι εργάτες, εθίστηκαν σε κάτι που ήταν μακριά από την ουσιαστική μάθηση.
Στην ουσιαστική μάθηση πρέπει να συμπέσουν η όρεξη του διδάσκοντος, με την όρεξη του διδασκόμενου. Η ανάγκη “δοσίματος” της μιας πλευράς, με την περιέργεια “να γνωρίσω” της άλλης. Μια διαδικασία που δεν έχει χρόνο, δεν μπορεί να διακόπτεται από κουδούνια διαλείμματος, ούτε είναι δυνατόν να καθοριστεί το πότε και το πώς θα συμβεί!..
Οι εκπαιδευτικοί του δημόσιου σχολείου, παινεύονταν ότι έκαναν “φροντιστηριακό μάθημα”, ενώ οι περισσότεροι μαθητές τυπικά συμπλήρωναν μία θέση στην αίθουσα, που δικαιολογούσε τον μισθό του εκπαιδευτικού.
Και να πεις ότι τουλάχιστον συνδέθηκε το σχολείο με την αγορά εργασίας και οι απόφοιτοι έβρισκαν δουλειά σχετική με τα σπουδάγματα τους; Όχι! Κι εδώ χρειαζόταν “μέσον”, “γνωριμίες”, “μπαχτσίσια”. Α! ρε ραγιά Έλληνα!
Τώρα σου ετοιμάζουν το ψηφιακό σχολείο! Γιατί να πληρώνουν τόσες χιλιάδες εκπαιδευτικούς;
Τόσες χιλιάδες εκπαιδευτήρια; Θα έχεις το παιδί στο σπίτι, θα φροντίζεις να υπάρχει υπολογιστής και σύνδεση διαδικτύου και θα φροντίζεις το παιδί σου να μαθαίνει όσα δείχνει η οθόνη του υπολογιστή. Δεν τα έμαθε; Πρόβλημα σου!
Με αυτόν τον τρόπο, η πνευματική υποβάθμιση του λαού θα γκρεμιστεί στα τάρταρα.

Να θυμάστε ότι η επιστήμη συνέβαλλε σ'αυτό! Κι αν η επιστήμη εκπορνεύεται με τόσο αισχρό τρόπο, ενάντια στο συμφέρον της νεολαίας, τότε πείτε μου από πού θα μπορούσε να κρατηθεί ο λαός μας;...
Η δυνατότητα πληροφόρησης, τυπικά είναι μεγαλύτερη από κάθε άλλη ιστορική περίοδο, λόγω των πολλών και διαφόρων μέσων (ΜΜΕ και διαδίκτυο) που υπάρχουν στο σήμερα. Ποτέ όμως ο άνθρωπος δεν ήταν τόσο απληροφόρητος τόσο μπερδεμένος, τόσο εξαπατημένος από μια ολιγαρχία “ξύπνιων”, που έχουν υποβιβάσει τους πολλούς σε “ανδράποδα” κατά την αρχαία νοηματοδοσία, κορόιδα κατά την σημερινή.
Αυτό όπως όλα τα παραπάνω, οφείλονται στον πόλεμο που γίνεται ώστε οι άρχοντες που ελέγχουν το νόμισμα, το ιδιωτικό νόμισμα, να μην χάσουν εξουσία και προνόμια.
Εδώ είναι και η ουσία! Αυτοί θέλουν το “Χρήμα” τους, αδιαμφισβήτητο άρχοντα και βασιλέα.
Με αυτό επιτυγχάνουν και την Κοινωνική Οργάνωση όπως αυτοί την φαντάζονται και τους βολεύει: δηλαδή όλοι "οι άλλοι", υπήκοοι και σκλάβοι! Επιτυγχάνουν όπως θέλουν να έχουν την Γη και την Γνώση: δηλαδή στον απόλυτο έλεγχο τους, ιδιοκτησία τους!

Το θέμα είναι ότι για να επιτύχουν τον στόχο τους, διαιρούν τους ανθρώπους, τους φτωχοποιούν πνευματικά και υλικά, τους αποκόπτουν από την ιστορία τους, την ταυτότητα τους, από τους χαρισματικούς ανθρώπους που αν δεν μπορούν να τους εξαγοράσουν τότε θα τους εξοντώσουν.
Αυτό πού απομένει για τους πολλούς, είναι μια τυπική ζωή, ανούσια κι άχαρη!
Όλα θα ανατραπούν όταν οι άνθρωποι αποφασίσουν ότι δεν θέλουν να είναι σκλάβοι. Το χρήμα οφείλει να είναι στην υπηρεσία του Νοήμονος Όντος, του Λόγου, της Δημοκρατίας. Το χρήμα oφείλει να είναι υπηρέτης των πολλών και όχι δυνάστης τους.

Το Χρήμα υπηρέτης του Λόγου!
Αυτό είναι το ουσιαστικό που οφείλει να επιδιωχθεί στην σύγχρονη ιστορική συγκυρία!
Για να το θελήσουν όμως αυτό οι πολλοί, κάποιοι πρέπει να τους το δείξουν, αφού για τους περισσότερους σκλάβους, η ελευθερία είναι το “αδιανόητο”!
Κάποιοι, γενναίοι, αφού η πράξη τους αυτή θα τους φέρει σε αντίθεση με μια αδίστακτη εξουσία που φιμώνει κάθε αντίθετη άποψη, που θέλει να εξαφανίσει οποιονδήποτε που αψηφώντας την, υποδεικνύει στους σκλάβους ότι πρέπει να σηκώσουν κεφάλι.
Η Ελλάδα σαν χώρος σε ποιον ανήκει; Τυπικά στο λαό της, τους Έλληνες. Ουσιαστικά;
Ουσιαστικά “Ανήκωμεν εις την Δύσιν”, αλλά μας διεκδικεί και η Τουρκία. Ανήκουμε στην Ευρωπαϊκή Ένωση. Ανήκουμε στους δανειστές μας. Λαός και χώρα! Έτσι μας λέει το πολιτικό μας σύστημα.
Έχουμε κυβέρνηση; Τυπικά ναι! Ουσιαστικά;
Όταν οι ίδιοι αυτοί που ψήφισες, κυβέρνηση και αντιπολίτευση, σε φτωχοποιούν, σου στερούν υγεία, παιδεία, κοινωνική πρόνοια, δικαιοσύνη, σου δείχνουν την πόρτα της εξόδου από την χώρα, ενώ καλοδέχονται εκατομμύρια Αφρικανούς κι Ασιάτες, σου αλλάζουν την ιστορία, τις παραδόσεις, παραδίνουν τον λαό στην κατάθλιψη, την νεολαία στην ανεργία, τι νομίζεις; Έχεις κυβέρνηση; Ή μήπως τοποτηρητές ταχείας εκποίησης του Ελληνικού χώρου σε Αμερικανούς, Γερμανούς, Τούρκους και άλλους;
Όπως φαίνεται, η αναζήτηση του ουσιαστικού σε παράλληλη σταδιακή απεξάρτηση από το τυπικό που αποπροσανατολίζει και βλάπτει, είναι η σωστή λύση.
Η προσπάθεια οφείλει να γίνει συγχρόνως, σε ατομικό επίπεδο, όσο και σε συλλογικό. Κανείς δεν είναι αυτάρκης, κανείς δεν θέλει να είναι μόνος, αλλά και κανείς δεν μπορεί να κάνει για σένα, αυτό που εσύ έχεις χρέος να κάνεις στον εαυτό σου, με τον εαυτό σου. Ιδίως στο ψυχοπνευματικό επίπεδο.
Η αναζήτηση του ουσιαστικού, είναι ουσιαστικά η αναζήτηση της αλήθειας. Η απόφαση να βάλουμε στη ζωή μας την αλήθεια, αρνούμενοι το ψέμα που μας ταΐζουν, θα είναι κάτι σε επίπεδο κοσμογονίας, κάτι σε επίπεδο αποκάλυψης, όταν οι πολλοί συλλογικά το αποφασίσουν και το πραγματώσουν.
Έως τότε προσπάθεια αλληλοκατανόησης, προσπάθεια πνευματικής ανόδου, επιδίωξη επαναφοράς των ιδανικών στη σκέψη μας και στη ζωή μας, αλληλεγγύη και ελπίδα !


Γιώργος Χαραλαμπίδης


Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου

Μια ακόμη ιστορία παράνοιας οδηγεί σε κλείσιμο - για πρώτη φορά από την ίδρυση του μοναδικού σχολείου των Ν. Επιβατών - δημιουργώντας αναστάτωση στη ζωή εκατοντάδων οικογενειών αλλά και φέρνοντας στην επιφάνεια διαχρονικές ευθύνες δημοτικών διοικήσεων του Δήμου Θερμαϊκού.

Πλέον στο Αρχιγένειο Διαπολιτισμικό  Σχολείο Νέων Επιβατών μπήκε λουκέτο από την Διοίκηση του Δήμου και οι μαθητές του διαμοιράζονται κατ' εντολή σε υπάρχοντα εκπαιδευτήρια της Περαίας.

Αιτία η αδιαφορία των διοικήσεων του Δήμου να δοθεί μια μόνιμη και σθεναρή λύση στο πρόβλημα της σχολικής στέγης. Ή καλύτερα πως η επιδίωξη περισσότερων ψηφηλακίων οδήγησε σε δημιουργία σχολικού συγκροτήματος στην Περαία και υποβαθμίστηκαν οι ανάγκες του Μπαξέ, που περιορίστηκε σε ένα σχολείο με "αιωρούμενες αίθουσες" στο προκάτ κατά κύριο λόγο δημοτικό σχολείο.

Το ιστορικό

Όπως γνωρίζουμε αλλά και διαβάζουμε σε ανάρτηση της κας Μαριάνθης Παλάζη, καθηγήτριας Νεώτερης Ιστορίας και κατοίκου των Ν. Επιβατών,  τ
ο Αρχιγένειο Δημοτικό Σχολείο του 1957 υπήρξε έργο του Συλλόγου Κυριών Νέων Επιβατών,  που ίδρυσαν και διοίκησαν για περισσότερο από 40 χρόνια απόφοιτες των Αρχιγενείων Διδασκαλείων Επιβατών Αν. Θράκης, ο οποίος ενεργοποίησε το δίκτυο αλληλεγγύης διασκορπισμένων Επιβατιανών κυρίως και διεκδίκησε, μεταξύ άλλων, το αρχιγένειο κληροδότημα. 

Με την ανάπτυξη των μικρών αρχικά χωριών και την κατακόρυφη αύξηση του πληθυσμού μετά την οικιστική (συχνά και άναρχη) ανάπτυξη μετά το '80, η αναγκαιότητα για δημιουργία σχολικής στέγης υποβαθμίστηκε με πρόχειρη προσθήκη στο κτίριο (το 1989) τριών σχολικών αιθουσών με υποτυπώδη στήριξη. Λέγεται πως παρακείμενες πολυκατοικίες μπάζωσαν τον τόπο όπου κατασκευάστηκαν. Αρνητικός παράγοντας - που προφανώς υποβαθμίστηκε - ήταν και το πρανές, επικληνές έδαφος του χώρου.
Μάλιστα εξ όσων μπορούμε να γνωρίζουμε είναι μάλλον απίθανο να έχει δοθεί άδεια για την προσθήκη και επέκταση αυτή.
Και μάλιστα για να καλυφθούν επιπλέον ανάγκες στέγασης μαθητών κτίστηκε (προκάτ) και άλλη μια αίθουσα με συνέπεια το πρόβλημα της στατικότητας να δημιουργεί ερωτήματα.

Έτσι η Σχολική επιτροπή παρέπεμψε το θέμα στην Τεχνική Υπηρεσία του Δήμου να αποφανθεί για την στατικότητα, μιας και είχε οπτικά αποκαλυφθεί ύπαρξη κλίσης σε κάποιες αίθουσες.

Κατά τον πραγματοποιημένο έλεγχο της Τεχνικής Υπηρεσία πλέον των άλλων διαπιστώνεται πως η αποστράγγιση των ομβρίων αντί να διοχετεύονται μακράν του συγκροτήματος, συγκεντρώνονται μεταξύ των κτιρίων, και πιθανότατα "τρώνε" τα μπαζώματα της στήριξής τους.

Η απάντηση της Τεχνικής Υπηρεσίας είναι κόλαφος για την κατάσταση αφού διαπιστώνει πως σε καμία περίπτωση δεν μπορεί να δώσει βεβαίωση στατικής επάρκειας για το συγκρότημα και μάλιστα δεδομένων πιθανών βροχοπτώσεων, πλημμυρών ή και πιθανής σεισμικής δραστηριότητας η συνέχιση της λειτουργίας του θα είναι επισφαλής. Και φυσικά συστήνεται η εκκένωση των αιθουσών.

Έτσι αναγκάζεται η σημερινή διοίκηση να βάλει λουκέτο μέχρι την αποκατάσταση  της λειτουργικότητας και της ασφάλειας της κατασκευής.
Μάλιστα οι πληροφορίες μας μιλάνε για ανάθεση σε ιδιωτική τενική εταιρεία των συστηματικών πλέον ελέγχων και προτάσεων για τα αναγκαία μέτρα που πρέπει να ληφθούν, αν μπορεί να σωθεί το κτιριακό συγκρότημα. Μελέτες βέβαια που εκτιμάται πως θα πάρουν αρκετό χρόνο.

Διαχρονικές οι ευθύνες

Εδώ θα πρέπει να θυμίσουμε μια προηγούμενη ιστορία που συνδέεται με το θέμα της σχολικής στέγης των Ν. Επιβατών αλλά και του Δήμου Θερμαϊκού συνολικότερα.
Υπήρχε δημοτικό οικόπεδο στον Μπαξέ χαρακτηρισμένο για σχολική στέγη. Μάλιστα πριν μερικά χρόνια υπήρξε αίτημα της Μητρόπολης Καλαμαριάς να αποχαρακτηριστεί και να γίνει δωρεά σ' αυτήν ώστε να αναγερθεί εκκλησία.
Επειδή έγινε γνωστό το ανοσιούργημα αυτό, έγραψαν τότε τα τοπικά μπλογκς, και ο Ακτιβιστής ανέδειξε με δημοσιεύματα ευτυχώς επικράτησαν φρονιμότερες σκέψεις και το "σχέδιο" εγκαταλείφθηκε.
Δεν γνωρίζουμε αν παρέμεινε ως έχει το χαρακτηρισμένο οικόπεδο. Ας μας πληροφορήσουν οι αρμόδιοι ή και οι εμπλεκόμενοι.
Αν πράγματι έτσι έχει η κατάσταση, ίσως να απαιτείται  η ΑΜΕΣΗ παρέμβαση του Δήμου για την ΜΟΝΙΜΗ ΛΥΣΗ ΕΝΟΣ ΔΙΑΧΡΟΝΙΚΟΥ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΟΣ που ταλανίζει από χρόνια την περιοχή και κυρίως τα παιδιά μας.

Η ανάρτηση της κας Μαριάνθης Παλάζη:

Ν. ΕΠΙΒΑΤΕΣ: ΓΙΑ ΠΡΩΤΗ ΦΟΡΑ ΧΩΡΙΣ ΠΡΩΤΟΒΑΘΜΙΑ ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗ

Για πρώτη φορά, από την ίδρυση των Νέων Επιβατών το 1923, δεν θα λειτουργήσουν οι τάξεις της πρωτοβάθμιας εκπαίδευσης (2024/25).
Εδώ και δέκα χρόνια υπάρχει πρόβλημα κλίσης σε δύο από τις τρεις προκατασκευασμένες αίθουσες, που από τη δεκαετία του 1990 ενίσχυσαν το πέτρινο Αρχιγένειο Δημοτικό Σχολείο, χωρίς ωστόσο να ληφθούν μέτρα αποκατάστασης, ενώ προσφάτως έγιναν άλλες βελτιωτικές εργασίες (στον αύλειο χώρο), και από τις αρχές καλοκαιριού του 2024, υπήρχαν πληροφορίες για πρόβλημα και στο Αρχιγένειο («ρηγμάτωση»). Στις αρχές Αυγούστου, οι γονείς επισήμως πληροφορήθηκαν ότι κρίθηκε ακατάλληλη η λειτουργία του σχολείου από την Τεχνική Υπηρεσία του Δήμου Θερμαϊκού. Τότε προτάθηκε να φιλοξενηθεί προσωρινά το σχολείο σε κτήριο στη γειτονική Περαία. Οπότε, εκτός από τη μεγάλη και δυσάρεστη ανατροπή της καθημερινότητας παιδιών και γονιών, προέκυψε και το πρόβλημα της μετακίνησης.
Αυτό δεν είναι το πρώτο πλήγμα που δέχεται η εκπαίδευση στους Ν. Επιβάτες. Προηγήθηκε η απώλεια της άδειας λειτουργίας Λυκείου, όταν η Κοινότητα Ν. Επιβατών εντάχθηκε στον νεοσύστατο Δήμο Θερμαϊκού (1998), και από τότε η άδεια χρησιμοποιείται για τη λειτουργία Λυκείου στην Περαία.
Από την ένταξη σε Δήμο κτίσθηκαν αρκετά σχολεία στην Περαία, αλλά κανένα στους Ν. Επιβάτες, ενώ υπήρχε ανάγκη μεγαλύτερου διδακτηρίου για το δημοτικό σχολείο, με τη δικαιολογία ότι δεν υπάρχει χώρος. Εκείνο που πραγματικά δεν υπήρχε ήταν βούληση διεκδίκησης, γιατί τίποτε δεν χαρίζεται.
Τα υπάρχοντα διδακτήρια των Ν. Επιβατών υπήρξαν αποτέλεσμα διεκδικήσεων. Το Αρχιγένειο Δημοτικό Σχολείο του 1957 υπήρξε έργο του Συλλόγου Κυριών Νέων Επιβατών, όπως έμεινε γνωστός ο σύλλογος που ίδρυσαν και διοίκησαν για περισσότερο από 40 χρόνια απόφοιτες των Αρχιγενείων Διδασκαλείων Επιβατών Αν. Θράκης, ο οποίος ενεργοποίησε το δίκτυο αλληλεγγύης διασκορπισμένων πατριωτών και διεκδίκησε, μεταξύ άλλων, το αρχιγένειο κληροδότημα (οι διεκδικήσεις τους έχουν δημοσιευθεί). Απώτερος στόχος του Συλλόγου Κυριών ήταν η δημιουργία ενός -έστω μικρού- Αρχιγένειου συγκροτήματος, που θα συνέχιζε την παράδοση του τόπου. Τον αγώνα αυτόν συνέχισαν νεότεροι και πέτυχαν την ίδρυση γυμνασιακού παραρτήματος (1979) και στη συνέχεια την ανέγερση Γυμνασίου, που συνοδεύτηκε με άδεια Λυκείου το 1986 (επίκειται έκδοση των κοινοτικών πεπραγμένων της περιόδου).
Εκείνο που ενέπνεε τις διεκδικήσεις ήταν η «φιλοπατρία» των προγόνων. Αυτή ενέπνευσε και στον εξ Επιβατών καταγόμενο Σαράντη Αρχιγένη το έργο που τον ανέδειξε σε εθνικό ευεργέτη, τα Αρχιγένεια Διδασκαλεία: διμερές εκπαιδευτικό συγκρότημα, θηλέων (1857-1922) και αρρένων (1868-1894), σε έκταση 40 στρεμμ. με 6 κτήρια, από τα οποία το θηλέων υπήρξε ένα από τα παλαιότερα και μακροβιότερα εκπαιδευτήρια για κορίτσια, ενώ το εκπαιδευτικό συγκρότημα στο σύνολό του ένα από τα μεγαλύτερα της ελληνορθόδοξης κοινότητας. Γιατί, σύμφωνα με τον Αρχιγένη, οι πρόγονοι «πάσαις δυνάμεσι ως εκ του υστερήματος εφρόντιζον προ παντός άλλου περί της διατηρήσεως των σχολείων θεωρούντες αυτά ως το πολυτιμότερον κειμήλιον της πατρίδος και δικαίως· εφρόντιζον δε καταβάλλοντες έκαστος το κατά δύναμιν, ότι το κατά δύναμιν και Θεώ φίλον» (1866).
• Επειδή, λοιπόν, δεν έχει γίνει κανένα έργο στους Ν. Επιβάτες από την ένταξή μας σε Δήμο,
• Επειδή κινδυνεύει να πληγεί η δυναμικότητα του δημοτικού μας σχολείου αν οι γονείς εγγράψουν τα παιδιά τους σε άλλα σχολεία,
• Επειδή οφείλουμε σχολεία στις νέες γενιές αλλά και στις παλαιότερες, για να μην είναι ανούσιες οι ετήσιες εκδηλώσεις μνήμης των ευεργετών,
• Επειδή τα σχολεία είναι καθοριστικά για την τοπική μας ύπαρξη και πολιτιστική συνέχεια,
• Επειδή, τέλος, οι τόποι υπάρχουν όσο τους υπερασπιζόμαστε

ΔΙΕΚΔΙΚΟΥΜΕ

1) την ανέγερση διδακτηρίου για να στεγάσει το ΔΗΜΟΤΙΚΟ ΣΧΟΛΕΙΟ ΝΕΩΝ ΕΠΙΒΑΤΩΝ
είτε στον ήδη υπάρχοντα χώρο, με την ανάδειξη του Αρχιγένειου Δημοτικού Σχολείου (και την κατάργηση όλων των υπολοίπων), το οποίο πρέπει να αναγνωρισθεί διατηρητέο και, αν δεν χρησιμοποιηθεί ως διδακτήριο, θα μπορούσε να λειτουργήσει ως Μουσείο Εκπαίδευσης, με ειδικό αφιέρωμα στα Αρχιγένεια Διδασκαλεία Επιβατών.
είτε σε νέο χώρο, με παράλληλη αναγνώριση του πέτρινου Αρχιγένειου Δημοτικού Σχολείου ως διατηρητέου, όπως προαναφέρθηκε.

2) την ανεύρεση χώρου για την ανέγερση ΛΥΚΕΙΟΥ στους ΝΕΟΥΣ ΕΠΙΒΑΤΕΣ.
Όλα αυτά στον άνω οικισμό Ν. Επιβατών για να αποτελέσουν ένα συγκρότημα (που θα μπορούσε να ονομαστεί Αρχιγένειο).
ΚΑΙ ΚΑΛΟΥΜΕ
τους κατοίκους, φίλους και καταγόμενους από τους Ν. Επιβάτες να υπογράψουν και να διαδώσουν.

Μαριάνθη Φ. Παλάζη
δρ. νεότερης ιστορίας

Παρακαλούνται οι κάτοικοι, οι φίλοι και οι καταγόμενοι από τους Ν. Επιβάτες να υποστηρίξουν την ανέγερση Δημοτικού Σχολείου και Λυκείου στους Ν. Επιβάτες, όπως και την αναγνώριση του Αρχιγένειου Δημοτικού Σχολείου ως διατηρητέου.
ΑΝΟΙΞΤΕ ΤΟΝ ΣΥΝΔΕΣΜΟ ΚΑΙ ΥΠΟΓΡΑΨΤΕ ΓΙΑ ΝΑ ΣΤΗΡΙΞΕΤΕ ΤΗΝ ΠΡΟΣΠΑΘΕΙΑ.
ΔΕΝ ΑΠΑΙΤΕΙΤΑΙ ΚΑΤΑΒΟΛΗ ΠΟΣΟΥ.



Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου

Διαβάζω την ενδιαφέρουσα προσπάθεια των φορέων του Φουρνά Ευρυτανίας για να βρεθεί μια οικογένεια με μικρά παιδιά να κατοικήσει στο χωριό προκειμένου να συνεχιστεί η λειτουργία του Νηπιαγωγείου και του Δημοτικού Σχολείου∙ και την μεγάλη ανταπόκριση που συνάντησε αυτή η ανακοίνωση. Τελικά βρέθηκαν δύο πολύτεκνες οικογένειες με έξι και τέσσερα παιδιά αντίστοιχα. Θα μου επιτρέψετε, με αφορμή το παραπάνω, να ανεβάσω μια φορά ακόμη την πρόταση που έκανα πριν λίγα χρόνια με τον γενικό τίτλο «Αποκέντρωση και ‘’Κοινωνική Κινητικότητα’’».

«Γενική νομίζω είναι η εκτίμηση ότι, δυστυχώς, η κατάσταση της οικονομίας θα συνεχίσει να ταλαιπωρεί την χώρα μας. Και αυτό ανεξάρτητα από την όποια ιδεολογικοπολιτική οπτική γωνία του καθένα. Τα φαινόμενα θα ενταθούν, όσο τα χρόνια διαρθρωτικά προβλήματα της οικονομίας και ο παρακμιακός τρόπος ζωής συνεχίζονται με τον ίδιο τρόπο.

Πολλοί υποστηρίζουν ότι ένα από τα πολλά προβλήματα της ελληνικής οικονομίας είναι και το ζήτημα της παραγωγής και της κατανάλωσης βασικών προϊόντων, κυρίως προϊόντων διατροφής, με μεγάλες ποσότητες να εισάγονται. Το φαινόμενο εξελίσσεται σε συνδυασμό με την εγκατάλειψη της υπαίθρου, αυτό που έδειξε και η τελευταία απογραφή. Η ύπαιθρος και τα χωριά της ορεινής και της ημιορεινής Ελλάδας τις τελευταίες δεκαετίες έχουν υποστεί σημαντική μείωση του πληθυσμού τους λόγω της εσωτερικής κυρίως μετανάστευσης και των λαθεμένων πολιτικών. Τα αποτελέσματα είναι αυτά που ζούμε: από τη μια η αλματώδης αύξηση του πληθυσμού των πόλεων, κυρίως της Αθήνας και της Θεσσαλονίκης, αλλά και των πρωτευουσών των νομών, και από την άλλη περιοχές ολόκληρες που μαράζωσαν και παραγωγικές δυνατότητες που εγκαταλείφθηκαν, τόσο στον πρωτογενή τομέα όσο και στον τομέα της παραδοσιακής μεταποίησης.

Η κάποια πληθυσμιακή μεταστροφή, που αναμένονταν κατά την περίοδο της κρίσης και μετά, δεν έγινε. Ελπίζαμε και λέγαμε ότι άνθρωποι που έχουν οικογενειακές ρίζες στα χωριά, θα επιστρέψουν προκειμένου να αντιμετωπίσουν από καλύτερες συνθήκες το πρόβλημα της επιβίωσης, στα πλαίσια και της «λιτής ευημερίας». Υπήρχαν και υπάρχουν αυτές οι δυνατότητες, τη στιγμή που οι καλλιέργειες έχουν περιοριστεί στα ελάχιστα ή και καθόλου, τη στιγμή που ο δασικός πλούτος παραμένει ανεκμετάλλευτος, τη στιγμή που η οικογενειακή κτηνοτροφία έχει μαραζώσει.

Για να προσεγγίσουμε με ορθολογικό τρόπο την πραγματική οικονομία και να αντιμετωπιστεί με σωστό τρόπο η «μονοκαλλιέργεια» του τουρισμού, πρέπει να δοθεί έμφαση στην παραγωγική ανασυγκρότηση της τοπικής οικονομίας, στην τοπικοποίηση και στην αποκέντρωση. Να σταματήσει η συγκέντρωση στις πόλεις και να προχωρήσουμε στο δρόμο της βιώσιμης, αποκεντρωμένης, ισόρροπης, πολυκεντρικής κοινωνικής και οικονομικής ανάπτυξης αξιοποιώντας τα συγκριτικά πλεονεκτήματα του κάθε τόπου και περιοχής.

Θα μου πείτε αυτά ακούγονται όμορφα ως θεωρία -μεγάλα λόγια!- αλλά στο δια ταύτα; Ας μιλήσουμε εδώ μόνο γι’ αυτό, που έχω αναφερθεί και άλλη φορά, την Κοινωνική Κινητικότητα. Οι επίσημες προσπάθειες του κράτους για την αντιμετώπιση των κοινωνικών αναγκών και την πρόνοια σήμερα είναι στην κατεύθυνση των επιδομάτων κατανάλωσης, των πάσης φύσεως “pass”, και της μερικής αντιμετώπισης της ανεργίας, της εξασφάλισης δηλαδή προσωρινών λύσεων. Τα διάφορα προγράμματα της Κοινωφελούς Εργασίας, με τις προσλήψεις μέσω του ΟΑΕΔ στους ΟΤΑ, είναι χωρίς καμιά προοπτική και συνέχεια∙ και δεν λύνεται το πρόβλημα. Αντίθετα τις περισσότερες φορές δημιουργούνται συνθήκες υποαπασχόλησης, αργομισθίας και υποτίμησης της προσωπικότητας των νέων, κυρίως, ανθρώπων. Τα προγράμματα Κοινωφελούς Εργασίας και οι πολιτικές των επιδομάτων, όπως υλοποιούνται σήμερα, δεν προσφέρουν καμιά προοπτική και διέξοδο για τους ωφελούμενους, άρα και για την ουσιαστική αντιμετώπιση των κοινωνικών αναγκών. Δεν κινούνται στην κατεύθυνση επίλυσης του προβλήματος της απασχόλησης, της ανάσχεσης της ανεργίας και της παραγωγικής ανασυγκρότησης της τοπικής οικονομίας, αλλά παγώνουν προσωρινά μια απαράδεκτα θλιβερή κατάσταση.

Ένα πρόγραμμα «Κοινωνικής Κινητικότητας» προσωρινής ή και μόνιμης εγκατάστασης απόρων και χρόνια ανέργων στην περιφέρεια, πιστεύουμε ότι είναι εφικτό να αποδώσει. Απαραίτητη προϋπόθεση είναι να υπάρξουν φορείς στο επίπεδο της πρόνοιας, που θα οργανώσουν την αποστολή τέτοιων ατόμων ή οικογενειών στην ύπαιθρο και στα χωριά. Φορείς αποστολής και φορείς υποδοχής που θα μπορέσουν να δώσουν μονιμότερη διέξοδο σε αρκετούς από αυτούς τους χρόνια άνεργους, που δεν έχουν καμιά προοπτική. Κι αυτό δίνοντας παράλληλα περιεχόμενο σ’ ένα σχέδιο αποκέντρωσης των αστικών κέντρων. Υπάρχουν χωριά, που με την ελάχιστη βοήθεια της Πρόνοιας την πρώτη κρίσιμη περίοδο της προσαρμογής, θα μπορέσουν να απορροφήσουν και να «ζήσουν» αρκετές οικογένειες. Αυτό όμως θέλει οργάνωση. Θέλει να υπάρξει συντονισμός και συνεργασία. Να υπάρξουν οι Συντονιστές, οι Φορείς Αποστολής και οι Φορείς Υποδοχής. Να γίνει υπόθεση όλο και περισσότερων δυνάμεων της κοινωνίας.

Τον συντονισμό του Προγράμματος πρέπει να τον έχει το ίδιο το Υπουργείο σε στενή συνεργασία με τους κεντρικούς φορείς της αυτοδιοίκησης. Φορείς Αποστολής μπορεί να είναι ίσως δομές που σήμερα λειτουργούν στα πλαίσια των αστέγων και της κοινωνικής αλληλεγγύης. Φορείς Υποδοχής μπορούν αντίστοιχα να είναι αυτοδιοικητικές δομές, οι Δήμοι και οι Κοινότητες. Οι φορείς αυτοί μπορεί να απασχολούν εθελοντές ή και αμειβόμενους υπαλλήλους με ειδικότητες, που θα βοηθήσουν στην προετοιμασία αυτών των ανθρώπων στο να δεχθούν να ενταχθούν στο Πρόγραμμα και να προσαρμοστούν στις νέες συνθήκες διαβίωσης.

Ορισμένα συμπληρωματικά στοιχεία:

Το Πρόγραμμα πρέπει:

- Να έχει συγκεκριμένους και αναλυτικούς στόχους, που θα προσπαθήσει να τους προσεγγίσει απόλυτα. Αριθμό απόρων και ανέργων που θα προωθηθούν ανά έτος, αριθμό Φορέων Αποστολής που θα συμβάλουν στο πρόγραμμα, αριθμό Φορέων Υποδοχής, προϋπολογισμό κλπ. Τα οικονομικά, όπως σε κάθε κοινωνική δομή, θα καλύπτονται είτε από τον προϋπολογισμό του Υπουργείου -που πρέπει να ανακατανείμει τα ποσά, τα οποία σήμερα δαπανώνται σε δράσεις αστέγων και άλλες προνοιακές δομές και τα οποία αφορούν τους ίδιους τους ωφελούμενους- ή από χορηγίες και άλλες πηγές εσόδων.

- Να οργανώσει και να εκπαιδεύσει τους φορείς και να ενημερώσει την κοινωνία και τους φορείς των αστέγων και των απόρων. Οι Φορείς Αποστολής και Υποδοχής πρέπει να πιστοποιηθούν για να συμμετάσχουν στο Πρόγραμμα, όπως γίνεται σε όλα τα εθελοντικά προγράμματα, αν υπάρξουν εθελοντές.

- Να στελεχώσει υπηρεσίες του Υπουργείου και των Περιφερειών που θα συμμετάσχουν

- Να προβάλει και να προωθήσει τα κίνητρα για τον κάθε φορέα που θα συμμετάσχει στο Πρόγραμμα. Τα κίνητρα μπορεί να είναι ποικίλα: από οικονομικά -άμεσα και έμμεσα- έως ηθικής αμοιβής κλπ.

- Να ελέγχει τακτικά με συσκέψεις, ημερίδες και συνέδρια την πορεία των στόχων και να παίρνει μέτρα βελτίωσης ή και τροποποίησης των παραμέτρων.

Ο Σύμβουλος ορίζεται από τον Φορέα Υποδοχής, είναι υπεύθυνος για την παροχή προσωπικής υποστήριξης στους ωφελούμενους και συμβάλλει στην ενσωμάτωσή τους στην τοπική κοινωνία. Διαδραματίζει επίσης σημαντικό ρόλο κατά τη συζήτηση με τον ωφελούμενο σχετικά με τη στέγαση και την εργασία. Οι ωφελούμενοι μπορούν να απευθύνονται στον Σύμβουλο για κάθε πρόβλημα. Υπάρχει η πιθανότητα να είναι ο ίδιος φορέας, φορέας αποστολής και φορέας υποδοχής στο Πρόγραμμα, αρκεί να έχει τοπικά παραρτήματα στις περιοχές που θα δραστηριοποιηθεί. Για να συμμετάσχει στο πρόγραμμα, θα πρέπει να έχει πιστοποιηθεί από τον Συντονιστή.

Όλα αυτά θα πρέπει να γίνουν αντικείμενο μιας σοβαρής καμπάνιας ενημέρωσης όλων των μερών και των ενδιαφερομένων. Πιθανόν να προκύψουν φόβοι και καχυποψίες από τους μόνιμους κατοίκους των περιοχών της υπαίθρου, γι’ αυτό θέλει προσοχή, πώς θα περάσει στις τοπικές κοινωνίες και με ποιον τρόπο. Η αλληλεγγύη είναι εργαλείο για την κοινωνική συνοχή, δεν είναι «φιλανθρωπία», αλλά είναι πολύ θεωρητικό στοιχείο για την μεγάλη πλειοψηφία των συνανθρώπων μας.

Στα πλαίσια του Σχεδίου επιβάλλεται ο έλεγχος και η βελτίωση του δικτύου υποδομών, κυρίως η απρόσκοπτη λειτουργία των Μέσων Μαζικής Μεταφοράς, των φορέων Υγείας και Παιδείας, καθώς και η περαιτέρω ψηφιοποίηση των βασικών τομέων επικοινωνίας με τις δημόσιες και δημοτικές υπηρεσίες εξαλείφοντας τους γραφειοκρατικούς πυρήνες τους. Αυτά, σε συνδυασμό με μια στοχευμένη στρατηγική για τη δημογραφική ανάκαμψη, θα πρέπει να είναι στη συζήτηση για την κατανομή των ευρωπαϊκών πόρων και του Προγράμματος Δημοσίων Επενδύσεων για την επόμενη περίοδο.»

Στέφανος Σταμέλλος

[Πηγή: https://www.e-ecology.gr/politiki-oikologia/apokentrosi-kai-koinoniki-kinitikotita/]



Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου


Μαθήματα λογικής και ηθικής προς τους συγγενείς του εγκλήματος των Τεμπών… 

Ενάμιση χρόνο από το έγκλημα στα Τέμπη και χθες διαβάσαμε μια νέα τοποθέτηση σχετικά με το πως πρέπει να συμπεριφερόμαστε!

Ένας «δημοσιογράφος» αναφέρθηκε σε εμάς, τους γονείς που θάψαμε, όχι ότι απέμεινε από το παιδί μας, αλλά ότι μας παραδώσανε άρον άρον και ενώ το μπάζωμα ήταν σε εξέλιξη και διερωτάται αν είναι πρέπον να εκφέρουμε δημόσια την γνώμη μας για τον πρωθυπουργό -ενορχηστρωτή της υπόθεσης και υποστηρικτή του πρώην υπουργού Μεταφορών, “παρακάμπτοντας την “δικαιοσύνη” που έχει αναλάβει το γνωστό της έργο. 

Ο πρωθυπουργός που στο πρώτο 24ωρο απεφάνθη ως ειδικός, ότι όλα οφείλονταν σε ανθρώπινο λάθος. 

Που μέσα στις πρώτες κιόλας ώρες βρήκε την ευκαιρία, να δώσει την απάνθρωπη διαταγή μπαζώματος και να πετάξει τα οστά των παιδιών μας σε όλη την γύρω περιοχή της Λάρισας. 

-Ύβρις προς τους νεκρούς! και όχι μόνο- διεπράχθη μέσα στις πρώτες 24 ώρες! 

Που έδωσε εντολή στη Περιφέρεια να αναλάβει το μακάβριο έργο της μετακίνησης και διασκόρπισης των χωμάτων και των σωρών ενώ εκείνος τριγύριζε δήθεν θλιμμένος και στεναχωρημένος… και μας μιλούσε για άπλετο φως στην υπόθεση…. 600.000 εκταμιεύτηκαν αμέσως… 

Η πιο γρήγορη πράξη Δημοσίου στην ιστορία 

Που γύριζε μαζί με τον πρώην υπουργό Μεταφορών σε προεκλογικές εκδηλώσεις, δηλώνοντας τη στήριξη προς το πρόσωπο του και την ώρα που εμείς φωνάζαμε για το μπάζωμα, εκείνος μιλούσε για εργαλειοποίηση του πόνου μας. 

2 μήνες μετά τον θάνατο των παιδιών μας!!! 

Αχρειότητα είναι πολύ σεμνή λέξη για κάποιες πράξεις. Αλήθεια, εσείς που ήσασταν τότε;;; 

Που μέσω υπουργού του, ανέθεσε σε 2 υπαλλήλους της… Περιφέρειας(!!) να συντάξουν την τεχνική μελέτη και με την εντολή να μην γίνει έρευνα για την έκρηξη. 

Αυτό, δεν σχολιάστηκε ούτε προβλημάτισε την “δικαιοσύνη” που τόσο θερμά υποστηρίζετε. Εσάς μήπως έπρεπε να σας έχει προβληματίσει; 

Εντολές για μοντάζ στα ηχητικά και πλήρης φίμωση των ΜΜΕ τα οποία ταΐζει πλουσιοπάροχα σε τακτά χρονικά διαστήματα για να κρύβουν επιμελώς την αλήθεια και να βαυκαλίζουν όλες τις αποτυχημένες ενέργειες του ιδίου και των υπουργών του. 

Πως λοιπόν να μην είστε ευχαριστημένος από το σύστημα αφού ανήκετε στους καλοταϊσμένους. Αλίμονο για τους υπόλοιπους . 

Αλήθεια που βρίσκετε την ομοιότητα με το δυστύχημα στην Γαλλία και την συμπεριφορά του Μακρόν; Στο δυστύχημα που προκλήθηκε λόγω ανθρώπινου λάθους από υπερβολική ταχύτητα; 

Αυτά που συνέβησαν εδώ είναι ντροπή για το ανθρώπινο γένος. Για όποιον έχει στοιχειώδη συνείδηση και αξιοπρέπεια. Έχει δηλαδή εξελιχθεί. 

Τι σας λέω τώρα… Δεν σας ενόχλησε όμως τίποτα από όλα αυτά! Δεν μας εκπλήσσει. 

Προφανώς έχουμε διαφορετική άποψη για την λογική, την «δικαιοσύνη», την ηθική αλλά και για την «δημοκρατία». 

Η δική σας οπτική γωνία είναι απ’ την πλευρά των βολεμένων, η δίκη μας είναι από την πλευρά του δικαίου και της αλήθειας. 

Στην χώρα όπου κανένα μα κανένα έγκλημα, ανεξάρτητα αν υπάρχουν νεκροί και πόσοι, δεν αποδίδονται οι ευθύνες στους υπεύθυνους και εσείς θα έπρεπε να είχατε προβληματιστεί και αντιδράσει. 

Θεωρείτε εντελώς τυχαίο να υπάρχει πλήρης ατιμωρησία και οι μισοί υπεύθυνοι να αθωώνονται ενώ οι υπόλοιποι να εξελίσσονται επαγγελματικά. 

Τίποτα δεν συμβαίνει όμως τυχαία στα εγκλήματα. 

Διαφθορά ονομάζεται 

Γνωρίζετε ότι είμαστε η δεύτερη πιο διεφθαρμένη χώρα της Ευρώπης; 

Αυτό γιατί δεν σας έχει εξοργίσει όπως εμάς;; Όπως κάθε Έλληνα; 

Δεν γνωρίζετε τον κίνδυνο που ελλοχεύει για την “δημοκρατία” όταν η Ανώτατη η Δικαστική εξουσία διορίζεται από την κυβέρνηση; 

Στην Ελλάδα από το νούμερο 17 στην ιεραρχία, η κα Αδειλινη εκτοξεύτηκε ως πρώτη επιλογή. 

Προφανώς στην “δικαιοσύνη” που εσείς αναφέρεστε δεν μετράνε η ηθικότητα, οι γνώσεις, η εμπειρία αλλά η διάθεση για τυφλή υπακοή, οι περιορισμένες ικανότητες, ο χαμηλός ουδός ηθικής και ενσυναίσθησης σε συνδυασμό με την υπέρμετρη φιλοδοξία. 

Μετά λοιπόν το χθεσινό μάθημα προς εμάς, μάθετε και εσείς τούτο. 

Έχει αποκαλυφθεί πλήρως η ανεπάρκεια της “δικαιοσύνης” και του συστήματος που υπηρετείτε και εκπροσωπείτε. 

Η ανεπάρκεια των πολιτικών εν γένει αλλά και όλων των δήθεν δημοκρατικών μηχανισμών που ισχύουν όπως αυτός της εξεταστικής επιτροπής. 

Μιας επιτροπής που εμπιστεύονται μόνο οι ένοχοι καθώς αποτελεί τη μοναδική ελπίδα να ξελασπώσουν… Αρκετά. 

Έχουμε βαρεθεί να ακούμε παραπλανητικά αφηγήματα από εντεταλμένους “δημοσιογράφους”. 

Η προάσπιση των αξιών που διέπουν ένα Κράτος Δικαίου θα έπρεπε να είναι ο πυρήνας της ενασχόλησης σας και να είστε δίπλα στα θύματα. 

Αντ’αυτού καθοδηγούμενοι από το σύστημα χαρακτηρίζετε τα θέματα δικαιοσύνης για τα οποία διαμαρτυρόμαστε ως κινήσεις αντιπολίτευσης για να βοηθήσετε την κυβέρνηση να κρυφτεί από τις ευθύνες της και να μειώσετε την σημασία των όσων τραγικών συμβαίνουν γύρω μας. 

Πλέον η ανοχή μας τερμάτισε για οποιοδήποτε τολμάει να τα βάζει με τα θύματα -ΓΙΑΤΙ ΕΜΕΙΣ ΤΑ ΘΥΜΑΤΑ ΕΚΠΡΟΣΩΠΟΥΜΕ- 

Οι λέξεις ΣΥΓΓΕΝΕΙΣ και αντιπολίτευση στην ίδια πρόταση όπως πρώτοειπώθηκε από τον Πρωθυπουργό προεκλογικά , αποδεικνύει την χαμηλή ηθική σας και την δουλοπρέπεια που σας διακατέχει. 

Εν κατακλείδι, μαθήματα λογικής, νομικής και ηθικής από έναν δημοσιογράφο πού σταθερά υπερασπίζεται συγκεκριμένο πολιτικό χώρο είναι άκυρα επειδή στερούνται της απαραίτητης δημοσιογραφικής αμεροληψίας. 

Χάρισμα που δεν είχατε και ούτε θα αποκτήσετε». 


Μαρία Καρυστιανού



Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου

του ΜΠΕΤΣΗ  ΟΡΦΕΑ 

Ενώ οι φλέγουσες εστίες διεθνών πολεμικών συγκρούσεων βρίσκονται αλλού, προκαλεί ενδιαφέρον η σχεδόν τετραήμερη περιοδεία στην περιοχή της Βαλκανικής του διευθυντή της CIA Γουίλιαμ Μπερνς. Ο αναπληρωτής γενικός γραμματέας για ζητήματα Πολιτικής και Πολιτικών Ασφάλειας του ΝΑΤΟ Μπορίς Ρουγκ ακολούθησε σχεδόν την ίδια διαδρομή αλλά και την ατζέντα συναντήσεων με αξιωματούχους των χωρών της περιοχής και στρατιωτικούς των δυνάμεων που η Συμμαχία διατηρεί εκεί.

Η περιοχή λόγω της ιστορικής σχέσης και πολλαπλής επιρροής της Ρωσίας στους λαούς της, φαίνεται να σχετίζεται με τον πόλεμο στην Ουκρανία. Η Κίνα διατηρεί επίσης τα δικά της ερείσματα έχοντας λάβει σαφή θέση στο ζήτημα του Κοσόβου υπέρ της Σερβίας. Η παρουσία μουσουλμανικών πληθυσμών σε όλες σχεδόν τις χώρες των Βαλκανίων τις καθιστά άμεσα σχετιζόμενες και με το δεύτερο πεδίο σύγκρουσης, της Μέσης Ανατολής. Πριν από τρεις δεκαετίες σε Βοσνία-Ερζεγοβίνη, Κόσοβο και Αλβανία, υπήρξε παρουσία τζιχαντιστών σε συγκρούσεις που έλαβαν χώρα μετά τη διάλυση της Γιουγκοσλαβίας, ενώ στην Αλβανία έχουν βρει καταφύγιο οι Ιρανοί μουτζαχεντίν. Υπάρχει, λοιπόν, ενδιαφέρον για τον αρχηγό της CIA.

Ενώ για το περιεχόμενο των συνομιλιών του αξιωματούχου της Βορειοατλαντικής Συμμαχίας υπάρχουν δημοσιογραφικές αναφορές, για τα όσα διεμήνυσε ο διευθυντής της CIA μπορούν να γίνουν μόνο εικασίες, λαμβάνοντας υπόψη τις εστίες έντασης στην περιοχή και το πρόγραμμα επαφών του. Ο κ. Μπερνς είχε πρώτο του σταθμό το Σαράγεβο και δεύτερο τη Μπάνια Λούκα (πρωτεύουσα του σερβοβοσνιακού κρατιδίου), με επόμενους σταθμούς το Βελιγράδι και την Πρίστινα.



Οι εν εξελίξει εντάσεις στην περιοχή αφορούν στην αποφασιστικότητα του προέδρου των Σερβοβοσνίων, ο οποίος διατηρεί σχέσεις με το Κρεμλίνο, να προχωρήσει σε απόσχιση από την ενιαία κρατική οντότητα της Βοσνίας-Ερζεγοβίνης όπως αυτή κατοχυρώνεται από τη Συμφωνία του Ντέιτον της δεκαετίας του 1990. Η Σερβία είναι πάλι σε εσωτερική αναστάτωση, αυτή τη φορά με αφορμή κινητοποιήσεις της αντιπολίτευσης κατά της πρόθεση των κρατικών αρχών να προχωρήσουν σε εκμετάλλευση των κοιτασμάτων λιθίου. Η κυβέρνηση χαρακτηρίζει τις αντιπολιτευτικές αντιδράσεις “έγχρωμη επανάσταση” που –όπως λέει– έχουν στόχο την πολιτική αποσταθεροποίηση.


Μπελάδες και στο Κόσοβο

Στο Κόσοβο, η αλβανική κυβέρνηση του Αλμπίν Κούρτι εμφανίζεται αποφασισμένη να προχωρήσει σε οριστικό άνοιγμα της γέφυρας επί του ποταμού Ίμπαρ στη Μιτρόβιτσα. Ωστόσο, η σερβική κοινότητα της περιοχής θεωρεί “κόκκινη γραμμή” μία τέτοια κίνηση και ζητάει εγγύηση για την προστασία της γέφυρας από ενδεχόμενη βίαιη προσβολή της από την αλβανική πλευρά. Τα Μίντια και πολιτικοί αναλυτές στην περιοχή υποθέτουν ότι αυτά ήταν τα θέματα στα οποία ο Αμερικανός αξιωματούχος εστίασε το ενδιαφέρον του, με σκοπό να υπογραμμίσει ότι τα Δυτικά Βαλκάνια βρίσκεται παρακολουθούνται προσεκτικά από τις ΗΠΑ, με σκοπό να αναχαιτιστεί κάθε προσπάθεια παρέμβασης της Μόσχας και του Πεκίνου για αύξηση της πολιτικής επιρροής τους.

Αυτά τα μηνύματα ενδεχομένως να μεταφέρονται και με άλλους τρόπους. Προ ημερών, άλλοι Αμερικανοί αξιωματούχοι είχαν αφήσει να εννοηθεί για τον ηγέτη των Σερβοβοσνίων Μίλοραντ Ντόντικ ότι γνωρίζουν που έχει τα περιουσιακά του στοιχεία και ότι θα τα δεσμεύσουν. Παράλληλα, ο αναπληρωτής γραμματέας του ΝΑΤΟ διαμήνυσε στον Πρόεδρο της Σερβίας Αλεξάνταρ Βούτσιτς ότι η Συμμαχία αναμένει έμπρακτες αποδείξεις σε ό,τι αφορά την ασφάλεια των νατοϊκών δυνάμεων στο Κόσοβο. Συγκεκριμένα αναφέρθηκε ότι στις Βρυξέλλες αναμένουν επιπρόσθετα στοιχεία και ανάλογες ενέργειες για πρόσωπα που είχαν αναμιχθεί σε ένοπλο επεισόδιο την περασμένη άνοιξη στη Μονή της Μπάντσκα, στη διοικητική μεθοριακή γραμμή Σερβίας-Κοσόβου.

Ωστόσο, έχει ενδιαφέρον να αναφερθεί ότι οι Αμερικανοί διπλωμάτες στην Πρίστινα αλλά και ο εκπρόσωπος του Στέιτ Ντιπάρτμεντ έχουν διαμηνύσει στον πρωθυπουργό του Κοσόβου ότι δεν συναινούν με την απόφασή του για άνοιγμα της γέφυρας του Ίμπαρ και κατά συνέπεια με την επέκταση του ελέγχου της κυβέρνησής του στη Βόρεια Μιτρόβιτσα. Ο Κούρτι προσήλθε στη συνάντηση με τον διευθυντή της CIA Μπερνς, επιστρέφοντας από το συνέδριο των Δημοκρατών στις ΗΠΑ, όπου είχε συνάντηση με την αντιπρόεδρο και υποψήφια πρόεδρο Κάμαλα Χάρις. Εάν άλλαξε άποψη για τη γέφυρα θα φανεί προσεχώς.
Στο μενού και η ισλαμική τρομοκρατία

Ενώ τα Μίντια της περιοχής συνδέουν την περιοδεία Μπέρνς με τον πόλεμο στην Ουκρανία και την ρωσική επιρροή στα Δυτικά Βαλκάνια, ορισμένοι δεν αποκλείουν η περιοδεία του να αφορά παραλλήλως και στην ισλαμική τρομοκρατία, αλλά και σε ενδεχόμενες ενέργειες της Τεχεράνης. Ας αναφερθεί ότι πρόσφατα αναβλήθηκε προγραμματισμένη συναυλία της Τέιλορ Σουίφτ στη Βιέννη μετά από σήμα των υπηρεσιών ασφάλειας για επίθεση που θα πραγματοποιούσε νεαρός Αλβανός από το Γκοστιβάρ των Σκοπίων που είχε ασπασθεί απόψεις του ISIS. Είχε μάλιστα συνεργούς ομοεθνείς του που αναζητούνται.

Οι γερμανικές αρχές, εξάλλου, έχουν επικηρύξει ιμάμη από την Πρίστινα –πολιτογραφημένο Γερμανό– ο οποίος συνεχάρη στο πρόσφατο παρελθόν τον αφγανικής καταγωγής δράστη της δολοφονίας Γερμανού αστυνομικού, και παρότρυνε στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης τους νέους να τον μιμηθούν! Οι αρχές της Σερβίας, μάλιστα, προειδοποιούν για αυξημένη δραστηριότητα ακραίων ισλαμιστών. Σε δύο περιπτώσεις αναφέρθηκαν αστυνομικές επιχειρήσεις κατά ατόμων που προετοίμαζαν τρομοκρατικά πλήγματα. Περιττό να αναφερθεί ότι στη Βοσνία-Ερζεγοβίνη αποτελεί κοινό μυστικό το γεγονός ότι μουσουλμανικές οργανώσεις έχουν ρόλο στα πράγματα και απολαμβάνουν ειδικό καθεστώς.

Ο Γερμανός καγκελάριος Σολτς και ο πρόεδρος της Γαλλίας Μακρόν έχουν αναφερθεί δημοσίως στο θέμα των Βαλκανίων και έχουν προειδοποιήσει εμμέσως για τον ρόλο του τουρκικού Ισλάμ που με κρατική μέριμνα και χρηματοδότηση, χειραγωγεί μουσουλμανικές κοινότητες στις βαλκανικές χώρες. Αυτό γίνεται με πολιτικές στοχεύσεις, οι οποίες απέχουν πολύ από τις διακηρύξεις της Άγκυρας για περιφερειακή ασφάλεια και σταθερότητα.






Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου

της Φωτεινής Μαστρογιάννη

Ζούμε στην εποχή της εικόνας και ο τρόπος που τη διαχειριζόμαστε, ειδικά με την κυριαρχία των ψηφιακών μέσων, είναι πολύ σημαντικός.

Η διαχείριση της εικόνας μας επηρεάζει στις προσωπικές μας σχέσεις αλλά και στις επαγγελματικές. Ειδικά στις επαγγελματικές μπορεί να επηρεάσει τον τρόπο λήψης οικονομικών αποφάσεων.

Εμπνευστής της Θεωρίας Διαχείρισης της Εικόνας είναι ο Ιρβινγκ Γκόφμαν (1959) ο οποίος υποστήριξε ότι οι πράξεις και η εμφάνιση μας προδίδουν τις προθέσεις μας. Κάποιες φορές εν γνώσει μας ή ακόμα και αθέλητα προσπαθούμε να δημιουργήσουμε συγκεκριμένες εντυπώσεις στους άλλους προκειμένου να τους επηρεάσουμε για να επιτύχουμε τους στόχους μας. Συνεπώς, ο τρόπος που διαχειριζόμαστε την εικόνα μας είναι ιδιαίτερα σημαντικός και για έναν επιπλέον λόγο. Εάν γνωρίζουμε τους τρόπους που επώνυμοι και μη διαχειρίζονται την εικόνα τους τότε μπορούμε να αποφύγουμε να πέσουμε θύματα χειραγώγησης.

Ο Γκόφμαν υποστήριξε ότι η ζωή μας είναι ένα θέατρο όπου είμαστε ταυτόχρονα οι ηθοποιοί και το κοινό. Ο εξωτερικός εαυτός μας είναι αυτός που δείχνουμε στους άλλους, αυτός που είναι πάνω στη σκηνή ενώ ο εσωτερικός εαυτός μας είναι πιο χαλαρός και αυθεντικός, είναι στα παρασκήνια και τον δείχνουμε στην οικογένεια και στους φίλους μας.

Ο Σίιμπακ (Siibak, 2009) χρησιμοποίησε τη θεωρία της αυτο-ασυμφωνίας σύμφωνα με την οποία τα άτομα έχουν:

Τον Πραγματικό Εαυτό που είναι η αντίληψη του ατόμου για τα χαρακτηριστικά που θεωρεί ότι διαθέτει.

Τον Ιδανικό Εαυτό που είναι η αντίληψη του ατόμου για τα χαρακτηριστικά που θεωρεί ότι οι άλλοι επιθυμούν από αυτόν να έχει και τέλος έχουμε τον Εαυτό Πρέπει που είναι η αντίληψη του ατόμου για τα χαρακτηριστικά που πρέπει να διαθέτει. Ο Εαυτός Πρέπει είναι αυτός που χρησιμοποιείται στη διαχείριση της εικόνας και των εντυπώσεων γιατί τα άτομα παρουσιάζουν τα χαρακτηριστικά που πιστεύουν ότι πρέπει να έχουν σε δεδομένες κοινωνικές καταστάσεις.

Οι διαστάσεις του εαυτού είναι: η φυσική διάσταση δηλαδή πως το άτομο αξιολογεί την εμφάνιση του, η ψυχολογική που είναι η αξιολόγηση από το άτομο της προσωπικότητας του, η διανοητική που είναι η αξιολόγηση της ευφυΐας του, η διάσταση των δεξιοτήτων δηλαδή πως το άτομο αξιολογεί τις κοινωνικές και τεχνικές δεξιότητες του, η ηθική διάσταση που αφορά την αξιολόγηση των αρχών και αξιών του και τέλος, η σεξουαλική δηλαδή πως το άτομο αισθάνεται ότι ταιριάζει με τους κανόνες της κοινωνίας σχετικά με το αντρικό και γυναικείο φύλο.

Οι πράξεις μας δεν είναι μόνο αυτές που δημιουργούν εντυπώσεις αλλά και οι άνθρωποι με τους οποίους είμαστε μαζί και οι ομάδες με τις οποίες σχετιζόμαστε όπως ορίζει σχετικά και η θεωρία της κοινωνικής ταυτότητας.

Επιλέγουμε να ενταχθούμε σε συγκεκριμένες ομάδες για να στείλουμε το μήνυμα μίας συγκεκριμένης εικόνας και έτσι να γίνουμε αποδεκτοί στις ομάδες αυτές. Εάν επιλέγουμε να γίνουμε μέλη των φιλάθλων μίας ποδοσφαιρικής ομάδας το κάνουμε για να γίνουμε αποδεκτοί από τους άλλους φιλάθλους και εκπέμπουμε έτσι μία συγκεκριμένη εικόνα προς τους άλλους.

Για να δημιουργήσουμε εντυπώσεις χρησιμοποιούμε τεχνικές. Μία από αυτές είναι να κολακεύουμε τους άλλους ή να συμφωνούμε μαζί τους προκειμένου να γίνουμε αρεστοί (απόκτηση εύνοιας) . Μία τέτοια συμπεριφορά μπορεί να είναι χειριστική εάν την χρησιμοποιούμε για να επιτύχουμε συγκεκριμένους σκοπούς ή αυθεντική εάν όντως πιστεύουμε αυτά που λέμε και έχουμε ως στόχο τη δημιουργία φιλικών σχέσεων με τους άλλους.

Κάποιες φορές, οι άνθρωποι χρησιμοποιούν τον εκφοβισμό προκειμένου να επιβάλλουν τις απόψεις τους ενώ κάποιες άλλες φορές μπορεί να αποκαλύπτουν τις αδυναμίες τους, να εμφανίζονται αδύναμοι και αβοήθητοι προκειμένου να προκαλέσουν τον οίκτο και έτσι να λάβουν βοήθεια από τους άλλους.

Η διεκδικητικότητα είναι άλλη μία τεχνική δημιουργίας εντυπώσεων. Με τη διεκδικητικότητα θέτουμε όρια με ήρεμο τρόπο και λέμε τη γνώμη μας χωρίς φόβο διατηρώντας οπτική επαφή και ακούγοντας προσεκτικά. Μερικές φορές μπορεί να περιλαμβάνει την αυτό-προώθηση και την εξιστόρηση προσωπικών ιστοριών. Αυτή η τεχνική χρησιμοποιείται όταν οι άνθρωποι θέλουν να δείξουν ότι έχουν αυτοπεποίθηση και μπορούν να ηγηθούν μίας κατάστασης.

Άλλη μία τεχνική είναι η αυτο- παρακολούθηση δηλαδή ο τρόπος που χρησιμοποιεί κάποιος για να ελέγξει το πως παρουσιάζεται στους άλλους . Η αυτο-παρακολούθηση προϋποθέτει υψηλά επίπεδα αυτορρύθμισης των συναισθημάτων (δηλαδή να μπορώ εκούσια να διαχειρίζομαι τα συναισθήματα μου) και συναισθηματικής νοημοσύνης προκειμένου κάποιος να μπορεί να «διαβάζει» την κατάσταση και να προσαρμόζεται αντίστοιχα για να επιτύχει τους σκοπούς του.

Η αυτοπαρουσίαση αποτελεί άλλη μία τεχνική και αφορά τον τρόπο που παρουσιαζόμαστε στους άλλους εκπέμποντας μηνύματα τα οποία μπορεί να είναι εκούσια ενώ η αυτοπροώθηση αφορά το πως παρουσιάζουμε τις δεξιότητες και τα προσόντα μας προκειμένου να φανούμε ικανοί. Τέλος ο παραδειγματισμός είναι η συμπεριφορά όπου εμφανιζόμαστε ως το «παράδειγμα» δηλαδή εμφανιζόμαστε ως αφοσιωμένοι σε αυτό που κάνουμε και είμαστε πρότυπα συμπεριφοράς.

Υπάρχουν όμως και άλλες δύο τεχνικές. Η μία είναι όταν οι άνθρωποι προσπαθούν να βελτιώσουν τη δημόσια εικόνα τους όχι με άμεσο τρόπο αλλά με έμμεσο προωθώντας τις πολλές φορές ασήμαντες σχέσεις τους με κάποιον άλλον που διαθέτει θετικά χαρακτηριστικά. Αυτή η τεχνική εξηγεί σε μεγάλο βαθμό την προσπάθεια πολλών ανθρώπων να φωτογραφίζονται με «επώνυμους».

Η άλλη τεχνική είναι το να προσπαθούμε να τονίσουμε τα αρνητικά στοιχεία αυτών με τους οποίους συνδεόμαστε με αρνητικό τρόπο. Για παράδειγμα, σε ένα επαγγελματικό περιβάλλον να τονίσουμε τα αρνητικά χαρακτηριστικά του ανταγωνιστή μας.

Οι θετικές τακτικές διαχείρισης της εικόνας είναι η απόκτηση εύνοιας, η αυτο-προώθηση και ο παραδειγματισμός. Οι άνθρωποι που χρησιμοποιούν αυτές τις τακτικές γίνονται πιο αρεστοί στους άλλους σε σχέση με αυτούς που χρησιμοποιούν όλα τα είδη τεχνικών δημιουργίας εντυπώσεων. Οι γυναίκες είναι λιγότερο επιθετικές στη χρήση τεχνικών δημιουργίας εντυπώσεων και ως εκ τούτου, χρησιμοποιούν τις θετικές πιθανόν γιατί τα πρότυπα για τη γυναικεία συμπεριφορά αποθαρρύνουν τη χρήση επιθετικής συμπεριφοράς.

Ποιοι είναι όμως οι παράγοντες που επηρεάζουν τη διαχείριση των εντυπώσεων;

Βασικός παράγοντας είναι η αυτοεκτίμηση – ένα άτομο με χαμηλή αυτοεκτίμηση μπορεί να φαίνεται επιφυλακτικό και «κλειστό» στους άλλους.

Άλλος παράγοντας είναι η εξωστρέφεια ή η εσωστρέφεια. Στο σημείο αυτό θα πρέπει να επισημανθεί ότι η εντύπωση που οι άνθρωποι θέλουν να δημιουργήσουν δεν επηρεάζεται μόνο από το κοινωνικό περιεχόμενο αλλά και από την αντίληψη που έχει κάποιος για τον εαυτό του. Ενώ θέλουμε οι άλλοι να μας δέχονται γι’αυτό που πραγματικά είμαστε ωστόσο η εικόνα που έχουμε για τον εαυτό μας μπορεί να δρα περιοριστικά στο είδος της εικόνας που θέλουμε να παρουσιάσουμε στους άλλους. Πέραν αυτού, οι άνθρωποι δημιουργούν εικόνες που σχετίζονται με τον επιθυμητό τους εαυτό. Πολλές φορές οι άνθρωποι επιλέγουν αληθινές πλευρές του εαυτού τους τις οποίες θεωρούν ότι ταιριάζουν με τις αξίες των ανθρώπων που τους ενδιαφέρουν και να αποκρύψουν πληροφορίες για τις οποίες θεωρούν ότι θα τις αξιολογήσουν αρνητικά οι άλλοι.

Οι κοινωνικοί ρόλοι και τα χαρακτηριστικά του κοινού επίσης καθορίζουν τη συμπεριφορά μας, για παράδειγμα, υιοθετούμε διαφορετική συμπεριφορά όταν είμαστε με τους φίλους μας και διαφορετική όταν είμαστε σε ένα επαγγελματικό περιβάλλον. Η εντύπωση που προσπαθούμε να δημιουργήσουμε επηρεάζεται από τους κανόνες που διέπουν τους διαφορετικούς κοινωνικούς ρόλους.

Τέλος, οι πολιτισμικοί παράγοντες επηρεάζουν τον τρόπο που παρουσιαζόμαστε στους άλλους και την εντύπωση που δίνουμε. Οι ατομικιστικές κουλτούρες δίνουν έμφαση στην αυτονομία και στην αυτοδυναμία ενώ οι κολλεκτιβιστικές δίνουν προτεραιότητα στις εκφράσεις που προάγουν την αρμονία της ομάδας.

Ενώ η διαχείριση της εικόνας μπορεί να βοηθήσει κάποιον να επιτύχει τους στόχους του ωστόσο μπορεί να δημιουργήσει γνωστική ασυμφωνία (δηλαδή η κατάσταση δυσφορίας που δημιουργείται όταν έχουμε δύο αντικρουόμενες απόψεις). Στην περίπτωση της εικόνας γνωστική ασυμφωνία είναι όταν η εικόνα που παρουσιάζουμε στους άλλους συγκρούεται με αυτό που είμαστε εμείς πραγματικά επηρεάζοντας, κατ’αυτό τον τρόπο, με αρνητικό τρόπο την ικανοποίηση που έχουμε από τη ζωή μας.

Σημαντικό είναι επίσης το είδος της εικόνας και πως αυτή διαμορφώνεται. Για παράδειγμα σύμφωνα με τη Θεωρία της Καλλιέργειας , οι άνθρωποι που παρακολουθούν τακτικά τα Μέσα Μαζικής Ενημέρωσης τείνουν να διαμορφώνουν μία διαστρεβλωμένη εικόνα για την πραγματικότητα, θεωρούν ότι η πραγματικότητα είναι αυτή που τους παρουσιάζεται από τα ΜΜΕ. Οι γυναίκες που παρακολουθούν συχνά τηλεόραση και συμμετέχουν ενεργά στα κοινωνικά μέσα μπορεί να θεωρούν ότι τα πρότυπα ομορφιάς είναι αυτά που τους παρουσιάζονται από τις φωτογραφίες που προβάλλονται από αυτά και ως εκ τούτου, να μην είναι ευχαριστημένες με την εικόνα τους.

Το πως παρουσιαζόμαστε στους άλλους και πως αυτό συσχετίζεται με φαινόμενα όπως η ηγεσία, η κοινωνική επιρροή, η επιθετικότητα, ο συμβιβασμός κτλ. έχει αποτελέσει αντικείμενο μελέτης για τους ψυχολόγους. Σύμφωνα με έρευνες, οι άνθρωποι βοηθούν περισσότερο τους άλλους όταν οι πράξεις τους θα δημοσιευτούν καθώς και όταν επιθυμούν να βελτιώσουν την κοινωνική τους εικόνα η οποία έχει δεχτεί πλήγμα.

Η μελέτη της εικόνας αποτελεί και αντικείμενο μελέτης της γνωστικής οικονομικής γιατί βοηθά στην κατανόηση του τρόπου που οι εικόνες διαμορφώνουν την ατομικότητα του ατόμου και επηρεάζουν τη λήψη αποφάσεων σε οικονομικά ζητήματα.



Φωτεινή Μαστρογιάννη


Ζούμε στην εποχή της εικόνας και ιδιαίτερα της κατασκευασμένης εικόνας. Η γνώση του πως η εικόνα διαμορφώνεται θα μας βοηθήσει να είμαστε πιο προσεκτικοί στα μηνύματα που εκπέμπουμε μέσω της εικόνας μας και κυρίως στα μηνύματα που δεχόμαστε. Κατ’αυτό τον τρόπο θα αποφύγουμε τη χειραγώγηση ενώ θα αποκτήσουμε πιο αυθεντικές σχέσεις.



Πηγές

Ελληνικές

Μεταξάς, Ν. (2020) Γνωστική Ασυμφωνία. Διαθέσιμο στο: https://www.psychology.gr/koinoniki-psychologia/3330-gnostiki-asumfonia.html

Μακρή – Μπότσαρη, Ε. Συναισθηματική Αυτορρύθμιση. Διαθέσιμο στο: https://eclass.prog.aspete.gr/modules/document/file.php/EPPAIK_ATH108/1.2%20%CE%9C%CE%B1%CE%B8.%CE%A3%CF%85%CE%BD%CE%B1%CE%B9%CF%83%CE%B8%CE%B7%CE%BC%CE%B1%CF%84%CE%B9%CE%BA%CE%AE%20%CE%91%CF%85%CF%84%CE%BF%CF%81%CF%8D%CE%B8%CE%BC%CE%B9%CF%83%CE%B7%29.pdf

Ξενόγλωσσες

Bolino, M.C. & Turnley, W.H. (2003). More than one way to make an impression: Exploring profiles of impression management. Journal of Management, 29(2), σελ. 141-160.

Gerbner, G. (1998). Cultivation Analysis: An overview. Mass Communication & Society, 1(3/4), σελ. 175-194.

Gofman, E. (1959) The presentation of self in everyday life, New York, NY: Anchor Books.

Higgins, E.T. (1987) Self-discrepancy: A theory relating self and affect. Psychological Review, 94, σελ. 319-340.

Leary, M. R.. Impression Management, Psychology of, in Smelser, N. J., & Baltes, P. B. (Eds.). (2001). International encyclopedia of the social & behavioral sciences (Vol. 11). Amsterdam: Elsevier.

Oltmann, S. (2014). N4 interpersonal relationships and social interaction. SlideShare. Διαθέσιμο στο: https://www.slideshare.net/suzaanoltmann/n4-interpersonal-relationships

Patalano, R. (2007) Images and Economic Behavior. Διαθέσιμο στο: https://www.researchgate.net/publication/24117586_Images_and_economic_behaviour

Pikone, I. (2015) Impression Management in Social Media. Διαθέσιμο στο: https://www.researchgate.net/profile/Ike-Picone/publication/314361839_Impression_Management_in_Social_Media/links/59ef8b9c0f7e9baeb26ac3f8/Impression-Management-in-Social-Media.pdf

Siibak, A. (2009). Constructing the Self through the Photo Selection—Visual Impression Management on Social Networking Websites. Cyberpsychology: Journal of Psychosocial Research on Cyberspace, 3, Article 1.
https://cyberpsychology.eu/article/view/4218



Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου

Η κυβέρνηση Μητσοτάκη συνεχίζει απτόητη το έργο καταστροφής της χώρας, σε κάθε επίπεδο.
Δελτίο Τύπου του ΕΠΑΜ

Ο Κ. Μητσοτάκης με το επιτελικό του κράτος διεκδικεί επάξια το αρνητικό ρεκόρ αποδασοποίησης της χώρας, καταστροφής περιουσιών, καλλιεργειών και ζωικού κεφαλαίου. Έχει καταφέρει, ήδη από πέρυσι, να καούν τόσα εκτάρια γης και δάσους, όσα δεν είχαν καεί όλα τα προηγούμενα 50 χρόνια μαζί, εφαρμόζοντας, στην κυριολεξία πλέον, την τακτική καμένης γης στην πράξη. Φέτος δε, είναι η πρώτη φορά που οι φωτιές δεν κατακαίουν μόνο δάση, αλλά εισέβαλαν στον αστικό ιστό της πρωτεύουσας!
Ο κίνδυνος να κατακαεί η Αθήνα προστίθεται στα θλιβερά επιτεύγματα της διακυβέρνησης του Κ. Μητσοτάκη.
Και ο λαός, κάθε χρόνο, απλά παρακολουθεί τα τραγικά επεισόδια και μετρά τις πληγές του.

Το καταστροφικό αυτό έργο δεν είναι αποτέλεσμα ανικανότητας, ή μόνο αυτό. Είναι αποτέλεσμα συγκεκριμένων πολιτικών επιλογών που επιδιώκουν τη μετατροπή του συνόλου της ελεύθερης γης, δια μέσου της «δημιουργικής καταστροφής», σε προϊόν διεθνούς χρηματιστικής απάτης και αγυρτείας. Σε Ελ Ντοράντο της υπερεθνικής κερδοσκοπίας με γη και ακίνητα. Είναι ένα από τα αντίτιμα που καλείται να πληρώσει η χρεοκοπημένη Ελλάδα προς όφελος των δανειστών της, μέχρι να παραδοθεί ολόκληρη, σε ιδιωτικά συμφέροντα.
Αποδιοργάνωση και υποστελέχωση του πυροσβεστικού σώματος.
Απαξίωση και κανιβαλισμός των αεροσκαφών πυρόσβεσης της πολεμικής αεροπορίας.
Ξεπούλημα και ιδιωτικοποίηση των μέσων συντήρησής τους και μάλιστα με καθεστώς μειωμένης ευθύνης. Εργολαβίες πτητικών πυροσβεστικών μέσων με απευθείας αναθέσεις αμφίβολης νομιμότητας, που λειτουργούν ως καρτέλ της φωτιάς.
Πολιτική διασποράς των μέσων πυρόσβευσης, προς όφελος των ιδιωτών και των αμοιβών τους, που δυσχεραίνει ακόμα περισσότερο την αντιμετώπιση της κατάσβευσης.
Όλα αυτά παραπέμπουν σε μεθόδους που χρησιμοποιούνται σε εγκληματική οργάνωση, προκειμένου η παραγόμενη «δημιουργική καταστροφή» να προσελκύσει επενδυτικά και τραπεζικά κεφάλαια, στο όνομα κάθε αισχροκερδούς επένδυσης για ημετέρους, εγχώριους και ξένους.

Όσο υπάρχει η ανάγκη για εθνικό στρατηγικό σχεδιασμό για ουσιαστική αντιμετώπιση των πυρκαγιών και των φυσικών καταστροφών, άλλο τόσο υπάρχει η ανάγκη να απαλλαγούμε από το καθεστώς εκποίησης και Κατοχής της πατρίδας, που είναι πλέον ταυτισμένο με τον εξανδραποδισμό και την γενοκτονία του ελληνικού λαού.

Το ΕΠΑΜ στέκεται αλληλέγγυο στους πληγέντες της καταστροφικής πυρκαγιάς της βορειοανατολικής Αττικής, στον Όρβηλο Σερρών, στην Εύβοια, στην Κρήτη, στους μαχητές πυροσβέστες κι εθελοντές, που δεν διστάζουν να αντιμετωπίσουν την πύρινη λαίλαπα χωρίς την παραμικρή κρατική υποστήριξη.

Καλούμε, ακόμα μια φορά, τον ελληνικό λαό σε επαγρύπνηση.
Δεν θα υπάρξει Δικαιοσύνη εάν δεν ανατραπεί το παρακμιακό πολιτικό σύστημα και οι συνεργοί του.


Αθήνα, 13 Αυγούστου 2024
Το Γραφείο Τύπου του ΕΠΑΜ



Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου


Νομίζω ότι μια μεγάλη μερίδα του πληθυσμού, ιδιαίτερα στον δυτικό κόσμο, έχει ταυτίσει την ποιότητα ζωής με την υπερκατανάλωση. Αυτό το εισπράττουμε καθημερινά, ακούγεται παντού. Και είναι αυτό που οδηγεί σε αδιέξοδα και επικίνδυνους ατραπούς. Είναι ο σύγχρονος τρόπος ζωής με την αέναη οικονομική μεγέθυνση, την εμπορευματοποίηση των πάντων, την θεοποίηση του κέρδους και την συνεχή δημιουργία νέων αναγκών με γεωμετρικό τρόπο. Αυτό αντικειμενικά οδηγεί στην επόμενη φάση, στην εξάντληση των φυσικών πόρων, που εμπεριέχει και την εξαθλίωση και φτωχοποίηση των πολλών.

Κάνοντας μια παρένθεση, ας αναλογιστούμε πόσα φτηνιάρικα και άχρηστα «προϊόντα» μπαίνουν σε κάθε σπίτι καθημερινά∙ φτηνά «made in China», κυρίως μιας χρήσης, γιατί έτσι είναι κατασκευασμένα. Μπείτε σε ένα JUBO για να δείτε τα χιλιάδες χρυσοποίκιλτα του ενός ευρώ, που ξεμυαλίζουν τα παιδιά και γεμίζουν τα σπίτια με σκουπίδια. Αν αύριο αυτά πάρουν την όποια αξία, γίνουν πιο ακριβά, πόσα παιδιά θα αγοράσουν; Πόσα θα νιώσουν την αίσθηση της έλλειψης και της φτώχειας, αφού πρώτα μπήκαν στον κόσμο της φτηνής υπερκατανάλωσης και ένιωσαν «πλούσιοι»;

Μια «έξυπνη» στάση των σκεπτόμενων ενεργών πολιτών, μπροστά στα πιθανά αδιέξοδα του μέλλοντος, θα μπορούσε να είναι: να στραφούν όλες οι συνεπείς δυνάμεις της κοινωνίας στην ενεργοποίηση των μηχανισμών για την, όσο το δυνατόν, ΒΙΩΣΙΜΗ διαχείριση του παραγόμενου προϊόντος σε όφελος, αν όχι όλων, των περισσοτέρων. Αυτό φυσικά σημαίνει αλλαγή του τρόπου ζωής! αλλαγή του τρόπου παραγωγής και κατανάλωσης. Η αποφυγή με κάθε τρόπο της περαιτέρω εξαθλίωσης και φτωχοποίησης των μαζών.

Στόχος πρέπει να γίνει η διατήρηση με κάθε τρόπο του κοινωνικού κράτους αναδεικνύοντας το ρόλο της κοινωνικής αλληλεγγύης. Στόχος πρέπει να γίνει η σωστή κατανόηση της έννοιας «της ποιότητας ζωής», σε αντίθεση με την επιδίωξη ενός υψηλότερου οικονομικά επιπέδου ζωής, με την αέναη οικονομική μεγέθυνση και την «δυτικού τρόπου» υπερκατανάλωση. Στόχος πρέπει να γίνει η συνειδητοποίηση της διαφοράς του υψηλού και του μεγάλου από το μικρό, το ωραίο και την ποιότητα.

Υπάρχουν συνεπείς και υγιείς δυνάμεις στην κοινωνία, κυρίως στα κινήματα πολιτών, που μπορούν να «σπρώξουν» τα πράγματα με καταλυτικό τρόπο∙ και οι οποίες δυνάμεις κατακερματίζονται με τις τεχνητές πολώσεις και την καθαρότητα των αρχών και αντιλήψεων. Η προσέγγιση και η σύνθεση των επιμέρους απόψεων σε μια κοινή συνισταμένη, είναι όσο ποτέ επιβεβλημένη.

Λαμία, Αύγουστος 2024

Στέφανος Σταμέλλος



Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου

Του Δημήτρη Κωνσταντακόπουλου

Διαπιστώνουμε στην Ελλάδα, και όχι μόνο, μια συστηματική προσπάθεια υποβάθμισης της σημασίας της μεγάλης νίκης της γαλλικής Αριστεράς, αλλά και εξωραϊσμού της γαλλικής άκρας δεξιάς και γενικότερα του φασιστικού κινδύνου, είτε εμφανίζεται στην Ουκρανία με την πολιτοφυλακή του Αζώφ, είτε στην Ιταλία με τη θαυμάστρια του Μπενίτο Μουσολίνι Πρωθυπουργό της Ιταλίας Τζώρτζια Μελόνι.

Σε σχέση με τη Γαλλία θυμίζουμε ότι το βράδυ της 9ης Ιουνίου, οι πάντες προέβλεπαν νίκη της γαλλικής άκρας δεξιάς, που, για πολλούς αναλυτές, δεν είναι παρά καθαρά μια εκδοχή γαλλικού φασισμού. Την νίκη της άκρας δεξιάς προέβλεψαν όλες, δηλαδή και οι 27 δημοσκοπήσεις που έγιναν στη διάρκεια της προεκλογικής εκστρατείας.

Η κατάσταση ανατράπηκε γιατί μια κολοσσιαία αυθόρμητη, «επαναστατική» σχεδόν κινητοποίηση, αμέσως μόλις προκηρύχθηκαν οι εκλογές, ανάγκασε τα κόμματα της αριστεράς, «αυθεντικά» και μη, τα συνδικάτα και τα κοινωνικά κινήματα, να συγκροτήσουν εκλογικό συνασπισμό με την απειλή της εξαφάνισης αν δεν το έκαναν. Και την τελική νίκη στην Αριστερά δεν την έδωσε κάποιο καλπονοθευτικό σύστημα, την έδωσε η απάντηση στο βαθύτατα πολιτικό δίλημμα του δευτέρου γύρου των εκλογών: «Θέλετε να κυβερνήσει τη Γαλλία η ‘Ακρα Δεξιά;» στο οποίο ερώτημα, με δεδομένη τη χρεωκοπία Μακρόν, μόνο η Αριστερά μπορούσε να απαντήσει.

Υπάρχουν βέβαια και οι διάφορες αστέρες του σεχταρισμού, που οι ίδιοι δεν έχουν καταφέρει σχεδόν ποτέ κάποιο πολιτικά αξιόλογο αποτέλεσμα, αλλά που τους αρέσει να βρίσκουν όλα τα ελαττώματα, πραγματικά και φανταστικά, όλων των άλλων, αντλώντας τελικά δικαίωση από ένα είδος «επαλήθευσης δια της ήττας», για τους οποίους όλα αυτά δεν έχουν καμία σημασία, γιατί όλοι είναι πουλημένοι και δεν έχει καν νόημα να ασχολούμαστε με αυτούς. Κορυφαίο, κλασικό παράδειγμα, το αναφέραμε και θα το ξανααναφέρουμε, το «υπεραριστερό» Γερμανικό Κομμουνιστικό Κόμμα που έκανε ότι μπορούσε για να μην ενωθεί η εργατική τάξη της Γερμανίας κατά του Ναζισμού και συγκέντρωσε (με εντολή της Κομμουνιστικής Διεθνούς) όλη τη δύναμη πυρός του κατά της Σοσιαλδημοκρατίας, νομίζοντας ότι μετά τον Χίτλερ θα έρθει ο Τέλμαν. Δεν ήρθε όμως κανένας Τέλμαν μετά τον Χίτλερ, ήρθε ο Ναζισμός και ο Δεύτερος Παγκόσμιος Πόλεμος (*). ‘Οσο για τον ίδιο τον Τέλμαν πέθανε σε ένα στρατόπεδο συγκέντρωσης.

Φυσικά οι συνθήκες διαφέρουν και ως προς την ένταση των φαινομένων και ως προς το ότι δεν υπάρχει σήμερα στοιχειωδώς αυτόνομη αστική τάξη που να στηρίξει εθνικά φασιστικά πειράματα. Νεοφασιστικά καθεστώτα στην Ευρώπη θα εξελιχθούν το πιθανότερο σε δορυφόρους της Αμερικής αν κυριαρχήσει η ‘Ακρα Δεξιά του Τραμπ και του Ισραήλ.

Κατά τα άλλα όμως, η βασική εξίσωση του μεσοπολέμου ισχύει πλήρως σήμερα. Μια όλο και πιο βαθειά κρίση του καπιταλιστικού συστήματος ή θα βρει τελικά, στρατηγικά διέξοδο προς μία προοδευτική, δημοκρατική και σοσιαλιστική λύση, όπως έγινε στη Ρωσία μετά τον Α’ Παγκόσμιο Πόλεμο, ή θα βρει διέξοδο σε μια λύση Φασισμού και πολέμου, όπως συνέβη στη Γερμανία. Αν συμβεί το δεύτερο θα είναι πολύ δύσκολη, με τα όπλα, τις τεχνολογίες και τις παραγωγικές δυνάμεις που διαθέτουμε να επιβιώσει η ανθρωπότητα.

Αυτό είναι το πραγματικό δεδομένο όχι μιας μέρας, ενός μηνός ή ενός χρόνου, αλλά της ιστορικής περιόδου που μπήκαμε με τις πολλαπλές κρίσεις και τους πολέμους. Και γι’ αυτό η σύγκρουση που ξεκίνησε στη Γαλλία θα έχει πολύ μεγάλη σημασία για όλη την Ευρώπη.

Ξεκινήσαμε όμως να γράφουμε αυτό το άρθρο όχι τόσο για να συζητήσουμε σε βάθος την τωρινή γαλλική και ευρωπαϊκή δυναμική, που θα το κάνουμε με άλλη ευκαιρία, όσο για να μεταφέρουμε στους αναγνώστες μας τις σημαντικές δηλώσεις για θέματα εξωτερικής και διεθνούς πολιτικής που έκανε ο επικεφαλής της « Ανυπότακτης Γαλλίας», της σημαντικότερης συνιστώσας του «Νέου Λαϊκού Μετώπου» της Γαλλίας, ο Ζαν – Λυκ Μελανσόν, στη διάρκεια πρόσφατης συνέντευξης τύπου. Τις μεταφέρουμε γιατί δεν τις αναφέρει κανένα μέσο, ούτε και τα υποτιθέμενα «αριστερά» στην Ελλάδα, παρά την προφανή σημασία τους.

Αναφερόμενος στο θέμα της ειρήνευσης στην Ουκρανία ο Μελανσόν, επανέλαβε την αντίθεσή του προς τη ρωσική εισβολή, υπογράμμισε όμως ότι για την επίτευξη ειρήνης χρειάζονται εγγυήσεις αμοιβαίας ασφάλειας. Προσέθεσε επίσης ότι είναι απολύτως εναντίον της αποστολής στρατού στο έδαφος όπως και της παροχής στο Κίεβο όπλων μεγάλου βεληνεκούς.

Απαντώντας σε ερώτηση αν αυτό σημαίνει ότι αφήνουμε την Ουκρανία ανυπεράσπιστη ο Μελανσόν απήντησε ότι δεν συμφωνεί με την παροχή αεροσκαφών και πυραύλων με βεληνεκές 300 ή 500 χλμ., η Ουκρανία όμως θα μπορούσε να βοηθηθεί στην αντιαεροπορική άμυνα και την αποναρκοθέτηση.

Θυμίζουμε ότι ο Μελανσόν έχει μιλήσει κατ’ επανάληψη τους τελευταίους μήνες υπέρ της ανάγκης ειρηνικής, μέσω διαπραγματεύσεων και όχι πολεμικών επιχειρήσεων, λύσης του ουκρανικού.

Σε ερώτηση αναφορικά με την Ατλαντική Συμμαχία ο Μελανσόν τόνισε ότι το ΝΑΤΟ είναι φορέας μιας λογικής πολέμου, προσθέτοντας ότι ο ίδιος επιλέγει μια λογική αφοπλισμού και ειρήνης. Αυτή η επιλογή, τόνισε, είναι μια πολιτική γραμμή, δεν είναι ένα όνειρο. «Αν ήμουν στα Ηλύσια θα έβγαινα από την ολοκληρωμένη στρατιωτική διοίκηση του ΝΑΤΟ με τρόπο σχεδιασμένο και οργανωμένο, ιδίως σε καιρούς κινδύνου γενικευμένου πολέμου», είπε χαρακτηριστικά, προδιαθέτοντας τη γραμμή με την οποία θα κατέβει πιθανώς στις επόμενες, αποφασιστικής σημασίας προεδρικές εκλογές.

Να σημειώσουμε στο σημείο αυτό ότι οι θέσεις αυτές είναι πιο προχωρημένες από αυτές της Λεπέν που, στην πορεία προς τις εκλογές, απέσυρε το μεγαλύτερο μέρος των θέσεών της για το ουκρανικό και για το ΝΑΤΟ, με τον εκλεκτό της Μπαρντελά να δηλώσει ότι δεν θα αφήσουν τον ρωσικό ιμπεριαλισμό να αρπάξει την Ουκρανία. Και, διατυπούμενες από τον ηγέτη της σημαντικότερης συνιστώσας του Λαϊκού Μετώπου μειώνουν κάπως τις αρνητικές εντυπώσεις από τις πρακτικά φιλο-ΝΑΤΟϊκές τοποθετήσεις άλλων αριστερών δυνάμεων, που βοήθησαν πρακτικά την άκρα δεξιά (‘Όπως και στον μεσοπόλεμο, η πολιτική των Σοσιαλδημοκρατών και Κομμουνιστών έστειλε πολλούς εργάτες στον Χίτλερ).

Κάθε άνθρωπος που έχει κουκούτσι μυαλό και δεν είναι αφόρητα κακεντρεχής, απόλυτος σεχταριστής ή φανατικά αντιαεριστερός (χωρίς όμως και να θέλει να το παραδεχτεί) καταλαβαίνει ότι αυτές οι θέσεις, σήμερα, εκφραζόμενες από τον αρχηγό της πρώτης σε έδρες πολιτικής δύναμης στη σημαντικότερη, μαζί με τη Γερμανία, χώρα της Ευρώπης, όπου μάλιστα επικρατεί κατά τα άλλα άνευ προηγουμένου νεομακαρθικό, ρωσοφοβικό και ολοκληρωτικό πνεύμα έχουν μεγάλη πολιτική σημασία.

Και γι’ αυτό εξάλλου εξαπολύθηκε κατά του Μελανσόν το ίδιο ιδεολογικό πογκρόμ με τις κατηγορίες περί αντισημητισμού που είχε εξαπολυθεί και κατά του Κόρμπιν.

Να προσθέσουμε στο σημείο αυτό ότι ο Μελανσόν και η «Ανυπότακτη Γαλλία» είναι μια από τις ελάχιστες πολιτικές δυνάμεις στην Ευρώπη που αντιτίθενται επίσης με τρόπο πολύ αποφασιστικό στη γενοκτονία στην Παλαιστίνη, σε αντίθεση με όλα σχεδόν τα υπόλοιπα κόμματα και ασφαλώς την άκρα δεξιά της Λεπέν που υποστηρίζουν πρακτικά, με ελάχιστες διαφοροποιήσεις για τα μάτια του κόσμου, τις φασιστικές μεθόδους του Νετανιάχου.

Με την επιμονή της Ανυπότακτης Γαλλίας η αναγνώριση της Παλαιστίνης είναι ένα από τα τρία μέτρα που θα λάβει μια κυβέρνηση της Αριστεράς, αν τελικά δεχθεί να τη διορίσει ο Πρόεδρος Μακρόν και δεν επιμείνει στην τακτική του «νομιμόφρονος πραξικοπήματος. (Τα άλλα δύο είναι η μείωση του ορίου συνταξιοδότησης στα 60 χρόνια και η αύξηση του κατώτερου μισθού στα 1600 ευρώ).

Αντίθετα, οι δυνάμεις της άκρας ή νέας δεξιάς στην Ευρώπη και στην Αμερική είναι φανατικοί οπαδοί και σύμμαχοι του Σιωνισμού και της υπό σιωνιστικό μανδύα επανεμφάνισης του Φασισμού.

Να προσθέσουμε τέλος, γιατί και αυτό έχει ασφαλώς τη σημασία του, ότι ο Μελανσόν επέκρινε και την προσβλητική και γελοία, τρανσέξουαλ παρωδία ενός από τα σπουδαιότερα καλλιτεχνικά έργα της ανθρωπότητας, του Μυστικού Δείπνου του Λεονάρντο Ντα Βίντσι κατά την τελετή έναρξης των Ολυμπιακών Αγώνων στο Παρίσι.

Γιατί είναι όλο και πιο σαφές ότι πίσω από την υποστήριξη μιας εξωφρενικής και ανορθολογικής τρανς ατζέντας, βρίσκονται οι δυνάμεις του Μεγάλου Κεφαλαίου και της Αμερικής που θέλουν αφενός να πλήξουν ισχυρές ταυτότητες όπως το φύλο, δυνάμεις αντίστασης στον παγκόσμιο Ολοκληρωτισμό του Χρήματος, που θέλει ανθρώπους από πλαστελίνη, και αφετέρου να προκαλέσουν πολέμους ταυτοτήτων, ώστε να μην μπορέσουν ποτέ να ενωθούν οι κοινωνίες εναντίον ενός καπιταλισμού που έχει πλέον περάσει στη φάση της καταστροφής του ανθρώπινου πολιτισμού.

(*) Βλ. σχετικά τα κείμενα του Λεόν Τρότσκι, Γερμανία: Ο φασισμός και το εργατικό κίνημα και Και τώρα;. ‘Εχουν εκδοθεί από την «Πρωτοποριακή Βιβλιοθήκη» και επανεκδοθεί από διάφορους άλλου εκδοτικούς οίκους. Είναι τα σημαντικότερα κείμενα για το φαινόμενο του Ναζισμού μαζί με τα έργα των Daniel Guerin, Βίλχελμ Ράιχ και ‘Εριχ Φρομ.




Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου

του Βασίλη Βιλιάρδου

Η Γουατεμάλα, στην κεντρική Αμερική, έχει πληθυσμό και έκταση περίπου όση η Ελλάδα. Μακροοικονομικά, είναι η χώρα των χιλίων θαυμάτων! Εμφανίζεται ως μια από τις πιο σταθερές και αναπτυσσόμενες οικονομίες της Κεντρικής και Νότιας Αμερικής. Ο πληθωρισμός της είναι ελάχιστος, η νομισματική της ισοτιμία συνεχώς σταθερή, η ανεργία βρίσκεται κάτω απ’ το 3% και οι εξαγωγές της ανθίζουν. 

Το ΔΝΤ επιτηρεί την οικονομική πορεία της χώρας, ήδη από τις αρχές της δεκαετίας του ’80. Σύμφωνα με τον εκπρόσωπο του, «Η Γουατεμάλα έχει κάνει ρεκόρ. Παρουσιάζει ένα ιστορικό συμμόρφωσης και εκπλήρωσης υποχρεώσεων ιδιαίτερα ικανοποιητικό. Έχει επιδείξει αξιέπαινη φορολογική πολιτική και έχει επιτύχει σε όλα τα επίπεδα με τον πιο ικανοποιητικό τρόπο!». Τα τελευταία χρόνια, η Γουατεμάλα εμφανίζει εντυπωσιακή οικονομική ανάπτυξη που θα ζήλευαν πολλές ανεπτυγμένες χώρες. Ο μέσος όρος αγγίζει το 4% - με εξαίρεση το 2020 της πανδημίας που το κάλυψε το 2021. 

Όμως, κάθε νόμισμα έχει δύο όψεις – οπότε κάποια άλλα στοιχεία έρχονται να μετριάσουν τον ενθουσιασμό. «Είμαστε η χώρα της Κ. Αμερικής με τον υψηλότερο δείκτη χρόνιου υποσιτισμού. Έχουμε περισσότερο από το μισό πληθυσμό μας να ζει σε συνθήκες φτώχειας, με λιγότερο από 2 δολάρια την ημέρα. Υπάρχουν τεράστιες ανισότητες και μεγάλες αντιφάσεις, που παρά τη μεγάλη παραγωγή πλούτου, και παρόλο που η χώρα μας είναι παραγωγός τροφίμων, το 49% των παιδιών μας κάτω των 5 ετών υφίστανται χρόνιο υποσιτισμό», σημειώνει ο συντονιστής του Κέντρου για τα Ανθρώπινα Δικαιώματα. 

Πράγματι, η Γουατεμάλα κατέχει μία από τις πρώτες θέσεις στον κόσμο σε ποσοστά χρόνιου παιδικού υποσιτισμού. Σύμφωνα με έρευνα που εξέδωσε η UNICEF το 2009, από τα 1.200 παιδιά που γεννιούνται καθημερινά, τα 599 παιδιά πρόκειται να ζήσουν υποσιτισμένα. Λόγω και του υποσιτισμού της μητέρας, 3 παιδιά θα πεθάνουν την πρώτη ημέρα της γέννησής τους, 6 πριν κλείσουν μια εβδομάδα ζωής, 4 πριν κλείσουν ένα μήνα, και 64 μωρά θα πεθάνουν πριν γίνουν 5 ετών. Ο χρόνιος παιδικός υποσιτισμός είναι η εθνική τραγωδία της Γουατεμάλα – μια σιωπηλή γενοκτονία που διεξάγεται υπό την ευημερία των αριθμών. 

«Έχουμε ένα τόσο μεγάλο ποσοστό υποσιτισμένων και την ίδια στιγμή έχουμε τη μεγαλύτερη συγκέντρωση πλούτου σε όλη την Κ. Αμερική. Σε αυτή την κατάσταση έφτασε η χώρα μας μετά τις συμφωνίες με το ΔΝΤ!», αναφέρει συνδικαλιστής της οργάνωσης αγροτών. 

Μέχρι το 1980, αν και τότε υπέφερε ακόμα τον αιματηρότερο εμφύλιο πόλεμο όλης της αμερικανικής ηπείρου, η Γουατεμάλα ήταν μια χώρα αυτάρκης σε παραγωγή τροφίμων. Το 1984, η αιμοσταγής δικτατορία προχώρησε σε συμφωνία με το ΔΝΤ, ξεκινώντας μια άγρια οικονομική πολιτική, η οποία συνεχίστηκε από όλες ανεξαιρέτως τις κυβερνήσεις, στρατιωτικές ή δημοκρατικές. 

Μέσα σε σκάνδαλα διαφθοράς για τα οποία ποτέ κανείς δεν τιμωρήθηκε, οι κρατικές επιχειρήσεις ιδιωτικοποιήθηκαν, οι φυσικοί πόροι πουλήθηκαν σε ξένες πολυεθνικές, το κράτος συρρικνώθηκε, οι μισθοί και τα εργασιακά δικαιώματα περικόπηκαν. Σήμερα, η χώρα παράγει μόνο το 50% των τροφίμων που χρειάζεται, και τα υπόλοιπα είναι εισαγόμενα. Εν τούτοις, υπολογίζεται ότι με τις εκτάσεις γης που έχει, η Γουατεμάλα θα μπορούσε να παράγει τρόφιμα για όλη την Κεντρική Αμερική! 

Στα νοσοκομεία, οι γονείς αγωνιούν για τη ζωή των παιδιών τους. «Τα λεφτά δε φτάνουν για να αγοράσεις τα απαραίτητα για τα παιδιά. Ούτε μια λίβρα ζάχαρη δε μπορείς να αγοράσεις. Υπάρχουν μέρες που σε πιάνει απόγνωση και θλίψη, γιατί δεν μπορείς να κάνεις τίποτα!», λέει η Μαρία, ενώ η Κωνσταντίνα συμπλήρωσε: «Η Κυβέρνηση στέλνει ανθρώπους να ζυγίσουν τα παιδιά, αλλά ποτέ δεν στέλνει κάτι για τα παιδιά. Έρχονται να τα ζυγίσουν, λένε ότι είναι υποσιτισμένα και ότι πρέπει να παχύνουν. Αλλά πώς θα παχύνουν, αφού δεν στέλνουν τίποτα; Στέλνουν μόνο ανθρώπους για να τα ζυγίσουν!». 

Ο σοσιαλδημοκράτης Πρόεδρος κέρδισε τις εκλογές το 2008, υποσχόμενος διατροφική ασφάλεια για τους φτωχούς. Το 2009 κήρυξε τη χώρα σε κατάσταση εκτάκτου ανάγκης, σε μια προσπάθεια να βρει διεθνή χρηματοδότηση, για να αντιμετωπίσει την επισιτιστική κρίση που πλήττει τη χώρα του. Επί των ημερών του, οι τιμές που ήδη είχαν εκτιναχθεί στα ύψη αυξήθηκαν και πάλι, αυτή τη φορά κατά 83%! Σχεδόν ο μισός πληθυσμός αποκλείστηκε από βασικά είδη τροφίμων. 

«Διαχρονικά, αυτό οφείλεται στις πολιτικές της υποτιθέμενης απελευθέρωσης του εμπορίου, γιατί τελικά δεν απελευθερώνεται. Δεν έχουμε καν ελεύθερη Αγορά! Στην πραγματικότητα αυτό που έχουμε είναι νομοθεσίες χωρίς τέλος, που ωφελούν τις μεγάλες εταιρίες κι αφήνουν σε μειονεκτική θέση τους μικροκαλλιεργητές!», επιχειρηματολογεί συνδικαλιστής αγρότης. Στη Γουατεμάλα, το 97% της παραγωγικής γης, βρίσκεται στα χέρια του 3% του πληθυσμού. Η κατοχή γης είναι άπιαστο όνειρο για το μεγαλύτερο – και φτωχότερο – τμήμα του πληθυσμού. 

Η Γουατεμάλα έχει γίνει σήμερα ο παράδεισος των ολιγοπωλίων. Μόνο ένας επιχειρηματικός όμιλος ελέγχει το 50% του σιταριού, ένας άλλος το 60% του ρυζιού, και ένας τρίτος το 80% του καλαμποκιού. Στα πιο εύφορα εδάφη δεν καλλιεργούνται πλέον τρόφιμα. Καλλιεργούνται μπανάνες, καφές, ζαχαροκάλαμα, καουτσούκ και βιοκαύσιμα, σε τεράστιες φυτείες που ανήκουν σε εταιρείες. Κι όπως λένε οι αγρότες πικρά: «Σήμερα στη Γουατεμάλα τα παραγωγικά εδάφη του Πολοτσίκ χρησιμοποιούνται για τον αφρικανικό φοίνικα. Ο αφρικανικός φοίνικας παράγει λάδι, που τελικά θα καταλήξει στο ντεπόζιτο των αυτοκινήτων και όχι στο στομάχι των φτωχών!».



Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου