Articles by "ΑΠΟΨΕΙΣ"

Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα ΑΠΟΨΕΙΣ. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων

Ακτιβιστής στις 0
«Γύρω σου κάτι παράξενοι, αλλόκοτοι άνθρωποι, όπου και να σταθείς, αλλόκοτοι άνθρωποι κι άμα ζήσεις μαζί τους δύο τρία χρόνια, σιγά σιγά, δίχως να το καταλάβεις γίνεσαι αλλόκοτος κι εσύ».
Αντον Τσέχωφ – Ο Θείος Βάνιας


της Φωτεινής Μαστρογιάννη

Σίγουρα ζούμε σε μία αλλόκοτη εποχή, μία εποχή μετάβασης σε κάτι άγνωστο. Η κοινωνία έχει γίνει και αυτή σε μεγάλο βαθμό αλλόκοτη, μία κοινωνία ψυχοπαθητική όπου η καταπίεση , η διαφθορά, ο ναρκισσισμός, η ακόλαστη βία και η συλλογική κοινωνική αναισθησία είναι οι νόρμες αλλά όχι μόνο. Η ασχήμια και η χυδαιότητα είναι και αυτές με τη σειρά τους, αναπόσπαστο στοιχείο της. Η ομορφιά είναι απειλή γιατί προάγει τον πολιτισμό και γεννά ελπίδα.

Σε αυτό το πλαίσιο δεν είναι τυχαίο ότι η έκθεση στην Εθνική Πινακοθήκη όπου ο βουλευτής κατέστρεψε τους άσχημους και βλάσφημους για την Ορθοδοξία πίνακες ζωγραφικής ονομάζονταν «Σαγήνη του Αλλόκοτου» . Ο καλλιτέχνης αφενός μέσω αυτών των πινάκων ήθελε να προκαλέσει την προσοχή και να ξεχωρίσει σε έναν κόσμο φλύαρο όπου το φαίνεσθαι είναι πιο σημαντικό από την ουσία και ίσως και να δηλώσει την κριτική του στην επικρατούσα θρησκεία αφετέρου χρησιμοποίησε την ασχήμια μέσω της βλασφημίας και όχι το κάλλος ως όχημα επιβολής. Η ασχήμια είναι αναπόσπαστο στοιχείο της χυδαιότητας που πάση θυσία πρέπει να επιβληθεί σε όλους. Άλλωστε όπως λέει ο Χοσέ Ορτέγα ι Γκασέτ «η μέτρια ψυχή, γνωρίζοντας ότι είναι μέτρια, έχει το θράσος να διεκδικεί τα δικαιώματα της μετριότητας και να τα επιβάλλει παντού».

Η κίνηση του βουλευτή από την άλλη, ήταν μία κίνηση εκρηκτικής αντίδρασης ενάντια στη βλασφημία. Θα μπορούσε όμως να υποστηριχθεί ότι ήταν μία πράξη αντίστασης, έστω και άκομψης, στην ασχήμια. Μία πράξη παράλογη για έναν βουλευτή που επιβεβαιώνει, κατά κάποιον τρόπο, τον Τερτυλλιανό παραφράζοντας τον από το «πιστεύω γιατί είναι παράλογο» σε «το κάνω επειδή είναι παράλογο» (facio quia absurdum). Το παράλογο λοιπόν ως αντίδραση στο αλλόκοτο και τα δύο συνθέτουν άλλο ένα κομμάτι της σύγχρονης ψυχοπαθητικής κοινωνίας.




Ο καλλιτέχνης προσπάθησε να προβάλλει και να προωθήσει το αλλόκοτο, το άσχημο και η φιλοξενία μίας έκθεσης που προωθεί την ασχήμια από έναν δημόσιο οργανισμό όπως είναι η Εθνική Βιβλιοθήκη έχει μεγάλη σημειολογική σημασία όπως άλλωστε και όλο το γεγονός.

Η ασχήμια λοιπόν γίνεται εργαλείο. Δεν είναι μόνο οικονομικό εργαλείο των εταιρειών που προσπαθούν να μας πείσουν ότι όλοι είμαστε άσχημοι και ανεπαρκείς γι’αυτό και χρειαζόμαστε διαρκείς αισθητικές βελτιώσεις (πλαστικές επεμβάσεις, φίλτρα) αλλά και γενετικές (βιοτεχνολογία και γενετικές τροποποιήσεις) προκειμένου να τελειοποιηθούμε αυξάνοντας τα κέρδη τους αλλά και πολιτικό και φιλοσοφικό. Ο άνθρωπος θεωρείται φύσει ατελής και μόνο η μετάβαση του στον Μετάνθρωπο θα τον τελειοποιήσει. Οι πίνακες που απεικονίζουν την Παναγία και τους Αγίους με αποκρουστική μορφή εκφράζουν αυτό το μήνυμα δηλαδή ότι ο άνθρωπος ως δημιούργημα του Θεού είναι ατελής και αποκρουστικός και αφού είναι κατ’εικόνα και καθ’ομοίωσιν του Θεού ο ίδιος ο Θεός είναι ατελής και αποκρουστικός άρα δεν αξίζει να Τον πιστεύουν όσοι θέλουν να είναι στο πνεύμα της εποχής και που θέλει να μας δείξει πόσο άσχημοι είμαστε, πόσο μικροί γι’αυτό και χρήζουμε βελτίωσης.

Προβάλλεται και προωθείται λοιπόν ένα διαρκές αίσθημα μειονεξίας που στους παροικούντες την Ιερουσαλήμ είναι γνωστό εργαλείο χειραγώγησης. Η ασχήμια λοιπόν ως εργαλείο χειραγώγησης και υποτίμησης. Άσχημοι άνθρωποι θα έχουν και άσχημη τέχνη, δεν μπορούν να περιμένουν άλλωστε κάτι καλύτερο. Οι άσχημοι άνθρωποι δεν θα πρέπει να έχουν ελπίδα, θα είναι μόνιμα κατώτεροι και υποτελείς. Η ελπίδα τους είναι να γίνουν όμορφοι μέσω τεχνητών βελτιώσεων και όχι μέσω της αναζήτησης της εσωτερικής ομορφιάς που προσφέρει η προσέγγιση με το Θείο. Ο άνθρωπος δεν θα πρέπει να έχει καμία ελπίδα γι’αυτό και θα πρέπει διαρκώς να τροφοδοτείται με ασχήμια και χυδαιότητα.

Ειδικά στην Ελλάδα, μία χώρα που ανέδειξε το κάλλος ως στοιχείου του πολιτισμού της, η προώθηση της ασχήμιας είναι μία ευθεία βολή εναντίον της εθνικής ταυτότητας. Δεν θα πρέπει να είναι «ωραίος σαν Ελληνας» αλλά άσχημος, κακότροπος και μίζερος άρα δεν θα είναι Έλληνας. Η ομορφιά της κλασικής και της βυζαντινής Ελλάδας πετάγεται στον κάλαθο των αχρήστων.



Η Αισθητική Επανάσταση στην οποία έχω αναφερθεί σε παλαιότερο κείμενο μου μπορεί να αποτελέσει μέρος της λύσης αλλά απαιτεί την ενεργή συμμετοχή μας. Είναι η στροφή προς το ωραίο και η χρήση της αισθητικής ως αντίδραση στην παρακμή, στην ανηθικότητα, στον μηδενισμό και στην κουλτούρα της ασχήμιας που μας επιβάλλει ο καταναλωτισμός.

Η αποφυγή της ασχήμιας είναι μία πράξη αντίστασης στο αλλόκοτο και διατήρησης της εθνικής μας ταυτότητας. Οσον αφορά την τέχνη μπορούμε να αγνοούμε «καλλιτέχνες» εργαλεία της εξουσίας της ασχήμιας και να ενισχύουμε αυτούς που είναι δημιουργικοί και προωθούν την ομορφιά. Ανήκουν και αυτοί στους σπάνιους διαβάτες δηλαδή στους διαβάτες που με το ήθος τους και την αντίδραση τους στην ψυχοπαθητική κοινωνία θα βοηθήσουν και όλους τους υπόλοιπους να ξεφύγουν από το τέλμα και να οδηγηθούμε όλοι μαζί στην Αναγέννηση που, εάν και δεν φαίνεται ακόμα, είναι προ των πυλών αρκεί αυτές τις πύλες να τις κρούσουμε με τη στάση μας.



Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου
Continue reading

Ακτιβιστής στις 0

Η Μαρία Καρυστιανού ως καλεσμένη πολίτης στη Νομική της Κομοτηνής μίλησε στο κεντρικό αμφιθέατρο της Νομικής Σχολής Κομοτηνής για το άρθρο 86 του Συντάγματος που αφορά τη (μη) «Δίωξη κατά μελών της Κυβέρνησης» κάνοντας λόγο για την απόλυτη διαφθορά.

Το θέμα της εκδήλωσης αφορούσε το Κράτος Δικαίου στην Ελλάδα.
Ομιλητές της εκδήλωσης εκτός της κας Καρυστιανού ήταν οι:
  • Τρύφων Τσάτσαρος, Πρόεδρος Δικηγορικού Συλλόγου Λάρισας
  • Νικόλαος Παπασπύρου, Αναπλ. Καθηγητής Συνταγματικού Δικαίου
  • Στέλιος Σταματόπουλος, Πρώην Αντιπρύτανης ΔΠΘ. Καθηγητής Νομικής ΔΠΘ και ο 
  • Δημήτριος Βερβεσός, Πρόεδρος Δικηγορικού Συλλόγου Αθηνών.


Η κα Καρυστιανού αποκάλεσε έκφραση της απόλυτης αδικίας και ανισότητας το άρθρο που κατοχυρώνει την ατιμωρησία των υπουργών και βουλευτών. Ένα άρθρο που «διαφοροποιεί τους πολίτες σε κατηγορίες» κάτι που είναι «η προσβολή της Δημοκρατίας».

Μίλησε για ένα άρθρο που μπορεί «να μετατρέψει τη Δημοκρατία σε ασυδοσία και μπορεί να διαταράξει την ομαλή λειτουργία ενός κράτους. Όταν δε γίνει χρόνιο η χώρα χάνει τις αξίες της, οι θεσμοί χάνουν το κύρος τους και έτσι παγιώνεται ένα καθεστώς απόλυτης διαφθοράς και διαπλοκής».

Με την ασυλία και την ατιμωρησία έχουμε βυθιστεί στη χρόνια διαφθορά και έχουμε παραδώσει τη λειτουργία του κράτους στο παρακράτος

«Δημοκρατία δεν νοείται όταν άρθρο του Συντάγματος εξασφαλίζει ατιμωρησία για τους πολιτικούς. Δημοκρατία δεν νοείται όταν όλοι οι πολίτες δεν είναι ίσοι απέναντι στους νόμους», τόνισε με νόημα και πρόσθεσε: «Με την ασυλία και την ατιμωρησία έχουμε βυθιστεί στη χρόνια διαφθορά και έχουμε παραδώσει τη λειτουργία του κράτους στο παρακράτος».

«Το αποτρόπαιο παζλ συμπληρώνεται λόγω της στενής συνεργασίας του κράτους με τη διορισμένη από την ίδια την κυβέρνηση, ηγεσία της Δικαοσύνης» για την οποία ανέφερε πως «θάβει την αλήθεια στο σκοτάδι». Αναφερόμενη ειδικότερα στο έγκλημα των Τεμπών, επισήμανε ότι «η στενή συνεργασία κράτους και Δικαιοσύνης στοχεύει στην καθολική ατιμωρησία των υψηλά ιστάμενων ενόχων…».

Η κυρία Καρυστιανού ανέφερε πως οι πολίτες απαιτούν την κατάργηση της υπουργικής ασυλίας στην επόμενη συνταγματική αναθεώρηση, αναφερόμενη φυσικά στον Νόμο Περί (μη) Ευθύνης υπουργών ο οποίος στηρίζεται ακριβώς στο άρθρο 86 του Συντάγματος. Ο Νόμος βέβαια μπορεί να καταργηθεί και με εφαρμοστικό νόμο.

Η Μαρία Καρυστιανού για τη σύμβαση 717 και την μη ολοκλήρωσή της

Αφού αρχικά μίλησε για τις χιλιάδες ανθρώπων που χρησιμοποιούσαν τον σιδηρόδρομο χωρίς μέτρα ασφαλείας και ρώτησε αρχικά ρητορικά: «Ποιος ευθύνεται για τη μη ολοκλήρωση της 717; Ο σταθμάρχης;» τονίζοντας ότι ο πρωθυπουργός «γνώριζε πολύ καλά» για τις παθογένειες στον σιδηρόδρομο.

«Ζητούσαν και λάμβαναν αδικαιολόγητες παρατάσεις εξυπηρετώντας συμφέροντα» τόνισε η ίδια αναφορικά με την μη ολοκλήρωση της «αμαρτωλής σύμβασης» 717 και στην συνέχεια αναφέρθηκε για την παράνομη ουσία που δημιούργησε την πυρόσφαιρα η οποία προκάλεσε την έκρηξη «που κατέκαψε ζωντανούς επιβάτες».

Ιδιαίτερη έμφαση έδωσε στο πόρισμα του ΕΟΔΑΣΑΑΜ, το οποίο χαρακτήρισε ως «χρυσοπληρωμένο» και «ευνοϊκό» προς τον πρωθυπουργό. Συγκεκριμένα, ανέφερε ότι δαπανήθηκαν 4,5 εκατομμύρια ευρώ για ένα πόρισμα που αποφεύγει να διερευνήσει σε βάθος κρίσιμα ζητήματα, όπως την ταυτότητα της εύφλεκτης ύλης που προκάλεσε την καταστροφική πυρόσφαιρα.


Το εν λόγω πόρισμα «μιλά για άγνωστη εύφλεκτη ύλη χωρίς να μπει στον κόπο να κάνει έρευνα όπως υποχρεούται για να βρει τι έκαψε τους άμοιρους επιβάτες».

«Τι ήταν αυτό που μετέφερε η εμπορική αμαξοστοιχία και δημιούργησε την τεράστια πυρόσφαιρα; Τι ήταν αυτό που μετέφερε η εμπορική αμαξοστοιχία και δόθηκαν οδηγίες να εξαφανιστούν τα βίντεο, (να εκδοθεί) πρωτόκολλο απομάκρυνσης χημικών και να πεταχτούν τα χώματα με βιολογικό υλικό, ώστε σε 3 μέρες να είναι όλα λαμπίκο».


Μίλησε ξεκάθαρα για την ατιμωρησία των πολιτικών προσώπων

Η Μαρία Καρυστιανού άφησε αιχμές άφησε και εναντίον του νέου Προέδρου της Δημοκρατίας για τον οποίο ανέφερε πως «έπρεπε να κατηγορηθεί για συγκάλυψη» και αντ’ αυτού τοποθετήθηκε ως νέος ΠτΔ.

Στάθηκε ακόμα στην Προανακριτική επιτροπή και στο γεγονός ότι «η κυβέρνηση επέλεξε από τους τουλάχιστον 10 υπόλογους πολιτικούς, των θαμμένων στη Βουλή δικογραφιών» να βάλει στο στόχαστρο μόνο τον κ. Τριαντόπουλο και μάλιστα με «κατηγορία – χάδι», υπογραμμίζοντας ότι ο «Βορίδης ανακοίνωσε ήδη το αποτέλεσμα της προσυμφωνημένης προανακριτικής παρωδίας».

Η κυρία Καρυστιανού ανέφερε πως οι πολίτες απαιτούν την κατάργηση της υπουργικής ασυλίας στην επόμενη συνταγματική αναθεώρηση, αναφερόμενη φυσικά στον Νόμο Περί (μη) Ευθύνης υπουργών ο οποίος στηρίζεται ακριβώς στο άρθρο 86 του Συντάγματος. Ο Νόμος βέβαια μπορεί να καταργηθεί και με εφαρμοστικό νόμο.


Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου
Continue reading

Ακτιβιστής στις 0

Πέρασαν το ένα εκατομμύριο στον πόλεμο της Ουκρανίας οι νεκροί και οι τραυματίες και από τις δύο πλευρές, σύμφωνα με εκτιμήσεις σ’ αυτά τα τρία χρόνια. Κάποιοι μιλάνε και για 7ψήφιο αριθμό νεκρών. Οι περισσότεροι από αυτούς νέοι άνθρωποι.
[https://www.youtube.com/watch?v=rGL6hHxgK74][https://www.naftemporiki.gr/kosmos/1771570/ena-ekatommyrio-nekroi-kai-traymaties-ston-polemo-tis-oykranias/]

Ένα από τα συνθήματα του Μάη του ’68 στη Γαλλία -για να θυμηθούμε λίγο τα νιάτα μας- ήταν το «Όχι στα σύνορα!» Και λέω εγώ τώρα: αν ρωτούσαμε έναν από τα θύματα αυτής της θηριωδίας τι θα έλεγε γι’ αυτό το σύνθημα, ίσως μας κοιτούσε με δυσπιστία. Ίσως να μας έλεγε ότι δεν πολεμά για τα σύνορα ως γεωγραφικές γραμμές, αλλά για το σπίτι του, την οικογένειά του, την ύπαρξή του. Ίσως να μας απαντούσε ότι τα σύνορα δεν είναι μια αφηρημένη έννοια γι’ αυτόν, αλλά το σημείο όπου αρχίζει και τελειώνει η ζωή του, το μέρος που θέλει να προστατεύσει ή να απελευθερώσει.

Ίσως όμως, αν είχε λίγο χρόνο να σκεφτεί, να αναρωτιόταν: Ποιος με στέλνει να πεθάνω; Για ποιον είναι αυτός ο πόλεμος; Είναι πραγματικά δικός μου ή άλλοι αποφάσισαν γι' αυτόν; Γιατί τελικά, σε κάθε πόλεμο, αυτοί που ορίζουν τα σύνορα δεν είναι αυτοί που πεθαίνουν γι’ αυτά. Οι στρατηγοί, οι πολιτικοί, οι ολιγάρχες, οι ηγέτες παραμένουν ασφαλείς, ενώ οι απλοί άνθρωποι, από όλες τις πλευρές, θυσιάζονται στο όνομα αφηρημένων εννοιών που δεν επέλεξαν. Το «Όχι στα σύνορα» και το «Ναι στη ζωή» μπορεί να του ακουγόταν αφελές, μια πολυτέλεια. Ίσως όμως, αν είχε επιζήσει, να καταλάβαινε ότι η μεγαλύτερη νίκη δεν είναι να πεθάνεις για τα σύνορα, αλλά να ζήσεις πέρα από αυτά.

Αυτό που έχει ιδιαίτερο ενδιαφέρον επίσης στον πόλεμο της Ουκρανίας είναι η παρουσία μισθοφόρων, τόσο στις ουκρανικές όσο και στις ρωσικές δυνάμεις. Σύμφωνα με το ρωσικό Υπουργείο Άμυνας, από τον Φεβρουάριο του 2022, περίπου 11.675 ξένοι μισθοφόροι από 84 χώρες έφτασαν στην Ουκρανία για να συμμετάσχουν στις εχθροπραξίες στο πλευρό των ουκρανικών ενόπλων δυνάμεων. [in.gr] Η ρωσική παραστρατιωτική εταιρεία Wagner έχει αναπτύξει σημαντικό αριθμό μισθοφόρων στην Ουκρανία. Εκτιμήσεις αναφέρουν ότι περίπου 10.000 έως 20.000 μισθοφόροι της Wagner, καθώς και Σύροι και Λίβυοι μαχητές, πολεμούν στο πλευρό των ρωσικών δυνάμεων. [capital.gr] Επιπλέον, υπάρχουν αναφορές για στρατολόγηση μισθοφόρων από χώρες όπως η Υεμένη, με τη Ρωσία να στρατολογεί εκατοντάδες μαχητές από την περιοχή για να πολεμήσουν στην Ουκρανία. [naftemporiki.gr]

Στην εποχή μας οι πόλεμοι δεν διεξάγονται μόνο από στρατούς, που πολεμούν για την πατρίδα τους, αλλά και από μισθοφόρους, επαγγελματίες πολεμιστές, που δεν έχουν συναισθηματικό δεσμό με το έδαφος, που καλούνται να «υπερασπιστούν» ή να «κατακτήσουν» Γι’ αυτούς, ο πόλεμος είναι απλώς ένα επάγγελμα, μια ευκαιρία για επιβίωση ή για πλουτισμό. Κι αν δεχτούμε ότι η ίδια η φύση του πολέμου έχει αλλάξει -ότι οι πατριώτες γίνονται όλο και λιγότεροι και οι επαγγελματίες δολοφόνοι όλο και περισσότεροι- τότε μήπως τα σύνορα δεν είναι πια οι γραμμές στον χάρτη, αλλά οι οικονομικές και κοινωνικές δομές που επιτρέπουν σε λίγους να πλουτίζουν από το αίμα των πολλών;

Ο σύγχρονος μισθοφόρος, είτε πολεμά στο Ντονμπάς, είτε στη Συρία, είτε σε μια αφρικανική σύγκρουση, ίσως να μη διαφέρει και τόσο από έναν Ρωμαίο λεγεωνάριο, που πολεμούσε για την Αυτοκρατορία χωρίς να αναρωτιέται αν το κάνει για έναν ανώτερο σκοπό ή απλώς για ένα κομμάτι ψωμί. Και αν οι πόλεμοι κάποτε ήταν «ιεροί» για τις αυτοκρατορίες, σήμερα είναι επιχειρήσεις, όπου τα κέρδη είναι για τους επενδυτές και οι απώλειες για τους μισθοφόρους και τους αμάχους. Το ερώτημα, λοιπόν, που τίθεται είναι: ποιος είναι τελικά ο αληθινός εχθρός;

Ο ρόλος των συνόρων δεν είναι στατικός

Ιστορικά, οι λαοί που μοιράζονταν κοινά σύνορα βρίσκονταν είτε σε ανταγωνισμό, είτε σε αναγκαστική συνεργασία. Ο ρόλος των συνόρων δεν είναι στατικός∙ μεταβάλλεται ανάλογα με τις πολιτικές, οικονομικές και κοινωνικές συνθήκες κάθε εποχής. Η ερώτηση παραμένει: είναι τα σύνορα αναπόφευκτα εμπόδια ή μπορούν να γίνουν γέφυρες αμοιβαίας κατανόησης και ειρηνικής συνύπαρξης;

Ναι, το σύνθημα «Όχι στα σύνορα» του Μάη του '68 εξέφραζε μια επαναστατική αντίληψη ενάντια στους διαχωρισμούς, που επιβάλλουν τα έθνη-κράτη. Ήταν μια κραυγή υπέρ της ελευθερίας, της αλληλεγγύης και της υπέρβασης των γεωπολιτικών περιορισμών, που θεωρούνταν τεχνητά εμπόδια στην ανθρώπινη επικοινωνία και συνεργασία. Κατά της βίας. Το πνεύμα του Μάη του '68 ήταν ριζοσπαστικό, αμφισβητώντας όχι μόνο τα φυσικά σύνορα μεταξύ των κρατών αλλά και τα κοινωνικά, ταξικά και πολιτισμικά όρια που διαχωρίζουν τους ανθρώπους. Το αίτημα για έναν κόσμο χωρίς σύνορα συνδέεται με την αναζήτηση μιας διεθνούς αδελφοσύνης, μιας κοινωνίας χωρίς καταναγκασμούς, εθνικισμούς και ιεραρχίες.

"Τα σύνορα δεν βρίσκονται ανάμεσα στους λαούς, αλλά μεταξύ των πάνω και των κάτω" έλεγε ένα σύνθημα σε τοίχο στην πρώην Ανατολική Γερμανία. Ναι, αυτό το σύνθημα συνοψίζει μια ταξική αντίληψη των συνόρων, υποδηλώνοντας ότι οι πραγματικές διαχωριστικές γραμμές δεν είναι γεωγραφικές, αλλά κοινωνικές. Η ιδέα ότι τα σύνορα διαμορφώνονται μεταξύ των "πάνω" και των "κάτω", δηλαδή μεταξύ των κυρίαρχων ελίτ και των καταπιεσμένων, και όχι μεταξύ των εθνών, αμφισβητεί την παραδοσιακή αφήγηση που παρουσιάζει τις συγκρούσεις ως εθνικές ή πολιτισμικές. Σύμφωνα με αυτή τη θεώρηση, οι λαοί δεν έχουν πραγματικό λόγο να μάχονται μεταξύ τους, καθώς οι συγκρούσεις υποκινούνται συχνά από τις οικονομικές και πολιτικές ελίτ για τη διατήρηση του ελέγχου και της εκμετάλλευσης.

Σήμερα, αυτή η προσέγγιση για τα σύνορα παραμένει επίκαιρη, ιδιαίτερα σε μια εποχή όπου η παγκοσμιοποίηση έχει μειώσει τα εμπόδια για το κεφάλαιο και τις ελίτ, αλλά έχει ενισχύσει τα σύνορα και τους ελέγχους για τους φτωχότερους και τους μετανάστες. Ένα ερώτημα που προκύπτει είναι: αν τα σύνορα είναι κυρίως εργαλεία ελέγχου και καταπίεσης, πώς μπορεί να διαμορφωθεί ένας κόσμος, όπου η αλληλεγγύη μεταξύ των λαών υπερισχύει της επιβολής των ισχυρών;

Το ερώτημα, λοιπόν, που τίθεται είναι: είναι εφικτός ένας κόσμος χωρίς σύνορα ή μήπως αυτά, με όλες τις αντιφάσεις τους, παραμένουν αναπόσπαστο στοιχείο της ανθρώπινης πολιτικής οργάνωσης;

Λαμία, 15.3.2025

Στέφανος Σταμέλλος




Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου
Continue reading

Ακτιβιστής στις 0

του Γιώργου Γιακουμίδη

Με ανασχηματισμό απαντά ο “γιός του γιατί να το κρύψωμεν άλλωστε” στην ξεκάθαρα εναντίον του καθολική αποδοκιμασία της ελληνικής κοινωνίας. Αλλάζοντας θέσεις σε ανακυκλωμένους υπουργούς, όπως ανακυκλώνονται τα πλαστικά μπουκάλια του νερού και της γκαζόζας. Που πάλι νερό και γκαζόζα θα περιέχουν. Σε μια πρωτοφανή εποχή όπου ο κόσμος βγαίνει μαζικά στους δρόμους και βοά διψώντας κι απαιτώντας για ριζικές αλλαγές. Επειδή, όχι μόνο άλλαξε η ελληνική κοινωνία μετά τα Τέμπη, άλλαξε κι ολάκερος ο κόσμος μετά την σφοδρή αλλαγή που φέρνει ο Τράμπ στις ΗΠΑ και στον πλανήτη. Αλλαγή που ο πρωθυπουργός κάνει πως δεν την καταλαβαίνει...

Κι ο Μητσοτάκης, ως δήθεν ανύποπτος αλλά πάντοτε παραδοσιακά απροετοίμαστος, δηλώνει με τον ανασχηματισμό “πάμε κι όπου βγεί”! Όπως ακριβώς συνέβη με το θανατηφόρο τρένο των Τεμπών. Κι όπως ακριβώς κυβερνάται το καράβι η ωραία Ελλάς! “πάμε κι όπου βγεί”! 
Παριστάνει πως δεν καταλαβαίνει ότι η κυβέρνησή του δεν μπορεί κι έχει χάσει κάθε αξιοπιστία. Ακόμη και στους δικούς του ψηφοφόρους. Επειδή η κοινωνία δεν θέλει υπουργούς που μπαίνουν από το πουθενά, για να κάθονται προσοχή στους ολιγάρχες. Δεν ανέχεται να υπηρετούν τα μεγάλα αφεντικά, αγνοώντας τις μεγάλες βασικές και καθημερινές ανάγκες μας, κυβερνώντας εκτός τόπου και χρόνου. Εξ άλλου βαρύνονται ήδη με “κατορθώματα” που την κατατάσσουν ως την χειρότερη κυβέρνηση από την μεταπολίτευση και μετά. 

Τα αδιάσειστα στοιχεία της επικίνδυνης και επιζήμιας πολιτείας τους, δεν μπορούν να κρυφτούν κάτω απ' το χαλάκι:
-Ακρίβεια, πτώχευση των νοικοκυριών και συντήρηση με επιδόματα.
Τελευταίοι σε αγοραστική δύναμη στην Ευρώπη.
Αποκλεισμένοι από τις διεθνείς εξελίξεις και τις ανακατατάξεις που συμβαίνουν στην περιοχή μας.
Καταδίκες από το Ευρωκοινοβούλιο για το κράτος δικαίου, για τις παρακολουθήσεις, για τον Καραϊβάζ.
Έλεγχος για κακή χρήση των ευρωπαϊκών κονδυλίων.
Φυσικές καταστροφές: Έβρος, Ρόδος, Ηλεία, Αττική.
Τραγωδίες όπως των Τεμπών.
Παρεμβάσεις στη Δικαιοσύνη και στις Ανεξάρτητες Αρχές.
Αντισυνταγματικές παρεμβάσεις στη λειτουργία των ΟΤΑ.
Τραγικά υψηλά επιτόκια χορηγήσεων – με τη μεγαλύτερη στην Ευρώπη διαφορά με αυτά των καταθέσεων – κυρίως στεγαστικών, που τα κλειδώνουν ετησίως και διαδοχικά οι ανακεφαλαιοποιημένες με χρήματα του ελληνικού λαού τράπεζες, οι οποίες όμως μοιράζουν και πάλι πλουσιοπάροχα μπόνους.

Για όλα τα παραπάνω αλλά και για πολλά περισσότερα έχουν το θράσος και προπαγανδίζουν ξεδιάντροπα ότι δεν υπάρχει ικανότερος για πρωθυπουργός; 

Ξεπερνάει κάθε όριο ανοχής και αντοχής του μέσου πολίτη να κουνούν το δάχτυλο, μετά την κατακραυγή 2.000.000 ανθρώπων σε όλη τη χώρα, για τις πράξεις και τις παραλείψεις στη διαχείρηση της τραγωδίας των Τεμπών. Επειδή τέτοια έπαρση και τέτοια αλαζονεία δεν έχει ξανακουστεί. Τα νεκροταφεία όμως είναι γεμάτα από αναντικατάστατους...

Είναι ολοφάνερο ότι η παρούσα κυβέρνηση έκλεισε τον κύκλο της. Έχει χαθεί κάθε ίχνος αξιοπρέπειας, σύνεσης και ψυχραιμίας. 
Δεν μπορεί να διαχειριστεί και ν' αντιμετωπίσει την σκληρή πραγματικότητα. Ακόμη και η εκλογή του Προέδρου της Δημοκρατίας μόνο σοβαρά προβλήματα δημιουργεί. 
Πριν ακόμα αναλάβει, θα έπρεπε να αποσυρθεί. 
Η εικόνα του είναι χειρότερη από την Πρόεδρο που αντικαθιστά. Επειδή ο ρόλος του στην συγκάλυψη του εγκλήματος των Τεμπών δεν πρόκειται να συγχωρηθεί ποτέ!

Είναι πολλές και μεγάλες οι ανάγκες της ελληνικής κοινωνίας σήμερα. 
Με μια κουβέντα, όλα πρέπει να φτιαχτούν απ' την αρχή. 
Κι ευτυχώς οι ηθικές αρχές και οι αξίες της κοινωνίας μας ανθίζουν περισσότερο από ποτέ, εξ αιτίας της φαιδράς πολιτείας του περιβόητου κι απερχόμενου Μητσοτάκη. 
Του “γιού του γιατί να το κρύψωμεν άλλωστε” που 'λεγε κι ο αξέχαστος κι αθάνατος Χάρυ Κλύνν...



Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου
Continue reading

Ακτιβιστής στις 0


Του Δημήτρη Κωνσταντακόπουλου

Και, όπως συνηθίζουν, ψευδολογούν ασύστολα προς το «εσωτερικό ακροατήριο» προσπαθώντας να κρύψουν το εθνικό έγκλημα που διέπραξαν.

Μητσοτάκης και Χριστοδουλίδης έβαλαν «στα μουλωχτά» και από το παράθυρο την Τουρκία στην ευρωπαϊκή άμυνα, αναιρώντας τον βασικότερο λόγο για τον οποίο Αθήνα και Λευκωσία εντάχθηκαν στην ΕΟΚ και την Ε.Ε. αντίστοιχα και, όπως συνηθίζουν, ψευδολογούν ασύστολα προς το «εσωτερικό ακροατήριο» προσπαθώντας να κρύψουν το εθνικό έγκλημα που διέπραξαν.

Τα κόμματα της αντιπολίτευσης στις δύο χώρες, Ελλάδα και Κύπρο, αν υποθέσουμε ότι υπάρχουν τέτοια κόμματα, μέχρι τουλάχιστο την ώρα που γράφονται αυτές οι γραμμές, κοιμούνται τον «ύπνο του δικαίου» και δεν έχουν συνειδητοποιήσει τι έχει συμβεί!

Όπως αναφέρει ο ίδιος ο Κωνσταντίνος Καραμανλής στα «Αρχεία» του, ο βασικότερος λόγος που επέμεινε στην ένταξη της Ελλάδας στην ΕΟΚ (σήμερα Ε.Ε.) ήταν ότι έτσι, η Ελλάδα θα ανήκε σε μια ισχυρή ένωση κρατών στην οποία δεν συμμετέχει η Τουρκία και, επομένως, μια επίθεση της Τουρκίας κατά της Ελλάδας θα θεωρούνταν επίθεση κατά της Ευρωπαϊκής Κοινότητας (νυν Ένωσης). Αντίστοιχοι λόγοι υπήρχαν και για την ένταξη της Κύπρου το 2004.

Η πολιτική αυτή υπήρξε κεντρική στρατηγική επιλογή της Αθήνας μετά το 1974 και, όπως θα δείξουμε, οι Μητσοτάκης και Χριστοδουλίδης την αναιρούν σε μεγάλο βαθμό, εκθέτοντας την Ελλάδα και την Κύπρο σε πολύ μεγάλους κινδύνους και μεταβάλλοντας ριζικά και προς όφελος της Άγκυρας τον συσχετισμό δυνάμεων μεταξύ Ελλάδος και Τουρκίας. Σε μεγάλο βαθμό, Ελλάδα και Κύπρος, όπως θα δείξουμε, παραιτούνται επίσης των αιτιάσεών τους για την πολιτική της Τουρκίας απέναντί τους, δηλαδή για εισβολή, κατοχή, εδαφικές διεκδικήσεις, de jure και de facto απειλή πολέμου, χωρίς η Τουρκία να υποχωρήσει στο παραμικρό και ανοίγουν τον δρόμο σε ριζική αναβάθμιση της ήδη ισχυρότατης τουρκικής πολεμικής βιομηχανίας και των ενόπλων δυνάμεων και εξοπλισμών της γείτονος. Είτε πρέπει να δεχτούμε ότι οι Μητσοτάκης και Χριστοδουλίδης είναι ηλίθιοι, κάτι που δεν πιστεύουμε, είτε ενεργούν για λογαριασμό της Γερμανίας και της Βρετανίας εις βάρος των πιο κεντρικών και πιο ζωτικών συμφερόντων του ελληνισμού.
Πώς όμως έγιναν όλα αυτά και τι συνέπειες θα έχουν; Ας πάρουμε τα πράγματα με τη σειρά.

1. Ποιος απειλεί την Ευρώπη; Η Ρωσία ή η Τουρκία;

Την περασμένη εβδομάδα, το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο συνεδρίασε και πήρε αποφάσεις για την Ευρωπαϊκή Άμυνα, αποφασίζοντας επίσης τη διάθεση του κολοσσιαίου ποσού των 800 δις. Εξηγήσαμε αλλού μερικούς από τους λόγους γιατί όλο αυτό το σχέδιο είναι μια επικίνδυνη παραφροσύνη που πλήττει πολύ σοβαρά τα συμφέροντα των ευρωπαϊκών λαών, αν δεν αναιρεί και πολλούς λόγους ύπαρξης της ίδιας της Ε.Ε..

Σε ό,τι αφορά την Ελλάδα και την Κύπρο, η ελληνική και η κυπριακή κυβέρνηση διαφημίζουν τη συμμετοχή μας σε τέτοια σχήματα ως υποβοηθητικά της ελληνικής άμυνας. Αυτό θα συνέβαινε όντως αν επρόκειτο να υπερασπιστούν την Ελλάδα και την Κύπρο από τουρκική επίθεση. Ποτέ όμως μέχρι τώρα οι υποτιθέμενοι σύμμαχοί μας (ΗΠΑ και ευρωπαϊκά μέλη του ΝΑΤΟ) δεν υποσχέθηκαν κάτι τέτοιο. Μόνο η Γαλλία έδωσε αμυντικές εγγυήσεις στην Ελλάδα σε περίπτωση επίθεσης, αλλά και αυτωνών την αξία υπονόμευσε η ανεκδιήγητη κυβέρνηση Μητσοτάκη, μην περιλαμβάνοντας την Κύπρο. Έτσι, αν η Τουρκία επιτεθεί στην Κύπρο και η Ελλάδα αντεπιτεθεί στην Τουρκία, θα είναι επιτιθέμενο μέρος και δεν θα έχει την κάλυψη των γαλλικών εγγυήσεων. Τέτοια και χειρότερα παθαίνει μια χώρα με τον Μητσοτάκη και τη ΝΔ στην κυβέρνηση.

Στην πραγματικότητα, πρόκειται για σχήματα που ολοκληρώνουν τις ευρωπαϊκές ένοπλες δυνάμεις προπάντων κατά της Ρωσίας, δευτερευόντως κατά των χωρών και κινημάτων του Τρίτου Κόσμου και της Κίνας. Η συμμετοχή των ελληνικών ενόπλων δυνάμεων τις εκτρέπει από τον εθνικό χαρακτήρα και την εθνική αποστολή τους, ενώ δημιουργεί και προβλήματα εν σχέσει με τρίτες χώρες. Η συνεργασία με την ευρωπαϊκή αμυντική βιομηχανία θα μπορούσε να είναι επωφελής για τη χώρα, αν δεν είχε φροντίσει η κυβέρνηση να διαλύσει και ιδιωτικοποιήσει-αποεθνικοποποιήσει την αμυντική βιομηχανία της χώρας.

Το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο, μαζί και η Ελλάδα και η Κύπρος, ενέκρινε την περασμένη εβδομάδα ένα κείμενο συμπερασμάτων που ομιλεί για τις φανταστικές απειλές της Ρωσίας και της Λευκορωσίας, καθιστά δηλαδή και επισήμως την ευρωπαϊκή άμυνα εργαλείο πολέμου κατά της Ρωσίας, όχι όμως και για τις πολύ πραγματικές και απτές απειλές της Τουρκίας κατά της Ελλάδας και της Κύπρου!

Όπως αναφέρεται μεταξύ άλλων στο κείμενο που ενέκριναν Αθήνα και Λευκωσία, τα κράτη-μέλη «δεσμεύονται να συμβάλουν στην εκπαίδευση και τον εξοπλισμό των ουκρανικών ενόπλων δυνάμεων και να εντείνουν τις εργασίες για την περαιτέρω στήριξη και ανάπτυξη της αμυντικής βιομηχανίας της Ουκρανίας και την εμβάθυνση της συνεργασίας της με την ευρωπαϊκή αμυντική βιομηχανία».

Για να χρυσωθεί βέβαια το «χάπι» και να μπορέσουν να πουλάνε κάτι στους «ιθαγενείς» οι Μητσοτάκης και Χριστοδουλίδης, περιελήφθη μια αναφορά στις απειλές των συνόρων στα Βαλκάνια και την ανατολική Μεσόγειο. Η αναφορά είναι εντελώς γενική και δεν σημαίνει τίποτα. Θα μπορούσε κάλλιστα να αναφέρεται στις «απειλές» του Ιράν, της τρομοκρατίας ή δεν ξέρω ποιανού άλλου.

Στην πραγματικότητα, αποκλείεται η έκφραση να αφορά στην Τουρκία γιατί αν αφορούσε την Τουρκία δεν θα μπορούσε η Ένωση να συνεργαστεί μαζί της στρατιωτικά και εξοπλιστικά όπως θα εξηγήσουμε ότι κάνει.

2. Κερκόπορτα: η αμυντική «Πρωτοβουλία των ομοϊδεατισών χωρών» και η πρόσκληση στην Άγκυρα

Το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο αποφάσισε (άρθρο 7 των Συμπερασμάτων), με τη σύμφωνη γνώμη της Ελλάδας και της Κύπρου μια νέα «Πρωτοβουλία των ομοϊδεατισσών χωρών» (like minded countries), με τα οποία η Ένωση θα συνεργάζεται στρατιωτικά και εξοπλιστικά.

Στα συμπεράσματα οι Ευρωπαίοι δεν αποσαφηνίζουν ποια είναι τα κράτη που θα συμμετάσχουν, ούτε ο Μητσοτάκης και ο Χριστοδουλίδης ζητάνε να αποσαφηνιστούν τα κράτη που θα συμμετάσχουν. Νίπτουν δηλαδή τας χείρας των στο πιο βασικό ζήτημα της άμυνας του ελληνισμού.

Την άλλη μέρα το πρωί, η πρόεδρος της Ε.Ε., ο πρόεδρος του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου και η επικεφαλής της «ευρωπαϊκής διπλωματίας», αφού πήραν την έγκριση του Συμβουλίου, ερμηνεύουν την απόφαση καλώντας τέσσερα μη μέλη της Ε.Ε. σε τηλεδιάσκεψη. Μεταξύ των χωρών αυτών η Τουρκία που εκπροσωπείται στη διάσκεψη από τον κ. Ερντογάν. Η Ελλάδα και η Κύπρος απουσίαζαν από τις συνομιλίες της Ε.Ε. για στρατιωτική συνεργασία με τη χώρα που εισέβαλε και κατέχει μεγάλο μέρος της Κύπρου και απειλεί στρατιωτικά την Ελλάδα, δύο μέλη της Ένωσης!

Συμφωνώντας με το σημείο 7 των Συμπερασμάτων, οι Μητσοτάκης και Χριστοδουλίδης άνοιξαν την πραγματικότητα την Κερκόπορτα για να μπει η Τουρκία στην ευρωπαϊκή άμυνα, ίσως αύριο και στην Ευρωπαϊκή Ένωση, χωρίς να έχει υποχωρήσει ούτε κατά ένα κιχ από τις διεκδικήσεις και απειλές της κατά της Ελλάδας και της Κύπρου. Επρόκειτο για πάγια επιδίωξη της αμερικανικής πολιτικής στη Μεσόγειο και, τον τελευταίο καιρό και της Γερμανίας, που τείνει όλο και περισσότερο να θυμάται τη γεωπολιτική και τη φιλογερμανική πολιτική του Κάιζερ, του Χαουζχόφερ και του Χίτλερ.

Η προσπάθεια να ενταχθεί η Τουρκία στην «ευρωπαϊκή άμυνα» δουλευόταν εδώ και χρόνια, και ήταν μία από τις επιδιώξεις του σχεδίου δήθεν «ένταξης της Κύπρου στο ΝΑΤΟ» που ξεφούρνισε προ μηνών ο Χριστοδουλίδης, σχεδίου που επεξεργάστηκε ένα από τα πιο σκοτεινά πρόσωπα του αμερικανικού «κόμματος του πολέμου», η Βικτόρια Νούλαντ (η ίδια που εφηύρε και τον θεσμό των παράνομων και παράλογων πενταμερών διασκέψεων για το κυπριακό, ώστε να παρακαμφθεί η υποχρέωση δημοψηφίσματος για την έγκριση της όποιας λύσης) και συνέχισε, μετά την αποχώρησή της, η ηγεσία του αμερικανικού Πενταγώνου. Σύμφωνα με τις διαρροές που έκανε η ίδια η κυπριακή Προεδρία το περασμένο φθινόπωρο στην Καθημερινή της Κύπρου, η Λευκωσία θα ήρε το βέτο της στην συνεργασία της Τουρκίας με τον ευρωπαϊκό αμυντικό οργανισμό και τις ευρωπαϊκές αμυντικές βιομηχανίες και θα εντασσόταν παράλληλα στον ΝΑΤΟϊκό (και όχι ευρωπαϊκό, όπως ισχυρίστηκε ψευδολογών Κύπριος πολιτικός) «Συνεταιρισμό για την Ειρήνη (sic)».

Ταυτόχρονα, το ένα μετά το άλλο, τα ευρωπαϊκά κράτη άρχισαν να προχωρούν σε συμφωνίες συνεργασίας και εξοπλισμού της Τουρκίας διακόπτοντας πάγιες πολιτικές τους, χωρίς να προκαλούν καμία αντίδραση της κυβέρνησης Μητσοτάκη η οποία, εδώ και δύο χρόνια, πήρε εντολή από την Ουάσιγκτον και το Βερολίνο να μη διαμαρτύρεται για τις τουρκικές διεκδικήσεις και απειλές και μάλιστα υπέγραψε και «σύμφωνο φιλίας», που η Άγκυρα χρησιμοποιεί για να ξεμπλοκάρει τις αγορές εξοπλισμών από τους Αμερικανούς και τους Ευρωπαίους. Από κει που μας είχαν δώσει εντολή, για τους δικούς τους λόγους, να αυξάνουμε την ένταση με την Τουρκία, πήραμε εντολή να κάνουμε τα ανάποδα.

Όχι μόνο Μητσοτάκης και Χριστοδουλίδης κάνουν οτιδήποτε τους ζητάει η Αμερική, η Ε.Ε. και το Ισραήλ, εις βάρος κατά κανόνα των ελληνικών συμφερόντων. Δεν είναι σε θέση να πάρουν σε αντάλλαγμα ούτε καν το να μην εξοπλίζουν οι δήθεν φίλοι και σύμμαχοι την Τουρκία σαν αστακό!

Σύμφωνα μάλιστα με ορισμένες πληροφορίες που δεν καταφέραμε πάντως να επιβεβαιώσουμε, Μητσοτάκης και Χριστοδουλίδης έβαλαν τρικλοποδιά και στον Μακρόν, που ήταν αντίθετος με τη συμπερίληψη της Τουρκίας, ταυτιζόμενοι με το Βερολίνο και το Λονδίνο. Ελπίζουμε να μην αληθεύουν, αλλά δεν μπορούμε να το αποκλείσουμε με όσα συμβαίνουν.

3. Οι συνέπειες των αποφάσεων

Με τις αποφάσεις του τελευταίου Ευρωπαϊκού Συμβουλίου, που ελήφθησαν με τη σύμφωνη γνώμη του Μητσοτάκη και του Χριστοδουλίδη, η Τουρκία διασυνδέεται για πρώτη φορά, με τον υπό διαμόρφωση αμυντικό μηχανισμό της Ε.Ε., ανοίγει ο δρόμος για τη συνεργασία της με τις ευρωπαϊκές ένοπλες δυνάμεις και αμυντικές βιομηχανίες και για τη συμμετοχή της στους θεσμούς της υπό δημιουργία «ευρωπαϊκής άμυνας». Προοπτικά ανοίγει με την απόφαση αυτή και ο δρόμος για την πλήρη ένταξη της Άγκυρας στην Ε.Ε., χωρίς φυσικά να εκπληρώσει καμία από τις υποχρεώσεις της, περιλαμβανομένης και αυτών που αφορούν στην Ελλάδα και την Κύπρο.

Η Τουρκία αυξάνει δραματικά την επιρροή της στα ευρωπαϊκά πράγματα, το ήδη πολύ αυξημένο διπλωματικό και στρατιωτικό της εκτόπισμα, λόγω του ρόλου που καλείται να παίξει στην όλη διαμόρφωση της ευρωπαϊκής άμυνας, των ευρωπαϊκών εξοπλισμών και της ευρωπαϊκής πολιτικής έναντι της Ρωσίας.

Οι τουρκικές αμυντικές βιομηχανίες θα ενισχυθούν σημαντικά από τη συνεργασία τους με τις ευρωπαϊκές και θα αποσπάσουν μερίδιο από το μεγάλο πακέτο των 800 δις, ώστε να παράγουν καινούρια όπλα με τα οποία θα απειλούν την Ελλάδα και την Κύπρο και θα τις αναγκάσουν σε οικονομική καταστροφή προκειμένου να τις παρακολουθήσουν ή σε παράδοση. Δεν πρέπει εξάλλου να ξεχνάμε ότι η Τουρκία παράγει το 70% έως 80% των όπλων που αγοράζει, σε αντίθεση με μας που έχουμε διαλύσει την αμυντική βιομηχανία.

Με δύο λόγια οδηγούμαστε σε νέα δραματική επιδείνωση του συσχετισμού δυνάμεων Ελλάδας, Κύπρου και Τουρκίας. Η απόφαση αυτή ακυρώνει φυσικά από το παράθυρο το κυπριακό βέτο στη συνεργασία της Τουρκίας με τον ευρωπαϊκό αμυντικό οργανισμό, δηλαδή τις ευρωπαϊκές πολεμικές βιομηχανίες, οδηγεί εκ των πραγμάτων σε δραματική αύξηση της τουρκικής επιρροής στην Ε.Ε. και σε δραματική επιδείνωση του στρατιωτικού συσχετισμού ισχύος μεταξύ Ελλάδας και Τουρκίας.

Στο επίπεδο της διπλωματίας και της διεθνούς πολιτικής, οι αποφάσεις της Ε.Ε., με τη συνδρομή Μητσοτάκη και Χριστοδουλίδη, συνομολογούν, εμμέσως πλην σαφώς, ότι η Τουρκία δεν απειλεί την Ελλάδα και καλώς κατέχει την Κύπρο. Γιατί αν απειλούσε την Ελλάδα και αν κατείχε παρανόμως την Κύπρο θα ήταν (θα έπρεπε να είναι) αδιανόητη η στρατιωτική και εξοπλιστική συνεργασία μαζί της.

Η εξέλιξη αυτή θα εντείνει, αντί να μειώσει, τον καταστροφικό, ιδίως για εμάς που δεν έχουμε πολεμική βιομηχανία, ελληνοτουρκικό ανταγωνισμό και θα αυξήσει, δεν θα μειώσει την πιθανότητα καταστροφικής σύρραξης Ελλάδας, Κύπρου και Τουρκίας (εκτός αν Ελλάδα και Κύπρος ολοκληρώσουν την ταχύτατη γεωπολιτική τους και λοιπή εκμηδένιση, ως έστω και κατ’ ελάχιστον ανεξαρτήτων και βιώσιμων κρατών, μεταφέροντας ουσιώδη τμήματα της κυριαρχίας που σήμερα ασκούν στο Αιγαίο, τη Θράκη και την Κύπρο στην Τουρκία, καθιστάμενες και δικές της αποικίες και εντασσόμενες σε μια τουρκική ζώνη επιρροής).

Ίσως βέβαια, όπως ήδη μας συστήνει ένας αρθρογράφος στην Καθημερινή, ήρθε ο καιρός να προσαρμοστούμε στην αυξανόμενη σημασία της Τουρκίας για την ευρωπαϊκή ασφάλεια. Όπως πάμε το μόνο που μας μένει είναι να μας εξηγήσουν οι εφημερίδες μας γιατί, εν τέλει, ήταν λάθος η επανάσταση του 1821. Σε καλό δρόμο βρισκόμαστε.

Είναι για τους παραπάνω λόγους που υποστηρίξαμε ότι η απόφαση του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου ακυρώνει σε μεγάλο βαθμό την αξία και τα οφέλη από τη στρατηγική επιλογή της Αθήνας το 1974 και της Κύπρου το 2004 για ένταξη στην ΕΟΚ και την Ε.Ε. αντίστοιχα.

4. Η ευθύνη της αντιπολίτευσης

Ευθύνη, αν και όχι την αποφασιστική, έχουν και τα υπόλοιπα ελληνικά κόμματα που όφειλαν να έχουν εγκαίρως αντιληφθεί τι συμβαίνει και να έχουν κινητοποιηθεί εγκαίρως για να αποτρέψουν αυτή την εξέλιξη, θέτοντας και το ζήτημα στις διασκέψεις των ευρωπαϊκών ομάδων που συνεκλήθησαν την παραμονή του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου, αλλά κινητοποιώντας και την ελληνική και κυπριακή κοινή γνώμη.

5. Τι πρέπει να γίνει

Έστω και εκ των υστέρων, Ελλάδα και Κύπρος οφείλουν να διαμαρτυρηθούν με τον πιο έντονο τρόπο και να χρησιμοποιήσουν όλα τα θεσμικά μέσα που έχουν στη διάθεσή τους για να μπλοκάρουν, με όποιο κόστος, την ευρωτουρκική αμυντική συνεργασία. Οι κυβερνήσεις Αθήνας και Λευκωσίας, αλλά και το σύνολο του πολιτικού κόσμου σε Ελλάδα και Κύπρο πρέπει να κινητοποιηθεί επίσης πολιτικά και επικοινωνιακά, άμεσα, επαναφέροντας στο προσκήνιο όλη την τουρκική πολιτική απέναντι στην Ελλάδα και την Κύπρο.

Για να μη χάσουμε τελείως το μυαλό μας, παραθέτουμε στη συνέχεια έναν κατάλογο με τις σοβαρότερες απειλές και διεκδικήσεις της Τουρκίας από την Ελλάδα και την Κύπρο. Σπανίως έως ποτέ δεν θα ακούσετε κάποια υπενθύμισή τους από τις κυβερνήσεις Αθήνας και Λευκωσίας, αλλά και το σύνολο σχεδόν ενός εξαρτημένου, όσο ποτέ άλλοτε στην ιστορία του, ελληνικού πολιτικού προσωπικού. Η πλήρης εκμηδένιση του ελλαδικού και κυπριακού κράτους, με τις συνέπειες που ασφαλώς θα έχει για τον ελληνικό λαό, είναι μπροστά μας. Θα κάνουμε τίποτα; Θα αντιδράσουμε; ‘Η θα συνεχίσουμε να βαδίζουμε, σε όλους τους τομείς, όχι μόνο στα ελληνοτουρκικά, «μοιραίοι και άβουλοι» κι «όπου βγει»; Γιατί στο μόνο που θα βγει θα είναι το τέλος μας.


ΠΑΡΑΡΤΗΜΑ: Η τουρκική πολιτική έναντι της Κύπρου και της Ελλάδας

Στο ζήτημα των ελληνοτουρκικών σχέσεων μπορεί ασφαλώς ο καθένας να λέει ό,τι θέλει. Άλλοι πληρώνονται από το ΝΑΤΟ και τη USAID για να μας εξηγούν ότι δεν υπάρχουν ουσιαστικές διαφορές μεταξύ των δύο κρατών και αποτελούν εφεύρεση των «εθνικιστών», ιδίως των «Ελλήνων εθνικιστών». Άλλοι διακρίνονται από την ιδεοληπτική ανοησία (στην καλή περίπτωση) μιας εκφυλισμένης «αριστεράς» που θεωρεί βρισιά ακόμα και την αναφορά στη λέξη έθνος και πιστεύει ότι μπορεί να αφήσει το Αιγαίο στην Τουρκία και την υπεράσπιση της χώρας (των θεμιτών και νομίμων δικαίων της) στην άκρα δεξιά.

Μπορούμε ασφαλώς να λέμε ότι θέλουμε, αυτό που δεν μπορούμε να κάνουμε όμως είναι να αεροβατούμε αγνοώντας την πραγματικότητα, γιατί, όπως έλεγε και ο Λένιν, «τα γεγονότα είναι σκληρά». Κι όχι μόνο είναι σκληρά. Η πραγματικότητα εκδικείται άσχημα όσους την αγνοούν ή τη διαστρεβλώνουν.

Η πραγματικότητα λοιπόν είναι ότι επί μία χιλιετία οι σχέσεις Τούρκων και Ελλήνων σπανίως υπήρξαν φιλικές. Η πραγματικότητα επίσης είναι ότι η Τουρκία οργάνωσε πογκρόμ κατά του ελληνικού πληθυσμού και τον εξεδίωξε το 1955. Δεκαεννιά χρόνια αργότερα κατέλαβε (με την παρότρυνση και την ενίσχυση των ΗΠΑ και της CIA) και κατέχει πάντα τη μισή Κύπρο (που είναι η πιο στρατιωτικοποιημένη περιοχή της υφηλίου σύμφωνα με τα στοιχεία του ΟΗΕ), από όπου εκδιώχθηκε η συντριπτικά ελληνική στην εθνικότητα πλειοψηφία των κατοίκων της. Η Τουρκία απειλεί ντε φάκτο το ελεύθερο τμήμα της Κύπρου, έχει συντριπτική στρατιωτική υπεροπλία στην περιοχή της Κύπρου και δεν αναγνωρίζει την Κυπριακή Δημοκρατία. Tα θύματα της τουρκικής εισβολής υπερέβησαν, ως ποσοστό του πληθυσμού, τα θύματα της εισβολής Αμερικανών, Βρετανών, Πολωνών και Αυστραλών στο Ιράκ το 2003.

Η Τουρκία έχει επίσης προβάλλει εδαφικές διεκδικήσεις για περισσότερα από 100 νησιά ή νησίδες του Αιγαίου Πελάγους, αρνείται να αναγνωρίσει τον ελληνικό εναέριο χώρο των 10 μιλίων και έχει αναπτύξει απέναντι από τα ελληνικά νησιά του Αιγαίου την ομώνυμη στρατιά περιλαμβανομένου ενός αποβατικού στόλου που είναι ο μεγαλύτερος στον κόσμο. Μόνη δυνατή αποστολή αυτού του στόλου είναι η κατάληψη ενός ή περισσοτέρων ελληνικών νησιών, αποστολή για την οποία ασκείται κάθε χρόνο (ασκήσεις ΕΦΕΣ). Την ίδια στιγμή απαιτεί την αποστρατιωτικοποίηση των ελληνικών νησιών.

Με απόφαση της Μεγάλης Τουρκικής Εθνοσυνέλευσης, δεσμευτική για όλες τις τουρκικές κυβερνήσεις, η Άγκυρα χαρακτήρισε την επέκταση των ελληνικών χωρικών υδάτων στο Αιγαίο στα 12 μίλια, δικαίωμα που παρέχει η διεθνής σύμβαση για το δίκαιο της θάλασσας, ως αιτία πολέμου (casus belli). Προ ετών η Άγκυρα απείλησε ότι θα βομβαρδίσει την Αθήνα και άλλες ελληνικές πόλεις με πυραύλους εδάφους-εδάφους.

Η Τουρκία έχει ανακηρύξει τη μισή Μεσόγειο ως δική της αποκλειστική Οικονομική Ζώνη με το τουρκολιβυκό μνημόνιο, ενώ παρενοχλεί ακόμα και έρευνες για καθ’ όλα νόμιμες ποντίσεις καλωδίων στο κέντρο του Αιγαίου, με αποτέλεσμα οι κυβερνήσεις Μητσοτάκη και Χριστοδουλίδη να καταργήσουν το πρόγραμμα ηλεκτρικής διασύνδεσης Ελλάδας-Κύπρου.

Για να αντιμετωπίσουν την τουρκική απειλή, που παρολίγον να καταλήξει σε πόλεμο το 1976, το 1987, το 1996 και το 2020, διαδοχικές ελληνικές κυβερνήσεις επιδόθηκαν σε μια κούρσα εξοπλισμών που συνέβαλε, μαζί με τον τρόπο ασφαλώς που τη χειρίσθηκε το πανίσχυρο «στρατιωτικο-μεσιτικό» σύμπλεγμα της Ελλάδας, στην ελληνική οικονομική χρεοκοπία.

Και εγώ εύχομαι να λυθούν κάποτε οι διαφορές Ελλάδας και Τουρκίας, και ασφαλώς να μην πάμε σε πόλεμο. Αλλά οι καλές σχέσεις μπορούν να βασίζονται μόνο στην ειλικρίνεια και όχι στην υποκρισία του Μητσοτάκη περί φιλίας με την Τουρκία, κάτι άλλωστε που δεν πιστεύει ούτε ο ίδιος, ούτε και ο Ερντογάν. Τους φίλους τους κάνουν οι καλοί λογαριασμοί, όχι τα ψέματα.

Υπό τις συνθήκες όμως που περιγράψαμε πιο πάνω, συνιστά βαρύτατο έγκλημα κατά του ελληνικού λαού και των συμφερόντων του, το άνοιγμα σήμερα του δρόμου της Τουρκίας προς την ευρωπαϊκή άμυνα.

Πηγή: kosmodromio.gr



Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου


Continue reading

Ακτιβιστής στις 0

Μέσα σε ένα κατάμεστο αμφιθέατρο, και με τεράστιο πλήθος κόσμου σε όλον τον περιβάλλοντα χώρο του πανεπιστημίου, πραγματοποιήθηκε το απόγευμα της Τετάρτης (12/2) η εκδήλωση των Φοιτητικών Συλλόγων για το έγκλημα στα Τέμπη, με τη Μαρία Καρυστιανού, την πρόεδρο του Συλλόγου Συγγενών Θυμάτων να στέλνει σαφές μήνυμα για δικαιοσύνη αλλά και συνολική αλλαγή : «Ήρθε η στιγμή να ζητήσουμε να αλλάξουν τα πάντα στη χώρα».

Παραλήπτες ήταν όλα τα κόμματα που ευθύνονται για την άθλια κατάσταση της χώρας μα κυρίως για το χειρότερο εξ αυτών το Μητσοτακικό κόμμα της ΝΔ.

«Δεν θα γίνω γρανάζι αυτού του συστήματος που σκότωσε τα παιδιά μας .Θα διεκδικήσω τίμια μία δίκαιη και άξια χώρα .Εμείς θα σηκώσουμε στους ώμους μας τη Δικαιοσύνη και θα τη φέρουμε».



«Ζούμε τη μεγαλύτερη υγιή κοινωνική αντίδραση, που μέσα από την ανάγκη των Ελλήνων για αλήθεια, οξυγόνο και φως, ζητά επίμονα ανεξάρτητη δικαιοσύνη. Και αυτή, η αληθινή δικαιοσύνη θα στείλει τους ενόχους ακριβώς εκεί που πρέπει. Στο βαθύτερο μπουντρούμι» τόνισε.

Όπως δήλωσε η ίδια, διεκδικεί για το ζωντανό της παιδί αυτό που δεν διεκδίκησε για το νεκρό της παιδί.




«Σε μια χώρα που διδάσκεται η δημοκρατία, η αξιοκρατία, η ισονομία, κλήθηκα να μιλήσω για τον μεγαλύτερο πόνο που μπορεί να βιώσει ένας άνθρωπος», ανέφερε συγκινημένη, τονίζοντας πως οι οικογένειες των θυμάτων δεν θα σταματήσουν να ζητούν δικαιοσύνη.

«Δύο χρόνια μετά, η συγκάλυψη συνεχίζεται. Η παραπλάνηση, η συκοφαντία, τα ψέματα και η διαπλοκή κυριαρχούν, με στόχο να αποφύγουν την τιμωρία οι πραγματικοί υπεύθυνοι», δήλωσε χαρακτηριστικά, ασκώντας δριμεία κριτική στο πολιτικό σύστημα και την ελληνική δικαιοσύνη.

Η κ. Καρυστιανού έκανε λόγο για ένα «ανύπαρκτο κράτος δικαίου», όπου οι πολιτικοί προστατεύονται από συνταγματικά προνόμια που τους εξασφαλίζουν ασυλία και ατιμωρησία. «Έχουμε συνηθίσει να ζούμε με τα σκάνδαλα, να υπομένουμε και να πονάμε, όμως όχι πια – δεν θα συνεχίσουμε βουβά», υπογράμμισε.

Παράλληλα, επεσήμανε πως η κοινωνία ζητά μια ανεξάρτητη δικαιοσύνη, η οποία θα οδηγήσει τους υπεύθυνους της τραγωδίας εκεί που τους αξίζει. «Δεν μπορεί να υπάρχει δημοκρατία αν οι πολίτες δεν είναι ίσοι απέναντι στον νόμο», είπε, ενώ καταφέρθηκε εναντίον του πολιτικού συστήματος, χαρακτηρίζοντάς το «υπόλογο καθεστώς».

«Το οξυγόνο είναι αυτό που λείπει. Μας κινητοποίησε η τολμηρή ψυχή μας και τα γενναία γονίδιά μας, γιατί είμαστε άνθρωποι με αξίες και πολιτισμό». «Μας ταιριάζει να ζούμε με ένα πολιτισμένο, σε ένα κράτος δικαίου, όπου θα μπορούμε να εξελισσόμαστε» συμπλήρωσε.

Η εκδήλωση ολοκληρώθηκε με ενός λεπτού σιγή στη μνήμη των 57 θυμάτων, ενώ τα ονόματά τους ήταν καρφιτσωμένα στην αυλαία της σκηνής, υπενθυμίζοντας σε όλους πως η διεκδίκηση της δικαιοσύνης δεν έχει τελειώσει.


Κατά τη διάρκεια της εκδήλωσης, εκατοντάδες φοιτητές και φοιτήτριες αλλά και απλοί πολίτες έδωσαν το «παρών» τόσο στην αίθουσα, όσο και στον προαύλιο χώρο του Πανεπιστημίου.

Στην εκδήλωση μίλησαν εκτός της Μαρίας Καρυστιανού, Πρόεδρος του Συλλόγου Πληγέντων Δυστυχήματος «Τεμπών 2023», ο Φοίβος Δεληβοριάς, ο δικηγόρος Θανάσης Καμπαγιάννης και ο Πρόεδρος της Πανελλήνιας Ένωσης Προσωπικού Έλξης, Δημήτρης Κουτσιαύτης.



Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου
Continue reading

Ακτιβιστής στις 0


Ρεπορτάζ: Γιάννης Παναγιωτακόπουλος

Μετά την επιβεβαίωση ότι το πίσω τμήμα της δεύτερης ηλεκτράμαξας της εμπορικής αμαξοστοιχίας δεν φαίνεται να έχει εμπλακεί στην ανάφλεξη και στην πυρόσφαιρα που επακολούθησε της σύγκρουσης των δύο τρένων, στις 28 Φεβρουαρίου του 2023 στα Τέμπη, η «Ζούγκλα» φέρνει αποκλειστικά στο φως της δημοσιότητας ντοκουμέντα, που τεκμηριώνουν σοβαρότατες ενδείξεις ότι το πρώτο από τα τρία ανοιχτά βαγόνια της εμπορικής αμαξοστοιχίας, δεν μετέφερε ελάσματα, όπως επισήμως ισχυρίζεται η Hellenic Train.

Επιπλέον, στα στοιχεία που εμφανίζει σήμερα κατ’ αποκλειστικότητα η «Ζούγκλα», συγκαταλέγονται οι σοβαρές ενδείξεις ότι αυτό ήταν το βαγόνι που συγκρούστηκε μετωπικά με την μηχανή της επιβατικής αμαξοστοιχίας, προκαλώντας την ανάφλεξη και την πυρόσφαιρα, πράγμα που ενισχύει τις υποψίες ότι το ύποπτο εύφλεκτο φορτίο βρισκόταν πάνω σε αυτή την πλατφόρμα.

Η «Ζούγκλα» αποκαλύπτει σημεία της έκθεσης του Απόστολου Βασιλάκου και του Σταύρου Μπατζόπουλου, που είναι οι ορισθέντες από τον Εφέτη Ανακριτή δικαστικοί πραγματογνώμονες. Επιπλέον δημοσιεύει αποκλειστικές φωτογραφίες του πεδίου της σύγκρουσης, που καταδεικνύουν ότι η πρώτη ανοιχτή πλατφόρμα της εμπορικής αμαξοστοιχίας δεν έφερε, όπως οι δύο επόμενες, τα απαραίτητα συρματόσκοινα που έδεναν και ασφάλιζαν τα μεταλλικά ελάσματα. Πράγμα που αποτελεί σοβαρότατη ένδειξη, αν όχι απόδειξη, ότι η πρώτη πλατφόρμα μετέφερε άλλο φορτίο και όχι ελάσματα.

Οι αξιόπιστες πηγές της «Ζούγκλας», αναφέρουν ότι τα τρία αυτά ανοιχτά βαγόνια ήρθαν από τα Σκόπια και «δέθηκαν» με τα υπόλοιπα βαγόνια της μοιραίας εμπορικής αμαξοστοιχίας.

Το πρώτο βαγόνι δεν μετέφερε ελάσματα

Ας πάρουμε όμως τα πράγματα από την αρχή. Στην έκθεση που κατέθεσαν οι ορισθέντες από τον Ειδικό Εφέτη Ανακριτή δικαστικοί πραγματογνώμονες Απόστολος Βασιλάκος και του Σταύρος Μπατζόπουλος, αναφέρουν αυτολεξεί:

… «η φόρτωση και ασφάλιση των μεταλλικών ελασμάτων (λαμαρινών), που αποτελούσαν και τα βαρέα οχήματα του συρμού, ήταν σύμφωνη με τα διεθνή πρότυπα. Τα πλάτη των μεταλλικών ελασμάτων ξεπερνούσαν το πλάτος των φορταμαξών και για το λόγο αυτό τα περιμετρικά πλαϊνά αντιστηρίγματα (παραπέτα) αυτών, ήταν κατεβασμένα ενώ ήταν ανασηκωμένα τα τερματικά (αρχής τέλους). Τα μεταφερόμενα ελάσματα είχαν προσδεθεί, ως ορίζονται από τα διεθνή πρότυπα, με δεσμίδες τεσσάρων συνεστραμμένων συρμάτων πάχους 5mm, ανοπτημένου όλκιμου σιδήρου, σε κατά πλάτος διπλό πέρασμα προ της ασφάλισης (περίπλεξης). Συνεπώς, με οκτώ (8) σύρματα ανά πρόσδεση και σε κατά μήκος αποστάσεις μικρότερες των τριών (3) μέτρων.»

Προς επιβεβαίωση μάλιστα των όσων αναφέρουν, παραθέτουν και φωτογραφίες που δείχνουν τα δεσίματα των συρμάτων στις πλαϊνές υποδοχές των βαγονιών. Το περίεργο στην έκθεση είναι ότι ενώ παρατίθενται οι παρακάτω φωτογραφίες που απεικονίζουν το δεύτερο και το τρίτο ανοιχτό βαγόνι, δεν υπάρχει πουθενά φωτογραφία που να απεικονίζει τα αντίστοιχα δεσίματα του πρώτου βαγονιού.

Δείτε τις φωτογραφίες που παραθέτουν οι δικαστικοί πραγματογνώμονες:





Η «Ζούγκλα» αναζήτησε φωτογραφίες τραβηγμένες από το πεδίο της σύγκρουσης, προκειμένου να εντοπίσει το πρώτο ανοιχτό βαγόνι της εμπορικής αμαξοστοιχίας και να εξακριβώσει αν υπάρχουν και σε αυτό τα αντίστοιχα δεσίματα που αποδεικνύουν ότι η πλατφόρμα μετέφερε ελάσματα. Με έκπληξή μας διαπιστώσαμε ότι στο πρώτο αυτό βαγόνι δεν υπάρχει πουθενά δέσιμο από τα συρματόσχοινα που, με βάση και την έκθεση των δικαστικών πραγματογνωμόνων, συγκρατούσαν τα ελάσματα που υποτίθεται ότι υπήρχαν και σε αυτή την πλατφόρμα.

Δείτε παρακάτω τις φωτογραφίες του πρώτου ανοιχτού βαγονιού της εμπορικής αμαξοστοιχίας. Πουθενά δεν υπάρχει δέσιμο από τα συρματόσχοινα:















Στην παρακάτω φωτογραφία μπορείτε να δείτε κομμένα τα χοντρά συρματόσχοινα που συγκρατούσαν τα ελάσματα στο δεύτερο και στο τρίτο βαγόνι. Πουθενά δεν έχει βρεθεί αντίστοιχο συρματόσχοινο από το πρώτο βαγόνι. Όλα τα παραπάνω αποτελούν σοβαρότατη ένδειξη, αν όχι απόδειξη, ότι το πρώτο ανοιχτό βαγόνι της εμπορική αμαξοστοιχίας δεν μετέφερε ελάσματα.


Οι ηλεκτράμαξες της εμπορικής δεν ήρθαν σε σύγκρουση με την επιβατική

Το πάζλ έρχεται να συμπληρώσει το γεγονός ότι οι δύο ηλεκτράμαξες της εμπορικής αμαξοστοιχίας, στις οποίες βρισκόντουσαν τρείς μηχανοδηγοί που σκοτώθηκαν, δεν φαίνεται να ήρθαν σε μετωπική σύγκρουση με την επιβατική αμαξοστοιχία που ανέβαινε από την ίδια μοιραία γραμμή.

Ο μηχανοδηγός της εμπορικής, σε μία κίνηση αυτοθυσίας προκειμένου να αποφευχθεί η μετωπική σύγκρουση, έκανε αποδεδειγμένα χρήση του συστήματος ακαριαίας πέδης για 1 δευτερόλεπτο τουλάχιστον. Με την ενεργοποίηση αυτού του συστήματος το καταγραφικό δεν λειτουργεί όταν οι τροχοί φεύγουν εκτός γραμμών, προκειμένου να εκτροχιαστεί το τραίνο. Λόγω της ενεργοποίησης της ακαριαίας πέδης οι δύο ηλεκτρομηχανές της εμπορικής εξετράπησαν της πορείας τους.

Με βάση τα μέχρι τώρα συλλεγέντα στοιχεία οι μηχανές της εμπορικής φαίνεται να μη συμμετείχαν στην ανάφλεξη και στην πυρόσφαιρά. Η κατάσταση στην οποία βρέθηκαν δείχνει ότι δεν ανεφλέγησαν και δεν συμμετείχαν στην καύση. Το δε δήθεν «χαμένο» κομμάτι του πίσω άκρου της δεύτερης ηλεκτρομηχανής, που βρέθηκε προσφάτως, μετά από δύο χρόνια, στο Κουλούρι, δεν φαίνεται να έχει σημάδια συμμετοχής στην έκρηξη και στη φωτιά.

Επιπλέον, τα μηχανικά μέρη της 2ης μηχανής παρέμειναν σε άριστη κατάσταση. Η 1η που συγκρούστηκε με το τοιχίο αντιστήριξης, μετά την εκτροπή της παρουσιάσει αυξημένη αλλοίωση. Πουθενά δεν παρουσιάζει σημάδια παραμόρφωσης από έκρηξη στο εσωτερικό της, ή αποχρωματίσεις λόγω έκθεσης στην υψηλή θερμοκρασία της φωτιάς.

Το «χαμένο» τμήμα της μηχανής, φαίνεται να αποκόπηκε από την επαφή του με το κοντέινερ OOCL , όταν οι μηχανές είχαν εκτραπεί και το υπόλοιπο τρένο συνέχιζε την πορεία του.

Άλλωστε αυτό επιβεβαιώνουν και οι δύο διορισθέντες δικαστικοί πραγματογνώμονες στην έκθεσή τους:

«Από το σύνολο των εμπορευματοκιβωτίων καταστράφηκε το με αρ. OOLU6870319, λόγω της σύγκρουσής του με την με αρ. 120-012 ηλεκτράμαξα και το με αρ. ZMOU8897301, το οποίο έφερε και αυτό υποδεέστερες ζημιές» αναφέρουν.

Οι μηχανοδηγοί της εμπορικής αμαξοστοιχίας που ανασύρθηκαν νεκροί, δεν φέρουν κανένα σημάδι έκθεσης σε φωτιά.

Ως εκ τούτου οι υποψίες για το σημείο της ανάφλεξης και της πυρόσφαιρας, για το σημείο δηλαδή όπου υπήρχε το ύποπτο εύφλεκτο φορτίο, μεταφέρονται στο πρώτο ανοιχτό βαγόνι, που όπως είδαμε παραπάνω προφανώς δεν μετέφερε ελάσματα, αλλά κάτι άλλο.

Αυτό άλλωστε είναι το σημείο της ανάφλεξης που εντοπίζει ακόμα και το πόρισμα του ΕΟΔΑΣΑΑΜ. Αυτός ο εντοπισμός είχε οδηγήσει στα σενάρια ότι το εύφλεκτο υλικό βρισκόταν στο «χαμένο» κομμάτι της δεύτερης μηχανής. Τώρα που βρέθηκε αυτό το κομμάτι και αποκλείεται το εν λόγω σενάριο, το μόνο σημείο μεταφοράς του ύποπτου φορτίου που απομένει, είναι το πρώτο ανοιχτό βαγόνι. Τα κομμάτια του παζλ αρχίζουν να «δένουν».



Η μετωπική σύγκρουση έγινε με το πρώτο ανοιχτό βαγόνι

Με βάση όλα τα μέχρι στιγμής δεδομένα, φαίνεται ότι η μετωπική σύγκρουση της μηχανής της επιβατικής αμαξοστοιχίας, έγινε με το πρώτο ανοιχτό βαγόνι της εμπορικής. Με το βαγόνι που απ’ ότι φαίνεται δεν μετέφερε ελάσματα, αλλά κάτι άλλο, που πιθανότερα ήταν το εύφλεκτο υλικό που προκάλεσε την ανάφλεξη.

Λόγω της σφοδρότητας της σύγκρουσης είναι λογικό ότι τα σημεία που θα ήλθαν σε επαφή μεταξύ τους , πρέπει να έχουν αποδεδειγμένα τις μεγαλύτερες μηχανικές παραμορφώσεις. Κάτι τέτοιο δεν φαίνεται στις μηχανές της εμπορικής αμαξοστοιχίας, αλλά αντιθέτως είναι εμφανές στο πρώτο ανοιχτό βαγόνι.

Αυτό το βαγόνι έχει δεχθεί τις μεγαλύτερες παραμορφώσεις οι οποίες έχουν και κατεύθυνση προς την φορά κίνησης της επιβατικής. Οι παραμορφώσεις στο μπροστινό τμήμα του πρώτου ανοιχτού βαγονιού ήταν τέτοιες, ώστε για να φορτωθεί και απομακρυνθεί από το σημείο απαιτήθηκε να κοπεί με ειδικές συσκευές κοπής μετάλλων όπως φάνηκε σε σχετικές φωτογραφίες που είδαν το φως της δημοσιότητας.



Όλα τα παραπάνω ενισχύονται και από την ίδια την «συμπεριφορά» της μηχανής της επιβατικής αμαξοστοιχίας, η οποία κυριολεκτικά τεμαχισμένη εκτινάχθηκε, λόγω του χαμηλότερου αντικειμένου με το οποίο συγκρούστηκε.
Εν αμφιβόλω η γνησιότητα των βίντεο Καπερνάρου

Τα βίντεο που πριν έναν σχεδόν μήνα έφερε στο φως της δημοσιότητας ο κ. Πορτοσάλτε και τα οποία παραδόθηκαν στον Εφέτη Ανακριτή από τον κ. Καπερνάρο, έχουν αμφισβητηθεί ποικιλοτρόπως. Πλέον και επισήμως ο Εφέτης Ανακριτής ακύρωσε την αρχική πραγματογνωμοσύνη, διατάσσοντας νέα, παρουσία και των πραγματογνωμόνων των συγγενών των θυμάτων.

Το πόρισμα της Διεύθυνσης Εγκληματολογικών Ερευνών, σχετικά με την γνησιότητα των βίντεο, έχει αδικαιολόγητα καθυστερήσει, πράγμα που δείχνει ότι είναι δύσκολη η ταυτοποίησή τους.

Μία βασική ένσταση των εμπειρογνωμόνων των συγγενών, είναι ότι στα εν λόγω βίντεο δεν φαίνονται σε κανένα από τα τρία ανοιχτά βαγόνια τα χοντρά συρματόσχοινα με τα οποία ήταν δεμένα τα ελάσματα, πράγμα που δεν δικαιολογείται από τον φωτισμό και τις σχετικές αντανακλάσεις.




Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου
Continue reading

Ακτιβιστής στις 0

Αναμφίβολα η Ευρώπη βρίσκεται στη φάση της αύξησης των αμυντικών δαπανών, με τις μεγάλες δυνάμεις της να ενισχύουν τις στρατιωτικές τους βιομηχανίες. Οι πρόσφατες γεωπολιτικές εξελίξεις, ο πόλεμος στην Ουκρανία, η αυξανόμενη ένταση στις διεθνείς σχέσεις και η πολιτική του προέδρου των ΗΠΑ, έχουν οδηγήσει -είναι η αφορμή;- σε μια καινούργια ανανεωμένη κούρσα εξοπλισμών. Η σκέψη όλων οδηγείται στο ότι είμαστε πια στο τέλος της ειρηνικής ανάπαυλας των 70 χρόνων μετά τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο. Έκλεισαν οι πληγές και τέρμα το διάλειμμα, πάμε ξανά!.

Το καινούργιο στρατιωτικό-βιομηχανικό σύμπλεγμα της Ευρώπης είναι αυτό που θα επηρεάσει τα μέγιστα τις οικονομικές και κοινωνικές εξελίξεις - ας είμαστε ρεαλιστές. Όμως το σημαντικό είναι οι απειλές και οι φόβοι του πολέμου που απορρέουν από μια τέτοια στροφή. Οι πολεμικές βιομηχανίες είναι τεράστιες οικονομικές δυνάμεις, οι οποίες για να είναι βιώσιμες, πρέπει να έχουν αγορές. Αυτό αυτόματα σημαίνει ότι η παραγωγή όπλων δεν γίνεται -και δεν θα γίνει- μόνο για στρατηγικούς ή αμυντικούς λόγους, αλλά και για οικονομικούς. Έχουμε μια ενίσχυση της «εμπορευματοποίησης» και της «ιδιωτικοποίησης» του πολέμου. Οι Γερμανοί το λένε -και το κάνουν- ξεκάθαρα (dw.com, Geopolitico, cnn.gr). Η πολεμική βιομηχανία είναι ένας από τους πιο κερδοφόρους τομείς του παγκόσμιου εμπορίου. Οι κυβερνήσεις επενδύουν δισεκατομμύρια ευρώ στην παραγωγή σύγχρονων οπλικών συστημάτων και για την ενίσχυση της βιομηχανίας τους κόβοντας κεφάλαια από τους τομείς της πρόνοιας.

Η διάθεση των όπλων μπορεί να γίνεται είτε μέσω επίσημων κρατικών συμφωνιών, είτε μέσω σκιωδών διαδρομών, όπου τα όπλα καταλήγουν σε πολέμους, εμφύλιες συρράξεις και τρομοκρατικές οργανώσεις. Και εδώ είναι το πρόβλημα: όταν το κέρδος είναι βασικό κίνητρο, οι ηθικές και γεωπολιτικές συνέπειες μπαίνουν σε δεύτερη μοίρα. Η ύπαρξη αυτής της αγοράς σημαίνει ότι σε κάποιο σημείο του πλανήτη θα υπάρξει χρήση των όπλων. Αν όχι άμεσα, τότε μέσω πωλήσεων, πιέσεων και εκβιασμών. Τα όπλα παράγονται για να χρησιμοποιηθούν!

Θεωρητικά, οι διεθνείς συνθήκες ελέγχουν τη διακίνηση όπλων, αλλά στην πράξη το λαθρεμπόριο και η πολιτική σκοπιμότητα καθιστούν αυτούς τους ελέγχους ανεπαρκείς. Πολλές χώρες εξοπλίζουν αντίπαλες παρατάξεις ταυτόχρονα, άλλες τροφοδοτούν πολέμους που δεν θέλουν να λήξουν, και άλλες χρησιμοποιούν την πώληση όπλων ως διπλωματικό εργαλείο. Με λίγα λόγια οι εξαγωγές όπλων αποτελούν εργαλείο πολιτικής επιρροής, ενισχύεται η εμπορευματοποίηση των στρατιωτικών συγκρούσεων και τροφοδοτούνται νέες εστίες έντασης. Αυτό το φαινόμενο δεν είναι νέο στην Ιστορία. Κάθε περίοδος έντασης συνοδεύεται από αυξημένη στρατιωτική δραστηριότητα και επενδύσεις σε εξοπλισμούς. Ο φόβος που διαχέεται είναι λογικός: Η αύξηση των στρατιωτικών δαπανών μπορεί να οδηγήσει σε κλιμάκωση των συγκρούσεων και σε αποσταθεροποίηση της παγκόσμιας ασφάλειας.

Το ερώτημα που τίθεται είναι αν η Ευρώπη βαδίζει προς μια πιο ασφαλή ή μια πιο ασταθή εποχή μέσα από αυτή την κούρσα εξοπλισμών…

8.3.2025

Στέφανος Σταμέλλος



Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου
Continue reading

Ακτιβιστής στις 0

Το χειροκρότημα των βολεμένων στην καρέκλα τους Βουλευτών της Νέας Δημοκρατίας για την απόρριψη της πρότασης δυσπιστίας, επισφράγισε τη συμμετοχή τους στα όσα σκανδαλώδη απο τη πρώτη στιγμή οργανώνει, μεθοδεύει και διαπράττει ο Πρωθυπουργός και οι Υπουργοί τους. 

Κανένας από αυτούς δεν είχε την ευθιξία, το φιλότιμο, τις αρχές να διαχωρίσει τη θέση του από την Κυβέρνηση που εν γνώσει του Υπουργού της, Κωνσταντίνου Καραμανλή, έστειλε τα παιδιά μας στον θάνατο και από τα ατελείωτα εγκλήματα που στη συνέχεια όλοι μαζί οργανωμένα έχουν διαπράξει για να μην βγει η αλήθεια στο φως, έχοντας βέβαια συνεργούς επίορκους λειτουργούς. 

Αποδείξατε πλέον ΟΛΟΙ ότι αγαπάτε ΜΟΝΟ τις καρέκλες σας και όχι τους Έλληνες και τη ψυχή τους, που ανίερα την προδώσατε. 

Είστε όλοι ΥΠΟΛΟΓΟΙ. Θα δώσετε λόγο στον Θεό και στον Ελληνικό Λαό.


Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου
Continue reading

Ακτιβιστής στις 0
Το μέηλ που δημοσίευσε η Εστία εστάλη από τον Τριαντόπουλο, που αρνείται να γίνει ο μοναδικός αποδιοπομπαίος τράγος και "βγάζει στη σέντρα" και τους υπόλοιπους συμμετέχοντες της κυβέρνησης.

Αυτό αποκαλύπτεται σήμερα με το μέηλ που δημοσίευσε σήμερα ο ίδιος πλέον. Έτσι προκύπτει ότι οι εντολές για το μπάζωμα δόθηκαν απευθείας από τον πιο "σκληρό πυρήνα" της κυβέρνησης, αφού σε αυτό αναφέρεται χαρακτηριστικά για τον κ. Γεραπετρίτη ότι :

«… ώστε να δρομολογηθεί η κάλυψή του με γρήγορες διαδικασίες – όπως υπογραμμίστηκε από τον Υπουργό»

Έτσι ξεκίνησε το ξήλωμα του πουλόβερ της συγκάλυψης. Από δω και πέρα ο ένας θα δίνει τον άλλο, προκειμένου να μην την πληρώσουν μόνο κάποιοι από τους ενόχους.

Περιμένουμε την ώρα που θα δώσουν και τον ίδιο τον Μητσοτάκη.

ΜΗΤΣΟΤΑΚΗ ΠΑΡΑΙΤΗΣΟΥ ΤΩΡΑ




Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου
Continue reading

Ακτιβιστής στις 0

Maria Karystianou@mkaristianou

«Πράγματι κ. Φλωρίδη η πρόταση σύστασης Προανακριτικής είναι υποκριτική, γιατί δεν αφορά ΟΛΟΥΣ τους πολιτικούς, οι ποινικές δικογραφίες των οποίων έχουν σταλεί εδώ και μήνες από τον Εισαγγελέα στη Βουλή και ΟΛΑ τα ερευνητέα εγκλήματα. Αντιθέτως, κατα παράβαση του νόμου και του Συντάγματος, έγινε «κουτσουρεμένη» για τα μάτια του κόσμου, και κυρίως για να σωθείτε από τις αληθινές ποινικές ευθύνες. 

Και εσείς λοιπόν για αυτό την υπερψηφίσατε ακριβώς διότι ειναι υποκριτική! Και άρα εξυπηρετεί την κυβερνητική ΣΥΓΚΑΛΥΨΗ και ΑΝΑΛΓΗΣΙΑ και κυρίως τη ΜΗ μεταμέλεια σας.

Η δε αναφορά σας στο χρυσοπληρωμένο πόρισμα του ΕΟΔΑΣΑΑΜ που ενώ είναι παντελώς αναρμόδιο, σπεύδει εναγωνίως να πει αορίστως ότι δεν υπήρχαν πολιτικές εντολές, ακόμη και αυτό θα γυρίσει σύντομα μπούμερανγκ κατευθείαν πάνω σας όταν αποκαλυφθουν και οι εντολές που δόθηκαν και ο ΕΝΤΟΛΕΑΣ.

Περιμένουμε επιτέλους από τους Βουλευτές να κάνουν μια ΣΟΒΑΡΗ ΠΛΗΡΗ και όχι κουτσουρεμένη πρόταση για Προανακριτική, που θα περιλαμβάνει ΟΛΟΥΣ τους ήδη μηνυθέντες πολιτικούς, Πρωθυπουργό και Υπουργούς, πρώην και νυν, με αξιοποίηση όλων των δικογραφιών που είναι θαμμένες στη Βουλή, και ΟΛΑ τα εγκλήματα, για τα οποία έχουν επίσημα εδώ και μήνες μηνυθεί. 

Αν όμως ΟΛΟΙ οι Βουλευτές βολευτούν και συνεχίσουν να μην την κάνουν, σημαίνει ότι κανείς δεν έχει το ανάστημα να αναδείξει την αλήθεια και το φως της!»


Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου
Continue reading

Ακτιβιστής στις 0

Επειδή έχουμε δει ότι στο βαρέλι της απαξίωσής μας δεν υπάρχει πάτος, αναγκαστήκαμε να επιδώσουμε σήμερα εξώδικο προς τον Πρόεδρο της Βουλής με αίτημα να κοινοποιηθεί σε όλους τους Βουλευτές. 

Διότι σήμερα μείναμε άναυδοι, όταν από τις πλείστες όσες υποβληθείσες μηνύσεις κατά Υπουργών και του Πρωθυπουργού, συζητείται στη Βουλή πρόταση του ΠΑΣΟΚ για σύσταση Προανακριτικής μόνο για ΜΕΜΟΝΩΜΕΝΕΣ πράξεις του κ. Τριαντόπουλου, και μάλιστα μόνο για το ΠΛΗΜΜΕΛΗΜΑ της παράβαση καθήκοντος! 

Και ερωτώνται ΟΛΟΙ οι Βουλευτές του Ελληνικού Κοινοβουλίου, ιδίως οι Βουλευτές του ΠΑΣΟΚ που έκαναν μία τέτοια περικεκομμένη και αποδυναμωμένη πρόταση για σύσταση Προανακριτικής: 

(α) Γιατί η πρόταση του ΠΑΣΟΚ για την Προανακριτική είναι μόνο για τον κ. Τριαντόπουλο και όχι για όλους τους μηνυθέντες πολιτικούς; 

(β) Γιατί η πρόταση για την Προανακριτική αφορά μόνο πλημμέλημα παράβασης καθήκοντος και όχι τα λοιπά κακουργήματα και πλημμελήματα, για τα οποία όλοι οι πολιτικοί, Πρωθυπουργός, Υπουργοί και Υφυπουργοί έχουν μηνυθεί; 

(γ) Ποιος ο λόγος μιας τέτοιας περικεκομμένης και περίτεχνα διατυπωμένης Πρότασης Σύστασης Προανακριτικής του ΠΑΣΟΚ; 

(δ) Γιατί οι λοιποί βουλευτές δεν το επισημαίνουν και έτσι δια της αδράνειας και σιγής τους αφήνουν την άνω επιμελημένα “περικεκομμένη” διαδικασία να εξελίσσεται για τα μάτια του κόσμου, χωρίς αληθινή διερεύνηση ΟΛΩΝ των μηνυθέντων Πολιτικών Προσώπων και για ΟΛΑ τα ερευνητέα εγκλήματα (κακουργήματα και πλημμελήματα) που καταγγέλλεται ότι διέπραξαν; 

(ε) Για ποιον λόγο λοιπόν παρακάμπτονται όλες οι μηνύσεις που έχουν φτάσει στη Βουλή; ή μήπως μετά από τόσους μήνες δεν έχουν φτάσει ακόμη και άρα πράγματι θάφτηκαν αμελλητί; 

(στ) Μήπως αυτή είναι εν τέλει η αιτία για την οποία δεν μας απαντάει ο κ. Πρόεδρος της Βουλής στα ξεκάθαρα ερωτήματά μας που του θέσαμε από τις 03.02.25 για την πορεία των ποινικών δικογραφιών των Πολιτικών και στα οποία επίμονα δεν απαντά; 

(ζ) Που είναι ο σεβασμός προς τις ιερές θεσμικές ιδιότητες που όλοι οι ερωτώμενοι (Βουλευτές και Πρόεδρος) φέρουν; 

(η) Αν ήταν όλα διάφανα και καθαρά, όπως πρέπει να είναι, ο Πρόεδρος της Βουλής τιμώντας τις αρχές ενός αληθούς Κράτους Δικαίου, όφειλε να έχει απαντήσει δημοσίως στα απλά και ξεκάθαρα ερωτήματα μας. Αυτό θα έκανε ο Πρόεδρος της Βουλής που δεν ΦΟΒΑΤΑΙ να απαντήσει και δεν θέλει κάτι ή και πολλά να κρύψει.



Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου
Continue reading

Ακτιβιστής στις 0

Θέλω να ευχαριστήσω μέσα από τα βάθη της καρδιάς μου τα εκατομμύρια των συμπολίτων μας, που ήταν παρόντες μαζί μας στα μνημόσυνα των παιδιών μας, στις πόλεις τις Ελλάδας, της Ευρώπης, της Αμερικής και του κόσμου όλου!
Άγγιξαν τις καρδιές όλων μας, όχι όμως και των υπευθύνων για την κατάντια της χώρας μας, οι οποίοι εμφανίστηκαν ως δήθεν συμπάσχοντες μαζί μας μιλώντας στα λόγια για Δημοκρατία, πλην όμως πολύ γρήγορα με άνεση και σιγουριά είπαν, σας κατανοούμε μεν αλλά …..ό,τι πει η δικαιοσύνη!
Τα δακρυγόνα σε μια ειρηνική συγκέντρωση νέων, ηλικιωμένων οικογενειών, ενάρετων πολιτών, ΔΕΝ είναι ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ κύριε ΠΘ
Και η Δικαιοσύνη, την ηγεσία της οποίας εσείς έχετε διορίσει, έχει γίνει ο συνεργός του εγκλήματος των Τεμπών και της συγκάλυψης του!

ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗ…

Η «δικαιοσύνη»….. η οποία δεν είδε καμία ευθύνη για την επί χρόνια μη εκτέλεση της Σύμβασης 717 και τη διασπάθιση των εκατομμυρίων που δόθηκαν για τα συστήματα ασφαλείας των σιδηροδρόμων και αρχειοθετώντας την ποινική δικογραφία της Σύμβασης 717, άνοιξε διάπλατα τον δρόμο για τη δολοφονία των παιδιών μας.
Χρειάστηκε να έρθει η Ευρωπαϊκή Εισαγγελία για να ανασύρει την αρχειοθετημένη αυτή μελανή δικογραφία, στην οποία ουδέν μεμπτόν είχαν εντοπίσει οι Εισαγγελείς της χώρας μας!

Η «δικαιοσύνη»….η οποία δεν έχει βάλει εδώ και δυο χρόνια στη δικογραφία των Τεμπών και δεν παραδίδει στους διαδίκους τα αρχεία ΗΧΟΥ και ΕΙΝΟΝΑΣ που κατασχέθηκαν από το Εγκληματολογικό άμεσα μετά το έγκλημα των Τεμπών!

Η «δικαιοσύνη»….που ενώ έχει αυτό το χρυσάφι στα χέρια της και δεν μας το παραδίδει, καταδέχεται να ασχοληθεί με μονταρισμένα video που βρέθηκαν το 2025! σε κάδο σκουπιδιών υπολογιστών!

Η «δικαιοσύνη»…..που έδωσε εντολή να καταστραφεί το βιολογικό υλικό των παιδιών μας 40 μέρες μετά το έγκλημα των Τεμπών μέσα από το οποίο άμεσα θα μπορούσε να ανιχνευτεί η ύπαρξη χημικών!

Η «δικαιοσύνη»…..η οποία δεν έκανε το στοιχειώδες που ορίζει ο νόμος! Δεν διαφύλαξε τα πειστήρια του εγκλήματος και τα κόκαλα των παιδιών μας! Και επέτρεψε στους κυβερνώντες να μπαζώσουν τα πάντα στον χώρο του εγκλήματος των Τεμπών και έτσι να χαθούν όλα τα αποδεικτικά στοιχεία! Όλα τα στοιχεία που άμεσα θα έβγαζαν την αλήθεια στο φως!

Η «δικαιοσύνη»…..η οποία καμία ευθύνη δεν αναζήτησε από τους Ιατροδικαστές, οι οποίοι δεν έκαναν τις υποχρεωτικές κατά τα πρωτόκολλα τοξικολογικές εξετάσεις, από τις οποίες επίσης θα μπορούσε άμεσα να προκύψει ύπαρξη χημικών!

Η «δικαιοσύνη»…..η οποία δεν έχει καλέσει τους επιζώντες μάρτυρες, οι οποίοι δηλώνουν στα κανάλια ότι μέσα στα συντρίμμια της τραγωδίας μύριζαν καύση καυσίμων -χημικών!

Η «δικαιοσύνη»……η οποία δεν έψαξε από τι προκλήθηκαν τα εγκαύματα από χημικά στο σώμα των πυροσβεστών.

Η «δικαιοσύνη»…..που δεν ακουμπά τίποτα που έχει να κάνει με τη μεταφορά των χημικών, που έκαψαν τα παιδιά μας. Ούτε καν το ερευνά!
Μπροστά στα χημικά η δικαιοσύνη στρίβει το κεφάλι αλλού, δεν θέλει να ξέρει τίποτα που τα αφορά!
Αυτή η «δικαιοσύνη»!

Η «δικαιοσύνη»…..η οποία δεν αναζήτησε τις ευθύνες όλων όσων με θράσος και με δόλο παρέδωσαν αλλοιωμένο και παραπλανητικό αποδεικτικό υλικό, με «πειραγμένες» συνομιλίες και μονταρισμένα πλάνα.

Η «δικαιοσύνη»…..η οποία είπε όχι στο αίτημα που έκανε γονέας για εκταφή του νεκρού παιδιού του ώστε να γίνουν οι εξετάσεις που μπορούν να αποδείξουν την ύπαρξη χημικών!
Αλήθεια πόσο απάνθρωπος πρέπει να είσαι για να απαγορεύεις στον χαροκαμένο γονιό την εκταφή του παιδιού του για να βρει το δίκιο του!

Η «δικαιοσύνη»….που μπροστά σε αυτά τα έκτροπα υποχρεούνταν να έχει κινήσει κάθε προβλεπόμενη πειθαρχική και ποινική διαδικασία κατά δικαστών, εισαγγελέων και ανακριτικών υπαλλήλων που παρέβησαν επανειλημμένα και κατάφωρα το καθήκον τους.

Η «δικαιοσύνη»……η οποία αδιαφορεί και δεν διατάσσει όπως υποχρεούται διώξεις για το ότι ακόμη και σήμερα! τα τρένα μεταφέρουν ανθρώπινες ζωές, χωρίς να έχουν τοποθετηθεί τα συστήματα ασφαλείας που απαιτεί ο νόμος! Και άρα οποιαδήποτε στιγμή μπορούμε να έχουμε τα επόμενα Τέμπη!

Αυτή είναι η φθηνή «δικαιοσύνη», στην οποία με άνεση μας παραπέμπουν οι κυβερνώντες!
Τόσο πολύ υποτιμούν τη νοημοσύνη μας!
Δεν έχουν ακόμη καταλάβει ότι έχουμε αφυπνιστεί! έχουμε κρίση και μπορούμε να καταλάβουμε πολύ καλά τα συνεχή εγκλήματα συγκάλυψης που γίνονται μπροστά στα μάτια όλων μας!

Δεν είμαστε άβουλα όντα!

Το αποδείξαμε όλοι μαζί, ενωμένοι για άλλη μια φορά την Παρασκευή 28/2!

Επιτέλους! Είμαστε δυνατοί και έχουμε λόγο! Θέλουμε αλήθεια, φως και ηθική και θα τα έχουμε!

Maria Karystianou


Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου
Continue reading

Ακτιβιστής στις 0

Τα πρώτα 40 περίπου λεπτά της χθεσινής οβάλ συνέντευξης Τύπου γραφείου (vid) κύλησαν αρκετά φυσιολογικά. Έγιναν ερωτήσεις και δόθηκαν απαντήσεις σε γενική μορφή, απευθυνόμενες στο κοινό. Ακούστηκε κάποια ήπια πλάκα. Στη συνέχεια όμως προέκυψε μια βλάβη (vid) :

Όλα καταστράφηκαν όταν ο JD Vance, ο αντιπρόεδρος των ΗΠΑ μπήκε στη συζήτηση για να δηλώσει: «Ο δρόμος προς την ειρήνη και ο δρόμος προς την ευημερία είναι ίσως η ενασχόληση με τη διπλωματία.

«Δοκιμάσαμε το μονοπάτι του Τζο Μπάιντεν να χτυπάμε το στήθος μας και να προσποιούμαστε ότι τα λόγια του Πότους μετρούσαν περισσότερο από τις πράξεις του Πότους», δήλωσε.

Για όποιον έχει αφιερώσει χρόνο στον πόλεμο της Ουκρανίας ή γύρω από αυτόν, μια τέτοια αέρινη συζήτηση για «διπλωματία» –σαν να σημαίνει οτιδήποτε χωρίς σκληρή βία για να την υποστηρίξουμε– είναι εξωφρενικά αφελής.

Ο κ. Zelensky θα έπρεπε μάλλον να το είχε αφήσει να ξεφύγει. Αλλά δεν το έπαιρνε.

«Μπορώ να σε ρωτήσω;» ρώτησε, κλίνοντας προς τον κύριο Βανς.

«Σίγουρα», απάντησε ο κύριος Βανς.
...
«Για ποια διπλωματία μιλάς, JD; Τι εννοείς;»

Ήταν λάθος.

Ακολούθησε ένας καταιγισμός υβρισμών για την ουκρανική αχαριστία – μπροστά στα ΜΜΕ του κόσμου.

Για όποιον θυμάται πώς ξεκίνησε η σύγκρουση στην Ουκρανία από τις ΗΠΑ, η υποκρισία που διαδραματίζεται εδώ είναι συντριπτική.

Πώς μπορεί κανείς, όπως κάνουν ο Τραμπ και ο Βανς, να θρηνεί ότι ο πόλεμος κατέστρεψε την Ουκρανία και οδήγησε σε αμέτρητους ανθρώπους να πεθαίνουν χωρίς καλό σκοπό και, ταυτόχρονα, να απαιτήσει από την Ουκρανία να είναι ευγνώμων για όλες τις «συμβουλές», τα όπλα και τα χρήματα που έδωσαν οι ΗΠΑ για να σύρουν την Ουκρανία σε πόλεμο και να τον διεξαγάγουν.

Αλλά ο Ζελένσκι δεν στενοχωρήθηκε για την υποκρισία των ΗΠΑ. Στεναχωρήθηκε που του είπαν να κάνει ειρήνη.

Η κακή διάθεση που βρισκόταν είχε ήδη φουσκώσει εδώ και καιρό. Στα τέλη του 2023 ο Simon Shuster είχε πορτρέτο του Zelenski για το Time :

Την πρώτη μου μέρα στο Κίεβο, ρώτησα ένα μέλος του κύκλου του πώς ένιωθε ο Πρόεδρος. Η απάντηση ήρθε χωρίς δισταγμό: «Θυμωμένος».
...
Κυρίως, ο Ζελένσκι αισθάνεται προδομένος από τους δυτικούς συμμάχους του. Τον έχουν αφήσει χωρίς τα μέσα για να κερδίσει τον πόλεμο, μόνο τα μέσα για να τον επιβιώσει.

Αλλά οι πεποιθήσεις του δεν έχουν αλλάξει. Παρά τις πρόσφατες αποτυχίες στο πεδίο της μάχης, δεν σκοπεύει να εγκαταλείψει τη μάχη ή να μηνύσει για οποιοδήποτε είδος ειρήνης. Αντίθετα, η πίστη του στην τελική νίκη της Ουκρανίας επί της Ρωσίας έχει σκληρύνει σε μια μορφή που ανησυχεί ορισμένους από τους συμβούλους του. Είναι αεικίνητο, πλησιάζει το μεσσιανικό. «Αυταπατάται», μου λέει απογοητευμένος ένας από τους στενότερους βοηθούς του. «Είμαστε εκτός επιλογών. Δεν κερδίζουμε. Αλλά προσπάθησε να του το πεις αυτό».

Ο Τραμπ και ο Βανς προσπάθησαν να του το πουν - ο Ζελένσκι εξερράγη. Κάποιοι λένε ότι αυτό ήταν παγίδα ή στημένο . Εγώ και άλλοι διαφωνούμε . Ήταν ο Τραμπ που ήθελε να υπογραφεί η «συμφωνία για τα ορυκτά». Γιατί να το σαμποτάρει; 

Θα ήταν εύκολο για τον Ζελένσκι να μην αντιδράσει στην απαγόρευση του Βανς, αλλά αντ' αυτού άρχισε να τσακώνεται. Μπορεί ακόμη και να ονειρευόταν ένα νοκ άουτ .

Το περιστατικό, εν όψει του αμερικανικού κοινού, θα επιτρέψει στον Τραμπ να απορρίψει την Ουκρανία ως το κακό πλεονέκτημα που είναι τώρα. Όπως σχολίασα χθες:

Τι θα κάνει τώρα ο Τραμπ;

Η καλύτερη εικασία:

  • Θα φύγει από την Ουκρανία. (Καμία συμφωνία για σπάνιες γαίες ή οτιδήποτε άλλο.)
  • Οι Ευρωπαίοι θα αγνοηθούν (ο Μακρόν τον είχε προτρέψει να συναντήσει τον Ζελένσκι ---> άσχημα!)
  • Θα κάνει συμφωνία με τη Ρωσία. Σπάνια γη, άρση κυρώσεων και πολλά άλλα.

Δεν φαίνεται να μετανιώνει ο Ζελένσκι που δεν κατάφερε να απολογηθεί .

Εν τω μεταξύ, η USAID σταμάτησε τις επισκευές του ενεργειακού δικτύου της Ουκρανίας . Άλλη υποστήριξη των ΗΠΑ κινδυνεύει σε μεγάλο βαθμό :

Η εκπρόσωπος Τύπου της κυβέρνησης Τραμπ, Caroline Leavitt, δήλωσε ότι οι ΗΠΑ δεν θα παρέχουν πλέον στρατιωτική βοήθεια στην Ουκρανία επειδή προτεραιότητά τους είναι οι ειρηνευτικές διαπραγματεύσεις. Η απόφαση αυτή ήρθε μετά τη διαμάχη κατά την επίσκεψη Ζελένσκι.

«Δεν πρόκειται πλέον να γράφουμε απλώς λευκές επιταγές για έναν πόλεμο σε μια πολύ μακρινή χώρα χωρίς πραγματική, διαρκή ειρήνη», είπε ο Leavitt.

Ο Ζελένσκι ελπίζει ότι η Ευρώπη θα τον στηρίξει. Όμως, ενώ ορισμένα ευρωπαϊκά ρομπότ ισχυρίζονται ότι στέκονται στο πλευρό της Ουκρανίας, δεν έχουν ούτε τους άντρες, ούτε χρήματα ούτε όπλα για να το κάνουν. Δεν υπάρχει ευρωπαϊκή ενότητα σε αυτό :

Η Λετονία, η Λιθουανία και η Εσθονία είναι «πολύ δυστυχισμένες» που προδώθηκαν επειδή αποκλείστηκαν από την αυριανή σύνοδο κορυφής της Ουκρανίας στο Λονδίνο. «Έχουν σχέδιο... αλλά δεν προσκλήθηκαν» - Sky News

Ο Ζελένσκι θα πρέπει να φύγει - με τον ένα ή τον άλλο τρόπο. Ο πρώην σύμβουλός του, ο γλοιώδης Oleksy Arestovych, προσφέρεται ήδη ως αντικαταστάτης:

Arestovych @arestovych - 14:03 UTC · 1 Μαρ 2025

- Ο Ζελένσκι δεν προτείνει απλώς πόλεμο - προτείνει πόλεμο χωρίς όπλα.
Αποδυνάμωσε τον στρατό (απέτυχε το 55% του σχεδίου αμυντικών προμηθειών), έχασε την υποστήριξη των ΗΠΑ και δίχασε τη χώρα.
Χωρίς αυτόν, η Ουκρανία θα πολεμούσε καλύτερα και θα έκανε την ειρήνη πιο γρήγορα και πιο αποτελεσματικά.
Είμαι υπέρ της ειρήνης.
Υπάρχει διέξοδος - Ζελένσκι, παραιτήσου.

Οι Ρώσοι είναι ο μεγάλος νικητής σε αυτό. Η Ουκρανία βρίσκεται σε καυγά με τον βασικό της χορηγό. Η δυτική συμμαχία έχει διασπαστεί. Η πρώτη γραμμή των εχθρών καταρρέει.

Η Ρωσία αντιτίθεται στο κύριο αίτημα του Τραμπ για κατάπαυση του πυρός κατά μήκος της τρέχουσας γραμμής του μετώπου. Αλλά ο Ζελένσκι κατηγορείται ότι το σαμποτάρει.

Δεν βλέπω πώς μπορεί ο Ζελένσκι να ξεφύγει από αυτό.


moonofalabama




Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου
Continue reading
Εγγραφή σε: Αναρτήσεις (Atom)