Articles by "Ελλάδα"


Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα Ελλάδα. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων

Σύμφωνα με τους ισχυρισμούς του Ρώσου Προέδρου, [ https://bit.ly/3ZeydNT ] η Ελλάδα βρίσκεται μεταξύ των χωρών στις οποίες οι φίλοι μας οι Αμερικάνοι έχουν εγκατεστημένα #πυρηνικά όπλα, πράγμα που οι ανεκδιήγητοι της κυβέρνησης, βρισκόμενοι στη σωστή πλευρά της Ιστορίας, υποθέτω ότι επικροτούν - εκτός κι αν βγουν αύριο να μας πουν ότι ο Πρωθυπουργός δεν το γνώριζε! Με τόσα και τόσα που αγνοεί ο ανέμελος #Μητσοτάκης, θα μπορούσαμε να το ακούσουμε κι αυτό!
Οι άλλοι, από την #αντιπολίτευσης_της_πλάκας, μείζονα κι ελάσσονα, είτε κοιμούνται τον ύπνο του δικαίου είτε κάνουν τα παγώνια. Ο καθένας μας διαλέγει και παίρνει.
Το κρίσιμο ερώτημα είναι αν μπορούν να συμβαίνουν τέτοιες φρικαλεότητες ερήμην του ελληνικού λαού!

(Στη φωτογραφία ο Σλιμ Πίκενς από τα γυρίσματα της ταινίας του Στάνλεϊ Κιούμπρικ, "S.O.S. Πεντάγωνο Καλεί Μόσχα" -αλλά δεν είναι όλα σινεμά, μωρό μου!)





Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου





Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου

Το υπέροχο ποίημα της Αντιγόνης Χαντζάρα, μαθήτριας Γ´ Γυμνασίου, λέει όλα όσα μας πονάνε, όσα ονειρευόμαστε, όσα μας πληγώνουν, όσα λαχταράμε.

Αντιγόνη μου, κι εγώ αυτή τη χώρα που περιγράφεις λαχταρώ…
Και θα κάνω ό,τι περνά απ´το χέρι μου, να φτιάξουμε τη χώρα μας έτσι. Στο υπόσχομαι.

Ζωή Κωνσταντοπούλου




Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου

Επιτροπή του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου που επισκέφθηκε την Ελλάδα αυτή την εβδομάδα προειδοποίησε ότι το κράτος δικαίου στη χώρα αντιμετωπίζει πολύ σοβαρές απειλές.

Η Επιτροπή Πολιτικών Ελευθεριών του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου (LIBE) δήλωσε ότι η ανησυχητική αυτή εξέλιξη οφείλεται στην κακή ενημέρωση από τα μέσα ενημέρωσης, στις απειλές κατά των δημοσιογράφων και στις σοβαρές ελλείψεις στον τομέα της δικαιοσύνης.

Η επίσκεψη κάλυψε ένα ευρύ φάσμα θεμάτων, όπως η ελευθερία των μέσων ενημέρωσης και η ασφάλεια των δημοσιογράφων, οι μεταναστευτικές πολιτικές, τα ανθρώπινα δικαιώματα και η ίση μεταχείριση, η χρήση κατασκοπευτικού λογισμικού, το κράτος δικαίου και η καταπολέμηση της διαφθοράς.

Η πρόεδρος της αντιπροσωπείας Sophie In 'T Veld δήλωσε ότι "αν και η Ελλάδα διαθέτει ένα σταθερό θεσμικό και νομικό πλαίσιο, μια ζωντανή κοινωνία των πολιτών και ανεξάρτητα μέσα ενημέρωσης, η αντιπροσωπεία διαπιστώνει ότι υπάρχουν πολύ σοβαρές απειλές για το κράτος δικαίου και τα θεμελιώδη δικαιώματα"


Το κράτος δικαίου στην Ελλάδα "υπό μεγάλη πίεση"

"Οι έλεγχοι και οι ισορροπίες, που είναι απαραίτητες για μια ισχυρή δημοκρατία, δέχονται ισχυρές πιέσεις. Ο έλεγχος από ειδικούς φορείς και από τον ελεύθερο Τύπο έχει αποδυναμωθεί και η δικαιοσύνη είναι εξαιρετικά αργή και αναποτελεσματική, οδηγώντας σε μια κουλτούρα ατιμωρησίας. Η διαφθορά διαβρώνει τις δημόσιες υπηρεσίες και τα δημόσια αγαθά. Οι οργανώσεις της κοινωνίας των πολιτών δέχονται τεράστιες πιέσεις", δήλωσε ο πρόεδρος της Επιτροπής.

Η Grecian Delight υποστηρίζει την Ελλάδα

Αναφέρθηκε επίσης στη δολοφονία του δημοσιογράφου Γιώργου Καραϊβάζ, όπου "δεν υπάρχει ορατή πρόοδος στην αστυνομική έρευνα. Όχι μόνο δεν αποδίδεται δικαιοσύνη στην οικογένειά του, αλλά στέλνει και το μήνυμα ότι η ασφάλεια των δημοσιογράφων δεν αποτελεί προτεραιότητα για την κυβέρνηση"

Επιπλέον, τόνισε, πολλοί δημοσιογράφοι αντιμετωπίζουν σωματικές απειλές, λεκτικές επιθέσεις, μεταξύ άλλων από υψηλόβαθμους πολιτικούς και υπουργούς, και παραβίαση της ιδιωτικής τους ζωής με λογισμικό κατασκοπείας.

Η Sophie In 'T Veld πρόσθεσε ότι η ιδιοκτησία των μέσων ενημέρωσης από "μικρό αριθμό ολιγαρχών" επηρεάζει αρνητικά την πολυφωνία των μέσων ενημέρωσης, με αποτέλεσμα τη δραματική υποδημοσιοποίηση ορισμένων θεμάτων. Στον απόηχο του σιδηροδρομικού δυστυχήματος, μια κοινή δήλωση των ελληνικών δημοσιογραφικών ενώσεων ανέδειξε επίσης αυτό το πρόβλημα.

Η πρόεδρος της LIBE κατηγόρησε επίσης την Ελλάδα για τη μεταχείριση των μεταναστών και των προσφύγων.

"Η μεταχείριση των μεταναστών στα εξωτερικά σύνορα και στο εσωτερικό της χώρας, συμπεριλαμβανομένων των αναφορών για συστηματικές απωθήσεις, βία, αυθαίρετη κράτηση και κλοπή των αντικειμένων τους, είναι άκρως ανησυχητική. Οι περιορισμοί που έχουν επιβληθεί στις ΜΚΟ και στους δημοσιογράφους που αναφέρονται στη μετανάστευση πρέπει να αρθούν αμέσως", δήλωσε η ίδια.


πηγή
Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου

Σήμα για παλλαϊκό απεργιακό ξεσηκωμό δίνουν για αύριο, Τετάρτη, Εργατικά Κέντρα, Ομοσπονδίες και συνδικάτα όλης της χώρας, με τις αποφάσεις και τις απεργιακές συγκεντρώσεις τους.Καλούν τους εργαζόμενους, τον λαό να συμμετάσχουν μαζικά, καταδικάζοντας στους δρόμους του αγώνα τους ενόχους για το έγκλημα στα Τέμπη. Με τον συλλογικό και οργανωμένο αγώνα τους να παλέψουν κόντρα σε μια πολιτική που για λογαριασμό της εργοδοσίας θυσιάζει τη ζωή, την υγεία και τα δικαιώματα των εργατικών – λαϊκών οικογενειών.

Για να γίνει ο αγώνας αυτός υπόθεση όλων δεν περνά ούτε λεπτό χαμένο. Από τη μεγαλειώδη απεργιακή συγκέντρωση της Κυριακής στο Σύνταγμα και μετά, σωματεία και μαζικοί φορείς δίνουν τη μάχη σε κάθε εργασιακό χώρο και γειτονιά, με συζητήσεις στις βάρδιες, στα διαλείμματα, με συσκέψεις και Γενικές Συνελεύσεις, με πικετοφορίες και συγκεντρώσεις στους δήμους, με πανό στις πύλες των εργοστασίων και τις εισόδους των επιχειρήσεων.

Παράλληλα, έχουν καλέσει τις τριτοβάθμιες συνδικαλιστικές οργανώσεις να πάρουν άμεσα απόφαση και να προκηρύξουν και οι ίδιες απεργία. (Διαβάστε αναλυτικά παρακάτω)

Στην Αθήνα η απεργιακή συγκέντρωση έχει οριστεί στις 12.30 μ.μ, στα Προπύλαια, στη Θεσσαλονίκη, στις 12 μ. στο Άγαλμα Βενιζέλου και νέο συλλαλητήριο στις 7 μ.μ. στο ίδιο μέρος. Κινητοποιήσεις θα πραγματοποιηθούν σε όλη τη χώρα. (Διαβάστε αναλυτικά παρακάτω)

Συνεχίζεται η απεργία στους σιδηρόδρομους, δεμένα τα βαπόρια

Την ίδια ώρα, τα σωματεία σιδηροδρομικών συνεχίζουν τις απεργιακές κινητοποιήσεις τους που έχουν ξεκινήσει από την περασμένη Πέμπτη, ακινητοποιώντας τους συρμούς σε όλη τη χώρα. Σε συνέλευσή τους που πραγματοποίησαν αμέσως μετά τη λήξη της απεργιακής συγκέντρωσης στο Σύνταγμα, την Κυριακή, τα τρία σωματεία εργαζομένων στη «Hellenic Train» αποφάσισαν τη συνέχιση της απεργίας τους μέχρι και αύριο, Τετάρτη, ενώ συμμετοχή σε αυτήν την απόφαση ανακοίνωσε και η Πανελλήνια Ενωση Σταθμαρχών. Ακόμα, απόφαση για 48ωρη απεργία, σήμερα και αύριο, πήρε το Σωματείο Εργαζομένων ΟΣΕ.

Σε ό,τι αφορά τις Αστικές Συγκοινωνίες, μέχρι στιγμής απόφαση συμμετοχής στην 24ωρη απεργία έχουν πάρει το Συνδικάτο Εργαζομένων ΟΑΣΑ, το Σωματείο Τεχνικών ΟΑΣΑ (μπλε λεωφορεία) και η Ενωση Εργαζομένων ΗΛΠΑΠ (τρόλεϊ).

Δεμένα θα παραμείνουν αύριο Τετάρτη τα πλοία στο λιμάνι του Πειραιά, καθώς έχει προκηρυχθεί παμπειραϊκή απεργία από το Εργατικό Κέντρο της πόλης, αλλά και την ΠΝΟ.

Απεργιακές αποφάσεις

Απεργιακές αποφάσεις έχουν πάρει τα Εργατικά Κέντρα Αθήνας, Πειραιά, Λαυρίου – Ανατολικής Αττικής, Σαλαμίνας, Θεσσαλονίκης, Πάτρας, Λάρισας, Αγρινίου, Άρτας, Ιωαννίνων, Εύβοιας, Ζακύνθου, Ηγουμενίτσας, Ηρακλείου, Καρδίτσας, Κέρκυρας, Κεφαλονιάς – Ιθάκης, Βορείου Συγκροτήματος Δωδεκανήσου, Λαμίας, Λέσβου, Λευκάδας – Βόνιτσας, Λιβαδειάς, Νάουσας, Φωκίδας, Βόλου, Καρδίτσας, Χανίων και Σάμου (στάση εργασίας από 11 π.μ. έως το τέλος της βάρδιας).

Επίσης, η Εκτελεστική Επιτροπή της ΑΔΕΔΥ έχει προκηρύξει 24ωρη πανελλαδική πανδημοσιοϋπαλληλική απεργία.

Ανάλογες αποφάσεις παίρνουν Ομοσπονδίες και σωματεία σε διάφορους κλάδους και περιοχές της χώρας. Ήδη απόφαση έχουν πάρει η Ομοσπονδία Οικοδόμων, η Ομοσπονδία Εργαζομένων σε Γάλα – Τρόφιμα – Ποτά, η Ομοσπονδία Τύπου – Χάρτου, η Ομοσπονδία Εργαζομένων στο Φάρμακο, η Ομοσπονδία Εργατοϋπαλλήλων Κλωστοϋφαντουργίας Ιματισμού Δέρματος Ελλάδας (ΟΕΚΙΔΕ), η Ομοσπονδία Ιδιωτικών Υπαλλήλων Ελλάδας.

Το Συνδικάτο Επισιτισμού – Τουρισμού – Ξενοδοχείων Αττικής μετατρέπει την προγραμματισμένη για αύριο στάση εργασίας σε 24ωρη απεργία και καλεί στη συγκέντρωση στις 12.30 το μεσημέρι στα Προπύλαια.

ΠΑΜΕ: Απεργούμε για να μη συγκαλυφθεί το έγκλημα! Διεκδικούμε σύγχρονες και ασφαλείς μεταφορές

«Τετάρτη 8 Μάρτη, ΑΠΕΡΓΟΥΜΕ! Για να μην περάσει η συγκάλυψη του εγκλήματος των Τεμπών. Για σύγχρονες – ασφαλείς – φτηνές μαζικές μεταφορές για τον λαό κόντρα στην εγκληματική πολιτική του κέρδους»: Το κάλεσμα αυτό απευθύνει το ΠΑΜΕ μπροστά στην 24ωρη απεργία. Καλεί όλες τις συνδικαλιστικές οργανώσεις, τις Ομοσπονδίες, τα Εργατικά Κέντρα, τα πρωτοβάθμια σωματεία, «να πάρουν αγωνιστικές αποφάσεις συμμετοχής στην απεργία στις 8 Μάρτη, να φτάσουν σε κάθε χώρο δουλειάς, να μετατρέψουν την οργή και τη θλίψη που κυριαρχεί σε αγώνα και φωνή! Να γίνουμε η φωνή των νεκρών της δολοφονίας στα τρένα. Να πλημμυρίσουν οι πόλεις στις απεργιακές συγκεντρώσεις από εργαζόμενους, φοιτητές, μαθητές».

Οπως σημειώνει το ΠΑΜΕ, σχολιάζοντας τις εγκληματικές ευθύνες των κυβερνήσεων, αλλά και τις παραιτήσεις και τα κροκοδείλια δάκρυα, «όλα αυτά τα έχουμε ξανακούσει μετά από άλλα μεγάλα εγκλήματα, στη Μάνδρα, στο Μάτι, στις μεγάλες πυρκαγιές και στις πλημμύρες, στους σεισμούς, μετά από μεγάλα βιομηχανικά ατυχήματα. Η πραγματική αιτία είναι η πολιτική που υπηρετεί τα συμφέροντα των μεγάλων επιχειρηματικών ομίλων, το κέρδος».
Όλοι στους δρόμους

Κάλεσμα μαζικής συμμετοχής στη συγκέντρωση στα Προπύλαια απευθύνει στους αυτοαπασχολούμενους και μικρούς ΕΒΕ η Ομοσπονδία Βιοτεχνικών Σωματείων Αττικής. «Αρκετά ματώσαμε όλα τα προηγούμενα χρόνια για τα κέρδη των εταιρειών. Τώρα είναι η ώρα να αποδοθούν οι ευθύνες, να τιμωρηθούν οι πραγματικοί υπεύθυνοι και να παρθούν μέτρα για ασφαλείς συγκοινωνίες», αναφέρει στο κάλεσμά της.

Στις απεργιακές κινητοποιήσεις καλεί και η Ομοσπονδία Γυναικών Ελλάδας. Παράλληλα, οι πρωτοβουλίες που θα ξεδιπλώσουν οι Σύλλογοι και οι Ομάδες της Ομοσπονδίας με αφορμή την Παγκόσμια Μέρα της Γυναίκας θα έχουν το βλέμμα τους στραμμένο στο δολοφονικό έγκλημα και στην ανάγκη να μη συγκαλυφθούν οι αιτίες του. «Δεν διαπραγματευόμαστε το δικαίωμα των παιδιών μας να ζήσουν όπως τους αξίζει τον 21ο αιώνα. Δεν συμβιβαζόμαστε με τη βαρβαρότητα που έχει θάψει τις ζωές των παιδιών μας κάτω από τα κέρδη των ομίλων», σημειώνει η ΟΓΕ.

Κάλεσμα προς τις Ομοσπονδίες, τους Αγροτικούς Συλλόγους και όλους τους αγρότες να προχωρήσουν αύριο το μεσημέρι σε μαζικές κινητοποιήσεις με τρακτέρ σε σταθμούς τρένων και σιδηροδρομικές γραμμές, απευθύνει η Πανελλαδική Επιτροπή Μπλόκων.

Στο απεργιακό συλλαλητήριο καλεί και η Συντονιστική Επιτροπή Αγώνα Αναπήρων (ΣΕΑΑΝ).

Την ίδια μέρα στην Αθήνα, οι Φοιτητικοί Σύλλογοι της Αθήνας και η Συντονιστική Επιτροπή των Μαθητών προχωρούν σε κινητοποίηση στις 12 μ. στα Προπύλαια.

Στις 12 στο Άγαλμα Βενιζέλου στη Θεσσαλονίκη καλεί και η Συντονιστική Επιτροπή Μαθητών Θεσσαλονίκης.

Προσυγκεντρώσεις στην Αθήνα



Για την απεργιακή κινητοποίηση της Αθήνας στα Προπύλαια δρομολογούνται λεωφορεία από διάφορες περιοχές.

Οι προσυγκεντρώσεις θα είναι στις 11.30 π.μ. στα εξής σημεία:Κάνιγγος: Ομοσπονδίες, Σωματεία και Επιτροπές Αγώνα στον ιδιωτικό τομέα, οικοδόμοι, τρόφιμα – ποτά, φάρμακο, χημική, ενέργεια, τύπος – χαρτί, ιματισμός – δέρμα, μέταλλο, επισιτισμός – τουρισμός, τηλεπικοινωνίες, ταχυμεταφορές, καλλιτέχνες, ΜΜΕ, δικηγόροι, γυμναστές.
Πλατεία Κοραή: Σωματεία στις αστικές συγκοινωνίες, στο σιδηρόδρομο, ναυτεργατικά σωματεία, Σωματεία του Εργατικού Κέντρου Πειραιά, Σωματεία Εργαζομένων σε Πανεπιστήμια και Ερευνητικά Κέντρα, μαζικοί φορείς του Πειραιά. Σωματεία του Εργατικού Κέντρου Πειραιά και μαζικοί φορείς της περιοχής έχουν προσυγκέντρωση 10.30 π.μ. στον ηλεκτρικό σταθμό του Πειραιά.
Ομόνοια: Ομοσπονδίες και Σωματεία Συνταξιούχων, Ομοσπονδία Γυναικών Ελλάδας, Σύλλογοι και Ομάδες Γυναικών, μαζικοί φορείς δήμων της Αττικής, ΟΒΣΑ, Σωματεία και Ενώσεις Επαγγελματιών, Βιοτεχνών και Εμπόρων
Πανεπιστημίου και Βουκουρεστίου: Σωματεία Εκπαιδευτικών, Σωματεία στις τράπεζες και στο εμπόριο, Σωματεία λογιστών και καθαριστριών, Σωματεία Υπουργείων, της Αποκεντρωμένης και Περιφερειακής διοίκησης, Σωματείο δήμων.
Στις 11 π.μ., στα Νοσοκομεία Παίδων (Γουδή) καλούν Σωματεία υγειονομικών και της Ειδικής Αγωγής, μαζικοί φορείς των δήμων της Ανατολικής Αθήνας.


Συγκεντρώσεις σε όλη τη χώρα


Αθήνα, 12.30 μ.μ. Προπύλαια

Θεσσαλονίκη, 12 μ. Αγαλμα Βενιζέλου και 7 μ.μ. στο ίδιο μέρος

Πάτρα, 10.30 π.μ. πλατεία Γεωργίου

Αγρίνιο, 12 μ. κεντρική πλατεία

Αγ. Νικόλαος Κρήτης, 6.30 μ.μ. κεντρική πλατεία

Αίγιο, 10.30 π.μ. στην Τρίγωνη Πλατεία.

Αλεξανδρούπολη, 12 μ. δημαρχείο

Αλιβέρι, 1 μ.μ. Αγαλμα Λιγνιτωρύχου

Αμαλιάδα, 9.30 π.μ. στην πλατεία Αγίου Αθανασίου.

Αμύνταιο, 12 μ. πλατεία

Αμφισσα, 12.30 μ.μ. πλατεία Κεχαγιά (πάνω πλατεία)

Αργοστόλι, 12 μ. κεντρική πλατεία

Αρτα, 10 π.μ. πλατεία Κιλκίς

Αταλάντη, 12μ. κεντρική πλατεία

Βόλος, 12 μ. Θόλος

Γιάννενα, 11 π.μ. κεντρική πλατεία

Γιαννιτσά, 6 μ.μ. στον πεζόδρομο

Δράμα, 11.30 π.μ. κεντρική πλατεία

Ζάκυνθος, 10 π.μ. πλατεία Αγίου Μάρκου

Ηγουμενίτσα, 6.30 μ.μ. πλατεία δημαρχείου

Ηράκλειο, 11 π.μ. πλατεία Ελευθερίας

Θάσος, 12 μ. πλατεία Λιμένα

Θήβα, 12μ. κεντρική πλατεία

Ιεράπετρα, 6.30 μ.μ.,πλατεία Ελευθερίας

Ικαρία, 12 μ. πλατεία Αγίου Κηρύκου

Ιστιαία, 12 μ. κεντρική πλατεία

Καβάλα, 12 μ. κεντρική πλατεία

Καλαμάτα, 6.30 μ.μ. πλατεία 23ης Μαρτίου

Καρπενήσι, 7 μ.μ., στην κεντρική πλατεία.

Καρδίτσα, 11 π.μ. κεντρική πλατεία

Καρλόβασι Σάμου, 12 μ. πλατεία Καρλοβάσου

Καρπενήσι, 7 μ.μ. κεντρική πλατεία

Καστοριά, 11.30 π.μ., Αντιπεριφέρεια

Κατερίνη, 6 μ.μ. κεντρική πλατεία

Κέρκυρα, 11.30 π.μ. Εργατικό Κέντρο

Κεφαλονιά, 12 μ. στην κεντρική πλατεία Αργοστολίου.

Κιλκίς, 6 μ.μ. πλατεία Ειρήνης

Κοζάνη, 1 μ.μ. κεντρική πλατεία

Κομοτηνή, 12 μ. κεντρική πλατεία

Κόρινθος, 6.30 μ.μ. Περιβολάκια

Κυπαρισσία, 11 π.μ. στο Δημαρχείο

Κως, 11 π.μ., έξω από το νοσοκομείο

Λαμία, 12 μ. πλατεία Πάρκου

Λάρισα, 12 μ. κεντρική πλατεία

Λασίθι, 6.30 μ.μ., στην κεντρική πλατεία Αγίου Νικολάου.

Λευκάδα, 11 π.μ. πλατεία Αγίου Μηνά

Λήμνος, 10.30 π.μ. λιμάνι Μύρινας

Λιβαδειά, 12 μ. κεντρική πλατεία

Μαντούδι, 1 μ.μ. κεντρική πλατεία

Μυτιλήνη, 11 π.μ. πλατεία Σαπφούς

Νάουσα, 10 π.μ. κεντρική πλατεία

Ναύπακτος, 11 π.μ., στην πλατεία Φαρμάκη

Ναύπλιο, 6.30 μ.μ. Ενδέκατη

Ξάνθη, 12 μ. κεντρική πλατεία

Πρέβεζα, 10.30 π.μ. παλιά ΚΤΕΛ

Πύργος, 10 π.μ. κεντρική πλατεία

Ρέθυμνο, 11 π.μ. δημαρχείο

Ρόδος, στις 12 το μεσημέρι συγκέντρωση μαθητών, φοιτητών στο Δημαρχείο και στις 18.00 συγκέντρωση σωματείων στην πλατεία Κύπρου.

Σάμος, 12 μ. πλατεία Πυθαγόρα

Σαντορίνη, 11.30 στην πλατεία των Φηρών

Σητεία, 6.30 μ.μ., πλατεία Ηρώων

Σκόπελος, 7 μ.μ. στην παραλία

Τήνος, στις 11.30 π.μ., στην παραλία.

Τρίκαλα, 11 π.μ. πλατεία Ρήγα Φεραίου

Τρίπολη, 6 μ.μ. πλατεία Πετρινού

Φλώρινα, 1 μ.μ. πλατεία Μόδη

Χαλκίδα, 12 μ. Δικαστήρια

Χανιά, 10 π.μ. πλατεία Δημοτικής Αγοράς

Χίος, 12 μ. στην είσοδο της Απλωταριάς

Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου

Δείτε ποια είναι η αμερικανική έκθεση του Κογκρέσου που στηρίζει πλήρως τις θέσεις και επιδιώξεις της Τουρκίας στο Αιγαίο  και που παρ' ότι έχει δημοσιευθεί από τις 9 Ιανουαρίου του '23 εδώ στην Ελλάδα ούτε κάν έχει σχολιαστεί από την Ελληνική κυβέρνηση αλλά και από τα κόματα της αντιπολίτευσης.

Η αποκάλυψη έγινε από την δημοσιογράφο Κύρα Αδάμ στην εφημερίδα Δημοκρατία, ακολουθεί βίντεο με τα σημεία που θίγουν τα συμφέροντα αλλά κυρίως την εδαφική ακεραιότητα της χώρας μας.


Η έκθεση της Διεύθυνσns Ερευνών του Κογκρέσου για τις αμερικανοτουρκικές σχέσεις το 2023 συνόδευσε το πιεστικό αίτημα του προέδρου Μπάιντεν προς το Κογκρέσο για την άμεση απελευθέρωση της αναβάθμισης και πώλησns νέων αεροσκαφών F-16 στην Τουρκία.

Η παρούσα έκθεση της Διεύθυνσης Ερευνών του Κογκρέσου αποτελεί πυρηνική νομική και στρατιωτική βόμβα όχι μόνο στα θεμέλια της ελληνικής κυριαρχίας στο Αιγαίο αλλά και την ηπειρωτική Ελλάδα και θέτει σε μέγιστο κίνδυνο την ύπαρξη του Ελληνισμού.

Παρά ταύτα η κυβέρνηση Μητσοτάκη αλλά και τα κόμματα της αντιπολίτευσης ούτε καν ξεφύλλισαν αυτή την αμερικανοτουρκική πυρηνική βόμβα εναντίον της ελληνικής κυριαρχίας , ούτε καν διαμαρτυρήθηκαν και φυσικά δεν έχουν αντιδράσει πολιτικά,νομικά και διπλωματικά για την άμεση εξαφάνιση της αφήvovτας έτσι το πλεονέκτημα στην Τουρκία να χρησιμοποιήσει επισήμως και όπως θέλει αυτή την ελεεινή έκθεση ως τεκμήριο σε βάρος της Ελλάδας σε οποιοδήποτε διεθνές δικαστήριο ή διαιτησία με μόνη χαμένη τη χώρα μας.


Αλλαγή πλεύσης

Η κυβέρνηση Μητσοτάκη που τα έχει δώσει όλα στις ΗΠΑ από εδώ και πέρα θα ατενίζει τις ΗΠΑ να τα παίρνουν όλα πίσω σε βάρος της ελληνικής κυριαρχίας. Και τούτο διότι όπως αποκαλύπτει η λεπτομερής έκθεση του Κογκρέσου η κυβέρνηση Μπάιντεν υιοθετεί πλήρως και προβάλλει εμφανώς όλες τις τουρκικές θέσεις, διεκδικήσεις και ισχυρισμούς σε βάρος της Ελλάδας χωρίς να κρατά ούτε τα πολιτικά νομικά και διπλωματικά προσχήματα ισορροπίας απέναντι στην Ελλάδα.

Αυτό αποδεικνύεται από μελέτη της έκθεσης σε έκταση και σε βάθος και από την κατωτέρω καταγραφή, ορισμένων μόνον σημείων της. επισημαίνονται ότι όλα τα σημεία της έκθεσης είναι υπέρ των επεκτατικών βλέψεων της Τουρκίας οε βάρος της Ελλάδας γεγονός που την καθιστά 100% ετεροβαρή υπέρ της Τουρκίας.

Η έκθεση αναφέρει μεταξύ άλλων ότι «το 1974 η Ελλάδα ενίσχυσε τη στρατιωτική παρουσία της σε ορισμένα νησιά του Αγαίου. Η Τουρκία άρχισε να αντιδρά για την στρατιωτικοποίηση των νήσων, για τα 6-10 ν.μ ελληνικού ΕΕΧ για το FIR Αθηνών στο Αιγαίο. Τουρκικά στρατιωτικά αεροσκάφη άρχισαν υπερπτήσεις στις διαφιλονικούμενες (disputed) περιοχές και μερικές φορές προκαλούνται από τα ελληνικά στρατιωτικά αεροσκάφη».

Με ψευδή στοιχεία η έκθεση του Κογκρέσου υποστηρίζει τις παράνομες επεκτατικές βλέψεις της Toυρκίας σε βάρος της Ελλάδας ενώ σκόπιμα αποκρύπτει τα πραγματικά στοιχεία που καθιστούν την Τουρκία παράνομη στο σύνολο της διεθνούς νομιμότητας.



Πράγματι η Ελλάδα έθεσε σε ετοιμότητα τις στρατιωτικές δυνάμεις Λήμνου και Λέσβου λόγω της τουρκικής εισβολής στην Κύπρο και τον Μάιο του 1975 –όχι το 1974 που αναγράφει ψευδώς η έκθεση- ενίσχυσε τις στρατιωτικές δυνάμεις χωρίς να ξεπερνά ή να παραβιάζει τους περιορισμούς της Συνθήκης της Λωζάννης γεγονός που αποκρύπτει η έκθεση.

Tous λόγους όμως για τους onoious η Ελλάδα ενίσχυσε μέσα στα όρια των Συνθηκών τις δυνάμεις ms στα δύο αυτά νησιά τους αποκρύπτει η έκθεση για να υποστηρίξει τις παράνο μες βλέψεις και θέσεις της Toυρκίας σε βάρος της Ελλάδας και για να εξαπατήσει παραπλανήσει το Κογκρέσο των ΗΠΑ ότι η Ελλάδα είναι υπεύθυνη για όλα, προκειμένου αυτό να εγκρίνει την πώληση στην Τουρκία 40 F-16 και την αναβάθμιση άλλων 80.

Και τούτο διότι αποκρύπτει η έκθεση ότι στις 22.01.1975 δηλαδή πέντε μήνες μετά την τουρκική εισβολή στην Κύπρο ο Τούρκos υπουργός Εζεμπέλ δήλωσε ότι η Κύπρος αποτελεί το πρώτο βήμα npos το Αιγαίο και τον Απρίλιο 1975 η Αγκυρα συγκρότησε τη Στρατιά του Αιγαίου με στόχο την κατάληψη ελληνικών νήσων.

Η έκθεση είναι απολύτως ελεεινή και κατ εντολή πληρωμένη σε βάρος της Ελλάδας διότι χαρακτηρίζει ελληνικά νησιά του Αιγαίου,όχι ελληνικά αλλά διαφιλονικούμενα (disputed) με στόχο να εξαπατήσει το Κογκρέσο και τον Μενέντεζ ώστε να εγκρίνει τα F-16 στην Τουρκία υποστηρίζοντας ότι οι σημερινές τουρκικές υπερπτήσειβ δεν παραβιάζουν ελληνική κυριαρχία στα νησιά διότι αυτά δεν είναι ελληνικά αλλά διαφιλονικούμενα.

Παράλληλα η έκθεση υποστηρίζει ότι οι τουρκικές ενέργειες στο Αιγαίο είναι νόμιμες λόγω της ελληνικής παρανομίας των 6-10 ν.μ ελληνικού ΕΕΧ και λόγω του FIR Αθηνών για το οποίο η Αθήνα παράνομα απαιτεί σχέδια πτήσης.

Ομως αποκρύπτει και δεν αναγράφει ότι μέχρι το 1974 η Τουρκία αποδεχόταν πλήρως την ελληνικότητα των νήσων χωρίς καμία διαφιλονικία (dispute) εφάρμοζε τα σχέδια πτήσης και σεβόταν τα 10 ν.μ

Η αναφορά στην έκθεση ότι «μερικές φορές τα ελληνικά στρατιωτικά αεροσκάφη παρενοχλούν τα τουρκικά» όταν αυτά κάνουν υπερπτήσεις στα νησιά είναι ψευδή και τούτο διότι το Αρχηγείο Τακτικής Αεροπορίας στη Λάρισα έχει καταστήσει τους Τούρκους πιλότους εναέριους λαγούς, διότι λόγω πανικού μπαίνουν μέχρι 7-10 ν.μ. στο Αιγαίο και μετά… την κοπανάνε.

Στην έκθεση αναγράφεται ότι από τη δεκαετία του 1970 «υπάρχουν διαφιλονικίες (disputes), δηλαδή διεκδίκηση από Τουρκία και Ελλάδα της κυριαρχίας των νήσων του Αιγαίου και της Μεσογείου, καθώς επίσης και των κυριαρχικών δικαιωμάτων αμφοτέρων».

Η αναφορά αυτή είναι ελεεινή και ψευδής διότι η Ελλάδα δεν διεκδικεί την κυριαρχία των νήσων, αφού την έχει αποκτήσει με τις Συνθήκες Λωζάννης – Παρισίων -και όχι μόνον- και ειδικά τη Λήμνο την έχει αποκτήσει με ελληνικό αίμα.

Η Τουρκία αμφισβητεί παράνομα την ελληνική κυριαρχία διότι έχει βλέψεις σε βάρος της Ελλάδας, οι οποίες σαφώς και αδιάντροπα υποστηρίζουν οι ΗΠΑ με την προσπάθεια παράκαμψα του Κογκρέσου, ώστε να μπορέσει η Τουρκία να πάρει τα F-16 για να τα χρησιμοποιήσει σε βάρος της Ελλάδας – και, μάλιστα, με την υποστήριξη της κυβέρνησηςΜπάιντεν.

Οι υπερπτήσεις

Στην έκθεση αναφέρεται ότι οι θέσεις του Μενέντεζ για τις υπερπτήσεις είναι νομικά αβάσιμες (Oegally non-binding). Ουσιαστικά, νομικά και πρακτικά η έκθεση υποστηρίζει ότι οι υπερπτήσεις δεν γίνονται στα νησιά, νησίδες και βραχονησίδες που έχουν ελληνική κυριαρχία, και ταυτίζεται ακριβώς με τις επεκτατικές βλέψεις της Άγκυρας.

Μάλιστα, υποστηρίζει ότι σε περίπτωση που κοντράρει ο Μενέντεζ την πώληση των F-16 στην Τουρκία θα γίνει προεδρικό διάταγμα ώστε να παρακάμψει το Κογκρέσο και να δώσει τα F-16 στην Τουρκία, όπως, δηλαδή έκανε και ο Τραμπ στη Σαουδική Αραβία.

 


 Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου

του Δημήτριου Οικονομίδη *

"Πόλεμος πατήρ πάντων", διατρανώνει η γνωστή ρήση του Ηράκλειτου, ο οποίος ουσιαστικά δηλώνει ότι σε όλα τα όντα και τις δημιουργίες αυτών, υφέρπει πάντα κάποιας μορφής σύγκρουση που κυριαρχεί και δομεί τις μεταξύ τους σχέσεις. 

Πόλεμος και ειρήνη, αποτελούν διαχρονικά " άρρηκτο ζευγος" και δεν μπορούμε να μιλήσουμε για το ένα μέλος, χωρίς ταυτόχρονα να αναφερθούμε στο άλλο.

Ο Πόλεμος υπάρχει και κατά την διάρκεια της ειρήνης χωρίς την οποία δεν υφίσταται, ενώ η Ειρήνη χωρίς τον πόλεμο δεν θα είχε λόγο ύπαρξης. 

Ο Πόλεμος με όποια μορφή και αν εκφράζεται, αποτελεί δυστυχώς μια πραγματικότητα σε όλο το διάβα της ζωής αυτού του πλανήτη. Ο φορέας που υλοποιεί αυτή τη θλιβερή αναγκαιότητα, που διεξάγει δηλαδή τον πόλεμο, είναι οι Ένοπλες Δυνάμεις κάθε οργανωμένης η μη κρατικής Εθνικής οντότητας. 

Εδώ στη Πατρίδα μας οι Ένοπλες Δυνάμεις από αρχαιοτάτων χρόνων, ως γνήσιος εκφραστής των αγώνων που έδωσε σύσσωμο το Εθνος, πάντοτε ήταν και είναι συνυφασμένες με την ύπαρξη της Ελλάδος και το μέγιστο αγαθό της Ελευθερίας. 

Οι Ένοπλες Δυνάμεις, είναι διαχρονικά άρρηκτα συνδεδεμένες με τα ιερά και τα όσια της Φυλής μας. Το μαρτυρούν οι φράσεις "η ταν η επί τας", "νυν υπέρ πάντων ο αγών", "πάντες αυτοπροαιρέτως αποθανούμεν και ου φεισόμεθα της ζωής ημών", "ελευθερία ή θάνατος "

Σήμερα δε, που το διεθνές γεωστρατηγικό περιβάλλον, στην ευρύτερη περιοχή μας, εξελίσσεται ραγδαία και επικίνδυνα, οι Ένοπλες Δυνάμεις, αποτελούν τον πιο σημαντικό πυλώνα του Εθνικού μας οικοδομήματος. 
Ο Τουρκικός αναθεωρητισμός και οι Ιστορικά ανήκουστες και ανιστόρητες επεκτατικές βλέψεις των Αλβανών και Σκοπιανών, επιφέρουν περισσότερες υποχρεώσεις και αυξημένες απαιτήσεις. 

Οι Στρατιωτικοί, παρά τις όποιες δυσκολίες, συνεχίζουν το έργο τους, εμμένοντας στις βασικές αξίες της ζωής, προσηλωμένοι στο καθήκον και στην τιμή, λέξεις που συμβολίζουν πολλά περισσότερα από ένα κώδικα. 
Με τη στάση τους και συμπεριφορά τους, παρά τις άδικες οικονομικές καρατομήσεις που υπέστησαν τα τελευταία χρόνια, οικοδομούν μια αμφίδρομη σχέση εμπιστοσύνης λαού και ενόπλων δυνάμεων ως παρακαταθήκη όλων μας. 
Τώρα ειδικά που η Τουρκική απειλή γιγαντώνεται με ενδεχόμενο να φτάσει σε μη ελεγχόμενο στάδιο, οι Ένοπλες Δυνάμεις, είναι ο εγγυητής της Εθνικής ανεξαρτησίας και εδαφικής ακεραιότητας της Πατρίδας μας. 
Γιατί κανένας δεν θα εγγυηθεί τα σύνορα μας. Είναι διαχρονικά ιστορικά αποδεδειγμένο ότι τα σύνορα της Ελλάδας, τα φυλάνε μόνο Έλληνες. 
Γι αυτό η συνεχής ενίσχυση των Ενόπλων Δυνάμεών μας, σε ανθρώπινο δυναμικό και οπλικά συστήματα αποτελεί την μόνη λύση! 

Και όποιος θέλει ας τολμήσει!



* Λοχαγός των Ελληνικών Ενόπλων Δυνάμεων, υπηρετών στα σύνορα του Έβρου



Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου


Η Αγγλική γλώσσα έχει 490.000 λέξεις από τις οποίες 41.615 λέξεις είναι από την Ελληνική γλώσσα... βιβλίο Γκίνες).

Η Ελληνική με την μαθηματική δομή της είναι η γλώσσα της...πληροφορικής και της νέας γενιάς των εξελιγμένων υπολογιστών, διότι μόνο σε αυτήν δεν υπάρχουν όρια. (Μπιλ Γκέιτς). Η Ελληνική και η Κινέζικη… είναι οι μόνες γλώσσες με συνεχή ζώσα παρουσία από τους ίδιους λαούς και στον ίδιο χώρο εδώ και 4.000 έτη. Όλες οι γλώσσες θεωρούνται κρυφοελληνικές, με πλούσια δάνεια από την μητέρα των γλωσσών, την Ελληνική. (Francisco Adrados, γλωσσολόγος).

Tο πρώτο μεγάλο πλήγμα που δέχθηκε η Ελληνική γλώσσα ήταν η μεταρρύθμιση του 1976 με την κατάργηση των αρχαίων Ελληνικών και η δια νόμου καθιέρωση της Δημοτικής και του μονοτονικού, που σήμερα κατάντησε ατονικό.

Έτερο μεγάλο πλήγμα είναι ότι η …οικογένεια, ο δάσκαλος και ο ιερέας αντικαταστάθηκαν από την τηλεόραση, που ασκεί ολέθρια επίδραση όχι μόνο στην γλώσσα, αλλά και στον χαρακτήρα και στο ήθος. (Αντώνης Κουνάδης, ακαδημαϊκός)

Το CNN σε συνεργασία με την εταιρεία υπολογιστών apple ετοίμασαν ένα εύκολο πρόγραμμα εκμάθησης ελληνικών προς τους αγγλόφωνους και ισπανόφωνους των ΗΠΑ. Το σκεπτικό αυτής της πρωτοβουλίας ήταν ότι η ελληνική εντείνει το ορθολογικό πνεύμα, ξύνει το επιχειρηματικό πνεύμα και προτρέπει τους πολίτες προς την δημιουργικότητα.

Μετρώντας τις διαφορετικές λέξεις που έχει η κάθε γλώσσα βλέπουμε ότι όλες έχουν από αρκετές χιλιάδες, άρα είναι αδύνατο να υπάρξει γραφή που να έχει τόσα γράμματα όσες και οι λέξεις μιας γλώσσας, γιατί κανένας δε θα θυμόταν τόσα πολλά σύμβολα.

Το ίδιο ισχύει και με τις διαφορετικές συλλαβές των λέξεων (π.χ. τις: α, αβ, βα, βρα, βε, ου. ) που έχει η κάθε γλώσσα.

Μετρώντας επίσης τους διαφορετικούς φθόγγους των λέξεων (τους: α, β, γ.) που έχει η κάθε γλώσσα βλέπουμε ότι αυτοί είναι σχετικά λίγοι, είναι μόλις 20, δηλαδή οι εξής: α, ε, ο, ου, ι, κ, γ, χ, τ, δ, θ, π, β, φ, μ, ν, λ, ρ, σ, ζ , όμως, αν καταγράφουμε τις λέξεις μόνο ως έχουν φθογγικά, δε διακρίνονται οι ομόηχες, π.χ.: «τίχι» = τείχη, τοίχοι, τύχη, τύχει, «καλί» = καλοί & καλή & καλεί.

Επομένως, δεν είναι δυνατό να υπάρξει γραφή που να έχει τόσα γράμματα όσοι και οι διαφορετικοί φθόγγοι των λέξεων.

Προ αυτού του προβλήματος οι άνθρωποι κατάφυγαν σε διάφορα τεχνάσματα, για να επιτύχουν την καταγραφή του προφορικού λόγου, κυριότερα των οποίων είναι το αιγυπτιακό και το ελληνικό.

Το τέχνασμα που επινόησαν οι αρχαίοι Έλληνες προκειμένου να καταφέρουν να καταγράφουν φωνητικά τις λέξεις, ήταν η χρησιμοποίηση από τη μια τόσων γραμμάτων όσοι και οι φθόγγοι των λέξεων, φωνηέντων και συμφώνων, δηλαδή των γραμμάτων: Α(α), Β(β), Γ(γ). και από την άλλη κάποιων ομόφωνων γραμμάτων, δηλαδή των: Ω(ο) & Ο(ο), Η(η) & Υ(υ) & Ι(ι) με τα οποία, βάσει κανόνων, αφενός υποδείχνεται η ετυμολογία (= το μέρος λόγου ή ο τύπος κ.τ.λ.), άρα το ακριβές νόημα των λέξεων και αφετέρου διακρίνονται οι ομόηχες λέξεις, πρβ π.χ.: τύχη & τείχη & τύχει & τοίχοι, λίπη & λείπει & λύπη.

Παράβαλε π.χ. ότι στην ελληνική γραφή έχει κανονιστεί να γράφουμε το τελευταίο φωνήεν των ρημάτων με τα γράμματα – ω, ει και των πτωτικών με τα – ο,ι,η, ώστε να διακρίνονται οι ομόηχοι τύποι: καλώ & καλό, καλεί & καλή, σύκο & σήκω, φιλί & φυλή, φιλώ & φύλο.

Παράβαλε ομοίως ότι στην ελληνική γραφή έχει κανονιστεί να γράφουμε τα κύρια ονόματα με κεφαλαίο γράμμα και τα κοινά με μικρό, για διάκριση των ομόφωνων λέξεων: νίκη & Νίκη, αγαθή & Αγαθή.



ΙΣΤΟΡΙΚΗ ΣΥΝΕΧΕΙΑ

Τα Ελληνικά είναι η μόνη γλώσσα στον κόσμο που ομιλείται και γράφεται συνεχώς επί 4.000 τουλάχιστον συναπτά έτη, καθώς ο Arthur Evans διέκρινε τρεις φάσεις στην ιστορία της Μηνωικής γραφής, εκ των οποίων η πρώτη από το 2000 π.Χ. ώς το 1650 π.Χ.

Μπορεί κάποιος να διαφωνήσει και να πει ότι τα Αρχαία και τα Νέα Ελληνικά είναι διαφορετικές γλώσσες, αλλά κάτι τέτοιο φυσικά και είναι τελείως αναληθές.

Ο ίδιος ο Οδυσσέας Ελύτης είπε «Εγώ δεν ξέρω να υπάρχει παρά μία γλώσσα, η ενιαία Ελληνική γλώσσα. Το να λέει ο Έλληνας ποιητής, ακόμα και σήμερα, ο ουρανός, η θάλασσα, ο ήλιος, η σελήνη, ο άνεμος, όπως το έλεγαν η Σαπφώ και ο Αρχίλοχος, δεν είναι μικρό πράγμα. Είναι πολύ σπουδαίο. Επικοινωνούμε κάθε στιγμή μιλώντας με τις ρίζες που βρίσκονται εκεί. Στα Αρχαία».

Ο μεγάλος διδάσκαλος του γένους Αδαμάντιος Κοραής είχε πει: «Όποιος χωρίς την γνώση της Αρχαίας επιχειρεί να μελετήσει και να ερμηνεύσει την Νέαν, ή απατάται ή απατά».

Παρ’ ότι πέρασαν χιλιάδες χρόνια, όλες οι Ομηρικές λέξεις έχουν διασωθεί μέχρι σήμερα. Μπορεί να μην διατηρήθηκαν ατόφιες, άλλα έχουν μείνει στην γλώσσα μας μέσω των παραγώγων τους.

Μπορεί να λέμε νερό αντί για ύδωρ αλλά λέμε υδροφόρα, υδραγωγείο και αφυδάτωση. Μπορεί να μην χρησιμοποιούμε το ρήμα δέρκομαι (βλέπω) αλλά χρησιμοποιούμε την λέξη οξυδερκής. Μπορεί να μην χρησιμοποιούμε την λέξη αυδή (φωνή) αλλά παρ’ όλα αυτά λέμε άναυδος και απηύδησα.

Επίσης, σήμερα δεν λέμε λωπούς τα ρούχα, αλλά λέμε την λέξη «λωποδύτης» που σημαίνει «αυτός που βυθίζει (δύει) το χέρι του μέσα στο ρούχο σου (λωπή) για να σε κλέψει».

Η Γραμμική Β’ είναι και αυτή καθαρά Ελληνική, γνήσιος πρόγονος της Αρχαίας Ελληνικής. Άγγλος αρχιτέκτονας Μάικλ Βέντρις, αποκρυπτογράφησε βάση κάποιων ευρημάτων την γραφή αυτή και απέδειξε την Ελληνικότητά της. Μέχρι τότε φυσικά όλοι αγνοούσαν πεισματικά έστω και το ενδεχόμενο να ήταν Ελληνική…

Το γεγονός αυτό έχει τεράστια σημασία καθώς πάει τα Ελληνικά αρκετούς αιώνες ακόμα πιο πίσω στα βάθη της ιστορίας. Αυτή η γραφή σίγουρα ξενίζει, καθώς τα σύμβολα που χρησιμοποιεί είναι πολύ διαφορετικά από το σημερινό Αλφάβητο.

Παρ’ όλα αυτά, η προφορά είναι παραπλήσια, ακόμα και με τα Νέα Ελληνικά. Για παράδειγμα η λέξη «TOKOSOTA» σημαίνει «Τοξότα» (κλητική). Είναι γνωστό ότι «κ» και σ» στα Ελληνικά μας κάνει «ξ» και με μια απλή επιμεριστική ιδιότητα όπως κάνουμε και στα μαθηματικά βλέπουμε ότι η λέξη αυτή εδώ και τόσες χιλιετίες δεν άλλαξε καθόλου.

Ακόμα πιο κοντά στην Νεοελληνική, ο «άνεμος», που στην Γραμμική Β’ γράφεται «ANEMO», καθώς και «ράπτης», «έρημος» και «τέμενος» που είναι αντίστοιχα στην Γραμμική Β’ «RAPTE», «EREMO», «TEMENO», και πολλά άλλα παραδείγματα.

Υπολογίζοντας όμως έστω και με τις συμβατικές χρονολογίες, οι οποίες τοποθετούν τον Όμηρο γύρω στο 1.000 π.Χ., έχουμε το δικαίωμα να ρωτήσουμε: Πόσες χιλιετίες χρειάστηκε η γλώσσα μας από την εποχή που οι άνθρωποι των σπηλαίων του Ελληνικού χώρου την πρωτοάρθρωσαν με μονοσύλλαβους φθόγγους μέχρι να φτάσει στην εκπληκτική τελειότητα της Ομηρικής επικής διαλέκτου, με λέξεις όπως «ροδοδάκτυλος», λευκώλενος», «ωκύμορος», κτλ;

Ο Πλούταρχος στο «Περί Σωκράτους δαιμονίου» μας πληροφορεί ότι ο Αγησίλαος ανακάλυψε στην Αλίαρτο τον τάφο της Αλκμήνης, της μητέρας του Ηρακλέους, ο οποίος τάφος είχε ως αφιέρωμα «πίνακα χαλκούν έχοντα γράμματα πολλά θαυμαστά, παμπάλαια…» Φανταστείτε περί πόσο παλαιάς γραφής πρόκειται, αφού οι ίδιοι οι αρχαίοι Έλληνες την χαρακτηρίζουν «αρχαία»…

Φυσικά, δεν γίνεται ξαφνικά, «από το πουθενά» να εμφανιστεί ένας Όμηρος και να γράψει δύο λογοτεχνικά αριστουργήματα, είναι προφανές ότι από πολύ πιο πριν πρέπει να υπήρχε γλώσσα (και γραφή) υψηλού επιπέδου. Πράγματι, από την αρχαία Ελληνική Γραμματεία γνωρίζουμε ότι ο Όμηρος δεν υπήρξε ο πρώτος, αλλά ο τελευταίος και διασημότερος μιας μεγάλης σειράς επικών ποιητών, των οποίων τα ονόματα έχουν διασωθεί (Κρεώφυλος, Πρόδικος, Αρκτίνος, Αντίμαχος, Κιναίθων, Καλλίμαχος) καθώς και τα ονόματα των έργων τους (Φορωνίς, Φωκαΐς, Δαναΐς, Αιθιοπίς, Επίγονοι, Οιδιπόδεια, Θήβαις…) δεν έχουν όμως διασωθεί τα ίδια τα έργα τους.



ΔΥΝΑΤΟΤΗΤΑ ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΑΣ ΝΕΩΝ ΛΕΞΕΩΝ

Η δύναμη της Ελληνικής γλώσσας βρίσκεται στην ικανότητά της να πλάθεται όχι μόνο προθεματικά ή καταληκτικά, αλλά διαφοροποιώντας σε μερικές περιπτώσεις μέχρι και την ρίζα της λέξης (π.χ. «τρέχω» και «τροχός» παρ’ ότι είναι από την ίδια οικογένεια αποκλίνουν ελαφρώς στην ρίζα).

Η Ελληνική γλώσσα είναι ειδική στο να δημιουργεί σύνθετες λέξεις με απίστευτων δυνατοτήτων χρήσεις, πολλαπλασιάζοντας το λεξιλόγιο.

Το διεθνές λεξικό Webster’s (Webster’s New International Dictionary) αναφέρει: «Η Λατινική και η Ελληνική, ιδίως η Ελληνική, αποτελούν ανεξάντλητη πηγή υλικών για την δημιουργία επιστημονικών όρων», ενώ οι Γάλλοι λεξικογράφοι Jean Bouffartigue και Anne-Marie Delrieu τονίζουν: «Η επιστήμη βρίσκει ασταμάτητα νέα αντικείμενα ή έννοιες. Πρέπει να τα ονομάσει. Ο θησαυρός των Ελληνικών ριζών βρίσκεται μπροστά της, αρκεί να αντλήσει από εκεί. Θα ήταν πολύ περίεργο να μην βρει αυτές που χρειάζεται».

Ο Γάλλος συγγραφέας Ζακ Λακαρριέρ, έκθαμβος μπροστά στο μεγαλείο της Ελληνικής, είχε δηλώσει σχετικώς: «Η Ελληνική γλώσσα έχει το χαρακτηριστικό να προσφέρεται θαυμάσια για την έκφραση όλων των ιεραρχιών με μια απλή εναλλαγή του πρώτου συνθετικού. Αρκεί κανείς να βάλει ένα παν – πρώτο – αρχί- υπέρ- ή μια οποιαδήποτε άλλη πρόθεση μπροστά σε ένα θέμα. Κι αν συνδυάσει κανείς μεταξύ τους αυτά τα προθέματα, παίρνει μια ατελείωτη ποικιλία διαβαθμίσεων. Τα προθέματα εγκλείονται τα μεν στα δε σαν μια σημασιολογική κλίμακα, η οποία ορθώνεται προς τον ουρανό των λέξεων».

Στην Ιλιάδα του Ομήρου η Θέτις θρηνεί για ότι θα πάθει ο υιός της σκοτώνοντας τον Έκτωρα «διό και δυσαριστοτοκείαν αυτήν ονομάζει». Η λέξη αυτή από μόνη της είναι ένα μοιρολόι, δυς + άριστος + τίκτω (=γεννώ) και σημαίνει όπως αναλύει το Ετυμολογικόν το Μέγα «που για κακό γέννησα τον άριστο».

Προ ολίγων ετών κυκλοφόρησε στην Ελβετία το λεξικό ανύπαρκτων λέξεων (Dictionnaire Des Mots Inexistants) όπου προτείνεται να αντικατασταθούν Γαλλικές περιφράσεις με μονολεκτικούς όρους από τα Ελληνικά. Π.χ. androprere, biopaleste, dysparegorete, ecogeniarche, elpidophore, glossoctonie, philomatheem tachymathie, theopempte κλπ. περίπου 2.000 λήμματα με προοπτική περαιτέρω εμπλουτισμού.

Η ΑΚΡΙΒΟΛΟΓΙΑ

Είναι προφανές ότι τουλάχιστον όσον αφορά την ακριβολογία, γλώσσες όπως τα Ελληνικά υπερτερούν σαφώς σε σχέση με γλώσσες σαν τα Αγγλικά.

Είναι λογικό άλλωστε αν κάτσει να το σκεφτεί κανείς, ότι μπορεί πολύ πιο εύκολα να καθιερωθεί μια γλώσσα διεθνής όταν είναι πιο εύκολη στην εκμάθηση, από τη άλλη όμως μια τέτοια γλώσσα εκ των πραγμάτων δεν μπορεί να είναι τόσο ποιοτική.

Συνέπεια των παραπάνω είναι ότι η Αγγλική γλώσσα δεν μπορεί να είναι λακωνική όπως είναι η Ελληνική, καθώς για να μην είναι διφορούμενο το νόημα της εκάστοτε φράσης, πρέπει να χρησιμοποιηθούν επιπλέον λέξεις. Για παράδειγμα η λέξη «drink» ως αυτοτελής φράση δεν υφίσταται στα Αγγλικά, καθώς μπορεί να σημαίνει «ποτό», «πίνω», «πιές» κτλ. Αντιθέτως στα Ελληνικά η φράση «πιες» βγάζει νόημα, χωρίς να χρειάζεται να βασιστείς στα συμφραζόμενα για να καταλάβεις το νόημά της.

Παρένθεση: Να θυμίσουμε εδώ ότι στα Αρχαία Ελληνικά εκτός από Ενικός και Πληθυντικός αριθμός, υπήρχε και Δυϊκός αριθμός. Υπάρχει στα Ελληνικά και η Δοτική πτώση εκτός από τις υπόλοιπες 4 πτώσεις ονομαστική, γενική, αιτιατική και κλιτική.

Η Δοτική χρησιμοποιείται συνεχώς στον καθημερινό μας λόγο (π.χ. Βάσει των μετρήσεων, καταλήγουμε στο συμπέρασμα ότι…) και είναι πραγματικά άξιον λόγου το γιατί εκδιώχθηκε βίαια από την νεοελληνική γλώσσα.

Ακόμα παλαιότερα, εκτός από την εξορισμένη αλλά ζωντανή Δοτική υπήρχαν και άλλες τρεις επιπλέον πτώσεις οι οποίες όμως χάθηκαν.

Το ίδιο πρόβλημα, σε πολύ πιο έντονο φυσικά βαθμό, έχει και η Κινεζική γλώσσα. Όπως μας λέει και ο Κρητικός δημοσιογράφος Α. Κρασανάκης: «Επειδή οι απλές λέξεις είναι λίγες, έχουν αποκτήσει πάρα πολλές έννοιες, για να καλύψουν τις ανάγκες της έκφρασης, π.χ.: «σι» = γνωρίζω, είμαι, ισχύς, κόσμος, όρκος, αφήνω, θέτω, αγαπώ, βλέπω, φροντίζω, περπατώ, σπίτι κ.τ.λ., «πα» = μπαλέτο, οκτώ, κλέφτης, κλέβω… «πάϊ» = άσπρο, εκατό, εκατοστό, χάνω…»

Ίσως να υπάρχει ελαφρά διαφορά στον τονισμό, αλλά ακόμα και να υπάρχει, πώς είναι δυνατόν να καταστήσεις ένα σημαντικό κείμενο (π.χ. συμβόλαιο) ξεκάθαρο;

Η ΚΥΡΙΟΛΕΞΙΑ

Στην Ελληνική γλώσσα ουσιαστικά δεν υπάρχουν συνώνυμα, καθώς όλες οι λέξεις έχουν λεπτές εννοιολογικές διαφορές μεταξύ τους.

Για παράδειγμα, η λέξη «λωποδύτης» χρησιμοποιείται γι’ αυτόν που βυθίζει το χέρι του στο ρούχο μας και μας κλέβει, κρυφά δηλαδή, ενώ ο «ληστής» είναι αυτός που μας κλέβει φανερά, μπροστά στα μάτια μας. Επίσης το «άγειν» και το «φέρειν» έχουν την ίδια έννοια. Όμως το πρώτο χρησιμοποιείται για έμψυχα όντα, ενώ το δεύτερο για τα άψυχα.

Στα Ελληνικά έχουμε τις λέξεις «κεράννυμι», «μίγνυμι» και «φύρω» που όλες έχουν το νόημα του «ανακατεύω». Όταν ανακατεύουμε δύο στερεά ή δύο υγρά μεταξύ τους αλλά χωρίς να συνεπάγεται νέα ένωση (π.χ. λάδι με νερό), τότε χρησιμοποιούμε την λέξη «μειγνύω» ενώ όταν ανακατεύουμε υγρό με στερεό τότε λέμε «φύρω». Εξ ού και η λέξη «αιμόφυρτος» που όλοι γνωρίζουμε αλλά δεν συνειδητοποιούμε τι σημαίνει.

Όταν οι Αρχαίοι Έλληνες πληγωνόντουσαν στην μάχη, έτρεχε τότε το αίμα και ανακατευόταν με την σκόνη και το χώμα.

Το κεράννυμι σημαίνει ανακατεύω δύο υγρά και φτιάχνω ένα νέο, όπως για παράδειγμα ο οίνος και το νερό. Εξ’ ού και ο «άκρατος» (δηλαδή καθαρός) οίνος που λέγαν οι Αρχαίοι όταν δεν ήταν ανακατεμένος (κεκραμμένος) με νερό.

Τέλος η λέξη «παντρεμένος» έχει διαφορετικό νόημα από την λέξη «νυμφευμένος», διαφορά που περιγράφουν οι ίδιες οι λέξεις για όποιον τους δώσει λίγη σημασία.

Η λέξη παντρεμένος προέρχεται από το ρήμα υπανδρεύομαι και σημαίνει τίθεμαι υπό την εξουσία του ανδρός ενώ ο άνδρας νυμφεύεται, δηλαδή παίρνει νύφη.

Γνωρίζοντας τέτοιου είδους λεπτές εννοιολογικές διαφορές, είναι πραγματικά πολύ αστεία μερικά από τα πράγματα που ακούμε στην καθημερινή – συχνά λαθεμένη – ομιλία (π.χ. «ο Χ παντρεύτηκε»).

Η Ελληνική γλώσσα έχει λέξεις για έννοιες οι οποίες παραμένουν χωρίς απόδοση στις υπόλοιπες γλώσσες, όπως άμιλλα, θαλπωρή και φιλότιμο Μόνον η Ελληνική γλώσσα ξεχωρίζει τη ζωή από τον βίο, την αγάπη από τον έρωτα. Μόνον αυτή διαχωρίζει, διατηρώντας το ίδιο ριζικό θέμα, το ατύχημα από το δυστύχημα, το συμφέρον από το ενδιαφέρον.

ΓΛΩΣΣΑ – ΔΙΔΑΣΚΑΛΟΣ

Το εκπληκτικό είναι ότι η ίδια η Ελληνική γλώσσα μας διδάσκει συνεχώς πως να γράφουμε σωστά. Μέσω της ετυμολογίας, μπορούμε να καταλάβουμε ποιός είναι ο σωστός τρόπος γραφής ακόμα και λέξεων που ποτέ δεν έχουμε δει ή γράψει.

Το «πειρούνι» για παράδειγμα, για κάποιον που έχει βασικές γνώσεις Αρχαίων Ελληνικών, είναι προφανές ότι γράφεται με «ει» και όχι με «ι» όπως πολύ άστοχα το γράφουμε σήμερα. Ο λόγος είναι πολύ απλός, το «πειρούνι» προέρχεται από το ρήμα «πείρω» που σημαίνει τρυπώ-διαπερνώ, ακριβώς επειδή τρυπάμε με αυτό το φαγητό για να το πιάσουμε.

Επίσης η λέξη «συγκεκριμένος» φυσικά και δεν μπορεί να γραφτεί «συγκεκρυμμένος», καθώς προέρχεται από το «κριμένος» (αυτός που έχει δηλαδή κριθεί) και όχι βέβαια από το «κρυμμένος» (αυτός που έχει κρυφτεί).

Άρα το να υπάρχουν πολλά γράμματα για τον ίδιο ήχο (π.χ. η, ι, υ, ει, οι κτλ) όχι μόνο δεν θα έπρεπε να μας δυσκολεύει, αλλά αντιθέτως να μας βοηθάει στο να γράφουμε πιο σωστά, εφόσον βέβαια έχουμε μια βασική κατανόηση της γλώσσας μας.

Επιπλέον η ορθογραφία με την σειρά της μας βοηθάει αντίστροφα στην ετυμολογία αλλά και στην ανίχνευση της ιστορική πορείας της κάθε μίας λέξης.

Και αυτό που μπορεί να μας βοηθήσει να κατανοήσουμε την καθημερινή μας νεοελληνική γλώσσα περισσότερο από οτιδήποτε άλλο, είναι η γνώση των Αρχαίων Ελληνικών.

Είναι πραγματικά συγκλονιστικό συναίσθημα να μιλάς και ταυτόχρονα να συνειδητοποιείς τι ακριβώς λές, ενώ μιλάς και εκστομίζεις την κάθε λέξη ταυτόχρονα να σκέφτεσαι την σημασία της.

Είναι πραγματικά μεγάλο κρίμα να διδάσκονται τα Αρχαία με τέτοιον φρικτό τρόπο στο σχολείο ώστε να σε κάνουν να αντιπαθείς κάτι το τόσο όμορφο και συναρπαστικό.

Η ΣΟΦΙΑ

Στην γλώσσα έχουμε το σημαίνον (την λέξη) και το σημαινόμενο (την έννοια). Στην Ελληνική γλώσσα αυτά τα δύο έχουν πρωτογενή σχέση, καθώς αντίθετα με τις άλλες γλώσσες το σημαίνον δεν είναι μια τυχαία σειρά από γράμματα. Σε μια συνηθισμένη γλώσσα όπως τα Αγγλικά μπορούμε να συμφωνήσουμε όλοι να λέμε το σύννεφο car και το αυτοκίνητο cloud, και από την στιγμή που το συμφωνήσουμε και εμπρός να είναι έτσι. Στα Ελληνικά κάτι τέτοιο είναι αδύνατον. Γι’ αυτόν τον λόγο πολλοί διαχωρίζουν τα Ελληνικά σαν «εννοιολογική» γλώσσα από τις υπόλοιπες «σημειολογικές» γλώσσες.

Μάλιστα ο μεγάλος φιλόσοφος και μαθηματικός Βένερ Χάιζενμπεργκ είχε παρατηρήσει αυτή την σημαντική ιδιότητα για την οποία είχε πει «Η θητεία μου στην αρχαία Ελληνική γλώσσα υπήρξε η σπουδαιότερη πνευματική μου άσκηση. Στην γλώσσα αυτή υπάρχει η πληρέστερη αντιστοιχία ανάμεσα στην λέξη και στο εννοιολογικό της περιεχόμενο».

Όπως μας έλεγε και ο Αντισθένης, «Αρχή σοφίας, η των ονομάτων επίσκεψις».Για παράδειγμα ο «άρχων» είναι αυτός που έχει δική του γη (άρα=γή +έχων). Και πραγματικά, ακόμα και στις μέρες μας είναι πολύ σημαντικό να έχει κανείς δική του γη / δικό του σπίτι.

Ο «βοηθός» σημαίνει αυτός που στο κάλεσμα τρέχει. Βοή=φωνή + θέω=τρέχω. Ο Αστήρ είναι το αστέρι, αλλά η ίδια η λέξη μας λέει ότι κινείται, δεν μένει ακίνητο στον ουρανό (α + στήρ από το ίστημι που σημαίνει στέκομαι).

Αυτό που είναι πραγματικά ενδιαφέρον, είναι ότι πολλές φορές η λέξη περιγράφει ιδιότητες της έννοιας την οποίαν εκφράζει, αλλά με τέτοιο τρόπο που εντυπωσιάζει και δίνει τροφή για την σκέψη.

Για παράδειγμα ο «φθόνος» ετυμολογείται από το ρήμα «φθίνω» που σημαίνει μειώνομαι. Και πραγματικά ο φθόνος σαν συναίσθημα, σιγά-σιγά μας φθίνει και μας καταστρέφει. Μας «φθίνει» – ελαττώνει σαν ανθρώπους – και μας φθίνει μέχρι και τη υγεία μας.

Και φυσικά όταν θέλουμε κάτι που είναι τόσο πολύ ώστε να μην τελειώνει πως το λέμε; Μα φυσικά «άφθονο».

Έχουμε την λέξη «ωραίος» που προέρχεται από την «ώρα». Διότι για να είναι κάτι ωραίο, πρέπει να έρθει και στην ώρα του.

Ωραίο δεν είναι ένα φρούτο ούτε άγουρο ούτε σαπισμένο, και ωραία γυναίκα δεν είναι κάποια ούτε στα 70 της άλλα ούτε φυσικά και στα 10 της. Ούτε το καλύτερο φαγητό είναι ωραίο όταν είμαστε χορτάτοι, επειδή δεν μπορούμε να το απολαύσουμε.

Ακόμα έχουμε την λέξη «ελευθερία» για την οποία το «Ετυμολογικόν Μέγα» διατείνεται «παρά το ελεύθειν όπου ερά» = το να πηγαίνει κανείς όπου αγαπά.

Άρα βάσει της ίδιας της λέξης, ελεύθερος είσαι όταν έχεις την δυνατότητα να πάς όπου αγαπάς. Πόσο ενδιαφέρουσα ερμηνεία…

Το άγαλμα ετυμολογείται από το αγάλλομαι (ευχαριστιέμαι) επειδή όταν βλέπουμε ένα όμορφο αρχαιοελληνικό άγαλμα η ψυχή μας αγάλλεται. Και από το θέαμα αυτό επέρχεται η αγαλλίαση. Αν κάνουμε όμως την ανάλυση της λέξης αυτής θα δούμε ότι είναι σύνθετη από αγάλλομαι + ίαση(=γιατρειά).

Άρα για να συνοψίσουμε, όταν βλέπουμε ένα όμορφο άγαλμα (ή οτιδήποτε όμορφο), η ψυχή μας αγάλλεται και ιατρευόμαστε.

Και πραγματικά, γνωρίζουμε όλοι ότι η ψυχική μας κατάσταση συνδέεται άμεσα με την σωματική μας υγεία.

Παρένθεση: και μια και το έφερε η «κουβέντα», η Ελληνική γλώσσα μας λέει και τι είναι άσχημο. Από το στερητικό «α» και την λέξη σχήμα μπορούμε εύκολα να καταλάβουμε τι. Για σκεφτείτε το λίγο…

Σε αυτό το σημείο, δεν μπορούμε παρά να σταθούμε στην αντίστοιχη Λατινική λέξη για το άγαλμα (που άλλο από Λατινική δεν είναι). Οι Λατίνοι ονόμασαν το άγαλμα, statua από το Ελληνικό «ίστημι» που ήδη αναφέραμε σαν λέξη, και το ονόμασαν έτσι επειδή στέκει ακίνητο.

Είναι προφανής η σχέση που έχει η γλώσσα με την σκέψη του ανθρώπου. Όπως λέει και ο George Orwell στο αθάνατο έργο του «1984», απλή γλώσσα σημαίνει και απλή σκέψη. Εκεί το καθεστώς προσπαθούσε να περιορίσει την γλώσσα για να περιορίσει την σκέψη των ανθρώπων, καταργώντας συνεχώς λέξεις.

«Η γλώσσα και οι κανόνες αυτής αναπτύσσουν την κρίση», έγραφε ο Μιχάι Εμινέσκου, εθνικός ποιητής των Ρουμάνων.

Μια πολύπλοκη γλώσσα αποτελεί μαρτυρία ενός προηγμένου πνευματικά πολιτισμού. Το να μιλάς σωστά σημαίνει να σκέφτεσαι σωστά, να γεννάς διαρκώς λόγο και όχι να παπαγαλίζεις λέξεις και φράσεις.

Η ΜΟΥΣΙΚΟΤΗΤΑ

Η Ελληνική φωνή κατά την αρχαιότητα ονομαζόταν «αυδή». Η λέξη αυτή δεν είναι τυχαία, προέρχεται από το ρήμα «άδω» που σημαίνει τραγουδώ.

Όπως γράφει και ο μεγάλος ποιητής και ακαδημαϊκός Νικηφόρος Βρεττάκος:

«Όταν κάποτε φύγω από τούτο το φώς θα ελιχθώ προς τα πάνω, όπως ένα ποταμάκι που μουρμουρίζει. Κι αν τυχόν κάπου ανάμεσα στους γαλάζιους διαδρόμους συναντήσω αγγέλους, θα τους μιλήσω Ελληνικά, επειδή δεν ξέρουνε γλώσσες. Μιλάνε Μεταξύ τους με μουσική».

Ο γνωστός Γάλλος συγγραφεύς Ζακ Λακαρριέρ επίσης μας περιγράφει την κάτωθι εμπειρία από το ταξίδι του στην Ελλάδα: «Άκουγα αυτούς τους ανθρώπους να συζητούν σε μια γλώσσα που ήταν για μένα αρμονική αλλά και ακατάληπτα μουσική. Αυτό το ταξίδι προς την πατρίδα – μητέρα των εννοιών μας – μου απεκάλυπτε έναν άγνωστο πρόγονο, που μιλούσε μια γλώσσα τόσο μακρινή στο παρελθόν, μα οικεία και μόνο από τους ήχους της. Αισθάνθηκα να τα έχω χαμένα, όπως αν μου είχαν πει ένα βράδυ ότι ο αληθινός μου πατέρας ή η αληθινή μου μάνα δεν ήσαν αυτοί που με είχαν αναστήσει».

Ο διάσημος Έλληνας και διεθνούς φήμης μουσικός Ιάνης Ξενάκης, είχε πολλές φορές τονίσει ότι η μουσικότητα της Ελληνικής είναι εφάμιλλη της συμπαντικής.

Αλλά και ο Γίββων μίλησε για μουσικότατη και γονιμότατη γλώσσα, που δίνει κορμί στις φιλοσοφικές αφαιρέσεις και ψυχή στα αντικείμενα των αισθήσεων. Ας μην ξεχνάμε ότι οι Αρχαίοι Έλληνες δεν χρησιμοποιούσαν ξεχωριστά σύμβολα για νότες, χρησιμοποιούσαν τα ίδια τα γράμματα του αλφαβήτου.

«Οι τόνοι της Ελληνικής γλώσσας είναι μουσικά σημεία που μαζί με τους κανόνες προφυλάττουν από την παραφωνία μια γλώσσα κατ’ εξοχήν μουσική, όπως κάνει η αντίστιξη που διδάσκεται στα ωδεία, ή οι διέσεις και υφέσεις που διορθώνουν τις κακόηχες συγχορδίες», όπως σημειώνει η φιλόλογος και συγγραφεύς Α. Τζιροπούλου-Ευσταθίου.

Είναι γνωστό εξάλλου πως όταν οι Ρωμαίοι πολίτες πρωτάκουσαν στην Ρώμη Έλληνες ρήτορες, συνέρρεαν να αποθαυμάσουν, ακόμη και όσοι δεν γνώριζαν Ελληνικά, τους ανθρώπους που «ελάλουν ώς αηδόνες».

Δυστυχώς κάπου στην πορεία της Ελληνικής φυλής, η μουσικότητα αυτή (την οποία οι Ιταλοί κατάφεραν και κράτησαν) χάθηκε, προφανώς στα μαύρα χρόνια της Τουρκοκρατίας.

Να τονίσουμε εδώ ότι οι άνθρωποι της επαρχίας του οποίους συχνά κοροϊδεύουμε για την προφορά τους, είναι πιο κοντά στην Αρχαιοελληνική προφορά από ότι εμείς οι άνθρωποι της πόλεως.

Η Ελληνική γλώσσα επεβλήθη αβίαστα (στους Λατίνους) και χάρη στην μουσικότητά της.

Όπως γράφει και ο Ρωμαίος Οράτιος «Η Ελληνική φυλή γεννήθηκε ευνοημένη με μία γλώσσα εύηχη, γεμάτη μουσικότητα».




Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου







Της Μαρίας Νεγρεπόντη-Δελιβάνη 15.11.2022

Ολοένα περισσότερο συνειδητοποιείται το γεγονός ότι τα παιδιά και οι έφηβοι, στην Ελλάδα, στερούνται βασικών γνώσεων, που επικεντρώνονται κυρίως στο χώρο της ιστορίας, και ειδικότερα σε αυτόν της νεώτερης ελληνικής ιστορίας. Όσο αδιανόητο και αν φαίνεται, ωστόσο γινόμαστε συχνά μάρτυρες περιπτώσεων μαθητών ή και εφήβων, που δεν είναι σε θέση να απαντήσουν το τι ακριβώς γιορτάζουμε την 28η Οκτωβρίου, ή και ακόμη την 25η Μαρτίου. Η επιπόλαιη, αλλά όχι και βάσιμη εξήγηση αυτής της κατάντιας είναι, ενδεχομένως, το επιχείρημα ότι η ποιότητα δασκάλων και καθηγητών έχει χειροτερεύσει, και αυτός είναι ο λόγος για τον οποίον οι μαθητές στερούνται βασικότατων γνώσεων.

Δεν πρόκειται, όμως, περί αυτού. Αντιθέτως, τα τελευταία χρόνια, με αθόρυβο και θα πρόσθετα και ύπουλο τρόπο, άρχισε μια επιχείρηση αποδόμησης της ιστορίας μας. Σημαντικά γεγονότα του παρελθόντος, που μας έκαναν υπερήφανους εμάς τους παλαιοτέρους, είτε αποσιωπούνται συστηματικά, είτε εμφανίζονται με μία ή δύο σειρές στα σχολικά εγχειρίδια, από το περιεχόμενο των οποίων ουδέν το ουσιαστικό προκύπτει. Αλλά, περί τίνος πρόκειται;

Τα τωρινά βιβλία ιστορίας του δημοτικού, αλλά και των πιο πάνω όπου, δηλαδή, υπάρχει και διδάσκεται ελληνική ιστορία, φαίνεται να διακατέχονται από την προσπάθεια απάλειψης όλων εκείνων των δεδομένων, τα οποία αναμοχλεύουν εχθρότητα ανάμεσα στους λαούς. Καταβάλλεται, δηλαδή, σιωπηρώς η προσπάθεια επικράτησης της λήθης, γύρω από τους πολέμους και τις αγριότητες του παρελθόντος, με το επιχείρημα ότι έτσι ευνοείται η ειρήνη.

Ακραία συνέπεια αυτής της αντίληψης είναι και η πρόσφατη ίδρυση ελληνογερμανικής ένωσης, που έχει ως αποστολή την «αντικειμενική απόδοση» της ναζιστικής κατοχής στην Ελλάδα. Προφανώς, η υπόθεση είναι ότι η μέχρι τώρα σχετική εξιστόρηση της κατοχικής περιόδου δεν ήταν αντικειμενική. Πέρα, ωστόσο, από το παραπάνω επιχείρημα των «ειρηνοποιών», για την ανάγκη αποσιώπησης των ιστορικών αντιθέσεων του παρελθόντος, μεταξύ των λαών, υπάρχει και η υπόγεια κίνηση των υποστηρικτών μιας παγκόσμιας διακυβέρνησης, η οποία θα σαρώσει κράτη-έθνη, θρησκείες, πολιτισμούς και ιστορίες τους, εγκαθιδρύοντας ένα νέο κόσμο χωρίς παρελθόν.

Οι τάσεις αυτές, εξάλλου, που συχνά διεκδικούν και προοδευτικότητα, υπήρξαν εμφανείς και στον τρόπο με τον οποίον επιλέχθηκε να εορταστεί η επέτειος των 200 ετών από την Επανάσταση του 1821. Όπως είχαμε την ευκαιρία να διαπιστώσουμε, αλλά και να καυτηριάσουμε, στην ΤΙΜΗΣΤΟ 21 (επιτροπή εορτασμού των 200 ετών, παράλληλη της επίσημης), με πλήθος δημοσιεύσεων και δραστηριοτήτων μας, ο επίσημος εορτασμός υιοθέτησε μεταξύ άλλων και απόψεις όπως, ότι οι Νεοέλληνες ουδεμία σχέση έχουν με τους αρχαίους μας προγόνους, ότι η Επανάσταση ήταν μια εξέγερση περιθωριακής ελίτ, ότι δεν υπήρξε πραγματική σκλαβιά επί 400 χρόνια γιατί δήθεν οι Έλληνες περνούσαν ευχάριστα ως Οθωμανοί υπήκοοι, ότι όλες αυτές οι εσφαλμένες ερμηνείες προήλθαν από ιδέες της Δύσης κ.ο.κ.

Η λησμονιά της εθνικής μας ταυτότητας θα αποτελέσει πραγματικότητα στις επόμενες δεκαετίες, αν δεν ληφθούν άμεσα μέτρα ανατροπής αυτού του επκίνδυνου ρεύματος. Και τότε, θα επαληθευτεί το ρητό ότι «οι λαοί που λησμονούν την ιστορία τους εξαφανίζονται»

Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου

Γράφει ο Καθηγητής Γιώργος Πιπερόπουλος*

Εύχομαι Καλημέρα και καλή εβδομάδα προσβλέποντας στην ερχόμενη Παρασκευή 28η Οκτωβρίου 2022, ημέρα που οι Έλληνες θα γιορτάσουμε, ενώ συνεχίζει να μαίνεται και να επιδεινώνεται ο πόλεμος Ρωσίας- Ουκρανίας, με τις πατροπαράδοτες μαθητικές και στρατιωτικές παρελάσεις, το βροντερό ΟΧΙ του Μεταξά και των Ελλήνων ΚΟΝΤΡΑ στον Φασιστικό μεγαλοϊδεατισμό του Μουσολίνι που ακούστηκε στα πέρατα της γης την 28η Οκτωβρίου 1940!..

Εκείνο το ιστορικό ΟΧΙ, θεωρείται πλέον έμπρακτη απόδειξη ότι το ΟΧΙ ως άρνηση στη συγκεκριμένη περίπτωση συνιστούσε ΝΑΙ ως βροντερή κατάφαση για επιβεβαίωση του Εθνικού καθήκοντος αποδεικνύοντας ότι οι Λαοί πρόθυμα πάντοτε ακολουθούν τον ηγέτη που θα χαράξει με χρυσά γράμματα την σελίδα του μεγαλείου τους στο διαχρονικό βιβλίο της Ιστορίας!...

«Τι είναι ένας επαναστάτης;» αναρωτιέται σε μια μεστή νοημάτων παράγραφο ο Albert Camus και συνεχίζει «εκείνος που λέει ΟΧΙ αλλά με την άρνησή του ΔΕΝ εννοεί αποποίηση. Γιατί είναι ταυτόχρονα το ίδιο άτομο που λέει ΝΑΙ στη συνέχιση του αγώνα του έχοντας ήδη κάνει συνειδητά την πρώτη κίνηση, αυτήν της άρνησης…».

Στους ακαδημαϊκούς κύκλους των επιστημόνων της συμπεριφοράς αλλά προφανώς και σε εμπειρικούς κύκλους όπου ασκείται η σύγχρονη πολιτική υπάρχουν οι συνάδελφοι που διατείνονται ότι ένα άτομο δεν μπορεί, δεν είναι εφικτό, να προσπαθήσει να είναι ταυτόχρονα και λογικό και συναισθηματικό.

Αν όμως σταθούμε για λίγο επικεντρώνοντας σε υποκειμενικό ο καθένας και η καθεμιά μας επίπεδο αξιολόγησης αυτή τη θέση μπορούμε να διαπιστώσουμε καλόπιστα ότι εμείς οι άνθρωποι διαθέτουμε την ικανότητα να αισθανθούμε αυτό που σκεφτόμαστε και να επεξεργασθούμε γνωστικά αυτό που αισθανόμαστε.

Με λόγια απλά το συναίσθημα ποτέ ΔΕΝ απέκλειε αναγκαστικά τη συνύπαρξή του με τη λογική και αντίστροφα θα δυσκολευθεί πολύ κανείς να εντοπίσει αξιόπιστη επιστημολογική μαρτυρία που να επιβεβαιώνει ότι λογική αποκλείει το συναίσθημα.

Ο κίνδυνος που υπάρχει για τον καθένα μας είναι συνυφασμένος με μια ανθρώπινη υποσυνείδητη τάση να παρουσιάσουμε κάποιες συναισθηματικές μας αντιδράσεις ως παράγωγα λογικής σκέψης γιατί τότε το αποτέλεσμα που θα προκύψει αποτελεί προπαγάνδα και ο αποδέκτης του μηνύματος που εκπέμπουμε οδηγείται να δεχθεί ως λογικό παράγωγο μια καθαρά συναισθηματική μας θέση.

Στην περίπτωση του Ιωάννη Μεταξά το ΟΧΙ που βροντοφώναξε στον Ιταλό πρέσβη και κατέθεσε με ειλικρίνεια, σαφήνεια και λογικά επιχειρήματα ήταν διανθισμένο και με εμφανή στοιχεία συναισθηματικής φόρτισης (και, χωρίς να παρεξηγηθεί η θέση μου και φυσικά, χωρίς να θεωρώ τα δύο ΟΧΙ ισότιμα, το ίδιο συνέβη και στην περίπτωση του Τάσσου Παπαδόπουλου προέδρου τότε της Κυπριακής Δημοκρατίας με το ΟΧΙ του 2004) οπότε περίτεχνα έγιναν αντικείμενα από πρόσωπα και ΜΜΕ, μιας ανίερης εκμετάλλευσης προπαγανδιστικού επιπέδου όπου οι επιτήδειοι αδυνατώντας να κατανοήσουν τη δύναμη της ιερής, θεραπευτικής, ελπιδοφόρας ΑΡΝΗΣΗΣ (δηλαδή του ΟΧΙ) τείνουν να παρουσιάσουν τις όποιες συναισθηματικές αντιδράσεις των δύο ανδρών ως στοιχεία αναίρεσης της εντυπωσιακά παραγωγικής, ελληνοπρεπέστατης αναλυτικό-συνθετικής τους σκέψης!…

Ακριβώς επειδή είμαστε, όχι μόνο οι εντός Ελλάδος, αλλά οι απανταχού της γης Έλληνες και μαζί μας οι αμέτρητοι φιλέλληνες άνθρωποι που μας χαρακτηρίζουν (όπως συμβαίνει και με άλλους λαούς για να μην αποβούμε μυωπικά εθνοκεντρικοί) κάποια σημαντικά συναισθηματικά δεδομένα και τρόποι λογικής ανάλυσης και αξιολόγησης των ιστορικών μας καταβολών θα είναι χρήσιμο ο καθένας και η καθεμιά μας χωρίς την περίτεχνη, έστω και αν όχι πάντοτε ενδοτική η εκμεταλλευτική επίδραση των Κομματικών μας ταγών, να δούμε με νηφαλιότητα το ΟΧΙ του Ιωάννη Μεταξά (και γιατί όχι και του εκλιπόντος Ελληνοκύπριου Προέδρου Τάσσου Παπαδόπουλου που κατατέθηκε το βράδυ της Μεγάλης Τετάρτης 7ης Απριλίου του 2004).

Την ώρα που ο Ιωάννης Μεταξάς (και επιμένω να συνδέω το δικό του ΟΧΙ προς τον ΕΧΘΡΟ που εκπροσωπούσε ο Άξονας με το ΜΟΝΑΔΙΚΟ άλλο ΟΧΙ στους «δήθεν» φίλους στην πρόσφατη ιστορία του Ελληνισμού που είπε ο μακαρίτης Τάσσος Παπαδόπουλος) μιλώντας στον δικό του λαό, αλλά φρονώ κατά επέκταση στους απανταχού της γης Έλληνες και φιλέλληνες αιτιολογούσε με δάκρυα την αδιάσειστα λογική θέση της ΑΡΝΗΣΗΣ, του ΟΧΙ, την ίδια ώρα αυτή η εντυπωσιακή πράξη της «άρνησης» γεννούσε, δημιουργούσε τη θέση της «κατάφασης» δίνοντας ζωντανό παράδειγμα ελπίδας σε ΟΛΟΥΣ τους λαούς της γης, σε οργανικά ανθρώπινα σύνολα και μεμονωμένους άνδρες, γυναίκες και παιδιά που δεν μπορούν να δεχθούν το άλογο και παράλογο ως λογικό, το κατάφωρα άδικο και ανήθικο ως ευλογία της Θέμιδας, την εισβολή και κατοχή μιας ελεύθερης χώρας ως πράξη ειρηνικών και φιλικών διαθέσεων!

Η άρνηση που εκφράζει το ΟΧΙ του Ιωάννη Μεταξά (όπως και το ΟΧΙ του Τάσσου Παπαδόπουλου, του Ελληνοκύπριου ηγέτη που το ζήτησε από τους συμπατριώτες του και το ΕΠΙΚΥΡΩΣΕ με ΠΛΕΙΟΨΗΦΙΑ επιπέδου 76% στις 24 Απριλίου 2004 ο Κυπριακός λαός παρά τις δήθεν «φιλότιμες» αλλά ουσιαστικά “α-φιλότιμες” συστηματικές προσπάθειες κάποιων καλοθελητών) θα μείνουν στην ιστορία του Έθνους των Ελλήνων αντάξια κάποιων προοδευτικά και μεθοδευμένα οδηγημένων στην υποβάθμιση παρόμοιων ΟΧΙ σε Πέρσες και Ιταλούς και τον μπροστάρη παγκόσμιων κέντρων εξουσίας τότε Γενικό Γραμματέα του ΟΗΕ Kofi Annan.

Ίσως είναι χρήσιμη η αναφορά μου στον Carl Sandburg (1878-1967) που με νόημα είχε δηλώσει:

«…Φανταστείτε την ημέρα που κάποιοι θα κήρυτταν και πάλι έναν πόλεμο και ΚΑΝΕΙΣ δεν θα ερχόταν να συμμετάσχει!…».

Ως Έλληνας ποντιακής και συνάμα μικρασιατικής καταγωγής (αχ, εκείνες οι αλησμόνητες πατρίδες των γονιών μου) εκφράζω ένα βουβό αλλά γιγάντιο κύμα αγανάκτησης των απανταχού της γης Ελλήνων που λένε ΟΧΙ και θυμίζουν εις εαυτούς και αλλήλους ότι εμείς δεν συνηθίζουμε να κηρύσσουμε άδικους πολέμους, να επιβουλευόμαστε τη γη άλλων…

Εμείς οι Έλληνες, αδιάφοροι στα κελεύσματα των εκάστοτε πολιτικών ηγετών μυωπικής θεώρησης της ιστορίας μας και του επερχόμενου αύριο ΔΕΝ θα διστάσουμε όποιοι και αν συμβεί να είναι εκείνοι που θα μας ζητήσουν να τους παραδώσουμε έστω και μια σπιθαμή ελληνικής γης να βροντοφωνάξουμε ένα κοφτό, συναισθηματικά φορτισμένο, λογικά εδραιωμένο ΕΛΛΗΝΟΠΡΕΠΕΣΤΑΤΟ…ΟΧΙ!..

Ο Ιωάννης Μεταξάς, αντίθετα με τους Τούρκους ηγέτες, είπε το μεγάλο ΟΧΙ του ελληνισμού το 1940, ο Τάσσος Παπαδόπουλος της Κύπρου 64 χρόνια αργότερα, το 2004…

Παραμένω ρομαντικά αθεράπευτος στην πίστη και βεβαιότητά μου ότι όσο συνεχίζουν να υπάρχουν πραγματικοί ΕΛΛΗΝΕΣ, εντός και εκτός Ελλάδος, θα μπορεί η ανθρωπότητα να ελπίζει σε ένα ακόμη ΟΧΙ, από εκείνα που έχουν την επαναστατική ιδιομορφία να μετουσιώνουν την άρνηση σε κατάφαση προσήλωσης σε αναλλοίωτες διαχρονικά ανθρώπινες αξίες!…

Ζήτω η 28η Οκτωβρίου του 1940!..

Ζήτω το ΟΧΙ ενός αριθμητικά μικρού, αλλά ιστορικά αδιαμφισβήτητα Μεγάλου Λαού!..

Ζήτω το απανταχού της γης Έθνος των Ελλήνων!..

------------------------------------------------------

*O Γιώργος Πιπερόπουλος, Δρ Κοινωνιολογίας - Ψυχολογίας, είναι Επίτιμος Καθηγητής Μάνατζμεντ και Μάρκετινγκ στο Βρετανικό Πανεπιστήμιο Durham, συνταξιούχος καθηγητής Μάνατζμεντ, Επικοινωνίας και Δημοσίων Σχέσεων και πρώην Πρόεδρος του Τμήματος Οργάνωσης και Διοίκησης Επιχειρήσεων του Πανεπιστημίου Μακεδονίας


Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου




Της ΜΑΡΙΑΣ ΝΕΓΡΕΠΟΝΤΗ-ΔΕΛΙΒΑΝΗ*  

Για την εισήγησή μου στο Β’ αυτό συνέδριο της Επιτροπής Ελληνισμού επέλεξα ένα θέμα, που κατά την κρίση μου, θα πρέπει να αναγνωριστεί ως το κυρίαρχο πρόβλημα της πατρίδας μας. Πρόκειται, πιο συγκεκριμένα, για τη συμπεριφορά, που με ελάχιστες εξαιρέσεις χαρακτηρίζει τη θέση της Ελλάδας προς τον έξω κόσμο. Πρόκειται για την παγιωμένη στάση με την οποία η Ελλάδα αντιμετωπίζει, αλλά και αντιμετωπίζεται από φίλους, συμμάχους και εχθρούς. Πρόκειται για κατάσταση, που δεν αρμόζει σε κυρίαρχο και ανεξάρτητο κράτος, αλλά αντιθέτως σε χώρα που βαρύνεται με δεσμούς ανελευθερίας, απέναντι σε όλους και όλα, σε έθνος με φοβικά σύνδρομα και με εμφανείς ανασφάλειες. 

Η αναζήτηση των αιτίων αυτού του ανεπιθύμητου συνδρόμου, ανατρέχει στο μακρινό παρελθόν της ηρωικής Επανάστασης, που έκρυβε ωστόσο και κάποιες γκρίζες σελίδες, οι οποίες από τότε αναπαράγονται συνεχώς, με ασαφείς και δυσδιάκριτες μεθοδεύσεις. Η απελευθέρωση της Ελλάδας από την Οθωμανική Αυτοκρατορία βρήκε ομόφωνες τις Μεγάλες Δυνάμεις, προφανώς γιατί αυτή εξυπηρετούσε συμφέροντά τους, αλλά όχι και την ανεξαρτησία της. 

Είναι πολύ χαρακτηριστική η δήλωση του Μακρυγιάννη στα «Απομνημονεύματα» του ότι «Τους κατάτρεξαν οι Ευρωπαίοι τους δυστυχείς ΄Ελληνες. Εις τις πρώτες χρονιές εφοδίαζαν τα κάστρα των Τούρκων. Τους κατέτρεχαν και τους κατατρέχουν ολοένα δια να μη υπάρχουν. Η Αγγλία θέλει να τους κάμη Άγγλους με την δικαιοσύνην την αγγλική, οι Μαλτέζοι, ξυπόλητους και νηστικούς, οι Γάλλοι Γάλλους, οι Ρώσοι Ρώσους και ο Μέττερνικ της Αούστριας Αουστριακούς και όποιος τους φάγει από τους τέσσερους». 

Η κυριαρχία επάνω σε μια Ελλάδα, τυπικά ελεύθερη αλλά όχι ανεξάρτητη υπήρξε το μήλο της έριδος ανάμεσα στις τότε Μεγάλες Δυνάμεις, με την προβολή της αντίθεσης Αλβιώνας και Αυστρίας εναντίον της Ρωσίας. Και είναι χαρακτηριστικό ότι μέχρι τον ρωσσοτουρκικό πόλεμο (1828-29) δεν υπάρχει πηγή, που να αναφέρεται στην ανεξαρτησία της Ελλάδας. Το όραμα του Καποδίστρια ήταν μια ελεύθερη, αλλά και ανεξάρτητη Ελλάδα, που όμως έσβησε με τη δολοφονία του. Και όσο και αν φαίνεται αδιανόητο, αυτό το όραμα στάθηκε αδύνατον να αναζωογονηθεί επί 190 ολόκληρα χρόνια. 

Ωστόσο, μέσα σε αυτές κυριαρχεί η γενική διαπίστωση ότι στο μακρύ αυτό διάστημα, δεν υπήρξαν αξιόλογες προσπάθειες ξεριζωμού του. Ότι, δηλαδή, η εξάρτηση έγινε σιωπηρώς αποδεκτή. Για την οικτρή αυτή κατάσταση, στην οποίαν βρίσκεται η πατρίδα μας, ήδη επί δύο αιώνες, υπάρχουν, ασφαλώς, βαρύτατες όσο και ασυγχώρητες ευθύνες. Η υποτέλεια έγινε τρόπος ζωής, εξουδετέρωσε την εθνική υπερηφάνεια και αξιοπρέπειά μας και εγκαθίδρυσε μια αρρωστημένη αδράνεια, που τελικώς αποδέχεται τα πάντα. Η υποτέλεια αυτή φαίνεται να διαιωνίζεται, ενώ κάθε φορά που κινδυνεύει να ανατραπεί, από υγιείς λαϊκές αντιδράσεις, όπως ενδεικτικά αναφέρομαι στην περίπτωση των Πρεσπών, καθώς και σε αυτήν του δημοψηφίσματος του 2015, επιστρατεύονται υπόγειες δυνάμεις, για να τις σιγήσουν, με κάθε μέσον, έστω και με το πιο αδίστακτο. Και πάντοτε βέβαια με τη συμπαράσταση των συμμάχων/φίλων/εταίρων, που έχουν αντικαταστήσει τις πάλαι ποτέ Μεγάλες Δυνάμεις. 

Πρόκειται, σίγουρα, για αποφάσεις και ενέργειες, με ψήγματα προδοσίας. Οι ευθύνες για τη χρόνια αυτή ανωμαλία, μέσα στην οποία καθηλώνεται η πατρίδα μας και αδυνατεί έτσι να ανοίξει φτερά σε νέους ορίζοντες, δεν είναι ασφαλώς μονομερείς, αλλά ανακυκλώνονται φράζοντας τα μονοπάτια πιθανών διεξόδων. 

Θα ήταν, σίγουρα, ιδιαιτέρως βολικό να αποδοθούν όλα τα κακώς κείμενα στις ελληνικές κυβερνήσεις των τελευταίων ετών, τότε που η πατρίδα μας σύρθηκε σε ιδιόμορφης μορφής αποικιοκρατικό καθεστώς. Ωστόσο με σύστημα ελεύθερων εκλογών, αλλά και με την επικράτηση κάποιου είδους και βαθμού δημοκρατίας, στη χώρα μας, έστω και με ισχυρή δόση ουτοπίας, είναι δύσκολο να απαλλαγεί από κάθε ευθύνη ο λαός της, ο οποίος τις ψηφίζει. 

Για τη συνέχιση της ανάλυσης θα καταφύγω σε σχετικές πεποιθήσεις μου, που όπως πιστεύω τις συμμερίζονται και πολλοί συμπατριώτες μας. Θα υποστηρίξω δηλαδή ότι, σε πείσμα των ελεύθερων εκλογών, αυτές δεν είναι τελικά ελεύθερες. Η υποτέλεια που μαστίζει τον τόπο δημιουργεί εύκολη πρόσβαση σε επιλογές των έξωθεν εκλεκτών, που θα κυβερνήσουν τη χώρα, και παράλληλα καθιερώνει ένα σχετικά σταθερό σύστημα εναλλαγής τους στην εξουσία, για όσο γίνεται μεγαλύτερο διάστημα. Αυτό σημαίνει ότι σε χρόνο προγενέστερο των εκάστοτε επίσημων εκλογών, και βέβαια με την πολύ αποτελεσματική συμπαράσταση των συστημικών ΜΜΕ, έχουν ήδη οριστικοποιηθεί τα αποτελέσματα, ερήμην της ελεύθερης βούλησης του λαού. 

«Θεωρίες συνωμοσίας», θα υποστηρίξουν ορισμένοι. Ωστόσο, αυτή η εκδοχή θα πρέπει να είναι σε θέση να δώσει απαντήσεις, όπως το πως, το 62% του ΟΧΙ, στο δημοψήφισμα του 2015 έγινε με βελούδινο τρόπο Ναι, δεύτερον την προδοτική συμφωνία των Πρεσπών και τρίτον την αποστολή πολεμικού υλικού στην Ουκρανία. 

Η περιφρόνηση της εκάστοτε βούλησης των ψηφοφόρων, εκτός του ότι είναι επικίνδυνη για κυβερνήσεις που πράγματι εκλέγονται από το λαό, τον απαλλάσσει μέχρι ορισμένου σημείου από ευθύνες κακών επιλογών του, όταν καλείται να δώσει την ψήφο του. Αλλά, και ταυτόχρονα εξηγεί, εν μέρει πάντοτε, το γιατί ο λαός δεν ξεσηκώνεται για να υπερασπιστεί τα δικαιώματά και τις επιλογές του. Διότι προφανώς και δικαιολογημένα κρίνει ότι οι όποιες αντιδράσεις του θα είναι χωρίς αποτέλεσμα. 

Η υποτέλεια της χώρας μας διαπιστώνεται, δυστυχώς, σε όλες τις εκφάνσεις των επί μέρους τομέων της ύπαρξής της. Να αρχίσω με την υποτέλεια στα εθνικά μας θέματα και να παρατηρήσω ότι: Στις συνεχείς και κλιμακούμενες εθνικές απειλές, που όμως κυοφορούνται για καιρό και κερδίζουν διεθνή συμπαράσταση με τη μέθοδο της ακατάσχετης επανάληψης, εμείς εμφανιζόμαστε χωρίς στρατηγικό σχέδιο, και προσπαθούμε να τις αναχαιτίσουμε με πυροσβεστικούς τρόπους. 
Με το πρώτο χαμόγελο των εταίρων μας ενθουσιαζόμαστε πιστεύοντας ότι τα προβλήματά μας έχουν λυθεί, και χωρίς συνέχεια και συνέπεια οδεύουμε στην επόμενη εθνική περιπέτεια. Αφήνουμε τα εθνικά μας προβλήματα να λιμνάζουν, αδυνατώντας να έχουμε εγκαίρως λύσεις. 
Αναφερόμαστε ως παλαιό χαλασμένο γραμμόφωνο και εντελώς αορίστως στο διεθνές δίκαιο, πιστεύοντας αφελώς ότι οι λύσεις του εξασφαλίζονται αυτομάτως, και πολύ συχνά κοροϊδεύουμε τους εαυτούς μας υποστηρίζοντας ότι οι εχθροί μας είναι δήθεν απομονωμένοι, σε αντίθεση με εμάς, που έχουμε δήθεν τη συμπαράσταση της διεθνούς κοινότητας. 
Επιπλέον, απέχουμε μεθοδικά από τη χρήση των νομικών μέσων που είναι διαθέσιμα στους διεθνείς οργανισμούς, και τελικώς δεν φαίνεται να μας ενοχλεί το γεγονός ότι μας θεωρούν δεδομένους, και πιόνια για την υποστήριξη της κάθε μορφής υπόθεσης, έστω και όταν αυτή στρέφεται κάθετα εναντίον των εθνικών μας συμφερόντων. 
Ικανοποιούμε, αδίστακτα, ό,τι αίτημα μας υποβάλλουν οι εταίροι/σύμμαχοι, χωρίς ουδέποτε να απαιτούμε αντάλλαγμα, έστω και όταν έτσι τίθεται σε κίνδυνο η χώρα μας. Παρότι, ουδέποτε έπαυσαν οι απειλές της Τουρκίας εναντίον μας, και παρότι θα έπρεπε να είναι δεδομένη η συνεχής μας προσπάθεια, με κάθε δυνατή θυσία, για να έχουμε την Ελλάδα αμυντικά απρόσιτη από κάθε εχθρό, αδρανήσαμε. Και, όντως, την ύστατη ώρα σπεύσαμε να αγοράσουμε ότι βρέθηκε μπροστά μας. 

Τι έπρεπε να κάνουμε, επί 200 χρόνια που είμαστε ελεύθεροι; Μα, να αξιοποιήσουμε την προνομιακή γεωγραφική μας θέση, το μοναδικό μας πολιτισμό και την ιστορία μας, την πολύτιμη διττή μας υπόσταση, Δύσης και Ανατολής, τον ξύπνιο και εύκολα προσαρμοζόμενο λαό μας, και να μεγαλουργήσουμε, αξιοποιώντας το ανεκτίμητο δώρο που μας έδωσαν οι ήρωες του 1821. Και με όλα αυτά, να βλέπουμε τον υπόλοιπο κόσμο, ας μου επιτραπεί η αδόκιμη έκφραση, αφ' υψηλού, να μη δεχόμαστε μύγα στο σπαθί μας, να απαντάμε στις προκλήσεις με φωνή που να ακούγεται στα πέρατα της υφηλίου. Και να καλλιεργούμε συμμαχίες διττής υφής, αξιοποιώντας το δικό μας ειδικό προνόμιο. 

Αλλά, δυστυχώς, μας απορρόφησε η υποτέλεια, η ανυπαρξία, η εξαφάνιση. Και όλα αυτά, επειδή προσπαθήσαμε και μονίμως προσπαθούμε να απεμπολήσουμε την Ανατολή, και να ασπαστούμε αποκλειστικά τη Δύση. Κυρίως, να πείσουμε τη Δύση ότι ανήκουμε σε αυτήν, και ουδεμία έχουμε σχέση με την Ανατολή. Που καταλήγει σε ηθελημένη παραίτησή μας από το ήμισυ της κληρονομιάς μας, με όλα τα δεινά που μας κυνηγούν εξαιτίας του νεοπλουτίστικου θρυλικού «ανήκομεν εις την Δύσιν». 

Και μια ματιά στις συνέπειες της υποτέλειας στο χώρο της οικονομίας, που είναι ίσως ακόμη τραγικότερες, από τις εθνικές, καθώς αυτές δεν είναι απλώς απειλές, αλλά δεινά που τα υπέστημεν, τα υφιστάμεθα και θα μας στοιχειώνουν για ατέλειωτα ακόμη χρόνια. Δεν θα επεκταθώ εδώ στο πόσο απάνθρωπες, όσο και αδικαιολόγητες υπήρξαν οι προδιαγραφές που ενσωματώθηκαν στα Μνημόνια, δεδομένου ότι έχω ήδη πολύπλευρα και δια μακρών τοποθετηθεί επί όλων αυτών. Ωστόσο, έγιναν δεκτά αδιαμαρτύρητα, και υπογράφηκαν χωρίς ενδοιασμούς από όλες τις ελληνικές κυβερνήσεις των τελευταίων 12 ετών. 

Και στο σημείο αυτό πρέπει να αναζητηθούν κάποιες δικαιολογίες, σχετικά με την έλλειψη αντιδράσεων του ελληνικού λαού, στα μαρτύρια στα οποία τον υπέβαλαν για αόριστο χρόνο τα Μνημόνια. Επιβάλλεται, δηλαδή, να αναφερθούμε ειδικότερα στις μεθοδεύσεις απενεργοποίησης των αντιδράσεων του λαού μας, που θα ήταν άλλως απολύτως δικαιολογημένες, όχι βέβαια αορίστως εναντίον των Μνημονίων, που ήταν αναπόφευκτα, εφόσον χρεωστούσαμε, αλλά εναντίον του εγκληματικού τους περιεχομένου. 

Προς τούτο χρησιμοποιήθηκαν καταχθόνιες μέθοδοι, που αναλύονται με τρόπο αριστοτεχνικό από τη Ναομί Κλάιν στο γνωστό της βιβλίο «Το δόγμα του σοκ». Με βάση αυτή την ανάλυση ως πρότυπο, κατηγορήθηκαν οι Έλληνες ως τεμπέληδες, ανίκανοι, αλκοολικοί, και ζώντας αναξιοπρεπώς σε βάρος άλλων. Η ευθύνη για ένα χρέος, που σε καμιά περίπτωση δεν δικαιολογούσε την έλευση του ΔΝΤ, με τα γνωστά καταστροφικά του αποτελέσματα από όπου αυτό πέρασε, επέπεσε ακέραια στους ώμους του ελληνικού λαού. 
Ακόμη και σήμερα, παρότι έχουν γίνει ευρέως γνωστές οι συνθήκες εξαιτίας των οποίων επιλέχθηκε η πατρίδα μας ως Ιφιγένεια, υπάρχουν συμπολίτες μας που εξακολουθούν να πιστεύουν ότι φταίγαμε εμείς για το απαράδεκτο περιεχόμενο των Μνημονίων. Πως ήμασταν δήθεν άξιοι μιας τέτοιας τιμωρίας. Ακόμη και μετά την κυκλοφορία των πολύ αποκαλυπτικών απομνημονευμάτων του Μπαράκ Ομπάμα, όπου αναφέρει ότι μέσα από την καταστροφή μας σώθηκαν οι ευρωπαϊκές τράπεζες. 

Αλλά, και πέρα από τα Μνημόνια, η υποτέλεια στα οικονομικά, έχει και πολυάριθμες άλλες εκφάνσεις. Αναφέρω την ανεξήγητη, για την οικονομικά ρημαγμένη οικονομία μας, αδράνεια των αρμοδίων να ασχοληθούν με σοβαρό και μακροχρόνιο προγραμματισμό ανάπτυξης. 
Η ελληνική οικονομία εξαρτάται σε απαράδεκτα υψηλό βαθμό από τον τουρισμό, καθώς ο πρωτογενής τομέας της αποδεκατίστηκε από την ΚΑΠ, και ο δευτερογενής της από την παγκοσμιοποίηση. Δυστυχώς οι συζητήσεις και εξαγγελίες για την οικονομία περιστρέφονται γύρω από το πως θα προσελκύσουμε ξένες επενδύσεις χωρίς όμως να έχουμε καταρτίσει μια εθνική μελέτη, προσαρμοσμένη στις ανάγκες και προτεραιότητες της δικής μας οικονομίας. Με μέτρα βραχυχρόνια, χωρίς συνέχεια και συνέπεια, και με εξάρσεις επιπόλαιων ενθουσιασμών η ελληνική οικονομία βουλιάζει. Και στο μεταξύ, όλα όσα μας ζητά η ΕΕ, που αποβαίνουν προς όφελος του ευρωπαϊκού Βορά και κυρίως της Γερμανίας, σπεύδουμε ακατέργαστα να τα εκτελέσουμε, έστω και αν έρχονται σε σύγκρουση με τα εθνικά μας συμφέροντα. Διστάζουμε να σταθούμε στα δικά μας πόδια και να φροντίσουμε με σοβαρότητα την οικονομία μας. Αναμένουμε, παθητικά, έξωθεν λύσεις. Και, άλλωστε, ακριβώς έτσι εκλιπαρήσαμε πριν 40 χρόνια την ΕΟΚ ώστε να ευαρεστηθεί να μας κάνει δεκτούς, παρότι η οικονομία μας ήταν επικίνδυνα ανέτοιμη για να εκτεθεί στον ανταγωνισμό των βιομηχανικά προηγμένων χωρών της Δυτικής Ευρώπης. Τότε, η ελληνική οικονομία έθετε τις βάσεις μιας ισορροπημένης ανάπτυξης, και χρειαζόταν χρόνο για να γίνει ανταγωνιστική. Ο χρόνος αυτός δεν της δόθηκε και έτσι η αναπτυξιακή της πορεία πνίγηκε στα μεγαλεία του «ανήκομεν εις την Δύσιν», παραμένοντας πάντοτε ο φτωχός συγγενής μέσα στην ΕΕ. 

Το αδιανόητο μέγεθος της υποτέλειας της πατρίδας μας προβάλλει σε όλο του το μεγαλείο, μέσα από το όντως απίστευτο συμβάν των 81 τελευταίων ετών. Στο σχετικά μακρύ αυτό διάστημα η Ελλάδα μας βίωσε τραγικά δύσκολες καταστάσεις, αλλά όμως δεν τόλμησε να απαιτήσει, τουλάχιστον με αποτελεσματικό τρόπο, τα χρέη της Γερμανίας προς την Ελλάδα, τα οποία σύμφωνα με εκτιμήσεις υπερβαίνουν το 1 τρισεκ. Ευρώ
Αντιθέτως, δεχθήκαμε να αιμορραγούμε, και να καταβάλουμε ανελλιπώς τα δικά μας χρέη, που αποτελούν μικρό κλάσμα των αντίστοιχων της Γερμανίας απέναντί μας. Να επισημάνω και την υποτέλεια με τη μορφή της πλήρους απέχθειας προς το εθνικό μας νόμισμα, τη δραχμή, και του αλόγιστου πανικού με μόνη τη σκέψη της επαναφοράς του. Δεν χρειάζονται εξηγήσεις, ή και δικαιολόγηση αυτής της απέχθειας, δεν υπεισέρχονται οι αντιτιθέμενοι στην πιθανότητα επιστροφής της δραχμής σε λεπτομέρειες και επεξηγήσεις, γιατί απλώς θεωρείται δεδομένο ότι η δραχμή είναι καταστροφή, ενώ το ευρώ σωτηρία. Και, ακριβώς, εξαιτίας αυτής της αντιμετώπισης του εθνικού μας νομίσματος, κρίθηκε περιττή ή και ορθότερα απαγορευμένη η οποιαδήποτε συζήτηση γύρω από αυτό, και ακόμη περισσότερο μια σοβαρή συγκριτική μελέτη γύρω από τα πλεονεκτήματα και τα μειονεκτήματα των δύο αυτών νομισμάτων. 

Αυτής της έκτασης η υποτέλεια συμβαδίζει, αναπότρεπτα και με ανερχόμενο εθνομηδενισμό. Η εύλογη αγωνία του κάθε σκεπτόμενου Έλληνα πολίτη, για το που οδεύει η πατρίδα μας εξαιτίας της γενικευμένης λαίλαπας εθνομηδενισμού, που απειλεί να καταπιεί την πατρίδα μας. Το γενικό, αλλά και βάσει όλων των ενδείξεων, επίσημης προέλευσης σύνθημα αυτής της καταιγίδας είναι η υποβάθμιση και ο χλευασμός του πατριωτικού αισθήματος. Το σύνθημα αυτό επικάλυψε το σύνολο των πατριωτικών αντιδράσεων εναντίον της συμφωνίας των Πρεσπών. 

Να θυμηθούμε ότι, τότε η πλειοψηφία των Ελλήνων, που αντιτάχθηκαν στο ξεπούλημα της Μακεδονίας χαρακτηρίστηκαν ως φασίστες, ναζιστές και ανεγκέφαλοι. Έκτοτε, οι αντεθνικές αυτές προκλήσεις συνεχίζονται αδιαλείπτως, με προγραμματισμό και δράση σε ολοένα περισσότερα επίπεδα. Να αναφερθώ και στον πρόσφατο επίσημο εορτασμό των 200 ετών από την Επανάσταση, από την Επιτροπή Ελλάδα 21, που δυστυχώς περιείχε πλήθος αυγών του φιδιού, για την κατά το δυνατόν αντιμετώπιση των οποίων θεώρησα υποχρέωσή μου να ιδρύσω την ΤΙΜΗΣΤΟ 21, οι δραστηριότητες της οποίας κυκλοφορούν στο διαδίκτυο για οποιονδήποτε ενδιαφερόμενο. 

Οι σχετικές ανησυχίες είναι φυσικό να κορυφώνονται όταν στα τόσο επικίνδυνα αυτά συμβάντα για την επιβίωση της πατρίδας μας συμμετέχει και η πρώτη τη τάξει πολίτης της χώρας, η ΠτΔ. Αρκεί να αναφέρω ότι η πρώτη πολίτης της χώρας, η ΠτΔ, υπέδειξε ως λύση την αντικατάσταση του ελληνικού πληθυσμού, που μειώνεται με επικίνδυνους ρυθμούς, από μετανάστες. Υιοθετεί, δηλαδή, το γνωστό όραμα, για καταστροφή της Ευρώπης, του Koudenhove Kalergi. Ούτε σκέψη, λοιπόν, για την ανάγκη λήψης άμεσων μέτρων για την αύξηση των γεννήσεων, που θα ήταν η μοναδική λύση για να μην εξαφανιστεί η Ελλάδα από τον παγκόσμιο χάρτη των ανεξάρτητων κρατών. 

Τι θα πρέπει να κάνουμε για την Ελλάδα που αιμορραγεί για να επιβιώσουμε: 

*Να συνειδητοποιήσουμε ότι δεν χρειάζεται να αποδείξουμε το οτιδήποτε, καθώς αρκεί να μην αμαυρώνουμε το αστραφτερό στεφάνι, που μας κληρονόμησαν οι δικοί μας άνθρωποι, πριν χιλιετηρίδες. Η Δύση, είναι η συνέχειά τους, και μπορεί να μεγαλουργήσει για εμάς, αν τη συνδυάσουμε με την υφήλιο, που τότε κατέκτησε ο δικός μας Μέγας Αλέξανδρος. Το «ανήκομεν εις την Δύσιν», μάς περιορίζει, έτσι, γιατί μας στερεί την απεραντοσύνη, στην οποία μπορούμε να έχουμε πρόσβαση, αν την καλλιεργήσουμε δεόντως. Και γι’ αυτό θα έφθανε, αν αντί να αναζητούμε αποδείξεις, για το πόσο «δυτικοί» είμαστε, καταρτίζαμε ένα καλομελετημένο πρόγραμμα δράσης, που να αναδεικνύει τη μοναδικότητα της δικής μας προέλευσης. Ακριβώς, αυτήν, που δυσαρεστεί τη Δύση, επειδή την στερείται. 

Η πατρίδα μας θα πάψει να ματώνει αν και όταν: 

*Συνειδητοποιήσουμε ότι δεν έχουμε ανάγκη αναγνώρισης, από πολιτισμούς πολύ μεταγενέστερους του δικού μας. Ιδιαίτερα αυτή την περίοδο, που συντελείται με ταχύτατους ρυθμούς η παρακμή της Δύσης. 

*Περιορίσουμε το βαθμό εξάρτησής μας, από έξω, από οπουδήποτε έξω, και ασχοληθούμε με συνέπεια και συνέχεια με όλα όσα χρειάζεται η οικονομία μας. Έχοντας ως οδηγό μας τη γνώση ότι η προσπάθεια εμφύτευσης ακατέργαστων προγραμμάτων, όσο προηγμένα και αν είναι αυτά, συνήθως αποτυγχάνουν παταγωδώς. 

*Αναγνωρίσουμε ότι η ελληνική οικονομία είναι πλήρως διαλυμένη, και χωρίς βάσεις. Έτσι, χρειάζεται μακροχρόνιο προγραμματισμό, της μορφής που εφαρμόστηκε στο σύνολο σχεδόν των ήδη προηγμένων οικονομιών, κατά την περίοδο εκβιομηχάνισής τους, προσαρμοσμένο κατά το δυνατόν στις σύγχρονες απαιτήσεις. Περιττό να υπογραμμίσω ότι αυτός ο προγραμματισμός ουδεμία σχέση έχει με τον σοβιετικό. 

*Αντιμετωπίσουμε τα μόνιμα και εξαιρετικής επικινδυνότητας εθνικά μας προβλήματα με μακροχρόνιο πρόγραμμα, και με την αποδοχή της υπόθεσης ότι πρόκειται για την επιβίωση του Έθνους και συνεπώς καμία θυσία δεν είναι υπερβολική. Έχουμε το παράδειγμα του Ισραήλ. Ας το ακολουθήσουμε. 

*Ελαχιστοποιήσουμε τη διαφθορά και τον νεποτισμό, που λαμβάνουν ανατριχιαστικές διαστάσεις όχι, βέβαια, αποκλειστικά στην Ελλάδα, αλλά ως απεχθής συνέπεια της παρακμής της Δύσης. Να υποστηρίξω την άποψή μου ότι δεν παρέχει λύση, στο πολύ βασικό αυτό πρόβλημα, η συνεχής κατακραυγή εναντίον της λεγόμενης «ελίτ», που κατά την κρίση μου, ουδέν σημαίνει. Το πρόβλημα αυτό δεν μπορεί να προβάλλεται ως πρόβλημα αποκλειστικά πλουτισμού. Πρώτον, διότι όσοι έχουν υψηλά εισοδήματα δεν είναι αναγκαστικά και προδότες, αλλά αντιθέτως συχνά αναδεικνύονται εξαιρετικοί πατριώτες. Δεύτερον, διότι θα πρέπει κάποτε αυτό να ιδωθεί και μέσα από την γενικότερη προσπάθεια περιορισμού των ανισοτήτων κατανομής, μέσω αποτελεσματικής προοδευτικής φορολογίας. Αλλά, και τέλος τρίτον, η διάσταση των «ελίτ», που νομίζω ότι ιδιαιτέρως ενοχλεί, και ιδιαιτέρως βλάπτει τη χώρα μας, είναι η επιπόλαιη χρησιμοποίηση μελών της, σε θέσεις υπεύθυνες, οι οποίες απαιτούν προσόντα τα οποία αυτά δεν διαθέτουν. Δεν είναι δυνατόν να υπεισέλθω εδώ σε αναλύσεις των λόγων, άλλωστε λίγο-πολύ γνωστών, του γιατί βρίθει αυτή η τακτική, ειδικά στη χώρα μας, και πως εξηγείται. Αρκεί να υπενθυμίσω ορισμένες από τις πολύ θλιβερές της συνέπειες, που τις βιώνουμε συνεχώς και που εκτός από επικίνδυνες, συχνά γελοιοποιούν την πατρίδα μας. 

*Αντιληφθούμε το αναίτιο και πιθανά καταστρεπτικό σύνδρομο, του να καταφερόμαστε εναντίον της Κίνας. Μιας μεγάλης χώρας, με πανάρχαιο πολιτισμό ανάλογο του δικού μας, με σεβασμό στην πατρίδα μας, και με την προοπτική να ανέλθει στην κορυφή του κόσμου, από όπου θα μπορούσε να μας προσφέρει πολλά. 
Η εχθρότητα, εναντίον της Κίνας, δικαιολογείται, τηρουμένων των αναλογιών, μόνο από την πλευρά των ΗΠΑ, εφόσον η Κίνα τις απειλεί με απώλεια της παγκόσμιας κυριαρχίας τους. 
Η Ελλάδα δεν έχει τίποτε να κερδίσει ανεβαίνοντας και η ίδια σε αυτό το άρμα του μίσους. 
Αντιθέτως, πολλοί λόγοι συνηγορούν στην ανάπτυξη μιας στενότερης και πολυεπίπεδης συνεργασίας με την Κίνα, μεταξύ άλλων και ως προετοιμασία για τη νέα διεθνή τάξη που, εκτός απροόπτου, αναμένεται πολύ προσεχώς. 



*Εισήγηση ΣΤΟ Β’ ΣΥΝΕΔΡΙΟ ΤΗΣ ΕΠΙΤΡΟΠΗΣ ΕΛΛΗΝΙΣΜΟΥ ΣΤΟ ΚΑΣΤΕΛΛΟΡΙΖΟ 5-9 /08/2022


Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου