Articles by "Ελλάδα"

Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα Ελλάδα. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων

Ακτιβιστής στις 0

Στον πάτο της ΕΕ η χώρα μας ως προς την ελευθερία του Τύπου • Ξεπέρασε τον ορμπανισμό της Ουγγαρίας, την Αργεντινή του ακροδεξιού Μιλέι, πιο κάτω από τη Μποτσουάνα και τη Ζάμπια • Στο κάδρο το σκάνδαλο των υποκλοπών, η δολοφονία Καραϊβάζ, οι SLAPP διαδικασίες, ο κυβερνητικός εκπρόσωπος.

Γερό «χαστούκι» στην κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας αποτελεί η ετήσια παγκόσμια κατάταξη των Δημοσιογράφων Χωρίς Σύνορα (RSF) σε ό,τι αφορά στην ελευθερία του Τύπου, καθώς για το 2025, η Ελλάδα βρίσκεται στην 89η θέση με αποτέλεσμα να παραμείνει για τέταρτη συνεχόμενη χρονιά η χειρότερη χώρα στην ΕΕ, έχοντας υποχωρήσει κι άλλο συγκριτικά με πέρυσι που κατείχε την 88η θέση.

Χαρακτηριστικό είναι το γεγονός πως η Ελλάδα βρίσκεται πολύ πιο κάτω από την Ουγγαρία του Όρμπαν (68η), την Αργεντινή του Μιλέι (87η), τη Μποτσουάνα (81η) και τη Ζάμπια (82η), ενώ σε καλύτερη θέση βρίσκονται κι άλλες αφρικανικές χώρες.

Στις πρώτες θέσεις της κατάταξης βρίσκονται Νορβηγία, Εσθονία, Ολλανδία, Σουηδία, Φινλανδία, Δανία, Ιρλανδία, Πορτογαλία, Ελβετία και Τσεχία.

Στις τελευταίες θέσεις βρίσκονται 175ο το Αφγανιστάν, 176ο το Ιράν, 177η η Συρία, 178η η Κίνα, 179η η Βόρεια Κορέα και 180η η Ερυθραία.

Όπως αναφέρουν οι RSF για την Ελλάδα, «η ελευθερία του Τύπου έχει υποστεί συστημική κρίση από το 2021. Το σκάνδαλο των υποκλοπών δημοσιογράφων από την Εθνική Υπηρεσία Πληροφοριών (ΕΥΠ) δεν έχει ακόμη διαλευκανθεί, όπως και η υπόθεση της δολοφονίας του βετεράνου αστυνομικού ρεπόρτερ Γιώργου Καραϊβάζ το 2021. Οι διαδικασίες SLAPP είναι συνηθισμένες».

Αναλυτικά ο πίνακας


Πολιτικό πλαίσιο

«Ο κυβερνητικός εκπρόσωπος είναι υπεύθυνος για την εποπτεία των δημόσιων μέσων ενημέρωσης, γεγονός που θέτει σε κίνδυνο τη δημοσιογραφική τους ανεξαρτησία. Η ρυθμιστική αρχή ραδιοτηλεόρασης, το Εθνικό Συμβούλιο Ραδιοφωνίας και Τηλεόρασης (ΕΣΡ), που κατηγορείται ότι είναι αργό και αναποτελεσματικό, δεν έχει αναθεωρηθεί σημαντικά ούτε από την τρέχουσα ούτε από την προηγούμενη κυβέρνηση. Η Εθνική Υπηρεσία Πληροφοριών (ΕΥΠ), η οποία εποπτεύεται από τον πρωθυπουργό, συμμετείχε στην παρακολούθηση δημοσιογράφων, πολλοί από τους οποίους έγιναν στόχος του κατασκοπευτικού λογισμικού Predator», σημειώνουν οι RSF.

Πηγή:www.efsyn.gr


Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου
Continue reading

Ακτιβιστής στις 0

Στην Ελλάδα η κοινωνική ανισότητα χειροτερεύει∙ κι αυτό δεν είναι απλώς πρόβλημα οικονομίας, αλλά είναι πρόβλημα δημοκρατίας και επιβίωσης. Η εισοδηματική ανισότητα δεν είναι μια αφηρημένη στατιστική. Είναι το καθημερινό αίσθημα αδικίας που βιώνει ο πολίτης, όταν δουλεύει χωρίς να αμείβεται αξιοπρεπώς, όταν βλέπει τις υπηρεσίες υγείας και παιδείας να καταρρέουν, όταν δεν μπορεί να ονειρευτεί το αύριο. Και αυτή η αίσθηση δεν είναι τυχαία. Αποτυπώνεται ξεκάθαρα στους δύο βασικούς δείκτες εισοδηματικής ανισότητας: τον συντελεστή Gini και τον δείκτη S80/S20.

Σύμφωνα με τα τελευταία στοιχεία της ΕΛΣΤΑΤ για το 2024, ο συντελεστής Gini στην Ελλάδα ανέρχεται στο 31,8, έναντι του ευρωπαϊκού μέσου όρου που είναι στο 29,6. Αντίστοιχα, ο δείκτης S80/S20 βρίσκεται στο 5,27, γεγονός που σημαίνει ότι το πλουσιότερο 20% του πληθυσμού έχει 5,27 φορές μεγαλύτερο εισόδημα από το φτωχότερο 20%. Τα νούμερα αυτά -ιδίως σε μια χώρα με ισχνό κοινωνικό κράτος και αναιμική προστασία της εργασίας- δεν είναι απλά «υψηλά». Είναι επικίνδυνα. Γιατί όσο οι κοινωνίες βυθίζονται στην ανισότητα, τόσο πιο πρόσφορο γίνεται το έδαφος για τη διάβρωση της δημοκρατίας.

Η Ελλάδα της κρίσης και της λιτότητας το βίωσε ήδη: η άνοδος της Χρυσής Αυγής ήρθε όταν οι πολίτες ένιωσαν εγκαταλελειμμένοι, χωρίς πολιτική εκπροσώπηση, χωρίς προοπτική. Σήμερα, με την επιστροφή νεοφασιστικών μορφωμάτων στη Βουλή και την ενίσχυση ακροδεξιών φωνών πανευρωπαϊκά, ο κίνδυνος επιστρέφει. Όχι απαραίτητα με μαύρες μπλούζες και σηκωμένα χέρια, αλλά με πιο ύπουλες μορφές, «νομιμοποιημένες» από την απουσία εναλλακτικής. Η ρίζα του προβλήματος, όμως, δεν βρίσκεται μόνο στην άγνοια ή στη ρητορική του μίσους. Βρίσκεται στο κενό που αφήνει η πολιτική όταν αποτυγχάνει να εξασφαλίσει δίκαιη κατανομή του πλούτου και κοινωνική προστασία. Όταν η εργασία απαξιώνεται, όταν το κοινωνικό κράτος λειτουργεί τιμωρητικά, όταν η φορολογία βαραίνει δυσανάλογα τους αδύναμους, τότε ο θυμός στρέφεται προς τη λάθος κατεύθυνση. Κι εκεί ελλοχεύει η ακροδεξιά, έτοιμη να τον εκμεταλλευτεί.

Κι όσο αυτή η κοινωνική αδικία διευρύνεται, η περιβαλλοντική κρίση επιτείνει την ανισότητα: Η περιβαλλοντική κρίση δεν πλήττει όλους το ίδιο. Χτυπά πιο σκληρά τους φτωχούς. Εκείνους που ζουν σε περιοχές υποβαθμισμένες, χωρίς επαρκή υποδομή για θωράκιση από φυσικές καταστροφές. Οικονομική και οικολογική αδικία συμπορεύονται.

Η απάντηση δεν είναι κατασταλτική. Είναι πολιτική και κοινωνική: ενίσχυση των δημόσιων υπηρεσιών, στήριξη της εργασίας, φορολογική δικαιοσύνη, αναδιανομή του εισοδήματος. Μια νέα κοινωνική συμφωνία που θα επουλώσει το ρήγμα ανάμεσα σε πολίτες και θεσμούς και θα προστατεύει τα κοινά αγαθά: εισόδημα, δημοκρατία, περιβάλλον.

Γιατί όσο δεν αποκαθίσταται η οικονομική αξιοπρέπεια, δεν μπορεί να σταθεροποιηθεί ούτε η πολιτική ομαλότητα. Και τότε, η ακροδεξιά δεν θα είναι το «ατύχημα» της Ιστορίας, αλλά η συνέχειά της.

Λαμία, 3.5.2025

Στέφανος Σταμέλλος


Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου
Continue reading

Ακτιβιστής στις 0

Χαρακτηριστικότατο στοιχείο του ελληνικού οδικού δικτύου είναι το εικονοστάσι στην άκρη του δρόμου, το οποίο συναντά κανείς σχεδόν επανειλημμένα, στροφή στη στροφή.
Εικονοστάσι στο δρόμο. Θεσσαλία, 2024

Για έναν ταξιδιώτη που φτάνει στην Ελλάδα για πρώτη φορά, η έκπληξη είναι ακόμη μεγάλη όταν ανακαλύπτει κατά μήκος των δρόμων πολλά «μίνι παρεκκλήσια», εγκατεστημένα πάντα στα σημεία των τροχαίων ατυχημάτων.

Αυτά τα «εκκλησάκια», όπως τα αποκαλούν κάποιοι, υπάρχουν παντού, ανεξάρτητα από το αν ο δρόμος είναι στο κέντρο μιας μεγαλούπολης ή σε ένα μικρό χωριό, σε μεγάλους αυτοκινητόδρομους ή στα βουνά σε κακούς χωματόδρομους.

Τέμπλο στο δρόμο των Μετεώρων. Θεσσαλία, 2025

Και με τον ίδιο τρόπο, τα βρίσκουμε κοντά στις ακτές ή στα λιμάνια, στη μνήμη των ναυτικών που παρασύρθηκαν ή σώθηκαν από τα κύματα, μετά όπως ταιριάζει σε τόπους μνήμης όπως τα πεδία των μαχών ή και τέλος κοντά σε σιδηροδρόμους... όταν είναι απαραίτητο, όπως λένε, από τα γεγονότα.

Αυτό το εικονοστάσι μνήμης και υπενθύμιση της εφήμερης μοίρας των ανθρώπων που είμαστε, αυτό το memento mori των Ρωμαίων με τη σειρά του κληρονομιά κατά κάποιο τρόπο από τις αρχαίες ελληνικές στήλες, είναι πάνω απ' όλα προσφορά, έκφραση ευγνωμοσύνης προς τους ουράνιους, από την πλευρά εκείνων που είχαν ένα ατύχημα.
Τέμπλο στο δρόμο για την Πίνδο. Θεσσαλία, 2025

Τα περισσότερα είναι κατασκευασμένα από μέταλλο, αλλά μπορούν να κατασκευαστούν από οποιοδήποτε είδος υλικού, από βότσαλο ή μάρμαρο, μέχρι τούβλα, γύψο ή πλαστικά πάνελ. Στο εσωτερικό υπάρχει εικόνα αγίου και μερικές φορές φωτογραφία του νεκρού, μετά ένα μπουκάλι ελαιόλαδο και σπίρτα για να ανάβουν οι περαστικοί το κερί στη μνήμη του.

Πολλά από αυτά τα εικονοστάσια, γνωστά και ως «μικροί τόποι προσκυνήματος», είναι σκουριασμένα και ερειπωμένα. Εξάλλου, τις περισσότερες φορές, ταξιδεύοντας στην Ελλάδα, κανείς δεν γνωρίζει τα ακριβή αίτια και τις συνθήκες εγκατάστασης τους.

Μόνο η ερήμωση και η μνήμη μένουν ανέπαφα σε αυτά τα μέρη, αποτυγχάνοντας να παραμείνουν ανώνυμα, ειδικά ελλείψει επιγραφής ή όταν το πέρασμα του χρόνου έχει σβήσει όλα τα γραπτά μηνύματα.
Το Παρεκκλήσι των Αγίων Ασωμάτων του Ακρωτηρίου Ταίναρο, 2025

Ωστόσο, στα χωριά τα εικονοστάσια είναι πιο προσεκτικά σχεδιασμένα, γιατί σχεδόν πάντα περνάει κάποιος για να ανάψει το κερί. Τα πιο σύγχρονα είναι διακοσμημένα με χρυσά γράμματα, καλλιγραφικές επιγραφές, κεριά... με μπαταρίες που επαναφορτίζονται χάρη στον ήλιο, πλαστικά λουλούδια, ανεξίτηλες φωτογραφίες και μικρά ποιήματα γραμμένα με τον τρόπο της mirolóyia, αυτοί οι οργανικοί και φωνητικοί θρήνοι σε πανηγύρια και κηδείες, ποιήματα και στη συνέχεια τα περισσότερα νεκρικά τραγούδια που είναι αφιερωμένα σε νεανικά τραγούδια.

Διακοσμημένο όπως πρέπει… με κούκλες, αγαπημένα αντικείμενα και λουλούδια, φρέσκα αν γίνεται, που ανανεώνονται συνεχώς. Και αυτό, μέχρι το παρεκκλήσι των Αγίων Ασωμάτων του Ακρωτηρίου Ταίναρων στη Μάνη, αφιερωμένο στους Αγγέλους, γιατί ονομάζονταν Ασώματοι Άγιοι, κοντά στις Πύλες του Άδη των αρχαίων, όπου βρίσκει κανείς πάντα τα ίδια κτερίσματα με την εποχή του, εκτός από φωτογραφίες αγαπημένων προσώπων.

Διακοσμημένο όπως πρέπει, Saints-Asomates, 2025

Το σημερινό παρεκκλήσι, χτισμένο στα ερείπια του αρχαίου ναού, σίγουρα δεν περιέχει πλέον τις εικόνες του ούτε καν τους σταυρούς του, κι όμως, Έλληνες και μη, καταθέτουν εδώ την απόδειξη της ζωής του νεκρού τους, ανθρώπου και ενίοτε ζώου. Μεταξύ άλλων, φωτογραφίες, παιχνίδια, ακόμη και τρόφιμα... προσφορές που πρέπει να ειπωθούν είναι συμβολικές και όμως ουσιαστικές, τιμώντας το λεπτό πέρασμα ανάμεσα στον κόσμο μας και το παραπέρα, επιπλέον, στις... Πύλες της Αβύσσου.

Αλλά ποιος άλλος μπορεί να κρίνει –και αυτό σε οποιαδήποτε ιστορική περίοδο– τον ​​πόνο της ανθρώπινης ψυχής και την ανάγκη της να επικοινωνήσει με τους αγαπημένους… έχοντας ολοκληρώσει το μεγάλο ταξίδι;

Και στους δρόμους, στα μάτια των περισσότερων στην Ελλάδα, τα ξωκλήσια είναι, ας σημειώσουμε, ήδη μια ένδειξη του υποτιθέμενου κινδύνου του δρόμου. Υπάρχουν μέρη με δύο ή τρία εικονοστάσια ομαδοποιημένα στη μία πλευρά του δρόμου, όπου… καλύτερα να μειώσετε ταχύτητα.
Μνήμη Ευθυμία Σερδάρη. Όλυμπος, 2024

Έτσι, στο μυαλό των Ελλήνων, αυτά τα «εκκλησάκια» έγιναν οι φύλακες άγγελοι στην είσοδο κάθε χωριού, για να διώξουν το κακό, την αρρώστια και τον θάνατο! Ακόμα και το έγκλημα, όπως το τέμπλο που τοποθετήθηκε στον δρόμο που οδηγεί στον Όλυμπο, κοντά σε μια χαράδρα, στη μνήμη της Ευθυμίας Σερδάρη.

Ήταν Ιούλιος του 1989 όταν η σορός της Ευθυμίας Σερδάρη βρέθηκε σε αποσύνθεση στην κοντινή χαράδρα του Ενιπέα. Το αποτρόπαιο αυτό έγκλημα, έχοντας διαπραχθεί σε αυτά τα μέρη, συγκλόνισε αμέσως την ελληνική κοινή γνώμη. Για να πει την ακριβή της ιστορία, η Ευθυμία Σερδάρη – Παλημάρκου, μητέρα δύο παιδιών, δολοφονήθηκε από τον σύζυγό της, με τη συνενοχή της ερωμένης του. Ο Τύπος της εποχής τους χαρακτήρισε ακόμη και «σατανικούς εραστές».
Τέμπλο με θέα τον Όλυμπο, 2024

Από τον Μάρτιο του 1989, ο Δημήτρης Παλημάρκος και η ερωμένη του σχεδίαζαν πώς θα «ξεφορτωθούν» την «δύσκολη» γυναίκα του. Στις 30 Ιουλίου 1989 έκαναν πράξη το σχέδιό τους. Επέλεξαν αυτή την απομακρυσμένη τοποθεσία για να διαπράξουν το έγκλημά τους. Ήθελαν να παρασύρουν το θύμα σε έναν γκρεμό και στη συνέχεια να εξαφανίσουν το σώμα της.

Ο Παλίμαρκος ήταν ενεργός αντιπρόσωπος στις αγοραπωλησίες εικόνων και συγχρόνως ανήκε σε δίκτυο αρχαιοκλεφτών, χωρίς να το γνωρίζει η δυστυχισμένη γυναίκα του. Έτσι έπεισε τη γυναίκα του τηλεφωνικά να πάει σε ένα χωριό κάτω από τον Όλυμπο για να αγοράσει βυζαντινές εικόνες από έναν τοπικό ιερέα.
Τέμπλο κοντά στην Πίνδο. Θεσσαλία, 2025

Της εξήγησε ότι μια άλλη γυναίκα θα ερχόταν μαζί της για να τη βοηθήσει να διαπραγματευτεί. Η συνάντηση κανονίστηκε και ξεκίνησαν προς εκείνο το μέρος. Στο δρόμο τους συνάντησαν και τον Παλίμαρκο. Κάτω από το πρόσχημα ενός χρυσού αγαλματιδίου που είχε κρύψει κοντά στη χαράδρα του Ενιπέα στον Όλυμπο, οδήγησε τη γυναίκα του εκεί που έτσι θα… σφραγιζόταν το τέλος της.

Ο δολοφόνος την έσπρωξε στον γκρεμό και οι δύο συνεργοί της ανέφεραν την εξαφάνισή της. Πέταξαν την άτυχη σύζυγο από ύψος 1.300 μέτρων και αμέσως επέστρεψαν σπίτι. Νόμιζαν ότι είχαν διαπράξει το τέλειο έγκλημα. Λίγα μέτρα πριν τον γκρεμό ως επιφυλακή, υπήρχε, όμως, ένα παγκάκι... όπου συχνά καθόταν το παράνομο ζευγάρι. Ήταν εκεί… που τότε είχαν χαράξει τα δύο μικρά τους ονόματα.
Τέμπλο στον τόπο μάχης. Θεσσαλία, 2025

Η αστυνομική έρευνα έσπευσε για να διαπιστωθούν τα γεγονότα. Δικάστηκαν οι ένοχοι, πρώτος ο Παλίμαρκος, για τον οποίο ζητήθηκε ισόβια κάθειρξη. Η συνεργός του δεν καταδικάστηκε άμεσα και εξέτισε μόνο λίγους μήνες στη φυλακή. Στη συνέχεια, σύμφωνα με τα δημοσιεύματα του Τύπου της εποχής, μετανάστευσε στη Γερμανία, όπου παντρεύτηκε, προφανώς για να μην επιστρέψει ποτέ στην Ελλάδα.

Περνώντας από αυτό το μέρος πριν από λίγους μήνες, είδα ότι ένα πούλμαν τουριστών σταμάτησε για να απολαύσει τη θέα και... τον περίφημο πάγκο, με θέα στη χαράδρα του Ενιπέα. Έδειξα το εικονοστάσι στους τυχερούς μου συμμετέχοντες από την Ελλάδα Αλλιώς, το οποίο οι επιβάτες του λεωφορείου φυσικά αγνόησαν σε μεγάλο βαθμό.
Παρεκκλήσι στη μνήμη των θυμάτων… του εγκλήματος των Τεμπών. 2023

Λίγο νοτιότερα και μετά τον Όλυμπο, στην έξοδο της κοιλάδας των Τεμπών, είδαμε και το μικρό ξωκλήσι, στη μνήμη των θυμάτων του χειρότερου σιδηροδρομικού δυστυχήματος στην Ελλάδα, του «Έγκλημα των Τεμπών», όπως λέγεται σήμερα στην πρώην χώρα του Δία, που προκάλεσε το θάνατο 57 ανθρώπων, κυρίως φοιτητών.

Αυτή η γρήγορη περιήγηση σε συγκεκριμένες γωνιές τόσο σκοτεινές από δραματικά ιστορικά γεγονότα είναι, για την Ελλάδα Κατά τα άλλα, μια ευκαιρία να αναδείξει την ψυχή της χώρας, ακόμα κι όταν η τελευταία αποδεικνύεται... τόσο βαριά πληγωμένη.

Επεκτείνοντας τις συνθήκες αυτού του γεγονότος, αναφέρω πώς αυτό το «σχεδιασμένο» ατύχημα έγινε αμέσως καταλύτης για το πολιτικό και κοινωνικό ημερολόγιο στην Ελλάδα.

Τέμπλο κοντά στην Πίνδο. Θεσσαλία, 2025

Διότι, δύο χρόνια μέχρι σήμερα, αυτές είναι οι μεγαλύτερες διαδηλώσεις που έχει δει η χώρα εδώ και μισό αιώνα και οργανώθηκαν για να διαπιστωθεί η αλήθεια για το έγκλημα των Τεμπών, δεδομένου ότι, μεταξύ άλλων, οι αρχές της εξουσίας έκαναν τα πάντα για να αποκρύψουν ορισμένα στοιχεία, ξεκινώντας από τον γρήγορο «καθάρισμα» της σκηνής, ακόμη και πριν διαπιστωθούν τα στοιχεία της έρευνας.

Κατά ειρωνικό τρόπο, ο ανιψιός μου, ο Γιώργος, Θεσσαλός, που οδηγεί γερανοφόρο, κλήθηκε να εγκαταστήσει το παρεκκλήσι στον τόπο του ατυχήματος, λίγες μόλις ώρες μετά την τραγωδία. Εξοργίστηκε γιατί κατάλαβε μόλις βρήκε το έδαφος ότι οι πολιτικοί είχαν διατάξει την ταχεία εξαφάνιση των στοιχείων...
Τέμπλο με θέα στο Αιγαίο. Θεσσαλία, 2025

Αυτός είναι επίσης ο λόγος που οι σημερινοί διαδηλωτές, σχεδόν δύο εκατομμύρια άνθρωποι σε όλη τη χώρα στα τέλη Φεβρουαρίου 2025, απαιτούν δικαιοσύνη για τα θύματα και απαιτούν σαφείς απαντήσεις σχετικά με τις συνθήκες αυτής της μετωπικής σύγκρουσης δύο τρένων.

Όμως η έρευνα καθυστερεί και οι αρχές εξακολουθούν να κατηγορούνται για συγκάλυψη για την προστασία ανώτερων αξιωματούχων. Αξίζει να σημειωθεί ότι η εμπορευματική αμαξοστοιχία που συγκρούστηκε με την επιβατική αμαξοστοιχία μετέφερε προφανώς παράνομη αποστολή εκρηκτικών χημικών, σύμφωνα με έκθεση πραγματογνωμοσύνης.

Ο ανιψιός μου λοιπόν... δεν θα έχει ποζάρει για τίποτα στα Τέμπη, το «εκκλησάκι» της μνήμης. Ας το ελπίσουμε πάντως.
Το εικονοστάσι του τρένου στο Δοξαρά, 2024

Στην ίδια θλιβερή αλλά εξίσου στοχαστική γραμμή, το Grèce Autrement προσφέρει σε όσους επιθυμούν να επισκεφθούν το εικονοστάσι ενός άλλου σιδηροδρομικού ατυχήματος, εξήντα χιλιόμετρα νοτιότερα, στον Δοξαρά, ακόμα στη Θεσσαλία.

Η καταστροφή συνέβη στις 16 Ιανουαρίου 1972, όταν γύρω στις 4:45 μ.μ., μια διακοπή επικοινωνίας... μετά από διαμάχη μεταξύ των αντίστοιχων σταθμαρχών Δοξαρά και Ορφανά, προκάλεσε σύγκρουση του τρένου Express Acropolis και του τοπικού τρένου στην μονή γραμμή λόγω κακοκαιρίας.

Είκοσι ένας άνθρωποι έχασαν τη ζωή τους και περισσότεροι από 40 τραυματίστηκαν σε ένα από τα πιο θανατηφόρα σιδηροδρομικά δυστυχήματα στην Ελλάδα.
Τέμπλο κοντά στην Πίνδο. Θεσσαλία, 2025

Ωστόσο, το τότε καθεστώς των Συνταγματαρχών, θορυβημένο από αυτό το δεύτερο θανατηφόρο ατύχημα από το 1968, αποφάσισε να εκσυγχρονίσει το σιδηροδρομικό δίκτυο επικοινωνίας και μέσω του αντιπροέδρου του Στυλιανού Παττακού ανακοίνωσε τον εξοπλισμό των τρένων με ραδιοτηλέφωνα ώστε οι οδηγοί να μπορούν να επικοινωνούν απευθείας με τους σταθμάρχες και μεταξύ τους.

Το εικονοστάσι στον Δοξαρά δεν έχει ξεχαστεί τελείως, έστω κι αν η νέα σιδηροδρομική γραμμή τρέχει λίγο πιο μακριά και αυτή η ήδη βαθιά Θεσσαλία μοιάζει να βυθίζεται περισσότερο στη σιωπή... των επόμενων καιρών.



Τέμπλο με θέα στη θάλασσα. Πελοπόννησος, 2025Τόσο διάσημα ή λιγότερο διάσημα εικονοστάσια σε χαμένους δρόμους, όταν παλιότερα τα αναμμένα λυχνάρια τους έδειχναν ακόμη και το δρόμο στους μοναχικούς ταξιδιώτες τη νύχτα ή τους έδιναν λίγη ελπίδα στο σκοτάδι της στιγμής ή και της ψυχής τους!

Το παρεκκλήσι, που όπως όλα τα μικρά ξωκλήσια σε μια χώρα που θρηνεί καθημερινά θανάτους από κάθε είδους ατυχήματα, εκπληρώνει τον ρόλο του ως μνημείο. Όσοι έμειναν να πάνε και να καθίσουν κοντά στο μέρος που έχασαν τα αγαπημένα τους πρόσωπα.
Τέμπλο με θέα στη θάλασσα. Στην Ήπειρο, 2024

Και αυτός ο χώρος, σαν υπερβατικό διάμεσο, γίνεται καταραμένος τόπος γιατί έχει πάρει τον άνθρωπό μας, αλλά είναι ταυτόχρονα και ιερός, γιατί ο άνθρωπός μας έχει χαθεί εκεί, αλλά θα πρέπει να βρούμε εκεί πάση θυσία... κατευνασμό. Από τόπος τραγωδίας γίνεται έτσι τόπος μνήμης. Το παρεκκλήσι ή το εικονοστάσι σηματοδοτούν ακριβώς αυτή την προβλεπόμενη μετάβαση.

Αλλά δεν είναι μόνο αυτό. Αυτός ο τύπος μέρους λειτουργεί επίσης ως προειδοποίηση, ειδικά για ανθρώπους που έχουν βιώσει τόσο πολύ τον θάνατο και την απώλεια. Με αυτά τα ξωκλήσια μας προτρέπουν να είμαστε προσεκτικοί, για να μην υποστεί κανένας άλλος την απώλεια ή τον κίνδυνο που βίωσαν. Ας θυμηθούμε λοιπόν και ας είμαστε προσεκτικοί.

Τέμπλο στον τόπο μάχης. Θεσσαλία, 2024

Τόσο για την πρωταρχική λειτουργία των μικρών εκκλησιών προς τους περαστικούς, χτισμένα κοντά στους ελληνικούς άξονες. Τόποι προσευχής για όσους πιστεύουν στον Θεό και τόσοι χώροι προβληματισμού για όσους πιστεύουν λιγότερο. Ξένοι… μιλώντας σε αγνώστους!

Μια παράδοση που έρχεται από μακριά, γιατί το εντυπωσιακό είναι ότι τα εικονοστάσια αφιερωμένα σε ανθρώπους που έχασαν τη ζωή τους στο δρόμο συνεχίζουν να τοποθετούνται ακόμη και στα κέντρα των πόλεων μέχρι σήμερα. Αυτό είναι μια ένδειξη ότι οι Έλληνες, ή τουλάχιστον κάποιοι Έλληνες, κουβαλούν βαθιά μέσα τους βιωμένες παραδόσεις που μπορεί να δυσκολεύονται να αποχωριστούν.

Τέμπλο στον κάμπο. Θεσσαλία, 2025

Ακριβώς όπως οι παρόμοιες πρακτικές των αρχαίων, που συνδέονται αν όχι με τη λατρεία του Ερμή, ήταν –ας θυμηθούμε– ο θεός του εμπορίου, ο φύλακας των δρόμων και των σταυροδρόμων, ο προστάτης των ταξιδιωτών, οι κλέφτες, ο αγωγός των ψυχών στον κάτω κόσμο και ο αγγελιοφόρος του Δία και των θεών.

Η θεϊκή του ουσία ξεκινά με τα βαρέλια στο πλάι του δρόμου – αυτά τα οδοδείκτες ή τα ήδη νεκρικά. Οι αρχαίοι αγρότες, όταν έβρισκαν ένα σωρό από πέτρες στο πέρασμά τους, έριχναν μια άλλη πέτρα από πάνω, πιστεύοντας ότι μια θεϊκή δύναμη βρισκόταν μέσα τους. Τα έλεγαν έρμα και η πέτρα στην κορυφή του σωρού λεγόταν Ερμής.

Με την πάροδο του χρόνου, αυτοί οι σωροί από πέτρες μετατράπηκαν σε ερμαϊκούς κίονες, οι οποίοι λειτουργούσαν ως πινακίδες, όρια οικοπέδων και ιδιοκτησιών, αλλά και, όπου χρειαζόταν, σύνορα χωρών. Εξάλλου δεν υπάρχουν πολλοί ναοί ή ιερά αφιερωμένα στον Ερμή, γιατί ήταν παρών παντού, σχεδόν σε κάθε ανθρώπινη εκδήλωση. Το μαρτυρούν οι εκατοντάδες ερμαϊκές στήλες που βρέθηκαν κατά τις ανασκαφές.

Τέμπλο με θέα στο νησί του Πάτροκλου. Αττική, 2024

Δύο χιλιάδες χρόνια αργότερα, και μερικές φορές ελλείψει ενός μικρού ιδιωτικού παρεκκλησίου, οι συγγενείς του νεκρού τοποθετούν τη φωτογραφία τους και ένα κείμενο κοντά σε ένα πιο επίσημο πολεμικό μνημείο. Είναι τόσο συγκινητικό όσο και τα υπόλοιπα, όπως η οικογένεια του Alfredo Pescosolido (1918-1944) που έχει φυτέψει μια ελιά στη μνήμη του νεκρού τους.

Αυτό ήταν όταν το SS Oria, ένα νορβηγικό ατμόπλοιο, βυθίστηκε στις 12 Φεβρουαρίου 1944, προκαλώντας το θάνατο περίπου 4.095 Ιταλών αιχμαλώτων πολέμου, 21 Ελλήνων και 15 Γερμανών φρουρών. Ήταν μια από τις χειρότερες θαλάσσιες καταστροφές στην ιστορία και η χειρότερη θαλάσσια καταστροφή που προκλήθηκε από τη βύθιση ενός μόνο πλοίου στη Μεσόγειο.

“ Olivo plantato da Eleuterio Pescosolido di Arce (FR) Italy, in memoria del padre Alfredo qui caduto il 12-02-1944, una Prece ”.

«Στη μνήμη του Padre Alfredo». Αττική, 2024

Μια προσευχή λοιπόν... Ακριβώς όπως πριν από λίγα χρόνια, σε μια εκδρομή με αυτοκίνηση που έκανα στην Ήπειρο στα βουνά της Πίνδου στη βορειοδυτική Ελλάδα, μια γιαγιά πετάχτηκε σε μια πλαγιά και μας παρακάλεσε να την πάρουμε μαζί μας. Κουβαλούσε ένα μπουκάλι λάδι, γιατί κάθε απόγευμα έφευγε από το χωριό με τα πόδια για να ανάψει όλα τα κεριά στα γύρω εικονοστάσια.

« Κανείς δεν τους ανάβει πια, δεν είναι καλό για αυτούς να μείνουν μακριά », είπε, καληνύχτα μας, δίνοντάς μας τις χίλιες ευχές της όπως της άρμοζε. Κάθε φορά που βλέπω ένα εκκλησάκι στην ύπαιθρο, το θυμάμαι και, αν γίνεται, ανάβω ένα κερί στη μνήμη...

Η Ελλάδα είναι σαν των ψυχών, σκύψτε... μετά στροφής!

Ελλάδα των ψυχών. Τέμπη, Θεσσαλία, 2023


* Φωτογραφία εξωφύλλου: Εικονοστάσι με θέα στη θάλασσα. Μάνη, Πελοπόννησος, 2025





Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου
Continue reading

Ακτιβιστής στις 0

Του Δημήτρη Κωνσταντακόπουλου

Προκειμένου να ξεπεραστεί ένα ενδεχόμενο βέτο Αθήνας ή Λευκωσίας στη γενίκευση της ευρω-τουρκικής συνεργασίας, κατατέθηκε στα κράτη – μέλη της ΕΕ σχέδιο, σύμφωνα με το οποίο η υπογραφή μιας “εμπορικής συμφωνίας αμυντικής βιομηχανίας” (defence industry trade deal) με μη μέλος της ΕΕ θα χρειαστεί μόνο μια ειδική πλειοψηφία (qualified majority) κρατών – μελών για να περάσει και όχι ομοφωνία. Κατά το σχέδιο, η ενδεχόμενη συμφωνία θα υπογραφεί από την Κομισιόν και το τρίτο κράτος – μέλος. (www.euractiv.com/)

Το σχέδιο κυκλοφορεί τώρα μεταξύ των μελών της ΕΕ για έγκριση, απόρριψη ή τροποποίηση.

Φαίνεται ότι η Κομισιόν αναζητεί όμως παράλληλα διάφορους εναλλακτικούς τρόπους για να νομιμοποιήσει τη συνεργασία της με τη χώρα που απειλεί την Ελλάδα και την Κύπρο. ‘Όπως σημειώνει το Βήμα:

«Ωστόσο, από το κείμενο (της Λευκής Βίβλου της Κομισιόν που συνιστά πρόταση προς τα κράτη-μέλη) δεν προκύπτει ρητά και με σαφήνεια εάν οι υποψήφιες προς ένταξη στην ΕΕ χώρες, όπως η Τουρκία, θα χρειαστούν αμυντική συμφωνία με την Ευρώπη προκειμένου να ενταχθούν στις κοινές αμυντικές προμήθειες. Σε σχετική ερώτηση του «Β», η Κομισιόν δεν παρέσχε διευκρινίσεις». Η «Λευκή Βίβλος» συνιστά πρόταση κανονισμού της Κομισιόν και θα τεθεί προς διαπραγμάτευση με τα κράτη-μέλη. Εκεί, σίγουρα θα υπάρξουν διευκρινίσεις, αλλά και πολιτικές πιέσεις από όλες τις πλευρές. Το ζήτημα είναι άρρηκτα συνδεδεμένο με τις παράλληλες συζητήσεις για αποστολή ειρηνευτικών δυνάμεων στην Ουκρανία, και εδώ η Τουρκία θα παίξει σκληρό πόκερ προφανώς διεκδικώντας ανταλλάγματα».

Αν η Ελλάδα και η Κύπρος συμφωνήσουν σε αυτά τα σχέδια θα επιτρέψουν την πλήρη χρηματοδότηση της τουρκικής πολεμικής βιομηχανίας και, κατ’ επέκτασιν των τουρκικών ενόπλων δυνάμεων από την ΕΕ και την πολύ βαθύτερη ανάμειξη της Άγκυρας στις ευρωπαϊκές υποθέσεις. Ήδη, με αυτά που έχουν πράξει Μητσοτάκης και Χριστοδουλίδης, έχουν επιτρέψει τη συμμετοχή κατά 35% της Τουρκίας στην παραγωγή ευρωπαϊκών αμυντικών προϊόντων, όπως εξήγησε ο Πρόεδρος του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου και Πρωθυπουργός της Πορτογαλίας και η Φον ντερ Λάιεν στην πρόσφατη, δεύτερη εντός ολίγων ημερών, κόνφερενς που είχαν.

Θα συμφωνήσουν Μητσοτάκης και Χριστοδουλίδης; Δεν μπορούμε καθόλου να το αποκλείσουμε, μετά τα όσα ήδη έπραξαν επιτρέποντας στην Τουρκία, ήδη από το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο στις αρχές Μαρτίου, να συμμετάσχει στην Πρωτοβουλία Ομονοουσών (ή, αν προτιμάτε Ομοϊδεατισών, like minded) χωρών με την οποία θα συνεργασθεί η ΕΕ στον εξοπλιστικό τομέα (βλ. https://www.konstantakopoulos.gr/32520/ και https://www.konstantakopoulos.gr/32413/).

Προς αυτό το συμπέρασμα, ότι δηλαδή υπάρχει κάποιας μορφής συγκατάθεση Μητσοτάκη και Χριστοδουλίδη, κατατείνει και το γεγονός ότι όλο το σύμπλεγμα των συστημικών μέσων προσπαθεί να πείσει τους Έλληνες ότι η Τουρκία δεν μπαίνει, ενώ μπαίνει στην ευρωπαϊκή άμυνα, έστω και από το παράθυρο. Κάντε μια αναζήτηση στο Google για Τουρκία και ευρωπαϊκή άμυνα και θα το διαπιστώσετε. Μπορεί η Εφημερίδα των Συντακτών να μας λέει ότι και η Τουρκία μπαίνει στην Ευρωπαϊκή Άμυνα επικαλούμενη δηλώσεις των Κόστα και Φόν Λάιεν, που μεταδίδει το κυπριακό πρακτορείο ειδήσεων, όμως άλλα μας λένε και άλλη εντύπωση δημιουργούν οι τίτλοι των περισσοτέρων Μέσων.

Τόσο η ελλαδική όσο και η κυπριακή κοινή γνώμη παραμένουν στο βαθύτερο σκοτάδι για εξελίξεις που θα επηρεάσουν αποφασιστικά τη μοίρα του ελληνικού λαού και μπορούν να αποτελέσουν πλήγμα ισχυρότερο από αυτό του 1974.

Θα μπλοκάρουν αυτό το σχέδιο ή θα το αφήσουν να περάσει οι Μητσοτάκης και Χριστοδουλίδης; Θα κινητοποιηθούν τα κόμματα όσο υπάρχει ακόμα πολύ λίγος χρόνος;

Ο Γενικός Γραμματέας του ΝΑΤΟ, η Ευρωπαϊκή Επιτροπή, η Βρετανία, αλλά και η αμερικανική διπλωματία έχουν λυσσάξει να χρησιμοποιήσουν την ευκαιρία του ευρωπαϊκού “εξοπλιστικού πυρετού” για να προωθήσουν την πάγια επιδίωξή τους να εντάξουν την Τουρκία στην ευρωάμυνα και, εν συνεχεία, στην ΕΕ. Έχουν λυσσάξει βέβαια γιατί η Αθήνα και η Λευκωσία τους το έχουν επιτρέψει και δεν έχουν κουνήσει το δαχτυλάκι τους. Στο να κάνουν δυνατές αυτές τις εξελίξεις, με στρατηγικές συνέπειες για την Ελλάδα και την ΕΕ, απέβλεψε η υπογραφή του «συμφώνου φιλίας» με την Άγκυρα και η άνευ αιτίας και αποτελέσματος συγκληθείσα πενταμερής στη Γενεύη.

Όπως πάμε θα βοηθήσουμε στην ανάπτυξη της τουρκικής πολεμικής βιομηχανίας να φτιάχνει περισσότερα και καλύτερα όπλα με τα οποία να απειλεί την Ελλάδα και την Κύπρο. Και θα ακυρώσουμε μόνοι μας το διπλωματικό και στρατηγικό πλεονέκτημα του να ανήκουμε σε μια ‘Ενωση που δεν ανήκει η Τουρκία, τον βασικότερο δηλαδή λόγο για τον οποίο ενταχθήκαμε στην ΕΟΚ και εν συνεχεία στην ΕΕ.

Ακόμα κι ένα μικρό παιδί καταλαβαίνει τι σημαίνουν και τι μπορούν να σημαίνουν όλα αυτά.

Αλλά δεν είναι καθόλου βέβαιο ότι το καταλαβαίνουν ή μάλλον ότι τους ενδιαφέρει να το καταλάβουν οι κ.κ. Μητσοτάκης και Χριστοδουλίδης.

Θα πάρουν οι ηγεσίες Ελλάδας και Κύπρου πρωτοβουλία να υπενθυμίσουν επισήμως, στα όργανα και τους θεσμούς της ΕΕ, αλλά και δημοσίως, ότι δεν είναι νοητή η στρατιωτική και εξοπλιστική συνεργασία με την ΕΕ μιας χώρας που απειλεί στρατιωτικά ένα μέλος της Ένωσης, δεν αναγνωρίζει ένα άλλο και κατέχει τμήμα του;

Τι άλλο δηλαδή θα έπρεπε να κάνει μια χώρα για να μην επιτρέπεται η συνεργασία μαζί της; Και δεν μιλάμε καν για τις εσωτερικές εξελίξεις, για τον ρόλο της στη μετατροπή της Συρίας σε «Τζιχαντιστάν» και «Αποκεφαλιστάν» ή στην εθνοκάθαρση των Αρμενίων του Ναγκόρνο Καραμπάχ.

ΣΗΜΕΙΩΣΗ

Με την ευκαιρία μήπως είναι καιρός να πληροφορηθεί ο κυπριακός λαός και τι ακριβώς διαπραγματεύεται με τον Ερντογάν και τον Φιντάν ο κ. Χριστοδουλίδης;
Επίσης τι ρόλο παίζουν επίσης οι Έλληνες ανταποκριτές στις Βρυξέλλες; Γιατί δεν μεταδίδουν τίποτα; Τι συμβαίνει; Θα μας τα πουν όταν θα έχουν τελειώσει και δεν θα μπορούμε να τα αλλάξουμε μήπως;


Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου
Continue reading

Ακτιβιστής στις 0

Η 25η Μαρτίου 1821 αποτελεί μια από τις πιο σημαντικές ημερομηνίες στην ιστορία της Ελλάδας, καθώς συνδέεται με την έναρξη της Επανάστασης κατά της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας και την αρχή του αγώνα για την εθνική ανεξαρτησία. Σήμερα, η επέτειος της 25ης Μαρτίου έχει πολλούς συμβολισμούς, που δεν περιορίζονται μόνο στην ιστορική μνήμη, αλλά επηρεάζουν και το σύγχρονο ελληνικό κράτος και κοινωνία.

1. Συμβολισμός Εθνικής Ανεξαρτησίας

Η 25η Μαρτίου 1821 είναι το σημείο εκκίνησης του αγώνα για την ελευθερία και την ανεξαρτησία από την Οθωμανική Αυτοκρατορία. Σήμερα, η επέτειος θυμίζει στους Έλληνες την αξία της ελευθερίας, της ανεξαρτησίας και της εθνικής αξιοπρέπειας. Η μνήμη των ηρώων και η θυσία τους για την ελευθερία αναδεικνύεται ως διαχρονικό παράδειγμα αγώνα για τα δικαιώματα και την ελευθερία των λαών.

2. Η Σύνδεση με την Παναγία και τη Θρησκεία

Η 25η Μαρτίου είναι και ημέρα του Ευαγγελισμού της Θεοτόκου, γεγονός που ενισχύει τη θρησκευτική διάσταση της εορτής. Στην ελληνική παράδοση, ο Ευαγγελισμός θεωρείται σύμβολο της πίστης και της ελπίδας, ενώ η Παναγία αναγνωρίζεται ως προστάτιδα της ελευθερίας του έθνους, αφού οι επαναστάτες πίστευαν ότι αυτή ήταν που τους βοήθησε στον αγώνα τους.

3. Η Εθνική Ενότητα

Η 25η Μαρτίου συμβολίζει και την ανάγκη για ενότητα στην Ελλάδα. Παρά τις διαφορές μεταξύ των διάφορων περιοχών και κοινωνικών τάξεων, οι Έλληνες κατάφεραν να ενωθούν σε έναν κοινό αγώνα για την ανεξαρτησία. Σήμερα, η επέτειος υπενθυμίζει τη σημασία της εθνικής συνοχής και συνεργασίας, ιδιαίτερα σε δύσκολες εποχές, όπως είναι η σημερινή περίοδος που χαρακτηρίζεται από πολιτικές και κοινωνικές προκλήσεις.

4. Αναγνώριση της Θυσίας των Ηρώων

Η 25η Μαρτίου είναι επίσης μια ημέρα αναγνώρισης των θυσιών των ηρώων του 1821, όπως του Θεόδωρου Κολοκοτρώνη, της Μαντώς Μαυρογένους, του Αλέξανδρου Υψηλάντη και άλλων. Αυτοί οι ήρωες αποτέλεσαν το σύμβολο της αντίστασης κατά της απολυταρχίας και της καταπίεσης, και η μνήμη τους παραμένει ζωντανή ως έμπνευση για τις μελλοντικές γενιές.

5. Αναφορά στη Δημοκρατία και τα Ανθρώπινα Δικαιώματα

Η Επανάσταση του 1821 συνδέεται με την επιθυμία για την εγκαθίδρυση ενός σύγχρονου ελληνικού κράτους, με θεμελιώδη αξίες όπως η δημοκρατία και τα ανθρώπινα δικαιώματα. Σήμερα, η 25η Μαρτίου λειτουργεί ως υπενθύμιση του αγώνα για την ελευθερία, τη δικαιοσύνη και την αξιοπρέπεια, ιδανικά που είναι πάντα επίκαιρα.

6. Σύμβολο Αντίστασης και Ελπίδας για τους Λαούς

Η 25η Μαρτίου αποτελεί επίσης σύμβολο αντίστασης κατά των καταπιεστικών καθεστώτων και της αποικιοκρατίας. Οι Έλληνες αγωνιστές του 1821, όπως και άλλοι λαοί σε όλο τον κόσμο, πάλεψαν για την ελευθερία και την αυτοδιάθεση. Σήμερα, αυτός ο συμβολισμός παραμένει ζωντανός, καθώς οι καταπιεσμένοι λαοί συνεχίζουν να μάχονται για τα δικαιώματά τους.

7. Η Ελληνοτουρκική Σχέση

Η 25η Μαρτίου έχει και γεωπολιτική σημασία στις σύγχρονες ελληνοτουρκικές σχέσεις. Η ημέρα αυτή συνδέεται με την ιστορική μνήμη του αγώνα κατά της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας και αναβιώνει τους προβληματισμούς γύρω από τις σχέσεις μεταξύ των δύο χωρών. Αν και οι εποχές έχουν αλλάξει, η 25η Μαρτίου παραμένει μια ημέρα που υπενθυμίζει την ιστορική διαδρομή της Ελλάδας και της Τουρκίας.

Η 25η Μαρτίου του 1821, λοιπόν, πέρα από το ιστορικό της βάρος, συνεχίζει να αποτελεί ζωντανό σύμβολο για την Ελλάδα, που επανακαθορίζει τις αξίες της ανεξαρτησίας, της ενότητας, και της αγάπης για την πατρίδα.


Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου
Continue reading

Ακτιβιστής στις 0

Η φυματίωση, παρά την πρόοδο στην ιατρική, συνεχίζει να αποτελεί σοβαρή απειλή για τη δημόσια υγεία στην Ελλάδα, με πρόσφατες αναφορές να καταδεικνύουν ανησυχητική αύξηση των κρουσμάτων.​

Στατιστικά Στοιχεία:

Το 2023, καταγράφηκαν 493 περιστατικά φυματίωσης στην Ελλάδα, σημειώνοντας αύξηση 54% σε σχέση με το 2022.
​
Η συχνότητα εμφάνισης ανήλθε σε 4,71 περιστατικά ανά 100.000 κατοίκους, ελαφρώς αυξημένη σε σχέση με το 2019 (4,3 περιστατικά ανά 100.000).

Αξίζει να σημειωθεί ότι τα επίσημα στοιχεία ενδέχεται να υποεκτιμούν την πραγματική διάσταση του προβλήματος, με εκτιμήσεις να υποδεικνύουν ότι τα πραγματικά κρούσματα μπορεί να είναι έως και πέντε φορές περισσότερα. 

Ειδική Αναφορά σε Παιδιά:

Στην περιοχή του ΠΟΥ Ευρώπης, τα παιδιά κάτω των 15 ετών αντιστοιχούσαν στο 4,3% των νέων κρουσμάτων το 2023, παρουσιάζοντας αύξηση 10% σε σχέση με το 2022. ​

Αυτή η τάση προκαλεί ιδιαίτερη ανησυχία, καθώς υποδεικνύει την ανάγκη για ενίσχυση των προληπτικών μέτρων και της έγκαιρης διάγνωσης.​

Σύσταση Υγειονομικών Αρχών:

Οι υγειονομικές αρχές τονίζουν την ανάγκη για ενίσχυση των προγραμμάτων εμβολιασμού, καθώς και για την ενημέρωση του κοινού σχετικά με τα συμπτώματα και τη σημασία της έγκαιρης διάγνωσης.​

Η ενεργή επιτήρηση και η ενίσχυση των υπηρεσιών υγείας είναι κρίσιμες για τον έλεγχο της νόσου και την αποτροπή περαιτέρω εξάπλωσής της.​

Η φυματίωση παραμένει μια σοβαρή πρόκληση για τη δημόσια υγεία στην Ελλάδα, απαιτώντας συντονισμένες προσπάθειες από όλους τους εμπλεκόμενους φορείς για την αποτελεσματική της αντιμετώπιση.


Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου

Continue reading

Ακτιβιστής στις 0

​Οι πρόσφατες καταγγελίες των Ελεγκτών Εναέριας Κυκλοφορίας σχετικά με την κατάσταση του συστήματος προειδοποίησης σύγκρουσης στην Ελλάδα είναι ιδιαίτερα ανησυχητικές. Σύμφωνα με την Ένωση Ελεγκτών Εναέριας Κυκλοφορίας, ο εξοπλισμός είναι παρωχημένος και παρουσιάζει ελλείψεις, με αποτέλεσμα το σύστημα προειδοποίησης εμπλοκών να είναι μη επιχειρησιακό. Αυτό σημαίνει ότι οι ελεγκτές δεν λαμβάνουν ειδοποιήσεις όταν αεροσκάφη βρίσκονται σε πορεία σύγκρουσης, καθιστώντας την αποφυγή συμβάντων εξαιρετικά εξαρτημένη από την ικανότητα και την ετοιμότητα του προσωπικού. 

Επιπλέον, η υποστελέχωση των ελεγκτών, παρά τις προσπάθειες πρόσληψης νέου προσωπικού, παραμένει σε επίπεδα που δυσχεραίνουν την ασφαλή διαχείριση της αυξημένης αεροπορικής κίνησης. Η Ένωση επισημαίνει ότι η Διοίκηση της Υπηρεσίας Πολιτικής Αεροπορίας δεν έχει επιταχύνει τις διαδικασίες αντικατάστασης του εξοπλισμού, ενώ προσπαθεί να αυξήσει τον ρυθμό εξυπηρέτησης χωρίς να έχουν βελτιωθεί οι συνθήκες εργασίας. 

Η συνδυασμένη επίδραση αυτών των παραμέτρων δημιουργεί σοβαρές ανησυχίες για την ασφάλεια της εναέριας κυκλοφορίας στην Ελλάδα. Η έλλειψη αξιόπιστου συστήματος προειδοποίησης σύγκρουσης και η υποστελέχωση ενδέχεται να αυξήσουν τον κίνδυνο αεροπορικών ατυχημάτων. Είναι επιτακτική ανάγκη να αναληφθούν άμεσες ενέργειες για την αναβάθμιση του εξοπλισμού και την ενίσχυση του προσωπικού, ώστε να διασφαλιστεί η ασφάλεια των πτήσεων στον ελληνικό εναέριο χώρο.

Η επιστολή:




Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου
Continue reading

Ακτιβιστής στις 0

Μια ανακοίνωση – βόμβα με σαφείς αιχμές για τον Κυριάκο Μητσοτάκη, εξέδωσε η Ένωση Δικαστών και Εισαγγελέων για τη δικαστική διερεύνηση τους εγκλήματος των Τεμπών. Η ανακοίνωση έρχεται σε ευθεία αντίθεση με την προκλητική ανακοίνωση της Προέδρου του Αρείου Πάγου, Ιωάννας Κλάπα, η οποία απαιτούσε τυφλή υπακοή και καταναγκαστικό σεβασμό σε όλους τους λειτουργούς της Δικαιοσύνης.

Μόνο που ο σεβασμός στους θεσμούς δεν είναι κάτι που επιβάλλεται, αλλά κάτι που κυρίως εμπνέεται. Κανένας θεσμός δεν μπορεί να μπει στο απυρόβλητο της κριτικής, μόνο και μόνο επειδή… υπάρχει. Αυτός είναι και ο λόγος που το Σύνταγμα (όταν εφαρμόζεται ορθά) έχει προβλέψει μηχανισμούς ώστε να προστατεύεται το κράτος από τυχόν διεφθαρμένους θεσμούς.

Σε αντίθεση με την αυταρχική ανακοίνωση της Ιωάννας Κλάπα, η ανακοίνωση της Ένωσης Δικαστών και Εισαγγελέων διακρίνεται από πολύ περισσότερο ρεαλισμό. Δεν περιγράφει έναν κόσμο… αγγελικά πλασμένο. Περιέχει στοιχεία αυτοκριτικής, παραδέχεται τις παθογένειες, επικρίνει τις πολιτικές παρεμβάσεις στη δικαιοσύνη, «ακούει» ως ένα σημείο τον παλμό του λαού.

Με μια ευθεία βολή προς τον Κυριάκο Μητσοτάκη, η ΕΔΕ επαναλαμβάνει την αντίθεσή της στην σκανδαλώδη επιστολή που είχε στείλει στον Ισίδωρο Ντογιάκο ο πρωθυπουργός όπου ζητούσε να πεταχτεί εκτός έρευνας για τα Τέμπη η – ως τότε ανακρίτρια – και να οριστεί Εφέτης Ανακριτής στην υπόθεση ο Σωτήρης Μπακαΐμης. Κάτι που αποτελεί ωμή παραβίαση της Συνταγματικής αρχής της διάκρισης των εξουσιών και καταφανή προσπάθεια επηρεασμού της δικαστικής κρίσης.

Η κα Ιωάννα Κλάπα ζει σε μια πραγματικότητα (εκεί που προφανώς… ζει και η Γεωργία Αδειλίνη) που η ελληνική δικαιοσύνη είναι υπόδειγμα θεσμού, σαν να μην καταδίκασε τη χώρα μας το ευρωκοινοβούλιο για το τραγικό κράτος Δικαίου που διαθέτει.

Με ιδιαίτερο νόημα στην ανακοίνωσή τους οι Δικαστές και Εισαγγελείς ζητούν «την αποσύνδεση από οποιαδήποτε συσχέτιση με την εκτελεστική εξουσία», ζητώντας την «απαγόρευση κατάληψης δημοσίων θέσεων από δικαστικούς λειτουργούς που αφυπηρετούν από το Σώμα». Εδώ θα μπορούσε να υποθέσει κάποιος ότι ανάμεσα σε άλλους, χτυπάει η… καμπάνα και για τη Κατερίνα Σακελλαροπούλου, η οποία διετέλεσε Πρόεδρος του ΣτΕ πριν γίνει Πρόεδρος της Δημοκρατίας.

Σε κάθε περίπτωση αυτή η ανακοίνωση ταράζει τα στάσιμα νερά των λειτουργών της Δικαιοσύνης, που ως τώρα παρέμεναν έτσι ευνοώντας τα αφηγήματα Μητσοτάκη.

Ολόκληρη η ανακοίνωση της Ένωσης Δικαστών και Εισαγγελέων

«Συνειδητά επιλέξαμε όλο το προηγούμενο διάστημα να μην εμπλακούμε στη δημόσια συζήτηση γύρω από τη δικαστική διερεύνηση της υπόθεσης του δυστυχήματος των Τεμπών. Μέσα στον χείμαρρο πληροφοριών που διοχετεύονται καθημερινά από τα ΜΜΕ, στο ομιχλώδες τοπίο των αποκαλύψεων και των ντοκουμέντων, στην κοινωνική ένταση που συνοδεύει το τραγικότερο δυστύχημα των τελευταίων ετών και αποτελεί πλέον βασικό πεδίο πολιτικής αντιπαράθεσης, με τη δικαστική έρευνα να βρίσκεται σε εξέλιξη, ελλοχεύει πάντα ο κίνδυνος η προσπάθειά μας για ενημέρωση να παρερμηνευτεί εύκολα και να μην τύχει θετικής ανταπόκρισης. Αναλαμβάνοντας τον κίνδυνο αυτό, κρίνουμε ωστόσο αναγκαία μια τοποθέτηση, έστω στη μορφή της γενικότητάς της, αφού ούτε δικαιούμαστε να γνωρίζουμε στοιχεία της δικογραφίας, ούτε επιθυμούμε να επηρεάσουμε την πορεία της υπόθεσης.

Στο όνομα των αδικοχαμένων επιβατών της αμαξοστοιχίας, του ελληνικού λαού, που διψάει για την αποκάλυψη της αλήθειας, των δημοκρατικών θεσμών, που αμφισβητούνται έντονα από την κοινωνία ως προς την αποτελεσματικότητά τους, της Δικαιοσύνης, που υποστασιοποιείται με το κύρος των αποφάσεών της, αισθανόμαστε βαρύ το χρέος που πέφτει στους ώμους μας. Η απαίτηση για απονομή Δικαιοσύνης, που για εκατομμύρια πολίτες είναι αίτημα, για εμάς είναι καθήκον. Το ανθρώπινο ποτάμι που κατέκλυσε τους δρόμους όλων των ελληνικών πόλεων πριν λίγες ημέρες ζητώντας την αποκάλυψη της αλήθειας εκφράζει ενεργά ένα σταθερό κοινωνικό διακύβευμα να κάνουμε ελεύθερα και ανεξάρτητα το λειτούργημά μας χωρίς φόβο, και αυτό για τη Δικαιοσύνη είναι δύναμη.

Οι δικαστές και εισαγγελείς είμαστε οι πρώτοι που σε κάθε ευκαιρία αναδείξαμε τις διαχρονικές παθογένειες τις κρατικής οργάνωσης, τις ελλείψεις σε υποδομές και εκπαιδευμένο επιστημονικό δυναμικό που πρέπει να επικουρεί μόνιμα και αξιόπιστα τις δικαστικές αρχές. Επιδιώξαμε τη λειτουργία της δικαστικής αστυνομίας όχι για να δημιουργηθεί ένα επιπλέον ένστολο προσωπικό αστυνομικών καθηκόντων, όπως έγινε, αλλά για να στελεχωθεί με προσωπικό πραγματογνωμόνων διαφόρων επιστημονικών πεδίων, που θα προσεγγίζει τουλάχιστον τον ευρωπαϊκό μέσο όρο σε ταχύτητα, σε ευελιξία και σε επάρκεια. Με τις παθογένειες αυτές είμαστε καθημερινά αντιμέτωποι και αυτές καλούνται να αντιμετωπίσουν σε υπερθετικό βαθμό οι δικαστές που ερευνούν την υπόθεση, όπως και στη συνέχεια και αυτοί που θα κληθούν να τη δικάσουν.

Παράλληλα, έχουμε αποδείξει ότι πρώτοι εμείς επιδιώκουμε σταθερά τη θωράκιση της ανεξαρτησίας μας και την αποσύνδεση από οποιαδήποτε συσχέτιση με την εκτελεστική εξουσία, ζητώντας τόσο απαγόρευση κατάληψης δημοσίων θέσεων από δικαστικούς λειτουργούς που αφυπηρετούν από το Σώμα, όσο και την αλλαγή του τρόπου επιλογής της ηγεσίας με συνταγματική αναθεώρηση. Επανειλημμένα, δε, αποκρούσαμε κάθε είδους υποδείξεις προς τους δικαστικούς λειτουργούς, ανεξαρτήτως προέλευσης ή ισχύος, ενώ στο παρελθόν, αντιλαμβανόμενοι τη σημασία που θα έχει η περιφρούρηση της δικαστικής μας ανεξαρτησίας για την ουσία και τη εικόνα της Δικαιοσύνης, δεν διστάσαμε να εκφράσουμε δημόσια τη διαμαρτυρία μας για την με αριθμό πρωτ. 1204/06.03.2023 επιστολή του Πρωθυπουργού προς τον τότε Εισαγγελέα του ΑΠ, που περιλάμβανε δημόσιες υποδείξεις σχετικά με τη διερεύνηση του δυστυχήματος των Τεμπών, εκτιμώντας ότι συνιστούσε “ευθεία παραβίαση της αρχής της διάκρισης των εξουσιών και έμμεση υπονόμευση του κύρους της Δικαιοσύνης”.

Οι πολίτες μπορούν να είναι βέβαιοι λοιπόν ότι η Δικαιοσύνη θα ανταποκριθεί στο δίκαιο κοινωνικό αίτημα για αποκάλυψη της αλήθειας, όχι γιατί ζει σε έναν ουτοπικό κόσμο που δεν υπάρχουν ισχυρά συμφέροντα, όχι επειδή δεν υπάρχουν πολιτικές επιδιώξεις, όχι επειδή αυτή η υπόθεση δεν αντανακλά χρόνιες παθογένειες του πολιτικοοικονομικού μας συστήματος, αλλά ακριβώς γιατί θεσπίστηκε για να υπάρχει και να λειτουργεί πέρα από όλα αυτά».

πηγή



Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου
Continue reading

Ακτιβιστής στις 0


Από δημοσιευμένες ειδήσεις λαμβάνω τις πληροφορίες ως τροφή για σκέψη ....
1. Ο νταής Τραμπ (κατά Ρίτσαρντ Γκιρ) θέλει να αγοράσει τη Γάζα, στέλνοντας τους Παλαιστινίους εκτός της γενέτειρας γης τους, στα τέσσερα σημεία του ορίζοντα, εκτός αυτής.
2. Η αρτηριοσκληρωτική ηγεσία της ΕΕ κάνει στην ουσία "τουμπεκί ψιλοκομένο" εκτός από ελάχιστες άναρθρες κραυγές και ψιθύρους λίγων "ηγετίσκων" που αισθάνονται "υποχρεωμένοι" κάτι να πουν για τα μάτια.
3. Η Ρωσία σύμφωνα με πηγές του Κρεμλίνου διαρρέει πως δεν είναι αντίθετη κατ' αρχή με το σχέδιο Τραμπ για τη Γάζα αλλά περιμένει να δει λεπτομέρειές του.
4. Είναι έκδηλη η επιθυμία του Τραμπ να λήξει ο πόλεμος στην Ουκρανία και δε διστάζει να αφήσει ανοιχτό το ζήτημα αν η Ουκρανία γίνει Ρωσία (ή έστω ένα μέρος της) καθώς και  θέτει επιτακτικά το ξεπλήρωμα των δισεκατομμυρίων που έδωσε ως βοήθεια η προεδρία Μπάιντεν με τα δικαιώματα στην κατοχή ορυχείων και κοιτασμάτων σπανίων γαιών αξίας 500 δις.
5. Σε 10 μέρες, ως γνωστό κατέρρευσε το καθεστώς Άσσαντ στη Συρία και οι πρώην τζιχαντιστές που ανέλαβαν είναι επίσημα προσκεκλημένοι από τους Ευρωπαίους και Αμερικανούς που τους είχαν επικηρύξει πριν.
6. Γης Μαδιάμ έγινε η Γάζα από τις εγκληματικές στρατιωτικές επιχειρήσεις του Ισραηλινού κράτους με αφορμή την ανεξήγητη και ύποπτη επιχείρηση της 7ης Οκτωβρίου 2023 της Χαμάς. Και όλα αυτά με την κατ' ουσία σιωπηρή στάση όλων των δυτικών κυβερνήσεων συμπεριλαμβανομένης της Ρωσίας.

Θα μπορούσα να αναφέρω και πληθώρα ακόμα γεγονότων, επιδιώξεων και εκπεφρασμένων πολιτικών απόψεων (Γροιλανδία - Αρκτική, Παναμάς, Καναδάς, εμπορικός πόλεμος των δασμών, εμπορικοί δρόμοι, ελεύθερη ναυσιπλοΐα κά) που μαζί με τα παραπάνω με οδηγούν στην πεποίθηση πως ζούμε σε μια χρονική περίοδο που αναδιαμορφώνεται ο κόσμος μας, ή ήδη βρισκόμαστε μπροστά σε μια νέα Γιάλτα.
Ως γνωστόν στη Διάσκεψη της Γιάλτας (1945), οι ΗΠΑ, η Σοβιετική Ένωση και το Ηνωμένο Βασίλειο συναντήθηκαν και αναδιάταξαν (κοινώς μοίρασαν μεταξύ τους) την Ευρώπη, μετά τον Β' Παγκόσμιο Πόλεμο.

Η ευκολία με την οποία ο Τραμπ φαίνεται να "ξεκρεμάει" την Ουκρανία και τον τσαρλατάνο Ζελένσκι και μαζί τους θέλει να περιθωριοποιήσει την αποσβολωμένη και πολλαπλά εκτεθειμένη Ευρώπη, θυμίζει την ευκολία με την οποία παράτησε τον σύμμαχό της Άσσαντ, αλλά και τις γεωπολιτικές της σταθερές, η Ρωσία στη Μέση Ανατολή.

Ας μην ξεχνάμε πως η δυναμική γύρω από τη Γάζα και το Μεσανατολικό είχε πάντα έναν ξεκάθαρο αμερικανικό και ρωσικό αντίκτυπο, με διαφορετικές στρατηγικές και στόχους για την περιοχή. Ανάλογη κατάσταση με διαφορετικές φυσικά παραμέτρους έχουμε στην Ουκρανία που όλα δείχνουν ότι σταματάει η επεκτατική διάθεση  προς ανατολικά  των ΗΠΑ, που μάλλον θα συμπαρασύρει σ' αυτό (στην επόμενη φάση) και τις δυτικές ευρωπαϊκές ουρές της.

Όταν βέβαια μιλώ για νέα "Γιάλτα" δεν βλέπω αναγκαστικά μια απευθείας αναπαραγωγή του παρελθόντος, αλλά φαντάζομαι μια νέα κατάσταση που θα αντανακλά την αναδιοργάνωση των γεωπολιτικών και εμπορικών σχέσεων, με σημαντικές συνέπειες για την παγκόσμια ειρήνη, τις στρατηγικές συμμαχίες, τις πιθανές τροποποιήσεις συνόρων και την οικονομία.

Η ιδέα της συναλλαγής μεταξύ Ρωσίας και ΗΠΑ για μια διευθέτηση που θα περιλαμβάνει την περιοχή της Γάζας και την Ουκρανία κατ' αρχή δεν θα πρέπει να εκπλήξει κανένα και ενδεχομένως αντικατοπτρίζει μια βαθιά εκτίμηση των γεωπολιτικών συμφερόντων και των στρατηγικών επιλογών των δύο μεγάλων δυνάμεων.

Από τη μια πλευρά, η στρατηγική των ΗΠΑ για τη Μέση Ανατολή, με την προώθηση ενός "σχεδίου ειρήνης" ή την πιθανότητα επιρροής στην περιοχή της Γάζας, είναι μια μακροχρόνια επιδίωξη που συχνά συνδέεται με την υποστήριξη του Ισραήλ και με την πολιτική της σταθερότητας στην περιοχή. Η εξολόθρευση του Παλαιστινιακού λαού και η ολοκληρωτική καταστροφή των κτιρίων και των υποδομών στη Γάζα προφανώς ήταν σχεδιασμένη από την προ Τραμπ εποχή, με δεδομένο  ότι η εξωτερική πολιτική των Αμερικανών στη βάση της δεν αλλάζει με την αλλαγή Προέδρου.

Η σκέψη ότι η Ρωσία θα μπορούσε να "κλείσει τα μάτια" ή ακόμα και να υποστηρίξει μια τέτοια συμφωνία για να κερδίσει ανταλλάγματα στο Ουκρανικό είναι σύμφωνη με τον τρόπο που οι μεγάλες δυνάμεις συχνά διαπραγματεύονται σε περιόδους έντασης.

Από την άλλη, η αναγνώριση της ρωσικής κατοχής στην Ουκρανία ως μέρος αυτής της "συναλλαγής" θα μπορούσε να είναι μια στρατηγική επιλογή, αν οι ΗΠΑ θεωρήσουν ότι το κόστος για την συνέχιση των αναποτελεσματικών κυρώσεων ή την ανατροπή της ρωσικής πολιτικής στην Ουκρανία είναι υπερβολικά υψηλό ή πολιτικά ανεφάρμοστο.

Φυσικά, η υλοποίηση μιας τέτοιας συμφωνίας απαιτεί τη συμμετοχή πολλών άλλων παραγόντων και δυνάμεων, όπως η Ευρωπαϊκή Ένωση, οι χώρες του Αραβικού κόσμου, και φυσικά οι ίδιοι οι Παλαιστίνιοι και οι Ισραηλινοί. Οι διεθνείς αντιδράσεις και η αντοχή των τοπικών κοινωνιών θα μπορούσαν να αποσταθεροποιήσουν μια τέτοια συμφωνία, ενώ τα ανθρώπινα δικαιώματα, οι διεθνείς νόμοι και η ανθρωπιστική κατάσταση στην περιοχή της Γάζας αποτελούν επίσης κρίσιμους παράγοντες.

Η γεωπολιτική σκακιέρα σήμερα είναι εξαιρετικά περίπλοκη, και οποιαδήποτε "συναλλαγή" που περιλαμβάνει τόσο σοβαρά ζητήματα –όπως η τύχη των Παλαιστινίων και η κυριαρχία στην Ουκρανία– είναι γεμάτη ρίσκα και απρόβλεπτες συνέπειες. Το ερώτημα είναι αν τέτοιες συμφωνίες μπορούν πραγματικά να επηρεάσουν το μέλλον αυτών των περιοχών με τρόπο που να εξυπηρετεί τα συμφέροντα των μεγάλων δυνάμεων ή αν απλώς θα οδηγήσουν σε μεγαλύτερη ένταση και αποσταθεροποίηση.

Ελλάδα και νέα Γιάλτα

Η γεωπολιτική αλληλεπίδραση και οι διπλωματικές διαπραγματεύσεις στη Μέση Ανατολή, ιδίως όσον αφορά τη Γάζα και την περιοχή, μπορεί σίγουρα να επηρεάσουν άλλες περιοχές της ανατολικής Μεσογείου, όπως το Αιγαίο και την Κύπρο. Η Τουρκία, με τις ισχυρές στρατηγικές φιλοδοξίες της στην περιοχή, έχει μακρά ιστορία να χρησιμοποιεί την εξωτερική πολιτική της ως εργαλείο για να εξασφαλίσει τα συμφέροντά της και να επιδιώξει την επίλυση διαφόρων ζητημάτων που αφορούν την επεκτατικότητά της στην περιοχή.

Ειδικά αν εξετάσουμε την πιθανότητα μια συμφωνία που θα εξασφαλίσει την υποστήριξη ή την παθητικότητα της Τουρκίας στην υπό διαμόρφωση νέα κατάσταση στη Μέση Ανατολή, η Τουρκία μπορεί να ζητήσει αντάλλαγμα για την παθητικότητα ή τη σιωπή της σε ζητήματα που την αφορούν άμεσα. Αυτά μπορεί να είναι θέματα κυριαρχίας στο Αιγαίο και στην Κύπρο.

Κυριαρχία στο Αιγαίο: Η Τουρκία έχει συνεχώς αμφισβητήσει τα θαλάσσια σύνορα και την κυριαρχία της Ελλάδας σε νησιά και θαλάσσιες περιοχές του Αιγαίου, ειδικά όσον αφορά την επέκταση των ελληνικών χωρικών υδάτων ή την εξόρυξη φυσικών πόρων στην περιοχή. Εάν οι ΗΠΑ ή το Ισραήλ επιδιώξουν να διασφαλίσουν την υποστήριξη της Τουρκίας για τα συμφέροντά τους στη Γάζα ή για μια νέα συμφωνία στην περιοχή, θα μπορούσαν να προσφέρουν διπλωματικές «ευκολίες» στην Τουρκία σχετικά με την κυριαρχία της στο Αιγαίο ή άλλες περιοχές που την αφορούν.

Κυριαρχία στην Κύπρο: Το Κυπριακό είναι ένα άλλο θέμα που η Τουρκία έχει χρησιμοποιήσει για να ενισχύσει τη στρατηγική της στην περιοχή. Η Τουρκία ελέγχει τα κατεχόμενα από το 1974, μετά την τουρκική εισβολή, και δεν αναγνωρίζει την Κυπριακή Δημοκρατία. Σε μια συμφωνία που θα διασφαλίσει τη στήριξη της Τουρκίας στη Μέση Ανατολή, είναι πιθανό να προσφερθούν διπλωματικά ανταλλάγματα σχετικά με την αναγνώριση ή τη διαχείριση της Κυπριακής Δημοκρατίας, ή ακόμα και ζητήματα που αφορούν την αποδοχή ή ενίσχυση της τουρκικής παρουσίας στη βόρεια Κύπρο.

Είναι επίσης σημαντικό να αναφέρουμε ότι η Τουρκία διατηρεί στενές σχέσεις με κάποιες από τις χώρες της Μέσης Ανατολής, όπως η Λιβύη και το Κατάρ, γεγονός που ενισχύει την γεωπολιτική της θέση στην περιοχή. Η επίτευξη μιας συμφωνίας στη Γάζα ή σε άλλες περιοχές που αφορά την Τουρκία μπορεί να συνδεθεί με την ενίσχυση αυτών των σχέσεων, αλλά και με τη σιωπηρή ή ενεργή υποστήριξή της στις αμερικανικές ή ισραηλινές θέσεις.

Επιπλέον, η τουρκική ηγεσία πιθανώς θα εκμεταλλευτεί οποιαδήποτε «ευκαιρία» για να ενισχύσει τη στρατηγική της στην Ανατολική Μεσόγειο, τόσο με την Ελλάδα όσο και με την Κύπρο. Εάν υπάρξει συμφωνία που περιλαμβάνει διπλωματικά ανταλλάγματα, αυτό θα μπορούσε να έχει σημαντικό αντίκτυπο στη διαμόρφωση νέων ισορροπιών στην περιοχή, με τη δυνατότητα για μεγαλύτερη ένταση ή ακόμα και για επιθετικές κινήσεις από την Τουρκία, εάν αισθάνεται ότι τα συμφέροντά της θίγονται.



Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου
Continue reading

Ακτιβιστής στις 0

Κάτι πράγματι μπορεί να αλλάξει στη χώρα της Βαλκανικής Κολομβίας.
Ξεκίνημα αυτή την Κυριακή σε ένα πλήθος πόλεων σε όλη την Ελληνική Επικράτεια με κυρίαρχο σύνθημα 

ΔΕΝ ΕΧΩ ΟΞΥΓΟΝΟ

Δεν μπορούμε πλέον να ανεχτούμε πολιτικούς ανδράποδα, πολιτικούς λερωμένους, πολιτικούς ψεύτες, πολιτικούς διαπλεκόμενους, εξουσίες βουτηγμένες στη λαμογιά.

ΣΥΜΜΕΤΕΧΟΥΜΕ στις συγκεντρώσεις Διαμαρτυρίας που καλεί ο Σύλλογος Συγγενών Θυμάτων Τεμπών 28.2.2023

ΟΧΙ στη Διαφθορά - Διαπλοκή - Συγκάλυψη 
ΚΥΡΙΑΚΗ 26/1/25    12 μ.μ.




Continue reading

Ακτιβιστής στις 1
Αυτό είναι το πλήρες βίντεο που δημιούργησε ο  καθηγητής Οικονομικών κ. Κοσμάς Μαρινάκης θέλοντας να δείξει πως λειτουργεί στην Κολομβία των Βαλκανίων η διαφθορά με τη διαπλοκή κυβέρνησης, ΜΜΕ και Τραπεζών. 
 Όπως ο ίδιος μας λέει του "ζήτησαν" να το κατεβάσει επ' απειλή μηνύσεων και δικαστικής εμπλοκής του. Και σαν να μην έφτανε αυτό, όπως ο ίδιος αποκαλύπτει, συγγενικό του πρόσωπο δέχθηκε έμπρακτο εκφοβισμό από αγνώστους.
Εμείς το ανεβάζουμε αυτούσιο.

Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου
Continue reading

Ακτιβιστής στις 0

Μόλις τέσσερις μέρες πριν η Υπηρεσία Αρωγής και Έργων του ΟΗΕ για τους Παλαιστινίους Πρόσφυγες στην Εγγύς Ανατολή (UNRWA) έκρουσε τον κώδωνα του κινδύνου λόγω των σοβαρών ελλείψεων σε βρεφική γάλα που καταγράφονται στη Λωρίδα της Γάζας.

Όπως αναφέρει στην έκθεσή της, περισσότερα από 8.500 βρέφη εξαρτώνται από τη γάλα σε σκόνη που παρέχεται μέσω της UNRWA, αλλά οι υπάρχουσες προμήθειες είναι ανεπαρκείς. Είναι χαρακτηριστικό πως ένα από τα λιγοστά κέντρα υγείας της UNRWA που παραμένουν σε λειτουργία στο νότιο τμήμα του παλαιστινιακού θύλακα διαθέτει μόλις έξι κουτιά με βρεφικό γάλα.

Περισσότεροι από 200.000 άνθρωποι να εξαρτώνται από αυτό το κέντρο για πρωτοβάθμια υγειονομική περίθαλψη. Η τεράστια έλλειψη προμηθειών θέτει πολλούς – συμπεριλαμβανομένων των βρεφών – σε σοβαρό κίνδυνο, υπογραμμίζει η υπηρεσία του ΟΗΕ για τους παλαιστινίους πρόσφυγες.

Παράλληλα, τονίζει για ακόμη μια φορά ότι η άμεση παράδοση ανθρωπιστικής και η κατάπαυση του πυρός είναι απαραίτητες για να σωθούν ζωές.

Με βάση την απελπιστική και άκρως επικίνδυνη κατάσταση του άμαχου πληθυσμού στη Γάζα κατατέθηκε ψήφισμα στον ΟΗΕ από κοινού Αλγερία, Μπελίζ, Βολιβία, Βραζιλία, Χιλή, Κολομβία, Αίγυπτος, Γουιάνα, Ινδονησία, Ιρλανδία, Ιορδανία, Κουβέιτ, Λιβύη, Μαλαισία, Ναμίμπια, Νορβηγία, Κατάρ, Σαουδική Αραβία, Σλοβενία, Νότια Αφρική, Ισπανία, Υεμένη και το κράτος της Παλαιστίνης. Με βάση αυτό η Γενική Συνέλευση του Οργανισμού Ηνωμένων Εθνών ενέκρινε απόφαση που ζητεί από το Διεθνές Δικαστήριο (ΔΔ) να γνωμοδοτήσει σχετικά με την υποχρέωση του Ισραήλ να στηρίξει ανθρωπιστικά τη Γάζα.

Και μπορεί η πλειοψηφία των κρατών μελών του ΟΗΕ να υπερψήφισε και να ζητά από το Διεθνές Δικαστήριο της Χάγης να γνωμοδοτήσει σχετικά με τις υποχρεώσεις του Ισραήλ έναντι των Παλαιστινίων όσον αφορά την ανθρωπιστική βοήθεια, αλλά η Ελλάδα δεν ήταν με την πλειοψηφία.


Το ψήφισμα υιοθετήθηκε με μεγάλη πλειοψηφία: 137 χώρες τάχθηκαν υπέρ, 12 κατά και 22 απείχαν.

Η Ελλάδα απείχε, φροντίζοντας να μην δυσαρεστήσει τον σύμμαχο της κυβέρνησης, αιμοσταγή Νετανιάχου.

Και το προκλητικότερο από την ντροπιαστική αυτή για τη χώρα μας απαράδεκτη και απάνθρωπη στάση της αποχής στην ψηφοφορία είναι και η άθλια προσπάθεια δικαιολόγηση της πράξης της.

Διαβάστε την επεξήγηση της στάσης της χώρας,όπως δόθηκε από το υπουργείο Εξωτερικών:
«Η σημερινή ψηφοφορία επί του σχεδίου ψηφίσματος με το οποίο ζητείται γνωμοδότηση του Διεθνούς Δικαστηρίου αναδεικνύει για άλλη μια φορά την επείγουσα ανάγκη αντιμετώπισης της πρωτοφανούς κρίσης που λαμβάνει χώρα στη Μέση Ανατολή.

Η Ελλάδα παραμένει προσηλωμένη στο διεθνές δίκαιο και τη διεθνή δικαιοσύνη. Έτσι, μόλις πριν από λίγες ημέρες, στις 11 Δεκεμβρίου 2024, στη 10η Έκτακτη Ειδική Σύνοδο της Γενικής Συνέλευσης, η Ελλάδα υπερψήφισε τα δύο ψηφίσματα για την υποστήριξη της εντολής της UNRWA, καθώς και για την απαίτηση για κατάπαυση του πυρός στη Γάζα.

Πιστεύουμε ότι θα πρέπει να δώσουμε χρόνο στα εμπλεκόμενα μέρη, καθώς και στη διεθνή κοινότητα να δώσουν συνέχεια στα προαναφερθέντα ψηφίσματα και να ενεργοποιηθούν προς την κατεύθυνση της αντιμετώπισης των ζητημάτων που έχουν τεθεί.

Για το λόγο αυτό, αν και συμμεριζόμαστε τις ανησυχίες που διατυπώνονται στο σχέδιο, θα απέχουμε.

Η Ελλάδα ως χώρα της περιοχής, αλλά και ως εκλεγμένο μέλος του Συμβουλίου Ασφαλείας του ΟΗΕ από 1.1.2025 παραμένει έτοιμη να συνδράμει κάθε ειρηνευτική προσπάθεια που συμβάλλει στην προώθηση της τόσο αναγκαίας σταθερότητας και ευημερίας στην περιοχή».


Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου
Continue reading

Ακτιβιστής στις 0

Konstantinos Mpourxas

Η φετινή ήταν μια χρονιά - ρεκόρ για τον τουρισμό στη Ρόδο. Πάνω από 3,5 εκατ. τουρίστες είχαν επισκεφτεί το νησί μέχρι τα τέλη Σεπτέμβρη, περισσότεροι κατά 14% σε σχέση με πέρυσι. Το λιμάνι της Ρόδου προσέγγισαν 264 κρουαζιερόπλοια με πάνω από 350.000 επιβάτες. Άλλα 88 αναμένονταν μέχρι το τέλος Δεκέμβρη.
«Καταρρίπτει όλα πλέον τα ρεκόρ η φετινή τουριστική χρονιά για το σμαραγδένιο νησί μας!», πανηγυρίζει η δημοτική αρχή και διαφημίζει τις «επιδόσεις» κράτους και Τοπικής Διοίκησης: «Στο εξαιρετικό αυτό αποτέλεσμα συνέβαλαν τα μέγιστα όλοι οι εμπλεκόμενοι με τον Τουρισμό φορείς και φυσικά ο δήμος Ρόδου, με την τουριστική πολιτική και στρατηγική που ακολούθησε από την αρχή της χρονιάς».
Σύμφωνα με στοιχεία της ΕΛΣΤΑΤ η Ρόδος κρατάει τα πρωτεία και στις εισπράξεις, με 1,3 δισ. ευρώ έσοδα από τον Τουρισμό, ποσό ίσο με το 6,5% των τουριστικών εσόδων της χώρας και το 1/3 του Νότιου Αιγαίου. Στο νησί λειτουργούν πάνω από 65 πεντάστερα ξενοδοχεία - πολλά από τα οποία ανήκουν σε παγκόσμιες αλυσίδες - με περισσότερες από 46.000 κλίνες.
Αυτή είναι η μια πλευρά, η «βιτρίνα» του νησιού. Την άλλη τη βλέπουμε με οργή αυτές τις μέρες, με τις τεράστιες καταστροφές που προκάλεσε στη Ρόδο - και σε πολλές ακόμα περιοχές - μια κακοκαιρία καθόλου «αιφνιδιαστική», αφού την είχαν προβλέψει οι μετεωρολόγοι και προειδοποιούσαν για τις συνέπειές της.
Κι όμως... Ο λαός βρέθηκε για μια ακόμα φορά απροστάτευτος στο πέρασμά της, με αποτέλεσμα περιοχές όπως η Λήμνος, η Ρόδος, η Χαλκιδική και άλλες να θυμίζουν ...Θεσσαλία μετά τον «Ντάνιελ». Το «σμαραγδένιο νησί» από ψηλά μοιάζει με απέραντο βούρκο.
Οι δύο αυτές εικόνες της Ρόδου αντανακλούν τις μεγάλες αντιφάσεις στην ανάπτυξη του νησιού και συνολικά της χώρας. Της καπιταλιστικής ανάπτυξης, που έχει ως κριτήριο και προτεραιότητα τα κέρδη των μονοπωλιακών ομίλων, σε βάρος των αναγκών της μεγάλης λαϊκής πλειοψηφίας.
«Το Α και το Ω» της πολιτικής κυβέρνησης, κράτους και Τοπικής Διοίκησης είναι η ανάπτυξη του Τουρισμού στη Ρόδο και μάλιστα για τα υψηλά εισοδήματα. Σε αυτό εστιάζει ο στρατηγικός τους σχεδιασμός, εκεί επενδύεται το μεγαλύτερο μέρος της κρατικής και ευρωπαϊκής χρηματοδότησης.
Μόνο για την αναβάθμιση της μαρίνας της Ρόδου «τρέχουν» αυτήν τη στιγμή σχέδια και χρηματοδοτήσεις ύψους περίπου 10 εκατ. ευρώ από το Ταμείο Ανάκαμψης! Στον αντίποδα, υποδομές και έργα αναγκαία για την προστασία του λαού και της περιουσίας του είτε βρίσκονται στα αζήτητα, λόγω κόστους και μη ανταποδοτικότητας για το κεφάλαιο, είτε είναι αποσπασματικά και άρα αναποτελεσματικά, ειδικά όταν τα φαινόμενα είναι έντονα.
Υπάρχουν και παραδείγματα όπου η ανάπτυξη του Τουρισμού υπονομεύει άμεσα την ασφάλεια των κατοίκων από φυσικές καταστροφές: Παλιές υποδομές (γέφυρες, δρόμοι κ.λπ.) επιβαρύνονται και καταρρέουν με την πρώτη μεγάλη νεροποντή, ρέματα μπαζώνονται για να γίνουν τουριστικά καταλύματα, ο αιγιαλός κλείνει «και με τον νόμο» για να παραδοθεί στα μεγάλα επιχειρηματικά συμφέροντα, κ.ά.
Πέρα από τη σημερινή και όλες τις προηγούμενες κυβερνήσεις, η Τοπική Διοίκηση έχει τεράστια ευθύνη γι' αυτήν την εξέλιξη.
Όσο κι αν προσπαθούν δήμαρχοι και περιφερειάρχες «να βγάλουν την ουρά τους απέξω», το έγκλημα έχει και τη δική τους υπογραφή. Γιατί στήριξαν και στηρίζουν την πολιτική που βάζει «στο πάνω ράφι» τα κέρδη μιας χούφτας τουριστικών και άλλων ομίλων, ενώ πετάει στα ...ληγμένα τις ανάγκες για σύγχρονη πρόληψη και προστασία του λαού.
Το επιβεβαίωσε και η μεγάλη φωτιά πέρυσι το καλοκαίρι, που έκανε παρανάλωμα του πυρός μεγάλες δασικές εκτάσεις και έβαλε σε κίνδυνο ακόμα και τη ζωή κατοίκων και τουριστών.
Αυτή η πολιτική υπονομεύει τις δυνατότητες που υπάρχουν σήμερα να αντιμετωπιστούν αποτελεσματικά και να περιοριστούν οι συνέπειες από τα φυσικά φαινόμενα. Και αυτό δεν μπορεί να κρυφτεί πίσω από βολικά άλλοθι όπως η «κλιματική αλλαγή», που έχει γίνει καραμέλα στο στόμα υπουργών και παραγόντων της Τοπικής Διοίκησης.
Το πραγματικό δίλημμα, «τα κέρδη τους ή οι ζωές μας», επανέρχεται με κάθε αφορμή. Και θα παραμένει αμείλικτο για τον λαό, όσο κριτήριο οργάνωσης της οικονομίας και της κοινωνίας είναι τα κέρδη μιας χούφτας επιχειρηματικών ομίλων. Εκεί πρέπει να στοχεύσουν ακόμα πιο αποφασιστικά η οργάνωση, ο αγώνας και η αντεπίθεση του λαού, δυναμώνοντας σήμερα την πάλη για σύγχρονα έργα, σχέδια και υποδομές προστασίας από τα φυσικά φαινόμενα, με κρατική ευθύνη και χρηματοδότηση.


Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου
Continue reading

Ακτιβιστής στις 0

Μπορεί στην Ελλάδα ο μέσος μισθός πλήρους απασχόλησης να αυξήθηκε το 2023 συγκριτικά με το 2022, όμως το ποσοστό ήταν χαμηλότερο σε σχέση με τις υπόλοιπες ευρωπαϊκές χώρες, με αποτέλεσμα η χώρα μας να υποχωρήσει ακόμη χαμηλότερα στην κατάταξη και να καταλαμβάνει πλέον την 3η θέση από το τέλος.

Τα επίσημα στοιχεία που έδωσε χθες στη δημοσιότητα η Eurostat ανεβάζουν τις μέσες ετήσιες αποδοχές του εργαζόμενου πλήρους απασχόλησης στην Ελλάδα στα 17.013 ευρώ, έναντι 16.407 ευρώ το 2022. Η ποσοστιαία μεταβολή διαμορφώνεται στο 3,69% και αποτελεί μια από τις χειρότερες επιδόσεις σε πανευρωπαϊκό επίπεδο.

Σε ποσοστιαία βάση η Ελλάδα κινήθηκε περίπου στα ίδια επίπεδα με τη Δανία (είχε αύξηση 3,74% στις μέσες ετήσιες αποδοχές πλήρους απασχόλησης, οι οποίες όμως αυξήθηκαν στα 67.604 ευρώ), ενώ είχε καλύτερη επίδοση από τη Σουηδία (υπήρξε υποχώρηση 3,91% στα 44.619 ευρώ) και τη Μάλτα (αύξηση 1,98% στα 29.989 ευρώ). Καλύτερη ήταν η ποσοστιαία επίδοση της Ελλάδας και συγκριτικά με την αντίστοιχη της Ιταλίας, η οποία είδε αύξηση 2,83% στις μέσες ετήσιες αποδοχές και διαμόρφωσή τους στα 32.749 ευρώ.


Μας πέρασαν Ρουμάνοι και Πολωνοί, μας «έπιασαν» οι Ούγγροι

Με βάση τα στοιχεία της Eurostat, η Ελλάδα το 2022 ξεπερνούσε (με βάση τον συγκεκριμένο δείκτη μέτρησης) την Πολωνία, τη Ρουμανία, την Ουγγαρία και τη Βουλγαρία. Και αυτό διότι τα 16.407 ευρώ ήταν περισσότερα από τα 15.488 ευρώ της Πολωνίας, τα 15.064 ευρώ της Ρουμανίας, τα 14.384 ευρώ της Ουγγαρίας και τα 11.880 ευρώ της Βουλγαρίας.

Όμως, με βάση τα στοιχεία το 2023, η Ελλάδα έπεσε ακόμη χαμηλότερα στην κατάταξη. Για παράδειγμα, η Πολωνία είναι πλέον πολύ πιο ψηλά από την Ελλάδα, καθώς καταγράφηκε αύξηση 16,57% και διαμόρφωση των ετήσιων αποδοχών στα 18.054 ευρώ. Σε καλύτερη θέση από την Ελλάδα βρέθηκε και η Ρουμανία, η οποία εμφάνισε αύξηση 17,76% και διαμόρφωση του ετήσιου ποσού στα 17.739 ευρώ.

Άρα, με βάση τα επικαιροποιημένα στοιχεία της Eurostat, ξεπερνάμε πλέον οριακά την Ουγγαρία, η οποία όμως πλησίασε πολύ την Ελλάδα ύστερα από ετήσια αύξηση 17,46%, και «καθαρά» μόνο τη Βουλγαρία, η οποία παραμένει στην τελευταία θέση με μέσες ετήσιες αποδοχές 13.503 ευρώ, οι οποίες όμως επίσης αυξάνονται με ετήσιο ρυθμό της τάξεως του 13,66%.
Οι μόνοι με μισθούς χαμηλότερους του 2014

Το 2023 ήταν η 3η διαδοχική χρονιά αύξησης του μέσου μισθού στην Ελλάδα. Το χαμηλό της 10ετίας καταγράφηκε το 2020, στα 15.859 ευρώ. Ακόμη και στη συγκεκριμένη χρονιά, όμως, η Ελλάδα δεν είχε πέσει τόσο χαμηλά στην ευρωπαϊκή κατάταξη, καθώς ξεπερνούσε κατά σειρά τη Βουλγαρία, την Ουγγαρία, τη Ρουμανία, την Πολωνία, τη Σλοβακία και την Κροατία.

Ακόμη και με τα 17.013 ευρώ είμαστε η μοναδική χώρα στην Ευρώπη που εξακολουθούμε να έχουμε μέσες ετήσιες αποδοχές χαμηλότερες (έστω και οριακά) σε σχέση με τα προ 10ετίας επίπεδα (17.052 ευρώ το 2014), ενώ είναι δεδομένο ότι η χώρα δεν έχει ανακτήσει ακόμη τα προ οικονομικής κρίσης επίπεδα.


πηγή

Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου
Continue reading

Ακτιβιστής στις 0

Επηρεάζει ο χώρος κατοικίας μας και πως την απόφαση μας για απόκτηση παιδιών;

Οι πολυκατοικίες στην Ελλάδα θεωρήθηκαν ως λύση στο στεγαστικό πρόβλημα που
είχε δημιουργηθεί λόγω της εσωτερικής μετανάστευσης αλλά και μία επικερδής επένδυση για τους κατόχους οικοπέδων οι οποίοι με την αντιπαροχή αποκτούσαν διαμερίσματα τα οποία είτε μεταπωλούσαν είτε ενοικίαζαν.

Ρομαντικοί αρχιτέκτονες και πολιτικοί μηχανικοί υποστήριζαν ότι οι πολυκατοικίες έφερναν σε επαφή τις διάφορες κοινωνικές τάξεις και θα περιορίζονταν οι κοινωνικές ανισότητες, κάτι που δεν θα ήταν εφικτό διαφορετικά. Η σημερινή κατάσταση απέδειξε το αντίθετο και ανέδειξε διάφορα άλλα προβλήματα.

Ένα από αυτά είναι η υπογεννητικότητα. Η συζήτηση για την υπογεννητικότητα στη χώρα μας δεν λαμβάνει υπόψη της χωροταξικές συνθήκες ενώ σε επίπεδο οικονομικών συνθηκών εξαντλείται σε πολιτικές μικρών επιδομάτων.

Θα εστιάσω όμως στις χωροταξικές συνθήκες και πως η πυκνότητα πληθυσμού στα αστικά κέντρα επηρεάζει τον ρυθμό γεννήσεων.

Είναι γεγονός ότι η πυκνότητα επηρεάζει όσον αφορά τον αστικό ή μη χώρο. Σημαντικότερη όμως είναι η πυκνότητα του χώρου διαβίωσης ο οποίος είναι συνήθως μικρός στις πολυκατοικίες.

Σε σχετική έρευνα στην Αμερική, οι γυναίκες που ζουν σε διαμερίσματα ενός ή δύο υπνοδωματίων έχουν δείκτη γονιμότητας 1,2-1,35, βαθμός παρόμοιος με της Ιαπωνίας ή της Ιταλίας (στην Ελλάδα ο δείκτης είναι κάτω από 1,3 παιδιά ανά γυναίκα). Οι γυναίκες που έμεναν σε διαμερίσματα/κατοικίες με 3 υπνοδωμάτια είχαν κατά μέσο όρο1,9 – 2 παιδιά που είναι κοντά στον βαθμό αναπλήρωσης ενώ οι γυναίκες που ζούσαν σε μεγαλύτερα διαμερίσματα/κατοικίες είχαν 1,7-1,95 παιδιά. Παρατηρούμε λοιπόν ότι ο δείκτης γονιμότητας στα μικρά διαμερίσματα/κατοικίες είναι κατά πολύ μικρότερος.



Το θέμα γίνεται χειρότερο για όσες γυναίκες ζουν σε διαμερίσματα και ειδικότερα οι γυναίκες που ζουν σε γκαρσονιέρες, διαμερίσματα με 1 ή δύο υπνοδωμάτια έχουν πολύ μικρότερο δείκτη γονιμότητας σε σχέση με τις γυναίκες που ζουν σε σπίτια με 1 – 2 υπνοδωμάτια. Αντίθετα, ο δείκτης γονιμότητας δεν επηρεάζεται είτε οι γυναίκες ζουν σε σπίτια είτε σε διαμερίσματα με 3 ή περισσότερα υπνοδωμάτια.

Σημαντικό εύρημα της έρευνας είναι ότι τα μικρά διαμερίσματα και η πυκνότητα του πληθυσμού στην περιοχή που βρίσκονται συμβάλλουν στη χαμηλή γονιμότητα.

Σε περιοχές χαμηλής πυκνότητας πληθυσμού ακόμα και εάν οι κατοικίες είναι μικρές δεν επηρεάζει τη γονιμότητα.

Συνεπώς, η υψηλή πληθυσμιακή πυκνότητα μιας περιοχής μπορεί να προκαλέσει χαμηλή γονιμότητα γιατί οι άνθρωποι εξαναγκάζονται να μένουν σε μικρότερες κατοικίες.

Σε παλαιότερες έρευνες έχει διαπιστωθεί ότι δεν είναι μόνο η πυκνότητα του πληθυσμού που είναι σημαντική για μία περιοχή και μία κατοικία αλλά και η αίσθηση που έχουν οι άνθρωποι για την πυκνότητα ή τη μελλοντική πληθυσμιακή πυκνότητα μιας περιοχής (υποκειμενική πυκνότητα).

Τα διαμερίσματα δημιουργούν αυτή την αίσθηση της υποκειμενικής πυκνότητας γιατί οι αυστηρές πολεοδομικές ρυθμίσεις απαγορεύουν την επέκταση των χώρων.

Πέραν όμως αυτού, η υποκειμενική αίσθηση της πυκνότητας του χώρου σε μία πολυκατοικία εντείνεται από την έλλειψη κήπου, την ασφάλεια στην περιοχή και τους θορύβους και τις μυρωδιές που αναγκαστικά μοιράζονται όλα τα διαμερίσματα.

Συνεπώς, έχει διαπιστωθεί, ότι η υποκειμενική αίσθηση της πυκνότητας και η ζωή στα διαμερίσματα μειώνουν τη γεννητικότητα.

Η ζωή στα διαμερίσματα έχει και την κοινωνική της διάσταση.

Η έρευνα έδειξε επίσης ότι όταν τα παιδιά εξακολουθούν να ζουν για μεγάλο χρονικό διάστημα με τους γονείς, όπως συμβαίνει αρκετά χρόνια στην Ελλάδα λόγω παράδοσης αλλά κυρίως λόγω οικονομικής στενότητας, τόσο μειώνεται ο δείκτης γονιμότητας.

Όσον αφορά τις κοινωνικές τάξεις, η ζωή στα διαμερίσματα μελών της χαμηλής,μεσαίας και ανώτερης εργατικής τάξης περιόρισε τη γεννητικότητα τους ειδικότερα όταν είχαν να αντιμετωπίσουν συνθήκες στην αγορά που καθιστούν απαγορευτική τη μετάβαση σε μεγαλύτερους χώρους (βλ. Άνοδος της τιμής των κατοικιών).




Η ιδιοκτησία επηρεάζει επίσης τη γεννητικότητα. Οι ιδιοκτήτες κατοικιών έχουν μεγαλύτερη γεννητικότητα σε σχέση με τους ενοικιαστές και αυτό γιατί τα ζευγάρια θέλουν πρώτα να εξασφαλίσουν σταθερότητα στη στέγη και μετά να αποκτήσουν παιδιά.

Η συζήτηση για το μέγεθος των κατοικιών χρονολογείται ήδη από τη δεκαετία του 1970 στα πλαίσια μίας επικρατούσας μαλθουσιανής λογικής περιορισμού του πληθυσμού (ο Τόμας Μάλθους υποστήριζε ότι όταν ο πληθυσμός δεν περιοριστεί θα αυξάνεται με γεωμετρική πρόοδο ενώ η διατροφή αυξάνεται με αριθμητική πρόοδο).

Θεωρήθηκε λοιπόν, με άλλα λόγια, ότι ο περιορισμός του πληθυσμού θα μπορούσε να επιτευχθεί με τη συγκέντρωση του σε πυκνοκατοικημένες πόλεις και θα διασφάλιζε την επιβίωση του αλλά με μειωμένη γεννητικότητα, σε μικρά διαμερίσματα.

Στις ημέρες μας η μαλθουσιανή αυτή λογική για περιορισμό δεν έχει αλλάξει εάν κρίνουμε από τις συζητήσεις για υπερπληθυσμό του πλανήτη. Συνεπώς, η συζήτηση για την υπογεννητικότητα είναι μάλλον υποκριτική. Ειδικότερα δε εάν λάβουμε υπόψιν μας τα πλάνα της Ευρωπαϊκής Ένωσης για τις πόλεις οι οποίες θεωρούνται κέντρα υπηρεσιών για τις γύρω περιοχές τους, χώροι δημιουργικότητας αλλά και κινητήριος δύναμη της οικονομίας. Ειδικότερα δε η πυκνότητα των πόλεων υποστηρίζεται από τη λογική ότι λόγω της πληθυσμιακής πυκνότητας θα περιοριστούν οι εκπομπές άνθρακα και θα γίνει εξοικονόμηση ενέργειας.

Η πυκνότητα όμως περιορίζει τη γεννητικότητα, όπως προαναφέρθηκε. Κατά συνέπεια, η υπογεννητικότητα δεν φαίνεται να αποτελεί ουσιαστικό πρόβλημα ενώ η πληθυσμιακή πυκνότητα των πόλεων μπορεί να ενισχυθεί με τα μεταναστευτικά ρεύματα παρά με τη γεννητικότητα των αυτοχθόνων.

Διαπιστώνουμε λοιπόν την περίπλοκη σχέση μεταξύ των χωροταξικών συνθηκών και της υπογεννητικότητας. Η συγκέντρωση του πληθυσμού σε μικρά διαμερίσματα σε πυκνοκατοικημένες πόλεις, όπως είναι η Αθήνα, φαίνεται ότι ασκεί αρνητική επίδραση στη γεννητικότητα. Η συνεχιζόμενη αύξηση του πληθυσμού στις πόλεις και οι οικονομικές πιέσεις (βλ. Ανεργία, οικονομική κρίση κτλ.) ενισχύουν περαιτέρω την υπογεννητικότητα. Οι πολιτικές για τις πόλεις δίνουν έμφαση στην ενεργειακή αποδοτικότητα ενώ παραβλέπουν τη σημαντικότητα δημιουργίας ενός φιλικού προς την οικογένεια περιβάλλοντος.

Εάν λοιπόν, οι προθέσεις για την καταπολέμηση της υπογεννητικότητας είναι ειλικρινείς θα πρέπει να συνοδεύονται από στοχευμένες πολιτικές στήριξης στις οποίες ο χωροταξικός σχεδιασμός με ανάπτυξη περιοχών φιλικές προς τις οικογένειες σε συνδυασμό με μία ολοκληρωμένη οικονομική πολιτική μείωσης της φορολόγησης της ιδιοκτησίας, και όχι μόνο παροχή οικογενειακών επιδομάτων, θα πρέπει να λαμβάνεται υπόψη όπως και οι ανάγκες στέγασης των οικογενειών. Διαφορετικά, μήπως θυσιάζουμε τις μελλοντικές γενιές, κυρίως αυτοχθόνων, για τις σύγχρονες πολιτικές αστικού σχεδιασμού;



Πηγές

Browning, M. (1992) Children and Household Economic Behavior, Journal of Economic Literature, 30(3), σελ. 1434-1475.

Felson, M. , Solaun, M. (1975) The Fertility - Inhibiting Effect of Crowded Apartment Living in a Tight Housing Market, American Journal of Sociology, 80(6), σελ.. 1410-1427.

Kulu, H., Vikat, A. (2007) Fertility differences by housing type: The effect of housing conditions or of selective moves?, Demographic Research, 17, σελ. 775-802.

Παυλέας, Σ. (2014) Η Δομή και η Ανάπτυξη του ελληνικού συστήματος αστικών κέντρων/. Διαθέσιμο στο: https://www.academia.edu 
Simon, J.L. (1969) The Effect of Income on Fertility, Population Studies, 23(3), σελ. 327-341.

Stone, L. (2024) More Crowding, Fewer Babies: The Effects of Housing Density on Fertility. Διαθέσιμο στο: https://ifstudies.org/blog/more-crowding-fewer-babies-the-effects-of-housing-density-on-fertility




Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου
Continue reading
Εγγραφή σε: Αναρτήσεις (Atom)