Articles by "Κύπρος"

Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα Κύπρος. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων

Το Καζακστάν, το Ουζμπεκιστάν, το Κιργιστάν και το Τουρκμενιστάν αναγνώρισαν επίσημα την Τουρκία ως “κατακτητή” στην Κύπρο.

Οι χώρες αυτές υποστήριξαν τις Αποφάσεις του Συμβουλίου Ασφαλείας του ΟΗΕ 541 και 550.

Οι σχέσεις της Τουρκίας με τα Κεντρικά Ασιατικά μέλη του Οργανισμού Τουρκογενών Κρατών (OTS) έχουν φτάσει στο χαμηλότερο σημείο τους, καθώς το Καζακστάν, το Τουρκμενιστάν και το Ουζμπεκιστάν δήλωσαν τη στήριξή τους στην κυριαρχία της Κύπρου, ουσιαστικά καταστρέφοντας τις προσπάθειες της Άγκυρας να χρησιμοποιήσει τον OTS ως μέσο αναγνώρισης της κατεχόμενης βόρειας Κύπρου.

Σε κοινή δήλωση στη Σύνοδο Κορυφής Ευρωπαϊκής Ένωσης-Κεντρικής Ασίας στο Σαμαρκάνδη στις 4 Απριλίου, οι τρεις Κεντροασιατικές χώρες υπερψήφισαν ρητά τις Αποφάσεις 541 (1983) και 550 (1984) του Συμβουλίου Ασφαλείας του ΟΗΕ, οι οποίες καταδικάζουν τη δήλωση της αυτοανακηρυχθείσας “Τουρκικής Δημοκρατίας Βόρειας Κύπρου” και καλούν τα μέλη του ΟΗΕ να μην την αναγνωρίσουν.

Η δήλωση αναφέρει: “Η ΕΕ και οι χώρες της Κεντρικής Ασίας επιβεβαίωσαν τη ισχυρή τους δέσμευση στις Αποφάσεις του Συμβουλίου Ασφαλείας του ΟΗΕ 541 και 550 και σημείωσαν ότι η ανάπτυξη των σχέσεών τους εξαρτάται από τη συμμόρφωση με αυτήν την αρχή”.

Ενώ οι τουρκοκυπριακές αρχές είχαν αναμένει ότι αξιωματούχοι του OTS θα ταξίδευαν στην κατεχόμενη βόρεια Κύπρο ως βήμα προς την αναγνώριση, αντ’ αυτού είδαν τρεις χώρες μέλη του OTS να ανοίγουν πρεσβείες και να αναβαθμίζουν τις διπλωματικές τους σχέσεις με τη Δημοκρατία της Κύπρου.

Η παράγραφος 4 της δήλωσης τονίζει τη δέσμευση των μερών να σεβαστούν την κυριαρχία και την εδαφική ακεραιότητα όλων των κρατών στα διεθνή φόρουμ και να αποφύγουν μέτρα που θα παραβιάζουν αυτήν την αρχή.


Το Υπουργείο Εξωτερικών της Τουρκίας έχει διατηρήσει αξιοσημείωτη σιωπή για αυτές τις εξελίξεις, μην κάνοντας δημόσιες δηλώσεις ούτε για το άνοιγμα των πρεσβειών στη Λευκωσία ούτε για τη δήλωση της συνόδου, αν και αυτό δεν αποκλείει διπλωματικές πρωτοβουλίες κεκλεισμένων των θυρών.

Η χρονική συγκυρία είναι ιδιαίτερα σημαντική, καθώς ακολουθεί την πρώτη ανεπίσημη διάσκεψη για την Κύπρο μετά από τέσσερα χρόνια. Ο Γενικός Γραμματέας του ΟΗΕ Αντόνιο Γκουτέρες ανακοίνωσε στις 18 Μαρτίου στη Γενεύη ότι οι συνομιλίες θα επαναληφθούν στα τέλη Ιουλίου, παρά τις προσπάθειες της Τουρκίας και του Τουρκοκύπριου ηγέτη Ερσίν Τατάρ να μπλοκάρουν τις πρωτοβουλίες του ΟΗΕ για την επανέναρξη των διαπραγματεύσεων στην Κύπρο.

Από τη διάσκεψη της Γενεύης το 2021, η Τουρκία και ο Τατάρ αρνούνται να συζητήσουν οποιοδήποτε θέμα με τον ΟΗΕ πέρα από την αναγνώριση της κατεχόμενης βόρειας Κύπρου, προωθώντας τη λύση των δύο κρατών και αξιοποιώντας την επιρροή της Τουρκίας στον OTS για να προωθήσουν αυτήν την θέση.

Ο Τατάρ παρακολούθησε τη σύνοδο του OTS στο Μπισκέκ το 2024 ως “τιμώμενος καλεσμένος”, εμφανιζόμενος σε επίσημες φωτογραφίες δίπλα σε άλλους ηγέτες του OTS, προκαλώντας έντονες αντιδράσεις τόσο από την Κύπρο όσο και από την Ευρωπαϊκή Ένωση.

Η τουρκική εφημερίδα “Türkiye” κατέγραψε τις αντιδράσεις σε αυτές τις εξελίξεις. Ο καθηγητής Φαίκ Αλίμπεκμερλι από την Εθνική Ακαδημία Επιστημών του Αζερμπαϊτζάν δήλωσε: “Όλοι περιμέναμε ότι η ΤΔΒΚ θα ενταχθεί στον Οργανισμό Τουρκογενών Κρατών και ότι οι αδελφικές χώρες θα άνοιγαν πρεσβείες εκεί. Για να είμαι ειλικρινής, στην αρχή δεν το πιστέψαμε”.

πηγή



Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου

Του Δημήτρη Κωνσταντακόπουλου

Προκειμένου να ξεπεραστεί ένα ενδεχόμενο βέτο Αθήνας ή Λευκωσίας στη γενίκευση της ευρω-τουρκικής συνεργασίας, κατατέθηκε στα κράτη – μέλη της ΕΕ σχέδιο, σύμφωνα με το οποίο η υπογραφή μιας “εμπορικής συμφωνίας αμυντικής βιομηχανίας” (defence industry trade deal) με μη μέλος της ΕΕ θα χρειαστεί μόνο μια ειδική πλειοψηφία (qualified majority) κρατών – μελών για να περάσει και όχι ομοφωνία. Κατά το σχέδιο, η ενδεχόμενη συμφωνία θα υπογραφεί από την Κομισιόν και το τρίτο κράτος – μέλος. (www.euractiv.com/)

Το σχέδιο κυκλοφορεί τώρα μεταξύ των μελών της ΕΕ για έγκριση, απόρριψη ή τροποποίηση.

Φαίνεται ότι η Κομισιόν αναζητεί όμως παράλληλα διάφορους εναλλακτικούς τρόπους για να νομιμοποιήσει τη συνεργασία της με τη χώρα που απειλεί την Ελλάδα και την Κύπρο. ‘Όπως σημειώνει το Βήμα:

«Ωστόσο, από το κείμενο (της Λευκής Βίβλου της Κομισιόν που συνιστά πρόταση προς τα κράτη-μέλη) δεν προκύπτει ρητά και με σαφήνεια εάν οι υποψήφιες προς ένταξη στην ΕΕ χώρες, όπως η Τουρκία, θα χρειαστούν αμυντική συμφωνία με την Ευρώπη προκειμένου να ενταχθούν στις κοινές αμυντικές προμήθειες. Σε σχετική ερώτηση του «Β», η Κομισιόν δεν παρέσχε διευκρινίσεις». Η «Λευκή Βίβλος» συνιστά πρόταση κανονισμού της Κομισιόν και θα τεθεί προς διαπραγμάτευση με τα κράτη-μέλη. Εκεί, σίγουρα θα υπάρξουν διευκρινίσεις, αλλά και πολιτικές πιέσεις από όλες τις πλευρές. Το ζήτημα είναι άρρηκτα συνδεδεμένο με τις παράλληλες συζητήσεις για αποστολή ειρηνευτικών δυνάμεων στην Ουκρανία, και εδώ η Τουρκία θα παίξει σκληρό πόκερ προφανώς διεκδικώντας ανταλλάγματα».

Αν η Ελλάδα και η Κύπρος συμφωνήσουν σε αυτά τα σχέδια θα επιτρέψουν την πλήρη χρηματοδότηση της τουρκικής πολεμικής βιομηχανίας και, κατ’ επέκτασιν των τουρκικών ενόπλων δυνάμεων από την ΕΕ και την πολύ βαθύτερη ανάμειξη της Άγκυρας στις ευρωπαϊκές υποθέσεις. Ήδη, με αυτά που έχουν πράξει Μητσοτάκης και Χριστοδουλίδης, έχουν επιτρέψει τη συμμετοχή κατά 35% της Τουρκίας στην παραγωγή ευρωπαϊκών αμυντικών προϊόντων, όπως εξήγησε ο Πρόεδρος του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου και Πρωθυπουργός της Πορτογαλίας και η Φον ντερ Λάιεν στην πρόσφατη, δεύτερη εντός ολίγων ημερών, κόνφερενς που είχαν.

Θα συμφωνήσουν Μητσοτάκης και Χριστοδουλίδης; Δεν μπορούμε καθόλου να το αποκλείσουμε, μετά τα όσα ήδη έπραξαν επιτρέποντας στην Τουρκία, ήδη από το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο στις αρχές Μαρτίου, να συμμετάσχει στην Πρωτοβουλία Ομονοουσών (ή, αν προτιμάτε Ομοϊδεατισών, like minded) χωρών με την οποία θα συνεργασθεί η ΕΕ στον εξοπλιστικό τομέα (βλ. https://www.konstantakopoulos.gr/32520/ και https://www.konstantakopoulos.gr/32413/).

Προς αυτό το συμπέρασμα, ότι δηλαδή υπάρχει κάποιας μορφής συγκατάθεση Μητσοτάκη και Χριστοδουλίδη, κατατείνει και το γεγονός ότι όλο το σύμπλεγμα των συστημικών μέσων προσπαθεί να πείσει τους Έλληνες ότι η Τουρκία δεν μπαίνει, ενώ μπαίνει στην ευρωπαϊκή άμυνα, έστω και από το παράθυρο. Κάντε μια αναζήτηση στο Google για Τουρκία και ευρωπαϊκή άμυνα και θα το διαπιστώσετε. Μπορεί η Εφημερίδα των Συντακτών να μας λέει ότι και η Τουρκία μπαίνει στην Ευρωπαϊκή Άμυνα επικαλούμενη δηλώσεις των Κόστα και Φόν Λάιεν, που μεταδίδει το κυπριακό πρακτορείο ειδήσεων, όμως άλλα μας λένε και άλλη εντύπωση δημιουργούν οι τίτλοι των περισσοτέρων Μέσων.

Τόσο η ελλαδική όσο και η κυπριακή κοινή γνώμη παραμένουν στο βαθύτερο σκοτάδι για εξελίξεις που θα επηρεάσουν αποφασιστικά τη μοίρα του ελληνικού λαού και μπορούν να αποτελέσουν πλήγμα ισχυρότερο από αυτό του 1974.

Θα μπλοκάρουν αυτό το σχέδιο ή θα το αφήσουν να περάσει οι Μητσοτάκης και Χριστοδουλίδης; Θα κινητοποιηθούν τα κόμματα όσο υπάρχει ακόμα πολύ λίγος χρόνος;

Ο Γενικός Γραμματέας του ΝΑΤΟ, η Ευρωπαϊκή Επιτροπή, η Βρετανία, αλλά και η αμερικανική διπλωματία έχουν λυσσάξει να χρησιμοποιήσουν την ευκαιρία του ευρωπαϊκού “εξοπλιστικού πυρετού” για να προωθήσουν την πάγια επιδίωξή τους να εντάξουν την Τουρκία στην ευρωάμυνα και, εν συνεχεία, στην ΕΕ. Έχουν λυσσάξει βέβαια γιατί η Αθήνα και η Λευκωσία τους το έχουν επιτρέψει και δεν έχουν κουνήσει το δαχτυλάκι τους. Στο να κάνουν δυνατές αυτές τις εξελίξεις, με στρατηγικές συνέπειες για την Ελλάδα και την ΕΕ, απέβλεψε η υπογραφή του «συμφώνου φιλίας» με την Άγκυρα και η άνευ αιτίας και αποτελέσματος συγκληθείσα πενταμερής στη Γενεύη.

Όπως πάμε θα βοηθήσουμε στην ανάπτυξη της τουρκικής πολεμικής βιομηχανίας να φτιάχνει περισσότερα και καλύτερα όπλα με τα οποία να απειλεί την Ελλάδα και την Κύπρο. Και θα ακυρώσουμε μόνοι μας το διπλωματικό και στρατηγικό πλεονέκτημα του να ανήκουμε σε μια ‘Ενωση που δεν ανήκει η Τουρκία, τον βασικότερο δηλαδή λόγο για τον οποίο ενταχθήκαμε στην ΕΟΚ και εν συνεχεία στην ΕΕ.

Ακόμα κι ένα μικρό παιδί καταλαβαίνει τι σημαίνουν και τι μπορούν να σημαίνουν όλα αυτά.

Αλλά δεν είναι καθόλου βέβαιο ότι το καταλαβαίνουν ή μάλλον ότι τους ενδιαφέρει να το καταλάβουν οι κ.κ. Μητσοτάκης και Χριστοδουλίδης.

Θα πάρουν οι ηγεσίες Ελλάδας και Κύπρου πρωτοβουλία να υπενθυμίσουν επισήμως, στα όργανα και τους θεσμούς της ΕΕ, αλλά και δημοσίως, ότι δεν είναι νοητή η στρατιωτική και εξοπλιστική συνεργασία με την ΕΕ μιας χώρας που απειλεί στρατιωτικά ένα μέλος της Ένωσης, δεν αναγνωρίζει ένα άλλο και κατέχει τμήμα του;

Τι άλλο δηλαδή θα έπρεπε να κάνει μια χώρα για να μην επιτρέπεται η συνεργασία μαζί της; Και δεν μιλάμε καν για τις εσωτερικές εξελίξεις, για τον ρόλο της στη μετατροπή της Συρίας σε «Τζιχαντιστάν» και «Αποκεφαλιστάν» ή στην εθνοκάθαρση των Αρμενίων του Ναγκόρνο Καραμπάχ.

ΣΗΜΕΙΩΣΗ

Με την ευκαιρία μήπως είναι καιρός να πληροφορηθεί ο κυπριακός λαός και τι ακριβώς διαπραγματεύεται με τον Ερντογάν και τον Φιντάν ο κ. Χριστοδουλίδης;
Επίσης τι ρόλο παίζουν επίσης οι Έλληνες ανταποκριτές στις Βρυξέλλες; Γιατί δεν μεταδίδουν τίποτα; Τι συμβαίνει; Θα μας τα πουν όταν θα έχουν τελειώσει και δεν θα μπορούμε να τα αλλάξουμε μήπως;


Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου

Του Δημήτρη Κωνσταντακόπουλου


Η κυβέρνηση Μητσοτάκη και ο πρόεδρος Χριστοδουλίδης ακολουθούν μια πολιτική που οδηγεί με γρήγορους ρυθμούς σε καθολική και μη αναστρέψιμη γεωπολιτική εκμηδένιση.

Η υπόθεση των Τεμπών (που ακολούθησε το τεράστιο ατιμώρητο σκάνδαλο των παρακολουθήσεων) ανέδειξε παραστατικά το είδος των δυνάμεων που έχουν καταλάβει την εξουσία στην Ελλάδα και έπεισε εκατομμύρια Έλληνες για το ότι η απομάκρυνση αυτής της κυβέρνησης, αλλά και της ηγεσίας κρίσιμων κρατικών θεσμών, είναι προϋπόθεση ακόμα και για να υπάρχει μια στοιχειωδώς βιώσιμη και ελάχιστα πολιτισμένη κοινωνία σε μια Ελλάδα που δεν θα επηρεάζεται από εγκληματικά κυκλώματα στην ίδια την κορυφή της.

Θα ήταν όμως αφελής κάποιος αν θεωρούσε ότι το καταστροφικό έργο της ελληνικής κυβέρνησης (κατ’ εξοχήν της κυβέρνησης, αλλά σε ένα βαθμό και του πολιτικού και κρατικού συστήματος στην πλειοψηφία του) περιορίζεται ή μπορεί να περιοριστεί στους τομείς της εσωτερικής πολιτικής. Η πολιτική τάξη και ιδίως η κυβέρνηση δεν μεταβάλλονται βέβαια σε πατριώτες, θαρραλέους και αξιοπρεπείς διαχειριστές όταν ασκούν εξωτερική πολιτική. Αντίθετα, στον τομέα της εξωτερικής πολιτικής μπορεί να αποδειχθεί πιο καταστρεπτικός ο ρόλος τους, εκτός των άλλων και γιατί δεν γίνεται τόσο εύκολα γνωστός και αντιληπτός.

Οι εξελίξεις των προηγούμενων ημερών, τόσο στο Κυπριακό, με το φιάσκο της πενταμερούς διάσκεψης που εμφανίστηκε ως δήθεν επιτυχία, από τις εκ συστήματος ψευδολογούσες ηγεσίες Κύπρου και Ελλάδας (θα το εξετάσουμε σε ξεχωριστό άρθρο), όσο και στα ευρωτουρκικά, εξελίξεις που ακολουθούν άλλωστε μια καταστροφική πορεία πολλών χρόνων στην εξωτερική και αμυντική πολιτική, ήρθαν να επιβεβαιώσουν του λόγου το αληθές. Τόσο η κυβέρνηση Μητσοτάκη στην Αθήνα όσο και ο πρόεδρος Χριστοδουλίδης στη Λευκωσία ακολουθούν μια πολιτική που οδηγεί με γρήγορους ρυθμούς τα δύο κράτη που διοικούν σε καθολική και μη αναστρέψιμη γεωπολιτική εκμηδένιση.



Ελλάδα και Κύπρος βοηθάνε την Τουρκία να εξοπλιστεί

Σε ό,τι αφορά τα ευρωτουρκικά, διευκρινίστηκε ήδη ότι οι τουρκικές πολεμικές βιομηχανίες, ακόμα και πριν υπογράψει η Τουρκία αμυντική εταιρική σχέση με την Ε.Ε., μπορεί να συμμετάσχει έως και κατά 35% στην παραγωγή ευρωπαϊκών αμυντικών προϊόντων. Αυτό σημαίνει χρηματοδότηση της τουρκικής πολεμικής βιομηχανίας με μεγάλα ευρωπαϊκά κονδύλια και διαπλοκή του τουρκικού στρατιωτικο-βιομηχανικού συμπλέγματος με ισχυρούς οικονομικούς και πολιτικούς παράγοντες στην Ευρώπη.

Με άλλα λόγια βάζουμε μόνοι μας τα χεράκια μας και βγάζουμε τα ματάκιά μας. Από το 1955 Κύπρος και Ελλάδα αντιμετωπίζουν τουρκική απειλή. Έχουν ξοδέψει τα μαλλιοκέφαλά τους για να την αντιμετωπίσουν, γεγονός που συνέβαλε αποφασιστικά στην ελληνική χρεοκοπία (σε συνδυασμό με το πως διαχειρίστηκε τους εξοπλισμούς η διεφθαρμένη ή δειλή και καιροσκοπική πολιτική τάξη της Ελλάδας). Και τώρα έρχεται η κυβέρνηση Μητσοτάκη-ΝΔ και ο Χριστοδουλίδης με τους συμμάχους του στο νησί να δέσουν ακόμα πιο σφιχτά τη θηλιά στο λαιμό του ελληνικού λαού σε Ελλάδα και σε Κύπρο. Να χρηματοδοτεί δηλαδή η Ευρωπαϊκή Ένωση στην οποία ανήκουμε την πολεμική βιομηχανίας μιας χώρας που μας απειλεί στρατιωτικά!

Αυτά δεν γίνονται από μόνα τους. Γίνονται εξαιτίας της πολιτικής που ακολουθούν Αθήνα και Λευκωσία και γιατί Αθήνα και Λευκωσία κάνουν αυτά και μόνο αυτά που τους λένε να κάνουν οι δυτικοί «Νταβατζήδες» που μας ελέγχουν περισσότερο από κάθε άλλη φορά στην ιστορία μας. Αυτοκτονήστε μας λένε, πάμε και αυτοκτονούμε. Περιγράψαμε σε προηγούμενο άρθρο το πως Μητσοτάκης και Χριστοδουλίδης επέτρεψαν ήδη με την ψήφο τους τη συνεργασία της Ε.Ε. με τη Στρατηγική Πρωτοβουλία των ομονοουσών (like minded) χωρών, χωρίς να επιβάλλουν, όπως είχαν τη δυνατότητα λόγω του βέτο που διαθέτουν, να μην συμπεριληφθεί στην Πρωτοβουλία αυτή η Τουρκία. Άνοιξαν έτσι στην Τουρκία την Κερκόπορτα της «αμυντικής συνεργασίας» με την Ε.Ε..

Σημειωτέον, ότι την ίδια ώρα που έκανε αυτό το έγκλημα στις Βρυξέλλες, ο Χριστοδουλίδης κορόιδευε τους Κυπρίους πολίτες διακηρύσσοντας δημόσια ότι η κατοχική Τουρκία δεν έχει θέση στην ευρωπαϊκή άμυνα!



Ανατρέπεται η ισορροπία στο Αιγαίο

Δεν είναι όμως μόνο αυτό. Υπογράφοντας σύμφωνα φιλίας με την Τουρκία, εμφανίζοντας προόδους στο Κυπριακό που δεν υπάρχουν, αποφεύγοντας να διαμαρτυρηθούν στην Ευρώπη και διεθνώς για τις τουρκικές διεκδικήσεις και απειλές, αλλά και την κατοχή της Κύπρου, αποφεύγοντας να ζητήσουν την αποχώρηση των τουρκικών στρατευμάτων κατοχής ανεξαρτήτως της λύσης του κυπριακού, όπως προνοούν τα ψηφίσματα του ΣΑ του ΟΗΕ (θα μπορούσαν σε αντάλλαγμα να αναπτυχθούν στα κατεχόμενα, εν αναμονή τελικής ρύθμισης, στρατεύματα της Ε.Ε. ή/και του ΟΗΕ), υποστηρίζοντας Τούρκους διπλωμάτες για τη θέση του Γραμματέα του ΟΑΣΕ και του Διεθνούς Οργανισμού Ναυτιλίας, οι κυβερνήσεις Ελλάδας και Κύπρου ουσιαστικά αθωώνουν, εμμέσως πλην σαφώς, την Τουρκία και δημιουργούν το πολιτικό κλίμα που δεν επιτρέπει μόνο το άνοιγμα του δρόμου για την ευρωπαϊκή άμυνα σήμερα και την ίδια την Ε.Ε. αύριο. Ήδη Ηνωμένες Πολιτείες και οι Ευρωπαίοι ετοιμάζονται να ανατρέψουν την ελληνοτουρκική ισορροπία στο Αιγαίο παρέχοντας αεροσκάφη F35 και Eurofighter στην Τουρκία.

Οι πολιτικές αυτές ανταποκρίνονται σε πάγιες επιδιώξεις των Ηνωμένων Πολιτειών και της Βρετανίας, από δεκαετιών, στις οποίες ήρθε τώρα να προστεθεί και η έντονη πίεση, λόγω Ουκρανίας, του «ευρωπαϊκού πόλου» του δυτικού ιμπεριαλισμού, αλλά και η πολύ ευνοϊκή συγκυρία της παρουσίας Μητσοτάκη και Χριστοδουλίδη στην εξουσία (από την άποψη αυτή είναι διπλό και βαρύτατα το έγκλημα των 157 βουλευτών που επέτρεψαν με την ψήφο τους, την παράταση του βίου αυτής της κυβέρνησης. Και είναι πιθανό ο διεθνής παράγων να μην πιέσει για αντικατάσταση Μητσοτάκη ώστε να προλάβει να ολοκληρώσει τη «δουλειά»).

Τα δυτικά σχέδια για την ανατολική Μεσόγειο

Ξανάρχεται έτσι στην επικαιρότητα το σχέδιο Χόλμπρουκ που επιχειρήθηκε να εφαρμοστεί επί Κώστα Σημίτη και προέβλεπε:Λύση των ελληνοτουρκικών με μεγάλες παραχωρήσεις της Αθήνας
Λύση του κυπριακού με μετατροπή του κυπριακού κράτους σε αποικία ΗΠΑ, Βρετανίας, Ισραήλ, Διεθνούς Χρήματος και, σε κάποιο βαθμό, της Τουρκίας (σχέδιο Ανάν, διζωνική-δικοινοτική ομοσπονδία)

Ένταξη της Τουρκίας στην Ε.Ε.

Αυτό το τριπλό σχέδιο σχεδιάστηκε για να κλείσει οποιαδήποτε ρωγμή στη ΝΑ πτέρυγα του ΝΑΤΟ λόγω των ελληνοτουρκικών αντιθέσεων, να αποκλείσει τους Έλληνες στη μεγάλη πλειοψηφία κατοίκους της Κύπρου από οποιαδήποτε επιρροή σε ότι συμβαίνει σε ένα νησί που θέλουν πάρα πολύ να ελέγχουν απολύτως και πλήρως Αμερικανοί, Βρετανοί και Ισραηλινοί, να εκδιώξει οποιαδήποτε ρωσική ή άλλη μη δυτική επιρροή από την Κύπρο, να δώσει χαριστική βολή σε οποιαδήποτε, έστω και μακρινή φιλοδοξία μετασχηματισμού της Ε.Ε. από κοινή αγορά σε αυτόνομη οικονομική και πολιτική ένωση, να δημιουργήσει εντός Ε.Ε. έναν ισχυρό πόλο αμερικανο-βρετανικής επιρροής, να δεσμεύσει οριστικά την Τουρκία στη Δύση και να γίνει τελικά ένα από τα θεμέλια μιας αμερικανο-ισραηλο-τουρκικής ζώνης επιρροής στη Μεσόγειο και τη νότιο Ευρώπη.

Το κακό μέσα σε όλα αυτά τα σχέδια είναι ότι δεν αφήνουν καθόλου χώρος για ένα έστω και ελάχιστα ανεξάρτητο, δημοκρατικό και κυρίαρχο κράτος στην Ελλάδα και στην Κύπρο. Οδηγούν αναπόφευκτα στην αναίρεση του 1821 και αυτό ακριβώς είναι το «έργο» που βλέπουμε να «παίζεται» και με τα Μνημόνια και τις Δανειακές και με τα διάφορα σχέδια Ανάν και δεν συμμαζεύεται.

Σχολιάζοντας και τα Τέμπη και την ελληνική εξωτερική πολιτική ένας ιδιαίτερα πεπειραμένος πολιτικός αναλυτής μας επαναλαμβάνει κάτι που έχει πει εδώ και πολλά χρόνια: «Ο Μητσοτάκης θα φύγει από την εξουσία μόνο με εθνική καταστροφή». Το ερώτημα βέβαια είναι τι θα υπάρχει από τη χώρα όταν φύγει. Ας ελπίσουμε ότι ο επιτέλους αφυπνισθείς ελληνικός λαός θα εμποδίσει με την έγκαιρη δράση του τη μακροημέρευση μιας από τις πιο επικίνδυνες κυβερνήσεις στην ελληνική ιστορία.



Πηγή: kosmodromio.gr




Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου
Δεν είμαι καν βέβαιος ότι θέλει καν να σωθεί.

Του Δημήτρη Κωνσταντακόπουλου
1 Φεβρουαρίου 2025


Πρόσφατα έγραψα ένα άρθρο με αφορμή την επίσκεψη του προέδρου του Ισραήλ Ισαάκ Χέρτζογκ στην Κύπρο. Με δεδομένες τις κατηγορίες που βαρύνουν τους ηγέτες του Ισραήλ, έχουν ουσιαστικά σταματήσει πλέον τα ταξίδια τους στο εξωτερικό. Προ ημερών μάλιστα ο Χέρτζογκ έφυγε τάχιστα, κακήν κακώς από την Ελβετία, όπου είχε πάει για το Νταβός, όταν πρόσωπα και οργανώσεις υπέβαλαν μηνύσεις εναντίον του για εγκλήματα κατά της ανθρωπότητας και προτροπή σε γενοκτονία. Η ελβετική Γενική Εισαγγελία δέχτηκε τις μηνύσεις και ανακοίνωσε ότι ξεκινά διαβουλεύσεις με το ελβετικό υπουργείο Εξωτερικών για το κατά πόσον ο πρόεδρος του Ισραήλ διαθέτει διπλωματική ασυλία. Δεν ξέρουμε τι θα γίνει με τις διαβουλεύσεις, το «πουλάκι» όμως ήδη πέταξε. Το άρθρο μου γράφτηκε σε συνέχεια μιας σειράς άλλων που περιγράφουν την πορεία της τάχιστα εξελισσόμενης αυτοκατάργησης και αποικιοποίησης του κυπριακού κράτους.

Αντιδρώντας στο άρθρο, ο φίλος μου Γιάννης Μαύρος μου έστειλε την ακόλουθη επιστολή, φροντίζοντας μάλιστα να την κοινοποιήσει περίπου στη… μισή Ελλάδα και Κύπρο (χωρίς πάντως να προκαλέσει το παραμικρό σχόλιο από τους δεκάδες αποδέκτες του):

“Δημήτρη εξαιρετικός όπως πάντα, καίριος και ουσιαστικός, όμως τι αντιδράσεις στην Κύπρο υπήρξαν, τόσο επί του εδάφους όσο και στη νοόσφαιρα; Γιατί αν ο Χριστοδουλίδης πράττει όσα επαίσχυντα πράττει άνευ αντιδράσεων τότε κακώς περιορίζεις την κριτική σου σ’ αυτόν αφήνοντας στο απυρόβλητο τόσο το πολιτικό σύστημα και το οικονομικο-κοινωνικο-πολιτικό κατοχικό (τριπλή κατοχή: εγγλέζικη, τουρκική και… ελ-λαδίτικη…) αλλά και το εκκλησιαστικό ΚΑΘΕΣΤΩΣ!

Προχώρα μέχρι το κόκκαλο γιατί η γάγγραινα έχει προχωρήσει τόσο που ούτε και η τουρκική κατοχή δεν στάθηκε αρκετή για να γκρεμίσει το διεφθαρμένο καθεστώς και να αναδείξει ηγεσίες αντάξιες των Αυξεντίου, Ευαγόρα, Ισαάκ και Σολωμού. Φταίμε όμως και εμείς εδώ που επιτρέψαμε να μας κυβερνάνε οι Μητσοσημίτηδες και λοιποί Κοτζιάδες και Τσιπράκηδες επί δεκαετίες. Επιτέλους να δρασκελίσουμε όλοι το κατώφλι, τα όρια των ρόλων μας μέσα στο σύστημα (our ‘zones of comfort’) και να συναντηθούμε ξανά με τη νεολαία και με την κοινωνία αν δεν θέλουμε να πεθάνουμε φτωχοί και ηττημένοι -πλην τίμιοι έστω- καλαμαράδες. Ιδού η Ρόδος! Καλή χρονιά!

Με Υγεία και Ελευθερία Με Ειρήνη και Δικαιοσύνη,
Για την Κύπρο, την Ελλάδα, την Παλαιστίνη!
Για όλους τους λαούς που μάχονται
που θυσιάζονται στον ιερό αγώνα της Ζωής
Για να διεκδικούμε εμείς του ‘60 οι εκδρομείς
ανυποχώρητα το ιερό επίσης ευ ζην”

Με τη σειρά μου του απάντησα τα εξής:

Γιάννη μου σε ευχαριστώ για τα καλά σου λόγια και σε συγχαίρω για τη μαχητική σου διάθεση. Είθε να βρεις μιμητές. Γιατί προς το παρόν δεν βλέπω σχεδόν κανένα. Εγώ γράφοντας όσα γράφω την ψυχή μου προσπαθώ να σώσω, για την Κύπρο αμφιβάλλω ότι μπορώ να κάνω κάτι για να την σώσω. Όπως ξέρεις ένας κούκος δεν φέρνει την άνοιξη και δεν είμαι βέβαιος ότι υπάρχουν πλέον πολλά περιθώρια να σωθεί. Δεν είμαι καν βέβαιος ότι θέλει καν να σωθεί.

Όπως άλλωστε φαίνεται οι πάντες, και όταν λέω οι πάντες εννοώ οι πάντες, πλην ίσως ελαχιστοτάτων εξαιρέσεων, όσοι τουλάχιστον έχουν δημόσιο λόγο ή ρόλο, είναι μάλλον ευτυχείς που αυτό το κράτος απορροφάται τάχιστα πολιτικά, οικονομικά, διπλωματικά, στρατιωτικά, αστυνομικά και «κυβερνητικά» (παρακολουθήσεις, data), προοπτικά και δημογραφικά από το Ισραήλ, τις ΗΠΑ και το ΝΑΤΟ. Και πάντως, ακόμα κι αν δεν είναι ευτυχείς, δεν θεωρούν σκόπιμο να πάρουν οι ίδιοι θέση. Αν δεν ήταν έτσι τα πράγματα, θα είχαν, αδερφέ Γιάννη, ανοίξει το τόσο φλύαρο σε άλλες περιστάσεις στοματάκι τους να πούνε κάτι.

Ευτυχώς που κατέβασε και ο Χριστοδουλίδης το πορτρέτο του Μακάριου από το Προεδρικό Μέγαρο να μη βλέπει ο Αρχιεπίσκοπος τα έργα του διαδόχου του και ξαναπεθαίνει για δεύτερη φορά. Ας ελπίσουμε ότι θα τον φωτίσει ο Θεός να αλλάξει και την ονομασία της αεροπορικής βάσης Ανδρέας Παπανδρέου που παραδίδει στην Αμερική. Θα μπορούσε π.χ. να την ονομάσει Αεροπορική Βάση της Xαμένης Ντροπής, παρόλο που οι λέξεις Ντροπή όπως και Όχι μάλλον τείνουν να εξαφανιστούν από τα ελληνικά, απορώ μάλιστα γιατί διατηρούμε ακόμα την εθνική επέτειο στις 28 Οκτωβρίου.

Σημειωτέον ότι οι δυνάμεις που απορροφούν σήμερα, καταπίνουν κυριολεκτικά το κυπριακό κράτος, είναι οι ίδιες, μαζί με τη Βρετανία, που προκάλεσαν το κυπριακό ζήτημα, είναι οι ίδιες που έβαλαν την Τουρκία στην Κύπρο, οι ίδιες που οργάνωσαν, μεταξύ άλλων, τα πογκρόμ των Ελλήνων στην Τουρκία, τη χούντα στην Ελλάδα, το πραξικόπημα στην Κύπρο, την εισβολή της Τουρκίας, το σχέδιο Ανάν, το κυπριακό τραπεζικό μνημόνιο γιατί ήθελαν, όπως και εξακολουθούν να θέλουν, ολοκληρωτικά δική τους την Κύπρο, ει δυνατόν και πληθυσμιακά, και ασφαλώς όχι υπό ελληνική κυριαρχία (είτε με τη μορφή του ανεξάρτητου κράτους, είτε με τη μορφή της Ένωσης).

Σε αυτούς παραδίνει σήμερα ο Χριστοδουλίδης, με τη συμφωνία περίπου όλης της κυπριακής και ελλαδικής πολιτικής και άρχουσας τάξης την Κυπριακή Δημοκρατία, σε αυτούς παραδίνουμε σήμερα, ευπειθείς δούλοι, την Κύπρο, όπως άλλωστε και την Ελλάδα. Και μάλιστα χωρίς περιττές φωνές, διαδηλώσεις, πραξικοπήματα και αιματοχυσίες, όπως στο παρελθόν. Ήσυχα και πολιτισμένα.

Αφού λοιπόν διαπρεπείς εκσυγχρονιστές, διαπρεπείς «πατριώτες», διαπρεπείς «αριστεροί» και διαπρεπείς νέο ή ακροδεξιοί συγκατατίθενται, αν μη τι άλλο δια της σιωπής τους, στη ντε φάκτο, και εν τέλει και στη de jure κατάργηση της Κυπριακής Δημοκρατίας, τι πολύ περισσότερο μπορούμε να κάνουμε εμείς Γιάννη μου, πέραν του να υποκλιθούμε προ της ούτω διαμορφούμενης (αντ) «εθνικής ενότητος;» Με την αγάπη μου, τις καλύτερες ευχές μου για τη νέα χρονιά και την ευχή μου να διαψευστώ. Δημήτρης

Να προσθέσω με την ευκαιρία ότι δεν λείπουν και κάμποσοι «δικοί μας» που είναι πολύ δυστυχείς που οι Παλαιστίνιοι κατήγαγαν έναν τέτοιο θρίαμβο, μια τεράστια νίκη (έστω κι αν δεν είναι ακόμα οριστική) επί του θεωρητικώς παντοδυνάμου κατακτητή τους.

Οι Παλαιστίνιοι θα επιβιώσουν και στο βάθος των χρόνων θα νικήσουν, όπως νίκησαν και οι Μαύροι το Απαρτχάιντ που φαινόταν ανίκητο, όπως νίκησαν οι Βιετναμέζοι την Αμερική, οι Αλγερινοί τη Γαλλία και η ΕΟΚΑ τους Εγγλέζους, όσο κι αν της μισοκλέψανε τη νίκη. Αυτό μας διδάσκει η Ιστορία, αυτό συμβαίνει με όσους λαούς δεν χάνουν την αξιοπρέπειά τους. Γιατί η αξιοπρέπεια δεν επιτρέπει στους λαούς να ξεπουληθούν, άρα και να ηττηθούν. Αγωνίζονται όσο υπάρχουν και υπάρχουν όσο αγωνίζονται.

Αν ένας λαός, ή πάντως η πολιτική και άρχουσα τάξη του, είναι, αντίθετα, διατεθειμένοι να «πουλήσουν τη μάνα τους και τον πατέρα τους», ασφαλώς οι πιθανότητες να επιβιώσουν ως συγκροτημένες οντότητες, και μάλιστα σε τόσο στρατηγική θέση, είναι μάλλον μηδαμινές.

Εμείς τώρα, όπως ξέρεις, κι εδώ και στην Κύπρο, βάλαμε υποψηφιότητα να γίνουμε τα πρώτα κράτη έθνη που αυτοκτόνησαν οικειοθελώς και επισήμως (και με το αζημίωτο ασφαλώς για τις διάφορες «ελίτ» μας). Στα δικά μας τα χρόνια έλαχε ίσως να τερματίσουμε την πορεία του ελληνισμού πάνω σε αυτό το νησί, αργότερα και παρ’ ημίν.

Όσο για το Ισραήλ, που τόσο λατρεύουν οι δήθεν «πατριώτες» μας, έχει μπει νομίζω κι αυτό στον δρόμο της αυτοκαταστροφής, τουλάχιστο με τη μορφή και την ιδεολογία που έχει σήμερα, σε χρόνο βέβαια που δεν μπορούμε ασφαλώς να προσδιορίσουμε από τώρα.

Την επιστολή αυτή την κοινοποίησα και στους δεκάδες αποδέκτες του αρχικού μέιλ, που είναι όλοι τους αρκετά γνωστά πρόσωπα στην Ελλάδα και στην Κύπρο, που έχουν μάλιστα κατά καιρούς ασχοληθεί με το κυπριακό. Από όλους αυτούς μόνο ο Ρούντι Ρινάλντι αντέδρασε με το παρακάτω σχόλιο:

“Καλημέρα σας Γιάννη και Δημήτρη
Ένοιωσα την ανάγκη να σας απευθυνθώ αφού διάβασα το σχόλιο-ερώτηση του Γιάννη και την απάντηση του Δημήτρη. Συμφωνώ και με την αγωνία και την πίστη που δείχνει και νοιώθει ο Γιάννης και εκτιμώ τα όσα έχει γράψει και όσα γράφει ο Δημήτρης για την Κύπρο (και τόσα άλλα θέματα). Λείπουν τέτοιες φωνές τεκμηριωμένες και διεισδυτικές. Η ισραηλοποίηση και αμερικανοποίηση της Κύπρου προωθείται με ραγδαίους ρυθμούς και ο Χριστοδουλίδης παίζει ένα παιχνίδι εντελώς προσαρμοσμένο σε μια κατάλυση της Κυπριακής Δημοκρατίας, δηλώνοντας και αποενοχοποιημένος γιατί ο ‘ίδιος δεν τα έζησε αυτά’, είναι μια άλλη γενιά κλπ κλπ. Η καταγγελία δε του Μακαρίου για την επιλογή των Αδέσμευτων είναι το καταλυτικό στοιχείο αυτού του νέου πολιτικού στρώματος. Και πάλι καλημέρα σας.”

Στο οποίο και του απάντησα ως εξής:

“Σε ευχαριστώ Ρούντι για τα καλά σου λόγια και για τη στάση που υιοθετείς. Ο ‘Δρόμος της Αριστεράς’ και η ΚΟΕ μπορούν να συμβάλουν στην προσπάθεια αποτροπής της κατάλυσης της κυπριακής (όπως και ελλαδικής) ανεξαρτησίας από το Ισραήλ και τις ΗΠΑ και για να σπάσει η συνωμοσία της σιωπής όλου του πολιτικού και δημοσιογραφικού φάσματος για τις περισσότερο από συζητήσιμες πτυχές των κυπροϊσραηλινών και ελληνοϊσραηλινών σχέσεων, με το έωλο επιχείρημα μιας δήθεν συμμαχίας με το Ισραήλ κατά της Τουρκίας, που ουδαμού και ουδέποτε έχει επιβεβαιωθεί εν τοις πράγμασι. Απλώς, φοβάμαι, χρησιμεύει ως «εθνικόφρον» πρόσχημα για τη δορυφοροποίσή μας.
Φιλικά, Δημήτρης”

Πηγή: kosmodromio.gr

Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου

Για να σκοτώσουν την Κυπριακή Δημοκρατία έπρεπε τότε να σκοτώσουν τον Μακάριο, για να τη σκοτώσουν τώρα πρέπει να ξεριζώσουν τη μνήμη του.

Του Δημήτρη Κωνσταντακόπουλου
28 Δεκεμβρίου 2024

Επιτέλους. Ο Κύπριος Πρόεδρος μάς ξάφνιασε ευχάριστα με την εξυπνάδα και τη στρατηγική του οξυδέρκεια. Τον είχαμε παρεξηγήσει έτσι που βλέπαμε τη φάτσα του, τον είχαμε υποτιμήσει, τον είχαμε προς στιγμήν νομίσει πολύ περιορισμένων δυνατοτήτων. Τώρα καταλαβαίνουμε το κρυμμένο μεγαλείο του. Εν τέλει, πίσω την είχε η αχλάδα την ουρά …

Ο κ. Χριστοδουλίδης, είναι πλέον φανερό, έχει ξεπεράσει και τον Μητσοτάκη σε πολιτική ικανότητα, όπως και σε ταχύτητα κατεδάφισης των αναχρονιστικών θεσμών του έθνους, του κράτους και της δημοκρατίας.

Και δεν έχει σημασία αν σκέφτηκε ο ίδιος την τελευταία του απόφαση ή του την υπέβαλαν οι μυστικοσύμβουλοί του που εκφράζουν εγκύρως τη σοφία και τη βούληση της Α.Μ. του Προέδρου των ΗΠΑ, της Α.Μ. του Βασιλέως της Μεγάλης Βρετανίας και του Αυτοκράτορος Βενιαμίν του Εξολοθρευτή πάντων των Παλαιστινίων και Εκπολιτιστή πάντων των Εβραίων. Όλες οι επιρροές καλοδεχούμενες στην Κύπρο, αρκεί να μην προέρχονται από την Ανατολή ή τίποτα ταραξίες του πλανήτη.
Ένα πορτρέτο και η σημασία του

Σε τι ακριβώς αναφέρομαι; Στο ότι, επιτέλους, ο πρόεδρος της Κυπριακής Δημοκρατίας αποφάσισε να μετακινήσει από το γραφείο του και εν συνεχεία από την αίθουσα συσκέψεων του Προεδρικού Μεγάρου το πορτρέτο του Αρχιεπισκόπου Μακαρίου.

Τι δουλειά κατ’ αρχήν έχει το πορτραίτο ενός παπά, και μάλιστα ενός «κόκκινου παππά», κατά τα λεγόμενα του Κίσινγκερ και της χούντας, πάνω από το κάθισμα του κ. Χριστοδουλίδη; Γιατί πρέπει να αποκαλούμε εθνάρχη τον Μακάριο; Γιατί να μιλάμε εν τέλει για κράτη και για έθνη προκαλώντας επιβλαβείς τριβές με τους δυτικούς Προστάτες μας (για να μη χρησιμοποιήσω τη λαϊκότερη και σαφέστερη έκφραση «Νταβατζήδες» του κ. Καραμανλή); Αφού μάλιστα, όπως είπε κάποτε, πρωτοπόρος και μόνος ειλικρινής από τους Βαλκάνιους, ο «πρωθυπουργός» του Κοσόβου Ramush Haradinaj: «Σε ό,τι αφορά την εξωτερική πολιτική είμαστε τμήμα μιας λέσχης χωρών των οποίων ηγείται η Αμερική. Δεν έχουμε πρόβλημα να το αναγνωρίσουμε. Δεν έχουμε χρόνο για τα προβλήματα του κόσμου». Αλλά και με την εσωτερική πολιτική τα ίδια συμβαίνουν, ούτε και για αυτήν πολυπερισσεύει πλέον ο χρόνος. Όπως πάμε, σε λίγο, οι κατά τόπους «κυβερνήσεις» (το ανάλογο των Ανθύπατων της Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας) δεν θα έχουν περισσότερες αρμοδιότητες από το να αποφασίζουν το χρώμα των ταξί.

Αλλά το σπουδαιότερο δεν είναι βεβαίως αυτό. Είναι άλλο. Ο Μακάριος υπήρξε ο επί κεφαλής της μεγάλης αντιαποικιακής, εθνικοαπελευθερωτικής επανάστασης των Κυπρίων (1955-59) που συγκλόνισε τότε όλη την ανθρωπότητα και εξαιτίας της οποίας δημιουργήθηκε και υπάρχει (ακόμα τουλάχιστο) το κυπριακό κράτος, η Κυπριακή Δημοκρατία. Ήταν ο άνθρωπος που ηγήθηκε του αγώνα για να υπάρξει το κράτος του οποίου προεδρεύει τώρα ο κ. Χριστοδουλίδης.

Ήταν τέτοια η παγκόσμια απήχηση αυτής της επανάστασης, που είχαν φτάσει οι χριστιανοί Μαύροι στα βάθη της Αφρικής να βαφτίζουν τα παιδιά τους Μακάριους. Ως πολιτικός ο Μακάριος είχε και έχει οπαδούς και αντιπάλους, όπως κάθε πολιτικός. Αλλά ο ιστορικός του ρόλος υπήρξε αυτός του ηγέτη του κυπριακού αγώνα. Ο Μακάριος είναι το σύμβολο του κράτους του, και γι’ αυτό ακριβώς θέλησαν να τον σκοτώσουν οι Έλληνες (;) αξιωματικοί, χουντικοί πράκτορες της CIA, ίσως και της Mossad, και οι Αμερικανοί καθοδηγητές τους τον Ιούλιο του 1974.

Για να σκοτώσουν την Κυπριακή Δημοκρατία έπρεπε τότε να σκοτώσουν τον Μακάριο, για να τη σκοτώσουν τώρα πρέπει να σπιλώσουν και να ξεριζώσουν τη μνήμη του.
Ξανακάνοντας αποικία την Κύπρο

Ορθώς λοιπόν ο πρόεδρος Χριστοδουλίδης απομακρύνει τον Μακάριο από το γραφείο του, αφού έχει βάλει, ως κεντρική του επιδίωξη, να διαλύσει την Κυπριακή Δημοκρατία ως ανεξάρτητο, κυρίαρχο και δημοκρατικό κράτος και να τη μεταβάλλει σε αποικία Αμερικανών, Άγγλων και Εβραίων, με μέλλουσα να καθορισθεί την παρουσία και τον ακριβή ρόλο των Τούρκων.

Γιατί αυτό ακριβώς επιχειρείται, de yure με τη σύγκληση πενταμερούς που θα παρακάμψει την υποχρέωση δημοψηφίσματος για να επαναφέρει μια παραλλαγή του απορριφθέντος σχεδίου Ανάν. De facto με την πλήρη αποικιοποίηση της Κύπρου από Αμερικανούς, Βρετανούς και Ισραηλινούς, την αγορά των πάντων από τους τελευταίους, τη μετατροπή της σε γιγαντιαία αμερικανική βάση, την εκδίωξη των Ρώσων, την παρακολούθηση (άρα και τη δυνατότητα εκβιασμού των πάντων) από τα ισραηλινά Βαν, την ανάληψη καθηκόντων αστυνομίας από το… FBI και πολλά άλλα.

Δεν είναι εξάλλου σωστό ο Μακάριος, έστω και με το πορτραίτο του πάνω από το κεφάλι του Χριστοδουλίδη, να ταράζει τον ύπνο του ή να του δημιουργεί ενοχές ή αισθήματα και συμπλέγματα κατωτερότητας, εμποδίζοντας το φιλάνθρωπο και δημιουργικό έργο του Προέδρου, που, εντελώς παραδόξως, δεν φαίνεται να έχουν εκτιμήσει οι προφανώς αγνώμονες Κύπριοι πολίτες.
Μήπως τα παραλέμε;

Θα μου πείτε ίσως, έχει ένα πορτραίτο τέτοια σημασία; Εσείς τι λέτε; Αν ο Μακρόν κατέβαζε το πορτρέτο του Ντε Γκωλ ή ο Τραμπ το πορτρέτο του Ουάσιγκτον ή αν η Αθήνα απομάκρυνε τον αδριάντα του Κολοκοτρώνη θα είχε ή δεν θα είχε σημασία; Και μη μου πείτε ότι η Γαλλία και η Αμερική είναι κράτη που σέβονται τον εαυτό τους λόγω μεγέθους. Στο διάβα των δεκαετιών έχω διαπιστώσει ότι η «Τουρκική Δημοκρατία της Βόρειας Κύπρου» που την ονομάζουμε περιφρονητικά «ψευδοκράτος» και που δεν την έχει αναγνωρίσει κανείς στον κόσμο πλην της ίδιας της Τουρκίας, σέβεται την κυριαρχία της πολύ περισσότερο από την Κυπριακή Δημοκρατία. Γι’ αυτό οι Τούρκοι θα μείνουν πιθανώς στο νησί, όταν θα έχουν φύγει οι περισσότεροι Έλληνες και όσοι έχουν μείνει θα έχουν παραιτηθεί από τη γλώσσα και τον εθνισμό τους για να γίνουν λούστροι των ξένων αφεντικών της Κύπρου. Παρόλο που έχω φάει πολλά χρόνια από τη ζωή μου υπερασπιζόμενος την Κυπριακή Δημοκρατία με τρόπο που ελάχιστοι Κύπριοι το έκαναν και κατέβαλα και το σχετικό κόστος, είμαι υποχρεωμένος να παραδεχθώ ότι λαός και προύχοντες που δεν σέβονται το κράτος τους δεν τους αξίζει και να το διατηρούν. Ούτε μπορούν να έχουν από άλλους την απαίτηση να τους σέβονται περισσότερο από όσο αυτοί σέβονται τον εαυτό τους.

Καλά έκανες λοιπόν Νίκο Χριστοδουλίδη και κατέβασες το πορτρέτο του Μακάριου. Πώς θα λύσουμε το Κυπριακό; Πώς θα τα βρούμε με τους Τούρκους και τους Αμερικανούς και τους Εγγλέζους; Με το πορτρέτο του Μακάριου πάνω από το κεφάλι σου να τους ερεθίζει; Είμαστε σοβαροί τώρα; Να το βλέπει ο Στάρμερ και να γίνεται έξαλλος;

Πηγή: kosmodromio.gr



Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου

Το φέσι στον ελλαδοτουρκικό διάλογο και στο Κυπριακό, η τουρκική μέγκενη και η αλλαγή της Λωζάννης

του Γιάννη  Χαραλαμπίδη 

Τους διαλόγους στα Ελλαδοτουρκικά και στο Κυπριακό θέλει να βάλει η Τουρκία κάτω από το δικό της φεσι, στην πρακτική εφαρμογή της διπλής διχοτόμησης. Μπορεί μεν ο Πρόεδρος να είδε στις ΗΠΑ τον απερχόμενο πλανητάρχη, αλλά η τουρκική πολιτική παραμένει η ίδια. Δηλαδή, ακόμη και αν συγκληθεί Πενταμερής ή Τετραμερής, τόσο η Άγκυρα όσο και ο Τατάρ δεν έχουν πρόθεση ν' αλλάξουν τη διχοτομική τους πολιτική, ως το προηγούμενο στάδιο της πλήρους τουρκοποίησης. Άλλωστε, ο Τούρκος Πρόεδρος, Ταγίπ Ερντογάν, μιλώντας στις 29 Οκτωβρίου, ημέρα της εθνικής εορτής της χώρας του, αναφέρθηκε στον «Αιώνα της Τουρκίας», που ξεκινά από τα Βαλκάνια και περνά στο Αιγαίο, στην Κύπρο και στη Συρία. Φτάνει ώς τις τουρκογενείς χώρες και τους Ουιγούρους της Κίνας, ενώ από την άλλη πλευρά του χάρτη αγκαλιάζει τη Σομαλία και πέραν αυτής, τη Λιβύη, καθώς και άλλα αφρικανικά κράτη.
Πώς η Τουρκία ανοίγει τη βεντάλια της αναθεωρητικής της πολιτικής από την Θράκη ώς την Κύπρο

Η μειονότητα

Αυτή η αναθεωρητική πολιτική δεν καλύπτει μόνο την Κύπρο και τις συνομιλίες που η Αθήνα και η Λευκωσία προσδοκούν να ξεκινήσει εκ νέου, αλλά και τον ελλαδοτουρκικό διάλογο, που βρίσκεται σε εξέλιξη. Στο πλαίσιο αυτού του διαλόγου η συνάντηση των Υπουργών Εξωτερικών της Τουρκίας και της Ελλάδας στις 8 Νοεμβρίου, στην Αθήνα. Η μεν Ελλάδα ισχυρίζεται ότι το μόνο θέμα προς συζήτηση είναι αυτό της υφαλοκρηπίδας και της ΑΟΖ, η δε Τουρκία προκαλεί τσουνάμι διεκδικήσεων, που αποτυπώνεται στις δημόσιες τοποθετήσεις του Χακάν Φιντάν, ο οποίος τα θέτει όλα στο τραπέζι. Μεταξύ άλλων και τα εξής:

Πρώτη, την τουρκική μουσουλμανική μειονότητα, όπως την αποκαλεί, όχι μόνο της Θράκης, αλλά και μια άλλη, αποτελούμενη, όπως λένε οι Τούρκοι, από 6 χιλιάδες Έλληνες Μουσουλμάνους που ζουν στην Κω και στη Ρόδο και δεν περιλαμβάνονται στη Συνθήκη της Λωζάννης, διότι τότε , το 1923, ήταν κάτω από ιταλική κυριαρχία. Συναφώς, η Άγκυρα εγείρει ζητήματα εκλογής του Μουφτή, συντήρησης και ανοικοδόμησης νέων τζαμιών και τουρκικής εκπαίδευσης. Και εντάσσει τα ζητήματα αυτά στο πλαίσιο των δικαιωμάτων της τουρκικής - όπως την χαρακτηρίζει – μειονότητας, που η Ελλάδα παραβιάζει και καταπατεί.

Διχοτόμηση Αιγαίου

Δεύτερο, το θέμα της υφαλοκρηπίδας και της ΑΟΖ. Ήδη η Τουρκία έχει δείξει τα δόντια της με NAVTEX, τις οποίες έχει εκδώσει στις 18 Οκτωβρίου, τόσο στην περιοχή της Κάσου, όπου ισχύει η υπογραμμένη ΑΟΖ Ελλάδας και Αιγύπτου, όσο και στις θαλάσσιες περιοχές Χίου - Λέσβου, Λέσβου - Σάμου. Συν του ότι δεν αποδίδεται η ΑΟΖ του Καστελορίζου, της Ρόδου και της Κυπριακής Δημοκρατίας. Πρόσθετα, αμφισβητεί την κυριαρχία της Ελλάδας σε αριθμό νησιών, με απώτερο στόχο: 1. Τη διχοτόμηση του Αιγαίου στον 25ο Μεσημβρινό. 2) Τον έλεγχο των πυλών του Αιγαίου, στα βόρεια μέσω των Δαρδανελίων, παραβιάζοντας τις συμφωνίες για την Ίμβρο και την Τένεδο, αλλά και στα νότια, ελέγχοντας τα περάσματα μεταξύ Κρήτης, Καρπάθου, Κάσου και Ρόδου. Είναι δε πρόδηλο ότι αυτός ο τουρκικός σχεδιασμός διευκολύνεται πλήρως, εάν πέσει η Κύπρος, με μια λύση διχοτομική, όπως είναι είτε αυτή της ομοσπονδίας με δύο ισότιμα ​​κράτη με πολιτική ισότητα είτε εκείνη των δύο κρατών, που θα απολαμβάνουν ισότιμη κυριαρχία στο πλαίσιο μιας καθαρής. συνομοσπονδίας, για να έχουν οι Τούρκοι τον έλεγχο και στον βορρά αλλά και στον νότο.
Τι θα γίνει εάν δεν βρουν κοινό πλαίσιο Φιντάν - Γεραπετρίτης στις 8 του μήνα

Οι NAVTEX

Απόδειξη των τουρκικών αξιώσεων στο Αιγαίο είναι ο αριθμός των NAVTEX, που εξέδωσε η Τουρκία τον τελευταίο μήνα, και θα είναι σε ισχύ, κάποιες εξ αυτών, ως το τέλος Νοεμβρίου. Οι NAVTEX καλύπτουν δυο επίπεδα: Το ένα είναι οι περιοχές εντός των οποίων νομίμως τις εκδίδει η Άγκυρα και το άλλο είναι εκείνο που αφορά στην αμφισβήτηση των ελληνικών κυριαρχικών δικαιωμάτων. Οι NAVTEX αυτές: Α) Στρατηγικά είναι συναφείς με τη μεγάλη Άσκηση «Θαλασσόλυκος», που τελείωσε στις 25 Οκτωβρίου και είχε καλύψει μια περιοχή από τη Μαύρη Θάλασσα στο Αιγαίο, την Κύπρο και την ευρύτερη Ανατολική Μεσόγειο. Πρόκειται για την έκταση της Γαλαζίας Πατρίδας. Β) Αφορούν διάφορες ασκήσεις και δη έρευνες και διάλυση τόσο στις βόρειες πύλες του Αιγαίου όσο και στις νότιες, καθώς και άλλες μικρές στρατιωτικές ασκήσεις κοντά στα νησιά. Οι δεσμεύσεις των περιοχών φτάνουν ώς τον 25ο Μεσημβρινό, αλλά και πέραν αυτού. Εκεί, δηλαδή, όπου η Τουρκία θέλει να διχοτομήσει το Αιγαίο.

Μοντέλο Μεραρχίας…

Τρίτο, την αποστρατιωτικοποίηση των νησιών του Αιγαίου, διά της επίκλησης της Συνθήκης της Λωζάννης. Εάν η Ελλάδα δεχθεί κάτι τέτοιο, θα είναι κάτι ανάλογο -αν όχι χειρότερο- με εκείνο που συνέβη με την αποχώρηση της Ελληνικής Μεραρχίας το 1967 από την Κύπρο, και επέτρεψε στην Τουρκία να επέμβει το 1974 με την εισαγωγή. Σε αυτό το σενάριο τα νησιά που είναι βορά στις τουρκικές ένοπλες δυνάμεις, ακόμη και αν η Στρατιά του Αιγαίου μετακινείται σε 200 χιλιόμετρα στην τουρκική ενδοχώρα. Σε χρόνο ρεκόρ μπορεί να επανέλθει, ενώ οι Ελληνικές Ένοπλες Δυνάμεις πώς θα επανέλθουν στα νησιά, όταν θα μετακινηθούν στην ηπειρωτική Ελλάδα, όπου μεταφέρεται πλέον η πρώτη γραμμή αμύνης. Τα νησιά θα είναι όμηρος της τουρκικής ισχύος και εργαλεία διπλωματικών εκβιασμών από την Τουρκία σε βάρος της Ελλάδας.

Διπλή διχοτόμηση

Οι ανωτέρω, συνιστούν βασικές αξιώσεις της Άγκυρας, που δεν σηκώνονται από το τραπέζι. Ποια είναι, λοιπόν, η βάση του διαλόγου Ελλάδας – Τουρκίας; Είναι άραγε το δίκαιο; Εάν είναι το δίκαιο, όπως ισχυρίζεται η Ελλάδα, είναι ταυτοχρόνως και η τουρκική αναθεωρητική πολιτική. Και τι είναι η αναθεωρητική τουρκική πολιτική; Συνιστά μια διαδικασία είτε διπλωματικά είτε στρατιωτικά είτε μέσω της Χάχης, που θα αλλάζει το υφιστάμενο νομικό καθεστώς μεταξύ Ελλάδας και Τουρκίας επί θεμάτων κυριαρχίας και γεωπολιτικής. Αυτή η πολιτική ανήκει στο νεο-οθωμανικό όραμα του «Αιώνα της Τουρκίας». Το αυτό συμβαίνει και με την Κύπρο, όπου με τη λύση τι επιδιώκει η Άγκυρα; Τη διάλυση της Κυπριακής Δημοκρατίας, τη διχοτόμηση της κυριαρχίας μας μεταξύ δύο ισότιμων συνιστώντων κρατών και τη δημιουργία ενός προτεκτοράτου, που θα είναι κάτω από τον έλεγχο της ίδιας.

Το πλαίσιο και τα ήρεμα νερά…


Η συνάντηση Γεραπετρίτη - Φιντάν θα πραγματοποιηθεί για να καθοριστεί ένα πλαίσιο θεμάτων, που θα συζητήσουν τον Ιανουάριο του 2025 στην Άγκυρα οι Μητσοτάκης - Ερντογάν. Πώς θα καθοριστεί ένα τέτοιο πλαίσιο, όταν η μεν Αθήνα ισχυρίζεται ότι μόνο ένα θέμα συζητά, εκείνο τον θαλάσσιο ζωνών, και όταν η Τουρκία έχει όλες τις διεκδικήσεις της στο τραπέζι; Με μάγια, με ταχυδακτυλουργίες ή με υποχωρήσεις; Ακόμα και αν γίνουν αμοιβές υποχωρήσεις, ποιος χάνει; Εκείνος που έχει τα δικαιώματα, δηλαδή η Ελλάδα, και όχι αυτός, δηλαδή η Τουρκία, που διεκδικεί κάτι που δεν του ανήκει. Και, ως εκ τούτου, κερδίζει. Στην Αθήνα κρατούν μικρό καλάθι. Και προβάλλεται ο ισχυρισμός ότι, ακόμη και αν δεν έχει καθοριστεί κοινό πλαίσιο συζήτησης, θα συνεχιστεί η διαδικασία για τη διατήρηση των ήρεμων νερών στο Αιγαίο, μέσω ΜΟΕ. Υπό αυτές τις συνθήκες παραχωρείται στην Άγκυρα καθαρό ποινικό μητρώο. Προφανώς, η Αθήνα και η Λευκωσία είναι έτοιμες να προσφέρουν νέα δώρα εντός της ΕΕ. Η ουσία, βεβαίως, είναι η εξής: Εδραιώνονται και οι γκρίζες ζώνες στο Αιγαίο και η διχοτόμηση στην Κύπρο. Διότι, η φόρμουλα των λύσεων δεν οδηγεί σε λύσεις, αλλά σε ναρκοπέδια. Ο ελλαδοτουρκικός διάλογος και εκείνος για το Κυπριακό, εάν και όταν ξεκινήσει, είναι στη μεγάλη της τουρκικής αναθεωρητικής πολιτικής, που αφαιρεί κυριαρχικά δικαιώματα από την Ελλάδα και την Κύπρο. Διαλύει το κυπριακό κράτος και αλλάζει, εκτός των άλλων, τη Συνθήκη της Λωζάννης. Όπως είχε πει και όπως είχε σχεδιάσει ο Ερντογάν….



* Δρ Διεθνών Σχέσεων



Ο χάρτης αυτός αποτυπώνει αριθμό Navtex από το Αιγαίο μέχρι τ' ανοιχτά της Κύπρου, που εκδόθηκαν από την Τουρκία πριν από τη συνάντηση Γεραπετρίτη-Φιντάν, στην Αθήνα, στις 8 Νοεμβρίου. Εκτός των άλλων αποκαλύπτουν τις πραγματικές τουρκικές προθέσεις περί της διχοτόμησης του Αιγαίου και του ελέγχου της θαλάσσιας περιοχής μεταξύ Ρόδου και Κύπρου. Εάν, βεβαίως, Κύπρος και Ελλάδα προ καιρού καθόριζαν κοινή ΑΟΖ, τα πράγματα που ήταν διαφορετικά… Είναι πρόδηλο ότι οι Τούρκοι πλημμυρίζουν το Αιγαίο και την ευρύτερη περιοχή με Navtex.



Ο χάρτης αυτός καταδεικνύει: 1) Τον τουρκικό στόχο για διχοτόμηση του Αιγαίου στον 25ο Μεσημβρινό, 2) την αμφισβήτηση της κυριαρχίας των ελληνικών νησιών, 3) την παρουσία των τουρκικών ενόπλων δυνάμεων και την ισχύ τους εάν η Ελλάδα δεχτεί την τουρκική περί αποστρατιωτικοποίησης των νησιών του Αιγαίου, που θα δημιουργήσουν συνθήκες ανάλογες -αν όχι χειρότερες- με αυτές της αποχώρησης της Ελληνικής Μεραρχίας από την Κύπρο το 1967. Η γραμμή αμύνης της Ελλάδος θα περάσει από τα νησιά στον ηπειρωτικό χώρο, τα δε νησιά θα είναι βορά στις ορέξεις του. τουρκικού στρατού και εργαλείο διπλωματικών εκβιασμών.


πηγή



Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου




Γιατί πάει στη συνάντηση με τον Τατάρ ο ίδιος ο Χριστοδουλίδης και όχι ένας ειδικός διαπραγματευτής, εκπρόσωπος της ελληνοκυπριακής κοινότητας;

Του Δημήτρη Κωνσταντακόπουλου
14 Οκτωβρίου 2024

«Λύσσαξε» κυριολεκτικά ο Κυριάκος Μητσοτάκης να συνεχιστεί ο διάλογος για την «επίλυση» του Κυπριακού. Κάτι που ασφαλώς δεν θα ήταν, υπό άλλες συνθήκες, καθόλου κακό. Είναι όμως σήμερα πολύ κακό, όταν η κυβέρνηση της Αθήνας επιδιώκει και η κυβέρνηση της Λευκωσίας αποδέχεται τη «λύση» του Κυπριακού μέσω μιας νεκρανάστασης του εξωφρενικού σχεδίου Ανάν. Και μάλιστα σε μια ακόμα πιο τερατώδη εκδοχή, με εκ περιτροπής προεδρίες και άλλα μέτρα που ολοκληρώνουν τη μετατροπή του κυπριακού κράτους σε «σούργελο», πίσω από το οποίο αποκρύπτεται επιμελώς η μετατροπή του και τυπικά, γιατί ουσιαστικά είναι ήδη, αλλά και οι τύποι έχουν μεγάλη σημασία, σε προτεκτοράτο των ΗΠΑ, της Βρετανίας, του Ισραήλ και της Διεθνούς του Χρήματος, με «ειδικά τραβηκτικά δικαιώματα» της Τουρκίας.

Ειρήσθω εν παρόδω η Κύπρος περιλαμβάνεται σε όλους τους χάρτες του μεγάλου Ισραήλ, αυτό που παλεύουν τώρα να φτιάξουν στην Παλαιστίνη και στον Λίβανο με τα όπλα και τις βόμβες. Οι φίλοι μας οι Ισραηλινοί έχουν ελέγξει ήδη την Κύπρο, τουλάχιστον τις ελεύθερες περιοχές, παρακολουθώντας τους πάντες, όπως και στην Ελλάδα, και αγοράζοντας τους πάντες και τα πάντα, χωρίς κατά τα φαινόμενα να ενοχλεί αυτό κανέναν ιδιαίτερα, ούτε τους «ενδοτικούς», ούτε και τους «εθνικόφρονες». Το Χρήμα έχει φαίνεται την ιδιότητα να παράγει (αντ)εθνική ενότητα!

Εννοείται ότι όλοι αυτοί οι «διάλογοι» για την επίλυση του Κυπριακού γίνονται χωρίς την παραμικρή συμμετοχή των ίδιων των λαών, των Ελληνοκυπρίων και των Τουρκοκυπρίων, που θα κληθούν να ζήσουν με τους παραλογισμούς που επιβάλλουν τα συμφέροντα των μεγάλων δυνάμεων στις ξενόδουλες ελίτ Αθηνών και Λευκωσίας. Μάλιστα, λέγεται, μένει όμως να επιβεβαιωθεί, ότι ο ΟΗΕ ετοιμάζεται, μετά από εισήγηση της νέας ειδικής απεσταλμένης του, να προτείνει να απαλείψουν τη φόρμουλα περί δημοψηφίσματος για την αποδοχή ή την απόρριψη της τελικής λύσης (που κινδυνεύει όντως να αποδειχθεί «τελική λύση» για τους Ελληνοκύπριους).

Όχι μόνο «λύσσαξε» ο Έλληνας Πρωθυπουργός, αλλά και επαίρεται γιατί κατάφερε να πετύχει συνάντηση του ΓΓ του ΟΗΕ Γκουτέρες, με τον πρόεδρο της Κύπρου Νίκο Χριστοδουλίδη και της «ΤΔΒΚ» Τατάρ. Ο κ. Μητσοτάκης ισχυρίζεται ότι είναι κατά των «δύο κρατών», αλλά στην πράξη δεν έχει αντίρρηση να μεταχειρίζεται ο ΓΓ του ΟΗΕ την Κυπριακή Δημοκρατία και την «ΤΔΒΚ» ως δύο κράτη. Γιατί πάει στη συνάντηση ο ίδιος ο Χριστοδουλίδης και όχι ένας ειδικός διαπραγματευτής, εκπρόσωπος της ελληνοκυπριακής κοινότητας; Είναι συνάντηση Ελληνοκυπρίων με Τουρκοκυπρίους ή Κυπριακής Δημοκρατίας με «ΤΔΒΚ»;

Λέγεται ότι στη συνάντηση ο Γκουτέρες θα εγχειρίσει στους Χριστοδουλίδη και Τατάρ έγγραφο με το οποίο θα επιχειρήσει να τους δεσμεύσει ακόμα περισσότερο στη «νέα-παλαιά» διαδικασία επίλυσης του Κυπριακού δια της διαλύσεως της Κυπριακής Δημοκρατίας. Η κυπριακή προεδρία δεν φαίνεται να έχει ιδέα για το τι ακριβώς θα περιέχει αυτό το έγγραφο, δέχτηκε όμως κατά τα φαινόμενα να πάει «γυμνή στα αγκάθια» στη συνάντηση υπό την πίεση του κ. Μητσοτάκη, ολόκληρη η οικογένεια του οποίου υπήρξε πάντα φανατικός και ενεργός οπαδός του σχεδίου Ανάν, αδιαφορώντας για το ότι το σχέδιο αυτό, διαλύοντας το κράτος, θα αφήσει τους Ελληνοκύπριους ως ανυπεράσπιστη και συρρικνούμενη κοινότητα στην ίδια τη χώρα τους, πιασμένη ως σάντουιτς ανάμεσα στην ασφυκτική πίεση των Ισραηλινών, των Αγγλοαμερικανών και των Τούρκων, εις αναζήτηση και μη ευρίσκουσα κηδεμόνα! Αν γίνει κάτι τέτοιο θα εκπληρώσει και τον διακαή πόθο των ελληνικών ελίτ να απαλλαγούν επιτέλους και από την Κύπρο και από το κυπριακό.

Υπό τις παρούσες συνθήκες, αν η συνάντηση αυτή αποτύχει η ευθύνη θα αποδοθεί στην Κυπριακή Δημοκρατία. Αν πετύχει, η Κυπριακή Δημοκρατία θα μπει -κυριολεκτικά, όχι ως σχήμα λόγου- ξανά στο δρόμο της καταστροφής! Και σε κάθε περίπτωση η Λευκωσία θα έχει φορτωθεί ξανά με μια νέα τερατωδία που θα φέρει την υπογραφή του Γενικού Γραμματέα του ΟΗΕ.



Η «διχοτόμηση»

Ο μεγάλος «καημός» του Κυριάκου είναι, όπως λέει ο ίδιος, να αποφευχθεί η διχοτόμηση, τα δύο κράτη στην Κύπρο. Το είπε μάλιστα και μιλώντας στη Γενική Συνέλευση του ΟΗΕ.

Σοβαρολογούν ή κοροϊδεύουν την κοινωνία οι Ελλαδίτες και οι Ελληνοκύπριοι πολιτικοί; Αυτοί δεν μπορούν να υπερασπιστούν τα πιο στοιχειώδη δικαιώματα των κρατών τους. Πότε αποδέχονται μνημόνια που τα καταστρέφουν και πότε αφήνουν τους Τούρκους να κυκλοφορούν μεταξύ Κάσου και Καρπάθου. Τώρα λένε ότι θέλουν να ανατρέψουν το 1974; Γιατί τότε έγινε η διχοτόμηση, το 1974, με την εισβολή και τον επόμενο χρόνο με τη συμφωνία Κληρίδη-Ντενκτάς για ανταλλαγή των πληθυσμών. Η κυριαρχία πάει με τον λαό, έλεγε ο Θουκυδίδης. ‘Αμα φύγουν οι άνθρωποι από το μέρος τους, δύσκολα θα διεκδικήσουν κυριαρχία.

Αν θέλει πράγματι να αποφύγει τη διχοτόμηση, όπως λέει, ο κ. Μητσοτάκης θα ζήταγε την αποχώρηση των τουρκικών στρατευμάτων κατοχής από την Κύπρο (που είναι ολόκληρη νομικά και έδαφος της Ε.Ε.) και την αντικατάστασή τους είτε από μια ευρωπαϊκή δύναμη (αφού και οι Τουρκοκύπριοι και η Τουρκία θέλουν να μπουν στην Ε.Ε.), είτε από μια διεθνή δύναμη του ΟΗΕ. Η Κυπριακή Δημοκρατία δεν θα επεξέτεινε την κυριαρχία της στο κατεχόμενο σήμερα τμήμα της νήσου, έως ότου οι δύο κοινότητες, χωρίς την απειλή του τουρκικού στρατού και προς τους Ελληνοκύπριους, αλλά και προς πολλούς Τουρκοκύπριους, έβρισκαν μια συμφωνία οργάνωσης των σχέσεών τους.

Το 1974 η Τουρκία, με την ενθάρρυνση των ΗΠΑ, όπου κυριαρχούσε ο Κίσσινγκερ, ο ιστορικά πιο διακεκριμένος και ισχυρός εκπρόσωπος του ισραηλινού λόμπυ στην Αμερική, απέσπασε από την κυριαρχία της Κυπριακής Δημοκρατίας σχεδόν το μισό νησί.

Αλλά ούτε ο κ. Μητσοτάκης, ούτε οι Κύπριοι ιθύνοντες ζητάνε στην πραγματικότητα να ανατρέψουν όντως τα δεδομένα του 1974. Αντίθετα, με το σχέδιο Ανάν σε διάφορες παραλλαγές που εξακολουθούν να συζητάνε Λευκωσία και Αθήνα, παρά την απόρριψή του από τη συντριπτική πλειοψηφία του κυπριακού λαού, προκρίνουν μια εξέλιξη χίλιες φορές χειρότερη από τη διχοτόμηση (*), δηλαδή να εκχωρήσει ο κυπριακός λαός την κυριαρχία που σήμερα ασκεί τουλάχιστο στις ελεύθερες περιοχές, σε διάφορους τρίτους, δηλαδή στη συλλογική Δύση και στο Χρήμα, μαζί και στην Τουρκία, που, ως σοβαρό κράτος που είναι, δεν θα φύγει ποτέ από την Κύπρο, χωρίς πολύ σοβαρούς λόγους να το κάνει. Για μια ευσύνοπτη κριτική του σχεδίου Ανάν παραπέμπω στο άρθρο του Μίκη Θεοδωράκη στην Καθημερινή, λίγο μετά το δημοψήφισμα του 2004.

Με τα σχέδια που συζητάνε δεν παίρνουν πίσω αυτό που έχασε ο λαός και το κράτος της Κύπρου το 1974, δίνουν και το υπόλοιπο!

– – – – –

(*) Όταν λέμε ότι η διχοτόμηση είναι χίλιες φορές καλύτερα από τους παραλογισμούς των σχεδίων Ανάν, εννοούμε βέβαια πλήρη διχοτόμηση, πιθανώς και με επιστροφές εδαφών έναντι αναγνώρισης ή και ειδικούς περιοριστικούς όρους για τα τουρκικά στρατεύματα στο νησί ή άλλα μέτρα. Ασφαλώς όχι μια επανένωση δύο κρατιδίων υπό μορφή συνομοσπονδίας που θα ενταχθεί ολόκληρη στην Ε.Ε.. Μια τέτοια λύση θα ήταν απολύτως καταστροφική και θα ενέτασσε από το παράθυρο και την Τουρκία στην ΕΕ, χωρίς εκπλήρωση οποιουδήποτε όρου, με δυσμενέστατες συνέπειες και για την Ελλάδα. Το βασικό συμπέρασμα που προκύπτει από τη μελέτη της ιστορίας των διεθνών συγκρούσεων είναι ένα: Δεν παίζουμε με την κυριαρχία!

Πηγή:kosmodromio.gr




Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου



Μέσα στην έξαρση και την κλιμάκωση του πολέμου στην Μέση Ανατολή, με τη γενοκτονία του Παλαιστινιακού λαού να συνεχίζεται αμείωτη, το σιωνιστικό καθεστώς του Ισραήλ πραγματοποιεί την τέταρτη εισβολή του στον Λίβανο (1978, 1982, 2006, 2024) στην τελευταία τριακονταετία! Είναι σε αυτές τις συνθήκες που η κυπριακή Κυβέρνηση αποφάσισε να μετατρέψει τη μεγαλόνησο σε Νατοϊκή βάση, σε πολεμικό προγεφύρωμα των δυνάμεων των ΗΠΑ και του Ισραήλ.

Είναι γνωστό πως, ήδη από το 2021, διεξάγονται στην Κύπρο πολεμικές ασκήσεις μεταξύ βρετανικών, αμερικανικών, εν πολλοίς και ελληνοκυπριακών δυνάμεων. Είναι επίσης αδιαμφισβήτητο γεγονός ότι από την 7η Οκτωβρίου 2023, και με την έναρξη της γενοκτονίας στην Λωρίδα της Γάζας, η έλευση νατοϊκών στρατιωτικών δυνάμεων αυξήθηκε, ενώ οι ασκήσεις σε συνδυασμό με διάφορες επιχειρήσεις συνδρομής στην στρατιωτική μηχανή του Ισραήλ, εντάθηκαν.

Οι πληροφορίες δυτικών Μέσων Ενημέρωσης (New York Times κ.α.) κάνουν λόγο για 40.000 μάχιμους πεζοναύτες και στρατιωτικό προσωπικό μονάδων κρούσης των δυνάμεων ΗΠΑ και Βρετανίας, οι οποίες φιλοξενούνται σε εγκαταλειμμένες κυπριακές στρατιωτικές μονάδες της εθνοφρουράς, πέρα από την βρετανική αποικιακή στρατιωτική βάση στο νησί. Oι πληροφορίες επιβεβαιώνονται δε, από τις εκατοντάδες μαρτυρίες Κυπρίων πολιτών, αναφορικά με τις αδιάκοπες προσγειώσεις και απογειώσεις νατοϊκών μεταγωγικών και μαχητικών αεροπλάνων στην βρετανική αεροπορική βάση στο Ακρωτήρι. Ταυτόχρονα, η συγκέντρωση ναυτικών αμερικανικών δυνάμεων ανοικτά της Κύπρου, επιβεβαιώνει την κρισιμότητα των στιγμών, την πολεμική προετοιμασία και αποφασιστικότητα των ΗΠΑ.

Όσο κι αν επίσημοι φορείς, δηλώνουν ότι η παρουσία στρατιωτικών νατοϊκών δυνάμεων στην Κύπρο, αποσκοπεί στην βοήθεια Αμερικανών και Ευρωπαίων πολιτών που εγκαταλείπουν άρον - άρον τον Λίβανο και των ενδεχόμενων προσφυγικών ροών, είναι προφανές ότι η συγκέντρωση τέτοιων επίλεκτων δυνάμεων αλλά και ο μεγάλος αριθμός τους, αιτιολογείται μόνο ως πολεμική ετοιμότητα για συμμετοχή, ή έστω αρωγή, στις πολεμικές επιχειρήσεις του Ισραήλ και την πιθανότατη γενίκευση του πολέμου στη Μέση Ανατολή.
Αποδεικνύεται πως η πρόσφατη συμφωνία στρατηγικής-αμυντικής συνεργασίας μεταξύ Κύπρου και ΗΠΑ, μέρος της οποίας αποτελεί και η προηγούμενη άρση του εμπάργκο πώλησης όπλων στην Κύπρο, δεν ήταν παρά ο προπομπός μετατροπής της σε νατοϊκή βάση, χώρο ανάπτυξης του στρατηγικού βάθους της σιωνιστικής οντότητας στην πολεμική αντιπαράθεση με τους αραβικούς λαούς και το Ιράν.

Η παραχώρηση αμυντικών εγκαταστάσεων της Κύπρου στις ΗΠΑ, προεξοφλεί και την μονιμότητα της παρουσίας τους. Προκύπτει η de facto αλλαγή του αμυντικού δόγματος της κυπριακής Δημοκρατίας: Ο κίνδυνος που καθορίζει το αμυντικό της δόγμα, δεν βρίσκεται πλέον στην Πράσινη Γραμμή. Δεν είναι η Τουρκική εισβολή και κατοχή. «Εχθροί» γίνονται πλέον όλοι οι γειτονικοί αραβικοί λαοί. «Εχθροί» βαφτίζονται πλέον η Ρωσία, το Ιράν και οι σύμμαχοί τους στην περιοχή!

Πότε το Ισραήλ, πότε ο ISIS λειτουργούν ως αιχμή του δόρατος για λογαριασμό της συλλογικής Δύσης και της πολεμικής μηχανής του ιμπεριαλισμού, προκαλώντας αστάθεια, χάος και αιματοκυλίσματα. Τα δυτικά μέσα ενημέρωσης ενημερώνοντάς μας για τις ζητωκραυγές των τζιχαντιστικών ομάδων στην περιοχή, καθώς και των συμμάχων τους της «δημοκρατικής αντιπολίτευσης» στη Συρία, υπέρ της δολοφονίας του Ηassan Nashrala, επιβεβαιώνουν και τις στενές σχέσεις του σιωνιστικού καθεστώτος και των υπερατλαντικών αφεντικών του, με τους τρομοκράτες του ισλαμικού εξτρεμισμού σε βάρος του Παλαιστινιακού λαού και των αντιστασιακών του οργανώσεων.

Πέρα από τον σοβαρό κίνδυνο εμπλοκής της Κύπρου σε πολεμικές περιπέτειες, η μετατροπή της σε προκεχωρημένο φυλάκιο του Ισραήλ, οδηγεί σε de facto επιβολή της διχοτόμησης της Κυπριακής Δημοκρατίας, όπως άλλωστε διεμήνυσε επισημότατα ο Ερντογάν από το βήμα της Γενικής Συνέλευσης του ΟΗΕ. Υλοποιεί την πολιτική της διχοτόμησης, που άνοιξε με το σχέδιο Άτσεσον και συνεχίσθηκε ως τον Αττίλα. Καθιστά παρελθόν κι αυτήν ακόμα την «Διζωνική Δικοινοτική Ομοσπονδία»!

Η πολύπλευρη εξωτερική πολιτική του Τουρκικού κράτους, επιτρέπει στον Ερντογάν από τη μια να εκμεταλλεύεται τα αισθήματα αλληλεγγύης απέναντι στους Παλαιστινίους και τις αντιαποικιοκρατικές διαθέσεις του Αραβικού κόσμου. Να ξεδιπλώνει τη δική του θρησκευτικο-πολιτική διπλωματία στον ισλαμικό κόσμο. Ενώ από την άλλη επιδιώκει τη δημιουργία τετελεσμένων, την απομόνωση Ελλάδας και Κύπρου από λαούς και κυβερνήσεις σε ολόκληρο το τόξο από τα Ουράλια έως τη Μέση Ανατολή και τη λεκάνη της Μεσογείου. Η απομόνωση του Ελληνικού Κόσμου από παραδοσιακούς λαούς και γείτονες, εγκυμονεί σοβαρούς κινδύνους, με πλέον προφανή την αναγνώριση του ψευδοκράτους και της Τουρκικής κατοχής στη βόρεια Κύπρο.

Η διαχρονική προσπάθεια της Κύπρου να αποφύγει την είσοδό της στο ΝΑΤΟ, απέτρεπε τις πολιτικές διχοτόμησης που απεργάζονταν ο αμερικανικός παράγοντας σε συνεργασία με τον δοσιλογισμό του πολιτικού συστήματος στην Ελλάδα. Σ ήμερα, με την de facto μετατροπή της Κύπρου σε νατοϊκή βάση, η πολιτική διχοτόμησης του νησιού επανέρχεται δριμύτερη και επικαιροποιημένη, μέσα από την εμπλοκή της στον πόλεμο που διεξάγει το Ισραήλ. Η Τουρκική εισβολή, τώρα «δικαιώνεται».

Είναι σίγουρο ότι οι πολιτικοί μας ταγοί, οι υποτελείς στα κελεύσματα της «Σωστής Πλευράς της Ιστορίας» που φροντίζουν για τις νέες εθνικές τραγωδίες, θα πρέπει να κληθούν να λογοδοτήσουν ενώπιον της Δικαιοσύνης σε μια απελευθερωμένη και δημοκρατική χώρα. Οι υπόλοιποι, όλοι αυτοί οι περισπούδαστοι δημοσιολογούντες, που προπαγάνδιζαν ξετσίπωτα πως η αντιμετώπιση της Τουρκίας και η λύση του Κυπριακού προϋποθέτει την αποδοχή της κατάπτυστης Διζωνικής Δικοινοτικής Ομοσπονδίας και περνάει μέσα από την συμμαχία με το Ισραήλ, την ΝΑΤΟποίηση με τις περίφημες τριμερείς αμυντικές συνεργασίες Ελλάδας - Κύπρου – Ισραήλ, τώρα τι έχουν να πουν;

Η 1η Οκτωβρίου εορτάζεται ως ημέρα ανεξαρτησίας της Κυπριακής Δημοκρατίας. Οι εξελίξεις στην Μέση Ανατολή, θέτουν ξανά επιτακτικά ζήτημα εθνικής αυτοδιάθεσης. Θέτουν επί τάπητος την επιβίωση και ανεξαρτησία της Κυπριακής Δημοκρατίας. Οι ολιγάρχες και οι ελίτ, τόσο στον ελλαδικό χώρο όσο και στη μεγαλόνησο, έχουν από καιρό κάνει τις επιλογές τους. Ο Ελληνισμός όμως, κυπριακός και ελλαδικός, ο λαός δηλαδή, καλείται από την Ιστορία να κάνει τη δική του επιλογή. Οι καιροί ού μενετοί.

Ανακοίνωση της Π.Γ. του ΕΠΑΜ
Αθήνα, 2 Οκτωβρίου 2024




Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου

Πέρασαν 20 χρόνια από το εκκωφαντικό ΟΧΙ του κυπριακού λαού στο σχέδιο Ανάν. 24 Απριλίου 2004 είχε γίνει το δημοψήφισμα με το οποίο οι Κύπριοι παρά τη λυσσαλέα προπαγάνδα, είπαν ΟΧΙ με το συντριπτικό 76%!

20 χρόνια μετά ο δημοσιογράφος-συγγραφέας Δημήτρης Κωνσταντακόπουλος, μας θυμίζει τι είχε γίνει εκείνη την περίοδο, αλλά και ποια είναι η εξέλιξη του Κυπριακού, μέχρι και σήμερα.

Συγγραφέας τριών βιβλίων για το σχέδιο Ανάν και την συντριπτική απόρριψη του, ο κ.Κωνσταντακόπουλος μιλά για όσους πολέμησαν εκείνους τους λίγους που υποστήριζαν το ΟΧΙ στην Αθήνα κι όχι να επιλυθεί δήθεν το Κυπριακό.

«Ευτυχώς επικράτησε η υγιής ανασφάλεια των Κυπρίων», λέει ο κ.Κωνσταντακόπουλος, υπενθυμίζοντας ότι το κλίμα άλλαξε υπέρ του ΟΧΙ, τον τελευταίο μήνα πριν από το δημοψήφισμα. Αυτό που θα προέκυπτε αν είχε υπερισχύσει το ΝΑΙ θα ήταν ένα «κράτος» το οποίο δεν θα μπορούσε να λειτουργήσει και τελικά η Κύπρος θα επέστρεφε σε καθεστώς αποικίας. «Το σχέδιο Ανάν εντάσσεται στην τερατώδη ανάπτυξη του ολοκληρωτισμού στη Δύση», υποστηρίζει ο κ.Κωνσταντακόπουλος.

«Αν συμβεί οτιδήποτε στην Κύπρο, όποια ελληνική κυβέρνηση κι αν βρίσκεται στην εξουσία, θα έχει πρόβλημα. Μεταξύ των πολλών κατορθωμάτων της κυβέρνησης Μητσοτάκη, είναι ότι έχει αποσυνδέσει το Κυπριακό από τις όποιες συζητήσεις κάνει με την Τουρκία», τονίζει.

«Κύπρος και Ελλάδα είναι συγκοινωνούντα δοχεία. Όπως έλεγε ο Ανδρέας Παπανδρέου, αν χαθεί η Κύπρος και η Ελλάδα θα χαθεί.Ισχύει και το αντίστροφο… Το 2004 ο κυπριακός λαός έβαλε φρένο στην καταστροφή του κράτους του, που θα είχε φοβερές συνέπειες και στην Ελλάδα…Βέβαια μπορεί το 2004 ο Γιώργος Παπανδρέου να μην κατάφερε να διαλύσει την κυπριακή δημοκρατία, αλλά το 2010, λίγο έλειψε να διαλύσει την ελληνική. Τώρα έχουμε τον κ.Μητσοτάκη που θέλει να βρει λύση για το Αιγαίο. Πως θα βρει λύση με το κυπριακό άλυτο», λέει ο κ.Κωνσταντακόπουλος.






Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου


Κίνηση με καταστροφικές συνέπειες για τον Ελληνισμό ήταν η υπερψήφιση από τους εκπροσώπους της Νέας Δημοκρατίας της αναγνώρισης του Κοσόβου, στο Συμβούλιο της Ευρώπης, το οποίο κάποτε ανήκε στην πρώην Γιουγκοσλαβία και αποσπάστηκε βίαια με τον πόλεμο του 1999 από το σερβικό εθνικό «κορμό» όπως συνέβη το 1974 με την τουρκική εισβολή στην Κύπρο.

Δύο περιπτώσεις ακριβώς ίδιες.

Γιατί από την ενέργεια αυτή θα ανοίξει ο δρόμος για την αναγνώριση τουρκοκυπριακού ψευδοκράτους ως «κανονικού» κράτους από την Ευρώπη.

Mονο τυχαία δεν είναι η δήλωση του πρωθυπουργού Κ.Μητσοτάκη προσερχόμενου στο Ευρωπαϊκό Συμβούλιο στις Βρυξέλλες, όπου δήλωσε ικανοποιημένος από την έκθεση της Ευρωπαϊκής Επιτροπής για την Τουρκία, προσθέτοντας ότι «βλέπει πρόοδο στο Κυπριακό» εν μέσω κλιμακούμενων προκλήσεων της Άγκυρας!


Είναι χαρακτηριστικό ότι καμιά ελληνική κυβέρνηση μέχρι στιγμής δεν είχε καν διανοηθεί να προχωρήσει σε έμμεση αναγνώριση της απόσχισης του Κοσσυφοπεδίου από το σερβικό εθνικό κορμό για τον απλούστατο λόγο ότι θα αποδεχόμασταν το «νόμιμο» της τουρκικής απαίτησης να αναγνωριστεί το ψευδοκράτος της βόρειας Κύπρου ως «Τουρκική Δημοκρατία Βορείου Κύπρου».

Οι δύο περιπτώσεις είναι ακριβώς όμοιες. Εισβολή και κατοχή τμήματος ενός ανεξάρτητου κράτους και εν συνεχεία ανακήρυξη του τμήματος αυτού ως ανεξάρτητου, το οποίο κατέχεται δια της στρατιωτικής ισχύος, και εν τέλει αναγνώριση του.

Δεν υπάρχει καμία διαφορά μεταξύ της εισβολής της Βόρειας Κύπρου από την Τουρκία με την απόσχιση εθνικού τμήματος της Δημοκρατίας της Σερβίας από ξένες δυνάμεις, εν προκειμένω το ΝΑΤΟ.

Μάλιστα στην περίπτωση της βόρειας Κύπρου υπάρχει και ένα στοιχείο επιπλέον: Η Τουρκία ήταν βάσει της συνθήκης της Ζυρίχης «εγγυήτρια» δύναμη και είχε δυστυχώς την νομική δυνατότητα να εισβάλει οπότε αυτή κρίνει.

Τότε έκρινε ότι απειλούνται οι Τουρκοκύπριοι, το ΝΑΤΟ όμως είχε εισβάλει εντελώς αυθαίρετα (δεν νομιμοποιήθηκε, η επιχείρηση του από τον ΟΗΕ)

Το ίδιο ακριβώς μπορεί να συμβεί και στην δυτική Θράκη.

Μεγάλο μέρος του πληθυσμού στην βόρεια Κύπρο ήταν τουρκικής καταγωγής και μεγάλο μέρος του πληθυσμού του Κοσόβου ήταν αλβανικής καταγωγής.

Αυτό μόνο αρκούσε. Ποια θα είναι η διαφορά με την δυτική Θράκη;




πηγή



Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου



Ο Αρχιεπίσκοπος Κύπρου Γεώργιος δήλωσε την Κυριακή ότι η Τουρκία σχεδιάζει «πλήρη κατοχή της Κύπρου».

Μιλώντας σε μνημόσυνο για τον αγωνιστή της ΕΟΚΑ Γρηγόρη Αυξεντίου, ο οποίος σκοτώθηκε στις 3 Μαρτίου 1957, είπε ότι «τα σχέδια των Τούρκων είναι πολύ ξεκάθαρα. Ζητούν όχι την κατοχύρωση των όσων έχουν γίνει, αλλά την πλήρη κατοχή της Κύπρου».

Αναλυτικότερα σύμφωνα με το ΚΥΠΕ ο Αρχιεπίσκοπος Κύπρου Γεώργιος, σε δηλώσεις του μετά το ετήσιο μνημόσυνο του Γρηγόρη Αυξεντίου, στον Μαχαιρά είπε: «Είναι πολύ φανερά τα σχέδια των Τούρκων που ζητούν όχι εμπέδωση των τετελεσμένων, αλλά πλήρη κατάληψη της Κύπρου».
Έκκληση του Αρχιεπισκόπου Γεωργίου στην ελληνική κυβέρνηση

Παράλληλα έκανε έκκληση προς την ελληνική Κυβέρνηση και τον Ελληνισμό γενικότερα να μην αφήσουν την Κύπρο έρμαιο στα χέρια της Τουρκίας, σημειώνοντας πως «αν πέσει το τελευταίο αυτό προπύργιο του Ελληνισμού θα αρχίσει η αποδόμηση ολόκληρης της Ελλάδας».

«Εξήντα επτά χρόνια από την ηρωική θυσία του, χρειαζόμαστε όσο ποτέ άλλοτε σήμερα να παραδειγματιστούμε από τον ηρωισμό του. Γιατί σήμερα κινδυνεύουμε περισσότερο από τότε. Είναι πολύ φανερά τα σχέδια των Τούρκων που ζητούν όχι εμπέδωση των τετελεσμένων, αλλά πλήρη κατάληψη της Κύπρου. Θέλουμε να πάρουμε θάρρος από το θάρρος του, ηρωισμό από τον ηρωισμό του, και να μπορέσουμε να ματαιώσουμε τους στόχους των Τούρκων», ανέφερε.

«Και πρέπει», συνέχισε ο Αρχιεπίσκοπος, «να αγωνιστούμε πάση θυσία όλος ο Ελληνισμός μαζί, και αυτή την στιγμή από την θέση μου ως προκαθήμενος της Εκκλησίας της Κύπρου κάνω έκκληση και προς τον Ελληνισμό ολόκληρο, προς την ελληνική Κυβέρνηση, να μην εγκαταλείψουν την Κύπρο , να μην την αφήσουν έρμαιο στα χέρια της Τουρκίας».

«Μαζί πρέπει να αντιμετωπίσουμε τον τουρκικό επεκτατισμό, γιατί αν πέσει το τελευταίο αυτό προπύργιο του Ελληνισμού θα αρχίσει η αποδόμηση ολόκληρης της Ελλάδας», κατέληξε.


πηγή


Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου

Η Ευρωπαϊκή Τράπεζα Επενδύσεων ανακοίνωσε ότι δεν θα χρηματοδοτήσει το έργο της γραμμής ηλεκτρικής ενέργειας που θα εκτείνεται από την Ελλάδα κάτω από τη θάλασσα στην Κύπρο και στη συνέχεια στο Ισραήλ. Το έργο που απέκλειε την Τουρκία στην Ανατολική Μεσόγειο έχει καταρρεύσει, γράφουν τουρκικά δημοσιεύματα.

Άλλο ένα ενεργειακό έργο της Ελλάδας, της Κύπρου και του Ισραήλ στην Ανατολική Μεσόγειο, που απέκλειε την Τουρκία, τέθηκε σε βέτο από επενδυτές και μπήκε στο ράφι.

Η Ευρωπαϊκή Τράπεζα Επενδύσεων, η οποία αναμενότανε να χρηματοδοτήσει το έργο της γραμμής ηλεκτρικής ενέργειας (διασυνδεδεμένο σύστημα) που θα ξεκινά από την Ελλάδα και θα εκτείνεται κάτω από τη θάλασσα μέχρι την Κύπρο και το Ισραήλ, απάντησε στους ενδιαφερόμενους για δεύτερη φορά ως «μη οικονομικό». Μάλιστα η τράπεζα τους συμβούλευσε «Εστιάστε στην ηλιακή ενέργεια αντί για αυτά τα έργα».

«Απέκλειαν την Τουρκία»

Η τριάδα Ελλάδας-Κύπρου-Ισραήλ ετοίμασε μια σειρά από έργα που απέκλειαν την Τουρκία από τους ενεργειακούς πόρους στην Ανατολική Μεσόγειο τη δεκαετία του 2000.

Το πιο σημαντικό από αυτά ήταν το έργο του αγωγού φυσικού αερίου που ονομάζεται East-Med (Ανατολική Μεσόγειος), ο οποίος θα ξεκινά από τις ακτές του Ισραήλ και θα εκτείνεται κάτω από τη θάλασσα μέχρι την Κύπρο και την Ελλάδα.

Το άλλο ήταν το έργο ηλεκτροδότησης με καλώδιο 1200 χιλιομέτρων που θα ακολουθήσει την ίδια διαδρομή.

Οι ΗΠΑ απέσυραν την υποστήριξή τους για το έργο του αγωγού 6 δισεκατομμυρίων δολαρίων πριν από δύο χρόνια.

Η Ευρωπαϊκή Τράπεζα Επενδύσεων, η οποία αναμένεται να καλύψει το κόστος των 6,5 δισεκατομμυρίων δολαρίων, τράβηξε την πρίζα από τη γραμμή ηλεκτρικής ενέργειας που θα συνδέει το Ισραήλ με την ΕΕ.

Ο Κυριάκος Κακούρης, Αντιπρόεδρος της Τράπεζας, ανέφερε σε δήλωσή του ότι η ελληνική διοίκηση απάντησε αρνητικά στην Κύπρο για δεύτερη φορά.

Έμειναν οι φωτογραφίες…

Το 2016, ο τότε ηγέτης της Κύπρου, Νίκος Αναστασιάδης, ο Έλληνας πρωθυπουργός Αλέξης Τσίπρας ( και μετέπειτα ο Μητσοτάκης) και ο Ισραηλινός πρωθυπουργός Μπενιαμίν Νετανιάχου έδωσαν τα χέρια και ξεκίνησαν το έργο.

Μάλιστα, η Επίτροπος Ενέργειας της ΕΕ Kadri Simson, η οποία είναι υπουργός Ενέργειας της ΕΕ, ήρθε ακόμη και στην Κύπρο πριν από 2 χρόνια και έκανε αντιπροσωπευτική καλωδιακή σύνδεση με τον πρώην πρόεδρο Αναστασιάδη, καταλήγει το τουρκικό δημοσίευμα.



The Hellenic Information Team



Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου

Για πρώτη φορά στην Κύπρο, οι τρείς νέοι βαρύτονοι με τις εξαιρετικές φωνές τους, Ευάγγελος Αραμπατζής, Ιωάννης Λαζόπουλος και Αλέξανδρος Λαζόπουλος, ετοιμάζονται να εντυπωσιάσουν το κοινό στο Μαρκίδειο Δημοτικό Θέατρο Πάφου, τη Δευτέρα 18 Δεκεμβρίου 2023, στις 8 το βράδυ.

Η βραδιά θα είναι γεμάτη μαγεία, καθώς οι τρείς καλλιτέχνες θα παρουσιάσουν μια μοναδική συναυλία με άριες, Ελληνικά, ξένα και αγαπημένα Χριστουγεννιάτικα τραγούδια. Οι φωνητικές τους ικανότητες, σε συνδυασμό με το εκλεκτό ρεπερτόριο τους, υπόσχονται να καταπλήξουν και να αφήσουν αξέχαστες εντυπώσεις.

Οι Ευάγγελος Αραμπατζής, Ιωάννης Λαζόπουλος και Αλέξανδρος Λαζόπουλος ετοιμάζονται να χαρίσουν στο κοινό μια μαγική βραδιά γεμάτη μουσική και συναισθηματική επαφή. Μη χάσετε αυτήν την εξαιρετική ευκαιρία να απολαύσετε ένα μοναδικό μουσικό ταξίδι με τους Tres Vox

Η βραδιά περιλαμβάνει τραγούδια όπως: Adeste fideles, Con te partiro, O sole mio, Mamma son tanto felice, O Holy Night κ.α.

Στο πιάνο συνοδεύει ο Κυριάκος Κυριάκου.

Μια βραδιά γεμάτη μουσική η οποία θα μας ταξιδέψει σε όνειρα και συναισθήματα, δημιουργώντας αξέχαστες στιγμές για το κοινό της Κύπρου.

Ετοιμαστείτε για μια μοναδική εμπειρία με τους TRES VOX!

♦️ Η προπώληση έχει αρχίσει
Εισιτήρια προπώληση, τιμή 10€: εδώ

www.ticketmaster.cy και από όλα τα καταστήματα ACS COURIER στην Κύπρο

Christmas with TRES VOX




Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου

Σήμερα, στο Μνημόσυνο για τους πεσόντες στην Κύπρο, το 1974.
Δεν ξεχνώ το Πραξικόπημα της 15/7/1974.
Δεν ξεχνώ την τουρκική εισβολή στις 20/7/1974.
Δεν ξεχνώ την Κατοχή, που διαρκεί 49 χρόνια.
Δεν ξεχνώ το ρόλο της Χούντας των Συνταγματαρχών και των ΗΠΑ στην Κυπριακή τραγωδία.
Ιδίως την ώρα που κάποιοι ποντάρουν στη λήθη, εμείς επιμένουμε στη Μνήμη.
Και στο Δίκαιο.
Κύπρος ελεύθερη, ανεξάρτητη, ακέραιη. Με πολίτες ελεύθερους, αυτεξούσιους, να συνυπάρχουν με Ειρήνη και Δημοκρατία.
Ο,τιδήποτε άλλο, δεν είναι λύση, αλλά ακρωτηριασμός.
Κι αυτό το γνωρίζουν καλά όλοι όσοι σήμερα έλαμψαν δια της απουσίας τους από αυτήν την τόσο σημαντική επέτειο.




Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου

Οι γιορτές ήρθαν νωρίς στην Ευρώπη, με ένα δώρο για το κράτος δικαίου και την προστασία των ανθρωπίνων δικαιωμάτων που δεν προσφέρθηκε από κάποιον κοκκινοφορεμένο, γενειοφόρο άνδρα, αλλά από ένα δικαστήριο στην Κύπρο.

Στις 23 Δεκεμβρίου, το δικαστήριο, το οποίο επεξεργάζεται το πρώτο αίτημα έκδοσης από το κινεζικό καθεστώς από τότε που επικύρωσε τη συνθήκη έκδοσης, κατέληξε σε μια ετυμηγορία, η οποία ήταν πολύ καταδικαστική για την Κίνα.

Το κυπριακό δικαστήριο δεν είναι φυσικά το πρώτο δικαστήριο στην Ευρώπη που αρνείται την έκδοση στην Κίνα, αλλά η ίδια η ετυμηγορία και το είδος της υπόθεσης που αφορά, όχι μόνο δημιουργεί προηγούμενο στην Κύπρο, όπου η Κίνα ήδη προσπαθεί να εκδώσει περισσότερα άτομα, αλλά είναι πιθανό να επηρεάσει τα δικαστήρια σε όλες τις 46 χώρες της Ευρώπης που δεσμεύονται από την Ευρωπαϊκή Σύμβαση για τα Ανθρώπινα Δικαιώματα (ΕΣΔΑ).

Προηγουμένως, στις σπάνιες περιπτώσεις άρνησης εκδόσεων, τα δικαστήρια βασίζονταν σταθερά στους πολιτικούς κινδύνους των ατόμων, όπως η προσκόλληση στο Φάλουν Γκονγκ ή ο γενικότερος κίνδυνος βασανιστηρίων, όταν αρνούνταν τα αιτήματα έκδοσης από την Κίνα. Στην περίπτωση αυτή, ωστόσο, και για πρώτη φορά, εξ όσων γνωρίζουμε, στην Ευρώπη, το δικαστήριο απέρριψε επίσης τα αιτήματα έκδοσης λόγω της έλλειψης δίκαιης δίκης στην Κίνα. Για πολλούς παρατηρητές, αυτό θα φαινόταν δεδομένο λόγω της φύσης του κινεζικού συστήματος ποινικής δικαιοσύνης. Παρόλα αυτά, τα δικαστήρια διστάζουν σταθερά να ασχοληθούν με το θέμα, ίσως φοβούμενα ότι θα μπορούσε να χρησιμοποιηθεί σε υποθέσεις σε άλλες χώρες με γνωστές πολιτικές παρεμβάσεις στα δικαστικά τους συστήματα. Στην περίπτωση αυτή, ο δικαστής ήταν καταδικαστικός αξιολογώντας τον υψηλό κίνδυνο στέρησης δίκαιης δίκης λόγω του γενικού συστήματος δικαιοσύνης στην Κίνα.

Επιπλέον, το κυπριακό δικαστήριο επεσήμανε επίσης τον υψηλό κίνδυνο αυθαίρετης κράτησης, μια άλλη βασική διάταξη που θα πρέπει, εάν υπάρχει τέτοιος κίνδυνος, να εμποδίζει οποιαδήποτε έκδοση από οποιαδήποτε ευρωπαϊκή χώρα που δεσμεύεται από τη σύμβαση (ΕΣΔΑ).
Τουρίστες περπατούν μπροστά από μια πινακίδα προώθησης ακινήτων στα κινέζικα, η οποία αναφέρει ότι αγοράζοντας ένα διαμέρισμα μπορεί να αποκτήσει κανείς το καθεστώς του μόνιμου κατοίκου, στον παραλιακό πεζόδρομο στο κυπριακό θέρετρο της Πάφου, στις 24 Ιανουαρίου 2013. (Γιάννης Κούρτογλου/AFP μέσω Getty Images)

Παρόμοια με το Ανώτατο Δικαστήριο της Σουηδίας, έκρινε επίσης ότι οι διπλωματικές διαβεβαιώσεις της Κίνας δεν μπορούν να ξεπεράσουν τον υψηλό κίνδυνο βασανιστηρίων, αυθαίρετης κράτησης και έλλειψης δίκαιης δίκης. Στην πραγματικότητα, η έλλειψη νομικής βάσης για να προσφέρει η Κίνα τέτοιες διαβεβαιώσεις ήταν ένα βασικό σημείο της δικής μου κατάθεσης στην ακρόαση και της αντιπαράθεσης με τον εισαγγελέα. Η εισαγγελία, η οποία ενήργησε μόνο με βάση τα όσα της είχε δώσει η κινεζική πρεσβεία, παρέθετε τη μία λανθασμένη δήλωση μετά την άλλη και θα μπορούσε, ειλικρινά, να κατεδαφιστεί.

Ένα βασικό σημείο είναι ότι ούτε η πρεσβεία ούτε το υπουργείο Εξωτερικών έχουν νομική δυνατότητα να προσφέρουν διαβεβαιώσεις που είναι νομικά δεσμευτικές και, ως εκ τούτου, δεν έχουν νόημα.

Στην υπόθεση της Σουηδίας, η οποία αφορούσε τον τότε "πιο καταζητούμενο" άνθρωπο από την Κίνα, υπήρξε παρόμοια επιχειρηματολογία. Ήμουν εκεί, μαζί με την ομάδα ανθρωπίνων δικαιωμάτων Safeguard Defenders, για να δώσω έμφαση στο θέμα της κατάθεσης. Στην περίπτωση αυτή, η σουηδική εισαγγελία προσπάθησε να λάβει διαβεβαιώσεις από τα δύο μοναδικά όργανα που έχουν τη νομική δυνατότητα να τις εκδώσουν - την Ανώτατη Εισαγγελία και το Ανώτατο Δικαστήριο - αλλά η κινεζική πλευρά δεν ανταποκρίθηκε ποτέ σε αυτές και καταδίκασε την ίδια της την υπόθεση.

Για την Κύπρο -μια μικρή χώρα που εξαρτάται οικονομικά από χώρες όπως η Ρωσία και η Κίνα και επικύρωσε πρόσφατα μια συνθήκη έκδοσης- η λήψη μιας τόσο ισχυρής και ξεκάθαρης απόφασης στην πρώτη ολοκληρωμένη υπόθεση έκδοσής της αποτελεί σημαντική νίκη για το νησιωτικό κράτος. Αυτό είναι ιδιαίτερα σημαντικό, καθώς το Πεκίνο έχει προβεί σε μια σειρά ενεργειών για να υπονομεύσει τη δικαστική διαδικασία, προσπαθώντας να αναγκάσει τον στόχο να εγκαταλείψει την αντίστασή του, συλλαμβάνοντας διάφορα μέλη της οικογένειάς του στην Κίνα, απειλώντας τη σύζυγό του (στην Κύπρο) και, πιο πρόσφατα, εκδίδοντας κόκκινη ειδοποίηση της INTERPOL για τη σύζυγό του. Η απόφαση αυτή καθιστά σαφές ότι τέτοιες προσπάθειες υπονόμευσης της δικαστικής κυριαρχίας μιας ευρωπαϊκής χώρας είναι απαράδεκτες.

Με δύο ακόμη υποθέσεις να εκκρεμούν στην Κύπρο, με μια υπόθεση να μην έχει ολοκληρωθεί πλήρως στην Πολωνία και με περισσότερες υποθέσεις στην Ιταλία, την Πορτογαλία και την Ισπανία - όλες τους επίσης δεσμευμένες από την ΕΣΔΑ - το μικρό περιφερειακό δικαστήριο της Λάρνακας έκανε μεγάλη χάρη στην Ευρώπη και την Ευρωπαϊκή Ένωση και προσέφερε πραγματικά ένα χριστουγεννιάτικο δώρο για την προστασία των ανθρωπίνων δικαιωμάτων σε όλους μας.

Τώρα ήρθε η ώρα οι μεγαλύτερες ευρωπαϊκές χώρες να ακολουθήσουν το παράδειγμά τους και να τιμήσουν τις νομικά δεσμευτικές δεσμεύσεις τους για το κράτος δικαίου και την προστασία των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και να απορρίψουν τα κινεζικά αιτήματα έκδοσης. Ο μόνος τρόπος για να αποκτήσουμε μοχλό πίεσης ώστε να αναγκάσουμε το Πεκίνο να βελτιώσει το άθλιο νομικό του σύστημα είναι να διατηρήσουμε τα δικά μας υψηλότερα πρότυπα και να αναγκάσουμε το κινεζικό καθεστώς να προσαρμοστεί σε αυτά αν θέλει να καταδιώκει εγκληματίες και να επιδιώκει δικαστική συνεργασία.



Συντάχθηκε από τον Peter Dahlin μέσω της εφημερίδας The Epoch Times / zerohedge


Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου

Kwnstantinos Ziazias

Mια συγκλονιστική ιστορία του πικρού καυτού καλοκαιριού του 1974.

Η Κυρά Φροσύνη της Λαπήθου – Μία ηρωίδα Ελληνίδα μάνα, που οι Τούρκοι την βασάνισαν ανελέητα.
Είναι η ηρωίδα Ευφροσύνη που με αυτοθυσία και κίνδυνο της ζωής της περιποιήθηκε και φρόντισε τους 12 έφεδρους στρατιώτες που εγκλωβίστηκαν στη Λάπηθο κατά την εισβολή των Τούρκων το 1974 και την κατάληψη της κωμόπολης στις 06/08/1974.

"Η ΚΥΡΑ ΤΗΣ ΛΑΠΗΘΟΥ" είναι η συμπύκνωση του δράματος του Ελληνισμού του 1974. Όλη η βαρβαρότητα του τούρκου επιδρομέα και κατακτητή, όλος ο πόνος και το δάκρυ ενός λαού, ενός Έθνους... όλη η αλήθεια για τη δήθεν "ειρηνευτική επιχείρηση" του Αττίλα... όλο το μεγαλείο και η δύναμη της ελληνικής ψυχής που ακόμη και στα πιο δύσκολα ξέρει, μπορεί και θέλει να αγωνίζεται... γιατί δικαιούται και διεκδικεί την ελπίδα...
KYΠΡΟΣ 6 Αυγούστου 1974: "Την έγδυσαν, την έδεσαν πίσω από ένα τζιπ και την έσερναν για να μαρτυρήσει που έκρυβε τους στρατιώτες"

Στη μάχη της Λαπήθου στις 6 Αυγούστου 1974, 12 στρατιώτες αποκόπηκαν και έμειναν εγκλωβισμένοι πίσω από τις εχθρικές γραμμές. Αυτούς τους στρατιώτες εντόπισε η 74χρονη τότε Ευφροσύνη Προεστού. Τους έκρυψε σε μια μικρή σπηλιά δίπλα στο σπίτι της και τους φρόντιζε για έναν ολόκληρο μήνα κάτω από τα βλέμματα των πολυάριθμων Τούρκων που βρίσκονταν ήδη μέσα στη Λάπηθο. Οι Τούρκοι την υποψιάστηκαν και άρχισαν να την ανακρίνουν. Υπέστη φρικτά βασανιστήρια.
Πέρα από τους άγριους ξυλοδαρμούς στο Κάστρο της Κερύνειας, τους τεχνητούς πνιγμούς στην θάλασσα, τα βάναυσα κτυπήματα με το κομμένο σχοινί της καμπάνας, το οποίο έκοψαν κι έδεσαν κόμπους για να είναι πιο επώδυνα τα πλήγματα, η πιο εξευτελιστική δοκιμασία που την υπέβαλαν, ήταν η βασανιστική διαπόμπευση στους δρόμους της Λαπήθου: Την έγδυσαν, την έδεσαν πίσω από ένα στρατιωτικό τζιπ και την έσερναν στην άσφαλτο μέχρι που το δέρμα της από τις πληγές έγινε κατακόκκινο από τα αίματα… Κι όμως η κυρά της Λαπήθου άντεξε. Της έβγαλαν τον σταυρό από το λαιμό και της ζητούσαν να τον φτύσει. Η αλύγιστη Κυρά δεν έσπασε και δεν αποκάλυψε ποτέ που έκρυβε τα παιδιά της. Παρά τον διασυρμό, δεν της πήραν ούτε μια λέξη από το στόμα της. ΔΕΝ ΠΡΟΔΩΣΕ !!!!!!!!Τα παλικάρια σώθηκαν και η Ευφροσύνη εκδιώχθηκε από τη Λάπηθο.

Η Κυρά και τα 12 παλικάρια της επέζησαν. Οι στρατιώτες που γλίτωσε την είχαν σαν δεύτερη μητέρα τους, σαν προστάτιδα Παναγιά. Ήταν η πρώτη που φιλούσε τα στέφανα τους όταν παντρεύονταν. Την φιλοξενούσαν εκ περιτροπής στα σπίτια τους για μερικές εβδομάδες ο καθένας. Κι όταν απεβίωσε το 1993 σε ηλικία 90 ετών, οι 12 στρατιώτες, τα παιδιά της, έστησαν την προτομή της μπροστά στο οδόφραγμα του Λήδρα Πάλας, για να ατενίζει τον σκλαβωμένο Πενταδάκτυλο. «Το ότι ζούμε σήμερα, το χρωστάμε στην κυρά Φροσύνη», λένε.

Η Κυρία Ευφροσύνη αρνιόταν πεισματικά να δώσει συνέντευξη για πολλά χρόνια κι όταν επιτέλους δέχτηκε, η τελευταία φράση της ήταν: «Εγώ ότι έκαμα, το έκαμα για να έχω ένα καλό απέναντι στον Θεό και στην Πατρίδα !»

Επάξια πήρε τον τίτλο ευγνωμοσύνης "Η Κυρά τής Λαπήθου".