Articles by "Ισραήλ"


Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα Ισραήλ. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων

Ακτιβιστής στις 0
Το Scorpius είναι το πρώτο σύστημα που μπορεί να μπλοκάρει ταυτόχρονα τις επικοινωνίες πολλαπλών απειλών, κατάλληλο για έδαφος, αέρα και θάλασσα, λέει η εταιρεία αμυντικών συστημάτων

Times of Israel 12 November 2021
Μετάφραση: Μ.Στυλιανού
Απεικόνιση συστημάτων Σκόρπιους

Ο εταιρεία αμυντικών συστημάτων Israel Aerospace Industries παρουσίασε την Πέμπτη ένα νέο σύστημα ηλεκτρονικού πολέμου, χαρακτηρίζοντάς το ως το πρώτο που μπορεί να στοχεύσει σε πολλαπλές απειλές ταυτόχρονα και σε διαφορετικές αποστάσεις.

Το σύστημα, το οποίο ονομάστηκε Σκόρπιους, μπορεί να εξουδετερώσει τα συστήματα επικοινωνιών και ραντάρ αεροχημάτων άνευ πιλότου, πλοίων, πυραύλων και πολλά άλλα, σύμφωνα με την IAI.

Ο Σκόρπιους σαρώνει ολόκληρο τον ουρανό και μπορεί να κατευθύνει στενά στοχευμένες ακτίνες «σε οποιοδήποτε μήκος κύματος, οποιαδήποτε συχνότητα, οποιαδήποτε κατεύθυνση ενάντια σε συγκεκριμένους στόχους χωρίς να παρεμβαίνει σε κανέναν άλλο», δήλωσε ο Gideon Fustick της IAI στο Forbes. «Πιστεύουμε ότι αυτό είναι η επανάσταση. Είναι το μέλλον του ηλεκτρονικού πολέμου», δήλωσε ο Φουστικ.

«Η τεχνολογική ανακάλυψη του Scorpius χαρακτηρίζεται από πρωτοφανή ευαισθησία του δέκτη και ισχύ μετάδοσης (ERP), που υπερβαίνει κατά πολύ εκείνες των παλαιών συστημάτων EW. Αυτό επιτρέπει στον Σκόρπιους να ανιχνεύει πολλαπλές απειλές, διαφορετικών ειδών, ταυτόχρονα, από δραματικά αυξημένες αποστάσεις και να αντιμετωπίζει κάθε απειλή με προσαρμοσμένη απόκριση», ανέφερε η IAI σε δήλωσή της.

Το νέο σύστημα Σκόρπιους μπορεί να συνδεθεί με επίγειες, ναυτικές και αεροπορικές δυνάμεις, σύμφωνα με την ημικρατική κατασκευαστική εταιρεία IAI. Αξιωματούχος της IAI δήλωσε ότι οι νέες τεχνολογίες «ανατρέπουν την κλίμακα του ηλεκτρονικού πολέμου». «Το σύγχρονο πεδίο μάχης εξαρτάται από τον ηλεκτρομαγνητικό τομέα για ανίχνευση, επικοινωνίες και πλοήγηση. Η προστασία της χρήσης του ηλεκτρομαγνητικού χώρου για τις δυνάμεις μας, ενώ αρνείται τη χρήση του από τον εχθρό, έχει γίνει κρίσιμης σημασίας για την επιτυχία στη μάχη και για τη διασφάλιση της ανωτερότητας των δυνάμεών μας στον τομέα», ανέφερε ο Άντι Ντούλμπεργκ, γενικός διευθυντής του Τμήματος Πληροφοριών της IAI, σε δήλωσή του.

Απεικόνιση συστημάτων Σκόρπιους (IAI)

«Η νέα τεχνολογία, που αναπτύχθηκε από τους ταλαντούχους μηχανικούς της IAI, δίνει συμβουλές για την κλίμακα του ηλεκτρονικού πολέμου, παρέχοντας παγκοσμίως τις πρώτες πρωτοποριακές δυνατότητες για ηλεκτρονική άμυνα και διαταράσσοντας τα εχθρικά συστήματα», πρόσθεσε ο Dulberg.

Η IAI, αναπτύσσει και κατασκευάζει προηγμένα συστήματα για την ασφάλεια του αέρα, του διαστήματος, της θάλασσας, της ξηράς, του κυβερνοχώρου και της πατρίδας.

Από το 1953, η εταιρεία παρέχει τεχνολογικές λύσεις σε κυβερνητικούς και εμπορικούς πελάτες σε όλο τον κόσμο, συμπεριλαμβανομένων δορυφόρων, UAV, πυραύλων, οπλικών συστημάτων και πυρομαχικών, μη επανδρωμένων και ρομποτικών συστημάτων και ραντάρ. Η εταιρεία είναι ένας από τους μεγαλύτερους εργοδότες τεχνολογίας του Ισραήλ με γραφεία και κέντρα Ε&Α στο Ισραήλ και σε όλο τον κόσμο. Ιδρύθηκε από το κράτος, έχει υποστεί ιδιωτικοποίηση, αλλά το κράτος διατηρεί πλειοψηφικό μερίδιο στην επιχείρηση.





Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου
Continue reading

Ακτιβιστής στις 0
Πέντε μήνες έζησε την απόλυτη ελευθερία από την πανδημία το Ισραήλ και σήμερα αντιμετωπίζει ένα νέο κύμα, που ίσως αναγκάσει τη χώρα να μπει ξανά σε lockdown. Ραγδαία μείωση της αποτελεσματικότας του εμβολίου της Pfizer


Τα κρούσματα έχουν φτάσει σε επίπεδα που η χώρα είχε να δει από τον Φεβρουάριο, παρότι το 80% του πληθυσμού έχει λάβει τις δύο δόσεις του εμβολίου των Pfizer/BioNTech.

Απάντηση στο γιατί συμβαίνει αυτό, γράφουν οι Financial Times, αρχίζει σιγά σιγά να σχηματίζεται από έρευνες που δείχνουν ότι η αποτελεσματικότητα του εμβολίου αυτού, που η χώρα χρησιμοποιεί σχεδόν αποκλειστικά, μειώνεται γρηγορότερα απ’ όσο αναμενόταν, αυξάνοντας έτσι τον κίνδυνο να μολυνθεί ένας εμβολιασμένος.

Στο Sheba Medical Center, το μεγαλύτερο νοσοκομείο της χώρας, ερευνητές αναγνώρισαν νωρίς αυτή την τάση. Μηνιαίες εξετάσεις αίματος στο προσωπικό, πολλοί εκ των οποίων εμβολιάστηκαν τον Δεκέμβριο, άρχισαν να δείχνουν μείωση των αντισωμάτων και σημαντική πτώση από τον Ιούνιο, δήλωσε ο Arnon Afek που ανήκει στην ομάδα.

Τα αντισώματα μπορεί να μειώνονται χωρίς αυτό να έχει αντίκτυπο στην αποτελεσματικότητα, αλλά περίπου την ίδια περίοδο στα νοσοκομεία άρχισε να καταγράφεται αύξηση στις περιπτώσεις που ηλικιωμένοι πλήρως εμβολιασμένοι πολίτες βρίσκονταν θετικοί και αναζητούσαν νοσηλεία.

«Προκάλεσε συναγερμό», δηλώνει ο Afek. «Περίπου στους έξι μήνες, συνειδητοποιήσαμε ότι τα επίπεδα αντισωμάτων στο προσωπικό μας μειώνονταν και σε όλο το Ισραήλ υπήρξε αύξηση των ασθενών. Και αυτό συνέβη εκ παραλλήλου με την εμφάνιση της Δέλτα».

Εως τον Αύγουστο, σύμφωνα με το υπουργείο Υγείας, οι μελέτες έδειξαν ότι η αποτελεσματικότητα για το εμβόλιο της Pfizer σε ό,τι αφορά τη μόλυνση μειώθηκε στο 39% και ακόμα και στο 16% για όσους είχαν λάβει τη δεύτερη δόση τον Ιανουάριο.

Ακόμα πιο ανησυχητικό, η αποτελεσματικότητα έναντι της σοβαρής νόσησης για τους ευάλωτους (ηλικίες άνω των 65 ετών), οι περισσότεροι εκ των οποίων εμβολιάσηκαν τον Ιανουάριο, υποχώρησε στο 55%.

Ειδικοί, τόσο στο Ισραήλ όσο και στο εξωτερικό, έχουν αμφισβητήσει την ακρίβεια αυτών των στοιχείων, τα οποία η κυβέρνηση δημοσιοποίησε σιωπηλά και χωρίς να ξεκαθαρίσει τη μεθοδολογία.

Άλλες διεθνείς μελέτες έχουν επίσης δείξει χαμηλότερη αποτελεσματικότητα του συγκεκριμένου εμβολίου κατά της μετάλλαξης Δέλτα, αλλά οι εκτιμήσεις αναφορικά με το πόσο μειώνεται είναι χαμηλότερες. Μελέτη του Πανεπιστημίου της Οξφόρδης έδειξε ότι η αποτελεσματικότητά του απέναντι στη συμπτωματική μόλυνση περιορίζεται στο μισό μετά από τέσσερις μήνες.





Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου
Continue reading

Ακτιβιστής στις 0

Zero Hedge 2-6-21 Μετάφραση Μ.Στυλιανού

Σύμφωνα με το Reuters, το υπουργείο Υγείας του Ισραήλ εξέδωσε ανακοίνωση την Τρίτη που αναφέρει ότι το εμβόλιο COVID-19 της Pfizer Inc. και της BioNTech SE μπορεί να συνδέεται με δεκάδες περιπτώσεις φλεγμονής της καρδιάς, που παρατηρούνται κυρίως σε νεότερους άνδρες.

Μέχρι στιγμής, το εμβόλιο έχει χορηγηθεί σε 5 εκατομμύρια ανθρώπους στη χώρα και θα μπορούσε σύντομα να επεκταθεί σε εφήβους ηλικίας 12-15 ετών.

Τα ευρήματα του υπουργείου βρήκαν 275 περιπτώσεις μυοκαρδίτιδας μεταξύ Δεκεμβρίου 2020 και Μαΐου 2021, συμπεριλαμβανομένων 148 περιπτώσεων μέσα σε ένα μήνα μετά τον πρώτο εμβολιασμό. Από αυτές, 27 περιπτώσεις μετά την πρώτη δόση και 121 μετά τη δεύτερη. Οι μισοί από τους ανθρώπους είχαν προηγούμενες ιατρικές παθήσεις.

Σύμφωνα με τα ευρήματα, οι περισσότεροι ασθενείς που εμφάνισαν φλεγμονή της καρδιάς πέρασαν λιγότερο από τέσσερις ημέρες στο νοσοκομείο και το 95% των περιπτώσεων ταξινομήθηκαν ως ήπιες.

Η μελέτη διαπίστωσε ότι «υπάρχει πιθανή σχέση μεταξύ της λήψης του εμβολίου δεύτερης δόσης (της Pfizer) και της εμφάνισης μυοκαρδίτιδας μεταξύ ανδρών ηλικίας 16 έως 30 ετών».

Η Pfizer ανέφερε σε δήλωσή της ότι επανεξέτασε τις ισραηλινές παρατηρήσεις της μυοκαρδίτιδας, σημειώνοντας ότι δεν έχει επιβεβαιωθεί καμία σχέση με το εμβόλιό της.

«Μια προσεκτική αξιολόγηση των εκθέσεων βρίσκεται σε εξέλιξη και δεν έχει ολοκληρωθεί», ανέφερε η Pfizer. «Τα ανεπιθύμητα συμβάντα, συμπεριλαμβανομένης της μυοκαρδίτιδας και της περικαρδίτιδας, επανεξετάζονται τακτικά και διεξοδικά από τις εταιρείες καθώς και από τις ρυθμιστικές αρχές».

Εν τω μεταξύ, ο Nachman Ash, συντονιστής αντιμετώπισης της πανδημίας στο Ισραήλ, δήλωσε στον τοπικό ραδιοφωνικό σταθμό Radio 103 FM, «η επιτροπή υγείας έδωσε το πράσινο φως για τον εμβολιασμό παιδιών ηλικίας 12 έως 15 ετών, και αυτό θα είναι δυνατό από την επόμενη εβδομάδα».

Μια συμβουλευτική ομάδα στα Κέντρα Ελέγχου και Πρόληψης Νοσημάτων των ΗΠΑ συνέστησε τον περασμένο μήνα περαιτέρω εξέταση πιθανής σχέσης μεταξύ μυοκαρδίτιδας και εμβολίων mRNA (επεμβάσεως στο DNA)

Η χούφτα των περιπτώσεων μυοκαρδίτιδας φαίνεται να υπερτερεί των θετικών, καθώς πάνω από το 55% του πληθυσμού του Ισραήλ έχει ήδη εμβολιαστεί. Ενώ η χώρα συνεχίζει την κούρσα του εμβολιασμού, αυτό για το οποίο δεν γίνεται πολύς λόγος είναι μια νέα μελέτη που υποδηλώνει ότι η φυσική ανοσία στον ιό θα μπορούσε να διαρκέσει διά βίου.




Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου
Continue reading

Ακτιβιστής στις 0

254 Παλαιστίνιοι σκοτώθηκαν από ισραηλινές αεροπορικές επιδρομές



Εγκλήματα πολέμου μπορεί να συνιστούν οι ισραηλινές επιδρομές στη Λωρίδα της Γάζας, όπως δήλωσε σήμερα η Ύπατη Αρμοστής του ΟΗΕ για τα Ανθρώπινα Δικαιώματα, υπογραμμίζοντας ότι δεν έχει λάβει αποδεικτικά στοιχεία ότι τα κτίρια που τέθηκαν στο στόχαστρο χρησιμοποιούνταν για στρατιωτικούς σκοπούς.

«Αν αποδειχθεί πως οι άμαχοι και οι πολιτικοί στόχοι επλήγησαν αδιακρίτως και δυσανάλογα, η επίθεση αυτή μπορεί να συνιστά έγκλημα πολέμου» δήλωσε η Μισέλ Μπατσελέτ κατά την έναρξη μιας έκτακτης συνόδου του Συμβουλίου Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων του ΟΗΕ.

Η σύγκρουση ανάμεσα στη Χαμάς και το Ισραήλ, η τέταρτη από το 2008, ξέσπασε στις 10 Μαΐου με την εκτόξευση από τη Χαμάς ομοβροντίας ρουκετών προς το Ισραήλ σε αλληλεγγύη με τους εκατοντάδες Παλαιστίνιους που τραυματίστηκαν στη διάρκεια πολυήμερων συγκρούσεων με τον ισραηλινή αστυνομία στην Πλατεία των Τζαμιών, στην κατεχόμενη Ανατολική Ιερουσαλήμ. Οι συγκρούσεις ξέσπασαν λόγω της απειλής για έξωση παλαιστινιακών οικογενειών προς όφελος Ισραηλινών εποίκων.

«Αυτή η κλιμάκωση συνδέεται απευθείας με τις διαδηλώσεις και την αυστηρή απόκριση των ισραηλινών δυνάμεων ασφαλείας, κατ΄αρχάς στην Ανατολική Ιερουσαλήμ, στη συνέχεια στο σύνολο των κατεχόμενων παλαιστινιακών εδαφών και στο Ισραήλ» υπογράμμισε η Μπατσελέτ, όπως μεταδίδει το ΑΜΠΕ.

Η ίδια είπε πως τα πυρά ρουκετών που εκτόξευσε η Χαμάς «είναι τυφλά και δεν κάνουν διάκριση ανάμεσα σε στρατιωτικούς και πολιτικούς στόχους, και η χρήση τους συνιστά ως εκ τούτου πρόδηλη παραβίαση του διεθνούς ανθρωπιστικού δικαίου».

Σε ό,τι αφορά τις ισραηλινές αεροπορικές επιδρομές στη Γάζα, είπε η Μπατσελέτ, προκάλεσαν «πολλούς θανάτους και τραυματισμούς μεταξύ των αμάχων» και προξένησαν καταστροφές και ζημιές σε μεγάλη κλίμακα σε περιουσίες.

Πρόκειται κυρίως για κυβερνητικά κτίρια, σπίτια και κτίρια κατοικιών, διεθνείς ανθρωπιστικές οργανώσεις, ιατρικές εγκαταστάσεις, γραφεία μέσων μαζικής ενημέρωσης και δρόμους που επιτρέπουν στους αμάχους να έχουν πρόσβαση σε απαραίτητες υπηρεσίες όπως τα νοσοκομεία, συνέχισε.

Και, «παρά τις διαβεβαιώσεις του Ισραήλ σύμφωνα με τις οποίες ορισμένα από τα κτίρια αυτά στέγαζαν ένοπλες οργανώσεις ή χρησιμοποιούνταν για στρατιωτικούς σκοπούς, δεν έχουμε δει αποδεικτικά στοιχεία για κάτι τέτοιο».

Η ύπατη εκπρόσωπος του ΟΗΕ σημείωσε επίσης πως το γεγονός της εγκατάστασης στρατιωτικών μέσων σε πυκνοκατοικημένες ζώνες αμάχων ή της πραγματοποίησης επιθέσεων από αυτές συνιστά παραβίαση του διεθνούς ανθρωπιστικού δικαίου.

Από τις 10 έως τις 21 Μαΐου, 254 Παλαιστίνιοι σκοτώθηκαν από ισραηλινές αεροπορικές επιδρομές στη Λωρίδα της Γάζας, ανάμεσά τους 66 παιδιά και μαχητές, σύμφωνα με τις τοπικές αρχές. Στο Ισραήλ, τα πυρά ρουκετών που εκτοξεύθηκαν από τη Γάζα κόστισαν τη ζωή σε 12 ανθρώπους, μεταξύ των οποίων ένα παιδί, μια έφηβη και ένας στρατιώτης, σύμφωνα με την αστυνομία.

«Δεν υπάρχει καμία αμφιβολία ότι το Ισραήλ έχει δικαίωμα να υπερασπιστεί τους πολίτες και τους κατοίκους του. Ωστόσο οι Παλαιστίνιοι έχουν κι αυτοί δικαιώματα. Τα ίδια δικαιώματα» επέμεινε η Μπατσελέτ.

Τέλος, ζήτησε από τις ισραηλινές αρχές να βάλουν αμέσως τέλος στη διαδικασία εξώσεων παλαιστινιακών οικογενειών, σύμφωνα με τις υποχρεώσεις του Ισραήλ με βάση το διεθνές δίκαιο.




Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου
Continue reading

Ακτιβιστής στις 0
Σταθμός Πυρηνικής Ενέργειας Ντιμόνας

Strategika 51, Comité Valmy,23-4-21

Την Τετάρτη 21 Απριλίου 2021, για πρώτη φορά στην πρόσφατη στρατιωτική ιστορία στη Μέση Ανατολή, σημειώθηκαν τρία σημαντικά και έκτακτα γεγονότα.

Στο Ιράκ, ένα μη επανδρωμένο αεροσκάφος αγνώστων στοιχείων στόχευσε μια στρατιωτική βάση όπου βρισκόταν στρατιωτικό προσωπικό των ΗΠΑ.

Στη Συρία, τα συστήματα πυραύλων εδάφους-αέρος άνοιξαν προληπτικά πυρά σε ισραηλινά αεροσκάφη που δεν είχαν ακόμη εισέλθει στον εναέριο χώρο της Συρίας μετά από πυραυλική επίθεση ως αντίποινα στην έκρηξη σε υπερευαίσθητη τοποθεσία στο στρατιωτικό-βιομηχανικό συγκρότημα του Ισραήλ. Ένας συριακός βαλλιστικός πύραυλος εδάφους-αέρος εκτοξεύτηκε, πέταξε πάνω από το μισό Ισραήλ και προσγειώθηκε κοντά στον πυρηνικό σταθμό της Ντιμόνα.

Για τους Ισραηλινούς, ένας αδέσποτος πύραυλος Sol-Air Sa-5 (S-200) έπεσε κοντά στη Ντιμόνα. Μια εκδοχή στην οποία κανείς δεν πιστεύει. Το περιστατικό αντιμετωπίστηκε με εκκωφαντική σιωπή και η ισραηλινή κοινή γνώμη συγκλονίζεται όταν μαθαίνει ότι τα συστήματα αεράμυνας και βαλλιστικής άμυνας που κοστίζουν δεκάδες δισεκατομμύρια δολάρια ανακαλύπτεται ότι είναι σε πλήρη αδυναμία να αναχαιτίσουν ένα ιπτάμενο αντικείμενο που έχει διανύσει εκατοντάδες χιλιόμετρα στο εσωτερικό του Ισραήλ πριν πέσει κοντά σε μια πυρηνική εστία, όπου ο κίνδυνος ατυχήματος τύπου Τσερνομπίλ σε ομαλές εποχές είναι ήδη από τους υψηλότερους στον κόσμο. Ομοίως, η τεράστια έκρηξη που κατέστρεψε την περιοχή Tomer όπου παράγονται εκτοξευτές διαστήματος Shavit και αντιπυραυλικοί πύραυλοι Arrow3 ταξινομήθηκε ως «ελεγχόμενο» ατύχημα.

Αυτή η στρατηγική ασάφεια που αποσκοπεί στον πνιγμό των γεγονότων σε μια ομίχλη αβεβαιότητας είναι το σήμα κατατεθέν της στρατιωτικής στρατηγικής του Ισραήλ, η οποία δηλώνει ότι κανένας πόλεμος δεν μπορεί να χαθεί εκτός αν έχει αναγνωριστεί.

Το τρίτο αδημοσίευτο γεγονός είναι η στοχοποίηση του αρχηγείου της Μοσάντ με βομβιστική επίθεση. Αυτό το περιστατικό λογοκρίθηκε έντονα και δεν υπήρξε ποτέ επίσημα. Η σειρά των εκρήξεων που ακούστηκαν στο Τελ Αβίβ σχετίζεται άμεσα με αυτό το περιστατικό σκιώδους πολέμου.

Θραύσμα ύποπτου πυραύλου Sol-Air Sa-5 στο κάτω μέρος της πισίνας ενός ιδιώτη

Όλα αυτά τα περιστατικά δεν οδήγησαν σε κλιμάκωση. Προς το παρόν. Αντίθετα, τα περισσότερα μέσα ενημέρωσης ελαχιστοποιούν αυτά τα γεγονότα και τα μειώνουν σε απλά ατυχήματα: τεχνικά ατυχήματα στο Tomer· ένας αδέσποτος συριακός πύραυλος εδάφους-αέρος, που μια τόσο τυχαία τροχιά είχε ωθήσει λίγο μακριά. Ακόμη και η αποτυχία των τριών ορόφων της ισραηλινής διαστημικής και της βαλλιστικής άμυνας, συμπεριλαμβανομένου του διάσημου συστήματος «Σιδερένιος Τρούλος» και «Σφενδόνη του Δαυίδ» δικαιολογείται με τη χρήση άλλων μέσων που είναι πολύ μυστικά για να γνωστοποιηθούν στο κοινό σύμφωνα με τους Ισραηλινούς. Ένα είδος χρήσης εικονικού φαρμάκου για να ηρεμήσει μια κοινή γνώμη λίγο περισσότερο από ανήσυχη.

Εάν οι Ισραηλινοί στρατηγοί τηρούν μιαν εξωτερική σιωπή, αυτό δεν συμβαίνει και στα ενδότερα.. Μόλις καταλήξουν σε συμπεράσματα για το τί συνέβη πραγματικά, θα προχωρήσουν στη φάση των «δυσανάλογων» αντιποίνων, εάν ο αντίπαλος μείνει πίσω στην τεχνολογική καινοτομία. Αλλά αυτό δεν συμβαίνει. Απέχουμε πολύ από την εποχή όπου μια τουφεκιά κυνηγητικού δίκαννου από τη Συρία δικαιολογούσε μια αεροπορική επιδρομή. Εάν οι Σύροι εξουσιοδότησαν την εκτόξευση πυραύλου σε ισραηλινό πυρηνικό σταθμό, κάτι που ακόμη και ο Σαντάμ Χουσεΐν, με τους 39 πυραύλους Scud που εκτοξεύτηκαν στο Ισραήλ το 1991, δεν τολμούσε να κάνει, φοβούμενος μια πυρηνική απάντηση, είναι ότι κάτι έχει αλλάξει ριζικά.

Οι Ιρανοί είναι τόσο εξοργισμένοι από τα πλήγματα στο πυρηνικό τους πρόγραμμα που αποφάσισαν να δείξουν ότι το Ισραήλ είναι στην πραγματικότητα πολύ πιο ευάλωτο από τους πιο αδύναμους αντιπάλους του. Αυτό που μερικές από τις συριακές ελίτ απαιτούσαν εδώ και χρόνια. Και η στόχευση της Ντιμόνα αναπόφευκτα ασκεί την επιρροή ενός συριακού δόγματος που πιστευόταν θαμμένο κάτω από δέκα χρόνια πολέμου και χάους.

Ο σκιώδης πόλεμος θα συνεχιστεί και κινδυνεύει να επεκτείνει τη φύση των διακυβευμάτων και την ποιότητα των στόχων. Η επόμενη ισραηλινή κίνηση είναι πιθανό να είναι θεαματική, διότι θα είναι θέμα διατήρησης του μύθου του Ισραήλ, κατασκευασμένου με πρόχειρα υλικά, χωρίς τον οποίο θα εξαφανιστεί. Αλλά απέναντι φαίνεται να υπάρχει μια άλλη στάση, βασιζόμενη σε μια ακριβή εκτίμηση της διεθνούς στρατηγικής πραγματικότητας και ειδικώτερα της ρωσικής αγανάκτησης με το ΝΑΤΟ και της κινεζικής αποφασιστικότητας για την ανακατάληψη της Ταϊβάν.

Υπό αυτές τις συνθήκες, ας μην περιμένουμε από την Ουάσιγκτον να άρει τις κυρώσεις που επιβάλλονται στο Ιράν, τη Συρία ή τη Ρωσία.

Ως εκ τούτου, η Ντιμόνα είναι ένα σημείο χωρίς επιστροφή στη στρατηγική αναμέτρηση μεταξύ Ισραήλ και Ιράν, αλλά και με μια Συρία που ενόμιζαν σβησμένη από τον γεωστρατηγικό χάρτη. Είναι προπάντων η αρχή μιας νέας εποχής στη Μέση Ανατολή, όπου όλα τα χαρτιά κινδυνεύουν να ανατραπούν και πάλι.




Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου
Continue reading

Ακτιβιστής στις 0
Μέλη της ισραηλινής αστυνομίας στη Χεβρώνα στην κατεχόμενη
από το Ισραήλ Δυτική Όχθη, 14 Μαΐου 2021

του Σλάβοϊ Ζίζεκ RT,17-5-21
Μετάφραση: Μ.Στυλιανού

[ Ο Σλάβοϊ Ζίζεκ είναι Διακεκριμένος πολιτιστικός φιλόσοφος, ανώτερος ερευνητής στο Ινστιτούτο Κοινωνιολογίας και Φιλοσοφίας του Πανεπιστημίου της Λιουμπλιάνα, καθηγητής της Γερμανικής στο Πανεπιστήμιο της Νέας Υόρκης και διεθνής διευθυντής του Ινστιτούτου Birkbeck για τις Ανθρωπιστικές Επιστήμες του Πανεπιστημίου του Λονδίνου. Διαλέξεις του επί θεμάτων επικαιρότητας γεμίζουν ασφυκτικά τις αίθουσες των Πανεπιστημίων Οξφόρδης και Καίμπριτζ.]

Η τελευταία άραβα-εβραϊκή κλιμάκωση αποκαλύπτει ότι το Κράτος Δικαίου αποσυντίθεται στο Ισραήλ – τουλάχιστον για τους Παλαιστινίους, οι οποίοι αφήνονται στην τύχη τους και δεν μπορούν να απευθυνθούν σε οποιαδήποτε ανώτερη αρχή που θα παρέμβει όταν δέχονται επίθεση.

Μερικές φορές η κυβέρνηση της Σλοβενίας κάνει κάτι που με κάνει να ντρέπομαι βαθύτατα που είμαι πολίτης της. Μια τέτοια στιγμή ήρθε νωρίτερα αυτό το μήνα, όταν, σε μια πράξη αλληλεγγύης προς το Ισραήλ, αποφάσισε (μαζί με την Αυστρία και την Τσεχική Δημοκρατία) να υψώσει σημαίες του Ισραήλ στο πλάι των εθνικών και των σημαιών της Ε Ε σε κυβερνητικά κτίρια. Η επίσημη εξήγηση ήταν ότι το Ισραήλ δέχεται επιθέσεις με ρουκέτες από τη Γάζα και πρέπει να υπερασπιστεί τον εαυτό του – καμία από τις συνήθεις εκκλήσεις για αμοιβαία αυτοσυγκράτηση, απλώς μια σαφής απόδοση ενοχής.

Ωστόσο, η σημερινή κλιμάκωση της ισραηλό-παλαιστινιακής σύγκρουσης δεν ξεκίνησε με ρουκέτες από τη Γάζα· Ξεκίνησε στην Ανατολική Ιερουσαλήμ, όπου το Ισραήλ προσπαθεί και πάλι να εκδιώξει παλαιστινιακές οικογένειες. Η απόγνωση των Παλαιστινίων είναι εύκολα κατανοητή: για πάνω από 50 χρόνια μετά τον Πόλεμο των Έξι Ημερών του 1967, έχουν εγκλωβιστεί στη Δυτική Όχθη σε ένα είδος προαυλίου κολάσεως, χωρίς ταυτότητα, πρόσφυγες στην δική τους γη.

Αυτή η διαιώνιση είναι προς το συμφέρον του Ισραήλ: θέλουν τη Δυτική Όχθη, αλλά δεν θέλουν να την προσαρτήσουν άμεσα, διότι με αυτόν τον τρόπο θα πρέπει να κάνουν τους Παλαιστίνιους κατοίκους της περιοχής ισραηλινούς πολίτες. Έτσι, η κατάσταση απλώς συνεχίζεται και διακόπτεται κατά καιρούς από διαπραγματεύσεις που περιγράφηκαν τέλεια από έναν Παλαιστίνιο συμμετέχοντα: και οι δύο πλευρές κάθονται στις αντίθετες πλευρές ενός τραπεζιού με μια πίτσα στη μέση και ενώ διαπραγματεύονται για το πώς να διαιρέσουν την πίτσα, η μία πλευρά τρώει συνεχώς τα κομμάτια της.

Όταν, ως ένδειξη αλληλεγγύης προς τους διαμαρτυρόμενους Παλαιστίνιους στη Δυτική Όχθη, η Χαμάς άρχισε να εκτοξεύει ρουκέτες εναντίον του Ισραήλ, αυτή η πράξη (η οποία θα έπρεπε να καταδικαστεί) θα μπορούσε να χρησιμεύσει ως το τέλειο επιχείρημα για να κερδίσει ο Νετανιάχου πολιτικούς πόντους: Μια πραγματική άπεγνωσμένη διαμαρτυρία κατά της ισραηλινής εθνοκάθαρσης έγινε μια ακόμη σύγκρουση Χαμάς-Ισραήλ, με το Ισραήλ απλά να απαντά σε επιθέσεις με ρουκέτες. Αλλά ο Νετανιάχου έπρεπε να παραδεχτεί ότι η πολιτική αναταραχή στο Ισραήλ ήταν μεγαλύτερη απειλή από τις ρουκέτες από τη Γάζα. Καταδίκασε την«αναρχία»της εβραίο-αραβικής βίας σε πόλεις σε όλο το Ισραήλ.

Ένα από τα κομβικά σημεία των διαμαρτυριών είναι η ισραηλινή πόλη Λοντ, νοτιοανατολικά του Τελ Αβίβ, με ισχυρή παλαιστινιακή παρουσία. Ο δήμαρχος του Λοντ χαρακτήρισε τα γεγονότα «εμφύλιο πόλεμο». Συμμορίες και από τις δύο πλευρές τρομοκρατούν άτομα, οικογένειες και καταστήματα, φθάνοντας μέχρι και σε λιντσαρίσματα.

«Ακροδεξιοί Εβραίοι Ισραηλινοί, συχνά οπλισμένοι με πιστόλια και δρώντας σε πλήρη θέα της αστυνομίας, έχουν μετακινηθεί σε μικτές περιοχές αυτή την εβδομάδα. Σε μηνύματα που μοίρασε μια διαδικτυακή εβραϊκή ρατσιστική ομάδα, οι Εβραίοι κλήθηκαν να πλημμυρίσουν το Λοντ. «Μην έρχεστε χωρίς κανένα μέσο προσωπικής προστασίας», ανέφερε ένα μήνυμα, έγραψε το Γκάρντιαν το Σάββατο. Ο Αμίρ Οάνα, υπουργός Δημόσιας Ασφάλειας, ενθάρρυνε την «πολιτοφυλακή», ανακοινώνοντας την Τετάρτη ότι οι «νομοταγείς πολίτες που οπλοφορούν» αποτελούν βοήθεια προς τις αρχές. Έκανε αυτά τα σχόλια όταν ένας ύποπτος Εβραίος ένοπλος κατηγορήθηκε για τη δολοφονία ενός Άραβα στο Λοντ. Ο υπουργός, χωρίς να παρουσιάσει στοιχεία, είπε ότι ο δράστης ήταν σε αυτοάμυνα.

Η πιο επικίνδυνη πτυχή της κατάστασης είναι ότι η ισραηλινή αστυνομία δεν προσποιείται καν ότι ενεργεί ως ουδέτερος παράγοντας του νόμου και της δημόσιας ασφάλειας. Σύμφωνα με πληροφορίες, χειροκροτούσαν τον ακροδεξιό Εβραϊκό όχλο ανεμίζοντας ισραηλινές σημαίες στο Λοντ.

Εν ολίγοις, το κράτος δικαίου καταρρέει στο Ισραήλ, τουλάχιστον για τους Παλαιστίνιους πολίτες του – αφέθηκαν μόνοι· δεν μπορούν να απευθυνθούν σε καμία ανώτερη αρχή που να επέμβει όταν δέχονται επίθεση. Αυτή η σκανδαλώδης κατάσταση είναι απλώς συνέπεια των όσων συμβαίνουν στο Ισραήλ τα τελευταία χρόνια: η ανοιχτά ρατσιστική ακροδεξιά (που θέλει να διακηρύσσει αυτό που πρόστυχα αποκαλεί «πλήρη κυριαρχία» του Ισραήλ στη Δυτική Όχθη και να αντιμετωπίζει τους Παλαιστίνιους που ζουν εκεί ως ανεπιθύμητους παρείσακτους) αναγνωρίζεται όλο και περισσότερο ως νόμιμη και γίνεται μέρος του δημόσιου πολιτικού λόγου.

Αυτή η ρατσιστική στάση ήταν πάντα το de facto θεμέλιο της ισραηλινής πολιτικής, αλλά δεν αναγνωρίστηκε ποτέ δημοσίως· Ήταν απλώς το μυστικό – αν και γνωστό σε όλους – κίνητρο των Ισραηλινών πολιτικών των οποίων η δημόσια επίσημη θέση ήταν πάντα (τουλάχιστον μέχρι πρόσφατα) η λύση των δύο κρατών και ο σεβασμός των διεθνών νόμων και υποχρεώσεων.

Τώρα που διαλύεται αυτή η πρόσοψη του σεβασμού του νόμου, δεν αρκεί να πούμε ότι η πραγματικότητα που τώρα βλέπουμε ήταν από την αρχή η αλήθεια πίσω από την εμφάνιση. Τα φαινόμενα είναι απαραίτητα. Μας υποχρεώνουν να ενεργούμε με συγκεκριμένο τρόπο – οπότε χωρίς την εμφάνιση, αλλάζει και ο τρόπος με τον οποίο ενεργούμε. Η απόσταση μεταξύ της δημόσιας εμφάνισης και της σκοτεινής πραγματικότητας. Πίσω από αυτήν επετράπη στο Ισραήλ να παρουσιαστεί ως ένα σύγχρονο Κράτος Δικαίου, σε αντίθεση με τον αραβικό θρησκευτικό φονταμενταλισμό. Αλλά με τη σημερινή δημόσια αναγνώριση του ισραηλινού φανατικού θρησκευτικού ρατσισμού, οι Παλαιστίνιοι είναι τώρα μια δύναμη κοσμικής ουδετερότητας, ενώ οι Ισραηλινοί ενεργούν ως θρησκευτικοί φονταμενταλιστές.

Το ευρύτερο πλαίσιο αυτής της κλιμάκωσης των γεγονότων στο Ισραήλ καθιστά την όλη εικόνα ακόμη πιο σκοτεινή: Πρώτα στη Γαλλία, στη συνέχεια στις ΗΠΑ, μια σημαντική ομάδα στρατιωτικών και απόστρατοι στρατηγοί δημοσίευσαν επιστολές που προειδοποιούν για την απειλή της εθνικής ταυτότητας και του τρόπου ζωής των χωρών τους. Στη Γαλλία, η επιστολή επιτέθηκε στην ανοχή του κράτους κατά του εξισλαμισμού, και στις ΗΠΑ, προειδοποίησαν για τη «σοσιαλιστική» και «μαρξιστική» πολιτική της κυβέρνησης Μπάιντεν. Ο μύθος του αποπολιτικοποιημένου χαρακτήρα των ενόπλων δυνάμεων διαλύεται: ένα σημαντικό μέρος του στρατού υποστηρίζει την εθνική γραμμή πορείας. Εν ολίγοις, αυτό που συμβαίνει τώρα στο Ισραήλ αποτελεί μέρος μιας παγκόσμιας τάσης.

Αλλά τι σημαίνει αυτό για την εβραϊκή ταυτότητα; Όπως είπε ένας από τους επιζώντες του Ολοκαυτώματος, «Στο παρελθόν, ένας αντισημίτης ήταν ένα άτομο που αντιπαθεί τους Εβραίους. Τώρα, ένας αντισημίτης είναι ένα άτομο που οι Εβραίοι αντιπαθούν.» Ο τίτλος ενός πρόσφατου διαλόγου για τον αντισημιτισμό και το διεθνές κίνημα μποϊκοτάζ προϊόντων του Ισραήλ, στο γερμανικό περιοδικό Σπίγκελ ήταν: «Wer Antisemit ist, bestimmt der Jude und nicht der potenzielle Antisemit» («Ο Εβραίος, όχι ο πιθανός αντισημίτης, καθορίζει ποιος είναι αντισημίτης»).

Εντάξει, ακούγεται λογικό. το θύμα θα πρέπει να αποφασίσει ποια είναι κατάσταση του θύματος, με την ίδια έννοια που αυτό ισχύει για μια γυναίκα που ισχυρίζεται ότι βιάστηκε θα πρέπει να ισχύει και για τους Εβραίους. Αλλά υπάρχουν δύο προβλήματα εδώ: (1) Δεν θα έπρεπε το ίδιο να ισχύει και για τους Παλαιστίνιους στη Δυτική Όχθη, οι οποίοι θα πρέπει να καθορίσουν ποιος κλέβει τη γη τους και τους στερεί στοιχειώδη δικαιώματα; (2) Ποιος είναι ο «Εβραίος»που καθορίζει ποιος είναι αντισημίτης ; Τι γίνεται με τους πολυάριθμους Εβραίους που υποστηρίζουν το μποϊκοτάζ του Ισραήλ ή που, τουλάχιστον, έχουν αμφιβολίες για την πολιτική του κράτους του Ισραήλ στη Δυτική Όχθη; Δεν είναι ο υπαινιγμός της αναφερόμενης στάσης ότι, αν και εμπειρικά Εβραίοι, οι ως άνω, σε κάποια «βαθύτερη» έννοια ,είναι και μη Εβραίοι -ότι πρόδωσαν την εβραϊκή τους ταυτότητα;

(Κάποτε μου επιτέθηκαν άγρια ως αντισημίτη επειδή απλά χρησιμοποιούσα τον όρο «οι Εβραίοι»...)

Ο Ιταλός ιστορικός Carlo Ginsburg πρότεινε την ιδέα ότι η ντροπή κάποιου για την πατρίδα του και όχι η αγάπη γι’ αυτήν, μπορεί να είναι το πραγματικό σημάδι ότι ανήκει σε αυτήν. Ένα κορυφαίο παράδειγμα τέτοιας ντροπής παρουσιάστηκε το 2014, όταν εκατοντάδες επιζώντες του ολοκαυτώματος πλήρωσαν μια διαφήμιση στους Τάϊμς Ν. Υόρκης του Σαββάτου στην οποία καταδίκαζαν αυτό που αποκαλούσαν «την σφαγή των Παλαιστινίων στην Γάζα και την συνεχιζόμενη κατοχή και αποικιοποίηση της ιστορικής Παλαιστίνης». « Μας κατατρομάζει ο ακραίος, ρατσιστικός απανθρωπισμός των Παλαιστινίων στην ισραηλινή κοινωνία, ο οποίος έχει φτάσει σε πυρετική έξαρση,» έγραφε η ανακοίνωσή τους.

Ίσως σήμερα, ορισμένοι Ισραηλινοί να συγκεντρώσουν το θάρρος να αισθανθούν ντροπή για το τι κάνουν οι Ισραηλινοί στη Δυτική Όχθη και στο ίδιο το Ισραήλ – όχι, φυσικά, με την έννοια της ντροπής του να είναι Εβραίοι, αλλά, αντίθετα, να αισθάνονται ντροπή για αυτό που κάνει η ισραηλινή πολιτική στη Δυτική Όχθη στην πιο πολύτιμη κληρονομιά του ίδιου του Ιουδαϊσμού.



Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου
Continue reading

Ακτιβιστής στις 1


Hassan Hamadé, Comité Valmy,19-5-21

΄Εχοντας βγει νικηφόρες από τον πόλεμο του 1967,οι κατοχικές αρχές, , ανακοίνωσαν: «Η Ενωμένη Ιερουσαλήμ είναι η αιώνια πρωτεύουσα του Ισραήλ».

Στη συνέχεια, οι αραβικές χώρες, ακολουθούμενες από την Οργάνωση για την Απελευθέρωση της Παλαιστίνης (PLO) και την Αυτόνομη Αρχή, που συμμετείχε στην κατάργηση του παλαιστινιακού ζητήματος μετά τα αποτελέσματα των Συμφωνιών του Όσλο, έσπευσαν στην επιλογή των δύο κρατών με τη μονομερή δήλωση ότι «η Ανατολική Ιερουσαλήμ είναι η πρωτεύουσα του κράτους της Παλαιστίνης», μιαν επιλογή που έγινε περίγελος των Ισραηλινών Σιωνιστών πεπεισμένων για την νομιμοφροσύνη του αραβικού σιωνισμού σε αυτούς και την εχθρότητά του προς την Παλαιστίνη.

Στην πραγματικότητα, και οι δύο προτάσεις προκαλούν την ειρωνεία. Η μοίρα του δεύτερου είναι γνωστή εκ των προτέρων, δεν αξίζει να ασχοληθούμε περισσότερο με αυτό.

Όσο για την ανακοίνωση να γίνει η ενωμένη Ιερουσαλήμ η αιώνια πρωτεύουσα του Ισραήλ, βασίζεται στην ιδέα ότι η ιστορία έχει σταματήσει προτού η ισραηλινή θωρακιστεί με τον αραβικό σιωνισμό, όπου δεν θα υπήρχε ελπίδα σωτηρίας ούτε για την Παλαιστίνη ούτε για οποιονδήποτε Άραβα που θα την υποστήριζε. Φυσικά, αυτή η υπόθεση απέτυχε και, σήμερα, για πρώτη φορά μετά τον πόλεμο του 1973, τίθεται σοβαρά σε συζήτηση η εξαφάνιση της ίδιας της σιωνιστικής οντότητας. Μια υπόθεση που ήταν ο κρυφός εφιάλτης του πατέρα/ιδρυτή του Ισραήλ, Ντέιβιντ Μπεν Γκουριόν, αν αναφερθούμε σε αυτά που εκμυστηρεύτηκε σε αυτό το θέμα.

Ως υπενθύμιση, είναι γνωστό ότι η σιωνιστική οντότητα έχει τρεις πατέρες: τον Χαίμ Βάϊζμαν, τον Νταβίντ Μπεν Γκουριόν και τον Ναούμ Γκόλντμαν Ο πρώτος απέσπασε τη Διακήρυξη Μπάλφουρ, ( υπόσχεση εγκατάστασης των Εβραίων στην Παλαιστίνη), ο δεύτερος πραγματοποίησε στρατιωτική επιχείρηση επί τόπου και διέταξε τις απελάσεις και τις σφαγές των Παλαιστινίων, ο τρίτος οργάνωσε τις εκστρατείες υποστήριξης των εποίκων, συγκέντρωσε κεφάλαια και έπλεξε δίκτυο διεθνών σχέσεων. Ο Βάϊζμαν μισούσε τον Μπεν Γκουριόν και τον χλεύαζε αλαζονικά, ενώ ο Γκόλντμαν και ο Μπεν Γκουριόν έγιναν τόσο στενοί φίλοι που ο Nαούμ μπορούσε να τολμά να κάνει ερωτήσεις στον Νταβίντ που κανένας σιωνιστής ηγέτης δεν θα τολμούσε να ααποπειραθεί.

Στο βιβλίο του« Le paradoxe juif » («Το εβραϊκό παράδοξο» ) Editions Stock,1976], ο Γκόλντμαν αφηγείται τις λεπτομέρειες μιας συνομιλίας που πραγματοποιήθηκε στο σπίτι του Μπεν Γκουριόν το 1956 και δεν έπρεπε να ακουστεί ούτε από τη σύζυγό του, Paula Munweis. Αυτά τα λόγια είναι φορτωμένα με μια επικίνδυνη ομολογία που εμπιστεύθηκε σε φίλο άξιο εμπιστοσύνης. Πράγματι, ο Γκόλντμαν γράφει:

« Εκείνο το βράδυ, μια όμορφη καλοκαιρινή νύχτα, είχαμε μιαν ανοιχτή συζήτηση για το αραβικό πρόβλημα. Δεν καταλαβαίνω την αισιοδοξία σου, μου λέει ο Μπεν Γκουριόν. Γιατί οι 'Άραβες να κάνουν ειρήνη; Αν ήμουν Άραβας ηγέτης, δεν θα υπέγραφα ποτέ με το Ισραήλ. Είναι φυσιολογικό: πήραμε τη χώρα τους. Φυσικά, ο Θεός μας το υποσχέθηκε, αλλά πώς μπορούν να ενδιαφέρονται για αυτό; Ο Θεός μας δεν είναι δικός τους. Είμαστε από το Ισραήλ, είναι αλήθεια, αλλά έχουν περάσει από τότε δύο χιλιάδες χρόνια: πώς τους επηρεάζει αυτό; Υπήρξε ο αντισημιτισμός, οι Ναζί, ο Χίτλερ, το Άουσβιτς, αλλά ήταν δικό τους λάθος; Βλέπουν μόνο ένα πράγμα: ήρθαμε και κλέψαμε τη χώρα τους. Γιατί να το δεχτούν; ».

Παραδοχή του επιπέδου ενός «άκρως απόρρητου κρατικού μυστικού», για τον πολύ σοβαρό λόγο ότι κατεδαφίζει τα θεμέλια της πίστης στην οποία βασίζεται το έργο του «εθνικού καταφυγίου» για τους Εβραίους, σύμφωνα με την υπόσχεση που διακήρυξε ο Λόρδος Balfour το 1917. Και όπως για την Paula, οι ανώτεροι ισραηλινοί αξιωματούχοι δεν πρέπει να το ακούσουν, αφού δικαιολογεί την απόλυτη απόρριψη της σιωνιστικής οντότητας από τους Παλαιστινίους, παραδέχεται την νομιμότητα σε όποιον αντιστέκεται σε αυτήν και υπονομεύει την προπαγάνδα της αδειάζοντας την από το περιεχόμενό της.

Μια παραδοχή που σημαίνει επίσης ότι ο Μπεν Γκουριόν αμφέβαλε για την ικανότητα του αραβικού σιωνισμού να μεταβιβάσει με βιώσιμο τρόπο την εξωμοσία του στις μελλοντικές γενιές, ειδικά καθώς ευφραινόταν με την υποστήριξή που του έδειχναν στο εξωτερικό σε όλη τη Βρετανία και τη Γαλλία, υποστήριξη αδιανόητη για κάθε λογικό άνθρωπο καθώς και για σιωνιστές ονειροπόλους.

Πράγματι, κανείς δεν μπορεί να προβλέψει τι κρύβει το μέλλον. Ποιος ξέρει; Ίσως έρθει η μέρα που οι νέες γενιές θα εξεγερθούν εναντίον των εξωμοτών και θα αποκαταστήσουν τον σεβασμό που οφείλεται στους πιστούς πατριώτες που διώκονται από τον εν λόγω Αραβικό Σιωνισμό. Ο κόσμος θα γυρίσει ανάποδα και το σιωνιστικό όνειρο θα γίνει εφιάλτης για τους σχεδιαστές και τους οπαδούς του.

Επιπλέον, ο Μπεν Γκουριόν ήταν βαθιά πεπεισμένος ότι η εποχή της εξαιρετικής ευημερίας δεν θα διαρκούσε, καθώς βασιζόταν στη συνενοχή των περισσότερων συγγενών του θύματος με τους βασανιστές του. Ως αποτέλεσμα, ήταν εξίσου πεπεισμένος ότι η ισραηλινή οντότητα κινδύνευε να εξαφανιστεί. Ήταν στη λογική των πραγμάτων και ο Γκόλντμαν περιγράφει με ακρίβεια την ψυχολογία του φίλου του και αναφέρει αυτές τις λέξεις:

Σύντομα θα γίνω εβδομήντα χρονών. Λοιπόν, Nαούμ, θα με ρωτούσες αν θα πεθάνω και θα ταφώ σε εβραϊκό κράτος θα πω ναι: σε δέκα χρόνια, σε δεκαπέντε χρόνια, πιστεύω ότι θα υπάρχει ακόμα ένα εβραϊκό κράτος. Αλλά αν με ρωτήσεις αν ο γιος μου ο Έιμος, ο οποίος θα γίνει πενήντα στο τέλος του έτους, έχει πιθανότητες να πεθάνει και να ταφεί σε εβραϊκό κράτος, θα σου απαντήσω: πενήντα τοις εκατό.

Αλλά τελικά, τον διέκοψα, πώς μπορείς να κοιμηθείς με την ιδέα μιας τέτοιας προοπτικής ενώ είσε πρωθυπουργός του Ισραήλ;

«Ποιος λέει ότι κοιμάμαι;» απάντησε απλά. .

Ο Γκόλντμαν είπε ότι ήταν «απογοητευμένος από αυτή την απαισιοδοξία. Επιπλέον, προσπάθησε να εξηγήσει τον λόγο της κατάφωρης αντίφασης μεταξύ της λογικής του Μπεν Γκουριόν και της συμπεριφοράς του που βασίζεται στη στρατιωτική δύναμη και μόνο στη στρατιωτική δύναμη. Η ανάλυση αξίζει προσοχής επειδή ανοίγει τη δυνατότητα πολλών συγκρίσεων:

« Το επιθετικό του πείσμα, και η ανικανότητα να κάνει παραχωρήσεις, τον εμπόδισε να ακολουθήσει τις συμβουλές της νοημοσύνης του. Η καλύτερη απόδειξη αυτού είναι ότι, μόλις απομακρύνθηκε από την εξουσία, η νοημοσύνη ανέκτησε τα δικαιώματά της· Έγινε μάλιστα «Γκολντμανιστής», δηλώνοντας ότι πρέπει να επιστραφούν όλα τα κατεχόμενα από το 1967 εδάφη (, Σημ: εκτός από την Ιερουσαλήμ) .

Εκτός από την Ιερουσαλήμ!; Τι στείρα αποδεδειγμένη προσέγγιση στα γεγονότα! Ωστόσο, ο Ben Gurion περίμενε το χειρότερο για την οντότητα που βοήθησε να δημιουργηθεί και αναγνώρισε, μέσα σε αυτήν, το δικαίωμα των Παλαιστινίων σε ολόκληρη τη χώρα τους. Αλλά ήταν γιος και αιχμάλωτος του ρατσιστικού ενστίκτου του Ισραηλινού ατόμου. Από αυτή την άποψη, ο Goldmann θα ρίξει ένα ενδιαφέρον φως:

"Κάποτε του είπα, "Κατάφερες να κάνεις κάτι που μόνο ο Καλός Θεός έχει κάνει πριν από εσένα. Όχι μόνο δημιούργησες το κράτος του Ισραήλ, αλλά διαμόρφωσες τον νέο Ισραηλινό Εβραίο με την δική σου εικόνα.

Λοιπόν, αυτό δεν είναι κακό, έτσι δεν είναι; αναφώνησε.

Περίμενε λίγο, απάντησα. Δεν είμαι σίγουρος ότι ο Καλός Θεός ήταν τόσο επιτυχημένος στη δημιουργία του ανθρώπου, οπότε δεν είμαι σίγουρος ότι κατάφερες να δημιουργήσεις το Ισραηλινό. . »

Αυτή είναι η άποψη του Goldmann και του συνεργάτη του για αυτή την πατρότητα της ατυχίας. Τώρα, αν συγκρίναμε τα παιδιά και τα εγγόνια με αυτόν που τα μοντελοποιούσε στην εικόνα του, θα βρίσκαμε ότι απέχουν πολύ από το να έχουν κληρονομήσει τη νοημοσύνη του, ακόμα και αν δεν ακολουθούσε πάντα αυτό που του υπαγόρευε. Από την άλλη, έμαθαν τα μαθήματά του διαπράττοντας τη μία σφαγή μετά την άλλη στον βασανισμένο και καταπιεσμένη παλαιστινιακό λαό, μουσουλμάνο ή πιστό στον Σύρο-Παλαιστίνιο Χριστό.

Ως εκ τούτου, βλέπουμε μια τρομερή τραγωδία, καθώς τα κράτη ψεύδονται, καθυστερούν και υποστηρίζουν σιωπηρά τον ισραηλινό ρατσισμό, ξεκινώντας από τις Ηνωμένες Πολιτείες και τις κυβερνήσεις του καταραμένου αραβικού σιωνισμού.



Αλλά το αποτέλεσμα της αντιπαράθεσης είναι σίγουρο, όπως προέβλεψε ο Μπεν Γκουριόν: πενήντα τοις εκατό, ή λιγότερο, πολύ λιγότερο...

Τις τελευταίες ημέρες της ζωής του, ο Nahum Goldmann προσπάθησε να ανοίξει μια νέα σελίδα ενεργώντας με τέτοιο τρόπο ώστε η σιωνιστική οντότητα να αποσυντεθεί με το χαμηλότερο δυνατό ανθρώπινο κόστος. Για να γίνει αυτό, προσπάθησε να σώσει την ιδέα ενός ειρηνικού οικισμού και άνοιξε τις πόρτες της Ευρώπης στην PLO μέσω των μαθητών του, όπως ο Αυστριακός Bruno Kreisky, ο Γερμανός Willy Brandt, ο Γάλλος Pierre Mendès France, κλπ. Και στις 3 Ιουλίου 1982, ενώ η Βηρυτός ήταν υπό πολιορκία, εξέδωσε μια δήλωση με τον Μέντες Γαλλίας και τον Φίλιπ Κλούτζνικ καλώντας το Ισραήλ να άρει την πολιορκία για να διευκολύνει τις διαπραγματεύσεις με την PLO. Στην πραγματικότητα, δεν σεβόταν τους Ισραηλινούς διπλωμάτες και τους έβλεπε ως πηγή κινδύνου για τους Εβραίους του κόσμου.

Σήμερα, ο παλαιστινιακός λαός μάχεται με απερίγραπτο θάρρος και ακλόνητη αποφασιστικότητα, και πράγματι, οι διαδοχικές γενιές τους δεν ενέδωσαν και βασίζονται στον εαυτό τους. Αρκεί να υποστηρίζεται από τους πιστούς συμμάχους του για να πάει προς τη νίκη στην Ιερουσαλήμ και την υπόλοιπη Παλαιστίνη από το ποτάμι στη θάλασσα.

Χασάν Χαμαντέ Λιβανέζος συγγραφέας και ερευνητής 18/05/2021

Πηγή: Al-Akhbar (Λίβανος) https://al-akhbar.com/Palestine/306151
Continue reading

Ακτιβιστής στις 0

Pepe Escobar/ Reseau International/ 18-5-21 
 Μετάφραση* : Μ. Στυλιανού

Νάκμπα, 15 Mαίου 2021. Οι Ιστορικοί του μέλλοντος θα υπογραμμίσουν την ημέρα όπου η Δυτική «φιλελεύθερη δημοκρατία» εξέδωσε μια χαρακτηριστική διακήρυξη : Βομβαρδίζουμε τα γραφεία των Μέσων Ενημέρωσης και καταστρέφουμε την «ελευθερία του Τύπου», σε ένα στρατόπεδο συγκεντρώσεως ανοικτό μόνο στον ουρανό, ενώ απαγορεύουμε τις ειρηνικές διαδηλώσεις με κατάσταση πολιορκίας στην καρδιά της Ευρώπης.

Και εάν εξεγερθείτε σας ακυρώνουμε.
6 μέλη της ίδιας οικογένειας δολοφονημένα, στον βομβαρδισμό της Μπέιτ Λαχία, στην Γάζα, ανακοινώνεται στο Παρίσι.


Ο βομβαρδισμός, από «την μόνη δημοκρατία της Μέσης Ανατολής», του πύργου Αλ –Ζαλαα, ενός οικοδομήματος κατοικιών που στέγαζε επίσης τα Γραφεία του Ασοσιέϊτετ Πρες και της Αλ Ζαζίρα, μεταξύ άλλων, συνδέεται άμεσα με την διαταγή verboten (απαγορεύεται στα γερμανικά ), που εξέδωσε το υπουργείο εσωτερικών του Μακρόν.

Το Παρίσι ενέκρινε τις προκλήσεις της δύναμης κατοχής στην Ανατολική Ιερουσαλήμ: Την εισβολή στο τέμενος Αλ Ακσά –με δακρυγόνα και χειροβομβίδες κρότου και λάμψης. Τις συμμορίες σιωνιστών ρατσιστών που προκαλούν και κραυγάζουν «θάνατος στους ΄Αραβες», τους ένοπλους εποικιστές που επιτίθενται στις παλαιστινιακές οικογένειες, απειλούμενες με έξωση από τα σπίτια τους στο Σείχ Ζαρά και στο Σιλβάν –μια εκστρατεία βομβαρδισμών των οποίων τα νεκρά θύματα είναι 30% παιδιά, κατά μέσον όρο.

Τα πλήθη του Παρισιού δεν φοβήθηκαν. Από το Μπαρμπές στην Ρεπουμπλίκ διαδήλωναν στους δρόμους, με την κραυγή «Ισραήλ δολοφόνε- Μακρόν συνένοχε». Είχαν ενστικτωδώς καταλάβει ότι ο Μικρός Βασιλιάς –ένας μικρός υπάλληλος του Ρότσιλντ- είχε μόλις βάλει φωτιά στην ιστορική παράδοση του έθνους που εφεύρε την παγκόσμια Διακήρυξη των Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων.

Η μάσκα της «φιλελεύθερης δημοκρατίας» εξακολουθεί να πέφτει και να πέφτει μέσα στη λούμπα, με την αυτοκρατορική ηλεκτρονική τεχνολογία να καταπνίγει τις φωνές των Παλαιστινίων και των μαζών υπερασπιστών της Παλαιστίνης, από κοινού με ένα διπλωματικό κονκλάβιο που δεν εξαπατά πλέον παρά μόνο ανεγκέφαλους ανθρώπους.

Στις 16 Μαίου ο Κινέζος υπουργός των Εξωτερικών Γουάνκ Γι προήδρευσε με βίντεο-σύνδεση μιας συζήτησης στο Συμβούλιο Ασφαλείας του ΟΗΕ, που είχε εμποδιστεί από την Ουάσιγκτον όλη την εβδομάδα. Η Κίνα προεδρεύει του Συμβουλίου Ασφαλείας όλον τον μήνα Μάιο.

Το Σ.Α. δεν μπόρεσε να συμφωνήσει σε μιαν κοινή διακήρυξη. Ακόμη μια φορά επειδή η σύνοδος του Συμβούλιο Ασφαλείας εμποδίστηκε από την Αυτοκρατορία του Χάους-δειλή.

Και είναι ο Χουά Λιμίνγκ, πρώην πρεσβευτής της Κίνας στο Ιράν που έρχεται να ξεδιαλύνει όλα αυτά με μια μόνο φράση: « Οι ΗΠΑ δεν θέλουν να πιστωθεί η Κίνα την μεσολάβηση μεταξύ Παλαιστίνης και Ισραήλ, ιδίως όταν η Κίνα προεδρεύει του Συμβουλίου Ασφαλείας των Ηνωμένων Εθνών».

Η συνηθισμένη αυτοκρατορική διαδικασία είναι να «μιλούν» να «κάνουν μια προσφορά μη αποδεχόμενη άρνηση», κατά το σύστημα της μαφίας, στις δυο πλευρές κάτω από το τραπέζι, όπως το ομολόγησε στο τουίτερ ο ένοικος του Λευκού Οίκου, «επαναβεβαιώνοντας την σταθερή υποστήριξή του στο δικαίωμα του Ισραήλ να αμύνεται».

Το σύνολο του παγκόσμιου Νότου βομβαρδίζεται με την αυτοκρατορική ρητορική των «ανθρωπίνων δικαιωμάτων» -του καταδίκου απατεώνα Ναβάλνι με τις ψευδείς πληροφορίες για το Ξινκιάνγκ (δικαιώματα Ουιγούρων). Αλλά όταν εξαπολύεται μια πραγματική καταστροφή στην οθόνη των ανθρωπίνων δικαιωμάτων με τους βομβαρδισμούς του συμμάχου αποικιοκράτη ο Λιμίνγκ υπογραμμίζει πως «η υποκρισία και η πολιτική των δύο βαρών και δύο μέτρων των ΗΠΑ αποκαλύπτεται και πάλι.»

Ένα τηλεφώνημα μπορούσε να το σταματήσει

Ο ΄Αμος Γιαντλίν είναι ο πρώην επικεφαλής της διεύθυνσης στρατιωτικών πληροφοριών των Ισραηλινών Ενόπλων Δυνάμεων και πρώην στρατιωτικός ακόλουθος στις ΗΠΑ. Σε μιαν συνάντηση με τους Νότιο-Αφρικανούς σιωνιστές παραδέχτηκε το προφανές: Το αιματοκύλισμα της Γάζας μπορεί να σταματήσει από την Ουάσιγκτον.

Ο Γιαντλίν βεβαιώνει ότι η κυβέρνηση του Μπάϊντεν, η μάλλον αυτοί που κρύβονται πίσω του, αρχίζουν να «ανυπομονούν» και «δεν θα τον κατέπλησσε αν όλο αυτό σταματούσε μέσα σε 48 ώρες.» Και άλλη μια φορά επιβεβαίωσε το προφανές: «Όταν οι Αιγύπτιοι ζητούν από το Ισραήλ να σταματήσει, το Ισραήλ αρνείται. Αλλά όταν οι Αμερικανοί το ζητήσουν, το Ισραήλ υποχρεούται να σταματήσει.»

Η αυτοκρατορία χρησιμοποιεί την ξύλινη γλώσσα όταν απευθύνεται στην «διεθνή κοινότητα» -που συνέρχεται θεωρητικά στον ΟΗΕ. Ο σχετικός προπαγανδιστικός καταιγισμός, 24ωρος κάθε μέρα, δεν λειτουργεί παρά στην ετερόκλιτη παρέα των συνεταίρων στο έγκλημα, των υπηρετών, των λακέδων, των κανίς και των υποτακτικών, που περιφρονούν μεγαλοπρεπώς τα 80 % και πλέον του πλανήτη. Απέναντι στην πραγματικότητα του Αφγανιστάν, του Ιράκ, της Λιβύης, της Συρίας, της Υεμένης, της Ουκρανίας και άλλων χωρών «η βασιζόμενη σε κανόνες διεθνής τάξη» δεν είναι ούτε καν μια αστειότητα.

΄Ετσι, την προσεχή φορά που θα δείτε ένα είδος της υπό-ζωολογίας να αναπτύσσει το επιχείρημα της εσχάτης ηλιθιότητας «το Ισραήλ έχει το δικαίωμα να αμυνθεί», η μόνη δυνατή απάντηση είναι η εξαπόλυση των γεγονότων όπως πυραύλους. Κάθε λογικό όν με συνείδηση γνωρίζει ότι η Παλαιστίνη αντιμετωπίζει ένα σχέδιο ρατσιστικού εποικισμού, που καυχάται για έναν στρατό εξοπλισμένο μέχρι τα δόντια και με πολλές πυρηνικές βόμβες, εξειδικευμένον στην κρατική τρομοκρατία.

Η Γάζα είναι ωστόσο μια ιδιαίτερα φρικιαστική περίπτωση. Πληθυσμός: σχεδόν 2 εκατομμύρια άτομα. Μια από τις πιο πυκνοκατοικημένες ζώνες του κόσμου. Ένα πραγματικό στρατόπεδο συγκεντρώσεως, ανοικτό μόνο στον ουρανό, όπου όχι λιγότερο του 50% είναι παιδιά, που ένα στα δέκα πάσχουν από σημαντικά καθυστερημένη ανάπτυξη λόγω των ελλείψεων τροφίμων την οποία προκαλούν οι ισραηλινοί αποκλεισμοί. Το επίσημο στρατιωτικό σχέδιο του Ισραήλ συνίσταται στο να επιτρέπουν να μπαίνουν μόνο τόσα τρόφιμα όσα μόλις αρκούν για την μετά βίας επιβίωση του πληθυσμού. Το 50% του πληθυσμού εξαρτάται από την εξωτερική επισιτιστική βοήθεια.

Όχι λιγότερες του 70% των οικογενειών είναι πρόσφυγες, που υπήρξαν αντικείμενο μιας εθνικής εκκαθάρισης σε αυτό που είναι σήμερα το νότιο Ισραήλ: είναι περίπου ένα εκατομμύριο τετρακόσιες εξήντα χιλιάδες πρόσφυγες σε πληθυσμό 1,9 εκατομμυρίου κατοίκων.

Η Γάζα περιλαμβάνει 8 στρατόπεδα προσφύγων, ορισμένα των οποίων βομβαρδίζονται αυτή την στιγμή. Μη ξεχνάτε ότι το Ισραήλ είχε την άμεση διοίκηση της Γάζας από το 1967 ως το 2005 και ότι δεν έκανε τίποτα για να βελτιώσει τις τρομερές συνθήκες διαβίωσής τους. Δεν υπάρχουν εκεί παρά μόνο 22 υγειονομικά κέντρα, 16 γραφεία κοινωνικών υπηρεσιών και 11 κέντρα διανομής τροφίμων, που εξυπηρετούν περί το 1 εκατομμύριο ανθρώπους. Ούτε αεροδρόμιο, ούτε λιμάνι: Και τα δύο καταστράφηκαν από το Ισραήλ. Το ποσοστό της ανεργίας είναι 50% -το υψηλότερο σε όλον τον πλανήτη. Το πόσιμο νερό δεν είναι διαθέσιμο παρά μόνο για το 5% του πληθυσμού.

Αλλά υπάρχει επίσης και η Αντίσταση. Ο Ελίγια Μανιέρ έδειξε πως έχουν ήδη διατρήσει την προκατασκευασμένη φήμη του αήττητου και του «κύρους» του Ισραήλ –και δεν μένει παρά η διαδρομή ενός δρόμου, γιατί η ταχύτητα, η ακρίβεια και το βεληνεκές των πυραύλων σίγουρα θα βελτιωθούν. Παράλληλα, σε μιαν εύστοχη στρατηγική χειρονομία, οι αντιστασιακές οργανώσεις δήλωσαν με σαφήνεια ότι προτιμούν να μη αναμιχθεί το Εσμπολά –προς το παρόν, αφήνοντας έτσι την επικέντρωση της διεθνούς προσοχής στην σφαγή που διαπράττεται στην Γάζα.

«Ένα τοπίο σιδήρου και πλήρους καταστροφής»

«Η Κοινωνιολογία της Ιερουσαλήμ» τη Sylvaine Bulle είναι ένα βιβλίο σύντομο αλλά αρκετά διαφωτιστικό που δείχνει πως ο αγώνας για την ανατολική Ιερουσαλήμ είναι απολύτως υποχρεωτικός για το μέλλον της Παλαιστίνης όσο και η τραγωδία της Γάζας.

Η Μπουλ επικεντρώνεται στον «εσωτερικό ρατσισμό» στο Ισραήλ, άμεσα συνδεόμενο με την ηγεμονία των σιωνιστών «ελίτ» της άκρας δεξιάς. Μια κομβική συνέπεια υπήρξε η περιφερειοποίηση και περιθωριοποίηση της ανατολικής Ιερουσαλήμ, υποταγμένης σε «αναγκαστική εξάρτηση» από την δυτικοποιημένη Δυτική Ιερουσαλήμ. Η συγγραφέας δείχνει πως η ανατολική Ιερουσαλήμ δεν υπάρχει παρά ως «ένα τοπίο σιδήρου και πλήρους καταστροφής», με μια αντιπαράθεση ζωνών υπερ-κατοικημένων και ολοκληρωτικά εγκαταλειμμένων. Οι Παλαιστίνιοι που ζουν σε αυτές τις ζώνες δεν βλέπονται και δεν αντιμετωπίζονται ως πολίτες.

Μπέϊτ Λαχία –η φρικιαστική λεπτομέρεια.


Η κατάσταση χειροτέρεψε από το 2004 και την όρθωση του Τείχους –που εμπόδισε την καθημερινή κίνηση των Παλαιστινίων που ζουν στις κατεχόμενες περιοχές και των Παλαιστινίων της Ιερουσαλήμ. ΄Ηταν ένα πρόσθετο ρήγμα, με τα τμήματα της Ανατολικής Ιερουσαλήμ απομονωμένα από την άλλη πλευρά του Τείχους και με πολλούς ανθρώπους να ζουν πλέον σε μια κυριολεκτικά αδέσποτη γη (no man’s land).Ελάχιστοι άνθρωποι στην «φιλελεύθερη και δημοκρατική» Δύση μπορούν να καταλάβουν την σημαίνει αυτό στην πράξη.

Οι Παλαιστίνιοι της Ανατολικής Ιερουσαλήμ δεν έχουν την ισραηλινή υπηκοότητα. Οι περισσότεροι έχουν διαβατήρια Ιορδανίας. Ωστόσο σήμερα, ακόμη και οι Παλαιστίνιοι που έχουν ισραηλινά διαβατήρια τελούν σε εξέγερση –στις περισσότερες περιπτώσεις στις πιο φτωχές πόλεις, στο κέντρο της χώρας. Οι νέες γενεές απλά δεν έχουν κανένα λόγο να πιστεύουν ότι υπάρχει γι’ αυτές χώρος στο Ισραήλ.

΄Οσο για τους κοσμικούς αριστερούς Ισραηλινούς, αυτοί έχουν «εξουδετερωθεί» και δεν διαθέτουν την παραμικρή πολιτική επιρροή, γιατί ήσαν ανίκανοι να ενσωματώσουν τις εργαζόμενες τάξεις, οι οποίες, με την σειρά τους, κερδήθηκαν από τους σκληρούς θρησκευτικούς εξτρεμιστές.

Το συμπέρασμα της συγγραφέως, εκφραζόμενης με ακραία διπλωματική γλώσσα, (είμαστε βέβαια στην Γαλλία) είναι αναπόφευκτο: Το κράτος του Ισραήλ είναι ολοένα περισσότερο εβραϊκό και συνεχώς και λιγότερο δημοκρατικό, ένα καθεστώς σιωνιστικό στην πραγματικότητα. Η Μπουλ πιστεύει ότι θα ήταν δυνατό να ανοικοδομηθεί η σχέση της εβραϊκής εθνικής ταυτότητας και της δημοκρατίας με την ενσωμάτωση των δικαιωμάτων των παλαιστινιακών μειονοτήτων.

Λυπούμαι, αλλά αυτό δεν πρόκειται να συμβεί, όπως το δείχνει παραστατικά η σημερινή τραγωδία.

Η οδός της οδύνης (La Via Dolorosa) συνεχίζεται μπροστά στα φρικιασμένα μάτια μας. Φανταστείτε μόνο το επίπεδο υστερίας της διαγαλαξιακής Δύσης εάν η Ρωσία και η Κίνα βομβάρδιζαν, με οβίδες, βόμβες και πυραύλους, παιδιά σε κατοικημένες ζώνες. Δεν εκπλήσσει ότι η Αυτοκρατορία του χάους –και του ψεύδους- που περνιέται για μια «φιλελεύθερη δημοκρατία» μόλο που επιτρέπει το σιωνιστικό δολοφονικό πρόγραμμα, φλερτάρει σταθερά με τον κάδο απορριμμάτων της ιστορίας.



*Σημ. Μτφρ: Καταβλήθηκε προσπάθεια άμβλυνσης της οξύτητας των εκφράσεων και των προσωπικών χαρακτηρισμών, σε εκρήξεις πένας προφανώς κινουμένης σε κατάσταση ασυγκράτητης αγανάκτησης, δημοσιογράφου διεθνούς εγκυρότητας, που συνήθως φροντίζει να μην ζημιώσει το ευρύτατο παγκόσμιο δίκτυο υψηλών αποκλειστικών πηγών του. Παράλληλη ήταν η προσπάθεια να μη θιγεί το περιεχόμενο και τα χαρακτηριστικά του άρθρου.



Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου


Continue reading

Ακτιβιστής στις 0

GILAD ATZMON* • Unz Review, Comite Valmy, MAY 15, 2021
Μετάφραση: Μ.Στυλιανού

Μια από τις πιο ενδιαφέρουσες πτυχές του πολέμου του Γιομ Κιπούρ (1973) ήταν ότι σηματοδότησε μια ξαφνική μετάβαση από τη μανιακή υπεροψία του Ισραήλ στη μελαγχολία, την απάθεια και την κατάθλιψη.

Μετά την εξαιρετική στρατιωτική νίκη τους το 1967, οι Ισραηλινοί ανέπτυξαν μια αλαζονική περιφρονητική στάση απέναντι στους Άραβες και τις στρατιωτικές τους ικανότητες. Οι ισραηλινές μυστικές υπηρεσίες προέβλεψαν ότι θα χρειαστούν χρόνια για να ανακάμψουν οι αραβικοί στρατοί. Ο ισραηλινός στρατός δεν πίστευε ότι ο Άραβας στρατιώτης είχε την ικανότητα να πολεμήσει, πόσο μάλλον να πετύχει μια νίκη.

Αλλά στις 6 Οκτωβρίου 1973, οι Ισραηλινοί αντιμετώπισαν μια καταστροφική έκπληξη. Αυτή τη φορά ο Άραβας στρατιώτης ήταν πολύ διαφορετικός. Η ισραηλινή στρατιωτική στρατηγική, που βασίζεται στην αεροπορική υπεροχή και τους γρήγορους ελιγμούς εδάφους που υποστηρίζονται από άρματα μάχης, αποδείχθηκε αναποτελεσματική μέσα σε λίγες ώρες. Η Αίγυπτος και η Συρία, με τη βοήθεια νέων σοβιετικών αντιαρματικών και πυραύλων εδάφους-αέρος, κατάφεραν να διαλύσουν τη δύναμη του Ισραήλ. Τις πρώτες μέρες του πολέμου το Ισραήλ υπέστη βαριές απώλειες. Η ηγεσία και η ανώτατη στρατιωτική διοίκηση ήταν σε κατάσταση απελπισίας. Ωστόσο, αυτού του είδους η κρίση δεν ήταν ακριβώς ένα σπάνιο γεγονός στην εβραϊκή ιστορία.

Το ισραηλινό στρατιωτικό φιάσκο στο πρώτο στάδιο του πολέμου ήταν μια επανάληψη ενός τραγικού συνδρόμου που είναι τόσο παλιό όσο και οι ίδιοι οι Εβραίοι. Αυτά τα επαναλαμβανόμενα σενάρια περιλαμβάνουν εβραϊκή συλλογική αλαξονεία που οδηγείται από μια ισχυρή αίσθηση εξαιρετικότητας (επίλεκτος λαός) και οδηγούν σε τρομακτικές συνέπειες. Αυτό το αποκαλώ "σύνδρομο Γιομ Κιπούρ".

Στη δεκαετία του 1920 στο Βερολίνο, η εβραϊκή ελίτ εκόμπαζε για τη δύναμή της. Μερικοί πλούσιοι Εβραίοι ήταν πεπεισμένοι ότι η Γερμανία και η πρωτεύουσά της ήταν ο παιχνιδότοπος τους. Εκείνη την εποχή, μερικοί Γερμανοί Εβραίοι κυριαρχούσαν στον τραπεζικό τομέα και επηρέαζαν την πολιτική και τα μέσα ενημέρωσης της Γερμανίας. Επιπλέον, η Σχολή της Φρανκφούρτης (καθώς και άλλη εβραϊκή σχολή σκέψης) ήταν ανοιχτά αφοσιωμένη στον πολιτισμικό ξεριζωμό των Γερμανών, όλα στο όνομα της «προόδου», της «ψυχανάλυσης», του ερωτισμού, της «φαινομενολογίας και του «πολιτιστικού μαρξισμού». Στη συνέχεια, σχεδόν «από το πουθενά», εμφανίστηκε ένα παλιρροιακό κύμα δυσφορίας και τα υπόλοιπα είναι γνωστά.

Αλλά υπήρξε μια ξαφνική αλλαγή στη γερμανική συνείδηση; Θα έπρεπε ο γερμανικός «αντισημιτισμός» της δεκαετίας του 1930 να αποτελέσει έκπληξη; Καθόλου. Όλα τα αναγκαία σημάδια ήταν παρόντα για κάποιο χρονικό διάστημα. Στην πραγματικότητα, οι πρώτοι Σιωνιστές όπως ο Χερζλ και ο Noρντάου προέβλεψαν σωστά την αναπόφευκτη άνοδο των ευρωπαϊκών αντιεβραϊκών συναισθημάτων στα τέλη του 19ου αιώνα. Ήταν το σύνδρομο Γιομ Κιπούρ, η ίδια αλαζονεία που εμπόδισε την εβραϊκή ελίτ του Βερολίνου να αξιολογήσει την αυξανόμενη αντίθεση γύρω τους.

Αυτό που βλέπουμε σήμερα στο Ισραήλ είναι προφανώς μια τραγική εκδήλωση του ίδιου συνδρόμου. Για άλλη μια φορά, οι Ισραηλινοί πιάστηκαν απροετοίμαστοι. Για άλλη μια φορά η μανία της παντοδυναμίας αντικαθίσταται από μελαγχολία. Για άλλη μια φορά οι Ισραηλινοί δεν κατάφεραν να εκτιμήσουν τις στρατιωτικές δυνατότητες της Χαμάς. Απέτυχαν να διαγνώσουν την αυξανόμενη απόγνωση των Ισραηλινών Αράβων και να αναγνωρίσουν την πιθανότητα ότι η απογοήτευσή τους θα μπορούσε να κλιμακωθεί σε μάχες στους δρόμους ή ακόμη και σε εμφύλιο πόλεμο.

Οι Ισραηλινοί υπέκυψαν στην παραισθησιακή σκέψη ότι η παλαιστινιακή υπόθεση είχε εξατμιστεί. Ήταν πεπεισμένοι ότι το σπάσιμο του Κινήματος Μποϋκοτάζ του Ισραήλ και η πείνα του πληθυσμού της Γάζας είχαν διαλύσει το παλαιστινιακό εθνικό όραμα . Ωστόσο, η Χαμάς είναι αυτή που κατάφερε να κερδίσει την πιο κρίσιμη νίκη ενώνοντας τους Παλαιστινίους στην Παλαιστίνη, στα στρατόπεδα και στη Διασπορά, μαζί με μουσουλμάνους από όλο τον κόσμο. Αυτή η ενότητα είναι σημαντική, ιδίως υπό το πρίσμα της πολιτικής διαίρεσης του Ισραήλ που οδεύει προς τις πέμπτες εκλογές.

Για άλλη μια φορά, η ισραηλινή αλαζονεία αντικαθίσταται από βαθιά θλίψη. Το Ισραήλ θα μπορούσε να θέσει στον εαυτό του ορισμένα απαραίτητα ερωτήματα: Τι είναι αυτό που κάνουμε λάθος; Γιατί επαναλαμβάνεται η ιστορία μας; Υπάρχει κάτι που μπορούμε να κάνουμε για να αλλάξουμε το πεπρωμένο μας; Αντί αυτής της απαραίτητης ενδοσκόπησης, το Ισραήλ κάνει το αντίθετο. Αντί να αναλύει την παρούσα κρίση υπό το φως παρόμοιων γεγονότων στο παρελθόν, το Ισραήλ επαναλαμβάνει τα ίδια λάθη. Αναφέρεται στην τρέχουσα κρίση ως έναν ακόμη «γύρο βίας». Διερευνά τις στρατηγικές και τακτικές δυνατότητες που θα «επιβάλουν στη Χαμάς κατάπαυση του πυρός». Το Ισραήλ ουσιαστικά εικάζει για το επίπεδο του μακελειού που θα ρίξει τους «Άραβες στα γόνατα» για άλλη μια φορά.

Το Ισραήλ αυτοπροσδιορίζεται ως εβραϊκό κράτος και τα τραγικά λάθη του καθορίζονται φυσικά από αυτό το γεγονός. Εάν το Γιομ Κιπούρ είναι μια εβραϊκή ημέρα ενδοσκόπησης, το σύνδρομο Γιομ Κιπούρ είναι το άμεσο αποτέλεσμα της πλήρους ανικανότητας για αυτογνωσία. Ωστόσο, μπορεί κανείς να αναρωτηθεί αν ο Εβραίος μπορεί να χειραφετηθεί από το εβραϊκό πεπρωμένο και το σύνδρομο Γιομ Κιπούρ ειδικότερα; Όπως και ο πρώιμος σιωνιστής Bernard Lazare. Πιστεύω ότι το μόνο που χρειάζεται είναι η απομάκρυνση από την ιδέα της εξαιρετικότητας . Αλλά μόλις απογυμνωθεί από την πεποίθηση του περιούσιου λαού, δε απομένουν πολλά από τον σύγχρονο εβραϊκό ταυτισμό.

Υποθέτω ότι αγγίζουμε την πιο καταστροφική υπαρξιακή πτυχή του συνδρόμου Γιομ Κιπούρ. δεν υπάρχει εβραϊκή συλλογική ιδεολογική απόδραση για τον Εβραίο. Βασικά έχουμε να κάνουμε με ένα πολιτισμικό και πνευματικό κενό.

Τείνω να πιστεύω ότι η μόνη οδός διαφυγής από το σύνδρομο Γιομ Κιπούρ είναι ατομική: Η αυτό-επιβαλλόμενη εξορία. Αφήστε το γκέτο αργά τη νύχτα, συρθείτε κάτω από το φράχτη, σκάψτε μια σήραγγα κάτω από τον «τοίχο διαχωρισμού». Μόλις βγείτε στη γη των ελεύθερων, προχωρήστε ήσυχα και σεμνά σε αναζήτηση του ανθρώπινου και του καθολικού.

O Gilad Atzmon είναι εβραϊκού θρησκεύματος διάσημος Βρετανός μουσικός, μυθιστοριογράφος, δοκιμιογράφος και πολιτικός ακτιβιστής και αναλυτής, ιδίως για τα δικαιώματα των Παλαιστινίων, το Ισραήλ και τις πολιτικές ταυτότητας.




Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου
Continue reading

Ακτιβιστής στις 0

Bruno Guigue *, Comité Valmy,16-5-21
Μετάφραση: Μιχαήλ Στυλιανού 

Το πιο αποκρουστικό στο παλαιστινιακό δράμα είναι, φυσικά, η βαρβαρότητα του κατακτητή, η αποικιακή έπαρσή του, η περιφρόνησή του για τη ζωή των άλλων, η άνεσή του στη δολοφονία, η αλαζονεία του ως νικητή σε εύκολη νίκη, η ήσυχη συνείδηση του όταν τραβάει τη σκανδάλη, η δειλία του όταν δολοφονεί αμάχους, ο εθισμός του στο έγκλημα. Αλλά είναι επίσης αυτή η αβυσσαλέα κακή πίστη, αυτή η υποκρισία του επιτιθέμενου που υποδύεται τον αμυνόμενο, αυτό το ψέμα που βγαίνει από το στόμα του όταν ισχυρίζεται ότι υπερασπίζεται τον εαυτό του, όταν καταδικάζει την τρομοκρατία, όταν τολμά να επικαλεστεί αυτοάμυνα, όταν μιλάει για αντισημιτισμό.

Τρομοκράτες, οι Παλαιστίνιοι μαχητές; Όχι, είναι μαχητές της αντίστασης, αληθινοί, εκείνοι που αγωνίζονται για την πατρίδα, για τη γη των προγόνων τους, για να ζήσουν ειρηνικά, μια μέρα, σε αυτή την Παλαιστίνη της οποίας ο εισβολέας θέλει να τους αρπάξει, για αυτή την Παλαιστίνη της οποίας το κράτος αποικιστής θεωρεί τον εαυτό του θεματοφύλακα, όταν δεν είναι παρά μόνο ένας παράνομος κατακτητής, ένας σφετεριστής.

Νόμιμη αυτοάμυνα του Ισραήλ; Ας είμαστε σοβαροί: η μόνη αυτοάμυνα που αξίζει είναι αυτή του παλαιστινιακού λαού, όχι του αποικιακού στρατού, αυτή του κατακτημένου που αντιστέκεται, όχι του κατακτητή που καταπιέζει. Των μαχητών της αντίστασης, που έχουν δίκιο να πολεμούν και που ξέρουν ότι αν η τιμή είναι με το μέρος τους, η ατίμωση είναι στην αντίπαλη πλευρά.

Μας λένε ότι η τρέχουσα αντιπαράθεση οφείλεται στην αδιαλλαξία των εξτρεμιστών και των δύο πλευρών. Αλλά αυτή η εξίσωση του κατακτητή και των κατακτημένων είναι τραγελαφική, είναι μια εξαπάτηση. Από πότε η αντίσταση είναι εξτρεμιστική; Είναι η κατοχή που είναι εξτρεμιστική, με τη συνεχή βία της, αυτήν την μόνιμη ταπείνωση στην οποία υποβάλλεται ο λαός, αυτήν την διαρθρωτική καταδυνάστευση, αυτό το αφόρητο μολύβδινο κάλυμμα που καταπιέζει έναν πληγωμένο λαό, του οποίου τα ξεσπάσματα εξέγερσης, ευτυχώς, δείχνουν ότι δεν ηττάται. Όχι, η τελική ευθύνη για τη βία στην Παλαιστίνη δεν μοιράζεται, δεν είναι 50/50, επειδή είναι αποτέλεσμα της κατοχής και του αποικισμού, και οι Παλαιστίνιοι δεν ευθύνονται για την αδικία στην οποία υπόκεινται.

Υπάρχουν θάνατοι και από τις δύο πλευρές, ναι, και καμία απώλεια αμάχων δεν δικαιολογείται. Αλλά όταν η αναλογία των θυμάτων είναι 1 προς 30, είναι σκανδαλώδες να προσποιούμαστε ότι αυτός είναι ένας κλασικός πόλεμος μεταξύ δύο στρατών σε μια συνηθισμένη μάχη. Γιατί αυτός ο πόλεμος δεν ξεκίνησε σήμερα, είναι μια εθνοκτονία, μια προσπάθεια να αφανιστούν οι Παλαιστίνιοι, να τους περικλείσουν στα μπαντουστάν του σιωνιστικού απαρτχάιντ.

Αυτός ο πόλεμος δεν είναι ένας συνηθισμένος πόλεμος, είναι ο αγώνας μεταξύ μιας κατοχικής δύναμης και μιας ένοπλης αντίστασης, και δεν θα είναι αρκετό να ζητούμε τον τερματισμό της βίας για να τεθεί τέλος σε αυτόν. Αυτό που είναι τόσο απεχθές όσο και γελοίο στους αφορισμούς της δυτικής διπλωματίας, είναι αυτή η σιωπηρή σύσταση για τον αφοπλισμό των Παλαιστινίων. Τους ζητούν να τα παρατήσουν, να παραιτηθούν, να δεχτούν τον ζυγό, προσποιούμενοι ότι αγνοούν τους λόγους για τους οποίους δεν θα το πράξουν, ούτε σήμερα ούτε αύριο.

Παραμένει, φυσικά, αυτή η κατηγορία αντισημιτισμού, ανεξάντλητα επαναλαμβανόμενη , παβλοβιανή τεχνική, αξιολύπητη βλακεία και αποκρουστική υποκρισία, που εξακοντίζεται στο πρόσωπο όλων εκείνων που υποστηρίζουν τον αγώνα των Παλαιστινίων. Και όμως, αν ήξεραν, αυτοί οι απατεώνες : Ο αντισημιτισμός, όταν αποδεικνύεται, είναι ένας λεκές στο άτομο που τον βιώνει. Αλλά όταν χρησιμοποιείται σαν συκοφαντία για αντισιωνισμό, είναι μια βρωμιά για αυτόν που εκτοξεύει αυτή την ψευδή κατηγορία. Μπορείτε πάντα να εκμεταλλεύεστε αυτή την συκοφαντία, αλλά προσέξτε, μπορεί μια μέρα να σας γυρίσει κατάμουτρα..

Δύναμη ακαταμάχητη της προπαγάνδας, όταν προκαλεί το ύπουλο πέρασμα από τον ένα όρο στον άλλο, δημιουργεί την κακοήθη αντιστροφή με την οποία ο εκτελεστής γίνεται θύμα και ο αντισιωνισμός ονομάζεται αντισημιτισμός. Αυτή η κατηγορία, εννοείται, είναι ένα όπλο μαζικού εκφοβισμού, το οποίο επιτρέπει στις δουλοπρεπείς κυβερνήσεις, που υπηρετούν πανευτυχείς τον ιμπεριαλισμό και τον σιωνισμό, να αγοράζουν μια καλλωπισμένη συνείδηση. Αξιοθρήνητη διπλωματία, συνενοχή με το έγκλημα που φτιασιδώνεται με όλες τις αρετές, και που ποτέ δεν παύει να αγγίζει τον πάτο. Οι Παλαιστίνιοι, από την άλλη πλευρά, έχουν καταλάβει εδώ και πολύ καιρό ότι δεν έχουν τίποτα να περιμένουν από αυτούς τους Ευρωπαίους που θα τους πνίξει μια μέρα η δειλία τους.



*Ο Bruno Guigue είναι ένας απρόσβλητου κύρους Γάλλος διανοούμενος, πολιτικός αναλυτής, ανάστημα των δυο κορυφαίων γαλλικών εκπαιδευτικών ιδρυμάτων (Ecole Normale, Ecole Nationale de l Administration). Τα άρθρα του μεταφράζονται σε δέκα γλώσσες.



Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου
Continue reading

Ακτιβιστής στις 0

Λάβαμε το ακόλουθο μήνυμα σήμερα το πρωί από τον φίλο μας κάτοικο Γάζας, Παλαιστίνης Ζιαντ Μεντούχ. Από τον ίδιο λάβαμε και τις φωτογραφίες που δημοσιεύουμε. Ο Ζιαντ είναι οικονομολόγος, πολιτικός επιστήμων, γλωσσολόγος, ποιητής και Καθηγητής στο Πανεπιστήμιο Αλ-Ακσά της Γάζας. ‘Εχει εκδόσει επτά ποιητικές συλλογές στα αραβικά και μία στα γαλλικά (https://bandungspirit.org/IMG/pdf/bsb-issue-1-24-avril-2021_compressed.pdf). Του ευχόμαστε ολόψυχα ο Θεός να τον προστατεύσει και όλους τους κατοίκους της μαρτυρικής πόλης του.

Δ.Κ.


Είναι 9 το πρωί Παρασκευή 14 Μαίου 2021

Προσωρινός απολογισμός 450 επιδρομές σε δύο ώρες

Η γενοκτονία συνεχίζεται!

Πέμπτη μέρα της ισραηλινής επίθεσης κατά της λωρίδας της Γάζας

Μια νύχτα τρομερή και φονική

450 επιδρομές από 160 στρατιωτικά αεροσκάφη στη διάρκεια δύο ωρών στον Βορρά της λωρίδας της Γάζας.


Φοβερό!

Ένας πληθυσμός τρομοκρατημένος

2000 κάτοικοι χωρίς στέγη μετά την καταστροφή των σπιτιών τους και των επίπλων τους.

Προσωρινός απολογισμός στις 9 το πρωί της Παρασκευής 14ης Μάιου

120 δολοφονημένοι Παλαιστίνιοι εκ των οποίων τριάντα παιδιά, δεκαπέντε γυναίκες και πέντε ηλικιωμένοι μέχρις αυτή τη στιγμή
630 τραυματίες μεταξύ των οποίων 150 παιδιά, 60 γυναίκες και πέντε δημιοσιογράφοι

Και συνεχίζεται!
Η γενοκτονία συνεχίζεται!


Μαζική καταστροφή παντού στη λωρίδα της Γάζας

Αστικές υποδομές στοχοποιήθηκαν και επλήγησαν


Πέντε μεγάλα κτίρια κατεστράφησαν ολοκληρωτικά
Εκατό σπίτια κατεστραμμένα
Είκοσι δημόσια κτήρια γκρεμισμένα
Δέκα σχολεία βομβαρδίστηκαν και έπαθαν ζημιές
Δύο πανεπιστήμια επλήγησαν
Έξι εργοστάσια κατεστραμμένα
Τρεις δήμοι επλήγησαν


Πέντε ηλεκτροπαραγωγικοί σταθμοί έπαθαν ζημιές
Εννέα κλινικές και ιατρικά κέντρα επλήγησαν
Δεκα οκτώ δημοσιογραφικοί οργανισμοί κατεστραμμένοι
Τρεις τράπεζες κατεστραμμένες
Δεκαεπτά σωματεία βομβαρδισμένα
Δύο λαϊκές αγορές επλήγησαν
Τριάντα καταστήματα κατεστραμμένα
Πέντε αγροτικοί συνεταιρισμοί επλήγησαν.
Επτά φυτείες έπαθαν ζημιές.
Δύο στάδια στοχοποιήθηκαν.
Οκτώ τζαμιά επλήγησαν
Δεκατέσσερα πηγάδια νερού κατεστραμμένα


Πλήρες κλείσιμο όλων των περασμάτων

Κλείσιμο της περιοχής αλιείας με ισραηλινή στρατιωτική διαταγή

Η κατεχόμενη Παλαιστίνη αντιστέκεται!

Η Γάζα που χτυπιέται αντιστέκεται, επιμένει και υπάρχει!

Ο αγώνας συνεχίζεται!

Ζήτω η αλληλεγγύη!

Η Παλαιστίνη θα ζήσει!

Η δικαιοσύνη θα θριαμβεύσει


πηγή 



Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου
Continue reading

Ακτιβιστής στις 0

Νέες αεροπορικές επιδρομές το μεσημέρι της Παρασκευής από το Ισραήλ που συνεχίζει να πλήττει τη Γάζα προκαλώντας τον θάνατο εκατοντάδων Παλαιστινίων. Τουλάχιστον 119 νεκροί, εκ των οποίων 31 παιδιά.

Νέο μπαράζ βομβαρδισμών μέσω αεροπορικών επιδρομών το μεσημέρι της Παρασκευής στη Γάζα, με ισραηλινά μαχητικά να σφυροκοπούν την περιοχή, παρατείνοντας των εφιάλτη των Παλαιστινίων που συνεχίζουν να μετρούν τις πληγές και τους νεκρούς τους.

Μετά από μία νύχτα-κόλαση, όπου, παρά την ανάκληση της χερσαίας εισβολής εντάθηκαν οι βομβαρδισμοί από αέρος, το Ισραήλ ξεκίνησε νέες επιδρομές σπέρνοντας τον τρόμο και τον θάνατο στη Γάζα.

Σύμφωνα με το υπουργείο Υγείας στη Γάζα, τουλάχιστον 119 Παλαιστίνιοι έχουν σκοτωθεί, εκ των οποίων 31 παιδιά και δεκάδες γυναίκες, ενώ πάνω από 830 άνθρωποι έχουν τραυματιστεί, με την τραγική λίστα των θυμάτων να αυξάνεται.

Πέραν αυτού, οι ισραηλινές αεροπορικές επιδρομές έχουν προκαλέσει τεράστιες ζημιές σε πάνω από 200 κτίρια, ενώ 24 σχολεία έχουν φθορές ή έχουν καταστραφεί ολοσχερώς.

Σύμφωνα με ανακοίνωση του ΟΗΕ, η κλιμάκωση των επιθέσεων από την πλευρά του Ισραήλ δημιούργησε τεράστιο πρόβλημα στην πρόσβαση των Παλαιστινίων στο πόσιμο νερό, στο σύστημα αποχέτευσης καθώς και την υγειονομική περίθαλψη.

"Σαδιστικά" χτυπήματα από τους Ισραηλινούς - Ανακάλεσαν την χερσαία εισβολή

Λίγο μετά τα μεσάνυχτα, το επιτελείο διένειμε στα μέσα ενημέρωσης ανακοινωθέν στο οποίο τόνιζε πως χερσαίες δυνάμεις επιχειρούσαν "μέσα" στη Γάζα, κάτι που επιβεβαίωσε εκπρόσωπός του στο Γαλλικό Πρακτορείο. Όμως, δύο ώρες και κάτι αργότερα, ο στρατός έδωσε στη δημοσιότητα τη «διευκρίνιση» ότι δεν έχουν εισέλθει στρατιώτες του στη Λωρίδα της Γάζας.

Ο στρατός του Ισραήλ διαβεβαίωσε ότι δεν έχουν εισέλθει χερσαίες δυνάμεις του στη Λωρίδα της Γάζας, όπως είχε ανακοινώσει το βράδυ της Πέμπτης, επικαλούμενος πρόβλημα "εσωτερικής επικοινωνίας" για να εξηγήσει τη διάψευση.

You will find more infographics at Statista


Όταν ζητήθηκε από τον εκπρόσωπό του να δώσει κάποια εξήγηση, αυτός ανέφερε πως υπήρξε "πρόβλημα εσωτερικής επικοινωνίας".

Παρ' όλα αυτά, μέχρι τις πρώτες πρωινές ώρες, το Ισραήλ συνέχιζε να βομβαρδίζει τη Γάζα με αεροπορικές επιδρομές, οι οποίες εντάθηκαν και το μεσημέρι.

Αναφορικά με την ανάπτυξη χερσαίων δυνάμεων στα σύνορα πάντως, η κατάσταση μέχρι στιγμής παραμένει ήρεμη, τουλάχιστον όπως μεταφέρουν.


Στο κενό η προσπάθεια για κατάπαυση του πυρός

Αιγυπτιακή αντιπροσωπεία μεσολαβητών που έκανε επαφές με την παλαιστινιακή ηγεσία και με την κυβέρνηση του Ισραήλ με σκοπό να κηρυχθεί κατάπαυση του πυρός εγκατέλειψε το Τελ Αβίβ χωρίς να μπορέσει να εξασφαλίσει καμία δέσμευση πως θα υπάρξει εκεχειρία από την ισραηλινή πλευρά, δήλωσε σήμερα πηγή ενημερωμένη σχετικά στο ρωσικό πρακτορείο ειδήσεων TASS από το Κάιρο.

Η αντιπροσωπεία ταξίδεψε στο Τελ Αβίβ χθες Πέμπτη. Νωρίτερα, είχε συναντήσεις με παλαιστίνιους αξιωματούχους στη Λωρίδα της Γάζας.

Σύμφωνα με την πηγή, η αντιπροσωπεία πρότεινε να υπάρξει προσωρινή ανακωχή που κατόπιν θα γινόταν μόνιμη. «Ωστόσο μέχρι στιγμής η πρωτοβουλία αυτή δεν μοιάζει να έχει προοπτική (επιτυχίας)», τόνισε. «Προτάθηκε τρίωρη κατάπαυση του πυρός, κατόπιν εξάωρη, αλλά δεν υπήρξε καμία απάντηση». Οι Παλαιστίνιοι «απαιτούν το Ισραήλ να σταματήσουν τις επιθετικές ενέργειες στην Ανατολική Ιερουσαλήμ. Το Ισραήλ από την πλευρά του, απλούστατα αρνείται να απαντήσει στις πρωτοβουλίες και τις εκκλήσεις για να υπάρξει κατάπαυση του πυρός. Η αιγυπτιακή αντιπροσωπεία ήταν αναγκασμένη έτσι να φύγει από το Τελ Αβίβ».



πηγή

Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου


Continue reading

Ακτιβιστής στις 0
photo AP

Alexander Aoun, Sputnik France 12-5-21
Μετάφραση: Μ.Στυλιανού

Ενώπιoν των βιαιοπραγιών στην Ιερουσαλήμ, η Τουρκία έσπευσε να καταδικάσει το Ισραήλ και να στηρίξει την Παλαιστίνη. Πίσω από αυτή την υποστήριξη βρίσκεται η επιθυμία να ευχαριστήσει τον αραβικό δρόμο. Ωστόσο, η Άγκυρα βρίσκεται σε δύσκολη θέση καθώς πρέπει επίσης να θεραπεύσει τις σχέσεις της με το Τελ Αβίβ, γράφει ο Φαρούκ Μπιλίτσι, ομότιμος καθηγητής Τουρκικής ιστορίας στο Ινάλκο.

Ο Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν βρίσκεται στο προσκέφαλο της Παλαιστίνης, επαναλαμβάνοντας την άνευ όρων υποστήριξή του στην «υπόθεσή του». Ο Τούρκος Πρόεδρος συναντήθηκε στις 10 Μαΐου με τον Παλαιστίνιο ομόλογό του Μαχμούντ Αμπάς και με τον Ισμαήλ Χανιγιέχ, επικεφαλής του πολιτικού γραφείου της Χαμάς, σχετικά με τις ισραηλινές επιθέσεις στο τζαμί Αλ-Άκσα.

Σε επίσημη δήλωση, η τουρκική διπλωματία χαρακτήρισε την ενέργεια του Ισραηλινού Στρατού «τρομοκρατία» και καταδίκασε έντονα τις ισραηλινές αρχές. Μη μασώντας τα λόγια του, ο διευθυντής επικοινωνίας της τουρκικής Προεδρίας, Fahrettin Altun, κάλεσε ανοιχτά σε επίθεση κατά του εβραϊκού κράτους: «Απευθύνουμε έκκληση στον μουσουλμανικό κόσμο: ήρθε η ώρα να σταματήσουμε τις δειλές και τυραννικές επιθέσεις του Ισραήλ [...] Είθε η κόλαση να κάψει για τους τύραννους.»

Στην Ιερουσαλήμ, η ισραηλινή αστυνομία χρησιμοποίησε βία στο Τέμενος Αλ-Άκσα, τον τρίτο ιερότερο χώρο του Ισλάμ. Αφήνοντας τον Τούρκο Πρόεδρο σε λεπτή θέση:

«Ως σουνιτική Μουσουλμανική δύναμη, η Τουρκία πρέπει να αντιδράσει σε αυτά τα γεγονότα», αναφέρει ο Φαρούκ Μπιλίσι, ομότιμος καθηγητής Οθωμανικής και Σύγχρονης Τουρκικής ιστορίας στο Inalco (Εθνικό Ινστιτούτο Ανατολικών Γλωσσών και Πολιτισμών, "Languages 'O") και προσθέτει: «Αλλά η Άγκυρα δεν έχει κανένα μοχλό επιρροής για να ασκήσει πίεση στις Ισραηλινές αρχές. Έτσι, ο Ερντογάν παρέχει πολιτική, ηθική και μερικές φορές ανθρωπιστική στήριξη», ανέφερε στο μικρόφωνο του Σπούτνικ.

Η Τουρκική Υπηρεσία Συνεργασίας και Συντονισμού (TIKA) έχει ήδη διανείμει τον περασμένο Απρίλιο δέματα τροφίμων σε 5.320 οικογένειες που έχουν ανάγκη στη Γάζα. Αυτή η τουρκική «παρά-διπλωματική» οργάνωση, που άνοιξε στην Παλαιστίνη το 2005, εργάζεται για να βοηθήσει τον παλαιστινιακό λαό στον τομέα της υγείας ή της εκπαίδευσης. «Χτίζει νοσοκομεία και σχολεία», συνοψίζει ο ομότιμος καθηγητής. Αλλά αυτή η υποστήριξη για τον παλαιστινιακό αγώνα μπορεί να επικαλύπτει τον πραγματικό στόχο του Ερντογάν.
Ο Ερντογάν παίζει το χαρτί "Παλαιστίνη" για να υπηρετήσει την φήμη του.
Και έχει κάθε λόγο. «Γνωρίζει την σημαντική δημοτικότητα της Παλαιστίνης στην περιοχή» συνοψίζει ο Φαρούκ Μπιλίσι.Εκτός από την αυξανόμενη εγκατάλειψη της Παλαιστίνης από τις αραβικές κυβερνήσεις μετά τις Συμφωνίες του Αβραάμ τον Σεπτέμβριο του 2020, η τύχη της Παλαιστίνης θα παραμείνει το κύριο ενωτικό στοιχείο σε περιφερειακό επίπεδο. Τις τελευταίες ημέρες, ο αραβικός κόσμος, από τον Λίβανο έως την Ιορδανία μέσω του Μαγκρέμπ, έχει εκφράσει την υποστήριξή του προς τον παλαιστινιακό λαό. Και ο Τούρκος Πρόεδρος το έχει αντιληφθεί.

«Ο Ερντογάν χρησιμοποιεί ενσυνείδητα τον παλαιστινιακό αγώνα για το εκλογικό του σώμα, το οποίο τάσσεται συντριπτικά υπέρ της Παλαιστίνης, αλλά και των αραβικών λαών. Ο Τούρκος Πρόεδρος λατρεύει να απευθύνεται σε αυτούς τους πληθυσμούς. Κερδίζει σε συμπάθεια και δημοτικότητα στην περιοχή», αναφέρει ο καθηγητής του Inalco.

Πράγματι, ο Ερντογάν μπορεί να είναι ο πιο δημοφιλής ηγέτης στη Μέση Ανατολή και στη Βόρεια Αφρική. Σύμφωνα με μελέτη που πραγματοποιήθηκε στην Αλγερία, την Ιορδανία, τον Λίβανο, τη Λιβύη, το Μαρόκο και την Τυνησία από το αραβικό μέσο ενημέρωσης Al Monitor στις 20 Απριλίου, ο Τούρκος Πρόεδρος φαίνεται να φθάνει στην κορυφή των δημοφιλέστερων πολιτικών προσωπικοτήτων της περιοχής. Ωστόσο η πραγματική θέση του Τούρκου ηγέτη θα πρέπει να είναι «διπλής όψεως. Αυτά τα συνθήματα της πρόσοψης για τον μουσουλμανικό κόσμο δύσκολα κρύβουν τη γεωπολιτική πραγματικότητα», πιστεύει ο συνομιλητής μας.
Τουρκία-Ισραήλ, "Σ' αγαπώ, ούτε κι εγώ"

«Η Τουρκία πρέπει να έχει καλές σχέσεις με το Ισραήλ», τονίζει ο Φαρούκ Μπιλίσι. Η Τουρκία ήταν η πρώτη Μουσουλμανική χώρα στη Μέση Ανατολή που αναγνώρισε επίσημα το Ισραήλ το 1948. Έκτοτε, οι δύο χώρες έχουν συνεργαστεί σε πολλούς οικονομικούς τομείς, αλλά η Άγκυρα έμενε διακριτική για τις σχέσεις της με το εβραϊκό κράτος, ώστε να μην προσβάλει τους Άραβες γείτονες. Η ισραηλο-τουρκική συνεργασία αναπτύχθηκε σε τέσσερις άξονες: ασφάλεια, στρατός, οικονομία και ενέργεια.

Το πιο εντυπωσιακό παράδειγμα αυτής της συνεργασίας είναι η σύλληψη στην Κένυα το 1999 του Αμπντουλάχ Οτσαλάν, αρχηγού της τρομοκρατικής οργάνωσης ΡΚΚ. Η Μοσάντ βοήθησε την Άγκυρα να συλλάβει τον Κούρδο ηγέτη. Με την άφιξη το 2003 του ΑΚΡ, του Ισλαμό-συντηρητικού κόμματος, οι σχέσεις μεταξύ Τουρκίας και Ισραήλ ψυχράνθηκαν.

Οι σχέσεις μεταξύ των δυο χωρών επιδεινώθηκαν από το 2009, όταν ο Ερντογάν επέκρινε στο Παγκόσμιο Οικονομικό Φόρουμ στο Νταβός τον Σιμόν Πέρες για την πολιτική του προσάρτησης παλαιστινιακών εδαφών. Στη συνέχεια, υπήρξε η σύγκρουση στο Μάβι-Μαρμαρά, η οποία ολοκλήρωσε επίσημα τη ρήξη μεταξύ Τελ Αβίβ και Άγκύρας», θυμάται ο Φαρούκ Μπιλίτσι.

Σπάζοντας τον αποκλεισμό της Γάζας, ο τουρκικός ανθρωπιστικός στολίσκος δέχθηκε επίθεση τον Μάιο του 2010 από ισραηλινό κομάντο, στην οποία σκοτώθηκαν εννέα ακτιβιστές .

Χρειάστηκε να περιμένουμε αποζημίωση για τις οικογένειες των θυμάτων το 2016, ύψους 20 εκατομμυρίων δολαρίων, για να δούμε μιαν αναθέρμανση των διμερών σχέσεων με την επαναλειτουργία των πρεσβειών. Αλλά το 2018 νέα διαμάχη, οι δύο χώρες απέλαυναν τους αντίστοιχους πρεσβευτές τους λόγω των ισραηλινών βομβαρδισμών στη Γάζα.

Ένα σενάριο που δεν θα πρέπει να επαναληφθεί, λέει ο Φαρούκ Μπιλισί, δεδομένης της περιφερειακής απομόνωσης της Τουρκίας. «Η ΄Αγκυρα πρέπει να μετριάσει τα λόγια της για το Ισραήλ»

Τον Δεκέμβριο του 2020, ο Τούρκος Πρόεδρος αναφέρθηκε ακόμη και στην επιθυμία του να αποκατασταθούν οι σχέσεις με το εβραϊκό κράτος.

«Σήμερα, η πολιτική του Ερντογάν προς όλες τις κατευθύνσεις τον έχει απομονώσει από τους Άραβες γείτονές του. Η Ελλάδα και η Κύπρος ενώνονται εναντίον της Τουρκίας και η Άγκυρα βρίσκεται σε αντιπαράθεση με το Ισραήλ, ενώ οι δύο χώρες έχουν κοινά συμφέροντα για το φυσικό αέριο και το πετρέλαιο στην ανατολική Μεσόγειο. Και σήμερα, το κλίμα είναι τεταμένο με τη νέα κυβέρνηση των ΗΠΑ», καταλήγει.

Κοντολογίς, επιμένοντας να παίζει σε όλα τα ταμπλώ, ο Ερντογάν είναι περισσότερο από ποτέ πολιορκημένος από τα γεγονότα.



Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου
Continue reading

Ακτιβιστής στις 0

Από τη Χρυσή Αυγή έως την ακροδεξιά της Λατινικής Αμερικής, ενώ οι Εβραίοι αποτελούν μόνιμο στόχο, το κράτος του Ισραήλ αποτελεί σημείο αναφοράς

Του Θέμη Τζήμα
12 Μαΐου 2021

Ενώ η ρατσιστική πολιτική του ισραηλινού απαρτχάιντ εντείνεται με τον συνηθισμένο, θρασύδειλο τρόπο των βομβαρδισμών από αέρος εναντίον κατά βάση αμάχων και ενώ το άτρωτο του Ισραήλ ταπεινώνεται από την πολύ κατώτερή του στρατιωτικώς παλαιστινιακή αντίσταση, η οποία βομβαρδίζει το Τελ Αβίβ ευρισκόμενη σε νόμιμη άμυνα κατά το διεθνές δίκαιο, αξίζει να σταθούμε σε ένα ζήτημα το οποίο επανέρχεται διαρκώς, ακριβώς επειδή είναι ενδεικτικό της φύσης της ισραηλινής πολιτικής: αφορά την φαινομενικά παράταιρη υποστήριξη της διεθνούς ακροδεξιάς, όχι προς τους Εβραίους αλλά προς το κράτος του Ισραήλ ειδικότερα.

Από την Χρυσή Αυγή στα καθ’ ημάς, έως την ακροδεξιά (συχνά εξίσου νεοφασιστική) της Λατινικής Αμερικής, ενώ οι Εβραίοι αποτελούν μόνιμο στόχο, το σιωνιστικό κράτος του Ισραήλ αποτελεί σημείο αναφοράς.

Ο λόγος είναι προφανής: κανένα κράτος δεν έχει τόσο καταφανώς και ξεδιάντροπα ιδεολογικοποιήσει την ισχύ και την επιβολή δια αυτής τα τελευταία χρόνια, όσο το Ισραήλ. Από την ίδρυσή του και έπειτα και ακόμα περισσότερο κατά τις τελευταίες δεκαετίες, όχι μόνο δεν αποπειράται το Ισραήλ να δικαιολογήσει νομικά (ακόμα και χρησιμοποιώντας προσχήματα) μια σειρά ενεργειών του, αλλά αντιθέτως περηφανεύεται για αυτές ή και υπερβάλλει ακόμα ως προς το μέγεθος των παρανόμων πράξεων τις οποίες τελεί. Επιδίδεται σε ένα διαρκές ψυχολογικό παιχνίδι ακατάβλητης βίας, πέρα και πάνω από το δίκαιο κατά τρόπο που ανάλογό του, μόνο στη ναζιστική Γερμανία δύναται κανείς να εντοπίσει.

Επιπλέον δεν διστάζει να πλειοδοτήσει σε πολιτικές απαρτχάιντ και εθνοκάθαρσης, επίσης χωρίς να κρύβεται. Η θεμελίωση δε, δικαιωμάτων πέραν κάθε πραγματικότητας επί του εδάφους, στη βάση της δικής του θρησκευτικής παράδοσης, συνιστά το όνειρο κάθε ακροδεξιάς και ακόμα περισσότερο φασίζουσας προσέγγισης: είτε μιλούμε για την μυθολογία του αίματος, είτε για τις θρησκευτικές παραδόσεις, η συλλογιστική του βιασμού της πραγματικότητας και της ιστορικής αλήθειας, στη βάση της φυλετικής ανωτερότητας, είτε διακηρυχθείσας, είτε υπόρρητης, είναι η ίδια.

Ακόμα καλύτερα για κάθε λογής ακροδεξιούς, το Ισραήλ μπορεί να κάνει όλα τα παραπάνω χωρίς να λογοδοτεί ποτέ. Η στήριξη κυρίως από τις ΗΠΑ και τους συμμάχους της, προσδίδουν ασυλία σε κάθε παραβίαση του διεθνούς δικαίου και υπό αυτήν την έννοια στέλνει πέρα από το μήνυμα της ισχύος στο αμιγώς στρατιωτικό πεδίο και αυτό του εξευτελισμού του, περιοριστικού εις βάρος του δικαίου του ισχυρού, πλαισίου της ισχύος του δικαίου. Για όσους δεν θυμούνται είναι αυτός ο τρόπος με τον οποίο κατέρρευσε η μεσοπολεμική τάξη διεθνούς δικαίου.

Για όλους τους παραπάνω λόγους, το Ισραήλ σηματοδοτεί ότι ναι, γίνεται να υλοποιείς όλα τα βασικά προτάγματα της φασίζουσας ακροδεξιάς, χωρίς μάλιστα να είναι απαραίτητο να συνδυάζεται ένα τέτοιο σχέδιο, με την ανάγκη ενός στρατιωτικού εσωτερικού καθεστώτος.

Βεβαίως, επειδή οι ακροδεξιοί ως εξ ορισμού κοντόθωροι και μισαλλόδοξοι δεν φημίζονται για την ευφυΐα τους είναι λογικό να μην διαγιγνώσκουν τα αδιέξοδα της ισραηλινής πολιτικής: το πρόβλημα της τελευταίας είναι ότι ακόμα και στο τακτικό επίπεδο (πολύ περισσότερο στο στρατηγικό) καθίσταται παρωχημένη, οδηγώντας το κράτος του Ισραήλ εν τέλει στην παρακμή του. Αυτό είναι δικό του πρόβλημα σε κάθε περίπτωση. Το δικό μας είναι ότι επιδιώκουμε να μιμηθούμε αυτήν ακριβώς της παρωχημένη στρατηγική, ως όμηροι ενός κατεστημένου το οποίο υπηρετεί ξένα συμφέροντα, ακροδεξιάς κοπής.

Πηγή: kosmodromio.gr



Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου
Continue reading
Εγγραφή σε: Αναρτήσεις (Atom)