Articles by "Αρθρογραφία"


Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα Αρθρογραφία. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων

του Αλέξανδρου Καζαμία

Όσες φορές έχω μιλήσει ως Κοινοβουλευτικός Εκπρόσωπος, πάντα εστίαζα την ομιλία μου στο αντικείμενο του υπό συζήτηση νομοσχεδίου ή στο θέμα της ημερήσιας διάταξης. Ομολογώ, όμως, ότι υπήρξαν πολλές περιπτώσεις το προηγούμενο δίμηνο, όπως είπα χθες και στην Επιτροπή Μορφωτικών Υποθέσεων, στις οποίες ένοιωσα ότι δεν μπορούμε να συνεδριάζουμε και να νομοθετούμε για ζητήματα που δεν είναι επείγοντα, σαν να μη συμβαίνει τίποτα έκτακτο ή ανησυχητικό στη χώρα, τη στιγμή που ζούμε από τον Ιούλιο μία παρατεταμένη κρίση. Η κοινωνία έξω αγωνιά και παλεύει με τις πολύνεκρες πυρκαγιές ή, τις τελευταίες μέρες, με τις επίσης πολύνεκρες πλημμύρες.

Ως τώρα το απέφυγα, αλλά σήμερα, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, δεν πρόκειται να το τηρήσω άλλο. Χθες, μετά το τέλος των συνεδριάσεων στις Επιτροπές, πήγα στη Λάρισα μαζί με την επικεφαλής του κόμματός μας και τους υποψήφιους Βουλευτές της Πλεύσης Ελευθερίας. Επισκεφθήκαμε τις πληγείσες περιοχές στις εργατικές κατοικίες στη Γιάννουλη και στον Άγιο Θωμά.

Η κατάσταση που βρήκαμε, κ.Πρόεδρε, ήταν πραγματικά απελπιστική. Πέρα από τις εικόνες των εκκενωμένων σπιτιών και των αυτοκινήτων που βουλιάζουν στις λάσπες – και τις οποίες όλοι βλέπουν στις οθόνες των τηλεοράσεων και στις εφημερίδες – ακόμη και τα σημεία της πόλης όπου το ξεχείλισμα του ποταμού δεν ήταν πια τόσο έντονο όσο τις πρώτες μέρες, βρίσκονται σε αξιοθρήνητη κατάσταση. Αυτό που δεν δείχνει τηλεόραση είναι η φρικτή μυρωδιά που κυριαρχεί παντού στην ατμόσφαιρα της πόλης. Δεν δείχνει το τεράστιο ψυχικό τραύμα που βιώνουν οι άνθρωποι της πόλης, ιδίως τα μικρά παιδιά, που σε αρκετές περιπτώσεις θέλουν άμεση ψυχολογική στήριξη. Δεν δείχνει, επίσης, τη γενικευμένη αίσθηση εγκατάλειψης που μας επικοινώνησαν οι πολίτες, όπου τους συναντήσαμε, και όποτε τους μιλήσαμε.

Στους δρόμους, η παρουσία του κράτους περιορίζεται σε δύο τομείς. Η Αστυνομία περιφέρεται χωρίς να έχει καμία ικανότητα να διεξαγάγει αυτό που λέμε «κοινοτική αστυνόμευση», δηλαδή δεν αναμειγνύεται ενεργά με τους πολίτες, να τους μιλήσει και να τους βοηθήσει. Τα περιπολικά πηγαίνουν μπρος-πίσω, κυρίως για να φαίνονται. Ουσιαστικότερη είναι η συμβολή της Πυροσβεστικής, η οποία έχει επιτάξει εκσκαφείς και άρματα Leopard για να μεταφέρει τους πολίτες, αντί λεωφορείου, μέσα από τα λασπόνερα, από το ένα μέρος της πόλης στο άλλο.

Από κει και πέρα, το κράτος είναι πρακτικά ανύπαρκτο. Δεν υπάρχουν γιατροί στους δρόμους για να συμβουλεύσουν τους ανθρώπους, ιδίως τα παιδιά και τους ηλικιωμένους, που μέχρι πρόσφατα κολυμπούσαν στα λασπόνερα και στα απόβλητα των υπονόμων, για το τι πρέπει να κάνουν ούτως ώστε να διατηρήσουν ένα στοιχειώδες επίπεδο υγιεινής. Έχουν αρχίσει να εκδηλώνονται γαστρεντερίτιδες, εκ των οποίων σήμερα μαθαίνουμε πως τρεις αποδίδονται σε βακτήρια τα οποία προέρχονται από τις πλημμύρες στη Λάρισα. Και περιμένουμε, από όλους τους ειδικούς, ότι θα υπάρχει μία ραγδαία επιδείνωση της κατάστασης στον τομέα αυτόν.

Υπάρχει μεγάλη ανησυχία από τους πολίτες για τον κίνδυνο εξάπλωσης επιδημιών κυρίως από τα δεκάδες χιλιάδες νεκρά ζώα και τα ποντίκια τα οποία έχουν βγει στην επιφάνεια και κυκλοφορούν παντού. Οι Αρχές συμβουλεύουν τους πολίτες να πίνουν νερό από τη βρύση, αλλά κανένας από αυτούς που συναντήσαμε δεν το κάνει. Παρέχονται κάποια μπουκάλια εμφιαλωμένου νερού, αλλά υπάρχει εκτεταμένο μαυρεμπόριο, διότι προφανώς υπάρχει μεγάλη έλλειψη και απουσία επαρκούς ποσότητας εμφιαλωμένου νερού.

Όλα τα υπόγεια των σπιτιών και των καταστημάτων είναι ακόμη πλημμυρισμένα τώρα που μιλάμε. Αλλά δεν υπάρχουν αρκετές αντλίες για να τα καθαρίσουν. Οι πολίτες αγοράζουν αντλίες ιδιωτικά και τις μοιράζονται για να καθαρίσουν τα σπίτια και τα καταστήματά τους. Όλοι –μα, όλοι- όσοι συναντήσαμε μας έλεγαν ότι η πολιτεία, και ιδίως η περιφέρεια, είναι απούσα.

Οι άνθρωποι αυτοί έχουν περάσει μια συγκλονιστική συλλογική εμπειρία. Παραμένουν ηθικά αποκαρδιωμένοι, νιώθουν απελπιστικά αβοήθητοι και θέλουν ηθική στήριξη και προπαντός πολιτική ηγεσία. Η αντίδρασή τους όταν μας έβλεπαν ήταν πραγματικά συγκινητική. Σας συστήνουμε να πάτε, να τους ακούσετε, να τους εμψυχώσετε και να τους κάνετε να νιώσουν ότι είστε κοντά τους. Να μην κάνετε επισκέψεις, όπως ο Υπουργός Άμυνας, που πήγε, λέει, στη Λάρισα, αλλά συνάντησε μόνο μονάδες του Στρατού. Να βγείτε έξω στον δρόμο και να τους μιλήσετε απευθείας. Γνωρίζουμε ότι φοβάστε. Γνωρίζουμε ότι δεν θέλετε να αντιμετωπίσετε την οργή τους, αλλά πρέπει να βρείτε το θάρρος να το κάνετε. Να αντιμετωπίσετε την οργή τους, να το υπερβείτε αυτό, για να τους αποδείξετε στο τέλος ότι υπάρχει μία κυβέρνηση και κάποιο κράτος το οποίο νοιάζεται.

Εμείς όταν μιλήσαμε στους πολίτες, ακούσαμε μια διάχυτη απογοήτευση και αγανάκτηση για τον τρόπο με τον οποίο έχουν οργανωθεί τα αντιπλημμυρικά έργα στη Λάρισα. Δεν είναι μόνο οι πολίτες που το λένε. Η αποτυχία των αντιπλημμυρικών είναι αναγνωρισμένη παντού. Έχουν υπάρξει εγκληματικές ελλείψεις. Φιλοκυβερνητικές εφημερίδες, όπως η «Καθημερινή», έχουν πρωτοσέλιδα άρθρα τα οποία λένε: «Στα χαρτιά τα έργα μετά τον Ιανό». Οι δικές σας εφημερίδες λένε ότι είναι “στα χαρτιά”. Και είχαμε πριν τον Υπουργό που προσπαθούσε να μας πείσει ότι ξοδεύτηκαν χρήματα εδώ και εκεί για αντιπλημμυρικά έργα, τα οποία υποτίθεται ότι δεν μπόρεσαν να αντισταθούν, διότι η κλιματική αλλαγή έχει δημιουργήσει συνθήκες που δεν αντιμετωπίζονται με τίποτα.

Υπάρχει επίσης εκτεταμένη διαφθορά. Οι άνθρωποι μας το είπαν και μας ανέφεραν και συγκεκριμένα ονόματα και περιπτώσεις. Το γνωρίζουν και το αισθάνονται. Αισθάνονται ότι αυτό που παθαίνουν συμβαίνει διότι έχει υπάρξει εκτεταμένη διαφθορά, η οποία είχε ανοχή από πάρα πολλές πλευρές και δεν θα έπρεπε να την έχει. Τώρα κινήθηκε και η Εισαγγελέας, κάτι που επιβεβαιώνει ότι αυτές οι υποψίες είναι βάσιμες και χρειάζεται να ερευνηθούν.

Εμείς όταν συναντήσαμε αυτούς τους ανθρώπους, τους υποσχεθήκαμε ότι θα τους εκπροσωπήσουμε, και θα μπορέσουμε να αρθρώσουμε μερικά από τα πράγματα που μας είπαν, στη Βουλή. Θέλουμε να είμαστε η φωνή αυτών των ανθρώπων στη Βουλή. Τους ακούσαμε προσεκτικά, και καταλήξαμε στο συμπέρασμα ότι έπρεπε να είχατε μια εντελώς διαφορετική αντιμετώπιση του προβλήματος.

Θα έπρεπε καταρχήν σε όλα τα επίπεδα της διοίκησης να είχατε κηρύξει τις πληγείσες περιοχές ως περιοχές εκτάκτου ανάγκης. Πρέπει να χρησιμοποιήσετε πιο εκτεταμένα μονάδες του Στρατού, για να τους παράσχουν άφθονο καθαρό νερό, τρόφιμα και ρουχισμό.

Επίσης πρέπει να αρχίσουν να επιστρατεύονται υγειονομικοί υπάλληλοι, οι οποίοι να πηγαίνουν και να κοιτάζουν τα σπίτια τα οποία είναι μολυσμένα (και είναι πολύ επικίνδυνα για τους πολίτες) και να συμβουλεύουν τους πολίτες για το πώς πρέπει να αντιμετωπίσουν τους κινδύνους για την υγεία τους. Γιατροί πρέπει να βρίσκονται στους δρόμους και δεν υπάρχουν. Πρέπει να εξετάζουν δωρεάν τους πολίτες για να βρουν αν έχει επηρεαστεί το δέρμα τους, αν έχουν κολλήσει αρρώστιες και να τους παράσχουν άμεση θεραπεία.

Πρέπει επίσης να υπάρχει και ενιαία ενημέρωση. Οι πολίτες μάς είπαν ότι δεν υπήρχε ενιαία ενημέρωση. Μας λένε ότι παίρνουν την Πυροσβεστική για να ζητήσουν βοήθεια, και η Πυροσβεστική τους παραπέμπει στην Περιφέρεια. Παίρνουν την Περιφέρεια, και η Περιφέρεια τους ξαναστέλνει στην Πυροσβεστική. Άλλα τους λένε για το πόσιμο νερό από κάποιες αρχές και άλλα από άλλες.

Θα έπρεπε να υπάρχει μία υπεύθυνη κεντρική ενημέρωση προς τους πολίτες που δεν θα έπρεπε μόνο να τους λέει τι πρέπει να κάνουν. Αλλά θα έπρεπε να τους λέει και μερικές αλήθειες τις οποίες δεν γνωρίζουν. Εδώ έχουμε πολύνεκρες πλημμύρες. Θα έπρεπε να γνωρίζουμε τον ακριβή αριθμό των νεκρών. Θα έπρεπε να γνωρίζουμε τον ακριβή αριθμό των αγνοουμένων και να υπάρχει ενημέρωση αυτών των στοιχείων σε καθημερινή βάση. Να καταλάβουν οι πληγείσες περιοχές και οι άνθρωποί τους ότι το κράτος παρακολουθεί την κατάσταση από κοντά, όχι να αφήνουν να αιωρούνται νούμερα και υπόνοιες και υποψίες για το πόσο μεγάλη μπορεί να είναι η καταστροφή.

Επίσης θα πρέπει να αρχίσουν να συμμετέχουν κάποια άλλα Υπουργεία πιο σοβαρά στην κατάσταση στη Θεσσαλία. Το Υπουργείο Μεταφορών, για παράδειγμα. Παραμένει ζήτημα η Εθνική οδός. Οι μεταφορές είναι πάρα πολύ περιορισμένες και υπάρχει κόσμος ο οποίος περιμένει πολλή ώρα να έρθει η Πυροσβεστική να τον πάει από τη μία άκρη της πόλης στην άλλη. Θα έπρεπε να έχουν επιστρατευτεί πολύ περισσότερα μέσα μεταφοράς και όχι μόνο από την Πυροσβεστική.

Ακόμα, αυτοί οι άνθρωποι χρειάζονται ψυχολογική στήριξη την οποία δεν έχουν. Είναι όλοι σε μετατραυματική κατάσταση -ιδίως τα παιδιά- και δεν υπάρχει απολύτως τίποτα. Δεν υπάρχει συμβουλή να τους δοθεί από οποιαδήποτε υπεύθυνη αρχή.

Και βεβαίως χρειάζεται να υπάρξει πάλι παρουσία της πολιτικής ηγεσίας. Δεν παρέχετε πολιτική ηγεσία. Και αυτό το αισθάνονται. Διότι θέλουν οι πολίτες να υπάρξει μία συμπαράσταση, να αισθανθούν ότι το κράτος είναι δίπλα τους, ότι τους ακούει, ότι μπορεί να τους παράσχει κατανόηση και ότι τους παρέχει αλληλεγγύη.

Αυτά περιμένουν από εσάς οι άνθρωποι με τους οποίους μιλήσαμε στη Λάρισα. Όχι πανηγυρισμούς για την επενδυτική βαθμίδα. Το είπε ο Πρωθυπουργός και μάλιστα ντράπηκε τόσο πολύ που το είπε, ώστε αμέσως μετά διόρθωσε: «Προφανώς είναι το τελευταίο πράγμα που θέλουν να ακούσουν οι κάτοικοι της Θεσσαλίας». Άμα είναι το τελευταίο πράγμα, γιατί το είπε; Είναι το τελευταίο πράγμα που θέλουν να ακούσουν οι κάτοικοι όλης της Ελλάδας που συμπαραστέκονται σε αυτούς τους ανθρώπους τώρα. Γιατί, στην πραγματικότητα, δεν θέλουν ένα κράτος που πανηγυρίζει για την επενδυτική βαθμίδα. Θέλουν ένα κράτος που νοιάζεται, που ξέρει να βρίσκεται στο πλευρό των πολιτών, που να είναι παρόν και να δρα με ταχύτητα. Όχι να ανακοινώνει αριθμούς δισεκατομμυρίων, οι οποίοι δεν σημαίνουν τίποτα. Τους έχουμε ξανακούσει αυτούς τους αριθμούς και είδαμε τα αποτελέσματά τους στην πράξη. Δεν θέλουν νούμερα και στατιστικά. Θέλουν δράση, και άμεση, στον χώρο όπου υπάρχει το πρόβλημα. Εν ολίγοις, θέλουν ένα κράτος όπως αυτό που δεν μπορείτε να τους παρέχετε.



*Ομιλία στην Ολομέλεια της Βουλής, 13 Σεπτεμβρίου 2023. Ο Αλέξανδρος Καζαμίας είναι Βουλευτής Επικρατείας της Πλεύσης Ελευθερίας, Αναπληρωτής Καθηγητής Πολιτικών Επιστημών, Παν. του Κόβεντρι.




Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου


του Αλέξανδρου Καζαμία * (12/9/23)

Σύμφωνα με τη συμβατική σκέψη, η πρώτη δουλειά κάθε κυβέρνησης είναι να παρέχει ασφάλεια στους πολίτες. Κατά πόσο συμφωνεί ή διαφωνεί κανείς με αυτήν την άποψη, δεν είναι της παρούσης. Εκείνο όμως που σήμερα εμφανίζεται ως το υπ’ αριθμόν ένα πρόβλημα της χώρας είναι ότι οι άνθρωποι και το φυσικό και αστικό τους περιβάλλον έχουν καταστεί εντελώς απροστάτευτα από μία κυβέρνηση που έχει επανεκλεγεί με σύνθημα την εγγύηση της ασφάλειάς τους. “Είμαι έτοιμος να οδηγήσω την χώρα με ασφάλεια”, δήλωνε το 2019 ο κ. Μητσοτάκης, ενώ πριν τις φετινές εκλογές πάλι διαβεβαίωνε ότι: “Πρώτη προτεραιότητα η ασφάλεια όλων μας”. Ακόμη και η βουλευτής ΝΔ στην Καρδίτσα, μια πόλη που πνίγεται σήμερα στις λάσπες, έλαβε το 43% στην περιφέρειά της τον Ιούνιο με σύνθημα, “Κυριάκος Μητσοτάκης: Εγγύηση για την ασφάλεια... της χώρας”.

Το απελπιστικό στοιχείο στη δίμηνη τραγωδία που ζούμε είναι ότι το ξεχαρβάλωμα της κυβέρνησης και της κρατικής μηχανής υφίσταται σε όλα τα επίπεδα της προστασίας του πολίτη. Οι καταστροφές που έπληξαν τη χώρα μετά τις εκλογές δεν ήταν μόνο οι πολύνεκρες πυρκαγιές του Ιουλίου-Αυγούστου και η κακοκαιρία Daniel. Στις παραλίες, όπου δεν υπάρχει ναυαγοσωστική προστασία, πνίγηκαν αυτό το καλοκαίρι σχεδόν 350 άτομα. Στα νησιά, λόγω ελλείψεως προσωπικού στα ασθενοφόρα του ΕΚΑΒ, πέθαναν αρκετοί συμπολίτες μας διότι δεν έφτασαν εγκαίρως στο νοσοκομείο. Τον Αύγουστο, δολοφονήθηκε ο Μιχάλης Κουτσούρης διότι 100 ακροδεξιοί χούλιγκαν από την Κροατία, γνωστοί στις Αρχές, μπήκαν στη χώρα ανενόχλητοι και ξέφυγαν από το βλέμμα της αστυνομίας στο κέντρο της Αθήνας. Την περασμένη εβδομάδα, σκοτώθηκε στον Πειραιά ο Αντώνης Καρυώτης, σπρωγμένος από μέλη του πληρώματος της Blue Horizon, ενώ οι υπάλληλοι του Λιμενικού απουσίαζαν.

Για όλες αυτές τις αλλεπάλληλες αποτυχίες, που ξεκινούν από το πολύνεκρο δυστύχημα στα Τέμπη, δεν φταίει πρωτίστως ούτε η κλιματική αλλαγή ούτε και κάποια “αναποδιά” (όπως είπε, και κατόπι το αναίρεσε, ο κ. Μητσοτάκης). Οι πραγματικές αιτίες τους διαχέονται σε όλα τα επίπεδα της κυβερνητικής πολιτικής και της δημόσιας διοίκησης: από την πρόληψη μέχρι την αξιολόγηση, κι από τη βάση της κρατικής μηχανής μέχρι την κορυφή του υπουργικού συμβουλίου.

Με άλλα λόγια, η αδυναμία ελέγχου των πυρκαγιών και των πλημμύρων δεν οφείλεται μόνο στη σοβαρή απουσία πυροσβεστικών μέσων και αντιπυρικών ζωνών ή στη σκανδαλώδη ανεπάρκεια αντιπλημμυρικών έργων. Ασφαλώς υπάρχουν εγκληματικές ελλείψεις στην πρόληψη και στις υποδομές, συχνά λόγω εκτεταμένης διαφθοράς στη διαχείριση κονδυλίων, όπου καταγγελλονται πρακτικές μαφίας και παρακρατικής ασυδοσίας. Ταυτόχρονα, υπάρχει και προφανής αδυναμία λειτουργικότητας και συντονισμού την ώρα της αντιμετώπισης των κρίσεων. Αυτό οφείλεται είτε στην ανεπάρκεια εκπαιδευμένου και έμπειρου προσωπικού, είτε στην κακή και διαβρωμένη ηγεσία των σωμάτων, που συχνά διορίζεται με προσωπικά ή/και κομματικά κριτήρια και όχι με βάση την προσφορά και τον επαγγελματισμό της στο πεδίο της διάσωσης.

Τέλος, η μεγαλύτερη ίσως αποτυχία υπάρχει στο επίπεδο της μεταεπιχειρησιακής αξιολόγησης και της αποτίμησης λαθών. Μια ένδειξη της αδιαφορίας στον κρίσιμο αυτόν τομέα φάνηκε στην πρόσφατη συζήτηση στη Βουλή για τις πυρκαγιές. Εκεί ο πρωθυπουργός επιδόθηκε σε μια επικοινωνιακή παράσταση αποποίησης ευθυνών, με μόνο σκοπό να αποφύγει το πολιτικό κόστος. Έτσι, προσπέρασε το γεγονός ότι φέτος, σε αντίθεση με το 2021, χάθηκαν τελικά δεκάδες ανθρώπινες ζωές, και αρνήθηκε οποιαδήποτε ευθύνη για την προαγωγή από την κυβέρνησή του στελεχών της Πυροσβεστικής που διώκονται δικαστικά για το ρόλο τους στο Μάτι. Απαξιώνοντας κάθε κριτική ως προϊόν “μικρόψυχων κομματικών διαιρέσεων”, παρουσίασε τα πάντα ως καλώς καμωμένα, και φάνηκε να αγνοεί βασικά στοιχεία για τον ύποπτο ρόλο υψηλόβαθμου στελέχους της Πυροσβεστικής στο Μάτι. Κι ως να μην έφτανε αυτό, υπερασπίστηκε την άγνοιά του μέχρι τέλους: “Δεν ξέρω αν είναι έτσι”, είπε. “Αυτή είναι η πληροφόρηση την οποία έχω εγώ, αλλά δεν είναι και δικιά μου δουλειά”! Με τέτοια αλαζονική προσέγγιση στην αποτίμηση των καταστροφών, πώς είναι δυνατό ποτέ κυβέρνηση και κράτος να διδαχθούν κάποτε από τα λάθη τους;

Παρόμοια επικοινωνιακή διαχείρηση υπήρξε και στις δηλώσεις του πρωθυπουργού για τις πλημμύρες στη Θεσσαλία. Κι εκεί απέφυγε επιμελώς να αναφερθεί στους 15 νεκρούς, αλλά δεν ξέχασε να πανηγυρίσει, πάνω στην ώρα του θρήνου και της οργής, την ανάκτηση της επενδυτικής βαθμίδας από την ελληνική οικονομία. Τέτοια ήταν η αμηχανία του ατυχέστατου αυτού πανηγυρισμού, ώστε αμέσως μετά ομολόγησε: “Προφανώς αυτό είναι το τελευταίο που μπορεί να ενδιαφέρει τους πολίτες εδώ στη Θεσσαλία”. Την ώρα που βουλιάζει η χώρα, αυτό είναι το τελευταίο που ενδιαφέρει και όλη την Ελλάδα.

Η αγανάκτηση της κοινωνίας από τις αλλεπάλληλες κυβερνητικές αποτυχίες είναι τόσο γενικευμένη, ώστε σε φιλοκυβερνητικούς τηλεοπτικούς σταθμούς όπως ο ΣΚΑΙ, οι παρουσιαστές χλευάζουν πλέον ανοιχτά το Υπουργείο Πολιτικής Προστασίας: “Αυτό που δεν υπάρχει;”, είπαν τις προάλλες και γέλασαν μαζί. Άλλος δημοσιογράφος του ίδιου σταθμού, γνωστός για τον φανατισμό του υπέρ της ΝΔ, δήλωσε με αγωνία ότι υπάρχει “γενικό ξεχαρβάλωμα” στη χώρα, τονίζοντας ότι “το τελευταίο δίμηνο η κυβέρνηση τα έχει χαμένα”. Ο ίδιος πρότεινε, μάλιστα, ότι αν δεν μπορεί ο κ. Μητσοτάκης, τότε πρέπει “να έρθει άλλος από την κυβέρνηση να αναλάβει να μαζευτεί αυτό το χάλι”. Όταν ένας νεοεκλεγμένος πρωθυπουργός, με τεράστια διαφορά ψήφων από την αξιωματική αντιπολίτευση, δέχεται δύο παραιτήσεις υπουργών στο πρώτο δίμηνο της θητείας του, και υποβάλλεται σε τέτοια κριτική από τα πλέον πιστά σε αυτόν ΜΜΕ, τότε τα πράγματα δεν πάνε καθόλου καλά. Το χειρότερο όμως είναι ότι, με την αλαζονεία που τον διακατέχει, δύσκολα θα ανακόψει αυτόν τον κατήφορο.


* Αναπληρωτής Καθηγητής πολιτικών επιστημών. Βουλευτής Επικρατείας της Πλεύσης Ελευθερίας.



Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου
Η κυβέρνηση εκμεταλλεύεται την πλημμύρα στη Θεσσαλία για να προωθήσει, σε ρόλο ντίλερ, την υποχρεωτική ιδιωτική ασφάλιση κατοικιών κι επιχειρήσεων


Με μια τεράστια μετακίνηση πόρων (μιλάμε για πολλά δισ. ευρώ) από τα νοικοκυριά και τις επιχειρήσεις προς το χρηματοπιστωτικό σύστημα θα ισοδυναμεί η φημολογούμενη υποχρεωτική ασφάλιση κατοικιών και επιχειρήσεων, έναντι κινδύνων από σεισμούς και πλημμύρες, όπως αυτή στη Θεσσαλία. Θα είναι ένα ακόμη αντιλαϊκό μέτρο της κυβέρνησης Μητσοτάκη που θα σημάνει δραματικές αλλαγές σε πολλά επίπεδα. Επ’ ουδενί δε, δεν πρόκειται να επιφέρει κοινωνική δικαιοσύνη όπως υποστήριξε ο επικεφαλής του οικονομικού γραφείου του πρωθυπουργού, Αλέξης Πατέλης, μιλώντας (που αλλού;) στην τηλεόραση του Σκάι.

Η πρώτη και σημαντικότερη συνέπεια θα είναι η περαιτέρω φτωχοποίηση των λαϊκών οικογενειών που θα πρέπει στο εξής να αναλάβουν (και) την ευθύνη για την ασφάλιση των σπιτιών τους. Με αυτό τον τρόπο το δικαίωμα στη στέγη, που έχει προ πολλού εξελιχθεί σε προνόμιο λόγω της τουριστικοποίησης των αστικών κέντρων και των φόρων, θα γίνει ακόμη πιο απλησίαστο. Θα αυξηθούν και τα ενοίκια και το κόστος συντήρησης του σπιτιού, μιας και μαζί με τον εντελώς αδικαιολόγητο ΕΝΦΙΑ τα νοικοκυριά θα πρέπει να καταβάλουν στο εξής φόρο υποτέλειας στις ασφαλιστικές εταιρείες.

Τα φορολογικά κίνητρα (ακόμη και ύψους 10% επί του ΕΝΦΙΑ) που θα επιστρατευθούν για να ωθήσουν τους ιδιοκτήτες στην ασφάλιση του ακινήτου τους θα σημάνουν μείωση των φορολογικών εσόδων. Προσέξτε τη ροή του χρήματος: Φόροι που επιβλήθηκαν στο όνομα της δημοσιονομικής κρίσης, με σαφή χρονικό ορίζοντα, όχι μόνο έχουν μονιμοποιηθεί αλλά παρότι κλήθηκαν να στηρίξουν τα δημόσια έσοδα πλέον εκτρέπονται για να καταλήξουν στα χαρτοφυλάκια των ασφαλιστικών εταιρειών∙ μέρος τους φυσικά! Το υπόλοιπο, μεγαλύτερο μέρος του ΕΝΦΙΑ θα συνεχίσει να καταβάλλεται κανονικά και στο διηνεκές. Το δημόσιο έτσι θα γίνει ακόμη φτωχότερο για να πλουτίσουν οι ασφαλιστικές, δείχνοντας την πραγματική δυνατότητα κατάργησης του ΕΝΦΙΑ στα λαϊκά νοικοκυριά.

Η γενίκευση της ιδιωτικής ασφάλισης στις κατοικίες και την επαγγελματική στέγη θα εξελιχθεί σε πρώτης τάξης δικαιολογία από κάθε κυβέρνηση για να αποποιηθεί των ευθυνών της σε ό,τι αφορά τις δημόσιες υποδομές: από φράγματα και δρόμους μέχρι αποχετευτικό σύστημα. Ήδη η διαρκής επίκληση της (πέρα για πέρα πραγματικής) κλιματικής αλλαγής χρησιμοποιείται ευρέως για να αιτιολογηθεί η παρακμή και η εγκατάλειψη των υποδομών όπως διαπιστώσαμε με τις πλημμύρες στη Θεσσαλία, ελέω διαρκούς λιτότητας και μιας παροιμιώδους και άγριας διαφθοράς που δεν έχει γνωρίσει ξανά ο τόπος.

Η μετατροπή της ανθεκτικότητας κάθε σπιτιού σε ζήτημα ατομικής ευθύνης θα βαθύνει και θα μονιμοποιήσει την απόσειση των κυβερνητικών ευθυνών, σε μια εποχή που απαιτούνται τεράστιοι πόροι για την ενδυνάμωσή τους. Ούτε καν αντιπλημμυρικά έργα δεν θα υλοποιούν οι κυβερνήσεις, υποστηρίζοντας ότι αποτελεί ευθύνη του κάθε ιδιοκτήτη να προστατεύσει την περιουσία του, υπογράφοντας συμβόλαιο με μια ασφαλιστική. Άλλωστε η κυβέρνηση Μητσοτάκη που θέλει τώρα να μεταθέσει την ευθύνη, λειτουργώντας σαν πλασιέ ασφαλιστικών εταιρειών, είναι που αφαίρεσε μόλις στις 31 Αυγούστου από το Ταμείο Ανάκαμψης αντιπλημμυρικά έργα! Και τώρα αντί να αναλάβει τις ευθύνες της υποστηρίζει ότι η πλημμύρα ήταν απρόβλεπτη, παρότι μέρες πριν η κυβέρνηση ήταν ενήμερη…

Η εκμετάλλευση από την κυβέρνηση της κακοκαιρίας Δανιήλ για να επιβάλει την υποχρεωτική ασφάλιση των ακινήτων, κάτι σαν θεραπεία σοκ, ισοδυναμεί με πάσα δισεκατομμυρίων στις ασφαλιστικές εταιρείες που αποτελούν σαρξ εκ της σαρκός της χρηματοπιστωτικής γάγγραινας. Καθόλου τυχαία οι τρεις κλάδοι – ιππότες της αποκάλυψης του νεοφιλελευθερισμού, χρηματοπιστωτικός τομέας, ασφαλιστικές εταιρείες και αγορά ακινήτων, χαρακτηρίζονται εν συντομία με το αρκτικόλεξο FIRE (finance, insurance, real estate), δηλαδή φωτιά. Στην Ελλάδα ο ιδιοκτησιακός έλεγχος από τις τράπεζες πολλών εκ των ασφαλιστικών εταιρειών και η πρόσφατη εξαγορά της Εθνικής από τον κερδοσκοπικό κολοσσό CVC Capital Fund αρκούν για να μας πείσουν ότι μας θέλουν μόνο για τα …λεφτά μας. Το μόνο που ζητούν είναι η ασφάλιση της κατοικίας να εξελιχθεί σχεδόν το ίδιο καθολική ακόμη κι υποχρεωτική όπως η ασφάλιση των αυτοκινήτων και των μοτοσυκλετών. Και μετά έρχονται τα …καλύτερα!

Ρεπορτάζ της Washington Post στις 3 Σεπτεμβρίου περιέγραφε πώς οι 5 μεγαλύτερες ασφαλιστικές εταιρείες στις ΗΠΑ σταμάτησαν να ασφαλίζουν ζημιές που προκαλούνται από ακραία καιρικά φαινόμενα (όπως τυφώνες ή φωτιές) λόγω της κλιματικής αλλαγής σε συγκεκριμένες περιοχές των ΗΠΑ, ενώ σε άλλες παρεμφερείς περιπτώσεις αύξησαν τα ασφάλιστρα τους. Θα συνεχίσουν φυσικά να ασφαλίζουν έναντι του κινδύνου φωτιάς στην Αλάσκα, αλλά ποτέ ξανά στην Καλιφόρνια… Η απόφαση των ασφαλιστικών εταιρειών στις ΗΠΑ να σταματήσουν να καλύπτουν ζημιές που προκαλούνται από την κλιματική αλλαγή δικαιολογήθηκε στην βάση των υψηλών πληρωμών για σχετικές αξιώσεις ύψους 295,8 δισ. δολ. που κατέβαλαν την προηγούμενη τριετία. Είναι πληρωμές ρεκόρ που δεν έχουν καταγραφεί ποτέ άλλοτε στο παρελθόν. Το πρώτο δε εξάμηνο του τρέχοντος έτους, του 2023, οι ασφαλιστικές κατέγραψαν ζημιές ύψους 40 δισ. δολ. που αποτελεί το τρίτο στη σειρά πιο δαπανηρό εξάμηνο στην ιστορία του κλάδου.

Στην Ελλάδα, εντελώς καιροσκοπικά, ακολουθείται η αντίθετη τροχιά επιχειρηματολογίας. Επειδή είναι μεγάλες οι ζημιές της κακοκαιρίας και πολλά τα χρήματα των αποζημιώσεων, η κυβέρνηση λέει, ούτε λίγο ούτε πολύ, «να πάτε στον ιδιωτικό τομέα». Λες και ο ιδιωτικός τομέας είναι γραφείο αποζημιώσεων. Στην πραγματικότητα τόσο οι κυβερνητικοί όσο και η ασφαλιστική αγορά έχει πλήρη γνώση της αντίφασης. Το μόνο ωστόσο που θέλουν είναι να υφαρπάξουν τα χρήματα νοικοκυριών και επιχειρήσεων και μόλις το καταφέρουν τότε θα απεκδυθούν κάθε ευθύνης επικαλούμενοι το υψηλό κόστος.

Η σύγχρονη αμερικανική εμπειρία δείχνει ότι η εκχώρηση της ανθεκτικότητας των σπιτιών και της αποζημίωσης των ιδιοκτητών στις ασφαλιστικές εταιρείες δεν είναι τίποτε άλλο από ακόμη μια κλοπή του λαϊκού εισοδήματος προς όφελος της ολιγαρχίας του χρήματος. Και τότε τράπεζες κι ασφαλιστικές όταν θα έχουν μαζέψει το χαρτί από την πιάτσα θα ανακοινώσουν ότι εξαιρείται από την κάλυψη κάθε ζημιά προερχόμενη από την κλιματική αλλαγή…

Απέναντι στο πάρτυ κερδοσκοπίας που στήνεται, αν κάτι πρέπει να αντιτάξει η κοινωνία είναι την αναβάθμιση και την θωράκιση των δημόσιων υποδομών με διαφάνεια και λογοδοσία, κι όχι με απευθείας αναθέσεις, ώστε να μπορούν να ανταπεξέλθουν στα ακραία καιρικά φαινόμενα που όλο και συχνότερα προκαλεί η κλιματική κρίση.



Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου

Ολόκληρη η διαδρομή του ανθρώπινου είδους πάνω στη γη είναι ένας διαρκής αγώνας για την προστασία από τις καταστροφικές συνέπειες των φυσικών «φαινομένων» ή φυσικών κινδύνων, όπως λέγεται. Αυτό ορίζεται πλέον ως νομοτέλεια. Κάποιοι από αυτούς τους κινδύνους είναι οι σεισμοί, οι ηφαιστειακές εκρήξεις, οι τυφώνες και οι τροπικοί κυκλώνες, τα τσουνάμι, οι πυρκαγιές, οι πλημμύρες, οι χιονοθύελλες, οι χαλαζοπτώσεις. Μερικές φορές νιώθω εξοικειωμένος με τα έντονα καιρικά και φυσικά φαινόμενα, με την εμπειρία της ζωής αφού έζησα σεισμούς, πλημμύρες, χιονοθύελλες, πυρκαγιές, χαλαζοπτώσεις. Αλλά… υπάρχει το αλλά. Όλα αυτά μέχρι το σημείο της ήπιας απειλής και του κινδύνου.

Η καταστροφική κακοκαιρία DANIEL, μ’ αυτές τις ποσότητες νερού που έπεσαν στη Θεσσαλία, δεν έχει καμιά σχέση και σύγκριση. Ό,τι και να λέμε τώρα… Το μόνο που μπορώ να υποστηρίξω είναι ότι σήμερα, με την εξέλιξη της επιστήμης, πολλά πράγματα μπορούν να προβλεφθούν και να αντιμετωπιστούν έγκαιρα, πέρα από την γενικότερη πρόληψη, που πρέπει να είναι «στο πίσω μέρος του μυαλού μας» κάθε στιγμή και σε κάθε μας ενέργεια. Στην έγκαιρη πρόβλεψη, για παράδειγμα, οι μετεωρολόγοι, με τους δορυφόρους που περιστρέφονται συνεχώς σε τροχιές γύρω από τον πλανήτη, μπορούν να κάνουν ακριβείς προβλέψεις για την ένταση του φαινομένου και την έντονη βροχόπτωση σε μια περιοχή. Στην γενικότερη πρόληψη, η δασολογική επιστήμη ξέρει την συμπεριφορά των χειμάρρων και του εδάφους στα βουνά και μπορεί να μελετήσει και να σχεδιάσει έργα ορεινής υδρονομίας∙ και οι μηχανικοί να κατασκευάσουν έργα αντιδιαβρωτικής και αντιπλημμυρικής προστασίας. Έτσι μπορεί να αντιμετωπιστεί αποτελεσματικά ή να μετριαστούν οι συνέπειες ενός τέτοιου καιρικού φαινομένου. Εν κατακλείδι όμως, πολλά από αυτά είναι αποτέλεσμα της ανθρώπινης απληστίας και του κυνηγητού του κέρδους.

Επειδή μου αρέσει να αναφέρομαι στις εμπειρίες της ζωής στην ύπαιθρο, τότε που η Ελλάδα ανάσαινε κυρίως στην περιφέρεια, ορεινή και πεδινή, ειδικά στην μετεμφυλιακή περίοδο του ’50 - ‘60, θα μου επιτρέψετε να μεταφέρω κάποιες προσωπικές εμπειρίες από το χωριό μου, με μπόλικες συναισθηματικές «εκτροπές».

Κατ’ αρχήν η αίσθηση που είχα τότε ήταν ότι τα ρέματα είναι ιερά. Είχαν την κοίτη τους και την παραρεμάτια όχθη με τα πρανή, που κανείς δεν περιόριζε. Αν κάποιος το παραβίαζε αυτό, και υπήρχε καταγγελία ή διαμαρτυρία, συνερχόταν η Επιτροπή των γερόντων και αποφάσιζε ή πρότεινε και συμβούλευε. Εκτός από τον καθαρό ρόλο του, το ρέμα ήταν κοινόχρηστη έκταση είτε για να περνάνε είτε και να βόσκουν τα ζώα. Από το τέλος του Φθινοπώρου και μετά, έως τις αρχές της Άνοιξης, όλα τα ρέματα βούιζαν. Ήταν κατεβασμένα, όπως λέγαμε. Ιδιαίτερα όταν έλιωνε το χιόνι με νοτιάδες και βροχές. Ο Λυσσάρης -ρέμα που κατέβαινε από το χωριό μαζεύοντας τα μικρότερα ρέματα και κατέληγε στον Αγιατριαδίτη- βούιζε λυσσαλέος. Γι’ αυτό και το όνομά του «Λυσσάρης». Το ξύλινο γεφύρι το Κουμπουγιαννέικο στο ποτάμι, φτιαγμένο με κορμούς δέντρων και συρματόσχοινα, το έπαιρνε κάθε χρόνο το νερό. Ο Μυλαύλακας στον Μύλο του Βασίλη κάθε χρόνο καταστρεφόταν. Όλα τα μονοπάτια καταστρέφονταν τον χειμώνα και ξαναφτιάχνονταν την Άνοιξη με προσωπική εργασία, που συμμετείχαν υποχρεωτικά όλοι οι άνδρες του χωριού. Κατολισθήσεις είχαμε πολλές∙ κι εμείς, χειρότερα από όλους, είχαμε τα Κόμματα. Μια περιοχή που βούλιαζε κάθε χρόνο. Και από κει έπρεπε υποχρεωτικά να περνάμε για να πάμε στο χωριό – μέναμε στην εξοχή, μια ώρα σχεδόν μακριά από το χωριό, το έχουμε ξαναπεί…

Θυμάμαι μια χαρακτηριστική περίπτωση στο μεγάλο ρέμα, στον Γαύρο. Είχε κατεβάσει πολύ νερό με πέτρες και πεσμένα δέντρα. Μας έφερε τους τρεις μας -εγώ ήμουνα δεν ήμουνα 7 χρονών- η μάνα μέχρι εκεί για να πάμε σχολείο. Και περάσαμε πάνω από το πλημμυρισμένο ρέμα σε έναν κορμό δέντρου, σαν τις μαϊμούδες. Και η μάνα από την άλλη πλευρά να κλαίει.

Μια καλοκαιρινή καταιγίδα έφερε το νερό μέσα στο αλώνι και μας πήρε το σιτάρι από τα χέρια, μόλις είχαμε τελειώσει το αλώνισμα. Σε μια μεγάλη επίσης τέτοια καταιγίδα πλημμύρισαν τα ρέματα και μπήκε το νερό στο καλύτερο χωράφι μας, μεταξύ των άλλων, την Πανα(γ)ιά, το γέμισε με μεγάλες πέτρες και κροκάλες και έκανε πάνω από δέκα χρόνια να καθαριστεί, χάνοντας την γονιμότητα του.

Κάθε χρόνο σχεδόν το Αγιατριαδίτικο ποτάμι πλημμύριζε στις λογγιές, τα παραποτάμια ποτιστικά χωράφια, που είχαν καλές παραγωγές σε καλαμπόκια, φασόλια και κηπευτικά. Χαρακτηριστικός είναι ο διάλογος -το λέω καμιά φορά ως αστείο- μεταξύ της γιαγιάς της Νούλας και του παππού Χ(ου)λιαροΛία, όπου ο παππούς ο Ηλίας ήθελε να μεταφέρει την αγωνία του για το συμβάν της πλημμύρας. Τότε βλέποντας η Νούλα το παντελόνι του παππού ανοιχτό μπροστά, του λέει: “Του κουμπάκ’ς Λιάκου μ’”. Ο παππούς ντροπιασμένος και σε σύγχυση συνεχίζει “Πήδ’σι η Λουγγά μεσ’ στου πουτάμ’”, αντί να πει «πήδησε το ποτάμι μέσα στη Λογγά», πλημμύρισε δηλαδή η λογγά.

Κάποιες φορές μετά την πλημμύρα του Αγιατριαδίτη, ο πατέρας πήγαινε και μάζευε ψάρια, πέστροφες κυρίως, που έβγαιναν στις όχθες. Τυχερός δε στάθηκε ένας χωριανός μας, που προσπάθησε να περάσει με το αυτοκίνητο τον φουρτουνιασμένο Αγιατριαδίτη, κάτω από την Αγία Τριάδα. Παρασύρθηκε το αυτοκίνητο, αλλά ευτυχώς σφήνωσε πολύ σύντομα και κρατήθηκε στους κορμούς. Έφτιαξε ακριβώς δίπλα ένα εκκλησάκι σε ανάμνηση.

Μεγάλο ενδιαφέρον είχε η προστασία του δάσους πάνω από το χωριό, το μαξιλάρι, για την αντιπλημμυρική προστασία του χωριού. Δεν επιτρέπονταν η υλοτομία του. Λένε ότι μεγάλη ζημιά έγινε από βούλγαρους δασεργάτες, οι οποίοι, εκεί προς το τέλος του 19ου αιώνα, ήρθαν για να υλοτομήσουν το ελατόδασος, που είναι ψηλότερα. Σέρνοντας τα κούτσουρα για να τα ρίξουν στο Αγιατριαδίτικο ποτάμι -από κει στη Μέγδοβα για να καταλήξουν στον Αχελώο και στο Αιτωλικό- δημιούργησαν κατεβασιές, οι οποίες με το χρόνο μετατράπηκαν σε μεγάλες ρεματιές αριστερά και δεξιά από το χωριό, επικίνδυνες σήμερα.

Στη δεκαετία του ’60 επιδοτούνταν με το μέτρο οι πεζούλες και τα τοιχία, ως έργα ορεινής υδρονομίας συγκράτησης των χωραφιών και των καλλιεργειών, έργα αγροτεχνικά. Ακόμα και σήμερα παίζουν σημαντικό ρόλο στην συγκράτηση της δυναμικής των νερών και των φερτών.

Αυτά και πολλά άλλα θα μπορούσε κανείς να αναφέρει ως εμπειρίες για τον αγώνα με τα στοιχεία της φύσης, και τις αγωνίες, των κατοίκων της ορεινής Ελλάδας. Εμπειρίες μιας άλλης εποχής. Αυτό που δεν έγινε είναι η ανάλογη μεταφορά, αυτής της αντίληψης και της ευαισθησίας, στις αστικές περιοχές και τις πόλεις, στα πεδινότερα, που μετακινήθηκε ο πληθυσμός με την αστυφιλία και την ερήμωση της υπαίθρου.

Λαμία, 14.9.2023



Στέφανος Σταμέλλος




Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου

του Στέφανου Σταμέλλου

Στη Λαμία η κακοκαιρία daniel χτύπησε κυρίως τη Μεγάλη Βρύση. Η πολύπαθη κοινότητα της Λαμίας έπαθε ολική καταστροφή. Τα αντιπλημμυρικά έργα, που με πανηγυρικό τρόπο «εν χορδαίς και οργάνοις» κατασκεύασε ο Δήμος Λαμίας, αποδείχτηκαν αναποτελεσματικά και ανεπαρκή.

Διαβάζουμε στο ρεπορτάζ πριν έξι χρόνια (6 Ιουλίου 2017): “Λαμία: Τέλος οι πλημμύρες από τον κόμβο της Ξηριώτισσας έως τη Μεγάλη Βρύση. Τη σύμβαση Κατασκευής Αντιπλημμυρικής Προστασίας Ανατολικής Εισόδου Λαμίας υπέγραψε ο Δήμαρχος Λαμιέων Νίκος Σταυρογιάννης

Με το έργο, αρχικού προϋπολογισμού 1.860.000€, θα κατασκευασθούν κατά μήκος της οδού Στυλίδας από τη Νέα Μαγνησία έως το τέρμα του σχεδίου της Μεγάλης Βρύσης, δίκτυα αποχέτευσης ομβρίων μήκους 1.900 μ.και ως συνοδά έργα, δίκτυα αποχέτευσης ακαθάρτων 750 μ. και δίκτυα ύδρευσης 1.500 μ. Θα κατασκευασθούν επίσης περί τα 100 φρεάτια υδροσυλλογής.

Με το ίδιο έργο θα κατασκευασθεί νέος ασφαλτοτάπητας, περί τα 22.000 τετραγωνικά μέτρα και νέα κρασπεδόρειθρα μήκους 3,8 χλμ, σύμφωνα με μελέτη της Τεχνικής Υπηρεσίας του Δήμου και της υδραυλικής μελέτης της Τεχνικής Υπηρεσίας της Δ.Ε.Υ.Α.Λ.

Ο Δήμαρχος Λαμιέων Νίκος Σταυρογιάννης μιλώντας στα Μέσα Ενημέρωσης τόνισε πως «με το έργο αντιμετωπίζεται αποτελεσματικά το μακροχρόνιο πρόβλημα πλημμυρικών φαινομένων σε κάθε δυνατή βροχόπτωση, κατά μήκος της οδού Στυλίδας και του κινδύνου που δημιουργείται ιδιαίτερα για τα διερχόμενα οχήματα αλλά και για τους παρόδιους κατοίκους. Παράλληλα με την εκτέλεση του έργου και καθ’ όλο το μήκος του, ο Δήμος θα ανακατασκευάσει τα πεζοδρόμια με όλες τις απαραίτητες υποδομές ώστε να αναβαθμιστεί η ανατολική είσοδος της πόλης από τον κόμβο της Ξηριώτισσας έως το τέρμα της Μεγάλης Βρύσης.»”

Διαβάζουμε επίσης στις 6/12/2017: «Με γοργούς ρυθμούς κατασκευάζεται το αντιπλημμυρικό έργο στην ανατολική είσοδο της Λαμίας»

Δεν ξέρω πότε και πώς παραλήφθηκε το έργο. Λογικά θα πρέπει να γίνει μια αναψηλάφηση της μελέτης και του τελικού αποτελέσματος. Τέλος πάντων, η γνώμη μου είναι ότι είναι ανάγκη αμέσως μετά τι εκλογές να συσταθεί ένα Συντονιστικό όργανο για την αντιπλημμυρική προστασία/θωράκιση της Λαμίας και των οικισμών. Ένα Συντονιστικό, στο οποίο όμως να συμμετέχουν, εκτός από την Δημοτική Αρχή, και εκπρόσωποι των παραγωγικών φορέων της πόλης, αλλά και εκπρόσωποι των πολιτών. Στόχος η πλήρης αποτύπωση των προβληματικών σημείων/περιοχών της πόλης και των χωριών, τα προβλήματα του Σπερχειού και των ρεμάτων, και να αρχίσουν άμεσα οι επεμβάσεις για την αντιπλημμυρική θωράκιση της πόλης και των οικισμών. Δεν υπάρχει άλλος χρόνος…

Λαμία, 12.9.2023

* Η φωτο από την πλημμύρα στην Λαμία κατά τον Ιανό

Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου

του Δημήτρη Καραμήτσα

Δεν θα ήθελα να αναφερθώ στην προσωπική και οικογενειακή μου σχέση με τα ποτάμια και στα αίτια που ο προσφιλής αδελφός μου αναγκάστηκε να εγκαταλείψει την Ελλάδα.

ΤΟ ΝΕΡΟ, ΤΑ ΠΟΤΑΜΙΑ και οι ΛΙΜΝΕΣ λειτουργούν με γνωστούς φυσικούς νόμους

Η υδραυλική μηχανική είναι αρχαία και από τα βασικά μαθήματα στα Πολυτεχνεία όλου του πλανήτη. Οι άνθρωποι ήξεραν πάντα καλά να διαχειρίζονται τα ρέοντα ύδατα και να φροντίζουν να μην πνίγονται από τα νερά της βροχής. Για τον λόγο αυτό στον τόπο ετούτο και σε πόλεις όπως η Αθήνα που ήταν παραποτάμια, η αρχαία ιστορία δεν έχει καταγράψει τραγωδίες όπως αυτή εδώ που μας έχει συγκλονίσει.

Στην πραγματικότητα, το να μπορείς να προβλέψεις πόσο νερό χωράει το ποτήρι σου, πόσο νερό χωράει ένα αυλάκι και τι θα κάνεις εάν έλθει περισσότερο είναι μια διαδικασία τόσο αρχαία που είναι αυτονόητη για τον άνθρωπο. Ομως στην σύγχρονη Ελλάδα που διακατέχεται από ιδεασμό και τα συμφέροντα που τον γεννούν, δεν υπάρχει καμία επιστημονικότητα, μέριμνα, προνοητικότητα αι σεβασμός της φύσης και των φυσικών μεγεθών και δυνατοτήτων. Δεν είναι τυχαίο, συμβαίνει παντού.

Η κοίτη ενός ποταμού, η κοίτη μίας λίμνης, όπως και η κοίτη τεχνητών φορέων ύδατος έχει πάντοτε συγκεκριμένη και μετρήσιμη χωρητικότητα. Μία απλή μαθηματική πράξη μπορεί να μας δώσει το αποτέλεσμα. Ομως στην σύγχρονη Ελλάδα έχει παραβιαστεί η επιστήμη και η λογική.

Τα ποτάμια οφείλουν την ύπαρξη, τον σχηματισμό τους, στην φυσική ροή του νερού. Το νερό της βροχής και των πηγών τα δημιούργησε μέσω της διάβρωσης του εδάφους. Αποτελούν οδούς παροχέτευσης του νερού αυτού στην θάλασσα. Μαζί με το νερό τα ποτάμια δέχονται στις κοίτες τους τα αποτελέσματα της φυσικής διάβρωσης από την ροή του νερού (χώμα και πέτρες κάθε μεγέθους). Είναι η φυσική διαδικασία διάβρωσης του εδάφους, την οποία πλέον αγνοούν οι άνθρωποι των πόλεων, οι αστοί και προφανώς την αγνοούν και οι ασκούντες κάθε εξουσία στον τόπο μας. Αυτοί οι ανίκανοι, άθλιοι τύποι ανθρώπου.

Τα υλικά που προέρχονται από την διάβρωση του εδάφους προστίθενται στις κοίτες των ποταμών και μόνο ένα μικρό μέρος τους φτάνει έως την θάλασσα. Αυτό έχει ως φυσικό αποτέλεσμα να μειώνεται το βάθος και το πλάτος της κοίτης, ήτοι η χωρητικότητα της σε νερό και η δυνατότητά της να το παροχετεύει. Είναι σαν να έχουμε ένα αυλάκι που ένα μέρος του έχει καλυφθεί από πέτρες και χώμα: χωράει λιγότερο νερό και θα υπερχειλίσει πιο εύκολα.
Το ίδιο ισχύει και για τις εκβολές των ποταμών, οι οποίες τείνουν να καλύπτονται από τα αντίστοιχα φερτά υλικά της διάβρωσης, με αποτέλεσμα να μειώνεται η δυνατότητα παροχέτευσης του νερού στην θάλασσα.
Ετσι σε έντονα καιρικά φαινόμενα με μεγάλα ύψη βροχής τα ποτάμια σταδιακά και αφού η κοίτη τους μειώνεται σε χωρητικότητα, αδυνατούν να ανταποκριθούν στο φυσικό τους “έργο”. Υπερχειλίζουν, καταπίνουν εδάφη, προκαλούν πλημμύρες και καταστροφές.

ΟΙ ΕΓΚΛΗΜΑΤΙΚΕΣ ΠΟΛΙΤΙΚΕΣ και κάποιες προτάσεις

Σχεδόν σε όλα τα ποτάμια και χειμάρρους της χώρας έχουν γίνει μακροχρόνιες μετρήσεις που αφορούν τις ποσότητες νερού που ρέουν σε αυτά, την ταχύτητά του νερού κλπ. . Ομως εδώ και πολλές δεκαετίες τα ποτάμια έχουν εγκαταλειφθεί στην φυσική τους κατάσταση, σωρεύοντας διαρκώς φερτά υλικά, κλείνοντας – αποφράσσοντας τις εκβολές τους και γεννώντας κινδύνους καταστροφών που αργά ή γρήγορα θα ξεσπάσουν και αλλού. Η πολιτική απαγόρευσης των αμμοληψιών, δηλαδή της απόληψης των φερτών υλικών που θα διατηρήσει τις κοίτες και τις εκβολές σε κατάσταση ικανή να αποτρέψει καταστροφές ασκείται για σαράντα και πλέον έτη. Μπορεί να φαίνονται πολλά τα έτη στον άνθρωπο, όμως η φύση έχει τους δικούς της χρόνους και οι συνέπειες θα έλθουν όταν τα αίτια ωριμάσουν.
Ευνόητα λοιπόν, μία πραγματική πολιτική θα ήταν η απομάκρυνση από τις κοίτες των ποταμών και από τις εκβολές τους των φερτών υλικών της διάβρωσης, η εκβάθυνση των κοιτών, η διαπλάτυνση των εκβολών και η μέριμνα των αρχών κάθε τόπου ώστε να υπάρχει επαρκής δυνατότητα παροχέτευσης του ύδατος στην θάλασσα και μάλιστα και ενός σημαντικού ποσοστού πάνω από τα ήδη μετρημένα ανώτερα μεγέθη (ας πούμε 50% επιπλέον).
Τα ίδια τα υλικά αυτά, αποτελούν βάση για την πραγματική οικονομία κάθε τόπου, είναι πολύτιμα για την οικοδομική δραστηριότητα, για να χτίσουμε τα κτήρια μας, να φτιάξουμε πλατείες και δρόμους. Αποτελούν βάση για την λειτουργία και την καλώς εννοούμενη ανάπτυξη κάθε τόπου. Θα μπορούσε λοιπόν να οριστεί ότι εάν ένας Δήμος χρειάζεται τέτοια υλικά, αυτά θα παρέχονται δωρεάν από αυτόν που έχει αναλάβει την εργασία αυτή και ένα τέλος υπέρ των Δήμων στις λοιπές δραστηριότητες. Αυτό είναι κάτι που μπορεί να συζητηθεί, όμως το κύριο είναι να φροντίσουμε για την ασφάλεια της ζωής, της υγείας και της δραστηριότητας των ανθρώπων.


ΘΕΣΣΑΛΙΑ

Στο δράμα της Θεσσαλίας, που είναι και δράμα με συνέπειες για όλη την χώρα, παρά το μέγεθος του φυσικού φαινομένου, παραβιάστηκαν σειρά από κανόνες. Εκτός από τον αρχαίο κανόνα για το που κτίζουμε τις πόλεις και τα χωριά μας, αποδεικνύεται ότι δεν υπήρχε καμία πραγματική μέριμνα, πρόγνωση και επιστημονικός υπολογισμός για τα φυσικά μεγέθη και την διαχείρισή τους (όπως ανωτέρω).

Πρόκειται για μία λεκάνη που περικλείεται από μεγάλους ορεινούς όγκους και είναι ευνόητο ότι οι συγκεντρώσεις ύδατος θα καταλήγουν σε αυτή μέσω των ποταμών και της φυσικής ροής του ύδατος. Μετρήσιμα μεγέθη που θα έπρεπε να έχουν προβλεφθεί και αντιμετωπιστεί.
Ως να μην ήταν αυτό αρκετό, τις τελευταίες δεκαετίες, εξελίσσεται μία ακόμα εγκληματική πολιτική που θέλει τα νερά του Αχελώου ποταμού (εκβάλλει στο Ιόνιο, δυτικά του Μεσολογγίου διασχίζοντας την Αιτωλοακαρνανία) να αναστρέφονται προς τον Θεσσαλικό κάμπο. Παρά τις δικαστικές αποφάσεις, τα έργα γίνονται εδώ και χρόνια και συνεχίζονται (ευτυχώς με αργούς ρυθμούς). Δηλαδή σε μία περιοχή με τέτοια φυσικά προβλήματα, αυξάνουμε το υδατικό δυναμικό, αγνοώντας και αδιαφορώντας για τις συνέπειες.
Σε παρόμοιες περιπτώσεις στο παρελθόν είναι γνωστές και οι μέριμνες (τα περισσότερα έργα σε ποτάμια έγιναν από αδήριτη ανάγκη τις δεκαετίες του ‘50 και του ‘60 αλλά και πρακτικές της τελευταίας στιγμής (π.χ. Πηνειός, Αλφειός) όπου οι επεμβάσεις στην κοίτη και στις εκβολές έσωσαν από αντίστοιχες καταστροφές. Στην περίπτωση της Θεσσαλίας τίποτα δεν ακούστηκε για αντίστοιχες κινήσεις και η περιοχή αφήνεται να ξαναγίνει λίμνη, όπως στην προϊστορία ... .

ΑΠΟΖΗΜΙΩΣΕΙΣ και ΠΑΡΟΧΕΣ : Σοκ και δέος και η κρίση ευκαιρία για το κεφάλαιο.


Οι αποζημιώσεις και παροχές που εξαγγέλθηκαν από την κυβέρνηση, ενισχύουν και αποδεικνύουν την υποψία της σκοπιμότητας. Είναι ελλιπέστατες για να αντιμετωπίσουν το μέγεθος της καταστροφής, και μάλιστα της 2ης μέσα σε τρία χρόνια (“Ιανός”). Ακόμα μέχρι σήμερα δεν έχουν καταβληθεί όλες οι ελλειμματικές αποζημιώσεις από τον ΕΛΓΑ για τις καταστροφές του Ιανού και αναγγέλλονται αντίστοιχες.
Ο προφανής σχεδιασμός είναι η αναγέννηση των “τσιφλικάδων” στην περιοχή της Θεσσαλίας, καθώς πολλοί θα αναγκαστούν να εγκαταλείψουν την γη τους και να πουλήσουν όσο – όσο σε κεφαλαιούχους και funds.


Εχω γράψει πολλά για την δεξιά (κάθε μορφής και έκφανσης). Οποιοι αρνούνται να καταλάβουν, τις ιστορικές και κοινωνικές αποδείξεις, είναι άξιοι της μοίρας τους.


Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου

Δρ. Ελευθέριος Σταματόπουλος *

Δασικές πυρκαγιές είχαμε, έχουμε και θα έχουμε και στο μέλλον. Είχαν, έχουν και θα έχουν και οι υπόλοιπες χώρες που έχουν παρόμοιες συνθήκες με την δικιά μας. Οι άλλες Χώρες, όμως, αντιμετωπίζουν τις φωτιές σχετικά γρήγορα, καίγονται πολύ μικρότερες εκτάσεις και σπάνια οι καταστροφές παίρνουν μεγάλες διαστάσεις, παρά το ότι ξοδεύουν πολύ λιγότερα χρήματα από εμάς.

Αντίθετα εμείς δεν καταφέρνουμε πολλά πράγματα ως προς τον περιορισμό των Δασικών Πυρκαγιών και κυρίως έχουμε πλήρη αδυναμία να προσαρμοστούμε στα νέα δεδομένα της κλιματικής αλλαγής.

Ποιοι είναι άραγε οι λόγοι που ειδικά σε εμάς οι Δασικές Πυρκαγιές μετατρέπονται παράλληλα σε αγροτικές και αστικές πυρκαγιές, με 25 καμένους συνανθρώπους μας μόνο φέτος (μαζί με τους δύο πιλότους μας), τεράστιες καταστροφές σε οικίες ακόμα και σε εντός σχεδίου περιοχές, σε αγροτικές, δενδροκομικές εκτάσεις και φυσικά με 23 εκατ. καμένες εκτάσεις Δασών την τελευταία εικοσιπενταετία που οδηγούν την Χώρα μας κυριολεκτικά σε Οικολογική κατάρρευση;

Οι 3 λόγοι καθυστέρησης της Χώρας μας.

1ος λόγος: Το στρεβλό, πολυδάπανο, αναποτελεσματικό σύστημα Δασοπυρόσβεσης χωρίς επιστημονική γνώση και χωρίς τις Δασικές υπηρεσίες.

Σε όλες τις Χώρες της Ευρώπης και όχι μόνο σε αυτές, ποτέ δεν προσπάθησαν να σβήσουν τις φωτιές αποξενώνοντας την Επιστημονική γνώση από το αντικείμενό της.

Σε καμιά Χώρα στον κόσμο οι Δασικές Υπηρεσίες δεν έχουν (με νόμο) αποξενωθεί από την κατάσβεση και τον συντονισμό από τις Δασικές πυρκαγιές στις Δασικές εκτάσεις.

Ας πάρουμε ως παράδειγμα τις Χώρες που μας βοηθάνε τώρα στις Δασικές, γεωργικές και αστικές πυρκαγιές της Ρόδου.

Οι Πολωνικές Δασικές Υπηρεσίες είναι υπεύθυνες για τη διαχείριση και προστασία των δασών στην Πολωνία, συμπεριλαμβανομένης της καταπολέμησης των δασικών πυρκαγιών. Οι Πολωνικές Δασικές Υπηρεσίες εποπτεύουν τη διαχείριση των δασών και των δασικών εκτάσεων στην Πολωνία που καλύπτουν περίπου το 29% της συνολικής εκτάσεως της χώρας.

Όπως κάθε υπηρεσία δασοπονίας, οι ευθύνες τους περιλαμβάνουν την πρόληψη πυρκαγιών, την άμεση ανίχνευση των δασικών πυρκαγιών και τον συντονισμό για την κατάσβεση.

Σημειώνουμε ότι οι Πυροσβεστικές υπηρεσίες είναι οργανωμένες σε Επίπεδο της Τοπικής Αυτοδιοίκησης*.

Το Ρουμανικό Δασικό Σώμα, γνωστό ως «Regia Națională a Pădurilor – Romsilva», είναι υπεύθυνο για τη διαχείριση και την προστασία των δασών στη Ρουμανία. Αυτό περιλαμβάνει διάφορες δραστηριότητες, όπως η δασοπονία, η προστασία των δασών, η διαχείριση της άγριας ζωής και φυσικά η καταπολέμηση των δασικών πυρκαγιών.

Αν υπάρχουν δασικές πυρκαγιές στη Ρουμανία, το Ρουμανικό Δασικό Σώμα θα συντονίσει τις προσπάθειες όλων των σχετικών αρχών, όπως οι υπηρεσίες έκτακτης ανάγκης και οι πυροσβέστες και φυσικά θα εμπλακεί στις προσπάθειες κατά της κατάσβεσης και του ελέγχου των πυρκαγιών. Οι Ρουμάνικες Πυροσβεστικές υπηρεσίες είναι επίσης οργανωμένες σε Επίπεδο της Τοπικής Αυτοδιοίκησης.

Η Δασική Υπηρεσία της Σλοβενίας, γνωστή ως «Zavod za gozdove Slovenije» (Δασική Υπηρεσία της Σλοβενίας), διαδραματίζει σημαντικό ρόλο στον συντονισμό της καταπολέμησης των δασικών πυρκαγιών στη Σλοβενία. Η Δασική Υπηρεσία είναι υπεύθυνη για τη διαχείριση και την προστασία των δασών στη χώρα, συμπεριλαμβανομένων των προσπαθειών κατά των δασικών πυρκαγιών.

Κατά τη διάρκεια περιστατικών δασικών πυρκαγιών, η Δασική Υπηρεσία αναλαμβάνει τον συντονιστικό ρόλο, συνεργαζόμενη στενά με άλλες σχετικές αρχές, όπως οι τοπικές πυροσβεστικές υπηρεσίες, οι υπηρεσίες έκτακτης ανάγκης και άλλα κυβερνητικά φορείς που εμπλέκονται στις πυροσβεστικές επιχειρήσεις.

H Δασική Υπηρεσία της Τουρκίας, γνωστή ως «Orman Genel Müdürlüğü» στα τουρκικά, διαδραματίζει σημαντικότερο ρόλο στον συντονισμό της καταπολέμησης των δασικών πυρκαγιών στη χώρα.

Όταν συμβούν δασικές πυρκαγιές, η Δασική Υπηρεσία της Τουρκίας συνεργάζεται με άλλες σχετικές αρχές, όπως η Γενική Διεύθυνση Δασών, το Υπουργείο Γεωργίας και Δασοκομίας, τις τοπικές πυροσβεστικές υπηρεσίες και τις υπηρεσίες έκτακτης ανάγκης. Συντονίζουν τις προσπάθειες για την καταπολέμηση των πυρκαγιών, αναπτύσσουν πυροσβεστικές ομάδες και διαχειρίζονται τους πόρους προκειμένου να κατασβέσουν και να ελέγξουν αποτελεσματικά τις πυρκαγιές.Φυσικά η Δασική Υπηρεσία της Τουρκίας εμπλέκεται και σε μέτρα πρόληψης των πυρκαγιών, ενημέρωσης του κοινού και πρακτικές δασοκομίας που συμβάλλουν στη μείωση του κινδύνου και των επιπτώσεων των δασικών πυρκαγιών*.
Αλλά και η Γαλλία, η Γερμανία, η Σουηδία, ο Καναδάς, η Γαλλία, οι ΗΠΑ, η Κύπρος, η Αυστρία, η Εσθονία, η Βουλγαρία, η Νορβηγία, η Φινλανδία και με παραλλαγές και η Ιταλία, η Πορτογαλία, η Ισπανία κλπ αντιμετωπίζουν τις Δασικές Πυρκαγιές με τις Δασικές υπηρεσίες που συντονίζουν και παίζουν πρωτεύοντα ρόλο στην κατάσβεση των Δασικών πυρκαγιών.

Δεν ισχυριζόμαστε ότι σε όλες αυτές τις Χώρες δεν υπάρχουν Δασικές Πυρκαγιές. Υπάρχουν και θα υπάρχουν και στο μέλλον. Όμως αντιμετωπίζονται άμεσα και εν πάση περιπτώσει οι καταστροφές δεν είναι πουθενά αναλογικά τόσο μεγάλες.

Καμία από αυτές τις Χώρες δεν τόλμησε να αποξενώσει τις Δασικές της Υπηρεσίες από το αντικείμενό της. Εμείς την έχουμε αποξενώσει και από την πρόληψη (αρ. 1 παρ.2 του Ν.2612/1998).

Σε όλες τις παραπάνω Χώρες, οι Δασικές υπηρεσίες έχουν εκτός από την Δασική διαχείριση και μέσω αυτής και την πρόληψη, την ανίχνευση των Δασικών Πυρκαγιών και την καταστολή στα δάση με δικά τους μέσα.

Συνεργάζονται βέβαια με τις υπηρεσίες εναέριων μέσων, με την Τοπική Αυτοδιοίκηση, τις Εθελοντικές οργανώσεις και ασφαλώς τις Πυροσβεστικές δυνάμεις.

2ος λόγος: Στην Ελλάδα όλοι νομίζουν ότι είναι ειδικοί

Στην Χώρα μας έχουμε δημιουργήσει μία στρέβλωση. Όλοι είναι ειδικοί. Ο «Πανεπιστήμων» γυρνάει τα κανάλια και κάνει δηλώσεις ως πραγματογνώμων του αυτονόητου ή του «τίποτα» σχετικού με το Δασικό αντικείμενο δημιουργώντας πάντα κάποιο άλλοθι της Πυροσβεστικής που μαθαίνω ότι έχει μόνιμη «επιστημονική» συνεργασία…

Διάφοροι άλλοι γραφικοί κάνουν προτάσεις να ξεπατώσουμε τα φυσικά πευκοδάση μας και να βάλουμε …οξιές (και το προπαγανδίζουν κιόλας μέσω ραδιοφωνικού σποτ). Είναι κι άλλοι που θέλουν να βάλουμε φραγκοσυκιές. Σε λίγο θα οργανωθεί μια μεγάλη συναυλία και τάχα τα έσοδα θα χρησιμοποιηθούν για την αγορά μεγάλων «βραδύκαυστων» δέντρων ή θάμνων για «αναδασώσεις». Τι δέντρα δεν λένε. Εγκατέλειψαν… τις οξιές στην Πεντέλη. Τώρα μιλάνε γενικά.

Πρέπει να ξέρουν κι αυτοί και οι υπόλοιποι ανεύθυνοι ότι η φύτευση των καμένων οικοσυστημάτων μας με ότι είδη ξενικού (κατά κανόνα) γενετικού υλικού που βρίσκουν στα φυτώρια των κολλητών τους, δεν είναι αναδάσωση. ΕΙΝΑΙ ΡΥΠΑΝΣΗ των Οικοσυστημάτων μας και ΑΠΑΓΟΡΕΥΕΤΑΙ. Και κάθε αναδάσωση σε κηρυγμένη αναδασωτέα έκταση πρέπει να είναι εγκεκριμένη από τις αρμόδιες Διευθύνσεις Δασών.

Φίλοι μου. Εμείς οι υπόλοιποι που δεν θέλουμε και δεν πήραμε χρήματα από τα μυστικά ταμεία της Πυροσβεστικής, ξέρουμε το επιστημονικά αυτονόητο. Η χλωρίδα δεν αλλάζει γιατί η Πυροσβεστική δεν προλαβαίνει. Αν το σύστημα δεν προλαβαίνει ή δεν μπορεί ή δεν θέλει να κατασβέσει φωτιές στα δάση, αλλάζεις το σύστημα.

Φίλοι μου κι όλοι μαζί να πάτε… και όσα χρήματα του λαού να πάρετε από το ταμείο απόρρητων αναγκών του κου ΓΓΠΠ, οξιές δεν μπορούν να ευδοκιμήσουν σε διαβρωμένα, ρηχά εδάφη της Πεντέλης, με τόσο μικρή σχετική υγρασία του αέρα και σε τόσο σχετικά χαμηλά υψόμετρα. Ούτε και Δρυς (εκτός από πουρνάρι), παρά μόνο σε επιλεγμένες και περιορισμένες θέσεις.

Ότι και να κάνετε, θα ξοδέψετε χρήματα, θα καθυστερήσετε την αποκατάσταση και τελικά θα αποκατασταθεί η φυσική διαδοχή.

Αντί λοιπόν να βρίζετε και να ξεπατώνετε τα Πεύκα, καλύτερα να σκεφτείτε το πώς θα τα προστατεύσουμε και πώς να τα προσέξουμε.

Το ότι το σημερινό σύστημα κατάσβεσης είναι προδήλως ανεπαρκές δεν οφείλεται στα πεύκα αλλά στην Πυροσβεστική ανεπάρκεια ή ανικανότητα του σημερινού συστήματος. Και ξέρετε γιατί;

Γιατί η ΠΥΡΟΣΒΕΣΤΙΚΗ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΕΙΔΙΚΗ ΣΕ ΑΥΤΟ ΤΟ ΑΝΤΙΚΕΙΜΕΝΟ. Δεν γράφω τίποτα πρόσθετο. Δείτε μόνο τα αποτελέσματα και δείτε τι κάνουν οι άλλες Χώρες.

Αρκετοί εκλεγμένοι που δεν ξέρουν το πώς εξελίσσεται μια Δασική πυρκαγιά στους διάφορους τύπους βλάστησης και που τις περισσότερες φορές δεν ξέρουν καν και τα δάση τους, ούτε και προσπάθησαν να ενημερωθούν από τις Δασικές υπηρεσίες, φαντάζονται εμπρησμούς (εννοείται κακόβουλους).

Όταν πιάσει μια φωτιά σε δάσος με δυνατούς ανέμους διαφορετικών κατευθύνσεων, βγαίνουν «γλώσσες» φωτιάς που μεταφέρονται σε μεγάλες αποστάσεις.

Μπορεί λοιπόν να βλέπουν μια φωτιά μπροστά τους και ξαφνικά σε απόσταση 400 ακόμα και 800 μέτρων, να βλέπουν μια άλλη εστία. Δεν υπάρχει εκεί εμπρηστής. Υπάρχει μόνο μία τυπική εξάπλωση μιας Δασικής Πυρκαγιάς.

Είναι κι αυτοί οι Αυτοδιοικητικοί που «ξέχασαν» τα σκουπίδια για πολλές μέρες σε διάφορα σημεία αυτοσχέδιων σκουπιδότοπων του Δήμου τους, που όταν αναφλεγούν δεν έχουν τι άλλο να πουν παρά να κραυγάζουν ενορχηστρωμένα για «εμπρησμούς» μαζί με την Πυροσβεστική βέβαια.

Ασφαλώς υπάρχουν και οι Δήμαρχοι που ανησυχούν, που αγωνίζονται ειλικρινά και ξέρουν ή έμαθαν από την εμπειρία τους. ΟΛΟΙ ΜΑΖΙ ΛΕΝΕ ΤΟ ΑΥΤΟΝΟΗΤΟ. ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΑ ΤΟΥ ΔΑΣΙΚΟΥ ΣΩΜΑΤΟΣ ΚΑΙ ΙΣΧΥΡΟΠΟΙΗΣΗ ΤΗΣ ΔΑΣΙΚΗΣ ΥΠΗΡΕΣΙΑΣ.

Όμως το σενάριο των εμπρησμών είναι «πιασάρικο» μια και η Κοινωνία μας εύκολα αποδέχεται το ψέμα, αντί για την αλήθεια που …δεν μπορεί να παραδεχθεί. ΟΤΙ ΕΜΕΙΣ ΚΑΙΜΕ ΤΑ ΔΑΣΗ.

Οπότε και οι Δημοσιογράφοι τι να κάνουν; Το προβάλλουν.

Εδώ υπάρχουν βασικά δύο κατηγορίες δημοσιογράφων.

Αυτοί που «κραυγάζουν» για τους «εμπρησμούς» κάθε πρωί κάνοντας «ρεπορτάζ», μετά από τις οδηγίες από το Γραφείο τύπου της Πυροσβεστικής και σύμφωνα με τις συμβάσεις των μυστικών κονδυλίων της που τους αφορούν (Βλέπε άρθρο 53 του Ν.4662/2020).

Είναι οι ίδιοι Δημοσιογράφοι (των ειδικών κρυφών συμβάσεων) που πιο παλιά πρόβαλλαν το σενάριο «οι δασικοί βάζουν τις φωτιές». Είναι το σενάριο των παλιών αξιωματικών της Πυροσβεστικής που μη γνωρίζοντας την χρήση του αντιπύρ στα Δάση, μίλαγαν για εμπρηστές.

Τώρα μετά από 25 χρόνια … το κατάλαβαν; Είναι ο παρόμοιος, ανάποδος και άδικος χαρακτηρισμός των «Πυροσβεστών – ταβλαδόρων».

Ευτυχώς που υπάρχει και η δεύτερη κατηγορία Δημοσιογράφων. Εκείνοι οι Δημοσιογράφοι που ανησυχούν και ματώνουν για την ενημέρωση ζώντας πολλές ώρες σε ένα γραφείο ή studio μακριά από την οικογένειά τους παράλληλα, αδιαφορώντας για το payroll των μυστικών κονδυλίων.

Όμως αυτοί οι «ψευτο-εμπρησμοί», δεν έχουν άλλο στόχο παρά μόνο την κάλυψη της ανικανότητας.

Τέτοιοι κακόβουλοι και κατόπιν σχεδίου εμπρησμοί, δεν υπάρχουν.

Αντίθετα οι φωτιές οφείλονται :σε αμέλειες,
από κάψιμο της καλαμιάς των χωραφιών ή υπολείμματα κλαδεύσεων,
από υπαίθριες θερμικές εργασίες με αντίξοες συνθήκες,
από πυλώνες της ΔΕΗ,
από κεραυνούς (πιο σπάνια),
από τα ξεχασμένα σκουπίδια των Δημάρχων,
από άτομα μειωμένου καταλογισμού που παλιά τους λέγανε «Τρελό του χωριού» (αυτούς κυρίως συλλαμβάνουν) και
(σπανιότερα) την νύχτα από το κάψιμο των φυτειών χασίς (Ασέα Αρκαδίας 2007 και Αετός Ταϋγέτου 2007, Δεσκάτη 2023).

Όλες αυτές τις αιτίες με ένα διαφορετικό σύστημα Δασοπυρόσβεσης και ισχυρή Δασοφυλακή μπορούμε να τις περιορίσουμε στο ελάχιστο.

ΟΜΩΣ ΝΑ ΞΕΡΟΥΝ ΟΤΙ ΟΣΟΙ ΚΑΝΟΥΝ ΤΙΣ ΔΙΑΤΥΠΩΣΕΙΣ ΥΠΟΨΙΩΝ ΤΩΝ ΨΕΥΤΟΕΜΠΡΗΣΜΩΝ, ΕΙΝΑΙ ΟΙ ΕΜΠΡΗΣΤΕΣ ΤΟΥ ΑΥΡΙΟ.

Κι αυτό γιατί οι αναφορές αυτές καλλιεργούν την εντύπωση ότι όλοι είναι εμπρησμοί και επομένως η κοινωνία χαλαρώνει και δεν προσέχει.

Αφού όλα τα περιστατικά είναι εμπρησμοί, οι συμπολίτες μας νομίζουν ότι αναμμένο αποτσίγαρο στο άκρο της Λεωφόρου Αθηνών-Λαυρίου στο ύψος του Κουβαρά (2023) δεν ανάβει μια πυρκαγιά. Όμως έκαψε έναν ολόκληρο Δήμο.

Ούτε και οι σπίθες από οξυγονοκόλληση (Βαρυμπόμπη 2021), ή το άτμισμα κυψελών δίπλα σε ξερόχορτα νομίζουν ότι μπορεί να ανάψει την Δασική πυρκαγιά της Αττικής του 2021, ή το κάψιμο σκουπιδιών μπορεί να προκαλέσει την εκατόμβη στο «ΜΑΤΙ» Αττικής το 2018 ή το κάψιμο υπολειμμάτων κλάδευσης (Σχοίνος Αττικής 2021) θα κάψει όλο το Σύμπλεγμα των Γερανείων.

Ας το χωνέψουμε. ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΕΙ ΣΧΕΔΙΟ ΕΜΠΡΗΣΜΩΝ. Υπάρχει μόνο η αδιαφορία της κοινωνίας και σχέδιο για να μην αλλάξει τίποτα με την χρήση μηχανισμών που θα καταλάβετε στην συνέχεια.

3ος λόγος: Στην Χώρα μας δεν υπάρχει πρόληψη Δασικών Πυρκαγιών στα Δάση. Η Δασικές Υπηρεσίες δεν έχουν καν δικαίωμα άσκησης αρμοδιοτήτων πρόληψης.

Σύμφωνα με τις διατάξεις του Νόμου 2612/1998 (της μεταφορά της Δασοπυρόσβεσης στην Πυροσβεστική) την αρμοδιότητα για την πρόληψη στα Δάση έχει αποκλειστικά η Πυροσβεστική Υπηρεσία που πρέπει να εγκρίνει κάθε δραστηριότητα και τα έργα. Ας δούμε τα σχετικά άρθρα του Νόμου.

«Άρθρο 1 παράγραφος 2 του Ν.2612/1998
Φορέας δασοπυρόσβεσηςΣτην αρμοδιότητα της Γενικής Γραμματείας Δασών και Φυσικού Περιβάλλοντος ανήκει η πρόληψη των δασικών πυρκαγιών, εκτός από την έκδοση σχετικών πυροσβεστικών κανονισμών και διατάξεων, την ενημέρωση και ευαισθητοποίηση των πολιτών σε θέματα πυροπροστασίας του δάσους, την οργάνωση περιπόλων, όπου και όταν αυτό κρίνεται αναγκαίο, την επιτήρηση των δασών με επίγεια και εναέρια μέσα, την κατανομή των πυροσβεστικών δυνάμεων, τη συνεργασία με άλλες αρχές και φορείς, τη φύλαξη της περιοχής όπου εξερράγη πυρκαγιά για τυχόν αναζωπυρώσεις, τα οπαία ανήκουν στην αρμοδιότητα του Πυροσβεστικού Σώματος. Το Υπουργείο Γεωργίας, στα πλαίσια της αρμοδιότητάς του για την πρόληψη των δασικών πυρκαγιών, δύναται, με σκοπό την ανάπτυξη του φιλοδασικού πνεύματος, να προβαίνει στις ενέργειες που περιγράφονται στο άρθρο 21 του ν. 998/1979 (ΦΕΚ 289 Α’). Σε ό,τι αφορά το σχεδιασμό έργων, που συμβάλλουν στην αντιμετώπιση των δασικών πυρκαγιών, λαμβάνεται και η γνώμη του οικείου Διοικητή της Πυροσβεστικής Υπηρεσίας».

Σύμφωνα με το άρθρο 6 αφαιρέθηκαν και όλες οι αρμοδιότητες του Δασάρχη για ενέργειες πρόληψης

«Άρθρο 6 του Ν.2612/1998

Οι αρμοδιότητες, υποχρεώσεις και δικαιώματα του Δασάρχη, που προβλέπονται από τις διατάξεις των άρθρων 23 έως 37. εκτός του άρθρου 35. του ν. 998/1979, καθώς και όποιες άλλες αφορούν θέματα δασοπροστασίας από τις πυρκαγιές, ασκούνται εφεξής αντίστοιχα από το Διοικητή της οικείας Πυροσβεστικής Υπηρεσίας. Όπου στις διατάξεις αναφέρεται ‘Υπουργός Γεωργίας’, ‘Δασικό Σώμα’, ‘Δασάρχης’, ’Δασικοί Υπάλληλοι’, νοείται αντιστοίχως Υπουργός Δημόσιας Τάξης’. ‘Πυροσβεστικό Σώμα*, ‘Διοικητής Πυροσβεστικής Υπηρεσίας’ και “Πυροσβεστικοί Υπάλληλοι».

Για να αποκαταστήσουμε τις έννοιες.

Πρόληψη δεν είναι η αγορά δασοπυροσβεστικών μέσων επιπέδου Χλιδής. Δεν είναι οι μελέτες διάφορων άσχετων ρηξικέλευθων ειδικοτήτων. Δεν είναι το pay roll του μυστικού ταμείου του κου Γενικού Γραμματέα Π.Π.

Είναι οι δασοκομικές παρεμβάσεις και οι χειρισμοί έτσι ώστε να βγει ο πλεονάζων και ξερός όγκος ξύλου και στην συνέχεια το πλήρες σχέδιο Δασοπροστασίας και έπειτα της Πυροπροστασίας.

Αυτό γίνεται μόνον με την πλήρη Διαχείριση του Δάσους.

Η Διαχείριση του δάσους δεν αφορά μόνον την πυροπροστασία και τις υλοτομίες. Απαντά και στον τρόπο αναγέννησης του δάσους, στην προστασία της πανίδας και Ορνιθοπανίδας, στην διαχείριση των νερών με την καλλιέργεια των πηγών, πιθανές αναδασώσεις για την στήριξη πρανών ή στις λεκάνες απορροής για την απόσβεση χειμάρρων μαζί με τα υπόλοιπα αντιδιαβρωτικά έργα ή και τα αντιπλημμυρικά φράγματα κλπ.

Οργανώνει την Δασική Οδοποιία, κατασκευάζει και λειτουργεί πυροφυλάκια και μέσα εκεί εντάσσει και το ειδικό σχέδιο Πυροπροστασίας με οργάνωση των γραμμών αμύνης, κύριας, δευτερεύουσας, τριτεύουσας πλήξης με δεξαμενές ανεφοδιασμού δασοπυροσβεστικών Οχημάτων.

Εκεί στο ειδικό σχέδιο εντάσσεται και η Δασική Οδοποιία με πρόσθετους δρόμους πυροπροστασίας πρόσβασης και διαφυγής και οι αντιπυρικές λωρίδες.

Πάντως με την αφαίμαξη όλων των πόρων για την αγορά πυροσβεστικών οχημάτων (έχουμε 3.700 !!! σχεδόν όσα έχουν η Γαλλία, η Πορτογαλία και η Ισπανία μαζί…), για μυστικές αμοιβές δεξιά κι αριστερά, εμποδίζοντας την Διαχείριση των Δασών θα διαιωνίζεται το πρόβλημα.

Αλήθεια ο αξιότιμος Υπουργός Πολιτικής Προστασίας μπορεί να μάθει πόσο είναι το μυστικό ταμείο του Γενικού Γραμματέα του (του άρθρου 53 του Ν.4662/2020) και σε ποιες τσέπες πάνε τα χρήματα;

Μπορεί να ζητήσει και να ανακοινώσει στην Κοινωνία μας ΕΝΑΝ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΟ ΑΠΟΛΟΓΙΣΜΟ ΕΝΟΣ ΕΤΟΥΣ ΜΕ ΤΑ ΕΞΟΔΑ ΤΗΣ ΔΑΣΟΠΥΡΟΣΒΕΣΗΣ; Ρητορικό το ερώτημα.

ΔΕΝ ΜΠΟΡΕΙ.

Και κάτι ακόμα. Γενικός Γραμματέας Πολιτικής Προστασίας είναι ο κος Γεωργακόπουλος παλαιότερα Αρχηγός της Πυροσβεστικής. Ανέλαβε το 2020. Μπορεί να μας πει ο κος Υπουργός κάτι απλό:

Θεωρεί ότι ο κος Γενικός Γραμματέας είναι επιτυχημένος; Κι αν δεν είναι επιτυχημένος μπορεί να τον αλλάξει; Κι αυτό Ρητορικό ερώτημα.

ΔΕΝ ΜΠΟΡΕΙ.

Αφού λοιπόν δεν μπορεί. Μπορεί να κάνει κάτι άλλο αντί να ρεζιλεύεται με αγοραία γλώσσα και τηλεοπτικούς τσαμπουκάδες.

ΝΑ ΠΑΡΑΙΤΗΘΕΙ ! ! !

* Δασολόγος – Περιβαλλοντολόγος Μελετητής


Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου

Η «ουκρανοποίηση» του Έβρου


Μανώλης Κοττάκης

Η κυβέρνηση και η κυρίαρχη ελίτ στην Αθήνα υποκρίνονται μέχρι στιγμής ότι δεν καταλαβαίνουν ποια είναι τα αίτια των καταστροφικών πυρκαγιών που ξέσπασαν ταυτόχρονα σε στρατηγικά σημεία όλης της επικράτειας. Και ας αποδεικνύεται από τις εκ των υστέρων αποφάσεις τους ότι γνωρίζουν. Εάν οι πυρκαγιές οφείλονται στην κλιματική αλλαγή, γιατί μετέβη στον ακριτικό νομό Εβρου ο αρχηγός των Ενόπλων Δυνάμεων Κωνσταντίνος Φλώρος; Ο αρχηγός της Πυροσβεστικής έπρεπε να πάει. Εάν οφείλονται στην κλιματική αλλαγή, γιατί, όπως και στη Ρόδο, ανατέθηκε σε κλιμάκια της Εθνικής Υπηρεσίας Πληροφοριών να διερευνήσουν την πιθανότητα προβοκάτσιας;

Εάν οφείλεται στην κλιματική αλλαγή, γιατί άριστα η δυναμική νέα εισαγγελέας του Αρείου Πάγου Γεωργία Αδειλίνη ζητά από τον αρμόδιο εισαγγελέα Πρωτοδικών Αλεξανδρουπόλεως να διερευνήσει την πιθανότητα για σύσταση εγκληματικής οργάνωσης; Είναι η κλιματική αλλαγή «εγκληματική οργάνωση»; Κι όμως! Επειδή κάποιοι έχουν αμηχανία να παραδεχτούν δημοσίως αυτό που έχει καταλάβει και ο τελευταίος Ελληνας και το συζητά δυνατά στα καφενεία, στον δημόσιο λόγο μέχρι στιγμής επικρατεί η θεωρία της… κλιματικής αλλαγής. Και στο πλαίσιο αυτής της θεωρίας αναζητούνται και πολιτικά εξιλαστήρια θύματα υπουργοί, επειδή τάχα δεν είχε οργανωμένη παρουσία η Πολιτεία στις πυρκαγιές.

Πρόκειται για γεγονός αξιοθρήνητο. Να σου βάζουν φωτιές έξω απ’ το Στεφανοβίκειο, να σου ανατινάζουν αποθήκες πυρομαχικών στην 111 Πτέρυγα Μάχης στην Αγχίαλο, να σου βάζουν φωτιές στους Αβαντες του Εβρου, όπου είναι στους παροικούντες γνωστό ότι βρίσκονται αποθήκες με πυρομαχικά των Ενόπλων Δυνάμεων, να σου βάζουν φωτιές στην 112 Πτέρυγα Μάχης στην Ελευσίνα κι εσύ (όπως λέει και η νεολαία μας) να πετάς χαρταετό αναζητώντας ευθύνες στο υπουργείο Πολιτικής Προστασίας και στην κλιματική αλλαγή! Τον κακό σου τον καιρό! Δυστυχώς, η αλήθεια είναι αγαθό προς εξαφάνιση στις ημέρες πολέμου που ζούμε και θα εξαφανιστεί ακόμα περισσότερο στο προσεχές μέλλον. Καθώς, όπως φαίνεται, η απόφαση της Δύσης να δώσει στον Ζελένσκι μαχητικά αεροσκάφη F-16 αποδεικνύει τη βούλησή της για πενταετή παράταση του πολέμου με επικίνδυνες παρενέργειες για την επικράτειά μας. Στον οποίο πόλεμο η Ελλάδα θα μπει πιο βαθιά, διακηρύσσοντας από του βήματος της Βουλής -βάζω στοίχημα γι’ αυτό- ότι «δεν εκβιάζεται και δεν τρομοκρατείται». (Μην ξεχάσετε να το διανθίσετε με… Καζαντζάκη, κύριοι της κυβέρνησης!)

Πολεμική ενέργεια

Αυτό που επισημαίναμε εμείς με ένταση για τις φωτιές από την αρχή της κρίσης έχει καταστεί πλέον συνείδηση και στον τελευταίο Ελληνα. Αυτό που επισημάναμε από τις 16 Οκτωβρίου 2022 για τους κινδύνους που διατρέχει η Αλεξανδρούπολη και ουδείς τόλμησε να το αναπαραγάγει (ήταν η εποχή που κάποιοι πανηγύριζαν για τα οφέλη της τοπικής οικονομίας από τους ναύτες που έβγαιναν εξόδου) τώρα γίνεται κοινή πεποίθηση.

Καιρός είναι να πούμε κάτι περισσότερο, όσο δύσκολο κι αν μας είναι αυτό: η πατρίδα μας είναι πλέον στόχος. Στόχος σταθερός, όχι θερινός. Στόχος λόγω της άκριτης εμπλοκής της στον πόλεμο της Ουκρανίας.

Οι πυρκαγιές δεν ήταν προειδοποιήσεις απλώς. Ούτε έκφραση δυσαρέσκειας απλώς. Είναι προετοιμασία για το επόμενο στάδιο. Εγκυροι αναλυτές, οι οποίοι συνομιλούν με στρατιωτικές πηγές και έχουν άριστη εικόνα της μορφολογίας του εδάφους στο ακριτικό νόμο Εβρου, μας επισημαίνουν ότι, πρώτον, οι πυρκαγιές στον Εβρο όπως και στην Νέα Αγχίαλο ήταν πολεμική ενέργεια. Στόχος ήταν, μεταξύ άλλων, το αεροδρόμιο και αποθήκες πυρομαχικών.


Κλασικός αντιπερισπασμός

Δεύτερον, οι φωτιές που μπήκαν στην υπόλοιπη Ελλάδα ήταν κλασικός αντιπερισπασμός, όπως συνέβη και στην περίπτωση της Ρόδου και της Αγχιάλου, όταν ξέσπασαν πυρκαγιές σε άλλες κατοικημένες περιοχές (π.χ. Λαμία) προκειμένου να απασχοληθεί η Πυροσβεστική Υπηρεσία για την κατάσβεσή τους και να τους αφήσουν ανενόχλητα να επιτελέσουν το έργο τους.

Τρίτον, όταν θα σβήσουν οι φωτιές, θα καταστεί φανερό ότι μεγάλο κομμάτι του εδάφους του νομού Εβρου είναι πλέον φαλακρό. Εχει καταστεί στην ουσία πεδιάδα ορατή από τους δορυφόρους. Πεδιάδα στην οποία μπορεί να γίνονται ορατές ανά πάσα στιγμή στρατιωτικές κινήσεις της Δύσεως και να απαντώνται με αντίμετρα από μακριά. Ο βομβαρδισμός περιοχών με χρήση drone είναι ήδη μία διαδεδομένη τακτική στον πόλεμο της Ουκρανίας. Η χρήση drone με πτήσεις πάνω από τα νησιά του Αιγαίου (για όσους θυμούνται τι μας έχει συμβεί το τελευταίο διάστημα) χωρίς αυτά να καταρριφθούν είναι επίσης μια διαδεδομένη τακτική στο Αρχιπέλαγός μας. Η πτήση μαχητικών αεροσκαφών της Τουρκίας από την Καβάλα έως τον Εβρο και η αεροφωτογράφιση της περιοχής στην κρίση του 2020 είναι επίσης μία τακτική. Και, απ’ ό,τι φαίνεται, όχι μόνο σε αυτό.


Είναι ώρα να ειπωθεί ξεκάθαρα: Η γεωπολιτική αναβάθμιση του λιμένος, του αεροδρομίου και της σιδηροδρομικής γραμμής της Αλεξανδρουπόλεως συνεπάγεται και κινδύνους. Σε μία στρατιωτική κλιμάκωση η Αλεξανδρούπολη μπορεί να καταστεί στόχος. Δεν ζούμε κανονικές μέρες. Ζούμε σε περίοδο πολέμου. Στον οποίο δεν είμαστε ουδέτεροι. Ούτε καν μετριοπαθείς.

Ηλιθιωδώς μπροστά

Είμαστε οι ηρακλειδείς του στέμματος. Μπαίνουμε ηλιθιωδώς μπροστά. Η απόφαση της κυβέρνησης να εκπαιδεύσει Ουκρανούς πιλότους για να βομβαρδίζουν ρωσικά εδάφη εντάσσει την πατρίδα μας βαθιά στο κάδρο της σύρραξης που θα διαρκέσει. Στην πραγματικότητα, μιλούμε πλέον για την «ουκρανοποίηση του εδάφους της Θράκης» και ιδιαιτέρως του νομού Εβρου. Αυτό είναι το μεγάλο μας πρόβλημα και με αυτό πρέπει να ασχοληθεί η γνωστού πολιτικού αναστήματος Πρόεδρος της Δημοκρατίας. Ωραίες οι δηλώσεις για τη ρατσιστική βία και για τους παράνομους μετανάστες, αλλά εδώ φαίνεται ότι στο μέλλον θα κριθεί μία ολόκληρη περιοχή. Σε μια εποχή όπου ο γείτονας αθόρυβα κήρυξε στην τελευταία συνεδρίαση του συμβουλίου εθνικής ασφάλειάς του το τέλος της Συνθήκης της Λωζάννης και την αποχώρηση της χώρας του από αυτήν!

Αν δεν το έχουμε καταλάβει, η Αμερική πήρε ό,τι ήθελε να πάρει από τον πόλεμο αυτόν, καθώς διέλυσε τον άξονα Γερμανίας – Κίνας που θα αύξανε εντυπωσιακά την ισχύ του Πεκίνου, καθυστερεί κι άλλο την ήττα της και τώρα σταδιακά, όπως κάνει σε κάθε πόλεμο (Ιράκ, Αφγανιστάν, Κουρδιστάν), αποσύρεται και αφήνει τη διεξαγωγή του στους υπεργολάβους κορόιδα. Στην Ευρώπη, στην οποία ανήκουμε μεταξύ άλλων κι εμείς.

Θεμιτό το ανθρωπιστικό ενδιαφέρον της κυρίας Προέδρου, λοιπόν, για 18 μετανάστες που έγιναν κάρβουνο στο Δάσος της Δαδιάς, αλλά εδώ γίνεται κάρβουνο ολόκληρη χώρα. Αξίζει ένα δάκρυ κι αυτή. Θα το γράψω όπως το νιώθω: Ξυπνάτε, κυρία μου! Είστε η αρχηγός του κράτους, αν δεν το έχετε καταλάβει. Ξυπνάτε γιατί εσείς, ο νέος Ελευθέριος Βενιζέλος και ο νέος Χατζηανέστης φέρετε στις πλάτες σας τεράστιο ιστορικό βάρος. Πιο πολύ απ’ όλους εσείς που κατάγεστε από τη Θράκη.


Υστερόγραφο: Για ψάξτε λίγο ποιοι αλλοδαποί κινούνται ελεύθερα στη χώρα έχοντας στην κατοχή τους διαβατήρια Σύρων προσφύγων με πλαστά ενδεχομένως στοιχεία αλλά και γνήσια αλβανικά διαβατήρια… Failed State γίναμε.


Πηγή: i-epikaira.blogspot.com



Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου
Αν καταλήξει αξιωματούχος του Μητσοτάκη, ο εξευτελισμός θα γίνει τέλειος..


Γράφει ο Γιώργος Λακόπουλος

Καλοδέχθηκε την κυβέρνηση, επισκέφθηκε τον Άδωνι και μερικά 24ωρα αργότερα σταμάτησε να είναι ΠΑΣΟΚ- αν ήταν ποτέ.

Για ιδρυτικά στελέχη του Κινήματος, το θέμα δεν είναι ότι έφυγε, αλλά γιατί τον δέχθηκαν και τον κρατούσαν.

Τον ήξεραν από το 1978 . Όταν κεντρικό στέλεχος του ΠΑΣΟΚ στη Θεσσαλονίκη τον βρήκε χαράματα αιμόφυρτο στα σκαλιά της Νομικής Σχολής.

Κάποιοι τον είχαν «σαπίσει» στο ξύλο, ενώ στη συνέχεια η ΚΝΕ τον διέγραψε. Κανείς δεν έμαθε γιατί.

Περιπλανήθηκε μεταξύ Βρυξελλών, εκμάθησης… μπουζουκιού και ρόλου «ορντινάντσας» διακεκριμένου Πανεπιστημιακού- που τον έβαλε στο Πάντειο.

Το 1996 ο Σημίτης τον φόρτωσε, ως γραμματέα, στον Αλέκο Παπαδόπουλο στο υπουργείο Εσωτερικών. Ρουσφέτι σε μεγαλοεπιχειρηματία.

Λίγο αργότερα μπήκε σε μια κομματική συνέλευση του ΠΑΣΟΚ ως πολιτευτής του και από το πάνελ ο Στέφανος Τζουμάκας, ψιθύρισε στους μπροστινούς: «Ήλθε ο Κόκκαλης».

Ωστόσο σταδιοδρόμησε στις κυβερνήσεις του ΠΑΣΟΚ.

Πλουσιοπάροχες καμπάνιες του εξασφάλιζαν άνετη εκλογή και από τον ένα οικονομικό παράγοντα πέρασε στον άλλο, μέσω …Ολυμπιακού!

Δύο φορές προσπάθησε να δαγκώσει περισσότερο από όσο μπορεί να μασήσει - ως υποψήφιος αρχηγός.

Τη δεύτερη φορά έλεγε ότι αν τον ψηφίσουν, θα επανασυστήσει το ΠΑΣΟΚ «με το όνομά του και τον ήλιο του» και θα διπλασιάσει τη δύναμή του.

Ολοι όμως ήξεραν: η υποψηφιότητά του μύριζε από μακριά δάκτυλο Μητσοτάκη - για να ελέγχει το ΠΑΣΟΚ.

Λέγεται ότι η παρακολούθηση του Ανδρουλάκη στήθηκε στο πλαίσιο της προώθησης Λοβέρδου στην ηγεσία-και ο σημερινός πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ το έχει υπαινιχθεί σαφέστατα.

Από τις λίγες ακριβείς φράσεις του Λοβέρδου ήταν: «τα έργα μου δείχνουν την αλήθεια». Με το παραπάνω.

Η μνημονιακή ορμή του, ο διασυρμός των οροθετικών γυναικών, η διάσπαση του ΠΑΣΟΚ , η διαγραφή του από τον Βενιζέλο.

Κυρίως η πανάθλια συμπεριφορά του , όταν συμπεριελήφθη στη νόμιμη έρευνα της εισαγγελέως Τουλουπάκη για τη Νοβάρτις.

Του ασκήθηκε δίωξη για «δωροληψία κατ’ εξακολούθηση» - αλλά μετά από δυο χρόνια το Δικαστικό Συμβούλιο τον απάλλαξε.

Εσχάτως βεβαίωνε ότι δεν έχει σχέδιο συνεργασίας με τη ΝΔ, αλλά συμπεριφέρονταν ως συμπληρωματικός της.

Πχ στον Ποινικό Κώδικα ψήφισε σαν βουλευτής της ΝΔ.

Δεν έκρυψε άλλωστε τα κολλητηλίκια με τον «μικρότερο αδελφό του», τον Άδωνι .

Η εμφάνιση ως «παρατράγουδο» στην εκπομπή της βασίλισσας της τηλεόρασης - σκουπίδια, ήταν η ξεφτίλα της πολιτικής.

Ως υποψήφιος κυκλοφορούσε με το σλόγκαν: «Για πάντα ΠΑΣΟΚ». Στις 5 Ιουλίου το απέδειξε.

Έτσι ολοκληρώθηκε το βιογραφικό που δεν πρέπει να έχει ένας πολιτικός.

Μέχρι να φύγει υπονόμευε τον Ανδρουλάκη – ακόμη και στις υποκλοπές - και έριχνε νερό στο μύλο του Μητσοτάκη.

Στη Χαρ. Τρικούπη τον έβλεπαν ως «5η φάλαγγα» και τον αντιμετώπιζαν ως αποσυνάγωγο.

Αν καταλήξει αξιωματούχος του Μητσοτάκη, ο εξευτελισμός θα γίνει τέλειος..



Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου

του Αντώνη Ματζάρη

Άλλες φορές αγανακτούμε, μερικές φορές θυμώνουμε τις περισσότερες όμως αδιαφορούμε γι’ αυτά που γίνονται γύρω μας.
Γεμάτοι αλαζονεία και εγωισμό, άνετοι και ευχαριστημένοι από τον εαυτό μας δεν παρατηρούμε την απίστευτη ασχήμια, που μας αγκαλιάζει.
Και αφήνουμε μερικές φορές να μας διαφεντεύουν, να ασκούν εξουσία πάνω μας άτομα ατάλαντα, ανίκανα, ανήθικα γιατί η κοινωνία μας, δεν θέλει ή δεν μπορεί να αξιολογήσει σωστά τους σωστούς ανθρώπους.
Είναι γνωστό από την αρχαιότητα, ότι υπήρχαν τρία είδη ανθρώπων της εξουσίας.
  • Άνθρωποι της εξουσίας, που αξίζουν ένα (1) και δείχνουν ότι αξίζουν δέκα (10). Αυτούς αχρείους και φαύλους τους έλεγαν.
  • Άνθρωποι της εξουσίας που αξίζουν δέκα (10) και δείχνουν ότι αξίζουν δέκα (10). Αυτούς χρήσιμους και χρηστούς ανθρώπους τους έλεγαν.
  • Άνθρωποι της εξουσίας, που αξίζουν δέκα (10) και δείχνουν ότι αξίζουν ένα (1). Αυτούς άχρηστους (όχι χρήσιμους) πολίτες τους έλεγαν.
Είναι από την άλλη μεριά φανερό, ότι δεν μπορούμε να ξεχωρίσουμε τα αυτονόητα, γιατί είμαστε μια κοινωνία που δεν έχει αίσθηση ούτε του μέτρου ούτε του ορίου.
Άνθρωποι, που απέτυχαν στην προσωπική οικονομική ανέλιξη θέλουν να πετύχουν στην εξουσιαστική.
Άνθρωποι, που πέτυχαν από την άλλη μεριά στην προσωπική οικονομική τους ανέλιξη χωρίς όμως τα ανάλογα πνευματικά εφόδια, θέλουν να ελέγχουν και αν χειραγωγούν την κοινωνία μας.
Σε παγκόσμιο επίπεδο τέτοιοι οικονομικοί παράγοντες σπαταλάνε αμύθητα ποσά, 500 εκ € δόθηκαν για την αγορά του ποδοσφαιριστή Ρονάλντο, ποσό με το οποίο ένας δήμος σαν το δικό μας θα αναμορφωνότανε πλήρως.

Στον Ελλαδικό χώρο βλέπουμε εφοπλιστές, μεγαλοεργολάβους με τον παρά τους να ελέγχουν τα κανάλια, τις εφημερίδες ακόμα και ποδοσφαιρικές ομάδες και διαμορφώνουν την κοινή γνώμη έτσι ώστε να αναδεικνύονται και μετέχουν στα κέντρα εξουσίας, εκφωνητές, ηθοποιοί, ποδοσφαιριστές με μόνο προσόν την αναγνωρισιμότητα και όχι την ικανότητα.

Μα και η δική μας κοινωνία μέσα στη σύγχιση των καιρών δεν μπορεί να ξεχωρίζει το σωστό είδος των ανθρώπων της εξουσίας και πολύ συχνά αναδεικνύει άτομα, ανόητα, υπερφίαλα, χωρίς ηθικούς φραγμούς με εφόδιο το θράσος, που αξίζουν μόνο ένα (1), και αγνοεί αυτούς, που αξίζουν δέκα (10) γιατί αυτοί είναι σεμνοί, διακριτικοί και ευγενείς.

Αυτούς τους ικανούς αλλά σεμνούς ανθρώπους οφείλουμε να ανακαλύψουμε και να τους πείσουμε να γίνουν χρηστοί πολίτες όχι για τον εαυτό τους μόνο αλλά και για το κοινωνικό σύνολο.
Έτσι θα μπορέσουμε να αποβάλλουμε τους ανίκανους, τους άχρηστους και τους αχρείους ώστε να μη μπορούν να κατέχουν εξουσία και να αποτελούν πρότυπο.


Υ.Γ
Σε ποια κατηγορία εντάσσετε τους σημερινούς μας άρχοντες;


Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου

Μερικά χρόνια πριν, το 2010 για την ακρίβεια, μια ισχυρή κρίση δημιούργησε τριγμούς στην ελληνική κοινωνία, μια οικονομική κρίση, κατάρρευση των κεντρικών τραπεζών ( η μάλλον των γερμανικών), η όποια άλλη ερμηνεία κι αν δώσετε, τάραξε συθέμελα την πατρίδα μας και δοκίμασε, κι ακόμα δοκιμάζει, τους Έλληνες.

Λίγο καιρό πριν, το φθινόπωρο του 2021, μια νέα κρίση κάνει την εμφάνιση της αυτή τη φορά μια ενεργειακή κρίση η οποία πολύ γρήγορα μετατρέπεται, για τους πολίτες, σε οικονομική αφού οι λογαριασμοί ενέργειας εχουν εκτοξευθεί! Στις δύο πρώτες περιπτώσεις κρίσεων με οικονομικό αντίκτυπο το κράτος λειτούργησε, με όχι τόσο γρήγορα, αντανακλαστικά και στήριξε τις τράπεζες, την εθνικη οικονομία, τους πολίτες περιορίζοντας κατά ένα μέρος τη ζημία. 

Οι απανωτές οικονομικές κρίσεις - δυσκολίες που αντιμετωπίζει ο μέσος πολίτης της χώρας μας οδήγησαν σε μια τρίτη πολύ πιο επικίνδυνη κρίση, μία κρίση αξιών, μία κρίση πολιτισμική. Μια τοξική κατάσταση δημιουργήθηκε κι αυτή τη φορά κανείς δεν έχει εντοπίσει τη λύση στο πρόβλημα. Οι κοινωνικές συναναστροφές, συζητήσεις, επαφές συχνά μετατρέπονται σε σκληρές αντιπαραθέσεις γεμάτες τοξικότητα αντί για εποικοδομητικό διάλογο ανταλλαγής πληροφοριών, ιδεών, απόψεων όπως θα έπρεπε να είναι. 

Το πολιτικό σύστημα, πονηρά, απόν αρνείται να εντοπίσει το πρόβλημα, αντιθέτως η τοξικότητα, η αγένεια, ο εκχυδαϊσμός εχει εισέλθει και στον πολιτικό διάλογο δημιουργώντας μια ακραία πόλωση η οποία κάθε άλλο παρά εξυπηρετεί την κοινωνία μας.

Οδεύοντας πλέον προς δεύτερη διαδοχική εκλογική αναμέτρηση κι έχοντας μια πιο κοντινή εμπειρία από την πολιτική διαπιστώνω, με θλίψη, τη σκληρή δουλειά που πρέπει ο καθένας μόνος του κι όλοι μαζί συλλογικά να κάνουμε ώστε να επανέλθουμε στα πολιτισμικά μας μονοπάτια, στις αξίες μας, στα δημοκρατικά μας ιδεώδη ώστε να μπορέσουμε μέσα από τη συζήτηση, όλοι μαζί, να επαναφέρουμε και τη πατρίδα μας στο δρομο της δημιουργίας, της ευημερίας και τελικά της ακμής της! 

Κι όπως αναφέρει και μια καταπληκτική πολιτικός... <<Πάμε ν' αλλάξουμε τον κόσμο, με αγάπη>>

Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου

Αυτές είναι οι τιμές των καυσίμων στη Βαρκελώνη. Η τιμή της αμόλυβδης 95 στην Βαρκελώνη είναι 1,648 ευρώ και στην Ελλάδα σήμερα Μ.Ο. 1,881 πανελλαδικά [https://fuelgr.gr/web/], περίπου 14% ακριβότερη. Οι τιμές στα supermarket είναι 15-20% μικρότερες σε όλα τα καταναλωτικά αγαθά σε σχέση με την Ελλάδα. Κι αυτό γιατί;; Διαβάστε εδώ και αν δεν το καταλαβαίνετε, με ρωτάτε. https://www.sofokleousin.gr/amolyvdi-me-somprero-mythika-kerdi-53-dis-gia-ta-diylistiria «Με τεράστιο «καπέλο» έναντι του ευρωπαϊκού μέσου όρου, που πλησίασε και το 20% μέσα στο 2022, πωλείται στην Ελλάδα η αμόλυβδη βενζίνη και είναι σταθερά, εδώ και πολλούς μήνες, η ακριβότερη της Ευρώπης. Την ίδια ώρα, οι προβλέψεις για τα κέρδη των δύο μεγάλων, καθετοποιημένων συγκροτημάτων καυσίμων της ελληνικής αγοράς, HelleniQ Energy (ΕΛΠΕ) και Motor Oil, αναβαθμίζονται από τους αναλυτές των χρηματιστηριακών εταιρειών, οι οποίοι προβλέπουν μια «χρυσή» διετία (2022 - 2023), με συνολικά κέρδη προ φόρων για τους δύο ομίλους που θα πλησιάσουν το μυθικό ποσό των 5,3 δισ. ευρώ.»

Η τιμή της μεγαβατώρας σήμερα στην Ελλάδα είναι 138,72 ευρώ/MWh (δεύτερη ψηλότερη μετά την Μάλτα) [https://www.rae.gr/map-graph/] και της Ισπανίας 89,48 ευρώ/MWh. Γιατί;; Θυμάστε αυτά που λέγαμε για το χρηματιστήριο ενέργειας και για το πώς διαμορφώνονται τα «ουρανοκατέβατα» κέρδη των 4-5 ολιγοπωλιακών εταιρειών στην ηλεκτρική ενέργεια; Δεν έχει αλλάξει τίποτα, μα τίποτα!!

Αυτά σε αριθμούς. Όμως η πραγματικότητα διαμορφώνεται κυρίως με βάση την αγοραστική δύναμη του πληθυσμού. Σύμφωνα με τα προκαταρκτικά στοιχεία που ανακοίνωσε πρόσφατα η Eurostat, το κατά κεφαλήν ΑΕΠ σε μονάδες αγοραστικής δύναμης στην Ελλάδα διαμορφώθηκε το 2022 στο 68% του μέσου όρου της Ευρωπαϊκής Ένωσης, και είναι το τρίτο χαμηλότερο μετά τη Βουλγαρία (59%) και τη Σλοβακία (67%) [https://www.kathimerini.gr/economy/562337542/chamila-to-kata-kefalin-aep-ypsila-i-forodiafygi/]. Η δε Ισπανία είναι στο 85% του ευρωπαϊκού Μ.Ο. με την Καταλονία και την Βαρκελώνη να είναι από τις πιο πλούσιες περιοχές της χώρας.

Θα μπορούσε να γράφει κανείς κατεβατά για όλα αυτά. Όμως έξυπνοι είμαστε και μεγάλοι άνθρωποι για να καταλάβουμε τι γίνεται. Εκλογές έχουμε σε λίγες μέρες… Μπορούμε, ο καθένας με τον τρόπο του, να στείλουμε με την ψήφο μας τα μηνύματά μας.


Λαμία, 9.5.2023

Στέφανος Σταμέλλος



Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου

του Αλέξανδρου Raskolnick

H χώρα πρέπει να κυβερνηθεί, μας λέει αυτό το απίστευτο συνονθύλευμα α[x]ρίστων που θεωρούν ότι το κράτος είναι δικό τους αμπελοχώραφο, καταπατημένο απ’ τον προπάππου τους...

H χώρα πρέπει να κυβερνηθεί, λένε κι οι άλλοι, οι ανερμάτιστοι, που θα έσκιζαν τα Μνημόνια, μα που απτόητοι συνέχισαν να σκίζουν, σελίδα-σελίδα, το ελληνικό Σύνταγμα.

H χώρα πρέπει να κυβερνηθεί, μας λένε όλοι τους, καλώντας μας να ξαναψηφίσουμε αυτούς που διαχειρίστηκαν με τον χειρότερο τρόπο την -εις τους αιώνες των αιώνων ανομολόγητη- πτώχευσή της.

Δεν είναι μυστικό! H χώρα θα κυβερνηθεί, είτε στρογγυλοκαθίσει στον πρωθυπουργικό θώκο κάποιος απ’ τους άθλιους μονομάχους είτε -αν τα κουκιά δεν βγουν- κάποιος αντ’ αυτού, τραπεζίτης.

Θα κυβερνηθεί όπως κυβερνάται τις δυο τελευταίες επταετίες, με δάκρυα για τους πολλούς και γέλια από τους λίγους. Πάντα, σύμφωνα με τις προβλέψεις των μνημονίων "σωτηρίας" απ’ τα οποία υποτίθεται ότι μας έβγαλαν όλοι αυτοί οι πολιτικοί απατεώνες, μα που οι εφαρμοστικοί τους νόμοι θα ισχύουν μέχρι να σβήσει ο ελληνικός ήλιος.

Δε βλάπτει, ωστόσο, να θυμόμαστε ότι στις 21 Μαΐου, δεν ψηφίζουμε μόνο για κυβέρνηση, αλλά και για αντιπολίτευση, που τόσο εκκωφαντική ήταν η σιωπή της, στη διάρκεια της τετραετίας που εκπνέει.

_______________
Γελοιογραφία: Ηλίας Μακρής-Δελλόγλου

πηγή OKTANA



Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου

Εκλογικό «πιπεράτο» του Καθηγητή Πιπερόπουλου

Ο όρος déjà vu (ντεζά βου) στη γαλλική γλώσσα σημαίνει «ήδη ιδωμένο» και αφορά στην «προμνησία» δηλαδή την αίσθηση που έχουμε όταν μία οπτικοακουστική κατάσταση που βιώνουμε στο παρόν νομίζουμε ότι έχει επαναληφθεί η ίδια ακριβώς στο παρελθόν.

Εάν με ρωτήσετε: «Κύριε Πιπερόπουλε» πώς σας ήρθε το συγκεκριμένο ψυχολογικό φαινόμενο στο μυαλό στα καλά καθούμενα;»

Θα σας απαντήσω: «Από προχθές Σάββατο είμαστε επίσημα σε προεκλογική περίοδο εκλογών για την επιλογή Κυβέρνησης της επόμενης τετραετίας και το σημερινό κείμενό μου είναι δομημένο σε πλήρη αντιστοιχία με την εκτίμηση ότι είμαστε Λαός με «κοντή» μνήμη!..»

Η Νέα Δημοκρατία, ξεπερνώντας τα θέματα «υποκλοπών», και ιδιαίτερα την Εθνική τραγωδία των Τεμπών (Θεέ μου πόσο πικρή είναι η επαλήθευση ότι στην Πατρίδα μας κάθε «θαύμα» διαρκεί μόνο 3 ημέρες) συνεχίζει να είναι ΠΡΩΤΟ Κόμμα στις Δημοσκοπήσεις ενώ ο ΣΥΡΙΖΑ αιφνιδιάστηκε από «σκάνδαλο» που σχετίζεται με σεξ…

Γιατί αναφέρθηκα στο «Deja vu» δηλαδή σε «προμνησία;»

Ξεχάσαμε, τόσο εύκολα, ότι πριν τις εκλογές του Ιανουαρίου 2015, ο ΣΥΡΙΖΑ» ήταν μονίμως ΠΡΩΤΟ ΚΟΜΜΑ σε ΟΛΕΣ τις Δημοσκοπήσεις αλλά ο κ Τσίπρας ζητούσε, ΣΤΑΘΕΡΑ και ΕΠΙΜΟΝΑ, όπως τώρα ο κ Μητσοτάκης, «ΑΥΤΟΔΥΝΑΜΙΑ;»

https://www.efsyn.gr/politiki/ekloges/ekloges-septembrios-2015/41253_aytodynamia-apo-syntagma-zita-o-al-tsipras-live

Τελικά ο κ Τσίπρας και ο ΣΥΡΙΖΑ μας Συν-Κυβέρνησαν με τον κ Καμμένο και τους ΑΝΕΛ (ένα Κόμμα με σαφή «δεξιό-συντηρητικό» προσανατολισμό), συνυπέγραψαν περιχαρείς τη Συμφωνία των Πρεσπών δημιουργώντας τη Βόρεια Μακεδονία, και όχι μόνο δεν «ξέσκισαν» τα παλιά αλλά έπέβαλαν νέο ΜΝΗΜΟΝΙΟ και μείωσαν τις συντάξεις …

Προσωπικά ΔΕΝ βλέπω ΑΥΤΟΔΥΝΑΜΙΑ και αναρωτιέμαι, μετά την 21η Μαΐου, με ποιόν Αρχηγό και ποιο Κόμμα θα καταλήξει να σχηματίσει Συν-Κυβέρνηση ο κ Μητσοτάκης και η Νέα Δημοκρατία ή, εάν τα εκλογικά αποτελέσματα δημιουργήσουν αριθμητικά τις απαιτούμενες προϋποθέσεις, ο κ Τσίπρας και ο ΣΥΡΙΖΑ καθώς πασιφανώς «ρυθμιστής της κατάστασης» είναι ο κ Ανδρουλάκης και το ΠΑΣΟΚ-ΚΙΝΑΛ;

Κλείνω επισημαίνοντας εμφαντικά ότι όλες οι Εκλογές πάντα έκρυβαν και θα συνεχίσουν να κρύβουν εκπλήξεις και όπως φαίνεται οι Εκλογές της 21ης Μαΐου άρχισαν ήδη, πριν καν ανοίξουν οι κάλπες, να μας εκπλήσσουν πολλαπλώς (δείτε τι γίνεται με το Κόμμα του κ Κασιδιάρη, που προχωρεί στις Εκλογές ως Κόμμα του κ Κανελλόπουλου, και miracolo-miracolo «έσκασε» ξαφνικά πρόβλημα στο Κόμμα του κ Βελόπουλου)…

Ας μην ξεπερνάμε με αφελή αδιαφορία το γεγονός ότι οι Τουρκικές Εθνικές Εκλογές θα γίνουν στις 14 Μαΐου (ημέρα των γενεθλίων μου) και ΕΥΧΟΜΑΙ στις ένθεν-κακείθεν εκπλήξεις να μην περιλαμβάνεται το παραμικρό ΕΘΝΙΚΟ κόστος για εμάς τους Έλληνες!…




Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου

Λακωνικό «πιπεράτο» του Καθηγητή Πιπερόπουλου

Μου τηλεφώνησε χθες ο Ανέστης ο παλιός μου συμμαθητής από το 4ο Δημοτικό Σχολείο Κατερίνης, για να μου πει να μεταφέρω το δικό του ΜΠΡΑΒΟ στους παλιούς μου συναδέλφους στο Πανεπιστήμιο Μακεδονίας που είπαν ΟΧΙ στο αίτημα να διδάσκεται η «Μακεδονική» γλώσσα στο τμήμα Βαλκανικών, Σλαβικών και Ανατολικών Σπουδών!...

«Ανέστη το συγκεκριμένο ΟΧΙ έγινε και πρωτοσέλιδο στην εφημερίδα ΕΣΤΙΑ και αλλού προς το παρόν…»

https://www.kathimerini.gr/society/1014261/ochi-pamak-sto-aitima-gia-didaskalia-makedonikon/

«Δηλαδή Γιώργο τι προβλέπεις και λες προς το παρόν» με ρώτησε ο Ανέστης.

«Θυμήσου την περσυνή απόφαση του Δικαστηρίου της Φλώρινας που δημιούργησε σχετικό σάλο αλλά ΔΕΝ ακυρώθηκε» του απάντησα…

«Μου λες κάτι και δεν το πιάνω;» Ρώτησε ο Ανέστης.

«Θέλω να σου πω φίλτατε Ανέστη, Κατερινιώτη και Μακεδόνα. ότι το δικαίωμα να ζητούνε τέτοια οι γείτονές μας τους το έδωσε με Χαμόγελα και Αγκαλιές ηΚυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ με επικεφαλής τουςκκ Τσίπρα, Κοτζιά και τον συνεργάτη τους Πρόεδρο των ΑΝΕΛ κ Καμμένο (που θα μπορούσε να την σταματήσεις αποχωρώντας από την Συγκυβέρνηση, αλλά ΔΕΝ το έκανε), υπογράφοντας φαρδιά-πλατιά τη Συμφωνία των Πρεσπών στις 12 Ιουνίου, 2018…»

Δείτε την αξιολόγηση της συμφωνίαςΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ τουΚαθηγητή Συνταγματικού Δικαίου κ Κασιμάτη που ζήτησε το 2019 να ΜΗ ΨΗΦΙΣΤΕΊ ΣΤΗ ΒΟΥΛΗ:

https://www.youtube.com/watch?v=EjCYDTqtk-U

Δείτε τι είχε πει τον Ιανουάριο του 2019 και ο Καθηγητής Συνταγματικού Δικαίου κ Γεραπετρίτης που μετά τις εκλογές του 2019 διετέλεσε Υπουργός Επικρατείας στην Κυβέρνηση Μητσοτάκη!…

https://www.ithesis.gr/politikh/g-gerapetritis-i-kirosi-tis-simfonias-prepi-na-anavlithi/

Τα Σκόπια δεν τηρούν τη Συμφωνία των Πρεσπών εδώ και…1.440 ημέρες,,,

https://www.newsbomb.gr/ellada/story/1396387/ta-skopia-den-tiroyn-ti-symfonia-ton-prespon-edo-kai-1-440-imeres

«Ανέστη θα κλείσω υπογραμμίζοντας ότι21η Μαΐου έχουμε Εθνικές Εκλογές!..».

«ΟΛΟΙ οι Έλληνες το γνωρίζουμε!...» μου απάντησε ο Ανέστης.

Κλείσαμε τα τηλέφωνα λέγοντας καληνύχτα, καλό ξημέρωμα και, όπως του υποσχέθηκα, σας γνωστοποιώ σήμερα Δευτέρα όσα είπαμε…

Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου