του
Jonathan Cook, April 12,2019
[Σήμαντρο αφύπνισης κάθε κατοίκου της «δημοκρατικής» Δύσης, αλλά ιδιαίτερης οξύτητας καμπανάκι για τους ασκούντες την λεγόμενη 4η Εξουσία (πληροφόρηση του πολίτη και έλεγχο των αρχόντων), το ακόλουθο άρθρο ξετινάζει την δόλια πλεκτάνη εξόντωσης ενός υποδειγματικού λειτουργού της Αλήθειας και απογυμνώνει από φύλλα συκής και ψιμύθια καμπαρέ το όλο κατεστημένο σύστημα πολιτικής και ΜΜΕ που διεκδικεί την κοσμοκρατορία. Ο Jonathan Cook ελάμπρυνε επί δεκαετίες τους τίτλους της βρετανικής δημοσιογραφίας (μιας άλλης εποχής), ως απεσταλμένος σε μέτωπα αναμέτρησης του πολιτισμού με την βαρβαρότητα και τιμήθηκε με υψηλό διεθνές βραβείο για την προσφορά του. Από χρόνια έχει αποσυρθεί και ζει στην Παλαιστίνη. Το τελευταίο βιβλίο του τιτλοφορείται: «Εξαφανιζόμενη Παλαιστίνη: Πείραμα του Ισραήλ με την Ανθρώπινη Απόγνωση» Disappearing Palestine: Israel’s Experiments in Human Despair” (Zed Books). His website is www.jonathan-cook.net]Ανάδειξη:
Μιχαήλ Στυλιανού
Επί επτά χρόνια, από την στιγμή που ο Τζούλιαν ΄Ασανζ ζήτησε άσυλο στην πρεσβεία του Ισημερινού στο Λονδίνο, μας έλεγαν ότι κάνουμε λάθος, ότι είμαστε παρανοϊκοί συνωμοσιολόγοι. Μας έλεγαν ότι δεν υπάρχει πραγματική απειλή απέλασης του ΄Ασανζ στις ΗΠΑ, ότι ήταν όλα αυτά ήταν αποκυήματα της ταραγμένης φαντασίας μας.
Επί εφτά χρόνια ήμαστε υποχρεωμένοι να ακούμε μα χορωδία δημοσιογράφων, πολιτικών και «ειδικών» να μας λένε ότι ΄Ασανζ δεν ήταν τίποτα περισσότερο από ένας φυγόδικος, ότι το δικαστικό σύστημα στην Βρετανία και στην Σουηδία έχει την ακεραιότητα και το κύρος να χειριστεί την υπόθεσή του με απόλυτο σεβασμό στον νόμο. Σπάνια κάποια χορωδιακή φωνή ξεχώρισε όλον αυτόν τον καιρό, σε υπεράσπισή του.
Από την στιγμή που ζήτησε άσυλο, ο ΄Ασανζ προβλήθηκε σαν άτομο εκτός νόμου. Το έργο του -ως ιδρυτή των Wikileaks, ενός ηλεκτρονικού μέσου ενημέρωσης που για πρώτη φορά στην Ιστορία έδινε στους απλούς ανθρώπους μιαν εικόνα από τις πιο σκοτεινές γωνίες των πιο απόκρυφων υπόγειων θωρακισμένων θαλάμων του βαθύτερου από τα βαθειά κράτη- σβήστηκε από τα αρχεία.
Ο ΄Ασανζ ε, μια από τις ελάχιστες υπέροχες φυσιογνωμίες του καιρού μας –ένας άνδρας που θα καταλάβει δεσπόζουσα θέση στα βιβλία της Ιστορίας, εάν εμείς, ως βιολογικό είδος, ζήσουμε αρκετά για να γράψουμε τέτοια βιβλία- υποβιβάστηκε σε τίποτα περισσότερο από ένα σεξουαλικό ενόχλημα και ένας τσαλακωμένος φυγόδικος.
Το σινάφι των πολιτικών και των ΜΜΕ συνέρραψε ένα αφήγημα από μισό-αλήθειες και ψέματα για κατηγορίες περί το σεξ που ερευνούνταν στην Σουηδία. Παρέλειπαν το γεγονός ότι στον ΄Ασανζ είχε επιτραπεί να φύγει από την Σουηδία από τον αρχικό ανακριτή, ο οποίος έκρινε αβάσιμες τις κατηγορίες – που αναστήθηκαν όμως από άλλον ανακριτή, με καλά τεκμηριωμένο πολιτικό φάκελο.
Δεν ανέφεραν φυσικά ότι ο ΄Ασανζ ήταν πάντοτε πρόθυμος να ανακριθεί από Σουηδούς εισαγγελείς στο Λονδίνο, όπως είχε γίνει σε δεκάδες προηγούμενες υποθέσεις με διαδικασίες απελάσεως στην Σουηδία. Το πράγμα έδειχνε πως οι Σουηδοί αξιωματούχοι δεν επιθυμούσαν να εκτεθούν στην δημόσια κρίση τα στοιχεία που έλεγαν πως διέθεταν. Τα ΜΜΕ και οι πολιτικοί αυλικοί τόνιζαν ατελείωτα την παραβίαση από τον ΄Ασανζ του χρόνου αποφυλάκισης υπό εγγύηση στην Βρετανία, σαν να αγνοούσαν ότι όσοι ζητούν άσυλο διαφεύγοντας πολιτικό διωγμό με δικαστικά μέσα δεν τηρούν με ευλάβεια τους όρους προσωρινής αποφυλάκισης που επιβλήθηκαν από το ίδιο κράτος από το οποίο ζήτησαν άσυλο.
Το πολιτικό και μιντιακό σύστημα παρίσταναν πως αγνοούσαν όγκο στοιχείων ότι μυστικό δικαστήριο της Βιρτζίνια, στις ΗΠΑ, κατάστρωνε κατηγορίες εναντίον του ΄Ασανζ και χλεύαζαν τις ανησυχίες των Γουίκιληκς ότι η σουηδική κατηγορία μπορεί να ήταν προκάλυμμα μιας υποχθόνιας αμερικανικής επιχείρησης για την απέλαση του ΄Ασανζ στις ΗΠΑ και τον εγκλεισμό του σε μια φυλακή υψηλής ασφάλειας, όπως συνέβη στον συνεργάτη του τότε στρατιώτη Μάνινγκ.
Τα μίντια και οι πολιτικοί αυλικοί περιφρονούσαν ως ασήμαντη την ετυμηγορία επιτροπής νομικών των Ηνωμένων Εθνών ότι « Η κράτηση του ΄Ασανζ από την Βρετανία είναι αυθαίρετη». Τα ΜΜΕ έδειχναν μεγαλύτερο ενδιαφέρον για την γάτα του. Αγνόησαν το γεγονός ότι με την αλλαγή προέδρων στον Ισημερινό και με τον νέο πρόεδρο να επιζητεί την εύνοια της Ουάσιγκτον, ο ΄Ασανζ τέθηκε σε ολοένα αυστηρότερες συνθήκες απομόνωσης. Του απαγορεύτηκε να δέχεται επισκέπτες και του αφαιρέθηκε κάθε μέσο επικοινωνίας –κατά παραβίαση τόσο του καθεστώτος του ασύλου όσο και των ανθρωπίνων δικαιωμάτων του και έθεταν σε κίνδυνο την πνευματική και φυσική του υγεία.
Αγνόησαν επίσης ότι στον ΄Ασανζ είχε δοθεί η διπλωματική ιδιότητα από τον Ισημερινό, όπως και η υπηκοότητα αυτής της χώρας. Και ότι η Βρετανία ήταν υποχρεωμένη να του επιτρέψει να βγει από την πρεσβεία, επικαλούμενος την διπλωματική ασυλία του, και να ταξιδέψει ανενόχλητος στον Ισημερινό. Κανένας δημοσιογράφος των καθιερωμένων ΜΜΕ ή πολιτικός δεν έκρινε ούτε αυτό το στοιχείο σαν άξιο προσοχής. ΄Εκαναν τον κουφό και όταν, το 2015, μετά την άρνησή τους να ανακρίνουν τον ΄Ασανζ στο Λονδίνο, οι Σουηδοί αποφάσισαν να κλείσουν σιωπηρά την υπόθεση εναντίον του. Η Σουηδία είχε κρατήσει αυτή την απόφαση μυστική επί δύο χρόνια. Και δεν ήταν κάποιο όργανο ενημέρωσης, αλλά ένα αίτημα συμμάχου του ΄Ασανζ, που επικαλέστηκε το Νόμο για την Ελευθερία της Πληροφόρησης, που ανέσυρε από το σκοτάδι τα έγγραφα που έδειχναν ότι η σουηδική ανάκριση ήθελε να κλείσει τον φάκελο της κατηγορίας κατά του ΄Ασανζ από το 2013. Η Βρετανία ωστόσο επέμεινε να συνεχίσει την παράσταση, για να κρατήσει τον ΄Ασανζ εγκλωβισμένο. ΄Ενας Βρετανός αξιωματούχος έστειλε μήνυμα ΄Ιντερνετ στους Σουηδούς: «Μην τολμήσετε να δειλιάσετε !!!»
Τα περισσότερα από τα άλλα έγγραφα γύρω από αυτή την υπόθεση δεν υπάρχουν. Καταστράφηκαν από την Εισαγγελική Υπηρεσία του Στέμματος, κατά παραβίαση του κανονισμού. Αλλά κανείς στο πολιτικό και μιντιακό κατεστημένο δεν νοιάστηκε, φυσικά. Kαι βεβαίως, αδιαφόρησαν για το γεγονός ότι ο ΄Ασανζ κλειδαμπαρώθηκε επί χρόνια στην πρεσβεία, στην χειρότερη μορφή εγκλεισμού κατ’ οίκον, παρά το γεγονός ότι δεν ήταν πια καθόλου υπόλογος στην σουηδική δικαιοσύνη. Μας έλεγαν –με πολύ σοβαρότητα- πως έπρεπε να συλληφθεί για την παραβίαση του χρονικού ορίου της αποφυλάκισής του με εγγύηση, παράβαση που φυσιολογικά επέσυρε ποινή προστίμου.
Και ίσως το πιο επονείδιστο από όλα, τα περισσότερα ΜΜΕ αρνιούνταν να αναγνωρίσουν ότι ο ΄Ασανζ ήταν δημοσιογράφος και εκδότης, μολονότι, με το να αρνούνται να το κάνουν, εξέθεταν και τους εαυτούς τους σε μελλοντική χρήση της ίδιας μεταχείρισης, εάν οι ίδιοι ή τα όργανά τους έπρεπε να φιμωθούν. Συνυπέγραψαν και αυτοί το δικαίωμα της αμερικανικής εξουσίας να αρπάζει οποιονδήποτε δημοσιογράφο, από οπουδήποτε στον κόσμο, και να τον εξαφανίζει σε κάποια φυλακή. άνοιξαν την πόρτα σε μια νέα, ειδικού τύπου «αρπαγή και παράδοση» (rendition) * για δημοσιογράφους.
Αυτά δεν είχαν καμιά σχέση με την Σουηδία, την προθεσμία της αποφυλάκισης ή για το γελοιοποιημένο αφήγημα για ρωσική βοήθεια στην εκλογή του Τραμπ, όπως κάθε ένας που έδινε λίγη προσοχή μπορούσε να αντιληφθεί. Ήταν απλά το αμερικανικό βαθύ κράτος που έκανε ότι μπορούσε για να συντρίψει το Γουίκιληκς και να επιδείξει τον ιδρυτή του σαν παράδειγμα αυτής της συντριβής.
΄Ηταν για να εξασφαλιστεί πως ποτέ πια δεν θα γινόταν κάποια διαρροή στην δημοσιότητα, όπως αυτή της Παράπλευρης Δολοφονίας -του στρατιωτικού βίντεο που αποκάλυψαν οι Γουίκιληκς το 2007, που έδειχνε Αμερικανούς στρατιώτες να χαριεντίζονται δολοφονώντας Ιρακινούς αμάχους πολίτες. ΄Ηταν για να εξασφαλιστούν πως ποτέ πια δεν θα διέφευγε μια μάζα αμερικανικών διπλωματικών μηνυμάτων, όπως αυτά που δημοσιεύθηκαν το 2010, που αποκάλυπταν τις μυστικές δολοπλοκίες της Ουάσιγκτον για να κυριαρχήσει στον πλανήτη, με οποιοδήποτε μέσο παραβίασης των ανθρωπίνων δικαιωμάτων.
Τώρα οι προφάσεις τελείωσαν, Η βρετανική αστυνομία εισέβαλε στην πρεσβεία του Ισημερινού –καλεσμένη από την κυβέρνηση του Ισημερινού, αφού ξέσχισε το καθεστώς ασυλίας του Άσανζ- για να τον λαθρεπιβιβάσει στην φυλακή. Δυο υπηρετικά έθνη συνεργοί στις διαταγές της αυτοκρατορίας των ΗΠΑ. Η σύλληψη δεν ήταν για να βοηθήσουν δυο Σουηδέζες ή για να τιμωρήσουν ένα πταίσμα παραβίασης προθεσμίας. Όχι, η βρετανικές αρχές ενήργησαν σε εκτέλεση αμερικανικού εντάλματος σύλληψης. Και οι κατηγορίες που έχουν μηχανευτεί οι αμερικανικές υπηρεσίες έχουν να κάνουν με την παλαιότερη προσφορά των Γουίκιληκς, με τις αποκαλύψεις για τα αμερικανικά εγκλήματα πολέμου στο Ιράκ -στοιχεία για των οποίων την δημοσίευση όλοι κάποτε λέγαμε πως ήταν προς το δημόσιο συμφέρον και τα αμερικανικά και Βρετανικά ΜΜΕ κραύγαζαν για να τα δημοσιεύσουν.
Αλλά τώρα τα μίντια, η πολιτική τάξη και οι νομικές αυθεντίες κοιτάζουν αλλού. ΄Ηξεραν από την αρχή ότι η Ουάσιγκτον ήθελε να φιμώσει τον Άσανζ και να συντρίψει το Wikileaks. Το ήξεραν αλλά δεν τους ένοιαζε. Στην πραγματικότητα συνωμοτούσαν ευχαριστημένοι για να στρώσουν τον δρόμο για την σημερινή απαγωγή του ΄Ασανζ. Και το έκαναν επειδή δεν είναι εκεί για να αντιπροσωπεύουν την αλήθεια, ή για να υπερασπίζονται αθώους ανθρώπους, ή να προστατεύουν την ελευθερία του Τύπου, ή έστω να επιβάλλουν το κράτος δικαίου. Είναι εκεί για να προστατεύουν την καριέρα τους και το Σύστημα που τους ανταμείβει με λεφτά και επιρροή. Δεν θέλουν έναν παρείσακτο σαν τον Άσανζ να τους χαλάσει την μανέστρα.
Τώρα θα μας σερβίρουν ένα σωρό παραμύθια και παραφιλολογία για τον ΄Ασανζ, για να μας κρατούν σε αναισθησία, ώστε να μην εκραγούμε για την βαθμιαία υφαρπαγή των δικαιωμάτων μας και για να μας εμποδίζουν να αντιληφθούμε ότι τα δικαιώματα που αρπάζουν από τον ΄Ασανζ, τα αρπάζουν από όλους μας. Στεκόμαστε ή πέφτουμε μαζί.
Σημ:* Rendition είναι ο όρος για την απαγωγή (από οποιαδήποτε ξένη χώρα) και μεταφορά σε άλλη συνεργό χώρα, ( για ανάκριση τρίτου και… βαθμού) που χρησιμοποιούν αμερικανικές υπηρεσίες για πρόσωπα θεωρούμενα πιθανώς επικίνδυνα.
Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου
