Articles by "Σερβία"


Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα Σερβία. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων

Ακτιβιστής στις 0

Alexandre Lemoine/observateur_continental , 17.05.2022
Μετάφραση: Μ.Στυλιανού

Το Συμβούλιο της Ευρώπης αποφάσισε να μην ενσωματώσει τη Δημοκρατία του Κοσσυφοπεδίου, που δεν αναγνωρίζεται καν από όλες τις χώρες της ΕΕ.

Ο Πρεσβευτής της Γαλλίας στη Σερβία Πιέρ Κοσάρντ δήλωσε στη Nova στις 13 Μαΐου ότι η χώρα του δεν πρόκειται να στηρίξει τις μονομερείς κινήσεις του Κοσσυφοπεδίου χωρίς την έγκριση της Σερβίας για ένταξη σε αυτή τη διεθνή Ευρωπαϊκή δομή. Εκτός από τη Γαλλία, παρόμοια θέση υιοθετούν η Ισπανία, η Ελλάδα, η Κύπρος, η Μολδαβία, η Σλοβακία, η Ρουμανία, η Γεωργία και, φυσικά, η Σερβία.

Ας θυμηθούμε τα γεγονότα. Στα τέλη της προηγούμενης εβδομάδας, στο πλαίσιο γενικής κλιμάκωσης στην Ευρώπη που συνδέεται με τη σύγκρουση στην Ουκρανία, το Κοσσυφοπέδιο υπέβαλε αίτημα ένταξης στο Συμβούλιο της Ευρώπης, κάτι που αποτελεί παράβαση των συμφωνιών Βρυξελλών και Ουάσινγκτον. Με αυτή την ενέργεια, η Πρίστινα διέκοψε τις διαπραγματεύσεις που διεξάγονται για αρκετά χρόνια με το Βελιγράδι έτοιμο να συμβιβαστεί: Η Σερβία ήταν έτοιμη να εξετάσει τις διαφορετικές επιλογές για διευθέτηση της σύγκρουσης μέχρι την οριοθέτηση των εδαφών με μια πραγματική ανταλλαγή του βόρειου Κοσσυφοπεδίου για δύο κοινότητες στη νότια Σερβία όπου ζει η απόλυτη πλειοψηφία των Αλβανών.

Η τελευταία φορά που η αυτοαποκαλούμενη δημοκρατία προσπάθησε να επιβληθεί στη διεθνή σκηνή το 2019, όταν το Κοσσυφοπέδιο επιδίωξε να ενσωματώσει την Ιντερπόλ και την Unesco, αλλά ήταν φιάσκο και στις δύο περιπτώσεις. Η εκστρατεία που ξεκίνησε το Βελιγράδι για την ακύρωση της αναγνώρισης αυτής της πρώην νότιας επαρχίας απέδωσε καρπούς: Περισσότερα από 10 αφρικανικά κράτη έχουν αντιστρέψει την απόφασή τους. Και μετά από μια συνάντηση στην Ουάσιγκτον με τον Ντόναλντ Τραμπ και την υπόσχεση να αναγνωριστεί η Ιερουσαλήμ ως πρωτεύουσα του Ισραήλ, το Κοσσυφοπέδιο έχασε σοβαρά τις θέσεις του στον ισλαμικό κόσμο, ο οποίος σχεδόν χρησίμευσε ως πρόσχημα για τη μη αναγνώρισή του από τον Αραβικό Σύνδεσμο.

Η Συμφωνία των Βρυξελλών του 2012 ήταν μια «συμφωνία κυρίων» (που παραβιάζεται τακτικά) ως εξής: η Σερβία δεν ξεκινά τη διαδικασία απόσυρσης της αναγνώρισης και σε αντάλλαγμα το Κοσσυφοπέδιο δεν επιδιώκει να ενσωματώσει διαφορετικούς διεθνείς οργανισμούς. Αυτή η συμφωνία λειτουργούσε με σοβαρές δυσλειτουργίες.

Μετά από έκτακτη συνεδρίαση του Συμβουλίου Εθνικής Ασφάλειας της Σερβίας στις 13 Μαΐου, ο υπουργός Εξωτερικών της Σερβίας Νικόλα Σελάκοβιτς τοποθέτησε άλλες τέσσερις ανακλήσεις αναγνώρισης στο τραπέζι του προέδρου Αλεξάνταρ Βούτσιτς. Δεν διευκρίνισε ποιες χώρες ήταν παραπέμποντας το ερώτημα στον αρχηγό του σερβικού κράτους. Θα μπορούσαμε να μιλήσουμε για την Αίγυπτο, όταν ήδη δεκαπέντε χώρες βρίσκονται ήδη στον κατάλογο ανακλήσεων.

Αυτό σημαίνει μόνο ένα πράγμα: από τις 13 Μαΐου 2022, το Κοσσυφοπέδιο δεν αναγνωρίζεται πλέον από την πλειονότητα των χωρών μελών του ΟΗΕ. Πριν από αυτό, υπήρχαν 98 χώρες που αναγνώρισαν το Κοσσυφοπέδιο έναντι 95. Επί του παρόντος, υπάρχουν 94 και 99 χώρες αντίστοιχα.

Το ενδεχόμενο ένταξης του Κοσσυφοπεδίου στο Συμβούλιο της Ευρώπης αναφέρθηκε στα τέλη Απριλίου από τον γερμανικό Τύπο. Συγκεκριμένα, η εφημερίδα Frankfurter Allgemeine Zeitung στο άρθρο της με τίτλο «Η Ρωσία βγαίνει, το Κοσσυφοπέδιο εισέρχεται» προτρέπει ευθέως: «Αυτή είναι η καλύτερη στιγμή για την ένταξη του Κοσσυφοπεδίου στο Συμβούλιο της Ευρώπης» δεδομένης της απουσίας της Ρωσίας, η οποία αναγκαστικά θα την εναντιωνόταν. Δεδομένου ότι η Ρωσία δεν είναι εκεί, τα εμπόδια αίρονται. (Η συμμετοχή της Ρωσίας στο Συμβούλιο της ΕΕ αναστέλλεται τον Μάρτιο).

Ποιο θα μπορούσε να είναι το αποτέλεσμα μιας τόσο βιαστικής και απερίσκεπτης απόφασης; Πάνω απ' όλα, η ένταξη του Κοσσυφοπεδίου στο Συμβούλιο της Ευρώπης θα σημάνει το τέλος των ψευδαισθήσεων σχετικά με τις Ευρωπαϊκές προοπτικές του Βελιγραδίου. Σε μια κατάσταση όπου ακόμη και η αυτονομία του Κοσσόβου που δεν αναγνωρίζεται από την ΕΕ γίνεται πλήρες μέλος του Συμβουλίου της Ευρώπης και οι Ευρωπαίοι μιλούν σοβαρά για τις προοπτικές ενσωμάτωσης της Ουκρανίας, καθίσταται σαφές ότι όλες οι άλλες υποψήφιες χώρες των Βαλκανίων έχουν ξεχαστεί. Η Σερβία, η Βόρεια Μακεδονία, η Αλβανία, το Μαυροβούνιο και η Βοσνία και Ερζεγοβίνη, έχοντας κοινά σύνορα με την ΕΕ, οι οποίες έχουν δημιουργήσει το δικό τους «μίνι Σένγκεν» (εκτός από τη Βοσνία και Ερζεγοβίνη) σε αντίθεση με το Κοσσυφοπέδιο, έχουν παραμείνει αποκομμένες από την Ευρώπη.

Η έλλειψη προοπτικών για ένταξη στην ΕΕ στο πλαίσιο μιας οικονομίας με ενεργή ανάπτυξη στην περιοχή αποτελεί χαρακτηριστικό παράδειγμα δύο μέτρων και δύο σταθμών για τη Σερβία. Σύμφωνα με ανεπίσημα δημοσιεύματα, η συζήτηση για τις ευρωπαϊκές προοπτικές είναι πλέον δυνατή μόνο μετά την ένταξη στις κυρώσεις εναντίον της Ρωσίας, κάτι που δεν θα κάνουν ο Σέρβος ηγέτης Αλεξάνταρ Βούτσιτς και ο Βόσνιος ομόλογός του Μίλοραντ Ντόντικ.

Αν και η «δοκιμαστική βολή» για το θέμα του Κοσσυφοπεδίου εντός του Συμβουλίου της Ευρώπης δεν είναι παρά ένα νέο μήνυμα που έστειλε ο «μεγάλος αδελφός» στον Αλεξάνταρ Βούτσιτς πολύ σίγουρος για τον εαυτό του. Εν τω μεταξύ, στην ίδια τη Σερβία, για πρώτη φορά στην ιστορία, η πλειονότητα του πληθυσμού (56%) αντιτίθεται στην ένταξη στην ΕΕ.

Τουλάχιστον πέντε χώρες μέλη της ΕΕ δεν αναγνωρίζουν το Κοσσυφοπέδιο λόγω της παρουσίας στο έδαφός τους δυνητικά αποσχιστικών περιοχών: Ισπανία (Καταλονία), Ρουμανία (Τρανσυλβανία), Σλοβακία (νότια Σλοβακία), Ελλάδα και Κύπρος (Τουρκική Δημοκρατία της Βόρειας Κύπρου). Πώς θα αναγνωρίσουν οι Έλληνες ή οι Ισπανοί το Κοσσυφοπέδιο; Το Βερολίνο με τη νέα καγκελάριο του επιδιώκει να καταπνίξει τη γνώμη τους, προδίδοντας την ισάξια θέση του ως «παρατηρητή των Βαλκανίων» υπό την Άνγκελα Μέρκελ, καθώς και το Λονδίνο, το οποίο έχει σαφώς αποφασίσει να αναζωπυρώσει τις συγκρούσεις που υποκαίουν στα Βαλκάνια. Τώρα όλα εξαρτώνται από τη σερβική υπομονή και την εθνική βούληση να πάει ενάντια στον άνεμο.




Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου
Continue reading

Ακτιβιστής στις 0

Οι χώρες που βομβάρδισαν τη Σερβία δεν έχουν το «ηθικό δικαίωμα» να ζητήσουν από το Βελιγράδι να ακολουθήσει τη γραμμή τους και να επιβάλει κυρώσεις κατά της Μόσχας, δήλωσε ο υπουργός Εσωτερικών της Σερβίας Αλεξάνταρ Βούλιν σε αποκλειστική συνέντευξη που παραχώρησε στη EURACTIV Greece.

«Οι χώρες που μας βομβάρδισαν, δεν θα έλεγα ότι έχουν το ηθικό δικαίωμα να μας ζητήσουν να ακολουθήσουμε τη δική τους πολιτική», δήλωσε ο Βούλιν.

Παρόλο που είναι υποψήφια χώρα για ένταξη στην ΕΕ και υποτίθεται ότι πρέπει να ευθυγραμμιστεί με την εξωτερική πολιτική της ΕΕ, η Σερβία δεν έχει συνταχθεί με την ΕΕ για την επιβολή κυρώσεων κατά της Ρωσίας, προκαλώντας επικρίσεις στις Βρυξέλλες.

Αναφερόμενος στην Ουκρανία, ο Σέρβος υπουργός είπε ότι η χώρα του σέβεται την εδαφική ακεραιότητα όλων των χωρών, γι’ αυτό και απαιτεί να γίνει σεβαστή η δική της εδαφική ακεραιότητα.

«Δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι η Ευρώπη δεν έχει λύσει το πρόβλημα της Κύπρου και πιστεύει ότι μπορεί να λύσει άλλα προβλήματα. Για εμάς, ο σεβασμός του διεθνούς δικαίου πρέπει να ξεκινά από τη Σερβία. Και η αρχή του σεβασμού των συνόρων και της εδαφικής ακεραιότητας πρέπει να γίνει σεβαστή», είπε.

Κληθείς να σχολιάσει τη στάση της ΕΕ έναντι της Τουρκίας, η οποία είναι επίσης υποψήφια χώρα, αλλά δεν επιβάλλει επίσης κυρώσεις κατά της Μόσχας, απάντησε: «Η Τουρκία είναι μέλος του ΝΑΤΟ και είναι η δεύτερη ή τρίτη στρατιωτική δύναμη. Για εμάς, απλά δεν ισχύουν οι ίδιοι κανόνες».

Ο Βούλιν άφησε επίσης να εννοηθεί ότι η πολιτική της Δύσης «η Ρωσία πρέπει να ηττηθεί» στην περίπτωση της Ουκρανίας δεν θα εδραιώσει την ειρήνη.

«Νομίζω ότι στην τρέχουσα πολιτική είναι πιο σημαντικό να ηττηθεί η Ρωσία παρά να επιτευχθεί ειρήνη στην Ουκρανία. Και με αυτόν τον τρόπο δεν μπορούμε να φέρουμε την ειρήνη».

Η πορεία της Σερβίας προς την ΕΕ

Η Σερβία έλαβε το καθεστώς υποψήφιας προς ένταξη χώρας στην ΕΕ τον Μάρτιο του 2012 και έχει σημειώσει πρόοδο σε σύγκριση με άλλες χώρες των Δυτικών Βαλκανίων, αν και το ζήτημα του Κοσσυφοπεδίου παραμένει βασική πρόκληση.

Ερωτηθείς σχετικά με τις φιλοδοξίες της Σερβίας για την ΕΕ και την προτεινόμενη διαδικασία «fast-track» για την Ουκρανία, είπε ότι το Βελιγράδι δεν αναμένει ένα «δίκαιο παιχνίδι» και ότι αν επικρατούσε η δικαιοσύνη στις διεθνείς σχέσεις «η Σερβία θα ήταν πολύ μεγαλύτερη».

«Η Σερβία πρέπει να εργαστεί για την ενίσχυση της ίδιας της Σερβίας, ώστε να είναι ισχυρή για την αντιμετώπιση των προκλήσεων. Όλα τα άλλα είναι λιγότερο σημαντικά».

Αναφερόμενος στις σχέσεις με την Ελλάδα, είπε ότι η Σερβία εφαρμόζει την πολιτική της ουδετερότητας, ώστε να επιλέγει τους φίλους της και «όχι τους εχθρούς που εμφανίζονται απρόσκλητοι χωρίς τη συγκατάθεσή μας».

«Εάν το να γίνουμε μέλος της ΕΕ έχει να κάνει με αυτό που λέμε ‘ο εχθρός του εχθρού μου είναι φίλος μου’», αυτό το παιχνίδι πραγματικά η Σερβία δεν θέλει να το παίξει», πρόσθεσε.

Η ΕΕ επανέλαβε το ίδιο λάθος με το μεταναστευτικό

Ο Βούλιν, ο οποίος συμμετείχε στην περιφερειακή διάσκεψη «Διαδικασία Συνεργασίας Νοτιοανατολικής Ευρώπης (SEECP)» στην Αθήνα, επέκρινε επίσης την ΕΕ για τη στάση της απέναντι στη μετανάστευση, λέγοντας ότι με την κατάσταση στην Ουκρανία, η Ευρώπη ξέχασε εντελώς την προσφυγική κρίση.

«Η Ευρώπη επαναλαμβάνει το λάθος που έκανε από την αρχή στην προσφυγική κρίση. Δεν έχει ενιαία πολιτική και αφήνει κάθε χώρα μόνη της να αντιμετωπίσει την προσφυγική κρίση», είπε.

«Φοβάμαι ότι η Ευρώπη δεν έχει ακόμη ενιαία θέση […] Οι πολιτικοί απέτυχαν να δημιουργήσουν μια ενωμένη Ευρώπη, αλλά οι εγκληματίες κατάφεραν να δημιουργήσουν μια τέτοια ένωση», πρόσθεσε, αναρωτώμενος τι θα συμβεί με τους χιλιάδες Ουκρανούς πρόσφυγες στη Σερβία, τη Βόρεια Μακεδονία ή την Ελλάδα.

«Όπως και με την έναρξη της πανδημίας, η ηπατίτιδα ή ο καρκίνος δεν εξαφανίστηκαν. Έτσι και στην περίπτωση της Ουκρανίας, η προσφυγική κρίση δεν εξαφανίστηκε. Αυτό που ζήτησα είναι μια ενιαία στάση, να μας πουν ότι θέλουν να γίνουν δεκτοί στην Ευρώπη ή όχι;», κατέληξε.



Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου
Continue reading

Ακτιβιστής στις 0


Η Σερβία, σύμμαχος της Ρωσίας, παρέλαβε ένα εξελιγμένο κινεζικό αντιαεροπορικό σύστημα σε μια μυστική επιχείρηση αυτό το Σαββατοκύριακο, εν μέσω ανησυχιών της Δύσης ότι η συσσώρευση όπλων στα Βαλκάνια εν μέσω του πολέμου στην Ουκρανία θα μπορούσε να απειλήσει την εύθραυστη ειρήνη στην περιοχή.

ΜΜΕ και στρατιωτικοί εμπειρογνώμονες δήλωσαν την Κυριακή ότι έξι μεταγωγικά αεροσκάφη Y-20 της κινεζικής Πολεμικής Αεροπορίας προσγειώθηκαν στο πολιτικό αεροδρόμιο του Βελιγραδίου νωρίς το Σάββατο, μεταφέροντας σύμφωνα με πληροφορίες πυραυλικά συστήματα εδάφους-αέρος HQ-22 για τον σερβικό στρατό.



Τα κινεζικά μεταγωγικά αεροπλάνα με στρατιωτικά σήματα απεικονίστηκαν στο αεροδρόμιο Νίκολα Τέσλα του Βελιγραδίου. Το υπουργείο Άμυνας της Σερβίας δεν απάντησε αμέσως στο αίτημα του Associated Press για σχόλιο.

Η παράδοση όπλων πάνω από το έδαφος τουλάχιστον δύο κρατών μελών του ΝΑΤΟ, της Τουρκίας και της Βουλγαρίας, θεωρήθηκε από τους ειδικούς ως απόδειξη της αυξανόμενης παγκόσμιας εμβέλειας της Κίνας.



«Η παρουσία του Y-20 στην Ευρώπη σε οποιονδήποτε αριθμό είναι επίσης μια αρκετά νέα εξέλιξη», σχολίασε το διαδικτυακό περιοδικό The Warzone, περιγράφοντας ότι προκάλεσε έκπληξη η εμφάνιση των Y-20.

Ο Σέρβος στρατιωτικός αναλυτής Αλεξάνταρ Ράντιτς παρατήρησε ότι «οι Κινέζοι πραγματοποίησαν επίδειξη δύναμης».

Ο Σέρβος πρόεδρος, Αλεξάνταρ Βούτσιτς, επιβεβαίωσε την παράδοση του συστήματος μεσαίας εμβέλειας που συμφωνήθηκε το 2019, λέγοντας το Σάββατο ότι θα παρουσιάσει «το νεότερο καμάρι» του σερβικού στρατού την Τρίτη ή την Τετάρτη.

Είχε παραπονεθεί νωρίτερα ότι οι χώρες του ΝΑΤΟ, που είναι οι περισσότεροι γείτονες της Σερβίας, αρνούνται να επιτρέψουν τις πτήσεις παράδοσης του συστήματος πάνω από τα εδάφη τους εν μέσω εντάσεων για την επιθετικότητα της Ρωσίας στην Ουκρανία.

Αν και η Σερβία ψήφισε υπέρ των ψηφισμάτων του ΟΗΕ που καταδικάζουν τις αιματηρές ρωσικές επιθέσεις στην Ουκρανία, αρνήθηκε να συμμετάσχει στις διεθνείς κυρώσεις κατά των συμμάχων της στη Μόσχα ή να επικρίνει ευθέως τις προφανείς φρικαλεότητες που διαπράττουν τα ρωσικά στρατεύματα εκεί.

Το 2020, αξιωματούχοι των ΗΠΑ προειδοποίησαν το Βελιγράδι για την αγορά αντιαεροπορικών συστημάτων HQ-22, των οποίων η έκδοση εξαγωγής είναι γνωστή ως FK-3. Είπαν ότι εάν η Σερβία θέλει πραγματικά να ενταχθεί στην Ευρωπαϊκή Ένωση και σε άλλες δυτικές συμμαχίες, πρέπει να ευθυγραμμίσει τον στρατιωτικό της εξοπλισμό με τα δυτικά πρότυπα.

Το κινεζικό πυραυλικό σύστημα έχει συγκριθεί ευρέως με το αμερικανικό Patriot και το ρωσικό πυραυλικό σύστημα εδάφους-αέρος S-300, αν και έχει μικρότερο βεληνεκές από τα πιο προηγμένα S-300. Η Σερβία θα είναι ο πρώτος χειριστής κινεζικών πυραύλων στην Ευρώπη.

Η Σερβία βρισκόταν σε πόλεμο με τους γείτονές της τη δεκαετία του 1990. Η χώρα, η οποία επιδιώκει επίσημα την ένταξη στην Ε.Ε., έχει ήδη ενισχύσει τις ένοπλες δυνάμεις της με ρωσικά και κινεζικά όπλα, συμπεριλαμβανομένων πολεμικών αεροσκαφών, τανκς μάχης και άλλου εξοπλισμού.

Το 2020, παρέλαβε μη επανδρωμένα αεροσκάφη Chengdu Pterodactyl-1, γνωστά στην Κίνα ως Wing Loong. Τα μαχητικά drones είναι σε θέση να χτυπήσουν στόχους με βόμβες και πυραύλους και μπορούν να χρησιμοποιηθούν για αναγνωριστικές εργασίες.

Υπάρχουν φόβοι στη Δύση ότι ο οπλισμός της Σερβίας από τη Ρωσία και την Κίνα θα μπορούσε να ενθαρρύνει τη βαλκανική χώρα σε έναν νέο πόλεμο, ειδικά κατά της πρώην επαρχίας του Κοσσυφοπεδίου που κήρυξε την ανεξαρτησία της το 2008. Η Σερβία, η Ρωσία και η Κίνα δεν αναγνωρίζουν το κράτος του Κοσσυφοπεδίου, ενώ οι Ηνωμένες Πολιτείες και οι περισσότερες δυτικές χώρες το κάνουν.



Πηγή: AP, το είδαμε εδώ



Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου
Continue reading

Ακτιβιστής στις 0

Oι βόμβες που σκότωσαν 2.000 άμαχους και «ξεχάστηκαν» από την κυβέρνηση Κ.Μητσοτάκη

Είκοσι τρία χρόνια συμπληρώνονται αυτό τον μήνα από τότε που τα βομβαρδιστικά του ΝΑΤΟ προσέφεραν «ανθρωπιστική» βοήθεια στην Γιουγκοσλαβία.


Ήταν 24 Μαρτίου του 1999, ώρα 19:45, όταν οι πρώτοι πύραυλοι cruise εκτοξεύτηκαν από πολεμικά σκάφη του ΝΑΤΟ στην Αδριατική πλήττοντας αρχικά τα συστήματα αεράμυνας, στο Κόσοβο, στο Μαυροβούνιο και στη δυτική Σερβία.

Η διαταγή για την έναρξη των βομβαρδισμών δόθηκε στον στρατηγό Γουέσλι Κλαρκ, διοικητή των ΝATOϊκών δυνάμεων, από τον τότε Γ. Γ. του ΝΑΤΟ, τον Ισπανό Χαβιέ Σολάνα. Το όνομα της επιχείρησης, «Ευσπλαχνικός Άγγελος».

Το Κοσσυφοπέδιο και όλη η Γιουγκοσλαβία έγινε στόχος ακόμα και απαγορευμένου τύπου βομβών με θύματα χιλιάδες αμάχους.

Σύμφωνα με τα στοιχεία του αμερικανικού Πενταγώνου, η μία στις πέντε βόμβες που έπληξαν τη Γιουγκοσλαβία, δηλαδή περίπου 500.000 βόμβες, περιείχαν απεμπλουτισμένο ουράνιο.

Επίσης, σύμφωνα με τα υπάρχοντα στοιχεία, οι επιδρομείς εξαπέλυσαν κατά της Γιουγκοσλαβίας 35.450 δέσμες από τις βόμβες διασποράς, οι οποίες είναι απαγορευμένες από τις διεθνείς συνθήκες.

Η αναφορά ενός Ισπανού πιλότου του ΝΑΤΟ, Adolfo Luis Martin de la Ηoz, ο οποίος έδρασε εκείνη την περίοδο στον πόλεμο στην Γιουγκοσλαβία μαρτυρά τη κτηνωδία.

«Καταστρέψαμε αυτή τη χώρα, τη βομβαρδίσαμε με όπλα της υψηλότερης τεχνολογίας, αέρια νεύρων, νάρκες με αλεξίπτωτα που εκρήγνυνται μόλις αγγίξουν το έδαφος, βόμβες που περιείχαν ουράνιο, μαύρα ναπάλμ, χημικά που επιφέρουν στείρωση, σπρέι που δηλητηριάζουν τις σοδειές κι ακόμη με όπλα για τα οποία ως σήμερα δεν ξέραμε ότι υπήρχαν. Με την καθοδήγηση των Αμερικανών, διαπράχθηκε μια από τις μεγαλύτερες βαρβαρότητες κατά της ανθρωπότητας».

«Στημένη» αφορμή

Η επίθεση του ΝΑΤΟ έγινε με πρόσχημα τα «ανθρώπινα δικαιώματα». Ως λόγος προβαλλόταν η προστασία των «ανθρωπίνων δικαιωμάτων» των Αλβανών Κοσοβάρων από τους Σέρβους, όμως οι «παράπλευρες απώλειες» (όπως τις χαρακτήρισε το ΝΑΤΟ) ανάμεσα σε αμάχους πολίτες ήταν περισσότεροι από ότι ανάμεσα στους στρατιωτικούς.

Συγκεκριμένα αφορμή στάθηκε η «σφαγή» στο Ρατσάκ, όπου η Σερβία καταγγέλθηκε ότι εξόντωσε αμάχους. Τη «σφαγή» είχε επιβεβαιώσει και το πρώην στέλεχος της CIA, τότε επικεφαλής των παρατηρητών του ΟΑΣΕ, Γουίλιαμ Γουόκερ (1995).

Η σερβική ηγεσία υπό τις καταγγελίες για εθνοκάθαρση των Αλβανών Κοσσοβάρων και καθώς καλά-καλά δεν είχε καν πάψει να ρέει το αίμα από τις προηγούμενες φάσεις διαμελισμού της ΟΔ Γιουγκοσλαβίας, σύρθηκε στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων στο Ραμπουγιέ της Γαλλίας από όπου αναγκάστηκε να αποσυρθεί το Φεβρουάριο του 1999 καθώς η τότε Αμερικανίδα υπουργός Εξωτερικών Μαντλίν Ωλμπράιτ πίεζε τη σερβική ηγεσία σε διαρκείς υποχωρήσεις.

Όπως αποδείχτηκε αργότερα, οι νεκροί «άμαχοι» του Ρατσάκ που οδήγησαν στις διαπραγματεύσεις του Ραμπουγιέ ήταν ένοπλοι του αυτονομιστικού UCK, που στήθηκε με την αμέριστη συμπαράσταση ΗΠΑ και κυρίως Γερμανίας, Βρετανίας και Γαλλίας, και είχαν σκοτωθεί σε συγκρούσεις με το σερβικό στρατό.

Ουσιαστικά όλα ξεκίνησαν λόγο της ένοπλης εξέγερσης των Αλβανών που ήθελαν να αποσχίσουν το Κοσσυφοπέδιο από τη Σερβία, κάτι που δεν έχει καμία σχέση με το σήμερα -και την στρατιωτική επιχείρηση της Ρωσίας στην Ουκρανία- καθώς οι Ρώσοι μπήκαν στην Ουκρανία γιατί οι Ουκρανοί νεοναζί έσφαζαν επί σχεδόν μια δεκαετία ρωσόφωνους στο Ντονμπάς.

Ο διανοητής Νόαμ Τσόμσκι σημείωνε πως ο πραγματικός σκοπός της επέμβασης δεν είχε καμία σχέση με την ανησυχία των ΗΠΑ για τους Αλβανούς Κοσοβάρους.

«Η επέμβαση έγινε διότι η Σερβία επέλεξε να μην ακολουθήσει τις απαιτούμενες κοινωνικές και οικονομικές μεταρρυθμίσεις, κάτι που σήμαινε πως ήταν η τελευταία γωνιά της Ευρώπης η οποία δεν θα εφάρμοζε τα καθοδηγούμενα απο τις ΗΠΑ νεοφιλελεύθερα προγράμματα. Επομένως έπρεπε να εξαλειφθεί.»


Παιδί μόλις τριών χρονών σκοτώθηκε από τις βόμβες του ΝΑΤΟ
Βίντεο: Το πρώτο χτύπημα του ΝΑΤΟ στη Γιουγκοσλαβία

Εκείνες τις μέρες ο μετέπειτα υπουργός Εσωτερικών και βουλευτής της ΝΔ, Αργύρης Ντινόπουλος, ως απεσταλμένος του Αντένα κάλυψε την ΝΑΤΟϊκή επίθεση στο Βελιγράδι.

«Ο πρώτος στόχος για το ΝΑΤΟ ήταν η γέφυρα στο Νόβισαντ .Μια πόλη που βρίσκεται μόλις 80 χλμ απο το Βελιγράδι.Το εντυποσιακό είναι ότι δίπλα ακριβώς βρίσκονται κατοικημένες περιοχές».



Η κυβέρνηση Κ.Μητσοτάκη… «ξεχνά»

Πριν λίγες ημέρες ο πρωθυπουργός Κυριάκος Μητσοτάκης συναντήθηκε με την Πρόεδρο της Δημοκρατίας, Κατερίνα Σακελλαροπούλου, και οι δυο «ξέχασαν» την επίθεση του ΝΑΤΟ στην Γιουγκοσλαβία, αλλά και της Τουρκίας στην Κύπρο.

«Για πρώτη φορά από τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο, υπήρξε οργανωμένη και μαζική εισβολή σε ευρωπαϊκό κράτος», είπε χαρακτηριστικά ο Κ.Μητσοτάκης, με την Κ.Σακελλαροπούλου να προσθέτει: «Κύριε Πρόεδρε, συμφωνώ ότι η εισβολή της Ρωσίας στην Ουκρανία είναι η πρώτη τόσο σημαντική επίθεση εναντίον ενός ανεξάρτητου και κυρίαρχου κράτους, μετά τον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο που νομίζαμε πια ότι αυτά τα θέματα λύθηκαν».



Παιδί μόλις 2 ετών


«Δεν θα σας συγχωρέσουμε ποτέ που σκοτώσατε τα παιδιά μας»
Ο τραγικός απολογισμός

Μέχρι σήμερα δεν υπάρχουν αδιαμφισβήτητα στοιχεία για το πόσοι άνθρωποι σκοτώθηκαν κατά τη διάρκεια των 78 αυτών εφιαλτικών ημερών και νυχτών.

Οι σερβικές αρχές υπολογίζουν σε 2.500 τους νεκρούς, εκ των οποίων οι 1008 ήταν ένστολοι, και σε 12.500 τους τραυματίες, μεταξύ των οποίων οι 2.700 ήταν παιδιά. Ανεξάρτητες πηγές ανεβάζουν τον αριθμό των νεκρών σε 4.000 συνυπολογίζοντας και τις απώλειες στο έδαφος του Κοσόβου, όπου οι σερβικές αρχές δεν είχαν πρόσβαση μετά το τέλος του πολέμου.


Κατά τη διάρκεια των 78 ημερών (24.3.1999 – 9.6.1999) των Νατοϊκών βομβαρδισμών κατά της Γιουγκοσλαβίας (Σερβία & Μαυροβούνιο) ο θλιβερός απολογισμός σε ανθρώπινες απώλειες και υλικές ζημιές ήταν περίπου ο εξής:
1.150 μαχητικά αεροπλάνα του ΝΑΤΟ συμμετείχαν στις επιθέσεις.
Εκτοξεύτηκαν 420.600 πύραυλοι.
Η συνολική μάζα των πυραύλων που έπεσαν ήταν περίπου 22.000 τόνοι.
59 βάσεις του ΝΑΤΟ στο έδαφος 12 χωρών-μελών του ήταν στη διάθεση για να βοηθήσουν Νατοϊκές επιθέσεις κατά της Σερβίας και Μαυροβουνίου.
Εκτοξεύτηκαν περίπου 20.000 μεγάλοι πύραυλοι αέρος-εδάφους.
Από τα Νατοϊκά πλοία στην Αδριατική 1300 πύραυλοι τύπου Κρούζ (Cruise).
Σε 100 δισεκατομμύρια δολάρια εκτιμήθηκε περίπου το κόστος της υλικής ζημιάς που προκλήθηκε με τους βομβαρδισμούς, σε Σερβία, Μαυροβούνιο και Κόσοβο.
1.002 μέλη του Γιουγκοσλαβικού Στρατού σκοτώθηκαν και περίπου 2.000 πολίτες σε Σερβία και Μαυροβούνιο. Τα δε θύματα των βομβαρδισμών στο Κόσοβο, όπου η σερβική κυβέρνηση δεν έχει πρόσβαση, ήταν περίπου 4.000.
Τραυματίστηκαν 12.500 άνθρωποι, μεταξύ των οποίων 2.700 παιδιά.
54 μέσα μαζικής μεταφοράς καταστράφηκαν, 305 σχολές, νοσοκομεία και άλλα δημόσια κτίρια.
Καταστράφηκαν 176 μνημεία πολιτισμού κι ανάμεσά τους και 23 μεσαιωνικά μοναστήρια.
45 γέφυρες και 28 σιδηροδρομικές γέφυρες. 148 σπίτια πολιτών. 561 κατασκευές του Γιουγκοσλαβικού Στρατού καταστράφηκαν ολοσχερώς και 686 έπαθαν σοβαρές ζημίες.
Καταστράφηκαν συνολικά 25.000 κτίρια, όλες οι στρατιωτικές εγκαταστάσεις, 14 αεροδρόμια, δύο διυλιστήρια, το 1/3 των εργοστασίων ηλεκτροπαραγωγής, σχεδόν όλα τα εργοστάσια της χώρας, αχρηστεύτηκαν 595 χιλιόμετρα σιδηρογραμμών, 470 χιλιόμετρα ασφαλτοστρωμένων οδικών αρτηριών.
Συνολικά πραγματοποιήθηκαν 2.300 επιθέσεις μαχητικών του ΝΑΤΟ.
Μόνο στη Σερβία -εκτός του Κοσόβου- έχουν εντοπιστεί 14 σημεία που επλήγησαν με βλήματα απεμπλουτισμένου ουρανίου (Depleted Uranium). Στό Κόσοβο είναι πολύ περισσότερα.
Το ΝΑΤΟ ποτέ δεν ανακοίνωσε τις απώλειες που είχε. Στο μουσείο αεροπορίας του Βελιγραδίου, ωστόσο, ακόμη και σήμερα εκτίθενται τα συντρίμμια του αποκαλούμενου “αόρατου” αεροσκάφους F-117, ενός F-16 και κάποιων μη επανδρωμένων αεροσκαφών, που κατέρριψε η γιουγκοσλαβική αεράμυνα.
Το οικονομικό κόστος της εμπλοκής του ΝΑΤΟ υπολογίστηκε σε 13 δισεκατομμύρια δολάρια.
Το οικονομικό κόστος από την καταστροφή των υποδομών σε Σερβία και Μαυροβούνιο εκτιμήθηκε σε 100 δισεκατομμύρια δολάρια.
Το περιβαλλοντικό κόστος και το κόστος στην ανθρώπινη υγεία των πολιτών σε Σερβία, Μαυροβούνιο και Κόσοβο από την ρύπανση του περιβάλλοντος και τη χρήση βομβών απεμπλουτισμένου ουρανίου (Depleted Uranium) θεωρείται τεράστιο και θα έχει επιπτώσεις και στις μελλοντικές γενιές.

Δείτε εικόνες-φρίκης:












Πηγή: www.pronews.gr



Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου
Continue reading

Ακτιβιστής στις 0

«Είμαι 62 ετών, δεν είναι ο πρώτος πόλεμος που βλέπω. Θυμάμαι πολλά, δεν θυμάμαι όμως να μιλούσατε τόσο πολύ όταν η χώρα μου βομβαρδιζόταν το 1999» δήλωσε ο προπονητής της Παρτιζάν, Ζέλικο Ομπράντοβιτς, μετά το τέλος του αγώνα της ομάδας του απέναντι στην λιθουανική Λιετκαμπέλις, όταν δημοσιογράφος του ζήτησε ένα σχόλιο για τον πόλεμο στην Ουκρανία, θυμίζοντας την ιμπεριαλιστική επέμβαση του ΝΑΤΟ, που διαμέλισε τη Γιουγκοσλαβία.

Ο Σέρβος τεχνικός θύμισε επίσης: «Είχαμε το Ιράκ, το Αφγανιστάν, την Συρία. Ως άνθρωπος, είμαι ενάντια σε κάθε πόλεμο, ακόμη και με έναν νεκρό, πρόκειται για τραγωδία»…


πηγή

Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου
Continue reading

Ακτιβιστής στις 0

Επειδή είμαστε κοντά στο να πάθουμε όλοι μαζική παράκρουση και είμαστε στο παρά πέντε να ανακράξουμε "Ζήτω οι καλοί Αμερικάνοι", κυρίως εξαιτίας της παγκόσμιας δυτικής προπαγάνδας, καλό είναι να δημοσιεύουμε απόψεις πέρα από την επίσημη δημοσιογραφική κάλυψη και εξήγηση του πολέμου στην Ουκρανία.

Συνέντευξη έδωσε στην ρωσική εφημερίδα Izvestia, ο Εμίρ Κουστουρίτσα, εκφράζοντας την δική του άποψη, σχετικά, με την επίθεση της Ρωσίας στην Ουκρανία.

Ο Σέρβος σκηνοθέτης υποστήριξε πως αν δεν είχε παρέμβει η Ρωσία, τότε, οι Ουκρανοί, μαζί με τους Αμερικάνους και τους Βρετανούς θα είχαν προχωρήσει σε γενοκτονία και αφανισμό χιλιάδων ανθρώπων. Ο Κουστουρίτσα συγκρίνει αυτό που συμβαίνει τώρα με το 1999, στη Γιουγκοσλαβία, όταν το ΝΑΤΟ παρενέβη με, δήθεν, «ειρηνικά στρατεύματα» διώχνοντας χιλιάδες Σέρβους από την Κροατία.

Συνεχίζοντας, ο δύο φορές βραβευμένος με Χρυσό Φοίνικα στο Φεστιβάλ Καννών (για τις ταινίες του «Ο μπαμπάς λείπει σε ταξίδι για δουλειές» και «Underground») επιμένει πως αυτός είναι ο λόγος που ο Πούτιν αναγνώρισε την ανεξαρτησία αυτών των περιοχών, έτσι ώστε να μπορεί να τους προστατεύει ως ανεξάρτητους πολίτες σε μη ρωσικό έδαφος, από το μένος των Ουκρανών και Αμερικανων.

Παράλληλα, κατηγόρησε τους Αμερικανούς για χρηματοδότηση πολιτικών πραξικοπημάτων, ως πάγια τακτική τους και ως χώρα που «δεν ζει χωρίς πόλεμο».

«Με το Ντονμπάς, θα μπορούσε να γίνει αυτό που έκαναν οι Αμερικανοί στην Κροατία: Γενοκτονία και αφανισμό ανθρώπων. Έδιωξαν χιλιάδες Σέρβους από την Κροατία. Εάν δεν είχατε κάνει αυτό που κάνατε χθες, τότε οι Ουκρανοί μαχητές, οι Αμερικανοί και οι Βρετανοί θα έκαναν τα ίδια που έκαναν στη Γιουγκοσλαβία».

«Μας βομβάρδισαν. Χωρίς πόλεμο δεν έχουν βιομηχανία, δεν έχουν καμία πρόοδο. Η Ρωσία δεν βομβάρδισε το Κίεβο, δεν βομβάρδισε κανέναν. Η Ρωσία πολέμησε τους Γερμανούς δύο φορές. Και οι Αγγλοσάξονες έβγαλαν χρήματα από αυτούς τους πολέμους. Ο πόλεμος για την Αμερική είναι σαν το νερό για έναν διψασμένο. Δεν ζει χωρίς πόλεμο»

πηγή


Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου
Continue reading

Ακτιβιστής στις 0

Η Αθήνα δεν θα αλλάξει τη θέση της για το Κοσσυφοπέδιο, αλλά επειδή θέλει να δει εξομάλυνση των σχέσεων με την Πρίστινα, υποστηρίζει τη συνέχιση του διαλόγου Βελιγραδίου-Πρίστινας, είπε ο Έλληνας πρωθυπουργός Κυριάκος Μητσοτάκης στον Σέρβο πρόεδρο Αλεξάνταρ Βούτσιτς κατά την επίσκεψή του στο Βελιγράδι.

«Δεν έχουμε δει καμία πρόοδο τους τελευταίους μήνες και γνωρίζω ότι ο Αλέξανδρος έχει δεσμευτεί να συνεχίσει τις διαπραγματεύσεις, προκειμένου να λυθεί αυτό το πρόβλημα με δίκαιο τρόπο», είπε ο Μητσοτάκης.

Τον τελευταίο χρόνο, υπήρχαν φήμες ότι η Ελλάδα σχεδιάζει την αναγνώριση του Κοσόβου.

Πέντε χώρες της ΕΕ – Ελλάδα, Σλοβακία, Ισπανία, Ρουμανία και Κύπρος – δεν αναγνωρίζουν επί του παρόντος την ανεξαρτησία του Κοσσυφοπεδίου που ανακηρύχθηκε στις 17 Φεβρουαρίου 2008.

Όλες εκτός από την Κύπρο είναι επίσης μέλη του ΝΑΤΟ.



Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου
Continue reading

Ακτιβιστής στις 0

Ο υπουργός Εξωτερικών των ΗΠΑ Άντονι Μπλίνκεν απηύθυνε επιστολή στον Σέρβο πρόεδρο Αλεξάνταρ Βούτσιτς σχετικά με την αναγνώριση του Κοσσυφοπεδίου.

Από την ανεξαρτησία του Κοσσυφοπεδίου, η επέτειος της οποίας είναι στις 17 Φεβρουαρίου, η Σερβία αρνήθηκε να την αναγνωρίσει και εξακολουθεί να θεωρεί το Κοσσυφοπέδιο επαρχία.

Στην επιστολή του, ο Μπλίνκεν ήταν ξεκάθαρος ότι η αναγνώριση του Κοσσυφοπεδίου αποτελεί αναπόσπαστο μέρος της πορείας ένταξης της Σερβίας στην ΕΕ.

«Είμαστε στην ευχάριστη θέση να τιμήσουμε τη μνήμη των 140 χρόνων διπλωματικών σχέσεων μεταξύ των Ηνωμένων Πολιτειών και της Σερβίας. Τα δύο έθνη μας έχουν μια κοινή ιστορία γεμάτη φιλία και βαθείς πολιτιστικούς δεσμούς. Ανυπομονούμε να οικοδομήσουμε μια ακόμη ισχυρότερη συνεργασία τα επόμενα 140 χρόνια», έγραψε ο Μπλίνκεν.

Τα ΜΜΕ αναφέρουν ότι η επιστολή ενθάρρυνε επίσης τη Σερβία να καταλήξει σε συμφωνία για τη σταθερότητα στην περιοχή.

«Δεσμευόμαστε να υποστηρίξουμε τον στόχο της Σερβίας για ευρωπαϊκή ολοκλήρωση και ενθαρρύνουμε τη συνολική εξομάλυνση των σχέσεων με επίκεντρο την αμοιβαία αναγνώριση με το Κοσσυφοπέδιο, η οποία θα ενισχύσει μεγαλύτερη ασφάλεια και σταθερότητα στην περιοχή», σημείωσε.

Αυτή η επιστολή έρχεται μόλις μήνες αφότου ο πρόεδρος Τζο Μπάιντεν ζήτησε από τον Βούτσιτς να αναγνωρίσει το Κοσσυφοπέδιο. Ο Βούτσιτς επανέλαβε πρόσφατα ότι η αναγνώριση του Κοσσυφοπεδίου δεν θα γίνει ποτέ.


(Alice Taylor | Exit.al)
πηγή


Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου
Continue reading

Ακτιβιστής στις 0
Η Σερβία συγκλονίζεται από διαδηλώσεις καθώς η οργή διογκώνεται για ένα σχέδιο που υποστηρίζεται από την κυβέρνηση να επιτρέψει σε μια αυστραλιανή εταιρεία εξόρυξης να εξορύξει λίθιο στη χώρα.

Ο Νόβακ Τζόκοβιτς πήρε θέση για να υποστηρίξει τους διαδηλωτές στη Σερβία που εγείρουν την αντίθεση σε ένα επερχόμενο κυβερνητικό έργο που περιλαμβάνει μια αυστραλιανή εταιρεία εξόρυξης. Μεγάλοι δρόμοι και αυτοκινητόδρομοι έχουν αποκλειστεί σε ολόκληρη τη Σερβία από το Σάββατο, καθώς η οργή διογκώνεται για ένα σχέδιο να επιτραπεί σε μια εταιρεία εξόρυξης να εξορύξει λίθιο στη χώρα. Ο Τζόκοβιτς ανέβασε μια φωτογραφία από τις διαδηλώσεις ενάντια στα σχέδια της σερβικής κυβέρνησης και έγραψε στη μητρική του γλώσσα: «Ο καθαρός αέρας, το νερό και το φαγητό είναι κλειδιά για την υγεία. Χωρίς αυτό, κάθε λέξη για «υγεία» είναι ξεπερασμένη. " 

«Λαμβάνοντας υπόψη τις τρέχουσες πολιτικές διαμαρτυρίες σε όλη τη Σερβία που υποδηλώνουν την ανάγκη για μια σοβαρή και συγκεκριμένη προσέγγιση σε σημαντικά περιβαλλοντικά ζητήματα, αποφάσισα να απευθυνθώ στο κοινό, πεπεισμένος για τη μεγάλη σημασία αυτών των θεμάτων για όλους μας», έγραψε το Νο. 1 του κόσμου. στο story του στο Instagram. Ο Τζόκοβιτς δήλωσε ότι πάντα προσπαθούσε να είναι απολιτικός, αλλά ότι οι τρέχουσες διαμαρτυρίες ξεπερνούν τη σφαίρα της πολιτικής. «Γνωρίζω ότι υπάρχουν και άλλα αιτήματα που ακούγονται στη διαμαρτυρία, τα οποία έχουν πολιτική χροιά. Θέλω να αποστασιοποιηθώ από «θέση» και «αντιπολίτευση», κάθε είδους πολιτικά ρεύματα. Πάντα προσπαθούσα να είμαι ΑΠΟΛΙΤΙΚΟΣ. Με ενοχλεί που ένας άνθρωπος δεν μπορεί να τονίσει την προσωπική του θέση και γνώμη για τα βασικά στοιχεία για τη ζωή και την υγεία όπως ο αέρας, το νερό και το φαγητό χωρίς να «μαρκαριστεί» ως αριστερός, δεξιός, αντιπολιτευτής, δημοκράτης, προοδευτικός, σοσιαλιστής κ.λπ. είπε.

"Ακούω σχόλια - ότι ένας αθλητής "παρεμβαίνει όπου δεν ανήκει", αλλά είμαι άντρας πριν γίνω αθλητής ή οτιδήποτε άλλο. Όπως όλοι οι άλλοι. "Η ποιότητα του αέρα στο Βελιγράδι (και σε ολόκληρη τη Σερβία) είναι ανησυχητικά κακή, εδώ και δεκαετίες», επισήμανε, «Αμφίβολη είναι και η ποιότητα του νερού και των τροφίμων. Αυτά είναι τα βασικά στοιχεία για την ανθρώπινη υγεία και τα οικοσυστήματα", είπε. Οι διαμαρτυρίες συνεχίζουν να αυξάνονται στο Βελιγράδι για τη σύμβαση εξόρυξης που έδωσε η κυβέρνηση στην εταιρεία Rio Tinto που σχεδιάζει να εξορύξει λίθιο. Οι επικριτές κατηγόρησαν την κυβέρνηση του Προέδρου Aleksandar Vučić ότι καθόρισε το στάδιο για παράνομες ιδιωτικοποιήσεις γης και αγνοώντας τις περιβαλλοντικές ανησυχίες.





Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου
Continue reading

Ακτιβιστής στις 0

Μεγάλωσε όταν τα αεροσκάφη του ΝΑΤΟ ισοπέδωναν Το Βελιγράδι...!!
Επί 78 (!!!) ημέρες η οικογένεια του κατέφυγε σε ένα καταφύγιο στερούμενοι και τα πλέον βασικά όπως νερό και τροφή...

Όπου έπεφταν βόμβες πήγαινε εκεί μετά κι έπαιζε τένις
με την ελπίδα ότι οι "ειρηνιστές" δεν θα βομβάρδιζαν ξανά στο ίδιο σημείο...

Έκτισε 49 (!!) νηπιαγωγεία στεγάζοντας 29.000 (!!!) ΠΑΙΔΙΑ που δεν είχαν πρόσβαση στην μόρφωση.

Προσέλαβε 1.600 δασκάλους ...για να τα διδάξουν.

Για το μεγάλο φιλανθρωπικό έργο του έχει τιμηθεί με το παράσημο του Αγίου Σάββα από τον Πατριάρχη Ειρηναίο...

Έφτιαξε το ίδρυμα novandjokovic το οποίο διευθύνει η σύζυγός του και επίκεντρο έχει την βοήθεια στα παιδιά, ώστε να έχουν πρόσβαση στη μόρφωση και την υγειονομική και ιατροφαρμακευτική περίθαλψη...

Πρόσφερε ένα εκατομμύριο ευρώ για την αντιμετώπιση της επιδημίας του covid19...

Έχει φτιάξει και συντηρεί στο Βελιγράδι εστιατόριο που καθημερινά σιτίζει άστεγους και ανέργους δωρεάν...

Τιμώντας τον για το μεγάλο ανθρωπιστικό έργο του η UNICEF
Το 2015 τον έχρισε πρέσβη καλής θελήσεως...

Μπορεί να μην έκανε το εμβόλιο ΑΛΛΑ κανείς από εμάς δεν γνωρίζει τι πραγματικά έχει συμβεί και ποια επικοινωνία υπήρξε πριν βρεθεί στην Αυστραλία για το τουρνουά.

Μπροστά σε αυτόν τον μεγάλο φιλάνθρωπο πρέπει να υποκλινόμαστε για το τεράστιο έργο του και όχι να τον συκοφαντούμε και να τον χλευάζουμε.

Eva Kariofylli

πηγή



Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου
Continue reading

Ακτιβιστής στις 0

Χιλιάδες Σέρβοι σε 50 πόλεις της χώρας απέκλεισαν κεντρικές οδικές αρτηρίες διαμαρτυρόμενοι για την ψήφιση νομοσχεδίου που επιτρέπει την αναγκαστική απαλλοτρίωση ιδιωτικών εκτάσεων γης.

Τις διαδηλώσεις οργανώνουν οικολογικές οργανώσεις που υποστηρίζουν ότι ο συγκεκριμένος νόμος ψηφίστηκε για να διευκολυνθεί η επένδυση της πολυεθνικής εταιρίας «Rio Tinto» η οποία έλαβε άδεια για την εξόρυξη λιθίου στην δυτική Σερβία.

Χιλιάδες πολίτες έκλεισαν τους δρόμους σε 50 πόλεις/ Φωτογραφία: AP IMAGES

Οι διαδηλωτές επίσης διεκδικούν την κατάργηση του νόμου για την διεξαγωγή δημοψηφισμάτων που υπερψηφίστηκε πριν από μερικές ημέρες και καταργεί το κατώτατο όριο συμμετοχής για την εγκυρότητα του αποτελέσματος. Ο νόμος αυτός επίσης φέρεται σε σχέση με την επένδυση της «Rio Tinto» μιας και η κυβέρνηση ανακοίνωσε ότι οι πολίτες σε δημοψήφισμα θα αποφανθούν για την τύχη αυτής της επένδυσης. 

Τα δύο αυτά νομοσχέδια αν και ψηφίστηκαν από την βουλή δεν έχουν τεθεί σε ισχύ διότι δεν υπεγράφησαν ακόμη από τον πρόεδρο της Δημοκρατίας Αλεξάνταρ Βούτσιτς.

Χιλιάδες πολίτες έκλεισαν τους δρόμους σε 50 πόλεις/ Φωτογραφία: AP IMAGES

Οι αποκλεισμοί των οδικών αρτηριών, όπως ανακοινώθηκε από τους οργανωτές, θα διαρκέσουν δύο ώρες, μέχρι τις 16:00 τοπική ώρα (17:00 ώρα Ελλάδας) και θα επαναλαμβάνονται κάθε Σάββατο μέχρι να καταργηθούν οι συγκεκριμένοι νόμοι. Στο Βελιγράδι χιλιάδες πολίτες απέκλεισαν την κεντρική οδική αρτηρία που οδηγεί από την παλιά προς τη νέα πόλη, όπως επίσης και τον διεθνή αυτοκινητόδρομο Ε-75. Μικροεπεισόδια σημειώθηκαν στην πόλη Νόβι Σαντ όπου ομάδα νεαρών εισήλθε ανάμεσα στους διαδηλωτές φωνάζοντας τους ότι είναι «προδότες» και «μισθοφόροι των ξένων».






Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου
Continue reading

Ακτιβιστής στις 0

Ο Ντούσαν Ίβκοβιτς κατάφερε αυτό που κάποτε έμοιαζε αδύνατο: Ένωσε στην κηδεία του την ενωμένη Γιουγκοσλαβία.

Σε μία συγκλονιστική στιγμή, το φέρετρο του σπουδαίου τεχνικού μετέφεραν έξι από τα πλέον επιφανή μπασκετικά "παιδιά" του. Έξι παιδιά που κάποτε ήταν κάτω από την ίδια σημαία, αλλά πλέον έχουν ο καθένας άλλη καταγωγή.

Οι Σέρβοι Ζέλικο Ομπράντοβιτς, Βλάντε Ντίβατς, Πρέντραγκ Ντανίλοβιτς και Ντράγκαν Κιτσάνοβιτς, ο Κροάτης Ντίνο Ράτζα, ο Μαυροβούνιος Ζάρκο Πάσπαλι και ο Σλοβένος Γιούρι Ζντοβτς μετέφεραν το φέρετρο του σπουδαίου "Ντούντα", σε μία στιγμή με την δική της ξεχωριστή σημασία.








Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου
Continue reading

Ακτιβιστής στις 0

Η οικονομική συνεργασία Σερβίας -Τουρκίας και περιφερειακά ζητήματα που αφορούν τα Βαλκάνια κυριάρχησαν στη συνάντηση που είχαν στην Κωνσταντινούπολη οι πρόεδροι των δύο χωρών Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν και Αλεξάνταρ Βούτσιτς. Ο πρόεδρος της Σερβίας πραγματοποιεί ανεπίσημη μονοήμερη επίσκεψη στην Τουρκία.

«Η φιλία μεταξύ του Βελιγραδίου και της 'Αγκυρας αποτελεί πρόσθετη εγγύηση για τη σταθερότητα την περιοχή» δήλωσε στα σερβικά ΜΜΕ ο Αλεξάνταρ Βούτσιτς μετά τη συνάντηση του με το Ερντογάν.

Ανέφερε ότι στο επίκεντρο βρέθηκαν οι τουρκικές επενδύσεις στη Σερβία, η υλοποίηση έργων υποδομής που χρηματοδοτούνται με τουρκικά δάνεια, όπως ο αυτοκινητόδρομος που θα συνδέει το Βελιγράδι με το Σαράγιεβο και θέματα που σχετίζονται με την ενίσχυση της σταθερότητας στην ευρύτερη περιοχή των Βαλκανίων.

Ο Αλεξάνταρ Βούτσιτς επισήμανε ότι η Σερβία αποδίδει μεγάλη σημασία στην ανάπτυξη των σχέσεων με την Τουρκία και στο πλαίσιο αυτό ανακοίνωσε τη σύγκλιση του Ανωτάτου κρατικού Συμβουλίου συνεργασίας όπως και την επίσημη επίσκεψη Ερντογάν στη Σερβία. «Μέχρι το τέλους του έτους θα πραγματοποιηθεί η επίσημη επίσκεψη του Ερντογάν στη Σερβία και τότε θα έχουμε την ευκαιρία για περαιτέρω συζήτηση σημαντικών ζητημάτων για τα Βαλκάνια και ολόκληρη την περιοχή. Η Τουρκία είναι μια μεγάλη περιφερειακή δύναμη» επισήμανε στις δηλώσεις του από την Κωνσταντινούπολη ο Αλεξάνταρ Βούτσιτς.

Ο πρόεδρος της Σερβίας ευθέως αναγνώρισε τον ρυθμιστικό ρόλο που έχει η 'Αγκυρα στις σχέσεις μεταξύ των εθνικών κοινοτήτων στα Δυτικά Βαλκάνια. «Η περαιτέρω ανάπτυξη καλών σχέσεων με την Τουρκία μας εγγυάται την ασφάλεια, αφού η Τουρκία είναι υπερδύναμη στην περιοχή και πρέπει να διασφαλίσουμε την ειρήνη. Αυτό μας βοηθά να δημιουργήσουμε μια πιο ορθολογική και καλύτερη σχέση με τους μουσουλμάνους διαφορετικών ομάδων, με τους Βόσνιους και όλους τους άλλους στην περιοχή μας, εν μέρει και με τους Αλβανούς. Αυτά είναι σημαντικά πράγματα για εμάς» επισήμανε ο Βούτσιτς μετά τη συνάντηση του με το Ερντογάν στην Κωνσταντινούπολη.


Πηγή: ΑΠΕ-ΜΠΕ



Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου
Continue reading

Ακτιβιστής στις 0


Του Ντίνου Βαρδάκη *

Βρυξέλλες, Ιούλιος 1962

Πλησίαζε η μέρα των διακοπών με την αναχώρηση από τις Βρυξέλλες για το πρώτο οδικό ταξίδι στο Πήλιο. Στο σπίτι ήταν όλη η οικογένεια χαμόγελα και χαρά. Η απόσταση τεράστια: 1.200 χλμ. από την πρωτεύουσα του Βελγίου μέχρι τα σύνορα Αυστρίας – Γιουγκοσλαβίας. Στο Μάριμπορ, συνοριακή γιουγκοσλάβικη πόλη, η ατμόσφαιρα βραδάκι στις πλατείες ήδη θύμιζε Ελλάδα. Απ’ εκεί μέχρι τα νότια σύνορα στη Γευγελή, ο υπόλοιπος δρόμος μας φαινόταν ατελείωτος: Άλλα 1.200 χλμ., για 3 μονάκριβες βδομάδες καλοκαίρι στη πατρίδα.


Γιουγκοσλαβία

Ήταν κάποτε μια ευρωπαϊκή χώρα με 24.000.000 κατοίκους και έκταση 255,950 τετρ. χλμ. Διέθετε μια υπηκοότητα, τη γιουγκοσλαβική, για την οποία οι πολίτες της ήταν περήφανοι. Mία κοινή γλώσσα, τη σερβοκροατική με κυριλλική και λατινική γραφή, ένα σταθερότατο νόμισμα, το γιουγκοσλάβικο δηνάριο. Mία κρατική εταιρεία πετρελαιοειδών, την Jugopetrol. Καμία πολυεθνική ή ξένη τράπεζα της συμφοράς και της εκμετάλλευσης των λαών. Καμία Coca Cola Inc και καμία Zara που να πουλάει πανάκριβα τα ρούχα που παράγει σήμερα πάμφθηνα στα σκλαβοπάζαρα της φτωχής Νότιας Ασίας. Κανένα εισαγόμενο προϊόν στα μαγαζιά. Καμία καφετέρια όπου συχνάζουν αργόσχολοι μαμόθρεφτοι και ραντιέρηδες όλη τη μέρα με ένα καφέ στο χέρι. Παντού εργοστάσια, κοπερατίβες και αγροκομπινάτα (κρατικά αγροκτήματα). Γυναίκες και άντρες απολάμβαναν δωρεάν υγεία και παιδεία, φτηνή κατοικία, παιδικούς σταθμούς στους τόπους δουλειάς, 15 μέρες πληρωμένες διακοπές τον χρόνο στην Αδριατική ή στο βουνό. Η ανεργία ήταν ανύπαρκτη. Οι Γιουγκοσλάβοι μπορούσαν να ταξιδέψουν και να εγκατασταθούν ελεύθερα στο εξωτερικό σε αντίθεση με τους υπηκόους άλλων χωρών της ανατολικής Ευρώπης. Δεν υπήρχε όμως αστικού τύπου κοινοβουλευτική δημοκρατία και ελευθεροτυπία. Ούτε όμως δυσβάστακτο δημόσιο χρέος και ξένη τρόικα όπως αυτή που ουσιαστικά κυβερνάει σήμερα στην Αθήνα μέχρι το 2060, λόγω ανικανότητας Ελλήνων πολιτικών που εμείς ψηφίσαμε τα τελευταία 40 χρόνια.


Κεντρική Γιουγκοσλαβία, Οκτώβρης 1978

Στην είσοδο πόλης της κεντρικής Γιουγκοσλαβίας αντικρίζω μια μεγάλη προειδοποιητική πινακίδα: «Γερμανέ σταμάτα! Μην μπεις σε τούτη την πόλη! Θυμήσου το έγκλημά (300) σου στις 21.10.1941». To Κραγκούγιεβατς είναι μαρτυρικό όπως τα Καλάβρυτα, το Δίστομο, η Καισαριανή, το Δοξάτο Δράμας, το Λέχοβο Φλώρινας, η Νέα Αγχίαλος, το Ριζόμυλο και η Κερασιά Μαγνησίας, η Δράκεια Πηλίου και άλλες 122 πόλεις και χωριά στη πατρίδα μας. Οι Γιουγκοσλάβοι παρτιζάνοι είχαν σκοτώσει σε ενέδρα 10 ναζί κατακτητές στις 16.10.1941. Ως αντίποινα, 2.800 Γιουγκοσλάβοι άνδρες – ανάμεσά τους 177 μαθητές – εκτελέστηκαν μαζικά στο διάστημα 7 ωρών στις 21.10.1941. Στον τόπο της θυσίας για τη λευτεριά δημιουργήθηκε ένα απέραντο υπαίθριο Μαυσωλείο 3.500 στρεμμάτων κατά της ναζιστικής βαρβαρότητας. Η αντίσταση και η νίκη των παρτιζάνων κατά του ναζισμού αποτέλεσε το υπόβαθρο, πάνω στο οποίο οικοδομήθηκε η ανεξαρτησία και ο σοσιαλισμός. 37 χρόνια μετά τη σφαγή, βγαίνοντας συγκινημένος από το Κραγκούγιεβατς ρώτησα τους Γιουγκοσλάβους φίλους μου: «Τι θα γίνει η Γιουγκοσλαβία όταν αποβιώσει ο πρόεδρος Τίτο;». Καμία απάντηση.


Το γιουγκοσλαβικό Σύνταγμα του 1974

Τότε, στο δημοκρατικό κίνημα των εργαζομένων και φοιτητών σε Γαλλία και Βέλγιο υπήρχε μεγάλο ενδιαφέρον για το πείραμα της εργατικής σοσιαλιστικής αυτοδιαχείρησης στη Γιουγκοσλαβία. Ίσως ως εναλλακτική λύση στην καπιταλιστική εκμετάλλευση που οι εργαζόμενοι βιώνανε στις φάμπρικες, στα ανθρακωρυχεία, γενικά στην παραγωγή στη βόρεια Ευρώπη. Με οδηγό το μεταφρασμένο γιουγκοσλάβικο Σύνταγμα του 1974, εξηγούσα το 1978 στους φίλους μεταπτυχιακούς φοιτητές του Πανεπιστημίου του Βελιγραδίου το εξής. Η σχεδιαζόμενη συλλογική και η εκ περιτροπής προεδρία της χώρας τους, μετά τον θάνατο του προέδρου Τίτο, η εγκατάλειψη της θεσμικής αμοιβαίας αλληλεγγύης ανάμεσα στα ομόσπονδα κρατίδια και οι επιπτώσεις της πετρελαϊκής κρίσης του 1973 θα προκαλούσαν φυγόκεντρες τάσεις μέσω της σύστασης μιας χαλαρής Ομοσπονδίας. Eν τω μεταξύ, παρατηρούσα ότι ο κομματικός μηχανισμός του νικηφόρου εθνικοαπελευθερωτικού αγώνα των παρτιζάνων κατά του ναζισμού είχε σταδιακά μετατραπεί σε μια νέα αστική, γραφειοκρατική τάξη αποκομμένη από τα προβλήματα του λαού, από την καθημερινότητά του. O Τίτο πέθανε μετά από 2 χρόνια.


Προς τη διάλυση

Τη Γιουγκοσλαβία πάντα εποφθαλμιούσαν οι μεγάλες δυνάμεις. Βρισκόταν στο γεωπολιτικό ρήγμα μεταξύ Σοβιετικής Ένωσης και Δυτικής Ευρώπης. Ως μέλος του Κινήματος των Αδεσμεύτων, στήριζε έμπρακτα όλα τα κινήματα ανεξαρτησίας σε Αφρική και Ασία. Τεράστιο ήταν το κύρος της διεθνώς. Μεγάλο μέρος της σπουδάζουσας νεολαίας διακατεχόταν από το πνεύμα του διεθνισμού, του κινήματος της ειρήνης και της φιλίας ανάμεσα στους λαούς. Όμως, η συνταγματική αναθεώρηση του 1974 ισχυροποίησε στις ομόσπονδες οντότητες τη δυνατότητα ανεξαρτητοποίησης. Προώθησε δηλαδή υποβόσκουσες, από τη δεκαετία του 1940, εθνικιστικές ορέξεις για εξουσία τοπικών διαπλεκόμενων ελίτ που κατέληξαν στη δεκαετία του 1990 σε πόλεμο, εθνοκάθαρση, γενοκτονία και εγκλήματα κατά της ανθρωπότητας σε Κροατία, Βοσνία, Σερβία και Κοσσυφοπέδιο με 150.000 νεκρούς, 4.000.000 εσωτερικά εκτοπισμένους και 60.000 γυναίκες βιασμένες. Ο εθνικιστής ηγέτης της Σερβίας Σλόμπονταν Μιλόσεβιτς, από το 1987, και στη συνέχεια και ο αντίστοιχος του Κροάτης Φράνιο Τούτζμαν δεν ήταν οι συνεχιστές της Τιτοϊκής σοσιαλιστικής αυτοδιαχείρισης. Ήταν οι νεκροθάφτες της. Τη Γιουγκοσλαβία δεν τη διέλυσε ο καπιταλισμός. Τη διέλυσε ο εθνικισμός με το δάχτυλο της Δύσης και ειδικά της Γερμανίας. Ο καπιταλισμός αναζητούσε νέες αγορές για να εξασφαλίσει υπέρ κέρδη στην Ανατολική Ευρώπη. Επωφελήθηκε αργότερα από την ιδιωτικοποίηση των πάντων, βάζοντας χέρι στη δημόσια περιουσία, στις κατακτήσεις με αγώνες και θυσίες του γιουγκοσλαβικού λαού.




NATO

O βομβαρδισμός του ΝΑΤΟ, για δήθεν ανθρωπιστικούς λόγους, χωρίς την έγκριση του Συμβουλίου Ασφαλείας του ΟΗΕ αποτέλεσε ξεκάθαρη παραβίαση του διεθνούς δικαίου. Σηματοδότησε και το κύκνειο άσμα της Γιουγκοσλαβίας. Η πολιτική ηγεσία του ΝΑΤΟ δεν ντράπηκε καν όταν την άνοιξη του 1999 τα αεροπλάνα της βομβάρδισαν στο μαρτυρικό Κραγκούγιεβατς το Μαυσωλείο των 2.800 Ηρώων κατά του ναζισμού.


Ανάπτυξη και πρόοδος

Στη δεκαετία του 1970, η γιουγκοσλάβικη βιομηχανία εφαρμόζοντας το σύστημα της εργατικής αυτοδιαχείρισης παρήγαγε τα πάντα: Φορτηγά, λεωφορεία, τρόλεϊ, τρένα, ΙΧ αυτοκίνητα, γεωργικά μηχανήματα, ηλεκτροοικιακές συσκευές, ηλεκτρονικούς μικροϋπολογιστές CER και ΤΙΜ-011 για το δημόσιο και για μαθητές Γυμνασίων/Λυκείων αντίστοιχα. Oι αγρότες είχαν και το δικαίωμα να καλλιεργήσουν o καθένας μέχρι 100 στρέμματα ιδιωτικής γης, η οποία δεν κρατικοποιήθηκε. Με αναπτυγμένη γεωργική παραγωγή και έναν εξελιγμένο τριτογενή τομέα, είχαν όλοι οι Γιουγκοσλάβοι δουλειά. Στο πλαίσιο μιας κεντρικά σχεδιασμένης πολιτικής, μεγάλες γιουγκοσλάβικες τεχνικές εταιρείες κατασκεύαζαν εκατοντάδες χιλιόμετρα αυτοκινητοδρόμους και ηλεκτροπαραγωγικούς σταθμούς σε Μέση Ανατολή και Αφρική. Σε αντίθεση με την Ελλάδα, δεν υπήρχαν τράπεζες με τραπεζίτες-καρχαρίες που να σκοτώνουν τον λαό με «κόκκινα» δάνεια. Ήταν άγνωστα, διότι δεν χρειαζόταν καν, τα ιδιωτικά φροντιστήρια δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης. Στο πλαίσιο πολιτικής ισότητας των φύλων, τo 1973, το 43% των φοιτητών στα πανεπιστήμια ήταν κορίτσια (στην Ελλάδα τότε, μόνο το 20%). Το 1978, οι Γιουγκοσλάβοι απολάμβαναν υψηλότερο βιοτικό επίπεδο από τον αντίστοιχο των Ελλήνων.


Η αποτυχημένη ευρωπαϊκή πολιτική ενοποίηση

Σε συνέντευξή του στην έγκυρη γαλλική εφημερίδα Le Monde στις 20.6.1975, ο Γιουγκοσλάβος πρόεδρος Τίτο (βλ. «Yougoslavie: de la résistance à l’indépendance», Ed. Anthropos, Paris, 1977) δήλωνε προφητικά τα εξής: «Όσον αφορά στην πολιτική ενοποίηση της Ευρώπης, δεν έχουμε φυσικά καμία αντίρρηση σχετικά με τέτοιες φιλοδοξίες, με την προϋπόθεση ότι θα τείνουν να αυξήσουν τον δημοκρατικό και αυτόνομο ρόλο της Ευρώπης σε διεθνή θέματα, και όχι να συμβάλλει η ενοποίησή της στη διαίρεση των Ευρωπαίων σε δυο ανταγωνιστικά μπλοκ».


Γιουγκοσλαβία του ΧΧΙ αιώνα

Tι θα γινόταν αν δεν είχε διαλυθεί η ενιαία Γιουγκοσλαβία; Αν δεν είχε αφήσει η γερμανοκρατούμενη συντηρητική Ευρωπαϊκή Ένωση (EE) ένα βίαιο δράμα που εξελισσόταν στο προαύλιό της να το χειριστούν άδοξα Ουάσιγκτον και ΝΑΤΟ; Από τη δεκαετία του 1980, να είχε πρωτοπορήσει ουσιαστικά και δυναμικά η EE σε μια συντονισμένη πρωτοβουλία ειρήνευσης, πολιτικής διαμεσολάβησης, διάσωσης και στήριξης της μεταρρύθμισης της φίλης πολυπολιτισμικής αυτής χώρας; Και να είχε ενταχθεί ενιαία η Γιουγκοσλαβία το 2004 στην Ένωση; Άλλη φωνή θα είχε σήμερα, άλλη δύναμη πίεσης θα μπορούσε να ασκήσει η πληγωμένη Ευρώπη του Νότου στις Βρυξέλλες και στο Βερολίνο. Όμως το διευθυντήριο του «διαίρει και βασίλευε» δεν το ήθελε αυτό. Δύσκολα θα έλεγχε ένα δυνατό Ομοσπονδιακό Βελιγράδι. Εύκολα χειραγωγούνται σήμερα οι εθνικιστές άρχοντες των έξι ανεξαρτήτων οντοτήτων (και του μη αναγνωρισμένου από τον ΟΗΕ και την ΕΕ Κοσσυφοπεδίου) της κάποτε ενιαίας Γιουγκοσλαβίας.


Συμφωνία των Πρεσπών

Με μια ομοσπονδιακή Γιουγκοσλαβία σήμερα, δεν θα υπήρχε η προδοτική, επαίσχυντη και κατάπτυστη Συμφωνία των Πρεσπών του Φλεβάρη 2019. Και να υπήρχε ως πρόταση, θα την απέρριπτε ούτως ή αλλιώς με δημοψήφισμα το 68% του ελληνικού λαού στη βάση δημοσκοπήσεων εκείνης της εποχής. Δημοψήφισμα που ζητούσαν πολίτες, προσωπικότητες και κόμματα απ’ όλο το φάσμα του δημοκρατικού τόξου. Αλλά αποτελούσε κόκκινο πανί για τον αποδεδειγμένα ανιστόρητο ΣΥΡΙΖΑ. Ελλείψει ικανών και πεπειραμένων πολιτικών, νομικών και διαπραγματευτών σε θέματα εξωτερικών σχέσεων και οικονομικών, ο ΣΥΡΙΖΑ υπηρετούσε και συνεχίζει να υπηρετεί ξένα συμφέροντα. Διότι 153 Έλληνες βουλευτές δεν είχαν, σύμφωνα με το Σύνταγμα (άρθρο 28), δικαίωμα να εκχωρήσουν εθνική κυριαρχία. Κάτι που όμως σήμερα έπραξαν τα δυο μεγαλύτερα ελληνικά αστικά κόμματα. ΣΥΡΙΖΑ και ΝΔ δέχτηκαν ουσιαστικά την πλαστογράφηση της ιστορίας της Μακεδονίας από Σλάβους προπαγανδιστές. Δυο κορυφαίοι καθηγητές ιστορίας των Πανεπιστημίων της Οξφόρδης Robin Lane Fox και Κολούμπια Mark Mazower (βλ. βιβλίο «Τα Βαλκάνια», Εκδ. Πατάκη, Αθήνα, 2002), τεκμηρίωσαν πως η πλαστογράφηση σχεδιάστηκε συστηματικά από εθνικιστές βουλγαρόφωνους Σκοπιανούς ηγέτες μιας διοικητικής περιοχής που πριν τον Νοέμβρη 1943 ονομαζόταν Βαρντάρσκα Μπανόβινα, επαρχία του Βασιλείου της Γιουγκοσλαβίας και Νότια Σερβία, πριν από το 1922, ως περιφέρεια του τότε Βασιλείου των Σέρβων, Κροατών και Σλοβένων. Δεν πρόκειται ποτέ τα Σκόπια να εφαρμόσουν τη Συμφωνία των Πρεσπών του ανιστόρητου ΣΥΡΙΖΑ. Έχοντας υπόψη ότι οι διατάξεις της Συμφωνίας (βλ. άρθρο 20) είναι δυστυχώς αμετάκλητες, επιβάλλεται σήμερα 300 Έλληνες βουλευτές να καταψηφίσουν, μια για πάντα, στη Βουλή τα Πρωτόκολλα Συνεργασίας της Συμφωνίας με μια χώρα της οποίας οι εθνικιστές ηγέτες φαίνεται πως παίρνουν εντολές από ΝΑΤΟ και Τουρκία.


Απούσα η Ελλάδα

Με όχημα τις επιχειρήσεις της, το Ισλάμ, την πολιτιστική διπλωματία, την εκπαιδευτική συνεργασία και αμυντικές συμφωνίες, η Τουρκία επιδιώκει βάσει σχεδίου να διευρύνει την επιρροή της στα Βαλκάνια που αποτελούν γεωστρατηγική της προτεραιότητα. Η διάλυση της ενιαίας Γιουγκοσλαβίας και η κακοδιαχείριση από το 1981 των δημοσιονομικών από την εσωτερική τρόικα ΠΑΣΟΚ-ΣΥΡΙΖA-ΝΔ επέφερε βαρύ χτύπημα στον λαό και στην ελληνική εξωστρεφή επιχειρηματικότητα. Έτσι, έστρωσε η Αθήνα το νέο οθωμανικό χαλί της διείσδυσης της ισχυροποίησης της θέσης της Τουρκίας στις 7 χώρες της πρώην Γιουγκοσλαβίας. Η ελληνική εξωτερική πολιτική και η οικονομική επιρροή στις χώρες αυτές είναι σήμερα ανύπαρκτες. Η Αθήνα άφησε την Άγκυρα να την εκτοπίσει στην πρώην Γιουγκοσλαβία και να δώσει η Τουρκία προτεραιότητα της εξωτερικής της πολιτικής στη Σερβία, στη Βοσνία και στα Σκόπια.


СФР Југославија: носталгија

Ήταν κάποτε μια χώρα προοδευτική, αδέσμευτη, φιλειρηνική, χαρούμενη και πολιτισμένη. Όπου όλοι οι άνθρωποι ζούσαν αγαπημένοι και ενωμένοι. Χωρίς πολλές πολυτέλειες και εισαγόμενα προϊόντα. Επωφελούνταν επίσης από μια ποιοτική, δωρεάν δημόσια παιδεία και υγεία, αξιοπρεπείς συντάξεις και φιλικές σχέσεις με όλα τα κράτη της Γης. Οι καλές τέχνες στην ενιαία Γιουγκοσλαβία ανθούσαν και το επάγγελμα του καλλιτέχνη ετύγχανε σεβασμού από μια μορφωμένη κοινωνία. Σέρβοι παντρεύονταν με Κροάτισσες και Βόσνιοι με Σκοπιανές. Μαυροβούνιοι εργάζονταν στη Σλοβενία, στη Βοϊβοντίνα και στο Κοσσυφοπέδιο. Πολλοί Γιουγκοσλάβοι έκαναν διακοπές στη φιλόξενη Ελλάδα και ήταν λάτρεις του Πηλίου. Kαι όλοι τους από το Μάριμπορ μέχρι τη Γευγελή πανηγύριζαν με slivovica όταν η ομάδα της Jugoplastika Split σάρωνε τα πάντα στο πανευρωπαϊκό μπάσκετ. Το τελευταίο τρίποντο προμηνούσε όμως και το τέλος μιας πολιτικής ουτοπίας.


* Dipl. Ing, MSc (Econ)
UCLouvain & Southampton



Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου


Continue reading

Ακτιβιστής στις 0
Πως η αναγνώριση του Κοσόβου ανοίγει τον δρόμο για ένα ιστορικό πλήγμα στα πιο ζωτικά εθνικά συμφέροντα Ελλάδας και Κύπρου.


Του Δημήτρη Κωνσταντακόπουλου
5 Ιουλίου 2021

Η ελληνική κυβέρνηση μοιάζει έτοιμη να αναγνωρίσει την απόσχιση του Κοσόβου (μαζί με τη σερβική επαρχία της Μιτρόβιτσα) από τη Σερβία, όπως της ζητάνε Ηνωμένες Πολιτείες, Ισραήλ και Αλβανοκοσοβάροι, αδιαφορώντας για τον κίνδυνο να αναγνωρίσει σε αντίποινα η Σερβία το τουρκοκυπριακό ψευδοκράτος, να διαταραχθούν βαθιά οι σχέσεις της Αθήνας με το Βελιγράδι, με τη Μόσχα και με τη Λευκωσία και να δημιουργηθεί ένα επικίνδυνο προηγούμενο για τη Θράκη.

Ο Νίκος Δένδιας ελπίζει μάλιστα ότι, προσφέροντας το Κόσοβο σε ΗΠΑ και Ισραήλ θα διασωθεί ο ίδιος, ενώ το ακριβώς αντίθετο θα συμβεί. Mόλις “εκτελέσει” την “αποστολή” θα τον ευχαριστήσουν για τις υπηρεσίες του. (Μήπως το αυτό δεν συνέβη και με τον κ. Κοτζιά μόλις “έκλεισε” το Μακεδονικό;).

Εξηγήσαμε σε προηγούμενο άρθρο μας γιατί, τυχόν αναγνώριση του Κοσόβου σημαίνει ένα πολύ μεγάλο, ιστορικό πλήγμα στα πιο ζωτικά εθνικά συμφέροντα της Ελλάδας και της Κύπρου, αλλά και τα καλώς εννοούμενα συμφέροντα όλων των βαλκανικών λαών.

Δεν μιλάμε για τυχαίες σχέσεις, αλλά για αυτές που συνδέουν σε βάθος αιώνων τα ίδια τα εθνικά σχέδια διαφορετικών εθνών, εν προκειμένω Ελλήνων και Σέρβων, και προσδιορίζονται από την ίδια τη φύση αυτών των “σχεδίων”, που είναι εκ γενετής εχθρικά και προς τον ανατολικό δεσποτισμό και προς τον σταυροφορικό ιμπεριαλισμό. Για αυτό Ελλάδα και Σερβία βρέθηκαν στο ίδιο μετερίζι και στους Βαλκανικούς και στον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο. Και για αυτό υπήρξαν, με διαφορετικό τρόπο κάθε μία, στόχοι της “νέας παγκόσμιας τάξης” που ανεδύθη από τα ερείπια της ΕΣΣΔ και του “διπολικού κόσμου”.

Και δεν μιλάμε μόνο για τις ελληνοσερβικές σχέσεις. Η αναγνώριση της μη μεταβολής των συνόρων είναι ταμπού για την Ελληνική και Κυπριακή Δημοκρατία μετά ιδίως το 1974 και ορθώς είναι ταμπού. Αν σπρώξουμε τη Σερβία, αύριο, γιατί όχι, και τη Ρωσία σε αναγνώριση των κατεχομένων κυπριακών εδαφών αντιλαμβάνεται κανείς στο Υπουργείο Εξωτερικών τι θα σημαίνουν όλα αυτά; Δεν θέλουμε να πιστέψουμε ότι η ελληνική κυβέρνηση μπορεί να έχει ως μοναδικό της κίνητρο την εξυπηρέτηση ξένων συμφερόντων και ότι αδιαφορεί πλήρως για τις συνέπειες της πολιτικής της στη χώρα.


Η Πρεσβεία βαρέθηκε να περιμένει τον Δένδια

Φαίνεται ότι οι Αμερικανοί έχουν κουραστεί πια. Έχουν φτάσει στα όριά τους με τους “ζητιάνους”, όπως μας αποκαλούν πλέον επισήμως. Θέλουν να τελειώνουμε, να αναγνωρίσουμε χωρίς χρονοτριβή την ανεξαρτησία του Κοσόβου, αγαπημένου παιδιού των ΗΠΑ, του ΝΑΤΟ και της Τουρκίας, καθώς και διεθνούς σημασίας κέντρου εγκληματικών δραστηριοτήτων. Το ίδιο, σύμφωνα με τις πληροφορίες μας, επιθυμεί και το Ισραήλ.

Και ο πρωθυπουργός βιάζεται να προχωρήσει ο κ. Δένδιας την αναγνώριση. Ο ίδιος βέβαια ο υπουργός Εξωτερικών μοιάζει να το έχει αποφασίσει, θέλει όμως να αποφύγει μεγάλες ζημιές, ώστε η αναγνώριση να τον βοηθήσει να παραμείνει στη θέση του και όχι να επιταχύνει την αποχώρησή του. Όπως προείπαμε όμως, το αντίθετο θα συμβεί. Αν προχωρήσει την αναγνώριση, δεν θα τον χρειάζονται περισσότερο.

Από το περιβάλλον του κ. Δένδια και διάφορους κύκλους, διαδίδεται ότι θέλει να τον “φάει” η Μέρκελ. Όμως η Μέρκελ ούτε τον δικό της υπουργό Εξωτερικών δεν μπορεί να διορίσει, όχι να “φάει” τον Δένδια. Στην τελευταία σύνοδο της Ε.Ε. η Γερμανίδα καγκελάριος είδε ακόμα και τη μικροσκοπική Λιθουανία να της βγάζει γλώσσα. Η εξουσία της περιορίζεται στα οικονομικά θέματα. Τα μεγάλα γεωπολιτικά και αμυντικά της Ε.Ε. και της Ελλάδος τα έχουν αναλάβει κατ’ αποκλειστικότητα οι ΗΠΑ και το Ισραήλ.

Αν ο Δένδιας κινδυνεύει τώρα να φαγωθεί δεν φταίει ασφαλώς η Μέρκελ, αλλά μάλλον το ότι έχασε ο Νετανιάχου, πιθανώς και ο Ρότσιλντ, στις τελευταίες αμερικανικές εκλογές. Όπως σημειώσαμε ήδη, η κυβερνητική αλλαγή στον άξονα ΗΠΑ-Ισραήλ οδήγησε τάχιστα και αυτομάτως σε πλήρη αλλαγή πολιτικής στα ελληνοτουρκικά.

Χωρίς μάλιστα ουδείς σχεδόν από το πολιτικό σύστημα ή τον τύπο να διερωτηθεί πως είναι δυνατόν να συμβαίνουν αυτά τα πράγματα, τη μια μέρα να είμαστε έτοιμοι να πάμε ακόμα και σε πόλεμο για τον EastMed και την επομένη να θέλουμε Χάγη και ήρεμα ύδατα, τη μια να έχουμε “εθναμύντορα” υπουργό Εξωτερικών και την άλλη να μας γίνεται “ειρηνιστής οικολόγος” και όλα αυτά άνευ οιωνδήποτε εξηγήσεων, χωρίς κανένας σχεδόν από τον πολιτικό κόσμο ή τον τύπο να του ζητάει κάποιες εξηγήσεις. Τι να πούμε τώρα εμείς; Ότι η χώρα (στο μέτρο που υπάρχει ακόμα) φαίνεται πιο εξαρτημένη ακόμα κι από όσο ήταν την περίοδο της αμερικανοκίνητης στρατιωτικής δικτατορίας του 1967-74;


Οι “δοκιμαστικές βολές” του υπουργού Εξωτερικών

Τώρα, ο κ. Διένδιας έχει αρχίσει τις δοκιμαστικές βολές να διαπιστώσει πώς αντιδρά η κοινή γνώμη στην αναγνώριση και να προετοιμάσει το έδαφος, μπας και την κάνει κατακαλόκαιρο και δεν την προσέξουν πολλοί, εν μέσω μπάνιων του λαού και κορονοϊού.

Την περασμένη εβδομάδα, από το υπουργείο Εξωτερικών διέρρευσε προς την “Καθημερινή” ένα πρώτο επιχείρημα υπέρ της αναγνώρισης του Κοσόβου. Η Σερβία, λένε, δεν κάνει ότι πρέπει για να ανακόψει την τουρκική επιρροή στα Βαλκάνια, άρα θα αναγνωρίσουμε το Κόσοβο ενισχύοντας τον στρατηγικό σύμμαχο της Τουρκίας που είναι οι Αλβανοί…

Ίσως, η ελληνική διπλωματία και οι πολιτικοί της προϊστάμενοι, εκτελώντας επί πολλά χρόνια πράγματα που σκέπτονται άλλοι, απώλεσαν σταδιακά τη δυνατότητα να τα υπερασπίζονται πολιτικά. Ίσως να αποβλέπουν στην εξοικείωση του κοινού με την ανοησία. Ίσως κάνει πολύ ζέστη. Εν πάσει περιπτώσει αυτό βρήκαν να πουν για να εξηγήσουν ότι σκέπτονται την αναγνώριση του Κοσόβου.

Η “Καθημερινή” δεν μοιάζει σίγουρη για το πώς θα το πάρουν οι αναγνώστες της και έτσι παρουσιάζει ουδέτερα τον πραγματικό λόγο για τον οποίο σκέφτονται στην κυβέρνηση την αναγνώριση: “Είναι απολύτως σαφές ότι πιθανή αναγνώριση του Κοσόβου από την Ελλάδα αποτελεί και εναρμόνιση με πάγιες αμερικανικές απόψεις για τα Βαλκάνια, οι οποίες έχουν στόχο και την ανακοπή της ρωσικής επιρροής”. Ωραιότατα. Να μην καταστραφούν μόνο οι ελληνοσερβικές σχέσεις, να φάνε και άλλο ένα χτύπημα οι ελληνορωσικές, να πληγούν και οι ελλαδοκυπριακές. Με έναν σμπάρο τρία τριγόνια, να δούμε πόσο ακόμα μπορεί να επιβιώσει η χώρα όσων την κυβερνούν. Γιατί έτσι που πάει πεθαίνει, μένει ένας βράχος στη νοτιοανατολική Ευρώπη, με όλο και λιγότερους Έλληνες, βάση για τους πολέμους των Σταυροφόρων κατά των Ρώσων και κατά του Ισλάμ. Ωραίο τέλος για την Ελλάδα, συνοδευόμενο βέβαια από πολύ εθνικόφρονα “παπαρολογία”, στο DNA της ελληνικής δεξιάς και ακροδεξιάς. όπως και “πολυεθνική”, “ευρωπαϊστική” αρλουμπολογία, αμφότερες συγκλίνουσες εν τέλει όχι στο άστρο της Βηθλεέμ, ούτε καν των Βρυξελλών εν τέλει, αλλά μάλλον της Ουάσιγκτον και της Ιερουσαλήμ τουλάχιστον για τα γεωπολιτικά.

Ο κ. Δένδιας, υπουργός Εξωτερικών της Ελλάδας και νομικός είπε και κάτι άλλο για το Κόσοβο, στην προσπάθειά του να δικαιολογήσει προκαταβολικά το έγκλημα, όχι κατά των Σέρβων, αλλά κατά των Ελλήνων που η κυβέρνηση και ο ίδιος προσωπικά ετοιμάζονται να διαπράξουν:

“Ως προς τη νομιμότητα μιας ενδεχόμενης αναγνώρισης, το Διεθνές Δικαστήριο της Χάγης γνωμοδότησε, το 2010, ότι η ανακήρυξη της ανεξαρτησίας του Κοσόβου δεν παραβίασε το Διεθνές Δίκαιο, καθώς δεν ήταν προϊόν παράνομης χρήσης βίας που καταδικάστηκε από το Συμβούλιο Ασφαλείας, όπως ακριβώς ήταν η ανακήρυξη του ψευδοκράτους το 1983. Με τη διάλυση της Σοβιετικής Ένωσης και της Γιουγκοσλαβίας δημιουργήθηκαν αρκετά νέα κράτη. Κανένα από αυτά, όμως, δεν ήταν το αποτέλεσμα εξωτερικής εισβολής”.

Ο Υπουργός Εξωτερικών και οι σύμβουλοί του δεν γνωρίζουν ότι η Ατλαντική Συμμαχία βομβάρδισε ανηλεώς τη Σερβία το 1999, κατά παράβαση των πιο θεμελιωδών διατάξεων του Καταστατικού Χάρτη του Οργανισμού Ηνωμένων Εθνών, προκειμένου να αποσπάσει το Κόσοβο από τη σερβική κυριαρχία; Και δεν γνωρίζουν ότι “η Ελλάς είναι πολύ μικρή χώρα για να κάνει τόσο μεγάλες ατιμίες”, όπως είχε πει κάποτε στη Βουλή, ο πατέρας του σημερινού πρωθυπουργού;

Υ.Γ.: Υπάρχει αντιπολίτευση; Ή την ελέγχουν οι ίδιες δυνάμεις που ελέγχουν την κυβέρνηση; Τύπος πάντως δεν φαίνεται να υπάρχει εδώ και πολύ καιρό.





Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου


Continue reading

Ακτιβιστής στις 0


Τη μονάδα παραγωγής των ρωσικών εμβολίων Sputnik-V στο Βελιγράδι επισκέφτηκε ο πρόεδρος της Σερβίας Αλεξάνταρ Βούτσιτς και δήλωσε αισιόδοξος ότι σε ένα χρόνο από σήμερα θα παράγονται στη Σερβία περισσότερα από 20 εκατομμύρια εμβόλια για τον κορονοϊό. Στο Ινστιτούτο Torlak του Βελιγραδίου ξεκίνησε από εχθές η παραγωγή της πρώτης παρτίδας των ρωσικών εμβολίων τα οποία θα διατεθούν προς χρήση στις αρχές Ιουνίου. Η Σερβία γίνεται η πρώτη χώρα στην Ευρώπη, μετά τη Ρωσία και τη Λευκορωσία, που αρχίζει να παράγει το εμβόλιο Sputnik-V. Ο Αλεξάνταρ Βούτσιτς αφού έδειξε στους δημοσιογράφους ένα από τα πρώτα φιαλίδια του ρωσικού εμβολίου που βγήκε από τη μονάδα παραγωγής στο Torlak, ανέφερε ότι τα εμβόλια που θα παράγονται στη Σερβία, αφού ικανοποιηθούν οι εσωτερικές ανάγκες, θα εξάγονται σε χώρες της ευρύτερης περιοχής. Τόνισε ότι όταν θα ανοίξει και το εργοστάσιο της κινεζικής Sinopharm οι δυνατότητες παραγωγής εμβολίων για τον κορονοϊό στη Σερβία θα ξεπεράσουν τα 30 εκατομμύρια δόσεις ετησίως και η Σερβία θα καταστεί περιφερειακή υπερδύναμη στην παραγωγή εμβολίων.

Ο πρόεδρος της Σερβίας τόνισε ότι το πρόγραμμα εμβολιασμού στη χώρα εξελίσσεται με ταχείς ρυθμούς και ανέφερε ότι μέχρι σήμερα πραγματοποιήθηκαν περισσότεροι από τρία εκατομμύρια εμβολιασμοί. Συγκεκριμένα ανέφερε ότι ξεπέρασαν τα 1,8 εκατομμύρια οι πολίτες που έλαβαν την πρώτη δόση ενώ πάνω από 1,2 εκατομμύρια έλαβαν και τις δύο δόσεις. Αναφερόμενος στο θέμα που προέκυψε με το εμβόλιο της Astra Zeneca δήλωσε ότι θα συνεχίσει να χορηγείται και σε άτομα κάτω των 60 ετών επισημαίνοντας ότι οι μελέτες που έγιναν στη Σερβία έδειξαν πως είναι αποτελεσματικό και δημιουργεί μεγάλο αριθμό αντισωμάτων ενώ οι παρενέργειες είναι μηδαμινές. Ο Βούτσιτς εκτίμησε ότι το ζήτημα προέκυψε εξαιτίας της χαμηλής τιμής του εμβολίου της Astra Zeneca. "Εγώ το βλέπω σαν ένα πόλεμο τιμών όπου έχετε από τη μία τα εμβόλια που κοστίζουν 20 δολάρια και από την άλλη το φθηνό εμβόλιο που έβγαλε η Οξφόρδη και κοστίζει 4-5 δολάρια" εκτίμησε ο Βούτσιτς και ανέφερε ότι η χώρα του θα συνεχίσει να προμηθεύεται το εμβόλιο της AstraZeneca.
Continue reading

Ακτιβιστής στις 0



Aleksandar Pavic, Strategic Culture,2-4-21

Μετάφραση: Μ.Στυλιανού

Η συλλογική Δύση επιχειρεί να δείξει τι πιστεύει για την αποφασιστικότητα της Σερβίας να ακολουθεί μιαν ανεξάρτητη πολιτική μέσω μιας παλιομοδίτικης επίδειξης δύναμης.

Το Σαββατοκύριακο 27-28 Μαρτίου, χιλιάδες οχήματα από γειτονικές χώρες σχημάτισαν πομπές που περίμεναν να εισέλθουν στη Σερβία. Ο λόγος; Εμβόλια. Δωρεάν. Πολλά από αυτά, τόσο από την Ανατολή όσο και από τη Δύση. Σπούτνικ V, Σινοφáρμ, ΑστράΖεκα, Pfizer. Περισσότερο από τις υπόλοιπες πρώην γιουγκοσλαβικές δημοκρατίες μαζί. Και η Σερβία αποφάσισε να ανοίξει τις πόρτες της σε όσους ήταν μεταξύ των πρώην συμπατριωτών της, οι οποίοι έχουν χάσει κάθε ελπίδα ότι οι δυτικά εγκεκριμένες "δημοκρατίες" τους θα τα αποκτήσουν σε αξιοσέβαστες ποσότητες σύντομα.

Έτσι, αυτή η ανθρώπινη χειρονομία κάνει τη Σερβία ένα λευκό καπέλο στα δυτικά μάτια; Φυσικά και όχι, ανόητη ερώτηση. Μήπως οι άγιες δυτικές δημοκρατίες αφιέρωσαν όλα αυτά τα χρόνια και εκατομμύρια δαιμονολογώντας τη μεγαλύτερη και πιο ισχυρή χώρα της περιοχής μόνο και μόνο για να εγκαταλείψουν ανέμελα την πολιτική του divide et impera που εφάρμοσαν με τόση επιτυχία κατά τη διάλυση της πρώην Γιουγκοσλαβίας; Επειδή κινδυνεύουν ζωές; άλλη μια ανόητη ερώτηση. Έλα τώρα, μιλάμε για τη Δύση μηδενικού αθροίσματος. Ο κόσμος χωρίζεται σε νικητές και ηττημένους. Αυτοί που υπακούουν, ακόμα και με δικά τους έξοδα, είναι οι "καλοί", και αυτοί που δεν το κάνουν δεν είναι Το όλοι κερδισμένοι, δεν είναι στο πρόγραμμα.

Στην πραγματικότητα, η συλλογική Δύση είναι απασχολημένη αυτή την άνοιξη στο να δείχνει ακριβώς τη λογική της για την αποφασιστικότητα της Σερβίας να διεξαγάγει μια ανεξάρτητη, πολυμερή και ισόρροπη φιλο-πολυπολική πολιτική μέσω μιας παλιομοδίτικης επίδειξης δύναμης. Σε μια σπάνια δημοσιογραφική επίδειξη ευθύτητας, ο δικτυακός τόπος ειδήσεων EURACTIV που σχετίζεται με την ΕΕ δημοσίευσε τον ακόλουθο τίτλο ανακοινώνοντας ολόκληρη επιχείρηση: "ΝΑΤΟ, ΗΠΑ για τη διοργάνωση μεγάλης κλίμακας στρατιωτικών ασκήσεων γύρω από τη Σερβία μέχρι το καλοκαίρι". Ο συνοδευτικός χάρτης της επιχείρησης Defender-Europe 21, όπως αποκαλείται επίσημα, είναι ακόμη πιο συγκεκριμένος, υπενθυμίζοντας τρομακτικά την περικύκλωση τηςΓιουγκοσλαβίας από τις δυνάμεις του Άξονα τον Απρίλιο του 1941. Δύσκολο να βρεις πιο ξεκάθαρα μηνύματα από αυτό.

Φανταστείτε αν οι 30.000 περίπου στρατιώτες που είχαν προγραμματιστεί να συμμετάσχουν στην επιχείρηση είχαν αναπτυχθεί για να παραδώσουν εμβόλια και κινητά νοσοκομεία πεδίου στην πληγείσα από τον ιό περιοχή. Ωστόσο, φαίνεται ότι ο Σερβικός υπέρ-πολυπολικός "ιός" προκαλεί μεγαλύτερη ανησυχία στις δυτικές πρωτεύουσες από την πραγματική πανδημία. Και πρέπει να περιοριστεί, ή τουλάχιστον να απομονωθεί. Δεν μπορεί να έχει ολόκληρη την περιοχή να απομακρύνεται από τη νεοφιλελεύθερη... δημοκρατική θηλή και να αρχίσουμε να κοιτάμε συλλογικά προς οποιαδήποτε άλλη κατεύθυνση εκτός της Δύσης, μπορούμε; Εξετάστε το πρόσφατα εγκριθέν ψήφισμα του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου για τη Σερβία, ειδικά τις "ανησυχίες" του σχετικά με τις προσπάθειες της χώρας να επιδιώξει ισορροπημένες εξωτερικές σχέσεις:

«77. [Το ΕΚ] εκφράζει ανησυχία για την αυξανόμενη επιρροή της Κίνας στη Σερβία και στα Δυτικά Βαλκάνια και την έλλειψη διαφάνειας και εκτίμησης περιβαλλοντικών και κοινωνικών επιπτώσεων των κινεζικών επενδύσεων και δανείων. Καλεί τη Σερβία να ενισχύσει τα πρότυπα νομικής συμμόρφωσής της για τις κινεζικές επιχειρηματικές δραστηριότητες·

"87. επαναλαμβάνει τη σημασία της ευθυγράμμισης με την κοινή εξωτερική πολιτική και πολιτική ασφάλειας της ΕΕ (ΚΕΠΠΑ), η οποία πρέπει σταδιακά να αποτελέσει αναπόσπαστο μέρος της εξωτερικής πολιτικής της Σερβίας ως προϋπόθεση για τη διαδικασία ένταξης. Εκφράζει ανησυχία για το ποσοστό ευθυγράμμισης της Σερβίας, το οποίο είναι το χαμηλότερο στην περιοχή. Σημειώνει ότι ορισμένοι κυβερνητικοί αξιωματούχοι και ορισμένοι πολιτικοί εξακολουθούν να κάνουν περιστασιακές δηλώσεις που θέτουν υπό αμφισβήτηση τον προσανατολισμό της Σερβίας στην εξωτερική πολιτική· Εκφράζει την ανησυχία του για την επανειλημμένη στήριξη της Σερβίας προς τη Ρωσία στη Γενική Συνέλευση του ΟΗΕ σχετικά με την προσάρτηση της Κριμαίας·

"88. χαιρετίζει το γεγονός ότι η Σερβία ευθυγραμμίστηκε με τη θέση της ΕΕ για τις προεδρικές εκλογές στη Λευκορωσία. Εξακολουθεί, ωστόσο, να ανησυχεί ότι η Σερβία δεν έχει ευθυγραμμιστεί με τις κυρώσεις κατά των Λευκορώσων αξιωματούχων και με τη θέση της ΕΕ σχετικά με τη νέα νομοθεσία ασφαλείας στην Κίνα. Καλεί τη Σερβία να αυξήσει το επίπεδο ευθυγράμμισής της με τις δηλώσεις της Ύπατης Εκπροσώπου της Ένωσης για Θέματα Εξωτερικής Πολιτικής και Πολιτικής Ασφαλείας εξ ονόματος της ΕΕ, καθώς και με τις αποφάσεις του Συμβουλίου·

"98. εκφράζει ανησυχία για την αυξανόμενη εξάρτηση της Σερβίας από τον αμυντικό εξοπλισμό και τις τεχνολογίες ασφαλείας από τη Λαϊκή Δημοκρατία της Κίνας, συμπεριλαμβανομένου ενός συστήματος μαζικής παρακολούθησης στο Βελιγράδι και μαζικής συλλογής προσωπικών δεδομένων χωρίς κατάλληλες εγγυήσεις, και την ανεπαρκή διαφάνεια των πρακτικών δημοσίων συμβάσεων του τομέα ασφάλειας. Εξακολουθεί να ανησυχεί για τη στενή πολιτική και στρατιωτική συνεργασία της Σερβίας με τη Ρωσία, συμπεριλαμβανομένης της συνεχούς παρουσίας ρωσικών αεροπορικών εγκαταστάσεων στο Niš· καλεί τη Σερβία να ευθυγραμμιστεί με την ΚΠΑΑ και τα μέσα της...".

Προσθέστε σε αυτό τις περιοδικές εκκλήσεις προς το ΝΑΤΟ να ολοκληρώσει τις "εκκρεμότητες"του σταΒαλκάνια, ή το συνεχές ρεύμα "ανησυχίας" με τη ρωσική ή κινεζική "κακοήθη επιρροή" στην περιοχή, και το επίμονο, ατέλειωτο σήριαλ της εμμονής της Δύσης με την Σερβία ολοκληρώνεται.

Πρόσφατα, η χώρα εόρτασε την επέτειο από την έναρξη της παράνομης "ανθρωπιστικής" επέμβασης του ΝΑΤΟ εναντίον της πρώην Γιουγκοσλαβίας, η οποία επέβαλε έναν ανείπωτο άνθρωπινο φόρο αίματος και, ναι, οικολογικό,φόρο στον πληθυσμό της Σερβίας. Σε αντίθεση με την εντελώς αμετανόητη Δύση, τόσο η Ρωσία όσο και η Κίνα φρόντισαν να ονομάσουν αυτή τη δυτική εκστρατεία με το πραγματικό της όνομα - "επιθετικότητα" – και έκαναν μια δημόσια επίδειξη αλληλεγγύης προς τη Σερβία. Αυτό συνέβη ιδιαίτερα με τον κινέζο υπουργό Άμυνας Wei Fenghe, του οποίου η τριήμερη επίσκεψη στη Σερβία, η οποία συνέπεσε τυχαία με την επέτειο, έδωσε επίσης την ευκαιρία στην Κίνα να στείλει κάποια δικά της σαφή μηνύματα. Καθώς τοποθέτησε στεφάνια στο χώρο της κινεζικής πρεσβείας , που"τυχαία" βομβαρδίστηκε από ένα αμερικανικό.B βομβαρδιστικό "stealth" στις 7 Μαΐου 1999, όταν τρεις Κινέζοι δημοσιογράφοι σκοτώθηκαν και 20 άνθρωποι τραυματίστηκαν, ο Wei δήλωσε ότι "ο κινεζικός στρατός δεν θα επιτρέψει ποτέ στην ιστορία να επαναληφθεί κάτι παρόμοιο, καθώς η Κίνα είναι ικανή και αποφασισμένη να υπερασπιστεί τα εθνικά της συμφέροντα". Από την πλευρά της, ο εκπρόσωπος Τύπου του κινεζικού υπουργείου Εξωτερικών Χουά Τσούνινγκ πρόσθεσε ότι το ΝΑΤΟ "εξακολουθεί να οφείλει χρέος αίματος" στον κινεζικό λαό και ότι "δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι το ΝΑΤΟ υπό την ηγεσία των ΗΠΑ βομβάρδισε κατάφωρα τη Γιουγκοσλαβία το 1999 σε σοβαρή παραβίαση των σχετικών διεθνών συμβάσεων και βασικών κανόνων διεθνών σχέσεων".

Στην πραγματικότητα, υπάρχουν άφθονες αποδείξεις ότι η 78ήμερη επίθεση του ΝΑΤΟ στη Σερβία και το Μαυροβούνιο δεν ήταν καθόλου "ανθρωπιστική" στο σκοπό της, αλλά είχε μια παγερή γεωπολιτική σκοπιμότητα. Ίσως η βασική δημόσια απόδειξη αυτού να δόθηκε από τον Willy Wimmer, πρώην μέλος της Γερμανικής Ομοσπονδιακής Βουλής και Αντιπρόεδρο της Κοινοβουλευτικής Συνέλευσης του ΟΑΣΕ, σε επιστολή που απέστειλε στον τότε Γερμανό Καγκελάριο Gerhard Schröder στις 2 Μαΐου 2000, ή λιγότερο από ένα χρόνο μετά την παράνομη επιχείρηση του ΝΑΤΟ.

Η ενημέρωση 11 σημείων του Γουίμερ για όσα ειπώθηκαν σε κλειστό συνέδριο ασφαλείας που διοργανώθηκε στη Μπρατισλάβα από το Υπουργείο Εξωτερικών των ΗΠΑ περιελάμβανε τα ακόλουθα βασικά σημεία:

"4. Ο πόλεμος κατά της Ομοσπονδιακής Δημοκρατίας της Γιουγκοσλαβίας διεξήχθη για να διορθωθεί η εσφαλμένη απόφαση του Στρατηγού Αϊζενχάουερ κατά τη διάρκεια του Β ' Παγκοσμίου Πολέμου. Ως εκ τούτου, για στρατηγικούς λόγους, τα αμερικανικά στρατεύματα πρέπει να τοποθετηθούν εκεί, προκειμένου να αντισταθμιστεί η χαμένη ευκαιρία από το 1945.

"7. Θα ήταν καλό, κατά τη διάρκεια της τρέχουσας διεύρυνσης του ΝΑΤΟ, να αποκατασταθεί η εδαφική κατάσταση στην περιοχή μεταξύ Βαλτικής Θάλασσας και Ανατολίας, όπως υπήρχε κατά τη διάρκεια της Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας, την εποχή της μεγαλύτερης δύναμής της και της μεγαλύτερης εδαφικής επέκτασής της.

"8. Για το λόγο αυτό, η Πολωνία πρέπει να πλαισιωθεί στο βορρά και στο νότο με δημοκρατικά γειτονικά κράτη, ενώ Ρουμανία και Βουλγαρία πρόκειται να εξασφαλίσουν χερσαία σύνδεση με την Τουρκία. Η Σερβία (πιθανώς για τους σκοπούς της εξασφάλισης ανεμπόδιστης στρατιωτικής παρουσίας των ΗΠΑ) πρέπει να αποκλειστεί οριστικά από την ευρωπαϊκή ανάπτυξη.

«11. Ο ισχυρισμός ότι, κατά τη διάρκεια της επίθεσής του στην Ομοσπονδιακή Δημοκρατία της Γιουγκοσλαβίας, το ΝΑΤΟ παραβίασε όλους τους διεθνείς κανόνες, και ιδιαίτερα όλες τις σχετικές διατάξεις του διεθνούς δικαίου – δεν αμφισβητήθηκε».

Εξίσου καταστροφικό ήταν το συμπέρασμα του έμπειρου Γερμανού διπλωμάτη:

"Φαίνεται ότι η Αμερικανική πλευρά, για χάρη των δικών της στόχων, είναι πρόθυμη και έτοιμη να υπονομεύσει, σε παγκόσμια κλίμακα, τη διεθνή έννομη τάξη, η οποία προέκυψε ως αποτέλεσμα των δυο παγκοσμίων πολέμων τον προηγούμενο αιώνα. Η δύναμη είναι να στέκεσαι υπεράνω του νόμου. Όπου το διεθνές δίκαιο εμποδίζει, πρέπει να καταργηθεί.

"Όταν η Κοινωνία των Εθνών βίωσε παρόμοια μοίρα, ο Δεύτερος Παγκόσμιος Πόλεμος δεν ήταν μακριά. Ο τρόπος σκέψης που λαμβάνει υπόψη μόνο τα δικά του συμφέροντα μπορεί να αναφέρεται μόνο ως ολοκληρωτικός.»

Αυτό είναι το υλικό για κάποια μελλοντική επανάληψη των δικών της Νυρεμβέργης, όπου το έγκλημα της επιθετικότητας αναγνωρίστηκε ως "το ανώτατο διεθνές έγκλημα που διαφέρει μόνο από άλλα εγκλήματα πολέμου, καθώς περιέχει μέσα του το συσσωρευμένο κακό του συνόλου". Προς το παρόν, μπορεί τουλάχιστον να χρησιμεύσει ως ένα εύχρηστο εργαλείο στον τρέχοντα παγκόσμιο πόλεμο πληροφοριών, μια άλλη υπενθύμιση των ριζών εξωτερικής πολιτικής ορισμένων από τους αυτοαποκαλούμενους ηθικούς σταυροφόρους που στελεχώνουν την κυβέρνηση Μπάιντεν, όπως ο Anthony Blinken, ο οποίος επικαλείται απροκάλυπτα την κατακριτέα Madeleine Albright ως "πρότυπο".

Έτσι, αν ο πόλεμος επιθετικότητας που πήρε το όνομά σας και προκάλεσε το θάνατο μισού εκατομμυρίου παιδιών του Ιράκ " άξιζε τον κόπο –κατά την γνωστή δήλωση της Albright- τα ανείπωτα εκατομμύρια που δαπανώνται σε προσπάθειες εξάλειψης όλων των ιχνών πολυπολικότητας από το ευρωπαϊκό έδαφος, αντί να βοηθήσουν στην ανακούφιση της υγειονομικής κρίσης της περιοχής, σίγουρα "αξίζουν τον κόπο" στο μυαλό των πολιτικών και πνευματικών διαδόχων της στον Λευκό Οίκο και πέρα από τον Ατλαντικό.

Εν πάση περιπτώσει, η κατάσταση μέσα και γύρω από τη Σερβία, το πιο πεισματάρικο πολυπολικό φυλάκιο της Ευρώπης, είναι βέβαιο ότι θα θερμανθεί στο εγγύς μέλλον.

Aleksandar Pavic: Ανεξάρτητος αναλυτής και ερευνητής
Continue reading
Εγγραφή σε: Αναρτήσεις (Atom)