Articles by "Κόσοβο"


Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα Κόσοβο. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων

Μετά την παραίτηση όλων των Σέρβων από το κοινοβούλιο και τα θεσμικά όργανα του Κοσσυφοπεδίου, οι Σέρβοι αστυνομικοί παρέδωσαν τα όπλα και τις στολές τους τη Δευτέρα, ενώ ο πρόεδρος της Σερβίας Αλεξάνταρ Βούτσιτς δήλωσε ότι ένα λουτρό αίματος αποτράπηκε το καλοκαίρι.

Κατά τη διάρκεια του Σαββατοκύριακου, οι Σέρβοι απομακρύνθηκαν από κάθε επίσημη δομή της χώρας σε ένδειξη διαμαρτυρίας για τη σταδιακή εφαρμογή ενός κανόνα που θα προβλέπει ότι κάθε πολίτης με αυτοκίνητο θα πρέπει να επιδεικνύει πινακίδες που έχουν εκδοθεί από την Πρίστινα. Αυτό θα επηρεάσει περίπου 10.000 οχήματα που ανήκουν σε Σέρβους που αρνούνται να αντικαταστήσουν τις σερβικές πινακίδες τους από την εποχή του Σλόμπονταν Μιλόσεβιτς.

Τη Δευτέρα, περίπου 300 αστυνομικοί παρέδωσαν σταδιακά κατά τη διάρκεια της ημέρας το κιτ τους, μαζί με 150 άλλους αξιωματούχους των αρχών επιβολής του νόμου.

«Ήταν μια πολύ δύσκολη νύχτα, για πρώτη φορά το λέω με αυτόν τον τρόπο, εκείνη τη νύχτα θα μπορούσε να υπάρξει πρωτοφανής αιματοχυσία, οι Αλβανοί σχεδίαζαν εισβολή στο βορρά και οι Σέρβοι δεν ήθελαν να υποχωρήσουν. Όλα ήταν έτοιμα γι’ αυτό, το παρακολούθησα από το κέντρο καταστάσεων», δήλωσε ο Βούτσιτς στα σερβικά μέσα ενημέρωσης. Τον Ιούνιο επρόκειτο να τεθεί σε ισχύ η πινακίδα και η Σερβία απείλησε με στρατιωτική δράση κατά του Κοσσυφοπεδίου.

Η Πρίστινα αποφάσισε να αναβάλει την απόφαση για την 1η Νοεμβρίου, και την ημερομηνία αυτή, αντί να υποβαθμιστεί, η απόφαση αυτή θα εφαρμοστεί σταδιακά από τον Νοέμβριο έως τον Απρίλιο.

Ο Βούτσιτς κατηγόρησε πολλές φορές την Πρίστινα ότι σχεδιάζει «εισβολή», αλλά δεν έχει ακόμη προσκομίσει αποδείξεις γι’ αυτό. Η Πρίστινα υποστηρίζει ότι πραγματοποίησε αστυνομικές επιχειρήσεις για την καταπολέμηση των κυκλωμάτων ναρκωτικών, κρυπτογράφησης και λαθρεμπορίου στα οποία εμπλέκονται Σέρβοι και Αλβανοί.

Εν τω μεταξύ, ο πρωθυπουργός Άλμπιν Κούρτι δήλωσε ότι βρίσκεται σε συνεχή επαφή με τα διεθνή σώματα ασφαλείας για να εγγυηθεί τη σταθερότητα στο Κοσσυφοπέδιο.

«Η κατάσταση της ασφάλειας στη Δημοκρατία του Κοσσυφοπεδίου κινδυνεύει από διάφορα εγκληματικά άτομα και ομάδες, και σε αυτό το ένα έτος και οκτώ μήνες, όσο είμαστε στην κυβέρνηση, έχουμε σημειώσει τη μεγαλύτερη πρόοδο στην καταπολέμηση του εγκλήματος και της διαφθοράς, ιδιαίτερα στην οικονομική πτυχή».

Καθώς οι δέκα βουλευτές του κοινοβουλίου από τη Σερβική Λίστα παραιτήθηκαν επίσημα από τις εντολές τους τη Δευτέρα, ο ηγέτης της Γκόραν Ράκιτιτς απηύθυνε αυστηρές δηλώσεις κατά του Κούρτι.

«Εάν οι ΗΠΑ και η ΕΕ δεν μπορούν να βάλουν τέλος στον Άλμπιν Κούρτι, τότε αυτό είναι είτε η ανικανότητά τους, είτε η σιωπηλή συναίνεσή τους».



Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου

Οι ΗΠΑ τάχθηκαν υπέρ των θέσεων του Βελιγραδίου στο θέμα

«Οι ένοπλες δυνάμεις της Σερβίας έχουν τεθεί σε κατάσταση συναγερμού λόγω της κατάστασης στο στο Κοσσυφοπέδιο και τα Μετόχια» όπως δήλωσε πριν λίγο ο υπουργός Άμυνας της Σερβίας Μίλος Βούτσεβιτς.

«Ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας, ως αρχιστράτηγος, διέταξε τον σερβικό στρατό να είναι σε ετοιμότητα, να βρίσκεται σε εγρήγορση», δήλωσε ο υπουργός στο σερβικό τηλεοπτικό κανάλι Happy TV.

Ο Βούτσεβιτς, σύμφωνα με όσα μεταδίδει το TASS, εξήγησε ότι η κατάσταση στο Κοσσυφοπέδιο και τα Μετόχια είναι τεταμένη και οι Κοσοβάροι άρχισαν να εφαρμόζουν την απόφαση για την απαγόρευση των σερβικών πινακίδων κυκλοφορίας.

Κανείς δεν θέλει να πολεμήσει, ξεκαθάρισε, αλλά «ο στρατός είναι έτοιμος να εκτελέσει οποιοδήποτε έργο».
Για πρώτη φορά οι ΗΠΑ, διαβλέποντας το πώς μπορεί να εξελιχθεί η κατάσταση στήριξαν την θέση του Βελιγραδίου: Πρότειναν στην Πρίστινα να αναβάλει για 10 μήνες την εφαρμογή του μέτρου προκειμένου να λυθεί το ζήτημα στο πλαίσιο του διαλόγου που διεξάγεται υπό την αιγίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης.

«Ανησυχούμε και εκφράζουμε την απογοήτευση μας διότι η κυβέρνηση του Κοσόβου απέρριψε το αίτημα των στενότερων συμμάχων της διεθνώς σχετικά με την αναβολή εφαρμογής του μέτρου για τις πινακίδες», δήλωσε χθες, Δευτέρα, το βράδυ ο εκπρόσωπος Τύπου του Στέιτ Ντιπάρτμεντ Νέντ Πράις.
Από χθες, Δευτέρα, τα μεσάνυχτα άρχισε να εφαρμόζεται στο Κόσοβο η απόφαση της κυβέρνησης για την υποχρεωτική αντικατάσταση των σερβικών πινακίδων κυκλοφορίας.

Το μέτρο αφορά περίπου 6.000 οχήματα τα οποία κυκλοφορούν κυρίως στο βόρειο Κόσοβο, όπου ο σερβικός πληθυσμός αποτελεί πλειοψηφία.

Τα οχήματα αυτά έχουν πινακίδες που εκδόθηκαν στην κεντρική Σερβία και δεν φέρουν το κρατικό διακριτικό RKS (Republic of Kosova).

Οι εκπρόσωποι των Σέρβων στο Κόσοβο διεμήνυσαν ότι δεν θα εφαρμόσουν την απόφαση αυτή και προειδοποίησαν ότι θα αποκλείσουν με οδοφράγματα οδικές αρτηρίες στο βόρειο Κόσοβο, εάν η αστυνομία προβεί σε κατασχέσεις οχημάτων. Στο Κόσοβο σήμερα υπάρχει ένταση, ωστόσο επικρατεί ηρεμία μιας και για την ώρα γίνονται μόνο συστάσεις.

Η Πρίστινα, προκειμένου να μην υπάρξουν οργανωμένες αντιδράσεις και επεισόδια, όπως συνέβη στο άμεσο παρελθόν, αποφάσισε να εφαρμόσει το μέτρο σταδιακά, σε τέσσερεις φάσεις. Σε πρώτη φάση, από σήμερα και μέχρι τις 21 Νοεμβρίου, θα γίνονται γραπτώς προειδοποιήσεις στους κατόχους των οχημάτων που φέρουν σερβικές πινακίδες.

Στην συνέχεια και μέχρι τις 21 Ιανουαρίου θα επιβάλλεται πρόστιμο 150 ευρώ σε όσους δεν έχουν συμμορφωθεί.

Κατά την τρίτη φάση, που θα διαρκέσει μέχρι τις 21 Απριλίου, οι σερβικές πινακίδες θα αντικαθίστανται με δοκιμαστικές πινακίδες που θα εκδίδει η αστυνομία του Κοσόβου. Μετά την 21η Απριλίου ξεκινά η τέταρτη φάση, όπου θα κατάσχονται τα οχήματα που φέρουν σερβικές πινακίδες κυκλοφορίας.

Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου

Οι αρχές της Πρίστινα σχεδιάζουν επίθεση στο βόρειο τμήμα του Κοσσυφοπεδίου, όπου κατοικούν κυρίως Σέρβοι, υποστήριξε την Τετάρτη ο πρόεδρος της Σερβίας Αλεξάνταρ Βούτσιτς, χωρίς να δώσει αποδείξεις.

Ο πρόεδρος της Σερβίας εξέφρασε τις ανησυχίες του σε συνάντηση με τον Μίροσλαβ Λάιτσακ, τον απεσταλμένο της ΕΕ για τον διάλογο Πρίστινα-Βελιγράδι, την Τετάρτη.

Σύμφωνα με τον ίδιο, η προθεσμία για την αντικατάσταση των σερβικών πινακίδων των αυτοκινήτων στις 30 Σεπτεμβρίου που έθεσε η κυβέρνηση συνέπεσε με την ημερομηνία για την έναρξη της «επίθεσης».

Το θέμα των πινακίδων κλιμακώθηκε το περασμένο φθινόπωρο, όταν το Κοσσυφοπέδιο άρχισε να απαιτεί από τα σερβικά οχήματα να αλλάζουν προσωρινά τις πινακίδες τους με πινακίδες του Κοσσυφοπεδίου, όταν βρίσκονται στη χώρα, όπως απαιτείται από τα οχήματα του Κοσσυφοπεδίου στη Σερβία.

Ως απάντηση, το Βελιγράδι έστειλε τον στρατό στα σύνορα, συμπεριλαμβανομένων ελικοπτέρων, στρατευμάτων και στρατιωτικών αεροσκαφών και απαίτησε από το Κόσοβο να αποσύρει τη δική του αστυνομία από τη δική του πλευρά των συνόρων.

Η Σερβία οργάνωσε επίσης διαμαρτυρίες και οδοφράγματα, και ενώ το Κοσσυφοπέδιο επανέλαβε την προθυμία του να άρει τις απαιτήσεις αν η Σερβία έκανε το ίδιο, με την τελευταία να αρνείται. Στη συνέχεια επιτεύχθηκε μια συμφωνία σύμφωνα με την οποία και οι δύο χώρες θα κάλυπταν τις σημαίες τους στις πινακίδες κυκλοφορίας τους με αυτοκόλλητα όταν θα βρίσκονταν στη χώρα της άλλης.

Εν τω μεταξύ, θα πρέπει να βρεθεί μόνιμη λύση έως τις 30 Ιουνίου 2022. Οι διαπραγματεύσεις έπεσαν στο κενό και το καθεστώς των αυτοκόλλητων θα παραμείνει σε ισχύ για μεγαλύτερο χρονικό διάστημα, ενώ ο διάλογος θα συνεχιστεί.

Η Σερβία είναι πάντα έτοιμη για διάλογο, δήλωσε ο πρόεδρος, προσθέτοντας ότι «κάποιοι δεν είναι ποτέ έτοιμοι και έχουν την υποστήριξη των δυτικών δυνάμεων».

«Είχαν την πλήρη υποστήριξη της Μεγάλης Βρετανίας, της Γερμανίας και των άλλων χωρών του Κουίντ», πρόσθεσε.

Το θέμα είναι, ωστόσο, ότι η Σερβία έχει επανειλημμένα αποτύχει να εφαρμόσει τις συμφωνίες, συμπεριλαμβανομένης της αρχικής συμφωνίας για τις πινακίδες κυκλοφορίας του 2011.

Ο Βούτσιτς επανέλαβε συχνά τους ισχυρισμούς για «επιθέσεις» από τις αρχές του Κοσσυφοπεδίου. Για παράδειγμα, όταν πρόκειται για την εξάρθρωση ομάδων οργανωμένου εγκλήματος ή την αντιμετώπιση της δωροδοκίας στα συνοριακά σημεία ελέγχου, ο πρόεδρος έχει πει ότι πρόκειται για πράξεις εχθρικές κατά των Σέρβων.

Όσον αφορά το θέμα μιας σειράς επιθέσεων κατά της κρατικής αστυνομίας στο βόρειο Κοσσυφοπέδιο με σερβική πλειοψηφία, συμπεριλαμβανομένων χειροβομβίδων, πολυβόλων και κοκτέιλ μολότοφ, το Βελιγράδι παρέμεινε σιωπηλό.

Εν τω μεταξύ, τίποτα νέο δεν προέκυψε από την επίσκεψη του Λάιτσακ στην Πρίστινα την Τρίτη, όπου συναντήθηκε με τον πρωθυπουργό Άλμπιν Κούρτι.

Ο διάλογος μεταξύ των δύο χωρών έχει σταματήσει από τον Ιούλιο του 2021. Ενώ οι επικεφαλής διαπραγματευτές έχουν συναντηθεί αρκετές φορές, δεν έχουν ακόμη καταλήξει σε θέματα της ημερήσιας διάταξης για μια επίσημη συνάντηση μεταξύ των ηγετών του Κοσσυφοπεδίου και της Σερβίας. Επιπλέον, το βασικό ζήτημα – αυτό της ανεξαρτησίας και της αναγνώρισης του Κοσσυφοπεδίου – δεν έχει τεθεί ποτέ στο τραπέζι.


πηγή

Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου

Alexandre Lemoine/observateur_continental , 17.05.2022
Μετάφραση: Μ.Στυλιανού

Το Συμβούλιο της Ευρώπης αποφάσισε να μην ενσωματώσει τη Δημοκρατία του Κοσσυφοπεδίου, που δεν αναγνωρίζεται καν από όλες τις χώρες της ΕΕ.

Ο Πρεσβευτής της Γαλλίας στη Σερβία Πιέρ Κοσάρντ δήλωσε στη Nova στις 13 Μαΐου ότι η χώρα του δεν πρόκειται να στηρίξει τις μονομερείς κινήσεις του Κοσσυφοπεδίου χωρίς την έγκριση της Σερβίας για ένταξη σε αυτή τη διεθνή Ευρωπαϊκή δομή. Εκτός από τη Γαλλία, παρόμοια θέση υιοθετούν η Ισπανία, η Ελλάδα, η Κύπρος, η Μολδαβία, η Σλοβακία, η Ρουμανία, η Γεωργία και, φυσικά, η Σερβία.

Ας θυμηθούμε τα γεγονότα. Στα τέλη της προηγούμενης εβδομάδας, στο πλαίσιο γενικής κλιμάκωσης στην Ευρώπη που συνδέεται με τη σύγκρουση στην Ουκρανία, το Κοσσυφοπέδιο υπέβαλε αίτημα ένταξης στο Συμβούλιο της Ευρώπης, κάτι που αποτελεί παράβαση των συμφωνιών Βρυξελλών και Ουάσινγκτον. Με αυτή την ενέργεια, η Πρίστινα διέκοψε τις διαπραγματεύσεις που διεξάγονται για αρκετά χρόνια με το Βελιγράδι έτοιμο να συμβιβαστεί: Η Σερβία ήταν έτοιμη να εξετάσει τις διαφορετικές επιλογές για διευθέτηση της σύγκρουσης μέχρι την οριοθέτηση των εδαφών με μια πραγματική ανταλλαγή του βόρειου Κοσσυφοπεδίου για δύο κοινότητες στη νότια Σερβία όπου ζει η απόλυτη πλειοψηφία των Αλβανών.

Η τελευταία φορά που η αυτοαποκαλούμενη δημοκρατία προσπάθησε να επιβληθεί στη διεθνή σκηνή το 2019, όταν το Κοσσυφοπέδιο επιδίωξε να ενσωματώσει την Ιντερπόλ και την Unesco, αλλά ήταν φιάσκο και στις δύο περιπτώσεις. Η εκστρατεία που ξεκίνησε το Βελιγράδι για την ακύρωση της αναγνώρισης αυτής της πρώην νότιας επαρχίας απέδωσε καρπούς: Περισσότερα από 10 αφρικανικά κράτη έχουν αντιστρέψει την απόφασή τους. Και μετά από μια συνάντηση στην Ουάσιγκτον με τον Ντόναλντ Τραμπ και την υπόσχεση να αναγνωριστεί η Ιερουσαλήμ ως πρωτεύουσα του Ισραήλ, το Κοσσυφοπέδιο έχασε σοβαρά τις θέσεις του στον ισλαμικό κόσμο, ο οποίος σχεδόν χρησίμευσε ως πρόσχημα για τη μη αναγνώρισή του από τον Αραβικό Σύνδεσμο.

Η Συμφωνία των Βρυξελλών του 2012 ήταν μια «συμφωνία κυρίων» (που παραβιάζεται τακτικά) ως εξής: η Σερβία δεν ξεκινά τη διαδικασία απόσυρσης της αναγνώρισης και σε αντάλλαγμα το Κοσσυφοπέδιο δεν επιδιώκει να ενσωματώσει διαφορετικούς διεθνείς οργανισμούς. Αυτή η συμφωνία λειτουργούσε με σοβαρές δυσλειτουργίες.

Μετά από έκτακτη συνεδρίαση του Συμβουλίου Εθνικής Ασφάλειας της Σερβίας στις 13 Μαΐου, ο υπουργός Εξωτερικών της Σερβίας Νικόλα Σελάκοβιτς τοποθέτησε άλλες τέσσερις ανακλήσεις αναγνώρισης στο τραπέζι του προέδρου Αλεξάνταρ Βούτσιτς. Δεν διευκρίνισε ποιες χώρες ήταν παραπέμποντας το ερώτημα στον αρχηγό του σερβικού κράτους. Θα μπορούσαμε να μιλήσουμε για την Αίγυπτο, όταν ήδη δεκαπέντε χώρες βρίσκονται ήδη στον κατάλογο ανακλήσεων.

Αυτό σημαίνει μόνο ένα πράγμα: από τις 13 Μαΐου 2022, το Κοσσυφοπέδιο δεν αναγνωρίζεται πλέον από την πλειονότητα των χωρών μελών του ΟΗΕ. Πριν από αυτό, υπήρχαν 98 χώρες που αναγνώρισαν το Κοσσυφοπέδιο έναντι 95. Επί του παρόντος, υπάρχουν 94 και 99 χώρες αντίστοιχα.

Το ενδεχόμενο ένταξης του Κοσσυφοπεδίου στο Συμβούλιο της Ευρώπης αναφέρθηκε στα τέλη Απριλίου από τον γερμανικό Τύπο. Συγκεκριμένα, η εφημερίδα Frankfurter Allgemeine Zeitung στο άρθρο της με τίτλο «Η Ρωσία βγαίνει, το Κοσσυφοπέδιο εισέρχεται» προτρέπει ευθέως: «Αυτή είναι η καλύτερη στιγμή για την ένταξη του Κοσσυφοπεδίου στο Συμβούλιο της Ευρώπης» δεδομένης της απουσίας της Ρωσίας, η οποία αναγκαστικά θα την εναντιωνόταν. Δεδομένου ότι η Ρωσία δεν είναι εκεί, τα εμπόδια αίρονται. (Η συμμετοχή της Ρωσίας στο Συμβούλιο της ΕΕ αναστέλλεται τον Μάρτιο).

Ποιο θα μπορούσε να είναι το αποτέλεσμα μιας τόσο βιαστικής και απερίσκεπτης απόφασης; Πάνω απ' όλα, η ένταξη του Κοσσυφοπεδίου στο Συμβούλιο της Ευρώπης θα σημάνει το τέλος των ψευδαισθήσεων σχετικά με τις Ευρωπαϊκές προοπτικές του Βελιγραδίου. Σε μια κατάσταση όπου ακόμη και η αυτονομία του Κοσσόβου που δεν αναγνωρίζεται από την ΕΕ γίνεται πλήρες μέλος του Συμβουλίου της Ευρώπης και οι Ευρωπαίοι μιλούν σοβαρά για τις προοπτικές ενσωμάτωσης της Ουκρανίας, καθίσταται σαφές ότι όλες οι άλλες υποψήφιες χώρες των Βαλκανίων έχουν ξεχαστεί. Η Σερβία, η Βόρεια Μακεδονία, η Αλβανία, το Μαυροβούνιο και η Βοσνία και Ερζεγοβίνη, έχοντας κοινά σύνορα με την ΕΕ, οι οποίες έχουν δημιουργήσει το δικό τους «μίνι Σένγκεν» (εκτός από τη Βοσνία και Ερζεγοβίνη) σε αντίθεση με το Κοσσυφοπέδιο, έχουν παραμείνει αποκομμένες από την Ευρώπη.

Η έλλειψη προοπτικών για ένταξη στην ΕΕ στο πλαίσιο μιας οικονομίας με ενεργή ανάπτυξη στην περιοχή αποτελεί χαρακτηριστικό παράδειγμα δύο μέτρων και δύο σταθμών για τη Σερβία. Σύμφωνα με ανεπίσημα δημοσιεύματα, η συζήτηση για τις ευρωπαϊκές προοπτικές είναι πλέον δυνατή μόνο μετά την ένταξη στις κυρώσεις εναντίον της Ρωσίας, κάτι που δεν θα κάνουν ο Σέρβος ηγέτης Αλεξάνταρ Βούτσιτς και ο Βόσνιος ομόλογός του Μίλοραντ Ντόντικ.

Αν και η «δοκιμαστική βολή» για το θέμα του Κοσσυφοπεδίου εντός του Συμβουλίου της Ευρώπης δεν είναι παρά ένα νέο μήνυμα που έστειλε ο «μεγάλος αδελφός» στον Αλεξάνταρ Βούτσιτς πολύ σίγουρος για τον εαυτό του. Εν τω μεταξύ, στην ίδια τη Σερβία, για πρώτη φορά στην ιστορία, η πλειονότητα του πληθυσμού (56%) αντιτίθεται στην ένταξη στην ΕΕ.

Τουλάχιστον πέντε χώρες μέλη της ΕΕ δεν αναγνωρίζουν το Κοσσυφοπέδιο λόγω της παρουσίας στο έδαφός τους δυνητικά αποσχιστικών περιοχών: Ισπανία (Καταλονία), Ρουμανία (Τρανσυλβανία), Σλοβακία (νότια Σλοβακία), Ελλάδα και Κύπρος (Τουρκική Δημοκρατία της Βόρειας Κύπρου). Πώς θα αναγνωρίσουν οι Έλληνες ή οι Ισπανοί το Κοσσυφοπέδιο; Το Βερολίνο με τη νέα καγκελάριο του επιδιώκει να καταπνίξει τη γνώμη τους, προδίδοντας την ισάξια θέση του ως «παρατηρητή των Βαλκανίων» υπό την Άνγκελα Μέρκελ, καθώς και το Λονδίνο, το οποίο έχει σαφώς αποφασίσει να αναζωπυρώσει τις συγκρούσεις που υποκαίουν στα Βαλκάνια. Τώρα όλα εξαρτώνται από τη σερβική υπομονή και την εθνική βούληση να πάει ενάντια στον άνεμο.




Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου

Η Αθήνα δεν θα αλλάξει τη θέση της για το Κοσσυφοπέδιο, αλλά επειδή θέλει να δει εξομάλυνση των σχέσεων με την Πρίστινα, υποστηρίζει τη συνέχιση του διαλόγου Βελιγραδίου-Πρίστινας, είπε ο Έλληνας πρωθυπουργός Κυριάκος Μητσοτάκης στον Σέρβο πρόεδρο Αλεξάνταρ Βούτσιτς κατά την επίσκεψή του στο Βελιγράδι.

«Δεν έχουμε δει καμία πρόοδο τους τελευταίους μήνες και γνωρίζω ότι ο Αλέξανδρος έχει δεσμευτεί να συνεχίσει τις διαπραγματεύσεις, προκειμένου να λυθεί αυτό το πρόβλημα με δίκαιο τρόπο», είπε ο Μητσοτάκης.

Τον τελευταίο χρόνο, υπήρχαν φήμες ότι η Ελλάδα σχεδιάζει την αναγνώριση του Κοσόβου.

Πέντε χώρες της ΕΕ – Ελλάδα, Σλοβακία, Ισπανία, Ρουμανία και Κύπρος – δεν αναγνωρίζουν επί του παρόντος την ανεξαρτησία του Κοσσυφοπεδίου που ανακηρύχθηκε στις 17 Φεβρουαρίου 2008.

Όλες εκτός από την Κύπρο είναι επίσης μέλη του ΝΑΤΟ.



Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου

Ο υπουργός Εξωτερικών των ΗΠΑ Άντονι Μπλίνκεν απηύθυνε επιστολή στον Σέρβο πρόεδρο Αλεξάνταρ Βούτσιτς σχετικά με την αναγνώριση του Κοσσυφοπεδίου.

Από την ανεξαρτησία του Κοσσυφοπεδίου, η επέτειος της οποίας είναι στις 17 Φεβρουαρίου, η Σερβία αρνήθηκε να την αναγνωρίσει και εξακολουθεί να θεωρεί το Κοσσυφοπέδιο επαρχία.

Στην επιστολή του, ο Μπλίνκεν ήταν ξεκάθαρος ότι η αναγνώριση του Κοσσυφοπεδίου αποτελεί αναπόσπαστο μέρος της πορείας ένταξης της Σερβίας στην ΕΕ.

«Είμαστε στην ευχάριστη θέση να τιμήσουμε τη μνήμη των 140 χρόνων διπλωματικών σχέσεων μεταξύ των Ηνωμένων Πολιτειών και της Σερβίας. Τα δύο έθνη μας έχουν μια κοινή ιστορία γεμάτη φιλία και βαθείς πολιτιστικούς δεσμούς. Ανυπομονούμε να οικοδομήσουμε μια ακόμη ισχυρότερη συνεργασία τα επόμενα 140 χρόνια», έγραψε ο Μπλίνκεν.

Τα ΜΜΕ αναφέρουν ότι η επιστολή ενθάρρυνε επίσης τη Σερβία να καταλήξει σε συμφωνία για τη σταθερότητα στην περιοχή.

«Δεσμευόμαστε να υποστηρίξουμε τον στόχο της Σερβίας για ευρωπαϊκή ολοκλήρωση και ενθαρρύνουμε τη συνολική εξομάλυνση των σχέσεων με επίκεντρο την αμοιβαία αναγνώριση με το Κοσσυφοπέδιο, η οποία θα ενισχύσει μεγαλύτερη ασφάλεια και σταθερότητα στην περιοχή», σημείωσε.

Αυτή η επιστολή έρχεται μόλις μήνες αφότου ο πρόεδρος Τζο Μπάιντεν ζήτησε από τον Βούτσιτς να αναγνωρίσει το Κοσσυφοπέδιο. Ο Βούτσιτς επανέλαβε πρόσφατα ότι η αναγνώριση του Κοσσυφοπεδίου δεν θα γίνει ποτέ.


(Alice Taylor | Exit.al)
πηγή


Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου
Πως η αναγνώριση του Κοσόβου ανοίγει τον δρόμο για ένα ιστορικό πλήγμα στα πιο ζωτικά εθνικά συμφέροντα Ελλάδας και Κύπρου.


Του Δημήτρη Κωνσταντακόπουλου
5 Ιουλίου 2021

Η ελληνική κυβέρνηση μοιάζει έτοιμη να αναγνωρίσει την απόσχιση του Κοσόβου (μαζί με τη σερβική επαρχία της Μιτρόβιτσα) από τη Σερβία, όπως της ζητάνε Ηνωμένες Πολιτείες, Ισραήλ και Αλβανοκοσοβάροι, αδιαφορώντας για τον κίνδυνο να αναγνωρίσει σε αντίποινα η Σερβία το τουρκοκυπριακό ψευδοκράτος, να διαταραχθούν βαθιά οι σχέσεις της Αθήνας με το Βελιγράδι, με τη Μόσχα και με τη Λευκωσία και να δημιουργηθεί ένα επικίνδυνο προηγούμενο για τη Θράκη.


Ο Νίκος Δένδιας ελπίζει μάλιστα ότι, προσφέροντας το Κόσοβο σε ΗΠΑ και Ισραήλ θα διασωθεί ο ίδιος, ενώ το ακριβώς αντίθετο θα συμβεί. Mόλις “εκτελέσει” την “αποστολή” θα τον ευχαριστήσουν για τις υπηρεσίες του. (Μήπως το αυτό δεν συνέβη και με τον κ. Κοτζιά μόλις “έκλεισε” το Μακεδονικό;).

Εξηγήσαμε σε προηγούμενο άρθρο μας γιατί, τυχόν αναγνώριση του Κοσόβου σημαίνει ένα πολύ μεγάλο, ιστορικό πλήγμα στα πιο ζωτικά εθνικά συμφέροντα της Ελλάδας και της Κύπρου, αλλά και τα καλώς εννοούμενα συμφέροντα όλων των βαλκανικών λαών.

Δεν μιλάμε για τυχαίες σχέσεις, αλλά για αυτές που συνδέουν σε βάθος αιώνων τα ίδια τα εθνικά σχέδια διαφορετικών εθνών, εν προκειμένω Ελλήνων και Σέρβων, και προσδιορίζονται από την ίδια τη φύση αυτών των “σχεδίων”, που είναι εκ γενετής εχθρικά και προς τον ανατολικό δεσποτισμό και προς τον σταυροφορικό ιμπεριαλισμό. Για αυτό Ελλάδα και Σερβία βρέθηκαν στο ίδιο μετερίζι και στους Βαλκανικούς και στον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο. Και για αυτό υπήρξαν, με διαφορετικό τρόπο κάθε μία, στόχοι της “νέας παγκόσμιας τάξης” που ανεδύθη από τα ερείπια της ΕΣΣΔ και του “διπολικού κόσμου”.

Και δεν μιλάμε μόνο για τις ελληνοσερβικές σχέσεις. Η αναγνώριση της μη μεταβολής των συνόρων είναι ταμπού για την Ελληνική και Κυπριακή Δημοκρατία μετά ιδίως το 1974 και ορθώς είναι ταμπού. Αν σπρώξουμε τη Σερβία, αύριο, γιατί όχι, και τη Ρωσία σε αναγνώριση των κατεχομένων κυπριακών εδαφών αντιλαμβάνεται κανείς στο Υπουργείο Εξωτερικών τι θα σημαίνουν όλα αυτά; Δεν θέλουμε να πιστέψουμε ότι η ελληνική κυβέρνηση μπορεί να έχει ως μοναδικό της κίνητρο την εξυπηρέτηση ξένων συμφερόντων και ότι αδιαφορεί πλήρως για τις συνέπειες της πολιτικής της στη χώρα.


Η Πρεσβεία βαρέθηκε να περιμένει τον Δένδια


Φαίνεται ότι οι Αμερικανοί έχουν κουραστεί πια. Έχουν φτάσει στα όριά τους με τους “ζητιάνους”, όπως μας αποκαλούν πλέον επισήμως. Θέλουν να τελειώνουμε, να αναγνωρίσουμε χωρίς χρονοτριβή την ανεξαρτησία του Κοσόβου, αγαπημένου παιδιού των ΗΠΑ, του ΝΑΤΟ και της Τουρκίας, καθώς και διεθνούς σημασίας κέντρου εγκληματικών δραστηριοτήτων. Το ίδιο, σύμφωνα με τις πληροφορίες μας, επιθυμεί και το Ισραήλ.

Και ο πρωθυπουργός βιάζεται να προχωρήσει ο κ. Δένδιας την αναγνώριση. Ο ίδιος βέβαια ο υπουργός Εξωτερικών μοιάζει να το έχει αποφασίσει, θέλει όμως να αποφύγει μεγάλες ζημιές, ώστε η αναγνώριση να τον βοηθήσει να παραμείνει στη θέση του και όχι να επιταχύνει την αποχώρησή του. Όπως προείπαμε όμως, το αντίθετο θα συμβεί. Αν προχωρήσει την αναγνώριση, δεν θα τον χρειάζονται περισσότερο.

Από το περιβάλλον του κ. Δένδια και διάφορους κύκλους, διαδίδεται ότι θέλει να τον “φάει” η Μέρκελ. Όμως η Μέρκελ ούτε τον δικό της υπουργό Εξωτερικών δεν μπορεί να διορίσει, όχι να “φάει” τον Δένδια. Στην τελευταία σύνοδο της Ε.Ε. η Γερμανίδα καγκελάριος είδε ακόμα και τη μικροσκοπική Λιθουανία να της βγάζει γλώσσα. Η εξουσία της περιορίζεται στα οικονομικά θέματα. Τα μεγάλα γεωπολιτικά και αμυντικά της Ε.Ε. και της Ελλάδος τα έχουν αναλάβει κατ’ αποκλειστικότητα οι ΗΠΑ και το Ισραήλ.

Αν ο Δένδιας κινδυνεύει τώρα να φαγωθεί δεν φταίει ασφαλώς η Μέρκελ, αλλά μάλλον το ότι έχασε ο Νετανιάχου, πιθανώς και ο Ρότσιλντ, στις τελευταίες αμερικανικές εκλογές. Όπως σημειώσαμε ήδη, η κυβερνητική αλλαγή στον άξονα ΗΠΑ-Ισραήλ οδήγησε τάχιστα και αυτομάτως σε πλήρη αλλαγή πολιτικής στα ελληνοτουρκικά.

Χωρίς μάλιστα ουδείς σχεδόν από το πολιτικό σύστημα ή τον τύπο να διερωτηθεί πως είναι δυνατόν να συμβαίνουν αυτά τα πράγματα, τη μια μέρα να είμαστε έτοιμοι να πάμε ακόμα και σε πόλεμο για τον EastMed και την επομένη να θέλουμε Χάγη και ήρεμα ύδατα, τη μια να έχουμε “εθναμύντορα” υπουργό Εξωτερικών και την άλλη να μας γίνεται “ειρηνιστής οικολόγος” και όλα αυτά άνευ οιωνδήποτε εξηγήσεων, χωρίς κανένας σχεδόν από τον πολιτικό κόσμο ή τον τύπο να του ζητάει κάποιες εξηγήσεις. Τι να πούμε τώρα εμείς; Ότι η χώρα (στο μέτρο που υπάρχει ακόμα) φαίνεται πιο εξαρτημένη ακόμα κι από όσο ήταν την περίοδο της αμερικανοκίνητης στρατιωτικής δικτατορίας του 1967-74;


Οι “δοκιμαστικές βολές” του υπουργού Εξωτερικών

Τώρα, ο κ. Διένδιας έχει αρχίσει τις δοκιμαστικές βολές να διαπιστώσει πώς αντιδρά η κοινή γνώμη στην αναγνώριση και να προετοιμάσει το έδαφος, μπας και την κάνει κατακαλόκαιρο και δεν την προσέξουν πολλοί, εν μέσω μπάνιων του λαού και κορονοϊού.

Την περασμένη εβδομάδα, από το υπουργείο Εξωτερικών διέρρευσε προς την “Καθημερινή” ένα πρώτο επιχείρημα υπέρ της αναγνώρισης του Κοσόβου. Η Σερβία, λένε, δεν κάνει ότι πρέπει για να ανακόψει την τουρκική επιρροή στα Βαλκάνια, άρα θα αναγνωρίσουμε το Κόσοβο ενισχύοντας τον στρατηγικό σύμμαχο της Τουρκίας που είναι οι Αλβανοί…

Ίσως, η ελληνική διπλωματία και οι πολιτικοί της προϊστάμενοι, εκτελώντας επί πολλά χρόνια πράγματα που σκέπτονται άλλοι, απώλεσαν σταδιακά τη δυνατότητα να τα υπερασπίζονται πολιτικά. Ίσως να αποβλέπουν στην εξοικείωση του κοινού με την ανοησία. Ίσως κάνει πολύ ζέστη. Εν πάσει περιπτώσει αυτό βρήκαν να πουν για να εξηγήσουν ότι σκέπτονται την αναγνώριση του Κοσόβου.

Η “Καθημερινή” δεν μοιάζει σίγουρη για το πώς θα το πάρουν οι αναγνώστες της και έτσι παρουσιάζει ουδέτερα τον πραγματικό λόγο για τον οποίο σκέφτονται στην κυβέρνηση την αναγνώριση: “Είναι απολύτως σαφές ότι πιθανή αναγνώριση του Κοσόβου από την Ελλάδα αποτελεί και εναρμόνιση με πάγιες αμερικανικές απόψεις για τα Βαλκάνια, οι οποίες έχουν στόχο και την ανακοπή της ρωσικής επιρροής”. Ωραιότατα. Να μην καταστραφούν μόνο οι ελληνοσερβικές σχέσεις, να φάνε και άλλο ένα χτύπημα οι ελληνορωσικές, να πληγούν και οι ελλαδοκυπριακές. Με έναν σμπάρο τρία τριγόνια, να δούμε πόσο ακόμα μπορεί να επιβιώσει η χώρα όσων την κυβερνούν. Γιατί έτσι που πάει πεθαίνει, μένει ένας βράχος στη νοτιοανατολική Ευρώπη, με όλο και λιγότερους Έλληνες, βάση για τους πολέμους των Σταυροφόρων κατά των Ρώσων και κατά του Ισλάμ. Ωραίο τέλος για την Ελλάδα, συνοδευόμενο βέβαια από πολύ εθνικόφρονα “παπαρολογία”, στο DNA της ελληνικής δεξιάς και ακροδεξιάς. όπως και “πολυεθνική”, “ευρωπαϊστική” αρλουμπολογία, αμφότερες συγκλίνουσες εν τέλει όχι στο άστρο της Βηθλεέμ, ούτε καν των Βρυξελλών εν τέλει, αλλά μάλλον της Ουάσιγκτον και της Ιερουσαλήμ τουλάχιστον για τα γεωπολιτικά.

Ο κ. Δένδιας, υπουργός Εξωτερικών της Ελλάδας και νομικός είπε και κάτι άλλο για το Κόσοβο, στην προσπάθειά του να δικαιολογήσει προκαταβολικά το έγκλημα, όχι κατά των Σέρβων, αλλά κατά των Ελλήνων που η κυβέρνηση και ο ίδιος προσωπικά ετοιμάζονται να διαπράξουν:

“Ως προς τη νομιμότητα μιας ενδεχόμενης αναγνώρισης, το Διεθνές Δικαστήριο της Χάγης γνωμοδότησε, το 2010, ότι η ανακήρυξη της ανεξαρτησίας του Κοσόβου δεν παραβίασε το Διεθνές Δίκαιο, καθώς δεν ήταν προϊόν παράνομης χρήσης βίας που καταδικάστηκε από το Συμβούλιο Ασφαλείας, όπως ακριβώς ήταν η ανακήρυξη του ψευδοκράτους το 1983. Με τη διάλυση της Σοβιετικής Ένωσης και της Γιουγκοσλαβίας δημιουργήθηκαν αρκετά νέα κράτη. Κανένα από αυτά, όμως, δεν ήταν το αποτέλεσμα εξωτερικής εισβολής”.

Ο Υπουργός Εξωτερικών και οι σύμβουλοί του δεν γνωρίζουν ότι η Ατλαντική Συμμαχία βομβάρδισε ανηλεώς τη Σερβία το 1999, κατά παράβαση των πιο θεμελιωδών διατάξεων του Καταστατικού Χάρτη του Οργανισμού Ηνωμένων Εθνών, προκειμένου να αποσπάσει το Κόσοβο από τη σερβική κυριαρχία; Και δεν γνωρίζουν ότι “η Ελλάς είναι πολύ μικρή χώρα για να κάνει τόσο μεγάλες ατιμίες”, όπως είχε πει κάποτε στη Βουλή, ο πατέρας του σημερινού πρωθυπουργού;

Υ.Γ.: Υπάρχει αντιπολίτευση; Ή την ελέγχουν οι ίδιες δυνάμεις που ελέγχουν την κυβέρνηση; Τύπος πάντως δεν φαίνεται να υπάρχει εδώ και πολύ καιρό.





Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου



Zero Hedge. 30/6/2020
Authored by Jim Bovard via The Libertarian Institute,
Μετάφραση: Μιχαήλ Στυλιανού

Στον αγαπημένο του Μπιλ Κλίντον μαχητή της ελευθερίας μόλις απαγγέλθηκε κατηγορία για μαζικές δολοφονίες, βασανιστήρια, απαγωγές και άλλα εγκλήματα κατά της ανθρωπότητας.

Το 1999, η κυβέρνηση Κλίντον εξαπέλυσε μιαν εκστρατεία 78ήμερων βομβαρδισμών που σκότωσαν 1500 αμάχους στην Σερβία και στο Κόσσοβο, σε αυτό που τα αμερικανικά ΜΜΕ παρουσίαζαν υπερήφανα σαν μιαν σταυροφορία εναντίον της εθνικής καταπίεσης. Αυτός ο πόλεμος, όπως όλες οι προφάσεις της αμερικανικής εξωτερικής πολιτικής, ήταν μια απάτη.

Ο πρόεδρος του Κοσσόβου Χασίμ Θάτσι και άλλα εννέα άτομα, κατηγορείται από το Διεθνές Δικαστήριο της Χάγης για ενοχή σε «εγκλήματα πολέμου, που περιλαμβάνουν δολοφονίες, απαγωγή και εξαφάνιση προσώπων, διωγμούς και βασανιστήρια.» Ο Θάτσι και οι άλλοι εννέα έχουν κατηγορηθεί ως «εγκληματικά υπεύθυνοι για σχεδόν 100 δολοφονίες» και στον κατηγορητήριο διευκρινίζεται ότι ενέχονται για «εκατοντάδες γνωστά θύματα κοσοβάρικης, αλβανικής, σερβικής, ρομά και άλλων εθνοτήτων όπως και πολιτικών αντιπάλων.

Η άθλια σταδιοδρομία του Χασίμ Θάτσι εξεικονίζει πως η αντιτρομοκρατία χρησιμεύει σαν σημαία ευκαιρίας για τους σχεδιαστές πολιτικής της Ουάσιγκτον. Πριν να γίνει πρόεδρος του Κοσσόβου, ο Χασίμ Θάτσι ήταν ο επικεφαλής του Ου Τσε Κα (Στρατού Απελευθέρωσης του Κοσσόβου), που το 1998 το Στέητ Ντιπάρτμεντ είχε καταδικάσει ως τρομοκρατική οργάνωση.

Το Ου Τσε Κα επιδιδόταν σε χονδρικό εμπόριο ναρκωτικών και είχε στενές σχέσεις με τον Οσάμα Μπιν Λάντεν. Αλλά ένα χρόνο αργότερα, το 1999, η κυβέρνηση Κλίντον προβίβασε το Ου Τσε Κα σε «μαχητές της ελευθερίας», παρά το εγκληματικό παρελθόν του και του χορήγησε άφθονη βοήθεια.

Αλλά ο εξοπλισμός του Ου Τσε Κα και ο βομβαρδισμός της Σερβίας βοήθησε τον Κλίντον να μεταστρέψει την προσοχή του κοινού από το προσωπικό του Σκάνδαλο Λεβίνσκυ και την διαδικασία της καθαίρεσής του και να τον προβάλει ως σταυροφόρο εναντίον της αδικίας. Σε αυτό βοηθήθηκε από πολλά αδιάντροπα μέλη του κογκρέσου, έτοιμα να εξαγιάσουν τις αμερικανικές σφαγές. Ο γερουσιαστής Τζο Λίμπερμαν κραύγασε ότι ΗΠΑ και Ου Τσε Κα «υπερασπίζονται τις ίδιες αξίες και αρχές. Πολεμώντας με το Ου Τσε Κα πολεμάμε για τα ανθρώπινα δικαιώματα και τις αμερικανικές αξίες.» Και αφού οι αξιωματούχοι της κυβέρνησης Κλίντον εξίσωναν τον Σέρβο πρόεδρο Μιλόσεβιτς με τον Χίτλερ, κάθε έντιμος άνθρωπος είχε χρέος να χειροκροτεί τους βομβαρδισμούς της Σερβίας.

Σέρβοι και Αλβανοί διέπραξαν ωμότητες στις σκληρές συγκρούσεις στο Κόσσοβο. Αλλά για να εξαγιάσει την εκστρατεία βομβαρδισμών, η κυβέρνηση Κλίντον ύψωσε το μαγικό ραβδί και έκανε να εξαφανιστούν οι αγριότητες του Ου Τσε Κα. Ο Βρετανός καθηγητής Φίλιπ Χάμοντ σημείωσε ότι ο βομβαρδισμός των 78 ημερών δεν ήταν μια καθαρά στρατιωτική επιχείρηση: Το ΝΑΤΟ κατέστρεψε επίσης στόχους «διπλής χρήσης», όπως εργοστάσια, γέφυρες, και ακόμη το κεντρικό κτίριο της τηλεόρασης στο Βελιγράδι (σημ. μετφ: και την κινεζική πρεσβεία), για να τρομοκρατήσει τον λαό σε συνθηκολόγηση.

Το ΝΑΤΟ βομβάρδιζε με διασπειρόμενες βόμβες (cluster bombs) λαϊκές αγορές, νοσοκομεία και άλλα κέντρα συρροής αμάχων. Οι βόμβες αυτές είναι σχεδιασμένες να διασπώντα σε βομβίδια που εκτινάσσονται και διασπείρονται σε εχθρικούς στρατιωτικούς σχηματισμούς. Το ΝΑΤΟ έριξε περισσότερες από 1300 τέτοιες βόμβες, που περιείχαν 208 ξεχωριστά βομβίδια, στην Σερβία και στο Κόσσοβο. Ειδικοί πυροτεχνουργοί υπολόγισαν ότι περισσότερα από 10.000 τέτοια βομβίδια που διασπάρθηκαν στην σερβική ύπαιθρο εξακολούθησαν να ακρωτηριάζουν παιδιά επί πολύ καιρό μετά το τέλος της επιχείρησης.

Στις τελευταίες ημέρες της εκστρατείας βομβαρδισμών η Ουάσιγκτον Ποστ έγραψε ότι «ορισμένοι συνεργάτες και φίλοι του προέδρου περιγράφουν το γεγονός με Τσωρτσίλιους τόνους, ως την ευγενέστερη ώρα της προεδρίας του Κλίντον.»

Λίγο μετά το τέλος της βομβαρδιστικής εκστρατείας του 1999, ο Μπιλ Κλίντον διακήρυξε αυτό που οι συνεργάτες του αποκάλεσαν το Δόγμα Κλίντον: «Εντός ή εκτός των συνόρων μιας χώρας, εάν η διεθνής κοινότητα έχει την ισχύ να επέμβει, οφείλουμε να σταματήσουμε την γενοκτονία και την εθνοκάθαρση.» Στην πραγματικότητα το Δόγμα Κλίντον καθιέρωνε ότι Αμερικανοί πρόεδροι δικαιούνται να αρχίσουν να βομβαρδίζουν ξένες χώρες, επικαλούμενοι οποιοδήποτε θρασύτατο ψεύδος που τα αμερικανικά ΜΜΕ είναι έτοιμα να αναμασούν. Στην πραγματικότητα το δίδαγμα από τον βομβαρδισμό της Σερβίας είναι ότι αρκεί στους Αμερικανούς πολιτικούς να ξεστομίζουν δημόσια την λέξη «γενοκτονία» για να εξασφαλίζουν την άδεια να σκοτώνουν.

Όταν τελείωσαν οι βομβαρδισμοί, ο Κλίντον διαβεβαίωσε τον σερβικό λαό ότι οι ΗΠΑ και το ΝΑΤΟ συμφώνησαν να είναι φύλακες της ειρήνης «υπό την έννοια ότι θα προστάτευαν τους Σέρβους όσο και του Αλβανούς και ότι θα αποχωρούσαν με την εδραίωση της ειρήνης.» Αλλά στους επόμενους μήνες και χρόνια οι αμερικανικές και Νατοϊκές δυνάμεις στάθηκαν αδρανείς θεατές καθώς το Ου Τσε Κα ξανάρχισε την εθνοκάθαρση, σφάζοντας

Σέρβους πολίτες, καίγοντας εκκλησίες και καταπιέζοντας όλους τους μη μουσουλμάνους. Περί τις 250 χιλιάδες Σέρβοι, Ρομά, Εβραίοι και άλλες εθνότητες εγκατέλειψαν το Κόσσοβο μετά την υπόσχεση του Κλίντον ότι θα τους προστάτευε. Μέχρι το 2003 σχεδόν το 70% των Σέρβων κατοίκων στο Κόσσοβο το 1999 είχαν εκτοπιστεί και ο πληθυσμός ήταν πλέον κατά 95% Αλβανοί.

Αλλά ο Χασίμ Θάτσι παρέμεινε χρήσιμος για τους Αμερικανούς πολιτικούς, παρά την ευρεία διεθνή καταδίκη του για καταπίεση και διαφθορά, μετά την κατάληψη της εξουσίας στο Κόσσοβο. Ο Αμερικανός αντιπρόεδρος Τζο Μπάϊντεν (τώρα υποψήφιος των Δημοκρατικών) είχε, το 2010,προσφωνήσει τον Θάτσι ως Τζωρτζ Ουάσιγκτον του Κοσσόβου. Λίγους μήνες αργότερα έκθεση δικαστικής έρευνας του Συμβουλίου της Ευρώπης, από εγκυρότατο Ελβετό Δικαστικό, κατήγγελλε τον Χασίμ Θάτσι και το επιτελείο του στο ΟυΤσε Κα για δολοφονίες αιχμαλώτων, και εξαγωγή και λαθρεμπόριο των σωματικών οργάνων τους. Η βρετανική Γκάρντιαν έγραφε ότι η έκθεση ανέφερε ότι το στενό επιτελείο του Χασίμ Θάτσι «μετέφερε Σέρβους μέσω των συνόρων στην Αλβανία, μετά τον πόλεμο, όπου ένας αριθμός από αυτούς δολοφονήθηκαν για την εξαγωγή των νεφρών τους, που πωλούνταν στην μαύρη αγορά.

Η έκθεση ανέφερε ότι «όταν οι χειρουργοί της μεταμόσχευσης ήσαν έτοιμοι για την επέμβαση, οι Σέρβοι κρατούμενοι οδηγούνταν, ένας –ένας, έξω από το «ασφαλές σπίτι», εκτελούνταν στα γρήγορα από ένοπλο του Ου Τσε Κα και το πτώμα τους μεταφερόταν αμέσως στην Κλινική των εγχειρήσεων.»*

Παρά την κατηγορία για λαθρεμπόριο ανθρωπίνων οργάνων, ο Θάτσι ήταν προσκεκλημένος αστέρας στις ετήσιες διασκέψεις του Ιδρύματος Κλίντον, το 2011, 2012 και 2013, όπου πόζαρε σε φωτογραφίες με τον Μπιλ Κλίντον.


(Σημ. Μετφ : Αλλά και Ευρωπαίοι πολιτικοί, όπως και πρόσφατα οι Γάλλοι πρόεδροι Σαρκοζί και Μακρόν δεν του στέρησαν την απαθανάτιση των θερμών φιλικών αισθημάτων τους. Στην μεσαία φωτογραφία της κάτω σειράς εμφανίζονται δύο στενοί συνεργάτες της επίδικης εποχής, ο Θάτσι με τον εντολοδόχο της Ευρωπαϊκής ΄Ενωσης Επίτροπο του Κοσόβου, Γάλλος πρώην επικεφαλής των Γιατρών Χωρίς Σύνορα Μπερνάρ Κουσνέρ, ο οποίος σε μεταγενέστερη επίσκεψη στο Κόσσοβο υπέστη επίθεση συγκεντρωμένου πλήθους που τον αποκαλούσε συνένοχο στο εμπόριο οργάνων.)

Ο Κλίντον παραμένει ο ήρωας του Κοσσόβου, με ανδριάντα του στην πρωτεύουσα Πρίστινα, με το δεξί χέρι του να κρατά έγγραφα με χαραγμένη την ημερομηνία 24 Μαρτίου 1999, την ημέρα έναρξης των Νατοϊκών βομβαρδισμών της Σερβίας.

Θα ήταν ορθότερη η ιστορική απεικόνιση εάν παρουσίαζε τον Κλίντον στημένο σε ένα σωρό πτωμάτων, γυναικών, παιδιών και γερόντων σκοτωμένων στην αμερικανική βομβαρδιστική επιχείρηση.

Ο πόλεμος του Κλίντον κατά της Σερβίας άνοιξε την πυξίδα της Πανδώρας με τα δεινά τα οποία μαστίζουν ακόμη τον κόσμο. Επειδή πολιτικοί και τα περισσότερα ΜΜΕ παρουσίασαν τον πόλεμο εναντίον της Σερβίας σαν έναν ηθικό θρίαμβο, ήταν ευκολότερο για την κυβέρνηση Μπους να δικαιολογήσει την επίθεση εναντίον του Ιράκ, για την κυβέρνηση του Ομπάμα να βομβαρδίσει την Λιβύη και για την κυβέρνηση Τραμπ να βομβαρδίσει κατ’ επανάληψη την Συρία. ΄Ολες αυτές οι επιθέσεις έσπειραν το χάος που συνεχίζει να καταδιώκει τους υποτιθέμενους
Κερδισμένους.

Ο βομβαρδισμός της Σερβίας από τον Μπιλ Κλίντον ήταν μια μεγάλη απάτη, όπως και η εξαπάτηση του αμερικανικού έθνους από τον Μπους για την επίθεση στο Ιράκ. Το γεγονός ότι ο Κλίντον και άλλοι Αμερικανοί αξιωματούχοι εξακολουθούν να εξυμνούν τον Χασίμ Θάτσι, παρά τις δικαστικές κατηγορίες για μαζικές δολοφονίες , βασανιστήρια και λαθρεμπόριο ανθρωπίνων οργάνων, αποτελούν μιαν υπόμνηση της διαφθοράς μεγάλου μέρους της αμερικανικής πολιτικής ελίτ. Θα είναι οι Αμερικανοί και πάλι το ίδιο εύπιστοι την επόμενη φορά που οι πολιτικοί της Ουάσιγκτον και τα ΜΜΕ τους μηχανευτούν αχρείες προφάσεις για να ισοπεδώσουν κάποιαν δύσμοιρη ξένη χώρα;



Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου

Ο ηγέτης του Κοσσυφοπεδίου Θάτσι απορρίπτει τον μεσολαβητή της ΕΕ για τις συνομιλίες της Σερβίας, καθώς η Πρίστινα θέλει αυξημένο ρόλο των ΗΠΑ στον διάλογο.

Ο Πρόεδρος του Κοσσυφοπεδίου Χασίμ Θάτσι δήλωσε την Τρίτη ότι δεν θα συμμετάσχει σε συνομιλίες σχετικά με την εξομάλυνση των σχέσεων με τη Σερβία, τις οποίες ηγείται ειδικός μεσολαβητής της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Τον Μάρτιο, ο επικεφαλής εξωτερικής πολιτικής της ΕΕ Josep Borrell διόρισε τον Σλοβάκο διπλωμάτη Μίροσλαβ Λάιτσακ ως ειδικό μεσολαβητή για την αποσχισμένη Σερβική επαρχία.

Η Σλοβακία είναι μία από τις πέντε χώρες μέλη της ΕΕ - μαζί με την Κύπρο, την Ελλάδα, τη Ρουμανία και την Ισπανία - που αρνούνται να αναγνωρίσουν την ανεξαρτησία του Κοσσυφοπεδίου. "Μπροστά μας θα έχουμε δύο διαπραγματευτές από χώρες που δεν αναγνωρίζουν την ανεξαρτησία του Κοσσυφοπεδίου", δήλωσε ο Θάτσι στην Πρίστινα, αναφερόμενος στους Λάιτσακ και Μπόρελ, πρώην ισπανό υπουργό Εξωτερικών.

Ο Θάτσι είπε ότι θα συμμετάσχει σε οποιεσδήποτε συναντήσεις διοργανώνονται από τη Γερμανία και τη Γαλλία. Είπε ότι μόνο οι ΗΠΑ, που μεσολάβησαν την ειρηνευτική συμφωνία της Βοσνίας πριν από 25 χρόνια και οδήγησαν τις αεροπορικές επιθέσεις του ΝΑΤΟ το 1999 κατά της Σερβίας, θα μπορούσαν πραγματικά να συμβάλλουν θετικά σε ένα διάλογο μεταξύ Πρίστινας και Βελιγραδίου, σύμφωνα με το πρακτορείο Ρόιτερς.


του PETER KORZUN | Strategic Culture, 06.08.2018 |

[Προϊόν επίπονης και σχολαστικής μελέτης, το πιο κάτω άρθρο σοβαρού στρατηγικού αναλυτή είναι κυριολεκτικά αποκαλυπτικό των όσων αινιγματικών συντελούνται στον άμεσο γειτονικό μας περίγυρο και όσων πυρετωδώς ετοιμάζονται (ή και βυσσοδομούνται) -όλων καθόλου χαρμόσυνων για την χώρα μας. Ο αρθρογράφος παραπέμπει σε εκθέσεις, ανακοινώσεις και εισηγήσεις κρατικών και Ατλαντικών συμμαχικών φορέων και συμβουλευτικών οργανισμών που προανήγγειλαν την σημερινή επιχείρηση συμμόρφωσης της περιοχής σε μιαν αρχιτεκτονική συμπαγούς στρατοπέδου. Τα στοιχεία που επικαλείται ήσαν βέβαια προσιτά και διαθέσιμα στις υπηρεσίες υπουργείων των Εξωτερικών, προς μελέτην και χάραξιν γραμμής πορείας. Αυτά ασφαλώς ισχύουν για χώρες σοβαρές, με κυβερνήσεις, υπουργούς και υπηρεσίες υπό κυρίαρχη την φροντίδα προστασίας της χώρας, των συμφερόντων της και του λαού που υπηρετούν.]

Ανάδειξη: Μιχαήλ Στυλιανού

Το ΝΑΤΟ πιστεύει ότι τα Δυτικά Βαλκάνια είναι μια περιοχή στρατηγικής σπουδαιότητας. Η Διάσκεψη Κορυφής που πραγματοποιήθηκε στις 11 και 12 Ιουλίου εξέφρασε ειδική υποστήριξη για τις ατλαντικές φιλοδοξίες των βαλκανικών χωρών. Η Μακεδονία προσκλήθηκε επίσημα να ενταχτεί στην συμμαχία.

Την παραμονή της διάσκεψης, ο Αναπληρωτής Γενικός Γραμματέας του ΝΑΤΟ Rose Gottemoeller εξέφρασε την υποστήριξή του στην διαδικασία μεταρρύθμισης του Κοσσόβου, περιλαμβανόμενης της συγκρότησης των δικών του τακτικών ενόπλων δυνάμεων. Αυτή η ιδέα απολαμβάνει ισχυρής υποστήριξης στην Ουάσιγκτον, μολονότι με τη δημιουργία δικού του στρατού το Κόσσοβο θα διέπραττε βαριά παραβίαση των ισχυουσών διεθνών συμφωνιών. Το Συμβούλιο Ασφαλείας του ΟΗΕ, με την απόφαση 1244 δηλώνει απερίφραστα ότι εκτός της KFOR (Δύναμης για το Κόσσοβο, εντολοδόχου του ΟΗΕ) και του Σερβικού Στρατού, δεν επιτρέπεται η παρουσία καμιάς άλλης στρατιωτικής δύναμης χωρίς την εντολή του ΟΗΕ.

Και η Συμφωνία της Φλωρεντίας (άρθρο 4 των Συμφωνιών ειρήνης του 1996 στο Νταίητον) τονίζει ότι η σταθερότητα στην περιοχή θα πρέπει να διατηρείται με την βοήθεια της Οργάνωσης Ασφαλείας και Συνεργασίας στην Ευρώπη –Όχι του ΝΑΤΟ. Η συγκρότηση στρατού του Κοσσόβου θα σήμαινε πως μια στρατιωτική δύναμη εγκαθίσταται στην επικράτεια της Σερβίας, που είναι μια από τις συμβαλλόμενες χώρες στην Συμφωνία της Φλωρεντίας.

Το ΝΑΤΟ επέτρεψε ήδη στο Κόσσοβο να έχει την δική του επαγγελματική Δύναμη Ασφάλειας, η οποία πρόκειται να ενταχτεί στο πρόγραμμα Συνεταιρισμός για την Ειρήνη και στην συνέχεια να εξελιχτεί σε κανονικές ένοπλες δυνάμεις στα μέτρα του ΝΑΤΟ. Αυτή η ιδέα προτείνεται σε μια περίοδο όπου βαθμιαία  διαμορφώνεται ένα σχέδιο Μεγάλης Αλβανίας, η οποία θα περιλαμβάνει το Κόσσοβο, τμήματα της Μακεδονίας, όπως το Τέτοβο, η Κοιλάδα Πρέσεβο της Σερβίας και τμήματα του Μαυροβουνίου, όπως η Μαλεσίγια.

Στην επίθεση έχει επίσης περάσει και η Ε. Ε. Η Κροατία εντάχτηκε το 2013. Η Αλβανία, η Μακεδονία, το Μαυροβούνιο, και η Σερβία είναι υποψήφια κράτη. Η Βοσνία και Ερζεγοβίνη και το Κόσσοβο έχουν υπογράψει συμφωνίες Σταθεροποίησης και Συνεργασίας με την Ε.Ε. Η Βοσνία- Ερζεγοβίνη υπέβαλε επίσημα αίτηση ένταξής το 2916.

Αναπτύσσονται επίσης προσπάθειες μείωσης της ενεργειακής «εξάρτησης» των Βαλκανίων από την Ρωσία, ως στοιχείο της πολιτικής έξωσης της Μόσχας από την περιοχή. Το πρόγραμμα του Δια-Αδριατικού Αγωγού (ΤΑΡ) είναι στο στάδιο της κατασκευής και μελλοντικά θα εκτείνεται από την Κασπία Θάλασσα στην Αλβανία και βορειότερα σε άλλες Δυτικό-Βαλκανικές χώρες -όπως και στην Ιταλία. Το επόμενο βήμα είναι η εγκατάσταση ενός πλωτού τερματικού σταθμού μεταφοράς αμερικανικού Υγροποιημένου Φυσικού Αερίου σε νήσο της Κροατίας, που θα καταστήσει τις χώρες της περιοχής πελάτες αμερικανικής ενέργειας, μεταφερόμενης διά θαλάσσης, πολύ ακριβότερης από το ρωσικό αέριο πού φέρνει ο αγωγός. Το πρόγραμμα του πλωτού σταθμού μεταφοράς αμερικανικού υγραερίου στην κροατική νήσο Κρκ προβλέπει τον εφοδιασμό της Σλοβενίας, Ουγγαρίας, Βοσνίας και Σερβίας.

Η Ανακοίνωση ΝΑΤΟ-Ε.Ε. για την εφαρμογή της Κοινής Διακήρυξης (Statement on the Implementation of the Joint Declaration) προβλέπει την στενή συνεργασία μεταξύ των δύο συγκροτημάτων, η οποία θα ενισχύσει την Δυτική επιρροή στην περιοχή. Σε αυτό η Ρωσία αντιτίθεται. Απορρίπτει την λογική (rejects the wisdom )* μιας προσέγγισης που βλέπει την περιοχή ως πεδίο μάχης μεταξύ Δύσης και Ρωσίας (η οποία υποτίθεται πως συναγωνίζεται για επιρροή), αναγκάζοντας τα έθνη της περιοχής να διαλέξουν με ποιον θα πάνε .Η αλήθεια είναι πως δεν είναι υποχρεωμένα να διαλέξουν. Για παράδειγμα, η Σερβία μπορεί να εξασφαλίσει σημαντικά οφέλη, αναπτύσσοντας συμπληρωματικές σχέσεις με την Ευρωπαϊκή ΄Ενωση και με την υπό ρωσική ηγεσία Ευρασιατική ΄Ενωση ( EAEU.) 

Η έκθεση του Ατλαντικού Συμβουλίου ( report ) , με τίτλο «Βαλκάνια Εμπρός: Μια Νέα Αμερικανική Στρατηγική για την Περιοχή», που εκδόθηκε στα τέλη του 2017, προκάλεσε μεγάλη προσοχή. Καλεί την Δύση να διπλασιάσει τις προσπάθειές της για την αντιμετώπιση της ρωσικής επιρροής στην περιοχή, με μέσα που περιλαμβάνουν την μόνιμη αμερικανική στρατιωτική παρουσία στα Βαλκάνια, η οποία «θα προσδέσει σταθερά την αμερικανική ικανότητα ελέγχου των εξελίξεων». Το «Στρατόπεδο Χαλύβδινος Δεσμός» (." Camp Bondsteel») , το οποίο συγκροτήθηκε σε σερβικό έδαφος, χωρίς να ερωτηθεί τη κυβέρνηση της χώρας, δεν είναι αρκετό. Αυτή την άποψη διατυπώνει η αμερικανική συμβουλευτική Οργάνωση ΄Ιδρυμα της Κληρονομιάς (Heritage Foundation) και προσφέρει συμβουλευτικές οδηγίες για την εντατικοποίηση των αμερικανικών διπλωματικών, οικονομικών και στρατιωτικών προσπαθειών για να θέσουν την Ρωσία εκτός (Βαλκανίων) και να φέρουν τις ΗΠΑ Εντός. Οι «δεξαμενές σκέψης», από την Εθνική Πολιτική Αμερικανικής Εξωτερικής Πολιτικής και το Ινστιτούτο Ανατολής-Δύσης συντονίστηκαν στην ίδια γραμμή με την κοινή έκθεσή τους «Καιρός για Δράση στα Δυτικά Βαλκάνια» (“Time for Action in the Western Balkans,”)που δημοσιεύτηκε τον Μάιο.

Οι συστάσεις των «δεξαμενών σκέψεις» ακολουθούνται από προτάσεις κυβερνήσεων. Να και το τελευταίο παράδειγμα: Στις 4 Αυγούστου, ο Αλβανός πρωθυπουργός ΄Εντι Ράμα ανακοίνωσε ότι το ΝΑΤΟ αποφάσισε να εγκαταστήσει την πρώτη αεροπορική βάση του στα Δυτικά Βαλκάνια ( first air base) πλησίον του Δήμου Κούτσοβε, στην νότιο-κεντρική Αλβανία. Τα έργα κατασκευής θα αρχίσουν εντός του χρόνου.

Η νέα βάση θα χρησιμεύσει για αεροπορικό εφοδιασμό, οργανωτική υποστήριξη, αεροπορικές περιπολίες και εκπαίδευση. Η βάση θα χρησιμοποιείται επίσης από τις αλβανικές αεροπορικές δυνάμεις. Η αμερικανική βάση «Χαλύβδινος Δεσμός» στο Κόσσοβο χρησιμοποιείται από την Νατοϊκή Δύναμη για το Κόσσοβο αλλά στερείται διαδρόμου προσγείωσης αεροπλάνων.

Στις 2 Αυγούστου ο Πρόεδρος του Κοσσόβου Χασίμ Θάτσι δήλωσε σε συνέντευξη στη αλβανική εκπομπή της Φωνής της Αμερικής: « Τα σύνορα του Κοσσόβου με την Σερβία πρέπει να επανακαθοριστούν, ή να διορθωθούν.» Ότι και να εννοούσε, καμιά αναφορά δεν έγινε σε συγκατάθεση της Σερβίας η σε διαδικασίες έγκρισης των Ηνωμένων Εθνών. Ο κ Θάτσι αισθάνεται άνετος να κάνει τέτοιες δηλώσεις επειδή νοιώθει πίσω του την αμέριστη υποστήριξη της Δύσης.

Στο μεταξύ αυξάνονται οι εντάσεις στο Βόρειο Κόσσοβο, μετά την εκπνοή στις 4 Αυγούστου της προθεσμίας για την καθιέρωση Δημαρχιών Σερβικής Πλειοψηφίας στο Κόσσοβο, με εξουσίες περιορισμένης αυτονομίας. Η επαρχιακή διοίκηση του Κοσσόβου δεν τήρησε τις υποσχέσεις της. Αυτό το μέτρο ήταν αναγκαίο για την τήρηση της Συμφωνίας των Βρυξελών του 2013, που επιτεύχθηκε υπό την διαιτησία της Ε.Ε. για την εξομάλυνση των σχέσεων μεταξύ Σερβίας και Κοσσόβου.

Οι Σέρβοι του Κοσσόβου δηλώνουν πως θα κηρύξουν αυτονομία, εάν οι κυβερνώντες το Κόσσοβο δεν παρουσιάσουν ένα σχέδιο καθεστώτος για την κοινότητα των Σερβικών δήμων. Αυτή η συμφωνία ( agreement) προβλέπει την συγχώνευση των τεσσάρων σερβικών δήμων του βορρά ( Βόρεια Μιτρόβιτσα, Ζβέκαν, Ζούμπιν Πότοκ και Λεπόσαβιτς), που υπόκεινται στους νόμους του Κοσσόβου. Αυτός ο αστικός τομέας θα είχε εξουσίες στην οικονομική ανάπτυξη, την εκπαίδευση, την ιατρική περίθαλψη και τον αστικό σχεδιασμό.

Στις 4 Αυγούστου, ο Κοσσοβάρος πρωθυπουργός Ραμούς Χαραντινάϊ προειδοποίησε τους Σέρβους του βόρειου τμήματος της επαρχίας ότι η ενδεχόμενη «απόπειρα να κηρύξουν αυτονομία» θα αντιμετωπιστεί, προφανώς εννοώντας την χρήση βίας. Ο Σέρβος Πρόεδρος Αλεξάνταρ Βούτσιτς υποσχέθηκε δράση (vowed action) για την προστασία των συμπατριωτών του που ζουν στο Κόσσοβο. Η Στρατιωτική Δύναμη για το Κόσσοβο KFOR βρίσκεται σε κατάσταση ετοιμότητας, επειδή το ΝΑΤΟ αμέλησε να εμποδίσει μια σύγκρουση Κοσσόβου-Σερβίας.

Η KFOR μπήκε στο Κόσσοβο το 1999. Η αλβανική κυβέρνηση της σερβικής επαρχίας εξαρτάται πλήρως από την Δύση. Όπως πειστικά αποδεικνύουν τα πρόσφατα γεγονότα, όλα αυτά τα χρόνια δεν έγινε τίποτα για την λύση των προβλημάτων της Σερβικής μειονότητας, ή έστω για την προσέγγιση λύσης τους. Οι εθνικές διαιρέσεις στην Μακεδονία και στο Μαυροβούνιο μένουν ανεπίλυτες. Η Βοσνία-Ερζεγοβίνη παραμένει μια χώρα διαιρεμένη, στο χείλος μιας ένοπλης σύρραξης. Τα Δυτικά Βαλκάνια δεν έγιναν ένα δεύτερο ΧογκΚόγκ ή Σιγκαπούρη, ακόμη και όταν ορισμένες από τις χώρες αυτές εντάχτηκαν στην Ε.Ε. Ούτε οι εθνικές, ούτε οι θρησκευτικές διαιρέσεις αντιμετωπίστηκαν με επιτυχία, μετά την ένταξη αρκετών βαλκανικών χωρών στο ΝΑΤΟ. Εάν υπάρχει κάποια εξωτερική απειλή για την ασφάλεια αυτών των χωρών, αυτή προέρχεται από την Βόρειο-Ατλαντική Συμμαχία, η οποία απέδειξε πως είναι έτοιμη να χρησιμοποιήσει την βία για να επιτύχει τους σκοπούς της στην περιοχή.

Μια αεροπορική βάση του ΝΑΤΟ στην Αλβανία ασφαλώς δεν πρόκειται να κάνει καλύτερη ή ασφαλέστερη τη ζωή των απλών ανθρώπων που ζουν στα Δυτικά Βαλκάνια. Αλλά ασφαλώς θα φέρει πιο κοντά στην πραγματοποίηση το σχέδιο μιας Μεγαλύτερης Αλβανίας.


Σημειώσεις:

1.-Φράσεις με κόκκινα στοιχεία, εντός παρενθέσεων υποδεικνύουν δυνατότητα πρόσβασης στο σχετικό επίσημο κείμενο ή πηγή.

2.-Η επισήμανση με αστερίσκο* οδηγεί σε σχετική ομιλία του Ρώσου υπουργού Εξωτερικών στο Πανεπιστήμιο του Βελιγραδίου.

Réseau International, Sputnik, 10 août 2018 
Αλίευμα Μιχαήλ Στυλιανού
Από πολύ καιρό προβλέπεται ένας νέος πόλεμος στα Βαλκάνια , αλλά τις τελευταίες μέρες ήταν πλησιέστερος από ποτέ, έγραφε την Πέμπτη το ηλεκτρονικό ειδησεογραφικό δελτίο  Vzgliad.
Πρόκειται για μια διεθνή σύρραξη και ειδικώτερα για ένα νέο πόλεμο για το Κόσσοβο, με την συμμετοχή αμερικανικών δυνάμεων, που θα μπορούσε να οδηγήσει σε μιαν νέα διαίρεση της Σερβίας, κατά τον εκδότη του Δελτίου. Το Βελιγράδι έχει συνείδηση του σχεδίου και ετοιμάζει την απάντηση.
Η προθεσμία των 1930 ημερών, εντός της οποίας οι αλβανικές αρχές του Κοσσόβου όφειλαν να δημιουργήσουν τους αυτόνομους Δήμους των σερβικών κοινοτήτων στα βόρεια της επικράτειας, έχει εξαντληθεί. Αυτός ήταν ο απαραίτητος όρος για την συνέχιση των διαπραγματεύσεων μεταξύ Βελιγραδίου και Πρίστινας, μολονότι ήταν φανερό πως οι Αλβανοί δεν θα έκαναν τίποτα –και όλος ο κόσμος ήταν τώρα ψυχολογικά προετοιμασμένος. Ωστόσο, η κατάσταση πήρε μια στροφή πραγματικά επικίνδυνη.
Την παραμονή της εκπνοής του «σερβικού τελεσιγράφου», φήμες άρχισαν να κυκλοφορούν περί μιας κλιμάκωσης της βίας στο βόρειο Κόσσοβο και μάλιστα έως και επανάληψης των στρατιωτικών συγκρούσεων. Για παράδειγμα, μια εφημερίδα του Βελιγραδίου ανέφερε πως η Μόσχα μετέδωσε στο Βελιγράδι πληροφορίες ότι οι Αλβανοί σχεδίαζαν να επιτεθούν στους σερβικού θυλάκους με τον «στρατό του Κοσσόβου», για να επαναλάβουν τα γεγονότα του 2004.
Ορισμένοι ανέφεραν ότι η στρατιωτική επιχείρηση των Αλβανών, με την επωνυμία «Χρυσή Σπάθη», θα περιλάμβανε επίσης και την κατάληψη ορισμένων περιοχών της Νότιας Σερβίας που διεκδικεί η Πρίστινα, υπό το προκάλυμμα της Δύναμης για το Κόσσοβο (KFOR) του ΝΑΤΟ. Μετά από αυτά οι καμπάνες των εκκλησιών άρχισαν να σημαίνουν συναγερμό και η πολιτοφυλακή τέθηκε σε κατάσταση πολέμου.
Κατά το διάστημα αυτό ο Πρόεδρος Αλεξάνταρ Βούτσιτς συνεκάλεσε το Συμβούλιο Ασφαλείας σε επείγουσα σύσκεψη στο Βελιγράδι, μετά την οποία απευθύνθηκε στον σερβικό λαό και ειδικώτερα στους κατοίκους του Βορείου Κοσσόβου. Συνέστησε σε όλους νηφαλιότητα και τους κάλεσε να μην αντιδράσουν σε προκλήσεις, υπογραμμίζοντας ταυτόχρονα ότι η ασφάλεια όλων των Σέρβων αποτελεί «εθνική προτεραιότητα» Κατά τον Αλεξάνταρ Βούτσιτς, όλος ο κόσμος θέλει την ειρήνη, αλλά «κακοί άνθρωποι» οργανώνουν «πολυεπίπεδες προκλήσεις» κατά διαταγήν  ξένων μυστικών υπηρεσιών.
Η δύναμη του ΝΑΤΟ (KFOR), ενεργοποιήθηκε πράγματι στο Βόρειο Κόσσοβο, οργανώνοντας εντατικά γυμνάσια. Η επιλογή του χρόνου δεν μπορούσε να είναι χειρότερη, τόσο μάλλον όσο τα γυμνάσια πρόβλεπαν μια μαζική προώθηση πολωνικών και αμερικανικών ταγμάτων στις κρίσιμες ζώνες των σερβικών περιοχών. Και όταν η φάλαγγα των αμερικανικών τεθωρακισμένων δύναμης πεζοναυτών ξεκίνησε προς την βόρεια Μιτρόβιτσα, η νευρικότητα εξελίχτηκε σε ανοιχτή σύγκρουση.
Ιδού τι ακριβώς συνέβη: Νωρίς το πρωί, οι Αμερικανοί έφθασαν ως τον στόχο τους – το μεγαλύτερο φράγμα στην περιοχή του Γκάζιβόντε, που τροφοδοτεί με ηλεκτρισμό το μισό Κόσσοβο και την Νότια Σερβία. Πρόκειται για στρατηγική θέση, κρίσιμης σημασίας για την σερβική ζώνη και γι’ αυτό οι επιφορτισμένες με την προστασία της σερβικές δυνάμεις απέκλεισαν την πρόσβασή της με αντιαρματικούς «αχινούς» και κατέλαβαν θέσεις περιμένοντας τους Αμερικανούς πεζοναύτες. Σύντομα τα                  αμερικανικά ελικόπτερα εμφανίστηκαν πάνω από την λίμνη. Για μερικές ώρες, η κατάσταση βρισκόταν στο κατώφλι ενός μεγάλου πολέμου.
Στο μεταξύ, το πολωνικό τάγμα έφθασε λαθραία στο χωριό Βαλάκ για να καταλάβει –χωρίς να συναντήσει αντίσταση- τον σταθμό διανομής ρεύματος, που συνδέεται με το φράγμα.
Είναι ντροπή τέτοιες επιχειρήσεις να χαρακτηρίζονται γυμνάσια. Πρόκειται σαφέστατα για μια στρατιωτική πρόκληση, κατέληγε η εφημερίδα.