Ακτιβιστής στις 0

του Ρούντι Ρινάλντι

Οι διεργασίες «εσωτερικού» (ας τις ορίσουμε έτσι, εντοπίζοντάς τες στην πολιτική σκηνή και στην κοινωνία) δεν μπορούν να ξεκοπούν από αυτές που θα ορίζαμε ως διεργασίες «εξωτερικού» – δηλαδή του άμεσου περίγυρού μας, των στοχεύσεων διαφόρων μεγάλων δυνάμεων για την περιοχή μας, του εν εξελίξει γεωπολιτικού αναδασμού.
Παρ’ όλα αυτά, υπάρχουν λόγοι που οι διεργασίες εσωτερικού έχουν τη σημασία τους: είτε για εσωτερική κατανάλωση και χειραγώγηση μιας κρισιακής (πολιτικής και κοινωνικής) κατάστασης, είτε επειδή το διαφαινόμενο τέλος του Μητσοτάκη μπορεί να συμβεί χωρίς να έχει προετοιμαστεί μια διάδοχη κατάσταση.
Χωρίς να θέλουμε να επεκταθούμε στην πρόσφατη κρίση με τη Λιβύη και την αυξημένη είσοδο στην Κρήτη χιλιάδων μεταναστών (βλέπε και πολύ καλή ανάλυση στο άρθρο του Δημήτρη Γκάζη, στις σελίδες 2-3 του παρόντος φύλλου), η κυβέρνηση, εντελώς απροετοίμαστη και κάτω από το βάρος του σκανδάλου ΟΠΕΚΕΠΕ, αντικατέστησε τον κ. Βορίδη με τον έτερο ακροδεξιό κ. Πλεύρη στο πόστο του Υπουργείου Μεταναστευτικής Πολιτικής. Μάλλον ακολουθεί μια σκλήρυνση στο ζήτημα για να αντισταθμίσει τις πιέσεις που έχει από τα δεξιά της (Σαμαράς, Βελόπουλος, Νίκη κ.λπ.). Οι δομές θα κτιστούν στην Κρήτη, αλλά κεντρική γραμμή μοιάζει να είναι η… αλλαγή του σιτηρεσίου! Όπως δήλωσε ο κ. Πλεύρης: «Δεν μπορεί να τρώνε 4 φορές κρέας και μία ψάρι την εβδομάδα και να πληρώνει ο Έλληνας και ο Ευρωπαίος φορολογούμενος»! Όποιος έρχεται «θα έχει να διαλέξει 5 χρόνια φυλακή ή άμεση επαναπροώθηση», κ.ο.κ.
Πρόκειται βεβαίως για ρητορικά σχήματα, που δεν αλλάζουν το κεντρικό μότο στο ζήτημα: Η Ελλάδα θα είναι μια πύλη εισόδου προς Ευρώπη, θα είναι και ένας «φράκτης» για να μην φθάσουν στην «ευημερούσα» Ευρώπη. Και κάτι ακόμη, που ξεχνούν αυτές τις μέρες οι αναλυτές και τα ΜΜΕ: ήδη από Γερμανία θα μας αποσταλούν «πίσω» περίπου 80.000 μετανάστες.

Πρώτη πλύση, πάντα σε χαμηλές θερμοκρασίες: Πλύση Τσίπρα

Η εβδομάδα που πέρασε, με τη συμπλήρωση 10 χρόνων από το Δημοψήφισμα και τη Σύνοδο αρχηγών κομμάτων (βλ. και σημείωμα «Μέρες Ιουλίου 2015: Τι λέγεται, τι έγινε, πού βρισκόμαστε 10 χρόνια μετά» φύλλο 738), ξεκίνησε μια διαδικασία «κάθαρσης» και «ολικής επαναφοράς» του Αλέξη Τσίπρα στην πολιτική διαδικασία. Η βασική «μπουγάδα» έγινε από το in.gr του ομίλου Μαρινάκη, που παρουσίασε μια νέα εκδοχή. Βάσει αυτής, ο Τσίπρας, αναλογιζόμενος την κρίσιμη κατάσταση και για να πετύχει «καλή συμφωνία», προχώρησε σε ένα ΕΝΑΙΟ σχέδιο: Δημοψήφισμα για πίεση της ευρωκρατίας, και Σύνοδο αρχηγών κομμάτων για μεγαλύτερη διαπραγματευτή ισχύ για την «καλή συμφωνία». Άρα ουδεμία «κωλοτούμπα», κανένα πραξικόπημα από μεριάς ευρωκρατίας, κανένα τελεσίγραφο τρόικας και δανειστών, και επίτευξη στις 12/7, μετά από 17 ώρες διαπραγματεύσεων, της «καλής συμφωνίας». Ένα μήνα μετά η Βουλή (το μεγάλο πλυντήριο), αφού ψήφισε όλα τα προαπαιτούμενα, θα επικύρωνε πανηγυρικά με 222 ψήφους υπέρ την «καλή συμφωνία». Δηλαδή το 3ο Μνημόνιο (μακρύτερο και χειρότερο από τα προηγούμενα δύο, όσα και να λένε οι Συριζαίοι μνημονιοφύλακες).

Μέσα στις «αποκαλύψεις» για το τι έγινε εκείνες τις μέρες, αρχίζουν και οι φιλοφρονήσεις προς τον Τσίπρα από την κα Μέρκελ επί ελληνικού εδάφους (στη Λυρική του Ιδρύματος Νιάρχος, εκεί όπου παλιά βρισκόταν ο Ιππόδρομος και σύχναζαν οι αλογομούρηδες, και τώρα είναι η απαρχή της Νέας Ελληνικής Ριβιέρας μέχρι Σούνιο). Ακολουθούν επίσης φιλοφρονήσεις ανάμεσα σε Τσίπρα και Παυλόπουλο για το πώς ξεπέρασαν από κοινού τις «δύσκολες μέρες». Ο Τσίπρας, που τώρα έχει ανακαλύψει τον «νέο πατριωτισμό» (βρισκόμαστε στην εποχή Τραμπ και το ξέρει), δηλώνει εντυπωσιασμένος από τον «βαθύτατο πατριωτισμό» του κ. Παυλόπουλου. Στην πραγματικότητα όλα αυτά αφορούν ένα «πουσάρισμα» (από το αγγλικό push – σπρώξιμο / σπρώχνω) του Τσίπρα στην πολιτική σκηνή από κύκλους και παράγοντες που θέλουν μια αναμόρφωση του πολιτικού σκηνικού, και δεν βλέπουν τον κεντροαριστερό χώρο να μπορεί να ορθοποδήσει. Μια δοκιμή λοιπόν, για να δουν αν και τι μπορεί να περιμαζέψει το «παιδί». Λέγεται δε ότι αυτή τη διερεύνηση την επικροτεί και η Πρεσβεία, διότι δεν θέλει καθόλου τον Μητσοτάκη και κατανοεί πως δεν μπορεί να στηριχθεί ένα πολιτικό σύστημα μόνο στον δεξιό του πυλώνα. Πρέπει να τροφοδοτηθεί και ο κεντροαριστερός. Αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο οι βασικοί ολιγάρχες που ανακατεύονται με τα ΜΜΕ και την πολιτική τροφοδοτούν συχνά και τους δύο χώρους, ή και όλα τα κόμματα, για παν ενδεχόμενο.

Δεύτερη πλύση: Πρόγραμμα «Σαμαρά κάνε την κίνηση!»

Στις 10/7 στην αίθουσα της ΕΣΗΕΑ «ομάδα πολιτών», με επικεφαλής τους κκ Μελετόπουλο και Μάζη, έδωσε στη δημοσιότητα Διακήρυξη που υπογράφονταν από 91 πολίτες οι οποίοι ανησυχούν σφόδρα για την πορεία της χώρας, δεν μπορούν άλλο τον κ. Μητσοτάκη και τα μικρά κόμματα διαμαρτυρίας, και ανυπομονούν να δουν επιτέλους μια «δύναμης διακυβέρνησης» με «σοβαρό πρόγραμμα και άξια στελέχη». Δηλαδή κάτι ανάλογο με «αυτό που έκανε ο Παπάγος όταν έφτιαξε τον Εθνικό Συναγερμό το 1951, ή ο Κωνσταντίνος Καραμανλής το 1974» (όπως δήλωσε ο κ. Μελετόπουλος στη ραδιοφωνική εκπομπή του Γιώργου Σαχίνη, 11/7/2025). Αναζητείται δηλαδή προσωπικότητα εγνωσμένου κύρους και ικανοτήτων, με πρότερη πρωθυπουργική εμπειρία, με διεισδυτικότητα στα ΜΜΕ, με καλές σχέσεις με σύμμαχες χώρες (αυτά ειπώθηκαν στην ίδια συνέντευξη). Στην ερώτηση ποιους εννοούν, η απάντηση είναι: Κ. Καραμανλής και Α. Σαμαράς. Κύκλοι του κ. Καραμανλή διευκρινίζουν ότι το θέμα δεν τους αφορά, επομένως απομένει ο κ. Σαμαράς.

Η δεύτερη πλύση αφορά δηλαδή την εμφάνιση του Α. Σαμαρά ως λύσης που μπορεί να οδηγήσει στην απαλλαγή από τον Μητσοτάκη. Πώς; Αν φτιάξει κόμμα, κατέβει στις εκλογές (όποτε κι αν γίνουν), και πάρει ένα ποσοστό που θα αφαιρέσει την αυτοδυναμία της Ν.Δ., θα οδηγήσει σε παραίτηση του Μητσοτάκη ή αντικατάστασή του από άλλον της Ν.Δ., και επομένως θα δρομολογηθούν άλλες εξελίξεις. Τουτέστιν η κίνηση δεν πάει ακριβώς για να βγάλει ΠΡΩΘΥΠΟΥΡΓΟ τον Σαμαρά, αλλά μέσω αυτού να επιδιώξει την εκπαραθύρωση του Μητσοτάκη, και μετά ίδωμεν. Βέβαια όλα αυτά παρουσιάζονται ως το «καινούριο» στην πολιτική ζωή του τόπου, ως μια πολιτική που «εφευρίσκει» και προσωπικότητες και πολιτικές για τη χώρα, και άλλα τέτοια φαιδρά. Η όλη κίνηση μοιάζει σαν προάγγελος κάποιας πρωτοβουλίας του Σαμαρά, τίποτα παραπάνω. Τα υπόλοιπα είναι σάλτσες της στιγμής, αν θέλουμε να είμαστε σοβαροί. Αφού γίνεται το βήμα των 91 πολιτών για να στρώσουν το δρόμο για τον Σαμαρά, μετά ταπεινά και σεμνά δηλώνουν ότι «δεν είμαστε πολιτικοί, αλλά νοιαζόμαστε για την χώρα» κ.ο.κ., με επιστέγασμα «Τι ωραίος που είναι ο Αντώνης, λεβέντης, πατριώτης και της αντρικής σχολής»! Άλλωστε το έχει δηλώσει ο ίδιος μέσα στη Βουλή…

Για να μην υπάρχει η παραμικρή αμφιβολία, παραθέτουμε από το σημείο 7 της Διακήρυξης των 91 πολιτών: «Όμως, την ανασύνταξη της χώρας και τη δημιουργία αξιόπιστης εναλλακτικής δύναμης διακυβέρνησης δεν μπορούν να την αναλάβουν ούτε τα διαρκώς συρρικνωμένα κόμματα εξουσίας ούτε τα μικρομεσαία κόμματα διαμαρτυρίας. Μπορούν, όμως, να την αναλάβουν ηγετικές πολιτικές προσωπικότητες με κυβερνητική εμπειρία, ακεραιότητα, παιδεία και αποδεδειγμένο πατριωτισμό, που διαθέτουν το απαιτούμενο κύρος στο εσωτερικό και στο εξωτερικό. Προσωπικότητες που έχουν πίστη στην ευρωπαϊκή παράδοση και στον δυτικό προσανατολισμό της χώρας, αλλά και έχουν έμπρακτα αποδείξει ότι βλέπουν την Ελλάδα ως ισότιμο μέλος της Δύσης και όχι ως ουραγό, που αντιλαμβάνονται τις διεθνείς συμμαχίες της Ελλάδας ως πλαίσιο προώθησης του εθνικού της συμφέροντος, όπως, άλλωστε λειτουργούν όλες οι κυρίαρχες χώρες. Που να έχουν αυτοτελές όραμα και σχέδιο για την Ελλάδα, δίχως να παραδίδονται στο εκάστοτε έξωθεν εισαγόμενο αφήγημα. Που να γνωρίζουν να οικοδομούν συμμαχίες και να διαμορφώνουν στόχους. Προσωπικότητες που μπορούν να εξασφαλίσουν την ασφάλεια του μέλλοντος των νεώτερων γενεών και των γενεών που έρχονται. Που να έχουν την ικανότητα να δρομολογήσουν μία νέα εποχή για την Ελλάδα. Αυτές οι προσωπικότητες, ακόμη και εάν δεν υπήρχαν, θα έπρεπε να “εφευρεθούν”. Αλλά ευτυχώς υπάρχουν, και πρέπει να επιστρατευθούν!»

Το πρώτο μισό της τελευταίας φράσης, «ευτυχώς υπάρχουν», μας καθησυχάζει εντελώς, γιατί ίσως «ευτυχώς θα σωθούμε». Το δεύτερο μισό «πρέπει να επιστρατευθούν» μοιάζει με κάλεσμα ή άνωθεν παραγγελία για τις επόμενες κινήσεις του Ανδρός, που θα εισακούσει την έκκληση και θα πράξει τα «δέοντα». Η «πλύση» συνεχίζεται και ο «ολίγον» μνημονιακός Σαμαράς, που όταν ανέλαβε πρωθυπουργός δήλωσε ότι «όλοι κάνουμε λάθη» (για την πρότερη αντιμνημονιακή θέση της Ν.Δ. επί ΠΑΣΟΚ), αναμένεται τώρα να «σώσει» την Ελλάδα. Ή απλά να συμβάλλει στην απομάκρυνση του Μητσοτάκη, που δεν ισοδυναμεί με σωτηρία εντός του ίδιου και απαράλλακτου συστημικού-δυτικού πλαισίου.

Τρίτη πλύση: Το υπερπλυντήριο-στεγνωτήριο της Βουλής απέναντι στο έγκλημα των Τεμπών και το σκάνδαλο του ΟΠΕΚΕΠΕ

Αυτές τις μέρες το Στεγνοκαθαριστήριο «Η Βουλή των Ελλήνων» δίνει ρεσιτάλ πλύσης ολόκληρης της Ν.Δ. για το έγκλημα των Τεμπών, και προσπαθεί να βρει τρόπο να «καθαρίσει» και τον τεράστιο λεκέ του ΟΠΕΚΕΠΕ, ενώ μάλλον έρχονται και νέες δικογραφίες. Αρκούσε μία από τις δύο αυτές υποθέσεις για να παραιτηθεί μια ολόκληρη κυβέρνηση και όχι απλά κάποιος υφυπουργός. Τώρα, με ενεργές και τις δύο υποθέσεις, έπρεπε να γκρεμιστεί το καθεστώς Μητσοτάκη και όλο το επίσημο παρακράτος που έχει θέσει σε λειτουργία. Κι όμως, αυτό δεν συμβαίνει. Η Βουλή, ως υπερπλυντήριο κρατικών σκανδάλων και εγκλημάτων, έχει βρει τρόπους, διαδικασίες, κωλυσιεργίες, ώστε να προστατεύει τους υπεύθυνους και να εξουδετερώνει κάθε πρωτοβουλία και έρευνα για την αλήθεια και τη δικαιοσύνη.

Η κατάθεση της πρότασης του Συλλόγου Συγγενών Θυμάτων για προανακριτική πριν λίγο καιρό απορρίφθηκε μετ’ επαίνων, πάλι από την πλευρά της Ν.Δ.! Η Αριστερά σύσσωμη (ΚΚΕ-ΣΥΡΙΖΑ-Ν.Α.) δεν ψήφισε την πρόταση του Συλλόγου. Ακολούθησε η μήνυση σε 14 βουλευτές της Ν.Δ. που πήραν μέρος στο «μοντέλο προανακριτικής Τριαντόπουλου», που κι αυτή καταψηφίστηκε από τη Ν.Δ. Αυτή την φορά ΠΑΣΟΚ-ΚΚΕ-ΣΥΡΙΖΑ-Ν.Α. βρήκαν καταφύγιο στην ωραία και βολική θέση «παρών». Στις 7 Ιουλίου η κυρία Καρυστιανού κατέθεσε τις 1.350.000 υπογραφές πολιτών που ζητούσαν να καταργηθεί ο νόμος περί ασυλίας υπουργών και βουλευτών: ΚΑΜΙΑ ΥΠΟΣΤΗΡΙΞΗ της πρωτοβουλίας αυτής από τα παραπάνω κόμματα! Στην πράξη θα καταστρατηγηθεί το δικαίωμα νομοθετικής πρωτοβουλίας πολιτών με 500.000 υπογραφές. Είπαμε, η Βουλή είναι το υπερπλυντήριο!

Κάπως έτσι, με κεντρικό πρωταγωνιστή τους υπεύθυνους εγκλημάτων και κατάφωρων σκανδάλων, με συνεργό ολόκληρο σχεδόν το πολιτικό σύστημα, και με την απουσία οποιασδήποτε σοβαρής και σχεδιασμένης κινητοποίησης της κοινωνίας και του λαϊκού παράγοντα, οι διαδικασίες «πλύσης» προχωρούν χωρίς σημαντικά προσκόμματα. Για να εξηγηθούμε με σαφήνεια: Μόνο κάτω από μια ασφυκτική πίεση μιας μεγάλης εξωκοινοβουλευτικής κινητοποίησης είναι δυνατό να υπάρξουν θετικά αποτελέσματα, τόσο για την καταδίκη των υπευθύνων του εγκλήματος των Τεμπών όσο και για τα σκάνδαλα πλιάτσικου σε όλα τα επίπεδα (ΟΠΕΚΕΠΕ, ΤΑΑ κ.λπ.). Από τις 28 Φεβρουαρίου, μετά το μεγαλειώδες συλλαλητήριο, έπρεπε να ήταν διαφορετική η πορεία, ιδιαίτερα με αυτό που μπορούσαμε να αποκαλέσουμε «κίνημα των Τεμπών». Αν αμέσως μετά την κινητοποίηση κατατίθονταν στη Βουλή οι 1.350.000 υπογραφές και απαιτούνταν άμεσα να γίνει συζήτηση και ψηφοφορία, και παράλληλα απευθυνόταν κάλεσμα από τη φυσική ηγεσία του κινήματος ο λαός να αυτοοργανωθεί στο «κίνημα των Τεμπών» μέσα από συλλόγους, επιτροπές και συνελεύσεις, θα είχε δημιουργηθεί μια άλλη δυναμική, απαραίτητη για μια άλλη πορεία.

Μια τέτοια εξέλιξη θα δημιουργούσε άλλους –θετικούς– όρους και θα ασκούσε μεγάλη πίεση στην κυβέρνηση και τη δικαιοσύνη. Θα συνέβαλε και στην πολιτικοποίηση του ακηδεμόνευτου κινήματος. Θα του έδινε ζωή, διαδικασίες, φωνή, στόχους. Υπήρχε αντικειμενικά αυτή η δυνατότητα, θα την ακολουθούσε ο κόσμος. Ναι, αλλά φαίνεται ότι αυτό δεν ήταν αντιληπτό, οπότε έγιναν άλλες επιλογές και ιεραρχήσεις. Γενικά, δεν μπορεί ένας λαός να περιμένει από μία εισαγγελέα της Ε.Ε. να τον σώσει. Το κράτος δικαίου δεν υπάρχει ούτε στην Ευρώπη, αλλά εμείς περιμένουμε μια μαγική μεταλαμπάδευσή του στην Ελλάδα… Το σαθρό παρακράτος που έχει στηθεί τα τελευταία 5-6 χρόνια πρέπει να γκρεμιστεί. Ο δικαστικός δρόμος είναι μια πτυχή μόνο του αγώνα. Δεν μπορεί να είναι ο κεντρικός δρόμος, δεν μπορεί αυτός και μόνο να φέρει αποτελέσματα, ιδίως αν αποσυνδεθεί από τη λαϊκή κινητοποίηση.

Σύνοψη

Σε ένα περιβάλλον μεγάλων γεωπολιτικών αναδασμών και πολεμικών προετοιμασιών, σε ένα περιβάλλον έντονων διεργασιών στο πολιτικό σκηνικό, το κοινωνικό και εθνικό ζήτημα στην ενότητά του καθίσταται πιο σύνθετο και δύσκολο προς επίλυση. Δεν μπορούμε να περιμένουμε τίποτα από Μεσσίες. Η καθήλωση του λαϊκού παράγοντα, η μετατροπή του σε παθητικό θεατή, η μη ενασχόληση με το πώς μπορεί και πρέπει να ενεργοποιηθεί, οι αυταπάτες γύρω από θεσμούς ευρωπαϊκούς και ελλαδικούς, η ενασχόληση με τις εκλογικές διαδικασίες και τα ποσοστά των κομμάτων, είναι όροι για συνέχιση της ίδιας πτωτικής πορείας.
Τα «πλυντήρια» που λειτουργούν, και άλλα που στήνονται, δεν οδηγούν πουθενά θετικά. Περνάμε μια από τις χειρότερες στιγμές της σύγχρονης πολιτικής ιστορίας του τόπου. Η αντίδραση και η αντίσταση σε αυτήν την κατάσταση απαιτούν άλλα πράγματα, άλλα πρότυπα, άλλους ρυθμούς, άλλους τρόπους.
Αλλιώς, καλοκαίρι είναι και θα περάσει; Όχι ακριβώς, είναι περίεργο καλοκαίρι. Θα προετοιμαστούμε για ποιο πράγμα; Για την «μπουγάδα» που μας προσφέρουν ή για κάτι άλλο; Το «ποια Ελλάδα θέλουμε» δεν θα το πουν τα πλυντήρια, το υπάρχον πολιτικό σύστημα ή ακόμα και η Τεχνητή Νοημοσύνη. Θα το πει ένας ενεργοποιημένος λαός. Που πρώτο βήμα έχει τη συνειδητοποίηση του τι συμβαίνει και τι θέλει ο ίδιος. Αν τον έχουν φθάσει σε σημείο να «μην θέλει τίποτα», ή να μην μπορεί να θέλει τίποτα πέρα από μια ήπια προσαρμογή, χρειάζεται κι αυτό ερμηνεία, ανάλυση και αντιμετώπιση.
Προσέξτε, Ιούλιος μήνας εν αναμονή σημαντικών εξελίξεων που θα ’ρθουν με τον ένα ή τον άλλο τρόπο…


(Δρόμος, φύλλο 739, 12/7/25)
Continue reading

Ακτιβιστής στις 0
Η ΑΠΑΤΗ «ΔΑΝΕΙΑ ΣΕ ΕΛΒΕΤΙΚΟ ΦΡΑΓΚΟ» ΟΛΟΚΛΗΡΩΝΕΤΑΙ ΜΕ ΤΗ ΡΥΘΜΙΣΗ ΠΟΥ ΕΡΧΕΤΑΙ ΠΟΛΥ ΣΥΝΤΟΜΑ ΩΣ ΝΟΜΟΘΕΤΙΚΗ ΕΠΙΛΥΣΗ ΑΠΟ ΤΗΝ ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ…



Είχα υποσχεθεί πριν λίγο καιρό την αλήθεια (και) για την απάτη του ελβετικού φράγκου και βρήκα επιτέλους λίγη ώρα για να τα γράψω. 
Οι τράπεζες επί 15 σχεδόν χρόνια πουλήσανε – εντός και εκτός Δικαστηρίων – το «παραμύθι» πως και οι ίδιες ζημιώθηκαν, όπως και οι δανειολήπτες, από τη συναλλαγματική ανατροπή της ισοτιμίας € - CHF. 
Αυτό ήταν και είναι ένα τεράστιο ψέμα. 
Κατ’ αρχάς όποιος γνωρίζει ελάχιστα τον τρόπο λειτουργίας των τραπεζών – πώς χρηματοδοτούνται και πώς δανείζουν (δηλαδή τα περί κεφαλαιακής επάρκειας, περί μόχλευσης κλπ.) – καταλαβαίνει αυτόματα το ψεύδος. Αυτό και μόνο του, βέβαια, θα αρκούσε για να αποδειχθεί ότι οι τράπεζες όχι μόνο δεν ζημιώθηκαν από τα δάνεια αυτά αλλά εύκολα μπορούσαν να βγουν και κερδισμένες (ακόμα κι αν δεν γνώριζαν και δεν εξαπατούσαν). 
Όμως, στην περίπτωσή μας, αποδεικνύεται από τα ίδια τα οικονομικά στοιχεία της Τράπεζας Πειραιώς και τη γενικότερη κατάφωρη παραβίαση βασικών αρχών και κανόνων της τραπεζικής λειτουργίας (κατά βάση των συμφωνιών Basel I, II, και III) ότι σκόπιμα πούλησαν ρήτρες και κερδοσκόπησαν πάνω στη συγκεκριμένη συναλλαγματική ανατροπή, που, αν δεν την προκάλεσαν (όχι βέβαια μόνες τους οι ελληνικές), τουλάχιστον τη γνώριζαν ή την είχαν προβλέψει. 

Οι δύο βασικές τράπεζες που κερδοσκόπησαν σκόπιμα και συνειδητά χάρη στην «ξαφνική» ανατροπή στην ισοτιμία του ελβετικού φράγκου ήταν η Eurobank και η Πειραιώς. Η πρώτη, που είχε πάνω από τα μισά δάνεια σε ελβετικό σε όλη τη χώρα, δεν αποκαλύπτει αναλυτικά στους ισολογισμούς της τα σχετικά στοιχεία. Εξάλλου αυτή μπορεί ευκολότερα να κρύβεται πίσω από το γεγονός ότι ανήκε τότε στο πολυεθνικό σχήμα της EFG με κεντρική έδρα στην Ελβετία και ότι – εξ αυτού του λόγου – είχε κάποια ίδια κεφάλαια σε ελβετικό φράγκο.
Η Τράπεζα Πειραιώς τράβηξε δεύτερη (μακράν της τρίτης) το κερδοσκοπικό όχημα της μετατροπής δανείων σε ελβετικό φράγκο, φτάνοντας το 2008 να έχει δανείσει «σε ελβετικό φράγκο» σχεδόν 2,7 δισ. € σε ανυποψίαστα θύματα – είτε απευθείας είτε (πρωτίστως) με μετατροπή δανείων που είχαν συναφθεί νωρίτερα σε ευρώ.
Οι τρεις σελίδες από τους ισολογισμούς της που παραθέτω (υπάρχουν διαθέσιμοι δημόσια) των ετών 2006, 2007 και 2008 και η μέση ετήσια τιμή της σχετικής ισοτιμίας αποδεικνύουν καθαρά (τουλάχιστον σε όποιον δεν επιλέγει να κρύβεται πίσω από το δάκτυλό του) δύο βασικά πράγματα:

ΠΡΩΤΟΝ: Η Τράπεζα Πειραιώς μέσα στην τριετία 2006-2008 δάνεισε (δήθεν) σε ελβετικό φράγκο σχεδόν 2,7 δισ. € διαφημίζοντας τη σταθερότητα του νομίσματος και το χαμηλό του επιτόκιο ως κύρια κριτήρια για την επιλογή του. Την ίδια περίοδο, όμως, η ίδια η Τράπεζα Πειραιώς μείωσε το δικό της δανεισμό στο ίδιο νόμισμα κατά 82% (από 137 εκ. CHF σε 25 εκ. CHF) αποδεικνύοντας έμπρακτα (το χρήμα είναι αμείλικτο ως προς τούτο) ότι την ώρα που δάνειζε τον κοσμάκη με αυτό τον τρόπο η ίδια ξεφορτωνόταν σε μεγάλο βαθμό τη δική της έκθεση στο ίδιο νόμισμα!!!

ΔΕΥΤΕΡΟΝ: Η Τράπεζα Πειραιώς με την ανωτέρω πρακτική και με τα ελάχιστα ίδια κεφάλαια σε CHF που προκύπτουν από την ίδια σελίδα (σχεδόν 2 εκ. CHF το 2006 και 4 εκ. CHF το 2008) δεν δάνεισε στην πραγματικότητα ποτέ και κανέναν πελάτη της σε ελβετικό φράγκο αλλά εξ αρχής δάνειζε σε ευρώ καθώς δεν διέθετε επαρκή κεφάλαια σε CHF! Ενδεικτικά ο Δείκτης Μόχλευσης (Leverage Ratio - βάσει Basel III) είναι γενικά 1/33 για τις περισσότερες τράπεζες. Όμως στο συγκεκριμένο δανεισμό έφτασε για την Τράπεζα Πειραιώς το 2008 στο 1/108. Πιο απλά, ενώ για κάθε ευρώ που διαθέτει η τράπεζα μπορεί να δανείζει μέχρι 33 ευρώ (κι αυτό ακραίο είναι αλλά τέλος πάντων αυτό προβλέπει η Basel III), εδώ για κάθε ένα ελβετικό φράγκο που διέθετε φαίνεται να δάνειζε 108 ελβετικά φράγκα στην αγορά! Στην πράξη, δηλαδή, αναγκαίως δάνειζε σε ευρώ και με leverage σε ευρώ. Αυτό αποδεικνύει α) ότι παραβίαζε τη σχετική αρχή, β) ότι κανένας έλεγχος δεν έγινε επ’ αυτού ποτέ (ποιος άραγε πιστεύει ότι η ΤτΕ θα έκανε ποτέ τέτοιο έλεγχο;) αλλά και – το κυριότερο – γ) ότι η αλλαγή στην συναλλαγματική ισοτιμία υπέρ του ελβετικού φράγκου όχι μόνο δεν τη ζημίωσε αλλά την ωφέλησε πολλαπλά καθώς είχε δανείσει ευρώ με μόχλευση πάνω σε ευρώ αλλά οι αξιώσεις της (πάντα σε ευρώ) πολλαπλασιάζονταν χάρη στην αλλαγή της ισοτιμίας χωρίς η ίδια να οφείλει αντίστοιχες καταβολές από ίδιο δανεισμό σε ελβετικό φράγκο, ενώ ακόμα και αν είχε οφειλές σε φράγκο η αναλογία από την πιο πάνω μόχλευση θα εκμηδένιζε τη ζημία χάρη στο τεράστιο κέρδος.
(Ζητώ συγγνώμη για το αρκετά τεχνικό και νομικό περιεχόμενο αλλά μόνο έτσι μπορεί να γίνει σαφής η κερδοσκοπία.)

Με λίγα λόγια; Πουλούσαν στον κόσμο ελβετικό και την ίδια ώρα αυτοί το ξεφορτώνονταν! Στα οικονομικά έχουν βρεθεί διάφοροι όροι για να περιγράψουν αυτή την πρακτική, όπως arbitrage, hedging, carry trade, έμμεσο νομισματικό σορτάρισμα κλπ. Στην ουσία, όμως, όταν είσαι συστημική τράπεζα και προκύπτει ότι γνωρίζεις τι θα συμβεί, καθώς την ίδια ώρα που προτείνεις στον κόσμο να εμπιστευθεί το ευρώ έναντι του CHF, για να πετύχει ένα μικρό όφελος χάρη στο χαμηλότερο επιτόκιο, εσύ κάνεις το ακριβώς αντίθετο – δηλαδή δεν εφαρμόζεις κι εσύ την πρακτική που προτείνεις στον πελάτη σου αλλά ξεφορτώνεσαι τη δική σου έκθεση, σαν να μη θέλεις να …κερδίσεις κι εσύ από αυτή με τον ίδιο τρόπο, τότε μόνο μία λέξη περιγράφει την πράξη σου:
 ΑΠΑΤΗ. 

Ας διαβάσει όποιος θέλει από εκείνους που θα πρέπει να επιχειρηματολογήσουν στη Βουλή, όταν έρθει η κυβερνητική ρύθμιση, απέναντι στον ισχυρισμό πως η ρύθμιση θα έχει δήθεν ..."κόστος" εκατοντάδων εκατομμυρίων ευρώ για τις τράπεζες και (κυρίως) τα Funds. Πρόκειται για πολύ μικρότερο "κόστος" που απλώς θα μειώσει το τεράστιο κέρδος τους. Από τα παραπάνω δάνεια η Τράπεζα Πειραιώς υπολογίζεται ότι αύξησε τις αξιώσεις της (παράνομα) περίπου κατά 70%, δηλαδή κέρδισε πάνω από 1,8 δισ. € σε αξιώσεις, κέρδος που με τις τιτλοποιήσεις μπορεί να μειώθηκε το πολύ στο μισό (το άλλο μισό μεταβιβάστηκε σε Funds). Από αυτό το κέρδος τώρα ίσως χάσουν περίπου 100 με 150 εκ. €, τα οποία έχουν βγάλει "διπλά και τρίδιπλα" από τους ανατοκισμούς κλπ. όλα αυτά τα χρόνια...
Continue reading

Ακτιβιστής στις 0


του Σπύρου Κουζινόπουλου

Μία από τις πιο συγκλονιστικές στιγμές αντίστασης στην τριπλή φασιστική κατοχή της πατρίδας μας, καταγράφτηκε στις 10 Ιουλίου 1943, όταν με την πρωτοβουλία και καθοδήγηση του ΕΑΜ, δεκάδες χιλιάδες λαού ξεχύθηκαν στους δρόμους της Θεσσαλονίκης και των άλλων πόλεων της βόρειας Ελλάδας, διαμαρτυρόμενοι με μαχητικές διαδηλώσεις ενάντια στην επέκταση της βουλγαρικής κατοχής στη Μακεδονία.



Την ώρα που στις πόλεις και τα βουνά αναπτύσσονταν η Αντίσταση, οι διορισμένοι ακόμη από τη δικτατορία της 4ης Αυγούστου "πατριώτες" διακήρυσσαν ότι "αι τύχαι της Ελλάδος εξαρτώνται εκ της μεγάλης Γερμανίας...."

Λίγο μετά την είσοδό τους στη χώρα μας, στις 25 Απριλίου 1941, οι βουλγαρικές φασιστικές αρχές, λαμβάνοντας ως "δώρο" από τον Χίτλερ την έγκριση εισβολής τους στην Ανατολική Μακεδονία και το μεγαλύτερο μέρος της Θράκης, εφάρμοσαν απίστευτα σκληρά καταπιεστικά μέτρα σε βάρος του υπόδουλου ελληνικού πληθυσμού, με στόχο τον αφελληνισμό της περιοχής και τον βίαιο εκβουλγαρισμό της. Στο πλαίσιο αυτό, στην περιοχή της ζώνης κατοχής τους και ιδιαίτερα στους νομούς Σερρών, Δράμας και Καβάλας, επέβαλαν στους καταστηματάρχες να αλλάξουν τις επιγραφές των καταστημάτων τους στα βουλγάρικα, απαγόρευσαν στους Έλληνες γιατρούς και δικηγόρους να ασκούν επάγγελμα, τοποθέτησαν δικές τους δημοτικές και κοινοτικές αρχές, υποχρέωσαν τους κατοίκους να αλλάξουν την κατάληξη των επιθέτων τους σε –εφ και –οφ, επιδόθηκαν σε λεηλασίες, βιασμούς και άλλες ωμότητες.
Εκατοντάδες πατριώτες εκτελέστηκαν, δεκάδες χιλιάδες στάλθηκαν σε καταναγκαστικά έργα ως «ντουρντουβάκια», κυρίως στην κατασκευή οδικών και σιδηροδρομικών έργων στη Βουλγαρία και στα Σκόπια. Αποτέλεσμα εκείνων των καταπιεστικών μέτρων, ήταν περίπου 170.000 άτομα να εγκαταλείψουν την Ανατολική Μακεδονία, αναζητώντας καταφύγιο στην γερμανοκρατούμενη κεντρική Μακεδονία και την υπόλοιπη χώρα. Ένας από τους όμηρους των Βουλγάρων φασιστών, που δούλεψε σκληρά επί εννέα μήνες σε καταναγκαστικά έργα στην περιοχή της βουλγαρικής πόλης Κιουστεντίλ, ήταν και ο αείμνηστος πατέρας μου Χαράλαμπος Κουζινόπουλος


Βούλγαροι στρατιωτικοί φωτογραφίζονται στην παραλιακή λεωφόρο Νίκης της Θεσσαλονίκης


Προσπάθεια επέκτασης και στην υπόλοιπη Μακεδονία

Οι βουλγαρικές αρχές, δεν περιορίστηκαν στην περιοχή που τους είχε "χαρίσει" η Ναζιστική Γερμανία, αλλά επεδίωξαν να πατήσουν πόδι και στην υπόλοιπη Μακεδονία, αναπτύσσοντας ένα πυκνό προπαγανδιστικό δίκτυο.
Τον Ιούλιο του 1943, οι Βούλγαροι φασίστες θα προσπαθήσουν ανεπιτυχώς να πάρουν στην κατοχή τους και την κεντρική Μακεδονία, ως «δώρο» για τη συνέχιση της παραμονής της Βουλγαρίας στον Άξονα. Η είδηση εκείνη, ξεσηκώνει τον ελληνικό λαό και με πρωτοβουλία του ΕΑΜ, διοργανώνονται ογκώδη μαχητικά συλλαλητήρια σε Αθήνα, Θεσσαλονίκη και όλες σχεδόν τις πόλεις και κωμοπόλεις της Μακεδονίας.



Ολόκληρη η πρώτη σελίδα της μυστικής εφημερίδας του ΕΑΜ Ελευθερία, με το κύριο άρθρο και το ρεπορτάζ αναφέρονταν στον ξεσηκωμό κατά της Βουλγαρικής επέκτασης
Στο συλλαλητήριο της Αθήνας, τα γερμανικά τανκς ρίχνονται πάνω στους διαδηλωτές. Στις συγκρούσεις που ακολουθούν, έπεσαν νεκροί 53 διαδηλωτές, ανάμεσά τους και οι φλογερές αγωνίστριες Παναγιώτα Σταθοπούλου και Κούλα Λίλη, που πρόταξαν τα κορμιά τους αψηφώντας τα γερμανικά άρματα μάχης, ενώ τραυματίστηκαν 280 διαδηλωτές και συνελήφθησαν από τους Γερμανούς 500 άτομα.
Στη Θεσσαλονίκη, στις 10 Ιουλίου 1943, οργανώνεται από το ΕΑΜ παλλαϊκή 24ωρη απεργία, με τη συμμετοχή όλου του πληθυσμού, ενώ συγκροτήθηκαν ογκώδεις διαδηλώσεις τόσο στο κέντρο της πόλης (στις οδούς Τσιμισκή και Νίκης), όσο και στις συνοικίες. Συλλαλητήρια, είχαν πραγματοποιηθεί επίσης εκείνες τις ζεστές ημέρες του Ιουλίου 1943 στο Κιλκίς, το Λαγκαδά, την Έδεσσα, τη Βέροια, την Κοζάνη, τα Γιαννιτσά κ.α.

Το έγκλημα του διαμελισμού της Μακεδονίας

Είχε αφήσει εποχή το συλλαλητήριο κατά της καθόδου των Βουλγάρων φασιστών, που είχε πραγματοποιηθεί στη Νιγρίτα, τις ίδιες μέρες, καθώς είχαν πάρει μέρος πάνω από 15.000 λαού, δύο φορές δηλαδή περισσότεροι από τους κατοίκους που είχε η πόλη της Νιγρίτας, καθώς είχαν καταφθάσει αγρότες από όλες τις περιοχές της σημερινής επαρχίας Βισαλτίας. Με τον Γραμματέα του ΕΑΜ Νιγρίτας, Γιώργη Τσαρουχά, να εκφωνεί έναν συγκλονιστικό πατριωτικό λόγο, συνεγείροντας τα πλήθη.

Όπως έγραφε σε ρεπορτάζ της η μυστική εφημερίδα Ελευθερία, όργανο του ΕΑΜ Μακεδονίας:

"Η Μακεδονία ολόκληρη συνταράχτηκε από ένα τεράστιο κύμα παλλαϊκών απεργιών και διαδηλώσεων. Οι καταγανακτισμένες μάζες του λαού μας ξεχύθηκαν στους δρόμους των Μακεδονικών πόλεων… για το καινούριο έγκλημα του διαμελισμού της Μακεδονίας και της παράδοσης της Κεντρικής Μακεδονίας στους Βουλγάρους δολοφόνους φασίστες. Η Μακεδονική ύπαιθρος αντιλάλησε από τις μαχητικές κραυγές του λαού μας: Θάνατος και κατάρα στους δολοφόνους φασίστες. Έξω από τη χώρα μας οι Βούλγαροι, Γερμανοί και Ιταλοί κατακτητές. Κάτω οι εκτελέσεις και το αίσχος της ομηρίας. Ζήτω η ενιαία, ακέραια και ελεύθερη Ελλάδα μας". 1

Για τις υπέροχες εκείνες ημέρες εθνικής έξαρσης και πατριωτικού μεγαλείου στη σκλαβωμένη Μακεδονία, έγραψε ο χρονικογράφος της Θεσσαλονίκης, Κώστας Τομανάς:

"Στις 10 Ιουλίου 1943, έπειτα από κινητοποίηση του λαού (οι εθνικόφρονες είχαν κλειστεί στα σπίτια τους κατόπιν εντολής του συνταγματάρχη Χρυσοχόου), οι Γερμανοί δεν επέτρεψαν στον βουλγαρικό στρατό, που πήγαινε στη Δυτική Μακεδονία για να αντικαταστήσει τους Ιταλούς, να μπει και να παρελάσει στην πόλη μας. Μόνο ένα τμήμα ηλικιωμένων βοηθητικών στρατιωτών, στρατωνίστηκε για λίγο καιρό στο Δημοτικό Σχολείο της Νεάπολης". 2


Βούλγαροι στρατιωτικοί με τις επίσημες στολές τους στην κεντρική λεωφόρο Μεραρχίας των Σερρών

Προσπάθεια εκφοβισμού

Για να εκφοβίσουν τον πληθυσμό και να αποτρέψουν τις προετοιμαζόμενες εκδηλώσεις διαμαρτυρίας κατά της καθόδου των Βουλγάρων φασιστών στη Μακεδονία, οι Γερμανοί κατακτητές μετέδιδαν από το ραδιόφωνο, από το απόγευμα της Παρασκευής 9 Ιουλίου, μια απειλητική ανακοίνωση της στρατιωτικής διοίκησης Θεσσαλονίκης-Αιγαίου, που την επαναλάμβαναν διαρκώς με τα μεγάφωνα και τα ειδικά αυτοκίνητα της γερμανικής προπαγάνδας σε όλη την πόλη, πως θα εφαρμοστούν σοβαρά μέτρα ενάντια σε όποιον με την απεργία "ήθελε παραβλάψει αμέσως ή εμμέσως τα συμφέροντα των αρχών κατοχής".
Παρ' όλα αυτά, οι εργάτες, υπάλληλοι, επαγγελματίες, βιοτέχνες, υπακούοντας στα συνθήματα του ΕΑΜ, απεργούν. [...] Τρεις νύχτες συνέχεια, δεκάδες συνεργεία αγωνιστών έγραφαν συνθήματα στους τοίχους της Θεσσαλονίκης ενάντια στον βουλγαρικό επεκτατισμό...". 3


Προκήρυξη του ΕΑΜ κατά της καθόδου των Βουλγάρων φασιστών στην ελληνική Μακεδονία

Η προκήρυξη του ΕΑΜ

Είχε προηγηθεί εμπνευσμένη προκήρυξη της Κεντρικής Επιτροπής του ΕΑΜ, στις 8 Ιουλίου 1943 που καλούσε το λαό «σε συναγερμό για τη σωτηρία του Μακεδονικού λαού από τα νύχια των αιμοβόρων εισβολέων, που καταπατούν τα καθαγιασμένα χώματα των πλουσιότερων και ομορφότερων Ελληνικών περιφερειών». Και η προκήρυξη του ΕΑΜ κατέληγε ως εξής: «Θάνατος στους Βούλγαρους εισβολείς. Κάτω οι τύραννοι χιτλεροφασίστες. Ζήτω η Ελληνική Μακεδονία και ο Μακεδονικός λαός. Ζήτω η Ελλάδα μας. Η Κ.Ε. του ΕΑΜ».
Σε απόφασή του εκδόθηκε στις 10 Ιουλίου 1943, το Πολιτικό Γραφείο του ΚΚΕ, προειδοποιούσε ότι «Οι Βούλγαροι εισβολείς θα πληρώσουν ακριβά τον άναντρο θρίαμβο τους. Θάνατος στους Γερμανο–Ιταλο-Βουλγάρους επιδρομείς. Ζήτω ο ενωμένος εθνικοαπελευθερωτικός αγώνας του Ελληνικού λαού…». 4



Τις ημέρες που είναι να μπουν τα βουλγαρικά στρατεύματα στη Θεσσαλονίκη, η Αστυνομία με γερμανική εντολή επιβάλλει στους κατοίκους όχι μόνο απαγόρευση κυκλοφορίας, αλλά και να κάθονται στα μπαλκόνια και τις αυλές των σπιτιών τους.

Η μαρτυρία του Στρατή Αναστασιάδη

Όπως έγραψε ο 24χρονος τότε φοιτητής της Γεωπονίας και αργότερα καθηγητής στο πανεπιστήμιο Humpolt του Βερολίνου, Στρατής Αναστασιάδης (1919-2004):
"Μεγάλη μαχητική διαδήλωση στη Θεσσαλονίκη πραγματοποιήθηκε στις 10 Ιούλη, κατά της επέκτασης της κατοχής των Βουλγάρων και της παράδοσης σε αυτούς, ενός μεγάλου μέρους της Μακεδονίας, με συνθήματα "Κάτω τα χέρια από την ελληνική Μακεδονία και Θράκη" και "Θάνατος στους Βουλγάρους εισβολείς".
Για το ίδιο πρόβλημα, οργανώθηκαν επίσης διαδηλώσεις στο κέντρο της πόλης, στη λαϊκή αγορά Καπάνι και μπροστά στη Λέσχη των Φοιτητών, στην παραλία. Ταυτόχρονα, στα μέσα του Ιούλη, κηρύχθηκε γενική απεργία σε όλη τη χώρα κατά της επέκτασης των Βουλγάρων". 5



Έκδοση της ΕΠΟΝ περιγράφει τις προσπάθειες να αποτραπεί η κάθοδος των Βουλγάρων στη Μακεδονία

Ο γραμματέας της ΕΠΟΝ Θεσσαλονίκης Λ.Ελευθερίου

Σύμφωνα με τον τότε γραμματέα της ΕΠΟΝ Θεσσαλονίκης, Λευτέρη Ελευθερίου, η αντίθεση κατά της επέκτασης της βουλγαρικής κατοχής, αγκάλιασε πλατύτερα στρώματα με παθητική και ενεργητική αντίσταση. Όπως ανέφερε:

"Την 10η Ιουλίου 1943 που θα έμπαινε ο βουλγαρικός στρατός στη Θεσσαλονίκη, το ΚΚΕ, το ΕΑΜ, η ΕΠΟΝ με όλα τα διαφωτιστικά μέσα και τις παράνομες εφημερίδες τους Λαϊκή Φωνή, Ελευθερία, Λεύτερα Νιάτα αλλά και με συγκεντρώσεις, καλούσαν το λαό ενάντια στους βουλγαροφασίστες. Το βράδυ της 9ης Ιουλίου, ομάδες φοιτητών σκέπασαν με μαύρα πέπλα όλα τα κεντρικά αγάλματα της Θεσσαλονίκης.
Το ΕΑΜ κάλεσε το λαό σε συναγερμό, σε γενική απεργία και μαχητικές διαδηλώσεις για τις 11 Ιουλίου. Πήραν μέρος 50.000 άτομα. Οι εργάτες απεργούν αψηφώντας τις απειλές των γερμανικών αρχών κατοχής. Οι σιδηροδρομικοί κάνουν δίωρη στάση εργασίας. Κεντρικά συνθήματα: "Όχι στη βουλγαρική επέκταση", "Κάτω τα χέρια από την ελληνική Μακεδονία και Θράκη".

Αντιβουλγαρικές διαδηλώσεις και συλλαλητήρια, γίνονται με τη συμμετοχή δεκάδων χιλιάδων λαού στις 10 Ιουλίου στο Κιλκίς, στις 12 Ιουλίου στη Λαγκαδά, στις 17 Ιουλίου στην Κοζάνη.

Κυκλοφόρησε στις 10-7-1943 προκήρυξη της Κ.Ε. του ΕΛΑΣ που κατέληγε: "Θάνατος σε όλους τους τυράννους, θάνατος στους Γερμανούς και Ιταλούς φασίστες, θάνατος στους Βουλγάρους εισβολείς". Με τον παλλαϊκό αυτό ξεσηκωμό, ο βουλγαρικός στρατός στις 10 Ιούλη 1943 δεν έκανε παρέλαση στη Θεσσαλονίκη". 6


Γιώργος Καφταντζής

Το περιστατικό με τον Γιώργο Καφταντζή

Την επόμενη ημέρα, συνεχίστηκαν οι συγκεντρώσεις και διαδηλώσεις στις περισσότερες συνοικίες της Θεσσαλονίκης. Η μεγαλύτερη συγκέντρωση είχε πραγματοποιηθεί δίπλα στο Διοικητήριο, με ομιλητή το στέλεχος της ΕΠΟΝ Πανεπιστημίου, Γιώργο Καφταντζή. Όπως αφηγήθηκε αργότερα ο ίδιος: «Πήδηξα σε μία καρέκλα του καφενείου «Εθνικό», πλάϊ στο Διοικητήριο και άρχισα την ομιλία. Δεν πρόφτασα να πω παρά εννιά λέξεις: “Λαέ της Θεσσαλονίκης, κάτω από το τρικέφαλο φασιστικό τέρας…” και οι γκεσταμπίτες καραδοκώντας, άρχισαν τους πυροβολισμούς. Επακολούθησαν συμπλοκές και άγριο κυνηγητό. Είχαμε ορισμένους τραυματίες και πιάστηκαν μερικοί». 7

Ένα ρεπορτάζ της Ελευθερίας

Στο φύλλο της μυστικής εφημερίδας Ελευθερία , δημοσιογραφικού οργάνου του ΕΑΜ Μακεδονίας, που κυκλοφόρησε μερικές ημέρες μετά τα ογκώδη συλλαλητήρια, δημοσιεύονταν αναλυτικό ρεπορτάζ για τις κινητοποιήσεις που έγιναν στη Θεσσαλονίκη κατά της βουλγαρικής επέκτασης .

 Όπως έγραφε: «Ολόκληρος ο λαός της Μακεδονίας διαδήλωσε την αγανάκτηση και διαμαρτυρία του κατά του νέου διαμελισμού της Μακεδονίας με την παραχώρηση του τμήματος μέχρι του Αξιού στους Βουλγάρους τη μεταβολή του υπόλοιπου σε Γερμανικό προτεκτοράτο. Στη Θεσσαλονίκη από 5-10 Ιουλίου, έγιναν λαϊκές διαδηλώσεις κάτω από την καθοδήγηση του ΕΑΜ σε όλες τις συνοικίες (Επτάλοφο, Νεάπολη, Διοικητήριο, Τούμπα, Χαριλάου, Καλαμαριά) στις οποίες πήραν μέρος πάνω από 10.000 λαού. Παρά τις προσπάθειες των Γερμανών, της Ασφάλειας και της ΠΑΟ να κλείσουν τον πληθυσμό στα σπίτια τους με προκήρυξή τους και να εμποδίσουν τις εκδηλώσεις, στην οδό Τσιμισκή και στη Λεωφόρο Νίκης μόλις εμφανίστηκαν οι Βούλγαροι, αποδοκιμάστηκαν. Επακολούθησε διαδήλωση με επικεφαλής της ΕΠΟΝ που διέσχισε τη Λεωφόρο Νίκης, τραγουδώντας τον Εθνικό Ύμνο. Επίσης σε διάφορες συγκεντρώσεις και στις εκκλησίες έγιναν ομιλίες από ομιλητές του ΕΑΜ». 8



Ελάχιστοι τελικά Βούλγαροι στρατιωτικοί μπόρεσαν να εισέλθουν στη Θεσσαλονίκη

Διέσχισαν νύχτα τη Θεσσαλονίκη

Τελικά, λόγω εκείνων των τεράστιων λαϊκών αντιδράσεων, ο βουλγαρικός στρατός δεν έκανε την παρέλαση στη Θεσσαλονίκη που είχε οργανώσει για τις 10 Ιουλίου 1943, παρά μόνο εισήλθε μια υπηρεσία αρτοποιών, που κατέφθασε με αυτοκίνητα από τις Σέρρες και στρατωνίστηκε σε σχολείο της Νεάπολης που είχε επιταχθεί από τους Γερμανούς. Κι όταν δύο εβδομάδες αργότερα χρειάστηκε μονάδες του βουλγαρικού στρατού να διέλθουν από τη Θεσσαλονίκη, κατευθυνόμενες προς τη Χαλκιδική, το έκαναν νύχτα για να μην υπάρχουν αντιδράσεις. Τις οποίες τελικά δεν τις απέφυγαν.

Για να επιστρέψουμε και πάλι στον Γιώργο Καφταντζή, που κατέθεσε τη μαρτυρία του για εκείνο το περιστατικό:
Τα βουλγαρικά στρατεύματα άρχισαν να έρχονται από τις 18 Ιουλίου, Κυριακή, διασχίζοντας πάντα νύχτα τη Θεσσαλονίκη. Μόνο στις 22 Ιουλίου πέρασαν μέρα τμήματα ιππικού με αντιαρματικά πυροβόλα και μεταγωγικά οχήματα για τη Χαλκιδική, μα τα αποδοκίμασαν στην οδό Τσιμισκή και στη λεωφόρο Νίκης (παραλία) οι περαστικοί και οι θαμώνες των καφενείων και των μαγαζιών, χτυπώντας κάτω τις καρέκλες, σφυρίζοντας, χλευάζοντας, τραγουδώντας τον εθνικό μας ύμνο κλπ. Ταυτόχρονα, σφύριζαν και τα καίκια.
Οι αποδοκιμασίες ήταν τόσο έντονες, ώστε ο Ραδιοφωνικός Σταθμός Θεσσαλονίκης την ίδια ημέρα σε έκτακτη εκπομπή ανάφερε πως "αναρχικά στοιχεία προσέβαλαν και εξύβρισαν συμμαχικό στρατό". 9


ΣΗΜΕΙΩΣΕΙΣ

1. Εφημερίδα Ελευθερία, 28 Ιουλίου 1943.
2. Κώστας Τομανάς, Χρονικό της Θεσσαλονίκης 1941-1944, Θεσσαλονίκη 1996, Νησίδες, σ. 244.
3. Γιώργος Καφταντζής, Το Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης στον καιρό της Κατοχής, Θεσσαλονίκη 1983, χ.ε., σ.91-92.
4. εφημερίδα Νέα Ευρώπη 23-7-1943.
5. Στρατής Αναστασιάδης, Από την αντίσταση στη διάψευση, Θεσσαλονίκη 2013, Επίκεντρο, σ. 53.
6. Λευτέρης Ελευθερίου, Το Πολυτεχνείο και η ΕΠΟΝ Θεσσαλονίκης στην Εθνική Αντίσταση, Αθήνα 1992, Θεμέλιο, σ. 68.
7. Γιώργος Καφταντζής, Το Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης στον καιρό της Κατοχής, ό.π., σ. 93.
8. Εφημερίδα Ελευθερία, 28ης Ιουλίου 1943,
9. Γιώργος Καφταντζής, Το Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης στον καιρό της Κατοχής, ό.π., σ. 93.


Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου
Continue reading

Ακτιβιστής στις 0

Η αντιπολίτευση στην Κύπρο προειδοποίησε πρόσφατα ότι το Ισραήλ δημιουργεί μια «αυλή» στο νησιωτικό έθνος της ΕΕ, σε απάντηση στις αυξανόμενες αγορές ακινήτων στη χώρα από Ισραηλινούς επενδυτές.

Η προειδοποίηση προκάλεσε διπλωματική θύελλα, με Κύπριους και Ισραηλινούς αξιωματούχους να καταδικάζουν την προειδοποίηση της αντιπολίτευσης ως «αντισημιτική».

«Οι Ισραηλινοί αγοραστές αγοράζουν σημαντικά οικόπεδα και στρατηγικά οικονομικά περιουσιακά στοιχεία», δήλωσε τον Ιούνιο ο εκπρόσωπος του Προοδευτικού Κόμματος του Εργαζόμενου Λαού ( ΑΚΕΛ), Στέφανος Στεφάνου. «Χτίζουν σιωνιστικά σχολεία, συναγωγές, περιφραγμένους θύλακες... Το Ισραήλ ετοιμάζει μια αυλή στην Κύπρο και αυτό δεν μπορεί παρά να μας σημάνει συναγερμό».

«Οι ισραηλινές εφημερίδες μιλούν για μια στοχευμένη πολιτική επέκτασης του Ισραήλ στην Κύπρο», είπε. «Δεν το λέμε αυτό από ξενοφοβία ή αντισημιτισμό», πρόσθεσε, τονίζοντας ότι «το Ισραήλ μας κατέχει».

Σημείωσε ότι το Ισραήλ έχει αγοράσει μεγάλες ποσότητες γης και δημιουργεί περιφραγμένες κοινότητες, κυρίως στη Λάρνακα και τη Λεμεσό. «Αυτές δεν είναι απλώς εξοχικές κατοικίες. Πρόκειται για οικισμούς σε όλα εκτός από το όνομα».

«Συγκεκριμένες περιοχές αγοράζονται μαζικά», είπε ο Στεφάνου. Αυτό έχει οδηγήσει σε «κλειστές περιοχές σχεδόν απρόσιτες σε οποιονδήποτε άλλον εκτός από τους Ισραηλινούς υπηκόους».

Προειδοποίησε ότι «κάποια στιγμή, θα ανακαλύψουμε ότι η δική μας γη δεν μας ανήκει», προσθέτοντας ότι η Κύπρος μετατρέπεται σε «δορυφόρο θύλακα» για το Ισραήλ.

Αυτές οι αποκτήσεις γης πραγματοποιούνται μέσω αυτού που ονομάζεται «Χρυσή Βίζα», ενός προγράμματος παραμονής ανά επένδυση που επιτρέπει σε υπηκόους εκτός ΕΕ να αποκτήσουν παραμονή επενδύοντας σε ακίνητα.

Η Κύπρος έχει εκδώσει χιλιάδες τέτοιες βίζες με ελάχιστη εποπτεία. Άλλα κράτη της ΕΕ, συμπεριλαμβανομένης της Ισπανίας, έχουν περιορίσει τις πωλήσεις γης σε υπηκόους εκτός ΕΕ.

Κυπριακά μέσα ενημέρωσης, συμπεριλαμβανομένων των Politis και Cyprus Mail , δημοσίευσαν πρόσφατα ερευνητικά ρεπορτάζ σχετικά με αυτές τις περιφραγμένες κοινότητες και τις πολιτικές πιέσεις για την καταστολή της κατάχρησης της Χρυσής Βίζας, ιδίως από το ΑΚΕΛ.

Μεταξύ 2021 και 2025, Ισραηλινοί αγόρασαν πάνω από 1.400 ακίνητα στη Λάρνακα, πάνω από 1.100 στη Λεμεσό και περισσότερα από 1.200 στην Πάφο – συχνά τοποθετημένα κοντά σε λιμάνια, θέρετρα και στρατηγικές τοποθεσίες όπως στρατιωτικές βάσεις.

Συνολικά, σχεδόν 4.000 ακίνητα που συνδέονται με το Ισραήλ έχουν αποκτηθεί σε όλη τη νότια Κύπρο από το 2021.

«Οι Ισραηλινοί τείνουν να αγοράζουν μεγάλα οικόπεδα, με ιαματικά λουτρά και θέρετρα – κλειστές κοινότητες, ας πούμε. Η Πύλα έχει γίνει ο ανεπίσημος κόμβος τους», δήλωσε πρόσφατα στην Cyprus Mail ο σύμβουλος ακινήτων Λοΐζος Λοΐζου .

Μεταξύ 2018 και 2025, ο αριθμός των Ισραηλινών που διαμένουν στην Κύπρο έχει αυξηθεί από 6.500 σε περίπου 15.000.

Η ισραηλινή εφημερίδα Haaretz ανέφερε πρόσφατα ότι η υπηρεσία πληροφοριών Μοσάντ του Ισραήλ δραστηριοποιούνταν στην Κύπρο και τη χρησιμοποιούσε για «ασφαλείς επιχειρήσεις».

Το Ynet σημείωσε επίσης πώς οι Ισραηλινοί «εισέβαλαν» στην αγορά ακινήτων στην Κύπρο.

Τα εβραϊκά μέσα ενημέρωσης παρακολουθούν την αυξανόμενη τάση της ισραηλινής απαλλοτρίωσης γης στην Κύπρο τα τελευταία δύο χρόνια. Η Haaretz ανέφερε τον Αύγουστο του 2023 ότι οι Ισραηλινοί αγόραζαν «οτιδήποτε βρισκόταν στο οπτικό τους πεδίο» στο νησιωτικό έθνος, αποκαλώντας το «δεύτερο Ισραήλ».

Κατά τη διάρκεια του πρόσφατου πολέμου με το Ιράν, δεκάδες Ισραηλινοί έφτασαν στην Κύπρο με βάρκες για να γλιτώσουν από τις επιθέσεις με βαλλιστικούς πυραύλους.

Οι προειδοποιήσεις της κυπριακής αντιπολίτευσης προκάλεσαν αναταραχή.

Ο Πρέσβης του Ισραήλ στην Κύπρο, Όρεν Ανόλικ, δήλωσε: «Με βαθιά ανησυχία, παρατηρούμε και καταδικάζουμε την εμφάνιση ασυνήθιστης αντισημιτικής ρητορικής στον δημόσιο λόγο της Κύπρου – ρητορικής που, υπό το πρόσχημα της «πολιτικής ανησυχίας», αναβιώνει σκοτεινά μοτίβα από το παρελθόν: συλλογική ενοχή, θεωρίες συνωμοσίας και συγκαλυμμένη απόδοση αποδιοπομπαίων τράγων».

Πολιτικοί από ορισμένα κεντρώα κόμματα της Κύπρου καταδίκασαν επίσης τα σχόλια του Στεφάνου.

Η κυπριακή κυβέρνηση δεν έχει εκδώσει επίσημο σχόλιο για το θέμα. Ωστόσο, αξιωματούχος του Υπουργείου Εξωτερικών της Κύπρου δήλωσε στην Cyprus Mail ότι η Λευκωσία «παρακολουθεί τον διάλογο» και εξετάζει το ενδεχόμενο διεξαγωγής κοινοβουλευτικής συζήτησης σχετικά με τη ρητορική μίσους πριν από τις διακοπές του Αυγούστου.

Το ΑΚΕΛ απέρριψε την κατηγορία για αντισημιτισμό , λέγοντας ότι «αντιτίθεται σε κάθε μορφή μισανθρωπίας» και ότι η κριτική του στοχεύει στις κυβερνητικές πολιτικές, όχι στην εβραϊκή ταυτότητα. Ο Στεφάνου κατηγόρησε τον Ισραηλινό πρέσβη ότι «προσπαθεί να φιμώσει μια νόμιμη συζήτηση».

Η Κύπρος φιλοξενεί τη βάση του Ακρωτηρίου, μια σημαντική βρετανική στρατιωτική εγκατάσταση που έχει χρησιμοποιηθεί από το Ισραήλ για αποστολές αναγνώρισης πάνω από τη Γάζα.

Το Ισραήλ και η Κύπρος έχουν εντείνει τη στρατιωτική τους συνεργασία τα τελευταία χρόνια, στο πλαίσιο κοινής διακήρυξης που υπογράφηκε το 2017. Έχουν επίσης πραγματοποιήσει αρκετές κοινές στρατιωτικές και ναυτικές ασκήσεις.

Η Κύπρος διατηρεί επίσης στενούς αμυντικούς δεσμούς με τις ΗΠΑ.



πηγή:  thecradle 



Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου
Continue reading

Ακτιβιστής στις 0





Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου
Continue reading

Ακτιβιστής στις 0

Ιδιαίτερα φορτισμένη συναισθηματικά και βαθιά πολιτικοποιημένη ήταν η ομιλία της Μαρίας Καρυστιανού, μητέρας θύματος του τραγικού δυστυχήματος των Τεμπών, στην εκδήλωση διαμαρτυρίας που πραγματοποιήθηκε το βράδυ του Σαββάτου 5 Ιουλίου στην κεντρική πλατεία της Πτολεμαΐδας.

Η κ. Καρυστιανού δεν μάσησε τα λόγια της, εξαπολύοντας σφοδρή επίθεση στο σύστημα εξουσίας και τον τρόπο που –όπως τόνισε– συγκαλύπτεται η υπόθεση Τεμπών:

«Το τελευταίο διάστημα είμαστε μάρτυρες μιας πρωτόγνωρης κατάστασης», ανέφερε.

«Μυριάδες σκάνδαλα εγκληματικής διαφθοράς διαδέχονται το ένα μετά το άλλο, με οικονομική ζημιά εκατοντάδων εκατομμυρίων ευρώ σε βάρος της χώρας, τα οποία θα πληρώσουμε για άλλη μια φορά εμείς, οι έντιμοι πολίτες», αναφερόμενη προφανώς στο σκάνδαλο του ΟΠΕΚΕΠΕ.


Η ίδια μίλησε για μια φευγαλέα, αλλά σημαντική αίσθηση δικαιοσύνης, που ένιωσε χάρη στην παρέμβαση Ευρωπαίων εισαγγελέων:

«Παρακολουθούμε ζωντανά μαθήματα αληθινής δικαιοσύνης όχι από την ελληνική Δικαιοσύνη αλλά από τους Ευρωπαίους εισαγγελείς. Η εισαγγελέας που αποφάσισε να βάλει φρένο στην ασυδοσία αποτελεί για εμάς όαση μέσα στην έρημο, πηγή έμπνευσης και ελπίδας», είπε χαρακτηριστικά.

Η κα. Καρυστιανού κατήγγειλε την απομάκρυνση της Ευρωπαίας εισαγγελέως από την έρευνα για τα Τέμπη:

«Μέσα σε τρεις μόλις μήνες μετά τη σύγκρουση των τρένων και τη φονική έκρηξη, κατάφεραν να την απομακρύνουν προσωρινά – ελπίζουμε – απαιτώντας να μην ασχοληθεί η ίδια με το γεγονός, αλλά να το αφήσει στην ελληνική Δικαιοσύνη… την ίδια δικαιοσύνη της οποίας η ηγεσία ορίζεται από τους ποινικά υπόλογους δράστες. Πόσο οξύμωρο!»

Η μητέρα του θύματος χαρακτήρισε «απούσα» την ελληνική Δικαιοσύνη και έκανε λόγο για «κοροϊδία των εξεταστικών και ανακριτικών επιτροπών», ενώ σχολίασε με οργή το χειροκρότημα της Βουλής στον πρώην υπουργό Μεταφορών, Κώστα Καραμανλή:

«Κοκκίνισαν από θυμό κι από ντροπή όταν είδαμε το ανήθικο χειροκρότημα της Βουλής για τον υπεύθυνο για τον θάνατο των παιδιών μας. Το χειροκρότημα αυτό σήμαινε ότι νίκησε η διαφθορά», συμπληρώνοντας πως: «Η ατιμωρησία θα ζει και θα βασιλεύει για πάντα, μαζί με την ασυδοσία και την ισοπέδωση της δικής μας ευτυχίας. Κι εμείς βυθιστήκαμε περισσότερο στην απαξίωση και στην απελπισία ότι τίποτα δεν θα γίνει, ευτυχώς όχι για πολύ».





Πηγή: kozan.gr


Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου
Continue reading

Ακτιβιστής στις 0

από τον Πίτερ Χάενσελερ *

Το διεθνές δίκαιο έχει καταργηθεί και ποτέ πριν τα γεγονότα δεν έχουν διαστρεβλωθεί τόσο σκόπιμα. Μια αποτυχημένη επίθεση στο Ιράν, μια απάντηση από την Τεχεράνη που παραλίγο να σπάσει τον λαιμό του Ισραήλ. Οι οδυνηρές ωδίνες της νέας πολιτικής πραγματικότητας - ο πόλεμος των δύο κόσμων.

Εισαγωγή

Ο Πρόεδρος των ΗΠΑ Τραμπ κάνει ό,τι θέλει, οι απόψεις του αλλάζουν κάθε ώρα και οι πράξεις του παραβιάζουν το αμερικανικό και το διεθνές δίκαιο. Έχουμε ήδη αναφερθεί στην επίθεση των ΗΠΑ στο Ιράν στο άρθρο « Ο Τραμπ αποφάσισε και επιτίθεται στο Ιράν - Θα έχει αυτό συνέπειες - για ολόκληρο τον κόσμο; » στις 22 Ιουνίου. Τώρα έχουμε νέες προοπτικές.

Σε αυτό το άρθρο, εξετάζουμε την πλήρη στρατιωτική και στρατηγική αποτυχία των ισραηλινών και αμερικανικών επιθέσεων στο Ιράν, την αντίδραση του επιτιθέμενου που έφερε το Ισραήλ στο χείλος της καταστροφής, την «εκεχειρία» και τους λόγους του Ιράν για να γλιτώσει το Ισραήλ από πιθανή ολική καταστροφή. Δώδεκα ημέρες που τα έχουν όλα.

Το Ισραήλ και οι Ηνωμένες Πολιτείες απέτυχαν
Η αλλαγή καθεστώτος αποτυγχάνει – Ο Ιρανικός Λαός Ενωμένος

Ο πόλεμος κατά του Ιράν, που σχεδιάστηκε και υποκινήθηκε από κοινού από τις Ηνωμένες Πολιτείες και το Ισραήλ, χάθηκε και από τους δύο. Ακόμα και οι μη πολιτικοί σύγχρονοι εκπλήσσονται ολοένα και περισσότερο από την απλοϊκότητα με την οποία η Δύση, η οποία κάποτε κυριαρχούσε στον κόσμο, σύρει συνεχώς ολόκληρες περιοχές σε νέες καταστροφές, στερείται ανθρωπιάς στην επιδίωξη των στόχων της και περιφρονεί τους κανόνες που έχει θέσει η ίδια για τον εαυτό της. Όπως και να το δει κανείς, αυτή η περιπέτεια δεν είχε καμία πιθανότητα επιτυχίας.


Ρεζά Παχλεβί ως ο νέος Σάχης – ένα κακομαθημένο παιδί που ψάχνει για χρήματα

Ο μεγαλύτερος γιος του τελευταίου Σάχη έφυγε από το Ιράν με την οικογένεια του πατέρα του στις αρχές του 1979. Τα κλεμμένα δισεκατομμύρια επέτρεψαν σε αυτούς τους πολλαπλούς αποφοίτους που εγκατέλειψαν το κολέγιο να ζήσουν κάτι περισσότερο από άνετη ζωή. Αυτά τα χρήματα φαίνεται να τελειώνουν εδώ και χρόνια. Αυτό αποδεικνύεται από τις δίκες στις Ηνωμένες Πολιτείες στις οποίες πολέμησε με υπαλλήλους και διευθυντές για τα χρήματα. Επομένως, είναι άφραγκος και αναζητά ένα νέο μέσο συντήρησης. Ο Παχλεβί έχει περάσει όλη του τη ζωή στις Ηνωμένες Πολιτείες, δεν νοιάστηκε ποτέ για την ευημερία της χώρας του και τώρα χρησιμοποιείται ως μαριονέτα από τις Ηνωμένες Πολιτείες, τους Βρετανούς και το Ισραήλ - με την προοπτική πολλών χρημάτων.

Ο πατέρας του είχε ήδη ανέλθει στην εξουσία ως παράνομη μαριονέτα. Ο ιρανικός λαός εξέλεξε δημοκρατικά τον φιλελεύθερο καθηγητή Μοχάμεντ Μοσαντέκ. Αφού μείωσε την εξουσία των βρετανικών και αμερικανικών πετρελαϊκών γιγάντων προκειμένου να μεταφέρει τον γιγαντιαίο πετρελαϊκό πλούτο στον λαό του, οι Βρετανοί και οι Αμερικανοί αντέδρασαν γρήγορα. Με την επιχείρηση Ajax των μυστικών υπηρεσιών , η MI-6 και η CIA πραγματοποίησαν πραξικόπημα εναντίον του Μοσαντέκ και εγκατέστησαν τον Σάχη ως μαριονέτα. Αυτός ανέτρεψε τα δημοκρατικά κέρδη και επέστρεψε τον πλούτο στις Ηνωμένες Πολιτείες και τη Μεγάλη Βρετανία. Οι Αμερικανοί, από την πλευρά τους, ανάγκασαν τους Βρετανούς να κλείσουν. Οι επιχειρήσεις είναι επιχειρήσεις. Ο Σάχης πληρώθηκε αδρά για αυτή την υπηρεσία πορνείας.
Πρωθυπουργός Mohammad Mossadegh – Σάχης Mohammad Reza Pahlavi


Ένα άλλο δυσάρεστο μέτρο: Προκειμένου να διατηρηθεί ο Σάχης στην εξουσία, η Μοσάντ προσλήφθηκε για να ιδρύσει την διαβόητη μυστική αστυνομία SAVAK για τους νέους άρχοντες. Με αυτόν τον τρόπο, βασίστηκε στην υποστήριξη των ειδικών της Γκεστάπο και των SS που είχαν στερηθεί την εξουσία στη Γερμανία το 1945.

Στο πλαίσιο αυτής της ιστορίας, η Δύση επιδιώκει να εγκαταστήσει αυτήν την ανυπόληπτη μαριονέτα στο Ιράν, με την μη ρεαλιστική πεποίθηση ότι μπορεί να επαναλάβει την εκστρατεία του Άγιαξ. Ως εκ τούτου, στον Παχλεβί έχει επιτραπεί να απευθυνθεί στον λαό του στο Παρίσι - nota bene στα γαλλικά. Έχει επίσης προγραμματιστεί μια ομιλία ενώπιον του Βρετανικού Κοινοβουλίου. Αυτά τα βρώμικα κόλπα χρησιμοποιούνται για να εξοικειωθούν οι δυτικοί πληθυσμοί με τον επιθυμητό ηγέτη. Ο ιρανικός λαός δεν έχει λόγο στο θέμα - ή τουλάχιστον αυτό πιστεύουν οι δυτικές δυνάμεις.

Η ακόλουθη φωτογραφία δείχνει τον νεαρό Σάχη κατά τη διάρκεια επίσκεψης στο Ισραήλ στις 17 Απριλίου 2023, με τον Βενιαμίν Νετανιάχου και τον Ισραηλινό υπουργό Πληροφοριών Γκίλα Γκαμλιέλ.
Από αριστερά προς τα δεξιά: Ο πρωθυπουργός Μπενιαμίν Νετανιάχου, ο Ρεζά Παχλεβί, ο υπουργός Πληροφοριών Γκίλα Γκαμλιέλ.

Η διεστραμμένη στρατηγική της Δύσης σε μια μόνο εικόνα: μετά την εκδίωξη του τελευταίου δημοκρατικού προέδρου μαζί με τον πατέρα του μελλοντικού Σάχη, ο κλωνοποιημένος γιος ξεκινά μια παρόμοια περιπέτεια, nota bene in minne, με τον Νετανιάχου, ο οποίος ήθελε να βομβαρδίσει την πορεία προς την αλλαγή καθεστώτος στην Τεχεράνη πριν από λίγες ημέρες, σκοτώνοντας επιστήμονες και στρατιωτικό προσωπικό καθώς και πολλούς πολίτες στο Ιράν. Οι πηγές μου στο Ιράν κουνούν το κεφάλι τους: κανείς στο Ιράν, νέος ή ηλικιωμένος, ακόμη και εκείνοι που αγαπούσαν τον παλιό Σάχη, δεν θα ήθελαν αυτό το μικρό αγόρι.

Σχετικά μικρές ζημιές στο Ιράν, αλλά πολλοί θάνατοι

Το Ιράν έχει γεωγραφική έκταση σχεδόν όσο η Δυτική Ευρώπη, 75 φορές μεγαλύτερο από το Ισραήλ και πληθυσμό δεκαπλάσιο από αυτόν του Ισραήλ. Είναι επομένως λογικό η ζημιά για το Ιράν στην ανταλλαγή στρατιωτικών χτυπημάτων με το Ισραήλ να ήταν σχετικά μικρή σε σύγκριση με το εβραϊκό κράτος, το οποίο είναι πολύ μικρό από άποψη έκτασης.

Το πυρηνικό πρόγραμμα επηρεάστηκε μόνο επιφανειακά, τόσο κυριολεκτικά όσο και μεταφορικά. Οι είσοδοι σε υπόγειες εγκαταστάσεις και καταφύγια καταστράφηκαν. Αυτή ήταν μια συμβολική ζημιά. Οι αναφορές του Τραμπ για τη νίκη ήταν τόσο ανακριβείς που ακόμη και οι αμερικανικές υπηρεσίες πληροφοριών δεν τήρησαν τις ανακοινώσεις του ανώτατου ηγέτη τους και ήταν περισσότερο διατεθειμένες να ακολουθήσουν την ιρανική άποψη.

Είναι δύσκολο να εκτιμηθεί ο βαθμός στον οποίο οι επιθέσεις αποκεφαλισμού εναντίον επιστημόνων και στρατιωτικών ηγετών έχουν αποδυναμώσει τις επιστημονικές και στρατιωτικές δυνατότητες του Ιράν. Σε κάθε περίπτωση, αυτές οι επιθέσεις είχαν ακριβώς το αντίθετο αποτέλεσμα στον ιρανικό λαό από αυτό που επιδίωκε η Δύση: ο ιρανικός λαός είναι πλέον ενωμένος πίσω από τους ηγέτες του, συμπεριλαμβανομένης της ομάδας νέων που θέλει να δει την κοινωνία εκσυγχρονισμένη εντός της χώρας. Η επίθεση έχει αποτύχει, επομένως, όχι μόνο στρατιωτικά, αλλά και κοινωνικά.

Το Ισραήλ στα πρόθυρα της καταστροφής
Τεράστιες ζημιές – απαγορεύονται οι φωτογραφίες και οι αναφορές

Πρεμιέρα

Ο συνάδελφός μας και φίλος Λάρι Τζόνσον του Sonar21 – πρώην αναλυτής της CIA – έχει συντάξει την ακόλουθη επισκόπηση της ζημιάς που προκλήθηκε στο Ισραήλ.



Επισκόπηση των ιρανικών στρατιωτικών επιθέσεων εναντίον του Ισραήλ

Τελ Αβίβ-Γιάφα

Αν ψάχνατε για εικόνες καταστροφής στο X πριν από λίγες ημέρες, θα βρίσκατε αυτό που ψάχνατε. Η ακόλουθη εικόνα της πλήρους καταστροφής του Τελ Αβίβ (αριστερά) προέρχεται από ένα βίντεο που σκοπεύαμε να χρησιμοποιήσουμε για αυτό το άρθρο. Δεν μας εκπλήσσει το γεγονός ότι το βίντεο έχει διαγραφεί — αυτό που απομένει είναι ένα στιγμιότυπο οθόνης. Η φωτογραφία στα αριστερά δείχνει το Τελ Αβίβ, και αυτή στα δεξιά δείχνει το Βερολίνο το 1945. Εκτός από το γεγονός ότι η φωτογραφία του Τελ Αβίβ είναι έγχρωμη και η φωτογραφία του Βερολίνου είναι ασπρόμαυρη, δεν υπάρχει διαφορά στην έκταση της καταστροφής. Δεν μας εκπλήσσει το γεγονός ότι οι ισραηλινές αρχές έχουν απαγορεύσει τη λήψη ή τη διανομή φωτογραφιών της καταστροφής με ποινή φυλάκισης αρκετών ετών — αν και με μέτρια επιτυχία. Περιττό να πούμε ότι τέτοιες φωτογραφίες δεν βρίσκονται στα δυτικά μέσα ενημέρωσης.



αριστερά: Τελ Αβίβ – Ιούνιος 2025· δεξιά: Βερολίνο – 1945

Ισραηλινές αμυντικές εταιρείες

Οι Ιρανοί έχουν επίσης επιτεθεί με επιτυχία σε ισραηλινές εταιρείες όπλων. Η κρατική εταιρεία Rafael Arms, η οποία δέχτηκε επίθεση, είναι το κόσμημα της ισραηλινής βιομηχανίας όπλων. Το πρόγραμμα παραγωγής της κυμαίνεται από αντιαρματικά όπλα έως πυραύλους κρουζ, ναυτικά μη επανδρωμένα αεροσκάφη και βασικά εξαρτήματα του Iron Dome και της David's Sling, των στρατηγικών συστημάτων πυραυλικής άμυνας του Ισραήλ.




Η Rafael δραστηριοποιείται διεθνώς και έχει επίσης θυγατρική στη Γερμανία, την Dynamit Nobel Defence .
Υποδομή

Η χώρα έχει τρία μεγάλα λιμάνια: τη Χάιφα, το Εϊλάτ και την Ασντόντ. Οι Χούθι της Υεμένης «έκλεισαν» το Εϊλάτ πριν από μήνες, μπλοκάροντας το Στενό Μπαμπ αλ-Μαντάμπ, την είσοδο στον Κόλπο του Άντεν στην Ερυθρά Θάλασσα για πλοία με προορισμό ή από το Ισραήλ. Το λιμάνι έκτοτε είναι κλειστό.

Από τις 13 Ιουνίου 2025, οι λιμενικές εγκαταστάσεις της Χάιφα έχουν καταστραφεί τόσο σοβαρά από το Ιράν σε απάντηση στις ισραηλινές επιθέσεις στο Ιράν, που το μεγαλύτερο λιμάνι του Ισραήλ πιθανότατα θα έχει πολύ περιορισμένη χρήση για μεγάλο χρονικό διάστημα. Αυτό ισχύει και για το διυλιστήριο πετρελαίου που βρίσκεται στην περιοχή του λιμανιού. Και οι δύο εγκαταστάσεις αποτελούν βασικά στοιχεία της ισραηλινής οικονομίας. Περισσότερο από το 30% του εξωτερικού εμπορίου του Ισραήλ διέρχεται από τη Χάιφα. Το μερίδιο του διυλιστηρίου στην ισραηλινή αγορά είναι πιθανόν ακόμη υψηλότερο.


Λιμάνι της Χάιφα Σήμερα

Αλλά η Ασντόντ, το τρίτο σημαντικό λιμάνι του Ισραήλ, έχει επίσης πληγεί τόσο άσχημα που Αμερικανοί παρατηρητές υποθέτουν ότι η αποτελεσματική χωρητικότητά της είναι μόνο 40 έως 50 τοις εκατό.


Το αεροδρόμιο Μπεν Γκουριόν του Τελ Αβίβ, μια άλλη σημαντική πύλη προς τον κόσμο, καταστράφηκε επίσης σε μεγάλο βαθμό.

Αλλά η καταστροφή —και αυτό αποτέλεσε έκπληξη για πολλούς— επηρέασε και τις στρατιωτικές υποδομές. Το Ισραήλ μετέφερε τα μαχητικά αεροσκάφη του σε βρετανική βάση στην Κύπρο έως τις 13 Ιουνίου 2025. Χωρίς αυτήν την επιλογή, τα ακριβά αεροσκάφη σχεδόν σίγουρα θα είχαν καταστραφεί, μαζί με τα στρατιωτικά αεροδρόμια.
Το Ιράν αναφέρει σημαντικές απώλειες προσωπικού από την ισραηλινή πλευρά

Η Δύση διαδίδει επιμελώς τον αριθμό των Ιρανών επιστημόνων και αξιωματικών που έχουν εξοντωθεί. Οι Ισραηλινοί παραμένουν σιωπηλοί για τις δικές τους απώλειες. Ιρανικές πηγές αναφέρουν τα εξής: Μια ισραηλινή ιστοσελίδα ασφαλείας δέχθηκε επίθεση από χάκερ. Οι πληροφορίες σχετικά με τις απώλειες του Ισραήλ δόθηκαν ως εξής: 6 υψηλόβαθμοι στρατηγοί, 32 πράκτορες της Μοσάντ, 78 μέλη του προσωπικού της Shin Bet (εσωτερικής υπηρεσίας πληροφοριών), 27 αξιωματικοί του ναυτικού, 198 αξιωματικοί της αεροπορίας και 462 στρατιώτες. Δεν έχουμε καταφέρει να επαληθεύσουμε αυτές τις πληροφορίες, αλλά δεν φαίνονται απίθανες.
Το 40% του Τελ Αβίβ έχει καταστραφεί – Το Ισραήλ έχει ξεμείνει από πυρομαχικά

Αμερικανοί αναλυτές όπως ο Ντάγκλας ΜακΓκρέγκορ εκτιμούν ότι το 40% του Τελ Αβίβ καταστράφηκε. Καταστράφηκε, όχι υπέστη ζημιές. Οι παραπάνω εικόνες καταδεικνύουν τη διαφορά μεταξύ «κατεστραμμένου» και «καταστραμμένου».

Ο πολυδιαφημισμένος «Σιδερένιος Θόλος» των Ισραηλινών απέτυχε. Δεδομένης της έκτασης της ζημιάς, ο όρος «αξιοθρήνητος» για να περιγραφεί αυτή η θαυματουργή ασπίδα (ο Σιδερένιος Θόλος) δεν είναι υπερβολικός.

Επιπλέον, το Ισραήλ έχει ηττηθεί: αξιόπιστες πηγές μας έχουν πει ότι οι Ισραηλινοί έχουν ουσιαστικά εξαντλήσει τα πυρομαχικά τους. Κατά τη διάρκεια αυτών των 12 ημερών πολέμου, το Ισραήλ χρησιμοποίησε τόσους αμυντικούς πυραύλους όσους μπορούν να παράγουν οι Ηνωμένες Πολιτείες σε δύο χρόνια. Έτσι, όχι μόνο το σύστημα δεν λειτουργεί όπως διαφημίζεται, αλλά η παραγωγική του ικανότητα σημαίνει ότι δεν μπορεί να χρησιμοποιηθεί με βιώσιμο τρόπο.
Οικονομικά μη βιώσιμο σύστημα

Αν εξετάσετε τα όπλα που χρησιμοποιούνται σε αυτό το σύστημα, γίνεται σαφές ότι το Iron Dome δεν μπορεί να εκμεταλλευτεί οικονομικά σε μια πραγματική επίθεση. Το Iron Dome αποτελείται από διάφορα στοιχεία. Παρακάτω παρουσιάζουμε μερικά παραδείγματα.

Πατριώτης – Αμερικανός

Σύμφωνα με το Reuters, το σύστημα Patriot κοστίζει 400 εκατομμύρια δολάρια χωρίς τους πυραύλους. Η τιμή μονάδας ενός πυραύλου κυμαίνεται από 3,4 εκατομμύρια δολάρια έως 8 εκατομμύρια δολάρια, ανάλογα με την έκδοση.




Thaad – Αμερικανός

Το κόστος ενός ενιαίου πλήρους συστήματος Thaad (Thaad σημαίνει «Άμυνα Περιοχής Υψηλού Υψομέτρου») εκτιμάται σε περίπου 3 δισεκατομμύρια δολάρια . Ένα σύστημα περιλαμβάνει έξι εκτοξευτές, ένα κιτ μάχης 48 πυραύλων, ένα σύστημα ραντάρ και ένα όχημα διοίκησης.

Το κόστος του πυρήνα του συστήματος , των πυραύλων αναχαίτισης, δεν δημοσιοποιείται. Σε ρωσικές πηγές, βρήκαμε σχεδόν μυθικά στοιχεία: ένας πύραυλος μπορεί να κοστίσει μεταξύ 45 και 500 εκατομμυρίων δολαρίων, ανάλογα με το σχεδιασμό της έκδοσης εξαγωγής (για παράδειγμα, για τη Σαουδική Αραβία ή τη Νότια Κορέα). Ένας πύραυλος.

Βέλος – Ισραηλινό

Εκτός από τα προαναφερθέντα συστήματα Thaad και Patriot, το Ισραήλ ανέπτυξε τον δικό του πύραυλο, τον Arrow, λόγω της ανεπαρκούς απόδοσης του συστήματος Patriot. Το κόστος αυτού του συστήματος ανήλθε σε περίπου 1,5 δισεκατομμύρια δολάρια, με έναν πύραυλο να κοστίζει περίπου 2 εκατομμύρια δολάρια .



Δεν είναι σαφές πόσοι πύραυλοι από όλα τα συστήματα εκτοξεύτηκαν κατά τη διάρκεια αυτών των 12 ημερών, αλλά πιθανότατα είναι χιλιάδες. Μια παρατεταμένη σύγκρουση -εκτός από το γεγονός ότι οι απαραίτητες ποσότητες πυραύλων δεν είναι διαθέσιμες και έχουν πολύ περιορισμένη λειτουργικότητα- θα οδηγήσει στην πτώχευση του Ισραήλ.


«Εκεχειρία»
Έλλειψη συμφωνίας

Η ανακοίνωση του τερματισμού των εχθροπραξιών μεταξύ Ισραήλ και Ιράν εξέπληξε πολλούς. Αλλά μια λεπτομερής ματιά στις 12 ημέρες του πολέμου ρίχνει φως στο υποτιθέμενο σκοτάδι. Όσο περισσότερο διαρκούσε ο αμοιβαίος βομβαρδισμός, τόσο περισσότερο η δύναμη του Ισραήλ γινόταν ορατά και απτά αδύναμη, κάτι που δεν προκαλεί έκπληξη δεδομένων των γεωγραφικών και δημογραφικών συνθηκών. Το Ιράν είναι 75 φορές μεγαλύτερο και η ζημιά επομένως κατανέμεται σε πολύ μεγαλύτερη περιοχή. Ο πληθυσμιακός συντελεστής 10 λαμβάνει επίσης υπόψη. Από την άλλη πλευρά, το Ιράν είχε αναδιοργανώσει τις δομές διοίκησης του μετά τις αποκεφαλιστικές επιθέσεις των πρώτων ημερών, κάτι που ήταν εξίσου ορατό και, το πιο σημαντικό, οδυνηρά απτό για το Ισραήλ.

Η εκεχειρία που ανακοίνωσε ο πρόεδρος των ΗΠΑ Τραμπ τη νύχτα της 25ης Ιουνίου δεν αποτελεί επίσημη συμφωνία. Η τρέχουσα κατάσταση ηρεμίας δεν είναι επομένως εκεχειρία, αλλά στην καλύτερη περίπτωση μια προσωρινή σιωπή.

Ποιος ξεκίνησε την κατάπαυση του πυρός – και γιατί;

Σύμφωνα με τον Λάρι Τζόνσον, το αίτημα για παύση των εχθροπραξιών προήλθε από τον Νετανιάχου. Οι λόγοι είναι απλοί και πειστικοί: το Ισραήλ ήταν εξαντλημένο. Η καταστροφή των πιο ευαίσθητων αντικειμένων είναι πρωτοφανής στην ιστορία του Ισραήλ.

Θα τηρηθεί η «εκεχειρία»;

Αυτό το ερώτημα είναι σχετικά εύκολο να απαντηθεί με βάση τη μέχρι τώρα συμπεριφορά του Ισραήλ και των Ηνωμένων Πολιτειών. Εάν το Ισραήλ και οι Ηνωμένες Πολιτείες καταλήξουν στο συμπέρασμα ότι μπορούν να επιτύχουν τους στόχους τους με ένα ακόμη χτύπημα, θα χτυπήσουν. Αυτό που θα πουν ο κ. Νετανιάχου και ο κ. Τραμπ πριν από μια τέτοια επίθεση είναι εντελώς άσχετο. Έχουμε ήδη εξηγήσει γιατί ο λόγος του Ντόναλντ Τραμπ είναι άχρηστος στο άρθρο μας « Διπλωματία στο νεκροκρέβατό της - Από Πρόεδρος Ειρήνης σε Πολεμοκάπηλο ».

Το γεγονός ότι το Ισραήλ και οι Ηνωμένες Πολιτείες έκαναν έναν εντελώς λανθασμένο υπολογισμό πριν από το πρώτο χτύπημα θα είναι επίσης άσχετο με τη διαδικασία λήψης αποφάσεων. Ο Νετανιάχου πρέπει να συνεχίσει να επιτίθεται, αλλιώς θα καταλήξει στη φυλακή, και ο Τραμπ πιθανότατα θα πιστεύει ότι πρέπει πάντα να κερδίζει, καθώς ο χαρακτήρας του δεν του επιτρέπει να παραδεχτεί λάθη.

Αυτά τα αστάθμητα στοιχεία, σε συνδυασμό με την δυτική αλαζονεία, πιθανότατα θα οδηγήσουν στη συνέχιση του πολέμου και στην ερμηνεία της «εκεχειρίας» μόνο ως ανάπαυλα για τους Ισραηλινούς. Ελπίζω πραγματικά να κάνω λάθος.

Το Ισραήλ μπορεί να βρίσκεται στα όριά του
Ισραηλινοί πρόσφυγες και εκτοπισμένοι

Σύμφωνα με την εφημερίδα Times of Israel , περίπου μισό εκατομμύριο Ισραηλινοί εγκατέλειψαν τη χώρα μετά τις 7 Οκτωβρίου 2023. Η εφημερίδα επικαλείται επίσημα στοιχεία από την Ισραηλινή Υπηρεσία Οικισμών και Μετανάστευσης. Αμερικανικές πηγές κάνουν λόγο ακόμη και για 1,5 εκατομμύριο ανθρώπους, αν και δεν είναι σαφές εάν αυτοί οι άνθρωποι εγκατέλειψαν τη χώρα προσωρινά ή μόνιμα. Σε αυτά τα στοιχεία πρέπει να προστεθεί ο αριθμός των ανθρώπων που εκτοπίστηκαν εντός του Ισραήλ ως αποτέλεσμα των μαχών με τη Χαμάς και τη Χεζμπολάχ, ο αριθμός των οποίων ανερχόταν σε περίπου 100.000 τον Ιούλιο του 2024, σύμφωνα με την «Jüdische Allgemeine Zeitung ».

Δεδομένης της ιρανικής αντίδρασης στην ισραηλινο-αμερικανική επίθεση της 13ης Ιουνίου 2025, έχει προστεθεί ένας ακόμη μεγάλος αριθμός προσφύγων. Αφού οι ισραηλινές αρχές απαγόρευσαν στους Ισραηλινούς πολίτες να εγκαταλείψουν τη χώρα, πολλοί απλώς ναύλωσαν σκάφη για να εγκαταλείψουν τη χώρα δια θαλάσσης. Δεν έχουμε βρει επίσημα στοιχεία, αλλά υπάρχουν ανεπίσημες αναφορές για άλλους 200.000 έως 250.000 Ισραηλινούς που εγκατέλειψαν τη χώρα τους.

Οι ροές προσφύγων αποτελούν, αφενός, μια αντίδραση στα τρέχοντα γεγονότα. Ωστόσο, αντανακλούν επίσης πολιτικά και κοινωνικά προβλήματα και προκαλούν σημαντικά οικονομικά και δημογραφικά προβλήματα. Το Ισραήλ δεν αποτελεί εξαίρεση. Υπάρχουν επί του παρόντος λίγα σημάδια του πολυδιαφημισμένου πατριωτισμού. Όσοι εμπιστεύονται τους ηγέτες τους δεν εγκαταλείπουν ποτέ την πατρίδα τους.

Άμεσες και έμμεσες συνέπειες

Οι υποδομές και η οικονομία έχουν υποστεί μόνιμες ζημιές. Είναι αδύνατο να προβλεφθεί πόσο καιρό θα χρειαστεί η χώρα για να ανοικοδομηθεί εάν τηρηθεί η εκεχειρία. Η οικονομία του Ισραήλ όχι μόνο υποφέρει από αυτή τη σύγκρουση, αλλά δεν ήταν ήδη στην καλύτερη κατάστασή της τον Οκτώβριο του 2023. Τα τελευταία δύο χρόνια - δηλαδή, μέχρι τις 13 Ιουνίου 2025 - έως και 1,5 εκατομμύριο Ισραηλινοί έχουν ήδη εγκαταλείψει τη χώρα - μια καταστροφή για έναν πληθυσμό μόλις 9 εκατομμυρίων. Λαμβάνοντας υπόψη ότι πρόκειται κυρίως για άτομα που έχουν την οικονομική δυνατότητα να εγκαταλείψουν μια χώρα λόγω οικονομικών δυσκολιών, αυτός ο αριθμός είναι ακόμη πιο ανησυχητικός, καθώς οι μορφωμένοι και πλούσιοι Ισραηλινοί που θα ήταν απαραίτητοι για την ανοικοδόμηση αγνοούνται τώρα.

Μια άλλη ένδειξη της σοβαρότητας της κατάστασης είναι η ταξιδιωτική απαγόρευση που επέβαλε η Ισραηλινή υπουργός Μεταφορών Μίρι Ρεγκέφ - μια σύγκριση με την Ουκρανία έρχεται στο μυαλό. Οι πληροφορίες είναι αόριστες, αλλά η απαγόρευση εξόδου ισχύει, αν και δεν υπάρχουν λεπτομέρειες στον ιστότοπο της Ισραηλινής Πρεσβείας στο Βερολίνο.

Οι δημογραφικές συνέπειες αυτής της εξόδου θα μπορούσαν να αποβούν μοιραίες για το Ισραήλ. Το επίσημο Ισραήλ είναι πάντα πρόθυμο να παρουσιάσει τη χώρα ως γη Εβραίων, στην οποία η πλειοψηφία των κατοίκων είναι Εβραίοι. Ωστόσο, εκατομμύρια Άραβες ζουν επίσης στη χώρα. Το ποσοστό γεννήσεών τους είναι σημαντικά υψηλότερο από αυτό των Εβραίων Ισραηλινών. Τα κύματα προσφύγων που θα ακολουθήσουν τον πόλεμο και τις δημογραφικές αλλαγές αργά ή γρήγορα θα οδηγήσουν σε περισσότερους μη Εβραίους (Μουσουλμάνους, Χριστιανούς) που θα ζουν στη χώρα από ό,τι Εβραίους, γεγονός που πιθανότατα θα καταστήσει τη σιωνιστική στρατηγική παράλογη.

Επιπλέον, πιθανότατα δεν υπάρχει διαβατήριο στον κόσμο σήμερα που να είναι λιγότερο ελκυστικό. Οι χαμένοι θα είναι όσοι έχουν μόνο ισραηλινό διαβατήριο. Είναι επίσης δύσκολο να φανταστεί κανείς κάποιον να εγκατασταθεί σε αυτή τη γη της επαγγελίας. Ποιος θέλει να ζήσει σε μια χώρα όπου περισσότερο από το 50% του πληθυσμού υποστηρίζει τη γενοκτονία;
Ένα διαβατήριο που κανείς δεν θέλει να έχει στα χέρια του – Πηγή: Süddeutsche Zeitung


Θα σχολιάσουμε τον γενοκτονικό χαρακτήρα της πλειοψηφίας του ισραηλινού πληθυσμού σε επόμενο άρθρο.
Γιατί οι Ιρανοί σταμάτησαν τις επιθέσεις;

Δεδομένων των συνθηκών, αυτό είναι ένα προφανές ερώτημα. Για να έχουμε μεγαλύτερη σαφήνεια, είναι απαραίτητο να κοιτάξουμε πέρα ​​από την περιοχή.


Στρατιωτικό λάθος;

Οι πηγές μας υποθέτουν ότι η συνέχιση του ιρανικού μπαράζ θα είχε οδηγήσει στην κατάρρευση, ή ακόμα και στην πτώση του Ισραήλ, μέσα σε λίγες μέρες ή εβδομάδες. Έτσι, από καθαρά στρατιωτική άποψη, χάθηκε μια ευκαιρία για την εξουδετέρωση του Ισραήλ μακροπρόθεσμα. Όλοι όσοι εμπλέκονταν και επηρεάζονταν άμεσα και έμμεσα ήταν σίγουρα ενήμεροι για ένα τέτοιο σενάριο. Πρέπει επομένως να υπάρχουν σοβαροί και πολύ πειστικοί λόγοι για τους οποίους αυτή η ιστορική ευκαιρία δεν αξιοποιήθηκε ή δεν αναβλήθηκε. 

Γεωπολιτική
Σκέψεις από την Κίνα και τη Ρωσία

Το Ιράν πιθανότατα έχει αναστείλει τις εχθροπραξίες υπό την επιρροή της Ρωσίας και της Κίνας.

Ζυγίζοντας όλα τα συμφέροντα, τα μειονεκτήματα για τη Ρωσία, την Κίνα και τελικά το Ιράν φαίνεται να υπερτερούν των προβλέψιμων πλεονεκτημάτων, τουλάχιστον προς το παρόν.

Οι ακόλουθες σκέψεις θα πρέπει να αξιολογηθούν ως τέτοιες, καθώς δεν έχουμε καταφέρει να κατανοήσουμε καλύτερα τη διαδικασία λήψης αποφάσεων της Ρωσίας και της Κίνας. Κατ' αρχήν, η Ρωσία και η Κίνα δεν μας επιτρέπουν να εξετάσουμε τους χάρτες τους:

Καταρχάς, η Ρωσία —σε μια συνεχή κατάσταση αποκλιμάκωσης— πρέπει να λάβει υπόψη τα συμφέροντα των Ισραηλινών ρωσικής καταγωγής. Με περίπου 2 εκατομμύρια, ο αριθμός τους είναι σημαντικός.

Δεύτερον, η συνέχιση των εχθροπραξιών πιθανότατα θα είχε αναγκάσει τη Ρωσία σε μεγαλύτερη εμπλοκή λόγω της υφιστάμενης συνθήκης αρχών για στρατηγική συνεργασία, παρόλο που η συνθήκη δεν αναφέρει καμία αναφορά σε υποχρεωτική στρατιωτική υποστήριξη σε περίπτωση πολέμου. Υπήρχε επομένως ο κίνδυνος να γίνει κανείς de facto συμμετέχων στον πόλεμο εναντίον μιας χώρας της οποίας ο πληθυσμός έχει στενούς δεσμούς με τη Ρωσία και ένα μεγάλο ποσοστό της οποίας μιλάει ρωσικά. Επιπλέον, η Ρωσία σημειώνει σημαντική στρατιωτική πρόοδο στην Ουκρανία και δεν θέλει να εξαπλώσει τις δυνάμεις της πολύ αραιές.

Τρίτον, θυμηθείτε την υπομονή που έδειξε η Ρωσία στο Ισραήλ κατά τη διάρκεια του συριακού πολέμου, παρά τις υλικές και, το πιο σημαντικό, τις ανθρώπινες απώλειες. Για παράδειγμα, ισραηλινά πολεμικά αεροσκάφη χρησιμοποίησαν σκόπιμα άοπλα ρωσικά αεροσκάφη ως κάλυψη ενάντια στην συριακή αεράμυνα.

Τέταρτον, μια άλλη ένδειξη της απροθυμίας της Ρωσίας απέναντι στο Ισραήλ είναι το γεγονός ότι η εμπλοκή της Μοσάντ στην ουκρανική επίθεση με μη επανδρωμένα αεροσκάφη σε ρωσικά στρατιωτικά αεροδρόμια δεν αναφέρεται ακόμη επίσημα στη Ρωσία, αν και πολλά ρωσικά ιστολόγια το συζητούν και τα γεγονότα αφήνουν ελάχιστα περιθώρια για ερμηνεία δεδομένων των συγκρίσιμων ισραηλινών επιθέσεων στο Ιράν.

Πέμπτον, ένας πόλεμος πλήρους κλίμακας στο Ιράν θα ερχόταν επίσης σε μια ακατάλληλη στιγμή για την οικονομία της Ρωσίας. Ο διάδρομος μεταφορών βορρά-νότου μεταξύ Αγίας Πετρούπολης και Ινδίας μέσω του Καυκάσου και του Ιράν πλησιάζει στην ολοκλήρωσή του και έχει μεγάλη σημασία και για τις δύο χώρες.

Το συμφέρον της Κίνας είναι πιο προφανές. Το κύριο συμφέρον της είναι οικονομικό. Ένας πόλεμος στο Ιράν θα είχε διαταράξει σοβαρά την κινεζική επιδίωξη του έργου «Μία Ζώνη, Ένας Δρόμος», στο οποίο το Ιράν παίζει σημαντικό ρόλο και αντιπροσωπεύει έναν σημαντικό κρίκο στην περαιτέρω επέκτασή της στην Αφρική και την Ευρώπη.

Οι Κινέζοι αγοράζουν επίσης μεγάλες ποσότητες φυσικού αερίου και πετρελαίου από το Ιράν. Μια κλιμάκωση θα έβλαπτε σοβαρά τα οικονομικά συμφέροντα της Κίνας. Για παράδειγμα, αμέσως μετά την έναρξη της εκεχειρίας, οι Ηνωμένες Πολιτείες εξουσιοδότησαν συμβατικά την Κίνα να αγοράζει πετρέλαιο και φυσικό αέριο από το Ιράν χωρίς κυρώσεις. Αυτό παρέχει στο Ιράν έσοδα και στην Κίνα ασφάλεια σχεδιασμού, αν μπορεί κανείς να μιλήσει για αξιοπιστία και ασφάλεια στις συμφωνίες με την κυβέρνηση Τραμπ. Η τρέχουσα αναζωπύρωση των αναφορών του Λευκού Οίκου στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης σχετικά με δευτερογενείς κυρώσεις 500% κατά των εμπορικών εταίρων της Ρωσίας στέλνει τους χαιρετισμούς της.

Μέρος του φυσικού αερίου και του πετρελαίου που λαμβάνει η Κίνα θα χρησιμοποιηθεί από το Ιράν —μια άλλη συμφωνία που επιτεύχθηκε πολύ γρήγορα μετά τις 25 Ιουνίου 2025— ως πληρωμή για σύγχρονα κινεζικά μαχητικά αεροσκάφη. Προηγουμένως, η Κίνα επέμενε στις πληρωμές σε μετρητά, κάτι που καθυστέρησε πολύ την υλοποίηση του έργου.


Ενδιαφέρον των ΗΠΑ

Υποθέτουμε ότι το Ιράν, η Ρωσία και η Κίνα έλαβαν κάτι από τις Ηνωμένες Πολιτείες σε αντάλλαγμα για τη σιωπή τους σχετικά με τα όπλα: Πρώτον, οι Ηνωμένες Πολιτείες επιτρέπουν στην Κίνα να αγοράζει επίσημα φυσικό αέριο και πετρέλαιο από το Ιράν, όπως έχουμε ήδη περιγράψει. Σε αντάλλαγμα, οι Ηνωμένες Πολιτείες φαίνεται τώρα να έχουν ανακτήσει την πρόσβαση στις σπάνιες γαίες της Κίνας. Αυτό παρουσιάζει πρωταρχικό ενδιαφέρον για τις Ηνωμένες Πολιτείες, ιδιαίτερα για την αμυντική βιομηχανία. Οι σπάνιες γαίες δεν είναι σπάνιες και οι Ηνωμένες Πολιτείες έχουν επίσης σημαντικά κοιτάσματα. Ωστόσο, οι Ηνωμένες Πολιτείες δεν έχουν τον πλήρη κύκλο παραγωγής από την εξόρυξη έως τη διύλιση, σε αντίθεση με την Κίνα.

Η Ρωσία πιθανότατα έχει εξασφαλίσει παραχωρήσεις από τις ΗΠΑ σχετικά με την Ουκρανία - οι λεπτομέρειες δεν είναι γνωστές, αλλά τα νέα για την Ουκρανία σίγουρα το υποδηλώνουν.

Ο Τραμπ έχει ήδη παραδεχτεί ότι το Ιράν έχει χτυπήσει σκληρά το Ισραήλ, και αξιωματούχοι στον Λευκό Οίκο και το Πεντάγωνο γνωρίζουν πολύ καλά ότι οι συνεχιζόμενες ιρανικές επιθέσεις θα είχαν καταστρέψει ολοσχερώς το Ισραήλ. Ως αποτέλεσμα, οι Ηνωμένες Πολιτείες θα είχαν χάσει ακόμη περισσότερο το κύρος τους από ό,τι ήδη έχουν. Από την αυτοκρατορική του οπτική γωνία, θα είχε αναγκαστεί να εξαπολύσει περαιτέρω στρατιωτικές επιθέσεις εναντίον του Ιράν, για τις οποίες οι Ηνωμένες Πολιτείες δεν είναι ούτε οικονομικά ούτε στρατιωτικά προετοιμασμένες (λόγω έλλειψης πυρομαχικών). Μερικά βομβαρδιστικά B2 δεν θα ήταν αρκετά, καθώς το Ιράν δεν μπορεί να αντιμετωπιστεί στρατιωτικά μόνο με βόμβες και πυραύλους. Οποιαδήποτε περαιτέρω επίθεση των ΗΠΑ στο Ιράν θα είχε, με τη σειρά του, αναγκάσει το Ιράν να επιτεθεί σε αμερικανικές βάσεις στον Περσικό Κόλπο. Τι ακολουθεί;

Φαίνεται ότι όχι μόνο το Ισραήλ έχει ηττηθεί, αλλά ούτε οι Αμερικανοί έχουν αρκετά πυρομαχικά. Υπάρχουν τρεις λόγοι για αυτό: Πρώτον, εδώ και τρία χρόνια, οι Ηνωμένες Πολιτείες αδειάζουν τα αποθέματά τους για την Ουκρανία, παρά την έλλειψη επιτυχίας. Δεν προκαλεί επομένως έκπληξη το γεγονός ότι οι Ηνωμένες Πολιτείες ανακοίνωσαν χθες ότι δεν θα προμηθεύουν πλέον όπλα στην Ουκρανία. Δεύτερον, από τις 7 Οκτωβρίου 2023, οι Ηνωμένες Πολιτείες προμηθεύουν μεγάλες ποσότητες πυρομαχικών για γενοκτονία στη Γάζα. Τρίτον, η παραγωγική ικανότητα των Ηνωμένων Πολιτειών απέχει πολύ από το να καλύψει τη ζήτηση. Όπως αναφέρθηκε παραπάνω, το Ισραήλ χρησιμοποίησε τόσους πυραύλους αεράμυνας κατά τη διάρκεια του 12ήμερου πολέμου με το Ιράν, όσους είναι σε θέση να παράγουν οι Ηνωμένες Πολιτείες σε δύο χρόνια.

Η ζήτηση είναι πλέον τόσο μεγάλη που η παραγωγή πυραύλων Patriot, για παράδειγμα, λαμβάνει χώρα και σε άλλες χώρες. Η Γερμανία, για παράδειγμα, θα παράγει 1.000 από αυτούς τους πυραύλους . Ωστόσο, δεν υπάρχει καμία αναφορά για το πόσο καιρό θα χρειαστεί αυτό. Σε δημοσίευμα με ημερομηνία 20 Ιουλίου 2024 , η ρωσική εφημερίδα Kommersant , επικαλούμενη το Υπουργείο Άμυνας των ΗΠΑ, γράφει για την αύξηση της ετήσιας παραγωγής πυραύλων για το σύστημα αντιπυραυλικής άμυνας Patriot από 500 σε 750 μονάδες. Για να θέσουμε τα στοιχεία που αναφέρονται εδώ στο σωστό πλαίσιο: για την άμυνα κατά ενός ιρανικού πυραύλου, το ισραηλινό σύστημα αεράμυνας εκτόξευσε έως και 25 από αυτούς τους πυραύλους στον στόχο. Αυτός ο αριθμός είναι ακραίος και σίγουρα οφείλεται σε συγκεκριμένες περιστάσεις. Αλλά κατά κανόνα, για κάθε πύραυλο που δέχεται επίθεση - και το Ιράν έχει χιλιάδες από αυτούς - υπάρχουν τουλάχιστον δύο πύραυλοι αναχαίτισης.

Σύνοψη

Η καταστροφή του Ισραήλ βρίσκεται σε πλήρη εξέλιξη. Η ανοικοδόμηση ενός μερικώς κατεστραμμένου Ισραήλ (Τελ Αβίβ, λιμάνια, αεροδρόμια και εργοστάσια όπλων) θα διαρκέσει χρόνια, αλλά απαιτεί την τήρηση της εκεχειρίας, η οποία είναι εντελώς αβέβαιη δεδομένης της αναξιόπιστης συμπεριφοράς των πρωταγωνιστών. Αυτό θα έχει ως αποτέλεσμα οι πληγέντες ιδιοκτήτες να μην επενδύσουν στην τρέχουσα κατάσταση. Θα ανοικοδομούσατε ένα κτίριο γραφείων αν υπήρχε 50% πιθανότητα να καταστραφεί ξανά αύριο;

Είναι εξαιρετικά αμφίβολο ότι οι Ισραηλινοί που έφυγαν θα επιστρέψουν στο άμεσο μέλλον. Από τον Οκτώβριο του 2023, το Ισραήλ πιθανότατα έχει χάσει σχεδόν το ένα τρίτο του πληθυσμού του - δηλαδή, το μορφωμένο, πλούσιο και επομένως απαραίτητο τμήμα του πληθυσμού για την ανοικοδόμηση. Είναι επίσης πιθανό πολλοί από αυτούς που έφυγαν από τη χώρα να μην αποτελούν μέρος της γενοκτονικής πλειοψηφίας του πληθυσμού - ένας ακόμη λόγος για να μην επιστρέψουν.

Δεν υπάρχουν ενδείξεις που να μας επιτρέπουν να προβλέψουμε το μέλλον αυτής της σύγκρουσης. Είναι πιθανό ο πόλεμος να ξεσπάσει ξανά αύριο - ή και όχι. Αυτό που περιμένουμε με βεβαιότητα, ωστόσο, είναι ότι ο Πόλεμος των Δύο Κόσμων, τον οποίο έχουμε ήδη περιγράψει σε μια σειρά άρθρων , θα συνεχιστεί - ίσως σε μια νέα τοποθεσία, αλλά θα παραμείνει αιματηρός.

Η μόνη εκτίμηση που μπορούμε να κάνουμε με βεβαιότητα είναι ότι ούτε οι Ηνωμένες Πολιτείες ούτε το Ισραήλ μπορούν να εμπιστευτούν. Όσον αφορά την αξιοπιστία και τον σεβασμό του διεθνούς δικαίου, αυτές οι δύο χώρες είναι στο ίδιο επίπεδο με τη ναζιστική Γερμανία.


* Ο Peter Hanseler είναι γεωπολιτικός αναλυτής που γράφει από τη Μόσχα. Ο Peter γεννήθηκε στη Ζυρίχη της Ελβετίας. Είναι κάτοχος πτυχίου JD (lic. iur.) και διδακτορικού (Dr. iur.) από τη Νομική Σχολή του Πανεπιστημίου της Ζυρίχης και μεταπτυχιακού τίτλου στο Διεθνές Εμπορικό Δίκαιο (LL.M.) από τη Νομική Σχολή του Πανεπιστημίου Georgetown στην Ουάσινγκτον. Έχει ζήσει στις ΗΠΑ, την Ισπανία, την Ελβετία, την Ταϊλάνδη και τη Ρωσία. Ο Peter είναι ανεξάρτητος, το έργο του δεν υποστηρίζεται από κυβερνητικές ή ιδιωτικές οντότητες. Ο ιστότοπος του Peter, Forumgeopolitica.com, δημοσιεύει το περιεχόμενό του στα αγγλικά, ρωσικά, γερμανικά και γαλλικά.

πηγή: Sonar 21



Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου
Continue reading
Εγγραφή σε: Αναρτήσεις (Atom)