Ακούς πράματα και θάματα («προβληματικά») να συμβαίνουν στην πλατεία.. Και πώς ξεμπερδεύεις μ’ αυτά τα πράματα και τα θάματα;;
Αν δεν γινόταν ό,τι γίνεται σήμερα στο Σύνταγμα, θα είχες απορίες;
Δεν υπάρχει άλλος τρόπος για να μάθει ο άνθρωπος. Είναι μόνον αυτός. Έρχεται το πρόβλημα, σε βάζει να σκεφτείς, και τελικά βρίσκεις τη γνώση, την οποία (σημειωτέον) αν την ανακαλύψεις με αυτόν τον τρόπο (από πάθημα), δεν την χάνεις ΠΟΤΕ!!!!!
(Για μας δουλεύει το σύστημα!!! Για εμάς λέγοντας, για το καλό της επανάστασης).
Σκέψου το εξής ενδεχόμενο, πες ότι εγώ είμαι σοφή. Και πάω Σύνταγμα και ενημερώνω όλον τον κόσμο, τους εξηγώ με πάσα λεπτομέρεια το σωστό και.. με πιστεύουν. Η γνώση αυτή, η έτοιμη, είναι κατακτημένη μόνο από εμένα. Των υπολοίπων είναι μια γνώση εφήμερη. Την επαύριον θα την έχουν ξεχάσει και με την πρώτη ευκαιρία, όταν ξαναπέσουν δηλ. στα δίχτυα κάποιου έξυπνου, θα ξαναπέσουν στην λούμπα. Τρώγοντας όμως όλον τον π@@τσο φίλε μου, η γνώση θα γίνει κατάκτηση, και.. δεν πρόκειται να ξανα-ξεχαστεί.
Ένα άλλο σημαντικό.. θεωρώ ΑΘΛΟ και γεγονός κοσμοϊστορικό το ότι δεν συμφωνούμε με κανέναν. Το ότι δεν ενωνόμαστε με κανέναν τρόπο.
Κι αυτή είναι η σπουδαιότητα της φυλής μας. Που εγώ ειδικά δεν είμαι και πολύ φανατική ελληνίδα, αλλά πραγματικά αυτό μας το χρεώνω. Είναι δική μας η κατάκτηση και μόνο εμείς θα μπορούσαμε να το φτάσουμε.
Το τσουβάλιασμα φίλε μου, το να γίνουμε όλοι ίδιοι, είναι παρά φύση ΚΑΙ χρησιμοποιείται (χωρίς φειδώ όλα τα χρόνια που ζει στον πλανήτη) για την κατασκευή άβουλου πλήθους. Αυτό προσπάθησαν να πετύχουν και απέτυχαν, να μας τσουβαλιάσουν.
Κανείς δεν είναι ίδιος με τον άλλον. Πώς να το κάνουμε, έτσι μας έφτιαξε ο πλάστης. Τι θέλουμε να αλλάξουμε δηλαδή; Και γιατί να πρέπει να συμφωνούμε; Ποτέ μου δεν το κατάλαβα, κι όλα μου τα χρόνια σ’ αυτό το προβληματικό καθεστώς εναντιωνόμουν (με τους πάντες).
Δεν μου χρειάζεται να συμφωνώ με κανέναν, έπληττα που ήταν όλοι γύρω μου ίδιοι, που δεν με ξάφνιαζε κανείς. Το σωστό είναι ο καθένας να αγαπήσει τη μοναδικότητά του. Σ’ αυτή την περίπτωση δεν θα υπάρχει και κομπλεξισμός, που πήξαμε από ψυχάκηδες, και που αυτό ευθύνεται γι’ αυτό, η τόση καταπίεση για να γίνουμε όλοι ίδιοι.
Αν ο καθένας αγαπήσει αυτό που είναι και δεν θέλει να το αλλάξει, εκτός του ότι θα γίνει φυσιολογικός άνθρωπος, ΔΕΝ ΘΑ ΜΠΑΙΝΕΙ ΚΑΙ ΣΤΟ ΧΩΡΑΦΑΚΙ ΤΟΥ ΑΛΛΟΥ. Αυτό είναι νόμος. Συμπαντικός (= απαράβατος). Άρα δες, δεν θα έχουμε συμπλεγματικούς και κανείς δεν θα περνά τα όρια, σ’ αυτήν την περίπτωση πιστεύεις ότι θα έχεις πρόβλημα αν με κάποιον διαφωνείς;;
Αυτό είναι η λύση. Αυτό και θα φτάσουμε. Αρκετά με την προβατοποίηση, τώρα φτιάχνουμε ΠΡΟΣΩΠΙΚΟΤΗΤΕΣ, προσωπικότητες μοναδικές.
Ένας από το πλήθος
Υ.Γ. Πάνσοφους θα μας καταντήσουν, θα τους ευγνωμονούμε κάποια στιγμή (χι, χι)
Προσθέσετε το σχόλιό σας:
0 comments:
Παρακαλώ αφήστε το μήνυμά σας. Προσπαθήστε να σχολιάζετε χωρίς προσβλητικούς και συκοφαντικούς χαρακτηρισμούς. Σχόλια που θα θεωρηθούν συκοφαντικά ή θα περιέχουν βωμολοχίες θα απορρίπτονται.