Μια από τις αγαπημένες μορφές ψυχαγωγίας είναι ασφαλώς για πολλούς από μας το σινεμά ή και το home video.Έχουμε δει πολλές ταινίες στο πέρασμα των χρόνων της ζωής μας. Άλλες μας έκαναν να γελάσουμε, να προβληματιστούμε, να συζητήσουμε για θέματα που ως τότε μπορεί να μην μας είχαν απασχολήσει, να χαρούμε, να λυπηθούμε ή και πολλές να περάσουν αδιάφορες από την οθόνη και να τις έχουμε ξεχάσει (εκτός από τα φέσια που όλοι λίγο έως πολύ "φάγαμε").

Στην σημερινή ανάρτηση θα δώσουμε μια λίστα με τις ταινίες που αποκάλυψαν ένα ισχυρό μήνυμα αλήθειας, αποτυπώθηκαν στη μνήμη μας και μας ξύπνησαν κομμάτια της συνείδησής μας. Σίγουρα θα υπάρχουν και άλλες, πιθανόν και πολύ καλύτερες (η λίστα θα είναι ανοιχτή προς συμπλήρωση...)



1. V For Vendetta

Δείχνει τη διαφθορά στα διάφορα επίπεδα διακυβέρνησης, και πώς επιχειρείται να κρατηθεί κρυφή από την αλήθεια. Τελικά κάνει αναφορές της πρόθεσης για επικράτηση της Νέας Παγκόσμιας Τάξης, και αφήνει ως λύση ότι αυτό που χρειάζεται είναι μια συλλογική αφύπνιση και η άρνηση συμμόρφωσης ώστε να φέρουμε τέλος στην εξουσία και τον έλεγχό τους.


2. Fight Club



Στο τέλος δείχνει την πλήρη κατάρρευση των οικονομιών και των δομών χρέους. Ποια είναι μέρος τίνος και πως θα πρέπει να αλλάξει η συνείδηση ​​του πλανήτη. Επίσης, δείχνει το ρόλο που μπορεί να παίξει το μυαλό, και πόσο εύκολα μπορεί αυτό να καλύψει ως αληθινή την όποια εμπειρία μας.

3. Το Matrix



Το σενάριο ασχολείται με την ανθρωπότητα ισχυριζόμενο ότι έχει καταληφθεί από την Τεχνητή Ευφυία μηχανών. Μια μικρή ομάδα ανθρώπων έχουν έρθει σε μια μάχη ενάντια στις μηχανές για να διεκδικήσουν τη γη και την πραγματικότητα. Τα μηχανήματα έχουν καταστρέψει τον πραγματικό κόσμο, και δημιούργησαν μια προσομοίωση του πραγματικού κόσμου που υπάρχουν μόνο στο μυαλό εκείνων που είναι συνδεδεμένα στο Matrix. Η μήτρα είναι το όνομα του προσομοιωμένου κόσμου. Εκείνοι που δεν έχουν ελευθερωθεί από το Matrix, πιστεύει ό, τι βλέπουν, κάνουν, αγγίξουν και να αισθανθούν είναι πραγματική. Εξακολουθεί να υπάρχει μια ανθρώπινη πόλη, όπου οι μηχανές δεν έχουν κατακτήσει. Αυτή η πόλη βρίσκεται σε μεγάλα βάθη .


4. Into The Wild



Το “Into The Wild” αφηγείται τη πραγματική ζωή του 24-χρονού Christopher McCandless ( Emile Hirsch), ενός προνομιούχου (από άποψη χρημάτων) παιδιού, όπου αμέσως μετά την αποφοίτησή του από το κολλέγιο, καταστρέφει τις πιστωτικές του κάρτες, χαρίζει τα λεφτά του σε φιλανθρωπίες και ξεκινάει για κάτι το οποίο δεν είναι ούτε αυτός σίγουρος. Κάτι διαφορετικό. Κάπου αλλού. Το μυαλό του είναι γεμάτο από Dostoyevsky, Thoreau, Emerson και Jack London, η καρδιά του καίγεται από οργή ενάντια σε ασαφείς και αόριστους “εχθρούς” όπως “κοινωνία” και “υλισμός”. Λέει ότι είναι“ένας καλαίσθητος ταξιδιώτης που σπίτι του είναι ο δρόμος”. Ο McCandless ονομάζει τον εαυτό του Alexander Supertramp (κατι σαν “υπερ-αλήτης”), και βάζει πλώρη για το ραντεβού που ο ίδιος έκλεισε με το πεπρωμένο του. Το οποίο, σε αυτή την περίπτωση, είναι θάνατος από υποσιτισμό σε ένα εγκαταλελειμμένο λεωφορείο κάπου στην Αλάσκα, λίγο καιρό πριν το πτώμα του ανακαλυφθεί τυχαία από κάποιους κυνηγούς.
cine.gr


5. Ρέκβιεμ για ένα όνειρο



Ταινία γροθιά στο στομάχι, πάνω στους εθισμούς και τις εξαρτήσεις από τις οποίες προσπαθούν να πιαστούν απεγνωσμένα οι ναυαγισμένες ανθρώπινες υπάρξεις για να στηριχθούν, μετά από την κατάρρευση του αμερικάνικου ονείρου (και όλου του σύγχρονου δυτικού πολιτισμού που στο όνειρο αυτό στηρίχθηκε).
Για τον Aronofsky το όνειρο έχει χαθεί και η ταινία αυτή είναι ο εφιαλτικός θρήνος των θυμάτων του. Αν μερικές στιγμές το παρακάνει του το συγχωρούμε γιατί είναι εμφανέστατο σε κάθε πλάνο του ότι δεν έχει δημαγωγικές προθέσεις, αλλά υποφέρει ειλικρινά. Συμπάσχουμε μαζί του.
cine-art.blogspot.gr


6. Die welle (το κύμα)




Ένας καθηγητής πολιτικής ιστορίας με αναρχικό παρελθόν και πρωτοποριακές ιδέες στήνει ένα παιχνίδι ρόλων με τους μαθητές του. Μέσα από ένα διδακτικό πείραμα θέλει να τους δείξει στην πράξη την κρυφή γοητεία του ολοκληρωτισμού, τα πράγματα όμως αρχίζουν να ξεφεύγουν από τον έλεγχο.


7. 1984



Το μήνυμα το 1984 ήταν ότι ο τύπος της κυβέρνησης που απεικονίζεται ποτέ δεν θα είναι προς όφελος της κοινωνίας. Αφαιρεί στοιχεία της ατομικότητας και την προσωπικότητα τόσο στον τρόπο σκέψης αλλά και στις πράξεις των ανθρώπων. Απαιτεί όλοι οι άνθρωποι να είναι ακριβώς όμοιοι, έτσι ώστε να ευχαριστήσουν την κυβέρνηση και να παραμείνουν εντός των προβλεπόμενων ορίων. Προσπαθεί, επίσης, να δημιουργεί διαιρέσεις μεταξύ των ανθρώπων συντηρώντας μια αίσθηση ανασφάλειας και καχυποψίας.


8. American beauty



Η πρωτη ταινια του Sam Mendes ακροβατει αναμεσα στα δυο με εξαιρετικη ισορροπια και ακριβεια. Καταγραφει με τροπο σχεδον ειρωνικο, το αδιεξοδο στο οποιο οδηγει ο μεσοαστικος τροπος ζωης του Αμερικανικου Ονειρου. Η ειρωνεια αυτη ειναι εκδηλη αφενος μεσω του διασπαρτου παντου μαυρου χιουμορ, αφετερου μεσω του τρομερου σεναριακου ευρηματος της αφηγησης της ιστοριας απο τον ηδη νεκρο πρωταγωνιστη.

Απο την αλλη ομως η ταινια δεν περιοριζεται εκει. Ως υπαρξιακο δραμα, αγγιζει τις νορμες της αρχαιας ελληνικης τραγωδιας, οπου ο πρωταγωνιστης πρωτα υποπιπτει στην υβρη (η παραδοση στην σηψη του μεσοαστικου τροπου ζωης) και κατοπιν επερχεται η ατις και η νεμεσις (η δολοφονια του και η αναληψη του στους γαλαζιους ουρανους των τελευταιων σκηνων της ταινιας) απο οπου "ευτυχισμενος" μας αφηγειται την περιπετεια του.
Spiros Vathis


9.Gattaca



Φανταστείτε έναν κόσμο όπου οι γονείς θα μπορούσαν να επιλέξουν τα χαρακτηριστικά των παιδιών τους ή ακόμη τις σωματικές και πνευματικές τους ικανότητες με μία και μόνο απλή παρέμβαση στο DNA τους. Αυτόν το κόσμο μας παρουσιάζει η ταινία Gattaca που για πολλούς απεδείχθη προφητική μετά τα άλματα της επιστήμης στον τομέα της γενετικής τα τελευταία χρόνια. Σε έναν τέτοιο κόσμο οι “γενετικά τέλειοι” άνθρωποι κατέχουν όλες τις εξέχουσες θέσεις και έχουν πολύ περισσότερες ευκαιρίες, παραγκωνίζοντας τους “φυσιολογικούς” ανθρώπους που αναγκάζονται να αντιμετωπίσουν την περιθωριοποίηση και τον στιγματισμό από το υπόλοιπο κοινωνικό τους σύνολο.
cinemascope.gr


10. American History X


Δυναμική καταγγελία του φαινομένου των φυλετικών διακρίσεων και η πρώτη σκηνοθετική δουλειά του βρετανού Τόνι Κέι, που έκανε μεγάλη αίσθηση την εποχή που προβλήθηκε. Η ιστορία δύο αδελφών και η στάση που κρατούν στη ζωή τους, μέσα σ’ ένα περιβάλλουν μισαλλοδοξίας και φόβου για το «διαφορετικό». 

Ακτιβιστής
Την ιδέα την πήραμε από μια ψηφοφορία που κάνει ο True activist.
Axact

Ακτιβιστής

Μπορείτε να επικοινωνήσετε σχετικά με το παρόν άρθρο ή οτιδήποτε σχετίζεται με την ιστοσελίδα του "ακτιβιστή" ή ακόμη και για άρθρα ή απόψεις σας που επιθυμείτε να δημοσιεύσουμε στο email: chrivanovits@gmail.com

Προσθέσετε το σχόλιό σας:

0 comments:

Παρακαλώ αφήστε το μήνυμά σας. Προσπαθήστε να σχολιάζετε χωρίς προσβλητικούς και συκοφαντικούς χαρακτηρισμούς. Σχόλια που θα θεωρηθούν συκοφαντικά ή θα περιέχουν βωμολοχίες θα απορρίπτονται.