Η σημερινή ανάρτηση της Ζωής Κωνσταντοπούλου με αφορμή την συμπλήρωση 19 ετών από τις επιθέσεις της 11ης Σεπτεμβρίου 2001 στους Δίδυμους Πύργους και στο Πεντάγωνο.
«…Βρισκόμουν στη Νέα Υόρκη, κάνοντας το μεταπτυχιακό μου στο Πανεπιστήμιο Columbia, όταν συνέβησαν οι επιθέσεις. Έζησα την τραγωδία, την απόγνωση των κατοίκων, το φόβο, την αγωνία, αλλά και τη στροφή στην ξενοφοβία. Παρακολούθησα βήμα-βήμα την αλλοίωση του δικαίου, που ξεκίνησε από Αποφάσεις του Συμβουλίου Ασφαλείας που υποχρέωναν τα κράτη να νομοθετήσουν συγκεκριμένες ποινικές διατάξεις κι έφτασε μέχρι τα κολαστήρια του Γουαντανάμο.
Επέλεξα να γράψω τη διπλωματική μου εργασία πάνω σε αυτό το θέμα.
Και πιστεύω ακράδαντα όσα και τότε διατύπωσα: η ασφάλεια βρίσκεται στην ελευθερία. Η προστασία των πολιτών και της κοινωνίας προϋποθέτει αναγνώριση κ σεβασμό των δικαιωμάτων τους…»
Ακολουθεί ολόκληρη η ανάρτηση:
«11/9/2001-11/9/2020
Σαν σήμερα, πριν 19 χρόνια, η τρομοκρατική επίθεση στους Δίδυμους Πύργους κ το Πεντάγωνο στις ΗΠΑ, με χιλιάδες αθώα θύματα, συντάραξε την ανθρωπότητα.
Πατώντας αστραπιαία πάνω στο φόβο και την οργή για τους νεκρούς, με πρόσχημα την ασφάλεια, οι επιτήδειοι κραταιοί του κόσμου, ξεκινώντας από το Συμβούλιο Ασφαλείας του ΟΗΕ, οργάνωσαν μεθοδικά την συρρίκνωση των κεκτημένων δικαιωμάτων και ελευθεριών των ανθρώπων, σε ολόκληρη την υφήλιο.
Σε όσα δρομολογήθηκαν τότε βασίστηκαν οι εκτεταμένες παρακολουθήσεις απλών πολιτών από Κυβερνήσεις, Πρεσβείες, Ιδιωτικές Εταιρίες, οι απαγωγές και βίαιες εξαφανίσεις, οι αναιτιολόγητες παραβιάσεις της ιδιωτικής ζωής, των προσωπικών δεδομένων και των επικοινωνιών, το ηλεκτρονικό φακέλωμα, η κατάργηση του τεκμηρίου αθωότητας, η στοχοποίηση αντιφρονούντων ή αντιδρώντων πολιτών ως εσωτερικών εχθρών.
Οι επιθέσεις της 11ης Σεπτεμβρίου ήταν ειδεχθή εγκλήματα, που εν συνεχεία αξιοποιήθηκαν στο έπακρο, όχι για την πάταξη της τρομοκρατίας, όχι για την προστασία της κοινωνίας, αλλά για την περιστολή της ελευθερίας. Και χρησιμοποιήθηκαν ως πρόσχημα για την έναρξη και διεξαγωγή επιθετικών πολέμων και τη διάπραξη διεθνών εγκλημάτων σε βάρος αμάχων, λαών, πολιτισμών.
Ο «πόλεμος κατά της τρομοκρατίας» έγινε πόλεμος κατά της δημοκρατίας.
Και αφετηρία επιθετικών πολέμων, γενοκτονίας, εγκλημάτων κατά της ανθρωπότητας, εγκλημάτων πολέμου. Εγκλημάτων με δεκάδες χιλιάδες αθώα θύματα.
Σήμερα, 19 χρόνια μετά, ο κόσμος μας δεν είναι περισσότερο ασφαλής κι οι άνθρωποι είναι λιγότερο ελεύθεροι.
Βρισκόμουν στη Νέα Υόρκη, κάνοντας το μεταπτυχιακό μου στο Πανεπιστήμιο Columbia, όταν συνέβησαν οι επιθέσεις. Έζησα την τραγωδία, την απόγνωση των κατοίκων, το φόβο, την αγωνία, αλλά και τη στροφή στην ξενοφοβία. Παρακολούθησα βήμα-βήμα την αλλοίωση του δικαίου, που ξεκίνησε από Αποφάσεις του Συμβουλίου Ασφαλείας που υποχρέωναν τα κράτη να νομοθετήσουν συγκεκριμένες ποινικές διατάξεις κι έφτασε μέχρι τα κολαστήρια του Γουαντανάμο.
Επέλεξα να γράψω τη διπλωματική μου εργασία πάνω σε αυτό το θέμα.
Και πιστεύω ακράδαντα όσα και τότε διατύπωσα: η ασφάλεια βρίσκεται στην ελευθερία. Η προστασία των πολιτών και της κοινωνίας προϋποθέτει αναγνώριση κ σεβασμό των δικαιωμάτων τους.»
Προσθέσετε το σχόλιό σας:
0 comments:
Παρακαλώ αφήστε το μήνυμά σας. Προσπαθήστε να σχολιάζετε χωρίς προσβλητικούς και συκοφαντικούς χαρακτηρισμούς. Σχόλια που θα θεωρηθούν συκοφαντικά ή θα περιέχουν βωμολοχίες θα απορρίπτονται.