Δυο χρόνια τώρα είμαστε μάρτυρες της Ελλάδος να μετεωρίζεται σε ένα τραγικό αδιέξοδο, που δημιούργησαν οι έντιμες και ανέντιμες κυβερνητικές πρακτικές, των τελευταίων δεκαετιών.
Η Ελλάδα βρέθηκε μέσα στην παγκόσμια κρίση χωρίς να έχει δικό της Νόμισμα, ώστε να μπορεί να το υποτιμά, για να μοιράζει το βάρος αναλογικά στους Πολίτες και να ενισχύει την εξαγωγική της ικανότητα, όπως έκανε όλα τα χρόνια πριν το Ευρώ και οι Πολίτες δεν το καταλαβαίναμε.
Είμαστε υποχρεωμένοι, μας αρέσει δεν μας αρέσει να δεχτούμε, ότι θα είμαστε μέσα στο Ευρώ, γιατί έτσι συμφέρει στους Ευρωπαϊκούς Μηχανισμούς Κεφαλαίου. Γιατί είναι ισχυροί και αφήνουν να εννοήσουμε ότι θα πάθουμε μεγάλες ζημιές, αν επιλέξουμε την έξοδο από το Ευρώ.
Με συνέπεια την απόλυτη ισοπέδωση της παραγωγικής βάσης της Χώρας, μέχρις εκείνο το σημείο φτώχιας των Ελλήνων (κινεζοποίηση), που θα συμφέρει στους Ευρωπαϊκούς Μηχανισμούς Κεφαλαίου να επενδύσουν στην Ελλάδα.
Ενάμισι εκατομμύριο συνΠολίτες μας θα βρεθούν χωρίς δουλειά, μπροστά στα Δημαρχιακά Μέγαρα της Χώρας, να εκλιπαρούν για κουπόνια, για αλεύρι, για λάδι, για ξύλα. Διακόσιες χιλιάδες Έλληνες νοικοκυραίοι θα χάσουν τα σπίτια τους γιατί δεν μπορούν να πληρώσουν τις δόσεις δανείων. Όσο άδικο είναι γιαυτούς, άλλο τόσο άδικο είναι για τους 70.000 εύπορους συνΠολίτες, που θα αρπάξουν αυτά τα σπίτια για ένα τσουβάλι αλεύρι. Άδικο, γιατί σε αυτούς τους έντιμους και ικανούς ανθρώπους βάζουμε την ιδέα να επωφεληθούν από την κρίση και τους μετατρέπουμε σε κοράκια και μαυραγορίτες, αντί να τους κάνουμε επιχειρηματίες που θα δημιουργήσουν πλούτο για όλους. Η μεθόδευση του χρηματιστηρίου του 1999 δεν είναι μακριά για να μας θυμίζει την ανθρώπινη φύση.
Αν τα παραπάνω είναι η Σκύλλα της αθλιότητας, είμαι βέβαιος ότι από ένα σημείο και μετά οι Έλληνες Πολίτες θα επιλέξουν τη Χάρυβδη του αίματος (εξέγερση και απρόβλεπτες πολιτικές καταστάσεις), γιατί έτσι ορίζει ο Ελληνικός Πολιτισμός.
Υπάρχει ένας τρόπος για την Ελλάδα να περάσει χωρίς αθλιότητα και αίμα ανάμεσα από τη Σκύλλα και τη Χάρυβδη. Τρόπος, στον οποίο μπορούν να συμπράξουν ευρύτερες πολιτικές δυνάμεις.
Ο τρόπος είναι η Ομολογία χρέους απέναντι στους Έλληνες Πολίτες.
Όταν η Κυβέρνηση και οι Πολίτες έχουν συμφωνήσει σε ένα συγκεκριμένο ύψος βιοτικού επιπέδου (2009), είναι απολύτως ανέντιμο για την Κυβέρνηση να προβαίνει σε αυθαίρετο και δραματικό χαμήλωμα αυτού του επιπέδου. Σε κάθε περικοπή μισθού, σύνταξης, προμήθειας η αναπτυξιακής δαπάνης, η Κυβέρνηση πρέπει να Ομολογεί ισόποσο Χρέος προς τους συγκεκριμένους
Πολίτες. Πρέπει να δίνει στους Πολίτες Ομολογίες αυτού του χρέους, που είναι υπόσχεση ότι στο μέλλον θα εισπράξουν αυτά τα ποσά. Το Κράτος έχει τη δυνατότητα να ανταποκριθεί μελλοντικά στην υπόσχεσή του επειδή κατέχει γη, επειδή προσφέρει υπηρεσίες, και επειδή δημιουργεί υπεραξία νομοθετώντας και πολεοδομώντας.
Η Ομολογία Χρέους θα αποδεικνύει κρατική εντιμότητα και θα ενισχύει την πίστη των Πολιτών. Κανένας εξωτερικός παράγοντας δεν μπορεί να υποχρεώσει το κράτος σε άρνηση των υποχρεώσεών του στους Πολίτες. Η υποχρέωση του κράτους απέναντι στους Πολίτες είναι πιο πάνω από την ΕΕ, πιο πάνω από την ΕΚΤ, πιο πάνω από τους δανειστές. Δεν υπάρχει δίκαιο για το αντίθετο. Μόνο αυθαιρεσία πολέμου.
Το κράτος δημιουργεί ένα Ίδρυμα, που το ονομάζει Χρεόκεντρο. Το χρεόκεντρο διαχειρίζεται το χρέος του κράτους απέναντι στους Πολίτες του. Το χρεόκεντρο εκδίδει ομολογίες χρέους των 1,2,5,10,20,50,100 ευρώ.
Όταν οι εξωτερικές πιέσεις λόγω του κρατικού ελλείμματος υποχρεώνουν την Κυβέρνηση να κάνει περικοπές στους μισθούς, τις συντάξεις, τις προμήθειες και τις δημόσιες επενδύσεις, τότε αντί για περικοπές πρέπει να γίνεται ομολογία χρέους. Δηλαδή για κάθε μισθωτό, συνταξιούχο η προμηθευτή γίνεται στο χρεόκεντρο εγγραφή Πίστωσης, όση θα ήταν η περικοπή. Αυτή η πίστωση έχει το χαρακτήρα κατάθεσης, που έγινε από τον Πολίτη στο Χρεόκεντρο. Ο Πολίτης μπορεί οποιαδήποτε στιγμή να κάνει ανάληψη ομολογιών από το Χρεόκεντρο, με εγγραφή Χρέωση. Η ποσότης των τυπωμένων ομολογιών χρέους θα είναι αρκετή για να εξυπηρετεί τις δοσοληψίες.
Οι Πολίτες, θα μπορούν με Ομολογίες να πληρώνουν δόσεις δανείων, αναλογικά με την οικονομική τους κατάσταση. Οι Τράπεζες εισπράττοντας Ομολογίες, θα εγγράφουν απαιτήσεις από το κράτος. Στο κάτω-κάτω το κράτος ενισχύει τις τράπεζες μέχρι τώρα χωρίς αντιπαροχές.
Η δυνατότητα αποπληρωμής δανείων, καθώς και μια λίστα από κρατικές υπηρεσίες που θα μπορούν να αγοράζουν οι Πολίτες με αυτές τις Ομολογίες, θα δώσουν την αρχική ώθηση στην Ελληνική οικονομία.
Οι Ομολογίες Χρέους θα γίνουν αυτομάτως συναλλακτικό εργαλείο ανάμεσα στους Πολίτες, παράλληλα με το ευρώ.
Όταν τα ευρώ στις τσέπες των Πολιτών θα είναι λιγοστά, αυτοί αμέσως θα ανταλλάξουν τα προϊόντα και τις υπηρεσίες τους με κρατικές Ομολογίες Χρέους. Είναι απλό. Εφόσον οι Έλληνες Πολίτες θα μπορούν να αγοράζουν με Ομολογίες Χρέους, είναι υποχρεωμένοι να παράγουν οι ίδιοι όλα όσα χρειάζονται.
Η Ελληνική διατροφική παραγωγή το 1980 κάλυπτε το 90% των Ελληνικών διατροφικών αναγκών. Σήμερα καλύπτει μόνο το 10%. Η παραγωγική βάση διατροφής που θα προκύψει, γρήγορα θα δημιουργήσει ευρωφόρο διατροφικό πλεόνασμα. Ότι ισχύει για την παραγωγική βάση της διατροφής, ισχύει για όλη την παραγωγική βάση, σε όλους τους τομείς αναγκών.
Οι Ομολογίες Χρέους θα ξαναδημιουργήσουν την Ελληνική παραγωγική βάση και εσωτερική οικονομία αυτάρκειας.
Περνώντας η Ελλάδα ανάμεσα από την Σκύλλα και την Χάρυβδη, δεν θα γλυτώσει μοναχά η Ελλάδα, αλλά θα δώσει προοπτική και στην Ευρώπη ολόκληρη. Γιατί η κουτσουλίτσα στο χάρτη Ελλάδα είναι παγκόσμια Πολιτική και Πολιτισμική δύναμη και είναι ώρα να το καταλάβουν όλοι.
του Tasos Asterios
Προσθέσετε το σχόλιό σας:
0 comments:
Παρακαλώ αφήστε το μήνυμά σας. Προσπαθήστε να σχολιάζετε χωρίς προσβλητικούς και συκοφαντικούς χαρακτηρισμούς. Σχόλια που θα θεωρηθούν συκοφαντικά ή θα περιέχουν βωμολοχίες θα απορρίπτονται.