Παράδειγμα: Νιώθω ανίσχυρη, όσο κι αν εύχομαι να γίνω δυνατή δεν πρόκειται κάποιος να με ραντίσει με δύναμη. Πρέπει να κάνω κάτι πολύ συγκεκριμένο για να πάρω την δύναμή μου. Κι αυτό είναι: θέλω να αντισταθώ στη χούντα, αλλά φοβάμαι για την οικογένειά μου, φοβάμαι μην φυλακιστώ ή μην πεθάνω, φοβάμαι μην χάσω το σπίτι μου κλπ. (Αυτά -ό,τι φοβάμαι- ουσιαστικά με κάνουν να νιώθω ανίσχυρη.) Αν υπερβώ τους φόβους μου και κάνω την αντίστασή μου.. θα γίνω δυνατή!! (Δεν υπάρχει άλλος τρόπος, ράντισμα δεν παίζει, σιγουράντζα. Είναι ο λόγος που βγήκε το: «το υψηλό δεν χαρίζεται, κατακτιέται».)
Υπάρχει ένα τιπ.. μία γνώση ικανή να σε κάνει να συμφωνήσεις (όχι να το θες, να συμφωνήσεις) να περάσεις αυτό το απίστευτο μαρτύριο -το να κάνεις αυτό που με τίποτα δεν μπορείς να κάνεις. Η γνώση που με κάνει να μπαίνω στην διαδικασία να κάνω αυτό που με τίποτα δεν μπορώ είναι: ξεπερνώντας το ουσιαστικά θα λυτρωθώ, αφού διώχνω ένα κάτι που με πνίγει, που με κρατά δέσμια, που με αφήνει λίγη. Εμένα συμφέρει.
Έτσι παίρνω φόρα, βουρ.. και κάνω όλα όσα δεν μπορώ.
Επίσης, τα υψηλά δεν μπορεί κάποιος να τα κατακτήσει για σένα (κασκαντέρ στο σενάριο της ζωής δεν παίζει).
Παράδειγμα: Κάνω εγώ κατάληψη σ’ ένα χωράφι του δήμου. Για να τολμήσω να το κάνω, εκτός του ότι έχω υπερβεί όλους τους φόβους μου τους σχετικούς με το διάβημα, γνωρίζω και στο απόλυτο το δίκιο μου.
Έτσι, όταν θα μού προκύψουν οι συνέπειες θα είμαι ικανή να τις αντιμετωπίσω και ακόμα ικανότερη να τις ΕΠΩΜΙΣΤΩ!!!
Αν κάνω εγώ την κατάληψη για σένα, με τι σθένος και ποια άποψη θα το υπερασπιστείς; Γίνεται να σου παραχωρήσω μαζί με το χωράφι και το δικό μου σθένος και τις δικές μου πεποιθήσεις; Με τα δικά σου θα είσαι, μονόδρομος ότι θα χάσεις.. (τον μπούσουλα όχι μόνο το χωράφι).
Και κάτι επιπλέον... Σου αξίζει το παραπάνω από αυτό που μπορείς να το έχεις;
Όταν μαγειρεύαμε στο Κερατσίνι είχαμε επαφή με τους άστεγους του λιμανιού για να στήσουν το δικό τους μαγειρείο εκεί. Ξέρεις γιατί ναυάγησε; Ρώτησαν λέει το λιμεναρχείο και δεν τους άφησε!! Προτίμησαν το «ζητιάνοι». Τους λέγαμε δε να κάνουν κατάληψη σ’ ένα δημόσιο κτίριο για να μένουν και μας είπαν «ναι, κι όταν έρθουν οι μπάτσοι να μας βγάλουν θα έρθεις εσύ να καθαρίσεις;».
Αν δεν ξέρεις το δίκιο σου κι αν δεν μπορείς να πολεμήσεις γι’ αυτό, ε μένει κάτι άλλο φίλε μου; Μείνε όπως είσαι. Αυτό που επέλεξες προφανώς είναι η καλύτερη επιλογή για σένα. Αυτό και θα έχεις. Την επιλογή σου. Δεν χαλάει χατίρια το σύμπαν.
Στεφανία
Προσθέσετε το σχόλιό σας:
0 comments:
Παρακαλώ αφήστε το μήνυμά σας. Προσπαθήστε να σχολιάζετε χωρίς προσβλητικούς και συκοφαντικούς χαρακτηρισμούς. Σχόλια που θα θεωρηθούν συκοφαντικά ή θα περιέχουν βωμολοχίες θα απορρίπτονται.