Όταν έχω ένα πρόβλημα δύο παράμετροι καθυστερούν την επίλυσή του, η μία είναι: αν είναι πρόσκαιρο. Αν ξέρω δηλαδή ότι μετά από λίγο οι συνθήκες που μου το δημιουργούν θα αλλάξουν/φτιάξουν. Δεν ασχολούμαι με την επίλυση, αφού θα έρθει η ώρα (η μαγική) να λυθεί από μόνο του. Και η δεύτερη παράμετρος είναι: αν έχω χέρια να με διευκολύνουν. Ξανά μανά δεν ασχολούμαι με την επίλυση, αφού μου το λύνουν άλλοι.

Αν δεν έχεις κανέναν να κάνει για σένα αυτό που είσαι υποχρεωμένος να κάνεις εσύ αλλά το πασάρεις με την δικαιολογία ότι δεν μπορείς, και ταυτόχρονα δεν παίζει κανένα ενδεχόμενο να αλλάξουν οι συνθήκες για να (τσάμπα) σωθείς, τότε θα βρεις λύση. Αναγκαστικά. (Όλοι έχουμε την ικανότητα εξεύρεσης λύσεων, είναι έτσι φτιαγμένο το μηχάνημα άνθρωπος.)

Όποιος βρίσκεται κολλημένος σε αδιέξοδο: 1. περιμένει άλλους να τον σώσουν ή 2. περιμένει κάποιο θαύμα ή 3. και τα δύο μαζί.

Αδιέξοδα ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΟΥΝ. Μόνο κολλημένοι (κακομαθημένοι/αραχνιασμένοι) εγκέφαλοι.

Axact

Ακτιβιστής

Μπορείτε να επικοινωνήσετε σχετικά με το παρόν άρθρο ή οτιδήποτε σχετίζεται με την ιστοσελίδα του "ακτιβιστή" ή ακόμη και για άρθρα ή απόψεις σας που επιθυμείτε να δημοσιεύσουμε στο email: chrivanovits@gmail.com

Προσθέσετε το σχόλιό σας:

0 comments:

Παρακαλώ αφήστε το μήνυμά σας. Προσπαθήστε να σχολιάζετε χωρίς προσβλητικούς και συκοφαντικούς χαρακτηρισμούς. Σχόλια που θα θεωρηθούν συκοφαντικά ή θα περιέχουν βωμολοχίες θα απορρίπτονται.