«Συναίσθημα κινδύνου, τρόμος, δέος, οπισθοχώρηση, φυγή, ο πανικός της ήττας. Όταν το υποκείμενο βρίσκεται μπροστά σε κίνδυνο ή απειλείται, τότε η αντίδρασή του είναι ο φόβος». (Ανεξάρτητα αν ο κίνδυνος είναι πραγματικός ή φανταστικός. Μπορεί δηλαδή να μας κυριεύσει και Ά-λογος φόβος επειδή έχουμε πεισθεί -ή μας έχουν πείσει- πως κινδυνεύουμε…).
Στις αγορές και στα χρηματιστήρια ο φανταστικός φόβος είναι αντιστρόφως ανάλογος με το πλασματικό χρήμα. Όσο αυξάνεται ο πρώτος μειώνεται το δεύτερο. Η φανταστική αυτή εξίσωση κοστίζει σε εταιρίες, χώρες και υποκείμενα απώλειες δισεκατομμυρίων σε πραγματικό χρήμα. Θα μπορούσε να είναι τίτλος ολόκληρου βιβλίου:
Οι φοβίες στο σύγχρονο καπιταλισμό ευνοούν παράπλευρα συστήματα εξουσίας (βλ. αγορές).
Όταν ο φόβος είναι υπερβολικός παραλύει κάθε δράση, ακόμα και τη φυγή. Έτσι ο φόβος γίνεται αναποτελεσματικός ως συναίσθημα και μπορεί να σου στοιχίσει την καριέρα σου σε ακραίες περιπτώσεις δε ακόμα και τη ζωή σου.
Ο Μακιαβέλι υποστήριζε ότι δεν υπάρχει πιο βέβαιο μέσο κατοχής για μια πόλη (ή χώρα) από το ξεθεμελίωμά της. «Εκείνος», έλεγε, «που γίνεται κύριος μιας πόλης που είναι συνηθισμένη στην ελευθερία, αν δεν την καταστρέψει, διατρέχει τον κίνδυνο να τον καταστρέψει αυτή». Πίστευε δηλαδή ότι το όραμα της ελευθερίας ξεριζώνεται μονάχα με τον απόλυτο τρόμο που μπορεί να σπείρει κάποιος στις ψυχές των ανθρώπων. (Κάθε ομοιότητα και συσχετισμός με την παρούσα κατάσταση είναι απολύτως δικαιολογημένα).
Προσθέσετε το σχόλιό σας:
0 comments:
Παρακαλώ αφήστε το μήνυμά σας. Προσπαθήστε να σχολιάζετε χωρίς προσβλητικούς και συκοφαντικούς χαρακτηρισμούς. Σχόλια που θα θεωρηθούν συκοφαντικά ή θα περιέχουν βωμολοχίες θα απορρίπτονται.