Εκείθεν του ορίζοντα των εκλογών - Οι Δαίμονες του Τσάρλι Εβδό

Η δολοφονική επίθεση στα γραφεία του «Τσάρλι-Εβδό» πυροδότησε στην Ευρώπη σεισμική αλυσίδα εκρηκτικών εξελίξεων, της οποίας η έκταση και το βάθος μπορεί να ξεπεράσει και για την Ελλάδα τη σημασία των επικειμένων εκλογών. Γι’ αυτό και διεκδικεί το προεκλογικό διάλειμμα κάποιου ορθολογικού διαλογισμού.

Ο άγριος πρωϊνός αιφνιδιασμός της ψυχρής εκτέλεσης δώδεκα ανθρώπων στην καρδιά του Παρισιού ήταν η ιδανική συνταγή για να μεταφερθεί και στην Ευρώπη  το κράτος του τρόμου, υπό το οποίο η ήδη διαβρωμένη ευθυκρισία του πληθυσμού παραλύει, η αξιολογική κλίμακα ανατρέπεται ( ελευθερία, δημοκρατικά δικαιώματα και αυτοσεβασμός υποτάσσονται στο ένστινκτο της  επιβίωσης) και  οι λαοί μεταβάλλονται σε εύκολα διαχειρίσημη αγέλη, στο έλεος  εξουσιομανικών διαστροφών.

΄Ετσι προκύπτουν φαινόμενα όπως, από την μία πλευρά εκατομμύρια άνθρωποι κραυγαλέα να διεκδικούν την ταυτότητα Τσάρλι (μιας εφημερίδας με ειδικότητα στην ακρότατη υβριστική πρόκληση, πέραν και της  ιεροσυλίας), και από την άλλη πλευρά να πυροδοτούνται εκρήξεις τρομοκρατικής  ξενοφοβίας, σε ένα κοινωνικό κλίμα στο έπακρο φορτισμένο από το συνδυασμό  ανεργίας/στέρησης και μεταναστευτικής πίεσης.

Είναι  ήδη ορατή  (στρατός με στολές εκστρατείας στους δρόμους του Παρισιού και των Βρυξελλών, αντιμουσουλμανικές διαδηλώσεις  τού κινήματος  PEGIDA στους δρόμους γερμανικών πόλεων, και παντοειδή άλλα κρούσματα ψύχωσης σε όλη την Ε.Ε.)  η εισαγωγή και στην Ευρώπη της  «Σύγκρουσης των Πολιτισμών», την οποία προφήτευσε (;) ο Χάρρινγκτον και η οποία έχει εγκαταστήσει το Χάος στην Μέση Ανατολή και την Αφρική, με το όπλο της τρομοκρατίας -  εξωγενούς , αποικιο-κρατικής  και εντόπιας , αλλά τηλε-κατευθυνόμενης.

Το φάσμα αιματηρών θρησκευτικών συγκρούσεων και μετάπτωσης από τον -έστω εκφυλισμένο- Δυτικό πολιτισμό στη ανενδοίαστη βαρβαρότητα πλανάται στο ορίζοντα της Ενωμένης Ευρώπης και καλεί και τους κατοίκους αυτής εδώ της χώρας σε μιαν αξιολόγηση της διαφαινόμενης απειλής, από επίπεδο θέασης υψηλότερο των κεφαλών της αγέλης. Χρησιμότατο σε τούτο βοήθημα είναι η πιο κάτω διδακτικά ορθολογική ανάλυση ενός πολύπειρου παρατηρητή, του γνωστού μας Αμερικανού καθηγητή δρα Πωλ Γραιγκ Ρόμπερτς:

Εισαγωγή/Μετάφραση Μιχαήλ Στυλιανού

Ιστορίες Τσάρλι Εβδό

Πωλ Γκραιγκ Ρόμπερτς

Οι σκοτωμοί ανθρώπων απλώς συμβάλλουν στη δαιμονοποίηση των  Μουσουλμάνων, με μοναδικό αποτέλεσμα να εξυπηρετούν τους πολέμους της Ουάσιγκτων εναντίον Μουσουλμανικών χωρών.

Η υπόθεση Τσάρλι-Εβδό έχει όλα τα χαρακτηριστικά μιας «επιχείρησης ψευδούς σημαίας» ( σημ. ή ψευδούς πατρότητος.)  Η επίθεση στα γραφεία του περιοδικού ήταν μια πειθαρχημένη επαγγελματική επιδρομή, του είδους που αναγνωρίζεται σε ειδικές δυνάμεις υψηλής εκπαίδευσης. Ωστόσο οι ύποπτοι που αργότερα εγκλωβίστηκαν και σκοτώθηκαν έδειχναν αδέξιοι και ερασιτέχνες. ΄Εμοιαζε να πρόκειται για δύο κατηγορίες ανθρώπων.

Συνήθως οι μουσουλμάνοι τρομοκράτες είναι προετοιμασμένοι να πεθάνουν κατά την επίθεση. Ωστόσο οι δύο επαγγελματίες  που χτύπησαν το Τσάρλι-Εβδό ήταν αποφασισμένοι να διαφύγουν και το πέτυχαν, μ΄ ένα εκπληκτικό τρόπο. Η ταυτότητά τους υποτίθεται ότι εξακριβώθηκε από τις διωκτικές αρχές,  χάρις στο δελτίο ταυτότητας που εξυπηρετικά  υποτίθεται εγκατέλειψαν, στο αυτοκίνητο διαφυγής (σημ.μετφ. ενώ είχαν καθυστερήσει για να μαζέψουν ένα παπούτσι, κατά την άνετη αποχώρησή τους.)

 ΄Ενα τέτοιο λάθος είναι ασυμβίβαστο με την επαγγελματική αρτιότητα της επίθεσης και σε μένα θυμίζει το άθικτο διαβατήριο, που ως εκ θαύματος βρέθηκε στα ερείπια των δίδυμων πύργων της Ν.Υόρκης, και συνέβαλε στην ταυτοποίηση των δραστών της τρομοκρατικής επίθεσης της 11^ης Σεπτεμβρίου.

Είναι εύλογο να συναχθεί ότι η ταυτότητα που αφέθηκε στο αυτοκίνητο διαφυγής ανήκε στους αδελφούς Κουατσί – δύο βολικά ανδρείκελα, που αργότερα σκοτώθηκαν από τους αστυνομικούς και από τα οποίους δεν θα μάθουμε τίποτα- και όχι στους επαγγελματίες που επιτέθηκαν στο Τσάρλι-Εβδό.

                       Σειρά σκοτεινών γρίφων

΄Ενα σημαντικό γεγονός που στηρίζει αυτό το συμπέρασμα είναι ότι ο τρίτος ύποπτος για την επίθεση, ο Χαμίντ Μουράντ, ο υποτιθέμενος οδηγός του αυτοκινήτου διαφυγής, όταν είδε να κυκλοφορεί το όνομά του στο διαδίκτυο ως υπόπτου, κατάλαβε τον κίνδυνο που διέτρεχε και έτρεξε να παρουσιασθεί στην αστυνομία για να εξασφαλίσει την προστασία της από τον κίνδυνο να σκοτωθεί ως τρομοκράτης από τις υπηρεσίες ασφαλείας.

Ο Χαμίντ Μουράντ λέει  πως έχει ακλόνητο άλλοθι. ΄Αν είναι έτσι, αυτό τον καθιστά χαλαστή μιας επιχείρησης ψευδούς  σημαίας. Οι αρχές θα πρέπει να ισχυρισθούν ότι παρά το γεγονός ότι έσφαλαν για τον Μουράντ, έχουν δίκηο για τους αδελφούς Κουρατσί. ΄Η θα πρέπει να τον εκβιάσουν ή να τον βασανίσουν για να του αποσπάσουν κάποιαν ομολογία που να στηρίζει την επίσημη ιστορία.

Τα αμερικανικά και τα ευρωπαϊκά ΜΜΕ αγνόησαν το γεγονός ότι ο Μουράντ παρουσιάσθηκε στην αστυνομία, επικαλούμενος το άλλοθί του και ζητώντας την προστασία της, για να μη σκοτωθεί ως τρομοκράτης. ΄Εψαξα στο Google τα βασικά ΜΜΕ και το μόνο που βρήκα ήταν ότι ο τρίτος ύποπτος παραδόθηκε. Ο λόγος της παράδοσής του στην αστυνομία δεν αναφερόταν. Η είδηση ήταν γραμμένη  κατά τρόπο που να κάνει πειστική την κατηγορία ότι ο ύποπτος πού παραδόθηκε είχε συμμετάσχει στην επίθεση. Ούτε μία αμερικανική πηγή ειδήσεων των  συστημικών ΜΜΕ δεν ανέφερε πως ο υποτιθέμενος ύποπτος παραδόθηκε επειδή έχει ένα ακλόνητο άλλοθι.

΄Ενας άλλος σκοτεινός γρίφος στην επίσημη εκδοχή, που καλύπτεται από σιωπή στα μίντια εκπορνευόμενης δημοσιογραφίας, είναι η υποτιθέμενη αυτοκτονία ενός υψηλόβαθμου αξιωματικού της γαλλικής αστυνομίας, ο οποίος είχε επωμισθεί σημαντικό ρόλο στην διερεύνηση της υπόθεσης Τσάρλι-Εβδό.

Ο Ανρί Φρεντού, αξιωματικός της αστυνομίας, επιφορτισμένος με τη σημαντικότερη έρευνα της καρριέρας του, περί τη 1 μετά τα μεσάνυχτα της 7^ης προς 8^η Ιανουαρίου, μέσα στο γραφείο του στο αστυνομικό τμήμα και ενώ έγραφε την αναφορά του, αυτοκτόνησε με το υπηρεσιακό όπλο του. Η είδηση αυτή μέχρι τις 13 Ιανουαρίου δεν δημοσιεύεται πουθενά στα αμερικανικά ΜΜΕ. Τα εναλλακτικά δίκτυα την αναφέρουν –όπως και μερικές βρετανικές εφημερίδες- αλλά χωρίς ίχνος υποψίας και χωρίς το ερώτημα εάν η αναφορά του εξαφανίσθηκε. Η επίσημη ιστορία λέει ότι ο Φρεντού έπασχε από «κατάθλιψη» και «νευρική εξάντληση», αλλά δεν παραθέτει στοιχεία. (Σημ.μετφ. H οικογένειά του το διέψευδε.) Κατάθλιψη και νευρική εξάντληση είναι οι κλασσικές εξηγήσεις για μυστηριώδεις θανάτους, που προκαλούν αναταράξεις.

΄Αλλη μια φορά βλέπουμε τα έντυπα και τηλεοπτικά ΜΜΕ να λειτουργούν ως υπουργείο προπαγάνδας της Ουάσιγκτων. Αντί να ερευνήσουν, τα ΜΜΕ επαναλαμβάνουν την απίθανη κυβερνητική εκδοχή

Αυτά μας βάζουν σε σκέψεις. Γιατί οι Μουσουλμάνοι να εξαγριώνονται περισσότερο με τα σκίτσα σε ένα περιοδικό του Παρισιού παρά με τους σκοτωμούς εκατοντάδων χιλιάδων Μουσουλμάνων, σε εφτά χώρες, κατά τα τελευταία 14 χρόνια, από την Ουάσιγκτων και τους Γάλλους και τους άλλους υποτακτικούς της στο ΝΑΤΟ;

                      Cui Bono ή ποιός ωφελείται;

΄Αν οι Μουσουλμάνοι ήθελαν να εκφράσουν την αγανάκτησή τους για τις γελοιογραφίες, γιατί να μη κινήσουν μια δίκη για εξύβριση ή υποκίνηση μίσους; Φανταστείτε τι θα συνέβαινε σε ένα περιοδικό που θα αποτολμούσε να σατυρίζει Εβραίους με τον τρόπο που το Τσάρλι-Εβδό σατύριζε τους Μουσουλμάνους. Ως γνωστόν, στην Ευρώπη άνθρωποι φυλακίζονται όταν ερευνούν το Ολοκαύτωμα χωρίς να επιβεβαιώνουν  κάθε πλευρά του.

Εάν μια μουσουλμανική δικαστική προσφυγή απερρίπτετο από τις γαλλικές αρχές, οι Μουσουλμάνοι θα είχαν κερδίσει τις εντυπώσεις. Με το να σκοτώνεις ανθρώπους απλώς βοηθάς στη δαιμονοποίηση των Μουσουλμάνων και έτσι μόνο εξυπηρετείς τους πολέμους της Ουάσιγκτων εναντίον μουσουλμανικών χωρών.

Εάν Μουσουλμάνοι ευθύνονται για την επίθεση στο Τσάρλι-Εβδό, ποιόν μουσουλμανικό στόχο επέτυχαν; Εντελώς κανένα. Αντίθετα, η επίθεση που αποδίδεται σε Μουσουλμάνους έβαλε τέλος στη γαλλική και ευρωπαϊκή συμπάθεια προς τους Παλαιστίνιους και στην ευρωπαϊκή αντίθεση σε νέους αμερικανικούς πολέμους εναντίον Μουσουλμάνων. Μόλις πρόσφατα η Γαλλία είχε ψηφίσει στον ΟΗΕ μαζί με την Παλαιστίνη εναντίον των ισραελο-αμερικανικών θέσεων. Αυτή η προβολή ανεξάρτητης γαλλικής εξωτερικής πολιτικής ενισχύθηκε από την πρόσφατη δήλωση του Προέδρου της Γαλλίας ότι οι οικονομικές κυρώσεις σε βάρος της Ρωσίας πρέπει να τερματισθούν.

Σαφώς η Γαλλία παρα-έδειχνε ανεξαρτησία στην εξωτερική πολιτική της. Η επίθεση στο Τσάρλι-Εβδό χρησιμεύει να την τιθασεύσει και να την ξαναφέρει στο ζυγό της Ουάσιγκτων.

             Οι δίδυμοι πύργοι της ευήθειας

Ορισμένοι θα υποστηρίξουν πως οι Μουσουλμάνοι είναι αρκετά βλάκες για να αυτοπυροβοληθούν στο κεφάλι με αυτόν τον τρόπο. Αλλά πως συμβιβάζεται τόση βλακεία με τις υποτιθέμενες μουσουλμανικές επαγγελματικές επιθέσεις της 11/9 στούς δίδυμους πύργους και στα γραφεία του Τσάρλι-Εβδό;

΄Αν πιστέψουμε την επίσημη ιστορία, η επίθεση της 11/9 στις ΗΠΑ δείχνει ότι 19 Μουσουλμάνοι, κυρίως Σαουδάραβες, χωρίς την στήριξη καμιάς κυβέρνησης ή μυστικής υπηρεσίας, ξεγέλασαν όχι μόνο όλες τις 16 αμερικανικές μυστικές υπηρεσίες, το Εθνικό Συμβούλιο Ασφαλείας, τον Ντίκ Τσένυ και όλους τους Νεοσυντηρητικούς σε υψηλά κυβερνητικά αξιώματα και την ασφάλεια των αεροδρομίων, αλλά επίσης τις μυστικές υπηρεσίες του ΝΑΤΟ και την Μοσσάντ του Ισραήλ.

Πως είναι δυνατόν ένας τόσον εφυής και ικανός λαός, που κατέφερε το πιο ταπεινωτικό στην ιστορία πλήγμα σε μια θεωρούμενη Υπερδύναμη, χωρίς την ελάχιστη δυσκολία και παρά το γεγονός ότι έδωσε κάθε ένδειξη των προθέσεών του,

πως είναι δυνατόν να είναι τόσον ηλίθιοι ώστε να αυτοπυροβοληθούν στο κεφάλι όταν μπορούσαν να κάνουν τη Γαλλία άνω-κάτω με μία δίκη;

Η ιστορία Τσάρλι-Εβδό απλώς δεν κολλάει. Αν την πιστεύετε δεν είστε στο μπόϊ ενός Μουσουλμάνου.