Αυτή είναι η ανάρτηση της Ζωής Κωνσταντοπούλου για τον απεργό πείνας και δίψας Βασίλη Δημάκη, με την οποία στεκόταν στο πλευρό του και καλούσε τις εξουσίες να ικανοποιήσουν το άιτημα του απεργού για μεταγωγή του από τις φυλακές Γρεβενών στον Κορυδαλλό προκειμένου να συνεχίσει τις σπουδές του στο ΕΚΠΑ.
Ευτυχής δικαίωση υπήρξε όμως, καθώς όπως ανακοινώθηκε από τη σελίδα Αλληλεγγύη στον κρατούμενο φοιτητή Βασίλη Δημάκη, πριν έξι ώρες, αποφασίστηκε από το Συμβούλιο των Φυλακών Γρεβενών η αποδοχή του αιτήματος και η μεταγωγή του.
Η ανάρτηση της Προέδρου της ΠΛΕΥΣΗΣ ΕΛΕΥΘΕΡΙΑΣ Ζωής Κωνσταντοπούλου:
Όταν ένας άνθρωπος δεν έχει άλλο μέσο να παλέψει από την ίδια του τη ζωή, οι εξουσίες οφείλουν να σκύβουν και να ακούν.
—————————
Πριν από 2 χρόνια υπερασπίστηκα εθελοντικά τον Βασίλη Δημάκη, απεργό πείνας και τότε, στον οποίο το Σωφρονιστικό Σύστημα δεν επέτρεπε να παρακολουθήσει το Πανεπιστήμιο στο οποίο είχε περάσει και ήδη αρίστευε εξ αποστάσεως.
Γνώρισα το Βασίλη Δημάκη νοσηλευόμενο, εξουθενωμένο αλλά αποφασισμένο να διεκδικήσει το δικαίωμά του. Και το κέρδισε.
Σήμερα, 2 χρόνια μετά, ο ίδιος άνθρωπος έχει πετύχει να αριστεύει στη Σχολή του, την οποία παρακολουθεί, συμμετέχοντας στο μάθημα, έχει κερδίσει το σεβασμό, τη συμπάθεια και την εκτίμηση των καθηγητών και των συμφοιτητών του, που τον στηρίζουν δημόσια, έχει λάβει υποτροφία από το Ίδρυμα Κρατικών Υποτροφιών. Όντας κρατούμενος. Σε ένα «σωφρονιστικό» περιβάλλον που συνθλίβει την ανθρώπινη ύπαρξη.
Και όμως είναι πάλι απεργός πείνας και δίψας. Και η ζωή του είναι πάλι σε κίνδυνο.
Γιατί;
Διότι, ενώ έχουν απαγορευθεί όλες οι μεταγωγές κρατουμένων, λόγω της Πανδημίας, το Υπουργείο Προστασίας του Πολίτη τον μετήγαγε απροειδοποίητα, αιφνιδιαστικά και εκδικητικά πριν το Πάσχα στη φυλακή των Γρεβενών, μια φυλακή-κολαστήριο, για την οποία η χώρα μας έχει καταδικαστεί για βαριές παραβιάσεις των ανθρωπίνων δικαιωμάτων. Ο λόγος της μεταγωγής, όπως όλα δείχνουν, ήταν ότι ο Βασίλης Δημάκης διεκδίκησε επίσημα την αποσυμφόρηση των φυλακών στις συνθήκες Πανδημίας (αίτημα αλλά και στρατηγική που ακολουθείται παγκοσμίως για να προστατευθούν οι ευάλωτοι πληθυσμοί). Και αυτό φαίνεται ότι ενόχλησε την ηγεσία του Υπουργείου Δημόσιας Τάξης και την αρμόδια Γενική Γραμματέα Σωφρονιστικής Πολιτικής. Τόσο, που ο Βασίλης Δημάκης βρέθηκε εν μια νυκτί στην άλλη άκρη της χώρας, μακριά από το Πανεπιστήμιό του, τα βιβλία του, τους καθηγητές και τους συμφοιτητές του, αλλά και την οικογένειά του.
Το να διεκδικεί ένας άνθρωπος τα αυτονόητα δικαιώματά του, όπως είναι το δικαίωμα στη μάθηση και την εκπαίδευση, είναι από μόνο του άξιο εκτίμησης. Το να διεκδικεί τα δικαιώματα αυτά, όντας κρατούμενος και βάζοντας σε κίνδυνο τη ζωή του, είναι άξιο μεγάλου σεβασμού. Το να σέβεται το κράτος τα δικαιώματα των ανθρώπων που βρίσκονται στην απόλυτη εξουσία του είναι στοιχείο πολιτισμού. Το να μην θέτει σε κίνδυνο μια ανθρώπινη ζωή, διστάζοντας και καθυστερώντας να αποφασίσει το αυτονόητο, είναι ζήτημα ανθρωπιάς.
Όταν ένας άνθρωπος δεν έχει άλλο μέσο να παλέψει από την ίδια του τη ζωή, οι εξουσίες οφείλουν να σκύβουν και να ακούν.
Ο Βασίλης Δημάκης έχει ήδη συμπληρώσει περισσότερες από 48 ώρες απεργίας δίψας.
Οι αρμόδιοι καλούνται να πράξουν τα δέοντα πριν να είναι αργά.
——-
(Η φωτογραφία είναι από τον Απρίλιο του 18, στο Νοσοκομείο Αττικόν, μετά το αίσιο τέλος της απεργίας πείνας και δίψας του Βασίλη Δημάκη. Ελπίζω η τωρινή σοβαρή δοκιμασία να τελειώσει με χαμόγελο. Αυτό είναι στο χέρι εκείνων που έχουν την εξουσία.)
Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου
Προσθέσετε το σχόλιό σας:
0 comments:
Παρακαλώ αφήστε το μήνυμά σας. Προσπαθήστε να σχολιάζετε χωρίς προσβλητικούς και συκοφαντικούς χαρακτηρισμούς. Σχόλια που θα θεωρηθούν συκοφαντικά ή θα περιέχουν βωμολοχίες θα απορρίπτονται.