Την προσέγγισή της σχετικά με τα οξυμένα ερωτήματα σχετικά με το πρόβλημα στη διαχείριση του νερού στο Δήμο Θερμαϊκού θέτει με το άρθρο που ακολουθεί η δημοτική παράταξη Λαϊκή Συσπείρωση:
⦁ Αυξήσεις «μαμούθ» στα τιμολόγια του νερού που φορτώνουν νέα βάρη στις πλάτες μας.
⦁ Ευρήματα αρσενικού στο νερό που γεννούν ανησυχία
⦁ Συχνές βλάβες και διακοπές νερού λόγω παλαιότητας και κακής συντήρησης του δικτύου
⦁ Υπεράντληση νερού τους καλοκαιρινούς μήνες λόγω και της αυξημένης τουριστικής κίνησης
⦁ Μείωση της αγροτικής παραγωγής τα τελευταία χρόνια ως συνέπεια της διαχείρισης του νερού ( π.χ υφάλμυρο νερό στην ευρύτερη περιοχή μεταξύ Επανομής - Αγγελοχωρίου)
Η κατάσταση αυτή στον Δήμο μας, είναι λογικό να δημιουργεί έντονα προβληματισμό, αγανάκτηση και ανησυχία σε όλους μας.
Μπορεί η κυβέρνηση και η Διοίκηση του Δήμου να διασφαλίσει το νερό ως κοινωνικό αγαθό;
Μ’ ένα στόμα μια φωνή οι ως τώρα κυβερνήσεις και διοικήσεις του Δήμου λένε «Δεν φτάνει το νερό» δείχνοντας ως αιτία τα φυσικά φαινόμενα και τη κλιματική αλλαγή.
Πίσω όμως από το μπαλάκι των ευθυνών μεταξύ νυν και πρώην διοικήσεων του Δήμου και τις όποιες διακηρύξεις της κυβέρνησης, αποκρύπτεται ότι η επίσημη πολιτική της ΕΕ για τη διαχείριση των υδάτων, την οποία προωθούν και εφαρμόζουν κυβέρνηση και Τοπικές Διοίκησεις, γίνεται στη λογική του «κόστους - οφέλους», θέτοντας σε προτεραιότητα την εξοικονόμηση ζήτησης του νερού, σε αντιπαράθεση με τη μεγιστοποίηση της δυνατότητας προσφοράς του. Στη πραγματικότητα, στον καπιταλισμό, σε όλα τα κράτη - μέλη της ΕΕ, το νερό αποτελεί εμπόρευμα και όχι κοινωνικό αγαθό!
Με πρόσχημα τη προστασία του υδάτινου περιβάλλοντος, οδηγούμαστε στη σταδιακή αύξηση της τιμής του νερού σε αγροτικό τομέα και λαϊκή κατανάλωση. Αύξηση της τιμής όταν αυξάνει η κατανάλωση και ενιαία τιμολόγηση για κάθε χρήστη (είτε πρόκειται για νοσοκομείο είτε για 5άστερο ξενοδοχείο)
Γιατί δεν υλοποιούνται και δεν ιεραρχούνται μια σειρά έργα που θα έλυναν το πρόβλημα ;
Δεν είναι ζήτημα απλά ανικανότητας κυβέρνησης, περιφερειακών και δημοτικών διοικήσεων. Το νερό - εμπόρευμα, η ενέργεια κ.α είτε ανήκουν στο κράτος είτε σε ιδιώτες, λειτουργούν με κριτήριο το κόστους και την κερδοφορία, βάζοντας σε δεύτερη μοίρα τις ανάγκες μας για ποιοτικό και φθηνό νερό. Έτσι, διάφορα τεχνικά έργα, που μπορούν να πραγματοποιηθούν και στον Δήμο μας, κατατάσσονται ως μη επιλέξιμα, καθώς δεν θα αποφέρουν τα αναμενόμενα κέρδη σε κράτος και πιθανούς επενδυτές.
Η πολιτική αυτή οδηγεί στο να μην υλοποιούνται έργα:
⦁ για την εξασφάλιση και τη βελτίωση της ποιότητας του νερού.
⦁ για τη συλλογή και αποθήκευση βρόχινου νερού, κατασκευή φραγμάτων και δεξαμενών.
⦁ για την εξοικονόμηση και την αύξηση της χρήσης του νερού, για την μείωση των απωλειών στα δίκτυα μεταφοράς, την αλλαγή μεθόδων άρδευσης.
⦁ για την ανακύκλωση χρησιμοποιημένου νερού, με επαναχρησιμοποίηση των επεξεργασμένων λυμάτων στην άρδευση και στις βιομηχανικές χρήσεις.
⦁ για την προστασία από καταστροφικές πλημμύρες που έχουν πλήξει στο παρελθόν τον Δήμο μας
Μπορεί να δώσει οριστική λύση η σύνδεση με το δίκτυο της ΕΥΑΘ;
Η ΔΕΥΑΘ έχει συσσωρευμένα χρέη άνω των 2 εκ. ευρώ. Η κατεδάφιση των ΔΕΥΑ βέβαια έχει ξεκινήσει χρόνια τώρα, αφού τις έχει γονατίσει η πολιτική της ενεργειακής ακρίβειας και η υποστελέχωση με τα κενά αναγκαίου μόνιμου προσωπικού. Οι διοικήσεις του Δήμου προβάλλουν σταθερά ως λύση δια πάσα νόσο και ασθένεια τη σύνδεση με το δίκτυο της ΕΥΑΘ. Η σύνδεση όμως χωρίς να εξασφαλιστεί ένας ολοκληρωμένος σχεδιασμός μιας σειράς έργων που θα δίνει βάρος στη δυνατότητα προσφοράς νερού, δεν θα λύσει σε καμία περίπτωση το πρόβλημα.
Στο όνομα της εξυγίανσης, η κυβέρνηση προωθεί την συγχώνευση των 126 ΔΕΥΑ θέτοντας εκβιαστικά το δίλημμα «αποδοχή της συγχώνευσης των ΔΕΥΑ για να υπάρξουν ευνοϊκοί όροι δανειοδότησης - επιβίωσης ή χρεοκοπία» τους. Το σχέδιο είναι μέσα από διαδοχικές συγχωνεύσεις να δημιουργηθεί ένας πόλος γύρω από την ΕΥΑΘ και στη συνέχεια να εμφανιστούν οι στρατηγικοί επενδυτές.
Έτσι, ΔΕΥΑΘ και ΕΥΑΘ προχωρούν σε αναθεώρηση της τιμολογιακής πολιτικής νερού στο όνομα της ανάκτησης του κόστους, της ανάγκης κατασκευής νέων έργων και της συντήρησης των γερασμένων υποδομών. Αυξάνουν τις τιμές για τους καταναλωτές, ενώ πληρώνουμε ήδη με τη βαριά, ασήκωτη φορολογία.
⦁ Aγροτική παραγωγή- τρόφιμα- νερό στο στόχαστρο
Ο Δήμος μας, πέρα από «επενδυτικό προϊόν» όπως διαφημίζεται συνεχώς από νυν και πρώην δημοτικές αρχές, αποτελεί τον τόπο που πολλοί βιοπαλαιστές αγρότες καλλιεργούν καθημερινά το έδαφος του, σε χωριά όπως η Επανομή, το Αγγελοχώρι, το Μεσημέρι και το διάστημα αυτό δίνουν έναν δίκαιο αγώνα για την επιβίωση τους απέναντι στην αντιλαϊκή πολιτική που τους ξεκληρίζει. Πέρα απο τις εξευτελιστικές τιμές που πουλάνε την παραγωγή τους, τη βαριά φορολογία και τους εκβιασμούς από τους εμποροβιομήχανους, συνέπειες της κυβερνητικής πολιτικής της ΕΕ και ΚΑΠ, βιώνουν και τις οδυνηρές συνέπειες από την απουσία ολοκληρωμένων σύγχρονων έργων υποδομής, εγγειοβελτιωτικών έργων που θα εξασφαλίζουν την απρόσκοπτη και επαρκή άρδευση, χωρίς καμία αύξηση της τιμής του νερού ή πρόσθετες "πράσινες" ή άλλες επιβαρύνσεις
Το κόστος τελικά μετακυλίεται είτε άμεσα είτε έμμεσα σε όλους μας, με τις ακριβές τιμές στα τρόφιμα,με τους ιδιώτες να πληρώνονται απο τον κρατικό προϋπολογισμό κ.α
Δυναμώνουμε τον αγώνα μας για την ικανοποίηση των αναγκών μας!
Σήμερα υπάρχουν όλες οι δυνατότητες για να εξασφαλιστεί φθηνό, ποιοτικό νερό για τον λαό. Αυτό προϋποθέτει ολοκληρωμένο και επιστημονικά τεκμηριωμένο σχέδιο αξιοποίησης και διαχείρισης των υδάτινων πόρων, από έναν ενιαίο κρατικό φορέα με κριτήριο τις λαϊκές ανάγκες, με κρατική ευθύνη για τα έργα υποδομής (ύδρευσης, άρδευσης, αντιπλημμυρικής προστασίας), χωρίς ΣΔΙΤ και συμβάσεις παραχώρησης.
Ένας τέτοιος αναγκαίος σχεδιασμός συγκρούεται παντού με την πολιτική του κέρδους και το κράτος που την υπηρετεί, γι’ αυτό είναι ανάγκη να δυναμώσει η πάλη ενάντια στο νερό – εμπόρευμα, στην προοπτική μιας άλλης κοινωνίας και οικονομίας, όπου το νερό θα είναι πραγματικά κοινωνικό αγαθό.
Απαιτούμε να υλοποιηθούν άμεσα τα αναγκαία έργα υποδομής, μεταφοράς και διανομής καθαρού πόσιμου νερού σε όλες τις περιοχές του δήμου, καθώς και τα έργα άρδευσης όπου χρειάζονται, μείωση στα τιμολόγια, προσλήψεις του απαραίτητου προσωπικού, σταθερή και μόνιμη δουλειά για όλους τους εργαζόμενους στη διαχείριση του νερού, έργα στήριξης των βιοπαλαιστών αγροτών και της παραγωγής τους. Δυναμώνοντας τη σύγκρουση σ’ αυτήν την κατεύθυνση, ενισχύεται η προοπτική της πραγματικής διεξόδου για τις σύγχρονες ανάγκες του λαού.
Λαϊκή Συσπείρωση Θερμαϊκού
Δεκέμβρης 2025
Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου
⦁ Ευρήματα αρσενικού στο νερό που γεννούν ανησυχία
⦁ Συχνές βλάβες και διακοπές νερού λόγω παλαιότητας και κακής συντήρησης του δικτύου
⦁ Υπεράντληση νερού τους καλοκαιρινούς μήνες λόγω και της αυξημένης τουριστικής κίνησης
⦁ Μείωση της αγροτικής παραγωγής τα τελευταία χρόνια ως συνέπεια της διαχείρισης του νερού ( π.χ υφάλμυρο νερό στην ευρύτερη περιοχή μεταξύ Επανομής - Αγγελοχωρίου)
Η κατάσταση αυτή στον Δήμο μας, είναι λογικό να δημιουργεί έντονα προβληματισμό, αγανάκτηση και ανησυχία σε όλους μας.
Μπορεί η κυβέρνηση και η Διοίκηση του Δήμου να διασφαλίσει το νερό ως κοινωνικό αγαθό;
Μ’ ένα στόμα μια φωνή οι ως τώρα κυβερνήσεις και διοικήσεις του Δήμου λένε «Δεν φτάνει το νερό» δείχνοντας ως αιτία τα φυσικά φαινόμενα και τη κλιματική αλλαγή.
Πίσω όμως από το μπαλάκι των ευθυνών μεταξύ νυν και πρώην διοικήσεων του Δήμου και τις όποιες διακηρύξεις της κυβέρνησης, αποκρύπτεται ότι η επίσημη πολιτική της ΕΕ για τη διαχείριση των υδάτων, την οποία προωθούν και εφαρμόζουν κυβέρνηση και Τοπικές Διοίκησεις, γίνεται στη λογική του «κόστους - οφέλους», θέτοντας σε προτεραιότητα την εξοικονόμηση ζήτησης του νερού, σε αντιπαράθεση με τη μεγιστοποίηση της δυνατότητας προσφοράς του. Στη πραγματικότητα, στον καπιταλισμό, σε όλα τα κράτη - μέλη της ΕΕ, το νερό αποτελεί εμπόρευμα και όχι κοινωνικό αγαθό!
Με πρόσχημα τη προστασία του υδάτινου περιβάλλοντος, οδηγούμαστε στη σταδιακή αύξηση της τιμής του νερού σε αγροτικό τομέα και λαϊκή κατανάλωση. Αύξηση της τιμής όταν αυξάνει η κατανάλωση και ενιαία τιμολόγηση για κάθε χρήστη (είτε πρόκειται για νοσοκομείο είτε για 5άστερο ξενοδοχείο)
Γιατί δεν υλοποιούνται και δεν ιεραρχούνται μια σειρά έργα που θα έλυναν το πρόβλημα ;
Δεν είναι ζήτημα απλά ανικανότητας κυβέρνησης, περιφερειακών και δημοτικών διοικήσεων. Το νερό - εμπόρευμα, η ενέργεια κ.α είτε ανήκουν στο κράτος είτε σε ιδιώτες, λειτουργούν με κριτήριο το κόστους και την κερδοφορία, βάζοντας σε δεύτερη μοίρα τις ανάγκες μας για ποιοτικό και φθηνό νερό. Έτσι, διάφορα τεχνικά έργα, που μπορούν να πραγματοποιηθούν και στον Δήμο μας, κατατάσσονται ως μη επιλέξιμα, καθώς δεν θα αποφέρουν τα αναμενόμενα κέρδη σε κράτος και πιθανούς επενδυτές.
Η πολιτική αυτή οδηγεί στο να μην υλοποιούνται έργα:
⦁ για την εξασφάλιση και τη βελτίωση της ποιότητας του νερού.
⦁ για τη συλλογή και αποθήκευση βρόχινου νερού, κατασκευή φραγμάτων και δεξαμενών.
⦁ για την εξοικονόμηση και την αύξηση της χρήσης του νερού, για την μείωση των απωλειών στα δίκτυα μεταφοράς, την αλλαγή μεθόδων άρδευσης.
⦁ για την ανακύκλωση χρησιμοποιημένου νερού, με επαναχρησιμοποίηση των επεξεργασμένων λυμάτων στην άρδευση και στις βιομηχανικές χρήσεις.
⦁ για την προστασία από καταστροφικές πλημμύρες που έχουν πλήξει στο παρελθόν τον Δήμο μας
Μπορεί να δώσει οριστική λύση η σύνδεση με το δίκτυο της ΕΥΑΘ;
Η ΔΕΥΑΘ έχει συσσωρευμένα χρέη άνω των 2 εκ. ευρώ. Η κατεδάφιση των ΔΕΥΑ βέβαια έχει ξεκινήσει χρόνια τώρα, αφού τις έχει γονατίσει η πολιτική της ενεργειακής ακρίβειας και η υποστελέχωση με τα κενά αναγκαίου μόνιμου προσωπικού. Οι διοικήσεις του Δήμου προβάλλουν σταθερά ως λύση δια πάσα νόσο και ασθένεια τη σύνδεση με το δίκτυο της ΕΥΑΘ. Η σύνδεση όμως χωρίς να εξασφαλιστεί ένας ολοκληρωμένος σχεδιασμός μιας σειράς έργων που θα δίνει βάρος στη δυνατότητα προσφοράς νερού, δεν θα λύσει σε καμία περίπτωση το πρόβλημα.
Στο όνομα της εξυγίανσης, η κυβέρνηση προωθεί την συγχώνευση των 126 ΔΕΥΑ θέτοντας εκβιαστικά το δίλημμα «αποδοχή της συγχώνευσης των ΔΕΥΑ για να υπάρξουν ευνοϊκοί όροι δανειοδότησης - επιβίωσης ή χρεοκοπία» τους. Το σχέδιο είναι μέσα από διαδοχικές συγχωνεύσεις να δημιουργηθεί ένας πόλος γύρω από την ΕΥΑΘ και στη συνέχεια να εμφανιστούν οι στρατηγικοί επενδυτές.
Έτσι, ΔΕΥΑΘ και ΕΥΑΘ προχωρούν σε αναθεώρηση της τιμολογιακής πολιτικής νερού στο όνομα της ανάκτησης του κόστους, της ανάγκης κατασκευής νέων έργων και της συντήρησης των γερασμένων υποδομών. Αυξάνουν τις τιμές για τους καταναλωτές, ενώ πληρώνουμε ήδη με τη βαριά, ασήκωτη φορολογία.
⦁ Aγροτική παραγωγή- τρόφιμα- νερό στο στόχαστρο
Ο Δήμος μας, πέρα από «επενδυτικό προϊόν» όπως διαφημίζεται συνεχώς από νυν και πρώην δημοτικές αρχές, αποτελεί τον τόπο που πολλοί βιοπαλαιστές αγρότες καλλιεργούν καθημερινά το έδαφος του, σε χωριά όπως η Επανομή, το Αγγελοχώρι, το Μεσημέρι και το διάστημα αυτό δίνουν έναν δίκαιο αγώνα για την επιβίωση τους απέναντι στην αντιλαϊκή πολιτική που τους ξεκληρίζει. Πέρα απο τις εξευτελιστικές τιμές που πουλάνε την παραγωγή τους, τη βαριά φορολογία και τους εκβιασμούς από τους εμποροβιομήχανους, συνέπειες της κυβερνητικής πολιτικής της ΕΕ και ΚΑΠ, βιώνουν και τις οδυνηρές συνέπειες από την απουσία ολοκληρωμένων σύγχρονων έργων υποδομής, εγγειοβελτιωτικών έργων που θα εξασφαλίζουν την απρόσκοπτη και επαρκή άρδευση, χωρίς καμία αύξηση της τιμής του νερού ή πρόσθετες "πράσινες" ή άλλες επιβαρύνσεις
Το κόστος τελικά μετακυλίεται είτε άμεσα είτε έμμεσα σε όλους μας, με τις ακριβές τιμές στα τρόφιμα,με τους ιδιώτες να πληρώνονται απο τον κρατικό προϋπολογισμό κ.α
Δυναμώνουμε τον αγώνα μας για την ικανοποίηση των αναγκών μας!
Σήμερα υπάρχουν όλες οι δυνατότητες για να εξασφαλιστεί φθηνό, ποιοτικό νερό για τον λαό. Αυτό προϋποθέτει ολοκληρωμένο και επιστημονικά τεκμηριωμένο σχέδιο αξιοποίησης και διαχείρισης των υδάτινων πόρων, από έναν ενιαίο κρατικό φορέα με κριτήριο τις λαϊκές ανάγκες, με κρατική ευθύνη για τα έργα υποδομής (ύδρευσης, άρδευσης, αντιπλημμυρικής προστασίας), χωρίς ΣΔΙΤ και συμβάσεις παραχώρησης.
Ένας τέτοιος αναγκαίος σχεδιασμός συγκρούεται παντού με την πολιτική του κέρδους και το κράτος που την υπηρετεί, γι’ αυτό είναι ανάγκη να δυναμώσει η πάλη ενάντια στο νερό – εμπόρευμα, στην προοπτική μιας άλλης κοινωνίας και οικονομίας, όπου το νερό θα είναι πραγματικά κοινωνικό αγαθό.
Απαιτούμε να υλοποιηθούν άμεσα τα αναγκαία έργα υποδομής, μεταφοράς και διανομής καθαρού πόσιμου νερού σε όλες τις περιοχές του δήμου, καθώς και τα έργα άρδευσης όπου χρειάζονται, μείωση στα τιμολόγια, προσλήψεις του απαραίτητου προσωπικού, σταθερή και μόνιμη δουλειά για όλους τους εργαζόμενους στη διαχείριση του νερού, έργα στήριξης των βιοπαλαιστών αγροτών και της παραγωγής τους. Δυναμώνοντας τη σύγκρουση σ’ αυτήν την κατεύθυνση, ενισχύεται η προοπτική της πραγματικής διεξόδου για τις σύγχρονες ανάγκες του λαού.
Λαϊκή Συσπείρωση Θερμαϊκού
Δεκέμβρης 2025
Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου
Προσθέσετε το σχόλιό σας:
0 comments:
Παρακαλώ αφήστε το μήνυμά σας. Προσπαθήστε να σχολιάζετε χωρίς προσβλητικούς και συκοφαντικούς χαρακτηρισμούς. Σχόλια που θα θεωρηθούν συκοφαντικά ή θα περιέχουν βωμολοχίες θα απορρίπτονται.