Η είδηση του θανάτου, όσο κι αν δεν είναι ανεπάντεχη σε μεγάλες ηλικίες, πάντοτε σοκάρει.
Θεωρούμε πως έχουμε περισσότερο χρόνο ζωής, το ίδιο αισθανόμαστε και για τους φίλους μας, ιδιαίτερα τους αγαπημένους που μας συνδέουν κοινές αναμνήσεις από ευτυχισμένα γεγονότα, κοινές διακοπές, γόνιμες συζητήσεις, κοινοί προβληματισμοί.
Ο Χρήστος Καραφυλλιάδης ήταν ένας αγαπητός φίλος και συνάδελφος. Συνυπάρξαμε στον ίδιο χώρο δουλειάς για περισσότερο από τρία χρόνια, στο ξεκίνημα του ΕΣΥ. Χωρίστηκαν οι δρόμοι μας μετά αλλά είχαμε πάντα επαφή, εκτός από τα τελευταία χρόνια που λίγο η απόσταση, λίγο οι ιδιαιτερότητες της ζωής μας μας κράτησαν απομακρυσμένους.
Στο φατσοβιβλίο, τον έβλεπα με τις αγαπημένες του σύζυγο και θυγατέρα, που δημιουργούσαν εικόνες από ευτυχισμένες στιγμές, σε πείσμα της επάρατης που τον βασάνιζε και τον απειλούσε τα τελευταία χρόνια. Την πάλεψε φυσικά με δύναμη κι αξιοπρέπεια.
Στο φατσοβιβλίο, τον έβλεπα με τις αγαπημένες του σύζυγο και θυγατέρα, που δημιουργούσαν εικόνες από ευτυχισμένες στιγμές, σε πείσμα της επάρατης που τον βασάνιζε και τον απειλούσε τα τελευταία χρόνια. Την πάλεψε φυσικά με δύναμη κι αξιοπρέπεια.
Στην κηδεία του χθες, πολλοί είπαν ότι ... ξεκουράστηκε. Κατανοώ την κουβέντα.
Εγώ όμως τον Χρήστο τον έχω στη μνήμη μου σαν τον λεβέντη, τον γίγαντα από τον Πειραιά, τον Ολυμπιακάκια, τον χωρατατζή, τον καλό φίλο, τον λαμπρό οικογενειάρχη - πρότυπο.
Δεν ξέρω αν ξεκουράστηκε.
Είμαι σίγουρος όμως πως θα λείψει από πολλούς. Κυρίως από την Ελένη και το Μαράκι. Δεν θα είναι όμως μόνες, ο Χρήστος κι από ψηλά θα είναι μαζί τους.
Δυστυχώς μέρα με τη μέρα μικραίνει ο κύκλος των φίλων γύρω μας.
Καλό παράδεισο φίλε μου!!!
Καλό παράδεισο φίλε μου!!!
Προσθέσετε το σχόλιό σας:
0 comments:
Παρακαλώ αφήστε το μήνυμά σας. Προσπαθήστε να σχολιάζετε χωρίς προσβλητικούς και συκοφαντικούς χαρακτηρισμούς. Σχόλια που θα θεωρηθούν συκοφαντικά ή θα περιέχουν βωμολοχίες θα απορρίπτονται.