Χρόνια δάκρυζε η στέγη
έλειπαν δυό κεραμίδια
κι όπως δάκρυζε φαινόταν
πως καθάριζε κρεμμύδια!
Κι αυτός άπελπις σκεφτόταν
πού θά πάει αυτό τό χάλι
κι απ 'τήν άλλη συλλογιόταν
τέτοιο χάλι έχουν κι άλλοι.
Ψάχνοντας στή μιά του τσέπη
γιατί ή άλλη ήταν τρύπια
μέ καχυποψία βλέπει
τήν αμφίβολη αλήθεια.
Δέν τολμούσε νά πιστέψει
έκανε καί τόν σταυρό του
πως τού είχε περισσέψει
κατιτίς απ' τόν μισθό του!
Ήταν τού δεκάτου τρίτου
η αύξηση που είχε πάρει
καί τρεμούλιαζε η ψυχή του
τί απόφαση νά πάρει.
Σέ μιά ανάπηρη καρέκλα
που τήν είχε μόνο μία
κάθισε καί συλλογίσθη
μέ μεγάλη ψυχραιμία.
Τί μπορούσε ν' αγοράσει......
δύο φακελάκια τσάι
ή μισό κιλό κρεμμύδια
ή τά δύο που τού λείπαν
τόσα χρόνια κεραμίδια?????
Προσθέσετε το σχόλιό σας:
0 comments:
Παρακαλώ αφήστε το μήνυμά σας. Προσπαθήστε να σχολιάζετε χωρίς προσβλητικούς και συκοφαντικούς χαρακτηρισμούς. Σχόλια που θα θεωρηθούν συκοφαντικά ή θα περιέχουν βωμολοχίες θα απορρίπτονται.