Ακτιβιστής: Ποίηση

Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα Ποίηση. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων

8 Μαρτίου στο ΚΑΠΠΑ - "Μουσικά και Ποιητικά Σταυροδρόμια"

Ακτιβιστής στις 4.3.25 0

Η εκδήλωση που τελεί υπό την αιγίδα του Δήμου Θερμαϊκού και τιτλοφορείται Μουσικά+Ποιητικά Σταυροδρόμια θα πραγματοποιηθεί το Σάββατο 8 Μαρτίου στις 7 μμ στο Θέατρο ΚΑΠΠΑ 2000, στην Περαία.

Συμμετέχουν πολύ αξιόλογα μουσικά σχήματα και αν καταλαβαίνουμε καλά από τον τίτλο της εκδήλωσης θα μας δώσουν τη χαρά να ακούσουμε μελοποιημένη ποίηση.
Με δεδομένο ότι στις 8 Μαρτίου γιορτάζεται η Ημέρα της Γυναίκας, θέλουμε να ελπίζουμε πως θα υπάρξουν σχετικές αφιερώσεις μουσικές σ' αυτό.

Συντελεστές της βραδιάς είναι τα σχήματα:

* Eros Romantico
* Χορωδία “Χρίστος Τσολάκης” Συλλ. Αποφοίτων Φιλοσοφικής Σχολής ΑΠΘ
* Τα κρούσματα
* Τα πάντα ρει
* Χορωδία Εκπαιδευτικής Κοινότητας Θέρμης

ΕΙΣΟΔΟΣ ΕΛΕΥΘΕΡΗ

Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου

ΑΠΟΨΕΙΣ Δικαιοσύνη Έγκλημα Η απέναντι όχθη Οι Bloggers σχολιάζουν Ποίηση ΡΟΗ Συγκάλυψη Τέμπη

ΔΕΝ ΕΧΩ ΟΞΥΓΟΝΟ

Ακτιβιστής στις 7.2.25 0

της Τζένης Τσοπάνογλου

Πόσο τεράστια είναι η υποβολή που ασκεί ο Λόγος.

Υπάρχουν λέξεις και φράσεις που η επίδρασή τους σε κατακλύζει και σου μεταδίδει τέτοιες δονήσεις και τόσο έντονους κραδασμούς που στερεώνονται στις σκέψεις σου και στην ψυχή σου, αιχμαλωτίζουν τα αισθήματά σου, εξαγνίζουν τις συγκινήσεις σου και νικούν τον φόβο σου,υψώνοντας σε πάνω απο κάθε τραγική πραγματικότητα.

Σε τροφοδοτούν με ικανότητες συνένωσης και συμμερισμού, ικανότητες εξέγερσης για ένα κόσμο πιο δίκαιο και πιο κατανοήσιμο.

Σε πλουτίζουν με την συνείδηση της ευθύνης, της ατομικής αλλά και της συλλογικής που επιτρέπει το βύθισμα στο σύνολο εκείνο που βρίσκει έκφραση και διέξοδο στον πόνο, στην οδύνη και στην αδικία.

Τέτοιες λέξεις, τέτοιες φράσεις ξεπήδησαν απο την τραγωδία των Τεμπών.

Οι φράσεις: «Πάρε όταν φθάσεις» και «Δεν έχω οξυγόνο» προκάλεσαν και συνεχίζουν να προκαλούν ρήγμα στην κοινωνική ζωή.

Ενα ρήγμα που ξεπερνά τα σύνορα του τόπου και του χρόνου της ζωής μας.

Ενα ρήγμα ικανό να γκρεμίσει ολόκληρο το ιδεολογικό και αξιακό οικοδόμημα,που μέχρι πριν απ αυτό (το ρήγμα) , μας στέγαζε με ασφάλεια.
Ενα ρήγμα, που με το βάθος των αποκαλύψεων του,προσωπικά με προκαλεί, με ευαισθητοποιεί και με εμπνέει να διατυπώσω το λόγο εκείνο που μιλά στην ψυχή μου, ανοίγει την καρδιά μου και διεγείρει την ανάγκη μου για μύηση σ' ένα κόσμο που οι ιδέες και τα νοήματα έχουν ουσιαστικό περιεχόμενο που γεννιούνται από συγκινήσεις και γεννούν συγκινήσεις, είναι ελεύθερες απο επαχθείς εξαρτήσεις υπηρετούν την αλήθεια,υπερασπίζονται και διεκδικούν το δίκαιο σαν να είναι πολυτιμότερο και απ' αυτήν ακόμα την ίδια την ζωή.

Δεν έχω οξυγόνο

μια ανάσα έχω μόνο

που οι φλόγες ακουμπάνε

και στον ουρανό την πάνε

Ο αέρας μου δεν φθάνει

την ψυχή για να ζεστάνει

Σκέψεις μείνανε βουβές

και τα λόγια μου κραυγές

Μαύρα ρίγη με οδηγούνε

και τις στάχτες ευλογούνε

σε στρωμένο χώμα ακουμπάω

το κορμί μου αναζητάω

Πως να πάρω όταν φθάσω

και τι μήνυμα να σου προφθάσω

μεσ'του τρένου την βοή

παραιτήθηκε η ζωή

Την αλήθεια να ονομάσεις

και στ' αστέρια να την φθάσεις

θα 'μαι εκεί, θα γαληνέψω

την ψυχή θα ημερέψω

Γιάτρεψε τον πόνο της ψυχής σου

θα 'μαι πάντοτε μαζί σου

Το δίκιο μας σε στεφανώνει

και τα δάκρυα στεγνώνει

Και αν ακόμα ξενυχτάς

τις πληγές σου μη μετράς

Δες ψηλά στον ουρανό

Είμαι εκεί και σου γελώ

ΑΠΟΨΕΙΣ ΔΗΜΟΤΩΝ ΘΕΡΜΑΪΚΟΥ Θεσσαλονίκη Ιστορικά θέματα Ποίηση ΡΟΗ

Μικρό αφιέρωμα στην Ανθούλα Σταθοπούλου-Βαφοπούλου *, την ποιήτρια του Σανατορίου

Ακτιβιστής στις 1.12.24 0

της Marianthi Palazi

Βραδιάζει γύρω κι η νύχτα / Απλώνει σκοτάδι βαθύ
Κορίτσι ξένο σαν ίσκιος / Πλανιέται μονάχο στην γη
Χωρίς ντροπή αναζητεί / Τον ήλιο που έχει χαθεί
Στα σκοτάδια να βρει
Μπορεί να το ‘χουν πλανέψει / ΑΚΡΟΓΙΑΛΙΕΣ ΔΕΙΛΙΝΑ
Και σκλαβωμένη για πάντα /Κρατούνε την δόλια καρδιά
Μπορεί ακόμα μπορεί / Να έχει πια τρελαθεί
Και τότε ποιος θα ρωτήσει/ Να μάθει ποτέ το γιατί

(Βασίλης Τσιτσάνης, Ακρογιαλιές Δειλινά, ηχογράφηση 1948)

[…] Μπορεί να με πλανέψουν κι άλλες / ΑΚΡΟΓΙΑΛΙΕΣ ΔΕΙΛΙΝΑ
κι αγάπες να ‘βρω πιο μεγάλες, / σκλάβα σ’ αυτές παντοτεινά.
Όμως μπορεί ναρθώ και πάλι, / με πληγωμένη την καρδιά,
στη στοργική σου μεσ’ αγκάλη, / σαν τ’ άσωτα τρελλά παιδιά.

(Ανθούλα Σταθοπούλου, Μπορεί… Νύχτες Αγρύπνιας, 1932)

Οι στίχοι του Τσιτσάνη, εμπνευσμένοι από το ποίημα της Ανθούλας Σταθοπούλου-Βαφοπούλου (κατά τον ποιητή Μάρκο Μέσκο), μπορεί να αναφέρονται στη σύντομη ζωή της (κατά τον Διονύση Στεργιούλα). Η ζωή της τελείωσε στο Σανατόριο Ασβεστοχωρίου, στο ίδιο δωμάτιο όπου προηγουμένως είχε πεθάνει η αδελφή της, τελευταία από μια σειρά απώλειες που βίωσε και συμπεριλάμβαναν τον αδελφό και τη μητέρα της.

Η απόστασή της από την Αθήνα, το ανυπότακτο του χαρακτήρα της δεν βοήθησαν στην αναγνώρισή της, κάτι που προσπαθούν να αλλάξουν τεκμηριωμένα οι μελετητές της, ο ποιητής Διονύσης Στεργιούλας και η συγγραφέας Έλενα Χουζούρη. Μ.Φ.Π.

Στο τέρμα της ζωής μου έχω φτάσει,/κατάκοπη απ’ την πορεία τη δεινή.
Μια νύχτα με κυκλώνει σκοτεινή,/ που το φτωχό κορμί θα ξαποστάση.
Την πόρτα του θανάτου ηύρα κλειστή / και μάταια χτυπώ το μάνταλό της.
Θέλω η ψυχή μου εκεί να δροσιστή / απ’ το πικρότατο μαρτύριό της.
Άλικο αίμα πια δε μου έχει μείνει / για να ξαναγυρίσω πίσω στη ζωή.
Στους ζωντανούς γυρίζω μια νεκρή, / δίχως του τάφου νάχω τη γαλήνη.

(Ανθούλα Σταθοπούλου, Στο Τέρμα, Νύχτες Αγρύπνιας, 1932)

Κάτω από τη φεγγερή σου νύχτα, ήπια τα δάκρυα της δυστυχίας μου, ω πόλις των πικρών απογοητεύσεών μου.
Ανάμεσα στα μέγαρά σου, έσυρα την άτρωτην υπερηφάνειά μου
από τα βέλη του πλούτου.
Η θαυμαστή δύση του ήλιου σου λίκνισε την ψυχή μου στην έκσταση του ονείρου.
Το ερωτικό μου παράπονο η θάλασσά σου το συνεπήρε.
Με γνώρισες με όλες τις ανθρώπινες συγκινήσεις και σ’ αγάπησα σε όλες τις αποχρώσεις σου. Όμως το χώμα σου αιχμαλώτισε ό,τι προσφιλέστερο είχα, ω πατρίδα του πόνου μου.
Κάτω από το φέγγος των άστρων σου, ήπια τα δάκρυα της δυστυχίας μου.

(Ανθούλα Σταθοπούλου, Θεσσαλονίκη, Νύχτες Αγρύπνιας, 1932)

* H Ανθούλα Σταθοπούλου-Βαφοπούλου γεννήθηκε το 1908 στη Θεσσαλονίκη, και φοίτησε στο Ανώτερο Παρθεναγωγείο και τη Γαλλική Σχολή Θεσσαλονίκης. Εργάστηκε για μικρό διάστημα στον Δήμο Θεσσαλονίκης και στη συνέχεια εγγράφηκε στην Δραματική Σχολή του Ωδείου της πόλης. Άρχισε να δημοσιεύει ποιήματα σε λογοτεχνικά περιοδικά της Αθήνας και της Θεσσαλονίκης και το 1932 εξέδωσε την πρώτη (και τελευταία) της ποιητική συλλογή, Νύχτες αγρύπνιας. Έγραψε επίσης έργα για το θέατρο με τίτλους Ντίνα Πέλλη και Την τελευταίαν στιγμήν, τα οποία παρουσιάστηκαν στην Δραματική Σχολή του Ωδείου Θεσσαλονίκης με σκηνοθέτη τον Τάκη Μουζενίδη. Ήταν μόλις 27 ετών όταν απεβίωσε, λόγω φυματίωσης, το 1935. Τα έργα της συγκεντρώθηκαν σε τόμο με τίτλο Έργα, που εξέδωσε ο σύζυγός της Γεώργιος Βαφόπουλος και προλόγισε ο Γρηγόριος Ξενόπουλος.

Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου

ΑΠΟΨΕΙΣ Αφιερώματα Γιώργος Νικολαΐδης Ελλάδα 2021 Θερμαϊκός Οι Bloggers σχολιάζουν Παγκόσμια Ημέρα Ποίηση ΡΟΗ

(1821-2021) Αριστοτέλη Βαλαωρίτη «ΣΑΜΟΥΗΛ» - Απαγγελία (βίντεο)

Ακτιβιστής στις 22.3.24 0

Του Γιώργου Νικολαΐδη

Με αφορμές την συμπλήρωση 200 ετών από την έναρξη της Ελληνικής Επανάστασης καθώς και την επέτειο της Παγκόσμιας Ημέρας Ποίησης (21 Μαρτίου), τιμούμε με το ταπεινό μας αυτό πόνημα την μνήμη των ηρώων μας και συνάμα τους ποιητές ανά τον κόσμο, μέσω του εκφραστικού μας, αριστοτέχνη του λόγου Αριστοτέλη Βαλαωρίτη.

Η Εταιρεία Συγγραφέων θέσπισε την Ημέρα Ποίησης το 1998. Τον Οκτώβριο του 1999, στη Γενική Διάσκεψη της UNESCO στο Παρίσι, η 21η Μαρτίου ανακηρύχθηκε Παγκόσμια Ημέρα Ποίησης ως πρώτη ημέρα μετά την εαρινή ισημερία, που συνδυάζει το φως από τη μία και το σκοτάδι από την άλλη όπως η ποίηση, το φωτεινό πρόσωπο της αισιοδοξίας με το σκοτεινό του πένθους.

. «… Πατρίδα, να μακαρίζεις γενικώς όλους τους Έλληνες, που θυσιάστηκαν για σένα, να σ’ αναστήσουνε, να ξαναειπωθείς άλλη μία φορά ελεύθερη πατρίδα, που ήσουνα χαμένη και σβησμένη από τον κατάλογο των εθνών…» μας (υπεν)θυμίζει ο Μακρυγιάννης. Η Ελληνικά Επανάσταση υπήρξε όμως και μνημονεύεται, και ως κορυφαίο πολιτικοστρατιωτικό γεγονός για τη σύγχρονη Ιστορία της Ευρώπης, μιας και επέφερε αλλαγές που είχαν αντίκτυπο στα κατοπινά χρόνια.

Μα αλίμονο..! Πάντα θα ξεφυτρώνουν οι “λίγοι” αμαθείς και ανιστόρητοι, αξιοθρήνητοι αντιρρησίες της ιστορίας μας, που πάντα θα θεωρητικολογούν νομίζοντας πως κάνουν «επανάσταση ενάντια στο κατεστημένο» και φυσικά πάντα θα τους ανέχεται η πλειονότητα της κοινωνίας μας. Ας τους αφήσουμε εκεί που επέλεξαν να βρίσκονται. Να βαυκαλίζονται αναμεταξύ τους και να παίρνουν ο ένας απ΄τον άλλο κουράγιο και… σπρέι για να καταστρέφουν κάποια γκράφιτι με ήρωες της Επανάστασης. Επαγγελματίες ασυγκίνητοι τυπολάτρες, αιωνίως καταδικασμένοι να ξεκινούν την κάθε τους κουβέντα «ανάποδα και αμφισβητώντας». Γιατί στίχοι όπως οι τελευταίοι του «Σαμουήλ», «…και με τες πρώτες αστραπές και με τα πρωτοβρόχια χλωρό χορτάρι φύτρωσε, δάφνες, έλιές, μυρτούλες, ελπίδες, νίκες και σφαγές - χαρές κ' ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ !!» μάλλον δεν «άγγιξαν» ποτέ την έρμη και αξιολύπητη, ανθελληνική τους ψυχή…

Τιμή και μνήμη για τους ήρωες του ΄21 και φωτεινό παράδειγμα για την ζωή μας να είναι πάντα αυτοί ! Για να μπορούμε να είμαστε περήφανοι για την ιστορία που με άφθονο αίμα έγραψαν!

Με θυσίες, ανείπωτο πόνο και θάρρος! Και με τόση λαχτάρα αιώνων για ιδανικά και ΛΕΥΤΕΡΙΑ !!

ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ!

Σύντομη ιστορική αναδρομή:

Στις 13 Δεκεμβρίου του 1803 το Σούλι ήταν υπό την πολιορκία του Αλή Πασά. Μετά από πολυήμερη άμυνα, οι Σουλιώτες λύγισαν από την πείνα και τις κακουχίες και αναγκάστηκαν να συνθηκολογήσουν. Συμφώνησαν να παραδώσουν τα όπλα τους και να απομακρυνθούν από το Σούλι. Ο κοσμοκαλόγερος Σαμουήλ έμεινε τελευταίος, μαζί με λίγους συντρόφους του, ηλικιωμένους και βαριά τραυματίες, για να παραδώσουν την μπαρουταποθήκη, που ήταν μέσα στην εκκλησία της Αγίας Παρασκευής, σε έναν βραχότοπο. Όταν οι άντρες του Αλή πασά έφτασαν στην αποθήκη, ο Σαμουήλ έβαλε φωτιά και μαζί με τους πέντε συντρόφους του ανατινάχθηκαν. Δεν παραδόθηκαν, παρά μόνο στον Θεό. Η αυτοθυσία πέρασε στην ιστορία. Άλλωστε, οι Σουλιώτες ήταν γνωστοί για τον ηρωισμό και τον πατριωτισμό τους....

Αριστοτέλης Βαλαωρίτης (1824 - 1879)

Γεννήθηκε στην Αγία Μαύρα Λευκάδας. Ήταν επικός ποιητής του αρματολισμού - ένας από τους πιο διακεκριμένους Επτανήσιους ποιητές του 19ου αιώνα και πολιτικός. Στην περίπτωση του Βαλαωρίτη ο τίτλος του «εθνικού ποιητή» δόθηκε διότι «αντλούσε σχεδόν αποκλειστικά τα θέματά του από τη νεώτερη ελληνική ιστορία και επειδή υπερασπίστηκε την εθνική ιδέα όχι μόνο με το λόγο του αλλά και εμπράκτως». Όμως με δεδομένο πως και άλλοι ποιητές και πεζογράφοι της εποχής του αντλούσαν από το ίδιο υλικό, η Έρη Σταυροπούλου (καθηγήτρια Νεοελληνικής Φιλολογίας στη Φιλοσοφική Σχολή τού Πανεπιστημίου Αθηνών), εξηγεί πως η διάκριση αυτή του Βαλαωρίτη οφειλόταν: α) στη δημοτική γλώσσα που χρησιμοποίησε –θελκτικό στοιχείο για το ακροατήριό του μα που άρμοζε και με το «ήθος και τη φωνή των διαφόρων ηρώων του», β) στο πάθος και το τραγικό μεγαλείο με το οποίο πρόβαλε τους ήρωές του, γ) η συγκυρία επέτεινε όλα αυτά. Κι έτσι ήταν επακόλουθο οι κριτικοί να επισημάνουν «διαρκώς θετικά», αυτά τα δεδομένα, «αναδεικνύοντας τον Βαλαωρίτη στον εγκυρότερο ποιητικό εκφραστή της Μεγάλης Ιδέας.

Δείτε το βίντεο με την απαγγελία πατώντας https://youtu.be/Theh9PUqo0w

Φωτο : Ο Ρήγας Φεραίος και ο Αδαμάντιος Κοραής βγάζουν την Ελλάδα από τον τάφο της.

Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου

Βιογραφίες Ιστορικά θέματα Κάτι όμορφο Ποίηση ΡΟΗ

Σ΄ ΑΓΑΠΩ

Ακτιβιστής στις 6.8.23 0

Σ΄ ΑΓΑΠΩ

Σ΄αγαπώ – δεν μπορώ

τίποτ΄άλλο να πω

πιο βαθύ, πιο απλό,

πιο μεγάλο!

Μπρος στα πόδια σου εδώ

με λαχτάρα σκορπώ

τον πολύφυλλο ανθό

της ζωής μου.

Ώ μελίσσι μου, πιες

απ΄αυτόν τις γλυκές,

τις αγνές ευωδιές

της ψυχής μου!

Τα δυο χέρια μου – νά!

στα προσφέρω δετά,

για να γείρεις γλυκά

το κεφάλι,

κ΄η καρδιά μου σκιρτά

κι όλη ζήλεια ζητά

να σου γίνει ως αυτά

προσκεφάλι!

Και για στρώμα, καλέ,

πάρε όλην εμέ –

σβήσ΄τη φλόγα σε με

της φωτιάς σου,

ενώ δίπλα σου εγώ

τη ζωή θ΄αγροικώ

να κυλάει στο ρυθμό

της καρδιάς σου!..

Σ΄αγαπώ – τι μπορώ

ακριβέ, να σου πώ,

πιο βαθύ, πιο απλό,

πιο μεγάλο;..

Οι πιο πάνω στίχοι και μόνο ίσως να είναι αρκετοί για να δώσουν στην κυρία Θεώνη Δρακοπούλου-Παππά, άλλως Μυρτιώτισσα(και μητέρα του ηθοποιού Γιώργου Παππά), μια περίοπτη θέση στην ιστορία της σύγχρονης ελληνικής ποίησης.Τη γνωρίσαμε μέσα από τους πιο πάνω στίχους, αλλά κι από την αγάπη της και τη φροντίδα της για την άλλη ιέρεια της ελληνικής αισθαντικής ποίησης, τη Μαρία Πολυδούρη. Στα τελευταία της μεγάλης ποιήτριας, η Μυρτιώτισσα στάθηκε δίπλα της σα φίλη και αδελφή.
(Αλέξης Σολομός, Θεατρικό Λεξικό, 1989)

Ο Μάνος Χατζιδάκις ήταν αγαπημένος φίλος του πρωταγωνιστή του θεάτρου Γιώργου Παππά (1903-1958), γιου του δημοσιογράφου Σπύρου Παππά και της ηθοποιού και ποιήτριας Θεώνης Δρακοπούλου – Μυρτιώτισσας (1885-1968). Πήγαινε συχνά στο σπίτι τους, εκείνη έφτιαχνε καφέ και συζητούσαν. Μετά το θάνατο του Γ. Παππά (γεγονός που συγκλόνισε την ποιήτρια), ο Χατζιδάκις έχασε τα ίχνη της.

Κάποτε, άρρωστη στο νοσοκομείο η Μυρτιώτισσα, στέλνει στο συνθέτη ένα γράμμα συγκινητικό, μαζί με το πασίγνωστο τότε ποίημά της «Σ’ αγαπώ», προτρέποντάς τον να το μελοποιήσει. (Το ποίημα είχε δημοσιευτεί το 1925 – έτος γέννησης του Χατζιδάκι – στη δεύτερη ποιητική συλλογή της, «Κίτρινες φλόγες»).Το γράμμα έμεινε καιρό στο συρτάρι. Ζώντας (από το 1967) στη Νέα Υόρκη, ο Χατζιδάκις, διαβάζει μια μέρα ότι πέθανε η Μυρτιώτισσα και νιώθει ένοχος που αμέλησε να πάει να τη δει. Δεν ξέχασε ποτέ το γράμμα της. Χρειάστηκαν όμως άλλα τέσσερα χρόνια για να ξεπληρώσει το χρέος του – με μοναδικό, πραγματικά, τρόπο:

Τον Ιούνιο του 1972, στη Νέα Υόρκη ακόμη, ανασύρει το παλιό της ποίημα κι αρχίζει να γράφει τη μουσική του «Μεγάλου Ερωτικού», που ολοκληρώθηκε τον Οκτώβριο της ίδιας χρονιάς, στην Αθήνα.Το τραγούδι «Σ’ αγαπώ» – σφραγισμένο από τη μαγική ερμηνεία της Φλέρυ Νταντωνάκη – αφιερώθηκε από το συνθέτη «Στη μνήμη του Γιώργου Παππά».

Αλλά ποιος ήταν ο Γ. Παππάς – πέρα από κορυφαίος ηθοποιός και καθηγητής της δραματικής σχολής του Εθνικού Θεάτρου; «Στην ανάμνηση του κοινού έμεινε άσβηστη η παρουσία του – ακόμα και στα πιο παρακατιανά έργα που αναγκάστηκε να παίξει σαν παντοτινός βιοπαλαιστής. Και για όσους τον γνώριζαν, οι λέξεις ευγένεια και ανθρωπιά συνοψίζουνε το πέρασμά του απ’ τη θεατρική μας ζωή».
H Mυρτιώτισσα για το γιο της σ αυτή την υπέροχη σελίδα που αξίζει να ψάξετε.
http://www.geocities.com/theomyrtia/G…

πηγή

Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου

ΑΠΟΨΕΙΣ ΔΗΜΟΤΩΝ ΘΕΡΜΑΪΚΟΥ Ποίηση ΡΟΗ Χρονογράφημα

......τρίλημμα....

Ακτιβιστής στις 19.7.23 0

Χρόνια δάκρυζε η στέγη

έλειπαν δυό κεραμίδια

κι όπως δάκρυζε φαινόταν

πως καθάριζε κρεμμύδια!

Κι αυτός άπελπις σκεφτόταν

πού θά πάει αυτό τό χάλι

κι απ 'τήν άλλη συλλογιόταν

τέτοιο χάλι έχουν κι άλλοι.

Ψάχνοντας στή μιά του τσέπη

γιατί ή άλλη ήταν τρύπια

μέ καχυποψία βλέπει

τήν αμφίβολη αλήθεια.

Δέν τολμούσε νά πιστέψει

έκανε καί τόν σταυρό του

πως τού είχε περισσέψει

κατιτίς απ' τόν μισθό του!

Ήταν τού δεκάτου τρίτου

η αύξηση που είχε πάρει

καί τρεμούλιαζε η ψυχή του

τί απόφαση νά πάρει.

Σέ μιά ανάπηρη καρέκλα

που τήν είχε μόνο μία

κάθισε καί συλλογίσθη

μέ μεγάλη ψυχραιμία.

Τί μπορούσε ν' αγοράσει......

δύο φακελάκια τσάι

ή μισό κιλό κρεμμύδια

ή τά δύο που τού λείπαν

τόσα χρόνια κεραμίδια?????

Ανδρέας Καραδημήτρης

Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου

Η απέναντι όχθη Μεσόγειος Μετανάστες Ναυάγιο Ποίηση Πρόσφυγες ΡΟΗ Τραγωδίες

Σ' ΑΥΤΟΥΣ ΠΟΥ ΧΑΘΗΚΑΝ ΚΑΙ ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΧΑΜΕΝΟΥΣ

Ακτιβιστής στις 16.6.23 0

Στη θάλασσα για σωτηρία

απ' της εξαθλίωσης την μανία

τα βήματά τους οδηγούν

ανθρώπινα ναυάγια ηχούν.

Στα κύματα η ιστορία

ο πολιτισμός η φαντασία

πάλλονται κυνηγημένα

απ' ανάσα στερημένα.

Χέρια απλώνουν για βοήθεια

έλεος απ' της ψυχής τα μύχια

στα δίχτυα η ψυχή σκιρτά

σε πρύμνη, πλώρη ακουμπά-ξεψυχά

Ξέσκεπα τα στήθια στ ακρογιάλια

σ' αέρινες πατρίδες παρακάλια

δύση για Ιθάκη προσδοκούν

σ' ανήμπορη πατρίδα κατοικούν.

Σ' ένα κόσμο που κωφεύει

και τα όνειρα φονεύει

παραδέρνονται με κύμας-χώμα χάδι

συρματόπλεγμας σημάδι.

Λύχνων φως η ζεστασιά τους

θόλωμα για την ματιά τους

φούχτες στάχτες τα όνειρά τους

πρόσφυγας το όνομά τους.

Ενδοξα έθνη νουθετούν

φυλακές ψυχών ζητούν

για αγνώστων πόνων ιστορίες

κήρυγμα κάνουν για ευαισθησίες

Καινούργιος κόσμος ας ξημερώσει

ανθρωπιάς έργα ας αξιώσει.

Τζένη Τσοπάνογλου

Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου

ΑΠΟΨΕΙΣ ΔΗΜΟΤΩΝ ΘΕΡΜΑΪΚΟΥ Ποίηση ΡΟΗ Σαν σήμερα

.... σάν σήμερα.. ... γιά όσους θυμούνται!!

Ακτιβιστής στις 21.4.23 0

του Ανδρέα Καραδημήτρη

Πρό αμνημονεύτων χρόνων

ήγουν τόν παλιόν καιρόν

συνελόντι ειπείν, τό πάλαι

δηλαδή στό παρελθόν

κατελήφθη εις τόν ύπνον

άρδην, αίφνης κι εντελώς

καί ετέθη εις τόν γύψον

είς κοιμώμενος λαός!!!!

Σήμερα, μιά από τά ίδια

υπό άλλο καθεστώς

μιά Ελλάδα αποκα'ί'δια

δέκα πίσω, μία μπρός

καθώς θά 'λεγε μέ πίκρα

κι ένας άγνωστος σοφός :

"ο λαός που δέν θυμάται

συνεχίζει νά κοιμάται"!!!

Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου

Ελλάδα Κάτι όμορφο Κωνσταντοπούλου Νεολαία Ποίηση ΡΟΗ

Λαχτάρησα μια χώρα

Ακτιβιστής στις 19.3.23 0

Το υπέροχο ποίημα της Αντιγόνης Χαντζάρα, μαθήτριας Γ´ Γυμνασίου, λέει όλα όσα μας πονάνε, όσα ονειρευόμαστε, όσα μας πληγώνουν, όσα λαχταράμε.

Αντιγόνη μου, κι εγώ αυτή τη χώρα που περιγράφεις λαχταρώ…
Και θα κάνω ό,τι περνά απ´το χέρι μου, να φτιάξουμε τη χώρα μας έτσι. Στο υπόσχομαι.

Ζωή Κωνσταντοπούλου

Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου

ΑΠΟΨΕΙΣ Ευθυμογράφημα Έχει πλάκα Θερμαϊκός Ποίηση ΡΟΗ

...αυ.... ξύσεις στά μισθά..

Ακτιβιστής στις 2.2.23 0

του Ανδρέα Καραδημήτρη

Εν τώ μέσω βαρέως χειμώνος

μέ θερμάστρας καί τζάκια σβηστά

εντολή ήτο τού ηγεμόνος

ν' αυξηθούν τού λαού τά μισθά.

Όσοι πέθαναν καί δέν τό ξέρουν

από τούδε καί εις τό εξής

ψυχοχάρτι απλό άν θά φέρουν

θά λαμβάνουν ευχάς δέκα τρείς.

Στούς υπόλοιπους που απομένουν

κι επιμένουν ακόμα νά ζούν

κάποια ψίχουλα νά περιμένουν

άν μάς πείσουνε πώς επιζούν.

Καί είς γέροντας άνευ οδόντων

καθώς δέν τού χρειάζονται πιά

απουσία, σαφώς, τών δεόντων

απεφάνθη ορθά καί κοφτά :

από κλέφτες καλό άν προσμένεις

κι από ψεύτες νά μάθεις αλήθεια

στήν ζωή σου κορόϊδο θά μένεις

καί μετά θά σού γίνει συνήθεια.

Στό παζάρι που έχουνε φτιάξει

γιά χρυσάφι πωλείται ο αήρ

κλέφτες, ψεύτες καί όποιος προφτάσει

καί διά τούτο ξανά α... σιχτίρ!!!!

Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου

Διαγωνισμοί Ελλάδα 2021 Ποίηση ΡΟΗ

ΠΑΓΚΟΣΜΙΟΣ ΛΟΓΟΤΕΧΝΙΚΟΣ ΔΙΑΓΩΝΙΣΜΟΣ ΠΟΙΗΣΗΣ 2021

Ακτιβιστής στις 18.4.21 0

Ο Διεθνής Σύνδεσμος Ελληνισμού (International Hellenic Association-I.H.A.), με έδρα το Delaware των Ηνωμένων Πολιτειών Αμερικής, προκηρύσσει για το έτος 2021 Παγκόσμιο Λογοτεχνικό Διαγωνισμό Ποίησης, στην ελληνική και αγγλική γλώσσα, με θέμα την Παλιγγενεσία του 1821. Δικαίωμα συμμετοχής έχουν όσοι γράφουν ποίηση στην ελληνική ή αγγλική γλώσσα άνω των 12 ετών, ανεξαρτήτως τόπου διαμονής και εθνικότητας.

ΟΡΟΙ ΤΟΥ ΔΙΑΓΩΝΙΣΜΟΥ

1. Οι διαγωνιζόμενοι μπορούν να συμμετάσχουν με ένα ποίημα έως 50 στίχων, γραμμένο σε ηλεκτρονική μορφή, στην ελληνική ή αγγλική γλώσσα, με γραμματοσειρά Times New Roman και μέγεθος γραμμάτων 14. Απαραίτητα στη συμμετοχή πρέπει να αναγράφεται ο τίτλος του ποιήματοςκαι το ψευδώνυμο του ποιητή (πάνω δεξιά στη σελίδα).

2. Τα ποιήματα πρέπει να είναι αδημοσίευτα, πρωτότυπα, να μην έχουν βραβευτεί από άλλον προηγούμενο διαγωνισμό άλλου φορέα και να είναι δημιουργήματα μόνο ενός συγγραφέα. Συλλογικά ποιήματα δεν θα γίνονται δεκτά.

3. Ποιήματα γραμμένα σε τοπική διάλεκτο, ή άλλη ξένη γλώσσα εκτός της ελληνικής ή αγγλικής δεν θα γίνονται δεκτά.

4. Οι συμμετοχές των διαγωνιζομένων μαθητών (13-18 ετών) πρέπει να έχουν τη σύμφωνη γνώμη των γονέων/κηδεμόνων τους και πρέπει να το αναγράψουν στο δεύτερο αρχείο με τα προσωπικά τους στοιχεία.

ΔΙΑΔΙΚΑΣΙΑ ΥΠΟΒΟΛΗΣ ΤΩΝ ΕΡΓΩΝ

1. Η ημερομηνία έναρξης υποβολής των έργων θα είναι η Κυριακή 28 Μαρτίου 2021 με καταληκτική ημερομηνία την Κυριακή 30 Μαΐου 2021. Κάθε συμμετοχή που θα σταλεί εκτός του συγκεκριμένου χρονικού ορίου θα θεωρείται εκπρόθεσμη και δεν θα γίνεται δεκτή.

2. Τα διαγωνιζόμενα ποιήματα θα αποσταλούν στο επίσημο email της Επιτροπής Διαγωνισμού Ποιημάτων για το 1821 του Συνδέσμου, στην ηλεκτρονική διεύθυνση poetrycompetition@googlegroups.com, αποκλειστικά σε συνημμένο αρχείο κειμένου (σε μορφή docx ή doc ή odt ή pdf). Στο θέμα του αποσταλέντος email θα αναγράφεται ο τίτλος του ποιήματος και το ψευδώνυμο (π.χ. “ΗΡΩΙΔΑ ΤΟΥ 1821” – “ΑΡΙΑΔΝΗ”) για διασφάλιση της ανωνυμίας. Τα ποιήματα θα αξιολογηθούν από έμπειρη κριτική επιτροπή.

3. Στο ίδιο email αλλά σε ένα δεύτερο συνημμένο αρχείο κειμένου θα περιέχονται τα προσωπικά στοιχεία του διαγωνιζομένου (ΟΝΟΜΑΤΕΠΩΝΥΜΟ, Δ/ΝΣΗ ΚΑΤΟΙΚΙΑΣ, ΤΑΧ.ΚΩΔΙΚΟ, ΠΟΛΗ, ΧΩΡΑ, ΤΗΛΕΦΩΝΟ (σταθερό και κινητό), E-MAIL, ΤΙΤΛΟ ΠΟΙΗΜΑΤΟΣ, ΨΕΥΔΩΝΥΜΟ). Εάν ο διαγωνιζόμενος είναι μαθητής, απαραίτητα θα περιέχονται και τα εξής στοιχεία: ΗΛΙΚΙΑ, ΤΑΞΗ, και ΕΓΚΡΙΣΗ ΓΟΝΕΑ/ΚΗΔΕΜΟΝΑ). Η διαδικασία αυτή είναι απαραίτητη για την ταυτοποίηση των διαγωνιζομένων μετά την απόφαση της επιτροπής. Τυχόν φωτογραφίες, βιογραφικά ή οποιοδήποτε άλλο σημάδι μέσα στο έγγραφο, αυτομάτως θα θέτει το ποίημα εκτός συμμετοχής.

4. Οι νικητές θα ενημερωθούν για τη διάκριση του ποιήματός τους και την ημερομηνία της τελετής απονομής, καθώς και για την εκτύπωση των βραβείων.

ΓΕΝΙΚΕΣ ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ

1. Τα επίσημα αποτελέσματα θα αναρτηθούν στην ιστοσελίδα του Συνδέσμου https://professors-phds.com/

2. Η τελετή απονομής θα γίνει στην Αθήνα με τη φυσική παρουσία όλων των συντελεστών, εφόσον το επιτρέψουν οι συνθήκες. Σε διαφορετική περίπτωση τα βραβεία θα αποσταλούν ταχυδρομικά. Οι εκτός Ελλάδας βραβευθέντες και όσοι δεν μπορέσουν να παρευρεθούν στην απονομή, θα παραλάβουν την διάκρισή τους ταχυδρομικά. Τα έπαθλα θα ανακοινωθούν εν καιρώ στην ανωτέρω ιστοσελίδα.

3. Τα έργα που δεν θα πληρούν τους όρους και τις προδιαγραφές της προκήρυξης του διαγωνισμού, θα ακυρώνονται. Η Κριτική Επιτροπή δικαιούται να απονείμει Βραβεία, Επαίνους και Διακρίσεις. Η τελική απόφαση της Κριτικής Επιτροπής δεν επιδέχεται αμφισβήτηση και είναι οριστική. Επισημαίνεται ότι δεν δίνονται ειδικές και γενικές βαθμολογίες των κριτικών επιτροπών στους διαγωνιζόμενους.

4. Μετά την ολοκλήρωση της διαδικασίας απονομής, τα προσωπικά δεδομένα των συμμετεχόντων διαγράφονται. Όλα τα έργα που θα συμμετάσχουν στον διαγωνισμό θα αναρτηθούν στην επίσημη ιστοσελίδα του Συνδέσμου. Για τυχόν απορίες παρακαλούμε να επικοινωνήσετε με την Επιτροπή του διαγωνισμού στο email poetrycompetition@googlegroups.com.

5. Ο ΙΗΑ έχει το δικαίωμα να εκδώσει τα έργα που θα συμμετάσχουν στον διαγωνισμό. Εάν προκύψουν έσοδα από συγγραφικά δικαιώματα, θα διατεθούν υπέρ του προγράμματος ΑΚΡΙΤΙΚΩΝ ΝΗΣΩΝ του Συνδέσμου.

Εκ της Επιτροπής Διαγωνισμού Ποιημάτων 1821 του Συνδέσμου.

Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου

Αφιερώματα Ποίηση ΡΟΗ

Θερινό ηλιοστάσιο: Ήρθε το καλοκαίρι

Ακτιβιστής στις 21.6.20 0

«Ο μεγαλύτερος ήλιος απὸ τη μια μεριὰ

κι απὸ την άλλη το νέο φεγγάρι

απόμακρα στη μνήμη σαν εκείνα τα στήθη.

Ανάμεσό τους χάσμα της αστερωμένης νύχτας

κατακλυσμὸς της ζωής...»

Γιώργος Σεφέρης

Σήμερα ξεκινά το θερινό ηλιοστάσιο, αρχή επίσημη του φετινού καλοκαιριού.

Ο υπολογισμός του έτους βασίζεται ως γνωστόν στην ετήσια τροχιά της Γης γύρω από τον Ήλιο. Η τροχιά αυτή, που δημιουργεί τη διαδοχική εναλλαγή των εποχών του έτους, έχει τέσσερα καθοριστικά σημεία: την εαρινή ισημερία (20 ή 21 Μαρτίου), το θερινό ηλιοστάσιο (20 ή 21 Ιουνίου), τη φθινοπωρινή ισημερία (22 ή 23 Σεπτεμβρίου) και το χειμερινό ηλιοστάσιο (21 ή 22 Δεκεμβρίου). Οι ημερομηνίες αυτές ισχύουν για το Βόρειο Ημισφαίριο και οι αντίστροφες για το Νότιο.

Κάθε χρόνο στις 20 ή 21 Ιουνίου (21 Ιουνίου 2020), ο ήλιος βρίσκεται στο υψηλότερο σημείο του ουρανού στο βόρειο ημισφαίριο. Έτσι, παρατηρείται η μεγαλύτερη μέρα του χρόνου για το βόρειο ημισφαίριο (θερινό ηλιοστάσιο, το λιοτρόπι, όπως το λέει ο λαός) και αντιστρόφως η μικρότερη ημέρα για το νότιο ημισφαίριο. Για το Βόρειο Ημισφαίριο είναι η επίσημη έναρξη του καλοκαιριού και για το Νότιο Ημισφαίριο του χειμώνα.

Λαογραφία

Η ημέρα του θερινού ηλιοστασίου γιορτάζεται από αρχαιοτάτων χρόνων στην Ευρώπη με τιμές στον φωτοδότη και ζωοδότη Ήλιο. Οι σύγχρονοι παγανιστές τιμούν ιδιαίτερα το θερινό ηλιοστάσιο με επίκεντρο το μεγαλιθικό μνημείο του Στόουνχετζ στην Αγγλία. Στον ελληνικό χώρο συνδυάζεται με τις φωτιές τ’ Αϊ Γιαννιού και τον Κλήδονα, δύο έθιμα που τελούνται την παραμονή του Γενεθλίου του Ιωάννου του Προδρόμου (23 Ιουνίου).

Ας ξεκινήσουμε το φετινό καλοκαίρι μας με ποίηση του μεγάλου Γιώργου Σεφέρη

ΘΕΡΙΝΟ ΗΛΙΟΣΤΑΣΙ

Α´
Ὁ μεγαλύτερος ἥλιος ἀπὸ τὴ μιὰ μεριὰ
κι ἀπὸ τὴν ἄλλη τὸ νέο φεγγάρι
ἀπόμακρα στὴ μνήμη σὰν ἐκεῖνα τὰ στήθη.
Ἀνάμεσό τους χάσμα τῆς ἀστερωμένης νύχτας
κατακλυσμὸς τῆς ζωῆς.
Τ᾿ ἄλογα στ᾿ ἁλώνια
καλπάζουν καὶ ἱδρώνουν
πάνω σὲ σκόρπια κορμιά.
Ὅλα πηγαίνουν ἐκεῖ
καὶ τούτη ἡ γυναῖκα
ποὺ τὴν εἶδες ὄμορφη, μιὰ στιγμὴ
λυγίζει δὲν ἀντέχει πιὰ γονάτισε.
Ὅλα τ᾿ ἀλέθουν οἱ μυλόπετρες
καὶ γίνουνται ἄστρα.

Παραμονὴ τῆς μακρύτερης μέρας.

Β´
Ὅλοι βλέπουν ὁράματα
κανεὶς ὡστόσο δὲν τ᾿ ὁμολογεῖ·
πηγαίνουν καὶ θαρροῦν πὼς εἶναι μόνοι.
Τὸ μεγάλο τριαντάφυλλο
ἤτανε πάντα ἐδῶ
στὸ πλευρό σου βαθιὰ μέσα στὸν ὕπνο
δικό σου καὶ ἄγνωστο.
Ἀλλὰ μονάχα τώρα ποὺ τὰ χείλια σου τ᾿ ἄγγιξαν
στ᾿ ἀπώτατα φύλλα
ἔνιωσες τὸ πυκνὸ βάρος τοῦ χορευτῆ
νὰ πέφτει στὸ ποτάμι τοῦ καιροῦ -
τὸ φοβερὸ παφλασμό.

Μὴ σπαταλᾷς τὴν πνοὴ ποὺ σοῦ χάρισε
τούτη ἡ ἀνάσα.

Γ´
Κι ὅμως σ᾿ αὐτὸ τὸν ὕπνο
τ᾿ ὄνειρο ξεπέφτει τόσο εὔκολα
στὸ βραχνά.
Ὅπως τὸ ψάρι ποὺ ἄστραψε κάτω ἀπ᾿ τὸ κῦμα
καὶ χώθηκε στὸ βοῦρκο τοῦ βυθοῦ
ἢ χαμαιλέοντας ὅταν ἀλλάζει χρῶμα.
Στὴν πολιτεία ποὺ ἔγινε πορνεῖο
μαστροποὶ καὶ πολιτικιὲς
διαλαλοῦν σάπια θέλγητρα·
ἡ κυματόφερτη κόρη
φορεῖ τὸ πετσὶ τῆς γελάδας
γιὰ νὰ τὴν ἀνεβεῖ τὸ ταυρόπουλο·
ὁ ποιητὴς
χαμίνια τοῦ πετοῦν μαγαρισιὲς
καθὼς βλέπει τ᾿ ἀγάλματα νὰ στάζουν αἷμα.
Πρέπει νὰ βγεῖς ἀπὸ τοῦτο τὸν ὕπνο·
τοῦτο τὸ μαστιγωμένο δέρμα.

Δ´
Στὸ τρελὸ ἀνεμοσκόρπισμα
δεξιὰ ζερβὰ πάνω καὶ κάτω
στροβιλίζονται σαρίδια.
Φτενοὶ θανατεροὶ καπνοὶ
λύνουν τὰ μέλη τῶν ἀνθρώπων.
Οἱ ψυχὲς
βιάζουνται ν᾿ ἀποχωριστοῦν τὸ σῶμα
διψοῦν καὶ δὲ βρίσκουν νερὸ πουθενά·
κολνοῦν ἐδῶ κολνοῦν ἐκεῖ στὴν τύχη
πουλιὰ στὶς ξόβεργες·
σπαράζουν ἀνωφέλευτα
ὅσο ποὺ δὲ σηκώνουν ἄλλο τὰ φτερά τους.

Φυραίνει ὁ τόπος ὁλοένα
χωματένιο σταμνί.

Ε´
Ὁ κόσμος τυλιγμένος στὰ ναρκωτικὰ σεντόνια
δὲν ἔχει τίποτε ἄλλο νὰ προσφέρει
παρὰ τοῦτο τὸ τέρμα.
Στὴ ζεστὴ νύχτα
ἡ μαραμένη ἱέρεια τῆς Ἑκάτης
μὲ γυμνωμένα στήθη ψηλὰ στὸ δῶμα
παρακαλᾷ μία τεχνητὴ πανσέληνο, καθὼς
δυὸ ἀνήλικες δοῦλες ποὺ χασμουριοῦνται
ἀναδεύουν σὲ μπακιρένια χύτρα
ἀρωματισμένες φαρμακεῖες.
Αὔριο θὰ χορτάσουν ὅσοι ἀγαποῦν τὰ μυρωδικά.

Τὸ πάθος της καὶ τὰ φτιασίδια
εἶναι ὅμοια μὲ τῆς τραγῳδοῦ
ὁ γύψος τοὺς μάδησε κιόλας.

Στ´
Κάτω στὶς δάφνες
κάτω στὶς ἄσπρες πικροδάφνες
κάτω στὸν ἀγκαθερὸ βράχο
κι ἡ θάλασσα στὰ πόδια μας γυάλινη.
Θυμήσου τὸ χιτῶνα ποὺ ἔβλεπες
ν᾿ ἀνοίγει καὶ νὰ ξεγλιστρᾷ πάνω στὴ γύμνια
κι ἔπεσε γύρω στοὺς ἀστραγάλους
νεκρός -
ἂν ἔπεφτε ἔτσι αὐτὸς ὁ ὕπνος
ἀνάμεσα στὶς δάφνες τῶν νεκρῶν.

Ζ´
Ἡ λεῦκα στὸ μικρὸ περιβόλι
ἡ ἀνάσα της μετρᾷ τὶς ὦρες σου
μέρα καὶ νύχτα·
κλεψύδρα ποὺ γεμίζει ὁ οὐρανός.
Στὴ δύναμη τοῦ φεγγαριοῦ τὰ φύλλα της
σέρνουν μαῦρα πατήματα στὸν ἄσπρο τοῖχο.
Στὸ σύνορο εἶναι λιγοστὰ τὰ πεῦκα
ἔπειτα μάρμαρα καὶ φωταψίες
κι ἄνθρωποι καθὼς εἶναι πλασμένοι οἱ ἄνθρωποι.
Ὁ κότσυφας ὅμως τιτιβίζει
σὰν ἔρχεται νὰ πιεῖ
κι ἀκοῦς καμιὰ φορὰ φωνὴ τῆς δεκοχτούρας.

Στὸ μικρὸ περιβόλι δέκα δρασκελιὲς
μπορεῖ νὰ ἰδεῖς τὸ φῶς τοῦ ἥλιου
νὰ πέφτει σὲ δυὸ κόκκινα γαρούφαλα
σὲ μίαν ἐλιὰ καὶ λίγο ἁγιόκλημα.
Δέξου ποιὸς εἶσαι.
Τὸ ποίημα
μὴν τὸ καταποντίζεις στὰ βαθιὰ πλατάνια
θρέψε το μὲ τὸ χῶμα καὶ τὸ βράχο ποὺ ἔχεις.
Τὰ περισσότερα -
σκάψε στὸν ἴδιο τόπο νὰ τὰ βρεῖς.

Η´
Τ᾿ ἄσπρο χαρτὶ σκληρὸς καθρέφτης
ἐπιστρέφει μόνο ἐκεῖνο ποὺ ἤσουν.

Τ᾿ ἄσπρο χαρτὶ μιλᾷ μὲ τὴ φωνή σου,
τὴ δική σου φωνὴ
ὄχι ἐκείνη ποὺ σ᾿ ἀρέσει·
μουσική σου εἶναι ἡ ζωὴ
αὐτὴ ποὺ σπατάλησες.
Μπορεῖ νὰ τὴν ξανακερδίσεις ἂν τὸ θέλεις
ἂν καρφωθεῖς σὲ τοῦτο τ᾿ ἀδιάφορο πρᾶγμα
ποὺ σὲ ρίχνει πίσω
ἐκεῖ ποὺ ξεκίνησες.

Ταξίδεψες, εἶδες πολλὰ φεγγάρια πολλοὺς ἥλιους
ἄγγιξες νεκροὺς καὶ ζωντανοὺς
ἔνιωσες τὸν πόνο τοῦ παλικαριοῦ
καὶ τὸ βογκητὸ τῆς γυναίκας
τὴν πίκρα τοῦ ἄγουρου παιδιοῦ -
ὅ,τι ἔνιωσες σωριάζεται ἀνυπόστατο
ἂν δὲν ἐμπιστευτεῖς τοῦτο τὸ κενό.
Ἴσως νὰ βρεῖς ἐκεῖ ὅ,τι νόμισες χαμένο·
τὴ βάστηση τῆς νιότης, τὸ δίκαιο καταποντισμὸ
τῆς ἡλικίας.

Ζωή σου εἶναι ὅ,τι ἔδωσες
τοῦτο τὸ κενὸ εἶναι ὅ,τι ἔδωσες
τὸ ἄσπρο χαρτί.

Θ´
Μιλοῦσες γιὰ πράγματα ποὺ δὲν τά ῾βλεπαν
κι αὐτοὶ γελοῦσαν.

Ὅμως νὰ λάμνεις στὸ σκοτεινὸ ποταμὸ
πάνω νερά·
νὰ πηγαίνεις στὸν ἀγνοημένο δρόμο
στὰ τυφλά, πεισματάρης
καὶ νὰ γυρεύεις λόγια ριζωμένα
σὰν τὸ πολύροζο λιόδεντρο -
ἄφησε κι ἂς γελοῦν.
Καὶ νὰ ποθεῖς νὰ κατοικήσει κι ὁ ἄλλος κόσμος
στὴ σημερινὴ πνιγερὴ μοναξιὰ
στ᾿ ἀφανισμένο τοῦτο παρὸν -
ἄφησέ τους.

Ὁ θαλασσινὸς ἄνεμος κι ἡ δροσιὰ τῆς αὐγῆς
ὑπάρχουν χωρὶς νὰ τὸ ζητήσει κανένας.

Ι´
Τὴν ὥρα ποὺ τὰ ὀνείρατα ἀληθεύουν
στὸ γλυκοχάραμα τῆς μέρας
εἶδα τὰ χείλια ποὺ ἄνοιγαν
φύλλο τὸ φύλλο.

Ἔλαμπε ἕνα λιγνὸ δρεπάνι στὸν οὐρανό.
Φοβήθηκα μὴν τὰ θερίσει.

ΙΑ´
Ἡ θάλασσα ποὺ ὀνομάζουν γαλήνη
πλεούμενα κι ἄσπρα πανιὰ
μπάτης ἀπὸ τὰ πεῦκα καὶ τ᾿ Ὄρος τῆς Αἴγινας
λαχανιασμένη ἀνάσα·
τὸ δέρμα σου γλιστροῦσε στὸ δέρμα της
εὔκολο καὶ ζεστὸ
σκέψη σχεδὸν ἀκάμωτη κι ἀμέσως ξεχασμένη.

Μὰ στὰ ρηχὰ
ἕνα καμακωμένο χταπόδι τίναξε μελάνι
καὶ στὸ βυθὸ -
ἂν συλλογιζόσουν ὡς ποῦ τελειώνουν τὰ ὄμορφα νησιά.

Σὲ κοίταζα μ᾿ ὅλο τὸ φῶς καὶ τὸ σκοτάδι ποὺ ἔχω.

ΙΒ´
Τὸ αἷμα τώρα τινάζεται
καθὼς φουσκώνει ἡ κάψα
στὶς φλέβες τ᾿ οὐρανοῦ τ᾿ ἀφορμισμένου.
Γυρεύει νὰ περάσει ἀπὸ τὸ θάνατο
γιὰ νά ῾βρει τὴ χαρά.

Τὸ φῶς εἶναι σφυγμὸς
ὁλοένα πιὸ ἀργὸς καὶ πιὸ ἀργὸς
θαρρεῖς πῶς πάει νὰ σταματήσει.

ΙΓ´
Λίγο ἀκόμη καὶ θὰ σταματήσει ὁ ἥλιος.
Τὰ ξωτικὰ τῆς αὐγῆς
φύσηξαν τὰ στεγνὰ κοχύλια·
τὸ πουλὶ κελάηδησε τρεῖς φορὲς τρεῖς φορὲς μόνο·
ἡ σαύρα πάνω στὴν ἄσπρη πέτρα
μένει ἀκίνητη
κοιτάζοντας τὸ φρυγμένο χόρτο
ἐκεῖ ποὺ γλίστρησε ἡ δεντρογαλιά.
Μαύρη φτερούγα σέρνει ἕνα βαθὺ χαράκι
ψηλὰ στὸ θόλο τοῦ γαλάζιου -
δές τον, θ᾿ ἀνοίξει.

Ἀναστάσιμη ὠδίνη.

ΙΔ´
Τώρα,
μὲ τὸ λιωμένο μολύβι τοῦ κλήδονα
τὸ λαμπύρισμα τοῦ καλοκαιρινοῦ πελάγου,
ἡ γύμνια ὁλόκληρής της ζωῆς·
καὶ τὸ πέρασμα καὶ τὸ σταμάτημα καὶ τὸ πλάγιασμα καὶ τὸ τίναγμα
τὰ χείλια τὸ χαϊδεμένο δέρας,
ὅλα γυρεύουν νὰ καοῦν.

Ὅπως τὸ πεῦκο καταμεσήμερα
κυριεμένο ἀπ᾿ τὸ ρετσίνι
βιάζεται νὰ γεννήσει φλόγα
καὶ δὲ βαστᾷ πιὰ τὴν παιδωμή -

φώναξε τὰ παιδιὰ νὰ μαζέψουν τὴ στάχτη
καὶ νὰ τὴ σπείρουν.
Ὅ,τι πέρασε πέρασε σωστά.

Κι ἐκεῖνα ἀκόμη ποὺ δὲν πέρασαν
πρέπει νὰ καοῦν
τοῦτο τὸ μεσημέρι ποὺ καρφώθηκε ὁ ἥλιος
στὴν καρδιὰ τοῦ ἑκατόφυλλου ρόδου.

πληροφορίες από εδώ

Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου

Απώλειες ΕΙΔΗΣΕΙΣ ΝΕΑ Ποίηση ΡΟΗ

Την Τρίτη το τελευταίο αντίο στην Κική Δημουλά

Ακτιβιστής στις 23.2.20 0

Η κηδεία της μεγάλης ποιήτριας θα γίνει δημοσία δαπάνη

Την Τρίτη 25 Φεβρουαρίου στο Α' Νεκροταφείο Αθηνών στις 16:00 θα τελεστεί η εξόδιος ακολουθία της Κικής Δημουλά, που πέθανε χθες το απόγευμα σε ηλικία 89 ετών.

Παράκληση της οικογένειας της σπουδαίας ποιήτριας είναι αντί στεφάνων, όσοι το επιθυμούν να ενισχύσουν την Στέγη Γερόντων, Άγιος Νεκτάριος, Αγία Παρασκευή στον λογαριασμό Εθνική Τράπεζα: GR 6801 10 18 000000 180 5580 2856. Επίσης τον Σύλλογο φίλων παιδιών με καρκίνο ΕΛΠΙΔΑ.

Η κηδεία της μεγάλης ποιήτριας θα γίνει δημοσία δαπάνη ως ελάχιστος φόρος τιμής, όπως ανακοίνωσε η υπουργός Πολιτισμού Λίνα Μενδώνη, σε συνεργασία με τον υπουργό Εσωτερικών Τάκη Θεοδωρικάκο και τον υπουργό Οικονομικών Χρήστο Σταϊκούρα.

Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου

ΑΠΟΨΕΙΣ Ίμια Ποίηση ΡΟΗ Στυλιανού

Ένα ποίημα γραμμένο την επομένη των Ιμίων…

Ακτιβιστής στις 3.2.20 0

Οι πιο κάτω επίκαιροι στίχοι γράφτηκαν την επομένη της ντροπής και του πένθους των Ιμίων, σ’ ένα νησάκι,από τον Μιχάλη Στυλιανού, του Ιακώβου και της Μαρίας, δημοσιογράφο.

Κ Α Τ Α Λ Η Ξ Η

Εδώ στην άκρη τώρα μένω,

πυρπολικό παροπλισμένο,

στην άκρη, πέρα απ’ το λιμάνι

η αποφορά να μην το φθάνει.

Στις σκουριασμένες λαμαρίνες,

Μιαούληδες και Μπουμπουλίνες,

σε αποτυπώματα, λειχήνες,

από εικονίσματα χαμένα,

λησμονημένα, πεταμένα,

ιδανικά ξεπερασμένα

Έξω χορεύουν οι Σειρήνες:

μίζες, κομπίνες, λιμουζίνες

είναι τα νέα ιδεώδη.

Κλόουν, με στόματα γλοιώδη

και με στομάχια θηριώδη,

πίνουν, καπνίζουνε κοχίμπας

κι’ απ’ το τραπέζι της μπιρίμπας

πουλούν, παρτίδα με παρτίδα,

αυτή τη δύσμοιρη πατρίδα

σε νέους σουλτάνους παλλακίδα.

Νύχτα βαθειά και πυροφάνια,

τ΄αστέρια,στραφτερά γιορντάνια

και της Ψυττάλειας το φανάρι

στερνό της νιότης μας αχνάρι

επιλογής της Ιστορίας

αντί σημαίας ευκαιρίας.

Πέρα γλεντάει η πολιτεία:

Καζίνο, πρέζα κι’απιστία,

ενώ ευφραίνεται ο Αττίλας

με οσμή σαπίλας και ξεφτίλας.

Κι’ εγώ εδώ στην άκρη μένω, παλιό σκαρί και στοιχειωμένο,

χωρίς μπαρούτι κι’ εξουσία

και τσούρμο για την ανταρσία.

Μια, μένει, ελπίδα στην ουσία:

Νάρθει η Δευτέρα Παρουσία…

Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου

ΔΗΜΟΤΙΚΑ ΕΚΔΗΛΩΣΕΙΣ Θέρμη Παγκόσμια Ημέρα Ποίηση ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΣ ΡΟΗ

Αφιέρωμα στην Παγκόσμια Ημέρα Ποίησης με Συναυλία στη Θέρμη

Ακτιβιστής στις 12.3.19 0

Για μια ακόμη χρονιά ο Δήμος Θέρμης η Δ.Ε.Π.Π.Α.Θ και οι χορωδίες του Δήμου Θέρμης γιορτάζουν την Παγκόσμια Ημέρα Ποίησης, που έχει ανακηρυχθεί η 21η Μαρτίου. Η Θεσσαλονίκη έχει εμπνεύσει και έχει ενθαρρύνει πολλούς ποιητές να γράψουν την ιστορία της πόλης μας αλλά και τη «δική τους ιστορία». Η εκδήλωση αυτή, που από τη συμμετοχή του κόσμου, όλα αυτά τα χρόνια φαίνεται ότι έχει καθιερωθεί στη συνείδηση του ποιητικού κόσμου και των συμπολιτών μας, δίνει βήμα στις εξαίρετες χορωδίες μας καθώς και σε φιλοξενούμενες από άλλες περιοχές να παρουσιάζουν υπεροχές χορωδιακές στιγμές της Ελληνικής ποίησης.

Ας ανοίξουμε το μυαλό και την καρδιά μας στην ποίηση. Άνθρωποι του κόσμου εμπνευστείτε, διαβάστε και γράψτε ποίηση, απαγγείλετε, ακούστε.

Ό,τι ο καθένας μας μπορεί ας μη το αφήσει να πάει χαμένο!

Και όχι μόνο σήμερα, μα κάθε μέρα, λίγο λίγο, ας βάζουμε την ποίηση όλο και περισσότερο στη ζωή μας. Η ποίηση είναι σαν τη βροχή.

Σε ξεπλένει απ’τις αμαρτίες σου και σε λούζει με άλλες τόσες.

Τα τελευταία χρόνια η 21η Μαρτίου έχει καθιερωθεί να γιορτάζεται ως η Παγκόσμια Ημέρα Ποίησης. Πλήθος δράσεων οργανώνονται με αφορμή αυτή την ημέρα σε διάφορα σημεία της Ελλάδας αλλά και του κόσμου.
Η αρχική πρόταση για την γιορτή αυτή έγινε στην Εταιρεία Συγγραφέων από το μέλος της και ποιητή Μιχαήλ Μήτρα, ο τότε Πρόεδρος της Εταιρείας Κώστας Στεργιόπουλος την υιοθέτησε, ενώ η ποιήτρια Λύντια Στεφάνου και μέλος του Δ.Σ. πρότεινε ως ημέρα εορτασμού την 21η Μαρτίου, που συχνά συμπίπτει με την εαρινή ισημερία και συνδυάζει το φως και το σκοτάδι, όπως η ποίηση συνδυάζει το φωτεινό πρόσωπο της αισιοδοξίας με το σκοτεινό του πένθους.

Το 1998 ο Βασίλης Βασιλικός έκανε την εισήγηση στο Εκτελεστικό Συμβούλιο της UNESCO και τον Οκτώβριο του 1999, στη Γενική Διάσκεψη της UNESCO στο Παρίσι, η 21η Μαρτίου ανακηρύχθηκε Παγκόσμια Ημέρα Ποίησης.
Το σκεπτικό της απόφασης ανέφερε: «Η Παγκόσμια Ημέρα Ποίησης θα ενισχύσει την εικόνα της ποίησης… μιας τέχνης που βοηθά την κοινωνία να βρει και να ισχυροποιήσει την ταυτότητά της. Οι πολύ δημοφιλείς ποιητικές αναγνώσεις μπορεί να συμβάλουν σε μια επιστροφή στην προφορικότητα και στην κοινωνικοποίηση του ζωντανού θεάματος και οι εορτασμοί μπορεί να αποτελέσουν αφορμή για την ενίσχυση των δεσμών της ποίησης με τις άλλες τέχνες, καθώς και με τη φιλοσοφία, ώστε να επαναπροσδιοριστεί η φράση του Ντελακρουά “Δεν υπάρχει τέχνη χωρίς ποίηση”».
Η ποίηση μέσα στους αιώνες μεταξύ άλλων έχει αποτυπώσει σε λέξεις τα όνειρα και τις ελπίδες των ανθρώπων για έναν καλύτερο κόσμο. Στη δύσκολη εποχή που ζούμε η ανάγκη της φαντάζει όλο και πιο επιτακτική.

Η ποίηση βρίσκεται γύρω μας παντού
αρκεί να έχουμε τις καρδιές, τα μάτια και τ’ αυτιά μας ανοιχτά.

ΔΗΜΟΤΙΚΟ ΘΕΑΤΡΟ ΘΕΡΜΗΣ

Παγκόσμια Ημέρα Ποίησης

Σάββατο 16 Μαρτίου 2019 | Ώρα 19.00

ΣΥΝΑΥΛΙΑ ΑΦΙΕΡΩΜΑ

Είσοδος Ελεύθερη

Η ποίηση και οι ποιητές ταξιδεύουν με τραγούδια από τις χορωδίες :

ΜΕ ΤΗ ΣΕΙΡΑ ΕΜΦΑΝΙΣΗΣ :

ΠΑΙΔΙΚΗ ΧΟΡΩΔΙΑ Κ.Π. ΤΑΓΑΡΑΔΩΝ

ΠΟΛΥΦΩΝΙΚΗ ΧΟΡΩΔΙΑ "ΘΕΡΜΑΪΔΕΣ"

ΠΟΛΥΦΩΝΙΚΗ ΧΟΡΩΔΙΑ Κ.Π. ΝΕΑΣ ΡΑΙΔΕΣΤΟΥ

ΜΙΚΤΗ ΧΟΡΩΔΙΑ ΠΑΡΓΑΣ

ΠΟΛΥΦΩΝΙΚΗ ΧΟΡΩΔΙΑ ΠΟΛΙΤΙΣΤΙΚΟΥ ΘΕΡΜΗΣ

ΠΟΛΥΦΩΝΙΚΗ ΧΟΡΩΔΙΑ Κ.Π. ΤΑΓΑΡΑΔΩΝ

ΠΟΛΥΦΩΝΙΚΗ ΧΟΡΩΔΙΑ ΜΙΚΡΑΣ Κ.Π. ΠΛΑΓΙΑΡΙΟΥ

……………………………………………………………..

ΔΙΕΥΘΥΝΣΗ - ΚΑΛΛΙΤΕΧΝΙΚΗ ΕΠΙΜΕΛΕΙΑ: ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ ΜΕΤΑΞΑ ΑΡΜΟΔΩΡΟΥ

ΔΙΕΥΘΥΝΣΗ ΜΙΚΤΗΣ ΧΟΡΩΔΙΑΣ ΠΑΡΓΑΣ: ΑΝΕΛΙΑ ΧΡΙΣΤΟΒΑ-ΣΤΕΦΑΝΟΒΑ ΠΙΑΝΙΣΤΑ: ΛΑΜΠΡΙΝΗ ΡΑΠΤΗ

ΣΤΟ ΠΙΑΝΟ ΣΥΝΟΔΕΥΕΙ Ο ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΓΚΑΡΙΠΗΣ

ΕΠΙΜΕΛΕΙΑ ΚΕΙΜΕΝΩΝ - ΑΦΗΓΗΣΗ: ΙΩΑΝΝΑ ΚΑΡΥΠΙΔΟΥ

Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου

Διαγωνισμοί Ποίηση ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΣ Πολιτιστικά νέα ΡΟΗ slider1

ΕΙΚΟΣΤΟΣ ΤΕΤΑΡΤΟΣ ΠΑΝΕΛΛΗΝΙΟΣ ΠΟΙΗΤΙΚΟΣ ΔΙΑΓΩΝΙΣΜΟΣ ΤΗΣ «ΤΕΧΝΗΣ» ΚΙΛΚΙΣ

Ακτιβιστής στις 30.1.19 0

ΠΡΟΚΗΡΥΞΗ

Η ΜΑΚΕΔΟΝΙΚΗ ΚΑΛΛΙΤΕΧΝΙΚΗ ΕΤΑΙΡΙΑ «ΤΕΧΝΗ» ΚΙΛΚΙΣ προκηρύσσει τον Εικοστό Τέταρτο Πανελλήνιο Ποιητικό Διαγωνισμό με τίτλο «Κούρος Ευρωπού», ο οποίος τελεί υπό την αιγίδα του Υπουργείου Πολιτισμού και Αθλητισμού.

Οι ποιητικές συλλογές που θα σταλούν για το διαγωνισμό πρέπει:
   1) Να μην έχουν εκδοθεί.
   2) Να είναι δακτυλογραφημένες σε τρία αντίτυπα.
   3) Να είναι 20 έως 30 σελίδες η κάθε μία.
   4) Οι συλλογές να στέλνονται με ψευδώνυμο. Σε δεύτερο κλειστό φάκελο αλληλογραφίας ο υποψήφιος εξωτερικά θα αναγράφει πάλι το ψευδώνυμό του και μέσα τα πραγματικά του στοιχεία (όνομα, επώνυμο, διεύθυνση, τηλέφωνο και e-mail, αν έχει). Ο δεύτερος αυτός φάκελος θα ανοιχθεί από την επιτροπή του διαγωνισμού μόνο σε περίπτωση βράβευσης της συλλογής.
Τα ποιητικά έργα δεν θα επιστραφούν.
Ποιήτριες και ποιητές που έλαβαν το Α΄ Βραβείο σε προηγούμενους διαγωνισμούς της Μ.Κ.Ε. «ΤΕΧΝΗ» ΚΙΛΚΙΣ δεν ξαναβραβεύονται.
Οι υποψήφιοι μπορούν να αποστείλουν τα έργα τους έως την 31η Μαρτίου 2019 στη διεύθυνση:

ΤΕΧΝΗ Μ.Κ.Ε. ΚΙΛΚΙΣ, 25ης Μαρτίου 20, Κιλκίς, Τ.Κ. 611 00.

Πληροφορίες στο τηλέφωνο της Τέχνης 23410 24217 και 6946 595 220 κ.Σοφία Κεσίδου, Πρόεδρο και 6974514174 κ.Δάφνη Παπαδοπούλου Γ. Γραμματέα της Τέχνης.

Η μη τήρηση έστω και ενός από τους παραπάνω όρους του διαγωνισμού συνεπάγεται τον αποκλεισμό του υποψηφίου.
Η κρίση των έργων θα γίνει από 7μελή Κριτική Επιτροπή, την οποία αποτελούν οι:

1.Δημήτρης Κόκορης, Αναπληρωτής Καθηγητής νεοελληνικής γραμματείας του τμήματος Φιλοσοφίας και Παιδαγωγικής του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης-Πρόεδρος

2.Ευτυχία - Αλεξάνδρα Λουκίδου, ποιήτρια

3.Έλσα Κορνέτη, ποιήτρια

4.Αλεξάνδρα Μπακονίκα, ποιήτρια

5.Σόνια Λευκίδου, φιλόλογος

6.Έλλη Φρεγγίδου, ποιήτρια -ψυχολόγος

7.Ελένη Λιαρετίδου, φιλόλογος

Τα χρηματικά βραβεία που θα απονεμηθούν (Α΄ 500 €, Β΄ 300 € και Γ΄ 200 €) θα συνοδεύονται από ένα αγαλματίδιο, ομοίωμα του «Κούρου του Ευρωπού».
Η απονομή θα γίνει σε επίσημη τελετή κατά τη διάρκεια των «ΕΛΕΥΘΕΡΙΩΝ» της πόλης του Κιλκίς την 1η Ιουνίου 2019.

Β) ΤΙΜΗΤΙΚΟ ΑΦΙΕΡΩΜΑ

Η Μ. Κ. Ε. «ΤΕΧΝΗ» Κιλκίς, στο πλαίσιο του 24ου Πανελλήνιου Ποιητικού Διαγωνισμού «Κούρος Ευρωπού», θα διοργανώσει τιμητικό αφιέρωμα στον ποιητή Τάσο Λειβαδίτη.

Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου

Αφιερώματα Ιστορικά θέματα Ποίηση ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΣ ΡΟΗ Σαν σήμερα slider1

Μαγιακόφσκι: Σαν χθες γεννήθηκε ο μεγάλος Ρώσος ποιητής

Ακτιβιστής στις 8.7.18 0

Σαν χθες η γέννηση του Βλαντίμιρ Βλαντίμιροβιτς Μαγιακόφσκι (7 Ιουλίου 1893 – 14 Απριλίου 1930) ενός από τους πλέον σημαντικούς Ρώσους ποιητές του 20ου αιώνα και του κατεξοχήν εκπροσώπου του Ρωσικού Φουτουρισμού.
Ενός νεαρού που από τα 14 χρόνια του εντάχθηκε στο κόμμα των μπολσεβίκων, ενός στρατευμένου καλλιτέχνη στο πλευρό της ρώσικης επανάστασης, αλλά και ενός διαφοροποιημένου και με έντονη κριτική στην κρατική νομενκλατούρα και την σταλινική διακυβέρνηση προς το τέλος της σύντομης ζωής του.

Ο Μαγιακόφσκι απομυθοποίησε σε μεγάλο βαθμό την πορεία της Σοβιετικής Ένωσης της Σταλινικής περιόδου, με τα σατιρικά του έργα Ο κοριός (ρωσικά: Клоп, 1929) και Το μπάνιο (ρωσικά: Баня, 1930), τα οποία πραγματεύονται τη σοβιετική απέχθεια για την τέχνη και τη γραφειοκρατία.

Ο ποιητής της αγάπης και του έρωτα (με την έντονη ερωτική του ζωή) αυτοπυροβολήθηκε το απόγευμα της 14ης Απριλίου του 1930. Στο ημιτελές κείμενο του ποιήματος της αυτοκτονίας του σημείωνε, μεταξύ άλλων:

"Το καράβι της αγάπης συντρίφτηκε πάνω στην καθημερινή ρουτίνα. Εσύ κι εγώ, δεν χρωστάμε τίποτε ο ένας στον άλλον, και δεν έχει νόημα η απαρίθμηση αμοιβαίων πόνων, θλίψεων και πληγών".

Μετά τον θάνατο του Στάλιν, ανέκυψαν διαδόσεις ότι ο Μαγιακόφσκι δεν αυτοκτόνησε αλλά στην πραγματικότητα δολοφονήθηκε μετά από εντολή του πρώτου. Εντούτοις δεν υπάρχει κανένα σχετικό αποδεικτικό στοιχείο. Στη διάρκεια της δεκαετίας του 1990, όταν ανοίχτηκαν τα απόρρητα αρχεία της Κα-Γκε-Μπε, υπήρχε ελπίδα ότι νέα στοιχεία θα έλθουν στο φως σχετικά με αυτό το θέμα, αλλά τίποτε τελικά δεν αποκαλύφθηκε και ο ισχυρισμός παραμένει αναπόδεικτος.

Μεγάλος του έρωτας υπήρξε η Λίλια Μπρικ, σύζυγος του εκδότη Όσιπ Μπρικ. Παιδιά όμως απέκτησε από δύο άλλες σχέσεις του. Από τον δεσμό του με την καλλιτέχνιδα Λέλια Λαβίνσκαγια (Lelia (Elizabeth) Lavinskaya ) απέκτησε τον γιο Gleb-Nikita Lavinsky (12 Αυγούστου 1921 – 14 Ιουνίου 1986), γλύπτης. Ενώ από μια τρίμηνη σχέση με την Ρωσίδα μετανάστρια Έλλι Τζόουνς (Elli Jones (πραγματικό όνομα Elizabeth Zibert) , κατά την επίσκεψή του στη Ν. Υόρκη το 1926, γεννήθηκε η κόρη του Πατρίτσια Τόμσον (15 Ιουνίου 1926 – 1 Απριλίου 2016), συγγραφέας και φιλόσοφος.