Articles by "Γιώργος Νικολαΐδης"


Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα Γιώργος Νικολαΐδης. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων

Ακτιβιστής στις 0
Του Γιώργου Νικολαΐδη (gnborn2shoot@gmail.com)

Συνεργάτης και φίλος ο Χρήστος Ιβάνοβιτς την τελευταία εικοσαετία, με το μπλογκ του να δεσπόζει αναμφισβήτητα στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης της ανατολικής Θεσσαλονίκης. Ακούραστος, με αιχμηρή πένα (πληκτρολόγιο το λέμε σήμερα…), επίκαιρος και καυστικός ως αρθρογράφος πάντα στοχευμένων κειμένων για τα κακώς κείμενα του τόπου μας, «δημοκράτης» και πλουραλιστικός στις επιλογές και αναρτήσεις που φιλοξενεί χωρίς να κάνει διακρίσεις. Ανέκαθεν σεβόταν κάθε τάση ή «πιστεύω» όλων ημών των γραφόντων (καθώς και των ποιούντων τους αρθρογράφους), αναδεικνύοντας γενικά θέματα που ενδιαφέρουν κυρίως τους αναγνώστες - συνδημότες.

Γι αυτούς λοιπόν τους λόγους δεν θα τολμούσα να παρακάμψω ή να επικρίνω τον τρόπο σκέψης και απόφασης για τις αναρτήσεις που κάνει ο «Ακτιβιστής».

Έλα όμως που ως μέσος αναγνώστης – και εκφράζω φυσικά πρωτίστως την δική μου εκτίμηση- βλέπω πως κάποιοι γίνονται κουραστικοί και ίσως ιδιοτελείς με τα αναρτημένα απανωτά τους κείμενα. Και φυσικά εννοώ τον κ Μαυρομάτη και εσχάτως τον κ. Τζέκο που μας μόστραρε και την προεκλογική του αφίσα (για να μην ξεχνιόμαστε πως είναι υποψήφιος δήμαρχος ντε..!). Φυσικά και δεν θα αντιπαρατεθώ μαζί τους για το περιεχόμενο των γραπτών τους. Αυτό που βλέπω όμως είναι η εκνευριστική συχνότητα των ενίοτε καινοφανών κειμένων τους. Πείτε μας λοιπόν κύριοι ειλικρινώς : Που στηρίζεστε και ελπίζετε –αν όχι καπαρώνετε εκ προοιμίου- την σιγουριά των αναρτήσεων σας στον «Ακτιβιστή»; Μήπως στην τεράστια προσωπική αν(θ)εκτικότητα του; Μήπως έχετε την ψευδή εντύπωση πως αυτά που γράφετε είναι πρωτάκουστα, ανατρεπτικά, άκρως ενδιαφέροντα ή σπουδαία; Η πως θα ήταν τραγικό για το μέλλον του τόπου αν δεν κάνατε εσείς την μέγιστη θυσία να «ενημερώνετε» το πόπολο επί παντός - όπως ΕΣΕΙΣ(!) εικάζετε ή αντιλαμβάνεστε - επιστητού; Μήπως θεωρείτε μάλιστα και άκρως απαραίτητες τις αφεντιές σας και με πρόσχημα την αδιάλειπτη «ενημέρωση» και ειδικά στην προεκλογική αυτή περίοδο, να εμφανίζεστε αβέρτα-κουβέρτα με γραπτά ψευδοπονήματα, «υπενθυμίζοντας» μας τεχνηέντως πως έπονται εκλογές ; Η θεωρείτε (και χρησιμοποιείτε κατά κόρον) την φιλοξενία και την αγκαλιά του μπλογκ, ειδικά τώρα, ως εφαλτήριο για τις προεκλογικές σας επιδιώξεις ; Φανταστείτε να απαντούσε ο κ. Τσαμασλής σε κάθε αναφοράς σας για τα πεπραγμένα ή το άτομό του. Θα είχαμε εξασφαλίσει την ντεμέκ «ειδησεογραφία» (σας) για τα 4 χρόνια της θητείας του. Θα σκοντάφταμε καθημερινώς σε κείμενα που δεν θα ήταν φυσικά τίποτ΄άλλο, από κοκορομαχίες, στείρες αντιπαραθέσεις, «κατηγορίες και δικαιολογίες», ων ουκ έστιν αριθμός «σου΄πα μου΄πες», αμέτρητες άσφαιρες μπαλωθιές εκατέρωθεν και οι πολίτες στο μέσον του…τζερτζελέ σας …! Κείμενα που θα μας θύμιζαν αποκλειστικά και μόνον στίχους από «το καβγαδάκι» του αείμνηστου Μητσάκη:

«Απόψε ξαναρχίσαμε το ίδιο καβγαδάκι,
πες εσύ και πες εγώ, μια εσύ και μια εγώ
κόντρα εσύ και κόντρα εγώ και δώσ’ του χαβαδάκι…

…κλαίω εγώ γελάς εσύ, θέλω εγώ δε θες εσύ,
πότε εγώ και πότε εσύ τραβάμε το σκοινάκι…

…εμείς οι δυο μοιάζουμε σκυλάκι με γατάκι
σήκω εσύ να κάτσω εγώ, σώπα εσύ να πω εγώ
φύγε εσύ να μείνω εγώ και το βιολί βιολάκι….»

Γι΄αυτούς λοιπόν τους λογους ΑΝ (!!) ήμουν «Ακτιβιστής» όπως διαβάζετε στον τίτλο κύριοι Μαυρομάτη και Τζέκο, από ΄δω και πέρα δεν θα παρέμεναν απλώς «παγωμένα» τα ανιαρά σκοπούμενα «άρθρα» σας, αλλά παντελώς αποκλεισμένα !από περαιτέρω αναρτήσεις ! Γιατί υποτιμάτε την νοημοσύνη των αναγνωστών. Γιατί σας βαρεθήκαμε. Γιατί σας θεωρούμε ικανούς μόνο για «καβγαδάκι». Γι΄αυτό και θα λέγαμε ΟΧΙ πια στις καθ΄έξιν όπως φαίνεται επαναλαμβανόμενες αναρτήσεις σας. ΟΧΙ στην ασέβεια που δείχνετε έμμεσα προς εμάς τους αναγνώστες. ΟΧΙ σε σκοπιμότητες!

Αναρωτιέστε μήπως ακόμη γιατί; Η απάντηση είναι απλούστατη θλιβεροί μου «αρθρογράφοι»! Γιατί το ΠΑΡΑΚΑΝΑΤΕ !




Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου
Continue reading

Ακτιβιστής στις 0
Η εξουσία δεν είναι μέσο, είναι σκοπός.*


Του Γιώργου Νικολαΐδη (gnborn2shoot@gmail.com)

*Εναλλακτικός τίτλος άρθρου : «Μαυροματάτσηδες και Τσαμασλάτσηδες».

Εκόντες –άκοντες λοιπόν διαβάζουμε τα πομπώδη άρθρα σου κ. Μαυρομάτη μιας και «προσπαθείς» (ματαίως βεβαίως πάντα) να μας πείσεις για κάτι. Και φυσικά το «κάτι», όσο στολισμένο κι’ αν φαίνεται, δεν είναι τίποτε άλλο από την «κάψα» σου για καινούργιο δημαρχιλίκι. Ε, τουλάχιστον δεν το κρύβεις….

Σου τονίσαμε πως η τακτική σου είναι μπανάλ, εύκολη, επιφανειακή και μυρίζει καμαρίλα. Είναι η ίδια που εφαρμόζει και ο Τσίπρας. Κατηγορεί χωρίς να προτείνει. Ενώ γράφεις ακατάπαυστα, το μόνο που δεν μας λες είναι ποια πρωτοβουλία ανέλαβες εσύ(!) και τι παρουσία είχες τα τελευταία χρόνια για να αλλάξεις το κλίμα ή τέλος πάντων να πει ο κόσμος πως σου αξίζει ένα ακόμα δημαρχιλίκι.

Ελπίζεις και πασχίζεις παντοιοτρόπως για ένα «come back»…γράφοντας! Και κάποιος αντλεί την εντύπωση από τα «άρθρα» σου, πως ο κόσμος έχασε πολλά (;!) που δεν (ξανα)ήσουν δήμαρχος !

Απ΄ ότι μας φανερώνουν τα γραπτά σου και οι παρωχημένες συνεντεύξεις σου σε κάτι κανάλια, κρίνεις τον εαυτό σου, από το τι πιστεύεις πως είσαι ικανός να κάνεις. Έλα όμως κ. Μαυρομάτη που ο κόσμος που ψηφίζει, θα σε κρίνει και πάλι από το τι έκανες ήδη !!! Και αφού δεν σε ψήφισε –μάλλον, αν όχι σίγουρα- σε βρήκε ελλιπή. Και εσένα και το έργο σου. Ίσως πάλι να θεωρείς πως ο κόσμος δεν έχει άλλους νταλγκάδες παρά να σε βλέπει στα μικροκάναλα. Έχεις βαλθεί με γραφήματα ως νεότευκτος, αργοπορημένος και σαφέστατα άπειρος ακόμη, μονόχνοτος -αν όχι παθιασμένος- βαρετός και επαναλαμβανόμενος «αρθρογράφος» να πείσεις τους δημότες, πως είσαι αναντικατάστατος. Και φυσικά «άσφαλτος» πάντα, όπως έλεγε και γνωστή λαϊκή αοιδός, εννοώντας «αλάνθαστος» … Αλήθεια, την γνώμη και την δυσαρέσκεια του κόσμου για σένα όμως, την λαμβάνεις υπ΄όψιν σου όταν γράφεις; Σου πέρασε από τον νου πως αυτά που εσύ θεωρείς αλήθειες, για κάποιους μπορεί να είναι εικασίες (ποτέ όμως ασυναρτησίες) ή απλώς δύσπεπτες αράδες χωρίς ουσία και πολλάκις χωρίς πρακτικό νόημα; Επιτέλους ποιος είναι ο πολιτικός σου ορίζοντας πέρα από το να κατηγορείς (δικαίως η αδίκως) τον κ. Τσαμασλή; Θα διαβάσουμε κάποτε κάτι ελάχιστο για τα σχέδιά σου; Κάτι έστω για το ποιες είναι οι καινοτομίες που ονειρεύεσαι, αφού σκοπεύεις διακαώς την επανεκλογή σου; Η θα γράφεις μέχρι τις εκλογές και ίσως παραπέρα μόνο για τον «ανίκανο» Τσαμασλή;


Και για να μην νομίζεις πως κάνουμε «καμάντζο» (τον θυμάσαι τον όρο ακόμη όταν παίζαμε ποδόσφαιρο ως παιδιά στην γειτονιά;) στον κ. Τσαμασλή, αναφερόμαστε οσονούπω λοιπόν και σ΄ αυτόν: Εσύ κ. Τσαμασλή πάλι, ποια πιστεύεις πως είναι η έξωθεν εικόνα σου εδώ και καιρό; Τι νομίζεις πως λέει ο κόσμος και για σένα, εκτός του ότι έκανες το αυτονόητο, το να καταφέρεις δηλαδή (επιτέλους !) να αντιμετωπίσεις με επιτυχία το χρόνιο πρόβλημα των σκουπιδιών; Πες μας, σου αρκεί αυτό; Βρέθηκε κανείς να σε επαινέσει για την κατάσταση των δρόμων π.χ., για αποφάσεις και στρατηγική που θα αναμόρφωναν πραγματικά τον Δήμο, για λήψη και ανάπτυξη πρωτοβουλιών, ενθάρρυνση και έμπνευση κατοίκων και εθελοντών για έναν δυναμικό από πολλές πλευρές Δήμο δίπλα στην Θεσσαλονίκη; Για μια αναβάθμιση και πανελλαδική σύσταση, προώθηση και ευρύτερη γνωριμία των τουριστικών δυνατοτήτων του Δήμου μας; Πέρασε μήπως από κοντά μας η δημιουργία πολιτιστικών ή αθλητικών π.χ. εκδηλώσεων που θα είχαν απήχηση, με την τοποθέτηση επιτέλους κατάλληλων, ικανών, αποφασιστικών, τολμηρών και προπάντων καλλιεργημένων ατόμων περί τα πολιτιστικά, και δεν το αντιληφθήκαμε; Ατόμων που όταν τους προτείνεις κάτι, δεν απαντούν με το στερεότυπο φοβικό «Να ρωτήσω τον δήμαρχο…»; Φευ! κ. Τσαμασλή. Απείχες από πολλά. Δεν είδαμε δυστυχώς κανένα εξαιρετικό, δυναμικό, ριζοσπαστικό, οργανωτικό πνεύμα. Με πιο απλά λόγια: ΚΑΙ εσύ δεν ήσουν ο «ουάου» δήμαρχος που θα άξιζε μακροπρόθεσμη μνεία απ΄ότι φαίνεται…

Η διοίκηση κύριοι δεν είναι τίτλοι, θεωρίες, ελπίδες, ανεδαφικές προτάσεις, ανώφελες αντιπαραθέσεις, αντιδικίες με ενίοτε άσκοπες και αναίτιες φωνασκίες, άπιαστα όνειρα ή πολλές και ανούσιες τζερτζελοκουβέντες στα δημοτικά συμβούλια. Είναι πράξεις και ορατά αποτελέσματα. Για τους δημότες. Και δεν τα είδαμε! Σε αμφότερες τις δημαρχιακές σας θητείες.





Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου
Continue reading

Ακτιβιστής στις 0

Του Γιώργου Νικολαΐδη

Μια όμορφη έκπληξη σε χριστουγεννιάτικο τόνο είχαμε το Σάββατο το μεσημέρι στην Σκάλα της Περαίας, όταν είδαμε κάποιους Αϊ Βασίληδες να κωπηλατούν. Ήταν μέλη του Ναυτικού Ομίλου Ακτής Θερμαϊκού σε μια Χριστουγεννιάτικη βόλτα στα ήρεμα νερά της παραλίας μας.

Αθλητές που μας δίνουν χαρά όχι μόνο με τις διακρίσεις που φέρνουν σε πανελλήνιο και παγκόσμιο επίπεδο αλλά και με την συμμετοχή τους σε κάθε εκδήλωση της ομάδας με διάθεση και ενθουσιασμό μέσα σε οποιαδήποτε συνθήκη.

Η όρθια σανιδοκωπηλασία - το γνωστό SUP για τους περισσότερους - απευθύνεται σε κάθε ηλικία και σε κάθε άνθρωπο που επιθυμεί να αθληθεί ευχάριστα.

Ο ΝΟΑΘ διαθέτει τμήματα παιδικά, εφηβικά και ενηλίκων.

ΚΑΛΑ ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΑ παιδιά!







Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου
Continue reading

Ακτιβιστής στις 0

Του Γιώργου Νικολαΐδη

Με σύμμαχο τις άριστες καιρικές συνθήκες πραγματοποιήθηκε ο διήμερος ιστιοπλοϊκός αγώνας από τον ΝΑΥΤΙΚΟ ΟΜΙΛΟ ΑΚΤΗΣ ΘΕΡΜΑΪΚΟΥ και σύμφωνα με το αγωνιστικό πρόγραμμα της Ελληνικής Ιστιοπλοϊκής Ομοσπονδίας, υπό την αιγίδα και την υποστήριξη του Δήμου Θερμαϊκού. Αφιερωμένος στην μνήμη του διεθνώς διακεκριμένου αθλητή μας Στράτου Κοσμόγλου καθώς και στη γενέθλια μέρα της Περαίας, συνεχίζοντας μια παράδοση 27 χρόνων.



Οι ικανότατοι, υποδειγματικοί και πειθαρχημένοι νεαροί αθλητές και αθλήτριες, συμμετείχαν σε όλες τις κατηγορίες σκαφών. Από τα μονού πληρώματος optimist και laser 4 και laser 6 έως και τα διπλού πληρώματος 420, κερδίζοντας με την συμμετοχή τους ανεξαρτήτως κατάταξης μια μοναδική εμπειρία ευγενούς συναγωνισμού και άθλησης στην υπέροχη θάλασσα του Θερμαϊκού.

Συμμετείχαν:

71 Αθλητές από 8 έως 22 ετών,

66 αγωνιστικά σκάφη,

9 Ναυτικοί όμιλοι,

1 σκάφος ανοιχτής θάλασσας (σκάφος επιτροπής),

10 σκάφη διαιτησίας και ασφαλείας,

3μελής επιτροπή αγώνων με επικεφαλής τον κ. Παυλίδη Γιάννη και την γραμματειακή υποστήριξη,

3μελής επιτροπή ενστάσεων με επικεφαλής την κ. Δεληγιάννη Νικολέτα.


Ο Ναυτικός Όμιλος Ακτής Θερμαϊκού, με 27 χρόνια συνεχούς παρουσίας στο ναυταθλητικό χώρο, συνεχίζει και φέτος το χειμώνα τις αθλητικές του δραστηριότητες. Είναι ενεργό μέλος της ελληνικής ιστιοπλοϊκής ομοσπονδίας και της ομοσπονδίας Κανόε Καγιάκ, με πολλές διακρίσεις σε πανελλήνιο και διεθνές επίπεδο.

Οι άνθρωποί του, με την αγάπη τους για την θάλασσα και τον αθλητισμό, προάγουν τις ναυταθλητικές αξίες και συμβάλλουν στην διάδοση των αθλημάτων νερού και στην προστασία του περιβάλλοντος. Ο ΝΟΑΘ περιλαμβάνει αθλήματα της ιστιοπλοΐας και του SUP με παιδικά τμήματα ανάπτυξης, εφηβικά αγωνιστικά τμήματα και τμήματα ενηλίκων καθημερινής εκγύμνασης. Στόχος ως Ναυτικός Όμιλος Ακτής Θερμαϊκού είναι να αναδείξει αυτά τα αθλήματα παράλληλα με την περιοχή του Δ. Θερμαϊκού. 



 Δείτε το σχετικό μας βίντεο πατώντας ΕΔΩ





Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου
Continue reading

Ακτιβιστής στις 0

Του Γιώργου Νικολαΐδη (gnborn2schoot@gmail.com)

Ο γιός του Νίκου Ζαχαριάδη, ενός αμφιλεγόμενου προσώπου και ρόλου της νεότερης Ιστορίας μας, σε μια απλή και «φιλική» συνέντευξη με πολλές αναμνήσεις.
Μαρτυρίες για τον αγαπημένο και συνάμα αυστηρό αν όχι σκληρό του πατέρα, την πολύχρονη βασανιστική απόρριψή και διαγραφή του από το ΚΚΕ, την εξορία στο Σουργκούτ της Σιβηρίας μέχρι την αυτοκτονία του το ‘73, την οικογένειά του, την ζωή και τις σπουδές του ως νέος στην ΕΣΣΔ, τα παράπονά του από κάποιους από τότε και τώρα… 
Με διαφωτιστικές λεπτομέρειες από ίσως όχι τόσο γνωστά περιστατικά από τα μετεμφυλιακά χρόνια της εκεί παραμονής και της συνεχούς 24ωρης αυστηρής εποπτείας, του εσκεμμένα «παροπλισμένου» πατέρα του ΚΑΙ εκ μέρους των Σοβιετικών στην μετά Στάλιν εποχή.


Ο Ιωσήφ Ζαχαριάδης, καθηγητής Αγγλικών, γεννήθηκε το 1950 και ζει τα τελευταία χρόνια στην Περαία. Τον ευχαριστούμε για την κατατοπιστική κουβέντα που είχαμε μαζί του. 

Δείτε την συνέντευξη:




Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου
Continue reading

Ακτιβιστής στις 0
Του Γιώργου Νικολαΐδη


Στο κουίζ μας μπορούν να πάρουν μέρος μόνον ευφυέστατοι αναγνώστες. Αποκλείονται οι ξερόλες, οι παντογνώστες και τα UFO παντός καιρού !

Προσέξτε την παραπάνω φωτο.

Η ερώτησή μας:

«Τι σκέφτεται ο εικονιζόμενος και σαφώς πολύ προβληματισμένος στο κέντρο Ντιμπέιμπα ;»

  1. «Απορώ γιατί κάποιοι λένε πως μοιάζω στον Τζωρτζ Κλούνεϋ και άλλοι στον Κάτμαν;»
  2. « Κουράστηκα όρθιος..! Τι στο καλό γράφουν στα μπλιμπλία τους τόση ώρα…;»
  3. «Τελικά κουμπί ορ νο κουμπί «πειρατής» πρωθυπουργός;» (Μέγας υπαρξιακός προβληματισμός !)

Το ευρόν την σωστή απάντηση σαΐνι, κερδίζει 10 λίτρα λιβυκό πετρέλαιο και ιδιόχειρη αφιέρωση του Τσαβούσογλου με τα εξής:

«Τα ντικά μας ντικά μας και τα ντικά σας ντικά μας !

Με τούρκικη ειλικρινέστατη εκτίμηση

Μεβλού(σ)τ Τσαβούσ(τ)ογλου »




Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου


Continue reading

Ακτιβιστής στις 0
Του Γιώργου Νικολαΐδη (gnborn2shoot@gmail.com)


«Αρπαχτές» λέγονται στον «καλλιτεχνικό» κόσμο οι σουπερ καλοπληρωμένες, συνήθως καλοκαιριάτικες …αρπαχτές ! Αυτές προφανώς θα είχε στο μυαλό του κ. Τσαμασλή ο κ. Μαυρομάτης όταν έγραφε το άρθρο του για τα 100 χιλιαρικάκια (λεφτά ημών των δημοτών φυσικά για να μην ξεχνιόμαστε…) που θα δίνατε για τρεις υπαίθριες «συναυλίες» στο Δήμο μας. 
Αντιπαρερχόμαστε την δικαιολογημένη, μη απαντηθείσα εκ μέρους σας ως συνήθως αναφορά-καταγγελία του πρώην δημάρχου και υποδηλώνουσα την προφανώς σπάταλη απόφασή σας και πάμε στο προκείμενο και τον απόηχο των τριών… «αρπαχτών». 

Αλήθεια δήμαρχε, τι νομίζετε πως προσφέρετε στους συνδημότες με τα 100 αυτά χιλιάρικα; Ήσασταν τόσο ανυπόμονος να προσφέρετε «διασκέδαση» (και μόνον) 2-3 ώρών (ανά αρπαχτή) μετά την διετή κλεισούρα του κόσμου λογω Covid ή σας πέρασε από το μυαλό πως συμβάλετε κατ΄ ελάχιστο στα κατ΄ επίφασην «πολιτιστικά» του τόπου, που τόσο ανάγκη έχει αυτός από ποιοτικές εκδηλώσεις διαχρονικά; Τόσο νταλγκά είχατε λοιπόν σε χαλεπούς τέτοιους καιρούς να φέρετε «πρώτα ονόματα», ώστε μετά την «συναυλία», γυρίζοντας στο τσαρδί τους για ύπνο οι «φιλόμουσοι» θεατές συνδημότες, να σιγοτραγουδούσαν απλώς κάποια σουξέ που προ ολίγου άκουσαν; Αναρωτηθήκατε τι θα τους έμενε το άλλο πρωί από το μπούγιο της περασμένης νύχτας; Εύκολη η απάντηση που ασφαλώς θα συμφωνείτε. Το απόλυτο ΤΙΠΟΤΑ φυσικά δήμαρχε! Γιατί αν πιστεύετε (αν λέμε) θελήσετε να ανάγετε στην φαντασία σας τέτοιες αρπαχτές σε πολιτιστικά τοπικά γεγονότα, θα μας παραπέμψετε ευθέως στον «αείμνηστο» Γιαννόπουλο. Που είπε κάποτε πως τα μπουζουξίδικα είναι κέντρα πολιτισμού. Με την διαφορά πως εδώ αυτά είναι υπαίθρια…

Το ζήτημα των πολιτιστικών και η συνεισφορά σ΄ αυτά είναι ευαίσθητο κ. Τσαμασλή. Ένα παράδειγμα. 

Η γιορτή της φασουλάδας στην γενέθλια ημέρα της Περαίας είναι προφανώς διασκέδαση. Τι άλλο θα μπορούσε φυσικά να είναι αφού τα σουβλάκια, οι ρετσίνες και οι παντοειδείς χοροί κυριαρχούν όπως πάντα σε παρόμοιες εκδηλώσεις. 

Τα ποιήματα όμως, οι διαλέξεις, οι αναμνήσεις, οι ιστορικές αναφορές στις συνθήκες και τα αίτια του ξεριζωμού, οι λογοτεχνικές και θεατρικές παραστάσεις, όπως και οι αναπαραστάσεις, η μνεία στην προσφυγιά και την θέληση των ξεριζωμένων να ξαναφτιάξουν την ζωή τους από το τίποτα, είναι ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΣ Και τα έχοντα σχέση με αυτόν, είναι τα πολιτιστικά. 

Ως δήμος που βρίσκεται δίπλα στην Θεσσαλονίκη(!), εκτός ελαχίστων πολιτιστικών εκδηλώσεων, δεν επέδειξε ποτέ αυτός πρωτοβουλία και σχεδιασμό για κάτι που θα αποτελούσε με την πάροδο του χρόνου πολιτιστικό θεσμό, έτσι ώστε να γινόταν και να παρέμενε γνωστός ανά το πανελλήνιο. Μην αναρωτηθείτε γιατί. Το γνωρίζετε πολύ καλά πως ποτέ δεν υπηρέτησαν στο πόστο αυτό ενεργητικά μέλη με φαντασία, έμπνευση, γνώσεις, θέληση, ικανότητες, και επιμονή. Και το πιο λυπηρό: Δεν είστε καν πρόθυμοι έστω και να ακούσετε κάποιες καινοτόμες ιδέες. Το ίδιο συνέβαινε με πρώην δημάρχους, το ίδιο και με σας. Κρίμα!

Όσον αφορά ποιους εννοούμε με το «αρπακολλατζήδες», το αφήνουμε σε σας και στους αναγνώστες του παρόντος άρθρου.


Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου
Continue reading

Ακτιβιστής στις 0

Του Γιώργου Νικολαΐδη

Για πρώτη φορά δημοσιοποιούμε τις συνθήκες και την πραγματική τηλεφωνική συνομιλία των δυο τους, για τα Ραφαλ που ζητάει ο Εφέντης.

Είναι 2.32 μεσάνυχτα. Το ζεύγος Μακρόν κοιμάται στην δροσιά του κλιματιστικού, γαλλικής βεβαίως μάρκας. Το ροζ κινητό χτυπάει ξαφνικά. Μισοκοιμισμένος ο πρόεδρος ψαχουλεύει την συσκευή στο κομοδίνο. Χωρίς να καταλάβει πατάει την ανοιχτή ακρόαση και με μισόκλειστα μάτια απαντά βαριεστημένα. «Αλό!» Μια φωνή που θυμίζει νταούλια και νταχντιρντί-νταχντιρντί απαντά. «Ελα ! Έλα γιαβρούμ… Εγώ είμαι μπε, ο φίλος σου ο Ταγίπ !». Ο Μακρόν απομακρύνει το κινητό από το αφτί του και με ξινισμένο ύφος λέει χαμηλόφωνα στην γυναίκα του που ξύπνησε: «Μπριζίτ, γρήγορα! Άνοιξε τα παράθυρα! Πάλι σκόρδο έφαγε νυχτιάτικα…! Βγαίνει σκορδίλα απ΄το ακουστικό !». Κρατώντας το 30 εκατοστά μακριά απ΄τα΄αφτί του απαντά στον τουρκαλά που του χάλασε την ησυχία. «Ναι…κοιμομαστε, αλλά μιας και πήρες λέγε…». «Αχ, εγώ όμως δεν μπορώ να κοιμηθώ μπίρο μ΄,» του λέει ο Ερντογκαν. «Έχω μεγάλο νταλγκα, ντέρτι στα σωθικά μ΄… Δεν έχω αεροπλάνα! Θα τα χρειαστώ γιατί θα με βαρέσουν οι Έλληνες! Με τους Αμερικάνους μαζί ! Και ο παππούς δεν μου δίνει…». Η σκορδίλα βγαίνει ασταμάτητα απ΄το ακουστικό και διαχέεται τώρα τάχιστα σε όλο το δωμάτιο. Ο Μακρόν κρατά την αναπνοή του σηκώνεται φορά τις παντόφλες του και πηγαίνει προς ένα ανοιχτό παράθυρο για φρέσκο αέρα. « Και τώρα τι θέλεις; Να σου δώσω Ραφάλ;». «Α γεια σου μπρε κουζού μ’ ! Αυτό ! Ολοι σας έχετε αεροπλάνα και ΄γω κανένα. Στο πηγάδι κατούρησα εγώ μπρε; Στείλε μου 50 κομμάτια για σεφτέ μέχρι την Παρασκευή και άλλα 50 από ΄βδομάδα… Έχω παρά, θα σε πλερώσω! Ουτε βερεσέ, ούτε τεφτερ΄! Αλλά κοίτα…στους γκιαούρηδες δεν θα πεις τίποτα! Πες το «ναι» τζιέρι μ΄ εσύ και θα δεις τι καλό παστουρμά θα σου στείλω εγώ για πεσκέσι…!» του απαντα ο τούρκος. Η σκορδίλα είναι πια έντονη τώρα, σχεδόν ανυπόφορη. Ο Μακρόν αρχίζει να ζαλίζεται. Η Μπριζίτ τον βλέπει που αρχίζει να παραπατάει και τον τραβάει απ΄το χέρι, μην πάνω στην σκορδοζάλη ρίξει και καμιά βουτιά απ΄το παράθυρο. Βρίσκει όμως δύναμη και απαντά στον σουλτάνο: «Παρντόν; Άκουσα καλά; Εσύ με έλεγες τρελό και τώρα θέλεις να σου δώσω αεροπλάνα;». «¨Βαϊ, βαϊ.. βαϊ.. Μωρ΄τι είν΄τούτα που με λες πρόεδρε; Παρεξήγηση γένικε μπρε γιαβρούμ. Τρελούς είπα τους άλλους που δεν σε άκουγαν… Λοιπόν, ταμάμ μπε με τα αεροπλάνα; Άϊντε να σου στείλω και δέκα αρμαθιές φετινά σκόρδα. Για τζατζίκι και ιμάμ που να τρως και της Μπριζιτ να μην δίνεις μπρε!». Τα γόνατα του Μακρόν αρχίζουν να λυγίζουν. Φαίνεται να μην αντέχει άλλο την σκορδίλα που έρχεται απ΄την Τουρκία και πλημμύρησε το υπνοδωμάτιο. Η Μπριζίτ τον κρατά σχεδόν λιπόθυμο και προσπαθεί να τον ξαπλώσει στο κρεβάτι. «Να σου φέρω λίγο νερό να συνέλθεις;» τον ρωτά. «…ναι…!» λέει με σβησμένη φωνή ο Μακρόν. Ανήμπορος πια απ΄την μπόχα της τούρκικης σκορδίλας, αφήνει το κινητό να του πέσει απ΄το χέρι και πέφτει εξαντλημένος μπρούμυτα στο κρεβάτι. Άκουσε το «ναι» ο σουλτάνος και νόμισε πως ήταν για τα αεροπλάνα. «Θαύμα! Θαύμα! Τον κατάφερα τον τρελό ! Θα μου δώσει αεροπλάνα!» σκέφτηκε χαμογελώντας πονηρά. Η Μπριζίτ φέρνει ένα ποτήρι με νερό, μα βλέπει τον άντρα της να κοιμάται βαριά.

Την άλλη μέρα ο Εμμανουέλ ξύπνησε στις 2.00 το μεσημέρι με κεφάλι βαρύ σαν κουρσούμι. Το δωμάτιο δεν μύριζε πια σκορδίλα. « Τι παράξενο όνειρο…» λέει στην Μπριζίτ. «Έβλεπα πως μιλούσα με έναν τρελό και μου έλεγε κάτι για παστουρμάδες, ιμαμ, αεροπλάνα, σκόρδα… Τέλος πάντων ! Λοιπόν, τι έχουμε για σήμερα μον αμούρ;». Η Μπριζίτ τον κοίταξε σκεφτική μα δεν του είπε τίποτε. Δεν ανακατωνόταν ποτέ στις δουλείες του προέδρου. Ήταν πάντα διακριτική και με γαλλικό (πάντα) σαβουάρ βιβρ! Τελικά ήταν η μόνη που ήξερε τι πραγματικά συνέβη την νύχτα…

Καλά λένε πως το σκόρδο φέρνει ύπνο… Ενίοτε κάνει και θαύματα ! Το είπε εξ΄ άλλου και ο Εφέντης….



Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου
Continue reading

Ακτιβιστής στις 0

Του Γιώργου Νικολαΐδη

1.   Η ΟΡΧΗΣΤΡΑ ΟΚΑΡΙΝΩΝ  ΚΑΙ  ΟΙ ΣΧΟΛΙΚΕΣ ΧΟΡΩΔΙΕΣ ΩΣ ΠΡΟΟΙΜΙΟ ΤΗΣ ΦΙΛΑΡΜΟΝΙΚΗΣ.  

1950.  Η Ελλάδα έχει βγει από την μεγάλη περιπέτεια του εμφυλίου. Οργανώσεις του εξωτερικού, όπως ο  Ελληνικός και ο Διεθνής Ερυθρός Σταυρός, η  "UNRRA"  (Οργανισμός Περίθαλψης και Αποκατάστασης των Ηνωμένων Εθνών) και η "CARE",  βοηθούν όσο μπορούν την πληγωμένη Ελλάδα να συνέλθει από τα δεινά της.  Πολλά πακέτα με διάφορα είδη βοήθειας για παιδιά και μεγάλους, καταφθάνουν σε χωριά προπαντός της επαρχίας.  Σε κάποιες αποστολές που προορίζονταν για το χωριό των Φερών, τα πακέτα καταφθάνουν στο Α΄ Δημοτικό σχολείο, όπου  καταγράφονται  τα είδη και κατανέμονται  ανάλογα με τις ανάγκες.

Ο δάσκαλος Ιωσήφ Νικολαΐδης υπηρετεί εδώ και 12 χρόνια σ΄  αυτό το σχολείο.              Όταν ανοίγονται κάποια πακέτα βοηθείας της  "UNRRA", βλέπει με μεγάλη του έκπληξη πως σε ένα από αυτά βρίσκονται  13 πήλινες οκαρίνες. Μεταχειρισμένες  μεν, αλλά σε τέλεια κατάσταση.  Το πακέτο έχει προέλευση από την Αμερική και οι οκαρίνες στάλθηκαν από Αμερικανόπουλα.  Γνωρίζοντας και αγαπώντας την μουσική με πάθος από τα μαθητικά του χρόνια στο Διδασκαλείο Αλεξανδρούπολης, αξιοποιεί το ανέλπιστο αυτό "δώρο" και συστήνει μία πρώτη ορχήστρα από 12 μαθητές και μαθήτριες του Δημοτικού. Τους  διδάσκει νότες και θεωρία μουσικής και αρχίζει τις πρόβες και τις εμφανίσεις σε εκδηλώσεις του σχολείου.  Το γεγονός γίνεται με ενθουσιασμό δεκτό από τα παιδιά και  την τοπική κοινωνία των Φερών και τα «καλά λόγια»  περισσεύουν απ΄ όλους τους Φεριώτες για την πρώτη αυτήν σχολική ορχήστρα.

Συγχρόνως δημιουργείται και η τρίφωνη σχολική χορωδία. Η συμμετοχή σε παρελάσεις, γυμναστικές επιδείξεις, σχολικές γιορτές και άλλες εκδηλώσεις γίνεται σιγά- σιγά κομμάτι των σχολικών δραστηριοτήτων και εμφανίσεων της μικρής ορχήστρας.  Είναι αξιοσημείωτο, το ότι δεν προϋπήρχε κάτι παρόμοιο στα σχολικά καλλιτεχνικά  δρώμενα των Δημοτικών Σχολείων των Φερών, κάτι που μαρτυρούν οι  συγκινητικές και νοσταλγικές αναμνήσεις των μαθητών εκείνης της εποχής ακόμη.

Το 1952 αγοράζονται αρκετές κοκάλινες καινούργιες οκαρίνες  και τα μέλη της ορχήστρας αυξάνονται. Με ενθουσιασμό περισσότερα τώρα παιδιά συμμετέχουν και πάλι στις εκδηλώσεις.

 

2.  Η ΦΙΛΑΡΜΟΝΙΚΗ ΤΟΥ ΓΥΜΝΑΣΙΟΥ

Γυμνάσιο στις  Φέρες δεν υπήρχε. Πρωτολειτούργησε το Φθινόπωρο του 1941 με την ονομασία "Οκτατάξιον Γυμνάσιον Αλεξ/πόλεως στις  Φέρες ". Αναγνωρίζεται ως "Γυμνάσιον Φερών" το 1947.  Αξίζει να αναφερθεί εδώ πως  λόγω του μικρού αριθμού καθηγητών δίδαξαν σ΄αυτό  οι δάσκαλοι Χριστόφορος Ράσσας, Ιωσήφ Νικολαϊδης, Νικόλαος Κυτόπουλος και άλλοι. Το γυμνάσιο στεγαζόταν σε οικία 120 τετρ. μέτρων στον δρόμο προς τα Αλώνια,  απέναντι από τον μύλο του Κοτσώνη.  Από το 1954 μέχρι το 1959 συστεγάζεται με το Α΄Δημοτικό σχολείο.  Στον πρωινό κύκλο κάνουν μαθήματα τα παιδιά του Δημοτικού και το απόγευμα λειτουργεί το σχολείο ως Γυμνάσιο.

Το 1957 με πρωτοβουλία του Γυμνασιάρχου Χρήστου Καλούδη, του γυμναστή Νίκου Ζηβόπουλου, όλου του Συλλόγου καθηγητών καθώς και του αείμνηστου δασκάλου Χριστόφορου Ράσσα  και μετά από πολλές επίπονες και συνεχείς ενέργειες  του προέδρου της κοινότητας Μιλτιάδη Πατακίδη, κατοίκων και άλλων παραγόντων, εγκρίνεται και αρχίζει η κατασκευή του πρώτου ορόφου του Γυμνασίου με κεφάλαιο 190.000 δρχ. που συγκεντρώθηκε από εράνους και εκδηλώσεις. Το 1958 εγκρίνεται ένα  ελάχιστο κρατικό κονδύλιο 200.000 δρχ. για την κατασκευή του δευτέρου ορόφου.   

Η συμμετοχή στην κατασκευή είναι ενθουσιώδης και γίνεται από τους κατοίκους και τους μαθητές. Ο καθένας προσφέρει ότι μπορεί σε είδος και εργασία. Αφιλοκερδώς δουλεύουν πολλοί για την ολοκλήρωση του κτιρίου. Οι μαθητές επίσης μεταφέρουν στα χέρια τούβλα και υλικά και προσφέρουν κάθε δυνατή βοήθεια στην ολοκλήρωση κατασκευής του Γυμνασίου τους. Στα μικρά έντυπα "προσκλητήρια" αναφέρεται πως  με "φανατισμό"  πρέπει να συνεισφέρουν όλοι για την αποπεράτωσή του!

Η κατασκευή διαρκεί μέχρι το  τέλος  του  1959. Τον Ιανουάριο του 1960 οι μαθητές συνεχίζουν τα μαθήματα  στο καινούργιο τους πια κτίριο.

Το 1956 ο Ιωσήφ Νικολαΐδης,  έχοντας  τα προηγούμενα χρόνια δημιουργήσει την επιτυχέστατη ορχήστρα των οκαρινών, προτείνει στην διεύθυνση του Γυμνασίου και ειδικά στον φίλο του,  καθηγητή φυσικής αγωγής και κατά μαρτυρίαν πολλών, άριστο ακορντεονίστα Νίκο Ζηβόπουλο, την δημιουργία της Φιλαρμονικής του Γυμνασίου. Τους δυο  τους συνδέει αλληλοεκτίμηση,  η αγάπη και γνώση για την μουσική μα και η οργανωτική, δημιουργική  και καλλιτεχνική σύμπνοια. Το γεγονός γίνεται δεκτό με ενθουσιασμό. Οι οικονομικοί πόροι όμως λείπουν παντελώς!  Ως μόνη λύση κρίνεται  και πάλι η συγκέντρωση χρημάτων με έρανο από τους κατοίκους των Φερών και των γύρω χωριών, που πολλά από τα παιδιά τους φοιτούν στο Γυμνάσιο.  Με περισσή χαρά ανταποκρίνονται και πάλι όλοι.  Χαρακτηριστική είναι η εισφορά του Τόλη Τσιακίρη, ο οποίος έδωσε το αξιοσημείωτο ποσό των 1000 δραχμών!  Ήταν σαν να δίνει σήμερα κάποιος περίπου 800 ευρώ.  Τα όργανα παραγγέλνονται και φθάνουν στο Γυμνάσιο. Κάποιοι μαθητές φέρνουν  όργανα από το  σπίτι τους, όπως κλαρίνα. 


Μετά την εξοικείωση με τα όργανα, αρχίζουν τα θεωρητικά μαθήματα μουσικής και  οι πρόβες  με τον δάσκαλο Ιωσήφ Νικολαΐδη και τον γυμναστή Νίκο Ζηβόπουλο. Τα δύο πρώτα εμβατήρια που διδάσκονται τα έχει συνθέσει ο Ιωσήφ Νικολαΐδης. Ξεκινούν και οι εμφανίσεις σε διάφορες εκδηλώσεις.  Στις παρελάσεις προπορεύεται η φιλαρμονική. Εμπλουτίζει το ρεπερτόριο της  με άλλα εμβατήρια.  Εμφανίζεται στις γυμναστικές επιδείξεις στο τέλος κάθε σχολικής χρονιάς και στην πλατεία του χωριού  σε δημοτικούς  χορούς στις εθνικές γιορτές επάνω σε ξύλινη εξέδρα. Παίζει  πένθιμα εμβατήρια στον Επιτάφιο ως και σε κηδείες ακόμη κάποιων επιφανών.

Συγχρόνως δημιουργείται και αναπτύσσεται η χορωδία του Γυμνασίου, λαμβάνοντας και αυτή μέρος σε διάφορες εθνικές, σχολικές και εκκλησιαστικές εκδηλώσεις όχι μόνο στις Φέρες αλλά και στα γύρω χωριά.

 

3. ΤΟ ΤΕΛΟΣ ΤΗΣ ΦΙΛΑΡΜΟΝΙΚΗΣ

Το 1960, παντρεμένος με την εκ Φερών Χρυσάνθη Μπουγίδου, ο Νίκος Ζηβόπουλος μετατίθεται στην Αθήνα, συμπληρώνοντας 8 χρόνια θητείας στις Φέρες.  Εργάζεται σε Γυμνάσιο του Πειραιά. Τοποθετείται ως μέλος της Επιτροπής Ολυμπιακών Αγώνων. Αποβιώνει ως Διοικητικός υπάλληλος τον Ιανουάριο του 1972.

Τον Σεπτέμβριο του 1961, επίσης μετατίθεται ο Ιωσήφ Νικολαΐδης στην Θεσσαλονίκη. Εκεί για τα επόμενα 8 χρόνια συνεχίζει το διδασκαλικό και καλλιτεχνικό του έργο. Συνταξιοδοτείται το 1969 και αποβιώνει το 1990.

Η Φιλαρμονική μένει ακέφαλη. Δεν  υπάρχει κάποιος μουσικός να συνεχίσει την διδασκαλία και την διεύθυνσή της.  Έτσι πέφτει μοιραίως στην απαξίωση. Σαφή και ακριβή στοιχεία για το τέλος της δεν έχουμε. Εντοπίζουμε την παύση των εμφανίσεών  της στα έτη 1963-64. Τα όργανα μάθαμε πως σωρεύτηκαν πρόχειρα σε αποθηκευτικό χώρο του Γυμνασίου για αρκετά χρόνια και δυστυχώς κατόπιν εκποιήθηκαν. Τόση οικονομική ανάγκη επιτέλους υπήρχε για τα λιγοστά χρήματα που απέφεραν αυτά; Κάποιοι που πήραν τέτοιες αποφάσεις τότε, σίγουρα δεν θα διέθεταν ιδιαίτερη ευαισθησία ούτε για το πώς αποκτήθηκαν , ούτε και  για την ιστορία, τον θαυμασμό  και τα αγνά χειροκροτήματα που άφηναν πίσω τους αυτά ... Αλήθεια, δεν θα μπορούσαν από σεβασμό και μόνο για τις προσπάθειες κάποιων, διδασκόντων και μαθητών, να τα είχαν τοποθετήσει σε μια προθήκη και μαζί με φωτογραφίες να αποτελούσαν ένα μικρό "Μουσείο" του Γυμνασίου ;

Το  1964 το Κοινοτικό συμβούλιο Φερών αποφασίζει:

"….Απονέμει εις τον Δημοδιδάσκαλον Ιωσήφ Νικολαΐδην του Χρήστου  έπαινον δια  την μετ΄ ευσυνειδησίας και επιμελείας εκτέλεσιν των σχολικών του καθηκόντων, την αρτίαν και υποδειγματικήν οργάνωσιν της Φιλαρμονικής μουσικής του Γυμνασίου ως και δια την επιδειχθείσαν αξιέπαινον δραστηριότητα εις τον τομέα την κοινωνικής και εθνικής διαφωτήσεως των κατοίκων της κωμοπόλεως Φερρών. Συγχαίρει αυτόν και εύχεται όπως και εις το μέλλον εξακολουθήσει εργαζόμενος μετά του αυτού ζήλου…."

Ως επιμύθιο οφείλουμε από σεβασμό να αναφέρουμε, πως η ορχήστρα με τις οκαρίνες, η Φιλαρμονική και οι χορωδίες, αποτέλεσαν για εκείνα, τα από πολλές πλευρές χαλεπά χρόνια για την κοινωνία των Φερών και τα γύρω χωριά, κάτι εντελώς ξεχωριστό. Ξεχώρισαν για την  ευγενή ενασχόληση, μάθηση, συνεργασία και  προσφορά των μαθητών του Γυμνασίου και την εθελοντική και επίπονη προσφορά των διδασκόντων στα υποτυπώδη μέχρι τότε καλλιτεχνικά γεγονότα. Σήμερα, αναπολώντας οι μεγαλύτεροι τα μαθητικά τους χρόνια και ο γράφων τις πρώτες αλησμόνητες παιδικές μου αναμνήσεις, αναφερόμαστε αμέσως με περισσή νοσταλγία και λαχτάρα σ΄εκείνα. Ταπεινή μας ευχή, να αποτελέσουν παράδειγμα στην σημερινή μας καταναλωτική κοινωνία και στις ανούσιες  εν πολλοίς ασχολίες της νεολαίας.-





Δείτε το βίντεό μας πατώντας ΕΔΩ



Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου
Continue reading

Ακτιβιστής στις 0

Του Γιώργου Νικολαΐδη

Το sup (stand up paddling) ή αλλιώς όρθια σανιδοκοπηλασια είναι ένα άθλημα υδάτινου στίβου αναγνωρισμένο από την Γενική Γραμματεία Αθλητισμού, που υπάγεται στο ίδιο καθεστώς μοριοδοτησης των αθλητών του με τα υπόλοιπα αθλήματα.

Λειτουργεί υπό την αιγίδα της Ελληνικής Ομοσπονδίας Κανόε Καγιάκ Sup Surfing και προσφέρεται για αθλητές όλων των ηλικιακών ομάδων.

Ο Σύλλογος Α.Σ. ΑΕΤΟΣ είναι ιστορικά ο πρώτος σύλλογος με επίσημη άδεια εξάσκησης του αθλήματος από την γενική γραμματεία αθλητισμού και δραστηριοποιείται στην περιοχή της Θεσσαλονίκης σε συνεργασία με τον Ναυτικό Όμιλο Ακτής Θερμαϊκού στην περιοχή της Περαίας.

Εμπεριέχει διαφορετικών ταχυτήτων τμήματα εκμάθησης όπως το παιδικό τμήμα, το τμήμα ενηλίκων αλλά και το αγωνιστικό τμήμα. Σκοπός του συλλόγου είναι να προωθήσει το αθλητικό πνεύμα να διασφαλίσει την ασφαλή και ταυτόχρονα ευχάριστη εκγύμναση των αθλητών του καθώς και να αναδείξει μέσω μικρών και μεγάλων αθλητών το ιδεώδες του «ευ αγωνίζεσθαι».

Στις 16 και 17 Απριλίου 2022 οι λάτρεις της περιπέτειας του υγρού στίβου σε μια βόλτα στην παραλία της Θεσσαλονίκης και της Περαίας είχαν την ευκαιρία να απολαύσουν ένα μοναδικό θέαμα, που πρόσφερε ο 2ος Διεθνής Αγώνας SUP που έγινε στον Θερμαϊκό.

Παραπάνω από 45 αθλητές από Ελλάδα και εξωτερικό πήραν μέρος στον αγώνα που διοργάνωσαν ο A.C.AETOS SUP Team και ο Ναυτικός Όμιλος Ακτής Θερμαϊκού στην Περαία.
Δείτε το σχετικό μας βίντεο πατώντας ΕΔΩ









Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου

Continue reading

Ακτιβιστής στις 0

Του Γιώργου Νικολαΐδη

…κάθε καημός και δάκρυ…”, μας τραγουδάει ο αλησμόνητος Πάνος Γαβαλάς από την εποχή που τα τραγούδια είχαν μελωδία και οι στίχοι τους ακόμη «ψυχή»…

Για τον δικό τους καημό και τα χρόνια προβλήματα μας μιλούν στο βίντεο μας οι συνδημότες επαγγελματίες αλιείς των Ν. Επιβατών του Δ. Θερμαϊκού. Αναφέρονται στο Καταφύγιο αλιείας που αράζουν τις βάρκες τους και το οποίο θέλουν κάποιοι να το λένε …”λιμάνι”. Ακούμε τις απόψεις του Δημάρχου Γ. Τσαμασλή όπως και των ψαράδων. Το οξύμωρο της υπόθεσης: «Πώς να γίνουν έργα βελτίωσης αφού δεν πληρώνουν;» (δήμαρχος), «γιατί να πληρώσουμε αφού τίποτε δεν μας προσφέρει το «λιμάνι»; (αλιείς). Η χρόνο με τον χρόνο «στραγγαλιστική» για τις βάρκες τους προσάμμωση, οι ανύπαρκτες παροχές, τα «λιμανιάτικα» που καλούνται να πληρώνουν, οι κίνδυνοι των πολλών μποφόρ, οι κλεψιές που γίνονται κλπ είναι τα μόνιμα παράπονα τους.

Το ρεπορτάζ έκανε ο Χρήστος Ιβάνοβιτς (Μπλογκ «Ακτιβιστής»). ΕΔΩ



Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου
Continue reading

Ακτιβιστής στις 0

Του Γιώργου Νικολαΐδη

Αλήθεια, προς τι κ. Πούτιν η εισβολή σου; Την έκανες γιατί είδες νεοναζί να σκοτώνουν Ρωσόφωνους; Είχες νταλγκά γιατί αισθάνθηκες απειλούμενος από την πιθανή ένταξη της Ουκρανίας στο ΝΑΤΟ; Την (απο)τόλμησες για να δείξεις σε όλη την Γη πως είσαι μπρατσαράς; Όπως και να ΄χει Βλαδίμηρε το πράμα, θα είσαι σε λίγο ο πραγματικός looser. Αναμφισβήτητα και «απαραιτήτως» για τους Αμερικάνους ο τελικός μεγάλος χαμένος της υπόθεσης. Και σ΄ αυτό το «απαραιτήτως» κρύβεται η αλήθεια για τα καμώματά σου. Γιατί πάντα έλειπε η πολιτική στις ανατολικές χώρες. Όπως πάντα και στην άκρα Δεξιά και Αριστερά. Γιατί πάντα ήθελε και σας την είχε «στημένη» η Αμερική περιμένοντας να πέσετε στην παγίδα της. Σου έστησε μια ακόμη εδώ και χρόνια με την Ουκρανία. Σε έφερε στο «αμήν» και σ΄ έκανε να νομίσεις πως η εισβολή σου ήταν μονόδρομος. Εμ, αυτό ήθελαν και οι Αμερικάνοι Βλαδίμηρε! Να σε μισήσει όλη η Υφήλιος! Να ακούει ο κόσμος όλος «Ρωσία» από ΄δω και μπρος και να αλλάζει δρόμο! Δεν θα πούμε πως η μακρόχρονη εξουσία μωραίνει. Θα πούμε όμως πως οδηγεί σε λανθασμένες εκτιμήσεις όταν «στα γεράματα» κάποιος θελήσει με το «έτσι γουστάρω» να κάνει κάτι για να μην τον ξεχάσει η Ιστορία. Πράγματι, θα σε γράψει η Ιστορία. Αλλά και οι κάμερες καταγράφουν καθημερινώς. Και νόμισες πως αυτή σου την εισβολή θα την περνούσαν όλοι στο «ντουκου», όπως έγινε το ΄68 με την Τσεχοσλοβακία. Βεβαίως τότε υπήρχε το «Σύμφωνο της Βαρσοβίας» και θέλοντας και μη έκαναν όλοι «τουμπεκί». Σήμερα αλήθεια τι σου απόμεινε άραγε από εκείνο το «Σύμφωνο», για να εισβάλλεις έτσι εύκολα όπως τότε; Ζήλεψες τον… Μπρέζνιεφ ή νόμισες πως αμέσως θα έδειχναν όλοι την Αμερική ως τον «ιθύνοντα νουν» της εισβολής σου; Μα εδώ ακριβώς κρύβεται η πολιτική τους! Όπως κάποτε των Άγγλων. Που με ξένο αίμα θα γίνεται το δικό τους! Σου έβαλαν λοιπόν τον απαραίτητο λαγό τον Ζελένσκι να θέλει αν όχι να απαιτεί συνεχώς. Θα ψιλονομισε και τούτος όπως έκανε και το 61 ο Κάστρο πως για χάρη του θα αρπαχτείς με τον Μπαϊντενόπουλο. Βλαντο (χαϊδευτικό του Βλαδίμηρε), ενέργεια, πετρέλαια, θύματα, πρόσφυγες και…λοιπά, είναι για την Αμερική ψιλοπράματα. Γιατί φρόντισε με αυτό που έκανες να σου γίνει πληγή που δεν θα κλείνει. Θέλεις δεν θέλεις σου έχωσε μπροστά στα μούτρα σου ένα «Βιετναμ». Και να «νικήσεις» την Ουκρανία, ετοιμάσου για προβοκάτσιες, διαμαρτυρίες, σαμποτάζ, αψιμαχίες, δολοφονίες, κλεφτοπόλεμο και κάθε τι φθοροποιό που μπορεί να βάλει ο νους σου. Γιατί τώρα δεν είναι Νάσσερ να του στέλνετε 800 τανκς με μια μπαταριά όπως κάποτε με την ελπίδα πως θα γινόταν …κομμουνιστής, ούτε Αφγανιστάν που βομβαρδίζατε …βουνά, ούτε Συρία που την κοπάνησαν χωρίς να πιάσουν όπλο σχεδόν όλοι και το παίζουν τώρα πρόσφυγες .

Κύριε Εισβολάρχα, θα εισαι σε διαρκές κώμα πια. Και το ζόρι σου θα είναι οι ίδιοι οι Ρώσοι από ΄δω και πέρα. Που οσονούπω θα νοιώσουν τις συνέπειες. Περιττό να σου ευχηθούμε και όνειρα γλυκά. Ο λόγος; Μα…ουτως η άλλως θα βλέπεις μόνον εφιάλτες…! Και κάτι ακόμα! Ας μην μας κατηγορήσει η κυρία Ζαχαροβα πως είμαστε αγενείς οι Έλληνες, επειδή σου γράφω στον… «Ενικό» ! Από αγάπη το κάνω μπρε γιαβρουμ που θα λεγε και ο Εφέντης γείτονας. Γιατί ΕΙΣΑΙ το ΘΥΜΑ!


Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου
Continue reading

Ακτιβιστής στις 0

Του Γιώργου Νικολαΐδη

Μάρτιος 2012. Τα μνημόνια στο φόρτε τους. Ο κόσμος αισθάνεται προδομένος. Απορημένος και απελπισμένος «ψάχνεται» για την τροπή που πήραν οι εξελίξεις. Οι αυτοκτονίες άρχισαν. Μαζί τους οι ανοησίες και οι μπαρούφες από κάποιους απίθανους παντογνώστες. Όλοι αποζητούν (από ποιον και από πού άραγε;) μιαν ελπίδα. Κανένας δεν πείθει κανέναν. Αυθόρμητες και αξιέπαινες για την αγνότητα τους «Πρωτοβουλίες Πολιτών» γεννιούνται από πολίτες που νοιώθουν την ανάγκη να αντιδράσουν. Χωρίς όμως να γνωρίζουν καλά τον «εχθρό». Όλοι όμως νοιώθουν πως έρχονται και χειρότερα. Και μέσα στην σύγχυση, εύλογο πολύς κόσμος να αρχίζει να στρέφεται και πάλι προς μια «Αλλαγή». Που την λένε όμως τώρα Αριστερά. Μπας και καταφέρει αυτή κάτι μετά το πατιρντί που έπαθαν (και ήταν υπεύθυνα φυσικά) τα δυο μεγάλα κόμματα. Απελπισμένοι ψηφοφόροι εναποθέτουν σ΄ αυτήν τις όποιες προσδοκίες τους. Έτσι η Αριστερά βλέπει την «ώρα» της να πλησιάζει. Μέσα στην γενική υστερία ενεργοποιείται και ακροβολίζεται. Η «ΠΡΩΤΟΒΟΥΛΙΑ ΠΟΛΙΤΩΝ Δ. ΘΕΡΜΑΙΚΟΥ» (προς)καλεί τον Μανώλη Γλέζο για μια ομιλία του στο «ΚΑΠΠΑ». Αυτός ανταποκρίνεται στην πρόσκληση και ως κύριος εισηγητής απευθύνεται στον ενθουσιασμένο κόσμο που κατέκλεισε την αίθουσα. Ως έμπειρος, αποφεύγει ακρότητες και ψευδεπίγραφα «πυροτεχνήματα». Πάντα αγνός, αγωνιστής με την πείρα που διαθέτει ως πολιτικός που πέρασε και είδε τα πάνδεινα στην ζωή του και φέρνοντας απτά παραδείγματα κακοδιαχείρισης κάποιων, δίνει και πάλι τον αγώνα του για τα «πιστεύω» του.

Το αν έκλεισε τον κύκλο της η Αριστερά θα το δείξει ο χρόνος. Αυτό όμως που σίγουρα έκλεισε τον κύκλο του, είναι το σύνθημα της «Αλλαγής». Γιατι ο κόσμος πια την βαρέθηκε, χωρίς να την δει ποτέ του…

Ως ταπεινή αναφορά στον Μανώλη Γλέζο και τιμώντας τα δυο χρόνια από τον θάνατο του (30.3.20) , ας θυμηθούμε την εκδήλωση ακριβώς δέκα χρόνια πριν στο βίντεο που ακολουθεί.

Σε σας αγαπητοί αναγνώστες εναπόκειται επίσης να αξιολογήσετε αν η παρέμβαση του κ. Ζουράρη (9.08΄΄) ήταν πολιτικά ορθή αλλά και από κάθε άποψη «πολιτικά ορθή».







Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου
Continue reading

Ακτιβιστής στις 0

Του Γιώργου Νικολαΐδη

Επίκαιρο και πάλι το θέμα- αν όχι ζήτημα ή πρόβλημα διαρκείας- των Ρομά του Δ. Θερμαϊκού. Αποφάσεις, επί αποφάσεων κάποιων προηγηθεισών αποφάσεων !. Κοινοποιημένη απόφαση του Εφετείου για την αποχώρησή τους μετά από πολλές προσπάθειες του νυν Δημάρχου, «καπάκι» και η απόφαση αναβολής εκ μέρους του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων. Και στο μέσον οι παροικούντες δημότες που όσο και να μην θέλουν να κάνουν διακρίσεις, επί χρόνια χωρίς να εισακούονται, ανέχονται το ντουμάνι των καπνών από τα μπουρλότα των ελαστικών και καλωδίων των παρεπιδημούντων Ρομα. Παραμένοντας παθητικοί θεατές στις πλείστες παρεμβάσεις αστυνομίας και πυροσβεστικής στον καταυλισμό των Ρομα, ακόμη και για διάφορους ποινικούς λόγους. Και ο μεν πολυγραφότατος (ναι…ναι…χωρίς ορθογραφικά τελευταίως λάθη!) πρώην δήμαρχος Μαυρομάτης ισχυρίζεται -αν όχι επιχαίρει -μεταξύ άλλων, πως οι «Οι Ρομα παραμένουν ακόμη στα τσαίρια», ο δε νυν Τσαμασλής μπορεί να αισθάνεται πλήρως δικαιωμένος για την μετεγκατάστασή τους. Με μια διαφορά όμως: Ο κ. Μαυρομάτης παραλείπει να μας πει αν και πότε έκανε ο ίδιος κάτι για το ίδιο θέμα στην τετραετή θητεία του! Όπως και μυστήριο παραμένει αν βρέθηκε τόπος για την μετεγκατάσταση ως προϋπόθεση για την νόμιμη αποχώρηση τους.


Ακριβώς πριν ένδεκα χρόνια, επί θητείας κ. Αλεξανδρή, υπήρξε και πάλι κινητικότητα για όσους θυμούνται, με κύριο θέμα την δυνατότητα να πάνε στο σχολείο τα τσιγγανόπουλα. Προϋπόθεση όμως ήταν όλα πρώτα να εμβολιαστούν. Πράγματι με πρωτοβουλία της Κοινωνικής Παιδιατρικής Ομάδος Β. Ελλάδος, συλλέχθηκε και ο απαραίτητος αριθμός εμβολίων και από μεριάς του Δήμου διατέθηκε επίσης λεωφορείο για την μετάβαση στα σχολεία και επιστροφή των παιδιών στον καταυλισμό. Μια καλή ΝΕΑ αρχή (δια)φάνηκε να γίνεται και να δρομολογείται, κάτι που το βλέπει κανείς στα χαρούμενα πρόσωπα των παιδιών που ήθελαν να γίνουν επιτέλους μαθητές. Όμως φευ ! Το εγχείρημα δεν κράτησε πάνω από ενάμιση μήνα και το όμορφο μπαλόνι της ελπίδας ξεφούσκωσε άδοξα όπως μας διαβεβαίωσε ο κ. Αλεξανδρής. Και για να μην γελιόμαστε και κακολογούμε μόνο το κράτος, ο τρόπος ζωής των Ρομα δεν αλλάζει. Και μάλλον δεν θα αλλάξει ποτέ όσο δεν θέλει να σπάσει αυγά παίρνοντας στιβαρά στα χέρια της η Πολιτεία το ζήτημα των Ρομα, όσο και αν αυτό πανταχόθεν «καίει».

Γιατί αξίζει να δείτε λοιπόν το βίντεο από εκείνον τον εμβολιασμό των παιδιών πριν δέκα χρόνια; Ίσως για να θυμηθείτε μια παιδική σας λαχτάρα για κάτι που θέλατε πολύ. Αλλά η χαρά σας κράτησε για λίγο… Και δεν μάθατε ποτέ το «γιατί»…!






Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου
Continue reading

Ακτιβιστής στις 0

Του Γιώργου Νικολαΐδη

Η χθεσινή ανάρτηση των φωτογραφιών με την άμμο που έφερε ο άνεμος στα πεζοδρόμια και τον δρόμο της Πλατείας του Μπαχτσέ, έτυχε άμεσης αντίδρασης εκ μέρους της Διοίκησης του Δήμου μας. Οφείλουμε να αναγνωρίσουμε, πως έσπευσε αμέσως το συνεργείο και η εικόνα της πλατείας σήμερα αποκαταστάθηκε. Διαβεβαιώνουμε τον Δήμαρχο πως κάθε μας αναφορά με βίντεο ή φωτογραφικό υλικό, γίνεται και θα γίνεται πάντα «καλή τη πίστει». Αυτό που ενδιαφέρει τον κόσμο είναι η προσπάθεια και η λύση των προβλημάτων που πανταχόθεν όπως είναι φυσικό παρουσιάζονται. Η αδιαφορία όμως ενοχλεί ! Πολλούς και πολύ. Και από μεριάς μας θα ξεκινούσε τότε η ειρωνεία που δεν την επιθυμούμε. Συνεχίστε έτσι Δήμαρχε. Ο κόσμος με τέτοιες άμεσες και χειροπιαστές σας αποφάσεις, θα σας κρίνει και στις επόμενες εκλογές. Γιατί χωρίς περιστροφές, είναι αυτές που χρειάζεται !







Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου
Continue reading

Ακτιβιστής στις 0

Του Γιώργου Νικολαΐδη

Μην αναρωτιέστε κάποιοι γιατί παραμένει το σκορ αυτό. Δείτε τις φωτο που συνοδεύουν το αρθράκι μας και θα καταλάβετε. Μια παλιά ιστορία… Αυτή ήταν και είναι η εικόνα της πλατείας της Σκάλας, μετά από κάθε ισχυρό «Βοριά που τ’ αρνάκια παγώνει». Βέβαια δεν υπήρχαν ποτέ αρνάκια στην πλατεία, ούτε ο καταστηματάρχης κρατάει …γκλίτσα ! Σκούπα είναι και πασχίζει ο άνθρωπος να σουλουπώσει το πλακόστρωτο από την άμμο που έφερε ο Βοριάς απ΄ τ’ ακρογιάλι στην μούρη του μαγαζιού του. Κάποιοι άλλοι ίσως επίσης αναρωτηθούν αν τα ίχνη στους …αμμόλοφους είναι από τις καμήλες του «Λόρενς της Αραβίας» και τις πατούσες βεδουίνων. Όπως και αν τα ίχνη από τις ρόδες των αυτοκινήτων είναι του κινηματογραφικού συνεργείου που γύριζε την ταινία. Και αυτοί θα πέσουν έξω. Είναι από τα αυτοκίνητα των συνδημοτών που ήρθαν για λίγη λιακάδα. Γεγονός είναι πως η έρημος της Ιορδανίας όπου γυρίστηκε το φιλμ, είναι πολύ μεγαλύτερη και πρέπει τελικά να είμαστε ευχαριστημένοι με το σκορ…!

(السلام عليك) Salaam alaikum → ειρήνη υμίν!










Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου
Continue reading
Εγγραφή σε: Αναρτήσεις (Atom)