Articles by "Β. Κορέα"
Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα Β. Κορέα. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων
The Ryugyong Hotel in Pyongyang. Credit: Feng Li/Getty Images

του Τζέισον Γουάρντ

Το 1987, ξεκίνησαν οι εργασίες στο ξενοδοχείο Ryugyong Hotel, στην πρωτεύουσα της Βόρειας Κορέας Πιονγιάνγκ. Το όνομα του ξενοδοχείου σημαίνει «πρωτεύουσα των ιτιών», που ήταν επίσης ένα από τα ιστορικά ονόματα της Πιονγιάνγκ. Έπρεπε να έχει ύψος πάνω από 1000 πόδια, να έχει 3000 δωμάτια, αίθουσα μπόουλινγκ, νυχτερινό κέντρο διασκέδασης και πέντε περιστρεφόμενα εστιατόρια στην κορυφή. Ήταν προγραμματισμένο να λειτουργήσει το 1989.

Αυτό δεν συνέβη.

Είμαστε στο 2021 και το ξενοδοχείο δεν έχει ακόμη ολοκληρωθεί και ψευδώνυμό του έχει γίνει το "Hotel of Doom" καθώς και το "Phantom Hotel" και το "Phantom Pyramid" (Ξενοδοχείο Φάντασμα ή Πυραμίδα Φάντασμα). Το περιοδικό Esquire έγραψε μια ιστορία με τον τίτλο: "Το χειρότερο κτίριο στην ιστορία της ανθρωπότητας."

Ωστόσο, υπάρχουν τώρα ενδείξεις ότι ενδέχεται να ανοίξει.
Γιατί πήρε τόσο καιρό; Και γιατί μια χώρα που δεν υποδέχεται ξένους επισκέπτες χρειάζεται ένα τόσο τεράστιο ξενοδοχείο; Ας δούμε την ιστορία του.

Ποιο ήταν το αρχικό σχέδιο;

Πίσω στις σκοτεινές και σκοτεινές μέρες του Ψυχρού Πολέμου, η Νότια Κορέα υποστηρίχθηκε από τις ΗΠΑ και τη Βόρεια Κορέα από τους Σοβιετικούς.
Το 1987 η Νότια Κορέα εξελίχθηκε σε μια καπιταλιστική δημοκρατία και επρόκειτο να φιλοξενήσει τους Θερινούς Ολυμπιακούς Αγώνες του 1988. Οι στρατηγοί στη Νότια Κορέα χαλάρωσαν και μάλιστα διεξήγαγαν ελεύθερες εκλογές. Η χώρα άνοιξε, και άρχισε μια έκρηξη κτιρίων, ειδικά στην πρωτεύουσα, Σεούλ.
Οι δύο χώρες ήταν απίστευτα ανταγωνιστικές και νωρίτερα εκείνη τη δεκαετία ηανταγωνιστικότητά τους επεκτάθηκε ακόμη και σε ποιος είχε τον υψηλότερο κοντάρι σημαίας στα σύνορα.
Εκτός από τη διοργάνωση των Ολυμπιακών Αγώνων, το 1986 μια εταιρεία της Νότιας Κορέας μόλις ολοκλήρωσε την κατασκευή του Westin Stamford στη Σιγκαπούρη. Το ξενοδοχείο ήταν, τότε, το ψηλότερο ξενοδοχείο στον κόσμο.
Έτσι, η Βόρεια Κορέα αποφάσισε με δύο τρόπους να ανταγωνιστεί τον γείτονά της. Το πρώτο ήταν ότι θα φιλοξενούσε το «Παγκόσμιο Φεστιβάλ Νεότητας και Φοιτητών» - ένα είδος σοσιαλιστικής εκδοχής των Ολυμπιακών Αγώνων που συνέβαινε, σε κάπως τυχαία διαστήματα, από το 1947.
Κατά την προετοιμασία για τους εναλλακτικούς Ολυμπιακούς Αγώνες, ξόδεψαν περίπου 4 δισεκατομμύρια δολάρια σε νέους δρόμους, υποδομές και γήπεδο. Η δεύτερη μεγάλη ανακοίνωση αφορούσε την κατασκευή ενός ψηλότερου ξενοδοχείου στον κόσμο - του Ryugyong Hotel 105 ορόφων. Έπρεπε να ανοίξει εγκαίρως για το φεστιβάλ.
Οι εργασίες άρχισαν, αλλά σύντομα έγινε σαφές ότι ο στόχος του 1989 ήταν υπερβολικά φιλόδοξος και τα σχέδια άλλαξαν. Στη συνέχεια, το ξενοδοχείο ανακοινώθηκε πως θα ανοίξει το 1992, για να γιορτάσει τα 80α γενέθλια του Kim Il-Sung.
Δυστυχώς, παρόλο που το κτίριο είχε φτάσει σε ύψος 1080 ποδιών μέχρι το 1992, τα προβλήματα με τα υλικά και τις μεθόδους κατασκευής είχαν προκαλέσει πολλές καθυστερήσεις. Μέχρι εκείνο το σημείο, η κατασκευή είχε κοστίσει περίπου 750 εκατομμύρια δολάρια, που ισοδυναμεί με το 2% του ΑΕΠ της Βόρειας Κορέας.
Το κτίριο ήταν ουσιαστικά ένα κέλυφος χωρίς παράθυρα. Στη συνέχεια, η εργασία σταμάτησε εντελώς για 16 χρόνια.

Ο Ψυχρός Πόλεμος τελειώνει και η Βόρεια Κορέα εξαντλείται

Το 1991, η Σοβιετική Ένωση κατέρρευσε. Έτσι χάθηκε ο κύριος εμπορικός εταίρος της Βόρειας Κορέας και χορηγός βοήθειας. Μέχρι τότε, οι οικονομίες της Βόρειας και της Νότιας Κορέας δεν ήταν τόσο διαφορετικές. Ωστόσο, μετά τη διάλυση της Σοβιετικής Ένωσης, ο Βορράς είχε μια μεγάλη οικονομική κρίση.
Από το 1992 έως το 2008, το ξενοδοχείο Ryugyong στεκόταν, μισοτελειωμένο, κυριαρχώντας στον ορίζοντα της Πιονγκγιάνγκ, με έναν σκουριασμένο γερανό σκαρφαλωμένο στην κορυφή.
CAVIT ERGINSOY

Ήταν μια τεράστια ντροπή για την κυβέρνηση της Βόρειας Κορέας, η οποία απλώς προσπάθησε να την αγνοήσει. Στην πραγματικότητα, προχώρησαν ακόμη και στην διευθέτηση των φωτογραφιών και τη διαγραφή τους από εικόνες της πόλης. Αποκλείστηκε μάλιστα από τους επίσημους χάρτες.
Ήταν κατά τη διάρκεια αυτής της περιόδου, καθώς ο σκελετός του κτιρίου αλλοιωνόταν και υπήρχαν εικασίες ότι θα έπρεπε τελικά να καταστραφεί, που ξεκίνησε ο καθόλου κολακευτικός χαρακτηρισμός "Hotel of Doom". Φαινόταν τότε απίθανο να τελειώσει ποτέ.



Η κατασκευή συνεχίζεται… για λίγο

Το 2008, μια αιγυπτιακή κατασκευή που ονομάζεται Orascom συνήψε συμφωνία κατασκευής με την κυβέρνηση της Βόρειας Κορέας για την κατασκευή ενός δικτύου 3G. Η συμφωνία αξίζει 400 εκατομμύρια δολάρια.
Με τη βοήθεια Αιγυπτιακών μηχανικών, ο σκουριασμένος γερανός αφαιρέθηκε και προστέθηκαν γυάλινα και μεταλλικά πάνελ. Μέχρι το 2011, η εξωτερική εργασία ολοκληρώθηκε.
Ένας μηχανικός της Orascom βεβαίωσε ότι δεν είχαν πάρα πολλά προβλήματα με την εσωτερική δομή. Αυτό οδήγησε τους αξιωματούχους να δηλώσουν ότι το ξενοδοχείο θα τελειώσει τελικά το 2012, για να συμπέσει με την 100ή επέτειο από τη γέννηση του Προέδρου Kim Il-Sung.
Προφανώς υπήρξαν καθυστερήσεις. Τότε, τον Νοέμβριο του 2012, η ​​αλυσίδα Kempinski ανακοίνωσε ότι θα λειτουργούσε το ξενοδοχείο Ryugyong και σχεδίαζε να το ανοίξει μερικώς στα μέσα του 2013. Φαινόταν ότι τα πράγματα προχωρούσαν επιτέλους.
Τον Μάρτιο του 2013, ο όμιλος Kempinski είπε ότι δεν πρόκειται να συμβούν σχέδια για άνοιγμα του ξενοδοχείου. Ισχυρίστηκαν ότι είχαν πραγματοποιηθεί μόνο αρχικές συζητήσεις και ότι η αγορά δεν προχώρησε.
Αν και αυτό μπορεί να ισχύει, πολλοί σχολιαστές σημείωσαν ότι τον Φεβρουάριο του 2013, η Βόρεια Κορέα πραγματοποίησε υπόγεια πυρηνική δοκιμή, η οποία αύξησε σημαντικά τις παγκόσμιες εντάσεις.
Για άλλη μια φορά, η κατάσταση συνεχίστηκε με απραξία.


Θα ανοίξει το ξενοδοχείο Ryugyong; Υπάρχουν ακόμη ενδείξεις ότι μπορεί να συμβεί.

Προς το τέλος του 2016, υπήρχε μια αναφορά ότι ένας εκπρόσωπος της αιγυπτιακής εταιρείας Orascom είχε επισκεφθεί τη Βόρεια Κορέα. Το 2017 και το 2018 συνεχίστηκαν οι εργασίες περιμετρικά του κτιρίου και κατασκευάστηκαν δρόμοι πρόσβασης.
Τον Ιούλιο του 2018, προστέθηκε μια τεράστια οθόνη LED σε μια ολόκληρη πλευρά του κτιρίου και άρχισε να δείχνει κινούμενα σχέδια και σκηνές ταινιών. Τον ίδιο μήνα, δημιουργήθηκε μια πινακίδα που απλώς έγραφε: «Το ξενοδοχείο Ryugyong» στα Κορεατικά και στα Αγγλικά.
Ο φωτισμός που ξεκίνησε το 2018. Credit: ED JONES / AFP / AFP / Getty Images


Η δραστηριότητα φαίνεται να συνεχίζεται. Ο Simon Cockerell, γενικός διευθυντής του ομίλου Koryo - μιας εταιρείας με έδρα το Πεκίνο που ειδικεύεται στις εκδρομές στη Βόρεια Κορέα - όταν ρωτήθηκε από το CNN για το πιθανό άνοιγμα του ξενοδοχείου Ryugyong, είπε:
«Είναι πολύ δύσκολο να το πεις, γιατί αφού το κτίριο ήταν επενδυμένο με γυαλί, δεν μπορείς να δεις μέσα. Αναμφίβολα κάτι συμβαίνει. Είναι ένα πολύ μεγάλο κτίριο. Δεν είναι απίθανο να ανοίξει κάποιο μέρος του πριν ολοκληρωθεί τελείως. Αν ήταν το κτίριό μου, θα έδινα έμφαση στην κορυφή και στο κάτω μέρος. "
Εάν το "Hotel of Doom" ανοίξει ποτέ, δεν θα είναι πλέον το ψηλότερο ξενοδοχείο στον κόσμο. Δεν θα είναι καν το ψηλότερο κτίριο στη χερσόνησο της Κορέας, που είναι τώρα ο Lotte World Tower στη Σεούλ (που έχει ύψος 800 πόδια).
Αλλά θα χάσει τον τίτλο του παγκόσμιου ρεκόρ Guinness για το ότι είναι το ψηλότερο άδειο κτίριο στον κόσμο. Πιθανότατα αυτό θα είναι καλό.


πηγή, μετάφραση: ακτιβιστής



Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου

του Tom Luongo, Zero Hedge, 25/04/2019

[Παρά την ανιχνευτική μελλοντολογία του, το ακόλουθο άρθρο Αμερικανού σχολιαστή με ζήτηση στα μέσα εναλλακτικής ενημέρωσης, παραθέτει ενδιαφέρουσες άγνωστες πληροφορίες και πειστικά στοιχειωμένη συλλογιστική και εμπλουτίζει την γνώση της πορείας των πραγμάτων του κόσμου για τον αναγνώστη που διαβάζει με την πάντοτε δέουσα επιφύλαξη.]

Μετάφραση: Μιχαήλ Στυλιανού

Σήμερα είναι μεγάλη μέρα για την Κορέα. Η πρώτη συνάντηση κορυφής, πρόσωπο με πρόσωπο, του Ρώσου Προέδρου Πούτιν και του Βόρειο-Κορεάτη ηγέτη Κιμ Γιονγκ Ουν πραγματοποιείται στο Βλαδιβοστόκ.

Την ίδια ώρα αρχίζει στο Πεκίνο το 2ο ετήσιο Συνέδριο του Νέου Δρόμου του Μεταξιού (Ζώνης και Δρόμου ή BRI).

Η συνάντηση μεταξύ Πούτιν και Κιμ ετοιμαζόταν από καιρό, αλλά φήμες γι’ αυτήν κυκλοφόρησαν μόνο την περασμένη εβδομάδα. Όμως θα ήταν λάθος να νομίσει κανείς πως κανονίστηκε την τελευταία στιγμή. Δεν έγινε έτσι.

Το μέλλον της Κορέας θα μπορούσε να κριθεί σήμερα από αυτούς τους δύο άνδρες. Ξέρω πως ακούγεται παράτολμο. Αλλά ας μου επιτραπεί να ολοκληρώσω.

Μολονότι κανείς δεν νομίζει ότι αυτή η συνάντηση είναι σημαντική, ή ότι μπορεί από αυτήν να προκύψει κάτι ουσιαστικό, εγώ το πιστεύω. Είναι ακριβώς το είδος της έκπληξης με την οποία αρέσει στον Πούτιν να αιφνιδιάζει τον κόσμο ξαφνικά και -κάνοντάς το- να αλλάζει την σκακιέρα της γεωπολιτικής. Παραδείγματα:

-Η είσοδος της Ρωσίας στην Συρία το 2015, δυο μέρες μετά την ιστορική ομιλία του Πούτιν στην Γενική Συνέλευση του ΟΗΕ.

- Ο λόγος του για την Κατάσταση της Ρωσικής Ομοσπονδίας το 2018, όταν ανακοίνωσε τους υπερηχητικούς πυραύλους, βάζοντας σε δύσκολη θέση το αμερικανικό στρατιωτικό/βιομηχανικό σύμπλεγμα, που επιτάχυνε την εφαρμογή του δόγματος Μπόλτον για την υποταγή του κόσμου.

-Η πτήση των 2 πυρηνικών βομβαρδιστικών TU-160 στην Βενεζουέλα, που προκάλεσε πανικό στην Ουάσιγκτον και οδήγησε στις ατζαμίδικες επιχειρήσεις αλλαγής καθεστώτος.

-Η εθνικοποίηση της (εταιρείας πετρελαίου και αερίου) Yukos.

-Η επιχείρηση ασφάλισης της Κριμαίας από αμερικανική εισβολή πεζοναυτών από το αμερικανικό πολεμικό Donald Cook, κατά την ουκρανική εξέγερση κατά του Βίκτορα Γιανούκοβιτς.

Τόσο ο Πούτιν όσο και ο Κινέζος Πρόεδρος Ξι Ζι Πινγκ είναι εξοργισμένοι με το ναυάγιο των αμερικανό-κορεατικών συνομιλιών στο Ανόϊ τον Φεβρουάριο. ΄Ηταν σαφές ότι όλοι περίμεναν ότι απλώς εκεί θα σφράγιζαν μιαν συμφωνία που είχε ήδη επιτευχθεί από όλα τα ενδιαφερόμενα μέρη.

Στην πραγματικότητα, οι δύο συναντήσεις μεταξύ Κιμ και Τραμπ πραγματοποιήθηκαν μόνο επειδή ο Τραμπ τους είχε πείσει για την ειλικρινή επιθυμία του να λύση την «αποπυρηνικοποίηση» της Βόρειας Κορέας, που θα άνοιγε έναν δρόμο στην γρήγορη ενοποίηση των δύο τμημάτων της χώρας. Γι΄αυτό και ακολούθησαν τις ΗΠΑ, ψηφίζοντας το 2017 στον ΟΗΕ την αύξηση των κυρώσεων κατά της Βόρειας Κορέας.

Το ότι ο (Σύμβουλος Ασφαλείας)Τζων Μπόλτον και ο (ΥΠΕΞ) Μάϊκ Πομπέο κατέστρεψαν αυτές τις συνομιλίες και ο Τραμπ φάνηκε απρόθυμος ή ανίσχυρος να τους εμποδίσει, εξέθεσε και επρόδωσε τους συνομιλητές του.

΄Ετσι τελείωσαν με τον Τραμπ.

Δεν πρόκειται να πάρει τίποτα από κανένα από αυτούς ή από τον Κιμ, μέχρις ότου ο Τραμπ ε μπορέσει να αποδείξει ότι έχει τον έλεγχο της κυβέρνησής του, κάτι που σίγουρα δεν συμβαίνει τώρα.

Και θα προχωρήσουν μπροστά, με το δικό τους πρόγραμμα για την ασφάλεια και για την ασιατική ενοποίηση. ΄Ετσι, δεν νομίζω ότι η χρονική σύμπτωση αυτής της συνάντησης Πούτιν-Κιμ με την έναρξη του συνεδρίου για τον Δρόμο του Μεταξιού ήταν τυχαία.

Και αυτό σημαίνει να προχωρήσουν προς την λύση του Κορεατικού Προβλήματος χωρίς τον Τραμπ.

Είναι ξεκάθαρο, από την φρασεολογία του κορυφαίου Ρώσου διπλωμάτη, του αναντικατάστατου Σεργκέι Λαβρώφ, ότι η υπομονή της Ρωσίας εξαντλήθηκε. Δεν τους ενδιαφέρει πια τι θέλει ο Τραμπ και θα αντιμετωπίζουν τις ΗΠΑ από εδώ και εμπρός ως απειλή, έχοντας ανεβάσει την στρατιωτική στάση τους απέναντι των ΗΠΑ ως «Απειλής».

Εάν ο Μπόλτον θέλει να πάρει οτιδήποτε από την Ρωσία, τώρα καλύτερα να είναι ετοιμασμένος για πόλεμο ή να πάει να κουρεύεται.

Αυτό επίσης εξηγεί γιατί η Ρωσία έβγαλε τα γάντια με την Ουκρανία στις παραμονές των προεδρικών εκλογών, κόβοντας τις εξαγωγές ενέργειας και μηχανημάτων προς αυτήν.

Ενδεικτική της εξάντλησης της υπομονής του Πούτιν με τις αμερικανικές προκλήσεις είναι και η χθεσινή εντολή του να επιτρέπεται στους κατοίκους των ημιαυτόνομων ουκρανικών επαρχιών του Λούγκανσκ και του Ντονέτς η απόκτηση ρωσικών διαβατηρίων.*

Αυτό θα προκαλέσει αποπληξία στον Μπόλτον. Αλλά ούτε και η Μέρκελ θα ευχαριστηθεί ιδιαίτερα. Ο Πούτιν παίζει τώρα σκληρό παιχνίδι, ύστερα από χρόνια ακούραστης ευγένειας.

Και αυτό επίσης εξηγεί γιατί ο Λαβρώφ ολοκλήρωνε ,τις τελευταίες εβδομάδες, συμφωνίες για όπλα και λιμένες στην Μέση Αναστολή, όπως με τον Λίβανο, την Αίγυπτο, την Τουρκία και την Ινδία.

Ο Μπόλτον, ο Πομπέο και ο Πενς είναι ιδεολόγοι. Ο Τραμπ είναι χαρακτηριστικός τύπος μιας εποχής, που ζει μέσα στην φούσκα της φαντασίας του και πιστεύει σε μιαν Αμερική που ποτέ δεν υπήρξε.

Κανένας τους δεν αντιλαμβάνεται πραγματικά τι φωτιές δυναμώνουν και απλά εμπιστεύονται στο Πασίδηλο Πεπρωμένο των ΗΠΑ να κυβερνούν έναν κουτό και βάρβαρο κόσμο.

Ο Πούτιν, ο Ξι, ο Ρουανί στο Ιράν και ο Κιμ στην Βόρειο Κορέα είναι πραγματιστές. ΄Εχουν συνείδηση της πραγματικότητας που τους περιβάλλει. Γι΄αυτό βλέπω τον Πούτιν να κάθεται με τον Κιμ και σαρκάζοντας τις κυρώσεις να αρχίζει το πρόγραμμα επενδύσεων στην Βόρειο Κορέα, που θα έπρεπε να αρχίσει πέρυσι.

Ο Πούτιν δεν θα έκανε αυτές τις κινήσεις αν δεν είχε την αίσθηση ότι ο Μπόλτον γαυγίζει πολύ δυνατά αλλά δεν δαγκάνει, όταν πρόκειται για πραγματικό πόλεμο με την Ρωσία. Ξέρει επίσης ότι η Γερμανία τον έχει ανάγκη περισσότερα από όσο την έχει ανάγκη αυτός και ότι έτσι, παρά τους δισταγμούς και τις απροθυμίες, ο Βόρειος Αγωγός 2 θα ολοκληρωθεί.

Υπάρχουν στιγμές στην Ιστορία όπου οι άνθρωποι ξεπερνούν τα όρια. Οι Μπόλτον και Πομπέο τα ξεπέρασαν στο Ανόϊ. Θα πληρώσουν τώρα το τίμημα. Ο Πούτιν και ο Κιμ θα συμφωνήσουν πιθανώς σε κάτι στο Βλαδιβοστόκ που κανείς δεν περιμένει και που δεν θα μοιάζει σημαντικό στην αρχή.


Αλλά και μόνη η πραγματικότητα αυτής της συνάντησης σημειώνει μια καμπή αυτής της Ιστορίας, που θα τελειώσει με τις ΗΠΑ να είναι, στην γλώσσα των συναλλαγών του Τραμπ, αυτός που καλείται να πληρώσει τον λογαριασμό, αφού απέτυχε να είναι αυτός που τον καθορίζει.

Σημ.Μετφ:* Στην χθεσινή πρες κόνφερενς στο Βλαδιβοστόκ, σε ερώτηση Δυτικού Δημοσιογράφου εάν η εκχώρηση ρωσικών διαβατηρίων στους αιτούντες κατοίκους του Ντονέτς και Λούγκανσκ δεν θα κριθεί ως πρόκληση από την Δύση, ο Ρώσος πρόεδρος ερώτησε σε απάντηση γιατί δεν κρίθηκε πρόκληση η εκχώρηση πολωνικών, ουγγρικών και ρουμανικών διαβατηρίων σε Ουκρανούς μετανάστες.


Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου
Zero Hedge, 13/3/2019 

Ανακριτές της Ισπανικής μυστικής υπηρεσίας (CNI) και η ισπανική Αστυνομία αποδίδουν στην CIA την επίθεση της 22 Φεβρουαρίου στην πρεσβεία της Βορείου Κορέας στην Μαδρίτη, γράφει η ισπανική εφημερίδα Ελ Παΐς.



Στις 22 Φεβρουαρίου, κατά τις 3 μμ., δέκα μασκοφόροι, με ψεύτικα όπλα, εισόρμησαν στην πρεσβεία, έδεσαν οκτώ άτομα, τους κουκούλωσαν με σάκους και άρχισαν να τους χτυπούν και να τους ανακρίνουν επί δύο ώρες. Μια γυναίκα κατάφερε να διαφύγει από παράθυρο του δευτέρου ορόφου και γείτονας που άκουσε τις κραυγές της κάλεσε την αστυνομία.

Όταν οι αστυνομικοί έφθασαν στην πρεσβεία, ένας άνδρας άνοιξε την πόρτα και τους δήλωσε πως δεν τρέχει τίποτα. «Λίγα λεπτά αργότερα, δυο πολυτελή αυτοκίνητα βγήκαν με ταχύτητα από την πρεσβεία», σύμφωνα με την έκθεση. Τα αυτοκίνητα της διαφυγής, που ανήκαν στην πρεσβεία, εγκαταλείφθηκαν σε γειτονικό δρόμο.


Σύμφωνα με την έκθεση, τουλάχιστον δύο από τους 10 επιδρομείς αναγνωρίστηκαν και έχουν διασυνδέσεις με την CIA. Η CIA αρνήθηκε κάθε ανάμειξη, αλλά ισπανικές κυβερνητικές πηγές λένε ότι οι απαντήσεις της «δεν ήταν πειστικές», όπως γράφει η Ελ Παίς.

Εάν αποδειχτεί ότι η CIA ενέχεται για την επίθεση, το γεγονός θα μπορούσε να προκαλέσει διπλωματική διένεξη μεταξύ Μαδρίτης και Ουάσιγκτον. Θα εσήμαινε όχι μόνο ότι η αμερικανική μυστική υπηρεσία έδρασε στο ισπανικό έδαφος χωρίς την εξουσιοδότηση ή την ενημέρωση των ισπανικών αρχών, αλλά ότι επιπλέον παραβίασε τις διεθνείς συμβάσεις που προστατεύουν τις διπλωματικές αποστολές, σημειώνει η Ελ Παίς.

Ερευνητές της ισπανικής μυστικής υπηρεσίας CNI και του Γενικού Γραφείου Πληροφοριών(GNI) αποκλείουν ότι ήταν ενέργεια κοινών εγκληματιών. Τονίζουν ότι επρόκειτο για μιαν τέλεια σχεδιασμένη επιχείρηση, σαν να εκτελέστηκε από έναν «στρατιωτικόπυρήνα»,σύμφωνα με πηγές προσκείμενες στην έρευνα. «Οι επιδρομείς ήξεραν τι έψαχναν να βρουν, και αφαίρεσαν μόνο υπολογιστές και κινητά τηλέφωνα», αναφέρει η Ελ Παίς.

Την άκρως απόρρητη έρευνα θα εξετάσει ανωτέρα δικαστική αρχή της Ισπανίας - η Audencia Nacional. Πάντως οι ισπανικές αρχές παραδέχονται ότι μπορεί να είναι δύσκολο να αποδειχτεί η ενοχή της CIA.

Kim Hyok Chol
Σύμφωνα με την έκθεση, ο στόχος της επιδρομής ήταν η απόκτηση στοιχείων για τον πρώην πρεσβευτή της Βορείου Κορέας Kim Hyok Chol, ο οποίος απελάθηκε από την Ισπανία στις 19 Σεπτεμβρίου 2017, από τον τότε Ισπανό υπουργό των Εξωτερικών Alfonso Dastis., λόγω των τότε πυρηνικών δοκιμών της Βορείου Κορέας.


Ο Kim Hyok Chol είναι τώρα ένας από τους πιο έμπιστους διπλωμάτες του ηγέτη της Βορείου Κορέας Κιμ Γιονγκ Ουν και ένας από τους αρχιτέκτονες της τελευταίας αποτυχημένης συνάντησης κορυφής με τον Αμερικανό πρόεδρο Τραμπ, στο Βιετνάμ. Ο Kim Hyok Chol είχε επίσης ηγηθεί της Βορειοκορεατικής αντιπροσωπείας που διαπραγματεύτηκε με τον Αμερικανό ειδικό αντιπρόσωπο Stephen Biegun ένα σχέδιο πυρηνικού αφοπλισμού σε αντάλλαγμα χαλάρωσης των κυρώσεων.



Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου
Εκτίναξη των αξιών στα χρηματιστήρια, μεταδίδει το ανεξάρτητο αμερικανικό οικονομικό πρακτορείο Zero Hedge, μετά την αναφερόμενη από τους Φαϊνάνσιαλ Τάϊμς, «διπλωματική διέξοδο» στην Κορεατική κρίση, με συμφωνία των κυβερνήσεων Βορείου και Νοτίου Κορέας να διεξαγάγουν απ’ ευθείας διαπραγματεύσεις μεταξύ των ηγετών τους, με την Βόρειο Κορέα να σηματοδοτεί ότι δέχεται την εγκατάλειψη του πυρηνικού προγράμματός της, «εφ όσον της παρασχεθούν πειστικές εγγυήσεις για την ασφάλεια του καθεστώτος της.»

Β ΚΟΡΕΑ ΑΝΟΙΚΤΗ ΣΤΗΝ ΑΠΟΠΥΡΗΝΙΚΟΠΟΊΗΣΗ ΥΠΟ ΕΓΓΥΜΕΝΗΝ ΑΣΦΑΛΕΙΑ ΚΑΘΕΣΤΩΤΟΣ

Ο τίτλος του δημοσιεύματος εμπνέεται από τον ειδικό απεσταλμένο του Γραφείου Ασφαλείας της Νοτίου Κορέας Chung Eui-yong, που μίλησε σε δημοσιογράφους στη Σεούλ, μετά την επιστροφή του από την Πιονγκγιάνγκ.

Ο ίδιος και ένας άλλος απεσταλμένος, ο αρχηγός της Εθνικής Μυστικής Υπηρεσίας Suh Hoon, συνάντησαν χθες τον ηγέτη της Βορείου Κορέας Κιμ Γιονγκ Ουν στην Πιονγκγιάνγκ. Ο Τσουνγκ επιβεβαιώνει ότι η Βόρειος Κορέα είναι πράγματι έτοιμη να σταματήσει την λογομαχία και να διαπραγματευτεί..

Ο Τσουνγκ δήλωσε:

- Ο Κιμ Γιονγκ Ουν είναι πρόθυμος για ειλικρινείς συνομιλίες με τις ΗΠΑ για αποπυρηνικοποίηση.

- Η Βόρειος Κορέα θα αναστείλει τις προκλήσεις κατά τις συνομιλίες.

- - Υπόσχεται να μη χρησιμοποιήσει οποιαδήποτε όπλα εναντίον της Νοτίου Κορέας.

Επόμενο βήμα: Συνάντηση κορυφής των δυο γειτόνων τον Απρίλιο, για την επεξεργασία των λεπτομερειών. « Η Βόρειος και η Νότιος Κορέα συμφώνησαν να πραγματοποιήσουν συνάντηση κορυφής, δήλωσε ο Τσουνγκ. Η Πιονγκγιάνγκ υπόσχεται να μη πραγματοποιήσει δοκιμές βαλλιστικών πυραύλων η να κάνει άλλες προκλήσεις κατά την διάρκεια των συνομιλιών, αποσαφήνισε.

Το Zero Hedge χαρακτηρίζει το γεγονός διπλωματική νίκη του Αμερικανού Προέδρου Τραμπ (παραβλέποντας –προφανώς λόγω εξάψεως- τις συστηματικές παρασκηνιακές προσπάθειες και πιέσεις Ρωσίας και Κίνας) και διερωτάται εάν αυτή η νίκη θα τον εξωθήσει να αξιώσεις παράλληλες παραχωρήσεις στο πεδίο του εμπορίου και να εξαπολύσει «εμπορικούς πολέμους», ενώ η αγορά ήταν απόλυτα πεπεισμένη ότι ο Πρόεδρος θα «έκανε πίσω».
του Μ.Κ. Bhadrakumar, Indian Punchline, 14-2-2018

 [Το πρόσωπο και η συμπεριφορά του Αμερικανού Αντιπροέδρου Πενς στο επίσημο γεύμα και στις τελετές έναρξης των Ολυμπιακών Αγώνων στη Νότιο Κορέα, απεικόνισε παραστατικά τις αντιδράσεις του λεγομένου «βαθέως κράτους» της Ουάσιγκτον για την απροσδόκητη  αιθρία στις σχέσεις των δυο εχθρών-αδελφών κρατών της Κορέας, τα 76 εκατομμύρια πληθυσμού των οποίων απειλούνται με τον ίδιο πυρηνικό όλεθρο σε περίπτωση πολέμου. Ύφεση όμως της έντασης στα σύνορά τους και συμφιλίωση μεταξύ τους θα καταργούσε και την υποτιθέμενη ανάγκη  αμερικανικών χερσαίων, ναυτικών και αεροπορικών βάσεων και στρατευμάτων, που καθιστούν την Νότιο Κορέα  ισχυρό οχυρό ορμητήριο, κοντά στα σύνορα Κίνας και Ρωσίας. Εκεί βρίσκεται και το πρόβλημα του Νοτιοκορεάτη Προέδρου Μουν, στο οποίο αναφέρεται το κατωτέρω άρθρο του οξυδερκούς Ινδού διπλωμάτη και αναλυτή.]

Παρουσίαση Μιχαήλ Στυλιανού

Αθλήτριες της Βόρειας Κορέας στην τελετή έναρξης των Ολυμπιακών Αγώνων

Ο ηγέτης της Βόρειας Κορέας Κιμ Γιονγκ Ουν ανέτρεψε όλες τις σκοτεινές προβλέψεις, ότι μετά τους ολυμπιακούς αγώνες θα επανεμφανίζονταν οι εντάσεις μεταξύ των δύο κορεατικών κρατών
Η πρόσκληση του Κιμ στον Πρόεδρο της Νοτίου Κορέας Μουν Τζάε-Ιν μπορεί να θεωρηθεί ως μεταβολή των δεδομένων. Ο Μουν δεν δεσμεύθηκε και δήλωσε ότι πρέπει προηγουμένως να δημιουργηθούν οι προϋποθέσεις. Το σημαντικό είναι ότι ο Πρόεδρος της Νοτίου Κορέας ούτε δέχτηκε, αλλά ούτε απέρριψε την πρόσκληση. ΄Όπως είπε ένας υψηλός αξιωματούχος της Νοτίου Κορέας, ο Μουν ουσιαστικά αποδέχτηκε την πρόσκληση. Και αυτό καλεί σε κάποιες εξηγήσεις.
Εάν εξαρτιόταν μόνο από αυτόν, ο Μουν μπορεί να ήθελε να πάει στην Πιονγκγιάνγκ. Αλλά για την απόφαση βαρύνουν και άλλοι παράγοντες. Πρώτο από όλα, η Βόρειος Κορέα θα πρέπει να θέσει σε αναστολή τις δοκιμές των πυραύλων της, και προπάντων τις πυρηνικές δοκιμές. Η πρόσκληση του Κιμ υπονοεί ότι ο η Πιονγκγιάνγκ είναι έτοιμη να σταματήσει τις δοκιμές, τουλάχιστον κατά την διάρκεια των αγώνων. Αλλά εάν τα μικτά αμερικανο-κορεατικά στρατιωτικά γυμνάσια ξαναρχίσουν κοντά στα σύνορα της Βόρειας Κορέας, τίποτε πια δεν θα είναι προβλέψιμο. [ Η Βόρειος Κορέα θεωρεί αυτά τα γυμνάσια σαν μιαν μείζονα απειλή εναντίον  της εθνικής ασφάλειας της.]
΄Ετσι, ο Μουν αντιμετωπίζει την βαριά υποχρέωση να πείσει την κυβέρνηση Τραμπ να αναβάλει τα προσεχή στρατιωτικά γυμνάσια. Οι ΗΠΑ επιμένουν η Βόρεια Κορέα να αναστείλει μονομερώς τις δοκιμές των πυραύλων της, συμβατικών και πυρηνικών και αρνείται οποιονδήποτε συσχετισμό μεταξύ των αμυντικών ερευνών της Βόρειας Κορέας και των  μικτών γυμνασίων ΗΠΑ-Νότιας Κορέας, που διεξάγονται σε τακτά διαστήματα κάθε χρόνο, στα σύνορα με την Βόρειο. Ως εκ τούτου, η  φρόνιμη επιλογή θα ήταν να υιοθετηθεί η πρόταση της Ρωσίας και της Κίνας για την «διπλή αναστολή»         -δηλαδή  Νότιος Κορέα και ΗΠΑ να αναστείλουν τις στρατιωτικές ασκήσεις  και η Βόρειος Κορέα να αναστείλει αντίστοιχα τις πυραυλικές δοκιμές.
 Το κινεζικό πρακτορείο Ξιν Χούα μετέδωσε πως, κατά την επίσκεψη του στην Ουάσιγκτον στις 8 και 9 Φεβρουαρίου, ο Κρατικός Σύμβουλος Γιανγκ Τζιεχί αντάλλαξε ιδέες για το θέμα των πυρηνικών στην κορεατική Χερσόνησο. Ο Γιανγκ έγινε δεκτός από τον Πρόεδρο Τραμπ και συναντήθηκε με τον υπουργό των Εξωτερικών Ρεξ Τίλερσον, τον Σύμβουλο Εθνικής Ασφάλειας ΜακΜάστερ και τον ιδιαίτερο σύμβουλο και γαμπρό του Προέδρου Τζάρεντ Κούσνερ. Το Ξιν Χούα επικαλέστηκε μιαν έκκληση του Γιανγκ για  « παγκόσμια υποστήριξη, ώστε οι ενδο-κορεατικές σχέσεις να διατηρήσουν την σημερινή δυναμική προς την ύφεση στην χερσόνησο.» Ο Γιανγκ δήλωσε πως το Πεκίνο ελπίζει να διατηρήσει « την επικοινωνία και τον συντονισμό του» με την Ουάσιγκτον στην αναζήτηση μιας λύσης του κορεατικού προβλήματος.
Είναι σημαντικό ότι και ο Κινέζος Πρόεδρος απέστειλε επίσης έναν ειδικό απεσταλμένο στον Πρόεδρο Μουν της Νότιας Κορέας το περασμένο Σαββατοκύριακο. Το περασμένο Σάββατο, ο Χαν Ζενγκ, μέλος του πολιτικού γραφείου του κινεζικού κομμουνιστικού κόμματος [δηλαδή ένα των επτά κύριων στελεχών του ΚΚΚ], συνάντησε τον Πρόεδρο Μουν. ( Ο Μουν δέχτηκε τον Χαν προτού προεδρεύσει δείπνου που παρατέθηκε στην υψηλή επιπέδου αντιπροσωπεία της Βόρειας Κορέας, υπό τον Κιμ Υόνγκ-ναμ, πρόεδρο του Προεδρείου της Ανώτατης Λαϊκής Συνέλευσης. Κατά το Ξιν Χούα, ο Χαν εξέφρασε την υποστήριξή του στην διαδικασία  «συμφιλίωσης και συνεργασίας» μεταξύ Βόρειας και Νότιας Κορέας και εξέφρασε την ελπίδα ότι «οι δυο πλευρές θα συναντηθούν στα μισά του δρόμου και θα καταβάλλουν κοινές προσπάθειες για την μείωση των εντάσεων.»
Μολονότι η κατάσταση παραμένει συγκεχυμένη και είναι δύσκολο να προβλεφτούν οι εξελίξεις, υπάρχουν πολλές πιθανότητες τελικά να καταφέρει ο Μουν να μεταβεί στην Πιονγκγιάνγκ. Με άλλα λόγια, η Νότιος Κορέα δεν πνίγεται ίσως από ενθουσιασμό να ξαναρχίσει τα στρατιωτικά γυμνάσια με τις ΗΠΑ στο μέλλον. Σύμφωνα με τα ρεπορτάζ του Τύπου, ο Μουν είχε ήδη μιαν θυελλώδη συζήτηση με τον Ιάπωνα πρωθυπουργό ΄Αμπε πάνω σ΄αυτό το ζήτημα. Ο Μουν απέρριψε κατηγορηματικά την σύσταση του ΄Αμπε να ξαναρχίσει τα μικτά γυμνάσια με τις ΗΠΑ χωρίς καθυστέρηση.
Παράλληλα η κοινή γνώμη στη Νότια Κορέα αρχίζει να αλλάζει στάση. Αποδεικνύεται ότι ο ηγέτης της Βόρειας Κορέας ελίχθηκε λαμπρά, στέλνοντας την νεαρή αδελφή του Κιμ Υό-γιονγκ με την αντιπροσωπεία υψηλού επιπέδου για την τελετή έναρξης των ολυμπιακών αγώνων. ΄Ηταν το πρώτο μέλος της ηγετικής οικογένειας στην Πιονγκγιάνγκ που επισκέπτεται τη Νότιο Κορέα από την αρχή του Κορεατικού Πολέμου στην δεκαετία του 1950 και οι  Νότιο-Κορεάτες ενθουσιάστηκαν.
Είναι σαφές ότι η βόρειο-κορεατική συμμετοχή έκοψε ήδη την φόρα της εκστρατείας των αμερικανικών πιέσεων. Κάποιες κυρώσεις εναντίον της Βόρειας Κορέας έχουν ήδη προσωρινά αναβληθεί έως το τέλος των αγώνων. Το μεγάλο ερώτημα είναι εάν η εκστρατεία των αμερικανικών πιέσεων μπορεί να ξαναρχίσει μέσα στο νέο κλίμα της ύφεσης μεταξύ των δύο κορεατικών κρατών.
Ο Μουν βαδίζει  επάνω σε αυγά. Είναι βέβαιο πως δεν θέλει να χάσει αυτό το άνοιγμα ευκαιρίας για μια διαδικασία ειρήνευσης με τον Κιμ. Αλλά από την άλλη πλευρά ένα ταξίδι άνευ όρων στην Πιονγκγιάνγκ θα ήταν πολύ ριψοκίνδυνο. Αναλαμβάνοντας αυτό το ρίσκο, ο Μουν όχι μόνο θα εξόργιζε την κυβέρνηση Τραμπ, αλλά επιπλέον είναι γεγονός ότι ο Κιμ δεν σηματοδότησε μέχρι τώρα καμία διάθεση  να συζητήσει για από-πυρηνικοποίηση. Θα μπορούσε μάλιστα να υποτεθεί ότι ο Κιμ απλά προσπαθεί να κερδίσει χρόνο για να προχωρήσει στο πρόγραμμα του πυρηνικού εξοπλισμού της χώρας του. Αλλά για να μπορέσει να διαπραγματευθεί ο Μουν με τον Κιμ είναι προπάντων απαραίτητο να έχει την συγκατάθεση των ΗΠΑ.

Οπωσδήποτε, η Ουάσιγκτον δεν είναι ακριβώς ευτυχής για την πρόσφατη βελτίωση των κορεατικών σχέσεων. Η συμμαχία ΗΠΑ-Νοτίου Κορέας δείχνει ήδη σημεία διαφωνίας. Σύμφωνα με ανακοίνωση του αμερικανικού πρακτορείου Ασοσιέτετ Πρες; « Η απόπειρα του Πενς να απομονώσει την Βόρειο Κορέα καταρρέει.»

του Patrick Buchanan, 1-12-17

[ O Πάτρικ Μπιουκάναν, «παλαιοσυντηρητικός» συγγραφέας, δημοσιολόγος, πρώην σύμβουλος και λογογράφος τριών Αμερικανών προέδρων, κάποτε υποψήφιος ο ίδιος για την Προεδρία ως ανεξάρτητος, ανήκει σε μια ομάδα Αμερικανών των οποίων η ελευθεροστομία είναι επί του παρόντος απρόσβλητη από το στίγμα του «πράκτορα ξένης δύναμης», εν χρήσει κατά των Αμερικανών δημοσιογράφων και συνεργατών του ρωσικού δικτύου R.Τ., ή «χρήσιμου ηλιθίου» -σε βάρος πολιτικών, ακαδημαϊκών και εμπειρογνωμόνων που δέχονται να εμφανιστούν σ’ αυτό. Οι απόψεις του, απρόσιτες στους αποκλειστικούς αναγνώστες των Συστημικών ΜΜΕ, διαβάζονται άπληστα από το μεγάλο αναγνωστικό κοινό της ιστοσελίδας του και άλλων ιστοσελίδων -ενός διαδικτύου ακόμη στα πρώτα στάδια της λογοκρισίας του Συστήματος.]

Παρουσίαση: Μιχαήλ Στυλιανού

Πριν τα ξημερώματα της Τετάρτης, ο Κιμ Γιονγκ Ουν εκτόξευσε έναν Διηπειρωτικό Βαλλιστικό Πύραυλο που υψώθηκε σχεδόν 2.800 μίλια στον ουρανό προτού πέσει στην θάλασσα της Ιαπωνίας.
Η Βόρειος Κορέα έχει τώρα αποδεδειγμένα την ικανότητα να πλήξει την Ουάσιγκτον.
Αναπόδεικτο είναι ακόμη εάν ο Κιμ μπορεί να τοποθετήσει μια μικρή πυρηνική κεφαλή σ’ αυτόν τον πύραυλο, ο οποίος να εκτοξευθεί με ακρίβεια στόχευσης και να αντέξει στους ισχυρούς κραδασμούς της επανεισόδου στην ατμόσφαιρα. Γι αυτό απαιτούνται περισσότερες δοκιμές και περισσότερος χρόνος.
΄Ετσι, οι αμερικανικές αγορές περιφρόνησαν την Τετάρτη και την Πέμπτη την είδηση για τον Πύραυλο Χγουάσονγκ-15 και σημείωσαν θεαματική άνοδο.
Ο Πρόεδρος Ντόναλντ Τραμπ δεν το πήρε τόσο καλά.
«Ο Μικρός Ρουκετάνθρωπος» είναι ένα «άρρωστο σκυλάκι», είπε σε ακροατές του στο Μισούρι.
Η πρέσβης στον ΟΗΕ Νίκκι Χάλι δήλωσε στο Συμβούλιο Ασφαλείας ότι « Εάν έρθει πόλεμος… το βορειοκορεατικό καθεστώς θα καταστραφεί ολοκληρωτικά». Και κατόπιν προειδοποίησε τον Ξι Ζι Πινγκ ότι « εάν η Κίνα δεν διακόψει τον εφοδιασμό με πετρέλαιο» της Βόρειας Κορέας, «μπορεί να πάρουμε την κατάσταση στα χέρια μας».
Μιλάει άραγε η Χάλι για βομβαρδισμό των πετρελαιαγωγών στην Βόρειο Κορέα –ή στην Κίνα;                                                                       Η μανία του Προέδρου και οι μεγαλοστομίες της Χάλι εκφράζουν μιαν οδυνηρή πραγματικότητα: Όσο απάνθρωπος και αμείλικτος και αν είναι ο 33χρονος δικτάτορας της Βόρειας Κορέας, παίζει τις ακριβότερες στον πλανήτη συνέπειες σ’ ένα παιχνίδι πόκερ με την υπερδύναμη και παίζει εντυπωσιακά καλά.
Ο λόγος; Ο Κιμ μπορεί να μας καταλαβαίνει καλύτερα από όσο εμείς αυτόν, γι΄ αυτό δείχνει λιγότερο δισταγμό να αναδεχτεί το ρίσκο ενός πολέμου που δεν μπορεί να κερδίσει.
Ενώ ένας δεύτερος κορεατικός πόλεμος μπορεί να τελειώσει με την εκμηδένιση του στρατού της Βόρειας Κορέας και του καθεστώτος του Κιμ, οπωσδήποτε θα προκαλέσει ανείπωτες χιλιάδες νεκρούς Νότιο-Κορεάτες και Αμερικανούς.
Και ο Κιμ ξέρει πως όσο περισσότερους Αμερικανούς θέσει υπό την απειλή των πυρηνικά οπλισμένων πυραύλων του, τόσο θα είναι μικρότερος ο πειρασμός των Αμερικανών να του επιτεθούν.
Ο υπολογισμός του μέχρι τώρα έχει αποδειχτεί σωστός.
Εφόσον δεν παρατραβά το σκοινί, για να αναγκάσει τον Τραμπ να διαλέξει τον πόλεμο από το να ζει με μια Βόρειο Κορέα που θα μπορεί να βρέχει πυρηνικούς πυραύλους στις Ηνωμένες Πολιτείες, ο Κιμ μπορεί να νικήσει στην αναμέτρηση.
Γιατί; Επειδή οι παραχωρήσεις που ζητά ο Κιμ δεν υπερβαίνουν τα όρια του απαράδεκτου.
Τι θέλει ο Κιμ;
Κατ αρχήν θέλει τον τερματισμό των κοινών γυμνασίων ΗΠΑ-Νότιας Κορέας, τις οποίες βλέπει ως πιθανό προοίμιο αιφνιδιαστικής επίθεσης. Θέλει τον τερματισμό των κυρώσεων, αμερικανική αναγνώριση του καθεστώτος και αποδοχή της ιδιότητάς του ως πυρηνικής δύναμης. Καταληκτικά θέλει την αποχώρηση όλων των αμερικανικών δυνάμεων από την Νότιο Κορέα και διεθνή βοήθεια.
Προηγούμενες κυβερνήσεις –Κλίντον, Μπους ΙΙ και Ομπάμα- είχαν δει πολλά από αυτά τα αιτήματα ως διαπραγματεύσιμα. Και η αποδοχή μερικών ή ακόμη και όλων δε θα συνεπήγετο μεγάλη απειλή για την αμερικανικήν ασφάλεια ή ζωτικά συμφέροντα.
Θα επέφερε, ωστόσο, σημαντική απώλεια γοήτρου.
Αποδοχή τέτοιων αξιώσεων από τις ΗΠΑ θα αποτελούσε θρίαμβο για τον Κι -επιβραβεύοντας την ριψοκίνδυνη πυρηνική στρατηγική- και διπλωματική ήττα για τις Ηνωμένες Πολιτείες.
Ο Μικρός Ρουκετάνθρωπος θα είχε υπερτερήσει του Ντόναλντ.
Επιπλέον η αξιοπιστία της αμερικανικής πυρηνικής αποτροπής θα είχε τεθεί υπό αμφισβήτηση. Η Νότιος Κορέα και η Ιαπωνία θα έκριναν πως πρέπει να σκεφτούν τα δικά του μέσα αποτροπής, φοβούμενες πως οι ΗΠΑ δεν θα εξέθεταν ποτέ την χώρα τους σε κίνδυνο, αλλά θα επέλεγαν μια συμφωνία, σε βάρος τους.
Θα μπορούσαμε να ακούσουμε ξανά τις κραυγές για «Μόναχο» (Σημ: άγγλο-γαλλική συμφωνία με τον Χίτλερ) και η σκιά του Νέβιλ Τσάμπερλαιν θα ανακαλείτο επί σκηνής για το τελετουργικό του αναθέματος.
Και εντούτοις είναι καιρός για την αλήθεια: Η αξίωσή μας για την αποπυρηνικοποίηση της Κορεατικής Χερσονήσου δεν πρόκειται να ικανοποιηθεί, εκτός με αμερικανικό πόλεμο και κατάληψη της Βόρειας Κορέας.
Ο Κιμ είδε πως ο Μπους ΙΙ, όταν εξυπηρετούσε τα συμφέροντά μας, αποσύρθηκε από την τριαντάχρονη Συνθήκη (ΑΒΜ) Αντί-Βαλλιστικών Πυραύλων με την Μόσχα. Είδε επίσης πως, αφού εγκατέλειψε όλα τα όπλα του μαζικής καταστροφής, για να τα βρει με την Δύση, ο Μουαμάρ Καντάφι δέχτηκε επίθεση από το ΝΑΤΟ και κατέληξε να τον λυντσάρουν.
Μπορεί να βλέπει ο Κιμ πόσο τιμούν οι Αμερικανοί την υπογραφή τους σε πυρηνικές συνθήκες, παρακολουθώντας στην Εθνική Επιτροπή του Ρεπουμπλικανικού Κόμματος τα ουρλιαχτά για να σκιστεί η συνθήκη με το Ιράν και να γίνει «αλλαγή καθεστώτος» στην Τεχεράνη -παρά το γεγονός ότι το Ιράν επιτρέπει στους παρατηρητές του ΟΗΕ να αλωνίζουν στη χώρα για να βεβαιωθούν πως δεν υπάρχει πυρηνικό πρόγραμμα.
Για τους μετά τον Ψυχρό Πόλεμο εχθρούς της Αμερικής το δίδαγμα είναι ξεκάθαρο: Παράδωσε τα όπλα σου μαζικής καταστροφής και θα τελειώσεις σαν τον Καντάφι και τον Σαντάμ Χουσεΐν. Φτιάξε πυρηνικά όλα που να απειλούν τους Αμερικανούς και αποκτάς σεβασμό.
Ο Κιμ Γιονγκ Ουν θα ήταν ανόητος να εγκαταλείψει τους πυραύλους του και τα πυρηνικά του βλήματα, και ενώ μπορεί να είναι πολλά άλλα πράγματα, ανόητος δεν είναι.

Πλησιάζουμε στο σημείο όπου η επιλογή είναι ανάμεσα σ’ έναν πόλεμο με την Βόρειο Κορέα όπου χιλιάδες θα πεθάνουν, ή στην επιβεβαίωση ότι οι ΗΠΑ δεν είναι διατεθειμένες να εκθέσουν την χώρα τους σε κίνδυνο για να εμποδίσουν τον Κιμ να έχει αυτό πού ήδη έχει –πυρηνικά όπλα και πυραύλους για την εκτόξευσή τους στον στόχο.
[Εντονότατες ανησυχίες μεταξύ των συμμάχων των ΗΠΑ στην Ασία αλλά και στην Ευρώπη προκαλεί η εκρηκτική κλιμάκωση της διαλεκτικής των απειλών μεταξύ Ουάσιγκτον και Πιονγκγιάνγκ, στην οποία ο Αμερικανός πρόεδρος Τραμπ έχει διακριθεί σε εφιαλτική παραστατικότητα. Τις ανησυχίες συνοδεύει και εντείνει η απορία για την αναντιστοιχία μεταξύ της ιστορικής οξύτητας των προεδρικών αντιδράσεων στην συνέχιση του βόρειο-κορεατικού πυρηνικού/πυραυλικού εξοπλιστικού προγράμματος και των πρακτικών αποδείξεων ικανότητας παρεμπόδισής του -πέραν των συνεχώς νέων κυρώσεων, που επί έξη δεκαετίες αποδείχθηκαν αναποτελεσματικές. 

Ιδιαίτερη εντύπωση προκάλεσε το γεγονός, ότι στο αποκορύφωμα των υβριστικών διαξιφισμών, κατά την πτήση των κορεατικών πυραύλων υπεράνω του εδάφους της Ιαπωνίας ουδεμία απόπειρα κατάρριψής τους σημειώθηκε, παρά την ύπαρξη πανίσχυρων -όπως λέγεται- αντιπυραυλικών αμερικανικών και συμμαχικών συστημάτων στις βάσεις της Ιαπωνίας και της Νοτίου Κορέας. Ο Δυτικός Τύπος αντιπαρήλθε αυτό το περίεργο γεγονός με διακριτικότητα. Η ρωσική Πράβδα δημοσίευσε αντιθέτως ενδιαφέρον πληροφοριακό άρθρο της Λιούμπα Στεπούσοβα, το οποίο αναδημοσιεύθηκε στην ερευνητική γαλλική ιστοσελίδα «Διεθνές Δίκτυο». Και ιδού τι γράφει:]


Ανάδειξη: Μιχαήλ Στυλιανού

Δύο βαλλιστικοί πύραυλοι που εκτόξευσε η Πιονγκγιάνγκ διέσχισαν τον εναέριο χώρο της Ιαπωνίας. Γιατί το Τόκιο δεν τους αναχαίτισε; Οι αξιωματούχοι λένε ότι αυτοί οι πύραυλοι δεν είναι επικίνδυνοι, αλλά αυτή η εξήγηση δεν μοιάζει καθόλου πειστική. Η αναχαίτισή τους θα αποτελούσε ένα εντυπωσιακό προπαγανδιστικό όπλο και έναν θαυμάσιο χειρισμό για τον εκφοβισμό του Κιμ Γιονγκ Ουν.

Ελάχιστα πειστικές προφάσεις

Στις 29 Αυγούστου και στις 15 Σεπτεμβρίου, η Πιονγκγιάνγκ προέβη σε δύο εκτοξεύσεις βαλλιστικών πυραύλων Χβασόνγκ-12. Υπερέπτησαν της ιαπωνικής επικράτειας και έπεσαν στον Ειρηνικό Ωκεανό, σε απόσταση 2.000 χιλιομέτρων από το ακρωτήριο Έριμο, της ιαπωνικής νήσου Χοκάιντο. Οι αρειμάνιες δηλώσεις του επικεφαλής του Πενταγώνου στρατηγού Τζέϊμς Μάτις, που είχε αναγγείλει ότι οι ΗΠΑ θα κατέρριπταν τους βαλλιστικούς πυραύλους της Βορείου Κορέας, ακόμη και αν δεν απειλούσαν το αμερικανικό έδαφος, έμοιαζε να έχουν λησμονηθεί.

Οι Ιάπωνες φαίνονται αναστατωμένοι. Ο Γενικός Γραμματέας του ιαπωνικού υπουργικού συμβουλίου, Γιοσιχίντε Σούγκα, δήλωσε: «Δεν αναχαιτίσαμε, επειδή δεν αναμέναμε κανένα πλήγμα επί του ιαπωνικού εδάφους.» Μόνο πως αυτή η δήλωση μοιάζει με μιαν ελάχιστα πειστικήν απόπειρα να δικαιολογήσει την αδράνεια αντίδρασης. Το σύστημα συναγερμού εσήμανε για τον πληθυσμό και ο κόσμος έτρεξε στα υπόγεια και στα καταφύγια. Οι πολίτες δεν θ’ αρχίσουν να θέτουν ερωτήματα στην κυβέρνηση μετά από δυο-τρεις συναγερμούς αυτού του είδους;

Γιατί κανείς δεν αναχαιτίζει τους βόρειο-κορεατικούς πυραύλους;

Δυτικοί εμπειρογνώμονες επιχείρησαν να εξηγήσουν τι συμβαίνει. Ο Joe Cirincione, ειδικός στα πυρηνικά όπλα, δήλωσε στο «Defence One» ότι ιπτάμενος πάνω από την Ιαπωνία, ο πύραυλος διασχίζει το διάστημα σε ύψος 770 χιλιομέτρων. Το αντιπυραυλικό σύστημα Patriot-PAK3, που είναι εγκατεστημένο στη νήσο Χοκάιντο είναι σχεδιασμένο για να καταστρέφει μόνο βλήματα στην φάση της πτώσης τους στον στόχο. Ο εμπειρογνώμονας υποθέτει πως θα μπορούσαν να επιχειρήσουν να εξουδετερώσουν τους βόρειο-κορεατικούς πυραύλους την στιγμή της εκτόξευσης, αλλά θα έπρεπε να προσφύγουν στα συστήματα Aegis, που φέρουν τα πολεμικά πλοία, αλλά και αυτά από πολύ κοντά στις βόρειο-κορεατικές ακτές. Και ακόμη σ’ αυτήν την περίπτωση οι αντιπύραυλοι δεν θα είχαν παρά ένα λεπτό ή δύο για να πετύχουν στην αποστολή τους.

Ο Lance Gatling, εμπειρογνώμων οπλισμών του Nexial Research στο Τόκιο συμμερίζεται την ίδια άποψη. Ο πύραυλος υπερίπτατο της Ιαπωνίας σε μεγάλο ύψος και με πολύ μεγάλη ταχύτητα. Στο ύψος των 550 περίπου χιλιομέτρων υπεράνω του Χοκάιντο, ο πύραυλος ήταν ίσα-ίσα στο βεληνεκές των ιαπωνικών αντιπυραύλων SM3. ΄Οσο για το σύστημα Aegis, είπε ένας ειδικός στην Ντώυτσε Βέλλε, θα έπρεπε να βρίσκεται σε ένα συγκεκριμένο μέρος την ακριβή στιγμή για να μπορέσει να στοχεύσει τον βόρειο-κορεατικό πύραυλο.

Το ηπειρωτικό έδαφος των ΗΠΑ προστατεύεται από το σύστημα Midcourse Defence βασισμένο στο έδαφος. Αυτό το σύστημα είναι σε θέση να πλήξει τους πυραύλους στο διάστημα, αλλά δεν πέτυχε παρά τους μισούς στόχους στις δοκιμές του. Υπάρχει τέλος και η εξήγηση ότι το διάστημα δεν ανήκει σε καμιά χώρα.

΄Οσο και αν η εκτόξευση πυραύλου υπεράνω του εδάφους μιας άλλης χώρας αποτελεί μιαν παράνομη και εχθρικήν ενέργεια, οι συνέπειες μιας αποτυχημένης απόπειρας αναχαίτισής του θα ήταν βαρύτατες, κρίνει ο Gatling. Το Τόκιο έχει δαπανήσει πολύ σημαντικά ποσά για την ανάπτυξη του αντιπυραυλικού του συστήματος. Οι Ιάπωνες δεν θέλουν σε καμιά περίπτωση ν’ αντιμετωπίσουν τώρα μια τέτοια αποτυχία, επειδή οι Βόρειο-Κορεάτες θα πίστευαν ακόμη περισσότερο στο άτρωτο των πυραύλων τους.

Οι Ρώσοι εμπειρογνώμονες λένε τα εξής: Εάν οι Αμερικανοί εκτόξευαν τους αντιπυραύλους Aegis για να καταστρέψουν τους βόρειο-κορεατικούς πυραύλους κατά την εκτόξευση, οι πύραυλοι θα κατευθύνονταν προς το ρωσικό έδαφος και θα έπρεπε να πληγούν πάνω από τα ρωσικά χωρικά ύδατα.

« Αυτή η άποψη δεν είναι καθόλου επαγγελματική» δήλωσε στην Πράβδα Ρωσίας ο Κοωνσταντίν Σίβκωφ, αντεπιστέλλον μέλος της Ρωσικής Ακαδημίας Επιστημών Πυραύλων και Πυροβολικού. Η γενική γραμμή πτήσεως του αντιπυραύλου θα απομακρυνόταν αντίθετα από το ρωσικό έδαφος αφού θ’ ακολουθούσε την κατεύθυνση του πυραύλου, εξήγησε.

Κατά τον Σίβκωφ, « Η ταχύτητα του αντιπυραύλου Aegis Standard-3 κυμαίνεται περί τα τέσσερα χιλιόμετρα το δευτερόλεπτο. Μετά την εκτόξευση, ο βόρειο-κορεατικός πύραυλος αναπτύσσει αυτήν την ταχύτητα σε μερικά δευτερόλεπτα. Οι βόρειο-κορεατικοί πύραυλοι εκτοξεύονται από το κεντρικό τμήμα της χερσονήσου. ΄Ετσι το σύστημα Aegis θα πρέπει να ανιχνεύσει την εκτόξευση και στην συνέχεια να ακολουθήσει τους πυραύλους. Για να επιτευχθεί αυτό θα πρέπει να έχει τοποθετηθεί το σύστημα Aegis το πολύ σε απόσταση 50 ως 100 χιλιομέτρων από τον στόχο.»

Όπως βλέπουμε, ο Κιμ Γιονγκ Ουν δεν διατρέχει κανένα κίνδυνο εξαπολύοντας τους πυραύλους του. Θα συνεχίσει να το κάνει μέχρις ότου κάποιος είτε εξαπολύσει ένα προληπτικό πλήγμα εναντίον του, είτε καθίσει μαζί του στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων. Όπως οι Βόρειο-Κορεάτες είναι σε θέση πλήρους διεθνούς απομόνωσης εδώ και δεκαετίες, οι οικονομικές κυρώσεις δεν πρόκειται να βοηθήσουν – είναι συνηθισμένοι.


Pravda.Ru. Lyuba Stepushova.
Δύο απρόσβλητου διεθνούς κύρους βετεράνοι της αμερικανικής πολιτικής, ο πρώην Πρόεδρος των ΗΠΑ Τζίμη Κάρτερ και ο πρωην βοηθός υπουργός οικονομικών του Ρέϊγκαν Πωλ Γκραιγκ Ρόμπερτς αντέδρασαν βίαια εναντίον της πολιτικής των κυρώσεων και των απειλών εναντίον της Βορείου Κορέας, ο πρώτος καταγγέλλοντας την «αμερικανική ολιγαρχία» για την πολεμοχαρή τυφλότητά της και ο δεύτερος οικτίροντας Κίνα και Ρωσία για την ψηφο τους υπέρ των κυρώσεων στα Ηνωμένα Έθνη.
Βοερές «παραφωνίες» στην συγχορδία της εθιμικής πλέον καταδίκης του καθιερωμένου ως «απεχθούς» και απόβλητου κράτους, οι θέσεις των δύο διακεκριμένων αμερικανικών πολιτικών προσωπικοτήτων αποτελούν όχι μόνον είδηση αλλά  γεγονός δικαιούμενο ιστορικής καταγραφής (καταδικασμένο ωστόσο σε αποσιώπηση από την ελεγχόμενη «ενημέρωση».) Η τιμή για την προβολή του ανήκει στο αμερικανικό δελτίο Zero Hedge.
Ανάδειξη: Μιχαήλ Στυλιανού
 Τζίμη Κάρτερ :«Γνωρίζω τι θέλει η Βόρειος Κορέα. Αλλά η Αμερικανική Ολιγαρχία της το Αρνείται.»
ZeroHedge, Sept.4-2017
Ο πρώην πρόεδρος Τζίμη Κάρτερ επανέλαβε την διακήρυξή του ότι «οι ΗΠΑ λειτουργούν περισσότερο ως ολιγαρχία παρά ως δημοκρατία», ταυτόχρονα μαστιγώνοντας την «θλιβερή» στάση του Τραμπ στις αυξανόμενες εντάσεις με την Βόρειο Κορέα.
Ο πρώην Πρόεδρος μιλούσε στο «Κέντρο Κάρτερ» της Ατλάντας, την Τρίτη. Το Ασσοσιέϊτετ Πρες αναφέρει ότι δήλωσε: «Τα λεφτά στην πολιτική είναι αυτό που κάνει τις ΗΠΑ περισσότερο σαν μιαν ολιγαρχία –κυβερνώμενη από μια μικρή ομάδα πλουσίων- παρά μιαν δημοκρατία», επαναλαμβάνοντας έναν ισχυρισμό τον οποίο έντονα διατυπώνει τα τελευταία χρόνια.
«Τα λεφτά στην πολιτική βιάζουν την ουσία αυτού που έκανε την Αμερική μια μεγάλη χώρα για το πολιτικό της σύστημα. Τώρα είναι απλά μια ολιγαρχία, με την απεριόριστη πολιτική δωροδοκία να είναι η ουσία της απόκτησης της υποψηφιότητας και  του να εκλεγείς Πρόεδρος. Και το ίδιο ισχύει για κυβερνήτες,  Αμερικανούς Γερουσιαστές και μέλη του Κογκρέσου.»
΄Ετσι, είδαμε τώρα μια διαστροφή του πολιτικού μας συστήματος ως ανταμοιβή σε μεγάλους χορηγούς, οι οποίοι θέλουν και περιμένουν και κάποτε εισπράττουν εύνοιες για τον εαυτό τους  με το τέλος των εκλογών.»
Ο Κάρτερ αναφερόταν σε απόφαση του Ανωτάτου Δικαστηρίου το 2010, που επιτρέπει σε μεγάλα οικονομικά συγκροτήματα να δίνουν απεριόριστες πολιτικές δωρεές σε υποψηφίους, την οποία σε προηγούμενες παρεμβάσεις του είχε χαρακτηρίσει ως την «πιο βλακώδη απόφαση» που εξέδωσε το δικαστήριο.
Αλλά  ο πρώην Πρόεδρος επέστρεψε στην επικαιρότητα, στον Τραμπ και στην Βόρειο Κορέα. Ο Κάρτερ είπε:
«Το πρώτο πράγμα που θα έκανα θα ήταν να συμπεριφέρομαι στους Βορειοκορεάτες με σεβασμό.»
«Ξαίρω τι οι Βορειοκορεάτες επιθυμούν. Αυτό που επιθυμούν είναι μια στέρεη συνθήκη που να εγγυάται στην Βόρειο Κορέα ότι οι ΗΠΑ δεν θα τους επιτεθούν, ούτε θα τους βλάψουν με οποιοδήποτε τρόπο, εκτός αν αυτοί επιτεθούν σε γείτονά τους. Αλλά οι ΗΠΑ αρνήθηκαν να το κάνουν».
Ο Κάρτερ πρόσθεσε πως θα στείλει αμέσως τον στενότερο συνεργάτη του στην Πιονγκγιάγκ, « εάν δεν πάω εγώ ο ίδιος.» Ο ίδιος έχει επισκεφτεί την Β.Κορέα τρεις φορές μεταξύ 1994 και 2011.
« Μέχρις ότου αποφασίσουμε να τους μιλήσουμε και να τους συμπεριφερθούμε ως σε ανθρώπινα όντα, που νομίζω πως είναι, δεν πρόκειται να σημειώσουμε καμιά πρόοδο», τόνισε.
----------------
Κοιτάξτε  ένα  Κουτσό ΄Αλογο με Καβαλάρη την Ουάσιγκτων
Paul Graig Roberts, Zero Hedge Sept.14, 2017
Δυο από τις πιο πολυάνθρωπες πολιτείες των ΗΠΑ, το Τέξας και η Φλόριδα είναι ερείπια του τυφώνα, αλλά η Ουάσιγκτων  υποκινεί νέους πολέμους.
Το αμερικανικό δημόσιο χρέος ξεπέρασε τώρα τα 20 τρισεκατομμύρια,  αλλά η Ουάσιγκτων υποκινεί νέους πολέμους.
Ο κόσμος ολόκληρος βοηθεί την Ουάσιγκτων να υποκινεί πολέμους  - συμπεριλαμβανομένων δύο χωρών που είναι και οι ίδιες στόχοι. Ρωσία και Κίνα, που είναι και οι ίδιες στο στόχαστρο, βοηθούν την Ουάσιγκτων στην υποκίνηση νέων πολέμων.
Απίστευτο και όμως Ρωσία και Κίνα ψήφισαν μαζί με την Ουάσιγκτων στο Συμβούλιο Ασφαλείας του ΟΗΕ να επιβάλουν περισσότερες και σκληρότερες κυρώσεις στη Βόρειο Κορέα, μια χώρα ένοχη για τίποτα εκτός από την θέλησή της να διαθέτει τα μέσα να προστατέψει τον εαυτό της από την Ουάσιγκτων και να μην γίνει και αυτή ένα ακόμη θύμα της Ουάσιγκτων, όπως το Αφγανιστάν, το Ιράκ, η Λιβύη, η Σομαλία, η Υεμένη, η Συρία, η Σερβία και η Ουκρανία -που ανατράπηκε σε ένα αμερικανικό πραξικόπημα και πού δοκιμάζεται από την φτώχεια.
Νόμισα κάποτε πως Ρωσία και Κίνα ήσαν εμπόδια στην αυθαιρεσία της Ουάσιγκτων, αλλά προφανώς  δεν είναι έτσι.
Και οι δυο κυβερνήσεις γονάτισαν μπροστά στην Ουάσιγκτων και οι δυο ψήφισαν να τιμωρήσουν την Βόρειο Κορέα γιατί αγωνίζεται να είναι αρκετά εξοπλισμένη για να προστατεύσει την εθνική κυριαρχία της από την Ουάσιγκτων.
Γιατί Ρωσία και Κίνα επαναλαμβάνουν το ίδιο λάθος που διέπραξαν  όταν υποστήριξαν  το ψήφισμα της Ουάσιγκτων στον ΟΗΕ για την Ζώνη Απαγόρευσης Πτήσεων στη Λιβύη, ψήφισμα το οποίο Ουάσιγκτων και ΝΑΤΟ αναποδογύρισαν εξαπολύοντας αεροπορικές επιθέσεις, που βοήθησαν τους οργανωμένους από την CIA Τζιχαντιστές να ανατρέψουν την προοδευτική κυβέρνηση της Λιβύης και να δολοφονήσουν τον Καντάφι;
Η Ρωσία γνωρίζει πως είναι περικυκλωμένη από αμερικανικές στρατιωτικές και πυρηνικές βάσεις. Το ίδιο και η Κίνα. Το ερώτημα είναι: Ρωσία και Κίνα συνθηκολόγησαν από φόβο; ΄Η η συνεργασία τους με την Ουάσιγκτων είναι πανουργία, ενώ ετοιμάζουν το δικό τους πλήγμα εναντίον της Ουάσιγκτων; ΄Η προσπαθουν, οι δυο παραπλανημένες κυβερνήσεις, να συνεργαστούν με την Ουάσιγκτων στις κυρώσεις ώστε να αποφύγουν να έχουν να αντιμετωπίσουν μια αμερικανική στρατιωτική επίθεση κατά της Βόρειας Κορέας;
Απαιτείται μεγάλη ικανότητα για να αντιμετωπίσεις την δολιότητα και υπάρχει πιθανώς περισσότερη δολιότητα στην Ουάσιγκτων από όση υπάρχει ικανότητα στην Ρωσία και την Κίνα.  Δυο χώρες που ενδιαφέρονται να είναι πλούσιες, σε βαθμό που μπορεί να τους στοιχίσει την εθνική κυριαρχία τους και την ύπαρξή τους.
΄Οταν βλέπεις τέτοιες εν δυνάμει ισχυρές χώρες όπως η Ρωσία και η Κίνα να υποκύπτουν στην πίεση της Ουάσιγκτων στο Συμβούλιο Ασφαλείας του ΟΗΕ, διερωτάσαι εάν οι διάφορες αναλύσεις των πολλών αδυναμιών της Ουάσιγκτων είναι σωστές - και εάν είναι σωστές, εάν Ρωσία και Κίνα  τις γνωρίζουν.
Πως μπορεί να εξηγήσει κανείς ότι δυο χώρες, των οποίων η εθνική κυριαρχία στέκεται εμπόδιο στην παγκόσμια ηγεμονία της Ουάσιγκτων, βοηθούν τον γνωστόν εχθρό τους να τρομοκρατεί μιαν ακόμη μικρή χώρα, ιδιαίτερα στον δικό τους περίγυρο επιρροής; Πως μπορεί να διαμαρτύρεται η Ρωσία για κυρώσεις εναντίον της, βασισμένες στο τίποτα εκτός της προπαγάνδας της Ουάσιγκτων, όταν η Ρωσία υποστηρίζει κυρώσεις εναντίον της Βορείου Κορέας βασιζόμενες στην προπαγάνδα της Ουάσιγκτων;
Ρωσία και Κίνα δεν έχουν τίποτα να φοβηθούν από πυρηνικά όπλα της Βορείου Κορέας. Πράγματι κανένας δεν ΄3εχει λόγους να φοβάται, εκτός κάποιας χώρας που θα επετίθετο στην Βόρειο Κορέα. Τι μπορεί να εξηγεί ότι Ρωσία και Κίνα ευθυγραμμίζονται  με την εξωτερική πολιτική της Ουάσιγκτων εναντίον της Βορείου Κορέας, όταν Ρωσία και Κίνα γνωρίζουν ότι η εξωτερική πολιτική της Ουάσιγκτων είναι εχθρική εναντίον τους;
Μόλις προ ημερών η Ουάσιγκτων ανακοίνωσε ότι αυξάνει τον αριθμό των πολεμικών σκαφών της στην Νότιο  Κινεζική Θάλασσα για να καταστήσει σαφές ότι η Κίνα δεν μπορεί να πιστεύει ότι  η Νότια Κινεζική Θάλασσα είναι κινεζική, αντί αμερικανικά παράκτια ύδατα.
Μόλις προ ημερών νέες κατηγορίες εκτοξεύθηκαν εναντίον της Ρωσίας για εκλογική ανάμειξη.
Αυτή τη φορά το Φέϊσμπουκ ήταν ο μηχανισμός με το οποίο η Ρωσία έκλεψε τις αμερικανικές προεδρικές εκλογές.
Αυτές οι θέσεις που πήρε η Ουάσιγκτων είναι  αβάσιμες.
Ωστόσο καθιερώνονται ως η πραγματικότητα. Η τρομακτική εξέλιξη είναι ότι σύμπας ο κόσμος, το σύνολο των Ηνωμένων Εθνών και του Συμβουλίου Ασφαλείας έχουν τώρα εγκλωβιστεί από την Ουάσιγκτων στο Καλούπι. Φαίνεται πως ακόμη ούτε η Ρωσία και η Κίνα δεν μπορούν πια να δουν το εθνικό συμφέρον τους. Ρωσία και Κίνα συνεργάζονται με την Ουάσιγκτων για την δική τους απώλεια.

Καταντάει βιβλικό.
Ο Ρώσος πρόεδρος έσπερνε αυτή την εβδομάδα τους σπόρους της διπλωματίας του για μια λύση στην Κορεατική Χερσόνησο.


του Μ.Κ. Bhadrakumar, Asia Times, 8-9-17
 
[Πρώην υψηλό στέλεχος της διπλωματίας της Ινδίας επί τριάντα χρόνια, με προσωπική εμπειρία και βαθύτατη γνώση χωρών κυρίως της τέως Σοβιετικής ΄Ενωσης και της λοιπής Ασίας, ο δημοσιολόγος M.K.Bhadrakumar χαίρει διεθνώς υψηλής φήμης για την οξυδέρκεια και διαύγεια των γεωπολιτικών του αναλύσεων όσο και την πληρότητα και ψυχρή αντικειμενικότητα των πληροφοριών του –διακριτικά ασυνήθη, που θα εκτιμήσει ο αναγνώστης του παρόντος άρθρου του.]
Παρουσίαση: Μιχαήλ Στυλιανού
Το μήνυμα από τη διήμερη διάσκεψη του Ανατολικού Οικονομικού Ομίλου (ΕΕF), που ολοκληρώθηκε την Πέμπτη στο Βλαδιβοστόκ, είναι ότι ο ρωσικός «άξονας στην Ασία» των τελευταίων ετών, στην ροή των Δυτικών κυρώσεων εναντίον της, έχει καταστεί βασική γραμμή στόχευσης της εξωτερικής πολιτικής της.
Ο Όμιλος Εastern Economic Forum (EEF),  ξεκίνησε μετριοπαθώς το 2015 με ένα πρόγραμμα παρουσίασης της «νέας πραγματικότητας» της Ρωσικής Άπω Ανατολής στην οικονομική ενοποίηση της περιοχής της Ασίας-Ειρηνικού. Αλλά η εφετινή σύνοδος υδροβάτησε στο κρίσιμο  Βόρειο-Κορεατικό πρόβλημα ασφάλειας.
Ο Ρώσος υπουργός των Εξωτερικών Σεργκέϊ Λαβρώφ αποκάλυψε, μεταξύ άλλων, ότι  στην σύνοδο του Ομίλου θα παραστεί μια αντιπροσωπεία της Βορείου Κορέας. Εδήλωσε: «Όπως αντιλαμβάνομαι, η αντιπροσωπεία της Λαϊκής Δημοκρατίας της Κορέας αποτελείται από αντιπροσώπους της Οικονομίας. Και εμείς επίσης (η Ρωσία) έχουμε αντιπροσώπους των οικονομικών υπουργείων και τμημάτων μας εδώ. ΄Ετσι, πιστεύω ότι μεταξύ των αντίστοιχων δομών των δύο χωρών θα πραγματοποιηθούν συναντήσεις.»
Αυτά συμβαίνουν σε περίοδο όπου η κυβέρνηση του Αμερικανού Προέδρου Τραμπ κλιμακώνει την οξύτητα της ρητορικής της και αξιώνει περισσότερες κυρώσεις  σε βάρος της Βορείου Κορέας.                         Περιέργως, ο Πρόεδρος της Νοτίου Κορέας Μουν Τζάε-Ιν συμμετείχε επίσης στην διάσκεψη του Ομίλου Ανατολικής Οικονομικής Συνεργασίας, από τον οποίο απέσπασε χρόνο για ιδιαίτερες συνομιλίες με τον Ρώσο Πρόεδρο Πούτιν στο Βλαδιβοστόκ, την Τετάρτη.
Ο Μουν μπορεί να θαυμάζει τον Πούτιν επειδή απροκάλυπτα λέει πράγματα για την Βόρειο Κορέα που δεν μπορεί να πει ο ίδιος. Όταν μίλησε στους αντιπροσώπους των ΜΜΕ, στην Ξιαμέν της Κίνας, την Τετάρτη, μετά την διάσκεψη των BRICS, ο Πούτιν είπε μερικά λόγια ξεκάθαρα σχετικά με την Βόρειο Κορέα. Συγκεκριμένα είπε:
« Όλοι θυμούνται πολύ καλά τι συνέβη στο Ιράκ με τον Σαντάμ Χουσεΐν. Ο Χουσεΐν εγκατέλειψε την παραγωγή όπλων μαζικής καταστροφής. Παρά ταύτα ο Χουσεΐν και η οικογένειά του σκοτώθηκαν. Ακόμη και παιδιά πέθαναν τότε. Ο εγγονός του, πιστεύω, εκτελέστηκε. Η χώρα καταστράφηκε. Και η Βόρειος Κορέα τα γνωρίζει επίσης και τα θυμάται. Νομίζετε ότι με την υιοθέτηση μερικών κυρώσεων, η Βόρειος Κορέα θα εγκαταλείψει την πορεία της για την δημιουργία όπλων μαζικής καταστροφής;  Ασφαλώς οι Βόρειο-Κορεάτες δεν θα το ξεχάσουν. Κυρώσεις οποιασδήποτε μορφής είναι άχρηστες και αναποτελεσματικές σ’ αυτή την περίπτωση. Όπως είπα σ’ έναν από τους συνεργάτες μου χτες, θα φάνε γρασίδι, αλλά δεν θα εγκαταλείψουν αυτό το πρόγραμμα, εκτός εάν αισθανθούν ασφαλείς.»
Μετά την συνάντηση με τον Μουν, ο Πούτιν ξανά  τόνισε ότι ο διάλογος είναι ο μόνος τρόπος εξόδου από την κρίση. Ο Πούτιν είναι σε θέση να γνωρίζει ότι ο Πρόεδρος της Νοτίου Κορέας έχει έναν αποφασιστικό ρόλο στο να εμποδίσει τον Πρόεδρο Τραμπ να πάρει στρατιωτικά ρίσκα και δεν μπορεί επίσης να αγνοεί ότι τελευταία εμφανίστηκαν κάποιες ρωγμές στην συμμαχία ΗΠΑ- Νοτ. Κορέας. Σημαντικά είναι και όσα ο Μουν είπε στην πρες-κόνφερενς με τον Πούτιν, την Τετάρτη:
«Κύριε Πρόεδρε και εγώ έχω επίσης συμφωνήσει να οικοδομήσουμε τις βάσεις  για την εφαρμογή τριμερών προγραμμάτων, με την συμμετοχή των δύο κρατών της Κορέας και της Ρωσίας, που θα συνδέουν την Κορεατική Χερσόνησο και την Ρωσική ΄Απω Ανατολή… Αποφασίσαμε να δώσουμε προτεραιότητα στα προγράμματα που μπορούν να εφαρμοστούν στο προσεχές μέλλον, κυρίως στην ΄Απω Ανατολή. Η ανάπτυξη της ΄Απω Ανατολής θα εξασφαλίσει την ευημερία των δύο χωρών μας και θα συμβάλει επίσης να αλλάξει την Βόρειο Κορέα και να δημιουργήσει τη βάση για την εφαρμογή των τριμερών συμφωνιών μας. Θα εργαστούμε σκληρά γι’ αυτό.»
Να υπενθυμίσουμε ότι η Μόσχα υπαινίχθηκε στο παρελθόν ορισμένα προγράμματα για έργα υποδομών που αφορούν την Βόρειο Κορέα, με προοπτική  σταθεροποίησης της περιοχής: Μια επέκταση έως την Νότιο Κορέα  του σιδηροδρομικού συστήματος της Σιβηρίας, που να διασχίζει την Βόρειο Κορέα, έναν αγωγό ρωσικού αερίου ως την Νότιο Κορέα που να περνά από την Βόρειο και καλωδιακή σύνδεση  με την Κορεατική Χερσόνησο, για την μεταφορά περισσευμάτων ηλεκτρικής ενέργειας από την Ρωσική ΄Απω Ανατολή.
Νότιο-κορεατικές εταιρείες συμμετέχουν στα ρωσικά ενεργειακά προγράμματα Σαχαλίνη1 και Σαχαλίνη2 και συζητούν ήδη με την Ρωσία την προμήθεια υγροποιημένου φυσικού αερίου. Τα νότιο-κορεατικά ναυπηγεία ελπίζουν να κατασκευάσουν 15 τάνκερ για την μεταφορά αερίου από το εργοστάσιο Yamal LNG της Ρωσικής ΄Απω Ανατολής.
Ο Πούτιν δήλωσε στην πρες-κόνφερενς ότι ενδιαφέρεται πάντοτε για την πραγματοποίηση τριμερών προγραμμάτων με την συμμετοχή της Βορείου Κορέας: Αναφέρθηκε με έμφαση στα παραπάνω τρία προγράμματα και πρόσθεσε: « Η πραγματοποίηση αυτών των τριών πρωτοβουλιών θα είναι όχι μόνο οικονομικά επωφελής, αλλά θα συμβάλει επίσης στην οικοδόμηση εμπιστοσύνης και σταθερότητας στην Κορεατική Χερσόνησο.»
Το μέγα ερώτημα είναι εάν υπήρξε επαφή κάποιας μορφής μεταξύ των αντιπροσωπειών της Βόρειας και της Νότιας Κορέας στα περιθώρια της διάσκεψης του ομίλου στο Βλαδιβοστόκ. Η Ρωσία, χώρα υποδοχής, έχει μοναδική δυνατότητα να παίξει  ρόλο διευκόλυνσης.
Σε κάθε περίπτωση η Μόσχα είναι πρόθυμη να αναλάβει τον μεσολαβητικό ρόλο μεταξύ των δύο κορεατικών κρατών, τον οποίο καμιά άλλη κυβέρνηση στον κόσμο δεν είναι σε θέση να επιτελέσει. Μπορεί να μιλήσει στην Πιονγκγιάνγκ -ανεβάζοντας το επίπεδο αυτοπεποίθησής της-  και να εντάξει την Βόρειο Κορέα στην περιφερειακή συνεργασία, ταυτόχρονα ανακουφίζοντας το υπαρξιακό άγχος της Νοτίου Κορέας. Το δυνατό χαρτί της Μόσχας είναι οι προνομιακή γραμμή επικοινωνίας της με την Πιονγκγιάνγκ και τα κοινά συμφέροντά της με την Σεούλ (και το Πεκίνο και το Τόκιο) στο να αποφευχθεί ένας καταστροφικός πόλεμος.
Στην δεδομένη κατάσταση η ρωσική διπλωματία κατέχει την πρωτοκαθεδρία. Ενώ εισάγει την ειρήνη, αντιπροσωπεύει επίσης την προοπτική της δημιουργίας πλούτου και κοινής ευημερίας, προσφορά βάσεως για περιφερειακή σταθερότητα και συμβολή στην ανάπτυξη της Ρωσικής ΄Απω Ανατολής. Παρεμπιπτόντως, ο Κινέζος αντιπρόεδρος Γουάνγκ Γιανγκ, κορυφαίος αρμόδιος για την Πρωτοβουλία Ζώνη και Δρόμος ( ή Δρόμος του Μεταξιού) συμμετείχε επίσης στην διάσκεψη του Ομίλου.

Ο Πούτιν έφθασε στο Βλαδιβοστόκ από την Κίνα, όπου είχε λεπτομερειακές συνομιλίες με τον Πρόεδρο Ξι  Ζινπίνγκ τη Δευτέρα για την κατάσταση στην Κορεατική Χερσόνησο. ΄Ενας υψηλού βαθμού ρωσο-κινεζικός συντονισμός για την Βόρειο Κορέα είναι ήδη πρόδηλος. Οποιαδήποτε ρωσική ειρηνευτική πρωτοβουλία στην Βόρειο Κορέα θα αποτελέσει μαρτυρία για την αποτυχία ηγεσίας στην Ουάσιγκτων. Η κυβέρνηση Τραμπ είναι απίθανο να αντιμετωπίζει ένα τέτοιο σενάριο με ψυχική ηρεμία, δεδομένων των ευρύτατων επιπτώσεων που θα έχει για το αμερικανικό σύστημα συμμαχιών στην ΄Απω Ανατολή.