Articles by "Γενικές Ειδήσεις Επιστήμης"

Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα Γενικές Ειδήσεις Επιστήμης. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων

Ακτιβιστής στις 0

Οι επιστημονικές ανακαλύψεις και η τεχνολογική καινοτομία διαδραματίζουν ζωτικό ρόλο στην αντιμετώπιση πολλών από τις προκλήσεις και τις κρίσεις που αντιμετωπίζουμε κάθε χρόνο.

Το τελευταίο έτος μπορεί να ήρθε και να έφυγε γρήγορα, αλλά, όπως αναφέρουν παρακάτω οι Mark Belan και Nick Routley του Visual Capitalist, επιστήμονες και ερευνητές εργάστηκαν σκληρά για να προωθήσουν τις γνώσεις μας σε διάφορους κλάδους, βιομηχανίες και έργα σε όλο τον κόσμο.

Κατά τη διάρκεια του 2022, είναι εύκολο να χάσετε τα ίχνη όλων των εκπληκτικών ιστοριών στην επιστήμη και την τεχνολογία.



Με μια ματιά: Σημαντικές Επιστημονικές Επικεφαλίδες του 2022

Παρακάτω βουτάμε λίγο βαθύτερα σε μερικούς από τους πιο ενδιαφέροντες τίτλους, ενώ παρέχουμε συνδέσμους σε περίπτωση που θέλετε να εξερευνήσετε περαιτέρω αυτές τις εξελίξεις.

Ιανουάριος 2022

Το διαστημικό τηλεσκόπιο James Webb φτάνει στον προορισμό του

Τι συνέβη: Ένα νέο διαστημικό τηλεσκόπιο υπόσχεται συναρπαστικά ευρήματα και όμορφες εικόνες από τα τελευταία σύνορα. Αυτό το τηλεσκόπιο βασίζεται στην κληρονομιά του προκατόχου του, του διαστημικού τηλεσκοπίου Hubble , το οποίο εκτοξεύτηκε πριν από περισσότερα από 30 χρόνια.

Γιατί έχει σημασία: Το διαστημικό τηλεσκόπιο James Webb είναι το τελευταίο μας «παράθυρο» τελευταίας τεχνολογίας στο βαθύ διάστημα. Με περισσότερη πρόσβαση στο υπέρυθρο φάσμα, θα είναι διαθέσιμες νέες εικόνες, μετρήσεις και παρατηρήσεις του διαστήματος.

» Για να μάθετε περισσότερα, διαβάστε αυτό το άρθρο από το The Planetary Society ή παρακολουθήστε αυτό το βίντεο από την Wall Street Journal.


Απρίλιος 2022

Ολοκληρώθηκε: Το ανθρώπινο γονιδίωμα

Τι συνέβη: Οι επιστήμονες ολοκλήρωσαν την αλληλουχία του ανθρώπινου γονιδιώματος.

Γιατί έχει σημασία: Ένα πλήρες ανθρώπινο γονιδίωμα επιτρέπει στους ερευνητές να κατανοήσουν καλύτερα τη γενετική βάση των ανθρώπινων χαρακτηριστικών και ασθενειών. Νέες θεραπείες και αγωγές είναι πιθανό να προκύψουν από αυτή την εξέλιξη.

» Για να μάθετε περισσότερα, παρακολουθήστε αυτό το βίντεο από το Two Minute Papers ή διαβάστε αυτό το άρθρο από το NIH


Μάιος 2022

Ξεσπά η ευλογιά των πιθήκων

Τι συνέβη: Ένας μεγαλύτερος όγκος κρουσμάτων του ιού της ευλογιάς των πιθήκων αναφέρθηκε σε μη ενδημικές χώρες.

Γιατί έχει σημασία: Παρακολουθώντας στη σκιά μιας παγκόσμιας πανδημίας, οι ερευνητές παρακολουθούν στενότερα τον τρόπο εξάπλωσης των ασθενειών. Η ξαφνική αύξηση των πολυεθνικών κρουσμάτων της ευλογιάς των πιθήκων εγείρει ερωτήματα σχετικά με την εξέλιξη και την πρόληψη της νόσου.

» Για να μάθετε περισσότερα, διαβάστε αυτό το άρθρο των New York Times.


Ιούνιος 2022

Ένα τέλεια διατηρημένο μαλλιαρό μαμούθ

Τι συνέβη: Οι χρυσωρύχοι ανακαλύπτουν ένα καλοδιατηρημένο μωρό μαμούθ 35.000 ετών στην τούνδρα του Γιούκον.

Γιατί έχει σημασία: Το μαμούθ, που ονομάστηκε Nun cho ga από το Πρώτο Έθνος Tr'ondëk Hwëch'in, είναι το πιο πλήρες δείγμα που έχει ανακαλυφθεί στη Βόρεια Αμερική μέχρι σήμερα. Κάθε νέα ανακάλυψη επιτρέπει στους παλαιοντολόγους να διευρύνουν τις γνώσεις μας για τη βιοποικιλότητα και το πώς αλλάζει η ζωή με την πάροδο του χρόνου.

» Για να μάθετε περισσότερα, διαβάστε αυτό το άρθρο από το περιοδικό Smithsonian


Ιούλιος 2022

Η άνοδος της Τεχνητής Νοημοσύνης

Τι συνέβη: Η πρόσβαση σε νέα προγράμματα υπολογιστή, όπως το DALL-E και το Midjourney, δίνει στα μέλη του ευρύτερου κοινού τη δυνατότητα να δημιουργούν εικόνες από κείμενα-προγράμματα.

Γιατί έχει σημασία: Η ευρεία πρόσβαση σε εργαλεία δημιουργικής τεχνητής νοημοσύνης τροφοδοτεί την έμπνευση και τη διαμάχη. Η ανησυχία για τα δικαιώματα των καλλιτεχνών και οι παραβιάσεις πνευματικών δικαιωμάτων αυξάνονται καθώς αυτά τα προγράμματα ενδέχεται να απειλήσουν να μειώσουν τη δημιουργική εργασία.

» Για να μάθετε περισσότερα, διαβάστε αυτό το άρθρο του MyModernMet ή παρακολουθήστε αυτό το βίντεο από την Cleo Abram.


Αύγουστος 2022

Τα νεκρά όργανα έχουν μια δεύτερη ευκαιρία

Τι συνέβη: Οι ερευνητές δημιούργησαν ένα σύστημα αιμάτωσης που μπορεί να αναζωογονήσει τα όργανα μετά τον κυτταρικό θάνατο. Χρησιμοποιώντας ένα ειδικό μείγμα αίματος και θρεπτικών ουσιών, τα όργανα ενός νεκρού χοίρου μπορούν να διατηρηθούν μετά το θάνατο - και σε ορισμένες περιπτώσεις, ακόμη και να προωθήσουν την κυτταρική αποκατάσταση.

Γιατί έχει σημασία: Αυτή η ανακάλυψη θα μπορούσε ενδεχομένως να οδηγήσει σε μεγαλύτερη διάρκεια ζωής και παροχή οργάνων για μεταμόσχευση.

» Για να μάθετε περισσότερα, διαβάστε αυτό το άρθρο του Scientific American ή αυτό το άρθρο από τους New York Times


Σεπτέμβριος 2022

Το DART παρέχει μια κοσμική ώθηση

Τι συνέβη: Η NASA συντρίβει ένα διαστημόπλοιο σε έναν αστεροειδή μόνο και μόνο για να δει πόσο θα κινηθεί. Ο Δήμορφος, ένα φεγγάρι που περιστρέφεται γύρω από έναν μεγαλύτερο αστεροειδή που ονομάζεται Δίδυμος, σε απόσταση 6,8 εκατομμυρίων μιλίων (11 εκατομμυρίων χλμ) από τη Γη, χτυπιέται από το διαστημόπλοιο DART (Double Asteroid Redirection Test). Η NASA εκτιμά ότι περίπου 22 εκατομμύρια λίβρες (10 εκατομμύρια κιλά) εκτινάχθηκαν μετά την πρόσκρουση.

Γιατί έχει σημασία: Η Γη κινδυνεύει συνεχώς να χτυπηθεί από αδέσποτους αστεροειδείς. Η ανάπτυξη αξιόπιστων μεθόδων εκτροπής αντικειμένων κοντά στη Γη θα μπορούσε να μας σώσει από το να συναντήσουμε την ίδια μοίρα με τους δεινόσαυρους.

» Για να μάθετε περισσότερα, παρακολουθήστε αυτό το βίντεο της Real Engineering ή διαβάστε αυτό το άρθρο από το Space.com


Νοέμβριος 2022

Πτώση του αριθμού των σπερματοζωαρίων

Τι συνέβη: Μια επιστημονική ανασκόπηση δείχνει ότι ο αριθμός των ανθρώπινων σπερματοζωαρίων μειώνεται - έως και 62% τα τελευταία 50 χρόνια.

Γιατί έχει σημασία: Ο χαμηλότερος αριθμός σπερματοζωαρίων καθιστά πιο δύσκολη τη φυσική σύλληψη. Ανησυχίες για την παγκόσμια φθίνουσα υγεία των ανδρών προκύπτουν επίσης επειδή ο αριθμός των σπερματοζωαρίων είναι δείκτης για τη συνολική υγεία. Οι ερευνητές αναζητούν εξωγενείς στρεσογόνους παράγοντες που μπορεί να επηρεάζουν αυτή την τάση, όπως η διατροφή, το περιβάλλον ή άλλα μέσα.

» Για να μάθετε περισσότερα, ανατρέξτε σε αυτό το άρθρο από τον Guardian.


Δεκέμβριος 2022

Εύρεση Αρχαίου DNA

Τι συνέβη: Βρέθηκε DNA δύο εκατομμυρίων ετών στη Γροιλανδία.

Γιατί έχει σημασία: Το DNA είναι μια καταγραφή της βιοποικιλότητας. Εκτός από το ότι δείχνει ότι ένα έρημο αρκτικό τοπίο κάποτε έσφυζε από ζωή, το αρχαίο DNA δίνει υποδείξεις για την πρόοδό μας στη σύγχρονη ζωή και πώς εξελίσσεται η βιοποικιλότητα με την πάροδο του χρόνου.

» Για να μάθετε περισσότερα, διαβάστε αυτό το άρθρο από το National Geographic


Δεκέμβριος 2022

Ενέργεια σύντηξης

Τι συνέβη: Το Υπουργείο Ενέργειας των ΗΠΑ αναφέρει ότι πέτυχε καθαρό ενεργειακό κέρδος για πρώτη φορά στην ανάπτυξη της πυρηνικής σύντηξης.

Γιατί έχει σημασία: Η σύντηξη θεωρείται συχνά ως το Άγιο Δισκοπότηρο της ασφαλούς καθαρής ενέργειας και αυτό το τελευταίο ορόσημο φέρνει τους ερευνητές ένα βήμα πιο κοντά στην αξιοποίηση της πυρηνικής σύντηξης για να τροφοδοτήσουν τον κόσμο.

» Για να μάθετε περισσότερα, δείτε το infographic μας για τη σύντηξη ή διαβάστε αυτό το άρθρο από το BBC
Επιστήμη το νέο έτος



Το μέλλον της επιστημονικής έρευνας φαίνεται λαμπρό. Οι ερευνητές και οι επιστήμονες συνεχίζουν να ξεπερνούν τα όρια αυτού που γνωρίζουμε και καταλαβαίνουμε για τον κόσμο γύρω μας.

Για το 2023, ορισμένοι κλάδοι είναι πιθανό να συνεχίσουν να κυριαρχούν στους τίτλους:Η πρόοδος στο διάστημα συνεχίζεται με έργα όπως το διαστημικό τηλεσκόπιο James Webb και το κυνήγι της SETI COSMIC για ζωή πέρα ​​από τη Γη
Η δράση για το κλίμα μπορεί να γίνει πιο απαιτητική καθώς η ανάκαμψη και η πρόληψη από ακραία καιρικά φαινόμενα συνεχίζονται και το νέο έτος
Δημιουργικά εργαλεία τεχνητής νοημοσύνης όπως το DALL-e και το ChatGPT άνοιξαν σε δημόσια χρήση το 2022 και πυροδότησε ευρύ ενδιαφέρον για τις δυνατότητες της τεχνητής νοημοσύνης
Ακόμη και εν μέσω της παρατεταμένης σκιάς του COVID-19, οι νέες θεραπείες θα πρέπει να προωθήσουν την ιατρική σε νέες περιοχές

Το πού πηγαίνει η επιστήμη μένει να φανεί, αλλά αυτή η χρονιά που πέρασε ενσταλάζει την πίστη ότι το 2023 θα είναι γεμάτο με ακόμη μεγαλύτερη πρόοδο.




Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου
Continue reading

Ακτιβιστής στις 0

Ερευνητές στην Κίνα και τις Ηνωμένες Πολιτείες δημιούργησαν για πρώτη φορά «χιμαιρικά» έμβρυα τα οποία επιβίωσαν για σημαντικό χρονικό διάστημα – έως και 20 ημέρες. Η έρευνα αυτή, παρά τα ηθικά ζητήματα που προκύπτουν, μπορεί να συμβάλλει στον τομέα της αναπτυξιακής βιολογίας και της εξέλιξης. Μπορεί επίσης να συμβάλλει στην ανάπτυξη νέων μοντέλων ανθρώπινης βιολογίας και ασθενειών. Το σχετικό άρθρο δημοσιεύθηκε στις 15 Απριλίου στο περιοδικό «Cell».

«Καθώς δεν μπορούμε να πραγματοποιήσουμε συγκεκριμένους τύπους πειραμάτων σε ανθρώπους, είναι σημαντικό να έχουμε καλύτερα μοντέλα για να μελετήσουμε και να κατανοήσουμε με μεγαλύτερη ακρίβεια την ανθρώπινη βιολογία και τις ασθένειες», δήλωσε ο κύριος συγγραφέας Juan Carlos Izpisua Belmonte, καθηγητής στο Gene Expression Laboratory στο Ινστιτούτο Βιολογικών Επιστημών Salk, στην Τσεχία. «Ένας σημαντικός στόχος της πειραματικής βιολογίας είναι η ανάπτυξη μοντέλων συστημάτων που επιτρέπουν τη μελέτη ανθρώπινων ασθενειών υπό συνθήκες in vivo».


Τι είναι οι χίμαιρες

Η χίμαιρα είναι ένας οργανισμός του οποίου τα κύτταρα προέρχονται από δύο ή περισσότερα «άτομα», με τις πρόσφατες έρευνες να στρέφονται σε συνδυασμούς διαφορετικών ειδών. Η λέξη προέρχεται από το πλάσμα της ελληνικής μυθολογίας που είχε μέρος λιονταριού, μέρος κατσίκας και μέρος φιδιού.

Τη δεκαετία του 1970, οι επιστήμονες ξεκίνησαν να δημιουργούν χιμαιρικά έμβρυα από κύτταρα ποντικού και αρουραίου, τα οποία όμως δεν επιζούσαν για πολύ στον δοκιμαστικό σωλήνα.

Η ευκαιρία που κατέστησε δυνατή την τρέχουσα μελέτη ήρθε το 2020 όταν η συνεργαζόμενη ομάδα αυτής της μελέτης – με επικεφαλής τον Weizhi Ji του Πανεπιστημίου Επιστήμης και Τεχνολογίας Kunming στο Yunnan της Κίνας – δημιούργησε τεχνολογία που επέτρεψε στα έμβρυα των πιθήκων να παραμείνουν ζωντανά και να αναπτυχθούν εξωσωματικά για ένα εκτεταμένο χρονικό διάστημα.



Στην τρέχουσα μελέτη, έξι ημέρες μετά τη δημιουργία τους, οι επιστήμονες χορήγησαν στο κάθε έμβρυο 25 πολυδύναμα βλαστοκύτταρα, ικανά να διαφοροποιούνται και να δίνουν μια ποικιλία διαφορετικών ιστών. Την επόμενη μέρα, ανιχνεύθηκαν ανθρώπινα βλαστοκύτταρα σε 132 έμβρυα. Μετά από 10 ημέρες, 103 από τα χιμαιρικά έμβρυα εξακολουθούσαν να αναπτύσσονται. Η επιβίωση άρχισε σύντομα να μειώνεται, και μέχρι την 19η ημέρα, μόνο τρία έμβρυα παρέμεναν ζωντανά. Είναι σημαντικό, ωστόσο, ότι το ποσοστό των ανθρώπινων κυττάρων στα έμβρυα παρέμεινε υψηλό καθ’ όλη τη διάρκεια της ανάπτυξης.

Οι ερευνητές πραγματοποίησαν μεταγραφική ανάλυση τόσο στα ανθρώπινα όσο και στα κύτταρα των εμβρύων. «Από αυτές τις αναλύσεις, εντοπίστηκαν αρκετά μονοπάτια επικοινωνίας τα οποία είτε ήταν νέα είτε ενισχύθηκαν στα χιμαιρικά κύτταρα», εξηγεί ο Belmonte. «Η κατανόηση των μονοπατιών που εμπλέκονται στην επικοινωνία με χιμαιρικά κύτταρα θα μας επιτρέψει να ενισχύσουμε ενδεχομένως αυτήν την επικοινωνία και να αυξήσουμε την αποτελεσματικότητα του χιμαιρισμού σε ένα είδος ξενιστή που είναι εξελικτικά πιο μακρινός από τον άνθρωπο».

Το σημαντικό επόμενο βήμα για τους επιστήμονες θα πρέπει να είναι η αξιολόγηση όλων των μοριακών οδών που εμπλέκονται σε αυτήν την επικοινωνία μεταξύ των ειδών, με τον άμεσο στόχο να βρεθούν εκείνες οι διαδρομές που είναι ζωτικής σημασίας για την αναπτυξιακή διαδικασία. Μακροπρόθεσμα, οι ερευνητές ελπίζουν να χρησιμοποιήσουν τις χίμαιρες όχι μόνο για να μελετήσουν την πρώιμη ανάπτυξη του ανθρώπου και να μοντελοποιήσουν τις ασθένειες αλλά και για να αναπτύξουν νέες προσεγγίσεις σχετικά με τον έλεγχο των φαρμάκων, καθώς και να δημιουργήσουν δυνητικά μεταμοσχεύσιμα κύτταρα, ιστούς ή όργανα.

Ένα άρθρο που συνοδεύει το δημοσίευμα στο «Cell» περιγράφει πιθανές ηθικές εκτιμήσεις γύρω από τη δημιουργία χιμαιρών πρωτευόντων ανθρώπου / μη ανθρώπου. Ο Izpisua Belmonte σημειώνει ότι «είναι ευθύνη μας ως επιστήμονες να διεξάγουμε την έρευνά μας προσεκτικά, ακολουθώντας όλες τις ηθικές, νομικές και κοινωνικές κατευθυντήριες γραμμές που ισχύουν». Προσθέτει δε, ότι πριν ξεκινήσει αυτό το έργο, «διεξήχθησαν δεοντολογικές διαβουλεύσεις και κριτικές τόσο σε θεσμικό επίπεδο όσο και σε άλλους επιστήμονες βιοηθικής. Αυτή η εξονυχιστική και λεπτομερής διαδικασία καθοδήγησε τα πειράματά μας».



πηγή Phys, το είδαμε εδώ


Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου




Continue reading

Ακτιβιστής στις 0

Επιστήμονες πραγματοποίησαν αλληλούχιση του αρχαιότερου DNA του Homo sapiens και ανακάλυψαν ότι πολλοί από τους πρώτους ανθρώπους της Ευρώπης είχαν γονίδια Νεάντερταλ στα γενεαλογικά τους δέντρα. Ωστόσο, δεν σχετίζονται με μεταγενέστερους Ευρωπαίους, σύμφωνα με δύο μελέτες γονιδιωμάτων που χρονολογούνται πριν από 45.000 χρόνια και τα οποία βρέθηκαν σε σπήλαια στη Βουλγαρία και την Τσεχία.

Από την έρευνα προκύπτουν νέα στοιχεία σύμφωνα με τα οποία, οι σύγχρονοι άνθρωποι έρχονταν συχνά σε επαφή με τους Νεάντερταλ και άλλους εξαφανισμένους συγγενείς τους.

Η γενετική ιστορία των πρώτων ανθρώπων στην Ευρώπη και την Ασία είναι ακόμα ελλιπής. Αν και οι ερευνητές έχουν ήδη αλληλουχήσει DNA από τους Νεάντερταλ και άλλους εξαφανισμένους συγγενείς τους που χρονολογούνται πριν από 430.000 χρόνια, έχουν έλλειψη γενετικών πληροφοριών από την Μουστιαία Περίοδο -την ιδιαίτερη περίοδο της Παλαιολιθικής περιόδου, η οποία διαρκεί από το 100.000 έως το 40.000 π.Χ.



Τα γονιδιώματα που ανήκουν σε ανθρώπους από τη Σιβηρία και τη Ρουμανία δεν έδειξαν καμία σχέση με μεταγενέστερα κύματα Ευρωπαίων, αλλά ένα απολίθωμα ηλικίας 40.000 ετών από την Κίνα, συνδέεται εν μέρει με τους σύγχρονους πληθυσμούς της Ανατολικής Ασίας.

Αυτοί οι πρώτοι Ευρασιάτες έφεραν το DNA των Νεάντερταλ. Οι ερευνητές πίστευαν ότι προήλθε, πιθανώς, από τη διασταύρωση των αρχαίων ανθρωπίδων στη Μέση Ανατολή πριν από 50.000-60.000 χρόνια. Ωστόσο, το 2015, όταν οι επιστήμονες εξέτασαν το γονιδίωμα ενός άνδρα που έζησε στην περιοχή Peștera cu Oase στη Ρουμανία πριν από περίπου 40.000 χρόνια, διαπίστωσαν ότι είχε κληρονομήσει αυτό το DNA από κάποιον πρόγονό του που είχε διασταυρωθεί με Νεάντερταλ, περίπου τέσσερις με έξι γενιές πιο πίσω στο γενεαλογικό του δέντρο.

Η ανακάλυψη αυτή ήταν η πρώτη ένδειξη ότι οι Homo sapiens είχαν σεξουαλικές επαφές με τους Homo neanderthalensis στην περιοχή της Ευρώπης. Οι επιστήμονες δεν γνωρίζουν αν αυτές οι διασταυρώσεις ήταν συχνές στην Ευρώπη. Πάντως, ο συγκεκριμένος έζησε περίπου την εποχή που οι πληθυσμοί των Νεάντερταλ άρχισαν να εξαφανίζονται από την περιοχή.



Οι τελευταίες μελέτες γονιδιώματος, οι οποίες δημοσιεύθηκαν στις 7 Απριλίου, σύμφωνα με το περιοδικό «Nature», αποσαφηνίζουν τις σχέσεις μεταξύ των πρώτων σύγχρονων ανθρώπων της Ευρώπης, Homo sapiens και Νεάντερταλ, αλλά θέτουν νέα ερωτήματα. Μια μελέτη, που επίσης δημοσιεύθηκε στο «Nature», βασίζεται σε ένα δόντι και υπολείμματα που ανακαλύφθηκαν στο σπήλαιο Μπάχο Κίρο (Bacho Kiro) στη Βουλγαρία. Η άλλη μελέτη που δημοσιεύθηκε στο «Nature Ecology and Evolution», εξετάζει ένα σχεδόν πλήρες κρανίο από το σπήλαιο Zlatý kůň στην Τσεχία.

Τα απολιθώματα που βρέθηκαν στο βουλγαρικό σπήλαιο χρονολογούνται προ 45.900 και 42.600 ετών, και είχαν πρόσφατους προγόνους Νεάντερταλ, σύμφωνα με την επιστημονική ομάδα με επικεφαλής την μοριακό βιολόγο Mateja Hajdinjak και τον εξελικτικό γενετιστή Svante Pääbo από το Ινστιτούτο Max Planck (MPI–EVA) στη Λειψία της Γερμανίας.

Οι σημερινοί άνθρωποι μη αφρικανικής καταγωγής έχουν κληρονομήσει από τους Νεάντερταλ περίπου το 2% των γονιδίων τους, αλλά τα απολιθώματα των ανθρώπων που βρέθηκαν στο σπήλαιο Μπαχο Κίρο είχαν ελαφρώς περισσότερα- 3,4-3,8%– και τα τμήματα χρωμοσωμάτων – τα οποία συντομεύονται σε διαδοχικές γενιές – ήταν σημαντικά μεγαλύτερα.

Μετρώντας αυτά τα τμήματα, οι ερευνητές υπολόγισαν ότι οι άνθρωποι που έζησαν στο Μπάχο Κίρο είχαν προγόνους Νεάντερταλ περίπου έξι με επτά γενιές πίσω και, πιθανώς, στην Ευρώπη, όχι στη Μέση Ανατολή.

«Μελετήσαμε αυτά τα τεράστια τμήματα. Ήταν εκπληκτικό», λέει η Hajdinjak, η οποία σήμερα εργάζεται στο Ινστιτούτο βιοϊατρικής έρευνας Francis Crick στο Λονδίνο και ήταν μέλος της ομάδας που εντόπισε τα ίδια μοτίβα στο γονιδίωμα του ανθρώπινου απολιθώματος που βρέθηκε στη Ρουμανία.



Η καταγωγή Νεάντερταλ του γυναικείου κρανίου που ανακαλύφθηκε στο τσεχικό σπήλαιο χρονολογείται ακόμη πιο παλιά, 70-80 γενιές πίσω (2.000–3.000 χρόνια πίσω), λέει ο Johannes Krause, παλαιογενετιστής στο Ινστιτούτο Max Planck που ηγήθηκε της μελέτης. Η ομάδα του δεν μπόρεσε να χρονολογήσει το κρανίο με ακρίβεια, λόγω μόλυνσης. Αλλά με βάση τη γενεαλογική της καταγωγή, ο Krause υποψιάζεται ότι είναι άνω των 45.000 ετών. «Πλέον έχουμε μερικά από τα αρχαιότερα ανθρώπινα γονιδιώματα που έχουν ανακαλυφθεί», προσθέτει η Hajdinjak.

Τα ευρήματα από το βουλγαρικό σπήλαιο και το τσεχικό δεν σχετίζονται με τους νεότερους Ευρωπαίους, αρχαίους ή μοντέρνους, πράγμα που σημαίνει ότι οι γενεαλογίες τους πρέπει να εξαφανίστηκαν από την περιοχή. Όμως η Hajdinjak και οι συνάδελφοί της διαπίστωσαν ότι οι άνθρωποι του Μπάχο Κίρο είχαν κάποια σχέση με τους σύγχρονους ανατολικούς Ασιάτες και τους ιθαγενείς Αμερικανούς. Η Hajdinjak εκτιμά ότι τα απολιθώματα στο βουλγαρικό σπήλαιο προέρχονται από έναν πληθυσμό που κάποτε ζούσε στην Ευρασία, αλλά έφυγε από την Ευρώπη και εξαπλώθηκε στην Ασία.

«Το γεγονός ότι αρκετοί άνθρωποι από το Μπάχο Κίρο είχαν πολύ πρόσφατους συγγενείς Νεάντερταλ υποδηλώνουν ότι οι ομάδες διασταυρώνονταν συχνά στην Ευρώπη», λέει η Marie Soressi, αρχαιολόγος στο Πανεπιστήμιο του Λάιντεν στην Ολλανδία, η οποία σχεδιάζει να εξετάσει την ευρωπαϊκή αρχαιολογία μέσω αυτής της προσέγγισης.

Τα λίθινα εργαλεία και άλλα αντικείμενα που είναι κοινά στην Παλαιολιθική περίοδο και διαφέρουν από αυτά των Νεάντερταλ, θα μπορούσαν να είναι προϊόν πολιτιστικών ανταλλαγών ή ακόμη και επιμιξία πληθυσμών. «Θέλουμε πραγματικά να κατανοήσουμε καλύτερα τι συνέβη, ποια ήταν η ιστορική διαδικασία και πόσο ειρηνικές ήταν αυτές οι συναντήσεις», αναφέρει η Soressi.



Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου
Continue reading

Ακτιβιστής στις 0


Οι δυνάμεις τις οποίες βιώνουμε καθημερινά υπάγονται σε τέσσερις κατηγορίες: Βαρύτητα, ηλεκτρομαγνητική δύναμη, ισχυρή πυρηνική, ασθενής πυρηνική. Ωστόσο, φυσικοί θεωρούν ότι έχουν βρει πιθανά σημάδια μιας πέμπτης θεμελιώδους δύναμης της φύσης, στο πλαίσιο ερευνών που έγιναν σε εργαστήριο κοντά στο Σικάγο των ΗΠΑ.

Οι τέσσερις θεμελιώδεις δυνάμεις/ βασικές αλληλεπιδράσεις στη φύση διέπουν τους τρόπους με τους οποίους τα αντικείμενα και σωματίδια στο σύμπαν αλληλεπιδρούν μεταξύ τους- για παράδειγμα η βαρύτητα κάνει τα πράγματα να πέφτουν στο έδαφος και τα βαριά αντικείμενα συμπεριφέρονται σαν να είναι κολλημένα στο έδαφος.

Όπως αναφέρει το BBC, το βρετανικό STFC (Science and Technology Facilities Council) εκτιμά πως τα νέα αποτελέσματα παρέχουν ισχυρά στοιχεία για την ύπαρξη ενός άγνωστου υποατομικού σωματιδίου ή νέας δύναμης.

Παρόλα αυτά, τα αποτελέσματα από το πείραμα Muon f-2 δεν οδηγούν σε ακλόνητο, επιβεβαιωμένο συμπέρασμα ακόμα, καθώς υπάρχει 1 πιθανότητα στις 40.000 να πρόκειται για στατιστικό λάθος.

Ο καθηγητής Μαρκ Λάνκαστερ, επικεφαλής του πειράματος για το Ηνωμένο Βασίλειο, είπε στο BBC News πως «διαπιστώσαμε ότι η αλληλεπίδραση των μιονίων δεν συνάδει με το Καθιερωμένο Πρότυπο (Standard Model)».

Όπως πρόσθεσε ο καθηγητής του University of Manchester, «ξεκάθαρα αυτό είναι πολύ συναρπαστικό, επειδή εν δυνάμει υποδεικνύει ένα μέλλον με νέους νόμους της Φυσικής, νέα σωματίδια και μια νέα δύναμη που δεν έχουμε δει ως τώρα».

Η νέα αυτή ανακάλυψη είναι η πιο πρόσφατη σε μια σειρά από πολλά υποσχόμενα αποτελέσματα πειραμάτων σωματιδιακής φυσικής σε ΗΠΑ, Ιαπωνία και τον LHC στα σύνορα Γαλλίας- Ελβετίας.

Το εν λόγω πείραμα, που βασίζεται στο Fermilab στις ΗΠΑ (στην Μπατάβια του Ιλινόι, κοντά στο Σικάγο) αναζητεί ίχνη νέων φαινομένων στη Φυσική μελετώντας τη συμπεριφορά υποατομικών σωματιδίων, των μιονίων.

Υπάρχουν δομικά στοιχεία του κόσμου μας, ακόμα μικρότερα από το άτομο. Κάποια υποατομικά σωμταίδια αποτελούνται από ακόμα μικρότερα κομμάτια, ενώ άλλα δεν μπορούν να διασπαστούν περαιτέρω (θεμελιώδη σωματίδια). Το μιόνιο είναι ένα από αυτά τα θεμελιώδη σωματίδια: Είναι σαν το ηλεκτρόνιο, μα πάνω από 200 φορές βαρύτερο.

Το συγκεκριμένο πείραμα έχει να κάνει με την αποστολή των σωματιδίων σε έναν δακτύλιο 14 μέτρων και την εφαρμογή μαγνητικού πεδίου. Στο πλαίσιο των υπαρχόντων νόμων της Φυσικής (Καθιερωμένο Πρότυπο), αυτό θα έπρεπε να κάνει τα μιόνια να ταλαντεύονται σε συγκεκριμένο ρυθμό. Ωστόσο, όπως διαπιστώθηκε, ταλαντεύονταν ταχύτερα, και αυτό μπορεί να προκαλείται από μια δύναμη της φύσης που είναι εντελώς νέα στην επιστήμη.

Μια πέμπτη θεμελιώδης αλληλεπίδραση θα μπορούσε να βοηθήσει να εξηγηθούν κάποι από τα μεγάλα αινίγματα του σύμπαντος, που απασχολούν τους επιστήμονες εδώ και δεκαετίες.

*φωτο αρχείου


πηγή



Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου
Continue reading

Ακτιβιστής στις 0

Πριν από πέντε χρόνια επιστήμονες δημιούργησαν έναν μονοκύτταρο συνθετικό οργανισμό που, με μόλις 473 γονίδια, ήταν το απλούστερο γνωστό ζωντανό κύτταρο. Ωστόσο ο οργανισμός αυτός συμπεριφερόταν περίεργα όταν αναπτυσσόταν και διαιρείτο, παράγοντας κύτταρα με πολλά διαφορετικά σχήματα και μεγέθη.

Επιστήμονες ήταν σε θέση να εντοπίσουν επτά γονίδια που μπορούν να προστεθούν ώστε να «δαμάσουν» αυτή την «άτακτη» φύση του κυττάρου, κάνοντάς τα να χωρίζονται τακτικά σε ομοιόμορφα κομμάτια. Το επίτευγμα αυτό, μια συνεργασία μεταξύ του J. Craig Venter Institute (JCVI), του National Institute of Standards and Technology (NIST) και του ΜΙΤ Center for Bits and Atoms, περιγράφεται στο Cell.

O εντοπισμός αυτών των γονιδίων αποτελεί σημαντικό βήμα προς την κατεύθυνση της δημιουργίας συνθετικών κυττάρων που κάνουν χρήσιμα πράγματα: Τέτοια κύτταρα θα μπορούσαν να λειτουργούν σαν μικρά εργοστάσια που παράγουν φάρμακα, τρόφιμα και καύσιμα, που εντοπίζουν ασθένειες και παράγουν φάρμακα για την αντιμετώπισή τους ενώ ζουν μέσα στο σώμα και λειτουργούν σαν μικροσκοπικοί υπολογιστές.

Ωστόσο ο σχεδιασμός και η δημιουργία ενός κυττάρου που κάνει ακριβώς αυτό που θέλεις να κάνει είναι δύσκολη υπόθεση, οπότε είναι χρήσιμο να έχει κάποιος μια λίστα των απαραίτητων τμημάτων και να ξέρει πώς ταιριάζονται μεταξύ τους.

«Θέλουμε να κατανοήσουμε τους θεμελιώδεις κανόνες σχεδιασμού της ζωής» είπε η Ελίζαμπεθ Στριχάλσκι, μία εκ των συντελεστών της μελέτης και επικεφαλής του Cellular Engineering Group του NIST. «Αν αυτό το κύτταρο μπορεί να μας βοηθά να ανακαλύπτουμε και να κατανοούμε αυτούς τους κανόνες, τότε αρχίζουμε την πορεία μας».

Επιστήμονες στο JCVI δημιούργησαν το πρώτο κύτταρο με συνθετικό γονιδίωμα το 2010. Δεν το έφτιαξαν εξαρχής από το μηδέν, μα άρχισαν με κύτταρα από ένα απλό είδος βακτηρίου ονόματι μυκόπλασμα. Κατέστρεψαν το DNA σε αυτά τα κύτταρα και το αντικατέστησαν με DNA που ήταν σχεδιασμένο σε υπολογιστή και είχε συντεθεί σε εργαστήριο. Αυτός ήταν ο πρώτος οργανισμός στην ιστορία της ζωής στη Γη που είχε ένα εντελώς συνθετικό γονιδίωμα, και ονομάστηκε JCV1-syn1.0.

Έκτοτε προσπαθούν να αποσυνθέσουν τον οργανισμό αυτόν στα μίνιμουμ γενετικά του τμήματα, ωστόσο το κύτταρο που δημιούργησαν πέντε χρόνια πριν, το JCVI-syn3.0, ήταν πολύ «μινιμάλ». Οπότε πρόσθεσαν 19 γονίδια, μετξαύ των οποίων τα επτά που χρειάζονταν για κανονική διαίρεση κυττάρου, δημιουργώντας τη νέα παραλλαγή, JCVI-syn3A. Η παραλλαγή αυτή έχει λιγότερα από 500 γονίδια: Συγκριτικά, τα βακτήρια E.coli έχουν περίπου 4.000, ενώ ένα ανθρώπινο κύτταρο 30.000.

Εν τέλει, οι επιστήμονες δημιούργησαν ένα «μίνι ενυδρείο» όπου τα κύτταρα μπορούσαν να τρέφονται και να ζουν κάτω από ένα μικροσκόπιο- και το αποτέλεσμα ήταν ένα βίντεο που έδειξε τα κύτταρα να μεγαλώνουν και να διαιρούνται. Όλα αυτά τα κύτταρα ήταν γενετικά όμοια.

«Σκοπός μας είναι να γνωρίζουμε τη λειτουργία του κάθε γονιδίου, ώστε να μπορέσουμε να αναπτύξουμε ένα πλήρες μοντέλο ως προς το πώς λειτουργεί ένα κύτταρο» είπε άλλος ένας εκ των ερευνητών, ο Τζέιμς Πελετιέ. Ωστόσο ο στόχος αυτός δεν έχε επιτευχθεί ακόμα, καθώς από τα επτά γονίδια που προστέθηκαν σε αυτόν τον οργανισμό για κανονική διαίρεση, οι επιστήμονες ξέρουν μόνο τι κάνουν τα δύο από αυτά. Οι ρόλοι που παίζουν τα άλλα πέντε παραμένουν άγνωστοι.


Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου
Continue reading

Ακτιβιστής στις 0

Ένα νέο είδος ανοσοποιητικού κυττάρου που εξοντώνει σχεδόν όλα τα καρκινικά κύτταρα, ανακαλύφθηκε τυχαία από Βρετανούς επιστήμονες, οι οποίοι -αν και είναι ακόμη νωρίς- αισιοδοξούν ότι ίσως στο μέλλον η ανακάλυψη τους αποδειχθεί ιστορική για τη θεραπεία του καρκίνου. Αλλά αυτό θα πρέπει να επιβεβαιωθεί μετά από κλινικές δοκιμές σε ανθρώπους.

Οι ερευνητές της Ιατρικής Σχολής του Πανεπιστημίου του Κάρντιφ, με επικεφαλής τον καθηγητή 'Αντριου Σιούελ, που έκαναν τη σχετική δημοσίευση στο περιοδικό ανοσολογίας "Nature Immunology", ανέλυαν δείγματα από μια τράπεζα αίματος της Ουαλίας, αναζητώντας ανοσοποιητικά κύτταρα που μπορούν να καταπολεμήσουν τα βακτήρια, όταν βρήκαν ένα νέο τύπο Τ-κυττάρου με σημαντικές αντικαρκινικές ικανότητες.
Το εν λόγω κύτταρο διαθέτει ένα άγνωστο έως τώρα είδος υποδοχέα (TCR), που του επιτρέπει να αναγνωρίζει και να στρέφεται εναντίον των καρκινικών κυττάρων αποκλειστικά, αγνοώντας τα υγιή κύτταρα, μέσω ενός μηχανισμού που δεν είναι ακόμη σαφής στους επιστήμονες. Οι εργαστηριακές μελέτες που ακολούθησαν, έδειξαν ότι αυτά τα ανοσοκύτταρα καταστρέφουν τους καρκίνους του δέρματος, του αίματος, του εντέρου, του μαστού, των οστών, του προστάτη, των ωοθηκών, των νεφρών και του τραχήλου της μήτρας.
Ο δρ Σιούελ δήλωσε ότι είναι «άκρως ασυνήθιστο» να βρίσκεται ένα κύτταρο με τόσες αντικαρκινικές δυνατότητες, πράγμα που δίνει ελπίδες ακόμη και για μια καθολική θεραπεία του καρκίνου στο μέλλον, σύμφωνα με το BBC και τις βρετανικές «Ιντιπέντεντ» και «Τέλεγκραφ».
«Ήταν μια τυχαία ανακάλυψη, κανείς δεν ήξερε ότι αυτό το κύτταρο υπήρχε. Η ανακάλυψη μας εγείρει την προοπτική μιας καθολικής θεραπείας για τον καρκίνο, ένα μοναδικό Τ-κύτταρο που θα είναι ικανό να καταστρέφει πολλούς διαφορετικούς τύπους καρκίνου στον πληθυσμό. Έως τώρα κανείς δεν πίστευε ότι κάτι τέτοιο θα ήταν δυνατό», τόνισε ο Βρετανός ανοσολόγος.





Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου
Continue reading

Ακτιβιστής στις 0

Βρετανοί και Ρώσοι επιστήμονες προχώρησαν σε ανακοίνωση για την ανακάλυψη της μεγαλύτερης δυνατής θεωρητικής ταχύτητας του ήχου, η οποία είναι περίπου 36 χιλιόμετρα το δευτερόλεπτο, τουλάχιστον 8.000 φορές μικρότερη από την ταχύτητα του φωτός.

Τα κύματα του ήχου και του φωτός αποτελούν επί της ουσίας διαταραχές που μεταφέρουν ενέργεια από ένα μέρος σε ένα άλλο. Ο ήχος είναι ένα κύμα που μεταδίδεται κάνοντας τα γειτονικά σωματίδια να αλληλεπιδρούν μεταξύ τους, συνεπώς η ταχύτητα του κύματος εξαρτάται καθοριστικά από την πυκνότητα ενός υλικού, από το πόσα άτομα υπάρχουν μέσα σε αυτό, καθώς και από τη μάζα των ατόμων.

Τα ηχητικά κύματα μπορούν να ταξιδέψουν μέσα σε διάφορα μέσα, όπως ο αέρας και το νερό, και η ταχύτητα τους ποικίλει ανάλογα με το υλικό που διασχίζουν. Για παράδειγμα, κινούνται πολύ πιο γρήγορα διαμέσου των στερεών από ό,τι διαμέσου των υγρών ή των αερίων. Γι’ αυτό π.χ. μπορεί κάποιος να ακούσει πιο γρήγορα να πλησιάζει ένα τρένο, αν ακούσει τον ήχο να μεταδίδεται μέσα από τις γραμμές του τρένου από ό,τι μέσω του αέρα, αναφέρει το σχετικό δημοσίευμα του Αθηναϊκού Πρακτορείου.

Η ειδική θεωρία σχετικότητας του Αϊνστάιν έχει θέσει ως απόλυτο όριο ταχύτητας ενός οποιουδήποτε κύματος (ηλεκτρομαγνητικού ή βαρυτικού) σε συνθήκες κενού την ταχύτητα του φωτός, δηλαδή περίπου 300.000 χιλιόμετρα το δευτερόλεπτο. Όμως μέχρι σήμερα ήταν άγνωστο ποιο είναι το ανώτερο εφικτό όριο ταχύτητας των κυμάτων ήχου, όταν ταξιδεύουν μέσω των στερεών ή των υγρών.

«Η επικρατούσα άποψη ήταν ότι το διαμάντι επιτρέπει την μεγαλύτερη ταχύτητα του ήχου, επειδή είναι το πιο σκληρό υλικό. Όμως, δεν ξέραμε αν υπάρχει κάποιο θεωρητικό όριο στην ταχύτητα του ήχου», ανέφερε ο καθηγητής φυσικής Κόστια Τρατσένκο του Πανεπιστημίου Queen Mary του Λονδίνου.

Οι ερευνητές των πανεπιστημίων Queen Mary, Κέιμπριτζ και Τρόιτσκ (Ρωσίας), με επικεφαλής τον Τρατσένκο, οι οποίοι έκαναν τη σχετική δημοσίευση στο περιοδικό «Science Advances», βασίστηκαν στο ότι το ανώτερο όριο ταχύτητας ενός ηχητικού κύματος εξαρτάται από δύο θεμελιώδεις παραμέτρους, τη «σταθερά λεπτής υφής» και την αναλογία της μάζας πρωτονίων-ηλεκτρονίων, οι οποίες προσδιορίζουν τη δύναμη των αλληλεπιδράσεων ανάμεσα στα φορτισμένα σωματίδια.

Οι υπολογισμοί των ερευνητών κατέληξαν στο συμπέρασμα ότι η μεγαλύτερη δυνατή ταχύτητα του ήχου, η οποία είναι περίπου διπλάσια από την ταχύτητα του ήχου διαμέσου του διαμαντιού, επιτυγχάνεται μέσα στο στερεό ατομικό υδρογόνο, μια θεωρητική κατάσταση της ύλης με πολύ υψηλή πίεση (πάνω από ένα εκατομμύριο ατμόσφαιρες), που εκτιμάται ότι υπάρχει στους πυρήνες αέριων γιγαντιαίων άστρων όπως ο Δίας. Σε τόσο μεγάλες πιέσεις, το υδρογόνο πιστεύεται ότι γίνεται ένα μεταλλικό στερεό, που είναι καλός αγωγός του ηλεκτρισμού όπως ο χαλκός.

‘Αλλοι πάντως επιστήμονες φάνηκαν πιο δύσπιστοι. Ο Γκράεμ Όκλαντ του Πανεπιστημίου του Εδιμβούργου δήλωσε στο «New Scientist» «δεν βλέπω κάποιο καλό θεμελιακό λόγο που όντως οι υπολογισμοί τους βρήκαν ένα όριο. Δεν έχω τελείως πειστεί» και τόνισε την ανάγκη το θέμα να μελετηθεί περαιτέρω.

Σύνδεσμος για την επιστημονική δημοσίευση:

https://advances.sciencemag.org/content/6/41/eabc8662





Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου
Continue reading
Εγγραφή σε: Σχόλια (Atom)