Articles by "Βολιβία"
Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα Βολιβία. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων

Η αποξήρανση της λίμνης Πουπό της Βολιβίας επιβεβαιώθηκε επίσημα ως συνέπεια της υπερθέρμανσης του πλανήτη.

Η δεύτερη μεγαλύτερη λίμνη της χώρας παρείχε τα προς το ζην για τους κατοίκους της περιοχής, αλλά τώρα μόνο το μισό του πληθυσμού παραμένει κοντά στη λίμνη, που αποξηράθηκε πλήρως το περασμένο Δεκέμβριο. Δυστυχώς, οι επιστήμονες λένε ότι η ανάκαμψη πλέον είναι αδύνατη.

«Αυτή είναι μια εικόνα του μέλλοντος της κλιματικής αλλαγής», δήλωσε ο Γερμανός κλιματολόγος Ντιρκ Χόφμαν, ο οποίος μελετά το ρόλο της ανόδου της θερμοκρασίας από την καύση ορυκτών καυσίμων στην τήξη των παγετώνων της Βολιβίας.

Οι επιστήμονες πιστεύουν ότι η ξηρασία λόγω των επαναλαμβανομένων φαινομένων Ελ Νίνιο είναι η κύρια αιτία της φυσικής καταστροφής. Ένας άλλος παράγοντας είναι η εκμετάλλευση των ποταμών που τροφοδοτούν τη λίμνη για λόγους γεωργίας και εξόρυξης.

Το ευαίσθητο οικοσύστημα της Βολιβίας έχει δεχθεί μεγάλη πίεση κατά τη διάρκεια των τελευταίων 30 ετών, με τη μέση θερμοκρασία να σημειώνει αύξηση κατά περίπου ένα βαθμό Κελσίου.

Η αποξήρανση της λίμνης έχει επίσης σημαντικές οικονομικές συνέπειες για τους κατοίκους της περιοχής οι οποίοι έπαυσαν τις αλιευτικές δραστηριότητες, πούλησαν τα ζώα τους και αναγκάστηκαν να εγκαταλείψουν τους παραλίμνιους οικισμούς. Τα τελευταία τρία χρόνια ο μισός πληθυσμός έχει φύγει από την περιοχή για οικονομικούς λόγους, αφήνοντας πίσω κυρίως ηλικιωμένους κατοίκους. Τουλάχιστον 3.250 κάτοικοι έχουν δεχθεί ανθρωπιστική βοήθεια, σύμφωνα με την κυβέρνηση της Βολιβίας.

Η στάθμη της λίμνης έχει μειωθεί στο μόλις δύο τοις εκατό του αρχικού της επιπέδου. Η παρουσία των ζώων έχει επίσης επηρεαστεί, καθώς περίπου 75 είδη πτηνών έχουν εξαφανιστεί από τη λίμνη.

Η κυβέρνηση έχει ήδη ζητήσει από την Ευρωπαϊκή Ένωση 140 εκατομμύρια δολάρια για έργα αποκατάστασης, αλλά η ερευνητική κοινότητα της Βολιβίας δεν είναι αισιόδοξη για την έκβαση των προσπαθειών.

Η λίμνη, η οποία κάποτε είχε επιφάνεια 4.600 τετραγωνικών χιλιομέτρων(λίγο μιρότερη από όσο οι νομοί Αττικής και η Κορίνθου μαζί), είχε εξατμιστεί και το 1994, αλλά κατάφερε να ανακάμψει μετά από κάποια χρόνια.



πηγή


Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου

Κτήνη. Ένστολα καθάρματα στην υπηρεσία της υπεράσπισης μιας πραξικοπηματικής κυβέρνησης. Δολοφόνοι σε διατεταγμένη υπηρεσία απέναντι στον εχθρό λαό. Οι άνδρες της αστυνομίας στη Λα Πας της Βολιβίας δεν σεβάστηκαν ούτε τα φέρετρα των νεκρών…

Κάνοντας εκτεταμένη χρήση δακρυγόνων, την Πέμπτη διέλυσαν μια ογκώδη πορεία αντικυβερνητικών διαδηλωτών που είχε στην κεφαλή τα φέρετρα πέντε ανθρώπων. Πέντε αγωνιστών που έχασαν τη ζωή τους από τις δολοφονικές επιθέσεις τους στρατού και της αστυνομίας της Βολιβίας την Τρίτη. Χτύπησαν τη νεκρώσιμη πομπή που είχε μετατραπεί σε λαϊκό ποτάμι οργής…

Χιλιάδες άνθρωποι συμμετείχαν σε αυτή την πορεία που ξεκίνησε από την Ελ Άλτο, σε μικρή απόσταση από τη διοικητική πρωτεύουσα της Βολιβίας, οχυρό του πρώην προέδρου Έβο Μοράλες, ο οποίος μετά το πραξικόπήμα έχει εξοριστεί στο Μεξικό, που του προσέφερε πολιτικό άσυλο.

Στην πλατεία του Αγίου Φραγκίσκου, στο κέντρο της Λα Πας, άνθρωποι που μετέφεραν δύο από τα φέρετρα, καλυμμένα με λουλούδια και την ουιφάλα, την πολύχρωμη σημαία των αυτοχθόνων των Άνδεων, αναγκάστηκαν εξαιτίας του πυκνού νέφους των δακρυγόνων και της επίθεσης τω αστυνομικών να τα αφήσουν για λίγο κάτω… Άφησαν τους νεκρούς τους στο έδαφος μερικά μέτρα μακρυά από ένα στρατιωτικό όχημα αντιμετώπισης ταραχών που έβαλε εναντίον τους…

«Δικαιοσύνη! Δικαιοσύνη!» φώναζαν οι διαδηλωτές, κατηγορώντας τις αρχές ότι άνοιξαν πυρ δύο ημέρες νωρίτερα εναντίον διαδηλωτών οι οποίοι είχαν αποκλείσει το διυλιστήριο της Σενκάτα, μερικά χιλιόμετρα από τη Λα Πας. Ο στρατός και η αστυνομία άνοιξαν πυρ κατά των άοπλων διαδηλωτών… Συνολικά οκτώ άνθρωποι σκοτώθηκαν στα επεισόδια αυτά. Ο συνολικός απολογισμός της μετεκλογικής κρίσης έφθασε έτσι τους 32 νεκρούς, οι 29 εκ των οποίων έχασαν τη ζωή τους μετά την παραίτηση του Μοράλες μετά το πραξικόπημα του στρατού.

«Μας έκαναν κόσκινο από τις σφαίρες», είπε στο Γαλλικό Πρακτορείο ο Ρουφίνο Κόπα, αγρότης, 42 ετών, που συμμετείχε στη διαδήλωση εναντίον της αυτοανακηρυχθείσας μεταβατικής προέδρου Τζανίνε Άνιες που έχει γίνει η πολιτική «μαριονέτα» των πραξικοπηματιών, των ΗΠΑ και των αντιδραστικών συμμάχων τους.

«Απαιτούμε δικαιοσύνη, δεν θέλουμε αυτή η κυρία να είναι πρόεδρος», είπε μια αυτόχθων με το μικρό παιδί της, οκτώ μηνών, στην πλάτη, ζητώντας να μην κατονομαστεί διότι φοβάται ότι θα υποστεί αντίποινα. Η κρατική βία και καταστολή σε όλο το αστικό «μεγαλείο» της…



πηγή

Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου
του Michael Krieger via Liberty Blitzkrieg blog, Ζero Hedge, 11/11/2019

Δυο μέρες πριν ο Βολιβιανός Πρόεδρος Έβο Μοράλες ανατραπεί από τους στρατιωτικούς, Ο Mark Weisbot του Κέντρου Οικονομικών και Πολιτικών Ερευνών έγραψε στο περιοδικό Nation ένα άρθρο-προειδοποίηση για το τι συνέβαινε και πως μπορούσε να εξελιχθεί, με τον τίτλο «Η Κυβέρνηση Τραμπ υποσκάπτει την Δημοκρατία στην Βολιβία».

Εσημείωνε:

Πολυμερείς οργανώσεις, όπως η Οργάνωση Αμερικανικών Κρατών(OAS) δημιουργούν την εντύπωση αμεροληψίας επειδή θεωρητικά ελέγχονται από ομάδα ανόμοιων εθνών. Κάποτε όμως μια μεγάλη δύναμη μπορεί να ασκεί δυσανάλογη επιρροή .

Θεωρητικά θα μπορούσε να είναι σύμπτωση ότι τόσο η κυβέρνηση Τραμπ όσο και η ΟΑΣ επιχείρησαν –χωρίς να παρουσιάσουν κανένα στοιχείο- να στιγματίσουν τις πρόσφατες εκλογές της Βολιβίας. Αλλά είναι πολύ πιθανότερο ότι αυτή η επικίνδυνη, αποκρουστική και αποσταθεροποιητική επιχείρηση κινείται από την Ουάσιγκτον.

Αυτή η «επιχείρηση αποσταθεροποίησης» κορυφώθηκε την Κυριακή, όταν ο Μοράλες παραιτήθηκε υπό την πίεση των στρατιωτικών, εν μέσω κύματος διαμαρτυριών και βίας. Η κατάσταση στην Βολιβία είναι περίπλοκη αλλά ένα πράγμα για το οποίο μπορείτε να είστε σίγουροι είναι ότι όσα ακούτε και διαβάζετε στα αμερικανικά μαζικά ΜΜΕ δεν είναι παρά ένας διογκούμενος ψεκασμός ψεμάτων και προπαγάνδας. Ευτυχώς εγώ συνάντησα έναν χρησιμότατο ιστό βοήθειας, χάρις στον KevinCashman@kevinmcashman : ΙΣΤΟΣ: Εάν δεν είχατε παρακολουθήσει την κατάσταση στην Βολιβία υπάρχει μια κατάληξη. Συνοπτικά, η OAS, μια εσωτερική ντοπαρισμένη αντιπολίτευση (που σαφώς δεν είναι το λαοφιλέστερο κόμμα στην χώρα), τα ΜΜΕ και η κυβέρνηση Τραμπ ανέτρεψαν έναν επιτυχημένο αριστερόν ηγέτη.

Λεπτομερέστερα: Ο Μοράλες εμποδιζόταν από το Σύνταγμα να επιδιώξει μια νέα θητεία, αλλά επιχείρησε να το ξεπεράσει με ένα δημοψήφισμα που έχασε με 51% έναντι 49%. Το Βολιβιανό Ανώτατο Δικαστήριο αποφάνθηκε ότι ο περιορισμός της θητείας είναι αντισυνταγματικός και έτσι αποφάσισε να ξαναβάλει υποψηφιότητα. Κέρδισε στον πρώτο γύρο με την απαιτούμενη πλειοψηφία 10%, αλλά η Οργάνωση Αμερικανικών Κρατών(OAS) αμέσως αμφισβήτησε την εγκυρότητα του αποτελέσματος. Αυτό πυροδότησε βδομάδες διαδηλώσεων που κορυφώθηκαν στο στρατιωτικό πραξικόπημα. Ο Mark Weisbot αναφέρει ότι η OAS δεν παρουσίασε το παραμικρό στοιχείο για εκλογική νοθεία και επίσης σημειώνει ότι τα 60% του προϋπολογισμού της OAS καλύπτονται από την αμερικανική κυβέρνηση.

Michael Krieger@LibertyBlitz ;

Ενδιαφέρει να σημειωθεί ότι οι στρατιωτικοί δεν ξεσηκώνονται για να ανατρέψουν ηγέτες σε χώρες όπου σημειώνονται μεγάλες διαδηλώσεις, εφόσον αυτοί που ασκούν την εξουσία αρέσουν στην CIA. Κοιτάξτε στην Χιλή και στην Γαλλία. Τίποτα το πειστικότερο.

Φαίνεται ότι αυτό που έγινε στην Βολιβία αποτελεί μέρος του παγκόσμιου πολέμου δι’ αντιπροσώπων που διεξάγει η κυβέρνηση Τραμπ εναντίον χωρών όπως η Κίνα και η Ρωσία , σε μιαν προσπάθεια παρεμπόδισης της συντελούμενης μετάβασης προς έναν πολυκεντρικό γεωπολιτικό κόσμο. Οι πηγές φυσικού πλούτου πάντοτε παίζουν κρίσιμο ρόλο σε τέτοιες συγκρούσεις και η Βολιβία δεν αποτελεί εξαίρεση ,λόγω των τεράστιων αποθεμάτων της σε Λίθιο, ορισμένα από τα οποία ο Μοράλες είχε συμφωνήσει στις αρχές του χρόνου να αξιοποιήσει σε συνεργασία με την Κίνα.

Όπως μετέδωσε το Ρώϋτερ τον Φεβρουάριο: Η Βολιβία επέλεξε ένα κινεζικό κονσόρτσιουμ ως στρατηγικό συνεταίρο της σε νέα προγράμματα ανάπτυξης των κοιτασμάτων Λιθίου αξίας 2,3 δισεκατομμυρίων δολαρίων, ανακοίνωσε η κυβέρνηση, εξασφαλίζοντας στην Κίνα μιαν δυνητική συμμετοχή στα τεράστια ανεκμετάλλευτα αποθέματα του πολύτιμου μετάλλου για ηλεκτρικές μπαταρίες. Το κινεζικό συγκρότημα Xinjiang TBEA Group Co Ltd θα έχει συμμετοχή 49% στην σχεδιαζόμενη κοινή επιχείρηση με την κρατική εταιρεία Λιθίου της Βολιβίας YLB, δήλωσε η βολιβιανή επιχείρηση.

Η Βολιβία έχει μερικά από τα μεγαλύτερα κοιτάσματα Λιθίου στον κόσμο –του σημαντικότερου συστατικού των μπαταριών για ηλεκτρικά αυτοκίνητα προς τα οποία στρέφεται η παγκόσμια βιομηχανία- αλλά δεν έχει ακόμη αρχίσει την εκμετάλλευση του μετάλλου σε εμπορική κλίμακα.

Θα είναι πολύ ενδιαφέρον να παρακολουθήσουμε πως θα εξελιχθούν τα πράγματα στην Βολιβία από εδώ και εμπρός. Μολονότι ο Μοράλες απομακρύνθηκε από την εξουσία, πιστεύω ότι πολλοί από όσους ψήφισαν εναντίον του στο δημοψήφισμα δεν είναι ευτυχείς με τον ερχομό των στρατιωτικών για την διαχείριση της κατάστασης. Μολονότι δεν αναφέρεται στα αμερικανικά μαζικά ΜΜΕ, ο Μοράλες εσημείωσε μεγάλες οικονομικές και κοινωνικές επιτυχίες κατά την διάρκεια της προεδρίας του. Για παράδειγμα, η φτώχεια περιορίστηκε εντυπωσιακά.

Το ποσοστό του πληθυσμού της Βολιβίας που ζει κάτω από το επίπεδο της φτώχειας έπεσε από 65% στο 30%, κατά τα στοιχεία της Παγκόσμιας Τράπεζας, που δημοσίευσε το Μπλούμπεργκ.

΄Επειτα, το κατά κεφαλήν εισόδημα της Βολιβίας αυξήθηκε πολύ ταχύτερα από τον μέσον όρο των άλλων χωρών της Λατινικής Αμερικής και της Καραϊβικής ( 160% έναντι 120%)

[Παρένθεση μεταφραστή: Moon of Alabama προσθέτει τα ακόλουθα επιτεύγματα της 12χρονης προεδρίας Μοράλες:

-Πτώση του αναλφαβητισμού:

2006 13,0 %         2018 2,4%

Μείωση Ανεργίας

2006 9,2%            2018 4,1%

Μέτρια Φτώχεια

2006 60,6%          2018 34,6%

Ακραία Φτώχεια

2006 38,2%           2018 15,2% ]


Είτε τον αγαπάτε, τον μισείτε ή είστε αδιάφοροι, είναι αναντίρρητο ότι ο Μοράλες πρόσφερε πολλά σε πολλούς Βολιβιανούς, που πιθανώς δεν θα δεχθούν αδιάφοροι ότι γίνεται εναντίον του ίδιου και των υποστηρικτών του από τους στρατιωτικούς και την αντιπολίτευση. Ας μην ξεχνούμε επίσης ότι ήταν ο πρώτος ιθαγενής Πρόεδρος της Βολιβίας, μιας χώρας με την μεγαλύτερη αναλογία ιθαγενούς πληθυσμού στην Λατινική Αμερική. Αυτή η ιστορία κάθε άλλο παρά τελείωσε.

Σε μεγαλύτερο κάδρο, η κλιμάκωση στην Βολιβία αποτελεί πρόσθετη μαρτυρία της αναπτυσσόμενης ροπής προς το πολιτικό χάος γύρω στον κόσμο, που είναι πιθανό να επιδεινωθεί και να επεκταθεί σε ακόμη περισσότερες περιοχές του πλανήτη. Συνεχίζω να πιστεύω ότι αυτή η αναταραχή είναι σε μεγάλο βαθμό σύμπτωμα των επιθανάτιων σπασμών ενός θνήσκοντος γεωπολιτικού και οικονομικού συστήματος το οποίο κυριάρχησε του κόσμου επί δεκαετίες.

Προσδέστε λοιπόν τις ζώνες σας, τα πράγματα μπορεί να αλλάξουν και να αλλάξουν πολύ γρήγορα, ανεξάρτητα από το που κατοικείτε. ΄Ετσι είναι οι καιροί όπου ζούμε.

Mετάφραση: Μιχαήλ Στυλιανού


Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου

Η πραξικοπηματική απομάκρυνση του Έβο Μοράλες από την προεδρία της Βολιβίας, κινδυνεύει να οδηγήσει και πάλι τη χώρα στα χέρια της ελίτ που τη διαχειρίζονταν από την εποχή της ισπανικής κατάκτησης, και τον τελευταίο αιώνα με τις ευλογίες και τη βοήθεια των ΗΠΑ. Η λαϊκή αντίσταση και η πλειονότητα των πολιτών της Βολιβίας, βρίσκεται ξανά σε ολομέτωπη αναμέτρηση με τον εχθρό.

Στις 21 Ιανουαρίου του 2006, μία μέρα πριν αναλάβει για πρώτη φορά τα επίσημα καθήκοντά του, ο νεοεκλεγείς στην προεδρία της Βολιβίας, Εβο Μοράλες, επισκέφθηκε το Τιγουανάκου, τον ιερότερο χώρο των προ-Ινκας λαών. Εκεί, με την παρουσία πενήντα χιλιάδων ινδιάνων από κάθε άκρη της ηπείρου, όλοι οι μαλκού, οι ιθαγενείς ηγέτες, όρισαν τον Έβο Μοράλες ως «Απού Μαλκού», υπέρτατο ηγέτη, ή, σε ακριβή μετάφραση, Μέγιστο Κόνδορα.
Ντυμένος την στολή του Απού Μαλκού, ξυπόλυτος, ο νέος πρόεδρος προσέφερε δώρα, τροφή και φύλλα κόκας, στην Πατσαμάμα, την Μητέρα Γη-θεότητα, στην οποία προσευχόταν για την εκλογή του, και δέχθηκε τις ευλογίες των ιερέων της πατρογονικής πίστης. Την επόμενη μέρα, με τα κόκκινα του αρχιερέα, δήλωνε από τον αρχαίο ναό της Καλασασάγια, πως «Αγώνας μας είναι ο Αγώνας που δεν πρόλαβε να ολοκληρώσει ο Τσε Γκεβάρα».

Εκλεγμένος με περίπου 54%, ο πρώτος ιθαγενής πρόεδρος, μετά από κοντά 600 χρόνια από την κατάκτηση της Λατινικής Αμερικής από τους Ισπανούς, γινόταν σύμβολο μιας νέας εποχής, και όχι μόνο για τη χώρα του. Κι επέλεγε να γίνει σύμβολο και ο ίδιος, επανανοηματοδοτώντας τα πανάρχαια σύμβολα του ηττημένου λαού του.

Από τη δεκαετία του 1970 και μετά, όλα τα κινήματα των ιθαγενών στην Κεντρική και Λατινική Αμερική βίωσαν την βία και την καταπίεση στο πετσί τους. Η λευκή και μιγάς ολιγαρχία, ταγμένη στην προάσπιση του νεοφιλελελευθερισμού και των αμερικάνικων συμφερόντων, χρησιμοποίησε κάθε μέσο, ώστε να μην επιτρέψει να συμβεί αυτό που τώρα συνέβαινε στη Βολιβία: την έκφραση, και στην «καρδιά» της εξουσίας, των λαϊκών ιθαγενών φωνών. Η Τσιάπας υπήρξε η πρώτη απόδειξη ότι το σύστημα της λευκής εξουσίας μπορούσε επιτυχώς να αμφισβητηθεί από τα κάτω. Και η εκλογή Μοράλες, ενός ιδιαίτερα ευφυούς και ικανού πολιτικού, η κορωνίδα αυτής της αμφισβήτησης.

Οι ρίζες του σοσιαλισμού του Μοράλες δεν βρίσκονται, άλλωστε, μόνον στη μαρξιστική θεωρία – με την οποία οι πρακτικές του δεν ήταν πάντα συμβατές. Πολύ σημαντικότερη είναι η σχέση του με τις κοινωνικές και κοινοτικές δομές των παραδοσιακών ινδιάνικων κοινοτήτων, και ειδικά αυτές των καλλιεργητών κόκας, των αγροτών κοκαλέρος, στους οποίους ανήκε και η οικογένεια του προέδρου, στην γη της οποίας δούλεψε και ο ίδιος από την ηλικία των επτά ετών.

Οι κοκαλέρος αποτελούν μέρος της αντίστασης κατά των ΗΠΑ, που, από τη δεκαετία του 1990, όχι μόνο τους αρνούνται το δικαίωμα στην πατρογονική καλλιέργεια (συνδεόμενη και με την πατροπαράδοτη ανιμιστική πίστη τους), αλλά εξοπλίζει εναντίον τους κανονικά στρατιωτικά σώματα, τα οποία κατέστρεφαν ολοσχερώς σοδειές, εισέβαλλαν στα σπίτια των αγροτών, συνελάμβαναν, βασάνιζαν, σκότωναν… Από πάνω, το νερό, τόσο σημαντικό για τους αγρότες, περνά στα χέρια αμερικάνικης εταιρίας (ιδιωτικοποιήσεις, γαρ) και ακριβαίνει.

Ως ηγέτης της αντίστασης των χωρικών και των εργατών αυτών, ακριβώς, αναδεικνύεται στην εθνική πολιτική σκηνή ο Έβο Μοράλες, που ενεργοποιεί και οργανώνει την αντίσταση του ντόπιου πληθυσμού, ενώ παράλληλα φέρνει στο «γήπεδο» συνδικάτα και διεθνείς οργανισμούς υπεράσπισης των ανθρωπίνων δικαιωμάτων. Οι ΗΠΑ και η κυβέρνηση Μέσα που εξυπηρετεί τα συμφέροντά τους ηττώνται. Το νερό επιστρέφει στο δημόσιο και, το 2004, η κυβέρνηση αναγνωρίζει το δικαίωμα των ιθαγενών στην καλλιέργεια κόκας.

Αποκτώντας Φωνή

Οι αντίπαλοι, στην κοινωνία της Βολιβίας, ήταν ορατοί. Οι απόγονοι των Ισπανών εναντίον των ιθαγενών χωρικών. Η ελίτ των ισχυρών εναντίον των φτωχών αγροτικών πληθυσμών. Ο ρωμαιοκαθολικισμός εναντίον της ντόπιας θρησκείας. Οι νεοφιλελεύθεροι εναντίον των λαϊκών διεκδικήσεων. Οι υπηρέτες των αμερικάνικων συμφερόντων εναντίον των δυνάμεων που μάχονται για ανεξαρτησία.

Η προεδρία Μοράλες κινήθηκε εξ αρχής, με λόγια αλλά και επαρκείς πράξεις, υπέρ των αδυνάτων και, ειδικά, των ιθαγενών. Έφερε γερά πλήγματα στο αποικιοκρατικό καθεστώς και ξανάδωσε την περηφάνεια του στον ιθαγενή λαό, που αποτελεί το 50%- 60% του πληθυσμού της Βολιβίας. Οι δύο βασικές ινδιάνικες γλώσσες γίναν επίσημες γλώσσες του κράτους και όλοι οι κυβερνώντες και οι δημόσιοι υπάλληλοι υποχρεώθηκαν να τις μάθουν. Η σημαία των ιθαγενών, η βιφάλα, αναγνωρίστηκε ως επίσημη και ισότιμη της εθνικής βολιβιανής. Είναι η σημαία που καίνε και σχίζουν πολλοί υποστηρικτές του πραξικοπήματος σε όλη τη Βολιβία, αυτές τις ημέρες… Οι σχέσεις του Έβο με τον Φιντέλ Κάστρο και τον Ούγο Τσάβες και η διεθνής του δημοφιλία αποτελούν κάρφο στο μάτι των ελίτ και των ΗΠΑ.

Εν τω μεταξύ, η εκπαίδευση που περιελάμβανε τις ινδιάνικες γλώσσες, έδωσε τη δυνατότητα στην ανάδειξη μιας νέας πνευματικής άνθησης, στηριγμένης στην ινδιάνικη παράδοση. Τα στοιχεία της παράδοσης, όπως η αμεσοδημοκρατική λήψη αποφάσεων, γίναν λόγος περηφάνειας και υποστήριξης του σοσιαλιστικού μοντέλου διακυβέρνησης. Τα μικρά αλλά σταθερά βήματα προς ανακατανομή του πλούτου σήμαναν η δυνατότητα των ιθαγενών πληθυσμών να αρθρώσουν φωνή σε όλα τα επίπεδα. Όταν, πολύ σύντομα μετά την πρώτη εκλογή του, οι δυνάμεις της αποικιοκρατίας και του αμερικάνικου ιμπεριαλισμού αρχίζουν να φωνάζουν περί «πολιτιστικού εθνικισμού» και «ρατσιστή Μοράλες», ο λαός απαντά με ακόμη μεγαλύτερα ποσοστά, δίνοντάς του 60% της ψήφου στη δεύτερη θητεία του. Η αποικιοκρατία έχει τελειώσει, διατρανώνουν με κάθε μέσο.

Δεκατρία χρόνια αργότερα, το τέλος αυτό αποδεικνύεται πως δεν ήταν οριστικό. Ο Μοράλες και το κόμμα του, «Κίνημα για το Σοσιαλισμό», μπορεί να έχουν ευρύτατη υποστήριξη από το λαό, ωστόσο ποτέ δεν απόκτησαν υποστήριξη από την ελίτ, που, με την ευκαιρία που της πρόσφερε ο ίδιος, είναι αλήθεια, ξαναχτύπησε, με τις πλάτες των συμμάχων της.

Το πραξικόπημα

Ο πρόεδρος Έβο Μοράλες, με αντιπρόεδρο τον Αλβάρο Γκαρσία Λινέρα, ζήτησαν για τέταρτη φορά την ψήφο του Βολιβιανού λαού τον Οκτώβριο του 2019. Το Κίνημα για το Σοσιαλισμό (Movimiento Al Socialismo, MAS – ενα παιγνίδι με την ισπανική λέξη, mas, για το «περισσότερα»), έχοντας ένα προβάδισμα 15% στις δημοσκοπήσεις που προηγήθηκαν των εκλογών. Παρά τον πολυετή πόλεμο από τις ελίτ και τις ΗΠΑ, παρά την φθορά της εξουσίας, ο λαός της Βολιβίας ήταν η ασπίδα του, καθώς έβλεπε στη ζωή του την αλλαγή.

Μερικοί από τους αμείλικτους αριθμούς, όπως παρουσιάστηκαν προεκλογικά στο Counterpunch: Η ακραία φτώχεια, στο 39% όταν πρωτοανέλαβε ο Μοράλες, έπεσε στο 15,2%. Ο ελάχιστος μηνιαίος μισθός ανέβηκε από το ισότιμο των 54 δολαρίων στα 305 δολάρια. Ο μέσος όρος ζωής αυξήθηκε κατά μια δεκαετία και η παιδική θνησιμότητα κατέβηκε κατά 56%. Το 100% των ηλικιωμένων λαμβάνει σύνταξη, έναντι 59%. Η Υγεία είναι δωρεάν και έχουν κτιστεί περί τα 3000 κέντρα υγείας. Η Παιδεία είναι δωρεάν και το κράτος πληρώνει ακόμη και τα τετράδια των μικρών μαθητών. Το 80% της καλλιεργίσιμης γης πέρασε στα χέρια των μικρών καλλιεργητών. Οι καταθέσεις των φτωχότερων πολιτών έχουν ανέβει 500% από την ημέρα που ανέλαβε ο Μοράλες. Και, η ανακάλυψη νέων κοιτασμάτων λιθίου, χαλκού και υδρογονανθράκων, αξίας περί τα 70 δισεκατομμύρια δολάρια, έδειχνε πως έρχονται ακόμη καλύτερες μέρες.

Η τελευταία πράξη του πολέμου εναντίον του Έβο Μοράλες, ξεκίνησε το Σεπτέμβριο του 2015, όταν το κοινοβούλιο της Βολιβίας ενέκρινε νέα αναθεώρηση του Συντάγματος, για να μπορεί ο νυν πρόεδρος να διεκδικήσει και τέταρτη προεδρική θητεία, η οποία θα ξεκινούσε το Γενάρη του 2020. Μέχρι την έγκριση, ίσχυε το σύνταγμα του 2009, που προέβλεπε μόνον δύο διαδοχικές θητείες αλλά, βάσει απόφασης του συνταγματικού δικαστηρίου, δεν μετρούσε την πρώτη θητεία Μοράλες, καθώς κρίθηκε πως η αναθεώρηση δεν είχε αναδρομική ισχύ. H απόφαση του κοινοβουλίου, το 2015, όφειλε να επικυρωθεί και από δημοψήφισμα, το οποίο διεξήχθη τον Φεβρουάριο του 2016 και απέρριψε, με διαφορά περίπου 2%, την συνταγματική αλλαγή.

Και πριν και μετά το δημοψήφισμα, το κλίμα στη Βολιβία ήταν εκρηκτικό. Το MAS έχασε μια σειρά περιφερειακών εκλογών και η πρωτοκαθεδρία του φαινόταν να απειλείται από τις συνεχείς κατηγορίες κατά στελεχών του για διαφθορά ενώ μέρος των ιθαγενών οργανώσεων, που στήριζαν τον πρόεδρο ως τότε, άρχισαν να εκφράζουν ανησυχίες ότι το κόμμα απομακρύνονταν από τη βάση του. Πέρα από την αντιπολίτευση, που πάντα αναζητούσε ευκαιρίες, αυτή τη φορά υπήρχαν και φωνές κατά του Μοράλες που προέρχονταν από τον σοσιαλδημοκρατικό και αριστερό χώρο, ζητώντας σεβασμό στο Σύνταγμα.

Γι΄αυτό και το κόμμα του Ε. Μοράλες κατέφυγε στο συνταγματικό δικαστήριο της χώρας, το οποίο του επέτρεψε να διεκδικήσει και πάλι την προεδρία, στις εκλογές του 2019, αποφασίζοντας ότι το δικαίωμα του (επαν)εκλέγεσθαι υπερτερεί των συνταγματικών ορίων. Η απόφαση είχε τότε αμφισβητηθεί και είχε κατηγορηθεί ως βεβιασμένη, καθώς λίγες μέρες μετά ακολουθούσαν κρίσεις στο δικαστικό σώμα. Η κριτική που δέχθηκε η απόφαση διεθνώς, επικεντρωνόταν στο γεγονός ότι ο Έβο Μοράλες θα μετατρεπόταν σε ισόβιο πρόεδρο, ουσιαστικά, λόγω της μεγάλης δημοφιλίας του και των υψηλών ποσοστών που λάμβανε το κόμμα του (άνω του 60%) και αυτό αντίκειται στην έννοια της Δημοκρατίας, όπως την αντιλαμβάνεται ο δυτικός κόσμος, και ασχέτως της θέλησης του λαού.

Η συνταγματική νομιμότητα έγινε όπλο στα χέρια της αντιπολίτευσης. Πέραν των διαδηλώσεων, τον περασμένο Απρίλιο η δεξιά αντιπολίτευση ζήτησε με επιστολή της, από τον πρόεδρο των ΗΠΑ, Ντόναλντ Τραμπ, να ζητήσει από τον, εκφραστή της γραμμής της Ουάσιγκτον, Οργανισμό Αμερικανικών Κρατών να εμποδίσει την νέα υποψηφιότητα Μοράλες. Ακολούθησε ψήφος της αμερικάνικης γερουσίας υπέρ του περιορισμού των προεδρικών θητειών στη Βολιβία, ισχυρότερο κύμα διαδηλώσεων και βίαιες επιθέσεις κατά οπαδών του Μοράλες και στελεχών του κόμματός του.

Η Επανεκλογή Μοράλες, για τέταρτη θητεία, τον Οκτώβριο που μας πέρασε, έγινε με το χαμηλότερο ποσοστό της πολιτικής του ιστορίας, μόλις 47%. Ωστόσο ήταν αρκετό, καθως του εξασφάλιζε το 10% άνω του αντιπάλου του, Κάρλος Μέσα, και άρα παρέμενε στην προεδρία και δε χρειαζόταν να ξανακαταφύγει στις κάλπες.

Η αμφισβήτηση του εκλογικού αποτελέσματος ξεκίνησε από την πρώτη στιγμή – ή, μάλλον, είχε ξεκινήσει πριν ακόμη την αναμέτρηση. Οι ηγέτες της αντιπολίτευσης μιλούσαν για νοθεία – είτε ως απόπειρα είτε ως γεγονός. Η παύση της καταμέτρησης για κάποιες ώρες έδωσε νέα ώθηση στις φήμες και τη λάσπη, παρ’ ότι οι διεθνείς οργανισμοί που παρακολούθησαν τις εκλογές διευκρίνιζαν ότι δεν υπάρχουν υποψίες νοθείας. Οι ΗΠΑ και η ΕΕ στήριξαν την πρόταση της αντιπολίτευσης για νέες εκλογές, ενώ οι δρόμοι της Βολιβίας έπαιρναν φωτιά.

Οι καταγγελίες και αποδείξεις ότι πίσω από τα τελευταία αυτά γεγονότα βρισκόταν οι ΗΠΑ, συγκεκριμένα η CIA, αλλά και η τοπική ολιγαρχία, αυξάνονταν συνεχώς, όπως και οι προειδοποιήσεις ότι, τελικός στόχος ήταν η ανατροπή της σοσιαλδημοκρατικής κυβέρνησης. Λαβή έδωσε και η δημοσιοποίηση συνομιλιών ηγετών της αντιπολίτευσης και αμερικάνων διπλωματών, που συνομωτούσαν την ανατροπή του Μοράλες, την πυρπόληση κυβερνητικών κτιρίων, την οργάνωση απεργιών και βίαιων διαδηλώσεων… Σε αυτούς είχαν προστεθεί αυθόρμητα και πολίτες που όντως θεωρούσαν αντισυνταγματική τη δυνατότητα νέας θητείας, όπως και πολλές μικρότερες ομάδες, από την άκρα δεξιά ως τον αναρχικό χώρο, που ήθελαν να φύγει ο Μοράλες, έχοντας πολύ διαφορετικές ατζέντες μεταξύ τους.

Ο ίδιος ο Μοράλες, πάντως, τις τελευταίες ημέρες έκανε συχνές δηλώσεις περί «δεξιού πραξικοπήματος με στόχο την ανατροπή του». Η παρέμβαση στρατού και αστυνομίας και η σύνταξη της αστυνομίας με την αντιπολίτευση, ωστόσο, τον οδήγησαν στην χθεσινή παραίτηση και οδηγούν, ντε φάκτο, την Βολιβία σε νέες εκλογές. Η πιθανότητα υποψηφιότητας του Εβο Μοράλες, σε νέα εκλογική αναμέτρηση θεωρείται μικρή. Ο ίδιος, πάντως, στο διάγγελμα της παραίτησής του, έκανε λόγο για «νέους πολιτικούς παράγοντες» που θα παίξουν ρόλο στις ερχόμενες εκλογές, δήλωση που θεωρήθηκε ότι ανοίγει το δρόμο για νέα ηγεσία στο MAS.

πηγή: https://thepressproject.gr

Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου

Ο πρόεδρος της Βολιβίας Έβο Μοράλες ανακοίνωσε την παραίτηση του ύστερα από την παρέμβαση του αρχηγού γενικού επιτελείου ενόπλων δυνάμεων της χώρας ο οποίος ζήτησε την απομάκρυνσή του.

Σε διάγγελμά του κατήγγειλε στο λαό της Βολιβίας και ολόκληρο τον κόσμο «ένα εν εξελίξει πραξικόπημα. Ένα πραξικόπημα εναντίον μιας δημοκρατικά εκλεγμένης κυβέρνησης… ένα πραξικόπημα εναντίον των κοινωνικών κινημάτων, των εργατών, των πατριωτών και των γηγενών οι οποίοι είχαν οικοδομήσει μια δημοκρατική, πολιτιστική επανάσταση».


Καταδικάζει το πραξικόπημα ο ΣΥΡΙΖΑ

"Ο ΣΥΡΙΖΑ καταδικάζει κατηγορηματικά το πραξικόπημα στη Βολιβία και εκφράζει την αλληλεγγύη του στον πρόεδρο Έβο Μοράλες και στο λαό της Βολιβίας που αγωνίζεται για τη Δημοκρατία και την κοινωνική δικαιοσύνη", σημειώνει η αξιωματική αντιπολίτευση σε ανακοίνωσή της.

"Απέναντι στη βία και την τρομοκρατία των όπλων , η μόνη απάντηση θα πρέπει να είναι ο αγώνας για την Ελευθερία, τη Δημοκρατία, τα κοινωνικά και πολιτικά δικαιώματα".

Ενημερωτική εκδήλωση την Τετάρτη στη Θεσσαλονίκη




Είμαστε με τον Evo. Με τους ιθαγενείς. Με τους φτωχούς. Με το Πολυεθνοτικό Κράτος της Βολιβίας.

Την Τετάρτη 13/11, στις 19:00, στο "δρόμο", ενημερωνόμαστε για τις τελευταίες εξελίξεις και συζητάμε με τον Errikos Finalis, υπεύθυνο των σελίδων των "διεθνών" της εφημερίδας "δρόμος".



Δήλωση Σοφίας Σακοράφα

Ένα υποκινούμενο πραξικόπημα είναι σε εξέλιξη στην Βολιβία.
Η προοδευτική κυβέρνηση του Έβο Μοράλες αναγκάστηκε, εκβιαζόμενη, σε παραίτηση από τις ακροδεξιές βίαιες πολιτικές δυνάμεις της χώρας .
Τις τελευταίες μέρες σκηνές βίας εκδηλώθηκαν σε μεγάλες πόλεις της χώρας με εκατοντάδες τραυματίες.
Ταυτόχρονα η ηγεσία των ενόπλων δυνάμεων αλλά και της αστυνομίας, αντί να περιφρουρήσουν την Ειρήνη και την σταθερότητα στην χώρα, ζήτησαν την παραίτηση του προέδρου Έβο Μοράλες .
Εκφράζω την βαθιά μου αλληλεγγύη στις προοδευτικές και αριστερές δυνάμεις της Βολιβίας και προσωπικά στον Έβο Μοράλες.
Ο λαός της πολύπαθης Βολιβίας, που μετά από αιώνες σκλαβιάς, νεοαποικιακής εκμετάλλευσης και αιματηρών πραξικοπημάτων στάθηκε περήφανος στα πόδια του, θα βγει και από αυτή τη μάχη νικητής υπερασπιζόμενος την κυριαρχία του, την Ειρήνη και την προκοπή του.


Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου

Την προσπάθεια πραξικοπήματος εναντίον του κατήγγειλε εκ νέου ο πρόεδρος της Βολιβίας Έβο Μοράλες, την ώρα που ανακοίνωνε σήμερα το πρωί ότι, με καταμετρημένο το 98,42% των ψήφων των εκλογών της περασμένης Κυριακής, επιτυγχάνει τη διαφορά 10 ποσοστιαίων μονάδων, που του επιτρέπει να επανεκλεγεί από τον πρώτο γύρο.

Οι βίαιες διαδηλώσεις εναντίον του Μοράλες ξεκίνησαν τη Δευτέρα, με την είδηση ότι τα προκαταρκτικά αποτελέσματα της εκλογικής αναμέτρησης προέβλεπαν την επανεκλογή του μακροβιότερου ηγέτη της περιοχής.

Οι διαδηλωτές, που σύμφωνα με τον Μοράλες υποκινούνται από την δεξιά αντιπολίτευση και τον κυριότερο αντίπαλό του, πρώην πρόεδρο Κάρλος Μέσα, έχουν επιτεθεί σε κέντρα καταμέτρησης ψήφων, επιχειρώντας να τα πυρπολήσουν, καθώς και σε υποστηρικτές του Μοράλες, που αποτελούνται κυρίως από αυτόχθονες της Βολιβίας.

«Καταλαβαίνω την απελπισία της δεξιάς, δε θέλουν να αναγνωρίσουν τη νίκη μου, δε θέλουν να αναγνωρίσουν την ψήφο των αυτοχθόνων, όπως ακριβώς στο παρελθόν… Είμαστε όλοι άνθρωποι, είμαστε όλοι κομμάτι της Βολιβιανής οικογένειας, μπορούμε να έχουμε τις ιδεολογικές διαφορές μας, αλλά η σπορά μίσους κατά των αυτοχθόνων και η μη αναγνώριση της ψήφου τους είναι απλά ρατσισμός», είπε ο Μοράλες σε συνέντευξη τύπου την Τετάρτη το πρωί.

«Ένα πραξικόπημα είναι σε εξέλιξη, που υλοποιείται από τη δεξιά με ξένη υποστήριξη… Ποιες είναι οι μέθοδοι αυτής της απόπειρας πραξικοπήματος; Δεν αναγνωρίζουν ούτε περιμένουν τα εκλογικά αποτελέσματα, καίνε τα εκλογικά δικαστήρια, θέλουν να ανακηρύξουν τον υποψήφιο που ήρθε δεύτερος ως νικητή», είπε στους συγκεντρωμένους δημοσιογράφους.

Την Τρίτη η Βολιβιανή κυβέρνηση, μέσω του υπουργού Εξωτερικών Ντιέγκο Παρύ, κάλεσε τον Οργανισμό Αμερικανικών Κρατών να διεξάγει επιπλέον ελέγχους επί της εγκυρότητας της τελικής καταμέτρησης των ψήφων, με τον Γενικό Γραμματέα του ΟΑΚ, Λουίς Αλμάγκρο, να αποδέχεται την πρόσκληση. Παρατηρητές του ΟΑΚ βρίσκονταν έτσι κι αλλιώς στη Βολιβία, όπως και άλλοι διεθνείς παρατηρητές, που δεν ανέφεραν κάποια παρατυπία επί της διαδικασίας.

Μέχρι στιγμής η αντιπολίτευση δεν έχει απαντήσει στην ανακοίνωση νίκης του Μοράλες, με το υπουργείο Εξωτερικών των ΗΠΑ να προειδοποιεί για «σοβαρές συνέπειες» τη Βολιβία. Στον αντίποδα, ο Μοράλες απολαμβάνει τη στήριξη του προέδρου της Βενεζουέλας Νικολάς Μαδούρο, που δήλωσε: «Ας υψώσουμε τις σημαίες της αλληλεγγύης και ας κινητοποιηθούμε ενάντια στο πραξικόπημα στη Βολιβία και τη Λατινική Αμερική, κατά του φασισμού όπως εκφράζεται μέχρι στιγμής».

Αυτή θα είναι η τέταρτη θητεία του Έβο Μοράλες στη Βολιβιανή προεδρία, με τη χώρα της Λατινικής Αμερικής να καταφέρνει μεγάλες προόδους στην αντιμετώπιση της φτώχειας και της ανισότητας στα 13 χρόνια κυβέρνησης του Κινήματος προς τον Σοσιαλισμό (Movimiento al Socialismo – MAS).

πηγή, το είδαμε εδώ

Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου
Τη στιγμή που ο Μπλοσονάρο δηλώνει ότι δεν έχει χρήματα για να αντιμετωπίσει τη φωτιά στον Αμαζόνιο, ο Μοράλες στην Βολιβία αγοράζει το μεγαλύτερο αεροδεξαμενόπλοιο του κόσμου και το ρίχνει άμεσα στην μάχη



Ο Πρόεδρος της Βολιβίας, Έβο Μοράλες, ανακοίνωσε χτες ότι η Βολιβία είχε αγοράσει ένα Boeing 747 Supertanker για να βοηθήσει στην κατάσβεση των τεράστιων πυρκαγιών στον Αμαζόνιο που πέρασαν από τη Βραζιλία στη Βολιβία.



Η κυβέρνηση επιβεβαίωσε ότι το αεροδεξαμενόπλοιο θα φτάσει στη χώρα και θα τεθεί σε λειτουργία αύριο Παρασκευή.

Το Supertanker μπορεί να μεταφέρει περισσότερο νερό από οποιοδήποτε άλλο αεροσκάφος στον κόσμο, ικανό να πετά με 115.000 λίτρα (115 τόνους), και ισοδυναμεί με 100 (!) συνηθισμένα αεροπλάνα.

Η κοιλιά του Boeing 747 Supertanker
Πριν από την άφιξη του αεροδεξαμενόπλοιου, στρατιωτικά αεροπλάνα θα πετάξουν πάνω από την φλεγόμενη περιοχή για να εκτιμήσουν σε ποια σημεία πρέπει να επικεντρωθεί το αεροδεξαμενόπλοιο.

Στη μάχη θα ριχτούν επίσης και τρία νέα ελικόπτερα, που θα συνεργαστούν με τα τρία υπάρχοντα που ήδη επιχειρούν για την κατάσβεση των πυρκαγιών.

Άλλα μέτρα περιλαμβάνουν τη δημιουργία ενός «γραφείου έκτακτης ανάγκης» και την αποστολή, σήμερα το πρωΐ, 500 επιπλέον στρατιωτών για να ενισχύσουν τις προσπάθειες των πυροσβεστών.

Θα υπάρχουν επίσης περίπου 10 ελαφριά αεροσκάφη, τα οποία θα αντιμετωπίσουν τις πυρκαγιές με τη μέθοδο του υποκαπνισμού.

Κατά την πρώτη ημέρα των πυρκαγιών που πέρασαν στο έδαφος της στη Βολιβίας, ο Πρόεδρος Έβο Μοράλες επισκέφθηκε τις περιοχές μαζί με δύο ελικόπτερα για την εκκένωση στις πληγείσες περιοχές, και με μεγάλες αποστολές επισιτιστικής βοήθειας.


Ο Πρόεδρος της Βολιβίας Έβο Μοράλες
Τη στιγμή που στη Βραζιλία ο φασίστας Μπολσονάρο δηλώνει πως δεν έχει χρήματα για να καταστείλει τη φωτιά στον Αμαζόνιο η Βολιβία αγοράζει το μεγαλύτερο αεροδεξαμενόπλοιο του κόσμου!

Τα νέα μέτρα της κυβέρνησης έρχονται εν μέσω εκκλήσεων του αντιπολιτευόμενου υποψηφίου Carlos Mesa ώστε να επιτραπεί η «ξένη βοήθεια» για την αντιμετώπιση των πυρκαγιών.

Ωστόσο, η κυβέρνηση της Βολιβίας έχει εδώ και καιρό απορρίψει κάθε κουβέντα για εξωτερική παρέμβαση σε φυσικές καταστροφές υποστηρίζοντας ότι η οικονομία της Βολιβίας έχει αναπτυχθεί αρκετά ώστε να διαθέτει επαρκείς πόρους για να αντιμετωπίσει εσωτερικά ζητήματα.

Από προσπάθειες κατάσβεσης των φονικών πυρκαγιών στην Καλιφόρνια
Πολλοί πιστεύουν πως η «βοήθεια έκτακτης ανάγκης» από τις ΗΠΑ θα οδηγήσει σε στρατιωτικοποίηση και κατοχή, σαν κι αυτή που έλαβε χώρα στην Αϊτή, μετά από τους καταστροφικούς σεισμούς του 2010.

Ένας ακαδημαϊκός το περιγράφει ως εξής:

«Η USAID εκμεταλλεύτηκε την σεισμική τραγωδία του Ιανουαρίου 2010 για να επιταχύνει στην Αϊτή την εφαρμογή μιας νεοφιλελεύθερης ατζέντας που να ταιριάζει στην προώθηση των πολυεθνικών επενδυτών, ιδιαίτερα των πολυεθνικών των ΗΠΑ».

Ελπίζοντας να αποφύγει ένα τέτοιο σενάριο, ο Πρόεδρος Μοράλες επανέλαβε την Τετάρτη ότι:

«Δεν είμαστε πλέον αναγκασμένοι να καταφεύγουμε στη «διεθνή βοήθεια», μπορούμε πλέον να ανταποκριθούμε μόνοι μας».

Χωρίς ακόμα να έχουν εξακριβωθεί τα αίτια των πυρκαγιών, διάφορες οργανώσεις του Αμαζονίου κατηγορούν τους εποίκους που έχουν εγκατασταθεί σε εκτάσεις που Αμαζονίου κι οι οποίοι είναι φίλα προσκείμενοι στον Πρόεδρο Μπολσονάρο, για εμπρησμό με σκοπό την εκκαθάριση των δασών και την μετατροπή τους σε λιβάδια εκτροφής βοοειδών.

Το δορυφορικό πρόγραμμα της Ευρωπαϊκής Ένωσης, «Copernicus» κατέγραψε πως η πυρκαγιά μετά μεταφέρθηκε σε Βολιβία και Περού.

Η πυρκαγιά έχει καταστρέψει σχεδόν πέντε εκατομμύρια στρέμματα (μισό εκατομμύριο εκτάρια) τροπικού δάσους του Αμαζονίου μόνο στο έδαφος της Βολιβίας, επηρεάζοντας σε μεγάλο βαθμό την ιστορική περιοχή Chiquitania.

πηγή

Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου