Στις φλόγες ο Κόκκινος Πύργος - Ιστορικά στοιχεία για το διατηρητέο κτιρίο της Ανάληψης

Ένα από τα εμβληματικά διατηρητέα κτίρια της Θεσσαλονίκης, ο Κόκκινος Πύργος επί της Βασιλίσσης Όλγας, παραδόθηκε στις φλόγες τα ξημερώματα της Κυριακής 11/6.

Η πυρκαγιά ξέσπασε στις 2.10 πμ.Ισχυρή πυροσβεστική δύναμη έσπευσε αμέσως και επιχείρησε την κατάσβεση με έξι πυροσβεστικά οχήματα και πλήθος ανδρών. Δυνάμεις τροχαίας διέκοψαν την κυκλοφορία για να μειώσουν την πιθανότητα διακινδύνευσης των διερχομένων και περιοίκων.

Οι φλόγες προκάλεσαν εκτεταμένες φθορές σε όλο το εσωτερικό του κτίσματος. Έρευνα για τα αίτια της πυρκαγιάς διενεργείται από το ανακριτικό τμήμα της Πυροσβεστικής Υπηρεσίας.

Ιστορικά στοιχεία για τον Κόκκινο Πύργο ή "Πύργο της Ευτυχίας μου"

Ο κόκκινος πύργος χτίστηκε για να υμνήσει έναν μεγάλο έρωτα στην Θεσσαλονίκη. Χτίστηκε για την όμορφη Ευτυχία και ήταν παραθαλάσσιος. Σήμερα είναι εγκαταλελειμμένος και τον «καταπίνει» ένας κισσός. Η Ευτυχία υπήρξε ο μεγάλος έρωτας του Δημήτρη Ιωαννίδη- Τσακιρντέκη. Το 1890 θέλοντας να αποδείξει έμπρακτα τον έρωτα του για εκείνη, έχτισε έναν πύργο που του έδωσε το όνομα «Chateau mon bonheur» δηλαδή «Ο Πύργος της Ευτυχίας μου». Βρίσκεται στην οδό Βασ. Όλγας, στον αριθμό 110 στην τότε συνοικία των «εξοχών».



Τα σχέδια ήταν του Φρειδερίκου Σαγιό από τον Δημήτρη Ιωαννίδη Τσακιρντέκη και η κατασκευή του κόστισε 140.000 γρόσια. Στην τοπική κοινωνία η περιοχή ονομάζεται και «Κόκκινοι Πύργοι». Τα χαρακτηριστικά κόκκινα τούβλα με τα οποία έχει χτιστεί είναι σήμα κατατεθέν.

Ο «Πύργος της Ευτυχίας μου» χτισμένος με κομψότητα μεσαιωνικού ρυθμού και δίπλα η βίλα Καπαντζή σε απόσταση αναπνοής από τη θάλασσα το 1908. Το κτήμα ήταν παραθαλάσσιο εκείνη την εποχή. Κοντά στη θάλασσα υπήρχε σκεπαστό θερμοκήπιο ενώ μπροστά στο κύμα υπήρχαν τραπεζάκια με καθίσματα, όπως και στο μικρότερο από τα δυο κτίσματα σε μορφή κάστρου με κόκκινα τούβλα, που το αποτελούσαν.

Από το 1984 έχει χαρακτηρισθεί, με υπουργική απόφαση, διατηρητέο. Χαρακτηριστικά είναι τα κόκκινα τούβλα με τα οποία είναι χτισμένος. Τα κτήρια της παλιάς περιοχής των εξοχών με τις «πολεμίστρες» χρησιμοποιήθηκαν αργότερα από τα εκπαιδευτήρια Σχοινά ως οικοτροφείο. Μετά τον πόλεμο μπήκαν μέσα πρόσφυγες και πολύ αργότερα εγκαταστάθηκαν οι Πρόσκοποι. Ο Πύργος της Ευτυχίας από τον κήπο της οικίας Χασά Ασίζ Καπαντζή την εποχή που στέγαζε τα εκπαιδευτήρια Αγλαϊάς Σχινά (περιοχή Ανάληψη)

Ο "πύργος της ευτυχίας" ρήμαζε τα τελευταία χρόνια

Η σημερινή εικόνα του πύργου είναι θλιβερή και δεν θυμίζει σε τίποτα το κομψοτέχνημα του 1890. Το άλλοτε επιβλητικό κτήριο με την ιδιαίτερη αρχιτεκτονική είναι ένα ερείπιο που το καταπίνει ένας τεράστιος κισσός. Κανείς δεν μπορεί να φανταστεί ότι κάποτε χτίστηκε για να υμνήσει τον έρωτα.

Σύμφωνα με την Εφορεία Νεωτέρων Μνημείων, το κυρίως κτίσμα έχει δεχθεί μεταγενέστερες προσθήκες, αλλά είναι δυνατή η επαναφορά του στην αρχική του μορφή. Το δεύτερο κτίσμα διατηρεί ένα μόνο τμήμα του, δεδομένου ότι από το υπόλοιπο σώζεται μόνο η βάση. Το οικόπεδο έχει εγκαταλειφθεί εξ ολοκλήρου, κυρίως μετά την αποχώρηση των προσκόπων. Ο χώρος των τριών στρεμμάτων ανήκει εξ αδιαιρέτου στο Ιωαννίδειο ίδρυμα, αλλά και σε ιδιώτες και σε άλλα σωματεία φιλανθρωπικού χαρακτήρα. Εικόνα διάλυσης στο εσωτερικό του πύργου. Σήμερα το κτίριο, που παρουσιάζει εξαιρετικό αρχιτεκτονικό ενδιαφέρον, βρίσκεται σε αχρηστία, επειδή οι ιδιοκτήτες του δεν συμφωνούν για τη μελλοντική χρήση του....


Ιστορικά στοιχεία από:  http://www.mixanitouxronou.gr/