Articles by "Ιγνατίου"
Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα Ιγνατίου. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων

Ο Μιχάλης Ιγνατίου καταγγέλλει πως δέχτηκε απειλές από «ρωσικά τρολς» με αφορμή σχόλια που του έκαναν στο Twitter μετά και τη δημοσίευση κειμένου του για ανθρώπους που επιθυμούν το κλείσιμο του τηλεοπτικού σταθμού στον οποίο εργάζεται

Την έντονη αντίθεσή του στην «προτροπή» της ρωσικής πρεσβείας προς τους Ελληνες τηλεθεατές να παρακολουθούν τον τηλεοπτικό σταθμό Open, αν αναζητούν «κάτι διαφορετικό από ψευδή προπαγάνδα για την κατάσταση στην Ουκρανία», είχε εκφράσει προ ημερών, ο δημοσιογράφος του σταθμού, Μιχάλης Ιγνατίου καταγγέλλοντας προβοκάτσια. Πλέον καταγγέλλει πως δέχτηκε απειλές από «ρωσικά τρολς» με αφορμή σχόλια που του έκαναν στο Twitter μετά και τη δημοσίευση κειμένου του για ανθρώπους που επιθυμούν το κλείσιμο του τηλεοπτικού σταθμού στον οποίο εργάζεται.

Ο Μιχάλης Ιγνατίου, διαπιστευμένος ανταποκριτής στο Λευκό Οίκο και συγγραφέας, δημοσίευσε στο Twitter σχόλια με απειλές όπως «Μιχαλάκη να το χαίρεσαι. Θα έρθει και η σειρά σου» μετά και τη δημοσίευση κειμένου του στο Hellas Journal. Ο δημοσιογράφος έκανε «mention» στο σχετικό στιγμιότυπο τον υπουργό Προστασίας του Πολίτη Τάκη Θεοδωρικάκο και υποστήριξε: «Μερικές από τις απειλές εναντίον μας. Σήμερα ξέφυγαν τα ρωσικά τρολς. Ο εν λόγω εκφράζει με τον τρόπο αυτό τη διαφωνία του για ένα κείμενο μου. Δεν υπάρχουν αστυνομικές αρχές στην Ελλάδα;».

Σε κείμενό του στην ιστοσελίδα Hellas Journal ο Μιχάλης Ιγνατίου καταφέρθηκε κατά της ρωσικής πρεσβείας με αφορμή δημοσίευση που έκανε στο Twitter για βίντεο που προβλήθηκε στο Open.

«Σε ότι με αφορά, ο ιδιοκτήτης του OPEN δεν με λογόκρινε ποτέ. Και επίσης γνωρίζει και ο ίδιος πόσο κακή είναι η γνώμη μου για το αυταρχικό καθεστώς της Ρωσίας. Το αν είναι “πράκτορας” η όχι του Βλαδίμηρου, ΔΕΝ αποδεικνύεται από το κανάλι του. Είναι το πιο ανεξάρτητο στον ελληνικό χώρο, προβάλλονται όλες οι απόψεις -ακούγονται και θέσεις με τις οποίες δεν συμφωνώ και αρκετές φορές αντέδρασα. Αλλά, πρέπει να ακούγονται όλες οι φωνές» γράφει ο Μιχάλης Ιγνατίου. Επίσης αναφέρεται σε «συναδέλφους δημοσιογράφους να χαίρονται με την προοπτική ότι θα κλείσει το Open και δεκάδες συνάδελφοι τους, τεχνικοί και μέλη του υπόλοιπου προσωπικού, θα μείνουν άνεργοι». Ο Ιγνατίου καταγγέλλει: «Κάποιοι εξ αυτών προκάλεσαν με την επιμονή τους δημοσιεύματα των ξένων μέσων ενημέρωσης τα οποία λένε για τον ιδιοκτήτη του OPEN τα γνωστά. Αυτοί έχουν εργαστεί κατά καιρούς με τα χειρότερα αφεντικά και έχουν προωθήσει τα παράνομα συμφέροντα τους».

Ολόκληρο το κείμενο του Μιχάλη Ιγνατίου στο Hellas Journal:

«Τη φωνή που δεν μπορείς να την ελέγξεις, εξαφάνισε την… Τους δημοσιογράφους που δεν είναι υπάκουοι λιώσε τους, στην περίπτωση μας στείλε τους στην ανεργία…

Αυτό συμβαίνει στην περίπτωση του τηλεοπτικού σταθμού OPEN και των απαράδεκτων "διπλωματών"(;) της ρωσικής πρεσβείας, οι οποίοι συνεχίζουν την προσπάθεια να αποδείξουν ότι το κανάλι και εμείς οι δημοσιογράφοι, εκτελούμε ρωσική προπαγάνδα και παραπληροφόρηση.

Η πρεσβεία του Βλαντιμίρ Πούτιν στην Αθήνα παρουσίασε ακόμα ένα βίντεο του καναλιού, από το οποίο δήθεν αποδεικνύεται ότι οι Ρώσοι στρατιώτες δεν σκοτώνουν… Και όλοι αυτοί οι νεκροί; Αυτοκτόνησαν; Αλλά ξέχασα, οι εισβολείς στρατιώτες της Ρωσίας προσφέρουν κόκκινα τριαντάφυλλα στους Ουκρανούς.

Ποιος είναι ο στόχος της ρωσικής πρεσβείας; Νομίζουν ότι δίνουν …"όπλα" στο Στέιτ Ντιπάρτμεντ για να επιβάλει κυρώσεις και στο κανάλι και στους δημοσιογράφους του. Είναι τόσο απλά τα πράγματα. Γνωρίζουμε το σχέδιο τους. Αφού δεν μπορούν να καταστήσουν όργανά τους το κανάλι και εμάς τους δημοσιογράφους, οι Ρώσοι "διπλωμάτες" θα είναι ικανοποιημένοι με το κλείσιμο του.

Διότι αν επιβληθούν κυρώσεις, το κανάλι δεν θα αντέξει, αν και οι δημοσιογράφοι του θα παλέψουν να το κρατήσουν ζωντανό, ώστε να συνεχίσουν να κάνουν αυτό που γνωρίζουν πολύ καλά: ελεύθερη δημοσιογραφία.

Τα σαϊνια της ρωσικής πρεσβείας θα έπρεπε να γνωρίζουν ότι αν το κανάλι πρόβαλε την άθλια προπαγάνδα και την παραπληροφόρηση της Ρωσίας, πολλοί από εμάς δεν θα βρισκόμασταν εκεί. Θα φεύγαμε και θα κάναμε δημόσια καταγγελία.

Διότι η προπαγάνδα και η παραπληροφόρηση, πόσο μάλλον αυτή του εισβολέα, της αυταρχικής Ρωσίας, είναι απαράδεκτη και ελεεινή. Δεν υπάρχει περίπτωση, ούτε μία στο δισεκατομμύριο, εγώ και πολλοί συνάδελφοι μου, να εργαστούμε για αυταρχικά καθεστώτα, όπως το ρωσικό, και να προωθήσουμε την προπαγάνδα και την παραπληροφόρησή του. Τελεία και παύλα…

Τολμά η ρωσική πρεσβεία να δείξει τις ανταποκρίσεις του 99% των δημοσιογράφων του OPEN, που αναφερόμαστε στην άνανδρη ρωσική εισβολή; Τολμά να αναρτήσει τα βίντεο στα οποία αναφερόμαστε στις καταστροφές και στους θανάτους που προκαλούν οι Ρώσοι εισβολείς;

ΥΣΤΕΡΟΓΡΑΦΟ: Όλοι οι δημοσιογράφοι και οι τεχνικοί του OPEN είναι υπηρέτες της καθαρής, της καλής δημοσιογραφίας. Χαιρετώ με θαυμασμό όλους όσους είναι στα πεδία των μαχών. Όχι μόνο τους ανθρώπους του OPEN αλλά όλων των καναλιών. ΕΙΝΑΙ ΟΙ ΗΡΩΕΣ ΜΑΣ…

ΚΑΙ ΕΝΑ ΔΕΥΤΕΡΟ ΥΣΤΕΡΟΓΡΑΦΟ: Βλέπω συναδέλφους δημοσιογράφους να χαίρονται με την προοπτική ότι θα κλείσει το OPEN και δεκάδες συνάδελφοι τους, τεχνικοί και μέλη του υπόλοιπου προσωπικού, θα μείνουν άνεργοι. Ντροπή σας. Κάποιοι εξ αυτών προκάλεσαν με την επιμονή τους δημοσιεύματα των ξένων μέσων ενημέρωσης τα οποία λένε για τον ιδιοκτήτη του OPEN τα γνωστά. Αυτοί έχουν εργαστεί κατά καιρούς με τα χειρότερα αφεντικά και έχουν προωθήσει τα παράνομα συμφέροντα τους. Σε ότι με αφορά, ο ιδιοκτήτης του OPEN δεν με λογόκρινε ποτέ. Και επίσης γνωρίζει και ο ίδιος πόσο κακή είναι η γνώμη μου για το αυταρχικό καθεστώς της Ρωσίας. Το αν είναι «πράκτορας» η όχι του Βλαδίμηρου, ΔΕΝ αποδεικνύεται από το κανάλι του. Είναι το πιο ανεξάρτητο στον ελληνικό χώρο, προβάλλονται όλες οι απόψεις -ακούγονται και θέσεις με τις οποίες δεν συμφωνώ και αρκετές φορές αντέδρασα. Αλλά, πρέπει να ακούγονται όλες οι φωνές. Η ΕΣΗΕΑ; Όλα καλά;




Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου
Η παράνομη “σημαία” του κατοχικού καθεστώτος στον Πενταδάκτυλο. Αυτό το απαράδεκτο θέαμα βλέπουν κάθε βράδι οι Ελληνοκύπριοι που διαμένουν στη Λευκωσία. Φωτογραφία Yannis Kolesidis for The New York Times, ANA-MPA

Του ΜΙΧΑΛΗ ΙΓΝΑΤΙΟΥ, Hellas Journal

Σχεδόν κάθε Κυριακή, από την στήλη μου στην εφημερίδα Φιλελεύθερος της Λευκωσίας, κάνω μία αναφορά στη διαφθορά που σαρώνει το πολιτικό και οικονομικό σύστημα της Κύπρου. Και σε τούτη την ιστοσελίδα, κυνηγούμε τη διαφθορά, διότι ένας πολιτικός που εκβιάζεται μπορεί να πουλήσει τα πάντα. Και καταλαβαινόμαστε…

Είναι μία επιλογή να ομιλούμε για τη διαφθορά, στη γενική σιωπή που επικρατούσε μέχρι πρόσφατα. Σχεδόν κάθε Κυριακή αφιέρωνα το υστερόγραφο της στήλης μου σε τούτο το “φαινόμενο”, που στην Κύπρο αντικατέστησε το κράτος. Το ίδιο είχε συμβεί και στην Ελλάδα πριν από τα Μνημόνια. Και ειλικρινά δεν γνωρίζω αν η διαφθορά καταπολεμήθηκε στην Ελλάδα. Ακούγονται πολλά αλλά δεν έχουν παρουσιαστεί στοιχεία.

Η διαφθορά των πολιτικών και οικονομικών παραγόντων και στη “Μητέρα Πατρίδα” γονάτισε την Ελλάδα και έφερε μεγάλη φτώχεια στον ελληνικό λαό. Κατά μάνα, κατά θυγατέρα, που λένε και στην Κύπρο. Οι Ευρωπαίοι εταίροι μας, έστειλαν και τη “μητέρα” και τη “θυγατέρα” στα Μνημόνια, αλλά εκτός του Άκη Τσοχατζόπουλου και μερικών δημάρχων στην Κύπρο, το διεφθαρμένο σύστημα δεν ηττήθηκε.

Πολύ λίγοι πολιτικοί και δημοσιογράφοι είχαν το θάρρος να μιλήσουν για τη διαφθορά στο νησί. Τόλμησα, μάλιστα, μία φορά να υποστηρίξω ότι είναι μάστιγα, οι συνέπειες της οποίας είναι όπως αυτές της τουρκικής κατοχής.
Αποδεικνύεται ότι έτσι ακριβώς έχουν τα πράγματα. Η διαφθορά και τα σκάνδαλα των κυπριακών τραπεζών με τις κατηγορίες για ξέπλυμα παράνομου χρήματος, κατέστρεψαν τη φήμη της μικρής Πατρίδας μας. Και προκάλεσαν μεγάλη ζημία και στο εθνικό θέμα.
Πριν μερικές μέρες έγινε …«θαύμα». Αίφνης, το «Νησί των Αγίων» ανακάλυψε τη διαφθορά. Με τη βοήθεια του τηλεοπτικού δικτύου Αλ Τζαζίρα, που ελέγχεται από τον Εμίρη του Κατάρ και φίλο του Ταγίπ Ερντογάν, πληροφορηθήκαμε το τεράστιο μέγεθος της απάτης με την πώληση των «χρυσών διαβατηρίων».

Ακόμα και αν δεχθώ τη «λογική» μερικών στελεχών της κυβέρνησης και της αντιπολίτευσης στην Κύπρο, ότι το συγκεκριμένο κανάλι ερεύνησε την υπόθεση για λογαριασμό της Τουρκίας, δεν παύει να είναι μία εξαιρετική έρευνα, που άνοιξε τα μάτια σε όλους στο νησί.

Τώρα όλοι γνωρίζουν ότι πολιτικοί και οικονομικοί παράγοντες, με τη βοήθεια δικηγόρων, λογιστών και κρατικών υπαλλήλων, είχαν στήσει μία από τις μεγαλύτερες απάτες στην ιστορία. Όχι μόνο της Κύπρου.

Μία απάτη της τάξης των 8 και πλέον δισεκατομμυρίων ευρώ, για το μέγεθος του νησιού είναι ένα τεράστιο ποσό. Και αν η αστυνομία και μετά η δικαιοσύνη αποφασίσουν να κάνουν σωστά τη δουλειά τους, θα αποδειχθεί ότι από τα οκτώ αυτά δισεκ. ούτε το ένα τρίτο κατέληξε στα ταμεία του κράτους. Είμαι έτοιμος να στοιχηματίσω.

Άκουσα και μία κυρία υπουργό, η οποία αντί να σταθεί στο σκάνδαλο αυτό καθ’ αυτό, λυπήθηκε η καημένη επειδή το κράτος και η οικονομία θα έχουν …απώλειες με την ακύρωση του προγράμματος των «χρυσών διαβατηρίων».
Μελετώντας το βίντεο του Αλ Τζαζίρα -το οποίο είναι αμαρτωλό, χωρίς αμφιβολία, αλλά στο θέμα αυτό έκανε εξαιρετική δουλειά- ο καθένας μπορεί να καταλήξει στο ίδιο συμπέρασμα: ότι πολλά από τα χρήματα, που δαπανούσαν αυτοί οι …«άγιοι» άνθρωποι που αγόραζαν τα διαβατήρια, δεν κατέληγαν στο κράτος, το οποίο έπαιρνε το ποσοστό του και νομιμοποιούσε αυτή την απάτη.

Ο απατεώνας, αν δεν το καταλάβατε- είναι πρώτο απ’ όλους το κυπριακό κράτος. Και μετά από αυτό οι υπόλοιποι που αναμείχθηκαν με τον ένα ή τον άλλο τρόπο.

Ο πρόεδρος της κυπριακής Βουλής και ο βουλευτής του ΑΚΕΛ πιάστηκαν επ’ αυτοφώρω. Πόσοι άλλοι έκαναν την ίδια δουλειά, αλλά δεν θα συλληφθούν ποτέ, αντίθετα θα περνάνε ζωή και κότα με τα χρήματα των «χρυσών διαβατηρίων»;

Θα ήταν ενδιαφέρον να γνωρίζαμε τα δικηγορικά και λογιστικά γραφεία που συμμετείχαν στην υπόθεση αυτή, τα κτηματομεσιτικά γραφεία και τους πολιτικούς, που τους κάλυπταν. Διότι θα μπορούσαμε να καταλήξουμε σε συμπεράσματα.

Παλαιότερα κατηγορήθηκαν για διαφθορά (και διασύρθηκαν) πολιτικοί αρχηγοί. Και μετά; θα πείτε και θα έχετε δίκιο. Ούτε φωνή, ούτε ακρόαση. Το είπαμε πολλές φορές. Σε αυτό το νησί δεν τιμωρείται κανείς. Μάλλον ας το θέσουμε διαφορετικά: Τη γλιτώνουν οι μεγαλόσχημοι και τιμωρούνται πάντα οι μικροί.
Με πληροφόρησαν πρόσφατα για μία υπόθεση αγοραπωλησίας, στην οποία συμμετείχαν πολιτικοί και κρατικοί λειτουργοί. Είναι φρικτές οι καταγγελίες, αλλά αρνήθηκαν να μου πουν ονόματα και …διευθύνσεις. Έχασαν τις δουλειές τους και τις περιουσίες τους πολλοί άνθρωποι για να εξυπηρετηθούν επιχειρηματίες που είχαν άκρες με συγκεκριμένα πολιτικά πρόσωπα.

Πόσες ιστορίες έχουμε ακούσει όλοι για τη διαφθορά; Αλλά πολύ λίγοι μιλούσαμε και ενοχλούσαμε. Για τους υπόλοιπους είχε γίνει συνήθεια. Και για τους πολύ λίγους τα κέρδη ήταν ασύλληπτα.

Φοβάμαι πως και γι’ αυτή η υπόθεση, όπως όλες τις άλλες με πιο κραυγαλέες αυτές των «διεφθαρμένων πολιτικών αρχηγών» και των δανείων στα πολιτικά πρόσωπα, δεν θα συμβεί τίποτα. Δεν θα τιμωρηθεί κανένας. Σε όλο τον κόσμο, τα βρώμικα συστήματα και οι μαφίες, θυσιάζουν μερικούς δικούς τους για να σταματήσει ο θόρυβος και συνεχίζουν το …θεάρεστο έργο τους.

Να μην φοβόμαστε να το λέμε και να το φωνάζουμε: Το πολιτικό και το οικονομικό σύστημα είναι διεφθαρμένο. Και στο εξωτερικό η Κύπρος έχει χαρακτηριστεί μία διεφθαρμένη χώρα. Σε λίγο θα ντρεπόμαστε να λέμε πως ερχόμαστε από το Νησί της Αφροδίτης. Γιατί πρέπει να πληρώνει η συντριπτική πλειοψηφία των πολιτών της Κύπρου τους απατεώνες;

Δεν έχω ελπίδα ότι κάτι θα αλλάξει. Αλλά, αυτό δεν σημαίνει ότι πρέπει να σταματήσουμε να διαμαρτυρόμαστε και να ζητάμε κάθαρση και τιμωρία. Πρέπει να συνεχίσουμε.

Ευθύνη έχουν και τα μέσα μαζικής ενημέρωσης. Εάν αληθεύει ότι το διεφθαρμένο κύκλωμα «εισήλθε» και στα ΜΜΕ, οι πολίτες θα ρίχνουν πέτρες αγαπητοί συνάδελφοι… Αντισταθείτε.

Ως μία γενική αναφορά: Οι διεφθαρμένοι πολιτικοί, ειδικά στην Κύπρο και την Ελλάδα, ιδιαίτερα αν διατηρούν υπεύθυνες θέσεις και λαμβάνουν αποφάσεις, είναι ψωμοτύρι αυτών που έχουν βαλθεί να επιβάλουν φιλοτουρκικές λύσεις στην Κύπρο και στο Αιγαίο. Ο πολιτικός που εκβιάζεται θα σώσει το τομάρι του. Όχι την Πατρίδα. Γι’ αυτό, πρέπει να είναι λαϊκή η απαίτηση για να σπάσει το απόστημα της διαφθοράς. Οι διαφθαρμένοι πολιτικοί πρέπει να πάνε στη φυλακή, όχι να παίρνουν αποφάσεις για τις τύχες των λαών.




Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου

του Μιχάλη Ιγνατίου

Τα πράγματα πρέπει να λέγονται ως έχουν. Και να μην ωραιοποιείται μία πολύ άσχημη, μία πολύ δυσάρεστη κατάσταση, που έχει δημιουργήσει η κατοχική Τουρκία στην Ανατολική Μεσόγειο.

Το μεγάλο λάθος των Γερμανών, που επαναλαμβάνουν και οι Αμερικανοί, είναι ότι ακόμα εμπιστεύονται τη σημερινή Τουρκία και τον ισλαμιστή ηγέτη της, Ταγίπ Ερντογάν.

Βρίσκονται σε απόλυτη άρνηση. Δεν μπορούν να δεχθούν ότι έχει αλλάξει ήδη στρατόπεδο σε στρατηγικό επίπεδο. Ποια άλλη χώρα θα είχε αγοράσει το ρωσικό σύστημα S-400 και δεν θα είχαν ήδη επιβληθεί κυρώσεις εναντίον της; Καμία…
Προστατεύουν την κατοχική δύναμη και τον Ταγίπ Ερντογάν και θα το πληρώσουν. Ο Ερντογάν είναι κακός και εκδικητικός άνθρωπος. Οι Γερμανοί θα το πληρώσουν και πιο γρήγορα από τους Αμερικανούς. Η Τουρκία είναι η πηγή της νέας γενιάς τρομοκρατών. Οι μυστικές υπηρεσίες στην Ουάσιγκτον και το Βερολίνο το γνωρίζουν.

Δυστυχώς κάθε φορά λέμε τα ίδια και τα ίδια. Αλλά η νέα πραγματικότητα είναι αυτή που ζούμε από τον Φεβρουάριο, με την επίθεση στον Έβρο, μέχρι και σήμερα. Και είτε πρέπει να μάθουμε να ζούμε με αυτή ή πρέπει να την αντιμετωπίσουμε στη ρίζα της.

Ας το ξαναπούμε, λοιπόν μήπως και το εμπεδώσουν οι ηγεσίες στην Αθήνα και τη Λευκωσία: Δεν πρόκειται να σταματήσει τις απειλές ο Ερντογάν. Ούτε στο Αιγαίο και τον Έβρο, ούτε και στην Κύπρο. Και θα συνεχίσει να προκαλεί προβλήματα και στις άλλες χώρες της περιοχής.

Άρα η Αθήνα πρωτίστως και η Λευκωσία πρέπει να αποφασίσουν πως θα αντιμετωπίσουν αυτή την πολύ δυσάρεστη κατάσταση. Πρόκειται για υλοποίηση σχεδίων. Δεν τεστάρει τα νερά ο Ερντογάν, όπως λένε στη διπλωματική γλώσσα.

Δυστυχώς, η Ελλάδα και η Κύπρος πρέπει να προετοιμαστούν και για πόλεμο -για να λέμε τα πράγματα με το όνομα τους- και για να το πράξουν αυτό πρέπει να εξασφαλίσουν γερές περιφερειακές συμμαχίες.

Βεβαίως, αρκετοί αναλυτές επιμένουν ότι η Τουρκία καταλαβαίνει μόνο τη γλώσσα των κυρώσεων. Και στο θέμα αυτό, ιδιαίτερα στην Αμερική, αν και γίνονται ενέργειες πολλές από τους βουλευτές και τους γερουσιαστές, σταματούν όλες μπροστά στον πρόεδρο Ντόναλντ Τραμπ.

Όμως, δεν μπορούμε να αποκλείσουμε τίποτα, διότι ξαφνικά όλο και περισσότερο συζητείται ότι οι ψήφοι των Αρμενίων και των Ελλήνων, θα μπορούσαν να κάνουν τη διαφορά σε αυτές τις εκλογές. Είναι πολλοί οι ψηφοφόροι και από τις δύο αυτές κοινότητες.
Πιστεύω πάντως ότι αν αποφάσιζε ο υπουργός Εξωτερικών Μάικ Πομπέο, θα είχαν επιβληθεί οι κυρώσεις. Γνωρίζει τα θέματα πολύ καλά, και έχει καταλήξει στα συμπεράσματα του.
Άλλωστε πρέπει να είναι κανείς τυφλός -και ο Πομπέο δεν είναι- για να μην βλέπει ότι ο Ερντογάν έθεσε σε κίνδυνο τα αμερικανικά στρατηγικά συμφέροντα. Μερικοί αναλυτές στην Αμερική είναι βέβαιοι ότι εξυπηρετεί ήδη τα συμφέροντα της Ρωσίας.

Ποια είναι η θέση της Αμερικής; Όχι πόλεμος. Το έχει δηλώσει ο επικεφαλής της αμερικανικής διπλωματίας και δημόσια. Αλλά για να μην γίνει πόλεμος, πρέπει μία μεγάλη δύναμη, όπως είναι η Αμερική, να συνετίσει την Τουρκία. Αυτό είναι το θέμα τούτη τη στιγμή και αυτό λένε στον κ. Τραμπ νομοθέτες και από τα δύο σώματα.

Ο κ. Πομπέο έχει και ένα προσωπικό πρόβλημα, διότι, όπως είπε, προσπάθησε και βρήκε έναν ειρηνικό τρόπο για να επιλύσουν, η Τουρκία και η Ελλάδα, τις διαμάχες για τις θαλάσσιες ζώνες. Εννοεί βεβαίως τις διερευνητικές, που λογικά δεν θα πραγματοποιηθούν. Και αυτή τη συμφωνία την τορπίλισε ο Ερντογάν. Ο πρόεδρος της Τουρκίας δεν ρεζίλεψε μόνο τη κ. Μέρκελ, αλλά και τους Αμερικανούς.

Ο κ. Πομπέο πιστεύει ότι «υπάρχουν μηχανισμοί, υπάρχουν νομικοί μηχανισμοί, το διεθνές δίκαιο, οι οποίοι μπορούν να επιλύσουν τη διαφωνία για τα ύδατα. Ο εξαναγκασμός, ο εκφοβισμός, η στρατιωτική δραστηριότητα δεν αποτελούν τρόπους επίλυσης» αυτής της διαφοράς, δήλωσε μόλις την Παρασκευή.

Με φοβίζει ο χρόνος που επέλεξε ο Ερντογάν να ξεκινήσει τη νέα κρίση. Η Αμερική είναι εν μέσω μίας δύσκολης προεκλογικής περιόδου και ο πρόεδρος Τραμπ ενδιαφέρεται μόνο για την επανεκλογή του. Δεν ασχολείται με τίποτα άλλο, αν και λόγω των εκλογών -για να στείλει μήνυμα στους Αρμένιους και τους ομογενείς ψηφοφόρους- δεν πρέπει να αποκλείσουμε ότι θα τηλεφωνήσει ξανά στην Αθήνα και την Άγκυρα.

Αλλά ένα τηλεφώνημα, δεν σημαίνει τίποτα πια. Απαιτείται σεβασμός στους αμερικανικούς νόμους και επιβολή των κυρώσεων. Έχουν αργήσει πολύ.


πηγή


Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου

"Ο Ταγίπ Ερντογάν δεν πρόκειται να ακούσει κανένα, εκτός από έναν και μόνο ηγέτη, στον οποίο κατεβάζει το κεφάλι με σεβασμό. Αυτός είναι ο Βλαντίμιρ Πούτιν"

του Μιχάλη Ιγνατίου

Είναι σημαντική, από όποια οπτική γωνία και να το δει κανείς, η πενταμερής σύνοδος των υπουργών Εξωτερικών της Αιγύπτου, της Κύπρου, της Ελλάδας, της Γαλλίας και της Ιταλίας, που συμμετείχε σε συμβουλευτικό πλαίσιο.

Πέντε χώρες της Μεσογείου απορρίπτουν τη βία που προωθεί η Τουρκία του Ταγίπ Ερντογάν στη Λιβύη και γενικά σε όλη την Ανατολική Μεσόγειο, με πρώτους στόχους το Αιγαίο και την Κύπρο, και καλούν την κατοχική δύναμη να επιστρέψει στην πολιτική διαδικασία, και όχι στη «διπλωματία των κανονιοφόρων».

Γνωρίζουμε ότι οι πολίτες στην Ελλάδα και την Κύπρο έχουν κουραστεί να διαβάζουν αυτές τις ειδήσεις, που, ενώ είναι καλές, διότι πρόκειται για αναφορές σε πολύ στενές συνεργασίες με ισχυρές χώρες στη Μεσόγειο, στην πραγματικότητα δεν είναι αποτρεπτικές για την ακραία επιθετικότητα της Τουρκίας.

Ποιος μπορεί να αδικήσει τους πολίτες; Κανένας. Διότι ακούμε και διαβάζουμε για ανακοινώσεις υποστήριξης, ακούμε και διαβάζουμε για αποδοκιμασία της Αγκυρας, αλλά δεν βλέπουμε την παραμικρή αλλαγή στην τουρκική στάση και επιθετικότητα. Θα έλεγα ότι όσο περνούν οι μέρες και εβδομάδες τα πράγματα γίνονται χειρότερα.

Τη μεγαλύτερη ανυπαρξία έδειξαν οι Ευρωπαίοι εταίροι της Ελλάδας και της Κύπρου, και βεβαίως ο Οργανισμός Ηνωμένων Εθνών. Ο πρόεδρος της Τουρκίας δείχνει να ασκεί έναν σχετικό «έλεγχο» στο γενικό γραμματέα Αντόνιο Γκουτέρες, ο οποίος δεν έβαλε καν στην ανακοίνωσή του για τη Λιβύη την Τουρκία, στην οποία οφείλεται η αναζωπύρωση του εμφύλιου πολέμου. Πρόκειται για δειλία; Πρόκειται για κάτι άλλο; Είναι δύσκολο να το γνωρίζει κανείς εάν δεν ομιλεί στη βάση στοιχείων.

Μου προκαλεί μεγάλη εντύπωση το εξής γεγονός...

Οτι ο γενικός γραμματέας ασκεί έντονη κριτική στο Ισραήλ για την κατοχή παλαιστινιακών εδαφών, ενώ δεν κάνει το ίδιο για την Τουρκία και την κατοχή της Κύπρου. Εχουν προκαλέσει πολλές φορές οι δημοσιογράφοι τους εκπροσώπους του και καταλαβαίνουμε από την αντίδρασή τους ότι, στο μυαλό των «πάνσοφων» του ΟΗΕ, η κατοχή της Παλαιστίνης είναι… διαφορετική από την κατοχή της Κύπρου.

Θα ρωτήσετε τώρα: Και τι κάνουν η Αθήνα και η Λευκωσία; Το ίδιο σκέφτομαι και εγώ. Βαδίζουν επί μίας βλακώδους «λογικής» ότι δεν πρέπει να ασκείται κριτική στον Αντόνιο Γκουτέρες, διότι θα μας τιμωρήσει στις εκθέσεις του. Προκαλούν γέλιο αυτές οι δικαιολογίες. Λόγω του ότι δεν είναι πλέον ανεξάρτητος συνομιλητής, θα έπρεπε να του ασκήσουν δριμύτατη δημόσια κριτική. Ομελέτα δεν γίνεται αν δεν σπάσεις αβγά.

Υπάρχει κανένας στην Ελλάδα ή στην Κύπρο που πιστεύει ότι η διαδικασία των διαπραγματεύσεων, όπως την κατάντησαν οι υποχωρήσεις της ελληνοκυπριακής πλευράς, θα αποδώσει το παραμικρό αποτέλεσμα; Και με δεδομένη την απαίτηση της Τουρκίας για μοίρασμα των πάντων; Προφανώς, μόνο αν τα δώσουμε όλα… Αυτό θα κάνουμε; Θα κατεβάσουμε εντελώς τα παντελόνια;

Επιστρέφοντας στη σύνοδο του Καΐρου, πρέπει να τονίσουμε τη σημασία της, διότι χώρες όπως η Γαλλία και η Ιταλία, που δεν απειλούνται από την επιθετικότητα της Τουρκίας άμεσα, αποφασίζουν να «εκτεθούν» δημόσια και να λάβουν καταδικαστική θέση εναντίον των τουρκικών απειλών.

Βεβαίως, έχουν συμφέροντα στην κυπριακή ΑΟΖ μέσω των ενεργειακών εταιρειών TOTAL και ΕΝΙ, αλλά θα δούμε πόση ισχύ έχουν οι δηλώσεις και οι ανακοινώσεις της Γαλλίας και της Ιταλίας όταν ξεκινήσουν οι γεωτρήσεις. Θυμίζω, διότι δεν πρέπει να ξεχνάμε, ότι η ιταλική ΕΝΙ εξαφανίστηκε από την κυπριακή ΑΟΖ με το που εμφανίστηκε το τουρκικό πολεμικό.

Τώρα, θα πείτε, τα πράγματα είναι διαφορετικά. Η ΕΝΙ «κατεβαίνει» στην κυπριακή ΑΟΖ με τη γαλλική TOTAL, και ο Εμανουέλ Μακρόν έχει επαναλάβει αρκετές φορές στον πρωθυπουργό της Ελλάδας και στον Πρόεδρο της Κύπρου ότι θα υπερασπιστεί τα συμφέροντα της Γαλλίας. Μακάρι…

Θα θυμίσω, επίσης, ότι ο Ταγίπ Ερντογάν τα μάζεψε άρον-άρον και έφυγε όταν ξεκίνησε τη γεώτρησή της η αμερικανική ExxonMobil. Απειλεί μονίμως την Κύπρο, που δεν μπορεί να αμυνθεί. Απειλεί και την Ελλάδα, που έχει την ισχύ να αμυνθεί και να απαντήσει, αλλά δεν το κάνει.

Προσέξτε: Δεν είναι θέμα αδυναμίας. Αλλά είναι δυνατόν, τον 21ο αιώνα, και μάλιστα στην ταλαιπωρημένη Ευρώπη, να ακούγονται τύμπανα πολέμου, επειδή η παραβατική Τουρκία, που κυριαρχείται από αρρωστημένα εθνικιστικά στοιχεία, «την είδε» πάλι αυτοκρατορία; Η Ελλάδα, και καλά κάνει, επιθυμεί ειρήνη, αλλά -όπως είπε και ο κ. Μητσοτάκης στην Ουάσιγκτον- θα αμυνθεί εάν η Τουρκία εμφανίσει γεωτρύπανο στις θαλάσσιες ζώνες της.

Αντιλαμβάνομαι ότι την ίδια απάντηση έδωσε και στον πρόεδρο Ντόναλντ Τραμπ στην τετ-α-τετ συνάντησή τους, όπου συζητήθηκε αποκλειστικά το θέμα της τουρκικής επιθετικότητας. Διότι ο κ. Μητσοτάκης γνωρίζει ότι δεν έχει την παραμικρή πολυτέλεια να επιτρέψει είσοδο τουρκικού γεωτρύπανου ή τουρκικού πολεμικού πλοίου στα ελληνικά νερά. Πώς θα σταθεί την επόμενη μέρα ενώπιον του ελληνικού λαού. Οπως αντιλαμβάνομαι, είπε στον Αμερικανό πλανητάρχη ότι υποστηρίζει την ειρήνη και μόνο την ειρήνη, υποστηρίζει τον διάλογο και μόνο τον διάλογο… Αλλά μέχρι εκεί. Αν προκληθεί, δεν μπορεί να μην υπερασπιστεί την κυριαρχία της.

Προσωπικά πιστεύω ότι ο Ταγίπ Ερντογάν δεν πρόκειται να ακούσει κανέναν, εκτός από έναν και μόνο ηγέτη, στον οποίο κατεβάζει το κεφάλι με σεβασμό. Αυτός είναι ο Βλαντίμιρ Πούτιν. Ο πρόεδρος της Ρωσίας, όπως και οι Αμερικανοί άλλωστε, βλέπει το συμφέρον του. Ο κ. Πούτιν χρησιμοποίησε τον πρόεδρο της Τουρκίας για να προσβάλει τη νότια πτέρυγα του ΝΑΤΟ και να υπηρετήσει τα δικά του στρατηγικά συμφέροντα. Δεν πρόκειται να σταματήσει τον Ερντογάν, διότι δεν τον συμφέρει. Τον εξυπηρετεί αυτή η αναταραχή στη Μεσόγειο.

Η Ελλάδα και η Κύπρος θα είναι μόνες τους εάν η Τουρκία προκαλέσει πόλεμο. Δεν έχω αμφιβολία ότι θα προστρέξουν οι Αμερικανοί, όπως το 1996 στα Ιμια. Το μέγα ζήτημα είναι να επιτύχει η μεσολάβησή τους πριν προκληθεί το επεισόδιο. Σημασία έχει να σταματήσουν την κατοχική δύναμη τώρα. Μπορούν; Εχουν τρόπους και το έδειξαν όταν επρόκειτο να προστατεύσουν τα δικά τους συμφέροντα… Ο υπουργός Εξωτερικών των ΗΠΑ, Μάικ Πομπέο, θα κάνει προσπάθεια για αποκλιμάκωση. Μακάρι να επιτύχει. Επαναλαμβάνω ότι δεν είμαι αισιόδοξος...


ΥΣΤΕΡΟΓΡΑΦΟ Ι: Πολιτική ισότητα απαιτεί ο κατοχικός ηγέτης, Μουσταφά Ακιντζί, και να μοιραστεί «δίκαια» το φυσικό αέριο. Και τι εννοεί με τη συγκεκριμένη λέξη; Μα δεν κρύβονται οι Τούρκοι, άσχετα αν εμείς δεν δίνουμε σημασία στις λεπτομέρειες. Ολα στη μέση. Αυτό είναι το ένα θέμα. Το άλλο αφορά τη στάση της Τουρκίας. Δεν γνωρίζει ο Πρόεδρος της Κυπριακής Δημοκρατίας ότι ο Μεβλούτ Τσαβούσογλου λέει σε συνομιλητές του ότι αυτό το διάστημα έχει να ασχοληθεί με άλλα προβλήματα, και ότι το Κυπριακό δεν είναι …πρόβλημα αυτήν τη στιγμή για την κατοχική δύναμη; Και πώς να είναι πρόβλημα; Τους ενοχλεί κανείς;

ΥΣΤΕΡΟΓΡΑΦΟ ΙΙ: Αυτή η «μουσίτσα», ο Κουντρέτ Οζερσάι, ο κατοχικός ψευτο-υπουργός, ανακοίνωσε την υποψηφιότητά του για την «εκλογική διαδικασία» στα κατεχόμενα εδάφη της Κύπρου. Είναι ο άνθρωπος των ισλαμιστών της Αγκυρας και μέσω αυτού θα προσπαθήσουν να νικήσουν τον Μουσταφά Ακιντζί. Εθνικιστής, ακραίος και εσχάτως όταν επισκέπτεται την Τουρκία, μόνιμος «θαμώνας» των τουρκικών τζαμιών.

ΥΣΤΕΡΟΓΡΑΦΟ ΙΙΙ: Αγαπητέ Χρήστο. Βάλε φρένο στους δικούς σου. Δεν είναι δυνατόν να σε παρουσιάζουν στην Αθήνα ως πιθανό μεσολαβητή μεταξύ του κ. Μητσοτάκη και του προέδρου της Τουρκίας. Οσοι το άκουσαν κούνησαν με νόημα το κεφάλι τους…


πηγή

Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου
Ο εκπρόσωπος του Προέδρου της Κυπριακής Δημοκρατίας ανακοίνωσε χθες ότι ο κ. Νίκος Αναστασιάδης μεταβαίνει στην Αθήνα την Παρασκευή για να συναντηθεί με τον Πρωθυπουργό Αλέξη Τσίπρα.
Ως γνωστόν, οι διαφορές της Λευκωσίας και της Αθήνας για τη σύναξη της Γενεύης είναι ορατές διά γυμνού οφθαλμού.
Ο κ. Χριστοδουλίδης εξήγησε ότι η μετάβαση στην Αθήνα κρίθηκε αναγκαία επειδή «εντατικοποιείται η προετοιμασία ενόψει της συνέχισης των διαπραγματεύσεων στη Γενεύη και της διάσκεψης στο Κυπριακό. (Λόγω τούτου), αυτή την εβδομάδα, ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας θα έχει συνάντηση προετοιμασίας με την ομάδα συμβούλων του διαπραγματευτή και την Παρασκευή θα μεταβεί στην Αθήνα, όπου θα έχει συνάντηση με τον Έλληνα Πρωθυπουργό στην παρουσία των Υπουργών Εξωτερικών των δύο χωρών»,ανακοίνωσε ο κυβερνητικός εκπρόσωπος της Κύπρου.
Η ελληνική κυβέρνηση έχει εγκλωβιστεί σε μία διαδικασία, η οποία στο τέλος θα την εκθέσει ανεπανόρθωτα, καθώς μεταβαίνοντας  ο κ. Τσίπρας στη Γενεύη θα αναγκαστεί να συνομιλεί για ένα θέμα που υποτίθεται έπρεπε να είχε επιλυθεί πριν συμβεί οτιδήποτε άλλο. Και αναφέρομαι στο θέμα των εγγυήσεων της «νέας Κύπρου», το οποίο η Ελλάδα απορρίπτει μετά βδελυγμίας. Πολύ ορθά υποστηρίζει ότι στον 21ο αιώνα και με δεδομένο ότι η χώρα θα είναι και μετά τη λύση μέλος της Ευρωπαϊκής Ένωσης, δεν χρειάζεται εγγυήσεις και μάλιστα από χώρα μη μέλος της Ε.Ε.
Είναι τρομακτικό και που να το σκέφτεται κανείς, πόσο μάλλον εάν γίνει δεκτό στο πλαίσιο της διαπραγμάτευσης: Να επιλύεται όπως-όπως ένα διεθνές θέμα, το Κυπριακό, και η χώρα που δημιούργησε το πρόβλημα, η Τουρκία, να παραμένει στο προσκήνιο και να ταλαιπωρεί τους κατοίκους του.
Αντιλαμβάνομαι, παρά τις δημόσιες διακηρύξεις, ότι η Αθήνα και η Λευκωσία αναζητούν τρόπο να «τετραγωνίσουν τον κύκλο», ώστε να παραμείνουν με κάποιο τρόπο οι εγγυήσεις. Πρόκειται για το πρώτο μοιραίο λάθος
Πληροφορήθηκα επίσης, ότι ήδη έχουν αποφασίσει να αποδεχθούν χρονοδιάγραμμα το οποίο θα ονομάσουν «αποχώρησης των ξένων στρατευμάτων». Θα παραμείνουν δηλαδή κατοχικά στρατεύματα και μετά την όποια συμφωνία. Αυτό είναι το δεύτερο μοιραίο λάθος.
Μερικοί άνθρωποι δεν μαθαίνουν από τα λάθη τους…
Ο βασικός λόγος της απόρριψης του σχεδίου Ανάν, το 2004, πέραν του γεγονότος ότι ήταν ακραία φιλοτουρκικό, ήταν τα θέματα της ασφάλειας. Η πρόνοια για παραμονή στρατευμάτων δεν επέτρεψε στους Ελληνοκύπριους να υποστηρίξουν το συγκεκριμένο σχέδιο, που είχε και έντονα ρατσιστικά στοιχεία εις βάρος του ελληνικού στοιχείου. Το θέμα της ασφάλειας είναι οπωσδήποτε σοβαρό και αφορά και τις δύο κοινότητες. Ο ισλαμιστής Πρόεδρος της Τουρκίας χρησιμοποιεί τους «φόβους» των Τουρκοκυπρίων και απαιτεί την παραμονή του τουρκικού αποσπάσματος. Κρύβει, βεβαίως, ότι το τουρκοκυπριακό στοιχείο φοβάται περισσότερο τον Ταγίπ Ερντογάν, ο οποίος σταδιακά επιβάλλει τα θρησκευτικά του πιστεύω και στα κατεχόμενα.
Η Αθήνα και η Λευκωσία έχουν υποχρέωση να παλαίψουν για να αποτρέψουν και τις τουρκικές εγγυήσεις, και την παραμονή τουρκικών στρατευμάτων. Δεν έχουν κανένα δικαίωμα να αποδεχθούν την βρετανικής έμπνευσης φόρμουλα, που οι Αμερικανοί παρουσιάζουν ως δική τους. Με τις τουρκικές εγγυήσεις και την παραμονή των Τούρκων στρατιωτών στο νησί, ο κ. Αναστασιάδης δεν έχει καμία τύχη στο δημοψήφισμα και η δεύτερη ήττα του θα είναι καταλυτική για την πολιτική του καριέρα.
Ο κ. Τσίπρας είναι ένας νέος πολιτικός, που παρά τα τραγικά λάθη του στα θέματα της οικονομίας, δεν έχει καεί ακόμα, βασικά επειδή παίζει χωρίς αντίπαλο στην ελληνική πολιτική σκηνή. Διότι και η εναλλακτική επιλογή του Κυριάκου Μητσοτάκη, δεν θα αλλάξει τις ζωές των Ελλήνων, όσο η χώρα βρίσκεται κάτω από την «μπότα» του γερμανικού Μνημονίου.  Και δεν έχει καεί, διότι όλοι οι πολιτικοί είναι «το ίδιο και το αυτό πράγμα» τελικά, και νοιώθω ότι οι πολίτες βαρέθηκαν και να τους …αλλάζουν…
Όμως, κινδυνεύει σοβαρά λόγω του Κυπριακού και ας το καταλάβει. Είμαι βέβαιος ότι θα τον στηρίξουν οι αντίπαλοι του της Ν.Δ., του ΠΑΣΟΚ και του Ποταμιού, στην περίπτωση που ενταχθεί στο στρατόπεδο της «όποιας λύσης» του Κυπριακού. Αλλά θα τον στηρίξουν για να τον …καταποντίσουν. Θα τον υποστηρίξουν και αρκετά στελέχη του κόμματος του, που υποστηρίζουν και σήμερα με «αρρωστημένο» τρόπο το φιλοτουρκικό σχέδιο Ανάν.
Ο κ. Τσίπρας (και ο υπουργός Εξωτερικών Νίκος Κοτζιάς) δεν πρέπει να υποχωρήσουν από τις θέσεις τους. Η πλειοψηφία των Ελλήνων στην Ελλάδα και στην Κύπρο συμφωνούν μαζί τους. Αντίθετα, διαφωνούν με τον κ. Αναστασιάδη, που στη διάρκεια ενός περίεργου μεταμεσονύκτιου δείπνου, άλλαξε τις θέσεις του. Προσωπικά πιστεύω ότι βρέθηκε ενώπιον απίστευτου εκβιασμού, αλλά θεωρώ πως δεν είχε την παραμικρή δικαιολογία για να αποδεχθεί όλες τις τουρκικές θέσεις.
Ο πρωθυπουργός της Ελλάδας δεν πρέπει να τον ακολουθήσει. Και συμφωνώ απόλυτα μαζί του πως μία κακή λύση στην Κύπρο θα είναι απαρχή δεινών στο Αιγαίο και τη Θράκη…

Του Μιχάλη Ιγνατίου



Η υπόθεση των Ιμίων και οι χειρισμοί που έπρεπε να γίνουν και ΔΕΝ έγιναν τον Ιανουάριο του 1996, επανήλθαν στην επικαιρότητα μετά τη σχετική αναφορά του πρώην πρωθυπουργού Κώστα Σημίτη στην παρουσίαση του βιβλίου του Γιώργου Βασιλείου. Είπε ο κ. Σημίτης:

«Στην υπόθεση των Ιμίων το 1996, η επάνοδος στη ρύθμιση που ίσχυε από τότε που τα Δωδεκάνησα έγιναν ελληνικά αποτέλεσε για τους ίδιους κύκλους προδοσία. Η Ελλάδα κατ’ αυτούς θα έπρεπε να κηρύξει πόλεμο στην Τουρκία. Σήμερα η προσοχή τους στρέφεται στην άμεση κήρυξη της ΑΟΖ. Ετσι θα εξασφαλίσουμε μεταξύ άλλων, ισχυρίζονται, και τα πετρέλαια που θα μας βοηθήσουν να ξεπεράσουμε την κρίση».

Εκτός του ότι επιχείρησε να συνδέσει δύο εντελώς διαφορετικά θέματα, η δήλωση του πρώην πρωθυπουργού είναι πέρα για πέρα άστοχη, διότι πάνω απ’ όλα δεν καταγράφει με ακρίβεια το καθεστώς των συγκεκριμένων βραχονησίδων. Αντίθετα θολώνει τα νερά… Μέχρι την 31η Ιανουαρίου του 1996, αποτελούσαν ελληνικό έδαφος. Μετά την κρίση, που δημιούργησε η απερισκεψία Ελλήνων και Τούρκων δημοσιογράφων, είναι «αμφισβητούμενη περιοχή».

Δυστυχώς, αυτό ήταν το αποτέλεσμα της διαπραγμάτευσης με τον μακαρίτη Ρίτσαρντ Χόλμπρουκ, ο οποίος δεν χρειάστηκε να χρησιμοποιήσει καν τις «μαγικές» διπλωματικές του ικανότητες για να αποτρέψει τον ελληνοτουρκικό πόλεμο. Πέτυχε από την πρώτη στιγμή την απομάκρυνση της ελληνικής σημαίας και απ’ εκεί και πέρα, όταν «την πήρε ο άνεμος» όπως καταγράφεται να λέει ο τότε υπουργός Εξωτερικών στον Αμερικανό ομόλογό του Κρίστοφερ, όλα τελείωσαν. Μόνο που τα Ιμια, από εκείνο το μοιραίο βράδυ, έχουν χαρακτηριστεί «γκρίζα ζώνη».

Για του λόγου το αληθές αντιγράφω από τηλεγράφημα που απέστειλε ο τότε υπουργός Εξωτερικών (Κρίστοφερ) με την υπογραφή του Στρόουμπ Τάλμποτ στον Αμερικανό πρέσβη Νάιλς, στις 8 Φεβρουαρίου 1996, (ώρα 2.25 π.μ.). Αναφέρει με ακρίβεια τη συμφωνία μεταξύ της Ελλάδας και της Τουρκίας για τα Ιμια, η οποία είναι δεσμευτική για τις δύο χώρες:

«Οι Τούρκοι παραπονέθηκαν ότι η Ελλάδα τοποθέτησε στρατιωτικές δυνάμεις στη νήσο Καλόλιμνο (ένα ελληνικό νησί κοντά στα Ίμια / Καρντάκ), παραβιάζοντας τη συμφωνία που επέτρεψε στις δύο πλευρές να υποχωρήσουν από το χείλος της σύγκρουσης. Η συγκεκριμένη ενέργεια δεν παραβιάζει τη συμφωνία για την ταυτόχρονη απομάκρυνση στρατιωτικών δυνάμεων και σημαιών από τα Ίμια, την αποχώρηση των πολεμικών σκαφών και τη μη επιστροφή τους».

Αυτή είναι η συμφωνία που «γκρίζαρε» τα Ιμια. Αποτελείται από ΤΕΣΣΕΡΙΣ όρους, όχι από δύο όπως ισχυρίστηκαν τότε. Δεν επιτρέπεται η παρουσία στρατιωτικών δυνάμεων και σημαιών επί των βραχονηδίσων, απαγορεύεται η παρουσία πολεμικών πλοίων, και όλα τα παραπάνω -στρατός, σημαίες και πλοία- δεν επιστρέφουν ξανά στα Ιμια ή γύρω από αυτά…

Οτιδήποτε άλλο λέγεται είναι παραποίηση της αλήθειας…


πηγή