από τον Ζαν-Πιερ Οσάντ
Το ειρηνευτικό σχέδιο Τραμπ και Νετανιάχου έχει ως μοναδικό στόχο να μετατρέψει, στην παγκόσμια συλλογική φαντασία, τη γενοκτονία που μόλις έλαβε χώρα στη Γάζα σε μια απλή σύγκρουση.
«Ο δρόμος προς την κόλαση είναι στρωμένος με καλές προθέσεις». Τα λόγια του Αγίου Αυγουστίνου δεν ήταν ποτέ τόσο εύστοχα. Πράγματι, ενώ η γενοκτονία των Παλαιστινίων στη Λωρίδα της Γάζας έχει ήδη ολοκληρωθεί, το πρόσχημα της διαπραγμάτευσης με τους κατοίκους της Γάζας χρησιμεύει μόνο στο να δίνει την ψευδαίσθηση ότι όλες οι εμπόλεμες πλευρές βρίσκονται, στην ουσία, σε ισότιμη βάση. Ωστόσο, αν όλοι βρίσκονται σε ισότιμη βάση, τότε δεν μπορεί να υπήρξε γενοκτονία.
Από την αρχή, αυτό το σχέδιο κατάπαυσης του πυρός ήταν απεχθές. Ας θυμηθούμε την προειδοποίηση του Τραμπ προς τους Παλαιστίνιους: « Αν δεν το αποδεχτείτε, σας υπόσχομαι μια κόλαση που όμοιά της δεν έχει γνωρίσει ποτέ η ανθρωπότητα ». Ειλικρινά, το λέμε αυτό σε έναν λαό που μόλις βίωσε γενοκτονία; Έναν συντετριμμένο λαό χωρίς στρατό, που ζει σε μια υπαίθρια φυλακή/ζωολογικό κήπο πλάτους 10 χιλιομέτρων και μήκους 50 χιλιομέτρων, και του οποίου η παροχή νερού ελέγχεται ακόμη και από το Ισραήλ; Έναν λαό ταπεινωμένο για εβδομήντα χρόνια και του οποίου οι περίπου 100.000 γυναίκες και παιδιά μόλις βομβαρδίστηκαν μέχρι θανάτου; Το είπαν αυτό οι Σύμμαχοι στους Εβραίους και τους Τσιγγάνους πριν τους απελευθερώσουν από τα στρατόπεδα θανάτου; Έθεσαν όρους και υποσχέθηκαν άλλες κόλασεις, ακόμη χειρότερες από αυτήν που μόλις είχαν βιώσει αν αρνούνταν αυτούς τους όρους; Όταν ένας λαός υφίσταται γενοκτονία, απελευθερώνεται, αυτό είναι όλο. Ένας γενοκτονημένος λαός δεν είναι σε θέση να διαπραγματευτεί. Το να προσφέρεις να διαπραγματευτείς είναι, αν ήταν δυνατόν, να τον σκοτώσεις για δεύτερη φορά, είναι κατά κάποιο τρόπο να κλέψεις τα βάσανά του. Είναι για να τους πούμε: «Βλέπετε, σας σφαγιάσαμε, αλλά είμαστε ευγενικοί, και τώρα σας προσκαλούμε να έρθετε και να προσθέσετε τη μικρή σας υπογραφή. Βλέπετε, είμαστε «νόμιμοι», δεν είμαστε κακοί...»
Σίγουρα, γνωρίζοντας ότι ο Τραμπ εξελέγη χάρη στα χρήματα του Εβραίου γαμπρού του, Τζάρεντ Κούσνερ, ο οποίος χρηματοδότησε την πρώτη του προεδρική εκστρατεία, και γνωρίζοντας ότι η ίδια του η κόρη (Ιβάνκα Τραμπ) ασπάστηκε τον Ιουδαϊσμό, μπορούμε να καταλάβουμε ότι κλίνει προς την πλευρά του εβραϊκού κράτους. Ωστόσο, υπάρχουν όρια... Απαιτώντας να αφοπλιστεί η Χαμάς; Αλλά να αφοπλιστεί από τι; Πόσοι Ισραηλινοί έχουν σκοτωθεί από βόμβες της Χαμάς στο Τελ Αβίβ από την αρχή του «πολέμου»; Ναι, πόσοι; Μηδέν.
Φυσικά, ακόμα κι αν η τρομοκρατία είναι το όπλο των αδυνάτων, και ακόμα κι αν το Ισραήλ καταλαμβάνει μέρος της Παλαιστίνης, υπήρξε αυτή η κατακριτέα επίθεση της Χαμάς, η οποία προκάλεσε περισσότερα από χίλια ισραηλινά θύματα. Ναι, αυτό πρέπει να καταγγελθεί. Αλλά τότε, το Ισραήλ, το οποίο έχασε έξι εκατομμύρια από τα παιδιά του στην κόλαση των Ναζί, πολύ γρήγορα «συγχώρεσε» τους Γερμανούς, βοηθώντας στον πλουτισμό αυτής της χώρας αγοράζοντας πολύ γρήγορα κάθε είδους όπλα. Γιατί λοιπόν αυτή η «ευνοϊκή» μεταχείριση προς τους Παλαιστίνιους; Μερικές φορές έχουμε σχεδόν την εντύπωση ότι οι Ισραηλινοί κάνουν τους κατοίκους της Γάζας να πληρώσουν τον λογαριασμό για το Ολοκαύτωμα... που διέπραξαν οι Ναζί. Τα βάσανα των Εβραίων ήταν τόσο έντονα υπό το Τρίτο Ράιχ που το απόστημα πρέπει να σπάσει, και δεν έχει σημασία σε ποιους ανθρώπους πέφτει το πύον... Ναι, χωρίς το Ολοκαύτωμα, δεν θα υπήρχε Γάζα. Η ιδέα δεν είναι παράταιρη.
Όχι, στην πραγματικότητα, ο κύριος και υποκείμενος στόχος αυτής της δυσοίωνης μεταμφίεσης ενός «ειρηνευτικού σχεδίου» είναι να εμποδίσει τον παλαιστινιακό λαό να καταφύγει σε αυτή την μνημονιακή αποζημίωση στην οποία, όπως όλοι οι γενοκτονημένοι λαοί, δικαιούνται. Στόχος του βαθέος κράτους είναι να εμποδίσει τους κατοίκους της Γάζας πάση θυσία να κάνουν ό,τι έκαναν οι Εβραίοι, δηλαδή να καλλιεργήσουν τη μνήμη της γενοκτονίας τους για ογδόντα χρόνια. Η παλαιστινιακή γενοκτονία, ωστόσο, πρέπει να ξεχαστεί. Δεν πρέπει ποτέ να εμφανιστεί στα βιβλία ιστορίας (λίγο σαν τη γενοκτονία των Αρμενίων, την οποία ο Νετανιάχου αρνείται, επιπλέον, να αναγνωρίσει, χωρίς καν να αναφέρει τη γενοκτονία της Βανδέας ή αυτή των Χριστιανών του Νότιου Σουδάν - Χριστιανοί που σφαγιάστηκαν από Μουσουλμάνους - που δεν ενδιαφέρουν κανέναν...). Το να διατάσσεις τους επιζώντες της γενοκτονίας να έρθουν και να διαπραγματευτούν προσποιούμενος ότι δεν έχει συμβεί τίποτα το εξαιρετικό, ενώ υπονοεί ότι, στην ουσία, αυτή η σύγκρουση είναι απλώς μια άλλη συνηθισμένη σύγκρουση όπως «οι άλλες», είναι μια ατιμία. Ναι, μια τελική προσβολή. Αυτό ισοδυναμεί με τη διάπραξη, μετά τη διάπραξη μιας βιολογικής γενοκτονίας, μιας δεύτερης: της μνημοκτονίας, της γενοκτονίας της μνήμης. Ως Καθολικός Χριστιανός, ήταν καθήκον μου να γράψω αυτές τις γραμμές.
Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου