Articles by "ΚΟΙΝΩΝΙΑ"
Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα ΚΟΙΝΩΝΙΑ. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων

Μια έφηβη που έμεινε έγκυος εξαιτίας ενός βιασμού που υπέστη και έχασε το παιδί κρίθηκε ένοχη για ανθρωποκτονία και καταδικάστηκε να εκτίσει κάθειρξη 30 ετών στο Ελ Σαλβαδόρ, όπου οι αμβλώσεις είναι παράνομες, κατήγγειλε σήμερα μια φεμινιστική συλλογικότητα.

Οι φοιτήτρια, που ήταν 18 ετών όταν εκτυλίχθηκαν τα γεγονότα, γέννησε την 6η Απριλίου 2016 μέσα στο μπάνιο του μικρού σπιτιού της σε μια αγροτική κοινότητα, έπειτα από κυοφορία οκτώ μηνών.

Σύμφωνα με αυτόπτες μάρτυρες, τους οποίους επικαλέστηκε η φεμινιστική οργάνωση, το βρέφος γεννήθηκε νεκρό.

Η εγκυμοσύνη της νεαρής οφειλόταν σε έναν βιασμό τον οποίο απέφυγε να καταγγείλει στην αστυνομία λόγω απειλών που δεχόταν η οικογένειά της.

Η καταδίκη της για άμβλωση «είναι άδικη και θα ασκήσουμε έφεση», δήλωσε στο Γαλλικό Πρακτορείο η Μορένα Ερέρα, μέλος της συλλογικότητας για την αποποινικοποίηση των αμβλώσεων στο Σαλβαδόρ (ACDATEE).

Η νεαρή καταδικάστηκε την Τετάρτη από ένα δικαστήριο στο Κοχουτεπέκε (ανατολικά) «χωρίς καμιά απτή απόδειξη», τόνισε η ίδια και κατηγόρησε τη δικαιοσύνη ότι έλαβε αυτή την απόφαση με βάση τις «προκαταλήψεις» στη χώρα.

Η νεκροψία-νεκροτομή έδειξε ότι το βρέφος υπέκυψε σε μια «πνευμονία». Η υπεράσπιση ανέφερε ότι η έφηβη αρνιόταν να δεχθεί ότι ήταν έγκυος.

Στο Σαλβαδόρ, οι αμβλώσεις είναι παράνομες ακόμη και για τις γυναίκες που αντιμετωπίζουν κίνδυνο επιπλοκών. Επισύρουν ποινές κάθειρξης έως και 40 ετών για τις έγκυες.

Σήμερα στη χώρα αυτή 17 γυναίκες βρίσκονται στη φυλακή εξαιτίας αμβλώσεων, που χαρακτηρίζονται ανθρωποκτονίες με επιβαρυντικές περιστάσεις στο Ελ Σαλβαδόρ.

Από τον Οκτώβριο στο κοινοβούλιο του Σαλβαδόρ μελετάται ένα σχέδιο νόμου για την αποποινικοποίηση των αμβλώσεων, αλλά η συζήτηση έχει περιέλθει σε τέλμα εξαιτίας της αντίθεσης των κομμάτων της δεξιάς.


Η τελευταία πράξη του δράματος για 55χρονο συμπολίτη μας παίχτηκε χθες το απόγευμα στο χώρο του ΚΑΠΠΑ.
Προφανώς μετά από αφόρητη ψυχολογική πίεση που αισθανόταν δεν άντεξε και έθεσε τέρμα στη ζωή του αφού κρεμάστηκε με αυτοσχέδια αγχόνη.
Ο 55χρονος, ανύπαντρος, που διατηρούσε μόνιμη σχέση, είχε νοσηλευτεί κατ' επανάληψη σε νευρολογικές κλινικές.
Του περιστατικού, που συνέβη στις 4 μμ χθες το απόγευμα,  επιλήφθηκαν άνδρες  του Αστυνομικού Τμήματος  Θερμαϊκού.


Στη χώρα μας κλείνουν πολλές μικρομεσαίες επιχειρήσεις, ο θάνατος του εμποράκου είναι πλέον γεγονός. Πολλές από αυτές κλείνουν γιατί δεν υπάρχει επαρκής ζήτηση για τα προϊόντα τους λόγω της κρίσης και της μειωμένης αγοραστικής ζήτησης ενώ  άλλες κλείνουν γιατί οι επιχειρηματίες απλά δεν είναι καλοί επιχειρηματίες συνεπώς το «λουκέτο» είναι μία φυσιολογική κατάληξη. Και στις δύο περιπτώσεις το πρόβλημα έχει και μάρκετινγκ διάσταση στην οποία θα εστιάσω αποκλειστικά στο παρόν κείμενο.

Είναι γεγονός ότι οι καταναλωτές σε καιρό κρίσης αλλάζουν τις αγοραστικές τους προτιμήσεις δηλαδή στρέφονται σε φτηνότερα προϊόντα και σε εγχώρια προϊόντα, συνεπώς οι επιχειρήσεις που κλείνουν γιατί δεν υπάρχει επαρκής ζήτηση για τα προϊόντα τους, διέπραξαν το «λάθος» να μην αλλάξουν εγκαίρως την προϊοντική τους γραμμή και τις υπηρεσίες τους έτσι ώστε να γίνουν ανταγωνιστικές εκ νέου.

Στην περίπτωση του «λουκέτου» λόγω κακού επιχειρείν, θα πρέπει να τονίσουμε ότι το επιχειρείν μπορεί να είναι μία διέξοδος στην ανεργία αλλά προϋποθέτει ότι ο επιχειρηματίας  έχει δεξιότητες μάρκετινγκ δηλαδή έχει βρει τμήματα της αγοράς τα οποία δεν εξυπηρετούνται, προσφέρει προϊόντα και υπηρεσίες που τον διαφοροποιούν από τους άλλους (π.χ. γιατί κάποιος να προτιμήσει τη δική μου επιχείρηση και όχι αυτή του ανταγωνιστή;),μπορεί να προωθήσει το προϊόν του μέσω έξυπνης διαφήμισης, έχει βασικές γνώσεις προϋπολογισμού, λογιστικής, logistics και ανθρωπίνων πόρων. 


Δυστυχώς αρκετοί στη χώρα μας που έχουν ασχοληθεί με το επιχειρείν δεν διαθέτουν τις παραπάνω γνώσεις, κάτι που είναι αδιανόητο για το σημερινό παγκοσμιοποιημένο περιβάλλον όπου τα εμπορικά σύνορα είναι ανοικτά και η ψηφιακή οικονομία  αλλά και τα καινοτόμα προϊόντα και υπηρεσίες εξελίσσονται διαρκώς. Σίγουρα η εχθρική αντιμετώπιση από το ελληνικό κράτος για το επιχειρείν, η μέχρι πρότινος απαξίωση  των σπουδών  στη διοίκηση επιχειρήσεων αλλά και η υπέρμετρη φορολόγηση λόγω εξωτερικού χρέους δεν ευνοούν ούτε την καινοτομία ούτε γενικότερα το επιχειρείν, αυτό όμως δεν αναιρεί και την προσωπική έλλειψη δεξιοτήτων από πολλούς.

Στο μάρκετινγκ παίρνουμε ως βάση τα περίφημα 4Ρ (προϊόν, τιμή, τόπος διανομής και προώθηση) στα οποία προσθέτουμε άλλα 3 Ρ για τις υπηρεσίες (άνθρωποι, διαδικασίες, φυσικό περιβάλλον).

Εάν εξετάσουμε το πρώτο Ρ δηλαδή το προϊόν θα δούμε ότι αρκετά ελληνικά προϊόντα δεν διαφοροποιούνται από τον ανταγωνισμό τους, εγχώριο και διεθνή.
Δεν είναι επώνυμα (στη χώρα μας δεν δώσαμε ποτέ τη δέουσα προσοχή στη δημιουργία επωνυμίας πλην ελαχίστων αλλά άκρως επιτυχημένων εξαιρέσεων βλ. KorresApivitaFolli-Follie κτλ.) αλλά ούτε προσφέρουν ιδιαίτερη αξία στον πελάτη γιατί όταν αγοράζουμε ένα προϊόν δεν το αγοράζουμε μόνο για τη χρήση του αλλά για το σύνολο της αξίας που αποκομίζουμε από αυτό. Για παράδειγμα, αγοράζουμε ένα συγκεκριμένο αυτοκίνητο όχι μόνο για να μετακινηθούμε από το ένα μέρος στο άλλο αλλά και για άλλους λόγους όπως είναι η καλή σχέση κόστους – οφέλους, το γόητρο (ιδιαίτερα στις ισχυρές επωνυμίες π.χ. αγοράζω μία Ferrari γιατί θεωρώ ότι η απόκτησή της αυξάνει το προσωπικό μου γόητρο) καπ.

Η δημιουργία αξίας σημαίνει ότι προσπαθούμε το προϊόν που παράγουμε να έχει κορυφαία ποιότητα και να είναι καλύτερο από αυτό του ανταγωνιστή αλλά και να έχουμε δημιουργήσει σχέση οικειότητας με τον πελάτη (μάρκετινγκ σχέσεων). Στα πλαίσια αυτά η επιχείρηση θα πρέπει να εστιάσει σε συγκεκριμένες διαδικασίες όπως είναι η ανάπτυξη των υφιστάμενων προϊόντων και η πιθανή δημιουργία νέων, να διαχειρίζεται τη σχέση με τον πελάτη αλλά και την αλυσίδα αξίας. Η αλυσίδα αξίας περιλαμβάνει όλες τις πρωταρχικές δραστηριότητες της επιχείρησης όπως είναι οι πωλήσεις και το μάρκετινγκ, τα logistics, οι λειτουργίες, οι διαδικασίες και η εξυπηρέτηση δηλαδή με άλλα λόγια οτιδήποτε σχετίζεται με την παραγωγή, πώληση, συντήρηση και υποστήριξη ενός προϊόντος/υπηρεσίας. 

Πέραν των πρωταρχικών δραστηριοτήτων που προαναφέραμε θα πρέπει η επιχείρηση να προσέξει και τις υποστηρικτικές δραστηριότητες των παραπάνω όπως είναι η διαχείριση του προσωπικού, η εύρεση προμηθευτών με καλές τιμές και καλές πρώτες ύλες, η τεχνολογία της παραγωγής (ένας από τους βασικούς λόγους παρακμής της κλωστοϋφαντουργίας στην Ελλάδα ήταν ότι δεν μπόρεσε να εξελίξει την τεχνολογία παραγωγής της) και τέλος οι διαδικασίες που έχει η επιχείρηση όπως είναι π.χ. το πληροφοριακό σύστημα που διαθέτει κτλ.

Βασικό στοιχείο όμως για τη στρατηγική μάρκετινγκ της επιχείρησης είναι η επιλογή του τμήματος αγοράς δηλαδή σε ποιους πελάτες απευθύνεται. Στην Ευρώπη, δυστυχώς, έχουμε σημαντική αύξηση των νεόπτωχων, τάση που θα συνεχισθεί λόγω της αυτοματοποίησης της παραγωγής βλ. τεχνητή νοημοσύνη που θα περικόψει περαιτέρω θέσεις εργασίας και οι οποίες δεν θα αναπληρωθούν δηλαδή οι άνθρωποι που θα μείνουν άνεργοι θα είναι δια παντός. 


Τα προβλήματα που δημιουργούνται είναι τεράστια και αφορούν ολόκληρη την κοινωνία. Το μάρκετινγκ δεν μπορεί να δώσει απάντηση σε αυτό το πρόβλημα μπορεί να προτείνει όμως κάποιους τρόπους δράσης στην επιχείρηση. Ένας από αυτούς είναι η αλλαγή στρατηγικής μέσω της στροφής σε φτηνότερα προϊόντα και υπηρεσίες για τα τμήματα αυτά του πληθυσμού.


Αρκετά  ελληνικά όμως προϊόντα δεν είναι φτηνότερα, οι δε υπηρεσίες πολλές φορές είναι ακριβότερες από αυτές που δικαιολογεί η τρέχουσα οικονομική κατάσταση των Ελλήνων. 
Υπάρχει δε ανταγωνισμός και από τα διαδικτυακά καταστήματα τα οποία συμπιέζουν τις τιμές και σε πολλές περιπτώσεις προσφέρουν ακόμα και «επώνυμα» προϊόντα σε ανταγωνιστικές τιμές. Η δε ταχύτητα παράδοσης των αγαθών είναι αρκετά γρήγορη και η εξυπηρέτηση σχεδόν αυτοματοποιημένη.

Στον τουρισμό ο οποίος ανήκει στον τομέα της παροχής υπηρεσιών και αποτελεί τη βαριά βιομηχανία της Ελλάδας (κακώς γιατί θα έπρεπε να αποτελεί συμπληρωματική βιομηχανία και όχι την αιχμή του δόρατος για λόγους που θα εξηγήσω σε άλλο κείμενο), ο καταναλωτής κλείνει αεροπορικά εισιτήρια, δωμάτια ξενοδοχείων σε ηλεκτρονική μορφή. Ενημερώνεται δε για το κατάλυμα αλλά και για τον προορισμό από τις περιγραφές και τις κριτικές των άλλων ταξιδιωτών που τις γράφουν σε ιστοσελίδες όπως είναι το TripadvisorΟι κριτικές είναι καθοριστικές για την επιλογή του και αντιλαμβανόμαστε πόσο σημαντική είναι πλέον η φήμη αλλά και η εξυπηρέτηση του πελάτη.

Δυστυχώς στην Ελλάδα σε πολλές περιπτώσεις, οι υπηρεσίες που προσφέρονται είναι κακής ποιότητας, με έλλειψη συνέπειας, ευγένειας (η ευγένεια για πολλούς είναι πλέον άγνωστη λέξη) επαγγελματισμού και κυρίως υπερτιμημένες. Αρκετές δε φορές οι υπερβολικά υψηλές τιμές είναι αποτέλεσμα μίας «περίεργης» νοοτροπίας σύμφωνα με την οποία αρκεί ένας πελάτης για να κάνει τον τζίρο του μήνα, να «βγάλει κοινώς τα σπασμένα». Είναι μία νοοτροπία που έχουμε συναντήσει και σε πολλές τουριστικές περιοχές με την υπερτιμολόγηση αγαθών και υπηρεσιών στους τουρίστες, η νοοτροπία του «σήμερα» και της «αρπαχτής» και καμίας μέριμνας για το μέλλον. Η δικαιολογία που συνήθως προβάλλεται είναι ότι τον υπόλοιπο χρόνο δεν υπάρχει δουλειά άρα οι τρεις μήνες του καλοκαιριού θα καλύψουν και τους υπόλοιπους εννέα. 

Ξεχνάμε όμως ότι για να τιμολογεί κάποιος ακριβά πρέπει πρώτα να απευθύνεται σε έναν πελάτη που να είναι διατεθειμένος να πληρώσει την τιμή, να προτιμά τον συγκεκριμένο πάροχο γιατί είναι γνωστός για τις καλές υπηρεσίες και τα καλά του προϊόντα και να προσφέρει κάτι που είναι μοναδικό και τον διαφοροποιεί από τον ανταγωνισμό (η γνωστή ερώτηση γιατί να προτιμήσουν εμένα και όχι τον ανταγωνιστή μου).  Θα πρέπει όχι απλώς να ανταποκρίνεται στις προσδοκίες του πελάτη αλλά να τις υπερβαίνει γιατί σήμερα δεν μιλάμε απλώς για τον ευχαριστημένο πελάτη αλλά για τον υπερευχαριστημένο.

Τις βασικές αυτές αρχές του μάρκετινγκ ξεχνούν δυστυχώς και οι μικρομεσαίες ελληνικές επιχειρήσεις αλλά και πολλές πολυεθνικές που δραστηριοποιούνται στην Ελλάδα αλλά και οι τράπεζες. Οι τελευταίοι το κάνουν λόγω της ολιγοπωλιακής συγκέντρωσης της αγοράς δηλαδή ο πελάτης είναι αναγκασμένος να απευθύνεται σε λίγες τηλεπικοινωνιακές επιχειρήσεις, σε λίγες τράπεζες κοκ.  Οι υπόλοιποι όμως που δραστηριοποιούνται στο επιχειρείν πιέζονται από τη φορολογία, τη συγκέντρωση της τοπικής αγοράς, την κυριαρχία των πολυεθνικών αλλά και από τον εντεινόμενο ανταγωνισμό του παγκόσμιου περιβάλλοντος.

Συνεπώς για να έχουν ελπίδες επιβίωσης θα πρέπει να ξεχωρίσουν αποκτώντας, μεταξύ άλλων, σημαντικές δεξιότητες μάρκετινγκ και αυτό γίνεται μόνο με την προσφορά καλών και καινοτόμων προϊόντων και υπηρεσιών που να απευθύνονται σε πελάτες που τα έχουν ανάγκη αλλά και μπορούν να τα αγοράσουν,τον επαγγελματισμό, τη συνέπεια, τον τεχνολογικό εκσυγχρονισμό, τη δημιουργία επωνυμίας και την άψογη εξυπηρέτηση του πελάτη με ευγένεια και σεβασμό.  
Ο ευχαριστημένος πελάτης μιλά για τηνεμπειρία του σε άλλους εννέα ενώ ο δυσαρεστημένος σε άλλους δεκαέξι και ως γνωστόν επιχείρηση χωρίς πελάτες απλά δεν υφίσταται.

Οικονομολόγος, καθ. ΜΒΑ, συγγραφέας

Προτεινόμενα αναγνώσματα

Anderson, J.C., Narus, J.A. και van Rossum, W. 2006,Customer value propositions in business markets, Harvard Business Review, Vol. 84 No. 3, σελ. 90-99.


Markidan, L. 2017. 22 Customer Support Statistics That You Absolutely Need to Know. Διαθέσιμο στο: <https://www.groovehq.com/support/customer-support-statistics>

Mastroianni, F. 2011. Consumer behavior in Greece during economic crisis. Munich: Grin Verlag.

75 Customer Service Facts, Quotes and Statistics. How your business can deliver with the best of the best. Διαθέσιμο στο: https://www.helpscout.net/75-customer-service-facts-quotes-statistics/

Porter's Value Chain Understanding How Value Is Created Within Organizations. Διαθέσιμο στο: <https://www.mindtools.com/pages/article/newSTR_66.htm>

Μητέρα τεσσάρων παιδιών (το ένα εκ των οποίων ΑΜΕΑ) ήταν η 62χρονη Ντανιέλα Πρελορέντζου, εργαζόμενη στην καθαριότητα του Δήμου Ζωγράφου, που άφησε την τελευταία της πνοή εν ώρα εργασίας, το βράδυ της Παρασκευής.

Όλα έγιναν λίγο μετά τα μεσάνυχτα της Παρασκευής προς Σάββατο. Σύμφωνα με το aftodioikisi.gr, η 62χρονη είχε φτάσει στο αμαξοστάσιο του Δήμου Ζωγράφου, για να αναλάβει βάρδια. Τότε ήταν που ένιωσε έντονο πόνο στο στήθος και αδιαθεσία. Αμέσως, δίπλα της έτρεξαν οι συνάδελφοί της. Της έδωσαν τις πρώτες βοήθειες και κάλεσαν ασθενοφόρο.

Η άτυχη γυναίκα μεταφέρθηκε στο νοσοκομείο, αλλά εκεί απλά διαπιστώθηκε ο θάνατός της. Μέχρι στιγμής δεν είναι γνωστά τα ακριβή αίτια του θανάτου της, ωστόσο οι πρώτες ενδείξεις οδηγούν στο συμπέρασμα ότι επρόκειτο για ανακοπή καρδιάς.

Το protothema.gr επικοινώνησε με τον πρόεδρο της ΠΟΕ-ΟΤΑ, Νίκο Τράκα, ο οποίος επιβεβαίωσε το τραγικό γεγονός και δήλωσε, μεταξύ άλλων: «Ήταν εν ώρα υπηρεσίας και έπαθε ανακοπή. Για άλλη μία φορά, οι εργαζόμενοι στην καθαριότητα θρηνούν έναν εργαζόμενο, χωρίς είδη ατομικής προστασίας, χωρίς εμβολιασμούς, βγήκαν ξανά όσοι έχουν καθήκον να εξυπηρετήσουν τον πολίτη και έχουμε άλλο έναν θάνατο. Ας είναι ελαφρύ το χώμα που θα την σκεπάσει».

Μια άλλη διάσταση, ωστόσο, στην τραγωδία, δίνει με ανακοίνωσή του το Συνδικάτο ΟΤΑ Αττικής. Πιο συγκεκριμένα, επιρρίπτει βαρύτατες ευθύνες στη διοίκηση του Δήμου Ζωγράφου, επειδή «έβαλε τη συνάδελφο να ξαναδουλέψει σε διάστημα μικρότερο των 24 ωρών».

Αναλυτικά η ανακοίνωση:

Το ΣΥΝΔΙΚΑΤΟ ΟΤΑ ΑΤΤΙΚΗΣ εκφράζει τα συλλυπητήρια του στην οικογένεια της συνάδελφου που κόπηκε το νήμα της ζωής της την ώρα που προετοιμαζόταν να ανέβει στο απορριμματοροφόρο ενώ είχε εκτελέσει τη βάρδια της το πρωί. Άλλο ένα θύμα έρχεται να προστεθεί στο μαύρο κατάλογο. Η συναδέλφισσα έπεσε θύμα της εντατικοποίησης, της δουλείας σε ακατάλληλες συνθήκες εργασίας.

Η συγκεκριμένη ήταν μητέρα τεσσάρων παιδιών (το ένα ΑΜΕΑ) , αγωνίστρια της ζωής, αντιπάλευε τις πολιτικές που της στερούσαν το δικαίωμα σε μια ζωή χωρίς εργασιακή ανασφάλεια.

Η Διοίκηση του Δήμου φέρει βαρύτατες ευθύνες καταρχήν γιατί έβαλε τη συνάδελφο να ξαναδουλέψει σε διάστημα μικρότερο των 24 ωρών. Όλο το προηγούμενο διάστημα επικαλούταν την ασφάλεια και τη υγεία των πολιτών και την ίδια στιγμή έγραφε στα παλιά της τα παπούτσια την ασφάλεια των εργαζομένων.

Συνάδελφοι η επίθεση της κυβέρνησης και της πλειοψηφίας των δημοτικών αρχών το επόμενο διάστημα θα ενταθεί ακόμα περισσότερο. Σκοπός και στόχος τους είναι η υλοποίηση της πολιτικής της Ευρωπαϊκής Ένωσης αλλά και η ικανοποίηση των απαιτήσεων των εκπροσώπων του μεγάλου κεφαλαίου. Θέλουν να καταργήσουν ότι δικαιώματα και κατακτήσεις μας έχουν απομείνει προκειμένου να εξασφαλίσουν τη κερδοφορία των μεγάλων επιχειρηματικών ομίλων. Ήδη έχουν αποφασίσει και μέχρι το τέλος του χρόνου θα πάνε στη κατάργηση των Βαρέων και Ανθυγιεινών. Δεν πρέπει να τους αφήσουμε. Είναι γελασμένοι αν νομίζουν ότι εμείς θα πεθάνουμε στα σκαλοπάτια του απορριμματοφόρου.

Καλούμε όλους τους συναδέλφους να μην επιτρέψουν σε κανέναν να παίζει με την υγεία και την ασφάλεια μας. Η υγεία και η ασφάλεια μας αφορά όλους.

Το ΣΥΝΔΙΚΑΤΟ ΟΤΑ ΑΤΤΙΚΗΣ εκφράζει για ακόμα μια φορά τα συλλυπητήρια στην οικογένεια της συναδέλφου.
Επιβεβαιώνει τη διπλοβάρδια ο Δήμος Ζωγράφου

Ακολούθησε ανακοίνωση του Δήμου Ζωγράφου, η οποία επιβεβαιώνει ουσιαστικά το γεγονός ότι η άτυχη γυναίκα εργάστηκε διπλοβάρδια μέσα σε ένα 24ωρο.

Αναλυτικά η ανακοίνωση:

«Η εξηνταδυάχρονη Ντανιέλλα Πρελορέντζου εργαζόταν ως οδοκαθαρίστρια στην υπηρεσία καθαριότητας του Δήμου Ζωγράφου.

Μετά την αναστολή των κινητοποιήσεων της ΠΟΕ-ΟΤΑ, την Πέμπτη 29/06, η συγκεκριμένη υπάλληλος δούλεψε για πρώτη φορά την Παρασκευή 30/06, στις 6.30 π.μ μέχρι τις 9.30 π.μ συλλέγοντας τα σκουπίδια από τα καλαθάκια της λεωφόρου Παπάγου και η επόμενη βάρδια της ήταν τα ξημερώματα του Σαββάτου.

Στις 12.00 μ.μ, προσήλθε στην εργασία της. Πριν ξεκινήσει να δουλεύει αισθάνθηκε αδιαθεσία.
Αμέσως ειδοποιήθηκε το ΕΚΑΒ και έγινε η διακομιδή της στο νοσοκομείο Ευαγγελισμός όπου και διαπιστώθηκε ο θάνατός της.

Στο πλευρό της βρίσκονταν συνεχώς η δήμαρχος και οι συνάδελφοι της.

Θα γίνει νεκροψία για να εξακριβωθούν τα ακριβή αίτια θανάτου.

Συλλυπητήρια στην οικογένεια και στους οικείους της.

Η διοίκηση του Δήμου θα σταθεί στο πλευρό της οικογένειας»

πηγή 

της Φωτεινή Μαστρογιάννη *


«Και είναι γνωστό πόσοι μηχανισμοί δρουν επάνω μας από τη νηπιακή ηλικία ως τα γεράματα, για να επιβάλουν σ’όλες τις όψεις της ζωής, σ’όλες τις λεπτομέρειες των ανθρώπινων σχέσεων το κυρίαρχο μοντέλο των αξιών της κοινωνίας, δηλαδή το μοντέλο της κυρίαρχης τάξης, να εμπήξουν τον τύπο της στη δομή του ασυνειδήτου και να εγκαταστήσουν μέσα μας, μιαν αυτόματη λειτουργία, το «Υπερ-Εγώ» που θα ρυθμίζεται όπως το θέλουν οι απ’έξω και όπως τους συμφέρει»

Μανόλης Λαμπρίδης


 Ο οικογενειακός και κοινωνικός περίγυρος ασκεί επίδραση στον άνθρωπο,  ωστόσο κάποια άτομα (που δεν ανήκουν απαραίτητα στον περίγυρό μας ούτε είναι αυτό που αποκαλούμε «διασημότητες») ασκούν μεγαλύτερη επιρροή και πολλές φορές θεωρείται ότι η δύναμη της πειθούς τους είναι τόσο ισχυρή ώστε μπορεί να διαμορφώνει την κοινή γνώμη.

Σε γενικές γραμμές, οι άνθρωποι που έχουν επιρροή,  κατηγοριοποιούνται σε τρεις τύπους: είναι αυτοί που γνωρίζουν ποιο είναι το καλύτερο προϊόν και θέλουν να μοιραστούν με άλλους την πληροφορία. Ο δεύτερος τύπος είναι αυτοί που έχουν καλές διασυνδέσεις και βρίσκουν δουλειά σε άλλους αλλά και κλείνουν εύκολα δουλειές λόγω των διασυνδέσεών τους «δουλειές». Είναι αυτοί που κάνουν «χάρες» τις οποίες «εξαργυρώνουν» όταν χρειασθούν κάτι. Τέλος είναι οι πωλητές οι οποίοι έχουν τα χρήματα ως κίνητρο, χρήματα που προκύπτουν από την επίτευξη κάποιας πώλησης.

Οι διαμορφωτές κοινής γνώμης εκτίθενται περισσότερο στα μέσα απ'ότι οι ακόλουθοί τους, είναι περισσότερο κοσμοπολίτες, έρχονται σε επαφή με άτομα που επιδιώκουν τις αλλαγές, έχουν πιο έντονη κοινωνική συμμετοχή, έχουν υψηλότερη κοινωνικοοικονομική θέση από τους ακόλουθούς τους και είναι περισσότερο καινοτόμοι. Σημαντικό όμως είναι να επισημανθεί ότι όταν το κοινωνικό σύστημα ευνοεί τις αλλαγές, οι διαμορφωτές κοινής γνώμης είναι πιο καινοτόμοι και το αντίστροφο, με άλλα λόγια κι αυτοί δεν είναι κάτι διαφορετικό αλλά παρασύρονται από τη δομή του συστήματος.

Λόγω της παρακμής των παραδοσιακών μέσων όπως είναι το ραδιόφωνο, οι εφημερίδες και η τηλεόραση, τα κοινωνικά μέσα και το διαδίκτυο γενικότερα έχουν προσελκύσει την προσοχή όλων όσων ενδιαφέρονται να επηρεάσουν την κοινή γνώμη βλ. πολιτικοί, επιχειρήσεις κτλ.

Στα κοινωνικά μέσα οι διαμορφωτές κοινής γνώμης είναι όσοι έχουν μεγάλο αριθμό ακολούθων αλλά και έχουν μεγάλη κίνηση στο ιστολόγιο τους, διαθέτουν δύναμη πειθούς και έχουν συχνή επικοινωνία μέσω π.χ. των αναρτήσεών τους. Οι μπλόγκερς διαθέτουν επίσης δύναμη γιατί παράγουν περιεχόμενο και μέσω των κοινωνικών δικτύων μπορούν εύκολα να δικτυωθούν με τους άλλους. Λόγω του ότι οι διαμορφωτές κοινής γνώμης στα κοινωνικά μέσα διαθέτουν πολλούς ακόλουθους, είναι εύκολο να μεταφέρουν τους ακόλουθους τους και στα άλλα κοινωνικά μέσα.

Οι ειδικοί των κοινωνικών μέσων χωρίς τους διαμορφωτές κοινής γνώμης σε αυτά σε διάφορες κατηγορίες. Ο διαμορφωτής «Κοινωνική Πεταλούδα» ενδιαφέρεται να συνδεθεί με πολλά και διαφορετικά άτομα με στόχο τη δικτύωση γι’αυτό και μιλά για διαφορετικά θέματα με στόχο να προσελκύσει όσο το δυνατόν περισσότερους ακόλουθους. Λόγω του μεγάλου δικτύου που διαθέτει μπορεί να βοηθήσει στη γρήγορη επίλυση των προβλημάτων.
Η άλλη κατηγορία είναι ο «Ηγέτης Γνώμης». Για τις επιχειρήσεις αλλά και για τους πολιτικούς αυτός είναι ο πιο σημαντικός γιατί είναι εξειδικευμένος σε ένα τομέα και έχουν πολλούς ακόλουθους στα κοινωνικά μέσα και στο μπλογκ τους. Είναι περιζήτητοι και εάν επιλέξουν μία επιχείρηση για να αντιπροσωπεύσουν το κάνουν με κριτήριο επαύξησης της δικής τους φήμης.
Η τρίτη κατηγορία είναι ο «Δημοσιογράφος» που είναι οι μπλόγκερς ή οι δημοσιογράφοι που δραστηριοποιούνται στα κοινωνικά μέσα και γενικότερα στο Διαδίκτυο και είναι το επάγγελμά τους να γράφουν. Συνήθως επηρεάζουν άλλους διαμορφωτές κοινής γνώμης μέσω των κειμένων τους. Υπάρχει επίσης και η κατηγορία των ειδικών σε ένα θέμα βλ. μόδα, αυτοκίνητα κτλ. οι οποίοι λόγω του ότι είναι ειδικοί στο θέμα οι αντίστοιχες επιχειρήσεις τους θέλουν με το μέρος τους. Τέλος είναι η κατηγορία του «Πελάτη» που είναι αυτός που αγοράζει ένα προϊόν και μοιράζεται την εμπειρία του με άλλους. Αυτός μπορεί να μην είναι σημαντικός για μία επιχείρηση ή για την πολιτική γιατί έχει λίγους ακόλουθους αλλά επηρεάζει το οικογενειακό και φιλικό του περιβάλλον γιατί οι φίλοι προστρέχουν σε αυτόν όταν θέλουν να αγοράσουν κάτι.


Οι άνθρωποι, γενικότερα, εμπιστεύονται περισσότερο αυτούς που γνωρίζουν παρά τα διοχετευόμενα μηνύματα μέσω των μαζικών μέσων ενημέρωσης. Ως εκ τούτου, το σύγχρονο μάρκετινγκ είτε είναι πολιτικό είτε εμπορικό στοχεύει σε αυτούς τους διαμορφωτές της κοινής γνώμης των κοινωνικών μέσων και όχι στην παραδοσιακή διάδοση μέσω άλλων καναλιών. Πολλές φορές οι εταιρείες (και όχι μόνο) προσπαθούν να βρουν και να ανταμείψουν τους διαμορφωτές για να προωθήσουν τα προϊόντα ή στην περίπτωση της πολιτικής για να διαδώσουν συγκεκριμένες ιδέες. 
Για παράδειγμα, στη χώρα μας η Γερμανική πρεσβεία χορηγεί το δημοσιογραφικό βραβείο «Ελένη Βλάχου»  «σε έναν/μία δημοσιογράφο με διακεκριμένη παρουσία στα ελληνικά μέσα για να τιμήσει τις εξαιρετικές επιδόσεις στον τομέα της ειδησεογραφικής κάλυψης διεθνών και κυρίως ευρωπαϊκών θεμάτων». Ο στόχος είναι προφανής. Οι δημοσιογράφοι είναι κλασικοί διαμορφωτές κοινής γνώμης και η προσέγγισή τους με βραβεία και άλλα κίνητρα βοηθά στην επίτευξη του σκοπού αυτού που πληρώνει  και όχι μόνο αλλά η ύπαρξη βιβλίων βοηθά στη σύνδεση της μελλοντικής δημοσιογραφικής ελίτ με το κέντρο εξουσίας στην προκειμένη περίπτωση η Γερμανία.

Κατ’αυτό τον τρόπο έχει διαμορφωθεί ένας ολόκληρος κλάδος στο μάρκετινγκ που είναι αυτό της προσέγγισης του διαμορφωτή ή αγγλικά «influencer marketing». Οι εταιρείες ή όποιος θέλει να χρησιμοποιήσει τον διαμορφωτή για να επηρεάσει τους άλλους του υποδεικνύουν τι τύπου hashtags # θα χρησιμοποιήσει και πόσες αναρτήσεις θα κάνει, φυσικά επί πληρωμή ή με την προσφορά του προϊόντος της επιχείρησης δωρεάν με αντάλλαγμα να αναφέρει κάτι θετικό γι’αυτό.

Ωστόσο, η επηρεασμός της κοινής γνώμης δεν είναι μία τόσο απλή υπόθεση όσο ενδεχομένως να πιστεύουν οι μάρκετερς. Δεν είναι αρκετό να βρει κάποιος τους διαμορφωτές της κοινής γνώμης (στο διαδίκτυο, στα κοινωνικά μέσα και εκτός αυτών) και να θεωρεί ότι από τη στιγμή που τους βρήκε και τους προσεγγίσει έχει επιτύχει να διαμορφώσει την κοινή γνώμη υπέρ του.

Οι ακαδημαϊκοί των κοινωνικών δικτύων Γουωτς και Ντοντς των ΠανεπιστημίωνΚολούμπια και Βέρμοντ κατόπιν σχετικής έρευνας κατέληξαν σε μερικά πολύ ενδιαφέροντα συμπεράσματα. Βρήκαν ότι τα άτομα που ασκούν μεγάλη επίδραση στους άλλους είναι σε θέση να διαδώσουν τις ιδέες τους αρκετά αλλά όχι ιδιαίτερα εκτεταμένα. Οι παραπάνω ερευνητές υποστήριξαν ότι πιο σημαντικοί από τους διαμορφωτές ήταν οι επηρεαζόμενοι γιατί από τη στιγμή που μια ιδέα μεταδίδεται σε ένα σημαντικό αριθμό εύκολα επηρεαζόμενων ατόμων τότε αυτή μπορεί να μεταδοθεί μέσω αυτών σε έναν ακόμα μεγαλύτερο αριθμό εύκολα επηρεαζόμενων ατόμων. Αυτό που ήταν σημαντικό δεν ήταν οι διαμορφωτές αλλά η δομή του δικτύου. Καταλήγουν δε στο συμπέρασμα ότι ο καλύτερος τρόπος διάδοσης μίας ιδέας είναι να είναι καλή και να έχει κοινωνική αξία.



Ενδιαφέρον όμως στο σημείο αυτό είναι να δούμε ποιοι είναι αυτοί που επηρεάζονται εύκολα. Υπάρχουν δύο θεωρίες. Η μία είναι η θεωρία του Μπρεμ (Brehm) όπου σύμφωνα με αυτή, οι άνθρωποι αντιδρούν όταν ένα μήνυμα πάει να τους επιβληθεί γι’αυτό π.χ. και η έλξη σε οτιδήποτε λογοκριμένο.

Πιο βελτιωμένη είναι η θεωρία του εμβολιασμού (inoculation theory) του Μακ Γκιρ (McGuire). Η θεωρία αυτή υποστηρίζει ότι προκειμένου το άτομο να υποστηρίξει τις πεποιθήσεις του πρέπει να αναπτύξει κάποιες άμυνες δηλαδή είτε να μάθει να αντικρούει τις επιθέσεις  με δικά του επιχειρήματα που θα αποδυναμώνουν τον ισχυρισμό της επίθεσης είτε να υπερασπισθεί τις δικές του πεποιθήσεις

Οι έρευνες έχουν δείξει ότι τα άτομα που αντικρούουν τις επιθέσεις με επιχειρήματα είναι πιο «ανθεκτικοί» στις προσπάθειες που κάνουν άλλοι να τους πείσουν σε σχέση με αυτούς που απλά υπερασπίζουν τις δικές τους πεποιθήσεις. Η θεωρία αυτή είναι ιδιαίτερα αποτελεσματική όταν γίνεται επίθεση σε θέματα πολιτιστικής ακεραιότητας δηλαδή σε γενικά αποδεκτές αξίες. Για παράδειγμα, παρατηρούμε ότι στη χώρα μας γίνεται επίθεση σε τέτοια θέματα όπως είναι για παράδειγμα κάποια ιστορικά γεγονότα. Η καλύτερη άμυνα σύμφωνα με τη θεωρία του εμβολιασμού σε αυτού του τύπου επίθεση θα ήταν να παρουσιάσει κάποιος τα δικά του επιχειρήματα.


Όπως βλέπουμε λοιπόν η προσπάθεια διαμόρφωσης της κοινής γνώμης δεν είναι κάτι νέο απλά έχουν αλλάξει τα μέσα επικοινωνίας με το πλήθος. Ο άνθρωπος, όμως, δεν είναι άβουλος, μπορεί να επιλέξει ποιον να ακούει και να εμπιστεύεται, πως να αμύνεται στις προσπάθειες επηρεασμού του και κυρίως πως να διασταυρώνει τις πληροφορίες που του δίνονται ή μήπως όχι;

Οικονομολόγος, καθ. ΜΒΑ, συγγραφέας

 Προτεινόμενα βιβλία

Μανόλης Λαμπρίδης. Η σύγκρουση με το νόμο ως έμπρακτη κριτική του δικαίου και το συναίσθημα της ενοχής. Εκδ. Έρασμος.

Χρηστάκης, Ν., Fowler, J.H. (2010). Συνδεδεμένοι. Εκδ. Κάτοπτρο.

Rogers, E.M. (2003). Diffusion of innovations (5th ed.). New York: Free Press.

White, J.S., Matthews, J.N. Connectors, Mavens, Salesmen and More: An Actor-Based Online Social Network (OSN) Analysis Method Using Tensed Predicate Logic. Διαθέσιμο στο:<http://people.clarkson.edu/~jmatthew/publications/connectors-mavens-salesmen.pdf>

Το 35,6% του πληθυσμού της χώρας ή 3.789.300 άτομα βρίσκονταν πέρυσι σε κίνδυνο φτώχειας ή κοινωνικό αποκλεισμό, παρουσιάζοντας μικρή μείωση σε σχέση με την προηγούμενη χρονιά (3.828.500 άτομα που αντιστοιχούσαν στο 35,7% του πληθυσμού). Το κατώφλι της φτώχειας ανέρχεται στο ποσό των 4.500 ευρώ ετησίως ανά άτομο και σε 9.450 ευρώ για νοικοκυριά με δύο ενήλικες και δύο εξαρτώμενα παιδιά ηλικίας κάτω των 14 ετών, ενώ το μέσο ετήσιο διαθέσιμο εισόδημα των νοικοκυριών της εκτιμάται σε 14.932 ευρώ.
Σύμφωνα με την ΕΛΣΤΑΤ, ο κίνδυνος φτώχειας ή κοινωνικού αποκλεισμού είναι υψηλότερος στην περίπτωση των ατόμων ηλικίας 18-64 ετών (39,7%) και εκτιμάται για τους Έλληνες σε 38% και για τους αλλοδαπούς που διαμένουν στην Ελλάδα σε 59,7%.
Τα νοικοκυριά που βρίσκονται σε κίνδυνο φτώχειας εκτιμώνται σε 832.065 σε σύνολο 4.168.784 νοικοκυριών και τα μέλη τους σε 2.262.808 στο σύνολο των 10.651.929 ατόμων του πληθυσμού της χώρας.
Ο κίνδυνος φτώχειας για παιδιά ηλικίας 0-17 ετών (παιδική φτώχεια) ανέρχεται σε 26,3%, σημειώνοντας μείωση κατά 0,3 ποσοστιαίες μονάδες σε σχέση με το 2015. Ο κίνδυνος φτώχειας για άτομα ηλικίας άνω των 65 ετών ανέρχεται σε 12,4% παρουσιάζοντας μείωση κατά 1,3 ποσοστιαίες μονάδες σε σχέση με το 2015
Αύξηση σε σχέση με το 2015 σημείωσε το ποσοστό του πληθυσμού που απειλείται από τη φτώχεια ως προς το σύνολο του πληθυσμού, στη περίπτωση των:
*Εργαζομένων γυναικών κατά 1,3 ποσοστιαίες μονάδες (12,3%)
*Ανέργων κατά 2,3 ποσοστιαίες μονάδες (47,1%). Η αύξηση αφορά και τα δύο φύλα, με μεγαλύτερη αυτή των γυναικών
*Νοικοκυριών με δύο ενήλικες και τρία ή περισσότερα εξαρτώμενα παιδιά κατά 2,4 ποσοστιαίες μονάδες (32%)
*Νοικοκυριών με δύο ενήλικες κάτω των 65 ετών κατά 2,3 ποσοστιαίες μονάδες (20,1%)
Το ποσοστό κινδύνου φτώχειας πριν από όλες τις κοινωνικές μεταβιβάσεις (δηλαδή μη συμπεριλαμβανομένων των κοινωνικών επιδομάτων και των συντάξεων στο συνολικό διαθέσιμο εισόδημα των νοικοκυριών) ανέρχεται σε 52,9%, ενώ όταν περιλαμβάνονται μόνον οι συντάξεις και όχι τα κοινωνικά επιδόματα μειώνεται στο 25,2%.
Γνωρίστε τις Graffiti Grandmas και την Lata 65! Μια ομάδα που δίνει την ευκαιρία σε ανθρώπους μεγαλύτερης ηλικίας να αλητέψουν και να διασκεδάσουν, συνδέοντας παράλληλα διαφορετικές γενιές μέσω της τέχνης.



Η ομάδα Lata 65 στην Λισαβόνα είναι μια πρωτοβουλία που προσπαθεί να ''γκρεμίσει'' τα στερεότυπα της ηλικίας! Παρέχει σε μεγαλύτερους ανθρώπους μπογιές, μάσκες και τα σχετικά και μαζί "βανδαλίζουν" ένα τοίχο, μέρος του workshop, στους δρόμους της Πορτογαλίας. Όλα όμως ξεκινούν με θεωρητικά εργαστήρια στα οποία οι μαθητές μαθαίνουν, σε χαλαρό περιβάλλον, την ιστορία της τέχνης του δρόμου και τις διάφορες τεχνικές που υπάρχουν. Μετέπειτα αρχίζουν να δημιουργούν τα δικά τους στένσιλ στο πρακτικό μέρος του σεμιναρίου και μαζί βρίσκουν μέρη στην πόλη και χτυπάνε το τάγκ τους!

Ο στόχος της ομάδας είναι να συνδέσει τις διαφορετικές γενιές μέσω της τέχνης, αλλά επίσης να δώσει την δυνατότητα σε ανθρώπους μεγαλύτερης ηλικίας, να μάθουν περισσότερα για το νέο αυτό κομμάτι της πόλης της οποίας ζουν, τα γκραφίτι στους δρόμους, και παράλληλα να αλητέψουν και να διασκεδάσουν! Μια ακόμη μικρή κίνηση, ένα εγχείρημα στο εξωτερικό που βάζει το λιθαράκι του στην αλλαγή της οπτικής της κοινωνίας για τα γκραφίτι στους δρόμους, τη σχέση τους με τον βανδαλισμό και την τέχνη, και φυσικά την αντιμετώπιση του κοινωνικού συνόλου και τη σχέση του με τους ανθρώπους μεγαλύτερης ηλικίας. Πάρτο σπρέι και δώσε το στη γιαγιά!!

Πριν τις φωτογραφίες γνωρίστε την Luísa Cortesão, μία από τις Graffiti Mothers, θα πούμε εμείς, που δυστυχώς έφυγε πριν λίγο καιρό από την ζωή.

Ωραίο το βιντεάκι

Luísa Cortesão


θεωρητικά και πρακτικά εργαστήρια για την τέχνη του δρόμου - photography Lara Seixo Rodrigues
graffiti grandmas!



η δημιουργία του δικού τους στένσιλ



και tagging!

σε συγκεκριμένα σημεία στην πόλη της Λισαβόνας












μετά από το κάθε εργαστήριο δεν λείπει και το φαγητό /πώς θα μπορούσε άλλωστε με μια ομάδα από γιαγιάδες και παππούδες!



και το λογοτυπάκι

πηγή

Αν  υπάρχει παράδεισος βιβλίων τότε βρίσκεται κάπου στην Κολομβία. Ο δημιουργός αυτού ακούει στο όνομα Χοσέ.
Μπορείτε να χαρίσετε τα βιβλία που έχετε διαβάσει σε κάποιον φίλο σας, να τα δωρίσετε σε μια βιβλιοθήκη ή σε ένα σχολείο. Δεν υπάρχει κανένας λόγος να τα πετάξετε. Κι όμως... είναι μεγάλος αριθμός των βιβλίων είναι πεταγμένα σε σκουπιδότοπους.
Ευτυχώς όμως, για τα βιβλία που καταλήγουν στους σκουπιδότοπους της Μπογκοτά, της μεγαλύτερης πόλης αλλά και πρωτεύουσας της Κολομβίας, υπάρχει ο Χοσέ.
Ο Χοσέ Αλμπέρτο Γκουτιέρες, είναι 53 χρονών και τα τελευταία χρόνια είναι οδηγός απορριματοφόρου και κάνει πραγματικά απίστευτα πράγματα. Μαζεύει όλα τα βιβλία που βρίσκει στους κάδους απορριμάτων και τους χαρίζει ζωή.
Όλα ξεκίνησαν το 1997.  «Ανακάλυψα για πρώτη φορά ότι οι άνθρωποι πετούν και τα βιβλία στα σκουπίδια και για αυτό άρχισα να τα μαζεύω», δήλωσε ο Χοσέ σε ένα γαλλικό πρακτορείο ειδήσεων.
2-oIXet.jpg
Το πρώτο βιβλίο που βρήκε ήταν ένα απόσπασμα της «Άννας Καρένινα» του Τολστόι. Σύντομα ακολούθησε ο «Μικρός Πρίγκιπας», διάφορα μυθιστορήματα του Γκαμπριέλ Γκαρσία Μάρκες αλλά και πολλά μυθιστορήματα, συλλογές ποιημάτων και διαδικτυακά βιβλία. Τα έπαιρνε όλα σπίτι του, στην εργατική συνοικία της Nueva Glori, στη νότια Μπογκοτά.
3-X6lwT.jpg
Σύντομα, πολλοί από τους γείτονές του, του χτυπούσαν την πόρτα και του ζητούσαν βιβλία που θα βοηθήσουν τα παιδιά τους στα μαθήματα. 
4-uQFFu.jpg
Με τα χρόνια ι όγκος των βιβλίων όλο και μεγάλωνε.  Έτσι, το 2000 με τη βοήθεια της συζύγου του Λουζ Μερυ Γκουτιέρεζ και των τριών παιδιών του, μεταμόρφωσε τα 90 τετραγωνικά του ισόγειου σπιτιού του σε μια δωρεάν βιβλιοθήκη και την ονόμασε «Η δύναμη των λέξεων».
Η επιτυχία της πρωτοβουλίας του ξεπέρασε τις προσδοκίες του. Εθελοντές από όλο τον κόσμο ήρθαν σπίτι του για να βοηθήσουν αυτό το ζευγάρι σκουπιδιάρηδων που ήτα ερωτευμένοι με την λογοτεχνία. «Νομίζω ότι είναι η μόνη βιβλιοθήκη στον κόσμο όπου τα βιβλία προσφέρονται σε όσους τα θέλουν πραγματικά», δηλώνει ο ίδιος. 
5-f16sJ.jpg

Το καλύτερο; Επειδή πολλά από τα βιβλία που έφερνε στο σπίτι ο 54χρονος, ήταν σε κακή κατάσταση, αναλάμβανε η σύζυγός του Λουζ Μέρυ, η οποία είναι μοδίστρα, να τα επισκευάσει χάρη στο «νοσοκομείο γραμμάτων» που δημιούργησε.
6-n8VA2.jpg
«Η δύναμη των λέξεων» δεν άργησε να γίνει γνωστή σε όλη την Λατινική Αμερική και ο Χοσέ Αλμπέρτο κλήθηκε να μιλήσει σε Φεστιβάλ Βιβλίων που διοργανώθηκαν στη Χιλή, στο Μεξικό και φυσικά στην χώρα του την Κούβα.
7-U0wau.jpg

Σιγά - σιγά, άρχισαν να έρχονται και οι δωρεές βιβλίων.
8-SXlHK.jpg

«Είναι μια υπέροχη κατάρα. Όσα περισσότερα βιβλία δίνουμε, τόσο περισσότερα βιβλία μας προσφέρουν», λέει χαμογελώντας. 
9.jpg
Σήμερα το σπίτι των Γκουτιέρεζ μοιάζει με λαβύρινθο. Η βιβλιοθήκη τους έχει πλέον πάνω απ 25 000 βιβλία αλά τα παιδιά δεν μπορούν πλέον να έρχονται να διαβάζουν, γιατί δεν υπάρχει χώρος.
10.jpg

Για να μπορέσει να «ξεφορτωθεί» τα χιλιάδες βιβλία, η οικογένεια ταξίδεψε σε όλη την Κολομβία, μοιράζοντας τα σε φτωχές περιοχές της χώρας αλλά και σε σχολεία.
11-2Njzj.jpg
Ο επόμενος στόχος του: Να συνεχίσει το σχολείο που αναγκάστηκε να παρατήσει λόγω φτώχειας και να πάρει το πολυπόθητο απολυτήριο λυκείου.
Με την ανικανότητα αυτών που μας κυβερνούν και με τον λογαριασμό, του παρελθόντος, του παρόντος και του μέλλοντος, στο τραπέζι μας για πληρωμή, σε μια χώρα που "εκτρέφει" βολεμένους και επικίνδυνους για την ίδια μας της ζωή...

του Κώστα Βλουτή


Με τον άδικο θάνατο της 57χρονης από την Φολέγανδρο, που ξεψύχησε αβοήθητη μπροστά στα μάτια των παιδιών της, περιμένοντας απελπισμένα να την παραλάβει το Super Puma για τη διακομιδή της σε νοσοκομείο άλλου νησιού, ξεδιπλώνεται η σαπίλα του Εθνικού Συστήματος Υγείας που από καιρό "πνέει τα λοίσθια"...

Σ΄αυτό βοήθησαν πολλοί, "εκλεγμένοι" των κυβερνήσεων, που τους "δώρισαν" αυτή τη ...θεσούλα (του υπουργού Υγείας) για να "εξαργυρώσουν" τις υπηρεσίες που πρόσφεραν προεκλογικά από τηλεοράσεως πρωτίστως και ...αλλαχού!...

Στο νησί υπάρχει μόνο μία γιατρός, από την παγκόσμια μη κυβερνητική οργάνωση "Γιατροί του Κόσμου" η οποία είναι εκεί και προσφέρει τις υπηρεσίες της στους 700 κατοίκους του νησιού!...
Οι μόνιμοι κάτοικοι υποστηρίζουν πως ο δήμαρχος της Φολεγάνδρου εκτελεί χρέη οδηγού ασθενοφόρου εδώ και 30 χρόνια!...

"Δεν υπάρχουν γιατροί στο νησί, μας βοηθούν οι γιατροί του κόσμου, αλλά ήταν τέτοιο το περιστατικό που δεν μπορούσαν να βοηθήσουν", ξεσπούν οι έντρομοι, κυριευμένοι από το φόβο, κάτοικοι... 

Κάθε Σαββατοκύριακο, μόνο, επισκέπτεται το νησί ένας γιατρός για συνταγογράφηση... Τις άλλες ημέρες απλά κάνουν το σταυρό τους να μην αρρωστήσουν...

Ναιαυτή είναι η ωμή πραγματικότητα, στα χρόνια της κρίσης πιο πολύ, που σε τρομάζει για το χάλι που έχει το Εθνικό Σύστημα Υγείας, που σε σοκάρει ακόμη και αυτή η ...απάθεια των ιθυνόντων, έστω να βρουν μια "ψεύτικη" δικαιολογία, για τον θάνατο αυτής της γυναίκας, που ήρθε στο νησί για να επισκεφθεί τα παιδιά της και πέθανε από ακατάσχετη αιμορραγία, αιτία γυναικολογικού προβλήματος...

Πραγματικά, ζούμε από ...τύχη, αναπνέουμε από τύχη, μιας και νιώθουμε ανυπεράσπιστοι μπροστά στις "φουρτούνες" που μας βρίσκουν κάθε τόσο...

Με την ανικανότητα αυτών που μας κυβερνούν και με τον λογαριασμό, του παρελθόντος, του παρόντος και του μέλλοντος, στο τραπέζι μας για πληρωμή, σε μια χώρα που "εκτρέφει" βολεμένους και επικίνδυνους για την ίδια μας της ζωή...

του παπα - Ηλία

Το μπάχαλο, που αντικρύσαμε  στον τελικό του ποδοσφαιρικού κυπέλλου αποτελεί περισσότερο ή λιγότερο πιστό αντίγραφο της πολιτικής μας πραγματικότητας.
Κάποτε οι ποδοσφαιρικές ομάδες, όπως και τα πολιτικά κόμματα, είχαν κατά το μάλλον ή ήττον κάποια προσωπικότητα. Σήμερα τόσο οι ομάδες όσο και τα κόμματα στερούνται οποιασδήποτε ταυτότητας. Στην πολιτική το «αριστερά», και «δεξιά», το  «κέντρο» ή τα οποιαδήποτε ενδιάμεσα παρένθετα στερούνται νοήματος. Είναι απλά παραπλανητικές ετικέτες. Η «δεξιά», για παράδειγμα,  χρησιμοποιεί ως πρόσχημα την έννοια της ελευθερίας, για να οδηγήσει την αδικία ως τα ακρότατα όρια. Γεγονός που αποκαλύπτεται και επιβεβαιώνεται πανηγυρικά στις μέρες μας. Οπότε ζούμε στο μεσαίωνα του καπιταλιστικού και τοκογλυφικού ολοκληρωτισμού. Κατά τον οποίο οι λύκοι πανελεύθεροι  κατασπαράζουν τα απανταχού της Γης ανυπεράσπιστα πρόβατα των λαών. Ενώ  εξάλλου η «αριστερά» χρησιμοποιεί ως πρόσχημα την έννοια της δικαιοσύνης, για να οδηγήσει την ανελευθερία επίσης στα ακρότατά της όρια. Οπότε, όπως συνήθως συμβαίνει στα ανελεύθερα καθεστώτα, κυριαρχεί η καχυποψία  της οποίας κυριότερα θύματα είναι συχνά οι έντιμοι και αθώοι άνθρωποι. Πραγματικότητα η οποία βιώθηκε και επιβεβαιώθηκε, σύμφωνα με τις υπάρχουσες πληροφορίες, σε κάποιες απ’ τις χώρες στις οποίες για δεκαετίες επιβλήθηκε. Και αυτό βεβαίως-και για τη μια καi για την άλλη περίπτωση-είναι απόλυτα φυσικό. Δεδομένου ότι, σε τελική ανάλυση, ούτε δικαιοσύνη χωρίς ελευθερία μπορεί να υπάρξει αλλά ούτε και ελευθερία χωρίς δικαιοσύνη. Γιατί για ποια δικαιοσύνη μπορούμε να μιλάμε εκεί όπου οι εκπρόσωποι κάποιας κομματικής νομενκλατούρας ζουν πλουσιοπάροχα, ενώ η μεγάλη μάζα του λαού ποικιλοτρόπως καταπιέζεται και υποφέρει; Όπως ακόμη περισσότερο για ποια ελευθερία μπορούμε να μιλάμε εκεί, όπου η αλητεία του μαμωνά λεηλατεί και ασωτεύει απεριόριστα σε βάρος της  ανίκανης να αντιδράσει πλεμπάγιας, η οποία κατά δισεκατομμύρια υποφέρει  και παντοιοτρόπως εξοντώνεται;
Παρόμοια και οι ετικέτες των ποδοσφαιρικών ομάδων καθόλου δεν ανταποκρίνονται στην ονομασία τους, καθώς έχουν καταντήσει λέξεις κενές περιεχομένου. Γίνεται, για παράδειγμα, σήμερα λόγος για Ολυμπιακό, Παναθηναϊκό, ΑΕΚ, ΠΑΟΚ, κλπ. Και στις ομάδες αυτές, όχι μόνο δεν συναντάει κάποιος ποδοσφαιριστές, που να προέρχονται απ’ τον Πειραιά, την Αθήνα ή τη Θεσσαλονίκη και άλλες πόλεις αντίστοιχα, αλλά συχνά είναι δύσκολο ν’ ακούσει έστω και ένα ελληνικό όνομα. Γιατί πρόκειται απλά για πολυεθνικές επιχειρήσεις, ουσιαστικά ξένες, στο όνομα των οποίων κάποιοι επιχειρηματίες εκμεταλλεύονται την αφέλεια και ευπιστία του λαού. Βέβαια θα πουν κάποιοι ότι αυτό γίνεται και σ’ όλη την Ευρώπη  αλλά και παγκοσμίως. Αλλά αυτό σε καμιά περίπτωση δεν αλλάζει την πραγματικότητα και δεν δικαιώνει το ψεύδος και την απάτη πάνω στην οποία έχουν οικοδομηθεί οι πύργοι αυτής της Βαβέλ. Κι όμως στο όνομα αυτού του ψεύδους και της απάτης εκτυλίσσονται τα τόσα ακατανόητα έκτροπα. Με τις τεράστιες υλικές καταστροφές, τους τραυματισμούς και, όχι σπάνια, τους θανάτους.
Είναι χαρακτηριστικό ότι τα ποδοσφαιρικά έκτροπα συμβαίνουν, κατά κανόνα, στον περιβάλλοντα των γηπέδων χώρο όπου ασφαλώς κανένα ποδοσφαιρικό αποτέλεσμα δεν κρίνεται. Όπως ακριβώς και οι εθνοπατέρες αποφεύγουν με κάθε τρόπο να «παίξουν» μέσα στο γήπεδο της πραγματικότητας, που έχει σχέση με το λαό και την πατρίδα. Και περιορίζονται ν’ ανταλλάσουν τους διαξιφισμούς τους σε θέματα εκτός χώρου και χρόνου, έτσι ώστε να βρίσκονται σε κουβέντα χωρίς κανένα ουσιαστικό νόημα. Γιατί παρότι, κατά το μάλλον ή ήττον ελληνόφωνοι, φαίνονται να στερούνται ελληνικής συνειδήσεως, δεδομένου ότι, όπως η πραγματικότητα δείχνει, εξυπηρετούν ξένα συμφέροντα. Που σημαίνει ότι τα κόμματα αυτά είναι αυτοδίκαια ξένα προς την ουσία και την ταυτότητα του ελληνισμού.
Υπάρχει εντούτοις ουσιαστική διαφορά ανάμεσα στα ξένα προς την ελληνική πραγματικότητα κόμματα και τις επίσης ξένες ομάδες. Στην περίπτωση των ομάδων η απώλεια έγκειται σε κάποια έξοδα μετακίνησης ή αγοράς εισιτηρίων και βέβαια την απογοήτευση για την ήττα της ομάδας «τους». Στην περίπτωση όμως των κομμάτων συνεπάγεται την εθνική πανωλεθρία και αναξιοπρέπεια. Κι ακόμη την ύβρη στην ιστορία των προγόνων και την προδοσία  για τις γενιές του παρόντος και του μέλλοντος. 
Κι όμως κάποια μεγαλύτερα ή μικρότερα τμήματα του λαού ακολουθούν εφ’ όρου ζωής τα κόμματα ή τις ομάδες «τους» παρόμοια αφιονισμένοι απ’ την αποπροσανατολιστική προπαγάνδα των πολιτικών και μιντιακών (ΜΜΕ) σειρήνων. Κι ενώ η απώλεια στην περίπτωση των ομάδων είναι, όπως προαναφέραμε, ασήμαντη, στην περίπτωση των κομμάτων έχει τεράστιες διαστάσεις. Ιδιαίτερα μάλιστα, όταν είναι μεθοδευμένη εκ μέρους τους η διελκυστίνδα ανάμεσα στη Σκύλλα και τη Χάρυβδη. Έτσι ώστε ο λαός να πέφτει αλληλοδιαδόχως πότε στο δόκανο της μιας και πότε στο δόκανο της άλλης και να πηγαίνει, βάσει εξοντωτικού σχεδίου απ’ το κακό στο χειρότερο. Υφιστάμενος τις «περιποιήσεις» άλλοτε των κλεφτών και άλλοτε των ληστάρχων, που αλληλοδιαδόχως υπόσχονται να τον σώσουν και με περισσή επιτηδειότητα φροντίζουν να κάμουν τα «έσχατα πολύ χείρονα των πρώτων».
Κάποιοι στην προκειμένη περίπτωση διατυπώνουν ένα φαινομενικά αφελέστατο, αλλά ουσιαστικά παμπόνηρο ερώτημα: Μα επιτέλους σε ποιους άλλους να πάμε; Αμφισβητώντας έτσι το γεγονός ότι και  κάποιοι άλλοι υπάρχουν. Άλλο αν η προπαγάνδα της πολιτικής και μιντιακής μαφίας, ντόπιας και ξένης άλλοτε τους περιθωριοποιεί και άλλοτε τους εξαφανίζει. Που σημαίνει ότι αυτοί, που ρωτάνε «σε ποιους να πάνε»-αν σοβαρά ρωτάνε-δεν έχουν παρά να επιλέξουν ανάμεσα σ’ αυτούς, που δεν τους έκλεψαν, δεν τους λήστεψαν και σε καμιά περίπτωση δεν τους εξαπάτησαν. Διαφορετικά οι οποιεσδήποτε προφάσεις τους, είναι «προφάσεις εν αμαρτίαις». Ίδιες και τρισχειρότερες από  εκείνες των ισόβια εκλεκτών τους, διαπρεπών κλεφτών, ληστών και απατεώνων…

Η Edinburgh Remakery είναι μία κοινωνική επιχείρηση που μαθαίνει στους πελάτες της πως να επισκευάζουν τις ηλεκτρικές και ηλεκτρονικές συσκευές τους. Tο κατάστημα πουλάει μεταχειρισμένα έπιπλα και ηλεκτρονικούς υπολογιστές σε καλή κατάσταση και φιλοξενεί εργαστήρια, όπου οι πελάτες μαθαίνουν να επισκευάζουν τα πράγματά τους.

Ένα μεγάλο όραμα υπάρχει πίσω από τη δημιουργία του Edinburgh Remakery όπως αναφέρουν οι εμπνευστές του: "Θέλουμε να ξεκινήσουμε την επανάσταση της επισκευής και επανάχρησης. Αυτό σημαίνει αλλαγή της νοοτροπίας που έχουν οι άνθρωποι αλλά και της καταναλωτικής κουλτούρας. Θέλουμε να ενθαρρύνουμε τους κατασκευαστές να δημιουργούν αντικείμενα που κρατούν στον χρόνο και μπορούν να επιδιορθωθούν".

Η κοινωνική επιχείρηση ιδρύθηκε από τη Sophie Unwin, έπειτα από ταξίδι διάρκειας ενός έτους στο Νεπάλ. Εκεί, η Sophie γνώρισε από κοντά την κουλτούρα της επισκευής και επανάχρησης, η οποία ήταν άγνωστη μέχρι τότε στην πόλη που ζούσε. Οι προηγούμενες γενιές γνώρισαν πως να επισκευάζουν, δεν πετούσαν τα αντικείμενά τους. Αυτή η γενιά χρειάζεται απλά πρόσβαση στα εργαλεία και εκπαίδευση για να αποκτήσει αυτές τις χαμένες δεξιότητες.

Στην Ελλάδα της κρίσης, η κουλτούρα της επανάχρησης δεν είναι διαδεδομένη, ωστόσο τα πρώτα βήματα έχουν αρχίσει να γίνονται σε διάφορες πόλεις. Τα καφενεία επισκευών (Repair Cafe) που έχουν πραγματοποιηθεί στο Οικόπολις της Θεσσαλονίκης αλλά και στην Κοινωνική Συνεταιριστική Επιχείρηση "Ανακυκλώνω στην Πηγή" στην Πάτρα γνώρισαν μεγάλη επιτυχία, καθώς ολοένα και περισσότεροι θέλουν να μάθουν πως να επισκευάζουν για να μην πετούν τα χαλασμένα ή παλιά αντικείμενά τους.

Ο πατέρας της 6χρονης Στέλλας Εικοσπεντάκη κατηγορείται για το φόνο της κόρης του, την οποία χθες είχε δηλώσει εξαφανισμένη στην αστυνομία.
Το πτώμα του κοριτσιού είχε βρεθεί χθες αργά το βράδυ σε κάδο απορριμμάτων στην Αγία Βαρβάρα.
Ανακρινόμενος στη διάρκεια της νύχτας ο 61χρονος ομολόγησε στους αστυνομικούς της Ασφάλειας ότι αυτός σκότωσε την 6χρονη αποδίδοντας το περιστατικό σε ατύχημα.
Ισχυρίστηκε ότι το «κακό» συνέβη στην προσπάθειά του να την κάνει να σταματήσει να κλαίει. Σύμφωνα με τις πρώτες ενδείξεις, ο θάνατος της ανήλικης ήταν ασφυκτικός.
Χθες το πρωί, ο 61χρονος συνταξιούχος αστυνομικός είχε καταγγείλει την εξαφάνιση της 6χρονης κόρης του στο τοπικό Α.Τ. , ενώ για την υπόθεση είχε ενεργοποιηθεί ο μηχανισμός του «Amber Alert».
Είχε αρχικά ισχυριστεί ότι όταν ξύπνησε το πρωί της Πέμπτης η 6χρονη κόρη του, που σημειωτέον αντιμετώπιζε κινητικά προβλήματα, έλλειπε από το σπίτι. Για το συμβάν ενημερώθηκε η Ασφάλεια Αττικής και ξεκίνησαν επισταμένες έρευνες για τον εντοπισμό της ανήλικης.
Τελικά, το άτυχο κορίτσι εντοπίστηκε αργά το βράδυ νεκρό σε νάιλον σακούλα, μέσα σε κάδο απορριμμάτων κοντά στο σπίτι της οικογένειας στην περιοχή της Αγίας Βαρβάρας.
Ανακρινόμενος στη διάρκεια της νύχτας ο 61χρονος ομολόγησε στους αστυνομικούς ότι αυτός σκότωσε την ανήλικη κόρη του στην προσπάθειά του να σταματήσει το κλάμα της και απέδωσε το συμβάν σε ατύχημα.
Σημειώνεται ότι ο 61χρονος είναι πατέρας ενός ακόμα αγοριού, ενώ η σύζυγός του νοσηλευόταν –χθες τουλάχιστον- σε νοσοκομείο προκειμένου να υποβληθεί σε εγχείριση και απουσίαζε από το σπίτι.