Articles by "Ρουβίκωνας"

Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα Ρουβίκωνας. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων

Ακτιβιστής στις 0

ΣΤΑ «PLAISIR» ΜΕΧΡΙ ΝΑ ΑΠΟΛΥΘΕΙΣ, ΠΛΗΡΩΝΕΙΣ ΑΚΟΜΑ ΚΑΙ ΤΟ ΝΕΡΟ ΠΟΥ ΠΙΝΕΙΣ ΣΤΗ ΒΑΡΔΙΑ 

Στα ζαχαροπλαστεία «Plaisir» του Άρη Παπαοικονόµου καταπατώνται τα πιο βασικά εργασιακά δικαιώματα: μαζικές απολύσεις, απλήρωτες υπερωρίες, κλεμμένα ένσημα και καθυστέρηση καταβολής δεδουλευμένων, προσλήψεις και απολύσεις χωρίς ποτέ ο εργαζόμενος να έχει δει ή υπογράψει τη σύμβαση, χωρίς να ξέρει τι γράφει η σύμβαση και από ποιόν υπεγράφη. 

Μέσα σε όλο αυτό το καθεστώς εργοδοτικής τρομοκρατίας τα αφεντικά Άρης Παπαοικονόμου, Γρηγόρης Κιρκογιάν και Ανθή Παπαοικονόμου αναγκάζουν τους εργαζόμενους και τις εργαζόμενες να πληρώνουν μέχρι και το μπουκαλάκι νερού που πίνουν στη βάρδια τους!

Όταν πριν λίγο καιρό το κατάστημα «Plaisir» της Αριστοτέλους κατέβασε ρολά, 10 εργαζόμενοι και εργαζόμενες πετάχτηκαν στο δρόμον, χωρίς προειδοποίηση και χωρίς αποζημίωση, με ψέματα και φρούδες ελπίδες ότι θα επαναπροσληφθούν σε αντίστοιχη νέα επιχείρηση στην παραλία της Θεσσαλονίκης, η οποία άνοιξε και έκλεισε ύστερα από 2 μήνες αφήνοντας πίσω της χρέη για ακόμη μια φορά. 

Αυτές οι τακτικές δεν μας είναι άγνωστες. Οι πραγματικοί τζαμπατζήδες και οι πραγματικοί "στρατηγικοί κακοπληρωτές", όπως αρέσκονται να χαρακτηρίζουν τα καθεστωτικά μίντια δεκάδες ανθρώπους της κοινωνικής βάσης εδώ και χρόνια, είναι αφεντικά σαν και αυτά στα ζαχαροπλαστεία «Plaisir». 

Αυτή η αδικία δεν θα περάσει, ούτε η επόμενη. Τα αφεντικά, όσο κι αν λυσσάνε, δεν είναι ιδιοκτήτες των ζωών μας. Σαν εργαζόμενοι και εργαζόμενες παράγουμε για αυτούς και ως εργοδότες έχουν την ελάχιστη υποχρέωση να μας αμείβουν και να μας σέβονται για τον κόπο και τον ιδρώτα μας. Οι εργαζόμενοι δεν είμαστε ούτε αριθμοί ούτε αναλώσιμοι. Έχουμε οικογένειες, ενοίκια, λογαριασμούς που πρέπει να πληρωθούν. Έχουμε ζωές γεμάτες ανάγκες, με ελπίδες και όνειρα. 

Τα δικαιώματά µας δεν είναι διαπραγματεύσιμα! Δεν υποχωρούμε! 

Η υποταγή δίνει παράταση στη φτώχεια και την εκμετάλλευση. Δεν θα αφήσουμε να μας καταπιεί η αδικία και ο ζόφος. Δεν θα σωπάσουμε. Τέτοιου είδους αφεντικά-εκμεταλλευτές που χτίζουν την περιουσία τους πάνω στις πλάτες και τον ιδρώτα των εργαζομένων, με λογιστικά κόλπα και μαγειρέματα, με εταιρίες φαντάσματα και με απάτες, ποδοπατώντας στον διάβα τους ανθρώπινες ζωές και εργασιακά δικαιώματα, θα μας βρίσκουν απέναντι. 

Ο Άρης Παπαοικονόμου είναι υπεύθυνος για κάθε λογαριασμό που µένει απλήρωτος, για κάθε παιδί που στερείται, για κάθε αγωνία που γεννιέται µέσα σε κάθε σπίτι. 

Κάθε ευρώ που ξοδεύεται στο εν λόγω κατάστημα, είναι ένα χτύπηµα στην αξιοπρέπεια των εργαζοµένων. Μην στηρίζετε την αδικία µε τον δικό σας κόπο! Μην επιβραβεύετε την εκμετάλλευση! Μην ψωνίζετε από μαγαζιά που ποδοπατούν την ανθρώπινη αξιοπρέπεια! Όταν το κράτος και οι αρµόδιες υπηρεσίες κλείνουν τα µάτια, η δική µας και μόνο αλληλεγγύη και ο οργανωμένος αγώνας µπορούν να φέρουν λύσεις. Εµείς οι ίδιοι πρέπει να σταθούµε απέναντι στην αδικία. 

Οργανωθείτε και στηρίξτε έναν αγώνα για δίκιο και ζωή με αξιοπρέπεια. 

Γιατί όταν χτυπούν έναν από εµάς, απαντάμε όλοι. 

ΜΕ ΟΡΓΑΝΩΣΗ ΚΑΙ ΑΓΩΝΑ ΣΠΑΜΕ ΤΟΝ ΤΣΑΜΠΟΥΚΑ ΤΩΝ ΑΦΕΝΤΙΚΩΝ ΤΟ ΜΟΝΟ ΠΟΥ ΕΧΟΥΜΕ ΕΙΝΑΙ Ο ΕΝΑΣ ΤΟΝ ΑΛΛΟΝ 


Ρουβίκωνας

Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου
Continue reading

Ακτιβιστής στις 0

Ο Ηρακλής Μπάμζας, αφεντικό της Hellas Line – VresNet, φαίνεται δεν βάζει μυαλό.

Για δεύτερη φορά, απολύει εργαζόμενη λόγω εγκυμοσύνης, αφήνοντας χωρίς δουλειά μια γυναίκα που ετοιμάζεται να φέρει στον κόσμο ένα παιδί και που χρειάζεται όση περισσότερη υποστήριξη μπορεί να έχει. Αντ’αυτού, προκαλεί τον επαγγελματικό και οικονομικό αποκλεισμό της, φέρνοντάς τη σε μία συνθήκη αποστέρησης και πλήρους επισφάλειας μέσα από κανονικοποιημένες πια, εξουσιαστικές εργοδοτικές συμπεριφορές αυθαιρεσίας και, εν προκειμένω, και παρανομίας.

Ενώ, ως αγωνιστές και αγωνίστριες, δεν αναγνωρίζουμε και άρα δεν αποδεχόμαστε αξιώσεις αστικής νομοθεσίας και δικαιοσύνης, αναγνωρίζουμε και υποστηρίζουμε όμως την αξία κάθε εργασιακού δικαιώματος που κατακτήθηκε με, συχνά αιματηρούς, εργατικούς αγώνες και έτσι, κατακτήσεις όπως η προστασία της μητρότητας και της λοχείας (για τους πρώτους 18 μήνες μετά τον τοκετό), μας βρίσκουν σύμμαχους και υποστηρικτές, ιδίως σε περιπτώσεις καταστρατήγησης αυτών των δικαιωμάτων.

Το περιστατικό αυτό, δυστυχώς, δεν είναι το μόνο και δεν είναι σπάνιο. Αντιθέτως, αποτελεί δείγμα μιας πρακτικής των αφεντικών στην οποία πατριαρχικές αντιλήψεις συνδυάζονται με την καπιταλιστική αδηφάγα επιθυμία της εκμεταλλεύτριας τάξης για ολοένα περισσότερα κέρδη, σε βάρος των εργαζομένων. Οι διακρίσεις δε απέναντι στις εργαζόμενες γυναίκες, ιδίως στην εγκυμοσύνη (ή και μόνο με το ενδεχόμενο αυτής), προκύπτουν από αντιλήψεις που βλέπουν την μητρότητα ως μειονέκτημα της εργαζόμενης γυναίκας και αποτελούν βασικό εργαλείο καταπίεσης και εξαναγκασμού για λιγότερες απολαβές, για καταπάτηση δικαιωμάτων και για ισοπέδωση των όποιων διεκδικήσεων από μεριάς των γυναικών.

Για τους ανθρώπους της τάξης μας, για την κοινωνική βάση, είναι επώδυνα οικείο και ξεκάθαρο το τι σημαίνει να εργαζόμαστε σε ένα νεοφιλελεύθερο καθεστώς ασυδοσίας και μισθωτής σκλαβιάς. Βιώνουμε καθημερινά την καπιταλιστική αλλοτρίωση μέσα από πρακτικές καταπάτησης των εργασιακών δικαιωμάτων μας από αυταρχικούς και πατερναλιστικούς κρατικούς και ιδιωτικούς μηχανισμούς. Το πρόβλημα μάλιστα μεγεθύνεται όταν ορισμένοι θεωρούν ότι το να είσαι ιδιοκτήτης μιας επιχείρησης σημαίνει να είσαι ιδιοκτήτης και των ανθρώπων που εργάζονται σε αυτή. Αφεντικά σαν τον Μπάμζα έρχονται αυτάρεσκα και αυθαίρετα να αναχαιτίσουν την αυτοδιάθεση και αυτονομία των γυναικών, εκμεταλλευόμενοι τη σχέση εξάρτησης των εργαζόμενων γυναικών με εκείνους και μετατρέποντας τη σχέση εργασίας σε ένα τρόπο υποδούλωσης.

Έχοντας φυσικά τις πλάτες των νεοφιλελεύθερων κυβερνήσεων που προστατεύουν την κυριαρχία του κεφαλαίου ενώ ποδοπατούν τους εργαζόμενους – ιδίως αυτούς με τις χαμηλότερες αμοιβές, τους άνεργους, τους φτωχούς, τους ευάλωτους, τους άρρωστους, τις εγκύους -, μπορούν και επιτίθενται στους εργαζομένους μέσω των σχέσεων εργασίας.

Γιατί η απόλυση μιας γυναίκας ενώ βρίσκεται σε εγκυμοσύνη συνιστά επίθεση και, πιο συγκεκριμένα, μία πράξη ακραίας επιθετικότητας που δείχνει και μια αρκετά πρωτόγονη και βάρβαρη πρόθεση εξουσίας και κυριαρχικής επιβολής που αναφέρεται στο σώμα μίας γυναίκας και στη δυνατότητά της να παράξει αγαθά μη προσμετρήσιμα στην στυγνή νεοφιλελεύθερη λογική που το μόνο που λογαριάζει είναι το κέρδος.
Δείχνει επίσης και μια ακραία πατριαρχική κτητικότητα και φαλλοκρατία που εκφράζεται μέσω της ικανότητάς της να καταστρέφει αυτό που θεωρεί πως της ανήκει – τη γυναίκα.

Ένας στόχος του καπιταλισμού στην πατριαρχία δηλαδή, είναι και η υποταγή της γυναίκας ταυτόχρονα με την κυριαρχία επί αυτής και αυτό, στην εργασία, επιτυγχάνεται στερώντας από τη γυναίκα τη δυνατότητα να ελέγχει τη ζωή της ακριβώς τη στιγμή που καλείται να φροντίσει με όλους τους δυνατούς τρόπους την ανάπτυξη μιας νέας ζωής. Αυτό, εκτός από ακραία επιθετικό, είναι και βαθιά άρρωστο.

Από τη σκοπιά των ατόμων που βρίσκονται στη βάση της κοινωνίας, έχουμε να κάνουμε λοιπόν με ένα σύστημα αποκλεισμού, απόρριψης και διαστροφής.

Από τη σκοπιά των αφεντικών, έχουμε να κάνουμε με ένα σύστημα οργανωμένης κλοπής, βίας και απαξίωσης.

Είναι καθήκον μας να είμαστε με τους πρώτους και να πολεμάμε τους δεύτερους, ιδίως όταν κάθε προσπάθεια βασισμένη στη λογική και στο βασικό σεβασμό έχει αποτύχει.

Στηρίζουμε καθολικά και απόλυτα την άρνηση της καταγγέλουσας να περιέλθει στη θέση που της ορίζει ο Μπάμζας που έχει για αφεντικό, τη θέση της απολυμένης.

Δείχνουμε την αποστροφή μας για κάθε αφεντικό που τολμά να απολύσει έγκυο εργαζόμενη και ξεκαθαρίζουμε ότι κάθε τέτοιος σαν κι αυτόν θα μας βρίσκει μπροστά του.

ΟΙ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΟΙ-ΕΣ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΑΤΟΜΙΚΗ ΙΔΙΟΚΤΗΣΙΑ ΚΑΙ ΤΑ ΕΡΓΑΣΙΑΚΑ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ Α ΛΑ ΚΑΡΤ.

ΚΑΙ ΑΝ ΔΕΝ ΞΕΡΕΤΕ ΝΑ ΣΕΒΕΣΤΕ, ΘΑ ΜΑΘΕΤΕ.

Ρουβίκωνας



Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου
Continue reading

Ακτιβιστής στις 0

Παρέμβαση με τρικάκια έξω από το σπίτι του διευθύνοντος συμβούλου του ΟΣΕ Παναγιώτη Τερεζάκη, έκανε το βράδυ της Τετάρτης (19.2.2025) ο Ρουβίκωνας.

Τα μέλη του Ρουβίκωνα, όπως αναφέρουν σε ανάρτησή τους στο Facebook, επιρρίπτουν ευθύνες στον κ. Τερεζάκη για την τραγωδία στα Τέμπη, ενώ τον κατηγορούν ότι έχει παίξει βρώμικο ρόλο.

Η ανακοίνωση: 

Το έγκλημα των Τεμπών ανέδειξε πολλά. Κυρίως, υπενθύμισε στη λαΐκή συνέιδηση με τον πιο εμφατικό και τραγικό τρόπο κάτι που πάντα γνώριζε, πάντα παραδεχόταν φωναχτά ή σιωπηλά, αλλά ανά καιρούς απέφευγε να αντιμετωπίσει κατάματα, αναθέτοντας κατά συνέπεια τις ελπίδες της σε λογιών λογιών σωτήρες. Ανέδειξε το γεγονός πως μας κυβερνά και μας εξουσιάζει ένας βρώμικος κοτζαμπάσικος εσμός, αποτελούμενος από πολιτικές και οικονομικές ελίτ που στον βωμό των συμφερόντων τους, της εξουσίας και του κέρδους, δεν θα διστάσουν ακόμα και να θυσιάσουν 57 αθώες ψυχές. Σκύβαλα αλαλάζοντα, από την κορυφή ως τη βάση του κρατικού μηχανισμού, σαν άλλοι μαφιόζοι κόβουν και ράβουν τις ζωές μας, κόβουν και ράβουν την αλήθεια στα μέτρα της εξουσίας τους, στα μέτρα ενός υπονόμου που ονομάζεται αστική δημοκρατία, αστική δικαιοσύνη, ελεύθερη αγορά.

Όπως και οι συγγενείς των θυμάτων, έτσι κι εμείς, από την πρώτη στιγμή του εγκλήματος τονίσαμε πως όχι μόνο πρέπει να κάνουμε τα αδύνατα δυνατά για να αποκαλυφθεί, αν όχι ολόκληρη, τουλάχιστον ένα κομμάτι της αλήθειας και να αποδοθεί η πρέπουσα δικαιοσύνη. Αλλά πως θα πρέπει να παλέψουμε να εξασφαλίσουμε να μην επαναληφθούν νέα Τέμπη. Στα 57 θύματα των Τεμπών αποτυπώθηκαν για ακόμη μια φορά οι κυρίαρχες επιλογές του κράτους. Η διάλυση του δημοσίου, η αποτυχία του ιδιωτικού τομέα, η διαφθορά και η ώσμωση νόμιμου και παράνομου κεφαλαίου, η ιδιοτέλεια της αστικής δικαιοσύνης, εν ολίγοις όλες οι όψεις της σημερινής δυστοπίας στην οποία ζούμε. 

Και δεν έχουμε προφανώς την αυταπάτη να υποθέσουμε πως μετά από αυτό το σκανδαλώδες έγκλημα κράτος και κεφάλαιο έβαλαν μυαλό. Και αυτό αποδεικνύεται τόσο από την απελπισμένη προσπάθεια της κυβέρνησης να συγκαλύψει την υπόθεση και να χειραγωγήσει την κοινή γνώμη όσο και από την παρούσα κατάσταση των συγκοινωνιών, και συγκεκριμένα των σιδηροδρόμων, όπου πραγματικά δεν έχει αλλάξει τίποτα.

Ένα ακόμα δημόσιο αγαθό εξακολουθεί να σαπίζει, εξακολουθούν να τίθενται καθημερινά σε κίνδυνο ανθρώπινες ζωές, εξακολουθεί να αποτελεί άθυρμα κάποιων κρατικοδίαιτων, κλικαδόρων, που λειτουργούν ως άνθρωποι κλειδιά της εκάστοτε κυβέρνησης για τη συντήρηση και μεγιστοποίηση της ήδη υπάρχουσας σαπίλας που επικρατεί στον δημόσιο τομέα.

Τέτοια είναι η περίπτωση του γαλάζιου Παναγιώτη Τερεζάκη, που λίγες μέρες μετά το έγκλημα στα Τέμπη διορίστηκε από τον εκτελούντα χρέη υπουργού μεταφορών και υποδομών Γιώργο Γεραπετρίτη, μετά την παραίτηση Καραμναλή, ως μεταβατικός διευθύνων σύμβουλος του ΟΣΕ, θέση την οποία ακόμα διατηρεί. Ο βρώμικος ρόλος του Τερεζάκη χωρίζεται σε δύο σκέλη. Αφενός στη συμμετοχή του στη συγκάλυψη του εγκλήματος των Τεμπών, αφετέρου στη συνέχιση της ίδιας εγκληματικής πολιτικής αναφορικά με τη διαχείριση του σιδηροδρομικού δικτύου και την απουσία απαραίτητων για τη λειτουργία του υποδομών.

Ο Τερεζάκης την επόμενη μέρα από τη σύγκρουση των τρένων στα Τέμπη ήταν εκείνος που με την αρμοδιότητα τάχα του τεχνικού συμβούλου του ΟΣΕ πήρε και κατέθεσε στην αστυνομία τα ηχητικά ντοκουμέντα από τις συνομιλίες των μηχανοδηγών και του σταθμάρχη. Εκείνα τα ντοκουμέντα που έδεναν με το πρώτο κυβερνητικό αφήγημα περί "ανθρώπινου λάθους". Εκείνα τα ντοκουμέντα για τη γνησιότητα των οποίων κατέθεσε στην εξεταστική επιτροπή, ενώ μετά παραδέχθηκε πως βγήκαν στη δημοσιότητα παραποιημένα. Εκείνα τα ντοκουμέντα που εν τέλει μετά από λίγο αποδείχθηκε πως είχαν κοπεί και ραφτεί κατά πώς βόλευε τον Μητσοτάκη και τους αυλόδουλούς του.

Το γεγονός πως ένας συνταξιούχος από το 2016 σαν τον Τερεζάκη εμφανίζεται μετά από ένα σκανδαλώδες, όπως αποδεικνύεται και με στοιχεία σήμερα, έγκλημα σαν "τεχνικός σύμβουλος του ΟΣΕ" με τέτοιες υπεραρμοδιότητες, και αμέσως μετά διορίζεται από την κυβέρνηση ως διευθύνων σύμβουλος του ΟΣΕ, τη στιγμή που τα διάφορα πλοκάμια της εξουσίας προσπαθούσαν με νύχια και με δόντια να κουκουλώσουν την υπόθεση, νομίζουμε μιλάει από μόνο του. Και υπάρχει και συνέχεια.

Δύο χρόνια τώρα, όχι μόνο δεν έχει ασχοληθεί με την ενίσχυση της ασφάλειας των σιδηροδρόμων, εγκαθιστώντας τουλάχιστον την απαραίτητη για την ασφαλή μετακίνηση τηλεδιοίκηση, αλλά αντίθετα ως τυπικός διαπλεκόμενος έχει πέσει με τα μούτρα στο μέλι κατασπαταλώντας δημόσιους πόρους. Μοιράζει λεφτά δεξιά κι αριστερά με εντελώς αδιαφανείς όρους, βάζοντας την υπογραφή του σε εικονικές συμβάσεις και απευθείας αναθέσεις. Χαρακτηριστικό παράδειγμα, η "ΙΝΤΕΡ ΣΤΑΡ ΣΕΚΙΟΥΡΙΤΙ ΕΠΕ" που δύο χρόνια τώρα κρατάει στα συρτάρια της βιντεοληπτικό υλικό, απαραίτητα υποτίθεται για τη δικαιοσύνη αποδεικτικά στοιχεία, και τώρα μας πουλάει νόθα.

Για να καταλάβουμε το μέγεθος του συνεχιζόμενου εγκλήματος, καθώς από θαύμα δεν έχουν επαναληφθεί ήδη νέα Τέμπη, σύμφωνα με τις ευρωπαϊκές προδιαγραφές ο ΟΣΕ θα έπρεπε να απασχολεί τουλάχιστον 2000 υπαλλήλους, ενώ αυτήν τη στιγμή απασχολεί τους μισούς. Δηλαδή, ακόμα και τηλεδιοίκηση να είχαμε, δεν θα υπήρχε το απαραίτητο προσωπικό να την υποστηρίξει.

Δεν είναι καθόλου υπερβολή να πούμε πως όλα τα παραπάνω περιγράφουν τη διαφθορά κράτους, σε όλα του τα κλιμάκια, και κεφαλαίου στη χυδαιότερη εκδοχή της.

Μια κανονική και με διακριτούς ρόλους επιτελική συμμορία, που περιλαμβάνει τον Μητσοτάκη και τους υπουργούς του, δικαστικούς, δημόσιους υπαλλήλους-παράσιτα και πλιατσικολόγους καπιταλιστές. Στο νεκροταφείο των Τεμπών, από όλους αυτούς, δεν έλειψε κανείς.

Αν θέλουμε πραγματικά να μιλάμε για κοινωνικό έλεγχο των δημόσιων αγαθών, αν θέλουμε πραγματικά να πάρουμε τις ζωές μας πίσω, τότε θα πρέπει η κοινωνική βάση να συνεχίσει να βγαίνει στους δρόμους και μετά τις 28 Φλεβάρη, και να μην περιμένουμε ουτοπικά απονομή δικαιοσύνης από τους ενόχους του εγκλήματος.

Γνωρίζουμε πολύ καλά πως έχουμε δρόμους πολλούς ακόμα να βαδίσουμε, για να αποδοθεί τουλάχιστον δικαιοσύνη. Τους δρόμους που πάλλεται και κατακτιέται η δικαιοσύνη.
Δικαιοσύνη που μόνον ο λαός μπορεί να αποδώσει.

Ρουβίκωνας


Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου
Continue reading

Ακτιβιστής στις 0

Επίθεση στο ψητοπωλείο όπου εργαζόταν ανασφάλιστος ο 46χρονος διανομέας, που έχασε τη ζωή του από θερμοπληξία, πραγματοποίησαν μέλη του Ρουβίκωνα.

Με βαριοπούλες στα χέρια, μέλη της αναρχικής συλλογικότητας τα έκαναν γυαλιά καρφιά.

«Τίποτα δε φαίνεται να πτοεί πλέον ανθρώπους που έχουν φανατικά προσηλυτιστεί στη θρησκεία του κέρδους», τονίζουν στο κείμενο που ανάρτησαν στην ιστοσελίδα τους και καταλήγουν: «Το όνομά του ήταν Γιώργος Πατρινός και δολοφονήθηκε επειδή δούλευε».



Ολόκληρο το κείμενο:

«Λίγες δεκαετίες πριν το να ρισκάρεις τη ζωή σου για ένα μεροκάματο, σ’ έκανε ήρωα νουβέλας, ξεπεσμένο τυχοδιώκτη του ’50 χωρίς τίποτα να χάσει.

Στην Ελλάδα του 2023, το “μεροκάματο του τρόμου” έχει γίνει η νέα πραγματικότητα για ολοένα και περισσότερους από εμάς. Κι ας μην είχαμε φανταστεί ότι θα διακυβεύονται καθημερινά οι ζωές μας ως μέρος της δουλειάς μας. Το πιο εφιαλτικό είναι ότι δε μας απειλούν πλεόν μόνο απρόσωπες διοικήσεις πολυεθνικών, αλυσίδες καταστημάτων και πλούσιοι, ισχυροί επιχειρηματίες με μακρά παράδοση στην ανθρωποφαγία, αλλά αμέτρητα μικρά αφεντικά σε κάθε γωνιά της χώρας που, μόλις το επιτρέψουν οι συνθήκες, εμφανίζουν ένα αδίστακτο πρόσωπο. Αυτό που απαιτεί χωρίς καμία συστολή να ρισκάρεις τη ζωή σου για να μη μείνει άδειο το ταμείο. Ούτε για κάποιες ώρες. Αυτό τείνει να γίνει το νέο status quo στη σχέση εργοδότη – εργαζομένου: μπορεί να χρειαστεί να πεθάνεις σήμερα για την επιχείρησή μου. Και έχουν αρχίσει να υπερασπίζονται αυτή τη δολοφονική ισορροπία δυνάμεων με όλα τα μέσα, απειλώντας, βρίζοντας, ξυλοκοπώντας τα “υποζύγιά” τους, σαν να συνέβαινε ανέκαθεν. Φυσικά, ομάδες συνανθρώπων μας όπως οι μετανάστες, γνωρίζουν καλά ότι έτσι συνέβαινε ανέκαθεν, σ’ αυτούς τουλάχιστον.

Κάτω απο συνθήκες συνεχιζόμενου καύσωνα, με πάρα πολλά περιστατικά θερμοπληξίας στη χώρα, με έκτακτα δελτία καιρού να μιλούν για “κόλαση”, “τρόμο” και “θερμοκρασίες ρεκόρ” και με ανακοινωμένα πλην ανεπαρκή “έκτακτα μέτρα προστασίας” υποχρεωτικής παύσης εργασιών σε εξωτερικούς χώρους για ορισμένες ώρες όταν η θερμοκρασία υπερβαίνει τους 40 βαθμούς, πεθαίνει εργαζόμενος, στον κλάδο delivery για μια ακόμα φορά, από θερμοπληξία. Ο 46χρονος Γιώργος Πατρινός δουλεύοντας για χρόνια χωρίς σύμβαση στο ίδιο ψητοπωλείο, παραδίδοντας παραγγελίες με το ποδήλατό του μέσα στον καύσωνα, πεθαίνει την Πέμπτη από ανακοπή λόγω έκθεσης σε πολύ υψηλή θερμοκρασία. Ο ιδιοκτήτης συλλαμβάνεται και αφήνεται ελεύθερος με την κατηγορία της “ανθρωποκτονίας από αμέλεια”. Η διοίκηση του νοσοκομείου Χαλκίδας μαζί με μερίδα ΜΜΕ και ντόπιους καταστηματάρχες σπεύδουν να συγκαλύψουν λέγοντας ότι δεν επρόκειτο για διανομέα.

Ας συνοψίσουμε, λοιπόν. Σε μία χώρα που σχεδόν κάθε μέρα έρχεται στο φως νέο περιστατικό εργοδοτικού κανιβαλισμού στο όνομα της σεζόν και του κέρδους, ένας υγιής μέχρι χθες άνθρωπος επέστρεψε σπίτι του από τη δουλειά φτύνοντας αίμα, χάνοντας την επικοινωνία με το περιβάλλον και παθαίνοντας δύο απανωτές ανακοπές, σύμφωνα με τα λόγια της μητέρας του. Επειδή δούλευε υπό συνθήκες που δε θα έπρεπε ποτέ να υφίσταται κανείς και καμιά μας. Ένας ακόμα νεκρός της τάξης μας, κάτι που δε φαίνεται να πτοεί διόλου τα αφεντικά από το να παίζουν με τις ζωές μας. Τίποτα δε φαίνεται να πτοεί πλέον ανθρώπους που έχουν φανατικά προσηλυτιστεί στη θρησκεία του κέρδους. Δε μας αφορούν οι δικαιολογίες τέτοιων ανθρώπων. Δε μας αφορούν δημόσιες τοποθετήσεις εργαζομένων που για τους δικούς τους λόγους λένε ότι οι ίδιοι προσωπικά επέλεξαν να δουλέψουν κάτω από απάνθρωπες συνθήκες. Δε μας αφορά ο αποπροσανατολιστικός διάλογος γύρω από το τι συνιστά καύσωνα και επικίνδυνη ζέστη. Δε θα γίνει ο θάνατός μας στη δουλειά η νέα κανονικότητα και θα φροντίσουμε γι’ αυτό.

Το όνομά του ήταν Γιώργος Πατρινός και δολοφονήθηκε επειδή δούλευε».



Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου
Continue reading

Ακτιβιστής στις 0

Για δεύτερη φορά ο Ρουβίκωνας στοχοποιεί γιατρό ως "φακελάκια" και τον επισκέφθηκε στο ιατρείο του στο Νοσοκομείο Μεταξά. Πρόκειται για τον διευθυντή της Ωτορινολαρυγγολογικής κλινικής του Μεταξά, Νικόλαο Πετρίδη.
Όπως μας ενημερώνουν με επιστολή που δημοσιεύτηκε στο indimedia, επίλεξαν τον συγκεκριμένο γιατρό γιατί "είναι γνωστός από συγκεκριμένες περιπτώσεις χρηματισμού και να του εξηγήσουμε ότι βρίσκεται πια στο φως". 
Να του το εξηγήσουμε εμείς που δεν έχει κανένα τρόπο να μας εκβιάσει, με τις συνθήκες δύναμης αντεστραμμένες. Και να γίνει φορέας ενός μηνύματος σε όλη τη φάρα του. Το μήνυμα δεν είναι "θα σε βρει ο Ρουβίκωνας" (αν και για κάποιους ελάχιστους θα χτυπήσει αυτή η καμπάνα). Το μήνυμα είναι "για φαντάσου να έρθουν να σε βρουν οι γείτονες κάποιου που αν δεν σε πληρώσει θα κινδυνέψει να πεθάνει".
Η επιστολή της αναρχικής ομάδας Ρουβίκωνας:
Ρουβίκωνας : Παρέμβαση στο Ειδικό Αντικαρκινικό Νοσοκομείο Πειραιά Μεταξά 
Όπως υποσχεθήκαμε με το χώρο της υγείας δεν έχουμε τελειώσει.
Θα ξεκινήσουμε από το τέλος: Όχι, κανείς δεν έχει δικαίωμα να απαιτεί από έναν εργαζόμενο, από έναν προλετάριο να παίξει κορώνα-γράμματα την δική του υγεία ή ακόμα χειρότερα την υγεία ενός δικού του ανθρώπου και να κάνει τον δημοσιογράφο με κρυφές κάμερες ή να καλέσει την αστυνομία να συλλάβει έναν γιατρό που απαίτησε χρηματισμό για να κάνει τη δουλειά του. Όποιος απαιτεί κάτι τέτοιο είτε ποτέ του δεν βρέθηκε σε πραγματική ανάγκη έχοντας την άνεση να πληρώνει ιδιωτικά νοσοκομεία, ή δεν καταλαβαίνει (ή δεν νοιάζεται) για τις πραγματικές ζωές, πραγματικών ανθρώπων.
Και αυτό το λέμε έχοντας πλήρη συνείδηση δικών μας επιλογών. Αρκετός κόσμος έχει δώσει φακελάκια, ο οποιοσδήποτε μπορεί να χρειαστεί να δώσει ξανά. Μερικά πράγματα δεν μπαίνουν σε ζυγαριές, δεν μπορείς να ρισκάρεις να χάσεις "τον γιατρό που σε έκανε καλά", να πάει η εγχείρηση ένα εξάμηνο μετά, να μην ξέρεις πως θα δει την επιλογή σου ένας άλλος τυχαίος γιατρός που θα διαδεχθεί αυτόν που κατήγγειλες. Είναι τεράστιο το ατομικό ρίσκο, ειδικά αν δεν αφορά εσένα τον ίδιο.
Κατά συνέπεια, για ένα ακόμα ζήτημα, ο δρόμος της νομιμότητας (ακόμα κι αν ως υπόθεση εργασίας θεωρούσαμε πως υπάρχει ο αντικειμενικός και ουδέτερος νόμος) είναι απροσπέλαστος. Κι αυτό το ξέρουν όλοι: διεφθαρμένοι πολιτικοί, δικαστικοί, αστυνομία, κάποιοι γιατροί. Και γιαυτό κοιμούνται ήσυχοι. 
Πρόσφατα ενημερωθήκαμε ότι ο Ν.Πετρίδης απαιτεί και λαμβάνει ειδικά αμοιβή,για την παροχή υπηρεσιών που αφενός έχει ορκιστεί να παρέχει δωρεάν και αφετέρου αμείβεται. Η υγεία για εμάς δεν αποτελεί ένα ακόμη προιόν του οποίου η τιμή θα καθορίζεται από τον εκάστοτε έμπορο. Η εμπορευματοποίηση της υγείας κρατάει από παλιά σε τούτο τον τόπο όπου οι πελατειακές σχέσεις αποτελούσαν ανέκαθεν τον κανόνα και όχι την εξαίρεση. Στην προκειμένη περίπτωση έχουμε μια ιδιάζουσα περίπτωση εκμετάλλευσης αφού το εν λόγω νοσοκομείο φιλοξενεί αποκλειστικά ασθενείς που μάχονται με την ανίατη νόσο. Όπως είχαμε υπερτονίσει σε παρέμβαση μας στον Ευαγγελισμό,κάθε προσπάθεια κοστολόγησης της ανθρώπινης ζωής θα μας βρίσκει αντίθετους. Η υγεία δεν είναι εμπόρευμα και δεν μπορεί να αποτελεί μέσω πλουτισμού για κανέναν. Το αναφαίρετο δικαίωμα υγειονομικής περίθαλψης δεν μπορεί και δεν πρέπει να αποτελεί προνόμιο των ολίγων. 
Ο χώρος της υγείας, όπως ακούμε κι από “επίσημα χείλη” πλέον, είναι μια μαύρη τρύπα διαφθοράς και μετατόπισης πλούτου από την βάση στην κορυφή. Από τους φτωχούς στους πλούσιους. Είτε με την αυξανόμενη συνεισφορά τους στα φάρμακα που καταλήγει να καλύψει λαδώματα, είτε με το φακελάκι στον γιατρό, είτε με την ανασφάλιστη εργασία. Αυτό είναι το λογικό αποτέλεσμα της αγοράς στον χώρο της υγείας, του γεγονότος ότι, ισχυρά και μη, καπιταλιστικά συμφέροντα βγάζουν κέρδος, μεγάλο κέρδος από την αρρώστια. Έτσι εξηγείται γιατί το κράτος εκτός από το να μην μπορεί πρωτίστως δεν θέλει να προστατέψει τους αδύναμους από το άρμεγμα με αντίκρισμα την επιβίωση. Γιατί το κράτος και οι ελίτ του είναι μέρος αυτής της φάρμας κέρδους. Αυτό όμως που και θέλει και μπορεί, το κράτος το κάνει. Απέναντι σε αυτούς που δεν πήγαν σε συνέδρια σε εξωτικούς παραδείσους, σε αυτούς που χτυπάνε 24ωρα υπηρεσίας στα νοσοκομεία, που δίνουν αντί να παίρνουν από τον ασθενή, σε αυτούς το κράτος δείχνει τη δύναμή του. Τους πληρώνει με ψίχουλα, τους κόβει δικαιώματα δεν προσλαμβάνει, δεν συντηρεί υποδομές. Εκεί το κράτος δουλεύει. Κι όταν αυτός ο κόσμος, το ιατρικό και νοσηλευτικό προσωπικό, κινητοποιηθούν για το οποιοδήποτε αυτονόητο αίτημα, τότε στρατοί δημοσιογραφικών μισθοφόρων αναλαμβάνουν το έργο της συκοφαντίας και προσπαθούν να στρέψουν τους ασθενείς ενάντια στους γιατρούς. Είναι λογικό να φοβάται κανείς να καταγγείλει ένα φακελάκι. Είναι απαράδεκτο να δυσθυμεί με μια απεργία των γιατρών. Απλά και καθαρά. 
Απλά και καθαρά εμείς δεν εκπροσωπούμε όλους όσους βρέθηκαν υπό τον ιατρικό εκβιασμό του χρηματισμού, είμαστε μέρος τους. Ως αναρχικοί εκπροσωπούμε τους εαυτούς μας, απαντάμε πρώτα στην αθλιότητα που εμείς όπως και τόσοι άλλοι βιώνουμε, στις υποχωρήσεις που αναγκαστήκαμε να κάνουμε. Και αυτό προτείνουμε σε όλους. Τέτοια φαινόμενα διάχυτης διαφθοράς απαντώνται μόνο από την κοινωνική βάση. Με τον συλλογικό στιγματισμό, ακόμα και με την απειλή, όσο υπάρχει καπιταλισμός το φαινόμενο δεν πρόκειται να εξαφανιστεί. Μπορεί όμως να μειωθεί δραστικά αν απέναντί του βρει την κοινωνική συνείδηση. Ημίμετρα πράγματι, η λύση βρίσκεται έξω από το σύστημα που γεννά την αθλιότητα και δεν αφορά μόνο την υγεία αλλά τα πάντα.
Επειδή για την ώρα ο καπιταλισμός δεν φαίνεται να κινδυνεύει, τέτοια ημίμετρα είναι μονόδρομος. Συνείδηση λοιπόν, πρωτοβουλία, τόλμη και αλληλεγγύη στα κομμάτια εκείνα του ιατρικού προσωπικού που είναι με τη δική μας μεριά και αγωνίζονται ώστε να έχουν τα μέσα για να μπορούμε να μην είμαστε διαρκώς υπό καθεστώς εκβιασμού. 
Επιλέξαμε να επισκεφτούμε αυτή τη φορά τον έναν εκ των διευθυντών της Ωτορινολαρυγγολογικής κλινικής του Μεταξά, Νικόλαο Πετρίδη που είναι γνωστός από συγκεκριμένες περιπτώσεις χρηματισμού και να του εξηγήσουμε ότι βρίσκεται πια στο φως. Να του το εξηγήσουμε εμείς που δεν έχει κανένα τρόπο να μας εκβιάσει, με τις συνθήκες δύναμης αντεστραμμένες. Και να γίνει φορέας ενός μηνύματος σε όλη τη φάρα του. Το μήνυμα δεν είναι "θα σε βρει ο Ρουβίκωνας" (αν και για κάποιους ελάχιστους θα χτυπήσει αυτή η καμπάνα). Το μήνυμα είναι "για φαντάσου να έρθουν να σε βρουν οι γείτονες κάποιου που αν δεν σε πληρώσει θα κινδυνέψει να πεθάνει". Οι γείτονες που δεν είναι στον Ρουβίκωνα, ούτε αναρχικοί, ούτε κομμουνιστές, ούτε τίποτα. Για φαντάσου το... 
Αναρχική Συλλογικότητα Ρουβίκωνας

Το βίντεο είναι από την προηγούμενη επίσκεψη του Ρουβίκωνα, τον περασμένο Οκτώβριο, στο γραφείο του γιατρού Χρήστου Χαρίτου, διευθυντή καρδιοχειρουργικής στο νοσοκομείο Ευαγγελισμός.
Continue reading
Εγγραφή σε: Αναρτήσεις (Atom)