Επίθεση στο ψητοπωλείο όπου εργαζόταν ανασφάλιστος ο 46χρονος διανομέας, που έχασε τη ζωή του από θερμοπληξία, πραγματοποίησαν μέλη του Ρουβίκωνα.
Με βαριοπούλες στα χέρια, μέλη της αναρχικής συλλογικότητας τα έκαναν γυαλιά καρφιά.
«Τίποτα δε φαίνεται να πτοεί πλέον ανθρώπους που έχουν φανατικά προσηλυτιστεί στη θρησκεία του κέρδους», τονίζουν στο κείμενο που ανάρτησαν στην ιστοσελίδα τους και καταλήγουν: «Το όνομά του ήταν Γιώργος Πατρινός και δολοφονήθηκε επειδή δούλευε».
Ολόκληρο το κείμενο:
«Λίγες δεκαετίες πριν το να ρισκάρεις τη ζωή σου για ένα μεροκάματο, σ’ έκανε ήρωα νουβέλας, ξεπεσμένο τυχοδιώκτη του ’50 χωρίς τίποτα να χάσει.
Στην Ελλάδα του 2023, το “μεροκάματο του τρόμου” έχει γίνει η νέα πραγματικότητα για ολοένα και περισσότερους από εμάς. Κι ας μην είχαμε φανταστεί ότι θα διακυβεύονται καθημερινά οι ζωές μας ως μέρος της δουλειάς μας. Το πιο εφιαλτικό είναι ότι δε μας απειλούν πλεόν μόνο απρόσωπες διοικήσεις πολυεθνικών, αλυσίδες καταστημάτων και πλούσιοι, ισχυροί επιχειρηματίες με μακρά παράδοση στην ανθρωποφαγία, αλλά αμέτρητα μικρά αφεντικά σε κάθε γωνιά της χώρας που, μόλις το επιτρέψουν οι συνθήκες, εμφανίζουν ένα αδίστακτο πρόσωπο. Αυτό που απαιτεί χωρίς καμία συστολή να ρισκάρεις τη ζωή σου για να μη μείνει άδειο το ταμείο. Ούτε για κάποιες ώρες. Αυτό τείνει να γίνει το νέο status quo στη σχέση εργοδότη – εργαζομένου: μπορεί να χρειαστεί να πεθάνεις σήμερα για την επιχείρησή μου. Και έχουν αρχίσει να υπερασπίζονται αυτή τη δολοφονική ισορροπία δυνάμεων με όλα τα μέσα, απειλώντας, βρίζοντας, ξυλοκοπώντας τα “υποζύγιά” τους, σαν να συνέβαινε ανέκαθεν. Φυσικά, ομάδες συνανθρώπων μας όπως οι μετανάστες, γνωρίζουν καλά ότι έτσι συνέβαινε ανέκαθεν, σ’ αυτούς τουλάχιστον.
Κάτω απο συνθήκες συνεχιζόμενου καύσωνα, με πάρα πολλά περιστατικά θερμοπληξίας στη χώρα, με έκτακτα δελτία καιρού να μιλούν για “κόλαση”, “τρόμο” και “θερμοκρασίες ρεκόρ” και με ανακοινωμένα πλην ανεπαρκή “έκτακτα μέτρα προστασίας” υποχρεωτικής παύσης εργασιών σε εξωτερικούς χώρους για ορισμένες ώρες όταν η θερμοκρασία υπερβαίνει τους 40 βαθμούς, πεθαίνει εργαζόμενος, στον κλάδο delivery για μια ακόμα φορά, από θερμοπληξία. Ο 46χρονος Γιώργος Πατρινός δουλεύοντας για χρόνια χωρίς σύμβαση στο ίδιο ψητοπωλείο, παραδίδοντας παραγγελίες με το ποδήλατό του μέσα στον καύσωνα, πεθαίνει την Πέμπτη από ανακοπή λόγω έκθεσης σε πολύ υψηλή θερμοκρασία. Ο ιδιοκτήτης συλλαμβάνεται και αφήνεται ελεύθερος με την κατηγορία της “ανθρωποκτονίας από αμέλεια”. Η διοίκηση του νοσοκομείου Χαλκίδας μαζί με μερίδα ΜΜΕ και ντόπιους καταστηματάρχες σπεύδουν να συγκαλύψουν λέγοντας ότι δεν επρόκειτο για διανομέα.
Ας συνοψίσουμε, λοιπόν. Σε μία χώρα που σχεδόν κάθε μέρα έρχεται στο φως νέο περιστατικό εργοδοτικού κανιβαλισμού στο όνομα της σεζόν και του κέρδους, ένας υγιής μέχρι χθες άνθρωπος επέστρεψε σπίτι του από τη δουλειά φτύνοντας αίμα, χάνοντας την επικοινωνία με το περιβάλλον και παθαίνοντας δύο απανωτές ανακοπές, σύμφωνα με τα λόγια της μητέρας του. Επειδή δούλευε υπό συνθήκες που δε θα έπρεπε ποτέ να υφίσταται κανείς και καμιά μας. Ένας ακόμα νεκρός της τάξης μας, κάτι που δε φαίνεται να πτοεί διόλου τα αφεντικά από το να παίζουν με τις ζωές μας. Τίποτα δε φαίνεται να πτοεί πλέον ανθρώπους που έχουν φανατικά προσηλυτιστεί στη θρησκεία του κέρδους. Δε μας αφορούν οι δικαιολογίες τέτοιων ανθρώπων. Δε μας αφορούν δημόσιες τοποθετήσεις εργαζομένων που για τους δικούς τους λόγους λένε ότι οι ίδιοι προσωπικά επέλεξαν να δουλέψουν κάτω από απάνθρωπες συνθήκες. Δε μας αφορά ο αποπροσανατολιστικός διάλογος γύρω από το τι συνιστά καύσωνα και επικίνδυνη ζέστη. Δε θα γίνει ο θάνατός μας στη δουλειά η νέα κανονικότητα και θα φροντίσουμε γι’ αυτό.
Το όνομά του ήταν Γιώργος Πατρινός και δολοφονήθηκε επειδή δούλευε».
Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου
«Λίγες δεκαετίες πριν το να ρισκάρεις τη ζωή σου για ένα μεροκάματο, σ’ έκανε ήρωα νουβέλας, ξεπεσμένο τυχοδιώκτη του ’50 χωρίς τίποτα να χάσει.
Στην Ελλάδα του 2023, το “μεροκάματο του τρόμου” έχει γίνει η νέα πραγματικότητα για ολοένα και περισσότερους από εμάς. Κι ας μην είχαμε φανταστεί ότι θα διακυβεύονται καθημερινά οι ζωές μας ως μέρος της δουλειάς μας. Το πιο εφιαλτικό είναι ότι δε μας απειλούν πλεόν μόνο απρόσωπες διοικήσεις πολυεθνικών, αλυσίδες καταστημάτων και πλούσιοι, ισχυροί επιχειρηματίες με μακρά παράδοση στην ανθρωποφαγία, αλλά αμέτρητα μικρά αφεντικά σε κάθε γωνιά της χώρας που, μόλις το επιτρέψουν οι συνθήκες, εμφανίζουν ένα αδίστακτο πρόσωπο. Αυτό που απαιτεί χωρίς καμία συστολή να ρισκάρεις τη ζωή σου για να μη μείνει άδειο το ταμείο. Ούτε για κάποιες ώρες. Αυτό τείνει να γίνει το νέο status quo στη σχέση εργοδότη – εργαζομένου: μπορεί να χρειαστεί να πεθάνεις σήμερα για την επιχείρησή μου. Και έχουν αρχίσει να υπερασπίζονται αυτή τη δολοφονική ισορροπία δυνάμεων με όλα τα μέσα, απειλώντας, βρίζοντας, ξυλοκοπώντας τα “υποζύγιά” τους, σαν να συνέβαινε ανέκαθεν. Φυσικά, ομάδες συνανθρώπων μας όπως οι μετανάστες, γνωρίζουν καλά ότι έτσι συνέβαινε ανέκαθεν, σ’ αυτούς τουλάχιστον.
Κάτω απο συνθήκες συνεχιζόμενου καύσωνα, με πάρα πολλά περιστατικά θερμοπληξίας στη χώρα, με έκτακτα δελτία καιρού να μιλούν για “κόλαση”, “τρόμο” και “θερμοκρασίες ρεκόρ” και με ανακοινωμένα πλην ανεπαρκή “έκτακτα μέτρα προστασίας” υποχρεωτικής παύσης εργασιών σε εξωτερικούς χώρους για ορισμένες ώρες όταν η θερμοκρασία υπερβαίνει τους 40 βαθμούς, πεθαίνει εργαζόμενος, στον κλάδο delivery για μια ακόμα φορά, από θερμοπληξία. Ο 46χρονος Γιώργος Πατρινός δουλεύοντας για χρόνια χωρίς σύμβαση στο ίδιο ψητοπωλείο, παραδίδοντας παραγγελίες με το ποδήλατό του μέσα στον καύσωνα, πεθαίνει την Πέμπτη από ανακοπή λόγω έκθεσης σε πολύ υψηλή θερμοκρασία. Ο ιδιοκτήτης συλλαμβάνεται και αφήνεται ελεύθερος με την κατηγορία της “ανθρωποκτονίας από αμέλεια”. Η διοίκηση του νοσοκομείου Χαλκίδας μαζί με μερίδα ΜΜΕ και ντόπιους καταστηματάρχες σπεύδουν να συγκαλύψουν λέγοντας ότι δεν επρόκειτο για διανομέα.
Ας συνοψίσουμε, λοιπόν. Σε μία χώρα που σχεδόν κάθε μέρα έρχεται στο φως νέο περιστατικό εργοδοτικού κανιβαλισμού στο όνομα της σεζόν και του κέρδους, ένας υγιής μέχρι χθες άνθρωπος επέστρεψε σπίτι του από τη δουλειά φτύνοντας αίμα, χάνοντας την επικοινωνία με το περιβάλλον και παθαίνοντας δύο απανωτές ανακοπές, σύμφωνα με τα λόγια της μητέρας του. Επειδή δούλευε υπό συνθήκες που δε θα έπρεπε ποτέ να υφίσταται κανείς και καμιά μας. Ένας ακόμα νεκρός της τάξης μας, κάτι που δε φαίνεται να πτοεί διόλου τα αφεντικά από το να παίζουν με τις ζωές μας. Τίποτα δε φαίνεται να πτοεί πλέον ανθρώπους που έχουν φανατικά προσηλυτιστεί στη θρησκεία του κέρδους. Δε μας αφορούν οι δικαιολογίες τέτοιων ανθρώπων. Δε μας αφορούν δημόσιες τοποθετήσεις εργαζομένων που για τους δικούς τους λόγους λένε ότι οι ίδιοι προσωπικά επέλεξαν να δουλέψουν κάτω από απάνθρωπες συνθήκες. Δε μας αφορά ο αποπροσανατολιστικός διάλογος γύρω από το τι συνιστά καύσωνα και επικίνδυνη ζέστη. Δε θα γίνει ο θάνατός μας στη δουλειά η νέα κανονικότητα και θα φροντίσουμε γι’ αυτό.
Το όνομά του ήταν Γιώργος Πατρινός και δολοφονήθηκε επειδή δούλευε».
Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου
