Ακολουθεί ένα «ανισόρροπο» σχόλιο ως «ποτ-πουρί» αυτόματης γραφής επί του ανισόρροπου κυρίαρχου πολιτικού σχολίου των ημερών στην Ελλάδα - για την αποκατάσταση της πραγματικότητας.
- Πράγματι, η δραχμή είναι σήμερα το «master point» στο αφήγημα κάθε απελπισμένου, αλλά μάλλον και στο μυαλό αυτών που δεν έχουν χάσει την ελπίδα τους. Σε τι πράγμα; Στη ζωή ασφαλώς! Οι υπόλοιποι, οι ευέλπιδες του ευρώ, απλώς δεν είναι πραγματιστές, παραμένουν στη φαντασία τους «ρεαλιστές» που πιστεύουν πως Τέταρτο Μνημόνιο με ΔΝΤ και Παγκόσμια Τράπεζα σημαίνει «πάση θυσία στο ευρώ»! Το τέλος της λιτότητας στην Ελλάδα, είναι το τέλος του ευρώ για την Ελλάδα… και να ενημερωθεί ο πρωθυπουργός για να μην λέει ανακρίβειες.
Και εγώ δεν υποστηρίζω πως το «διπλό νομισματικό» - γιατί περί αυτού πρόκειται - είναι καλό πράγμα. Το αντίθετο. Από πολύ νωρίς το πολέμησα σαν ιδέα και σχέδιο, αλλά δεν είμαι και ηλίθιος! Αν δεις χωρίς προκαταλήψεις την εξέλιξη των οικονομικών μεγεθών στη χώρα μας, θα διαπιστώσεις την «προετοιμασία» για εισαγωγή τοπικού νομισματικού συστήματος παράλληλα με το ευρώ. Δεν μπορεί να γίνει πλέον αλλιώς, μετά την οικονομική αποστράγγιση της κοινωνίας και την ασφυξία της αγοράς. Το περίφημο τέλος της λιτότητας θα είναι η αρχή μιας νέας εποχής, με την Ελλάδα να ξεκινά από το επίπεδο των «υπο-ανάπτυξη» χωρών. Εκεί την έφτασε η επταετία «προσαρμογής» με συντεταγμένη πτώχευση. Εκεί σκόπευε να την φτάσει και δεν νομίζω πως αυτό είναι ανορθολογικό. Ορθολογικότατο είναι, αλλά παραδόξως διαφεύγει από τους δεδηλωμένους «ορθολογιστές»!
Η παρέμβαση της τρόικας αφορά στη θεσμική προετοιμασία της Ελλάδας για να ξεκινήσει ορθολογικά - και όχι ασφαλώς βιοοικονομικά - στη βάση των κλασικών οικονομικών, η ανάπτυξη. Και αυτό δεν θα μπορούσε ποτέ να γίνει με ευρώ, εκτός εάν είχε ήδη πλημμυρίσει η χώρα από επενδύσεις και είχε ήδη άνετη πρόσβαση στην χρηματαγορά – αντί για το αντίθετο που στην πραγματικότητα συμβαίνει ! Το πρόβλημα της ανταγωνιστικότητας σε συνδυασμό με εκείνο της παραγωγικότητας δεν επιλύεται πλέον χωρίς τοπικό νομισματικό σύστημα. Τελεία και παύλα… και ας σταματήσει η απύθμενη υποκρισία και η προσβλητική για κάθε νοήμονα έλληνα, αθλιότητα της παραπλάνησης με τη φιλολογία των «αξιολογήσεων».
Ποτέ στην Ελλάδα δεν είχε διαπραχτεί τόσο μεγάλη απάτη: όσοι ξιφούλκησαν πολιτικώς για «πάση θυσία στο ευρώ» προετοίμαζαν τη συντεταγμένη και υπό τη δική τους ηγεμονία επιστροφή σε εθνικό νόμισμα. Αν δεν το έκαναν ενσυνειδήτως και στρατηγικώς θα πρέπει να ενταχθούν εθελοντικώς στον «στρατό των ηλιθίων», μήπως και τους λυπηθούν οι υπόλοιποι, μήπως εξαπατήσουν ξανά τους υπόλοιπους, εμφανιζόμενοι σαν θύματα «τοκογλύφων» και «ανθελλήνων» ή «ιδεοληπτικών»!
- Οι αμερικανοί ανησυχούν για «ατύχημα» στο Αιγαίο! Εμείς πρέπει να ανησυχούμε με τον τρόπο που εκφράζει την ανησυχία της η πρεσβεία των ΗΠΑ στην Αθήνα! Ιδιαίτερα τώρα πια που το νέο δόγμα προϋποθέτει η Αθήνα να δείχνει αυτοσυγκράτηση τη νύχτα και η Άγκυρα την ημέρα. Μετά τους «ανθρωπιστικούς πολέμους» και τους «προληπτικούς πολέμους» του μεταδιπολισμού θα έχουμε την εμπειρία των «πολέμων αυτοσυγκράτησης». Στην πραγματικότητα πρόκειται για πολέμους ασυμμετρίας, τους οποίους οι έλληνες ηγέτες συνεχίζουν δυστυχώς να προσεγγίζουν αυταπατώμενοι «συμμετρικώς» με το δόγμα των ισοδύναμων τετελεσμένων.
- Ποτέ συνήγορος ενός «ασθενή» δεν θα μπορούσε να είναι ο «ιατρός» του. Συνήγορος του ασθενούς θα μπορούσε να είναι μόνον ένας άλλος ασθενής, αλλά τότε πώς θα διεξαγόταν ένας «πόλεμος αυτοσυγκράτησης» στο χώρο της υγείας;
- Η ευκλείδεια γεωμετρία της κυβέρνησης δεν «βγαίνει», όχι επειδή η ηγετική ομάδα υπό τον Τσίπρα διαδίδει ότι δήθεν δεν διανοείται ότι «κλείνει ο κύκλος του Ευκλείδη», αλλά επειδή τα θεωρήματα που αναπτύχθηκαν για να νομιμοποιήσουν πολιτικώς τις δραματικές της υπαναχωρήσεις είναι πολύ λιγότερα και σε αντίφαση με τα αξιώματα του ΣΥΡΙΖΑ.
- Είναι αλήθεια πως δεν θα υπάρξει αριστερή παρένθεση! Δηλαδή ούτε παρένθεση με πολιτικούς όρους στην τρέχουσα διακυβέρνηση υπό την τρόικα, ούτε ασφαλώς κάτι αριστερό στην πολιτική πρακτική.
- Με τους επαγγελματίες ψεύτες που υποδύονται τους αριστερούς πολιτικούς, το μέλλον δεν μπορεί να κατακτηθεί με άλλον τρόπο εκτός από την επινόηση ενός νέου ψέματος!
* Ο Δημήτρης Γιαννακόπουλος είναι διδάκτωρ Πολιτικής Επιστήμης, ειδικός σε θέματα πολιτικής και διακυβέρνησης στην Ευρασία.
