Ακτιβιστής: Γερμανία

Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα Γερμανία. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων

Σαμποτάζ Nord Stream: Mια σύλληψη με παρενέργειες

Ακτιβιστής στις 27.8.25 0

Τρία χρόνια μετά την έκρηξη του αγωγού φυσικού αερίου Nord Stream στη Βαλτική Θάλασσα, συνελήφθη ο πρώτος ύποπτος. Η Γερμανική Ομοσπονδιακή Εισαγγελία συνέλαβε στην Ιταλία έναν ουκρανικής καταγωγής ύποπτο συντονιστή της επιχείρησης, βάσει ευρωπαϊκού εντάλματος σύλληψης. Η Ομοσπονδιακή Υπουργός Δικαιοσύνης Στέφανι Χούμπιγκ (SPD) μίλησε για μια «πολύ εντυπωσιακή επιτυχία της έρευνας».

Σύμφωνα με την Ομοσπονδιακή Εισαγγελία, ο άνδρας, του οποίου το όνομα δόθηκε ως Σερχίι K., ανήκε σε μια ομάδα που προσάρμοσε τα εκρηκτικά στους αγωγούς κοντά στο δανέζικο νησί Μπόρνχολμ. Χρησιμοποίησαν ένα ιστιοπλοϊκό σκάφος που αναχωρούσε από το Ρόστοκ της Γερμανίας για τη μεταφορά.

Ο πλέον συλληφθείς Ουκρανός λέγεται ότι ήταν ένας από τους συντονιστές. Η ιταλική αστυνομία τον συνέλαβε κοντά στο Ρίμινι στην Αδριατική. Ο K. πρόκειται τώρα να μεταφερθεί στη Γερμανία και να οδηγηθεί ενώπιον του ανακριτή.

Διασυνδέσεις με το Κίεβο;

Αν ο Σερχί Κ. βρισκόταν πραγματικά πίσω από την βομβιστική επίθεση, ένα πολιτικά ιδιαίτερα ευαίσθητο ερώτημα είναι αν είχε διασυνδέσεις με το ουκρανικό κράτος ή την στρατιωτική ηγεσία και ενδεχομένως ενήργησε ακόμη και για λογαριασμό τους. Αυτό θα μπορούσε να επιδεινώσει σοβαρά τις ουκρανο-γερμανικές σχέσεις και να θέσει υπό αμφισβήτηση τη συνεχιζόμενη στρατιωτική και οικονομική υποστήριξη της Γερμανίας προς την Ουκρανία στον πόλεμο κατά της Ρωσίας.

Η πολιτικός Σάρα Βάγκενκνεχτ εξέφρασε πρόσφατα αυτή την υποψία όταν δήλωσε στο πρακτορείο ειδήσεων Reuters: «Είναι εντελώς παράλογο το γεγονός ότι ο άνδρας που συλλαμβάνεται τώρα και οι συνεργοί του ενήργησαν χωρίς την υποστήριξη της ουκρανικής ηγεσίας και της τότε κυβέρνησης Μπάιντεν στις ΗΠΑ». Ως εκ τούτου, ο πρόεδρος της Ουκρανίας Βολοντίμιρ Ζελένσκι πρέπει επίσης να καταθέσει ενώπιον γερμανικής ερευνητικής επιτροπής.

«Είναι εντελώς παράλογο το γεγονός ότι η Γερμανία ξοδεύει δισεκατομμύρια για βοήθεια στην Ουκρανία, αλλά ποτέ δεν ζήτησε διευκρινίσεις από τον Ζελένσκι. Θα πρέπει επίσης να αντιμετωπιστούν πιθανά ζητήματα αποζημίωσης», δήλωσε η επικεφαλής της συμμαχίας, Σάρα Βάγκενκνεχτ, η οποία έχει επανειλημμένα απορρίψει κυρώσεις κατά της Ρωσίας. Το κόμμα της δεν έχει μπει στην Ομοσπονδιακή Βουλή από τις εκλογές του Φεβρουαρίου.

Ο πολιτικός των Πρασίνων Κόνσταντιν φον Νοτς προειδοποίησε για τις θεωρίες συνωμοσίας και ζήτησε μεγαλύτερη εμπιστοσύνη στο κράτος δικαίου. Η υπουργός Δικαιοσύνης Στέφανι Χούμπινγκ τόνισε μετά τη σύλληψη ότι η στάση της Γερμανίας απέναντι στον ρωσικό επιθετικό πόλεμο κατά της Ουκρανίας δεν θα αλλάξει: «Πολιτικά, στεκόμαστε σταθερά στο πλευρό της Ουκρανίας».

Ενώ η Δανία και η Σουηδία έκλεισαν τις έρευνές τους τον Φεβρουάριο του 2024, η Γερμανία είναι πλέον η μόνη χώρα που ερευνά επίσημα την υπόθεση. Ο Nord Stream είναι ένα ρωσογερμανικό «μεγα-έργο» που είχε πολλούς αντιπάλους από την αρχή, συμπεριλαμβανομένης της Πολωνίας, των ΗΠΑ, των χωρών της Βαλτικής και, ειδικά από την αρχή του πολέμου, της Ουκρανίας. Επομένως, το ερώτημα κατά τη διάρκεια των ερευνών ήταν πάντα: Ποιος ωφελείται από την έκρηξη;

Το χρονικό

Σταθμός υποδοχής φυσικού αερίου στην ΓερμανίαΕικόνα: Jens Büttner/dpa/picture alliance

2005: Η γερμανική κυβέρνηση υπό τον τότε καγκελάριο του SPD, Γκέρχαρντ Σρέντερ, μαζί με τη ρωσική κυβέρνηση υπό τον πρόεδρο Βλαντιμίρ Πούτιν, υπέγραψαν επιστολή προθέσεων για την κατασκευή του αγωγού Nord Stream 1. Θα μετέφερε ρωσικό φυσικό αέριο στη Γερμανία μέσω της Βαλτικής Θάλασσας, παρακάμπτοντας τις χώρες διέλευσης. Οι αρχικές προτάσεις για την ιδέα έγιναν τη δεκαετία του 1990.

2006: Ιδρύθηκε η Nord Stream AG για τον σχεδιασμό και την υλοποίηση του έργου. Συμμετείχαν η ρωσική Gazprom και αρκετοί ευρωπαίοι προμηθευτές ενέργειας, καθώς οι προμήθειες φυσικού αερίου ενδιαφέρουν όχι μόνο τους Γερμανούς αλλά και άλλους Ευρωπαίους.

2010: Ξεκίνησε η κατασκευή του Nord Stream 1. Ο αγωγός διπλού αγωγού, μήκους 1.224 χιλιομέτρων ο καθένας, συνδέει το Βίμποργκ στη Ρωσία με το Λούμπμιν στο Μεκλεμβούργο-Δυτική Πομερανία στη Γερμανία.

2011/2012: Και οι δύο αγωγοί τέθηκαν σε λειτουργία. Σύμφωνα με τον φορέα εκμετάλλευσης, προορίζονταν να προμηθεύουν την Ευρώπη με φυσικό αέριο για τουλάχιστον 50 χρόνια. Κόστος κατασκευής σύμφωνα με την Nord Stream AG: 7,4 δισεκατομμύρια ευρώ.

2013: Ξεκινά ο σχεδιασμός για τον Nord Stream 2, δύο επιπλέον αγωγούς 1.250 χλμ. που θα λειτουργούν ουσιαστικά παράλληλα με τους υπάρχοντες αγωγούς από τη Ρωσία προς τη Γερμανία.

2015: Υπογράφονται οι πρώτες συμβάσεις για τον Nord Stream 2. Η ρωσική κρατική εταιρεία Gazprom και αρκετοί Ευρωπαίοι προμηθευτές ενέργειας εμπλέκονται ξανά. Μόλις ένα χρόνο νωρίτερα, η Ρωσία είχε προσαρτήσει την ουκρανική χερσόνησο της Κριμαίας. Για την τότε καγκελάριο Άνγκελα Μέρκελ (CDU), αυτός δεν είναι λόγος να σταματήσει το έργο.

Oι αντιδράσεις μεγαλώνουν

Ο Ντόναλντ Τραμπ από την πρώτη θητεία του είχε επικρίνει σφοδρά τους Nord StreamΕικόνα: Mandel Ngan/AFP/Getty Images

2016: Από την αρχή, η Ουκρανία, η Πολωνία και οι χώρες της Βαλτικής ειδικότερα είχαν επιφυλάξεις για τον Nord Stream λόγω των συμφερόντων ασφαλείας τους και εξέφρασαν τις ανησυχίες τους με αυξανόμενη ένταση. Η ΕΕ εξέδωσε επίσης προειδοποιήσεις. Μετά την πρώτη εκλογή του Ντόναλντ Τραμπ ως προέδρου των ΗΠΑ, η αντίσταση των ΗΠΑ στον Nord Stream αυξήθηκε επίσης. Ο Τραμπ προειδοποιεί για την υπερβολική εξάρτηση της Γερμανίας από τις ρωσικές ενεργειακές προμήθειες. Η γερμανική κυβέρνηση αγνοεί όλες τις ανησυχίες και παρουσιάζει τον Nord Stream όχι μόνο ως απάντηση στην ενεργειακή ασφάλεια της Ευρώπης, αλλά και ως μέσο για την εξασφάλιση της ειρήνης μέσω του εμπορίου.

2018: Ξεκινά η κατασκευή του Nord Stream 2. Η καγκελάριος Άνγκελα Μέρκελ παραδέχεται για πρώτη φορά ότι ο Nord Stream δεν είναι απλώς ένα έργο του ιδιωτικού τομέα, αλλά ότι «πρέπει φυσικά να ληφθούν υπόψη και πολιτικοί παράγοντες». Η διακοπή του, ωστόσο, είναι εκτός συζήτησης για εκείνη.

2019: Ο τόνος των ΗΠΑ γίνεται πιο σκληρός. Ο Ρίτσαρντ Γκρένελ, πρέσβης των ΗΠΑ στο Βερολίνο, γράφει απειλητικές επιστολές σε γερμανικές εταιρείες που εμπλέκονται στον Nord Stream.

Αντιδράσεις κατά των αγωγών είχαν υπάρξει και από οικολογικές οργανώσειςΕικόνα: Jens Büttner/dpa-Zentralbild/picture alliance

2021: Ολοκληρώνεται ο Nord Stream 2. Λίγο μετά την ανάληψη των καθηκόντων του τον Δεκέμβριο, ο καγκελάριος του SPD Όλαφ Σολτς τάσσεται κατά της διακοπής του έργου για πολιτικούς λόγους. Περιγράφει τον αγωγό ως «έργο του ιδιωτικού τομέα», που θα πρέπει να αξιολογηθεί ανεξάρτητα από τις σχέσεις με τη Ρωσία, οι οποίες εν τω μεταξύ γίνονται ολοένα και πιο τεταμένες.

Ο πόλεμος αλλάζει τα πάντα

22 Φεβρουαρίου 2022: Με φόντο τη ρωσική επιθετικότητα κατά της Ουκρανίας, ο καγκελάριος Σολτς αναστέλλει την πιστοποίηση του Nord Stream 2 και, κατά συνέπεια, τη διαδικασία έγκρισης.

24 Φεβρουαρίου 2022: Η Ρωσία επιτίθεται στην Ουκρανία. Οι επικριτές του Nord Stream αισθάνονται δικαιωμένοι. Οι παραδόσεις φυσικού αερίου μέσω του Nord Stream 1 θα συνεχιστούν προς το παρόν. Ωστόσο, λόγω των κυρώσεων της ΕΕ κατά της Ρωσίας, η ποσότητα που λαμβάνουν οι χώρες της ΕΕ από τη Ρωσία θα μειωθεί.

Ιούλιος/ Αύγουστος 2022: Ο Nord Stream 1 διακόπτεται από τη Ρωσία, φέρεται να οφείλεται σε εργασίες συντήρησης. Η Gazprom κατηγορεί μια ελαττωματική τουρμπίνα για περαιτέρω καθυστερήσεις. Οι παραδόσεις φυσικού αερίου αργότερα επαναλαμβάνονται σε περιορισμένη βάση, αλλά τελικά αναστέλλονται ξανά μέχρι τα τέλη Αυγούστου. Σύμφωνα με τον εκπρόσωπο του Κρεμλίνου, Ντμίτρι Πεσκόφ, οι εργασίες θα συνεχιστούν μόνο όταν αρθούν οι κυρώσεις κατά της Ρωσίας. Ποιος κρύβεται πίσω από την έκρηξη;

26 Σεπτεμβρίου 2022: Ανατινάσσονται και οι δύο γραμμές του αγωγού Nord Stream 1 και μία από τις δύο γραμμές του Nord Stream 2 κοντά στο δανέζικο νησί Μπόρνχολμ. Η Γερμανία, η Δανία και η Σουηδία ξεκινούν έρευνες.

2023: Με την πάροδο του χρόνου, εμφανίζονται διάφορες θεωρίες σχετικά με το ποιος μπορεί να κρύβεται πίσω από τις επιθέσεις. Ο Αμερικανός ερευνητής- δημοσιογράφος Σέιμουρ Χερς ισχυρίζεται ότι οι ΗΠΑ και η Νορβηγία ανατίναξαν τους αγωγούς φυσικού αερίου. Ωστόσο, δεν μπορεί να παράσχει κανένα στοιχείο.

Αύγουστος 2024: Η πολωνική εισαγγελία αναφέρει ότι έλαβε ευρωπαϊκό ένταλμα σύλληψης από τη γερμανική ομοσπονδιακή εισαγγελία για τη σύλληψη ενός υπόπτου που φέρεται να εμπλέκεται στις επιθέσεις. Σύμφωνα με την ιστοσελίδα tagesschau της γερμανικής τηλεόρασης ΑRD αυτό συνέβη ήδη τον Ιούνιο. Ο Ουκρανός ύποπτος, Βολοντίμιρ Ζ., ο οποίος σύμφωνα με πολωνικές πηγές βρισκόταν τελευταία φορά στην Πολωνία, λέγεται ότι κατέφυγε στην Ουκρανία στις αρχές Ιουλίου. Σύμφωνα με δημοσιεύματα των μέσων ενημέρωσης, ήταν εκπαιδευτής καταδύσεων. Η πολωνική εισαγγελία αποδίδει το ερώτημα γιατί οι πολωνικές αρχές δεν ενήργησαν νωρίτερα σε διαδικαστικό λάθος: Δεν υπήρχε καταχώριση από τη γερμανική πλευρά στο Μητρώο Σένγκεν, το οποίο απαριθμεί όσους καταζητούνται βάσει ευρωπαϊκού εντάλματος σύλληψης. Ως εκ τούτου, οι πολωνοί συνοριοφύλακες δεν μπόρεσαν να συλλάβουν τον Βολοντίμιρ Ζ.

21 Αυγούστου 2025: Ιταλοί καραμπινιέροι συλλαμβάνουν τον Σερχίι Κ., Ουκρανό που καταζητείται από την Γερμανική Ομοσπονδιακή Εισαγγελία, στην Αδριατική Θάλασσα.

Επιμέλεια: Κώστας Αργυρός

* Κρίστοφ Χάσελμπαχ Αρθρογράφος, ανταποκριτής και σχολιαστής της διεθνούς πολιτικής

πηγή dw.com

Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου

ΑΠΟΨΕΙΣ Βρετανία Γερμανία Ευρώπη Πολεμικές ειδήσεις ΡΟΗ

Λονδίνο, Παρίσι και Βερολίνο συμφωνούν να συνδυάσουν το πυρηνικό τους δυναμικό εναντίον της Ρωσίας

Ακτιβιστής στις 19.7.25 0

από τον Alexandre Lemoine

Ο Γερμανός Καγκελάριος Φρίντριχ Μερτς και ο Βρετανός πρωθυπουργός Κιρ Στάρμερ υπέγραψαν στο Λονδίνο την πρώτη γερμανοβρετανική συνθήκη φιλίας. Τόσο το Βερολίνο όσο και το Λονδίνο τονίζουν ότι το έγγραφο καλύπτει διάφορους τομείς σχέσεων. Ωστόσο, το κύριο θέμα του, το οποίο διατυπώνεται στα δύο πρώτα κεφάλαια, είναι η στρατιωτική και η στρατιωτικοβιομηχανική συνεργασία. Επομένως, θα ήταν πιο ακριβές να ονομάσουμε αυτό το έγγραφο «συνθήκη φιλίας κατά της Ρωσίας».

« Ήταν καιρός να υπογράψουμε μια τέτοια συνθήκη. Είναι μια καλή βάση για τα χρόνια και τις δεκαετίες που έρχονται », σημείωσε ο Μερτς μετά την τελετή υπογραφής. Η συμφωνία βασίζεται στις αμυντικές συμφωνίες του περασμένου έτους μεταξύ των δύο χωρών, αλλά με σημαντικές προσθήκες. Η νέα έκδοση περιλαμβάνει ένα άρθρο για την αμοιβαία στρατιωτική βοήθεια, καθώς και νύξεις για πιθανή συνεργασία στα πυρηνικά όπλα. Ωστόσο, οι Μερτς και Στάρμερ είναι απίθανο να αποκαλύψουν λεπτομέρειες για αυτό το «ευαίσθητο» θέμα.

Η Γαλλία και η Βρετανία πρότειναν τη δημιουργία μιας πανευρωπαϊκής «πυρηνικής ομπρέλας», αναφέρει το Bloomberg . Στόχος είναι ο συντονισμός των δύο οπλοστασιών για την ενίσχυση της ασφάλειας της ΕΕ εν μέσω της μειωμένης εμπιστοσύνης στις Ηνωμένες Πολιτείες και της αυξανόμενης απειλής από τη Ρωσία.

Η πρόταση υποβλήθηκε κατά τη διάρκεια της επίσκεψης του Εμανουέλ Μακρόν στο Λονδίνο. Ο Γάλλος πρόεδρος και ο Βρετανός πρωθυπουργός Κιρ Στάρμερ παρουσίασαν την ιδέα ως μια ιδέα συνετού συντονισμού και όχι κοινής χρήσης πυρηνικών όπλων. Για τον Μακρόν, αποτελεί ένα βήμα προς την ενίσχυση της θέσης της Γαλλίας στην Ευρώπη, ιδίως μετά το διπλωματικό πραξικόπημα της Αυστραλίας βάσει της συμφωνίας του Άουκους.

Μία εβδομάδα πριν από την επίσκεψη του Γερμανού Καγκελάριου στο Λονδίνο, ο Γάλλος πρόεδρος Εμανουέλ Μακρόν υπέγραψε τη «Διακήρυξη του Νόρθγουντ» με τον Στάρμερ (ένα σύντομο κείμενο πέντε παραγράφων που θέτει τον νέο τόνο για αυτή τη συνεργασία). Προβλέπει την κοινή χρήση γαλλικών και βρετανικών πυρηνικών δυνάμεων, και όχι μόνο για την άμυνά τους. «Δεν μπορούμε να φανταστούμε μια κατάσταση στην οποία τα ζωτικά συμφέροντα της μίας από τις δύο χώρες μας θα μπορούσαν να απειληθούν χωρίς να απειληθούν και τα ζωτικά συμφέροντα της άλλης», αναφέρει το έγγραφο .

Επιπλέον, το Παρίσι και το Λονδίνο συμφώνησαν να μετατρέψουν την κοινή ταξιαρχία σε μια δύναμη 50.000 ανδρών «ικανή να συμμετάσχει σε μεγάλες μάχες». Σύμφωνα με τον Μακρόν, αυτή η δύναμη, στην οποία μπορούν να ενταχθούν και άλλες ευρωπαϊκές χώρες, θα μπορούσε να γίνει η βάση του «συνασπισμού των πρόθυμων» δυνάμεων που σκοπεύουν να στείλουν στρατεύματα στην Ουκρανία. Η δήλωση προβλέπει επίσης την επανέναρξη, μετά από μια παύση αρκετών ετών, της κοινής παραγωγής πυραύλων κρουζ Storm Shadow/Scalp και την ανάπτυξη νέων πυραύλων, συμπεριλαμβανομένου ενός ευρωπαϊκού πυραύλου μεσαίου βεληνεκούς στο πλαίσιο του έργου Elsa.

Τώρα, το Βερολίνο εντάσσεται σε αυτό το στρατιωτικό δίδυμο Παρισιού και Λονδίνου. Σύμφωνα με δημοσιεύματα των μέσων ενημέρωσης και ειδικούς, γινόμαστε μάρτυρες της αναβίωσης της «ευρωπαϊκής τρόικας» που κατέρρευσε μετά το Brexit. Αλλά τώρα σε μια θεμελιωδώς νέα, στρατιωτική βάση, με σαφή πυρηνική συνιστώσα. «Η Γερμανία επιδιώκει προστασία υπό την βρετανική πυρηνική ομπρέλα», σημειώνει η Handelsblatt , υπενθυμίζοντας ότι ο Merz, κατά την ανάληψη των καθηκόντων του, είχε δηλώσει την πρόθεσή του να συζητήσει με τη Μεγάλη Βρετανία και τη Γαλλία τη γερμανική συμμετοχή στη χρήση των πυρηνικών τους όπλων. Η υπογεγραμμένη συνθήκη αναφέρει ρητά μόνο την εμβάθυνση της γερμανοβρετανικής συνεργασίας στον τομέα της αποτροπής, χωρίς να διευκρινίζει εάν είναι πυρηνική ή συμβατική, αλλά προβλέπει έναν «εις βάθος διάλογο για την άμυνα, συμπεριλαμβανομένων των πυρηνικών ζητημάτων». Όπως έχουν δηλώσει οι γερμανικές αρχές, αυτά τα πυρηνικά ζητήματα θα συζητηθούν «σύμφωνα με τους κανόνες και την κατάλληλη στιγμή», δηλαδή, εμπιστευτικά.

Δημόσια, η Γερμανία και η Μεγάλη Βρετανία δηλώνουν ότι σκοπεύουν να επικεντρωθούν στην ανάπτυξη ενός ευρωπαϊκού πυραύλου μεσαίου βεληνεκούς για «ακριβείς βαθιές επιθέσεις», καθώς και συστημάτων μη επανδρωμένων αεροσκαφών, στην ενίσχυση της «ανατολικής πλευράς» του ΝΑΤΟ και στη ναυτική συνεργασία στη Βόρεια Θάλασσα, κατά τη διάρκεια της εφαρμογής της συνθήκης. Όλοι αυτοί οι στόχοι, συμπεριλαμβανομένης της αύξησης της παραγωγής όπλων και της παροχής βοήθειας στην Ουκρανία, περιλαμβάνονται στον κατάλογο των βασικών κοινών έργων στο πλαίσιο της συνθήκης.

Το Βερολίνο, το Λονδίνο και το Παρίσι υποστηρίζουν ότι η στρατιωτική προσέγγιση μεταξύ των τριών χωρών δεν αντικαθιστά το ΝΑΤΟ, αλλά αποσκοπεί στην ενίσχυση των δυνατοτήτων της Συμμαχίας στο ευρωπαϊκό της τμήμα. Ωστόσο, τα μέσα ενημέρωσης υποθέτουν ότι οι Ευρωπαίοι προσπαθούν έτσι να προφυλαχθούν από μια μερική ή πλήρη παύση της στρατιωτικής παρουσίας των ΗΠΑ στην Ευρώπη.

πηγή: Continental Observer

Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου

ΑΠΟΨΕΙΣ Αρθρογραφία Βατικιώτης Γερμανία Ευρώπη ΡΟΗ Ρωσία

Αντιδρά η Γερμανία στον επανεξοπλισμό της Ευρώπης

Ακτιβιστής στις 5.7.25 0

του Λεωνίδα Βατικιώτη

Ανοιχτές διαφωνίες στο SPD, διαφοροποιήσεις σε CDU/CSU απέναντι στο μιλιταρισμό και τη ρωσοφοβία

Πολιτική βόμβα μεγατόνων έριξαν οι Financial Times στην καρδιά της Ευρώπης με ρεπορτάζ τους που ως αφορμή είχε το συνέδριο του σοσιαλδημοκρατικού κόμματος, SPD. Στο επίκεντρο του άρθρου ήταν η διαφοροποίηση, αν όχι σχίσμα, που εμφανίστηκε δημόσια στο σοσιαλδημοκρατικό κόμμα, λίγες μάλιστα ημέρες πριν την ετήσια σύνοδο του ΝΑΤΟ στη Χάγη, όπου συμφωνήθηκε η αύξηση των πολεμικών δαπανών στο 5%.

Αφορμή για τη σύγκλιση του συνεδρίου στο Βερολίνο ήταν η ατιμωτική ήττα που υπέστη το κόμμα στις πρόωρες εκλογές του Φεβρουαρίου όταν συγκέντρωσε 16,4% των ψήφων, τερματίζοντας στην τρίτη θέση. Πιο πίσω όχι μόνο από τους συντηρητικούς του Μερτς, αλλά ακόμη και από την ακροδεξιά Εναλλακτική για την Γερμανία (AfD). Το ποσοστό του SPD ήταν το χειρότερο που κατέγραψε ποτέ στην ιστορία του.

Η ελεύθερη εκλογική πτώση των γερμανών σοσιαλδημοκρατών συνδέεται στενά με δύο ιστορικής σημασίας αποφάσεις της προηγούμενης κυβέρνησης. Η πιο πρόσφατη ήταν η κατάργηση του συνταγματικά κατοχυρωμένου λεγόμενου φρένου χρέους που απαγόρευε στην ομοσπονδιακή κυβέρνηση να δημιουργεί δημοσιονομικά ελλείμματα και να προβαίνει σε δανεισμόι. Η κατάργησή του δεν ψηφίστηκε για την αναγκαία αύξηση των κοινωνικών δαπανών, αλλά για να ανοίξει ο δρόμος στον αχαλίνωτο δανεισμό που θα επιτρέψει την αύξηση των πολεμικών δαπανών κατά 70%(!) πριν το τέλος της δεκαετίας. Σε αυτό το πλαίσιο οι πολεμικές δαπάνες αναμένεται να αυξηθούν ετησίως από 95 δισ. ευρώ το 2025 σε 162 δισ. ευρώ μέχρι το 2029 για να φτάσουν το 3,5% του ΑΕΠ. Έτσι, θα είναι πλήρως συμβατές με την απόφαση που έλαβε ο πολεμικός συνασπισμός στη Χάγη και προβλέπει 3,5% του ΑΕΠ για πολεμικούς εξοπλισμούς και 1,5% για εκσυγχρονισμό και αναβάθμιση των υποδομών ώστε να διευκολύνεται η μετακίνηση του στρατού και οι πολεμικές επιχειρήσεις. Το σπάσιμο των φρένων στον δανεισμό ήταν η εκ των ων ουκ άνευ προϋπόθεση για να υλοποιηθεί, άμεσα μάλιστα, η σπουδαιότερη απόφαση που έλαβε η προηγούμενη κυβέρνηση κι έμεινε γνωστή με τον όρο «Zeitenwede» ή σημείο τομής, δηλαδή η επιστροφή του μιλιταρισμού με πρόφαση τον πόλεμο στην Ουκρανία.

Το συνέδριο του SPD παγίωσε και επισημοποίησε αυτή την στροφή. Συνέβη όμως καταβάλλοντας ένα τεράστιο και απρόβλεπτο πολιτικό κόστος που εκφράστηκε με ένα βαθύ πολιτικό ρήγμα. Έκφρασή του ήταν τα συνθήματα «Αφοπλισμός και δημοκρατία ενάντια στον επανεξοπλισμό και τον πόλεμο» που φώναζαν μέσα στην αίθουσα του συνεδρίου οι νεολαίοι του κόμματος, Jusos όπως συχνά αποκαλούνται!

Αντιπολεμικό μανιφέστο στο SPD

Αιχμή του δόρατος της αντιμιλιταριστικής τάσης των γερμανών σοσιαλδημοκρατών ήταν ένα κείμενο με τίτλο «Μανιφέστο». Στις γραμμές του τονίζεται η ανάγκη για μια «στρατηγική αποκλιμάκωσης και σταδιακής οικοδόμησης εμπιστοσύνης – και όχι μια νέα κούρσα εξοπλισμών». Οι συντάκτες του υπεραμύνονται της επανέναρξης διπλωματικών σχέσεων με τη Ρωσία. Αναφέρει επίσης: «Η ρητορική στρατιωτικού συναγερμού και τα γιγαντιαία προγράμματα επανεξοπλισμού δεν δημιουργούν μεγαλύτερη ασφάλεια στην Γερμανία και την Ευρώπη, αλλά οδηγούν σε αποσταθεροποίηση και ενίσχυση της αμοιβαίας αίσθησης απειλής μεταξύ του ΝΑΤΟ και της Ρωσίας.

Το κείμενο συγκέντρωσε γύρω στις 100 υπογραφές, μεταξύ των οποίων ήταν και κορυφαία στελέχη του κόμματος, όπως ο πρώην επικεφαλής της κοινοβουλευτικής του ομάδας Ρολφ Μούτζενιχ, ο πρώην επικεφαλής του κόμματος Νόρμπερτ Βάλτερ-Μπόρτζανς, ο εμπειρογνώμονας εξωτερικής πολιτικής Ραλφ Στένγκερ και ο (εικονιζόμενος) 76χρονος ιστορικός Πίτερ Μπραντ, γιός του καγκελάριου της Γερμανίας, Βίλι Μπραντ. Ο Βίλι Μπραντ ήταν ο αρχιτέκτονας της περίφημης Οστπολιτίκ που αμφισβήτησε την αντιπαλότητα του ψυχρού πολέμου και εγκαινίασε την επαναπροσέγγιση της Δυτικής με την Ανατολική Ευρώπη. Το Νόμπελ Ειρήνης που κέρδισε το 1971 ήταν η επιβράβευσή του για το πολιτικό σθένος που επέδειξε να ανατρέψει την αμερικανική στρατηγική έντασης. Τούτων δοθέντων, μόνο τυχαία δεν ήταν η επιλογή της βρετανικής εφημερίδας να μιλήσει με τον γιό του, Πίτερ Μπραντ. «Δεν ασπάζομαι την ιδέα ότι η Ρωσία πρόκειται να επιτεθεί στο ΝΑΤΟ. Ο ρωσικός στρατός έδειξε αδυναμία στον πόλεμο με την Ουκρανία», δήλωσε. Τόνισε επίσης ότι το ΝΑΤΟ «είναι συμβατικά ανώτερο του ρωσικού στρατού. Ακόμη και χωρίς τους Αμερικανούς».

Αντανάκλαση του διχασμού στο SPD ήταν τα ιστορικά χαμηλά ποσοστά, μόλις 65%, που συγκέντρωσε ο 47χρονος ηγέτης του κόμματος, αντικαγκελάριος και υπουργός Οικονομικών στην κυβέρνηση συνασπισμού, Λαρς Κλινγκμπέιλ. Ο νέος ηγέτης των σοσιαλδημοκρατών έχτισε το πολιτικό του προφίλ (και πιθανά την καριέρα του) με αρθρογραφία και δηλώσεις υπέρ του επανεξοπλισμού της Γερμανίας και της Ευρώπης, ενώ είναι γιός …στρατιωτικού!

Η σύγκρουση που εκφράστηκε στο συνέδριο του SPD δημιουργεί βάσιμες αμφιβολίες για την σταθερότητα της νέας τρικομματικής κυβέρνησης, μιας και στηρίζεται σε μια εύθραυστη πλειοψηφία 13 εδρών. Μπροστά της έχει κρίσιμες αποφάσεις που θα δοκιμάσουν με βεβαιότητα τη συνοχή της, όπως η αύξηση του αριθμού των στρατιωτών και εφέδρων. Ο σοσιαλδημοκράτης υπουργός Άμυνας Μπόρις Πιστόριους, εξέχον μέλος του κόμματος του πολέμου, αναγκάστηκε να διακόψει πολλές φορές την ομιλία του στο συνέδριο στο Βερολίνο, λόγω αποδοκιμασιών, επιχειρηματολογώντας για την ανάγκη να αυξηθούν οι γερμανοί στρατιώτες κατά 60.000 και οι έφεδροι κατά 200.000! Στο σχετικό νομοσχέδιο που αναμένεται να κατατεθεί θα υπάρχει οπωσδήποτε πρόβλεψη για υποχρεωτική στρατολόγηση στην περίπτωση που δεν επαρκούν οι εθελοντές. Είναι πολύ ενδεικτικό ότι το συνέδριο ανέβαλε σχετική ψηφοφορία, προβλέποντας πιθανά ένα αρνητικό, αντιμιλιταριστικό αποτέλεσμα.

Τεράστιο ενδιαφέρον ωστόσο έχει ότι στην Γερμανία οι επιθέσεις στην πολιτική του επανεξοπλισμού και της αντι-ρωσικής υστερίας δεν προέρχονται μόνο από το SPD.

Κενό γράμμα οι κυρώσεις κατά της Ρωσίας

Μόλις τον Μάιο η πολιτική ζωή στη Γερμανία ταράχτηκε όταν είδε το φως της δημοσιότητας μια υψηλού επιπέδου συνάντηση στο Μπακού του Αζερμπαϊτζάν μεταξύ γερμανών πολιτικών από την μια και στενών συνεργατών του ρώσου προέδρου Βλαντίμιρ Πούτιν από την άλλη. Εκ μέρους της Γερμανίας στη συνάντηση συμμετείχαν στελέχη του συντηρητικού κόμματος του νέου καγκελάριου Μερτς και του σοσιαλδημοκρατικού κόμματος. Μεταξύ άλλων συμμετείχε ο βουλευτής Ραλφ Στέγκνερ, που υπέγραψε το αντιπολεμικό Μανιφέστο και είναι επιφορτισμένος να παρακολουθεί εκ μέρους του κόμματός του την Κοινοβουλευτική Επιτροπή Επιτήρησης των μυστικών υπηρεσιών! Εκ μέρους της Μόσχας συμμετείχε ο πρώην ρώσος πρωθυπουργός και μέλος του Εποπτικού Συμβουλίου της Gazprom, Βίκτορ Ζούμπκοφ, και ο Βαλερί Φαντέεβ, επικεφαλής του Ρωσικού Συμβουλίου Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων.

Η συνάντηση πραγματοποιήθηκε στο πλαίσιο του διμερούς φόρουμ «Διάλογος Αγίας Πετρούπολης» που επίσημα ξεκίνησε το 2001 κατόπιν πρωτοβουλίας του ρώσου προέδρου Πούτιν και του γερμανού καγκελάριου Σρέντερ, και διαλύθηκε το 2021 εξίσου επίσημα, μάλλον μόνο …επίσημα. Η συνάντηση έγινε γνωστή κατόπιν ρεπορτάζ του δικτύου ARD και της εφημερίδας Die Zeit. Δικαιολογήθηκε από τους γερμανούς συμμετέχοντες ως ιδιωτική. Ο Στέγκνερ ωστόσο υπεραμύνθηκε δημόσια του δικαιώματός του να παίρνει μέρος σε ανάλογες συναντήσεις ώστε να παραμένουν ανοικτές οι γραμμές επικοινωνίας με την Μόσχα, όπως έγραψαν οι Financial Times. Η συνάντησή τους έδειξε ότι παρασκηνιακά έστω παραμένουν ενεργοί και αυξάνονται οι δίαυλοι επικοινωνίας της Ευρώπης με τη Ρωσία.

Ακόμη πιο εντυπωσιακό όμως είναι ότι αμφότεροι οι ρώσοι συνομιλητές των γερμανών πολιτικών μπορεί να διεκδικούν ρεκόρ οικονομικών και πολιτικών κυρώσεων που έχουν υποστεί όλα αυτά τα χρόνια! Ο μεν Ζούμπκοφ, δρ Οικονομικών από την Αγία Πετρούπολη, έχει υποστεί κυρώσεις ακόμη και από την Αυστραλία, περισσότερες λεπτομέρειες εδώ. Ο δε Φαντέεβ, καταγόμενος από την Τασκένδη του Ουζμπεκιστάν, έχει υποστεί κυρώσεις από το Βέλγιο, την Ελβετία και την ΕΕ, ενώ η Γαλλία και το Μονακό του έχουν παγώσει τα περιουσιακά στοιχεία, περισσότερες λεπτομέρειες εδώ. Το καθεστώς κυρώσεων παρόλα αυτά δεν εμπόδισε τους γερμανούς πολιτικούς να συναντηθούν μαζί τους!

Η παράβλεψη των απαγορεύσεων εκ μέρους του Βερολίνου δείχνει ότι οι οικονομικές και πολιτικές κυρώσεις, παρά τα τεράστια εμπόδια που θέτουν στη γεφύρωση του χάσματος μεταξύ Ρωσίας και ΕΕ και παρά τον δρακόντειο χαρακτήρα τους, δεν λειτουργούν αποτρεπτικά ούτε δεσμεύουν τους ευρωπαίους πολιτικούς. Η προσήλωση στις κυρώσεις και η επίκλησή τους είναι υποκριτική και ξεπερασμένη!

Πολύ περισσότερο σήμερα, οι κυρώσεις χρησιμοποιούνται εκ μέρους αμερικανικών υπηρεσιών, συχνά με μπροστάρη μιντιακά συγκροτήματα, προκειμένου να παγιώσουν και να βαθύνουν το χάσμα μεταξύ Ευρώπης και Ρωσίας. Σε αυτό τον βωμό δεν διστάζουν να επαναφέρουν ακόμη και «κυνήγι μαγισσών»…

Ευρύτερα, οι πολιτικές αντιδράσεις όπως εκδηλώνονται στην καρδιά της ευρωπαϊκής ηπείρου, απέναντι στην στρατηγική του επανεξοπλισμού που προκρίνει η ΕΕ, δείχνουν ότι όσο περισσότερο γίνεται εμφανές πώς θα επιφέρει περικοπές κοινωνικών δαπανών και φτωχοποίηση οι αντιστάσεις αυξάνονται. Και μαζί οι ελπίδες να μπει φραγμός σε αυτή την πορεία έντασης που οδηγεί με μαθηματική βεβαιότητα σε νέους πολέμους!

πηγή

Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου

ΑΠΟΨΕΙΣ Αρθρογραφία Γερμανία Πολεμικές ειδήσεις ΡΟΗ

Ο Μερζ πάει στον πόλεμο

Ακτιβιστής στις 2.6.25 0

από την Αντρέα Μαρτσιλιάνο

Ο χλωμός και αόριστος Γερμανός Καγκελάριος Μέρτς μιλάει με δυνατή φωνή.

Θέλει τον επανεξοπλισμό της Γερμανίας. Για να αντιμετωπίσει τη Ρωσία του Πούτιν. Και να την εξουδετερώσει.

Αυτό θα ήταν αστείο, μόνο και μόνο για αυτό. Ο Μερτς είναι ο πιο αδύναμος καγκελάριος σε όλη την ιστορία της Γερμανίας.

Ο μόνος από τον Β' Παγκόσμιο Πόλεμο που εκλέχθηκε οριακά και μόνο στον δεύτερο γύρο.

Και η θέση του στηρίζεται σε μια «πλειοψηφία» που κάνει ήδη τον κόσμο να γελάει μόνο και μόνο επειδή την ονομάζουμε έτσι.

Με «ελεύθερους σκοπευτές» στο εσωτερικό του κόμματός του, έτοιμους να τον καταρρίψουν με την πρώτη ευκαιρία.

Φυσικά, με μυστική ψηφοφορία. Γιατί τέτοια πράγματα γίνονται, αλλά δεν λέγονται.

Και, επιπλέον, δεν έχει καν τη σωματική διάπλαση, την παρουσία ενός υποθετικού Φύρερ. Σίγουρα δεν είναι ένας νέος Μπίσμαρκ, ο οποίος, επιπλέον, θεωρούσε κάθε ιδέα να κάνει πόλεμο στους Ρώσους ως καθαρή τρέλα.

Και δεν είναι καν ένας νέος Χίτλερ, σε αντίθεση με τον ιστορικό Χίτλερ, ο οποίος διεξήγαγε έναν τέτοιο πόλεμο και έχασε τη ζωή του στη διαδικασία.

Σίγουρα, αυτός ο Χίτλερ είχε πολλά ελαττώματα. Αλλά είχε και ένα πολιτικό ανάστημα αρκετά διαφορετικό από αυτό του καημένου του Μερζ.

Και τότε, οι Γερμανοί εκείνης της εποχής ήταν πολύ διαφορετικοί.

Υπήρχαν οι Πρώσοι, οι Γιούνκερ, οι SS... διαλέξτε από τον κατάλογο των γερμανικών αρχαιοτήτων... και συγκρίνετέ τους με τους σημερινούς Γερμανούς. Ειδικά εκείνοι που μεγάλωσαν στην ηπιότητα εκείνης της πολύ άνετης Δυτικής Γερμανίας.

Φανταστείτε να έχουν να αντιμετωπίσουν μια άμεση σύγκρουση με τους Ρώσους.

Με τους Τσετσένους, τους Γιακούτς, τους Σιβηριανούς... και επίσης με τους Βορειοκορεάτες, και ίσως ακόμη και με τους Κινέζους...

Έλα τώρα, ας σοβαρευτούμε... Αυτό είναι αδιανόητο.

Στην πραγματικότητα, είναι απλώς αδιανόητο.

Ίσως υπάρχει ακόμη κάποιο γερμανικό μαχητικό πνεύμα ανάμεσα στους Ανατολικογερμανούς.

Παραδόξως, ωστόσο, ολόκληρη η Ανατολή είναι εναντίον του Merz.

Ψήφισε ομόφωνα υπέρ του AfD και δεν θέλει πόλεμο...

Και ο Μερτς προσπαθεί να παραγκωνίσει το AfD αποκαλώντας το «Ναζί».

Μήπως, λοιπόν, ο άξεστος καγκελάριος είναι αυτός που έχει παραληρήματα;

Ίσως εν μέρει... αλλά, πάνω απ' όλα, είναι μια διαστρεβλωμένη, αλλοιωμένη αντανάκλαση των αληθινών προθέσεων, και επομένως των αληθινών συμφερόντων, του Μερζ και των γύρω του.

Το οποίο δεν μπορεί να συνδεθεί με έναν παλιό γερμανικό εθνικισμό, ούτε καν με μια αναβίωση του εθνικοσοσιαλισμού του Χίτλερ.

Αντίθετα, πρόκειται για τους βαθιούς και άρρηκτους δεσμούς του Καγκελαρίου με τις μεγάλες διεθνείς χρηματοπιστωτικές «τράπεζες». Όπως η BlackRock, από την οποία προέρχεται.

Η προσπάθεια ερμηνείας αυτής της Καγκελαρίας και των (φαινομενικών) πολεμικών της τάσεων είναι βαθιά λανθασμένη αν χρησιμοποιήσουμε τα κριτήρια του παρελθόντος.

Δεν είναι μια Μεγάλη Γερμανία το όνειρό του. Ούτε καν το Τέταρτο Ράιχ. Και ίσως δεν είναι άνθρωπος ικανός να ονειρεύεται.

Απλώς εξυπηρετεί οικονομικά συμφέροντα. Τους ίδιους που πάντα υπηρετούσε.

Και χρησιμοποιεί τα συντρίμμια του παλιού γερμανικού εθνικισμού μόνο και μόνο για να συγκαλύψει την πραγματικότητα.

πηγή: Electo Magazine μέσω Euro-Synergies

Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου

Γερμανία ΕΙΔΗΣΕΙΣ Λιθουανία ΝΑΤΟ ΝΕΑ ΡΟΗ

Ανάπτυξη γερμανικών στρατευμάτων στη Λιθουανία – Πρώτη φορά από τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο

Ακτιβιστής στις 22.5.25 0

Με μια τελετή γεμάτη συμβολισμούς και πανηγυρικό τόνο, η Γερμανία εγκαινίασε την πρώτη μόνιμη ανάπτυξη στρατευμάτων της στο εξωτερικό μετά τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο, τοποθετώντας 4.800 στρατιώτες και 200 άτομα πολιτικό προσωπικό στη Λιθουανία.

Ο καγκελάριος Φρίντριχ Μερτς και ο υπουργός Αμυνας Μπόρις Πιστόριους βρέθηκαν στη Βίλνιους για την επίσημη τελετή συγκρότησης της τεθωρακισμένης 45ης Ταξιαρχίας, στο ανατολικό άκρο του ΝΑΤΟ, στα σύνορα με τη Ρωσία και τη Λευκορωσία.

Η γερμανική αυτή κίνηση, που ανακοινώθηκε ως απάντηση στη ρωσική εισβολή στην Ουκρανία το 2022, στοχεύει στην ενίσχυση της αποτροπής στη Βαλτική και ειδικά στη Λιθουανία, η οποία ζητούσε εδώ και καιρό παρουσία συμμαχικών δυνάμεων μόνιμα στο έδαφός της.

Η μονάδα αναμένεται να φτάσει σε πλήρη επιχειρησιακή ετοιμότητα έως το 2027.

«Μαζί με τους συμμάχους μας, είμαστε αποφασισμένοι να υπερασπιστούμε το έδαφος της Συμμαχίας απέναντι σε κάθε επίθεση. Η ασφάλεια των βαλτικών συμμάχων μας είναι και δική μας ασφάλεια», δήλωσε ο Μερτς.

Στο πλευρό του, ο πρόεδρος της Λιθουανίας Γκιτάνας Ναουσέντα τον ευχαρίστησε για την αποστολή, σημειώνοντας πως η χώρα του θα αυξήσει τις αμυντικές της δαπάνες στο 5% του ΑΕΠ το 2026, έναντι του σημερινού στόχου 2% του ΝΑΤΟ.

Ο Μερτς, ο πρώτος Γερμανός καγκελάριος που έχει υπηρετήσει στην Μπούντεσβερ, τόνισε πως η Ευρώπη οφείλει να ενισχύσει τις δικές της αμυντικές δυνατότητες και να παράγει περισσότερα εξοπλιστικά μέσα εντός των ευρωπαϊκών συνόρων.

Η Γερμανία, είπε, θα φτάσει σταδιακά το 5% του ΑΕΠ σε στρατιωτικές και υποστηρικτικές δαπάνες έως το 2032, με 3,5% για εξοπλισμούς και 1,5% για υποδομές όπως δρόμους, γέφυρες και λιμάνια στρατηγικής σημασίας.

Η εγκατάσταση της μονάδας στη Λιθουανία έχει αντιμετωπίσει εμπόδια, κυρίως ως προς την προσέλκυση προσωπικού που να αποδέχεται τη μόνιμη τοποθέτηση στη Βαλτική.

Ο Μερτς δεσμεύτηκε ότι θα υπάρξουν αυξήσεις στις αποδοχές και ευελιξία στο ωράριο. Νέος νόμος που πέρασε τον Ιανουάριο προβλέπει επιπλέον επιδόματα και καλύτερες συνθήκες για τους στρατιώτες.

Μερτς: Είμαστε αποφασισμένοι να υπερασπιστούμε το έδαφος του ΝΑΤΟ

Ο υπουργός Αμυνας της Λιθουανίας Ντοβιλέ Σακαλιένε χαρακτήρισε την ανάπτυξη της μονάδας «ζήτημα ζωής και θανάτου» για τη χώρα της, ενώ επανέλαβε τη θέση του Πιστόριους ότι η Ρωσία θα μπορούσε να επιτεθεί σε χώρα του ΝΑΤΟ μέσα στα επόμενα πέντε χρόνια.

Η εγκατάσταση της γερμανικής ταξιαρχίας στέλνει «σαφές μήνυμα σε κάθε πιθανό αντίπαλο», υπογράμμισε ο Πιστόριους.

Ο ίδιος έχει δεσμευτεί ότι η Γερμανία θα είναι έτοιμη να υπερασπιστεί «κάθε σπιθαμή» του εδάφους του ΝΑΤΟ.

Η στρατιωτική ενίσχυση της Ευρώπης έρχεται σε μια στιγμή αβεβαιότητας για τη στάση Τραμπ απέναντι στο ΝΑΤΟ και στην άμυνα της Ουκρανίας. Αν και ο Μερτς δήλωσε ότι δεν έχει καμία ένδειξη πως οι ΗΠΑ θα αποσύρουν στρατεύματα από την Ευρώπη, δεν παρέλειψε να τονίσει την ανάγκη για αυτοδύναμη ευρωπαϊκή στρατιωτική ικανότητα, ικανή να καλύψει ενδεχόμενα κενά.

Η ρητορική Μερτς θεωρείται από τους Ευρωπαίους εταίρους εξέλιξη της πολιτικής Zeitenwende (σημείο καμπής) που είχε διακηρύξει ο προκάτοχός του Ολαφ Σολτς μετά την εισβολή στην Ουκρανία.

Ομως, ο Μερτς πάει ένα βήμα παραπέρα, επιδιώκοντας πλέον να καταστήσει τη Γερμανία «την ισχυρότερη συμβατική στρατιωτική δύναμη της Ευρώπης».

The Guardian

Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου

ΑΠΟΨΕΙΣ Αρθρογραφία Γερμανία Ευρώπη Πολιτική άποψη ΡΟΗ

Που οδηγεί ο ιστορικός αναθεωρητισμός των Ευρωπαίων

Ακτιβιστής στις 10.5.25 0

του Χρήστου Δημήτρη

Κανείς Ευρωπαίος ηγέτης δεν ενοχλήθηκε από την προσβλητική απειλή του Ζελένσκι ότι μπορεί να βομβαρδίσει την Κόκκινη Πλατεία στη Μόσχα, την ημέρα την παρέλασης για τα 80 χρόνια από τη συντριβή του Ναζισμού, όταν το μεγαλύτερο μερίδιο της νίκης ανήκει στον σοβιετικό στρατό. Μια νίκη για την οποία έχυσαν το αίμα τους, περίπου 25 εκατομμύρια πολίτες της ΕΣΣΔ…

Και για να μην τους βάζουμε όλους στο ίδιο τσουβάλι είναι ντροπή για την Βρετανία που σήκωσε μεγάλο βάρος του πολέμου, να τηρεί την ίδια στάση με την Γερμανία και τις χώρες που πολέμησαν πλάι στο στρατό του Χίτλερ, όταν αυτός εισέβαλε στην Σοβιετική Ένωση. Είναι ντροπή και για τη Γαλλία και τους Γάλλους που ανέχονται τον για ηγέτη της χώρας τους τον Μακρόν, που στηρίζει τις ρεβανσιστικές διαθέσεις του Βερολίνου. Είναι ντροπή και για την Ελλάδα της Εθνικής Αντίστασης. Ντροπή των Ευρωπαίων… Και όπως δήλωσε ο Πούτιν πριν την έναρξη της παρέλασης στην Μόσχα, όπου παραβρέθηκαν ηγέτες από 29 χώρες και όλοι οι BRICS: «Η χώρα μου θυμάται τα μαθήματα του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου και δεν θα συμφωνήσει ποτέ με την παραμόρφωση των γεγονότων του. Σχεδόν 80% του ρωσικού πληθυσμού συμμετείχε στον πόλεμο και συνέτριψε τους Ναζί».

Και η υποκρισία της Δύσης, δεν αφορά μόνο την αναθεώρηση της ιστορίας που γράφτηκε πριν 80 χρόνια. Οι διαστρεβλώσεις αφορούν και τις συνθήκες που προκάλεσαν τον πόλεμο στην Ουκρανία, θεωρώντας απρόκλητη την εισβολή της Ρωσίας σε μια ανεξάρτητη δημοκρατική χώρα, όταν χρειάστηκε η οργάνωση ενός πραξικοπήματος το 2014 για να προκύψουν ουκρανικές ηγεσίες, υπάκουες στις εντολές των Αμερικανών. Προηγουμένως η Δύση αναίρεσε όλες τις δεσμεύσεις πως μετά την κατάρρευση της ΕΣΣΔ το ΝΑΤΟ, που ουσιαστικά τότε δεν είχε λόγο ύπαρξης, δεν θα επεκταθεί «ούτε ίντσα» πέρα από τα σύνορα του 1990.

Και το ΝΑΤΟ περικύκλωσε σταδιακά της Ρωσία από τον αρκτικό κύκλο, Νορβηγία, Φινλανδία, τις Βαλτικές χώρες, την Πολωνία, τη Ρουμανία, τη Βουλγαρία και για να κλείσει η περικύκλωση από το νότιο άκρο, φύτευσαν στη Γεωργία έναν δικό τους άνθρωπο τον Μιχαήλ Σαακασβίλι. Και όταν αυτός επιχείρησε να προσαρτήσει την Οσετία και την Άμπχαζια στη Γεωργία, προκάλεσε τον πόλεμο με τη Ρωσία με καταστροφικές συνέπειες για τη χώρα του, την οποία εγκατέλειψε το 2013 για να βρει καταφύγιο στην Ουκρανία, αναλαμβάνοντας κυβερνήτης της Οδησσού! Εκεί όπου στις 2 Μαΐου 2014, φασιστικές ουκρανικές ένοπλες ομάδες έκαψαν ζωντανούς 48 φιλορώσους διαδηλωτές, που είχαν βρει καταφύγιο μέσα στο “Σπίτι των συνδικάτων”.

Οι Γερμανοί ξεφεύγουν…

Και οι συμφωνίες του Μίνσκ (2014-2015) μετά την αναταραχή στις ανατολικές περιοχές της Ουκρανίας, όπου η πλειονότητα των κατοίκων είναι Ρώσοι, δεν έγιναν για να αποφευχθεί αυτό που τελικά συνέβη το 2022 με τη ρωσική εισβολή. Η ίδια η Μέρκελ παραδέχθηκε ότι «τα ειρηνευτικά πρωτόκολλα Μινσκ δεν είχαν στόχο την ειρήνη, αλλά να κερδηθεί χρόνος για τον επανεξοπλισμό της Ουκρανίας». Δεν είναι τυχαίο ότι από τότε, καμιά ειρηνευτική πρωτοβουλία δεν εκδηλώθηκε από τη Δύση! Και όταν σήμερα η Ουκρανία πληρώνει βαρύ τίμημα σε εκατομμύρια νεκρούς, τραυματίες και φυγάδες, ξεπουλώντας ό,τι περιουσιακό στοιχείο έχει η γη της, ποιο είναι το μέλλον της; Νοιάζεται κανείς; Η Δύση χρηματοδοτεί ένα χαμένο πόλεμο που κάνει τη Ρωσία ισχυρότερη και πανέτοιμη πολεμικά. Ποιο είναι τελικά το σχέδιο;

Μπορεί η Γερμανία να νοιώθει ότι προκύπτει η μεγάλη ευκαιρία να σπάσει τα δεσμά των συμφωνιών που προέκυψαν από την ήττα της πριν 80 χρόνια και να γίνει και πάλι η μεγαλύτερη πολεμική δύναμη της Ευρώπης, αλλά οι άλλοι; Τι κερδίζει ο Μακρόν; Τι κερδίζει ο Στάρμερ; Τι κερδίζει συνολικά η ΕΕ που απειλείται από παρατεταμένη οικονομική ύφεση, καθώς το ενεργειακό κενό από την απώλεια της ρωσικής ενέργειας δεν μπορεί να βρει βιώσιμες εναλλακτικές λύσεις; Και τώρα, ο Τραμπ συζητά το ενδεχόμενο να αναλάβουν οι ΗΠΑ την αποκατάσταση των δύο αγωγών (Nord Stream) που κατέστρεψαν οι Αμερικανοί επί Μπάιντεν και την εμπορική διαχείριση των ροών του ρωσικού φυσικού αερίου προς την Ευρώπη! Απίστευτο και εξευτελιστικό.

Με τι χρήματα θα μετατραπεί η ευρωπαϊκή βιομηχανία σε πολεμική; Πόσες θέσεις εργασίας μπορεί να δημιουργήσει η πολεμική παραγωγή και πόσες θα χαθούν; Ποιες κοινωνικές δαπάνες θα κοπούν και πόσο θα υποβαθμιστεί η ζωή των Ευρωπαίων; Αντέχει νέα δάνεια η ευρωπαϊκή οικονομία, όταν το σύνολο των χρεών των χωρών της Ευρωζώνης, πλησιάζει τα 20 τρισ.; Υπάρχουν πολιτικές δυνάμεις που κατανοούν τους κινδύνους;

Κατανοούν το πραγματικό μέγεθος της Δύσης και τις συμπληγάδες στις οποίες βρίσκεται, ειδικά η Ευρώπη, όταν Ασία, Αφρική και Λατινική Αμερική συνεργάζονται εμπορικά και θωρακίζονται οικονομικά, με τη νέα αμερικανική ηγεσία να προτάσσει πλέον τα δικά της οικονομικά συμφέροντα για να αποφύγει τους κινδύνους οικονομικής χρεοκοπίας που προκλήθηκαν από δογματικό σχέδιο, ότι η κυριαρχία μπορεί να εξασφαλιστεί, μόνο στρατιωτικά;

Ως επίλογο, καλό είναι να διαβάσουν όλοι το ακόλουθο απόσπασμα των δηλώσεων του Κινέζου προέδρου Σι από τη Μόσχα: «Οι προσπάθειες διαστρέβλωσης των ιστορικών γεγονότων σχετικά με τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο και άρνησης των αποτελεσμάτων του, η δυσφήμιση των ιστορικών κατορθωμάτων της Κίνας και της Σοβιετικής Ένωσης είναι καταδικασμένες σε αποτυχία! Οποιαδήποτε προσπάθεια να γυρίσει ο τροχός της ιστορίας πίσω, δεν θα λειτουργήσει με τους λαούς της Κίνας και της Ρωσίας, ούτε με τους λαούς όλου του κόσμου! Ο σημερινός κόσμος συνεχίζει να αντιμετωπίζει αυξανόμενα ελλείμματα στην ειρήνη, την ανάπτυξη, την ασφάλεια και την διακυβέρνηση. Ο κόσμος χρειάζεται Δικαιοσύνη. Όχι Ηγεμονία».

πηγή

Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου

Γερμανία Ευρώπη ΡΟΗ Ρωσία

Οι Γερμανοί έχουν βαρεθεί τις κυρώσεις κατά της Κίνας, του Ιράν και της Ρωσίας

Ακτιβιστής στις 29.12.24 0

από το PressTV

Ο δείκτης κόπωσης της γερμανικής κοινωνίας με τις κυρώσεις που επιβλήθηκαν σε Κίνα, Ιράν και Ρωσία πλησιάζει σε κρίσιμο σημείο, σύμφωνα με τα αποτελέσματα μιας μελέτης που πραγματοποιήθηκε από το γερμανικό κίνημα κατά των κυρώσεων -Ρώσοι, με τίτλο Stop the Sanctions (στα γερμανικά: Stoppt die Sanktionen).

« Από την 1η Νοεμβρίου, ο δείκτης κόπωσης αυξήθηκε κατά 0,9 μονάδες, φτάνοντας τις 9 σε μια κλίμακα 10 βαθμών », ανέφερε το κίνημα Stop Sanctions.

Στα άτομα με χαμηλό εισόδημα, ο δείκτης έφτασε τις 9,5 μονάδες, σημειώνοντας αύξηση 0,5 μονάδων σε σύγκριση με τον Νοέμβριο. Αυτός ο δείκτης είναι 8,4 μονάδες για τους επιχειρηματίες και 6,8 μονάδες για τους δημοσίους υπαλλήλους », μπορούμε να μάθουμε από αυτή τη μελέτη.

Όσον αφορά τους νέους και τους Γερμανούς συνταξιούχους, η μελέτη δείχνει ότι οι δείκτες φτάνουν τις 8,9 και 7,5 μονάδες αντίστοιχα.

Ο δείκτης κόπωσης δημιουργείται με βάση ανώνυμες διαδικτυακές έρευνες, που διεξάγονται κάθε δύο μήνες, με στόχο την αντικειμενική αξιολόγηση των επιπτώσεων των κυρώσεων στη γερμανική κοινωνία και την αναφορά αυτών των ευρημάτων στην ομοσπονδιακή κυβέρνηση.

Το κίνημα Stop Sanctions επιδιώκει να προσδιορίσει το επίπεδο ανησυχίας στη γερμανική κοινωνία και εάν οι Γερμανοί πιστεύουν ότι είναι συνετό να αρθούν αμέσως οι κυρώσεις.

Σύμφωνα με τη μελέτη της Stop Sanctions, οι ειδικοί αποδίδουν την αύξηση των κοινωνικών εντάσεων στην ανακοίνωση του κλεισίματος πολλών εργοστασίων της Volkswagen στη Γερμανία, σε απεργίες σε μεγάλες βιομηχανικές εταιρείες και σε διαμαρτυρίες.

Τον Δεκέμβριο, οι προμηθευτές των Mercedes, Stellantis και Volkswagen επλήγησαν από απειλές κλεισίματος.

Οι ειδικοί μιλούν τώρα ανοιχτά για μια κρίση στη γερμανική αυτοκινητοβιομηχανία, η οποία οδηγεί σε ένα αίσθημα απαισιοδοξίας μεταξύ των πολιτών.

πηγή: PressTV

Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου