Στεφανία Λυγερού του Ιωάννη
Με αφορμή τον εορτασμό της Ημέρας Χωρίς Αυτοκίνητο από την οργάνωση «Ας Κάνουμε Ποδήλατο» τα μέλη της, αλλά και αρκετός κόσμος, ντύθηκαν… αυτοκίνητα. Τι σημαίνει αυτό; Ανέβηκαν στα ποδήλατα τους μεν, είχαν φτιάξει μια ειδική πολύχρωμη σιδηροκατασκευή δε -ένα κουβούκλιο κατά κάποιο τρόπο- με την οποία έδειχναν πόσο χώρο καταλαμβάνει ένα αυτοκίνητο σε σχέση με το δίκυκλο που φαινόταν από κάτω. Και βγήκαν στους δρόμους της Ρίγας…
Το σύνθημα τους ήταν «τα ποδήλατα μπορούν να βελτιώσουν το κυκλοφοριακό». «Πιάνουν πολύ λιγότερο χώρο, βοηθούν στο να μη δημιουργείται κίνηση στους δρόμους, είναι οικολογικά, καθότι δεν παράγουν καυσαέριο και παράλληλα μπορούν να αποτελέσουν ένα πολύ καλό τρόπο άσκησης για όσους κάνουν καθιστική εργασία», εξηγούν οι Λετονοί ποδηλάτες, οι οποίοι απέσπασαν όλα τα βλέμματα των παρακείμενων οδηγών.
Η δολοφονία του Φύσσα αλλάζει το σκηνικό
Φωτογραφίες: Χάρης Γκίκας
της Δήμητρας Σπαθαρίδου
Από καιρό λέγαμε και συμφωνούσαμε μεταξύ μας πως το νερό πρέπει να αποτελέσει ανάχωμα και βασικό πολιτικό όπλο ενάντια στη λεηλασία της φύσης και την ιδιωτικοποίηση των κοινών αγαθών. Το λέγαμε στα Παγκόσμια Φόρουμ, εκεί όπου μαθαίναμε για τον πόλεμο του νερού στην Κοτσαμπάμπα και στην ιδρυτική συνέλευση του Ευρωπαϊκού Δικτύου για το Νερό ως Κοινό Αγαθό, το 2011, με φόντο το πρώτο κινηματικό δημοψήφισμα για το νερό στην Ιταλία.
Τα ξανασυζητούσαμε στο Φόρουμ της Φλωρεντίας, το 2012, εκεί που προσπαθούσαμε για τη διασύνδεση των επιμέρους αγώνων με την κρίση αλλά και στις πολλές εκδηλώσεις ανά την Ελλάδα.
Όχι πως ο αγώνας ενάντια στην ιδιωτικοποίηση του νερού στην Ελλάδα κρίθηκε. Η κυβέρνηση, όμως, δεν θα μπορέσει να αγνοήσει την επιτυχία του δημοψηφίσματος στη Θεσσαλονίκη με 213.508 πολίτες να ψηφίσουν κατά της ιδιωτικοποίησης της ΕΥΑΘ.
Το δημοψήφισμα είναι αναμφίβολα η μεγαλύτερη κινητοποίηση και συμμετοχή των πολιτών σε αμεσοδημοκρατικές διαδικασίες που η Θεσσαλονίκη έχει ζήσει τελευταία. Πριν από την απόφαση για δημοψήφισμα, το κίνημα του νερού της πόλης αποτελούνταν από μέλη συλλογικοτήτων και αρκετούς ανένταχτους ενεργούς πολίτες.
Μετά τη διοργάνωση του δημοψηφίσματος, το κίνημα έχει κερδίσει τη συμμετοχή ενός μεγάλου αριθμού πολιτών και θεωρώ πως έχει τη δυναμική να αποκτήσει διαστάσεις μαζικού λαϊκού κινήματος.
Η βραβευμένη αφροαμερικανή πεζογράφος, ποιήτρια και πολιτική ακτιβίστρια Μάγια Αγγέλου βρέθηκε νεκρή, το πρωί της Τετάρτης 28 Μαΐου, στο σπίτι της στο Γουίνστον-Σάλεμ της Βόρειας Καρολίνας από την οικονόμο της. Η Αγγέλου, που αντιμετώπιζε προβλήματα υγείας τον τελευταίο καιρό, είχε ακυρώσει την εμφάνισή της σε προγραμματισμένη εκδήλωση προς τιμήν της στα τέλη του μηνός. Ήταν 86 ετών.
Μία από τις πιο αναγνωρίσιμες φωνές του καιρού μας, η πολυσχιδής Μάγια Αγγέλου ήταν γνωστή ποιήτρια, πεζογράφος, εκπαιδευτικός, παραγωγός, ηθοποιός, τραγουδίστρια, κινηματογραφίστρια ενώ πήρε ενεργό μέρος στους μεγάλους κοινωνικούς αγώνες του 20ού αιώνα για τα δικαιώματα των μαύρων και των γυναικών.
Γεννήθηκε τον Απρίλιο του 1928 στο Σεντ Λούις του Μιζούρι. Το αρχικό της όνομα ήταν Μάργκεριτ Άννι Τζόνσον. Οφείλει το «Αγγέλου» στον έλληνα ναυτικό Αναστάσιο Αγγελόπουλο τον οποίο παντρεύτηκε το 1952, του οποίου το όνομα, σε μια συντετμημένη εκδοχή, υιοθέτησε ως καλλιτεχνικό ψευδώνυμο στις εμφανίσεις της ως τραγουδίστρια. Το «Μάγια» είναι το χαϊδευτικό με το οποίο την αποκαλούσε ο αδελφός της.
Οι γονείς της χώρισαν όταν ήταν τριών ετών και εκείνη μαζί με τον αδελφό της μεγάλωσαν με τη γιαγιά της στη μικρή πόλη Σταμπς του Άρκανσο. Εκεί πρωτοβίωσε τις φυλετικές διακρίσεις ενάντια στις οποίες αγωνίστηκε στη συνέχεια της ζωής της και εκεί μυήθηκε στη θρησκευτική πίστη και στις παραδόσεις της αφροαμερικανικής κουλτούρας.
Σε μια επίσκεψη στη μητέρα της στο Σικάγο, σε ηλικία επτά ετών, έπεσε θύμα σεξουαλικής κακοποίησης από τον τότε σύντροφο της μητέρας της. Το επεισόδιο αποκάλυψε μόνο στον αδελφό της. Όταν αργότερα έμαθε ότι κάποιος θείος της σκότωσε τον άνδρα που είχε ασελγήσει επάνω της θεώρησε ότι κακώς είχε μιλήσει και για τα επόμενα πέντε χρόνια δεν έβγαλε μιλιά.
Στα δεκατρία της εκείνη και ο αδελφός της πήγαν να ζήσουν με τη μητέρα τους στο Σαν Φρανσίσκο. Η Μάγια άρχισε να σπουδάζει με υποτροφία θέατρο και χορό στο προοδευτικό San Francisco Labor School όπου μπολιάστηκε με τις ριζοσπαστικές ιδέες που θα πυροδοτούσαν αργότερα τον πολιτικό ακτιβισμό της. Στα δεκατέσσερά της παράτησε το σχολείο και έγινε η πρώτη αφροαμερικανή οδηγός τραμ. Επέστρεψε στο σχολείο αργότερα και για να πάρει το απολυτήριό της και λίγο μετά την αποφοίτησή της γέννησε τον γιο της. Από τα δεκαεπτά της ανέθρεψε μόνη της τον γιο της εργαζόμενη ως σερβιτόρα, χωρίς να πάψει να καλλιεργεί το ενδιαφέρον της για τη μουσική, το χορό και το θέατρο.
Παρότι δεν φοίτησε ποτέ στο πανεπιστήμιο, τιμήθηκε από δεκάδες πανεπιστημιακά ιδρύματα των ΗΠΑ και δίδασκε στο Τμήμα Αμερικανικών Σπουδών στο Πανεπιστήμιο του Wake Forest από το 1982, το οποίο, σε ψήφισμά του με αφορμή τον θάνατό της, την αποκαλεί «εθνικό θησαυρό, της οποίας η ζωή και τα διδάγματα ενέπνευσαν εκατομμύρια ανθρώπους στον κόσμο».
Το 1952 παντρεύτηκε τον Αναστάσιο Αγγελόπουλο και άρχισε καριέρα τραγουδίστριας σε νυχτερινά κέντρα. Τα επόμενα χρόνια της δεκαετίας του 1950 περιόδευσε στην Ευρώπη με την όπερα Πόργκι και Μπες του Τζορτζ Γκέρσουιν, σπούδασε μοντέρνο χορό κοντά στη Μάρθα Γκράχαμ, χόρεψε σε τηλεοπτικά σόου και ηχογράφησε το άλμπουμ Calypso Lady (1957). Tην ίδια δεκαετία μετακόμισε στη Νέα Υόρκη, συνδέθηκε με τους αφροαμερικανούς συγγραφείς και καλλιτέχνες του Χάρλεμ και πήρε μέρος στο κίνημα για την κατάργηση των φυλετικών διακρίσεων. Εκείνη την εποχή πήρε μέρος ως ηθοποιός σε μια παράσταση των Νέγρων του Ζαν Ζενέ και ερωτεύτηκε τον ακριβιστή Βουζούμζι Μέικ.
Με τον Μέικ ταξίδεψαν και έζησαν στην Αίγυπτο ενώ αργότερα εκείνη με τον γιο της μετακινήθηκαν στην Γκάνα. Στα χρόνια αυτά εργαζόταν ως συντάκτρια αγγλόφωνων εντύπων ή ως δασκάλα μουσικής και χορού ενώ παράλληλα μάθαινε ξένες γλώσσες και άρχισε αλληλογραφία με τον εμβληματικό για τους αγώνες του για τα δικαιώματα των Αφροαμερικανών Μάλκομ Χ.
Η Αγγέλου επέστρεψε στις ΗΠΑ το 1964 με σκοπό να συνεισφέρει ενεργά στον αγώνα του Μάλκομ Χ, ο οποίος όμως δολοφονήθηκε λίγο μετά την άφιξή της στην Αμερική, όπως και ο Μάρτιν Λούθερ, με τον οποίο συνεργάστηκε στενά. Απογοητευμένη από τις εξελίξεις αυτές, έστρεψε τις δυνάμεις της στη συγγραφή, την οποία χρησιμοποίησε ως μέσο ενημέρωσης και ευαισθητοποίησης των Αμερικανών για τις φυλετικές διακρίσεις.
Έγραψε επτά αυτοβιογραφικά βιβλία. Το πρώτο και πολύ γνωστό Ξέρω γιατί κελαηδάει το πουλί στο κλουβί (Πατάκης, 1993) κυκλοφόρησε το 1970 και είχε μεγάλη εκδοτική επιτυχία. Σε αυτό αφηγείται τη ζωή της από τα παιδικά της χρόνια ως τη γέννηση του γιου της. Ακολούθησε το 1974 το Τα δυνατά πουλιά της επαγγελίας (Πατάκης, 1995), που αφηγείται τη ζωή της ως τα δεκαεννιά της χρόνια.
Στα χρόνια που ακολούθησαν εξέδωσε περισσότερα από 30 βιβλία: ποίηση, αυτοβιογραφικές μαρτυρίες, διηγήματα, δοκίμια, σενάρια. Το σενάριό της για την κινηματογραφική ταινία Τζόρτζια, Τζόρτζια(1972) του Στιβ Μπιόρκμαν ήταν υποψήφιο για το Βραβείο Πούλιτζερ. Σκηνοθέτησε πολλά τηλεοπτικά προγράμματα και ντοκιμαντέρ και το 1996 γύρισε την πρώτη της ταινία με τίτλοDown in the Delta.
Χάρη στην προσωπική της ιστορία, την αγωνιστική δράση και το έργο της, έγινε πραγματικά «εθνικός θησαυρός» για τις ΗΠΑ, στης οποίας το πρόσωπο ενσαρκώνεται η νεότερη Ιστορία και οι κοινωνικοί αγώνες της χώρας. Το 1993 επιλέχθηκε από τον πρόεδροΜπιλ Κλίντον για να συνθέσει το ποίημα («Οn the Pulse of the Morning») της τελετής της ορκωμοσίας του. Το 2000 τιμήθηκε με το Εθνικό Μετάλλιο Τεχνών του αμερικανικού National Endowment for the Arts και τo 2011 με το Presidential Medal of Freedom από τον πρόεδρο Μπαράκ Ομπάμα.
Έντονη ήταν η δημόσια παρουσία της με ομιλίες, συνεντεύξεις, άρθρα, τοποθετήσεις και σχόλια για την επικαιρότητα αλλά και αναρτήσεις στα social media. «Σταθείτε να ακούσετε τον εαυτό σας και σ’ αυτή την ησυχία μπορεί να ακούσετε τη φωνή του Θεού», έγραφε στο τελευταίο της tweet στις 23 Μαΐου. Λίγο νωρίτερα, στις 8 Μαΐου, ανήρτησε σχετικά με την απαγωγή των νιγηριανών μαθητριών από την Μπόκο Χαράμ: «Το μέλλον μας απειλείται όσο αυτές οι νέες γυναίκες δεν έχουν μέλλον. Πρέπει να πάρουμε πίσω τις αγαπημένες μας για να μπορέσουμε να τις βοηθήσουμε να γιατρέψουν τα τραύματά τους».
Μιλούσε άπταιστα έξι γλώσσες και είναι διάσημη για τη φράση: «Οι άνθρωποι θα ξεχάσουν αυτά που είπες, θα ξεχάσουν τι έκανες, αλλά δεν θα ξεχάσουν ποτέ πώς τους έκανες να αισθάνονται».
Υποστήριζε ότι «Σκοπός μας στη ζωή δεν είναι απλώς να επιβιώσουμε αλλά να ευημερήσουμε, και να το καταφέρουμε με πάθος, συμπόνια, χιούμορ και στυλ». Μαχητική και πραγματίστρια, πρέσβευε: «Αν δεν σου αρέσει κάτι, άλλαξέ το. Αν δεν μπορείς να το αλλάξεις, άλλαξε συμπεριφορά. Μην παραπονιέσαι».
Παρά τα ψυχικά τραύματα και τη βία που γνώρισε στην παιδική τη ηλικία, είχε μεγάλη πίστη στον άνθρωπο, στην αγάπη και στην οικογένεια: «Η αγάπη της οικογένειας, η αγάπη ενός ατόμου μπορεί να θεραπεύσει. Θεραπεύει τα τραύματα που αφήνει η ευρύτερη κοινωνία. Η μαζική ισχυρή κοινωνία». Το πρώτο μάθημα στην αγάπη είναι να αγαπούμε τον εαυτό μας έλεγε: «Δεν εμπιστεύομαι τους ανθρώπους που δεν αγαπούν τον εαυτό τους κι όμως μου λένε “Σ’ αγαπώ”. Υπάρχει ένα αφρικανικό γνωμικό που λέει: Πρόσεχε όταν ένας άνθρωπος γυμνός σου προσφέρει ένα πουκάμισο».
«Προσπάθησε να γίνεις το ουράνιο τόξο σε κάποιου άλλου τον συννεφιασμένο ουρανό», συνιστούσε, αλλά: «Μην κάνεις κάποιον προτεραιότητα στη ζωή σου όταν εσύ είσαι απλώς μία από τις επιλογές στη δική τους».
Τη θυμοσοφία του βιώματος συμπλήρωνε με πολύ χιούμορ: «Έμαθα ότι μπορείς να καταλάβεις πολλά από τον τρόπο που ένα άτομο διαχειρίζεται τα εξής τρία: μια βροχερή μέρα, την απώλεια των αποσκευών του και τα μπερδεμένα καλώδια στα χριστουγεννιάτικα φωτάκια».
Η αδιαφορία της κυβέρνησης και των αρχών απέναντι στο κύμα βίας που ξεσπά είναι χαρακτηριστική και συνδέεται με αντιομοφυλοφιλικούς νόμους στη Ρωσία.
Όπως τονίζει το Human Rights Watch, η απουσία των σχετικών στοιχείων καθιστά αδύνατη τη μέτρηση για τη βία και τις παρενοχλήσεις που αυξήθηκαν κατά τη διάρκεια του 2013, αλλά το σύνολο των θυμάτων και των ομάδων LGBT που επικοινωνούν με τον οργανισμό επιβεβαιώνουν κλιμακωτή αύξηση των κρουσμάτων.
πηγή
Η συμφωνία πολλών εκατομμυρίων ανάμεσα στην ηθοποιό και την ισραηλινή εταιρεία έχει προκαλέσει την κατακραυγή των ακτιβιστών και των ανθρωπιστικών οργανώσεων που αντιτίθενται στους εποικισμούς. Αν και η SodaStream απασχολεί τόσο Παλαιστίνιους όσο και Ισραηλινούς υπαλλήλους και υποστηρίζει πως προωθεί ένα πρότυπο ειρηνικής συνεργασίας, η παρουσία του εργοστασίου της στα επίμαχα εδάφη της Δυτικής Οχθης θεωρείται παράνομη βάσει του διεθνούς δικαίου, όπως τονίζει η Οξφαμ. «Η Οξφαμ πιστεύει πως επιχειρήσεις όπως η SodaStream που λειτουργούν στους εποικισμούς, εντείνουν τη φτώχεια και την άρνηση των δικαιωμάτων των παλαιστινιακών κοινοτήτων για την υποστήριξη των οποίων εργαζόμαστε», ανέφερε η οργάνωση σε ανακοίνωσή της.
Υστερα από συζητήσεις με τη Γιόχανσον και οι δύο πλευρές κατέληξαν ότι η συνεργασία τους δεν θα μπορούσε να συνεχισθεί. «Η ίδια και η Οξφαμ έχουν θεμελιώδεις διαφωνίες σχετικά με το μποϊκοτάζ, την εκποίηση και την επιβολή περιορισμών», δήλωσε ο εκπρόσωπος της Αμερικανίδας σταρ. Οι απόψεις αυτές προωθούνται κυρίως από υποστηρικτές των Παλαιστινίων, που καλούν σε μποϊκοτάρισμα των ισραηλινών προϊόντων και αμφισβητούν τη νομιμότητα του κράτους του Ισραήλ. Την περασμένη εβδομάδα, η ηθοποιός είχε σχολιάσει ότι «υποστηρίζει την οικονομική συνεργασία και την κοινωνική αλληλεπίδραση ανάμεσα σε ένα δημοκρατικό Ισραήλ και στην Παλαιστίνη».
Το παλαιστινιακό ζήτημα βρίσκεται στο επίκεντρο του ενδιαφέροντος, αφού οι ΗΠΑ προωθούν τη συνέχιση των ειρηνευτικών συνομιλιών ύστερα από παύση ετών. «Η ίδια η ύπαρξη των εποικισμών συνιστά σοβαρή παραβίαση του διεθνούς δικαίου», ανέφερε την Τετάρτη το Παρατηρητήριο για τα Ανθρώπινα Δικαιώματα, που εδρεύει στη Νέα Υόρκη. «Είναι αδύνατο να αγνοηθεί το ισραηλινό σύστημα παράνομων διακρίσεων, κατασχέσεων γης, κλοπής φυσικών πόρων και υποχρεωτικού εκτοπισμού Παλαιστινίων στην κατεχόμενη Δυτική Οχθη», πρόσθεσε η οργάνωση.
πηγή
Αυτό τονίζει νέα έρευνα της βρετανικής φιλανθρωπικής οργάνωσης Oxfam, ενόψει του ετήσιου Παγκόσμιου Οικονομικού Φόρουμ του Νταβός, που διεξάγεται αυτή την εβδομάδα. Στην ατζέντα του φόρουμ θα περιλαμβάνεται η ανισότητα στα εισοδήματα, μαζί με τη βελτίωση των επιπέδων υγείας διεθνώς και την αντιμετώπιση των επιπτώσεων της κλιματικής αλλαγής.
Όπως σημειώνεται στην έκθεση, το διευρυνόμενο χάσμα μεταξύ της αποκλειστικής ελίτ των πολυδισεκατομμυριούχων και των φτωχότερων στρωμάτων μπορεί να έχει «ολέθριες» συνέπειες, προκαλώντας κοινωνικές αναταραχές.
Η Oxfam υπολογίζει ότι οι 85 πλουσιότεροι άνθρωποι του κόσμου έχουν περιουσία συνολικής αξίας 1,7 τρισεκατομμυρίων δολαρίων, όση αναλογεί και στο πιο φτωχό μισό της ανθρωπότητας.
Υπολογίζεται επίσης ότι περίπου ο μισός πλούτος του κόσμου, που συνολικά ανέρχεται στα 110 τρισεκατομμύρια δολάρια, ανήκει στο 1% του παγκόσμιου πληθυσμού. Εξάλλου, το 70% των ανθρώπων ζουν σε χώρες όπου το χάσμα μεταξύ πλουσίων και φτωχών έχει διευρυνθεί τα τελευταία 30 χρόνια.
«Οι άνθρωποι απομονώνονται όλο και περισσότερο από την οικονομική και πολιτική εξουσία, με αναπόφευκτο αποτέλεσμα την αύξηση των κοινωνικών εντάσεων και τον μεγαλύτερο κίνδυνο κοινωνικής αποσύνθεσης», προειδοποιεί η Oxfam στην έκθεσή της.
Εκτιμάται επίσης ότι η ελίτ των πλουσίων κρύβει περίπου 18,5 τρισεκατομμύρια δολάρια σε φορολογικούς παραδείσους ανά τον κόσμο.
Η φιλανθρωπική οργάνωση καλεί τους συμμετέχοντες στο Φόρουμ του Νταβός να υποστηρίξουν προοδευτικά φορολογικά συστήματα, να μην επιδιώκουν πρακτικές φοροαποφυγής και φοροδιαφυγής, να μη χρησιμοποιούν τον πλούτο τους για την εξασφάλιση πολιτικών εξυπηρετήσεων και να φροντίζουν οι εταιρείες τις οποίες ελέγχουν να καταβάλλουν στους εργαζόμενους μισθούς που επιτρέπουν την άνετη διαβίωσή τους.
Έκθεση του Παγκόσμιου Οικονομικού Φόρουμ την περασμένη εβδομάδα σημείωνε πως η ανισότητα στα εισοδήματα θα μπορούσε να προκαλέσει έντονες κοινωνικές ταραχές που θα έχουν σοβαρές συνέπειες για την παγκόσμια οικονομία τους επόμενους 12 μήνες.
Στην κορυφή των πλουσιότερων ανθρώπων του κόσμου βρίσκεται ο Μεξικανός μεγιστάνας των τηλεπικοινωνιών Κάρλος Σλιμ Ελού με περιουσία που υπολογίζεται από το περιοδικό Forbes 73 δισεκατομμύρια δολάρια. Ακολουθεί ο ιδρυτής της Microsoft Μπιλ Γκέιτς με 67 δισ. δολάρια. Συνολικά στη λίστα των 85 πλουσιοτέρων ανθρώπων του κόσμου υπάρχουν 31 Αμερικανοί. Η πλουσιότερη γυναίκα του κόσμου είναι η Λιλιάν Μπετανκούρ με οικογενειακή περιουσία 30 δισεκατομμυρίων δολαρίων, βασισμένη στην εταιρεία καλλυντικών L’Oreal.
πηγή
Μετά από έγγραφη καταγγελία του σωματείου λαϊκών αγορών «Μακεδονία», προς το αστυνομικό τμήμα Επανομής, γίνεται προσπάθεια να ματαιωθεί το αυριανό 5ο Παζάρι Παραγωγών.
Επιχειρείται έτσι, να εδραιωθεί μια γενικότερη πολιτική απαγόρευσης των κινημάτων αλληλεγγύης, με το πρόσχημα της νομιμότητας.
Καλούμε τον κόσμο να υποστηρίξει την αυριανή διάθεση προϊόντων από τους παραγωγούς και με την φυσική του παρουσία να αποτρέψει οποιαδήποτε προσπάθεια για το σταμάτημα του Παζαριού από την αστυνομία.
Όλοι στο χώρο που γίνεται το Παζάρι από νωρίς το πρωί.
---------------------------------------------------------
Γ’ Συν/σμός Επανομής & Κίνηση Πολιτών Επανομής
Έτσι και στις 5 Δεκεμβρίου, στη νέα δίκη για την Παρέλαση του Λαού, ΘΑ ΕΙΜΑΣΤΕ ΟΛΟΙ ΚΑΙ ΟΛΕΣ ΣΤΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ! Και θα ’μαστε όλοι κατηγορούμενοι! Και οι 6 που αθωώθηκαν στην πρώτη δίκη, το Φλεβάρη του 2012 και οι 10 που δικάζονται στις 5 του Δεκέμβρη και οι χιλιάδες διαδηλωτές της Παρέλασης του Λαού είμαστε όλοι κατηγορούμενοι για το “αδίκημα” της ΥΠΕΡΑΣΠΙΣΗΣ ΤΟΥ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΟΣ ΤΟΥ ΛΑΟΥ ΝΑ ΑΝΤΙΔΡΑ ΣΤΗΝ ΑΝΤΙΛΑΪΚΗ ΚΥΒΕΡΝΗΤΙΚΗ ΠΟΛΙΤΙΚΗ, ΝΑ ΔΙΑΔΗΛΩΝΕΙ, ΝΑ ΔΙΕΚΔΙΚΕΙ!
Οι χιλιάδες διαδηλωτές που την 28η Οκτωβρίου 2011 δώσαμε στην επέτειο το πραγματικό της νόημα. Παρέλαση εκείνη τη μέρα έκανε ο λαός! Βροντοφωνάξαμε “ΟΧΙ” στην τρόικα , το μνημόνιο, την αντιλαϊκή πολιτική! Δηλώσαμε την εναντίωσή μας στη φτώχεια και την αδικία που μας επιβάλλουν 4 χρόνια τώρα κυβερνήσεις-Ε.Ε.-Δ.Ν.Τ. και βιώνουμε σε κάθε φάση της ζωής μας. Μιλήσαμε για το δικαίωμά μας για μια καλύτερη ζωή για μας και τα παιδιά μας.
Δυο χρόνια μετά το κράτος φαίνεται να ζητά “εκδίκηση” για την πτώση της πρώτης μνημονιακής κυβέρνησης μα και να επιτείνει το κλίμα φόβου και υποταγής που καλλιεργείται στην κοινωνία. Το μαύρο μέτωπο της εξουσίας εντάσσει και την Παρέλαση του Λαού, μαζί με τον αγώνα ενάντια στην εξόρυξη χρυσού στις Σκουριές, μαζί με όλες τις μεγάλες στιγμές του εργατικού και λαϊκού κινήματος, στη «θεωρία των άκρων», σε μια προσπάθεια αποτροπής κάθε αντίδρασης στην αντιλαϊκή πολιτική τους. Αφού στερεί από το λαό το ΨΩΜΙ και κάθε ΚΟΙΝΩΝΙΚΟ ΔΙΚΑΙΩΜΑ, μέσα σε ένα γενικότερο κλίμα έντασης του αυταρχισμού και της καταστολής, ποινικοποιεί το βασικό πολιτικό δικαίωμα του λαού, την ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ να διαδηλώνει, να διεκδικεί!
Ό,τι κι αν κάνουν όμως, δε μας φοβίζουν! Εμείς θα συνεχίσουμε στο δρόμο του αγώνα με την ελπίδα ή τη σιγουριά ότι πολύ σύντομα θα ζήσουμε μια ΝΕΑ ΠΑΡΕΛΑΣΗ ΤΟΥ ΛΑΟΥ που θα στείλει οριστικά τις αντιλαϊκές πολιτικές στα αζήτητα της ιστορίας…
ΟΙ ΛΑΪΚΟΙ ΑΓΩΝΕΣ ΔΕ ΔΙΚΑΖΟΝΤΑΙ! ΣΥΝΕΧΙΖΟΥΝ-ΔΙΚΑΙΩΝΟΝΤΑΙ-ΝΙΚΟΥΝ!
Απαιτούμε την αθώωση και την οριστική παύση κάθε δίωξης σε βάρος όλων όσων στις
28 Οκτώβρη 2011 υπερασπίστηκαν τη ΛΕΥΤΕΡΙΑ και τη ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ, το ΨΩΜΙ και τη ΖΩΗ μας!
Καλούμε όλο το λαό της πόλης σε συγκέντρωση συμπαράταξης-αλληλεγγύης
την Πέμπτη 5 του Δεκέμβρη, 9.30π.μ., στα Δικαστήρια Θεσσαλονίκης
“ΗΜΟΥΝ ΚΙ ΕΓΩ ΕΚΕΙ στην Παρέλαση του Λαού”
Συνέλευση: Τρίτη 3 Δεκέμβρη, 7μ.μ., στην ΕΔΟΘ
κανένα άλλο ποινικό αδίκημα. Πράγμα που σημαίνει με απλά λόγια ότι ο εισαγγελέας δεν θα έπρεπε καν να έχει ασκήσει ποινική δίωξη εναντίον τους ούτε να τους έχει σύρει σε δίκη.
Πέραν αυτού, δεν θα πρέπει ποτέ να ξεχνάμε ότι για να κριθεί η νομιμότητα και το άδικο μιας πράξης, θα πρέπει πάντοτε να σταθμίζονται τα έννομα αγαθά που συγκρούονται και ποιο απ’ όλα οφείλουμε να προστατεύσουμε. Στην προκειμένη περίπτωση, υπέρτερο αγαθό συνιστά η ανθρώπινη ζωή (που πολλές φορές κινδυνεύει άμεσα από τη διακοπή ρεύματος, σε άτομα μηχανικά υποστηριζόμενα ή λαμβάνοντα φάρμακα που απαιτούν ψυγείο), η αξιοπρεπής διαβίωση και η πρόσβαση σε αυτονόητα πλέον αγαθά του πολιτισμού. Και το ηλεκτρικό ρεύμα είναι ένα από αυτά. Αντίθετα, δεν οφείλουμε καμία συμμόρφωση σε νόμους κατάφωρα αντισυνταγματικούς, όπως τα μνημόνια και όλες αυτές οι διατάξεις που έχουν εκτοξεύσει στα ύψη τα τιμολόγια της ΔΕΗ κι έχουν επιβάλει τις λεγόμενες «ρυθμιζόμενες χρεώσεις» και άλλα χαράτσια, κρυφά ή φανερά. Σε τελευταία ανάλυση, αυτός που παρανομεί είναι εκείνος που εφαρμόζει τους αντισυνταγματικούς νόμους.
Η αθώωση Ασλάνογλου-Γκάλαβου θα πρέπει λοιπόν να μαθευτεί και στο τελευταίο ελληνικό σπίτι και να γίνει σημαία ενθάρρυνσης όλων των συνανθρώπων μας που κινδυνεύουν ή έχουν ήδη υποστεί διακοπή ρεύματος. Το κίνημα των επανασυνδέσεων ρεύματος, που κυριολεκτικά σώζει χιλιάδες ζωές, απαλλάσσεται πλέον από το φόβο του ποινικού αδικήματος.
Παρόλα αυτά, εδώ θα πρέπει να σχολιάσουμε το ρόλο των εισαγγελικών αρχών, που πολλές φορές έχουν την τάση να ποινικοποιούν καθαρά αστικής φύσεως διαφορές. Ένα παράδειγμα: Αν αγοράσεις κάτι και δεν το πληρώσεις, αυτό δεν συνιστά ποινικό αδίκημα αλλά αστική διαφορά, βάσει της οποίας ο πωλητής μπορεί να προχωρήσει σε κατάσχεση περιουσιακού σου στοιχείου. Αντίστοιχα, αν επανασυνδέσεις το ρεύμα και ο μετρητής καταγράφει, όπως και αν δεν πληρώσεις διόδια, ο «δικαιούχος» (εδώ η ΔΕΗ και η εταιρεία των διοδίων) έχει το ίδιο δικαίωμα. Σε καμία από τις περιπτώσεις αυτές δεν υπάρχει ποινικό αδίκημα, δεν μπορεί δηλαδή να σου επιβληθεί στέρηση της προσωπικής σου ελευθερίας. Εν τούτοις, έχουμε δει από εισαγγελείς πολύ θολές νομικές κατασκευές, βάσει των οποίων το «βίαιο σπρώξιμο της μπάρας» και η διέλευση χωρίς πληρωμή διοδίου παραπέμφθηκε στο ακροατήριο ως ποινικό αδίκημα και συγκεκριμένα ως «παράνομη βία». Επρόκειτο όμως για τόσο μεγάλο νομικό τερατούργημα, ώστε οι κατηγορούμενοι αθωώθηκαν.
Όπως και να χει, θα πρέπει όλοι να καταλάβουμε ότι η έννοια της «νομιμότητας» είναι πολύ σχετική. Στην ιστορία έχουν υπάρξει χιλιάδες άδικοι νόμοι, που επιβάλλονταν από τους κυρίαρχους στα χαρτιά, αλλά στην πράξη ουδέποτε εφαρμόζονταν, χάρη σε ένα –πολλές φορές βουβό αλλά πανίσχυρο- κύμα ανυπακοής, που ουσιαστικά τους καταργούσε. Έτσι και τώρα ο ελληνικός λαός, θα πρέπει να υπερασπιστεί η δική του νομιμότητα, που πάνω απ’ όλα είναι η ανάγκη για την επιβίωσή του.
ΛΙΓΟ ΠΡΙΝ ΠΕΣΕΙ ΣΤΗΝ ΑΡΕΝΑ ΕΝΑΣ ΑΝΤΙ ΤΑΥΡΟΜΑΧΟΣ ΑΚΤΙΒΙΣΤΗΣ ΤΟΥ ΟΜΟΡΦΑΙΝΕΙ ΤΙΣ ΤΕΛΕΥΤΑΙΕΣ ΣΤΙΓΜΕΣ ΤΙΣ ΖΩΗΣ ΤΟΥ...ΕΝΑ ΦΙΛΙ ΓΙΑ ΝΑ ΠΑΡΕΙ ΜΑΖΙ ΤΟΥ!!!!
Ο ΤΑΥΡΟΣ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΕΠΙΘΕΤΙΚΟ ΖΩΟ ΚΑΙ Ο ΛΟΓΟΣ ΠΟΥ ΕΙΝΑΙ ΘΥΜΩΜΕΝΟΣ ΕΙΝΑΙ ΕΠΕΙΔΗ ΜΕΡΕΣ ΠΡΙΝ ΕΙΝΑΙ ΝΗΣΤΙΚΟΣ ΚΑΙ ΑΠΙΣΤΕΥΤΑ ΤΑΛΑΙΠΩΡΗΜΕΝΟΣ.
ΣΤΗΝ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟΤΗΤΑ ΑΥΤΟ ΠΟΥ ΒΛΕΠΟΥΝ ΟΛΟΙ ΑΥΤΟΙ ΠΟΥ ΕΧΟΥΝ ΓΙΑ ΘΕΟΥΣ ΤΟΥΣ ΤΑΥΡΟΜΑΧΟΥΣ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΕΝΑ ΔΥΝΑΤΟ ΖΩΟ ΑΛΛΑ ΕΝΑ ΑΠΟΔΥΝΑΜΩΜΕΝΟ ΠΛΑΣΜΑ ΨΥΧΙΚΑ ΚΑΙ ΣΩΜΑΤΙΚΑ.
ΕΧΕΙ ΥΓΡΕΣ ΕΦΗΜΕΡΙΔΕΣ ΜΕΣΑ ΣΤΑ ΑΥΤΙΑ ΤΟΥ ΚΑΙ ΤΑ ΜΑΤΙΑ ΤΟΥ ΕΙΝΑΙ ΓΕΜΑΤΑ ΒΑΖΕΛΙΝΗ ΓΙΑ ΝΑ ΤΟΥ ΘΟΛΩΝΟΥΝ ΤΗΝ ΟΡΑΣΗ.
ΤΑ ΡΟΥΘΟΥΝΙΑ ΤΟΥ ΕΙΝΑΙ ΤΟΥ ΕΙΝΑΙ ΓΕΜΑΤΑ ΜΕ ΒΑΜΒΑΚΙ ΕΤΣΙ ΩΣΤΕ ΑΥΤΟ ΝΑ ΤΟΥ ΚΟΒΕΙ ΤΗΝ ΑΝΑΠΝΟΗ ΚΑΙ ΜΙΑ ΒΕΛΟΝΑ ΕΧΟΥΝ ΚΟΛΛΗΣΕΙ ΣΤΑ ΓΕΝΝΗΤΙΚΑ ΤΟΥ ΟΡΓΑΝΑ.
ΕΙΝΑΙ ΦΥΛΑΚΙΣΜΕΝΟΣ ΜΕΣΑ Σ ΕΝΑ ΣΚΟΤΕΙΝΟ ΚΟΥΤΙ ΜΕ ΣΚΟΠΟ ΑΥΤΟ ΝΑ ΤΟΝ ΚΑΝΕΙ ΝΑ ΧΑΣΕΙ ΤΟΝ ΠΡΟΣΑΝΑΤΟΛΙΣΜΟ ΤΟΥ Κ ΕΤΣΙ ΟΤΑΝ ΒΓΑΙΝΕΙ ΑΠΟ ΚΕΙ ΤΡΕΧΕΙ ΑΠΕΓΝΩΣΜΕΝΑ ΣΤΟ ΦΩΣ ΝΟΜΙΖΟΝΤΑΣ ΟΤΙ Ο ΠΟΝΟΣ ΚΑΙ ΤΟ ΜΑΡΤΥΡΙΟ ΤΟΥ ΕΧΕΙ ΤΕΛΕΙΩΣΕΙ.....
ΑΝΤΙ ΑΥΤΟΥ ΤΡΕΧΕΙ ΣΤΗΝ ΑΡΕΝΑ ΝΑ ΑΝΤΙΜΕΤΩΠΙΣΕΙ ΤΟ ΠΟΡΩΜΕΝΟ ΠΛΗΘΟΣ ΚΑΙ ΤΟΥΣ ΔΟΛΟΦΟΝΟΥΣ ΤΟΥ!!!!
Από Androniki Rapti και Κατερίνα Ανυφαντή.