Η θεωρητική και κομματική προσέγγιση των συλλαλητηρίων αγνοεί εντελώς την πραγματικότητα και την ιστορία στην Ελλάδα και στα Βαλκάνια, ενώ η αντιπαράθεση γίνεται στα πλαίσια της καταστροφικής και καθεστωτικής λογικής "αριστερά- δεξιά", "εθνικισμός-αντιεθνικισμός".
Η στάση όλων των πλευρών δείχνει την αδυναμία του ορθολογισμού -και του ιδιαίτερου κλάδου του, του νομιναλισμού- να κατανοήσει και να ερμηνεύσει την πραγματικότητα, την υπόσταση και την ουσία της λαϊκής αντίδρασης στην προδοτική εκχώρηση του ονόματος, της ιστορίας και του πολιτισμού μας.
Η ουσία της αναγνώρισης του ονόματος είναι η αποδοχή μίας μόνιμης αλυτρωτικής απειλής. Κι αυτή η απειλή θα παραμένει φραστική, όσο στην Ελλάδα έχουμε κατοχικές κυβερνήσεις, ενώ τα συμφέροντα των κυρίαρχων θα εξυπηρετούνται κανονικά και τα "αντιμνημονιακά" κόμματα θα ασχολούνται με την κατάληψη μιας θέσης στο κατοχικό κοινοβούλιο. Δεν θα υπάρχει κίνδυνος να γίνει πράξη η εν δυνάμει απειλή, όσογίνεται με τους υπάρχοντες "εκπροσώπους" η δουλειά των επικυρίαρχων-τραπεζιτών, μεγαλοεταιρειών, ΝΑΤΟ και Ε.Ε..
Η απειλή θα πάψει να είναι φραστική και υποθετική και θα μετατραπεί σε πράξη, όταν και εάν ο λαός ξεκινήσει το δικό του δρόμο για να αποσπάσει την εξουσία από την ολιγαρχία, να απελευθερώσει την πατρίδα του και να εγκαθιδρύσει δημοκρατία.
Αυτή είναι η πραγματική φύση των αλυτρωτικών απειλών, τόσο των Σκοπίων, όσο και της Αλβανίας, για την Τσαμουριά και της Τουρκίας για τη Θράκη και τα νησιά του Αιγαίου. Η τότε Κομιντέρν του Στάλιν και του Τίτο και το σημερινό ΝΑΤΟ, αυτός ο στρατός της παγκόσμιας ελίτ, κατασκευάζοντας κρατίδιο με το όνομα "Μακεδονία", είχαν και έχουν τον ίδιο σκοπό: Τότε ήταν η απόσπαση εδαφών και σήμερα είναι μία μόνιμη απειλή απόσπασης στο όνομα ενός ψεύτικου αλυτρωτισμού. Όπως στη Γιουγκοσλαβία έτσι και στην περίπτωση μας την αλυτρωτική προπαγάνδα δεν θα την μετατρέψει σε πολεμική επιχείρηση κάποιο ασήμαντο κρατίδιο.
Κι επιβεβαιώνοντας την πραγματική φύση του προβλήματος, απέναντι σε αυτή την κατάσταση, εμφανίζονται με τρόπο ξεδιάντροπο διάφοροι πολιτικοί, όπως η κομμουνίστρια Λιάνα Κανέλλη και άλλοι, να επισείουν την απειλή πολέμου από το ΝΑΤΟ αν δεν συμφωνήσουμε στο όνομα. Μας υπενθυμίζουν συνεχώς την παλιά δουλοπρεπή υπόδειξη "παιδί μου κάτσε φρόνιμα να γίνεις νοικοκύρης". Όμως στη σημερινή Ελλάδα νοικοκύρης δεν πρόκειται να γίνεις. Το μέλλον για την πλειοψηφία του ελληνικού λαού είναι φτωχοί δίχως στέγη. Άστεγοι νομάδες πρόθυμοι να εργαστούν για μια μπουκιά ψωμί στις εταιρείες που θα έχουν πάρει τα μαγαζιά, τα σπίτια και τα χωράφια μας, τις κρατικές επιχειρήσεις και τις πλουτοπαραγωγικές πηγές της χώρας σε γη και σε θάλασσα.
Για όλα αυτά που κρύβουν ή κάνουν πως δεν βλέπουν, ο λαός μένει μόνος του να αντιδρά, ενώ τα κόμματα χρησιμοποιούν διπλή γλώσσα, οι μορφωμένοι, που ανήκουν στους έχοντες, ειρωνεύονται -όταν δεν χυδαιολογούν ρατσιστικά- και οι πατριδοκάπηλοι και αγιέμποροι προσπαθούν να επωφεληθούν. Από την πολλή ιδεολογική μόρφωση δεν γνωρίζουν ότι θα έρθει και η σειρά τους και θα ακολουθήσουν τη μοίρα των φτωχών και των άστεγων, γιατί το 1% των υπερπλούσιων είναι υπερθετικά άπληστο και θα σταματήσει τη λεηλασία, αφήνοντας χώρο μόνο λίγο χώρο σε εκείνο το μικρό ποσοστό που χρειάζεται να χρησιμοποιήσει για πραιτωριανούς.
Όσοι προσπαθούν να φέρουν σε αντιπαράθεση τα εθνικά και τα οικονομικά θέματα, χαρακτηρίζοντας βλακεία τον λαϊκό ξεσηκωμό "για ένα όνομα", ενώ δεν ξεσηκώνεται για τα οικονομικά θέματα ξεχνούν ότι χωρίς ανεξάρτητη και δημοκρατική πολιτεία, η ευημερία των πολιτών είναι αδύνατη. Και αποδίδοντας στο πλήθος των συλλαλητηρίων τον χαρακτηρισμό του εθνικιστή και του ναζιστή, αποκρύπτουν ότι είναι ο ίδιος λαός που μάχεται και για την απελευθέρωση από την οικονομική και πολιτική κατοχή.
Όλοι αυτοί οι φωτισμένοι γνώστες της γεωπολιτικής, που τα ξέρουν καλύτερα από το λαό, αγνοούν ή κάνουν πως δεν βλέπουν ότι ο αγώνας του λαού είναι αντιιμπεριαλιστικός- προσπαθεί να αντιμετωπίσει μία απειλή- και συνάμα απελευθερωτικός -θέλει να απελευθερωθεί από τις κατοχικές κυβερνήσεις και να πάρει πίσω όλα όσα του έκλεψαν με τη μέθοδο της υπερχρέωσης.
Ξεχνούν και την πρόσφατη ιστορία των Βαλκανίων. Ξεχνούν ότι με τη μέθοδο της υπερχρέωσης προκλήθηκε οικονομική κρίση στη Γιουγκοσλαβία και στο μέσο της κρίσης χρηματοδοτήθηκαν οι εθνικισμοί και πυροδοτήθηκε ο εμφύλιος. Ξεχνούν όλοι ότι την επιθυμία διάλυσης της ισχυρής Γιουγκοσλαβίας είχαν οι ιμπεριαλιστικές δυνάμεις των ΗΠΑ, Γερμανίας, Ε.Ε. και ΝΑΤΟ, οι οποίες χρηματοδότησαν και στήριξαν ποικιλοτρόπως τον εθνικισμό, τον αλυτρωτισμό και τον θρησκευτικό φανατισμό. Κι όλα αυτά συνέβησαν, ενώ η πλειοψηφία των πληθυσμών της Γιουγκοσλαβίας δεν επιθυμούσαν τη διάλυση της. Πολιτικοί που ήταν υπέρ της ενότητας δολοφονήθηκαν και εκπομπές μίσους τροφοδοτήθηκαν με πανομοιότυπα κείμενα, αλλάζοντας μόνο το όνομα του «κακού». Ξεχνούν όλοι ότι από τη διάλυση της Γιουγκοσλαβίας και την κατάρρευση των κομμουνιστικών καθεστώτων δεν προέκυψε ελευθερία, αλλά βία, αίμα και μία σειρά από κράτη - προτεκτοράτα μαζί με μόνιμη αστάθεια και μόνιμη εγκατάσταση ξένων στρατιωτικών δυνάμεων.
Όσοι ειρωνεύονται και θεωρούν ότι ο λαός στρέφεται ενάντια σε ένα αδύναμο στρατιωτικά κράτος ξεχνούν ότι το Κόσσοβο είχε ανύπαρκτη δύναμη, αλλά σήμερα διαθέτει τη μεγαλύτερη αμερικάνικη βάση στην Ευρώπη, αν όχι στον κόσμο. Αγνοούν ότι η Ρουμανία, η Βουλγαρία, η Αλβανία, τα Σκόπια και η Ελλάδα είναι προτεκτοράτα, ευρισκόμενα υπό οικονομική και πολιτική κατοχή, ενώ το Κόσσοβο και η Βοσνία Ερζεγοβίνη έχουν και στρατιωτική κατοχή. Ξεχνούν ότι με καλά χρηματοδοτημένες κινητοποιήσεις εκδιώχθηκε ο φιλορώσος εθνικιστής Γκρουέφσκι, επειδή είχε δεχθεί να περάσουν οι ρώσικοι αγωγοί και προετοίμαζε την εκδίωξη του ιδρύματος του Σόρος από τα Σκόπια. Ξεχνούν ότι αναστροφή αποφάσεων για το πέρασμα των ρώσικων αγωγών φυσικού αερίου συνέβη τόσο στην Ελλάδα όσο και στη Βουλγαρία. Είναι κωμικοτραγική η απάντηση των Ρουμάνων, στα πλαίσια μιας διεθνούς σφυγμομέτρησης, στο ερώτημα "ποια χώρα θεωρείτε πιο απειλητική για τη χώρα σας;" Η πλειοψηφία απάντησε το ...Ιράν! Και είναι τραγικό κι όχι μόνο κωμικό, γιατί χάρη σ' αυτή την προπαγανδιστική κατασκευή, το ΝΑΤΟ εγκαθιστά ανενόχλητο πυραυλικά συστήματα στα σύνορα Ρουμανίας - Ρωσίας, τα οποία υποτίθεται ότι στρέφονται κατά του Ιράν! Όταν τόσο εύκολα πείθεται ένας λαός ότι ο εχθρός του είναι κάποιος που βρίσκεται χιλιάδες μίλια μακριά, πόσο πιο εύκολη είναι η καλλιέργεια οποιουδήποτε άλλου "εθνικού" παραμυθιού; Πολλά είναι εκείνα που ξεχνούν οι αριστεροί και δεξιοί πολιτικοί φίλοι των ιμπεριαλιστών.
Δεν έχουμε να μοιράσουμε τίποτα με λαούς που η πίστη τους για τη δική τους εθνογένεση βασίζεται στο είδος της εκπαίδευσης που απαιτούν και επιβάλλουν οι Κυρίαρχοι εντός και εκτός μίας χώρας. Οι Έλληνες δεν απειλούν τα Σκόπια και είναι η μόνη χώρα στην περιοχή που δεν έχει επιθετικές βλέψεις.
Οι "ρεαλιστές" θεωρούν πως η αδιαπραγμάτευτη άρνηση εκχώρησης του ονόματος καθιστά μη επιλύσιμο το πρόβλημα, αλλά αγνοούν ότι οι συσχετισμοί δύναμης και η αλλαγή τους είναι θέμα χρόνου, θέλησης και απόφασης. Το γνωρίζουμε κι εμείς και είναι προτιμότερος ο ρεαλισμός της απελευθέρωσης από τον "ρεαλισμό" της υποταγής. Είναι προτιμότερη η μη λύση από μία κακή λύση. Είναι προτιμότερο να παραμείνει ως έχει η κατάσταση στην Κύπρο παρά να αναγνωρίσουμε τα τετελεσμένα μιας εισβολής και να αναγνωρίσουμε συγκυριαρχία με τη Σουλτανική και ιμπεριαλιστική Τουρκία.
Κάποιοι ξεχνούν ότι κάθε υποχώρηση ανοίγει την όρεξη για περισσότερες παραχωρήσεις στις περιφερειακές και παγκόσμιες αποικιοκρατικές δυνάμεις.
Η απελευθέρωση και η ειρηνική συμβίωση των λαών της Βαλκανικής θα έρθει όταν εγκατασταθεί η δημοκρατία και φύγουν όλοι οι ξένοι στρατοί από την Ελλάδα και τις άλλες χώρες της. Κι αυτό προϋποθέτει θέληση και απόφαση κι όχι αποδοχή και υποταγή στην ανωτερότητα ττων υπερδυνάμεων. Αν η ιστορία γραφόταν έτσι, δεν θα είχαμε 1821 και 1940. Οι λαοί του πλανήτη χρησιμοποιούνται, ενώ ταυτόχρονα γνωρίζουν ότι η εταιρειοκρατία είναι ο πραγματικός εχθρός τους. Όσο καιρό εξακολουθούν να προσβλέπουν ότι κάποιοι φωνακλάδες «εκπρόσωποι» θα λύσουν το πρόβλημα της εξαθλίωσης του πλήθους, το πρόβλημα δεν θα λυθεί ποτέ και οι συσχετισμοί κυριαρχίας δεν θα αλλάξουν. Οι λαοί δεν θέλουν πολέμους. Η απληστία των οικονομικά ισχυρών που κατέχουν τις πολιτικές εξουσίες γεννούν πολέμους, καλλιεργώντας και χρηματοδοτώντας εθνικισμούς και θρησκευτικές διαφορές.
Η δημοκρατία είναι το μόνο πολίτευμα όπου ο πολίτης είναι και οπλίτης. Είναι το μόνο πολίτευμα στο οποίο ο λαός αποφασίζει τους νόμους του, δικάζει, αυτοδιοικείται και υπερασπίζεται βωμούς και εστίες. Η εγκαθίδρυση δημοκρατίας πρέπει να συμπεριληφθεί στους στόχους του λαού, γιατί είναι ο μόνος δρόμος προς μια κοινωνία ελεύθερη και ευημερούσα και μία πατρίδα ανεξάρτητη. Είναι ο δικός μας μονόδρομος. Η δική μας ΤΙΝΑ(there is no alternative).
Τότε η Ελλάδα θα γίνει η αφετηρία για την εκπλήρωση των ονείρων του Ρήγα Φεραίου και των Επτανησίων Ριζοσπαστών. Τα Βαλκάνια, η Ευρώπη και ο κόσμος μπορούν να ζήσουν ειρηνικά και ευδαιμονικά στα πλαίσια μιας Κοινοπολιτείας.
ΤΟ ΟΝΟΜΑ ΜΑΣ ΕΙΝΑΙ Η ΨΥΧΗ ΜΑΣ
ΣΕΙΣΑΧΘΕΙΑ ΓΙΑ ΠΟΛΙΤΕΣ ΚΑΙ ΚΡΑΤΟΣ
Ο,ΤΙ ΜΑΣ ΚΑΤΑΣΧΟΥΝ ΚΑΙ ΧΑΡΙΖΟΥΝ ΣΕ ΚΑΙΡΟΥΣ ΚΑΤΟΧΗΣ ΘΑ ΤΟ ΠΑΡΟΥΜΕ ΠΙΣΩ (χωρίς καμία αποζημίωση)
ΕΘΝΙΚΗ ΑΝΕΞΑΡΤΗΣΙΑ – ΕΓΚΑΘΙΔΡΥΣΗ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ.
Αλλιώς οι προσπάθειες μας θα είναι συφοριασμένες και αδιέξοδες.
ΥΓ: 1. Η αριστερά και η δεξιά και όλα τα κόμματα μαζί υπάρχουν για να διαιρούν. Η ομαδοποίηση έχει τη φυσική τάση της κυριαρχίας πάνω σε αυτό που θεωρούν "άλλο". Κι ας είναι ο γείτονας και ο συμπατριώτης τους αυτό το "άλλο". Παρά τα λόγια τους, ο εχθρός δεν είναι ποτέ ταξικπός, φυλετικός ή εθνικός. Είναι πάντα ο άλλος που έχει διαφορετική άποψη. Για το κείμενο που διαβάσατε έλαβα το πιο κάτω σχόλιο προς επίρρωση των λεγομένων μου για τις ιδεολογίες και τους μορφωμένους με βάση αυτές: "Βαρύς ο γδούπος που θ΄ ακουστεί όταν κάνεις σάλτο μορτάλε στο θεωρητικό -και ηθικό- κενό, προσπαθώντας να δικαιολογήσεις τα αδικαιολόγητα!" Η καλλιέργεια του μίσους και της διχόνιας είναι η δουλειά τους. Η αμφισβήτηση της ηθικής ενός ανθρώπου που έγραψε τα πιο πάνω είναι ενδεικτική μιας ναζιστικής αντίληψης. Κι ας προέρχεται από αυτοπροσδιοριζόμενους ως αριστεροί.
2. Το είδος των "φασιστών" που μαζεύονται στα συλλαλητήρια για τη Μακεδονία παρουσιάζει συνοπτικά το πιο κάτω κείμενο "Σ
υλλαλητήριο Θεσσαλονίκης: Λαός εναντίον παρακράτους". Οι "φασίστες" συγκρούστηκαν κατ' επανάληψη με το αριστερό και δεξιό παρακράτος.
3. Τα συλλαλητήρια τα διοργανώνει ο λαός και οι "οργανωτικές" επιτροπές είναι οι μηχανισμοί αλλοίωσης του νοήματος και της προώθησης λαθρεπιβατών. "Δυο γάιδαροι μαλώνανε σε ξένο αχυρώνα" είναι η παροιμία που ταιριάζει με αφορμή την κατάθεση δύο αιτήσεων "διοργάνωσης" για την ΑΘήνα. Πάει καιρό που ο λαός έχει ορίσει την ημερομηνία. Αν είχαν τη δύναμη, ας όριζαν μια δική τους και ας μη μάλωναν για κάτι που είναι ήδη ορισμένο.
4. Με αφορμή κι αυτά τα παρατράγουδα, η μόνη αποδεκτή μορφή απελευθερωτικής οργάνωσης είναι η ενωτική οργάνωση του λαού σε δήμους. Στις εκκλησίες του δήμου κανείς δεν μπορεί να αποκλείσει την είσοδο κανενός. Μπορεί μόνο να διώξει όσους τολμήσουν να υπονομεύσουν την προσπάθεια για λευτεριά και ευημερία(οστρακισμός). Μόνο όσοι δεν θέλουν τη δημοκρατία δηλώνουν ότι δεν συμπορεύονται με όποιον έχει διαφορετική άποψη.
Στα συλλαλητήρια πάμε χωρίς χρώματα και κόμματα, για να μιλήσει ο λαός. Οι απόπειρες χειραγώγησης, μέσω ανύπαρκτων "οργανωτών" είναι γελοίες. Στα συλλαλητήρια μιλά ο λαός με το πλήθος και το πάθος. Και γυρνώντας από τα μεγάλα συλλαλητήρια, ας πάμε στις γειτονιές να φτιάξουμε τις εκκλησιές μας, να προστατέψουμε τα σπίτια μας, να οργώσουμε τα χωράφια μας, να σώσουμε τις δουλειές μας, να βοηθήσει ο ένας τον άλλον, να φτιάξουμε μια ζωή που θα προετοιμάσει και θα οδηγήσει στη λευτεριά και τη γιορτή.
Ωσπου η σύναξις αυτή σαν χωριό αυτόνομο να ξεδιπλωθεί.Των Ελλήνων οι Κοινότητες είναι οι μόνες που μπορούν να φτιάξουν άλλους Γαλαξίες.
Αρκεί να τις ξαναφτιάξουμε.
