Articles by "Ευρώπη"
Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα Ευρώπη. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων

Ακτιβιστής στις 0

Για το ευρωμεσογειακό πρόγραμμα PRIMA (Partnership for Research and Innovation in the Mediterranean Area)  ύψους μισού δισεκατομμυρίου ευρώ, που αφορά στην έρευνα και την καινοτομία και εστιάζει στην επίλυση του προβλήματος έλλειψης τροφής και νερού σε περιοχές της Μεσογείου, μίλησε η ευρωβουλευτής Σοφία Σακοράφα στη Βαλέτα της Μάλτας, στην διυπουργική συνδιάσκεψη για την ενδυνάμωση της Ευρωμεσογειακής συνεργασίας μέσω της Έρευνας και της Καινοτομίας.

Η κα Σακοράφα προσκλήθηκε στη Μάλτα, που έχει την προεδρία της ΕΕ αυτό το εξάμηνο, με την ιδιότητα της εισηγήτριας του ευρωμεσογειακού προγράμματος PRIMA στο Ευρωκοινοβούλιο -όπου αναμένεται να ψηφιστεί το επόμενο διάστημα- για να μιλήσει για αυτό ενώπιον των υπουργών των μεσογειακών χωρών, καθώς η μαλτέζικη προεδρία το θεωρεί μία από τις σημαντικότερες προτεραιότητες της.

Η ευρωβουλευτής εστίασε  στο θέμα της έλλειψης τροφής και νερού σε περιοχές της άλλης πλευράς της Μεσογείου ως μία από τις  γενεσιουργές  αιτίες του φαινομένου της μαζικής μετανάστευσης, έτσι ώστε η αντιμετώπιση των οποίων μέσω και του PRIMA να συμβάλει δραστικά.  
Από το πρόγραμμα αυτό αναμένεται να ωφεληθεί και η Ελλάδα, καθώς πανεπιστημιακά ιδρύματα, ερευνητικά κέντρα και φορείς μπορούν να ενταχθούν και να λάβουν χρηματοδότηση,  αλλά και μέσα από την αντιμετώπιση των αιτιών της μαζικής μετανάστευσης
     “Προέρχομαι από μία χώρα, την Ελλάδα, η οποία την ίδια στιγμή που βιώνει μια ισοπεδωτική οικονομική κρίση, ως αποτέλεσμα συγκεκριμένων πολιτικών, καλείται ταυτόχρονα να ανταποκριθεί με επιτυχία στην  ανθρωποκεντρική διαχείριση των αθρόων μεταναστευτικών ροών” είπε στην έναρξη της ομιλίας της η ευρωβουλευτής προς τους υπουργούς των μεσογειακών χωρών. “Η σημερινή κατάσταση της κοινωνικής και πολιτικής αναταραχής στη λεκάνη της Μεσογείου μας οδηγεί αναπόφευκτα στην ενδελεχή μελέτη των γενεσιουργών αιτιών του προβλήματος και στην άμεση αναζήτηση  δυνατοτήτων μόχλευσης για τη βιώσιμη ανάπτυξη της περιοχής. Η βελτίωση των συνθηκών διαβίωσης είναι μεταξύ των κύριων αιτημάτων των πολιτών της Μεσογείου που αντιμετωπίζουν πολυδιάστατη ανασφάλεια” ανέφερε.

Η Σοφία Σακοράφα μίλησε για τις ένοπλες συγκρούσεις, τις επεμβάσεις, τις διώξεις, τη βία, την αλλαγή του κλίματος, τη μη βιώσιμη διαχείριση των πόρων κ.α που αναδεικνύονται ως κρίσιμοι παράγοντες που συμβάλλουν στη μετανάστευση. Επισήμανε ότι στο ίδιο πλαίσιο η πρόσβαση σε τροφή, πόσιμο νερό και στοιχειώδεις παροχές αποχέτευσης είναι καθοριστικές και αλληλένδετες προκλήσεις και αποτελούν ζητήματα υψίστης πολιτικής, κοινωνικής και οικονομικής σημασίας στην περιοχή.
“Κατ’ αυτή την έννοια” τόνισε,  “η προσέγγιση της εταιρικής σχέσης PRIMA και συγκεκριμένα η αναζήτηση, αφενός βραχυπρόθεσμων λύσεων για την άμεση αντιμετώπιση της μεταναστευτικής πίεσης και αφετέρου σημαντικών δομικών επενδύσεων για την αντιμετώπιση των βαθύτερων αιτίων της μετανάστευσης και του αναγκαστικού εκπατρισμού των κατοίκων της Μεσογείου, αποτελεί μία πρωτοβουλία που κινείται στη σωστή κατεύθυνση”.
“Για το λόγο αυτό και ως εισηγήτρια της Επιτροπής για τη Βιομηχανία, Έρευνα και Ενέργεια του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου εργάζομαι τους τελευταίους πέντε μήνες εντατικά και σε στενή συνεργασία   με τη Μαλτέζικη Προεδρία.
Είναι σημαντικό και θετικά ενδεικτικό ότι η Προεδρία έθεσε το PRIMA ως πρώτη της προτεραιότητα στον τομέα της Έρευνας και Καινοτομίας, προκειμένου να επιτευχθεί ένας κοινός στόχος: να τεθεί δηλαδή το PRIMA σε πλήρη επιχειρησιακή εφαρμογή από 1-1-2018”.


Ακολουθεί ολόκληρη η ομιλία της ευρωβουλευτού Σοφίας Σακοράφα στην ευρωμεσογειακή συνδιάσκεψη της Μάλτας:
“Αξιότιμε κ. Επίτροπε
Αξιότιμοι κ. Υπουργοί
Με ιδιαίτερη χαρά αποδέχθηκα την πρόσκληση  της Μαλτέζικης Προεδρίας να συμμετάσχω στις εργασίες  της υπουργικής συνδιάσκεψης για την ενδυνάμωση της Ευρωμεσογειακής συνεργασίας μέσω της Έρευνας και της Καινοτομίας και συγκεκριμένα στην ενότητα που εστιάζει στην αντιμετώπιση των γενεσιουργών αιτιών του φαινομένου της μαζικής μετανάστευσης.

Προέρχομαι από μία χώρα, την Ελλάδα, η οποία την ίδια στιγμή που βιώνει μια ισοπεδωτική οικονομική κρίση, ως αποτέλεσμα συγκεκριμένων πολιτικών, καλείται ταυτόχρονα να ανταποκριθεί με επιτυχία στην  ανθρωποκεντρική διαχείριση των αθρόων μεταναστευτικών ροών. Η κλίμακα αυτού του φαινομένου είναι τέτοια που μας επιβάλλει να την αντιμετωπίζουμε ως μεγάλου μεγέθους ανθρωπιστική κρίση, η οποία επίσης είναι το αποτέλεσμα συγκεκριμένων πολιτικών επιλογών και παρεμβάσεων.

Η σημερινή κατάσταση της κοινωνικής και πολιτικής αναταραχής στη λεκάνη της Μεσογείου μας οδηγεί αναπόφευκτα στην ενδελεχή μελέτη των γενεσιουργών αιτιών του προβλήματος και στην άμεση αναζήτηση  δυνατοτήτων μόχλευσης για τη βιώσιμη ανάπτυξη της περιοχής.
Η βελτίωση των συνθηκών διαβίωσης είναι μεταξύ των κύριων αιτημάτων των πολιτών της Μεσογείου που αντιμετωπίζουν πολυδιάστατη ανασφάλεια. Ανασφάλεια που τους βυθίζει σε μια ιδιαίτερα ευάλωτη κατάσταση σε καθημερινή βάση.
Οι ένοπλες συγκρούσεις, οι επεμβάσεις, οι διώξεις, οι εθνοτικές καθάρσεις, η γενικευμένη βία, η πολιτική αστάθεια, η αλλαγή του κλίματος, οι φυσικές καταστροφές, η μη βιώσιμη διαχείριση των πόρων και η ραγδαία αύξηση του πληθυσμού αναδεικνύονται ως οι πιο κρίσιμοι παράγοντες που συμβάλλουν στη μετανάστευση.
Στο ίδιο πλαίσιο η πρόσβαση σε τροφή, πόσιμο νερό και στοιχειώδεις παροχές αποχέτευσης, είναι καθοριστικές και αλληλένδετες προκλήσεις και αποτελούν ζητήματα υψίστης πολιτικής, κοινωνικής και οικονομικής σημασίας στην περιοχή.
Κατ’ αυτή την έννοια, η προσέγγιση της εταιρικής σχέσης PRIMA και συγκεκριμένα η αναζήτηση, αφενός βραχυπρόθεσμων λύσεων για την άμεση αντιμετώπιση της μεταναστευτικής πίεσης και αφετέρου σημαντικών δομικών επενδύσεων για την αντιμετώπιση των βαθύτερων αιτίων της μετανάστευσης και του αναγκαστικού εκπατρισμού των κατοίκων της Μεσογείου, αποτελεί μία πρωτοβουλία που κινείται στη σωστή κατεύθυνση.
Για το λόγο αυτό και ως εισηγήτρια της Επιτροπής για τη Βιομηχανία, Έρευνα και Ενέργεια του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου εργάζομαι τους τελευταίους πέντε μήνες εντατικά και σε στενή συνεργασία   με τη Μαλτέζικη Προεδρία.
Είναι σημαντικό και θετικά ενδεικτικό ότι η Προεδρία έθεσε το PRIMA ως πρώτη της προτεραιότητα στον τομέα της Έρευνας και Καινοτομίας, προκειμένου να επιτευχθεί ένας κοινός στόχος: να τεθεί δηλαδή το PRIMA σε πλήρη επιχειρησιακή εφαρμογή από 1-1-2018.
 Αξιότιμε κ. Επίτροπε
Αξιότιμοι κ. Υπουργοί
Παρά την ικανοποίηση μου για την υιοθέτηση μίας από τις σπάνιες προσπάθειες επιστημονικής διπλωματίας της ΕΕ, της πρώτης εταιρικής σχέσης που αφορά σε συμπράξεις μεταξύ δημοσίων φορέων και επικεντρώνεται σε συγκεκριμένη γεωγραφική περιοχή, αυτή της Μεσογείου, δεν μπορώ παρά να υπογραμμίσω το αυτονόητο.
Το φαινόμενο έχει τέτοιες διαστάσεις που αυτού του είδους ή παρόμοιες πρωτοβουλίες είναι σίγουρα αναγκαίες, πλην όμως είναι δυσανάλογα μικρού μεγέθους σε σχέση με το πρόβλημα.
Χρέος μας είναι να υποστηρίξουμε μια μακροπρόθεσμη, ολοκληρωμένη, συντονισμένη και ανθρωποκεντρική στρατηγική και κοινή πολιτική μετανάστευσης.
Μια πολιτική μακριά από το ξεπερασμένο, φοβικό και αναποτελεσματικό μοντέλο μιας Ευρώπης που οχυρώνεται. Μια πολιτική μακριά από τείχη, φράκτες και συρματοπλέγματα.
Μια πολιτική που θα βασίζεται στις αρχές της  πραγματικής αλληλεγγύης, της δίκαιης κατανομής των ευθυνών, που θα εγγυάται το σεβασμό των ανθρώπινων δικαιωμάτων και θα σέβεται το πνεύμα και το γράμμα των Διεθνών Συνθηκών.
Μια πολιτική που θα προτάσσει ως κοινά εργαλεία:
-τη δημιουργία ασφαλούς και νόμιμης πρόσβασης, διαμονής, εργασίας  ή και επανεισδοχής,
-γενναίες πολιτικές πρωτοβουλίες για την επίλυση των κρίσιμων γεωπολιτικών ζητημάτων της περιοχής, τα οποία έχουν πολιτικές ρίζες
-επαρκείς αναπτυξιακούς πόρους και πρωτοβουλίες σαν το PRIMA, που θα δημιουργήσουν τις προϋποθέσεις για τη βιώσιμη και κοινωνική ανάπτυξη της περιοχής και την παραμονή των κατοίκων στον τόπο τους, σε ένα περιβάλλον  ειρήνης και ασφάλειας.
Αξιότιμε κ. Επίτροπε
Αξιότιμοι κ. Υπουργοί
H ανοχή μας μπροστά στην ανθρώπινη απώλεια υπήρξε προκλητικά επιλεκτική. Αν ρίξετε μια ματιά στο λεύκωμα με τον τίτλο ΄΄ trapped ΄΄ που συνοδεύει την εισήγησή μου θα αντιληφθείτε ότι αυτοί οι παγιδευμένοι είναι ίσως οι πιο τυχεροί. Είναι αυτοί που επιβιώσαν από τη λαίλαπα των πατρίδων τους, είναι αυτοί που δεν τους κατάπιε η Μεσόγειος.
Το PRIMA είναι ίσως μια μικρή αφορμή, κατά την άποψή μου μια μικρή νίκη, που στις παρούσες οδυνηρές συνθήκες καταγράφεται.
Για τους ανθρώπους όμως αυτούς ή για τους άλλους που μένουν παγιδευμένοι σε συνθήκες γενικευμένου πολέμου ή φτωχοποίησης δε φτάνει. Πρέπει να πλαισιωθεί με μια πολιτική απόφαση που θα έχει καθαρά ανθρωποκεντρικό χαρακτήρα.
Τίποτε λιγότερο από αυτό και απαραιτήτως πολλά περισσότερα από αυτά που έχουν ήδη γίνει από όλους μας. Και κυρίως σε διαφορετική κατεύθυνση. Είναι ο μόνος τρόπος ώστε η Ευρώπη να επανασυνδεθεί με τις αξίες της και το ιστορικό της εκτόπισμα, να ξαναβρεί την ταυτότητά της , μια ταυτότητα σμιλεμένη από δύο παγκόσμιους πολέμους με εκατομμύρια νεκρούς, μετατρέποντας σε πολύ μακρινό παρελθόν, μετατρέποντας σε προϊστορία τη μισαλλοδοξία, την ξενοφοβία και τον φασισμό.”
Continue reading

Ακτιβιστής στις 0

Του Μιχαήλ Στυλιανού     
                                                                         
Την τελευταία, χθεσινή, τηλεμαχία των γαλλικών εκλογών θα αποθανατίσει μια φράση, που εκτινάχθηκε στιλπνή και αιχμηρή, σαν χαλύβδινο βέλος, και αστραπιαία καρφώθηκε στην καρδιά της γαλλικής και τη ευρωπαϊκής ιστορίας.
Καλό είναι να την μάθουν οι ΄Ελληνες, γιατί μας αφορά.
Την είπε βέβαια η Μαρίν Λεπέν. Είπε:
«Όπως κι’ αν είναι, κ. Μακρόν, την Γαλλία, μετά την Κυριακή, θα την κυβερνά μια γυναίκα. ΄Η Εγώ ή η Μέρκελ!. . .»
Δεν την ανέπτυξε σ’ αυτό το σημείο. ΄Ολοι οι ακροατές θα κατάλαβαν. Αλλά αργότερα, στην αναμέτρηση δυόμιση ωρών, του είπε  ότι είναι υποταγμένος («σε στάση πρηνηδόν») στην Μέρκελ, στην Ουάσιγκτων, στη νομενκλατούρα των Βρυξελών, στις τράπεζες, στις πολυεθνικές και στα τραστ των ΜΜΕ, που συναποτελούν το Σύστημα.
Τα ΜΜΕ, των τραστ αλλά και τα δημόσια, στη Δυτική Ευρώπη τουλάχιστον, περιλαμβανομένων της Βρετανίας, κουκουλώνουν και εξαφανίζουν κάτι τέτοιες εκρηκτικές φράσεις και προσπαθούν να υποβάλουν στην παθητική πελατεία τους ότι επρόκειτο περί ενός πολιτικού καυγά χαμηλής στάθμης, όπου ο κ. Μακρόν κέρδισε με την σοβαρότητα του προγράμματός του- όταν στην πραγματικότητα επί δυόμιση ώρες  απολογείτο και  κατέφευγε σε «εξευγενισμένες» βρισιές.
Της καταλόγισε ότι είναι το κίνημα του μίσους και του φόβου, ότι καπηλεύεται την δυστυχία και τις ανησυχίες της κοινωνικής ανασφάλειας και ότι κηρύσσει την περιχαράκωση στα κλειστά σύνορα και στο παρελθόν – ενώ αυτός πιστεύει στα ανοικτά σύνορα, στην ομοσπονδιακή Ευρώπη και στην παγκοσμιοποίηση.

Την είπε την παγκοσμιοποίηση –ως μαγνητικό πόλο της πολιτικής του πυξίδας. Επιβεβαιώνοντας έτι τις αναλύσεις  διανοουμένων και σχολιαστών σε ιστοσελίδες πυρήνων του Γκωλλικού κινήματος, που εκθέτουν την ιλιγγιώδη αναρρίχηση του πιθανού αυριανού προέδρου από την αφάνεια, από μια κλίμακα που κάθε σκαλί της ήταν δεσμός μ’ ένα πρόσωπο-κρίκο στην αθέατη αλυσίδα εξουσίας που ζώνει τη γαλλική προεδρία.
Εξέχουν στους κρίκους αυτούς ηχηρά ονόματα, που δεν ακούγονται νάχουν γαλλικές ρίζες και θρήσκευμα, με εξαιρετικούς τίτλους σπουδών (οικονομικών), με ιστορικό που αρχίζει από την σύλληψη της Ευρωπαϊκής ΄Ενωσης, και τον ρόλο αμερικανικών υπηρεσιών και ιδρυμάτων στον τοκετό και την διαπαιδαγώγηση της και επίσης ονόματα που συνδέονται με πανίσχυρες ομάδες πιέσεως, οικονομικές , γεωπολιτικές, θρησκεύματος και Στοές…
Πρόσφατο άρθρο στη Ντεγκωλλική ιστοσελίδα «Επιτροπή Βαλμύ», εστιάζεται στην πτυχή των διασυνδέσεων του υποψηφίου προέδρου με τη Λέσχη Μπίλντερμπεργκ. Αυτή η ερμητικά κλειστή λέσχη προγραμματισμού των εγκοσμίων και φροντιστήριο νέων ηγετών, είναι γνωστή εκ των έσω και σε αρκετούς ημετέρους φωστήρες, αλλά και ευρύτερα από το μυστήριο και την φαραωνική  αστυνομική θωράκιση που προβάλλει την ετήσια σύνοδό της.
Πάντως, ο τίτλος  «En Marche!» (Εμπρός) του «κινήματος» του Μανουέλ Μακρόν ήταν ο τίτλος ιστοσελίδας ενός φίλου του, και η αρχική διεύθυνση του κινήματος ήταν η διεύθυνση κατοικίας του ίδιου φίλου, ονόματι Λωράν Μπιγκόρνιε, που συμμετείχε στις συνεδριάσεις της Μπίλντερμπεργκ τον Ιούνιο 2015. Ο ίδιος ο Μακρόν συμμετέσχε στις εργασίες της λέσχης τον προηγούμενο χρόνο, τέλη Μαΐου 2014. Τότε ήταν οικονομικός σύμβουλος του προέδρου Ολάντ και 2ος Γ. Γραμματέας της Προεδρίας. Δυο μήνες μετά τη συμμετοχή του στη Μπίλντερμπεργκ διορίσθηκε υπουργός της Οικονομίας.
 Στη θέση οικονομικού συμβούλου του Ολάντ τον διαδέχθηκε η φίλη του  Λωράνς Μπουν, και αυτή παρούσα στη Μπίλντερμπεργκ, στη σύνοδο του 2015. Άλλος φίλος-πάτρωναςτου Μανουέλ Μακρόν, ο Ανρί ντε Καστρίς, επικεφαλής των Ασφαλειών ΑΧΑ, είναι Πρόεδρος της Διοικητικής Επιτροπής της Λέσχης Μπίλντερμπεργκ.
Το σχετικό δημοσίευμα της Ντεγκωλλικής ιστοσελίδας, για να κατατοπίσει πληρέστερα τους αναγνώστες για την ταυτότητα και τις ενασχολήσεις αυτής της λέσχης, παραθέτει την μαρτυρία μιας πολύ γνωστής γαλλικής προσωπικότητας, του συγγραφέα, περιφερειάρχη και Ευρωβουλευτή Φιλίπ Ντ Βιλιέρ, στην ακόλουθη τηλε-ταινία: https://www.youtube.com/watch?v=yOgiggCVrmc
Στην αρχή του Βίντεο ο Ντε Βιλιέρ μιλάει για τη λειτουργία του κυβερνητικού μηχανισμού της Ε.Ε. στις Βρυξέλλες, που γνωρίζει ως ευρωβουλευτής και συνεχίζει με τη Λέσχη. Λέει:
«Αυτό που έζησα στις Βρυξέλλες και φαίνεται να είναι φυσιολογικό, υπάρχουν εκεί 3.000 Διευθυντές Πολιτικής (Policy Managers) και 30.000 λομπίστες (!) (πράκτορες προώθησης επιχειρηματικών –κυρίως- συμφερόντων). Προέρχονται από τη Χημική βιομηχανία,  επιχειρήσεις αερίου και λοιπά, κάθε μεγάλου κλάδου. Κάθε τέταρτο της ώρας χτυπούν μια πρόταση/αίτηση. Κάθε φορά που πατάτε το κουμπί ( ψηφοφορίας) υπάρχει ένα λόμπι από πίσω. Αυτό που εγώ είδα, είδα με τα μάτια μου, είναι ότι οι Επίτροποι είναι οι μελλοντικοί λομπίστες και οι λομπίστες οι μελλοντικοί επίτροποι. Επομένως είναι ένα μπέρδεμα ιδιοτήτων που απολήγει σε παράνομο έλεγχο συμφερόντων Έτσι η Ευρώπη είναι ένα ον των αβύσσων και αυτό που τρέμει είναι το φως. Είναι μια γκρίζα ζώνη όπου δεν ξέρεις ποιος αγοράζει ποιόν.
«Αυτό στο οποίο αναφερθήκατε προηγουμένως ήταν μια σύσκεψη που έγινε στις 17 Μαρτίου 2007, στην οποία παραβρέθηκα κατά περίεργη τύχη. Στην είσοδο κάτι έγινε με την κάρτα μου (πρόσκληση;) και πέρασα στην αίθουσα. Και ήταν εκεί, παντού, οι σούπερ-τοπ, η αθέατη υπερτάξη, ο Κίσινγκερ, ο Μπρζενζίνσκυ, οι επικεφαλής επιχειρηματικών συγκροτημάτων, ήταν ο Μπερζόν (αναφέρει Γάλλους επιχειρηματίες και τραπεζίτες). Υπήρχαν μικρά τραπέζια καλά εφοδιασμένα και γίνονταν ομιλίες.
«Αυτό που κατάλαβα ήταν πως εκεί ήταν η Τριλάτεραλ, κλάδος Ευρώπης. ΄Ητανε τετρακόσιοι. ΄Ελεγαν πρέπει να καταστρέψουμε την ομοιογένεια των εθνών. Πολύ ενδιαφέρον ! Θα πρέπει να μεγαλώσουμε την αγορά. Να έχουμε μια παγκόσμια, μαζική αγορά. Αυτοί είναι που επινόησαν τον όρο παγκόσμια διακυβέρνηση. Μιλούσαν για την υπερθέρμανση του πλανήτη. Λέγανε πως στα σχολεία αντί να διδάσκουν στα παιδιά σώστε τη χώρα, την περιοχή σας, το δέντρο μπροστά στο σπίτι σας, να λένε, όχι, να σώσετε τον πλανήτη. Και μιλάγανε για την ανάγκη να ενώσουνε στον ίδιο αγώνα τους δυο φιλελευθερισμούς, τον οικονομικό φιλελευθερισμό, ανατινάσσοντας τα σύνορα, και τον κοινωνικό φιλελευθερισμό.»
Παρουσιαστής: Μιλούσαν προς τους επικεφαλής επιχειρήσεων. Επομένως δεν πρόκειται αναγκαστικά για συνωμοσία.
Ντε Βιλιέρ: «Φυσικά. Δεν έχουν λόγο να συνωμοτούν. ΄Εχουν την εξουσία. Να σας πως τι μου είπε μια μέρα ο Φρανσουά Φιγιόν*, που είχε προσκληθεί, όπως και ο φίλος του ο Αλαίν Ζυπέ, τον επόμενο χρόνο. Του λέω, γιατί πας στη Λέσχη Μπίλντερμπεργκ; Δεν λέει στο Ευαγγέλιο ου βαλείν τον λίχνον υπό μόδιον; Το ίδιο ισχύει για τους Μασόνους. Γιατί κρύβονται αυτοί οι άνθρωποι, γιατί κρύβονται;
Π: Και τι σας απάντησε;
Ντε Βιλιέρ: Μου απάντησε –απίστευτη απάντηση !- μου απάντησε, τι τα θέλεις, αυτοί είναι που μας κυβερνούν.
Λοιπόν, η Λέσχη Μπίλντερμπεργκ, η Τριλάτεραλ υπάρχουν. Η διαφορά ανάμεσα σ’ εμένα και πολλούς άλλους είναι ότι λένε ά, είναι μια παγκόσμια συνωμοσία. Όχι, είναι η εξουσία.
Γιατί μιλούσαν εκεί; Δεν ήταν μια απλή συζήτηση. Μιλούσαν για  τους επιδιωκόμενους στόχους. Λέγανε αυτοί είναι οι αντικειμενικοί στόχοι. Και ανάμεσα στους αντικειμενικούς στόχους εκείνη την ημέρα ήταν η περίφημη Διατλαντική Συνθήκη. Και  αυτή η Διατλαντική Συνθήκη που ετοιμάζουν θα εγκαταστήσει ένα ιδιωτικό Δικαστήριο Διαιτησίας που θα επιτρέπει στις πολυεθνικές επιχειρήσεις να δικάζουν τα κράτη, να καταδικάζουν την λαοπρόβλητη εξουσία. Μια συνθήκη, με την οποία οι κατοχυρωμένες «επωνυμίες» προϊόντων, ο προστατευόμενες μάρκες, Θα εξαφανιστούν. Εν ολίγοις μια συνθήκη που θα δείξει ξεκάθαρα τι ήταν αυτό το περίφημο ευρωπαϊκό όνειρο.
Το Ευρωπαϊκό ΄Ονειρο δεν ήταν να οικοδομήσουμε ένα νέο έθνος στη θέση αυτών που υπέγραψαν το Μάαστριχτ. Το Ευρωπαϊκό ΄Ονειρο ήταν να παραδοθεί μια έκταση χωρίς έθνος, χωρίς κυβέρνηση, χωρίς δημοκρατία, χωρίς εδαφικά όρια, να παραδοθεί σε μια παγκόσμια μαζική αγορά, με το κλειδί στην Αμερική.
Και όταν το λέγαμε εμείς οι εξορκισμένοι της Συνθήκης του Μάαστριχτ, όπως ο Σεγκέν, ο Σεβενεμάν, ο Πασκουά και ο Λε Πεν, μας λέγανε ψεύτες. Και όμως υποτιμούσαμε την πραγματικότητα.
Continue reading

Ακτιβιστής στις 0
Πολύ ευρύτερης και μεγάλης ιστορικής σημασίας


Του Μιχαήλ Στυλιανού

Οι εκλογές που διεξάγονται την Κυριακή στη Γαλλία και όπου διαβιούν Γάλλοι  πολίτες  είναι οι κρισιμότερες μεταπολεμικά για το μέλλον της  φίλτατης χώρας, της όλης  Ευρώπης και ίσως ακόμη του Δυτικού πολιτισμού.
Αυτής της πραγματικότητας δεν έχουν επίγνωση παρά ελάχιστοι Γάλλοι και λίγοι, επίσης, ανήσυχοι άνθρωποι σε άλλες χώρες της Δύσης. Ο υπόλοιπος πληθυσμός ζει συνεχώς, αναπνέει και σκέπτεται υπό την  συνεχή  υπνωτιστική υποβολή της εικονικής πραγματικότητας, που του εμφυτεύουν  ακατάπαυστα, σε νου και υποσυνείδητο, αλληλοδιάδοχες οθόνες, μεγάλες και πολύ μικρές, ελεγχόμενες από ένα ολιγάριθμο τελικά επιτελείο εγκεφάλων, που προγραμματίζει τις επιλογές πολιτών και ψηφοφόρων.
Η εξαιρετική κρισιμότητα αυτών εκλογών συνίσταται στο ότι:
α) Διεξάγονται σε χώρα με παραδοσιακή αποφασιστική επιρροή στη δημιουργία των ρευμάτων ιδεών και εξελίξεων στην Ευρώπη και  σε στιγμή σήψης και δραματικής απαξίωσης θεσμών και δογμάτων μισού και πλέον αιώνα.
β) Δεν έχουμε πια εδώ μιαν κλασσική αναμέτρηση κομματικών παρατάξεων «Δεξιάς» ή «Αριστεράς», υπό διάφορες επωνυμίες. Αυτά, στον πρώτο γύρο της προπερασμένης Κυριακής,  αποτέθηκαν στο παλιατζίδικο της Ιστορίας. Αυτό που απέμεινε προς κρίσιν είναι το δίλημμα ουσίας –αν και η ουσία του διλήμματος επιχειρείται -μετά μανίας και δόλου- να αποκρυβεί. Αλλά  οι δυνάμεις που πράγματι αναμετρώνται την Κυριακή είναι:
Από την μια: ο Ελληνο-Χριστιανικός πολιτισμός και η πολιτισμική παράδοση που αυτός  διέπλασε  στην Ευρώπη:  Με την προσήλωση σε πατρώα  γη και έθνος -ως αλληλουχία γενεών σε άρρηκτο δεσμό κοινής ιστορίας, κοινής θρησκείας κοινότητας ιδανικών -με προτάγματα την Ελευθερία, την Ανεξαρτησία, την Δημοκρατία, την Δικαιοσύνη και την Αλληλεγγύη και κοινών προσφορών στην  πνευματική διάσταση του ανθρώπου.
Και από την άλλη: Η πυρπόληση-εξαφάνιση της Ιστορίας και της Παράδοσης και η ταχύρρυθμη εφαρμογή του σχεδίου για μια νέα πλανητική τάξη πραγμάτων, όπου πρώτα η Ε.Ε. –ως εργαστήριο και πρόπλασμα- και τελικά ο πλανήτης θα καταστούν μια ενιαία μαζική αγορά  «αξιών», ικανοτήτων, προϊόντων και υπηρεσιών, χωρίς χώρες-πατρίδες, σύνορα, λαούς-έθνη ομοιογενή, κυβερνήσεις, δημοκρατία, οικογένεια, δεσμούς, αλληλεγγύη.
 Στην  Νέα Παγκόσμια Τάξη το σχέδιο προβλέπει μιαν πανσπερμική ανθρώπινη μάζα «ατόμων» (και ρομπότ), στην υπηρεσία του μηχανισμού παραγωγής πλούτου και εξουσιαστικής ισχύος, για μια μικρή διεθνή μειοψηφία «προικισμένων ευγενών (elite)». Για τα άτομα-υπηκόους μόνος επιτρεπόμενος χώρος  άσκησης «ιδεαλισμού» είναι το πεδίο της ιδιοτέλειας, υπό την αρχική  έννοια της λέξης, της αποκλειστικής  φροντίδας για την βελτίωση της προσωπικής σου θέσης -το χρήμα.
Στη ΝΠΤ (Νέα Παγκόσμια Τάξη) δεν υπάρχουν πια πατρίδες, πόλεμοι και ταξικές συγκρούσεις. Μόνο δυο κατηγορίες  ανθρώπων υπάρχουν: Η  απρόσιτη δυναστεία των ευγενών και η  έρπουσα σε μήκη και πλάτη, τηλε-ελεγχόμενη μάζα των παραγωγικών δουλοπαροίκων, παραγωγών-καταναλωτών.                                                                           
Είναι ο μετά-νεωτερικός τεχνοκρατικός Μεσαίωνας.
[Περί του σχεδίου αυτού και της μήτρας που το παρήγαγε θα μεταφέρουμε σε άλλο άρθρο την κατατοπιστική μαρτυρία αυτήκοου, σε τηλε-συνέντευξη, του διάσημου Γάλλου συγγραφέα και τέως πολιτικού, Φιλίπ Ντε Βιλιέρ.]
Η εικόνα όμως που έχουν οι ψηφοφόροι στην μεγίστη πλειοψηφία τους για το δίλημμα της αναμένουσας κάλπης δεν είναι αυτή που σκιαγραφήθηκε πιο πάνω. Οι Γάλλοι ψηφοφόροι  (και οι ΄Ελληνες τηλεθεατές και αναγνώστες) έχουν προ οφθαλμών  την σκηνοθετημένη εικόνα του διλήμματος  που κατασκεύασαν για  καθοδήγησή τους  αυτοί που ελέγχουν τους παραγωγούς της εικονικής πραγματικότητας, με τα γαλλικά και Δυτικά γενικώτερα ΜΜΕ. Και σ’ αυτήν έχουμε:
Από τη μια, την προσωποποίηση της καταστροφής: της Γαλλίας, της Ευρώπης, ίσως και της παγκόσμιας οικονομίας. «Είναι ξανθή, 48 χρόνων, κόρη γνωστού φασίστα και κληρονόμος του ακροδεξιού κόμματός του, φασίστρια η ίδια, ρατσίστρια, που μισεί τους μουσουλμάνους και τους ομοφυλόφιλους», δηλαδή μαζί η πανούκλα και η χολέρα, η Μαρίν Λε Πεν. Εδώ την βλέπουμε «στα δελτία», πάντα  με τα γυαλιά των λόγων του παρουσιαστή, χωρίς να  μαθαίνουμε τι λέει, ακόμη κι’ αν μιλάμε γαλλικά.

Ο Δράκος-φόβητρο Μαρίν Λε Πεν: Απειλεί να κλείσει τα σύνορα, να διώξει μετανάστες (καταδικασμένους για έγκλημα), να περιορίσει την είσοδο στη χώρα σε 10.000 τον χρόνο (αντί των 100.000 που γίνονται  νομίμως δεκτοί μέχρι σήμερα), να δώσει προστασία και προτεραιότητα στις γαλλικές επιχειρήσεις, στη γαλλική παραγωγή, προτεραιότητα για προσλήψεις, στέγη και προστασία στους Γάλλους, να απαγορεύσει την «Μπούργκα» των  Μουσουλμανίδων στον δρόμο, στα σχολεία και στην πλαζ, να αποτρέψει την εξαγορά των γαλλικών βιομηχανιών από ξένους, να  θέσει την Τράπεζα της Γαλλίας υπό εθνικόν έλεγχο.
Απειλεί να  επαναπατρίσει τη νομοθετική εξουσία της γαλλικής  εθνοσυνέλευσης, το δικαίωμα έκδοσης εθνικού νομίσματος, τον προγραμματισμό και διαχείριση της οικονομίας από την γαλλική κυβέρνηση όπως και την χάραξη και αδέσμευτη άσκηση της εθνικής εξωτερικής  και αμυντικής πολιτικής. Απειλεί με σχέσεις συνεργασίας με την Ρωσία και όλες τις χώρες, τον τερματισμό των νέο-αποικιακών πολεμικών περιπετειών και την αποχώρηση  από το ΝΑΤΟ. Μιλά για αναστύλωση του διεθνούς κύρους και της επιρροής της Γαλλίας, συχνά αναφέρεται στον Στρατηγό Ντε Γκωλ και διεξάγει τον προεκλογικό της αγώνα υπό την γαλλική σημαία –ο  Μακρόν, υπό την σημαία της Ε.Ε…
Απειλεί ακόμη: να  παλινορθώσει  τον σεβασμό του Γαλλικού Συντάγματος, την υποχρεωτική συμμόρφωση των κυβερνώντων στη λαϊκή ετυμηγορία σε δημοψήφισμα και την καθιέρωση δημοψηφισμάτων λαϊκής πρωτοβουλίας, με τη συγκέντρωση 500.000 υπογραφών. Να διαπραγματευθεί με την Ε.Ε. συμφωνία για την αποκατάσταση αυτών των εθνικών κυριαρχικών δικαιωμάτων και να εκθέσει το αποτέλεσμα σε δημοψήφισμα.
Το κοινωνικό πρόγραμμά της, για την ενίσχυση της οικογένειας και του εισοδήματος των ασθενεστέρων δεν διέφερε ουσιαστικά από το πρόγραμμα του « ακροαριστερού» Μελανσόν, παρά μόνο στο κεφάλαιο των μεταναστών. Δείχνει εμμονή στην παιδεία, με έμφαση σε γλώσσα και ιστορία, και επαγγέλλεται επαναφορά της υποχρεωτικής στρατιωτικής θητείας. Πράγματα, δηλαδή, αναχρονιστικά, αντιδραστικά, φασιστικά –λαϊκίστικα -για τους εξορκιστές της. (Αν και ο Μακρόν την μιμήθηκε, πως θα κάνει κι’ αυτός τη στρατιωτική θητεία υποχρεωτική –για 1 μήνα!)

Από την αντίπερα όχθη αυτού του ζόφου, ο μεταμοντέρνος παράδεισος της  πολιτικής ανανέωσης και της οικονομικής αναγέννησης της Γαλλίας, με τον μαγικό αυλητή του παραμυθιού οδηγό της εξόδου από την οικονομική καθίζηση, την αποβιομηχάνιση, την ερημούμενη ύπαιθρο, την ανεργία, τα εκρηκτικά κοινωνικά αδιέξοδα, τον εθνικό μαρασμό: Τον «Γάλλο Κένεντυ», τον Μανουέλ Μακρόν, της νεογέννητης πολιτικής κίνησης  «En Marsh» ( Εμπρός !) :Το Χερουβείμ της Επαγγελίας.
Πριν μήνες ακόμη, δεν έχει, νομίζω, συμπληρωθεί χρόνος, ήταν υπουργός Οικονομικών του Ολανδρέου, ξεπουλούσε την ΄Αλστομ -βιομηχανικό άλλοτε καύχημα της Γαλλίας- στην αμερικανική Τζένεραλ Ελέκτρικ, μπλεκόταν σε σκάνδαλο με το Κατάρ, προκαλούσε παραλυτικές απεργίες με αντεργατικούς νόμους και προξένευε εξαγορές ιστορικών εφημερίδων, περιοδικών και ραδιοτηλεοπτικών μέσων, που οδήγησαν το σύνολο των γαλλικών ΜΜΕ  ( από την Μοντ και τη Λιμπερασιόν ως το Εξπρές και το Νουβέλ Ομπζερβατέρ) να περάσει στον έλεγχο 6 δισεκατομμυριούχων ολιγαρχών, μελών μιας διαπλεκόμενης διεθνούς «ελίτ» και ν’ αποτελέσει την προεκλογική συμφωνική ορχήστρα εκλογικής αποθέωσής του.
Προτού υπουργοποιηθεί ήταν σύμβουλος οικονομικής (μόνο;) πολιτικής, που οδήγησε τον Ολάντ στην ιστορική δημοτικότητα του 4% ! Παρά ταύτα, το «Σύστημα» Ελέγχου και Εξουσίας, που είχε από δεκαετίας προγραμματίσει την αποστολή του, του σκηνοθέτησε μια θεαματική υποβολή παραίτησης, με  βαρκάδα από τον Σηκουάνα με τηλεοπτική συνοδεία, και εντός ολίγων μηνών  - με ένα καταιγιστικό μάρκετινγκ  πολλών χιλιάδων  άρθρων, πολλών δεκάδων φωτογραφιών ολόκληρου εξωφύλλου, και πολλών ωρών ραδιοτηλεοπτικού χρόνου- του  αποκατέστησε απαστράπτουσα πολιτική παρθενία και φωτοστέφανο Αγίου Γεωργίου τροπαιοφόρου κατά του τέρατος της «΄Ακρας Δεξιάς και του Λαϊκισμού».
Από το προεκλογικό κήρυγμά του, στη μνήμη χαράχτηκαν φράσεις όπως « δεν υπάρχει γαλλικός πολιτισμός» και « η Γαλλία βαρύνεται με εγκλήματα κατά της ανθρωπότητας». Από τον υπόλοιπο φραστικό  καταιονισμό και εννοιολογικό πυκνό νέφος, συγκρατεί κανείς ότι ο  άμωμος ΄Αγγελος Σωτηρίας κηρύσσει περισσότερη Ευρώπη (τις τελευταίες μέρες την θέλει και καλύτερη), ανοικτά σύνορα, πολυπολιτισμική παιδεία και κοινωνία ανοχής, 120.000 απολύσεις στον Δημόσιο Τομέα, μικρές και ευπροσάρμοστες βιομηχανικές μονάδες και ανενδοίαστη εκποίηση των προβληματικών επιχειρήσεων σε ξένα funds. Πέραν της αντιπάθειάς του για τη Ρωσία (την κατηγόρησε για ανάμειξη και στις γαλλικές εκλογές, εναντίον του) και της προσήλωσής του στο ΝΑΤΟ, για την εξωτερική του πολιτική δεν μάθαμε τίποτα.
Ο Μανουέλ (Κλίντον) Μακρόν, «εκτόπλασμα του πολιτικού μάρκετινγκ», όπως τον χαρακτήρισε αμερικανός σχολιαστής, ή πολιτικό ολόγραμμα (Hologramme) και προϊόν της μεταμοντέρνας  εκλογικής ψυχομηχανικής, είναι ο πιθανότερος «νικητής» των εκλογών της Κυριακής -εν ανάγκη και με κλοπή του αποτελέσματος. Το σύστημα ξενοκρατίας και σκοτεινών παρασυνάξεων που τον δημιούργησε και τον στηρίζει, δεν θα επιτρέψει  την καταστροφή των σχεδίων και την ανατροπή της εξουσίας του με τη νίκη του αντίπαλου  πατριωτικού στρατοπέδου.
Αλλά η νίκη Μακρόν και «Συστήματος» προδιαγράφεται Πύρρεια και οδηγεί σε εκρήξεις , κλονισμούς και ανατροπές –και όχι μόνο τοπικού χαρακτήρα.
Continue reading

Ακτιβιστής στις 0

Εάν δεν ήμουν πολιτικός επιστήμονας δεν θα προβληματιζόμουν τόσο πολύ από την διαδικασία και το αποτέλεσμα του πρώτου γύρου των εκλογών στη Γαλλία για την ανάδειξη νέου προέδρου. Αν δεν καταλάβαινα τα σύγχρονα προβλήματα της δημόσιας διοίκησης και τη σύγχρονη ανταγωνιστική και ταυτόχρονα υποκριτική σχέση αγοράς-κοινωνίας-κράτους- κόμματος ή εργασίας-κεφαλαίου δεν θα υποψιαζόμουν την κρίση που αφορά στην οργάνωση και λειτουργία της αστικής δημοκρατίας στις ίδιες τις χώρες που παρήγαγαν το φαινόμενο.
Γιατί; Ίσως, επειδή στις σύγχρονες κοινωνίες (μας) του θεάματος η προσοχή μας περιορίζεται (καθοδηγείται) από τη κάμερα και τον προβολέα και έτσι χάνουμε τη γενική εικόνα του σκηνικού, που αποτελεί την πραγματική μορφή και το αντικειμενικό (παιδαγωγικό) περιβάλλον άρθρωσης της πολιτικής διαδικασίας, του κοινωνικού ανταγωνισμού και του αποκλεισμού.
Τι είναι, λοιπόν, αυτό που προβληματίζει αν δεις ολόκληρο - όσο μπορείς πιο απροκατάληπτα - το σκηνικό των εκλογών στην Γαλλία; Η πολιτική του μορφή, είναι η δική μου απάντηση.
Η Μαρίν Λεπέν έρχεται να καταστήσει τις περιθωριοποιημένες μετά τον πόλεμο ακροδεξιές φοβίες και συμπλέγματα κοινό τόπο και φυσιολογικά πράγματα για κάθε Γάλλο πατριώτη, ενώ ο νικητής στον πρώτο γύρο Εμμανουέλ Μακρόν έρχεται να εμφανίσει τα κλισέ της αγοράς και του μάρκετινγκ, όπως και το απλοϊκό και συντηρητικό σαν καινοτόμο, προοδευτικό και μοντέρνο. 
Και έτσι έχουμε μια λιγότερο φιλοσοφημένη από τον Haider πολιτικό του ακροδεξιού - δήθεν αντισυστημικού - λαϊκισμού να βρίσκεται στον δεύτερο γύρο, απέναντι σε έναν απολιτικό τύπο, ο οποίος ενώ ορίζεται από το παλαιό, παρίσταται σαν το απολύτως νέο. Ενώ είναι προϊόν του συστήματος και της πατρωνίας των ελίτ, παρουσιάζεται σαν κάτι αντισυστημικό, αυτοδημιούργητο και αντικομφορμιστικό. Ενώ δεν λέει τίποτε φρέσκο και καινούργιο, προβάλλεται σαν κάτι δροσερό και αναζωογονητικό για τις γαλλικές και ευρωπαϊκές πολιτικές. 
Και να το πρόβλημα! Η μορφή, το σχήμα μέσα από το οποίο οι πολιτικές και οι πολιτικοί αποκτούν γνωστική και συναισθηματική υπόσταση για τον πολίτη. Στην περίπτωση του Μακρόν διαπιστώνουμε την αποθέωση μιας εργαλειακής κουλτούρας της αγοράς, διά της οποίας διασκεδάζεται η σύγχρονη διαπάλη μεταξύ εργασίας και κεφαλαίου και η σύνθεση που προκύπτει από το αποτέλεσμά της. Από την άλλη, στην περίπτωση της Λεπέν τα στερεότυπα του φασισμού, εμπλουτισμένα με νέες ρατσιστικές κατηγορίες, προσφέρονται με τη μορφή του πατριωτισμού για να διασκεδάσουν το ίδιο δημοκρατικό παράδοξο από το οποίο υπεκφεύγει με έναν παραληρηματικό λόγο ο Μακρόν.
Τι ζημιώνεται μέχρι εξαφανίσεως και από τους δυο; Το ίδιο φαινόμενο, η δημοκρατική επινόηση του αστικού κράτους. Οι δυο τους αποτελούν τις δύο όψεις του ιδίου νομίσματος: εκείνου των ραγδαία αποπολιτικοποιούμενων κοινωνιών. Και οι δυο από έναν εντελώς διαφορετικό και φαινομενικά αντίθετο δρόμο οδηγούν τη δημοκρατία στα όρια της. Έξω από τον κοινωνικό χώρο που προσδίδει νόημα στις πολιτικές. Και οι δυο αναφέρονται σε έναν ρεαλισμό που βρίσκεται έξω από την πραγματικότητα του κοινωνικού ανταγωνισμού και των παραγωγικών σχέσεων, αλλά και των ευρωπαϊκών και διεθνών σχέσεων.

Πρόκειται για δύο ακραία υποκριτικές παραστάσεις, που έρχονται για να διασκεδάσουν τα προβλήματα της καθημερινής ζωής και όχι για να τα επιλύσουν στο πλαίσιο του δημοκρατικού προτύπου, που προϋποθέτει την ανάδειξη των κοινωνικών αντιθέσεων και όχι την ισοπέδωσή τους μέσω της αγοράς ή του εθνικισμού.

* Ο Δημήτρης Γιαννακόπουλος είναι διδάκτωρ Πολιτικής Επιστήμης, ειδικός σε θέματα πολιτικής και διακυβέρνησης στην Ευρασία.
Continue reading

Ακτιβιστής στις 0

Νέα δυναμική έδωσε στον αριστερό υποψήφιο της Γαλλίας Ζαν Λικ Μελανσόν το τελευταίο ντιμπέιτ. Αναλυτές εκτιμούν ότι είναι ο άτυπος νικητής της τηλεμαχίας κάτι που αποτυπώνεται και δημοσκοπικά.

Δύο δημοσκοπήσεις που διενεργήθηκαν έπειτα από το ντιμπέιτ δείχνουν ότι ο 65χρονος πολιτικός, ο οποίος υποστηρίζεται από το Κομμουνιστικό Κόμμα, βρίσκεται μόλις μία ή δύο ποσοστιαίες μονάδες πίσω από τον Φρανσουά Φιγιόν που έρχεται στην τρίτη θέση.

Οι δημοσκόποι υποστηρίζουν ότι ο Μελανσόν κερδίζει ψήφους από τον Σοσιαλιστή Αμόν, ο οποίος παλεύει να παραμείνει πάνω από το 10% στην πρόθεση ψήφου αλλά φαίνεται να κερδίζει ψήφους και από άλλα στρατόπεδα.

Πάντως, η αναμέτρηση δύο εβδομάδες πριν την κάλπη, παραμένει απρόβλεπτη, καθώς πάνω από το ένα τρίτο των ψηφοφόρων δηλώνουν αναποφάσιστοι.

Δημοσκόπηση του Harris Interactive δείχνει τον κεντρώο Εμανουέλ Μακρόν να προηγείται οριακά της ακροδεξιάς Μαρίν Λεπέν (25% έναντι 24%) στον πρώτο γύρο και να κερδίζει τις εκλογές στον δεύτερο γύρο.

Η δημοσκόπηση της Opinionway δίνει ισχνό προβάδισμα στη Λεπέν έναντι του Μακρόν στον πρώτο γύρο αλλά επίσης προεξοφλεί ξεκάθαρη νίκη του πρώην τραπεζίτη στο επαναληπτικό γύρο.

πηγή
Continue reading

Ακτιβιστής στις 0

Κάποιος έπρεπε να τα πει και να που η Ζωή δεν δίστασε ...

Σε "στημένη" εκδήλωση της Ευρωπαϊκής Επιτροπής στην Αθήνα, με "ειδικό" ακροατήριο που επιχειρήθηκε ξέπλυμα των εγκληματικών για τη χώρα και το λαό επιβουλών της ΕΕ κλήθηκαν να μιλήσουν η Επίτροπος Κορίνα Κρέτσου Και ο Μαργαρίτης Σχοινάς. Οι παρουσίες με προσκλήσεις και μετά από σωματικό έλεγχο. Παπαγαλάκια του συστήματος μέρος των προσκεκλημένων όπως και η δημοσιογράφος συντονίστρια Μαρία Σαράφογλου.

Η πρώην πρόεδρος της Βουλής που έλαβε το λόγο εξαπέλυσε δριμεία επίθεση στις πολιτικές της ΕΕ κατηγορώντας την για επιβολή δικτατορίας στην Ελλάδα μετά το δημοψήφισμα.

Η τοποθέτηση της Ζωής (που μπορείτε να δείτε στο βίντεο που ακολουθεί) προκάλεσε την οργή της επιτρόπου Κρέτσου, η οποία σε έντονο ύφος και αφού σηκώθηκε απ΄την καρέκλα της, φανερά εκνευρισμένη υποστήριξε ότι η Ευρωπαϊκή Επιτροπή δεν ευθύνεται για την κατάσταση στην Ελλάδα και της είπε: «Αν δεν σας αρέσει η κατάσταση στην Ελλάδα να πάτε στη χώρα μου, στη Ρουμανία»
Η κ.Κωνσταντοπούλου φυσικά και απαξίωσε πλήρως τον όλο διάλογο, επιλέγοντας να αποχωρήσει από την αίθουσα. Η αντίσταση αυτά τα χαρακτηριστικά πρέπει να έχει: Να μην επιτρέπεις την ανάπτυξη προπαγάνδας από τους ευλύγιστους της κυβέρνησης, τους γνωστούς οσφυοκάμπτες ΠΑΣΟΚΝΟΥΔΟΥ και φυσικά από τους τοκογλύφους της ΕΕ και ΔΝΤ.
Δείτε το βίντεο και διαβάστε την άποψη της Ζωής Κωνσταντοπούλου για το χθεσινό περιστατικό:



Την ώρα που η χώρα έχει γονατίσει, κάποιοι περνάνε καλά.
Την ώρα που οι πολίτες στενάζουν, κάποιοι κόβουν κορδέλες.
Την ώρα που η αλήθεια βοά, κάποιοι, πρόθυμοι, αναλαμβάνουν να την συγκαλύψουν και να την εξωραΐσουν.
Πριν από λίγο στο Γκάζι, έγινε εκδήλωση της Ευρωπαϊκής Επιτροπής. Ως δήθεν «διάλογος» της Επιτρόπου Κορίνας Κρέτσου «με τους πολίτες». Παρών ο Εκπρόσωπος Τύπου της Ευρωπαϊκής Επιτροπής Μαργαρίτης Σχοινάς. Και ο Αναπληρωτής Υπουργός Οικονομίας Χαρίτσης. Τον «διάλογο» με τους πολίτες είχε αναλάβει να «συντονίσει» η κυρία Μαρία Σαράφογλου (η δημοσιογράφος του MEGA και τώρα του ANTENNA, που, λίγες ημέρες πριν το δημοψήφισμα, αναφώνησε: «Εγώ φταίω που οι περισσότερες κοινωνικές ομάδες είναι υπέρ του ΝΑΙ;»…).
Για να βρεθείς στην εκδήλωση, έπρεπε να έχεις λάβει μια «αυστηρά προσωπική πρόσκληση», να έχεις συμπληρώσει τα στοιχεία ταυτότητάς σου και να υποβληθείς σε έλεγχο ταυτότητας και σωματικό έλεγχο. Οι περισσότεροι από τους παρευρισκόμενους είχαν διατελέσει σε κάποια δημόσια θέση ή υπηρεσία ή ήταν δημοσιογράφοι.
Η συζήτηση ξεκίνησε με την δημοσιογράφο να ανακοινώνει ότι «υπάρχει πολύς λαϊκισμός», αλλά και ότι «η χώρα μας είναι πολύ ευνοημένη από τα Ευρωπαϊκά κονδύλια» και τέλος να προτρέπει τους παρευρισκόμενους «να μην αναφερθούν στη σημερινή κατάσταση», αλλά σε ερωτήματα για την Ε.Ε., καθώς οι πολίτες «φαίνεται ότι δεν γνωρίζουν αρκετά για την Ε.Ε.». Δήλωσε ακόμη ότι «είμαστε πολύ τυχεροί που έχουμε έναν Έλληνα στην Ευρωπαϊκή Επιτροπή αυτές τις ώρες»
Αμέσως μετά έγινε μια ηλεκτρονική ψηφοφορία, μέσω διαδικτύου. Το ερώτημα ήταν «Πιστεύετε ότι ακούγεται η φωνή σας στην Ε.Ε.;». Το αποτέλεσμα ήταν «ΟΧΙ 70%, Ναι 30%». Η δημοσιογράφος ανακοίνωσε ότι «70% των πολιτών δηλώνει ότι δεν γνωρίζει αρκετά για την Ε.Ε.» και συνέχισε να επαναλαμβάνει αυτό ως αποτέλεσμα της ψηφοφορίας, ζητώντας το… «σχόλιο της Επιτρόπου». Φώναξα δυνατά αυτό που κάποιοι μουρμούριζαν: «Η ερώτηση είναι άλλη!» Η δημοσιογράφος επέμεινε. Επανέλαβα το αυτονόητο: άλλο «δεν ακούγεται η φωνή μου» και άλλο «δεν γνωρίζω αρκετά». Το πρώτο καταγράφει το έλλειμμα δημοκρατίας. Το δεύτερο απλώς εμφανίζει τους πολίτες ως αδαείς, που πρέπει να επιμορφωθούν, από τους γνωρίζοντες.
Η αλήθεια είναι, όμως, ότι αυτή δεν ήταν μια εκδήλωση διαλόγου.
Ήταν μια εκδήλωση προπαγάνδας από εκείνους που έχουν καταλύσει τη δημοκρατία στη χώρα μας κι έχουν το θράσος να περιφέρονται λουσάτοι και περιχαρείς, αρπάζοντας τη δημόσια περιουσία και κόβοντας κορδέλες.
Και, δυστυχώς, υπάρχουν πάντοτε οι πρόθυμοι που αναλαμβάνουν να τους βοηθήσουν.
Όλα τα εγκλήματα κατά της δημοκρατίας έχουν τους πρωτεργάτες και τους συνεργάτες.
Χωρίς τους συνεργάτες, δεν θα προέλαυναν οι πρωτεργάτες.
Κι αυτό είναι κάτι που σήμερα πρέπει να ειπωθεί καθαρά.
Μια Ελληνοαμερικανίδα πολίτης έκανε την αυτονόητη ερώτηση:
«Ποια είναι η πολιτική σας για τους νέους επιστήμονες, διανοούμενους, δημιουργούς, για τα μυαλά που μεταναστεύουν κατά εκατοντάδες χιλιάδες μη μπορώντας να ζήσουν στη χώρα;»
«Πολύ ωραίος ο λόγος σας», της απάντησε η Επίτροπος.
«Δεν έβγαλα λόγο, σας έκανα ερώτηση και δεν μου απαντήσατε»
«Αν κάποιος θέλει να μεταναστεύσει, δεν μπορούμε να τον εμποδίσουμε», απάντησε η Επίτροπος…
Ο Μαργαρίτης Σχοινάς είπε: «Ξέρω καλά το πρόβλημα. Όμως αυτοί οι άνθρωποι που έχουν φύγει, δεν έχουν μίσος για τη χώρα τους επειδή τους έδιωξε»
Φώναξα αυτό που θα τους έλεγε κάθε πολίτης: «Δεν τους έδιωξε η χώρα τους, αλλά εσείς!»
Όσα είπα στη συνέχεια στην Επίτροπο είναι εκείνα που όφειλε να έχει αρθρώσει η Κυβέρνηση. Η σημερινή και οι προηγούμενες. Και δεν το έκαναν ούτε θα το κάνουν.
Την ώρα που η Δημοκρατία έχει καταλυθεί και ο κόσμος πεθαίνει, κάποιοι περιφέρονται ως Αυτοκράτορες και απευθύνονται στους πολίτες σαν να ήταν υπήκοοι. Και μεθοδεύουν να ξεπουλήσουν όσο-όσο ό,τι έχει απομείνει. Με πρώτη, τώρα, τη ΔΕΗ, που το ξεπούλημά της θα σημάνει το τέλος της ενεργειακής αυτονομίας στη χώρα.
Τα γνωστά καθεστωτικά ΜΜΕ, με τα γνωστά πρόθυμα φερέφωνα, αναλαμβάνουν να εκπαιδεύσουν τους πολίτες στην υπακοή και την υποταγή. «Να τους μάθουν αυτά που δεν ξέρουν».
Με περισσό θράσος, τώρα μάλιστα που πήραν και τις ευλογίες του Κυβερνητικού ΕΣΡ, που επέβαλε εξευτελιστικά χαμηλά πρόστιμα για την άγρια προπαγάνδα της εβδομάδας πριν το δημοψήφισμα…
«Αξίζουμε σεβασμό!», φώναξε η Επίτροπος
«Δεν αξίζετε και δεν έχετε το σεβασμό αυτού του λαού. Δεν είστε ευεργέτες, αλλά δυνάστες. Έχετε καταλύσει τη Δημοκρατία στη χώρα και καταπατάτε καθημερινά το ΟΧΙ του δημοψηφίσματος», ήταν η απάντησή μου. «Οι άνθρωποι πεθαίνουν στην Ελλάδα!»
«Οι άνθρωποι πεθαίνουν παντού», ανταπάντησε η κα Κρέτσου.
Αύριο ο Α. Τσίπρας θα κόψει κορδέλες στα Τέμπη με την κυρία Κρέτσου για να εγκαινιάσει κάποια χιλιόμετρα αυτοκινητοδρόμων.
Και μετά θα προσπαθήσουν να μας πείσουν ότι το σκάνδαλο των αυτοκινητοδρόμων, των μεγαλοεργολάβων και των τραπεζών, τα καρτέλ, οι μπίζνες με τα χρήματα των πολιτών και η διασπάθιση των κονδυλίων δεν υπήρξαν ποτέ.
Κάποιοι γλυκάθηκαν με την εξουσία και άλλοι με τα ξεροκόμματα που τους πετούν.
Κάποιοι νομίζουν ότι μπορούν και να στηρίζουν το καθεστώς και να κάνουν ανέξοδη και ανώδυνη κριτική.
Κάποιοι νομίζουν ότι οι πολίτες δεν καταλαβαίνουν.
Κι ότι δεν τους βλέπουν, όταν υποκλίνονται τόσο βαθιά στους δυνάστες.
Είναι η στιγμή που ο καθένας πρέπει να πάρει την απόφαση: με ποιον θα πάει και ποιον θα αφήσει.
Εγώ θα βρίσκομαι απέναντι.
Δεν θα συμμορφωθώ στις υποδείξεις. Και δεν θα υπακούσω.
Δεν θα σκύψω και δεν θα υποκλιθώ ποτέ σ’ αυτούς που καταστρέφουν τη χώρα μου και σκοτώνουν τις γενιές μας.
Continue reading

Ακτιβιστής στις 0

Η Ευρωπαϊκή Επιτροπή ανακοίνωσε σήμερα ότι θα δώσει τη δυνατότητα σε έως 7.000 μαθητές σχολείων να ταξιδέψουν δωρεάν στο εξωτερικό, χωρίς, ωστόσο, να ικανοποιήσει το αίτημα του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου να προσφέρει εισιτήρια InterRail στους 5,4 εκατ. 18χρονους πολίτες της ΕΕ.
Η Κομισιόν είπε ότι είχε επιμερίσει 2,5 εκατ. ευρώ για να προσφέρει αρχικά σε 5.000 νέους την δυνατότητα να επισκεφθούν μια άλλη ευρωπαϊκή χώρα.
Σύμφωνα με την Επιτροπή, οι συμμετέχοντες στο πρόγραμμα θα πρέπει να επιλέξουν το πλέον βιώσιμο περιβαλλοντικά μέσο μετακίνησης. Η υποβολή αιτήσεων θα γίνεται έως τις 30 Ιουνίου μέσω της ηλεκτρονικής πλατφόρμας «eTwinning», για ταξίδια που θα πραγματοποιηθούν από τον Αύγουστο του 2017 έως το τέλος του 2018. Τα εισιτήρια μπορεί να είναι αξίας έως 530 ευρώ, επισημαίνει το Reuters. 

 Η πρωτοβουλία απευθύνεται σε όλες τις σχολικές τάξεις μαθητών ηλικίας 16 ετών και άνω, οι οποίες συμμετέχουν στην ηλεκτρονική αδελφοποίηση (eTwinning). Οι τάξεις αυτές καλούνται να δηλώσουν συμμετοχή για τα δωρεάν εισιτήρια που θα διατεθούν για τα καλύτερα σχέδια ηλεκτρονικής αδελφοποίησης σε κάθε συμμετέχουσα χώρα, ενώ το στοιχείο της κοινωνικής ένταξης θα είναι ένα σημαντικό κριτήριο επιλογής των καλύτερων σχεδίων, όπως επισημαίνει η Επιτροπή. 

 Οι νικητές θα μπορούν να ταξιδέψουν το διάστημα μεταξύ Αυγούστου 2017 και Δεκεμβρίου 2018, σε ημερομηνίες της επιλογής τους. Οι μαθητές μπορούν να ταξιδέψουν είτε σε ομάδες στο πλαίσιο ενός σχολικού ταξιδιού, είτε μεμονωμένα, ανάλογα με την απόφαση των γονέων και του διδακτικού προσωπικού. Μπορούν να επιλεγούν κάθε είδους μεταφορικά μέσα και μεταφορείς, λαμβανομένων υπόψη των σημείων αναχώρησης και προορισμού. 

Σύμφωνα με την ανακοίνωση της Κομισιόν, ορισμένοι μεταφορείς στηρίζουν την πρωτοβουλία προσφέροντας ειδική έκπτωση στους συμμετέχοντες. Πρόκειται για τους εξής: Aegean Airlines, Air Dolomiti, ALSA Grupo, Azores Airlines, Brussels Airlines, Comboios de Portugal, Croatia Airlines, Deutsche Bahn, Hahn Air, Iberia Express, Interrail, Luxair, Naviera Armas, Olibus, SNCF, Transferoviar Calatori, Trenitalia, Vueling και Westbahn.
Πέρυσι, το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο πέρασε ένα ψήφισμα ζητώντας να δοθούν σε όλους τους 18χρονους δωρεάν εισιτήρια InterRail, που ουσιαστικά είναι μηνιαίες κάρτες απεριορίστων διαδρομών, επιτρέποντας σε νέους ανθρώπους να ταξιδεύουν με το τρένο σε όλη την Ευρώπη κατά βούληση. 
«Η Επιτροπή εκτίμησε ότι μια τέτοια πρωτοβουλία θα κόστιζε μεταξύ 1,2 και 1,6 δισεκ. ευρώ το χρόνο. Αυτή η χρηματοδότηση δεν είναι διαθέσιμη αυτή τη στιγμή», ανέφερε η Κομισιόν.
Continue reading

Ακτιβιστής στις 0

Ο χώρος είναι γεμάτος με πολιτικούς, δημοσιογράφους, ακτιβιστές. Παρόλα όλα αυτά τα μάτια πέφτουν πάνω της. Η περίπτωση της Νουγίν Μουσταφά είχε προκαλέσει μεγάλη συγκίνηση πριν από δύο χρόνια, όταν η 18χρονη κοπέλα μαζί με την αδελφή της έφτασε στη Γερμανία και μάλιστα πάνω σε αναπηρικό καροτσάκι. Ο δρόμος μέχρι εκεί ήταν δύσκολος. Για να αποφύγει τις βόμβες των τζιχαντιστών στο Χαλέπι, πέρασε στην Τουρκία, από όπου πάνω σε λέμβο έφτασε στη Λέσβο.
«Φοβόμουν ότι θα πέταγαν στη θάλασσα το αναπηρικό καροτσάκι για να γλυτώσουν το βάρος, αλλά τελικά δεν χρειάστηκε» διηγείται από το βήμα του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου. «Τα δυσκολότερα ακολούθησαν», συνεχίζει, περιγράφοντας πόσες δυσκολίες συνάντησε για να περάσει καθηλωμένη στο καροτσάκι την Βαλκανική Οδό. «Είναι λυπηρό να διαπιστώνει κανείς ότι τον 21ο αιώνα για ορισμένους ανθρώπους η τουαλέτα είναι είδος πολυτελείας», λέει. Οι τραυματικές της εμπειρίες αντικατοπτρίζουν αντίστοιχες περιπέτειες πολλών προσφύγων που είναι χρόνια άρρωστοι ή έχουν αναπηρία και θέλησαν να αναζητήσουν προστασία στην Ευρώπη. Ακτιβιστές της οργάνωσης Human Rights Watch διηγούνται την περίπτωση του 8χρονου Αλί από το Αφγανιστάν που είναι καθηλωμένος στην Ελλάδα.
Οι άνθρωποι με αναπηρία αντιπροσωπεύουν το 15%  του παγκόσμιου πληθυσμού. Πόσοι εξ αυτών είναι πρόσφυγες πολέμου κανείς δεν ξέρει. Οι ακτιβιστές επιρρίπτουν ευθύνες στις αρχές γι' αυτήν την έλλειψη, αφού δεν καταγράφουν όσους πρόσφυγες έχουν προβλήματα υγείας.  Όσοι ζητούν άσυλο αλλά και άλλοι πρόσφυγες με κινητικά προβλήματα είναι δύσκολο να διαβιώσουν σε προσφυγικά καταλύματα χωρίς ειδικές τουαλέτες και εγκαταστάσεις υγιεινής. Η ψυχική υγεία σπάνια λαμβάνεται υπόψη.
Η Ευρωπαϊκή Επιτροπή έχει διαθέσει 125 εκ. ευρώ στην ελληνική κυβέρνηση, αναφέρει ο αρμόδιος Επίτροπος Χρήστος Στυλιανίδης. Σχεδόν 370 εκ. ευρώ πήγαν σε οργανώσεις αρωγής, μεταξύ αυτών και στην Ύπατη Αρμοστεία του ΟΗΕ για τους Πρόσφυγες. «Οι προκλήσεις που αντιμετωπίζουμε κυρίως στα ελληνικά νησιά είναι πολλές», παραδέχεται ο κ. Στυλιανίδης. «Χρειάζονται άλλα 250 εκ. ευρώ, η Επιτροπή βρίσκεται σε συνεχή επικοινωνία με τις ελληνικές αρχές για τη δημιουργία καταλυμάτων ειδικά για ανάπηρους, με ντους και τροφή σε ρευστή μορφή». Ο ιταλός ευρωβουλευτής Μπράντο Μπενιφάι ζητά να γίνεται αυστηρότερος έλεγχος στη διαχείριση των χρημάτων. «Προφανώς η ελληνική κυβέρνηση θα πρέπει να συνεργάζεται καλύτερα με τις κοινοτικές αρχές για να φτάνουν όντως τα χρήματα στους πρόσφυγες. Αλλά και η ΕΕ αντέδρασε πολύ αργά και όχι με επάρκεια», λέει.
Αυτό φαίνεται και από τους 50.000 πρόσφυγες που περιμένουν στα ελληνικά νησιά για να μεταγκατασταθούν σε άλλες χώρες της ΕΕ. Τελευταία η Αυστρία απείλησε να αποχωρήσει από το πρόγραμμα μετεγκατάστασης προσφύγων με το επιχείρημα ότι τα άλλα κράτη δεν τηρούν τις υποχρεώσεις τους. Αλλά και η Γερμανία έχει δεχθεί μόλις 3.000 πρόσφυγες, αν και υποσχέθηκε να πάρει 24.400. Πάντως η  Νουγίν Μουσταφά θεωρεί τον εαυτό της τυχερό που μπόρεσε να μοιραστεί τις εμπειρίες της με τους ευρωβουλευτές. «Ο στόχος μου ήταν με τα λεγόμενά μου να αλλάξω κάτι για τους πρόσφυγες με αναπηρία αλλά και άλλους».

Continue reading
Εγγραφή σε: Αναρτήσεις (Atom)