Articles by "Συρία"
Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα Συρία. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων

Τη στιγμή που η πατρίδα μας διανύει το 8ο έτος κατοχής…

Τη στιγμή που το δοσίλογο πολιτικό μας σύστημα έχει αποφασίσει να κλείσει όπως – όπως τα ανοιχτά εθνικά μας θέματα, με τέτοιον τρόπο που ανοίγει την όρεξη σε όσους μας επιβουλεύονται να δημιουργήσουν και άλλα, καινούργια…

Τη στιγμή που, εκτός από την οικονομική κατάρρευση που βιώνει ο λαός μας καθημερινά, βλέπουμε τον κίνδυνο εθνικού διαμελισμού και απώλειας εθνικών εδαφών πιο πραγματικό από ποτέ…

Αυτήν τη στιγμή, επέλεξε η Σύγκλητος του ΑΠΘ να «σπάσει τη σιωπή» της και να πάρει θέση, εκδίδοντας, στη συνεδρίασή της με αριθμό 2954/26&27-2-2018, ψήφισμα διαμαρτυρίας.

Εν πρώτοις, το ψήφισμα της Συγκλήτου ήταν μια ευχάριστη έκπληξη. Χρόνια τώρα που συμβαίνουν τα μύρια όσα στη χώρα μας, πολλοί αναρωτιούνται πού βρίσκεται ο πνευματικός κόσμος της χώρας. Μήπως άραγε έχουν όλοι εξαφανιστεί; Μήπως άραγε δεν βλέπουν, δεν ακούν, δεν έχουν φωνή για να μιλήσουν; Ήρθε λοιπόν αυτό το ψήφισμα και έδωσε απάντηση αποστομωτική. Ναι, υπάρχουν οι πνευματικοί άνθρωποι, ναι, έχουν και μάτια και αυτιά και στόμα, ναι, ανησυχούν για το τι συμβαίνει στον κόσμο και, ναι, δεν διστάζουν να βγουν ανοιχτά για να το πουν!

Μόνο που η Σύγκλητος του ΑΠΘ δεν διαμαρτύρεται για όλα αυτά που απειλούν τη χώρα μας και που οδηγούν τους Έλληνες (και τους ίδιους τους φοιτητές τους) στην απόγνωση, αλλά για την κατάσταση των αμάχων στη Συρία. Έτσι ξαφνικά, αποφάσισαν οι «σοφοί» του ΑΠΘ να ενώσουν τη φωνή τους με την καλοκουρδισμένη ορχήστρα σύσσωμου του Δυτικού κόσμου, που βομβαρδίζει το τελευταίο διάστημα τη διεθνή κοινή γνώμη με δακρύβρεχτες εκκλήσεις για τη σωτηρία των αμάχων της Γκούτα και με οργισμένες καταγγελίες για το «αιμοσταγές καθεστώς της Δαμασκού» που δολοφονεί τους ίδιους του τους πολίτες.

Οι κάτοικοι της Γκούτα υποφέρουν. Υποφέρουν 6 χρόνια τώρα υπό την κατοχή των τρομοκρατικών τζιχαντιστικών ομάδων που έχουν διαμελίσει τη Συρία, με την υποστήριξη των αμερικανονατοϊκών «συμμάχων» και των Δυτικοευρωπαίων «εταίρων» μας. Υποφέρουν όπως υπέφεραν και οι κάτοικοι του Χαλεπίου, μέχρι που απελευθερώθηκαν από τον Συριακό Αραβικό Στρατό και ξανάρχισε η ζωή στο Χαλέπι να μπαίνει στους φυσιολογικούς της ρυθμούς. Όπως δεν έχουν πάψει να υποφέρουν οι κάτοικοι του Ιντλίμπ, που βρίσκεται ακόμα υπό των έλεγχο των λεγόμενων «ανταρτών» (λέγε με Αλ Νούσρα…) Όπως υποφέρουν οι κάτοικοι της Δαμασκού, που βομβαρδίζεται καθημερινά από τις Made in USA ρουκέτες και οβίδες των τζιχαντιστών, αλλά αυτό κανείς δεν το είδε, κανείς δεν το άκουσε, κανένα Δυτικό ΜΜΕ δεν έκλαψε γι’ αυτούς τους αμάχους… γι’ αυτά τα παιδάκια… Οι κάτοικοι της Συρίας υποφέρουν με τη συνέργεια και των ελληνικών κυβερνήσεων, που επιμένουν να κρατούν κλειστή την πρεσβεία της Συρίας στη χώρα μας και να συμμετέχουν στο δολοφονικό εμπάργκο εναντίον του λαού της Συρίας.


Οι «σοφοί» της Συγκλήτου του ΑΠΘ δεν είδαν και δεν άκουσαν τίποτα για όλα αυτά, ούτε και αναρωτήθηκαν ποιοι είναι οι White Helmets (αποδεδειγμένα παρακλάδι της Αλ Νούσρα), που υπογράφουν τα  βίντεο με τις εικόνες καταστροφής, ούτε τι είναι το περίφημο «Παρατηρητήριο για τα ανθρώπινα δικαιώματα στη Συρία» που συνεχίζει να αποτελεί την κύρια πηγή πληροφόρησης για το τι συμβαίνει εκεί, παρότι η έδρα του είναι στην άλλη άκρη του κόσμου…

Ακόμα, δεν αναρωτήθηκαν ποιους «ανθρωπιστικούς» σκοπούς εξυπηρετεί αυτή τη στιγμή μια εκεχειρία που δεν αποσκοπεί στην εκκένωση της περιοχής από τον άμαχο πληθυσμό, αλλά τους αφήνει να παραμένουν εκεί, εγκλωβισμένοι από τους τρομοκράτες, για να συνεχίσουν να τους χρησιμοποιούν ως ανθρώπινη ασπίδα. Και, συνειδητά ψευδόμενοι, κατηγορούν την κυβέρνηση της Δαμασκού ότι παραβιάζει την εκεχειρία, ενώ είναι γνωστό ότι η απόφαση του Συμβουλίου Ασφαλείας εξαιρεί από την κατάπαυση πυρός τις επιχειρήσεις εναντίον των χαρακτηρισμένων τρομοκρατικών ομάδων. Αλλά, είπαμε, οι «σοφοί» μας δεν γνωρίζουν ποιοι είναι αυτοί που έχουν καταλάβει την Γκούτα, αυτοί γνωρίζουν μόνο ό,τι τους διοχετεύεται από την κυρίαρχη προπαγάνδα και θλίβονται επιλεκτικά και μόνο κατόπιν παραγγελίας. Ίσως επειδή η ευθυγράμμισή τους με την πολιτική και τις ρητορικές της ΕΕ σχετίζεται με τα κονδύλια για τα διάφορα ευρωπαϊκά προγράμματα με τα οποία σιτίζονται τα τελευταία χρόνια, τόσο το ΑΠΘ όσο και πολλά πανεπιστημιακά ιδρύματα της χώρας. Εν τη παλάμη και ούτω βοήσωμεν!

Η στάση αυτή των ακαδημαϊκών μας δεν πρέπει να μας κάνει εντύπωση, καθώς είναι πολύ φυσιολογική. Είναι πολύ φυσιολογικό και απολύτως κατανοητό, οι κύριοι αυτοί, που όχι μόνο δεν ενοχλούνται από την κατοχή που έχει επιβληθεί στην ίδια τους τη χώρα, αλλά υπηρετούν και συντηρούν αυτό το καθεστώς, να μην μπορούν να κατανοήσουν πώς είναι δυνατόν ένα κράτος να υπερασπίζεται μέχρις εσχάτων λαό και επικράτεια. Πώς είναι δυνατόν να αντιτίθεται στα σχέδια των παγκόσμιων επικυρίαρχων και να πολεμά για να απελευθερώσει και την τελευταία σπιθαμή του εδάφους του. Αυτά είναι αδιανόητα για τους κ.κ. καθηγητές μας, όπως ήταν αδιανόητα και για εκείνους τους παλιούς τους συναδέλφους που συνεργάστηκαν με το ναζιστικό καθεστώς κατοχής της Ελλάδας, αδιανόητα για εκείνους που χειροκροτούσαν με θέρμη τον δικτάτορα Παπαδόπουλο στην Ακαδημία Αθηνών, αδιανόητα για εκείνους που αναγόρευσαν τον κατοχικό πρωθυπουργό Λογοθετόπουλο επίτιμο διδάκτορα της Ιατρικής Σχολής του ΑΠΘ. Στη πολυτάραχη ιστορία του Ελληνικού κράτους, πάντα υπήρχε αυτή η «αφρόκρεμα» ακαδημαϊκών, που το μόνο που φρόντιζε ήταν η διατήρηση της θέσης της στην «ελίτ» της κοινωνίας, πέρα και μακριά από τον «λαουτζίκο», συντασσόμενη πάντα με τον εκάστοτε «ισχυρό», πάντα υποτακτική της (όποιας) εξουσίας…

Θεσσαλονίκη 4/3/18
ΕΠΑΜ – Περιφέρεια Κεντρικής Μακεδονίας

Τούρκος πρέσβης επιβεβαιώνει σχετική διαρροή 


Réseau International, 2 mars 2018

Ενώ η πληροφορία για μια μυστική σύσκεψη πέντε χωρών για το μέλλον της Μέσης Ανατολής είχε δημοσιευθεί σε ορισμένα γαλλικά μέσα ενημέρωσης, ό Τούρκος πρώην πρεσβευτής στο Παρίσι και στην Τρίπολη της Λιβύης Ουλούτς Οζυλκέρ, σε συνομιλία του με το ρωσικό πρακτορείο Σπούτνικ, εξήγησε ότι οι συμμετασχόντες συζήτησαν τον τεμαχισμό της Μέσης Ανατολής και ανέφερε λεπτομέρειες για την διάσκεψη.

Tι συζητήθηκε στις συνομιλίες μεταξύ των 5 χωρών ( ΗΠΑ, Γαλλίας, Βρετανίας, Σαουδικής Αραβίας κι Ιορδανίας) στις αρχές Ιανουαρίου, που ανέφεραν διάφορα γαλλικά δημοσιεύματα με τον τίτλο «Διαρροές περί Συρίας»; Ερωτηθείς από το Σπούτνικ, ο πρώην πρεσβευτής της Τουρκίας στο Παρίσι και στην Τρίπολη Uluç Özülker, μιλά με λεπτομέρειες για τις μυστικές συνομιλίες. Λέει ότι οι αντιπρόσωποι αυτών των χωρών μπορεί να συζήτησαν ένα σχέδιο επαναχάραξης των συνόρων της Μέσης Ανατολής και την διαίρεση της Συρίας σε σφαίρες επιρροής, στα πλαίσια μιας νέας μεσο-ανατολικής στρατηγικής.

« Οι λεπτομέρειες αυτής της μυστικής συνάντησης, που έγινε στις 11 Ιανουαρίου στην Ουάσιγκτον, μαθεύτηκαν από τους δημοσιογράφους χάρις στις σημειώσεις του Βρετανού πρεσβευτή. Αυτοί που έλαβαν μέρος ανακοίνωσαν επίσης την πρόθεσή τους να πραγματοποιήσουν την επόμενη συνάντησή τους στις 23 Ιανουαρίου, γεγονός που υποδηλώνει ότι πρόκειται για εξελισσόμενες διαπραγματεύσεις.»

Κρίνοντας από τις σημειώσεις του πρέσβη, οι αντιπρόσωποι εξέτασαν την προοπτική συμμετοχής και αξιωματούχων της Αιγύπτου, της Γερμανίας και της Τουρκίας. «Σε ότι αφορά την Τουρκία, οι συμμετέχουσες στις συνομιλίες χώρες εξέφρασαν αμφιβολίες για την σκοπιμότητα να την συμπεριλάβουν. Κατά την άποψή τους, οι συγκρούσεις μεταξύ Τούρκων και Κούρδων μπορούν να παραβλάψουν τις αποφάσεις της ομάδας», δήλωσε ο κ. Οζυλκέρ.

Εξ άλλου, ο τέως πρέσβης, ανέφερε στο Σπούτνικ ότι ο Αμερικανός αντιπρόσωπος υπογράμμισε κατά την συνάντηση την ανάγκη να εξασφαλιστεί η μόνιμη παρουσία των αμερικανικών δυνάμεων στην Συρία:

« Τονίζεται ότι από τους κυριότερους στόχους των ΗΠΑ είναι να αποτραπεί η γεωπολιτική ενίσχυση του Ιράν στην περιοχή. Οι συμμετασχόντες στην συνάντηση τόνισαν πως το κύριο πρόβλημά τους είναι οι επιτυχίες της Ρωσίας στο πλαίσιο της ειρηνευτικής διαδικασίας για την Συρία στην Αστάνα και το Σότσι. Προβάλλουν την ανάγκη υπονόμευσής αυτής της διαδικασίας και την ενίσχυση των προσπαθειών για την ανάνηψη των διαπραγματεύσεων της Γενεύης.»

Συμπερασματικά, κατά τον κ. Οζυλκέρ, «οι πέντε συμμετέχουσες χώρες αναφέρθηκαν σε τέσσερεις διεθνείς διαδικασίες εν εξελίξει: Πρώτο, ο Αμερικανός αντιπρόσωπος υπογράμμισε πως η παραγωγή πυρηνικών όπλων «περιορισμένης απόδοσης» μπορεί να ανοίξει τον δρόμο για την χρησιμοποίησή τους σε περιφερειακές συρράξεις. Δεύτερο, εξέτασαν το πρόγραμμα ενεργειών εναντίον της Ρωσίας και άλλων χωρών που κρίνονται ως απειλή για το ΝΑΤΟ. Τρίτο, εξετάστηκε το θέμα μιας αύξησης του αριθμού ισραηλινών επιθέσεων εναντίον του Ιράν. Τέταρτο, συζητήθηκε το κουρδικό ζήτημα και ο ρόλος του στην επιδείνωση των σχέσεων μεταξύ Αγκύρας και Ουάσιγκτον.»

«Επιπλέον, ετόνισαν το ενδεχόμενο έναρξης πολέμων μεταξύ Ιράν και Ισραήλ και τουρκο-κουρδικού και επίσης περιέγραψαν σχέδια διαίρεσης του εδάφους της Συρίας», δήλωσε ο πρώην πρέσβης της Τουρκίας στο Παρίσι. Κατά την γνώμη του, αυτά που λέχθηκαν από τις πέντε χώρες στην συνάντηση δείχνουν ότι οι συρράξεις στην Μέση Ανατολή μπορεί να προσλάβουν γεωγραφική διεύρυνση και να θίξουν μελλοντικά και την Τουρκία.

«Μελλοντικά η κατάσταση στην περιοχή μπορεί να επιδεινωθεί», υπογράμμισε. « Τα γεγονότα που σημειώνονται δείχνουν ότι η σύγκρουση μεταξύ των μεγάλων παικτών, της Ρωσίας και των ΗΠΑ, δεν θα περιοριστεί στην Συρία και θα επεκταθεί σε όλη την Μέση Ανατολή», αποσαφήνισε ο Τούρκος διπλωμάτης.

«Όλα όσα συμβαίνουν την Μέση Ανατολή δείχνουν ότι η Τουρκία πρέπει να είναι πολύ προσεκτική στις ενέργειές της», τόνισε ο συνομιλητής του πρακτορείου Σπούτνικ.

Μετάφραση: Μιχαήλ Στυλιανού
Με τις υποψίες να οργιάζουν ότι οι κατ’ όνομα σύμμαχοι μάτωσαν ο ένας τον άλλο στις 3 Φεβρουαρίου, η ΄Αγκυρα μπορεί να επιδιώξει συμβιβασμό με τις ΗΠΑ.

 του M.K. BHADRAKUMAR , Asia Times.
Τα φλεγόμενα συντρίμματα του ρωσικού αεροπλάνου 
που καταρρίφτηκε κοντά στον Ιντλίμπ, στις 3 Φεβρουαρίου.

[Γλαφυρήν και διεξοδική διάγνωση των εκρήξεων νοσηρότητας στις σχέσεις λυκοφιλίας μεταξύ Ρωσίας και Τουρκίας, που ανέδειξαν τα τελευταία σκοτεινά, αιματηρά επεισόδια - εναέρια και χερσαία- στα μέτωπα της Συρίας, προσφέρει το κατωτέρω άρθρο του Ινδού διπλωμάτη και δημοσιολόγου, μελετητή και γνώστη της Τουρκίας και από την εκεί θητεία του. Ειδικότερο ενδιαφέρον παρουσιάζει η εμβόλιμη αναφορά της Κύπρου και Ελλάδας μεταξύ των αγκαθιών στις ρωσο-τουρκικές σχέσεις.]
Δυο στοιχεία διαφοροποιούν την κατάρριψη του ρωσικού αεροπλάνου Su-25 στην δυτική επαρχία Ιντλίμπ της Συρίας στις 3 Φεβρουαρίου από τις επιθέσεις αεροπλάνων-ρομπότ στην ρωσική βάση Χμεϊμίμ πριν ένα μήνα.
Πρώτον, η Ρωσία μπόρεσε να αποκρούσει την επίθεση του σμήνους UAV στις 5 Ιανουαρίου, αλλά απέτυχε να προβλέψει την χρήση φορητού αντιαεροπορικού πυραύλου από εξτρεμιστές που δρουν στο Ιντλίμπ υπό την εποπτεία της Τουρκίας. Σ’ αυτήν την επίθεση η Ρωσία έχασε έναν Άσο της πολεμικής αεροπορίας της.
Δεύτερον, η Μόσχα αισθάνθηκε το χέρι της Ουάσιγκτον στην επίθεση των ιπταμένων ρομπότ της 5 Ιανουαρίου, αλλά αυτή τη φορά το πρακτορείο Τας αμέσως υπογράμμισε την αμερικανική άρνηση ευθύνης. Επίσης ο εκπρόσωπος  του Κρεμλίνου Ντμίτρι Πεσκώφ έκρινε σκόπιμο να τονίσει πως  πρέπει ν’ αποφεύγονται οι εικασίες «προτού έχουμε σαφείς πληροφορίες για το πώς οι τρομοκράτες στη Συρία εφοδιάστηκαν το συγκεκριμένο φορητό από οπλίτη αντιαεροπορικό σύστημα (MANPADS)  και άλλα όπλα που διαθέτουν.»
Αξιοσημείωτο επίσης είναι ότι ένας εξέχων κοινοβουλευτικός, ο Ντμίτρι Σάμπλιν, συντονιστής της κοινοβουλευτικής ομάδας ρωσο-συριακής φιλίας, προχώρησε στη διατύπωση «εικασιών», λέγοντας: «΄Εχουμε πληροφορίες ότι το MANPADS που χρησιμοποιήθηκε για την κατάρριψη του  αεροπλάνου μας είχε εισαχθεί στη Συρία  μερικές μέρες πριν, από γειτονική χώρα. Χώρες από τις οποίες εισάγονται τέτοια όπλα, τα οποία κατόπιν χρησιμοποιούνται εναντίον Ρώσων οπλιτών, πρέπει να καταλάβουν ότι αυτό δεν θα περάσει ατιμώρητο.»
Η επαρχία του Ιντλίμπ βρίσκεται στα σύνορα με την Τουρκία. Υποτίθεται πως τα σύνορα είναι «σφραγισμένα» και υπό  αυστηρή επιτήρηση, από τις τουρκικές υπηρεσίες ασφάλειας. Εάν αυτό που ισχυρίστηκε ο Σάμπλιν βασιζόταν σε πραγματική πληροφορία, οι ρωσικές μυστικές υπηρεσίες θα έχουν μεταδώσει πρόσφατα την μεταφορά από την Τουρκία τέτοιων φερομένων από οπλίτη αντιαεροπορικών συστημάτων .
Περιέργως, την επομένη της δήλωσης του Σάμπλιν, η Τουρκία βγήκε σε αντίλογο με έναν δικό της ισχυρισμό, που απέδωσε σε «πηγές ασφαλείας», ότι το όπλο που χρησιμοποιήθηκε στην επίθεση εναντίον τουρκικού τανκ, στις 3 Φεβρουαρίου, από τους Κούρδους, «μπορεί να ήταν ένα ρωσικής κατασκευής αντιαρματικό Konkurs 9M113» και ότι « η πληροφορία αυτή αξιολογείται». Στην επίθεση εναντίον του τανκ σκοτώθηκαν πέντε Τούρκοι στρατιώτες.
Αρκεί να λεχθεί σχετικά ότι η ατμόσφαιρα είναι βαριά με υπαινιγμούς και σκοτεινές «σπόντες» ότι Ρωσία και Τουρκία μπορεί να αλλήλο-ματώθηκαν στις 3 Φεβρουαρίου, παρά την υποτιθέμενη συμμαχία τους στον υβριδικό πόλεμο της Συρίας

Σε φιλικότερες στιγμές: Πούτιν και Ερντογάν 
στο Προεδρικό Ανάκτορο της Αγκύρας, τον Σεπτέμβριο του 2017.

Τον Ιανουάριο, ο Τούρκος Πρόεδρος Ερντογάν προσέτρεξε στον Πρόεδρο Πούτιν για να ξεκαθαρίσει την κατάσταση. Αλλά για το τελευταίο επεισόδιο δεν έγινε τέτοια ανταλλαγή μέχρις στιγμής, παρά το γεγονός ότι ο Ερντογάν έχει την υποχρέωση να πάρει την πρωτοβουλία –σύμφωνα με τα συμφωνηθέντα πέρυσι στις συνομιλίες της Αστάνα, μετά την συριακή ανακωχή. Η Τουρκία είχε εξουσιοδοτηθεί να  εγκαταστήσει  «παρατηρητήρια» το Ιντλίμπ για να παρακολουθεί και ενημερώνει για τις κινήσεις των εξτρεμιστικών ομάδων.
Στο μεταξύ, στις 5 Φεβρουαρίου, ο Πούτιν έστειλε ένα διαχυτικό μήνυμα στον Νίκο Αναστασιάδη, συγχαίροντάς τον για την επανεκλογή του ως προέδρου της Κύπρου. Το μήνυμα του Πούτιν εξέφραζε εμπιστοσύνη ότι «ο εποικοδομητικός διάλογος» και το «κοινό έργο» των δύο χωρών είναι προς το αμοιβαίο συμφέρον και σε αρμονία με τις προσπάθειες για την  βελτίωση της σταθερότητας και της ασφάλειας στην Ευρώπη και στην Ανατολική Μεσόγειο.» Οι σχέσεις της Κύπρου με την Τουρκία είναι κακές, μετά την τουρκική εισβολή και κατοχή του βόρειου τμήματος της χώρας, το 1974.
Για την Τουρκία ο κόμπος είναι τριπλός: Πρώτον, δεν μπορεί να το χωνέψει ότι η Ρωσία (η οποία έχει πολιτισμικούς δεσμούς με την Ελλάδα και την Κύπρο) έχει καταστεί σήμερα η κυριαρχούσα δύναμη στην Ανατολική Μεσόγειο.
Δεύτερον, αποδοκιμάζει τις συνεχιζόμενες επιχειρήσεις του στρατού της Συρίας, με αεροπορική υποστήριξη, για την ανακατάληψη του Ιντλίμπ από αντικυβερνητικές ομάδες που απολάμβαναν τουρκικής υποστήριξης.
Και –προπάντων- τρίτο, το μεγάλο σχέδιο του Ερντογάν να εδραιώσει μια μόνιμη τουρκική παρουσία στην Συρία (άλλοτε υπο την κυριαρχία των Οθωμανών) θα παραμείνει όνειρο ανεκπλήρωτο, όσο η Ρωσία εγγυάται την ενότητα και την εδαφική ακεραιότητα της Συρίας. Η Τουρκία μιας εξ αρχής έβλεπε με καχυποψία τους δεσμούς της Μόσχας με τους Κούρδους στο Αφρίν.
Χαρακτηριστικά, επομένως, ο Ερντογάν θα επιδιώξει τώρα ένα τρόπο συνύπαρξης με τις ΗΠΑ. Φυσικά θα ήταν ονειρική δωρεά για τις ΗΠΑ εάν το ράγισμα του ρώσο-τουρκικού άξονα γίνει ρήγμα στις προσεχείς εβδομάδες. Στην αντίθεσή τους στην εδραίωση ρωσικών βάσεων στη Συρία, ΗΠΑ και Τουρκία είναι σε πλήρη  σύμπνοια.
Από την άλλη πλευρά, το Πεντάγωνο θα περιμένει από τον Ερντογάν να εγκαταλείψει τα σχέδια του για την εξαπόλυση επίθεσης εναντίον των Κούρδων στο Μανπίτζ. Οι ΗΠΑ απλά δεν μπορούν να συμμορφωθούν με την αξίωση τη Τουρκίας να σπάσουν την συμμαχία τους με τους Κούρδους της Συρίας. Ο Αμερικανός υπουργός Αμύνης Τζέϊμς Μάτις υπαινίχθηκε το προ-περασμένο Σάββατο ότι γίνονται διαπραγματεύσεις για να πειστεί ο Ερντογάν να μην διατάξει την επιχείρηση στο Μανπίτζ.
Από της πλευράς του ο Ερντογάν θα επιδιώξει,  ως αντάλλαγμα  από την κυβέρνηση Τραμπ, την δημιουργία των προϋποθέσεων για  μιαν ευρύτερη προσέγγιση με τις ΗΠΑ. Ο Ερντογάν ξέρει πολύ καλά ότι οι ΗΠΑ θα δουν πως η διαμορφούμενη κατάσταση, ευνοεί την προώθηση της «στρατηγικής περιορισμού» που εφαρμόζουν εναντίον του Ιράν  στη Συρία πολύ αποτελεσματικότερα, και για την απομόνωση του καθεστώτος ΄Ασαντ. Πράγματι μια ρήξη του ρωσο-τουρκικού άξονα στη Συρία ανοίγει ένα τελείως νέο παιχνίδι στη χώρα, το οποίο επιτρέπει στις ΗΠΑ  να δημιουργήσουν νέα δεδομένα  στο πεδίο της αναμέτρησης και να διαπραγματευτούν σκληρότερα τους όρους  ενός Συριακού διακανονισμού. Το Ισραήλ είναι επίσης μέτοχος εκεί.
Ο Ερντογάν εξ αρχής διεκδικούσε έναν ενισχυμένο ρόλο για την Τουρκία ως σημαιοφόρου της Δυτικής στρατηγικής στη Συρία, φανταζόμενος τον εαυτό του σε ρόλο προτύπου για την Μέση Ανατολή. Αλλά ο πρόεδρος Ομπάμα αδιαφορούσε για τέτοιες τρυφερότητες με τον υδραργυρικό Σουλτάνο της Αγκύρας.

Πάντως τα πράγματα είναι σε κατάσταση ρευστότητας. Ο Ερντογάν συνάντησε τον Πάπα Φραγκίσκο την Δευτέρα. ΄Ηταν η πρώτη φορά σε 59 χρόνια που Τούρκος Πρόεδρος επισκέφτηκε το Βατικανό.

του PATRICK COCKBURN •The Independent, FEBRUARY 7, 2018

{Το κατωτέρω άρθρο αποτελεί μιαν εγγυημένης γνησιότητας αποτύπωση των σημερινών εξελίξεων στον αιματηρό κυκεώνα της Συρίας, ειδικότερα μετά την τουρκική εισβολή και σε ότι αφορά τον σκοτεινό λαβύρινθο των εχθρο/συμμαχικών σχέσεων μεταξύ Τούρκων-Τζιχαντιστών-Αμερικανών-Κούρδων. Συντάκτης του είναι ειδικός της περιοχής συγγραφέας, παλαιός Βρετανός δημοσιογράφος, διεθνώς σεβαστής ακεραιότητας και κύρους –είδος εν ανεπαρκεία και υπό απειλήν, όπως οι μέλισσες, με τα φυτοφάρμακα της Μοσάντο.}

Παρουσίαση: Μιχαήλ Στυλιανού

Η Τουρκία στρατολογεί και επανεκπαιδεύει τρομοκράτες του «Ισλαμικού Κράτους» (ΙΚ) για να ηγούνται της εισβολής της στον κουρδικό θύλακα του Αφρίν, κατά πληροφορίες πηγής του τέως «Ισλαμικού Κράτους» (ικ).
«Οι πλείστοι από αυτούς που μάχονται στο Αφρίν εναντίον του YPG είναι Τζιχαντιστές  Ι.Κ., αν και οι Τούρκοι τους εκπαίδευσαν να αλλάξουν τις επιθετικές τακτικές τους», είπε ο Φαράτζ, ένας τέως πολεμιστής του Ι.Κ. από την βορειοανατολική Συρία, που μένει πιστός στο κίνημα των Τζιχαντιστών.
Σε τηλεφωνική συνέντευξη με την Ιντεπέντετ (Σημ: Με τον ίδιο τον Κόκμπερν),πρόσθεσε: « Η Τουρκία στην αρχή της επιχείρησης προσπάθησε να εξαπατήσει τον κόσμο λέγοντας ότι πολεμάει το Ι.Κ., αλλά στην πραγματικότητα εκπαιδεύουν τα μέλη του και τα στέλνουν στο Αφρίν.»
Κάπου 6.000 Τούρκοι στρατιωτικοί και 10.000 πολιτοφύλακες του «Ελεύθερου Συριακού Στρατού (F.S.A.), εισέβαλαν στη Συρία στις 20 Ιανουαρίου, υποσχόμενοι να εξώσουν τους Κούρδους YPG από το Αφρίν. Της επίθεσης ηγείτο το FSA, που είναι σε μεγάλο  μέρος ένα νεκρό συγκρότημα ομάδων Σύρων μη Τζιχαντιστών ανταρτών, που υποστήριζε η Δύση. Τώρα οι πλείστοι των μαχητών του FSA που συμμετέχουν στην τουρκική επιχείρηση «Κλάδος Ελαίας» ήταν μέχρι πρόσφατα μέλη του «Ισλαμικού Κράτους».
Μερικοί από τους ενόπλους που εισέβαλαν στο Αφρίν είναι εκπληκτικά ειλικρινείς για την προσήλωσή τους στην Αλ-Κάϊντα και στις αποφύσεις της. Ένα βίντεο που έβαλαν στο διαδίκτυο παρουσιάζει τρείς ένστολους τζιχαντιστές  να τραγουδούν ένα τραγούδι που υμνωδεί τις περασμένες μάχες τους και το πώς «Ήμαστε ακλόνητοι στο Γκρόζνυ (Τσετσενία) και στο Νταγκεστάν (βόρειο Καύκασο) και κατακτήσαμε την Τόρα-Μπόρα (το άλλοτε στρατηγείο του Οσάμα Μπιν Λάντεν).Και τώρα το Αφρίν μας καλεί…»
Το ΙΚ υπέστη βαριές ήττες πέρυσι, χάνοντας την Μοσούλη στο Ιράκ, μετά εννεάμηνη πολιορκία, και την Ράκα στη Συρία, μετά πολιορκία τεσσάρων μηνών. Το Χαλιφάτο, που είχε ανακηρύξει ο αρχηγός του Αμπού Μπάγκρ αλ-Μπαγκντατί το 2014, καταστράφηκε και οι περισσότεροι από τους πεπειραμένους διοικητές και πολεμιστές τους σκοτώθηκαν η διασκορπίστηκαν.
Αλλά τους τελευταίους μήνες παρουσίασε σημάδια προσπάθειας να αναβιώσει στη Συρία και στο Ιράκ, δολοφονώντας τοπικούς αντιπάλους και εξαπολύοντας ανταρτικές επιθέσεις εναντίον απομονωμένων και ανεπαρκώς προστατευόμενων τοποθεσιών.
Οι μαχητές του ΙΚ εντάσσονται στον FSA και στην δύναμη της τουρκικής εισβολής υπό την πίεση των τουρκικών αρχών. Η Τουρκία εκτιμά ότι με την στρατολόγηση τέως τρομοκρατών του ΙΚ μπορεί να αντλήσει από μια μεγάλη δεξαμενή επαγγελματιών και δοκιμασμένων στρατιωτών. ΄Ένα άλλο πλεονέκτημα είναι πως μη όντας Τούρκοι, οι τυχόν σοβαρές απώλειές τους δεν θα βλάψουν την τουρκική κυβέρνηση.
Το «Ισλαμικό Κράτος» και η Τουρκία αποβλέπουν να χρησιμοποιήσουν ο ένας τον άλλο για τους δικούς του κάθε ένας σκοπούς.
Ο Φαράττζ,32 χρόνων, άραβας, από την μικτού άραβο-κουρδικού πληθυσμού επαρχία Χασάκα στην βόρειο-ανατολική Συρία, λέει ότι αντιπαθεί το YPG, αλλά υποπτεύεται την Τουρκία και πιστεύει πως προσπαθεί να εκμεταλλευτεί το ΙΚ. « Η Τουρκία- λέει-χρησιμοποιεί το ΙΚ σαν χαρτί τουαλέτας. Μετά την χρήση του, θα το πετάξει.»
Η Τουρκία έχει προφανώς επίγνωση ότι χρησιμοποιώντας τους Τζιχαντιστές του ΙΚ ως αιχμή δόρατος στην επίθεση στο Αφρίν, έστω μεταβαπτισμένους σε FSA, είναι δυνατό να επισύρει την διεθνή επίκριση.
Ο Φαράτζ λέει ότι οι Τούρκοι διοικητές συνέστησαν στους Ισλαμιστές του ΙΚ να μην χρησιμοποιούν τις παραδοσιακές μεθόδους τους, με την συστηματική χρήση εκρηκτικών αυτοκινήτων και βομβιστών αυτοκτονίας, που θα καθιστούσαν εξόφθαλμη την τουρκική χρησιμοποίησή τους..
Από την αρχή του πολέμου τη Συρία το 2011, η Τουρκία είχε μιαν επαμφοτερίζουσα σχέση με τις ομάδες τζιχαντιστών. Στην αρχή επέτρεπε την διέλευση Τζιχαντιστών μαχητών και στρατιωτικών εφοδίων προς τη Συρία. Αυτή η τακτική της μειώθηκε μετά την πτώση της Μοσούλης τον Ιούνιο του 2014. Ωστόσο η Τουρκία κατέστησε φανερό με τις πράξεις της κατά την πολιορκία της κουρδικής πόλης Κομπάνι ότι θα προτιμούσε να νικήσουν οι Τζιχαντιστές παρά οι Κούρδοι του YPG.
Καθώς οι YPG προήλαυναν μετά το Κομπάνι με την υποστήριξη της αμερικανικής αεροπορίας, κύριος στόχος των Τούρκων έγινε να αποτρέψουν την δημιουργία ενός ντε φάκτο κουρδικού κράτους, υπό την στρατιωτική προστασία των ΗΠΑ.
Οι ΗΠΑ βρίσκονται τώρα σε μιαν ιδιαίτερα δύσκολη θέση. Το YPG ήταν που εξασφάλισε τις χερσαίες δυνάμεις, που με την αμερικανική αεροπορική στήριξη νίκησαν το ΙΚ σε πολλές μάχες. Χωρίς τους Κούρδους δεν θα υπήρχε η νίκη κατά του ΙΚ, την οποία διεκδίκησε ο πρόεδρος Τραμπ στο μήνυμά του για την κατάσταση του έθνους. Αλλά το YPG αντιμετωπίζει τώρα κάποιους από τους ίδιους Τζιχαντιστές ΙΚ στο Αφρίν, εναντίον των οποίων πολέμησε επί χρόνια στο παρελθόν. Και δεν θα κάνει καλή εντύπωση για τις ΗΠΑ εάν εγκαταλείψουν τους άξιους Κούρδους συμμάχους τους επειδή δεν θέλουν να συγκρουστούν με την Τουρκία.
Μια τέτοια σύγκρουση μπορεί να κρύβεται πίσω από την πρώτη γωνία. Ο Τούρκος πρόεδρος Ερντογάν απείλησε το Σαββατοκύριακο ότι θα επεκτείνει την τουρκική εισβολή για να περιλάβει την αραβική πόλη Μανμπίτζ, που το YPG είχε απελευθερώσει από το ΙΚ το 2016, μετά μακρά πολιορκία. Ο Ερντογάν είπε: «Οι Αμερικανοί μας λένε: Μην έρθετε στο Μανμπίτζ. Εμείς θα πάμε στο Μανμπίτζ, για να αποδώσουμε αυτά τα εδάφη στους νόμιμους ιδιοκτήτες τους.»
Οι εχθροπραξίες μεταξύ Τούρκων και Κούρδων και η οξυνόμενη διαμάχη μεταξύ ΗΠΑ και Τουρκίας εξυπηρετούν τα συμφέροντα των Ισλαμιστών του ΙΚ. Δεν διαθέτει τις δυνάμεις για να αναλάβει από τις συντριπτικές ήττες που υπέστη πέρυσι, αλλά οι τότε αντίπαλοί του είναι απορροφημένοι σε άλλες μάχες. Η εκκαθάριση των τελευταίων θυλάκων αντίστασης του ΙΚ δεν είναι πια η πρώτη φροντίδα τους. Το YPG μετέφερε μονάδες του από το ανατολικό άκρο της Συρίας, όπου αντιμετώπιζαν το ΙΚ, στη Δύση, για την αντιμετώπιση των Τούρκων.
Η Τουρκία δεν βρίσκεται στρατιωτικά σε πολύ ισχυρή θέση, τρεις βδομάδες μετά την εισβολή της στο Αφρίν. Μπορεί να νικήσει μόνο αν βομβαρδίζει όλο το εικοσιτετράωρο, αλλά γι΄αυτό χρειάζεται την άδεια της Ρωσίας, την οποία πιθανώς δεν θα πάρει. Εάν επεκτείνει τις επιθέσεις της θα χρειάζεται περισσότερο στρατό και αυτό θα δώσει την ευκαιρία στο ΙΚ να ενταχθεί σ΄έναν νέο πόλεμο.

Η τουρκική πρεσβεία στο Λονδίνο, η οποία προσκλήθηκε να σχολιάσει, δεν είχε απαντήσει μέχρι την ώρα εκτύπωσης.
Réseau International, 08 février 2018

«Oι τελευταίες ειδήσεις από την Δαμασκό:
Οι τελευταίες ειδήσεις είναι ότι οι δάσκαλοι της τρομοκρατίας –το Ισραήλ- εξαπέλυσαν πυραύλους από τον εναέριο χώρο του Λιβάνου. Οι πύραυλοι στόχευαν τις συριακές στρατιωτικές βάσεις στην ύπαιθρο περιφέρεια της Δαμασκού. Άλλη μια παραβίαση της εδαφικής κυριαρχίας και ακεραιότητας της Συρίας. . . .και του Λιβάνου.
Στο μεταξύ ο κόσμος έμεινε καθισμένος να παρακολουθεί τα τέρατα του τρόμου να διαπράττουν τρομοκρατικές ωμότητες στην Γάζα, στην Παλαιστίνη και στην Συρία, να υποστηρίζουν τους τρομοκράτες στα υψώματα του Γκολάν και να τους παρέχουν όπλα και στρατιωτική εκπαίδευση.
Και ο κόσμος εξακολουθεί να σιωπά. Τα Ηνωμένα ΄Εθνη , με έναν αέρα αυτοϊκανοποίησης, δεν έχουν τίποτα να πουν. Παντού στον κόσμο κάτι υπάρχει για συζήτηση, εκτός από όταν πρόκειται για το Ισραήλ.
Χτες πέρασα την μέρα μου δουλεύοντας σε ένα έργο στην «Τζεμανά» και η Δαμασκός βομβαρδίστηκε ξανά. Επανειλημμένοι βομβαρδισμοί των τρομοκρατών από την ανατολική Γκούτα και το Τζομπάρ. Η Γκούτα είναι η κύρια ζώνη ενίσχυσης των τρομοκρατών σε εφόδια και σχηματισμούς από το Ισραήλ, ενώ στο Ζομπάρ τελούν υπό τη προστασία των Αμερικανών, των Βρετανών και των     Σαουδαράβων.
Είναι ένας βρώμικος, πολύ βρώμικος πόλεμος. Ένας πόλεμος όπου πληρεξούσιες δυνάμεις ήρθαν να κάνουν έναν πόλεμο μέσω πληρεξουσίου. Και δεν υπάρχει γι΄αυτό κανένας λόγος… Χτες επιτέθηκαν σε μια στάση λεωφορείων στην Δαμασκό, μια στάση χωρίς στρατιωτική σημασία, που την χρησιμοποιώ κάθε μέρα. Μια στάση γεμάτη κόσμο που πηγαίνει στην δουλειά του, που πηγαίνει στην οικογένειά του, ή πηγαίνει στο σχολείο του. Και όμως τίποτα δεν γράφτηκε από τα Δυτικά ΜΜΕ, τίποτα δεν ειπώθηκε από τα ράδιο τηλεοπτικά μέσα στη Δύση.
Οι δημοσιογράφοι στη Νέα Υόρκη, στο Λονδίνο, στο Παρίσι κράτησαν το στόμα τους κλειστό: οι επιταγές της Σαουδαραβίας! Γίνατε δημοσιογράφοι για ένα και μόνο λόγο: να λέτε και να γράφετε την αλήθεια. Και δεν λέτε την αλήθεια. Λέτε ότι σας διατάσσουν να πείτε τα αφεντικά σας.
Βρίσκομαι εδώ, στα γεγονότα. Και είμαι τώρα κατάκοπος. Πέρασα την χθεσινή μέρα κάτω από τους βομβαρδισμούς. Και την προηγούμενη την πέρασα κάτω από τις βόμβες, μαζί με τους πολίτες της Συρίας, τους πραγματικούς Σύρους, όχι τους μισθοφόρους που συντηρούνε ξένοι. Και πρέπει να πω πως είμαι οργισμένος, ναι… οργισμένος.
Αγωνίζομαι να κρατήσω την ψυχραιμία μου. Προσπαθώ να σας μιλήσω ευγενικά. Αλλά, άνθρωποι του ΟΗΕ, δεν είστε παρά χαμένος καιρός. Τηλεόραση Αλ-Τζαζίρα*, δεν λες παρά μόνο ψέματα όλη την ώρα.
Αυτή είναι λοιπόν η έκθεσή μου για σήμερα:
-      Στη Συρία, οι άνθρωποι πεθαίνουν άδικα.
-      Η κυβέρνηση της χώρας αντιμετωπίζει έναν πόλεμο τρομοκρατών, όχι εμφύλιο. Έναν πόλεμο τρομοκρατών.
-      Αν ψάχνετε να βρείτε την αλήθεια από εδώ ή από την Δύση, να την βρείτε δεν μπορείτε πια, επειδή τις τηλεοπτικές επιχειρήσεις και τις εφημερίδες σας διευθύνει αυτό:                           Το Δολάριο
Τέλος της αναφοράς ενός εξαγριωμένου Βρετανού… στη Συρία.
Tom Duggan»

Πηγή: Video/ Facebook

Μετάφραση: Μ. Στυλιανού


*Σημ: Προφανώς στη Δαμασκό βλέπει μόνο την Αλ-Τζαζίρα και όχι Euronews ή Sky (Αλαφούζου), γι’ αυτό και βλαστημάει μόνο αυτήν.

Προ δεκαημέρου η Τουρκία κάλεσε ηρωικά τις αμερικανικές δυνάμεις να εκκενώσουν τις βάσεις τους στο Μανμπίτζ, οι ΗΠΑ αρνήθηκαν, όπως ήταν προβλέψιμο και την περασμένη Δευτέρα κορυφαίος Αμερικανός στρατηγός δήλωσε ότι οι αμερικανικές δυνάμεις δεν πρόκειται να αποσυρθούν, απορρίπτοντας τις συστάσεις της Άγκυρας και ριψοκινδυνεύοντας το ενδεχόμενο σύγκρουσης μεταξύ δύο συμμάχων στο ΝΑΤΟ.
Μια βδομάδα μετά, σε κλιμάκωση των διαξιφισμών μεταξύ των δύο πλευρών, ο Τούρκος αντιπρόεδρος της κυβέρνησης προειδοποίησε τους Αμερικανούς στρατιωτικούς που συμπολεμούν με Κούρδους πολιτοφύλακες, με την ίδια στρατιωτική στολή, ότι μπορεί να γίνουν στόχοι του τουρκικού στρατού, λόγω αδυναμίας του να τους ξεχωρίσει στην έξαψη της μάχης. Δήλωσε, δηλαδή, στην ουσία ότι οι Αμερικανοί στρατιωτικοί στην Βόρειο Συρία είναι πλέον θεμιτοί στόχοι στην συνεχιζόμενη φονική σύρραξη.
Μιλώντας την Κυριακή στο CNN Turk, ο αντιπρόεδρος της κυβέρνησης Μπεκίρ Μποζντάγκ είπε «εάν Αμερικανοί στρατιωτικοί φορούν «ρούχα τρομοκρατών» του κουρδικού YPG, που επιτίθενται στον τουρκικό στρατό «αποκλείεται να κάνουμε διάκριση, στο σημείο που φθάσαμε»

Η ξεκάθαρη προειδοποίηση έρχεται σε στιγμή που τα τουρκικά στρατεύματα πραγματοποιούν νέες προωθήσεις στην ελεγχόμενη από τους Κούρδους επαρχία του Αφρίν, σε εφαρμογή της επιχείρησης «Κλάδος Ελαίας».
Η ΄Αγκυρα είχε διαμαρτυρηθεί προηγουμένως λέγοντας ότι η συστράτευση Αμερικανών στρατιωτικών με «Κούρδους τρομοκράτες» είναι κατάσταση απαράδεκτη για την αμερικανο-τουρκική συμμαχία.

Στην τηλεοπτική συνέντευξή του, ο Μποζντάγκ υπογράμμισε ότι οποιοδήποτε άτομο που φέρει όπλα και πολεμά δίπλα στους Κούρδους «γίνεται στόχος μας». Πρόσθεσε ωστόσο ότι καμιά πλευρά δεν επιθυμεί την σύγκρουση. Η Άγκυρα-είπε- έχει καταστήσει σαφές ότι οι Αμερικανοί στρατιωτικοί που βρίσκονται στην περιοχή  θα πρέπει να αποσυρθούν μακριά από το πεδίο δράσης των Τούρκων και δεν πρέπει να βοηθούν τους Κούρδους συμμάχους τους.
«Λέμε καθαρά –είπε- ότι δεν θέλουμε να βρεθούμε αντιμέτωποι με τους συμμάχους μας, τις ΗΠΑ». «Και είμαι βέβαιος ότι ούτε και αυτοί δεν θέλουν να αντιμετωπίσουν την Τουρκία και τον τουρκικό στρατό. Αλλά επίσης ξεκαθάρισε πως μια αντιπαράθεση μοιάζει αναπόφευκτη, εάν οι δυο πλευρές συνεχίσουν στην ίδια πορεία.

Άνδρες των αμερικανικών ειδικών δυνάεων σε περιπολία στην Βόρειο Συρία.


΄Εχει δίκιο η Τουρκία προειδοποιώντας πως Αμερικανοί στρατιώτες μπορούν να εκληφθούν ως Κούρδοι αντάρτες; Περιέργως –ή μάλλον όχι- η απάντηση είναι ναι.
Υπάρχουν πάμπολλες πληροφορίες ότι οι ομάδες των αμερικανικών ειδικών δυνάμεων (SOF) φέρουν τα εμβλήματα των κουρδικών παραστρατιωτικών σωμάτων. Τον περασμένο Μάϊο ένας φωτορεπόρτερ του Γαλλικού Πρακτορείου Ειδήσεων τράβηξε σειρά από φωτογραφίες ενόπλων με στολή, σε μικρό φορτηγό εξοπλισμένο με έναν ΜΚ19 εκτοξευτή χειροβομβίδων, τους οποίους Σύροι αντάρτες αναγνώρισαν ως Αμερικανούς των Ειδικών Δυνάμεων.

Οι στρατιώτες που είχαν όπλα τελειότατου τύπου και σωματική θωράκιση, έφεραν τα εμβλήματα των YPG.

Το Πεντάγωνο δήλωσε τότε ότι «εμβλήματα και άλλα διακριτικά ταυτοποίησης με συνασπισμένες δυνάμεις φέρονται για λόγους «μίξης με την κοινότητα».

Οι τουρκικές ένοπλες δυνάμεις εξαπέλυσαν την επίθεση εναντίον των Κούρδων τον περασμένο μήνα, με το ευφημιστικό όνομα «Κλάδος Ελαίας». Σύροι αντάρτες που υπηρετούν την Τουρκία αποτελούν την αιχμή της επίθεσης, ενώ οι Τούρκοι παρέχουν στενή αεροπορική στήριξη και βαρέα όπλα.

Σκοπός της επιχείρησης είναι η εκδίωξη της κουρδικής πολιτοφυλακής από την περιοχή, αλλά δεν προωθείται ανέξοδα. Ο Μποζντάγκ δήλωσε ότι 13 στρατιώτες «πέθαναν σαν μάρτυρες» και 39 τραυματίστηκαν. Η τουρκική στρατιωτική διοίκηση ανακοίνωσε εξάλλου ότι 900 Κούρδοι μαχητές «εξουδετερώθηκαν», όπως μετέδωσε το κρατικό πρακτορείο ειδήσεων Anadolu.

πηγή: Zero Hedge, Sun.4-2-18

Μετάφραση: Μιχαήλ Στυλιανού

Η Συρία επιτρέπει σε Κούρδους μαχητές, εκπαιδευμένους από τους Αμερικανούς, να ενισχύουν τον θύλακα στο Αφρίν – βοηθώντας έτσι στην αύξηση της αιμορραγίας του Ερντογάν και των ισλαμιστών μισθοφόρων του.

του Marco Marjanovic, Reseau International, 3-2-18

Όταν η Τουρκία και οι Σύροι Ισλαμιστές υπηρέτες της εξαπέλυσαν την ολοκληρωτική επίθεσή τους εναντίον του κουρδικού θύλακα στο Αφρίν, στην βόρειο-δυτική Συρία, ακολούθησε σωρείτης κουρδικών διαμαρτυριών. Οι Κούρδοι υποστήριζαν πως οι Ρώσοι είχαν συμφωνήσει με τους Τούρκους, πως οι ΗΠΑ τους είχαν προδώσει και πως η κυβέρνηση της Συρίας δεν ήθελε στ΄αλήθεια να τους υπερασπιστεί.

Δώδεκα μέρες μετά την τουρκική επίθεση στο Αφρίν, οι Κούρδοι διαμαρτύρονται ακόμη ότι η Δαμασκός εμποδίζει τους μαχητές τους στην Βόρειο-Ανατολική Συρία να προστρέξουν σε ενίσχυση των υπερασπιστών του Αφρίν. Αλλά η πραγματικότητα είναι διαφορετική.

Τούρκοι στρατιώτες και μισθοφόροι πρώην Τζιχαντιστές τρομοκράτες στην περιοχή του Αφρίν.
Στο Αφρίν, η κουρδική πολιτοφυλακή YPG έχει δύναμη μικρότερη των 10.000 ενόπλων, αλλά στα βόρειο-ανατολικά της Συρίας διαθέτει δύναμη 30.000 τουλάχιστον. Το πρόβλημα για τους Κούρδους είναι ότι οι δυο περιοχές δεν συνδέονται. Παρεμβάλλεται η ζώνη τουρκικής κατοχής και εδάφη υπό τον έλεγχο των συριακών δυνάμεων.

Ευτυχώς για τους Κούρδους η Δαμασκός δεν δυσαρεστείται καθόλου να βλέπει τους Κούρδους μαχητές του ανατολικού τομέα να διασχίζουν το έδαφός της για να ενισχύσουν την άμυνα στο Αφρίν και να αυξήσουν την αιμορραγία της Τουρκίας και των τέως ισλαμιστών τρομοκρατών που χρησιμοποιεί.

Όταν εξαπέλυσαν την εισβολή στο Αφρίν, οι Τούρκοι ανακοίνωσαν πως θα αντιμετώπιζαν τυχόν κουρδικές ενισχύσεις με βομβαρδισμό οποιασδήποτε αυτοκινητοπομπής του YPG που θα εκινείτο προς τα δυτικά. Ωστόσο δεν υπάρχει κανένας λόγος να μεταφέρονται οι κούρδοι μαχητές με διακρινόμενες μεγάλες πομπές και σχηματισμούς, αλλά ακριβώς το αντίθετο. Για ευνόητους λόγους το κυβερνητικό στρατόπεδο και οι Κούρδοι αποφεύγουν σε μεγάλο βαθμό τα περιττά λόγια, αλλά έχουν προκύψει αρκετά εύγλωττες ενδείξεις:

«Γνωρίζουμε ότι οι SDF ( Συριακές Δημοκρατικές Δυνάμεις-κυρίως Κούρδοι, υπό Αμερικανούς «συμβούλους»)μετακίνησαν ορισμένα τμήματα, αλλά αυτό δεν έγινε υπό την καθοδήγηση του Συνασπισμού», δήλωσε ο ταγματάρχης Άντριαν Ράνκιν Γκάλαγουέϊ, εκπρόσωπος του αμερικανικού υπουργείου Αμύνης.

Ερωτηθείς για τις θέσεις στις οποίες μετακινήθηκαν δυνάμεις των SDF, απάντησε ότι «δεν μιλάω ως εκπρόσωπος των SDF».

Πράγματι, η αμοιβαία παραχώρηση περιορισμένης διάβασης είναι μια πρακτική καθιερωμένη στα δύο στρατόπεδα. Οι Κούρδοι επιτρέπουν στις κυβερνητικές δυνάμεις να έχουν μια περιορισμένη πρόσβαση στους θύλακες τους στο Κουαμισλί και στη Χασάκα και σε αντάλλαγμα οι Κούρδοι που ελέγχουν την συνοικία Σείχ Μασγκούντ του Χαλεπιού έχουν το αντίστοιχο δικαίωμα. Η συριακή κυβέρνηση είχε επιτρέψει στους Κούρδους μαχητές του Αφρίν να ενισχύσουν την επίθεση YPG-Αμερικανών στην Ράκα. Η ειρωνεία συνίσταται στο γεγονός ότι από την μια πλευρά, οι υποστηριζόμενοι από τους Αμερικανούς Κούρδοι της Συρίας, στον αγώνα τους εναντίον της Τουρκίας, έχουν και την βοήθεια της συριακής εξουσίας κατά της οποίας έχουν εξεγερθεί. Και από την άλλη πλευρά, ότι η κυβέρνηση της Δαμασκού αξιοποιεί μαχητές, εκπαιδευμένους και εξοπλισμένους από τους Αμερικανούς, εναντίον της Τουρκίας, συμμάχου τους στο ΝΑΤΟ και προηγουμένως συνεργάτες στην επιχείρηση ανατροπής της.

Mετάφραση: Μιχαήλ Στυλιανού

του Patrick Buchanan, 31-1-18

[Ο συντάκτης του άρθρου, «παλαιοσυντηρητικός» δημοσιολόγος κύρους, διετέλεσε σύμβουλος και λογογράφος τριών προέδρων και υποψήφιος για την προεδρία των ΗΠΑ ως ανεξάρτητος σε προηγούμενες εκλογές. Τα άρθρα του δημοσιεύονται στο Zero Hedge και σε σειρά άλλων ανεξάρτητων αμερικανικών και ξένων οργάνων ενημέρωσης.]

Μετάφραση: Μιχαήλ Στυλιανού

Eάν η Τουρκία δεν μπλοφάρει, Αμερικανοί στρατιώτες στο Μανμπίτζ θα βομβαρδίζονται το Σαββατοκύριακο και το ΝΑΤΟ θα έχει βυθιστεί στην χειρότερη κρίση της ιστορίας του.
Ο Τούρκος πρόεδρος Ερντογάν είπε την Παρασκευή πως τα στρατεύματά του θα εκκαθαρίσουν το Μανμπίτζ από Κούρδους πολεμιστές, εντεταγμένοι με τους οποίους είναι Αμερικανοί στρατιωτικοί.
Ο υπουργός Εξωτερικών του Ερντογάν ζήτησε από τις ΗΠΑ συγκεκριμένα μέτρα τερματισμού της υποστήριξής τους στους Κούρδους, που ελέγχουν τα σύνορα της Συρίας με την Τουρκία ανατολικά του Ευφράτη, σ’ όλο το μήκος μέχρι το Ιράκ.
Εάν οι Τούρκοι επιτεθούν στο Μανμπίτζ, οι ΗΠΑ θα βρεθούν μπροστά στο δίλημμα: Να παρασταθούν στους Κούρδους συμμάχους και ν’ αντισταθούν στους Τούρκους, ή να εγκαταλείψουν τους Κούρδους.
Εάν οι ΗΠΑ αφήσουν τους Τούρκους να εκδιώξουν τους Κούρδους από το Μανμπίτζ και από όλη την περιοχή των συνόρων με την Τουρκία, όπως απειλεί ο Ερντογάν, η αμερικανική αξιοπιστία θα δεχτεί ένα πλήγμα από το οποίο δεν θα συνέλθει σύντομα.
Αλλά το να σταθεί δίπλα στους Κούρδους και να αντιταχτεί στις δυνάμεις του Ερντογάν θα σημάνει την διάρρηξη του ΝΑΤΟ και την απώλεια των αμερικανικών βάσεων στην Τουρκία, περιλαμβανομένης της αεροπορικής Βάσης στο Ιντσιρλίκ.
Η Τουρκία επίσης ελέγχει την είσοδο των Δαρδανελίων στην Μαύρη Θάλασσα. Το να χάσει το ΝΑΤΟ την Τουρκία θα ήταν έτσι ένας θρίαμβος για τον Βλαντίμιρ Πούτιν, που έδωσε στον Ερντογάν την άδεια να εκτοπίσει τους Κούρδους από το Αφρίν.
Και η Συρία δεν είναι παρά μια μόνο από τις πολλές προκλήσεις για την αμερικανική εξωτερική πολιτική.
Οι χειμερινοί Ολυμπιακοί στη Νότιο Κορέα μπορεί να εκτόπισαν από τις ειδήσεις την απειλή ενός Βόρειο-κορεατικού Διηπειρωτικού Πυραύλου που θα μπορούσε να πλήξη τις ΗΠΑ. Αλλά κανείς δεν πιστεύει ότι η απειλή εξέλιπε.
Την περασμένη εβδομάδα, η Κίνα κατήγγειλε ότι το πολεμικό σκάφος Ηοpper, ένα αντιτορπιλικό κατευθυνομένων πυραύλων, παραβίασε τα 12μίλια χωρικά ύδατα στην βραχονησίδα Σκάρμπορω, στην Νότια Σινική Θάλασσα, την οποία διεκδικεί η Κίνα, αν και κείται πλησιέστερα στη Λουζόν, στις Φιλιππίνες. Το αντιτορπιλικό, ανακοίνωσε η Κίνα, καταδιώχθηκε από μια φρεγάτα της. Αν συνεχίσουμε να αμφισβητούμε τις εδαφικές διεκδικήσεις της Κίνας με αμερικανικά πολεμικά, μια σύγκρουση είναι αναπόφευκτη.
Σε παρόμοιο επεισόδιο την Δευτέρα, ένα καταδιωκτικό της ρωσικής αεροπορίας πλησίασε σε απόσταση δύο μέτρων το ανιχνευτικό αεροσκάφος Ορίων του πολεμικού ναυτικού, στον διεθνή εναέριο χώρο στην Μαύρη θάλασσα, αναγκάζοντας το αμερικανικό αεροσκάφος να εγκαταλείψει την αποστολή του.
Οι αμερικανικές σχέσεις με το Πακιστάν, σύμμαχο στον Ψυχρό Πόλεμο, χτύπησαν πάτο. Στο πρώτο του μήνυμα του 2018 στο Τουίτερ, ο Πρόεδρος Τραμπ κατηγόρησε το Πακιστάν πως είναι ένας διπρόσωπος και απατηλός φίλος: « Οι ΗΠΑ ανόητα έδωσαν στο Πακιστάν βοήθεια μεγαλύτερη των 33 δισεκατομμυρίων την τελευταία 15ετία και αυτοί δεν μας έδωσαν τίποτα, παρά ψέματα και απάτες, περνώντας τους ηγέτες μας για χαζούς. Προσφέρουν άσυλο στους τρομοκράτες που κυνηγάμε στο Αφγανιστάν και ελάχιστη βοήθεια. Τίποτα άλλο.»
΄Οσο για τον μακρότερο πόλεμο της Αμερικής, στο Αφγανιστάν, τώρα στον 17ο χρόνο του, το τέλος δεν φαίνεται πουθενά στον ορίζοντα.
Πριν μια βδομάδα, στο Ξενοδοχείο Ιντερνάσιοναλ, στην Καμπούλ, σκοτωμός 103 ανθρώπων και τραυματισμός 235. Την Δευτέρα, μαχητές του «Ισλαμικού Κράτους» επιτέθηκαν σε Αφγανούς στρατιώτες, φρουρούς στρατιωτικής ακαδημίας στην Καμπούλ. Για την αποχώρηση των Αμερικανικών στρατευμάτων δεν υπάρχει προοπτική.
Εάν το Πακιστάν πράγματι προσφέρει άσυλο στους τρομοκράτες του δικτύου Χαγκάνι, πως θα τελειώσει αυτός ο πόλεμος με επιτυχία των ΗΠΑ;
Την περασμένη εβδομάδα, σε ένα επεισόδιο με φιλικά πυρά, ο συνασπισμός δυνάμεων υπό αμερικανική ηγεσία σκότωσε 10 Ιρακινούς στρατιώτες. Ο πόλεμος του Ιράκ άρχισε πριν 15 χρόνια.
΄Ενας άλλος ακόμη πόλεμος, όπου η ανθρωπιστική καταστροφή συναγωνίζεται αυτήν της Συρίας, συνεχίζεται στην Αραβική Χερσόνησο. Εκεί, ο Σαουδαραβικός αεροπορικός, ναυτικός και χερσαίος αποκλεισμός, που απειλεί τον λαό της Υεμένης με λιμοκτονία, απέτυχε να εκτοπίσει τους αντάρτες Χούτι από την πρωτεύουσα Σάναα, την οποία κατέλαβαν πριν τρία χρόνια.
Αυτό το Σαββατοκύριακο ειδήσεις ανέφεραν ότι αντάρτες χωριστικού κινήματος, με την υποστήριξη των Ενωμένων Αραβικών Εμιράτων, κατέλαβαν την εξουσία στο Άντεν, νότιο λιμάνι της Υεμένης, από το προστατευόμενο από τους Σαουδάραβες καθεστώς Χάντι που πολεμά τους Χούτι. Αυτοί αντάρτες θέλουν να διχοτομήσουν την Υεμένη, όπως ήταν πριν το 1990.
Ιράν, Σαουδική Αραβία και Ενωμένα Αραβικά Εμιράτα μοιάζουν να στοιχηματίζουν σε διαφορετικά άλογα, σ΄ αυτόν τον εμφύλιο-φυλετικό-σεκταριστικό πόλεμο στον οποίο έχουν οι ΗΠΑ παρασυρθεί.
Είναι και οι άλλοι πόλεμοι –Σομαλία, Λιβύη, Ουκρανία –όπου εμπλέκονται οι ΗΠΑ, στέλνοντας όπλα, εκπαιδεύοντας στρατούς, στέλνοντας αεροπορικές αποστολές. Σαν τους Ρωμαίους, έχουμε γίνει μια αυτοκρατορία, δεσμευμένη να πολεμήσει για εικοσάδες έθνη, με στρατεύματα σε κάθε ήπειρο και δυνάμεις σε ένοπλες επιχειρήσεις, για τις οποίες ο αμερικανικός λαός έχει μόνο ασαφή εικόνα. 
«Δεν ήξερα πως είχαμε 1.000 στρατιώτες στον Νίγηρα», είπε ο γερουσιαστής Λίντσεϋ Γκράχαμ όταν σκοτώθηκαν εκεί τέσσερεις άνδρες των ειδικών δυνάμεων.
«Δεν ξέρουμε ακριβώς που είμαστε στρατιωτικά παρόντες στον κόσμο και τι κάνουμε εκεί.»
Πράγματι, έτσι ακριβώς, Γερουσιαστά.
Όπως σε όλες τις αυτοκρατορίες, η εξουσία περνάει στους στρατηγούς.
Και τι είναι αυτό που προκαλεί σήμερα την μεγαλύτερη αγωνία στην αυτοκρατορική πόλη;

Ο φόβος πως το τετρασέλιδο υπόμνημα που συνέταξε η Δικαστική Επιτροπή της Βουλής μπορεί να αποδεικνύει αναξιόπιστη την ετήσια έρευνα του Ρόμπερτ Μίλερ για ενοχή της Ρωσίας σε εκλογικό σκάνδαλο για την εκλογή του Προέδρου Τραμπ.