Articles by "Ρωσία"
Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα Ρωσία. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων

[Tο κατωτέρω άρθρο αναφέρεται στην είδηση του Σεπτεμβρίου ( του έτους και του Αιώνα,) που σηματοδότησε πλειάδα βαρυσήμαντων οικονομικών άρθρων και αναλύσεων της σημασίας της, ως αγγέλματος  ριζικής αλλαγής της παγκόσμιας νομισματικής και γεωπολιτικής πραγματικότητας. Παρατίθεται παρακάτω στην πιο σύντομη και εύληπτη -για τον μέσο αναγνώστη- δημοσίευσή της, από το γαλλικό μέσο ελεύθερης ενημέρωσης Reseau International. Θα ακολουθήσει φυσικά ο πληρέστερος φωτισμός της από κείμενα,  αμάχητης διεθνούς εγκυρότητας.]

Παρουσίαση Μιχαήλ Στυλιανού 18-9-17

Οι εξαγωγείς πετρελαίου, όπως η Ρωσία και το Ιράν θα μπορούν στο εξής να παρακάμπτουν το αμερικανικό δολάριο,  να  αμείβονται με το κινεζικό εθνικό νόμισμα Γουάν και να το μετατρέπουν σε χρυσό.
΄Οπως ανακοίνωσε το αρμόδιο ηλεκτρονικό δελτίο OilPrice.com:
Ο κυριότερος εισαγωγέας πετρελαίου στον κόσμο, η Κίνα, θα  εκδώσει συμβόλαια μελλοντικής αγοράς πετρελαίου (Futures), τιμολογημένα σε Γουάν, ανταλλάξιμα σε χρυσό, δημιουργώντας την εν δυνάμει σημαντικώτερη ασιατική αξία στον τομέα του πετρελαίου, που θα επιτρέπει στους εξαγωγείς να παραμερίζουν χρεώγραφα σε αμερικιανικά δολάρια χάριν των συναλλαγών σε Γουάν, όπως αναφέρει η Ασιατική Επιθεώρηση Νικκέϊ.
Τα μακροπρόθεσμα συμβόλαια ακαθάρτου πετρελαίου θα είναι τα πρώτα συμβόλαια εμπορευμάτων στην Κίνα προσφερόμενα σε ξένα επενδυτικά κεφάλαια, σε εμπορικές επιχειρήσεις και σε πετρελαϊκές εταιρείες. Η παράκαμψη του αμερικανικού δολαρίου στο εμπόριο μπορεί να επιτρέψει στους εξαγωγείς πετρελαίου, όπως λ.χ. η Ρωσία και το Ιράν, να παρακάμψουν τις αμερικανικές κυρώσεις χρησιμοποιώντας το Γουάν στις συναλλαγές τους, κατά την Ασιατική Επιθεώρηση Νικκέϊ. Για να καταστήσει το Γουάν πιο ελκυστικό, η Κίνα το καθιστά ανταλλάξιμο με χρυσό στην αγορά συναλλάγματος του Χόγκ Κόγκ και της Σαγκάης.
Τον περασμένο μήνα, η αγορά μακροπρόθεσμων συμβολαίων της Σαγκάης και η θυγατρική της για τις πετρελαϊκές συναλλαγές,ΙΝΕ, τερμάτισαν με επιτυχία τέσσερεις δοκιμές περιβάλλοντος παραγωγής για τα μακροπρόθεσμα συμβόλαια ακαθάρτου πετρελαίου και το πρόγραμμα συνεχίζεται με τις προπαρασκευαστικές εργασίες για την λίστα των  μακροπρόθεσμων συμβολαίων πετρελαίου, εν όψει της έναρξης των επιχειρήσεων στο τέλος του τρέχοντος έτους.
«Οι κανόνες του παγκόσμιου παιχνιδιού στον πετρελαϊκό τομέα μπορει  ν’ αρχίσουν να αλλάζουν δραματικα», δήλωσε στην Ασιατική Επιθεώρηση Νικκέη ο Λιουκ Γκρόμεν, ιδρυτής της εταιρείας μακροοικονομικών ερευνών FFTT με έδρα τις ΗΠΑ.
Μάλιστα, οι κανόνες αλλάζουν. Καλως ορίσατε σ’ έναν κόσμο πραγματικά πολυκεντρικό, όπου τα έθνη δεν θα πρέπει πλέον να είναι αλυσσοδεμένα στο δολάριο.
Η κινεζική διατίμηση  χρεωγράφων σε Γουάν –συνδυασμένη  στο πρόγραμμα με το Χρηματιστήριο αξιών του Χογκ Κόγκ για την πώληση συμβολαίων αγοράς μετάλλου χρυσού τιμωμένου σε Γουάν- δημιουργεί ένα σύστημα όπου οι χώρες θα μπορούν να προσπεράσουν το αμερικανικό τραπεζικό σύστημα, εγραψε η ειδική έκδοση Tinker, σε πρόσφατο δημοσίευμα:
«Αφού αποδέχτηκε την πληρωμή του πετρελαίου ή του αερίου σε Γουάν, ο πωλητής –είτε πρόκειται για την Ρωσία, την Σαουδική Αραβία ή οποιονδήποτε άλλον- δεν έχει λόγο ν’ ανησυχεί μήπως βρεθεί με μεγάλα αποθέματα Γουάν. Μπορεί απλά να τα ανταλλάξει με χρυσό», τονίζει ο Tinker.
«Προοδεύουμε προς έναν κόσμο πολυκεντρικό»

Προσδεθείτε!

Sputnik News, Geneva, Sep.13, 2017

Oι κυρώσεις σε βάρος της Ρωσίας στοιχίζουν στην οικονομία της Ευρωπαϊκής ΄Ενωσης 3,2 δισεκατομμύρια δολάρια τον μήνα, ενώ η ρωσική οικονομία απώλεσε λόγω των κυρώσεων 55 δις.δολάρια σε τρία χρόνια (δηλαδή λιγότερο του μισού), αναφέρει μια έκθεση του ειδικού εισηγητή των Ηνωμένων Εθνών Ιdris Lazairy, για τις αρνητικές επιπτώσεις μονομερών μέτρων πίεσης, που γνώσθηκε την Τετάρτη.

« Η πιο αξιόπιστη εκτίμηση (των ζημιών της Ευρωπαϊκής ΄Ενωσης) είναι 3,2 δις.δολάρια τον μήνα,» είπε ο Lazairy στην έκθεση, προσθέτοντας ότι η Ρωσία υπέστη άμεση ζημία «κάπου 15 δις τον χρόνο...ή συνολικά 55 δις δολάρια μέχρι τώρα.»

«Η συνολική απώλεια εισοδήματος από τις δύο πλευρές, την επιβάλλουσα τις κυρώσεις ΕΕ και την χώρα-στόχο τους, την Ρωσία είναι 155 δις δολάρια, πρόσθεσε ο Lazairy.

Οι κυρώσεις σε βάρος της Ρωσίας επιβλήθηκαν από τις ΗΠΑ και την ΕΕ το 2014 για την επανένωση της Κριμαίας με την Ρωσία και την υποτιθέμενη ανάμειξη της Ρωσίας στην κρίση της Ουκρανίας, Η Ρωσία απέκρουσε τους σχετικούς ισχυρισμούς.
( Drones, ή Κηφήνες είναι Ανεπάνδρωτα Εναέρια Οχήματα)

Russia Insider, Zero-Hedge, Sep.7-2017

Eνώ οι περισσότερες δυτικές χώρες γυρίζουν πίσω σε μεσαιωνική τεχνολογία για να αντιμετωπίσουν την πολεμική χρήση των «Drones» (κηφήνων) –όπως ονομάζουν οι Αμερικανοί κατασκευαστές τα ανεπάνδρωτα εναέρια οχήματα (ΑΕΟ)- οι συνεχιστές του θρυλικού Ρώσου οπλουργού Καλάσνικωφ, κατασκευαστή των πασίγνωστων τουφεκιών (και πολυβόλων), παρήγαγαν ένα προηγμένης τεχνολογίας όπλο εξουδετέρωσης των «κηφήνων».

Η χρήση των Α.Ε.Ο. έχει τώρα διαδοθεί και επομένως η τεχνολογία για την αντιμετώπιση του νέου όπλου κατασκοπείας και βομβαρδισμών εξελίσσεται σε σημαντικό τομέα της αμυντικής βιομηχανίας. Η ρωσική εταιρεία Καλάσνικωφ εμφανίσθηκε προσφάτως πρωταγωνίστρια στον αγώνα κατά των «κηφήνων».

Αναρτημένος στο σύστημα του τουφεκιού ΜΡ-514Κ, ο πολύτροπος μηχανισμός συμπληρώνεται από εναλλασσόμενα εξαρτήματα οργάνων εμπλοκής, τα οποία εξουδετερώνουν τα GPS, GLONASS, WiFi και άλλα ηλεκτρονικά ή ραδιοφωνικά σήματα, παραλύοντας τα ανεπάνδρωτα εναέρια οχήματα. Χάρις στην ικανότητά του να ακυρώνει τηλεφωνικά σήματα, το όπλο μπορεί επίσης να παρεμποδίσει την πρόκληση πυροδότησης εκρηκτικών εκ του μακρόθεν.

Γνωρίστε τον REX1


Για πρώτη φορά στη Ρωσία, η Βιομηχανία Καλάσνικωφ, μεγαλύτερη κατασκευάστρια όπλων στη χώρα, παρουσίασε τα ηλεκτρομαγνητικά αντί-ΑΕΟ όπλα της στην φετινή στρατιωτική έκθεση, στην περιοχή της Μόσχας. Πρωτότυπα του REX1 έχουν δοθεί για δοκιμές σε ορισμένες μονάδες της ρωσικής εθνοφρουράς.

Το όπλο έχει ορισμένα εκπληκτικά χαρακτηριστικά που το καθιστούν εξαιρετικά αποτελεσματικό. Είναι ικανό να «βάλλει» συνεχώς επί τέσσερεις ώρες. Στην συνέχεια μπορεί να επαναφορτιστεί για τέσσερεις ώρες, σε μια κοινή πρίζα των 220 βολτ, ή μπορεί να συνδεθεί σε μια πρόσθετη μπαταρία για αδιάκοπη χρήση. Και σύμφωνα με τον Νικήτα Χαμίτωφ, τον διευθυντή του τμήματος ειδικών προγραμμάτων στο Zala Aero Group –την εταιρεία που ανέπτυξε το νέο όπλο και αποτελεί τμήμα του συγκροτήματος Καλάσνικωφ- μπορείτε να αλλάζετε εξαρτήματα, μέσα σε δευτερόλεπτα, όπως αλλάζεται γεμιστήρες στο τουφέκι. Όπως εξηγεί ο Χαμίτωφ:

«Αυτό το ραδιομαγνητικό «όπλο» εξουδετερώνει την επικοινωνία διοίκησης και ελέγχου των πλείστων τύπων ΑΕΟ που κυκλοφορούν παγκοσμίως. Είναι επίσης εγκατεστημένο με εναλλακτικές ηλεκτρομαγνητικές και υπέρυθρες μονάδες που αποφράσσουν διόδους GSM, GPS,GLOSNASS, Galileo (τα τρία τελευταία είναι διάφοροι τύποι συστημάτων πλοήγησης δορυφόρων) και άλλες διόδους».

Τα ΑΕΟ έχουν γενικά δύο εναλλακτικούς τρόπους λειτουργίας, για το ενδεχόμενο απώλειας επαφής με τον χειριστή. Είτε θα επιστρέψουν στην αφετηρία τους, είτε θα προσγειωθούν. «Στην δεύτερη περίπτωση το ΑΕΟ θα εξαφανιστεί από τα ραντάρ του εχθρού και σεις θα βρεθείτε κάτοχος ενός νέου παιχνιδιού», πρόσθεσε ο Χαμίτωφ.

«Ένα ιδιαίτερο χαρακτηριστικό του νέου όπλου είναι, πέραν της χρήσης του εναντίο των ΑΕΟ, να χρησιμοποιηθεί για την εξουδετέρωση εκρηκτικών μηχανισμών, πυροδοτούμενων εξ αποστάσεως, μέσω τηλεφωνήματος ή μετάδοσης μηνύματος, όπως βλέπουμε σε ταινίες. «Τα όπλο αποκόπτει όλα τα εξωτερικά σήματα και παρέχει στο τμήμα τεχνικών εξουδετέρωσης τον χρόνο να μεταβούν στην εστία του κινδύνου και να εξουδετερώσουν την απειλή», εξήγησε ο Χαμίτωφ.

Είναι μάλιστα δυνατό ένα REX-1 να γίνει δικό σας. Στην ιδιωτική του παραλλαγή φυσικά. Κατά τον Χαμίτωφ, μια παραλλαγή του όπλου για μη στρατιωτική χρήση ασφαλώς θα σχεδιαστεί για την ιδιωτική αγορά. Φυσικά όχι σε όλες τις λειτουργίες του. Για παράδειγμα, στην πολιτική μορφή του όπλου δεν θα περιλαμβάνεται ο μηχανισμός εξουδετέρωσης του GPS. Η τιμή του όπλου θα αποφασιστεί όταν η Υπηρεσία Στρατευμάτων της Ομοσπονδιακής Εθνικής Φρουράς αποφασίσει για τον αριθμό των όπλων που θα προμηθευτεί. Αλλά «κοιτάζοντας την αγορά, νομίζω πως η πολιτική εκδοχή του συστήματός μας θα στοιχίζει περί τα 5.000 δολάρια», είπε ο Διευθυντής της εταιρείας.

Μετάφραση: Μιχ. Στυλιανού
Ο Ρώσος πρόεδρος έσπερνε αυτή την εβδομάδα τους σπόρους της διπλωματίας του για μια λύση στην Κορεατική Χερσόνησο.


του Μ.Κ. Bhadrakumar, Asia Times, 8-9-17
 
[Πρώην υψηλό στέλεχος της διπλωματίας της Ινδίας επί τριάντα χρόνια, με προσωπική εμπειρία και βαθύτατη γνώση χωρών κυρίως της τέως Σοβιετικής ΄Ενωσης και της λοιπής Ασίας, ο δημοσιολόγος M.K.Bhadrakumar χαίρει διεθνώς υψηλής φήμης για την οξυδέρκεια και διαύγεια των γεωπολιτικών του αναλύσεων όσο και την πληρότητα και ψυχρή αντικειμενικότητα των πληροφοριών του –διακριτικά ασυνήθη, που θα εκτιμήσει ο αναγνώστης του παρόντος άρθρου του.]
Παρουσίαση: Μιχαήλ Στυλιανού
Το μήνυμα από τη διήμερη διάσκεψη του Ανατολικού Οικονομικού Ομίλου (ΕΕF), που ολοκληρώθηκε την Πέμπτη στο Βλαδιβοστόκ, είναι ότι ο ρωσικός «άξονας στην Ασία» των τελευταίων ετών, στην ροή των Δυτικών κυρώσεων εναντίον της, έχει καταστεί βασική γραμμή στόχευσης της εξωτερικής πολιτικής της.
Ο Όμιλος Εastern Economic Forum (EEF),  ξεκίνησε μετριοπαθώς το 2015 με ένα πρόγραμμα παρουσίασης της «νέας πραγματικότητας» της Ρωσικής Άπω Ανατολής στην οικονομική ενοποίηση της περιοχής της Ασίας-Ειρηνικού. Αλλά η εφετινή σύνοδος υδροβάτησε στο κρίσιμο  Βόρειο-Κορεατικό πρόβλημα ασφάλειας.
Ο Ρώσος υπουργός των Εξωτερικών Σεργκέϊ Λαβρώφ αποκάλυψε, μεταξύ άλλων, ότι  στην σύνοδο του Ομίλου θα παραστεί μια αντιπροσωπεία της Βορείου Κορέας. Εδήλωσε: «Όπως αντιλαμβάνομαι, η αντιπροσωπεία της Λαϊκής Δημοκρατίας της Κορέας αποτελείται από αντιπροσώπους της Οικονομίας. Και εμείς επίσης (η Ρωσία) έχουμε αντιπροσώπους των οικονομικών υπουργείων και τμημάτων μας εδώ. ΄Ετσι, πιστεύω ότι μεταξύ των αντίστοιχων δομών των δύο χωρών θα πραγματοποιηθούν συναντήσεις.»
Αυτά συμβαίνουν σε περίοδο όπου η κυβέρνηση του Αμερικανού Προέδρου Τραμπ κλιμακώνει την οξύτητα της ρητορικής της και αξιώνει περισσότερες κυρώσεις  σε βάρος της Βορείου Κορέας.                         Περιέργως, ο Πρόεδρος της Νοτίου Κορέας Μουν Τζάε-Ιν συμμετείχε επίσης στην διάσκεψη του Ομίλου Ανατολικής Οικονομικής Συνεργασίας, από τον οποίο απέσπασε χρόνο για ιδιαίτερες συνομιλίες με τον Ρώσο Πρόεδρο Πούτιν στο Βλαδιβοστόκ, την Τετάρτη.
Ο Μουν μπορεί να θαυμάζει τον Πούτιν επειδή απροκάλυπτα λέει πράγματα για την Βόρειο Κορέα που δεν μπορεί να πει ο ίδιος. Όταν μίλησε στους αντιπροσώπους των ΜΜΕ, στην Ξιαμέν της Κίνας, την Τετάρτη, μετά την διάσκεψη των BRICS, ο Πούτιν είπε μερικά λόγια ξεκάθαρα σχετικά με την Βόρειο Κορέα. Συγκεκριμένα είπε:
« Όλοι θυμούνται πολύ καλά τι συνέβη στο Ιράκ με τον Σαντάμ Χουσεΐν. Ο Χουσεΐν εγκατέλειψε την παραγωγή όπλων μαζικής καταστροφής. Παρά ταύτα ο Χουσεΐν και η οικογένειά του σκοτώθηκαν. Ακόμη και παιδιά πέθαναν τότε. Ο εγγονός του, πιστεύω, εκτελέστηκε. Η χώρα καταστράφηκε. Και η Βόρειος Κορέα τα γνωρίζει επίσης και τα θυμάται. Νομίζετε ότι με την υιοθέτηση μερικών κυρώσεων, η Βόρειος Κορέα θα εγκαταλείψει την πορεία της για την δημιουργία όπλων μαζικής καταστροφής;  Ασφαλώς οι Βόρειο-Κορεάτες δεν θα το ξεχάσουν. Κυρώσεις οποιασδήποτε μορφής είναι άχρηστες και αναποτελεσματικές σ’ αυτή την περίπτωση. Όπως είπα σ’ έναν από τους συνεργάτες μου χτες, θα φάνε γρασίδι, αλλά δεν θα εγκαταλείψουν αυτό το πρόγραμμα, εκτός εάν αισθανθούν ασφαλείς.»
Μετά την συνάντηση με τον Μουν, ο Πούτιν ξανά  τόνισε ότι ο διάλογος είναι ο μόνος τρόπος εξόδου από την κρίση. Ο Πούτιν είναι σε θέση να γνωρίζει ότι ο Πρόεδρος της Νοτίου Κορέας έχει έναν αποφασιστικό ρόλο στο να εμποδίσει τον Πρόεδρο Τραμπ να πάρει στρατιωτικά ρίσκα και δεν μπορεί επίσης να αγνοεί ότι τελευταία εμφανίστηκαν κάποιες ρωγμές στην συμμαχία ΗΠΑ- Νοτ. Κορέας. Σημαντικά είναι και όσα ο Μουν είπε στην πρες-κόνφερενς με τον Πούτιν, την Τετάρτη:
«Κύριε Πρόεδρε και εγώ έχω επίσης συμφωνήσει να οικοδομήσουμε τις βάσεις  για την εφαρμογή τριμερών προγραμμάτων, με την συμμετοχή των δύο κρατών της Κορέας και της Ρωσίας, που θα συνδέουν την Κορεατική Χερσόνησο και την Ρωσική ΄Απω Ανατολή… Αποφασίσαμε να δώσουμε προτεραιότητα στα προγράμματα που μπορούν να εφαρμοστούν στο προσεχές μέλλον, κυρίως στην ΄Απω Ανατολή. Η ανάπτυξη της ΄Απω Ανατολής θα εξασφαλίσει την ευημερία των δύο χωρών μας και θα συμβάλει επίσης να αλλάξει την Βόρειο Κορέα και να δημιουργήσει τη βάση για την εφαρμογή των τριμερών συμφωνιών μας. Θα εργαστούμε σκληρά γι’ αυτό.»
Να υπενθυμίσουμε ότι η Μόσχα υπαινίχθηκε στο παρελθόν ορισμένα προγράμματα για έργα υποδομών που αφορούν την Βόρειο Κορέα, με προοπτική  σταθεροποίησης της περιοχής: Μια επέκταση έως την Νότιο Κορέα  του σιδηροδρομικού συστήματος της Σιβηρίας, που να διασχίζει την Βόρειο Κορέα, έναν αγωγό ρωσικού αερίου ως την Νότιο Κορέα που να περνά από την Βόρειο και καλωδιακή σύνδεση  με την Κορεατική Χερσόνησο, για την μεταφορά περισσευμάτων ηλεκτρικής ενέργειας από την Ρωσική ΄Απω Ανατολή.
Νότιο-κορεατικές εταιρείες συμμετέχουν στα ρωσικά ενεργειακά προγράμματα Σαχαλίνη1 και Σαχαλίνη2 και συζητούν ήδη με την Ρωσία την προμήθεια υγροποιημένου φυσικού αερίου. Τα νότιο-κορεατικά ναυπηγεία ελπίζουν να κατασκευάσουν 15 τάνκερ για την μεταφορά αερίου από το εργοστάσιο Yamal LNG της Ρωσικής ΄Απω Ανατολής.
Ο Πούτιν δήλωσε στην πρες-κόνφερενς ότι ενδιαφέρεται πάντοτε για την πραγματοποίηση τριμερών προγραμμάτων με την συμμετοχή της Βορείου Κορέας: Αναφέρθηκε με έμφαση στα παραπάνω τρία προγράμματα και πρόσθεσε: « Η πραγματοποίηση αυτών των τριών πρωτοβουλιών θα είναι όχι μόνο οικονομικά επωφελής, αλλά θα συμβάλει επίσης στην οικοδόμηση εμπιστοσύνης και σταθερότητας στην Κορεατική Χερσόνησο.»
Το μέγα ερώτημα είναι εάν υπήρξε επαφή κάποιας μορφής μεταξύ των αντιπροσωπειών της Βόρειας και της Νότιας Κορέας στα περιθώρια της διάσκεψης του ομίλου στο Βλαδιβοστόκ. Η Ρωσία, χώρα υποδοχής, έχει μοναδική δυνατότητα να παίξει  ρόλο διευκόλυνσης.
Σε κάθε περίπτωση η Μόσχα είναι πρόθυμη να αναλάβει τον μεσολαβητικό ρόλο μεταξύ των δύο κορεατικών κρατών, τον οποίο καμιά άλλη κυβέρνηση στον κόσμο δεν είναι σε θέση να επιτελέσει. Μπορεί να μιλήσει στην Πιονγκγιάνγκ -ανεβάζοντας το επίπεδο αυτοπεποίθησής της-  και να εντάξει την Βόρειο Κορέα στην περιφερειακή συνεργασία, ταυτόχρονα ανακουφίζοντας το υπαρξιακό άγχος της Νοτίου Κορέας. Το δυνατό χαρτί της Μόσχας είναι οι προνομιακή γραμμή επικοινωνίας της με την Πιονγκγιάνγκ και τα κοινά συμφέροντά της με την Σεούλ (και το Πεκίνο και το Τόκιο) στο να αποφευχθεί ένας καταστροφικός πόλεμος.
Στην δεδομένη κατάσταση η ρωσική διπλωματία κατέχει την πρωτοκαθεδρία. Ενώ εισάγει την ειρήνη, αντιπροσωπεύει επίσης την προοπτική της δημιουργίας πλούτου και κοινής ευημερίας, προσφορά βάσεως για περιφερειακή σταθερότητα και συμβολή στην ανάπτυξη της Ρωσικής ΄Απω Ανατολής. Παρεμπιπτόντως, ο Κινέζος αντιπρόεδρος Γουάνγκ Γιανγκ, κορυφαίος αρμόδιος για την Πρωτοβουλία Ζώνη και Δρόμος ( ή Δρόμος του Μεταξιού) συμμετείχε επίσης στην διάσκεψη του Ομίλου.

Ο Πούτιν έφθασε στο Βλαδιβοστόκ από την Κίνα, όπου είχε λεπτομερειακές συνομιλίες με τον Πρόεδρο Ξι  Ζινπίνγκ τη Δευτέρα για την κατάσταση στην Κορεατική Χερσόνησο. ΄Ενας υψηλού βαθμού ρωσο-κινεζικός συντονισμός για την Βόρειο Κορέα είναι ήδη πρόδηλος. Οποιαδήποτε ρωσική ειρηνευτική πρωτοβουλία στην Βόρειο Κορέα θα αποτελέσει μαρτυρία για την αποτυχία ηγεσίας στην Ουάσιγκτων. Η κυβέρνηση Τραμπ είναι απίθανο να αντιμετωπίζει ένα τέτοιο σενάριο με ψυχική ηρεμία, δεδομένων των ευρύτατων επιπτώσεων που θα έχει για το αμερικανικό σύστημα συμμαχιών στην ΄Απω Ανατολή.

του Patrick Buchanan 

[ Τα δραματικά ερωτήματα, για τις άμεσες προοπτικές της παγκόσμιας ειρήνης, που εγείρονται από το πρόσφατο νομοθέτημα του κογκρέσου, αποφάσεις των υπουργείων Εξωτερικών και ΄Αμυνας και εχθρικών κατά της Ρωσίας δηλώσεων της Αντιπροέδρου Πρενς στη Γεωργία και στο Μαυροβούνιο, αξιολογεί στο ακόλουθο άρθρο του ο συγγραφέας δημοσιολόγος Πάτρικ Μπιουκάναν, πρώην σύμβουλος προέδρων και υποψήφιος για την  προεδρία των ΗΠΑ. Ως απάντηση στα ερωτήματα του, συνέπεσε –και ακολουθεί- το άρθρο του ετέρου Νέστωρα της αμερικανικής πολιτικής, του καθηγητή και πρώην υπουργού Ρόμπερτς, του οποίου οι εκ συμπτώσεως απαντήσεις παρουσιάζουν ακόμη μελανότερους τους οιωνούς για όσα εγκυμονεί ο παροξυσμός αντιρωσικής υστερίας και το φιλοπολεμικό πνεύμα που κυριαρχεί στην Ουάσιγκτων.]

Παρουσίαση: Μιχαήλ Στυλιανού

Καταστρώνοντας τις προεκλογικές θέσεις τους Τραμπ στο Κλήβελαντ, οι υπερασπιστές της πολιτικής «πρώτα η Αμερική» υπέβαλαν σε μείζονα ήττα του Κόμμα του Πολέμου.
Η επιτροπή του προγράμματος απέρριψε μια πολιτική που θα μας ενέπλεκε βαθύτερα στην Ουκρανία, απορρίπτοντας νέες μεταφορές αμερικανικών όπλων στο Κίεβο.
Βελτιωμένες σχέσεις με την Ρωσία ήταν αυτό που ο υποψήφιος Τραμπ υποσχέθηκε και που οι Αμερικανοί θα ψήφιζαν τον Νοέμβριο.
Ωστόσο, αυτή τη βδομάδα, η Γουώλ Στρητ Τζέρναλ αναφέρει: «Η αμερικανική κυβέρνηση και το Πεντάγωνο κατέστρωσαν σχέδια να εφοδιάσουν την Ουκρανία με αντιαρματικούς πυραύλους και άλλα όλα και επιζητούν την έγκριση του Λευκού Οίκου… καθώς το Κίεβο μάχεται με σχισματικούς υποστηριζόμενους από τη Ρωσία…Ο υπουργός ΄Αμυνας Μάτις υιοθέτησε το πρόγραμμα.»
Καθώς οι φιλοΡώσοι αντάρτες στην Ανατολική Ουκρανία διαθέτουν τεθωρακισμένα οχήματα, το Κίεβο θέλει αρματοκτόνα βλήματα Τζάβελιν (ακόντιο) όπως και αντιαεροπορικά όπλα.
Τα υπουργεία Εξωτερικών και Αμύνης θέλουν τον Τραμπ να στείλει αυτά τα θανάσιμα όπλα.
Αυτή είναι η συνταγή για έναν ανανεωμένο πόλεμο, με μεγαλύτερο αριθμό θυμάτων από τις 10.000 νεκρούς που είχαν ήδη οι δύο πλευρές στην Ουκρανία.
Και είναι ένας πόλεμος που ο Βλαντιμίρ Πούτιν δεν είναι πιθανόν να επιτρέψει στο Κίεβο να νικήσει.
Εάν ο στρατός της Ουκρανίας, ενισχυμένος με το αμερικανικό οπλοστάσια, επιτεθεί στην ανατολή, θα αντιμετωπίσει μιαν αντεπίθεση ενισχυμένη από τη Ρωσία και θα κατατροπωθεί και ο ρωσικό στρατός θα αποκτήσει τον μόνιμο έλεγχο του Ντονμπάς.
Πράγματι, εάν ο Τραμπ εγκρίνει το σχέδιο κλιμάκωσης των υπουργείων Εξωτερικών/Αμύνης θα δούμε μιαν επανάληψη του πολέμου Ρωσίας-Γεωργίας του 2008.
Τότε η Γεωργία εισέβαλε για να ανακαταλάβει την επαρχία της Νότιας Οσσετίας, η οποία είχε ανεξαρτητοποιηθεί όταν η Γεωργία αποσπάσθηκε από τη Ρωσία το 1992.
Ο Πούτιν έστειλε τον στρατό του, πέταξε έξω τους Γεωργιανούς και αναγνώρισε την ανεξαρτησία της Νότιας Οσσετίας, ενώ ο γερουσιαστής Μακέϊν κραύγαζε «Είμαστε όλοι Γεωργιανοί τώρα.»
Σοφά, ο Τζωρτζ Μπους αγνόησε τον Μακέϊν και δεν και δεν αντέδρασε.
Αλλά γι’ αυτή την νέα συμφωνία για όπλα γεννώνται ερωτήματα:
Καθώς οι στασιαστές δεν διαθέτουν αεροπλάνα, ποιού τα αεροπλάνα προορίζονται να καταρρίψουν οι αμερικανικοί πύραυλοι; Και εάν ο ρωσικός στρατός μόλις κοντά στα σύνορα μπορεί να μπει και να συντρίψει τον ουκρανικό, γιατί εμείς να θέλουμε να ξαναρχίσουμε έναν εμφύλιο πόλεμο, το μόνο βέβαιο αποτέλεσμα του οποίου θα είναι περισσότεροι νεκροί Ουκρανοί και από τις δύο πλευρές;
Η απάντηση της εφημερίδας: Σκοπός μας είναι να ματώσουμε τη Ρωσία.
«Ο λόγος της φονικής βοήθειας είναι να ανεβάσουμε το τίμημα που πληρώνει ο Πούτιν για τον ιμπεριαλισμό του μέχρις ότου αποσυρθεί και ζητήσει ειρήνη. Οι Ρώσοι δεν θέλουν να γυρίζουν πίσω νεκροί στρατιώτες πριν τις προεδρικές εκλογές του ερχόμενου χρόνου.»
Νεοσυντηρητικός προκύπτει επίσης και ο αντιπρόεδρος Μάϊκ Πενς. Στην Γεωργία αυτή τη βδομάδα, παρατηρώντας ότι τα ρωσικά τανκς βρίσκονται ακόμα στη Νότιο Οσσετία, ο αντιπρόεδρος των ΗΠΑ δεν δήλωσε μόνο «Στεκόμαστε δίπλα σας», είπε στους Γεωργιανούς ότι οι ΗΠΑ μένουν προσηλωμένες στην υπόσχεσή τους του 2008 να τους βάλουν στο ΝΑΤΟ.
Αυτό σημαίνει, σύμφωνα με το άρθρο 5 της συνθήκης του ΝΑΤΟ, ότι σε περίπτωση μελλοντικής σύρραξης Γεωργίας-Ρωσίας οι ΗΠΑ θα βρεθεί μπλεγμένη σε πόλεμο με τη Ρωσία στον Νότιο Καύκασο.
Τα συμφέροντα της Ρωσίας εκεί φαίνονται ξεκάθαρα. Τα δικά μας ποια είναι;
Παράλληλα με την υπογραφή από τον Τραμπ του νέους νόμου των κυρώσεων που επέβαλε το κογκρέσο, ο οποίος του αφαιρεί την εξουσία να άρει τις κυρώσεις χωρίς την έγκριση του κογκρέσου, αυτές οι εξελίξεις εγείρουν μεγάλα ερωτηματικά.
Χάνει ο Πρόεδρος Τραμπ τον έλεγχο της πολιτικής απέναντι στη Ρωσία; ΄Εχει συνθηκολογήσει στους νεοσυντηρητικούς; Αυτά δεν είναι ακαδημαϊκά ερωτήματα. Επειδή δείτε τον αρχιτέκτονα του νέου σχεδίου για φονικά όπλα στην Ουκρανία, τον Κούρτ Βόλκερ, νέον Αμερικανό Ειδικό Αντιπρόσωπο για τις Ουκρανικές Διαπραγματεύσεις.
Τέως πράκτορας της CIA, μέλος του Εθνικού Συμβουλίου Ασφαλείας και απεσταλμένος στο ΝΑΤΟ, ο Βόλκερ πιστεύει πως τα ρωσικά στρατεύματα στην Τρανσνιστερία, στην Αμπχαζία, στη Νότια Οσσετία, στην Κριμαία, στο Ντονέτσκ και στο Λουχάνσκ είναι παντού παράνομα και η αμερικανική πολιτική οφείλει να είναι η έξωσή τους.
΄Αλλοτε στο προσωπικό του γερουσιαστή Μακέϊν, ο Βόλκερ ήταν μέχρι τον Ιούλιο εκτελεστικός διευθυντής του νεοσυντηρητικού Ινστιτούτου Μακέϊν. Είχε ζητήσει την επιβολή προσωπικών κυρώσεων στον Πούτιν και την οικογένειά του και ευρωπαϊκών ταξιδιωτικών περιορισμών στον Πρόεδρο της Ρωσίας.
Στη Γουώλ Στρητ Τζέρναλ αυτή τη βδομάδα αξιωματούχοι εξηγούσαν την στρατηγική του.
« Ο Βόλκερ πιστεύει πως μια αλλαγή στην Ουκρανία μπορεί να επιτευχθεί μόνο ανεβάζοντας το κόστος συνέχισης της επέμβασης για την Μόσχα. Με τις δηλώσεις του προσπαθεί να πείσει ότι η προμήθεια δραστικών όπλων δεν θα κλιμακώσει την σύγκρουση με τη Ρωσία.»
Εν ολίγοις, ο Βόλκερ πιστεύει ότι δίνοντας αντιαρματικούς και αντιαεροπορικούς πυραύλους στην Ουκρανία θα φέρει τον Πούτιν στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων, με τον φόβο του φάσματος  φερέτρων Ρώσων στρατιωτών να επιστρέφουν στη Ρωσία πριν τις εκλογές του 2018.
Και θεωρεί αδικαιολόγητες όποιες ανησυχίες ότι ο Πούτιν μπορεί να στείλει τον στρατό του στην Ουκρανία.
Ο Βόλκερ οραματίζεται μιαν εμβάθυνση της αμερικανικής εμπλοκής στον ουκρανικό εμφύλιο πόλεμο που να ματώσει και να τσακίσει τους συμμάχους της Ρωσίας στην Ουκρανία και να αναγκάσει την Πούτιν να υποχωρήσει και να δεχτεί ότι εμείς θεωρούμε σαν δίκαιη λύση.
Τα πιστεύει αυτά ο Τραμπ; Πιστεύει ο Τραμπ ότι να φέρεις τον Πούτιν αντιμέτωπο με αυξανόμενα θύματα στον στρατό του και στους συμμάχους του στην Ουκρανία είναι ο τρόπος να αναγκάσεις τον Ρώσο Πρόεδρο να αποχωρήσει από την Κριμαία, από το Λουχάνσκ και Ντονέτσκ, όπως ο Νικήτας Κρουτσώφ από την Κούβα το 1962;
Και τι γίνεται αν ο Πούτιν αρνηθεί να υποχωρήσει και επιλέξει να συγκρουστεί;
-  -  -  -  -  -  -  -  -  -  -

Απάντηση, καθόλου ηρεμιστική, στα παραπάνω δραματικά ερωτήματα του Πάτρικ Μπιουκάναν παρέχει το κατωτέρω άρθρο του Πωλ Γκραιγκ Ρόμπερτς, που συνέπεσε την ίδια ημερομηνία. Ιδού τι γράφει:

Ο Τραμπ Θα Γίνει Τώρα Ο Πρόεδρος του Πολέμου

του Paul Graig Roberts, Aug.4.2017

Ο Πρόεδρος Τραμπ ηττήθηκε από το σύμπλεγμα ΄Αμυνας/Ασφάλειας και εξαναγκάστηκε να συνεχίσει τις συντονισμένες και επικίνδυνες εντάσεις με την Ρωσία. Η ήττα του Τραμπ εδίδαξε στους Ρώσους το μάθημα που προσπάθησα επί χρόνια να τους μάθω και αυτό είναι ότι η Ρωσία είναι πολύ πιο χρήσιμη στην Ουάσιγκτων σαν εχθρός παρά σαν φίλος.

Συμπεραίνουμε τώρα μαζί με τον Ρώσο πρωθυπουργό Ντιμίτρι Μεντβέντεβ ότι ο Τραμπ είναι πια τελειωμένος και «τελείως ανίσχυρος;
Νομίζω πως όχι.

Ο Τραμπ είναι από τη φύση του αρχηγός. Θέλει να είναι πάντα μπροστά και αυτό θα του επιβάλλει να είναι η προσωπικότητά του. ΄Εχοντας εμποδιστεί από το σύμπλεγμα συμφερόντων ΄Αμυνας/Ασφάλειας, από τα δύο αμερικανικά πολίτικά κόμματα, από τα εκπορνευόμενα ΜΜΕ, από την φιλελεύθερη-προοδευτική αριστερά και από τους Ευρωπαίους υποτακτικούς της Ουάσιγκτων να είναι μπροστά ηγέτης για την ειρήνη, ο Τραμπ θα είναι τώρα αρχηγός για πόλεμο.
Αυτός είναι ο μόνος ανεκτός ρόλος που η CIA και η βιομηχανία όπλων θα του επιτρέψει να έχει.

Η απώλεια της ευκαιρίας για ειρήνη μπορεί να στοιχίσει σε όλους μας τη ζωή μας. Τώρα η Ρωσία και η Κίνα βλέπουν ότι η Ουάσιγκτων δεν δέχεται να μοιραστεί μαζί τους την παγκόσμια σκηνή. Η Ρωσία και η Κίνα θα αναγκαστούν να γίνουν περισσότερο μαχητικές με την Ουάσιγκτων προκειμένου να εμποδίσουν την Ουάσιγκτων να τις περιθωριοποιήσει. Οι πολεμικές προετοιμασίες θα αποκτήσουν προτεραιότητα για να προστατεύσουν τα δικαιώματα των δύο χωρών. Η κατάσταση είναι πολύ πιο επικίνδυνη από οποτεδήποτε στον Ψυχρό Πόλεμο.

Η ανόητη αμερικανική φιλελεύθερη-προοδευτική-αριστερά, εγκλωβισμένη όπως είναι στην πολιτική προσώπων και στο μίσος κατά των «αξιοθρήνητων» οπαδών του Τραμπ, συντάχθηκε με την επίθεση του συμπλέγματος ΄Αμυνα/Ασφάλεια εναντίον του Τραμπ. Το ίδιο έκαναν και οι πόρνες που παριστάνουν τα Μέσα Ενημέρωσης στη Δύση και οι υπηρέτες της Ουάσιγκτων στην Ευρώπη, ούτε ένας εκ των οποίων είχε την εξυπνάδα να δει ότι το αποτέλεσμα της επίθεσης εναντίον του Τραμπ θα ήταν η κλιμάκωση της σύγκρουσης με την Ρωσία, σύγκρουσης που δεν είναι προς το συμφέρον των επιχειρήσεων και της ασφάλειας της Ευρώπης.

Η Ουάσιγκτων ανεβάζει ήδη το κατώφλι της βίας. Τα ίδια ψέματα που έλεγε η Ουάσιγκτων για τον Σαντάμ Χουσεΐν, τον Καντάφι, τον ΄Ασαντ, το Ιράν, τη Σερβία και τη Ρωσία λέγονται τώρα για την Βενεζουέλα. Τα αμερικανικά πορνο-μίντια αναπαράγουν πειθήνια τα ψέματα που τους πασάρει η CIA, όπως έχουν περιγράψει ο Udo Ulfkotte (αρχισυντάκτης της Φρανκφούρτερ Αλγκεμάινε) και ο Seymour Hersh  (περίφημος Αμερικανός δημοσιογράφος- ερευνητής ιστορικών σκανδάλων). Αυτά τα ψεύδη συνιστούν την προπαγάνδα που προετοιμάζει ψυχολογικά τους δυτικούς λαούς να αποδεχθούν το προετοιμαζόμενο πραξικόπημα για την ανατροπή της δημοκρατικής κυβέρνησης της Βενεζουέλας και την αντικατάστασή της με μια πειθήνια κυβέρνηση, που θα επιτρέψει την αποκατάσταση της εκμετάλλευσης των πλουτοπαραγωγικών πηγών της χώρας από τις αμερικανικές πολυεθνικές.
Καθώς τα παραγωγικά στοιχεία του αμερικανικού καπιταλισμού καταρρέουν, τα εκμεταλλευτικά στοιχεία γίνονται η ουσία του. Μετά την Βενεζουέλα θα ακολουθήσουν άλλα νότιο-αμερικανικά θύματα. Και καθώς δεν υπάρχει προοπτική μείωσης της εντάσεως με την Ρωσία, δεν υπάρχει πια κίνητρο για την εγκατάλειψη των πεισματικών σχεδίων των ΗΠΑ και του Ισραήλ για την ανατροπή της κυβέρνησης της Συρίας και στη συνέχεια του Ιράν.
Τούς εύκολους πολέμους εναντίον του Ιράκ, της Λιβύης και της Σομαλίας θα ακολουθήσουν απείρως πιο επικίνδυνες συγκρούσεις με το Ιράν, τη Ρωσία και την Κίνα.
Αυτό είναι το αποτέλεσμα της ήττας του Προέδρου Τραμπ από τον Τζων Μπρέναν ( Επικεφαλής των μυστικών υπηρεσιών επί Ομπάμα).


Επικαιροποίηση: Η κλιμάκωση της σύγκρουσης με την Ρωσία άρχισε. Ο Αμερικανός Αντιπρόεδρος Μάϊκ Πρενς διατύπωσε ψευδείς ισχυρισμούς σε βάρος της Ρωσίας την Τετάρτη στο Μαυροβούνιο, με στόχο να τρομάξει τους Μαυροβούνιους να ενταχθούν στο ΝΑΤΟ. Η εικοσάχρονη προέλαση του ΝΑΤΟ ανατολικά, παρά την υπόσχεση της Ουάσιγκτων για το αντίθετο, ασφαλώς εδίδαξε τη Ρωσία πως καμιά συμφωνία με την Ουάσιγκτων δεν είναι αξιόπιστη. Γιατί τότε συνεχίζει να επιζητεί συμφωνίες;
To αποδεικνύει η ομοφωνία στο Κογκρέσο για τις νέες απρόκλητες «κυρώσεις»

του Paul Graig Roberts, 30-7-2017

[ «Ο Πόλεμος είναι στα χαρτιά, είναι η δυσοίωνη διάγνωση του πολύπειρου Αμερικανού καθηγητή, συγγραφέα, πρώην υπουργού, αρχισυντάκτη και δημοσιολόγου διεθνούς ακτινοβολίας, μετά την ομόφωνη στο κογκρέσο κήρυξη οικονομικού πολέμου στη Ρωσία. Ο δικός του τίτλος στο κατωτέρω άρθρο ήταν: «Το νέο νομοσχέδιο ρωσικών κυρώσεων είναι το μνημείο εγκληματικότητας της Ουάσιγκτων». Ιδού πως τον υποστηρίζει:]

Μετάφραση: Μιχαήλ Στυλιανού

Το Κογκρέσο των Ηνωμένων Πολιτειών, με σχεδόν παμψηφία στη Βουλή όσο και στη Γερουσία, κατέστησε σαφές ότι προτιμά να καταστρέψει τον Πρόεδρο των ΗΠΑ και να αυξήσει τον κίνδυνο πυρηνικού πολέμου από το να αποφύγει την σύρραξη με τη Ρωσία, ομαλοποιώντας τις σχέσεις.
Η ψήφος για τις νέες κυρώσεις καθιστά μάταιο για τον Πρόεδρο Τραμπ να θέσει βέτο κατά του νομοσχεδίου, αφού υιοθετήθηκε και από τα δύο σώματα με πλειοψηφία μεγαλύτερη των δύο τρίτων που απαιτείται για την ανατροπή της προεδρικής αρνησικυρίας. Το μόνο που μπορεί να πετύχει ο Τραμπ με ένα βέτο είναι να αποδείξει τις ψευδείς κατηγορίες ότι συνεργάζεται με τον Βλαντιμίρ Πούτιν.
Το νομοσχέδιο των νέων κυρώσεων αποκλείει την δυνατότητα μείωσης των αυξανομένων εντάσεων μεταξύ των δύο μεγαλύτερων πυρηνικών δυνάμεων. Επίσης αποδεικνύει ότι εάν το Κογκρέσο έχει οποιοδήποτε ενδιαφέρον για την μείωση του κινδύνου πολεμικής σύρραξης και την αποφυγή ρήξεως με την Ευρώπη για τις κυρώσεις, το Κογκρέσο ενδιαφέρεται πολύ περισσότερο να συνεχίσει να εισπράττει την χρηματοδότηση των προεκλογικών δαπανών των μελών του από το ισχυρό και πλούσιο σύμπλεγμα συμφερόντων άμυνας και ασφάλειας και να κερδοσκοπεί με το διογκούμενο μίσος κατά της Ρωσίας που καλλιεργούν τα αμερικανικά ΜΜΕ.
Αυτή η ριψοκίνδυνη και ανεύθυνη ενέργεια του Κογκρέσου καθιστά απολύτως σαφές ότι η Ουάσιγκτων έχει εσκεμμένως επιλέξει την σύρραξη με την Ρωσία ως το βασικό στοιχείο της αμερικανικής εξωτερικής πολιτικής. ΄Ισως τώρα η ρωσική κυβέρνηση να εγκαταλείψει την προσφιλή της ψευδαίσθηση ότι ένα διακανονισμός με την Ουάσιγκτων είναι επιτεύξιμος.
Όπως έχω γράψει επανειλημμένως, ό μόνος τρόπος που μπορεί η Ρωσία να επιτύχει έναν διακανονισμό με την Ουάσιγκτων είναι να συνθηκολογήσει και να αποδεχτεί την αμερικανική ηγεμονία. Κάθε περαιτέρω αντίσταση της ρωσικής κυβέρνησης σ’ αυτό το εξόφθαλμο γεγονός θα αποδείκνυε επικίνδυνη πλάνη της ρωσικής ηγεσίας.
 Το φύλλο συκής που επέλεξε το Κογκρέσο για την παραβίαση των διπλωματικών πρωτοκόλλων και του Διεθνούς Δικαίου είναι ο ανυπόστατος ισχυρισμός περί ρωσικής επέμβασης υπέρ του Τραμπ στην αμερικανική προεδρική εκλογή.
Μια οργάνωση πρώην αξιωματούχων των αμερικανικών μυστικών υπηρεσιών πρόσφατα ανακοίνωσε ότι πραγματοποιήθηκε επισταμένη επιστημονική έρευνα για το θρυλούμενο ρωσικό «χάκινγκ» και το πόρισμα είναι πως δεν υπήρξε τέτοια ηλεκτρονική παρέμβαση. Υπήρξε μια εσωτερική διαρροή και η διαρροή αντιγράφηκε σε ειδική συσκευή όπου της προστέθηκαν ρωσικά «δακτυλικά αποτυπώματα». Δεν υπάρχει το παραμικρό έγκυρο ερευνητικό στοιχείο που να τεκμηριώνει και ίχνος ρωσικής ηλεκτρονικής παρέμβασης.
Είναι όλα κατασκευάσματα, και όλοι όσοι υποστηρίζουν ρωσική ανάμειξη το ξέρουν. Δεν υπάρχει διαφορά ανάμεσα στον ισχυρισμό για ρωσικό «χάκινγκ» και τον ισχυρισμό του Χίτλερ το 1939 «χθες τη νύχτα πολωνικά στρατεύματα πέρασαν τα σύνορά μας», το φύλο συκής του Χίτλερ για την εισβολή στην Πολωνία.
Το γεγονός ότι το Κογκρέσο χρησιμοποιεί ένα διαβόητα διαφανές ψεύδος για να δικαιολογήσει την παραβίαση του διεθνούς δικαίου και εσκεμμένα επιδεινώνει τις σχέσεις τόσο με την Ρωσία όσο και με την Ε.Ε. αποδεικνύει πόσο αποφασισμένη είναι η Ουάσιγκτων να εντείνει την σύγκρουση με την Ρωσία.
Περιμένετε περισσότερους ψευδείς ισχυρισμούς, περισσότερη δαιμονοποίηση, περισσότερες απειλές.

Ο Πόλεμος είναι στα χαρτιά.

[Με τίτλο το ανωτέρω ερώτημα, η ρωσική ιστοσελίδα Russia Insider δημοσίευσε χθες το πιο κάτω άρθρο του Tom Luongo, νέου συνεργάτη που ανήγγειλε προ τριημέρου και οποίος παρουσιάζει σ’ αυτή την τρίτη παρουσία του μιαν τουλάχιστο αξιοπρόσεκτη ερμηνεία των τουρκικών κινήσεων. Ιδού τι γράφει:]

Μετάφραση: Μιχ. Στυλιανού

Η επίθεση της Τουρκίας στον κουρδικό θύλακο του Αφρίν στη Βόρειο Συρία μοιάζει περισσότερο με μια τακτική νίκη παρά ακόμη μια εκδήλωση της διαβολιάς του Ρεσέπ Ταγίπ Ερντογάν.
Πράγματι κοιτάζοντας τις πληροφορίες περί αυτό το συμβάν μοιάζει προφανές ότι ο πραγματικός στόχος ήταν η Ράκα και όχι οι ίδιοι οι Κούρδοι. Συγκεκριμένα:
1.- Οι Ρώσοι μπήκαν στο Αφρίν πριν μήνες, κατά την πολιορκία του Χαλεπιού, για να εμποδίσουν τους Τούρκους να επανεξοπλίσουν τους αντάρτες. Απέσυραν τις δυνάμεις τους πριν την επίθεση.
2.- Οι Τούρκοι συγκέντρωναν δυνάμεις στην περιοχή σε προπαρασκευή επίθεσης.
3.- Υπάρχουν πληροφορίες ότι τουρκικά στρατεύματα πυροβολούν εναντίον αμερικανικών μονάδων που είναι ενσωματωμένες με τους Κούρδους και αυτές δεν ανταποδίδουν τα πυρά. Αυτό δύο βδομάδες μετά την κατάρριψη από τους Αμερικανούς του συριακού αεροπλάνου SU-22, «επειδή απειλούσε τις αμερικανικές δυνάμεις».
4.-Οι Κούρδοι απειλούν να αποσυρθούν από την επιχείρηση εναντίον των τζιχαντιστών Ντάες στη Ράκα.

Αυτά είναι τα γεγονότα πού ξέρουμε. Ακόμη και αν οι SDF                         ( κουρδικές δυνάμεις) δεν έχουν επισήμως δηλώσει πως θα αποσυρθούν από την Ράκα σε περίπτωση τουρκικής επίθεσης στα βόρεια του Χαλεπιού, είναι εντελώς προφανές πως αυτή η επίθεση (στο Αφρίν) προοριζόταν να επιβραδύνει τα αμερικανικά σχέδια  για την αποικιοποίηση της Συρίας ανατολικά του ποταμού Ευφράτη.
Με την κλιμάκωση της αμερικανικής επιθετικότητας εναντίον του συριακού στρατού τις τελευταίες εβδομάδες, αυτή η κίνηση του Ερντογάν αποκαλύπτει την πρόθεσή του να χρησιμοποιήσει όποια μέσα διαθέτει για να ασκήσει πίεση στον ΝΑΤΟικό σύμμαχό του.

Αυτό είναι ακριβώς το είδος της «παράλληλης κλιμάκωσης» στην οποία διακρίνεται η Ρωσία. Αντί να συγκρούεται με τις ΗΠΑ κατά μέτωπο και να προκαλεί απροκάλυπτη ένταση, ο Πούτιν χρησιμοποιεί τις διαθέσιμες δυνάμεις πίεσης επί των Αμερικανών κατά διαφορετικό τρόπο. Χρησιμοποιώντας έτσι τους Τούρκους, εξυπηρετεί τόσο στρατηγικές όσο και τακτικές επιδιώξεις, και αυτό πιστεύω είναι ο λόγος που αυτή η επίθεση άρχισε ξαφνικά και το ίδιο ξαφνικά σταμάτησε.

Τώρα όλοι όσοι εμπλέκονται δεν έχουν ψευδαισθήσεις για το τι διακυβεύεται. Οι Αμερικανοί δεν μπορούν να κρατούν και την Τουρκία στην αγκαλιά του ΝΑΤΟ και νάχουν τους Κούρδους να τους κάνουν την βρώμικη δουλειά, με τελικό σκοπό την διχοτόμηση της Συρίας, ενώ οι ΗΠΑ εγκαθιστούν βάσεις που απειλούν το Ιράκ, το Ιράν και τη Ρωσία.

Αυτό το πρόγραμμα δεν είναι ανεκτό από τον Ερντογάν και τον Πούτιν. Ώστε μοιάζει πολύ λογικό νάχουν συζητήσει αυτό το σχέδιο από πριν. Σημαίνει επίσης ότι ο Πούτιν, που είχε παραμείνει ουδέτερος στο Κουρδικό ζήτημα, τους κάνει τώρα γνωστό μέχρι που μπορούν να τον πατήσουν προτού εξαπολύσει το κυνηγόσκυλο του, τον Ερντογάν.

Οι Ρώσοι ανάγκασαν τώρα τους Αμερικανούς στρατιωτικούς και το Βαθύ Κράτος να διαλέξουν ανάμεσα στο να εγκαταλείψουν τουλάχιστο έναν από τους τρεις στόχους τους ή να κλιμακώσουν την σύγκρουση περισσότερο. Επειδή οι Κούρδοι το έχουν καταστήσει σαφές ότι δεν εμπιστεύονται τους Αμερικανούς πως δεν θα τους εγκαταλείψουν στο τέλος.

΄Ετσι τώρα η αμερικανική απαντητική κίνηση θα πρέπει να κάνει τον πρόεδρο Τραμπ να εξουσιοδοτήσει μαζικές στρατιωτικές ενισχύσεις στη Συρία, εάν οι Κούρδοι τους εγκαταλείψουν στη Ράκα για να σπεύσουν σε βοήθεια του θύλακα του ΠΚΚ που απειλούν οι Τούρκοι. Αυτή η κίνηση του Ερντογάν αναχαιτίζει την προέλαση προς την Ράκα και εξασφαλίζει στον συριακό στρατό περιθώρια χρόνου για να συμπληρώσει τις επιχειρήσεις του στον Νότο, προτού προχωρήσει ανατολικότερα.


Η γραμμή του μετώπου είναι τώρα πολύ εκτεταμένη και είναι ανάγκη να συντμηθεί για να επιτρέψει συντομότερες γραμμές εφοδιασμού για μιαν επίθεση κατά των τζιχαντιστών Ντάες στο Ντέϊρ Εζόρ.
(Δια τον φόβο των Ιουδαίων στην κάλπη…)



του Alexander Mercouris

Η καγκελάριος Μέρκελ κατέστησε σαφές δια του εκπροσώπου της ότι αντιτίθεται στο νομοσχέδιο της αμερικανικής Γερουσίας που επιβάλλει νέες κυρώσεις σε βάρος της Ρωσίας, οι οποίες πλήττουν ζωτικά συμφέροντα της Γερμανίας.

Μετά την οργίλη καταδίκη αυτών των κυρώσεων από τον Αυστριακό Καγκελάριο και τον Γερμανό υπουργό των Εξωτερικών και η ίδια η Μέρκελ θέλησε να καταστήσει σαφή και την προσωπική της αντίθεση. Αλλά κατά την συνήθη σ’ αυτήν πρακτική της Σφίγγας, ανέθεσε στον εκπρόσωπό της Στέφεν Σάϊμπερτ να την ανακοινώσει.

Υπάρχει σημαντική ομοφωνία στο περιεχόμενο αυτής της δήλωσης. Στη συγκεκριμένη περίπτωση οι κυρώσεις αφορούν ρωσικές ενέργειες αλλά θίγουν και ευρωπαϊκές εταιρείες. Αυτό είναι απαράδεκτο.

Ο υπουργός των Εξωτερικών Σίγκμαρ Γκάμπριελ, που εξέδωσε την κοινή με τον Αυστριακό ανακοίνωση, είναι μέλος του Σοσιαλδημοκρατικού Κόμματος που αντιπαρατάσσεται στη Μέρκελ στις εκλογές του φθινοπώρου, αλλά είναι επίσης γνωστός υποστηρικτής της συνεργασίας με την Ρωσία. Υπήρχε κατά συνέπεια κάποια αμφιβολία εάν η ανακοίνωση που εξέδωσαν εξέφραζε το σύνολο της γερμανικής κυβέρνησης, ή μόνο τους συνεργαζόμενους σοσιαλδημοκράτες.

Η δήλωση του Σάϊμπερτ εκ μέρους της Μέρκελ ξεκαθαρίζει το θέμα και καθιστά απολύτως σαφές για την ενιαία αντίθεση της γερμανικής κυβέρνησης στις νέες αμερικανικές κυρώσεις.

Το τι προκάλεσε την γερμανική οργή καθίσταται σαφές στην κοινή αυστρο-γερμανική ανακοίνωση με την εξής παράγραφο:

«Η απειλή εναντίον εταιρειών από την Γερμανία, την Αυστρία και άλλες ευρωπαϊκές χώρες, με ποινές στην αμερικανική αγορά εάν συμμετάσχουν σε προγράμματα φυσικού αερίου όπως το Νόρντ Στρημ 2 με την Ρωσία, ή τα χρηματοδοτήσουν, εισάγει μια εντελώς νέα και πολύ αρνητική ποιότητα στις ευρω-αμερικανικές σχέσεις.»

Με άλλα λόγια, οι Γερμανοί είναι πρόθυμοι να στηρίξουν κυρώσεις εναντίον της Ρωσίας, υπό τον όρο να μην θίγουν τα οικονομικά συμφέροντά τους. Δεδομένου ότι οι Γερμανοί θεωρούν τον αγωγό Νορντ Στρημ 2 αναγκαίο για τα οικονομικά τους συμφέροντα εξαγριώθηκαν μ’ αυτό που βλέπουν σαν απειλή των Αμερικανών να εκτροχιάσουν το πρόγραμμα, απειλώντας με πρόστιμα τις εταιρείες τους.

Το επεισόδιο δείχνει ξανά την παγίδα στην οποία οδήγησε η Μέρκελ την Γερμανία ανατρέποντας την Οστπολιτίκ (του ανοίγματος προς την Ρωσία) που ακολουθούσε η Γερμανία από την δεκαετία του 1960, με το να υποστηρίξει το 2014 τις κυρώσεις που ο Ομπάμα την πίεζε να επιβάλει στη Ρωσία.

Λέγεται συχνά και πολύ σωστά ότι η Ρωσία είναι για την Γερμανία ένας σχετικά μικρός πελάτης και ότι οι επιπτώσεις των κυρώσεων στην γερμανική οικονομία ήσαν μικρές. Ενώ αυτό αληθεύει, παραβλέπει την μεγαλύτερη αλήθεια ότι – όπως έχω πολλάκις ακούσει ο ίδιος- η γερμανική επιχειρηματική κοινότητα θεωρούσε, πριν από τις κυρώσεις, την Ρωσία ως το κλειδί του οικονομικού μέλλοντος της Γερμανίας: Μια τεράστια χώρα, με απεριόριστες οικονομικές δυνατότητες, με γεωγραφική και πολιτιστική γειτνίαση, με ένα Πρόεδρο με ισχυρή συμπάθεια για την Γερμανία, η οποία θα μπορούσε να είναι για την Γερμανία ότι είναι η Δύση για τις ΗΠΑ.

Το κατά πόσο αυτή η θεώρηση υπήρξε ποτέ ρεαλιστική είναι διαφορετικό ζήτημα. Όπως κι’ αν είναι, από ότι είδα και άκουσα ο ίδιος, ήταν ευρέως διαδεδομένη.

Εκτός αυτού υπάρχει ο πρόσθετος παράγων ότι το πρόγραμμα της Γερμανίας να εγκαταλείψει τον άνθρακα και τις πυρηνικές εγκαταστάσεις οδηγεί στην Ρωσία ως την προφανή πηγή φτηνής ενέργειας.

Η απόφαση της Μέρκελ του 2014 να επιβάλει κυρώσεις στη Ρωσία οδήγησε σε απότομο τέρμα το πρώτο σκέλος αυτής της στρατηγικής, ενώ γίνεται τώρα σαφές ότι επίσης εξέθεσε το δεύτερο σκέλος της ίδιας στρατηγικής –αυτό που αφορά στην ενεργειακή ασφάλειά - στις εκκεντρικότητες των πολιτικών συγκρούσεων που τώρα μαίνονται στις ΗΠΑ.

Επιπλέον κατέστησε επίσης τη Γερμανία όμηρο των πολιτικών εμπνεύσεων μιας ασταθούς και εξτρεμιστικής ουκρανικής κυβέρνησης, την οποία η Μέρκελ δεν έχει ούτε την θέληση ούτε την ικανότητα να ελέγξει.

Η Μέρκελ προχώρησε σ’ αυτό το βήμα τον Ιούλιο του 2014, επειδή είχε την διαβεβαίωση της γερμανικής μυστικής υπηρεσίας BND ότι ο Πούτιν γρήγορα θα συνθηκολογούσε εν όψει των κυρώσεων γιατί αλλιώς θα αντιμετώπιζε ένα πραξικόπημα από τους ολιγάρχες. Από τη στιγμή που φάνηκε, το φθινόπωρο του 2014, ότι αυτό δεν πρόκειται να συμβεί, η Μέρκελ φάνηκε ολοένα και καθαρότερα να τάχει χαμένα, χωρίς σαφή ιδέα για το τι να κάνει.

Από τη μια πλευρά η Μέρκελ σαφώς δεν θέλει να βρεθεί προεκλογικά σε θέση όπου φαίνεται να θυσιάζει τα οικονομικά συμφέροντα της Γερμανίας στις ιδιοτροπίες Αμερικανών πολιτικών, όταν μάλιστα οι αντίπαλοι Σοσιαλδημοκράτες υπερασπίζονται αυτά τα εθνικά συμφέροντα. Και αυτό εξηγεί γιατί έβαλε τον εκπρόσωπό της να κάνει την σχετική δήλωση. Από την άλλη πλευρά, όπως δείχνουν όσα δήλωσε κατά την πρόσφατη επίσκεψή της στη Ρωσία, δεν μπορεί να φέρει τον εαυτό της να παραδεχθεί ήττα, συμφωνώντας στην άρση των κυρώσεων που έχουν επιβληθεί.

Αργά η γρήγορα η υπομονή στη Γερμανία θα εκραγεί. Προς το παρόν, με την υποστήριξη της ανακοίνωσης Γκάμπριελ, η Μέρκελ έκανε και πάλι αυτό που ξέρει να κάνει καλύτερα: ν’ αγοράζει χρόνο.

Με δεδομένη την αδυναμία των αντιπάλων της, αυτό θα αρκέσει για να την βγάλει μέχρι τις εκλογές του Νοεμβρίου. Ωστόσο εάν οι κρίσεις είτε στην Ουκρανία είτε στις ΗΠΑ –επί των οποίων δεν έχει καμιά δυνατότητα ελέγχου- κορυφωθούν, τότε η Μέρκελ βρεθεί σε προβληματική θέση.

πηγή: The Duran, 19-6-17
Με τον ανωτέρω τίτλο, το αμερικανικό ελεύθερο οικονομικό πρακτορείο Ζero Hedge, μετέδιδε χθες το βράδυ τα ακόλουθα:
Λιγότερο της μιας μέρας μετά την συντριπτική πλειοψηφία στη Γερουσία για την επιβολή νέων κυρώσεων εναντίον του Κρεμλίνου, την Πέμπτη η Γερμανία και η Αυστρία – δύο από τους μεγαλύτερους ενεργειακούς πελάτες της Ρωσίας στην Ευρώπη- καταδίκασαν τις τελευταίες αμερικανικές κυρώσεις, δηλώνοντας ότι θα πλήξουν τις ευρωπαϊκές επιχειρήσεις που έχουν ως αντικείμενο τους αγωγούς μεταφοράς αερίου από τη Ρωσία.
Λίγο μετά την ψήφο στη Γερουσία την Τετάρτη υπέρ της επιβολής νέων κυρώσεων σε νευραλγικούς τομείς της ρωσικής οικονομίας, λόγω «επεμβάσεως στις αμερικανικές εκλογές του 2016» και επιθέσεων στην Συρία και στην Ουκρανία, ο Αυστριακός Καγκελάριος Κρίστιαν Κερν και ο Γερμανός υπουργός των Εξωτερικών Σίγκμαρ Γκάμπριελ, με κοινή ανακοίνωσή τους εδήλωσαν ότι το νομοσχέδιο της Γερουσίας φαίνεται πως αποβλέπει να εξασφαλίσει θέσεις εργασίας στον τομέα της ενέργειας και να εκτοπίσει το ρωσικό αέριο από την ευρωπαϊκή αγορά.

Οι Γκάμπριελ και Κερν κατηγόρησαν επίσης τις ΗΠΑ ότι έχουν απώτερα κίνητρα, επιδιώκοντας να επιβάλλουν ενεργειακόν αποκλεισμό, προκειμένου να ευνοήσουν τους Αμερικανούς εξαγωγείς φυσικού αερίου σε βάρος των Ρώσων ανταγωνιστών τους. Και προειδοποίησαν ότι η απειλή επιβολής προστίμων σε ευρωπαϊκές επιχειρήσεις που συμμετέχουν στο πρόγραμμα του αγωγού Βόρειο Ρεύμα 2  «εισάγει μιαν εντελώς νέα, πολύ αρνητική διάσταση στις σχέσεις μεταξύ Ευρώπης και Αμερικής.»
Στο πολύ έντονο μήνυμά τους, οι δύο αξιωματούχοι καλούν τις Ηνωμένες Πολιτείες να αναθεωρήσουν τον συσχετισμό της κατάστασης στην Ουκρανία με το ερώτημα για το ποιος μπορεί να πωλεί αέριο στην Ευρώπη. «Ο ενεργειακός εφοδιασμός της Ευρώπης είναι υπόθεση της Ευρώπης και όχι των Ηνωμένων Πολιτειών της Αμερικής,» δήλωσαν οι Κερν και Γκάμπριελ.
 Ορισμένες χώρες της Ανατολικής Ευρώπης, μεταξύ των οποίων και η Πολωνία και η Ουκρανία φοβούνται την απώλεια των προσόδων από τα δικαιώματα διέλευσης του αερίου από τη χώρα τους, μετά την έναρξη λειτουργίας του νέου αγωγού.
Ενώ οι διπλωμάτες είχαν δηλώσει ότι είναι σημαντικό Ευρώπη και ΗΠΑ να αποτελέσουν ενιαίο μέτωπο στο θέμα της Ουκρανίας, «δεν μπορούμε να ανεχθούμε την απειλή παράνομων και εξωχώριων κυρώσεων εναντίον ευρωπαϊκών επιχειρήσεων», τόνισαν οι δύο αξιωματούχοι, αναφερόμενοι σε άρθρο του νομοσχεδίου που καλεί την κυβέρνηση να συνεχίσει να αντιτίθεται στον Αγωγό Νορθ Στρημ 2, που θα μεταφέρει ρωσικό αέριο στην Γερμανία δια του βυθού της Βαλτικής Θάλασσας.
Σύμφωνα με το Ασοσιέτετ Πρες, το μισό του κόστους του αγωγού θα επιβαρύνει την γιγαντιαία ρωσική εταιρεία Γκαζ Προμ, ενώ το υπόλοιπο θα επωμισθεί μια ομάδα εταιρειών, μεταξύ των οποίων η αγγλο-ολλανδική  Royal-Dutch Shell, η γαλλική  Engie, η αυστριακή OMV και οι γερμανικές Uniper και  Wintershall.
Ανάλογες ανησυχίες εκφράστηκαν και από τη Ρωσική Γκαζ Προμ, ο βοηθός Γενικός Διευθυντής της οποίας, Αλεξάντερ  Μεντβέντεφ δήλωσε πως οι κυρώσεις της Γερουσίας σε βάρος του Αγωγού Νορθ Στρημ 2  είναι ένα μέσο για την εξασφάλιση εξαγωγών αμερικανικού υγραερίου στην Ευρώπη. Δήλωσε επίσης ότι το έργο προχωρεί σύμφωνα με το πρόγραμμα και ότι έχει ήδη χρηματοδοτηθεί με περισσότερο του ενός δισεκατομμυρίου ευρώ από τους συνεταίρους στον αγωγό, κυριώτεροι των οποίων είναι η Γερμανία και η Αυστρία.
Υπό το φως της υστερίας των αμερικανικών ΜΜΕ, αμφιβάλλουμε- καταλήγει το πρακτορείο- ότι η Γερουσία θα ακυρώσει την απόφασή της, μπροστά στον κίνδυνο να κατηγορηθεί ότι έχει διαβρωθεί από Ρώσους πράκτορες και συνεργεί με τον Πούτιν.


Μετάφραση: Μ.Σ.