Articles by "Κόσμος"
Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα Κόσμος. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων

Ακτιβιστής στις 0

Το «παζλ» που συγκροτεί το πλήθος των πολιτικών δυνάμεων οι οποίες συμμαχούν μεταξύ τους ή συγκρούονται στο πεδίο της μάχης στην Συρία και η ενεργή παρέμβαση τρίτων, μεγάλων δυνάμεων οι οποίες δομούν με την σειρά τους τις δικές τους συμμαχίες για να προωθήσουν τα συμφέροντά τους στην ευρύτερη περιοχή, δεν είναι και τόσο πολύπλοκο από την οπτική της πανεπιστημιακού, Marwa Osman, του Πανεπιστημίου του Λιβάνου, η οποία υποστηρίζει πως βρισκόμαστε μπροστά στην προσπάθεια υλοποίησης του παλιού σχέδιου της Δύσης για διαμελισμό και «βαλκανιοποίηση» της Συρίας.

Η Osman σημειώνει ότι ήδη από το 2013, οι δυτικές δυνάμεις «θεμελιώνουν την βαλκανιοποίηση της Συρίας, ως την καλύτερη δυνατή έκβαση του πολέμου, διαμελίζοντας την χώρα από το 2011». Συνυπολογίζοντας την σημασία που έχει σήμερα για τον δυτικό επεκτατισμό ο πόλεμος εναντίον της Συρίας και τον τρόπο με τον οποίο ηγούνται οι ΗΠΑ των τοπικών «εκπροσώπων» ή/και συμμάχων τους, η Osman διαπιστώνει ότι «ο πόλεμος εναντίον την Αραβικής Δημοκρατίας της Συρίας, βρίσκεται εδώ και δεκαετίες στα σκαριά».

Δεν είναι η πρώτη φορά. Η ακαδημαϊκός σημειώνει ότι οι δυτικές δυνάμεις, ιστορικά, υλοποιούν ανάλογα σχέδια, ξεκινώντας από τη Διακήρυξη του Μπάλφουρ*, περνώντας από την περίφημη συμφωνία Sykes-Picot** και τελειώνοντας στις εισβολές στο Ιράκ και στην Λιβύη, πριν από την πορεία τους στην Συρία.

Σήμερα, οι ΗΠΑ έχουν επιλέξει ως συμμάχους τις κουρδικές δυνάμεις της Συρίας, YPG (Μονάδες Λαϊκής Προστασίας). Το ίδιο, λέει η Osman, συνέβη και στο Ιράκ, όπου οι ΗΠΑ «επένδυσαν πολλά» στην συμμαχία τους με τους Κούρδους του Ιράκ, σε μια προσπάθεια να βρουν δυνάμεις, οι οποίες, υπό την προϋπόθεση της δυτικής στήριξης, θα μπορούσαν να αποτελέσουν μια αξιόπιστη και αξιόμαχη δύναμη ενάντια στους τζιχαντιστές ISIS.

«Η επιλογή, εκ μέρους των ΗΠΑ, των Κούρδων Peshmerga, προέκυψε ως αποτέλεσμα του αμοιβαίου ενδιαφέροντος γι’ αυτήν την περιοχή. Οι Κούρδοι ήθελαν να ιδρύσουν το δικό τους αυτόνομο κράτος στην περιοχή και οι ΗΠΑ ήθελαν να επανέλθουν στο Ιράκ υπό το πρόσχημα της βοήθειας προς τους Κούρδους στον αγώνας τους εναντίον του ISIS», υπογραμμίζει η Osman και κάνει ειδική αναφορά στη μάχη του Κομπάνι.

«Αυτή η μάχη», εκτιμά η Osman, «αντιπροσώπευε μια ιστορική ευκαιρία και για τις δύο πολιτικές πτέρυγες του κουρδικού κινήματος, τους Ιρακινούς Peshmerga και τους Σύριους PYD (Δημοκρατική Ενωση) ώστε να πραγματοποιήσουν το όνειρό τους για ανεξαρτησία. Οι ένοπλες δυνάμεις του PYD, γνωστές ως YPG (Μονάδες Λαϊκής Προστασίας), οι οποίες διαθέτουν 50.000 μαχητές, αποφάσισαν να πάρουν τον έλεγχο του μεγαλύτερου μέρους των συνόρων της Συρίας με την Τουρκία, πλήρως υποστηριζόμενες από τις αεροπορικές δυνάμεις των ΗΠΑ».

Την ίδια στιγμή, το PYD, δήλωσε, ότι η προτεραιότητά του επικεντρώνεται στην ένωση των «παραδοσιακών κουρδικών περιοχών» της Συρίας, γνωστών υπό την γενική ονομασία, Rojava, οι οποίες εκτείνονται από το Afrin μέχρι τον ποταμό Τίγρη. Αυτή η δήλωση θύμισε στην Osman τα λόγια του πρώην υπουργού Εξωτερικών των ΗΠΑ, Χένρι Κίσινγκερ, το 2013, όταν, σχολιάζοντας την κατάσταση στην Συρία, εξέφρασε την προτίμησή τους σε μια κατατμημένη, «βαλκανοποιημένη» Συρία, που θα «αναδυθεί» από την «υπό τον έλεγχο του Ασαντ ενότητα».

Κατά την διάρκεια ομιλίας του στην Σχολή Φορντ της Συρίας, ο Κίσινγκερ υποστήριξε, ότι η χώρα δεν ήταν ένα ιστορικό κράτος, αλλά ότι δημιουργήθηκε στην σημερινή του μορφή το 1920 ώστε να διευκολυνθεί ο έλεγχός του από την Γαλλία. Υποστήριξε επίσης, ότι η σημερινή Συρία «σχεδιάστηκε» ως μία «λίγο - πολύ τεχνητή εθνική ενότητα» που αποτελείται από διαφορετικές φυλές και εθνοτικές ομάδες.

Η Osman εφιστά την προσοχή στο ότι η ίδια θεωρία παρουσιάστηκε και σε άρθρο που δημοσιεύθηκε το 1982 στην ισραηλινή επιθεώρηση «Kivunim», με τίτλο, «Μια στρατηγική για το Ισραήλ στην δεκαετία του ’80». Για την καθηγήτρια, αυτό το σχέδιο αποτελεί ένα πρώιμο παράδειγμα που χαρακτηρίζει τους πολιτικούς σχεδιασμούς στην Μέση Ανατολή, στην βάση μιας λογικής θρησκευτικών διαχωρισμών και την αποδόμηση όλων των υφιστάμενων αραβικών κρατών.

Ετσι, η καθηγήτρια καταλήγει, ότι η κατάτμηση της Συρίας ξεκίνησε από τις ΗΠΑ και με την πλήρη υποστήριξη του Ισραήλ, μέσω του σχεδίου του, γνωστού και ως «Rojava Project». Η ίδια ουσιαστικά εκλαμβάνει την αμερικανική βοήθεια στο YPG, καθώς και στους Κούρδους του Ιράκ, ως μέρος αυτού του σχεδιασμού. Ταυτόχρονα, οι ΗΠΑ, προετοιμάζονται για όλα τα ενδεχόμενα, συμπεριλαμβανομένων της διάλυσης της Συρίας και της πλήρους κατάρρευσης της κατάστασης που έχει διαμορφωθεί στην Ράκκα.

Τις τελευταίες δύο εβδομάδες, η Ράκκα, την οποία το ISIS θεωρεί ως «πρωτεύουσά» του, αποτελεί στόχο της συνεχιζόμενης εκστρατείας της νεοσυσταθείσας συμμαχίας μεταξύ των ΗΠΑ και των «Συριακών Δημοκρατικών Δυνάμεων» (SDF), σχηματισμός που ελέγχεται πλήρως από τους Κούρδους των YPG.

Το γεγονός ότι οι YPG ελέγχουν ήδη περιοχές της Βόρειας Συρίας, όπου οι Κούρδοι και οι σύμμαχοί τους δημιουργούν ένα αποκεντρωμένο σύστημα διακυβέρνησης στις εκτάσεις που απελευθερώνουν από τον ISIS, προκαλεί ανησυχία στην Δαμασκό και στο καθεστώς του Μπασάρ Αλ Άσαντ, η οποία βλέπει τις YPG και την πολιτική τους έκφραση, το PYD, ως απειλή, λόγω της «φωναχτής» και ξεκάθαρης συμμαχίας τους με τις ΗΠΑ.

Σύμφωνα με το Reuters, ο Saleh Muslim, εκ των ηγετών του κόμματος των Κούρδων της Συρίας (PYD) δήλωσε, ότι η βόρεια συριακή πόλη της Ράκκα αναμένεται να προσχωρήσει σε ένα αποκεντρωμένο σύστημα διακυβέρνησης που θα δημιουργηθεί από τις κουρδικές δυνάμεις της Συρίας και τους συμμάχους τους, μόλις απελευθερωθεί από τον ISIS.

Ο Fares Shehabi, μέλος του συριακού κοινοβουλίου για το Χαλέπι και πρόεδρος της Βιομηχανικής Ομοσπονδίας της Συρίας, απάντησε, ότι οι δηλώσεις του Saleh Muslim είναι «ανεύθυνες, δεδομένου ότι η συριακή κυβέρνηση δεν θα αναγνωρίσει καμία παρουσία στην Ράκκα ή οποιαδήποτε άλλη επαρχία, εκτός από την παρουσία του νόμιμου συριακού κράτους, το οποίο εκπροσωπείται από τον Συριακό Αραβικό Στρατό».

Ανάλογη είναι και αντίδραση άλλων κυβερνητικών στελεχών της Δαμασκού, τα οποία δηλώνουν ότι δεν θα επιτραπεί «βαλκανοποίηση» της Συρίας και ότι μια κουρδική κατοχή της Ράκκα «θα αποτύχει» διότι «δεν θα γίνει αποδεκτή από την πόλη». Στο μεταξύ, ο κύριος σύμμαχος του συριακού κυβερνητικού στρατού, η Ρωσία, είναι ενήμερη για τους αμερικανικούς σχεδιασμούς να «τραβηχτεί» η Ράκκα σε μια «αποκεντρωμένη» διακυβέρνηση, η οποία θα είναι και το πρώτο βήμα προς την «βαλκανοποίηση» της Συρίας.

Τον Οκτώβριο του 2014, το ρωσικό αγγλόφωνο πρακτορείο «Sputnik» φιλοξένησε δήλωση του Αλεξάντρ Μπαμπάκοφ, μέλους της Επιτροπής Εξωτερικών Υποθέσεων της ρωσικής Ανω Βουλής, σύμφωνα με την οποία, η στήριξη του αμερικανικού Πενταγώνου στους Κούρδους για την απελευθέρωση της Ράκκα, ίσως να υποδεικνύει ότι οι ΗΠΑ είναι πραγματικά έτοιμες να υποστηρίξουν την ομοσπονδιοποίηση της Συρίας.

*Από το όνομα του Βρετανού υπουργού Εξωτερικών, Άρθουρ Τζέιμς Μπάλφουρ. Το 1917 ο Μπάλφουρ υποσχέθηκε στην Διεθνή Σιωνιστική Ομοσπονδία μια «εβραϊκή πατρίδα» στην Παλαιστίνη, με αντάλλαγμα, η εβραϊκή κοινότητα να ενθαρρύνει τις ΗΠΑ να εισέλθουν στον Α' Παγκόσμιο Πόλεμο.

**Η συμφωνία Sykes - Picot, της 16ης Μαΐου 1916 ανάμεσα στο Λονδίνο και το Παρίσι έθεσε τις βάσεις για την έναρξη μίας διαδικασίας που θα οδηγήσει στη χάραξη των συνόρων που ισχύουν έναν αιώνα μετά στη Μέση Ανατολή.

Continue reading

Ακτιβιστής στις 0

Τουλάχιστον 10 άνθρωποι σκοτώθηκαν από έκρηξη στο μετρό της Αγίας Πετρούπολης, ενώ πάνω από 50 είναι οι τραυματίες.

Σύμφωνα με πηγή στις υπηρεσίες έκτακτης ανάγκης, δεν επρόκειτο για δύο - όπως μεταδόθηκε νωρίτερα από ρωσικά ΜΜΕ - αλλά για μία έκρηξη που σημειώθηκε μεταξύ δύο σταθμών.

Νωρίτερα, πηγή που επικαλέστηκε το πρακτορείο RIA, ανέφερε πως εκρήξεις σημειώθηκαν σε δύο διαδοχικούς σταθμούςτου μετρό της ρωσικής πόλης, την Σέναγια Πλόσαντ και την Τεκνολογκίσεσκι Ινστιτούτ.

Το πρακτορείο Interfax μετέδωσε πως ο εκρηκτικός μηχανισμός ήταν γεμάτος με σφαιρίδια ώστε να προκληθούν περισσότερα θύματα.Πληροφορίες αναφέρουν ότι εντοπίστηκε και τρίτος εκρηκτικός μηχανισμός που δεν εξερράγη.
Αυτόπτες μάρτυρες κατέγραψαν σκηνές πανικού.



Φωτογραφίες δείχνουν πυκνό καπνό σε αποβάθρες και άλλους χώρους και ένα βαγόνι τρένου να έχει σχεδόν καταστραφεί.

Ο δημοσιογραφικός ιστότοπος Life News δημοσιοποίησε φωτογραφίες όπου φαίνεται να έχει ανατιναχθεί η πόρτα ενός βαγονιού, καθώς και τραυματιών που κείτονται στην αποβάθρα.


πηγή
Continue reading

Ακτιβιστής στις 0

Ο αριθμός των παιδιών που νιώθουν ότι είναι παγιδευμένα σε λάθος σώμα διπλασιάζεται κάθε χρόνο στη Σουηδία, με παιδιά από την ηλικία των έξι να θέλουν να γίνουν το αντίθετο φύλο, λένε οι γιατροί σύμφωνα με τα τοπικά μέσα ενημέρωσης.
Πέρυσι, μια Σουηδική ομάδα έρευνας των δύο φύλων ανέφερε ότι 197 παιδιά και νέοι ήταν πρόθυμοι να υποβληθούν σε ανάλυση για τον προσδιορισμό της ταυτότητας του φύλου τους και να γίνουν το αντίθετο φύλο, η Louise Frisén, παιδοψυχίατρος στο Παιδικό Νοσοκομείο Άστριντ Λίντγκρεν στη Στοκχόλμη, είπε στην Σουηδική καθημερινή Aftonbladet.
”Υπάρχει μια 100% αύξηση του αριθμού κάθε χρόνο”, δήλωσε η Frisén.
”Όλο και περισσότεροι νέοι άνθρωποι και περισσότερα παιδιά έρχονται σε πολύ νεαρή ηλικία. Η αύξηση είναι πανομοιότυπη και από την πλευρά των ενηλίκων”, πρόσθεσε.
Η χώρα έχει έξι κλινικές για ανθρώπους που αναζητούν την έρευνα φύλων. Η συνολική αύξηση του αριθμού των ανθρώπων που πιστεύουν ότι γεννήθηκαν σε λάθος σώμα δείχνει μια “μεγαλύτερη διαφάνεια” στη Σουηδική κοινωνία, είπε η Cecilia Dhejne, επικεφαλής της ομάδας έρευνας της ταυτότητας φύλου στο Πανεπιστημιακό Νοσοκομείο Karolinska.
Η Dhejne προειδοποίησε, ωστόσο, ότι οι πόροι του τομέα της υγείας έχουν ήδη ταλαιπωρηθεί. “Το πρόβλημα στη Σουηδία είναι ότι υπάρχει μια μεγάλη ουρά για ανθρώπους, τόσο για την έναρξη έρευνας για την ταυτότητα του φύλου τους όσο και για τα διάφορα στάδια της θεραπείας σε όλη τη χώρα. Είναι ανησυχητικό.”
Στο μεταξύ το Αμερικανικό Κολλέγιο Παιδιάτρων έχει καλέσει επαγγελματίες υγείας και νομοθέτες να καταργήσουν όλες τις πολιτικές που επηρεάζουν τα παιδιά να “αποδεχθούν ως φυσιολογική” μια ζωή “χημικής και χειρουργικής πλαστοπροσωπίας του αντίθετου φύλου.”
“Το να επηρεάζεις τα παιδιά στο να πιστεύουν ότι μια ζωή χημικής και χειρουργικής πλαστοπροσωπίας του αντίθετου φύλου είναι φυσιολογικό και υγιεινό, είναι κακοποίηση παιδιών”, είπε η ομάδα σε μιαανοικτή επιστολή.
”Το να εγκρίνεις την ασυμφωνία μεταξύ των φύλων ως φυσιολογική μέσω δημόσιας εκπαίδευσης και νομικών πολιτικών θα μπερδέψει τα παιδιά και τους γονείς, οδηγώντας περισσότερα παιδιά να παρουσιαστούν σε «κλινικές φύλων», όπου θα τους δοθούν φάρμακα αποκλειστμού της εφηβείας”, ανέφερε η δήλωση. Αυτό σε αντάλλαγμα θα μπορούσε να οδηγήσει σε “περιττό χειρουργικό ακρωτηριασμό υγιών τμημάτων του σώματος τους ως νέοι ενήλικες.”
Η θεωρία του ”κοινωνικού φύλου” που ενδεχομένως επηρεάζει τα παιδιά καθώς διδάσκει αυτή καθαυτή την αλλαγή στο αντίθετο φύλο ως φυσιολογική χωρίς καν κάποια βιολογική αιτία, υιοθετήθηκε και από την Ελληνική κυβέρνηση και έχει περάσει στην διδασκαλία της θεματικής εβδομάδας καθώς και στην αναμενόμενη ”σεξουαλική αγωγή” για τα σχολεία.
πηγή, επιμέλεια από εδώ

Number of children wanting to become opposite sex doubling each year in Sweden, say doctors


The number of children feeling the anxiety of being trapped in the wrong body is doubling each year in Sweden, with children as young as six wanting to become the opposite sex, doctors have said, according to local media.

Last year, a Swedish gender investigation team saw some 197 children and young people keen to undergo analysis to determine their gender identity and become the opposite sex, Louise Frisen, child psychiatrist at the Astrid Lindgren Children’s Hospital in Stockholm, told Swedish daily Aftonbladet.

“There’s a 100 percent increase in numbers each year,” Frisen said.

“There [are] more and more young people, and more children coming at very young ages. The increase is identical on the adult side too,” she added.

The country has six clinics for people seeking gender investigation. The overall increase in the number of people who believe they were born in the wrong body indicates a "greater openness" in Swedish society, Cecilia Dhejne, chief of the gender identity investigation team at the Karolinska University Hospital, said.

Dhejne warned, however, that healthcare resources are already overstretched. “The problem in Sweden is that there is a long queue for people both for initiating an investigation into their gender identity and for the different stages of treatment across the country. It is worrying.”

She added that waiting lists can be critical for young people. At a clinic in Lund, southern Sweden, people may have to wait for up to a year just to come and begin an investigation. “Having to go and wait aggravates the mental health of transgender people," Dhejne noted.

"You put the lives of young people on standby, and it's not good," she added.

The country's public health minister, Gabriel Wikstrom, told Aftonbladet that “deficiencies in care for transgender people at every stage of treatment are totally unacceptable.”

The official pointed out that the government had set up a commission to keep close tabs on waiting times and gaps in care, noting that authorities “had no clue that there is a huge problem.”

Last year Gothenburg resident Charlie Lyrehed told the Local that he had been verbally abused and physically assaulted after two men saw his tattoo of a transgender symbol as he was heading home from the Stockholm Pride festival.

“Anyone who breaks what is seen as some kind of norm is a potential victim,” Lyrehed said.

“It points to a tendency of coldness, hatred, incomprehension and prejudice sweeping through our country right now.”

The American College of Pediatricians has meanwhile urged healthcare professionals and legislators to scrap all policies that condition children to "accept as normal" a life of "chemical and surgical impersonation of the opposite sex."

"Conditioning children into believing a lifetime of chemical and surgical impersonation of the opposite sex is normal and healthful is child abuse," the group said in an open letter.

"Endorsing gender discordance as normal via public education and legal policies will confuse children and parents, leading more children to present to 'gender clinics' where they will be given puberty-blocking drugs,” the statement said. That in return might result in “unnecessary surgical mutilation of their healthy body parts as young adults.”
Continue reading

Ακτιβιστής στις 0

Πληροφορίες του Ρώυτερ αναφέρουν ότι ο Αμερικανός υπουργός των Εξωτερικών Ρεξ Τίλλερσον προτίθεται να μη συμμετάσχει στην ετήσια σύνοδο των υπουργών εξωτερικών των χωρών-μελών του ΝΑΤΟ στις 5 και 6 Απριλίου, προκειμένου να βρίσκεται στην Ουάσιγκτων κατά την εκεί πρώτη επίσκεψη του Προέδρου της Κίνας και μετά μία εβδομάδα θα επισκεφθεί τη Μόσχα

Το Ρώυτερ προσθέτει ότι δύο πρώην αξιωματούχοι της προηγούμενης αμερικανικής κυβέρνησης δήλωσαν στο πρακτορείο ότι «η απόφαση να μην πάει στη σύνοδο του ΝΑΤΟ και να επισκεφθεί τη Μόσχα απειλεί να δημιουργήσει την εντύπωση ότι ο Τραμπ δίνει την προτεραιότητα στις συναλλαγές με τα μεγαλύτερα έθνη από τα μικρότερα που έχουν ανάγκη την Ουάσιγκτων για την ασφάλειά τους.»

Οι πληροφορίες αυτές του βρετανικού πρακτορείου, που δεν έχει φανεί σπάταλο σε αντικειμενική παρουσίαση του νέου Προέδρου, μεταδίδονται την επομένη εντυπωσιακών δηλώσεων του διευθυντή του Εφ Μπι Άϊ Τζέϊμς Κόμυ στην εξεταστική επιτροπή του Κογκρέσου, πού 1ον κατέθεσε ότι δεν διαπιστώθηκε κατασκόπευση του προεκλογικού επιτελείου Τραμπ από τον Ομπάμα και 2ον ότι όντως οι ρωσικές υπηρεσίες αναμείχθηκαν με επιχειρήσεις υποκλοπών στις τελευταίες αμερικανικές εκλογές, σε βάρος της υποψηφιότητας Κλίντον. Αρνήθηκε όμως πεισματικά να γίνει σαφέστερος.

Ο εκπρόσωπος του Στέητ Ντηπάρτμεντ Μαρκ Τόνερ, σε σχετικήν ερώτηση, απάντησε ότι δεν έχει σχόλιο επί του παρόντος, εάν ο κ. Τίλλερσον δεν θα συμμετάσχει στο ΝΑΤΟ αλλά θα μεταβεί στη Μόσχα.

Πρώην διπλωμάτης του ΝΑΤΟ δήλωσε στο Ρώυτερ πως ελπίζει ότι ο κ.Τίλλερσον θα βρει τρόπο να παραστεί και στις δυο συναντήσεις, ενδεχομένως με αλλαγή της ημερομηνίας συνόδου του ΝΑΤΟ. «Μπροστά στην πρόκληση που αντιπροσωπεύει η Ρωσία, δεν είναι -είπε- μόνο υπόθεση των ΗΠΑ αλλά και της Ευρώπης. Είναι ζωτική ανάγκη να παρουσιάσουμε ένα μέτωπο ενότητας απέναντι στη Μόσχα.»

Αμερικανικά μέσα ελεύθερης πληροφόρησης, σχολιάζοντας την εντυπωσιακή πληροφορία του Ρώυτερ, σημειώνουν πως με τη διαρροή του προγράμματος του υπουργού των Εξωτερικών την επομένη των εντυπωσιακών καταθέσεων των επικεφαλής των υπηρεσιών FBI και NSA κ.κ. Κόμυ και Ρότζερς στην εξεταστική επιτροπή, ο Πρόεδρος Τραμπ μπορεί να θέλει να δείξει στην αμερικανική και τη διεθνή κοινή γνώμη ότι ελάχιστα τον απασχολούν τα λεχθέντα των αξιωματούχων της πρώην κυβέρνησης Ομπάμα και ότι οι προτεραιότητές του μένουν αναλλοίωτες, η διευκρίνιση των σχέσεων με τη Ρωσία και η υποχρέωση των χωρών του ΝΑΤΟ να πληρώσουν το δίκαιο μερίδιό τους στις δαπάνες της συμμαχίας.

Μ.Σ.
Continue reading

Ακτιβιστής στις 0
Σύντομη είδηση που θα συνοψίζει την αξιολόγηση της συνάντησης Τραμπ-Μέρκελ στον Λευκό Οίκο:

Στο ερώτημα των φωτορεπόρτερ εάν μπορούν να έχουν φωτογραφία χειραψίας, ο Πρόεδρος των ΗΠΑ δεν έδωσε απάντηση...
Το ερώτημα επανέλαβε η καγκελάριος Μέρκελ: "Θέλετε μια χειραψία; ; ; "
Ο κ.Τραμπ και πάλι δεν απάντησε. Κατέφυγε σε υπομειδίαμα.
Ο υπεύθυνος στον Λευκό Οίκο κάλεσε τους φωτορεπόρτερ να αποχωρήσουν .

Δεν προέκυψε έτσι φωτογραφία χειραψίας από τη συνάντηση στον Λευκό Οίκο, παρά και την προσπάθεια της Γερμανίδας Καγκελαρίου - προφανώς σκεπτόμενης και τους Ευρωπαίους τηλεθεατές (ηγεσίες και υπηκόους) και τους μεθαυριανούς Γερμανούς ψηφοφόρους.

Μιχαήλ Στυλιανού
Continue reading

Ακτιβιστής στις 0

Η παγκόσμια κοινότητα είναι αντιμέτωπη με τη μεγαλύτερη «ανθρωπιστική καταστροφή» από το 1945 οπότε ιδρύθηκε ο ΟΗΕ, προειδοποίησε ο επικεφαλής ανθρωπιστικών υποθέσεων του οργανισμού Στίβεν Ο’ Μπράιεν, αναφερόμενος στον λιμό που απειλεί 20 εκατομμύρια ανθρώπους στην Υεμένη, τη Σομαλία, το Νότιο Σουδάν και τη Νιγηρία.
Ο Ο’ Μπράιεν δήλωσε στο Συμβούλιο Ασφαλείας του ΟΗΕ χθες Παρασκευή ότι «χωρίς συντονισμένες και κοινές παγκόσμιες προσπάθειες, οι άνθρωποι απλώς θα πεθάνουν από την πείνα» και «πολλοί περισσότεροι θα υποφέρουν και θα πεθάνουν από τις ασθένειες».
«Είμαστε σε μια κρίσιμη καμπή της ιστορίας», τόνισε. «Ήδη στην αρχή του έτους είμαστε αντιμέτωποι με τη μεγαλύτερη ανθρωπιστική κρίση από την ίδρυση του ΟΗΕ».
Ο επικεφαλής του Γραφείου Συντονισμού Ανθρωπιστικών Υποθέσεων του ΟΗΕ (Ocha) ζήτησε την άμεση παροχή πόρων για την Υεμένη, το Νότιο Σουδάν, τη Σομαλία και τη βορειοανατολική Νιγηρία ώστε να παρασχεθεί βοήθεια στις χώρες αυτές και «να αποτραπεί μια καταστροφή».
«Για να είμαι ακριβής χρειαζόμαστε 4,4 δισεκατομμύρια δολάρια ως τον Ιούλιο», υπογράμμισε ο Ο’ Μπράιεν.
Χωρίς σημαντική χρηματοδότηση τα παιδιά σε αυτές τις τέσσερις χώρες κινδυνεύουν από οξύ υποσιτισμό και δεν θα είναι σε θέση να πάνε σχολείο, θα αντιστραφούν τυχόν πρόοδοι στην οικονομική ανάπτυξη των χωρών και «θα χαθούν περιουσίες, το μέλλον και η ελπίδα».
Τον προηγούμενο μήνα ανάλογη έκκληση είχε κάνει ο γενικός γραμματέας του ΟΗΕ Αντόνιο Γκουτέρες. Τότε ο ΟΗΕ είχε ανακοινώσει ότι είχε λάβει μόλις 90 εκατομμύρια δολάρια στη διάρκεια του 2017, παρά τις γενναιόδωρες δεσμεύσεις των χωρών.
Ο ΟΗΕ ορίζει τον λιμό όταν περισσότερο από το 30% των παιδιών κάτω των 5 ετών υποφέρουν από οξύ υποσιτισμό και η θνησιμότητα είναι δύο ή περισσότεροι θάνατοι ημερησίως ανά 10.000 ανθρώπους, μεταξύ άλλων κριτηρίων.
«Τώρα περισσότεροι από 20 εκατομμύρια άνθρωποι σε τέσσερις χώρες είναι αντιμέτωποι με την πείνα και τον λιμό», προειδοποίησε ο Ο’ Μπράιεν.
Η Υεμένη είναι αντιμέτωπη με τη μεγαλύτερη ανθρωπιστική κρίση, όπου τα δύο τρίτα του πληθυσμού, 18,8 εκατομμύρια άνθρωποι, χρειάζονται βοήθεια και περισσότερα από 7 εκατομμύρια πεινάνε και δεν γνωρίζουν πότε θα είναι το επόμενο γεύμα τους.
«Αυτό σημαίνει τρία εκατομμύρια περισσότεροι απ’ ό,τι τον Ιανουάριο», εξήγησε ο επικεφαλής του Ocha.
Στη διάρκεια πρόσφατης επίσκεψής του στην Υεμένη ο Ο’ Μπράιεν δήλωσε ότι συναντήθηκε με αξιωματούχους της κυβέρνησης αλλά και των σιιτών ανταρτών Χούτι που ελέγχουν την πρωτεύουσα Σανάα και όλοι υποσχέθηκαν ότι θα επιτρέψουν την πρόσβαση βοήθειας στη χώρα.
«Παρόλα αυτά όλες οι αντιμαχόμενες πλευρές αρνούνται αυθαίρετα την πρόσβαση ανθρωπιστικής βοήθειας και την πολιτικοποιούν», κατήγγειλε προειδοποιώντας ότι αν συνεχιστεί αυτή η τάση, «θα πρέπει να θεωρηθούν υπεύθυνοι για τον αναπόφευκτο λιμό, τους αχρείαστους θανάτους και την όξυνση των δεινών που θα προκληθούν».
Σύμφωνα με τον Ο’ Μπράιεν, το 2017 χρειάζονται 2,1 δισεκατομμύρια δολάρια για να προσφέρουν σε 12 εκατομμύρια Υεμενίτες «βοήθεια και προστασία που θα τους σώσει τη ζωή», όμως έχει ήδη συγκεντρωθεί μόλις το 6% του ποσού αυτού.
Ο επικεφαλής του Ocha ανακοίνωσε ότι ο Γκουτέρες θα προεδρεύσει μιας διάσκεψης για την Υεμένη στις 25 Απριλίου στη Γενεύη.
Ο Ο’ Μπράιεν επισκέφθηκε επίσης το Νότιο Σουδάν, το νεότερο κράτος του κόσμου που σπαράσσεται από εμφύλιο πόλεμο εδώ και τρία χρόνια, και δήλωσε ότι «η κατάσταση είναι χειρότερη από ποτέ».
«Ο λιμός στο Νότιο Σουδάν οφείλεται στον άνθρωπο. Οι αντιμαχόμενες πλευρές ευθύνονται για τον λιμό, όπως και αυτοί που δεν επεμβαίνουν για να τους σταματήσουν», τόνισε.
Περισσότεροι από 7,5 εκατομμύρια άνθρωποι χρειάζονται βοήθεια στο Νότιο Σουδάν, αύξηση κατά 1,4 εκατομμύριο σε σχέση με πέρυσι, και περίπου 3,4 εκατομμύρια Νοτιοσουδανοί έχουν εκτοπιστεί εξαιτίας των συγκρούσεων, περιλαμβανομένων περίπου 200.000 που έχουν φύγει από τη χώρα από τον Ιανουάριο.
«Περισσότερα από ένα εκατομμύριο παιδιά εκτιμάται ότι είναι σοβαρά υποσιτισμένα σε όλη τη χώρα, περιλαμβανομένων 270.000 παιδιών που αντιμετωπίζουν άμεσο κίνδυνο θανάτου αν δεν λάβουν βοήθεια εγκαίρως», εξήγησε ο Ο’ Μπράιεν.
«Στο μεταξύ η επιδημία χολέρας που ξέσπασε τον Ιούνιο του 2016 έχει επεκταθεί σε περισσότερες περιοχές», πρόσθεσε.
Στη Σομαλία περισσότεροι από τους μισούς κατοίκους, 6,2 εκατομμύρια άνθρωποι, χρειάζονται ανθρωπιστική βοήθεια και προστασία, περιλαμβανομένων 2,9 εκατομμυρίων που κινδυνεύουν από τον λιμό και έχουν ανάγκη άμεσης βοήθειας «για να σώσουν ή να διατηρήσουν τη ζωή τους».
Ο Ο’ Μπράιεν προειδοποίησε ότι σχεδόν ένα εκατομμύριο παιδιά κάτω των 5 ετών θα πληγούν «από οξύ υποσιτισμό» φέτος.
«Όσα είδα και άκουσα στη διάρκεια της επίσκεψής μου στη Σομαλία ήταν σοκαριστικά: παιδιά και γυναίκες που περπατάνε επί εβδομάδες αναζητώντας τροφή και νερό. Έχουν χάσει τα ζώα τους, οι πηγές έχουν στερέψει και δεν έχουν τίποτε για να επιβιώσουν», εξήγησε ο Ο’ Μπράιεν.
Ο επικεφαλής του Ocha επεσήμανε ότι οι τρέχουσες ενδείξεις θυμίζουν «την τραγική εικόνα του 2011, την προηγούμενη φορά που η Σομαλία υπέφερε από λιμό».
Στη βορειοανατολική Νιγηρία, όπου μαίνεται η επταετής εξέγερσης της ισλαμιστικής οργάνωσης Μπόκο Χαράμ, 2,6 εκατομμύρια άνθρωποι έχουν εκτοπιστεί και περισσότεροι από 200.000 έχουν σκοτωθεί.
Ο επικεφαλής του Ocha εξήγησε τον προηγούμενο μήνα ότι ο υποσιτισμός στο βορειοανατολικό τμήμα της χώρας είναι τόσο έντονος ώστε κάποιοι ενήλικες είναι πολύ αδύναμοι για να περπατήσουν και σε κάποιες κοινότητες έχουν πεθάνει όλα τα νήπια.
«Για να είμαστε ξεκάθαροι: μπορούμε να αποτρέψουμε τον λιμό», τόνισε ο Ο’ Μπράιεν. «Είμαστε έτοιμοι παρά τους φοβερούς κινδύνους και τα ρίσκα (…) αλλά χρειαζόμαστε αυτά τα τεράστια ποσά τώρα».

Continue reading

Ακτιβιστής στις 0
Ο Δείκτης Μιζέριας του Bloomberg, που απαρτίζεται από 65 χώρες, υπολογίζεται μέσω της πρόσθεσης των προβλέψεων μιας χώρας για τον πληθωρισμό με τις προβλέψεις για την ανεργία. Όσο υψηλότερο είναι το «σκορ», τόσο πιο «μίζερη» θεωρείται η χώρα.


Τέταρτη στη «λίστα μιζέριας» του Bloomberg παραμένει και φέτος η Ελλάδα, με τη Βενεζουέλα να παραμένει στην πρώτη θέση -και σε μεγάλη απόσταση από τις άλλες χώρες- για τρίτη συνεχόμενη χρονιά.

Ο Δείκτης Μιζέριας του Bloomberg, που απαρτίζεται από 65 χώρες, υπολογίζεται μέσω της πρόσθεσης των προβλέψεων μιας χώρας για τον πληθωρισμό με τις προβλέψεις για την ανεργία. Όσο υψηλότερο είναι το «σκορ», τόσο πιο «μίζερη» θεωρείται η χώρα.


Η Βενεζουέλα, στον δείκτη αυτό, συγκεντρώνει 499,7 μονάδες, ενώ δεύτερη έρχεται η Νότια Αφρική με 32,2 μονάδες, τρίτη η Αργεντινή με 30,9 μονάδες και τέταρτη η Ελλάδα με 23,2 μονάδες, από 22,7 πέρυσι.

Τη δεκάδα των πιο «μίζερων» χωρών συμπληρώνουν η Τουρκία με 19,8 μονάδες (από 18,4 πέρυσι), η Ισπανία με 19,6 (από 19,8), η Ουκρανία με 19 (από 24,4), η Σερβία με 17,9, η Βραζιλία με 17,3 (από 16,4) και η Ουρουγουάη με 15,9 (από 17,5 πέρυσι).


Στον αντίποδα, η χώρα με τη λιγότερη «μιζέρια» παραμένει η Ταϊλάνδη, που συγκεντρώνει 2,6 μονάδες (από 1,2 πέρυσι) και ακολουθούν Σιγκαπούρη με 3,1 (από 1,5), Ελβετία και Ιαπωνία με 3,6 έκαστη (από 2,9) και Ισλανδία με 4,6 (από 3,9).

Σε ό,τι αφορά στη Βενεζουέλα, όπως σημειώνει το Bloomberg, οι χαμηλές τιμές του πετρελαίου -του μοναδικού σημαντικού εξαγώγιμου προϊόντος της χώρας- έχουν προκαλέσει κρίση που έχει αδειάσει τα ράφια των καταστημάτων, έχει αφήσει χωρίς βασικά φάρμακα τα νοσοκομεία και έχει οδηγήσει σε εκτεταμένες αναταραχές και βίαια εγκλήματα.

Αν και η χώρα δεν έχει ανακοινώσει οικονομικά στοιχεία από το 2015, ωστόσο ο δείκτης Café Con Leche του Bloomberg, που παρακολουθεί τον πληθωρισμό της χώρας μέσω του κόστους ενός φλιτζανιού καφέ, δείχνει εκτίναξη των τιμών κατά 1.419% από τα μέσα Αυγούστου. Μάλιστα, οι οικονομολόγοι εκτιμούν πως οι τιμές θα εξαπλασιαστούν φέτος.

Continue reading

Ακτιβιστής στις 0

Σε άρθρο της στο «Χωνί» (5-3-17) η κ. Βάσω Ασμανίδου αναφέρεται στην κ. Φραγκίσκα Μεγαλούδη, η οποία έζησε περίπου δυο χρόνια στη δακτυλοδεικτούμενη απ’ τους δυτικούς χώρα των Κιμ.

Και για να καταλάβουμε τι σημαίνει δακτυλοδεικτούμενη, αρκεί να σκεφτούμε ότι μπορεί να είναι ομοιοπαθείς με μας και πολλά απ’ αυτά, που λέγονται σε βάρος τους να είναι κατασκευάσματα της δυτικής προπαγάνδας. Αφού και οι δικοί μας «εταίροι», με προεξάρχοντες τους δουλευταράδες και εντιμότατους Γερμανούς, ανακάλυψαν ότι είμαστε λαός «διεφθαρμένος» και «τεμπέλικος». Παρότι οι στατιστικές λένε ότι εργαζόμαστε πολύ περισσότερο απ’ αυτούς, οι οποίοι στη διαφθορά είναι ασυναγώνιστοι. Δεδομένου ότι η αφροσύνη και η παραφροσύνη του 2ου παγκοσμίου πολέμου στοίχισε στην ανθρωπότητα περισσότερα από εξήντα εκατομμύρια θύματα. Και ότι δεν παραλείπουν να πριμοδοτούν με φοροαπαλλαγές τις διάφορες ληστρικές εταιρίες τους ( Ζήμενς), ώστε αυτές να λαδώνουν εφιάλτες άλλων χωρών, προκειμένου να προωθούν τα προϊόντα τους. Αλλά και η καταθλιπτική σε σύγκριση με άλλες χώρες της ΕΕ οικονομική τους υπεροχή, μαρτυρεί, την αδηφάγο αρπακτικότητά τους.

Αλλά ας επιστρέψουμε στη χώρα των Κιμ κι ας επιχειρήσουμε να τη συγκρίνουμε με τις χώρες της ενάρετης Δύσης και ιδιαίτερα με τον παράδεισο, στον ποίο ζούμε εμείς οι σκληροπυρηνικοί ευρωπαίοι Έλληνες. Παραπονιούνται, λέει, οι Βορειοκορεάτες ότι κρυώνουν το χειμώνα. Πράγμα που συμβαίνει και με το παραπάνω και με μας, οι οποίοι κατά το φετινό ιδιαίτερα χειμώνα δεινοπαθήσαμε. Αλλά σε αντίθεση με μας οι Βορειοκορεάτες ποτέ δεν είπαν στην κ. Μεγαλούδη ότι πεινάνε, όπως συμβαίνει με ένα μέρος του ελληνικού πληθυσμού. Και απόδειξη της αποτροπιαστικής αυτής πραγματικότητας αποτελεί το γεγονός ότι υπάρχουν Έλληνες, που ψάχνουν ακόμη και τους σκουπιδοτενεκέδες να βρούνε κάτι για να ξεγελάσουν την πείνα τους. Άλλωστε το γεγονός ότι έχουν οι Βορειοκορεάτες ελλείψεις σε φάρμακα αυτό οφείλεται στο εμπάργκο, που τους έχουν επιβάλει οι φιλελεύθεροι δυτικοί δολοφόνοι.

Αξιοσημείωτα είναι επίσης και τα όσα περί πολιτικής λέει η κ. Μεγαλούδη. Ότι, δηλαδή, στη Βόρεια Κορέα δεν υφίσταται πολιτική, ούτε βέβαια αντιπολίτευση και ελευθερία του λόγου. Εκεί ο κόσμος έχει αποδεχτεί αυτή την πραγματικότητα και δεν μιλούν για το υφιστάμενο καθεστώς «ούτε θετικά ούτε αρνητικά». Αλλά μήπως κι εδώ δεν έχουμε «μία από τα ίδια»; Ή μήπως υπάρχει ουσιαστικά πολιτική και ελευθερία του λόγου στο δυτικό κόσμο και ιδιαίτερα εδώ στην χώρα μας; Ο λαός μπορεί στα καφενεία να λέει πολλά και διάφορα για τους πολιτικούς και την πολιτική. Η ελευθερία, όμως που του έχουν αφήσει αποβλέπει στο να εκτονώνεται και έτσι να καθίσταται ακίνδυνος. Άλλωστε ο λαός έχει χωνέψει κατά βάθος ότι πολιτικά είναι ανύπαρκτος. Και ο, τι κι αν πει αυτός κι ο, τι κι αν ψηφίσει, αυτοί θα του φορτώσουν στο σβέρκο όποιον θέλουν. Με αποτέλεσμα να έχει ο λαός περιπέσει από πολιτικής πλευράς σε κατάσταση αδράνειας και παθητικότητας.

Λέγεται, για παράδειγμα, πως η επονομαζόμενηΤράπεζα της Ελλάδας δεν ανήκει, όπως πιθανόν πιστεύεται, στον ελληνικό λαό, αλλά βρίσκεται στη δικαιοδοσία του παγκόσμιου επικυρίαρχου κ. Ρότσιλδ. Ο οποίος μπορεί να είναι, όπως πολλά δείχνουν, υπεράνω κυβερνήσεων και να ρυθμίζει όπως εκείνος θέλει την οικονομική μας ζωή. Ή μήπως εξάλλου τυχαία τάχα βρίσκεται εκεί στο ελληνικό-υποτίθεται-Υπουργείο Εσωτερικών εκείνο το ειδικό για την έκδοση εκλογικών αποτελεσμάτων κατασκεύασμα, που ακούει στο όνομα SINGULAR LOGIC; Κι ακόμη τυχαία και αυτό μπορεί ν’ αποτελεί, όπως λένε, ιδιοκτησία επίσης του κ. Ρότσιλδ; Που σημαίνει ότι το κατασκεύασμα αυτό είναι πολύ απίθανο ν’ ακούει τη φωνή του ελληνικού λαού και όχι του παντοδύναμου αφεντικού του!

Και είναι πολύ περίεργο, που κάποιοι πολιτικοί, των οποίων υπονομεύονται οι προσπάθειες δεν φαίνεται να προβληματίζονται. Όταν μάλιστα είναι ηλίου φαεινότερο ότι κάποια εκλογικά αποτελέσματα, όπως, για παράδειγμα , των προηγούμενων βουλευτικών εκλογών δεν φαίνονται να έχουν καμιά σχέση με την πραγματικότητα. Δεδομένου ότι οι εκλογές αυτές περισσότερο έμοιαζαν με χειρουργική επέμβαση αφαίρεσης, απ’ την ελληνική Βουλή όλων εκείνων, που θα μπορούσαν να αποτελέσουν ουσιαστική αντιπολίτευση και παράλληλα να ευνοήσουν την είσοδο των πρόθυμων να υπηρετήσουν το μνημονιακό κρεματόριο.
Αλλά ο αδυσώπητος πόλεμος υφίσταται και στο χώρο της ελεύθερης έκφρασης. Δεδομένου ότι στο δυτικό κόσμο, μπορεί να υπάρχουν πολλά ΜΜΕ, αλλά είναι όλα φερέφωνα των ίδιων κυρίων. Κι αν που και που ακούγονται κάποιες αντίθετες φωνές, μόλις πάνε να γίνουν επικίνδυνες, «τις τρώει το σκοτάδι». Χαρακτηριστικό παράδειγμα στην προκειμένη περίπτωση αποτελεί η αντιμετώπιση του κ. Καζάκη. Ο οποίος για ένα διάστημα ήταν περιζήτητος στα διάφορα τηλεοπτικά κανάλια και ραδιόφωνα. Όταν όμως διαπίστωσαν ότι δεν μπορούσαν να τον αντιμετωπίσουν έσπευσαν όλοι τους σχεδόν να τον «αφορίσουν». Με αποτέλεσμα ο μόνος χώρος στον οποίο μπορεί προς το παρόν να βρει κάποιος τις συνεντεύξεις του να είναι το YouTube. Και λέω προς το παρόν, αφού ακόμη και τα κηρύγματα του υποφαινομένου εξαφανίστηκαν απ’ το You Tube μόνο και μόνο γιατί απηχούσαν το κοινωνικό μήνυμα του Ευαγγελίου. Που, όπως φαίνεται είναι περισσότερο επικίνδυνο γι’ αυτούς.
Γεγονότα που διαψεύδουν τον κ. Στουρνάρα, που προφητεύει ότι η έξοδος μας απ’ το «ιερό» ευρώ θα μας φέρει στο κατάντημα της Βόρειας Κορέας. Δεδομένου ότι εκατομμύρια Ελλήνων αισθάνονται ότι ζουν εδώ και τώρα σε μια χώρα τρισχειρότερη από εκείνη της χώρας των Κιμ. Όπου, αν μη τι άλλο, η εκπαίδευση, η κατοικία και η ιατρική περίθαλψη είναι δωρεάν…
Continue reading

Ακτιβιστής στις 0


Τα παιδιά που ζουν στη σπαρασσόμενη από τον πόλεμο Συρία, ακόμη και σε ηλικία μόλις 12 ετών, έχουν αυτοκαταστροφικές τάσεις, παίρνουν ναρκωτικά και κάνουν απόπειρες αυτοκτονίας για να γλιτώσουν από την φρίκη που έχουν βιώσει την τελευταία εξαετία που μαίνονται οι συγκρούσεις, ανακοίνωσε η οργάνωση «Save the Children», η οποία τονίζει ότι οι επιπτώσεις της κρίσης στην ψυχική υγεία των παιδιών θα είναι εμφανείς επί δεκαετίες.


Ένα στα τέσσερα παιδιά, δηλαδή περίπου 2,5 εκατ. ανήλικοι, βρίσκονται στο χείλος της εμφάνισης ψυχικής νόσου, σύμφωνα με την πιο εμπεριστατωμένη έκθεση σχετικά με την ψυχική υγεία των παιδιών στη Συρία που συνέταξε η διεθνής φιλανθρωπική οργάνωση για τα παιδιά.

Σχεδόν πέντε εκατ. Σύροι έχουν εγκαταλείψει τη χώρα από το 2011 που ξεκίνησε ο πόλεμος, αλλά 13,5 εκατομμύρια άνθρωποι εξακολουθούν να έχουν ανάγκη βοήθειας στη Συρία και σχεδόν οι μισοί είναι παιδιά, σύμφωνα με το αρμόδιο γραφείο Ανθρωπιστικών Θεμάτων του ΟΗΕ (UNOCHA).

Εφιάλτες, επιθετικότητα, θυμός, αυτοκτονικές τάσεις, νυχτερινή ενούρηση και κατάθλιψη είναι μερικά από τα συμπτώματα που βασανίζουν τα παιδιά στη Συρία, τα οποία υποφέρουν από ένα ατέλειωτο μετατραυματικό στρες εξαιτίας των βομβαρδισμών, των θανάτων και της καταστροφής, αναφέρει η έκθεση. Κάποια παιδιά έχουν εμφανίσει αλαλία.

«Ο γιος μου ξυπνά με τρόμο μέσα στη νύχτα. Ξυπνάει ουρλιάζοντας» λέει ο Φιράς, ο πατέρας ενός τρίχρονου αγοριού.

Η έλλειψη σχολείων έχει επιδεινώσει την κρίση. Ένα στα τρία σχολεία έχει καταστραφεί ολοσχερώς, έχει χρησιμοποιηθεί ως καταφύγιο για τους εκτοπισμένους ή έχει μετατραπεί σε στρατιωτική βάση ή σε χώρο βασανιστηρίων, σύμφωνα με την οργάνωση.

Η έκθεση περιλαμβάνει τη μαρτυρία ενός δασκάλου στην πολιορκημένη πόλη Μαντάγια, ο οποίος περιγράφει ότι οι μαθητές «ζωγραφίζουν εικόνες παιδιών που σφαγιάζονται στον πόλεμο».

Επιπλέον, η έκθεση καταγράφει μια αύξηση σε κρούσματα ενδοοικογενειακής βίας, καθώς και το γεγονός ότι νεαρά αγόρια στρατολογούνται σε ένοπλες οργανώσεις και κορίτσια παντρεύονται δια της βίας ακόμη και στα 12 χρόνια τους.

Τα περισσότερα παιδιά που απάντησαν στις ερωτήσεις των συγγραφέων της έκθεσης φοβούνταν υπερβολικά να παίξουν στο ύπαιθρο, είχαν εγκαταλείψει το σχολείο ή είχαν γίνει αυτόπτες μάρτυρες του θανάτου ενός φίλου ή συγγενούς.

«Περίπου πριν από πέντε με έξι μήνες ένα παιδί 12 χρονών αυτοκτόνησε. Ποτέ δεν μας είχε συμβεί κάτι τέτοιο στο παρελθόν, ακόμη και με μεγαλύτερους ανθρώπους» αναφέρει στην έκθεση ο Σαρίφ, ένας Σύρος εργαζόμενος στον τομέα της ψυχικής υγείας.

«Ο πατέρας του σκοτώθηκε από την έκρηξη παγιδευμένου αυτοκινήτου. Προσπάθησαν να εξηγήσουν στο παιδί ότι τώρα ο πατέρας σου είναι ένας μάρτυρας και θα πάει στον Παράδεισο κι έτσι το παιδί νόμισε ότι ΑΝ πέθαινε θα συναντούσε τον πατέρα του. Κρεμάστηκε με ένα μαντίλι».
Τοξικό στρες

Η ψυχολόγος Μάρσια Μπρόφι, η οποία μίλησε με 458 Σύρους–ενήλικες και παιδιά–για τις ανάγκες της έκθεσης, δήλωσε ότι το να ζουν σε μια διαρκή κατάσταση φόβου και αγωγίας, μία κατάσταση που είναι γνωστή ως «τοξικό στρες», προκαλεί στα παιδιά μακροπρόθεσμα προβλήματα υγείας.

Συγκεκριμένα, η έρευνα βασίστηκε σε συνεντεύξεις με περισσότερα από 450 παιδιά, γονείς, δασκάλους, καθηγητές και ψυχολόγους σε επτά επαρχίες κυρίως σε περιοχές που τελούν υπό τον έλεγχο των ανταρτών, περιλαμβανομένων της Ιντλίμπ, του Χαλεπίου και της Χάσακα που ελέγχουν οι Κούρδοι.

«Τα σώματα αυτών των παιδιών βρίσκονται σε μια διαρκή διαδικασία fight or flight response (Σ Τ.Σ: η αντίδραση «μάχης ή φυγής» είναι ένα αμυντικό »σύστημα» που αναπτύσσει ο άνθρωπος για την προστασία από την απειλή) και αυτά τα σωρευτικά επίπεδα τοξικού στρες έχουν αναμφισβήτητα μακροπρόθεσμες επιπτώσεις…και αυτό μπορεί να οδηγήσει σε χρόνια ιατρικά ζητήματα», εξηγεί η Μπρόφι.

«Είναι υπερβολικά ανησυχητικό. Αλλά δεν αποτελεί έκπληξη δεδομένου ότι αυτά τα παιδιά ζουν σε ένα εξαιρετικά στρεσογόνο περιβάλλον. Είναι ένας τρόπος να αντιμετωπίζουν μια πραγματικά αφύσικη, στρεσογόνο κατάσταση», λέει η ίδια για τα αυξανόμενα κρούσματα αυτοκαταστροφής σε μικρά παιδιά στη Συρία.

Η Μπρόφι είπε ότι οι κοινότητες θα πρέπει να μιλούν πιο ανοιχτά για θέματα ψυχικής υγείας και οι υπηρεσίες αρωγής να θέτουν ως προτεραιότητα σε όλες τις ανθρωπιστικές κρίσεις την παροχή βοήθειας σε θέματα ψυχικής υγείας.

«Πρόκειται για ένα ζήτημα ταμπού, που πολύ δύσκολα συζητιέται. Δεδομένου ότι είναι μια παρατεταμένη εμπόλεμη κατάσταση…χρειαζόμαστε ψυχολογική υποστήριξη στο πλαίσιο μιας επείγουσας βοήθειας».

Η οργάνωση κάνει έκκληση για τη δημιουργία περισσότερων προγραμμάτων ψυχικής υγείας ανά τη Συρία, επαρκούς χρηματοδότησης για ψυχολογική βοήθεια και εκπαίδευσης για τους δασκάλους και καθηγητές.

«Τελικά τα παιδιά χρειάζονται να σταματήσει η κύρια αιτία πρόκλησης του τοξικού τους στρες–η βία που συνεχίζει να πλήττει ατιμωρητί τα χωριά και τις πόλεις της Συρίας».

(Με πληροφορίες από ΑΠΕ)

Continue reading

Ακτιβιστής στις 0
170309_NewEinstein.jpg
Η επιστημονική της διαδρομή τα τελευταία 10 χρόνια έχει κάνει πολλούς να την συγκρίνουν με τον Albert Einstein. Κι ας είναι μόλις 23 ετών.
Η Αμερικανίδα -με ρίζες από την Κούβα και την Πολωνία- Sabrina Gonzalez Pasterski, πέρασε για πρώτη φορά τις πύλες του MIT όταν ήταν μόλις 14 ετών. Μάλιστα τότε είχε ήδη κατασκευάσει από μόνη της ένα μικρό αεροπλάνο, το οποίο και πιλόταρε.
Τώρα, στα 23 της, η Pasterski  -η οποία στο μεταξύ αποφοίτησε από το ΜΙΤ με τον μεγαλύτερο δυνατό βαθμό- κάνει το διδακτορικό της στο πανεπιστήμιο του Χάρβαρντ, συνεχίζοντας την εξερεύνησή της στον κόσμο της κβαντικής φυσικής και της θεωρίας των χορδών, σύμφωνα με τον Independent.
Το 2010 βραβεύτηκε από τον Σύλλογο Εμπορικής Αεροπορίας του Ιλινόις, το 2013 και το 2015 έλαβε υποτροφίες από το ΜΙΤ και το Ίδρυμα Hertz, ενώ συμπεριελήφθη στη λίστα του «Forbes» με τους 30 πιο επιτυχημένους ανθρώπους κάτω των 30 ετών.
Στο βιογραφικό της υπάρχει και μία έρευνα που συνυπογράφεται από τον Στίβεν Χόκινγκ, ενώ έχει καταφέρει να μαγνητίσει το ενδιαφέρον της NASA.
H 23χρονη διαθέτει τη δική της ιστοσελίδα (Physics Girl) όπου δημοσιοποιεί τις μελέτες της, με γνωστότερη αυτή του «τριγώνου», όπου συνδέει διάφορες ιδέες της Φυσικής.
Continue reading

Ακτιβιστής στις 0

Ένας δεκατριάχρονος έφηβος έχασε αργά χθες το απόγευμα την ζωή του στο Σοβεράτο της Καλαβρίας, ενώ προσπαθούσε να τραβήξει selfie με φόντο τρένο εν κινήσει, με σκοπό να το αναρτήσει, στην συνέχεια, στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης.

Ο έφηβος, όμως, δεν υπολόγισε καλά τις αποστάσεις και παρασύρθηκε από την αμαξοστοιχία. Δυο φίλοι του, οι οποίοι βρίσκονταν στο ίδιο σημείο κατάφεραν να σωθούν, αλλά απομακρύνθηκαν- πιθανώς λόγω του πανικού- χωρίς να ζητήσουν βοήθεια.

Τον συναγερμό σήμανε ο μηχανοδηγός, σε κατάσταση σοκ και με τα δάκρυα στα μάτια, όπως αναφέρει η διαδικτυακή έκδοση της εφημερίδας La Repubblica. Κατά την πρώτη του κατάθεση, επανέλαβε ότι έκανε ό,τι μπορούσε για να σταματήσει το τρένο, αλλά η ταχύτητα ήταν υψηλή και την ίδια στιγμή, η απόσταση που είχε στην διάθεσή του δεν ήταν αρκετή.

Στην περιοχή του τραγικού συμβάντος ο φωτισμός είναι περιορισμένος και πιθανότατα, ο άτυχος έφηβος, ενώ προσπαθούσε να ετοιμαστεί για να τραβήξει την φωτογραφία με το κινητό του, δεν αντελήφθη πόσο κοντά ήταν το τρένο.

Να θυμίσουμε ότι πριν δυο χρόνια, και πάλι στην Ιταλία, ένας άλλος έφηβος έβγαλε βίντεο την στιγμή που περνούσε από πάνω του το τρένο:



πηγή
Continue reading

Ακτιβιστής στις 0

του Alexander Mercouris,The Duran, 24-2-17

[Σοβαρό μήνυμα προς πολλούς αποδέκτες, που προφανώς αντλείται από αρμόδιες πηγές, είναι το κατωτέρω άρθρο τακτικού συνεργάτη ρωσικών μέσων διεθνούς ενημέρωσης, που εξηγεί τα στρατιωτικά δεδομένα που υπαγόρευσαν την ρωσική ανοχή στη τουρκική εισβολή στη Συρία και προεικάζει (;) τον τελεσιγραφικό χαρακτήρα που πρόκειται να προσλάβουν οι συνομιλίες Πούτιν και Ρώσων επιτελών με τον Ερντογάν τον Μάρτιο. Η διεξοδική ανάλυσή του είναι απολύτως διαφωτιστική και χρησιμότατη για κατανόηση, πρόβλεψη ,διερεύνηση και ενδεχομένως σχεδιασμούς.]

Παρουσίαση: Μιχαήλ Στυλιανού

Ο Τούρκος Πρόεδρος Ερντογάν θα συναντηθεί στη Μόσχα , στις 9 και 10 Μαρτίου, με τον Πρόεδρο Πούτιν και κορυφαία στελέχη της ρωσικής κυβέρνησης για σκληρές, όπως αναμένεται, συζητήσεις για τις διμερείς σχέσεις και για τον πόλεμο στη Συρία, μετά την τουρκική κατάληψη της πόλης Αλ-Μπάμπ.

Τα τουρκικά ΜΜΕ έγραψαν ότι θα συζητηθεί το πλήρες φάσμα των τούρκο-ρωσικών σχέσεων, οικονομικών και στρατιωτικών – συμπεριλαμβανομένου αναμφίβολα και του αιωρούμενου θέματος της πώλησης των προηγμένων αντιαεροπορικών πυραύλων S-400 στη Τουρκία- και φυσικά του πολέμου στη Συρία.

Στο θέμα των πυραύλων, δεδομένου ότι η Τουρκία είναι μέλος του ΝΑΤΟ και ότι η αποτελεσματικότητα των S-400 συνίσταται στο ότι οι ΗΠΑ ελάχιστα ξέρουν γι’ αυτούς, υποπτεύομαι πως οι Ρώσοι θα είναι πολύ επιφυλακτικοί να τους πωλήσουν στους Τούρκους, με κίνδυνο να υπονομευθεί το σύστημα και να κοινοποιηθεί στο Ισραήλ και στις ΗΠΑ.

Πέραν των οικονομικών σχέσεων, οι συζητήσεις Πούτιν και Ερντογάν θα εστιαστούν στη Συρία. Οι δύο χώρες συμφώνησαν μιαν ανακωχή μεταξύ του συριακού στρατού και των τζιχαντιστών ανταρτών που υποστηρίζει η Τουρκία και η ανακωχή αυτή σε μεγάλο βαθμό γίνεται σεβαστή. Η Τουρκία είναι επίσης συνοργανώτρια με τη Ρωσία της ειρηνευτικής διάσκεψης της Αστάνα (πρωτεύουσας του Καζακστάν).

Λαμβανομένης υπόψη της εξάχρονης πεισματικής προσπάθειας της Τουρκίας να ανατρέψει τη κυβέρνηση της Συρίας, η παράδοση με διαπραγματεύσεις της πόλης Αλ-Παμπ από τους τζιχαντιστές του Ισλαμικού Κράτους στον τουρκικό στρατό είναι ευνόητο ότι προκαλεί ανησυχίες.

Ωστόσο αξίζει να θυμηθούμε ότι η ρωσική αεροπορία βοήθησε τους Τούρκους να καταλάβουν τη πόλη, παρέχοντας στον τουρκικό στρατό αεροπορική υποστήριξη, γεγονός που οδηγεί αναπόφευκτα στο συμπέρασμα ότι οι Τούρκοι κατέλαβαν την Αλ Μπαμπ με τη συγκατάθεση των Ρώσων.

Υπάρχει επομένως σήμερα ένας βαθμός συνεργασίας μεταξύ Ρώσων και Τούρκων στη Συρία, αν και είναι πιθανόν ότι ο βαθμός της συνεργασίας αυτής είναι περιορισμένος και ότι μπορεί να δει κανείς και αυτό γρήγορα μπορεί να καταρρέει.

Δεν είναι δύσκολο να αντιληφθεί κανείς ποιοι είναι οι λόγοι της συνεργασίας των Ρώσων με τους Τούρκους στη Συρία. Το βασικό κίνητρο για τους Ρώσους είναι ότι έχουν ανάγκη τους Τούρκους για να διατηρήσουν σε λειτουργία τόσο τις ειρηνευτικές συνομιλίες όσο και την ανακωχή. Κρίσιμος παράγων είναι και οι περιορισμένες δυνάμεις του συριακού στρατού. Τα γεγονότα μετά την κατάληψη του Χαλεπιού εξεικονίζουν τα συνεχή προβλήματα που καλείται ν’ αντιμετωπίσει .

Ο στρατός της Συρίας αναγκάσθηκε να στείλει ενισχύσεις για ν’ αποκρούσει επιθέσεις του Ι.Κ. στις περιοχές της Παλμύρας και του Ντέιρ Εζόρ και να εξουδετερώσει μιαν απόπειρα των τζιχαντιστών να αποκόψουν τον δρόμο Χανάσερ, που συνδέει το Χαλέπι με περιοχές της ενδοχώρας υπό κυβερνητικόν έλεγχο, στην κεντρική και νότιο Συρία.

Ταυτόχρονα ο συριακός στρατός θα έπρεπε να βρει άνδρες να προστατέψει και το ίδιο το Χαλέπι, όσο προήλαυνε προς τη στρατηγική πόλη αλ Μπαμπ, βόρεια του Χαλεπιού. Παράλληλα έχει να ανασχέσει μια μεγάλη και επικίνδυνη συγκέντρωση πολεμιστών της Αλ Κάϊντα στη βόρεια επαρχία Χάμα, ενώ διατηρεί υπό πίεση το βασικό οχυρό της Αλ Κάϊντα, που είναι η επαρχία Ιντλίμπ.

Τέλος, αναγκάσθηκε να διαθέσει δυνάμεις για την εκκαθάριση της υπαίθρου πέριξ της Δαμασκού και να ανακτήσει τον έλεγχο του Ουαντί Μπαραντά, προκειμένου να αποκαταστήσει τον εφοδιασμό με νερό της πρωτεύουσας, παράλληλα διατηρώντας την ασφάλεια σ’ αυτήν και στις άλλες πόλεις υπό τον κυβερνητικό έλεγχο.

Τόσο πολλές επιχειρήσεις σε τόσα ευρύτατα διεσπαρμένα μέτωπα διαστέλλουν στο έπακρο τις περιορισμένες δυνάμεις του συριακού στρατού και θέτουν τους άνδρες του υπό σοβαρή πίεση, όσο και εάν αισθάνονται ότι έχουν τώρα τον αέρα της νίκης.

Πολύ απλά ο συριακός στρατός δεν μπορεί να έχει παντού και ταυτόχρονα την συντριπτική υπεροχή, γι’ αυτό κάποτε είναι υποχρεωμένος να αναδιπλωθεί και γι’ αυτό οι προωθήσεις του –αντίθετα προς των αντιπάλων του, όταν συμβαίνουν- είναι σταδιακές.

Οι επικρίσεις των διαφόρων ανακωχών που διαπραγματεύθηκαν οι Ρώσοι παραβλέπουν τη σημασία αυτού του παράγοντα: Ακριβώς επειδή είναι περιορισμένα τα μέσα του συριακού στρατού και τόσο άκρως εκτεταμένες οι υποχρεώσεις του, περισσότερο ωφελημένος από τις εκεχειρίες είναι ο στρατός της Συρίας και όχι οι αντίπαλοί του, εφ’ όσον οι ανακωχές του δίνουν τον απαραίτητο χρόνο και χώρο να αναπαυθεί και ανεφοδιασθεί και να συγκεντρώσει δυνάμεις εκεί που υπάρχει μεγαλύτερη ανάγκη.

Ο πόλεμος στη Συρία είναι ένας εξαντλητικός πόλεμος φθοράς. Οι περιορισμένες δυνατότητες του συριακού στρατού σημαίνουν ότι δεν μπορεί να γίνει διαφορετικά. Οι εκεχειρίες είναι αναγκαίο στοιχείο του είδους πολέμου που έχει να διεξαγάγει ο στρατός της Συρίας. Η ουσία είναι πως τον κερδίζει.

Αφού ο συριακός στρατός δεν έχει αρκετές δυνάμεις για να είναι παντού ισχυρός, έχει ανάγκη την ανακωχή με τους ενόπλους που υποστηρίζει η Τουρκία για να επικεντρώσει την επίθεσή του στους δυο πιο επίφοβους εχθρούς του: την Αλ Κάϊντα στα δυτικά της Συρίας και το Ι.Κ. στα ανατολικά. Αυτή είναι η στρατιωτική πραγματικότητα που βρίσκεται πίσω από τη συμφωνία των Ρώσων, για την εκεχειρία και τις συνομιλίες της Αστάνα, με τον Ερντογάν και τη Τουρκία και το γιατί, εφ’ όσον είναι στο χέρι των Τούρκων ν’ αποφασίσουν αν θα υπάρξει εκεχειρία, οι Ρώσοι είναι αναγκασμένοι να συνεργαστούν με τους Τούρκους και να συγκατανεύσουν στην κατάληψη του Αλ-Μπαμπ από αυτούς.

Οι Ρώσοι σίγουρα δεν άναψαν τον Αύγουστο στον Ερντογάν το πράσινο φως να εξαπολύσει την επιχείρηση Ασπίδα του Ευφράτη και να στείλει στρατεύματα στο εσωτερικό της Συρίας. Αντίθετα αιφνιδιάστηκαν άσχημα όταν το έκανε ο Ερντογάν. Δεδομένης όμως της πραγματικής ανάγκης να εξασφαλιστεί η τουρκική υποστήριξη για την διατήρηση της εκεχειρίας, οι Ρώσοι υποχρεώθηκαν να κρύψουν την οργή τους και να συνεργαστούν με τους Τούρκους στη Συρία, αν και σε περιορισμένο βαθμό μόνο και χωρίς επίσημη δήλωση στήριξης στην επιχείρηση «Ασπίδα του Ευφράτη» ή στην εκεί τουρκική παρουσία.

Στο θέμα του Αλ-Μπαμπ, με δεδομένο τον μεγάλο βαθμό στον οποίο συνδέθηκε το προσωπικό κύρος του προέδρου Ερντογάν με την κατάληψη της πόλης από τον τουρκικό στρατό, οι Ρώσοι – με την ανάγκη που έχουν της συνεργασίας του Ερντογάν για την διατήρηση της εκεχειρίας- δεν είχαν άλλη επιλογή από το να βοηθήσουν τον Ερντογάν να καταλάβει την Αλ-Μπαμπ.

Μια απόπειρα του συριακού στρατού να καταλάβει την πόλη θα διακινδύνευε άμεση σύγκρουσή του με τον τουρκικό στρατό, ενώ η άλλη ολέθρια επιλογή θα ήταν να αφεθεί η Αλ-Μπαμπ στον έλεγχο του Ισλαμικού Κράτους. Οποιαδήποτε από τις δύο αυτές επιλογές θα κινδύνευε να οδηγήσει σε κατάρρευση τη ρώσο-τουρκική συνεργασία στη Συρία, με τον Ερντογάν να πιστεύει πως οι Ρώσοι εργάζονται εναντίον του. Ευνόητο ότι η εκεχειρία μπορούσε να καταρρεύσει, ανανεώνοντας τις συγκρούσεις των φιλοτουρκικών ομάδων ενόπλων με τον στρατό της Συρίας και πολλαπλασιάζοντας τα προβλήματά του.

Εάν τα πραγματικά δεδομένα στη Συρία ανάγκασαν τους Ρώσους να συνεργασθούν με τον Ερντογάν και να συγκατατεθούν στην τουρκική κατάληψη του Αλ Μπαμπ, θα χρησιμοποιήσουν ωστόσο κατά βεβαιότητα τις συνομιλίες της Μόσχας για να καθορίσουν τα όρια κινδύνου, προειδοποιώντας τον Ερντογάν για το μέχρι που θα του επιτρέψουν να πάει. Αναμφίβολα θα του αποκλείσουν οποιαδήποτε περαιτέρω προώθηση προς το Χαλέπι και πιθανότατα θα τον προειδοποιήσουν εναντίον τουρκικής επέκτασης προς την Ράκα, η οποία θα προκαλούσε σύγκρουση με τους Κούρδους.

Υπάρχουν αντικειμενικά σοβαροί λόγοι γιατί ο πρόεδρος Ερντογάν μπορεί να δεχτεί αυτές τις κόκκινες γραμμές. Ο συνάδελφός μου ΄Ανταμ Γκάρι περιέγραψε τη συνθηκολόγηση του Ι.Κ. στο Αλ- Μπαμπ ως αντικατάσταση μιας «σχετικά ασθενούς δυνάμεως κατοχής» με μια από τις ισχυρότερες δυνάμεις του κόσμου.»

Αμφισβητώ ότι ο τουρκικός στρατός είναι «μια από τις ισχυρότερες δυνάμεις του κόσμου». Μολονότι ο τουρκικός στρατός είναι πράγματι στα χαρτιά ο δεύτερος μεγαλύτερος στο ΝΑΤΟ, αποδείχτηκε κάτ’ επανάληψη χειρότερος από τους τζιχαντιστές του Ι.Κ. σε σειρά μαχών γύρω και μέσα στη Αλ-Μπαμπ. Σε κάποιο βαθμό αυτό μπορεί να οφείλεται στην αποδιοργάνωση του με τις μαζικές εκκαθαρίσεις αξιωματικών, που ακολούθησαν την απόπειρα πραξικοπήματος του Ιουλίου. Είναι όμως κυρίως συνέπεια της απροθυμίας του προέδρου Ερντογάν να αντιμετωπίσει τους τεράστιους πολιτικούς κινδύνους της αποστολής μεγάλων αριθμών στρατευσίμων τουρκικού πεζικού στη Συρία.

Το αποτέλεσμα είναι ότι οι τουρκικές δυνάμεις τη Συρία είναι ισχνές στο πεδίο και ευάλωτες σε επιθέσεις είτε από το Ι.Κ. είτε από την καλά οργανωμένη κουρδική πολιτοφυλακή, το YPG.

Μέχρι τώρα η αμερικανική και η ρωσική διπλωματία εμπόδισαν μια σύγκρουση μεγάλης κλίμακας μεταξύ των τούρκων στρατιωτικών τη Συρία και του YPG. Δοθέντος ωστόσο ότι και οι δυο θεωρούν αλλήλους θανάσιμους εχθρούς, εύκολα φαντάζεται κανείς τι θα συνέβαινε και πως σε τέτοια περίπτωση θα πολλαπλασιάζονταν τα προβλήματα του Ερντογάν στη Συρία.

Η επιχείρηση «Ασπίδα του Ευφράτη» είναι πράγματι ένα καλό παράδειγμα των επαναληπτικών διπλωματικών σφαλμάτων του Ερντογάν. Τον Αύγουστο, την επαύριο της πραξικοπηματικής απόπειρας και παράλληλα με τις προσπάθειες να τα φτιάξει με τη Μόσχα, βρήκε και άρπαξε μιαν ευκαιρία για να αιφνιδιάσει τους Ρώσους, εξαπολύοντας την επιχείρηση «Ασπίδα του Ευφράτη» και να στείλει στρατεύματα μέσα στη Συρία. ΄Όπως πάντα, ωστόσο, δεν καλοεξέτασε τους κινδύνους και τις τελευταίες βδομάδες βρέθηκε πολύ κοντά στην επικίνδυνη θέση να βλέπει το στρατό του καθηλωμένο και υποκείμενο σε βαριές απώλειες. Για να αποφύγει την καταστροφή, πρώτα αναγκάσθηκε να φωνάξει τους Ρώσους σε βοήθεια και τελικά υποχρεώθηκε να κλείσει συμφωνία με τους τζιχαντιστές του Ι.Κ. για να δεχτούν να αποχωρήσουν από τα Αλ-Μπαμπ.

΄Εχοντας τώρα πάρει το Αλ Μπαμπ –και διασώζοντας έτσι το κύρος του- η λογική επιλογή για τον Ερντογάν θα ήταν να φύγει όσο βρίσκεται επάνω και να αξιοποιήσει τα κέρδη του με την «Επιχείρηση Ασπίδα του Ευφράτη» για να βελτιώσει τη θέση του στις συνομιλίες ειρήνευσης της Αστάνα για το μέλλον της Συρίας. Σε τέτοια περίπτωση δεν θα του ήταν δύσκολο να δεχτεί τις κόκκινες γραμμές της Μόσχας.

Το πρόβλημα όμως με τον πρόεδρο Ερντογάν είναι ότι δεν είναι καθόλου το είδος του ανθρώπου που μπορεί κανείς να εμπιστευτεί ότι θα ακολουθήσει τη λογική. Υπάρχει δυστυχώς πραγματικός κίνδυνος ότι, έχοντας καταλάβει το Αλ Μπαμπ, η «επιτυχία» θα του ανέβει στο κεφάλι και –ξεχνώντας πόσο κοντά βρέθηκε εκεί στην καταστροφή- θα ορμήσει πάρα πέρα και θα ποντάρει για περισσότερα. Ακούγεται ήδη μια παρανοϊκή κουβέντα για τη σύσταση ενός «προτεκτοράτου» της Τουρκίας στη Βόρειο Συρία, μια περιπέτεια που με τον χρόνο μπορεί να εμπλέξει τη Τουρκία σε περισσότερες συρράξεις επί συριακού εδάφους με τη κυβέρνηση της Συρίας, τους Κούρδους, το Ιράν και τη Ρωσία, που η Τουρκία δεν είναι σε θέση να επωμισθεί και πού απλά θα εξαντλήσουν τους πόρους της.

Ο Πρόεδρος Πούτιν και οι Ρώσοι θα προσπαθήσουν αναμφίβολα να εξηγήσουν όλα αυτά στον Πρόεδρο Ερντογάν όταν έρθει στη Μόσχα τον Μάρτιο.

Υπήρξαν στιγμές στη διάρκεια του περασμένου χρόνου όπου ο Πρόεδρος Ερντογάν έδειχνε αναλαμπές κατανόησης αυτής της πραγματικότητας και των ορίων μέσα στα οποία θα πρέπει να περιορίζονται οι ενέργειες της Τουρκίας. Ωστόσο ουδέποτε φάνηκε ικανός να το κάνει επί πολύ και δείχνει από ιδιοσυγκρασία ανήμπορος να εγκαταλείψει τις υπερφίαλες φιλοδοξίες του για τον εαυτό του και για την Τουρκία. Η επιτυχία ή αποτυχία των συνομιλιών της Μόσχας θα εξαρτηθεί τελικά από το κατά πόσο και μέχρι ποιου βαθμού θα σταθεί ικανός να επιτρέψει στους υπολογισμούς του προσωπικού του συμφέροντος να τιθασεύσουν τα αισθήματά του. Αλλά δυστυχώς κανένας που παρακολούθησε προσεκτικά την σταδιοδρομία του Ερντογάν δεν θα πόνταρε σ’ αυτό το παραμικρό ποσό.
Continue reading

Ακτιβιστής στις 0
Τρία Όσκαρ κέρδισε το «Moonlight» του Μπάρι Τζένκινς στην 89η τελετή απονομής των βραβείων της Αμερικανικής Ακαδημίας, όπου το μεγάλο φαβορί La La Land των 14 υποψηφιοτήτων απέσπασε έξι βραβεία, θυμίζοντας σε πολλούς την αντίστοιχη ανατροπή με το Crash το 2006.
Το τραγικό λάθος της χθεσινής βραδιάς στο Λος Άντζελες ήταν ότι αρχικά ανακοινώθηκε ότι το La La Land πήρε το βραβείο προκαλώντας σύγχυση. Στη συνέχεια ο παρουσιαστής Γουόρεν Μπίτι είπε ότι του έδωσαν να ανοίξει άλλο φάκελο, ενώ στο μεταξύ δύο παραγωγοί του μιούζικαλ ευχαριστούσαν την Αμερικανική Ακαδημία Κινηματογράφου για την τιμή.
Μπάρι Τζένκινς | AP Photo
Το «Moonlight», ένα φιλμ αληθινής και ανυψωτικής ποίησης, πήρε το βραβείο Διασκευασμένου σεναρίου (Μπάρι Τζένκινς και Τάρελ Άλβιν Μακράνι), ενώ ο Μαχέρσαλα Αλί απέσπασε το Όσκαρα δεύτερου ανδρικού ρόλου.
Ο Αλί, που υποδύεται έναν διακινητή ναρκωτικών που μετατρέπεται σε μέντορα ενός φτωχού αγοριού, έγινε ο πρώτος μουσουλμάνος αμερικανός ηθοποιός που έλαβε Όσκαρ.
Απέτισε φόρο τιμής στους δασκάλους του, που τον προέτρεπαν να μπει «στην υπηρεσία των ιστοριών, των ρόλων», να βάλει σε δεύτερο πλάνο τον εαυτό του, παραλαμβάνοντας το Όσκαρ δεύτερου ανδρικού ρόλου.
Η ιστορία της ταινίας παρακολουθεί ένα μαύρο αγόρι που προσπαθεί να μεγαλώσει και να καταλάβει τη δική του ταυτότητα στο σκληρό περιβάλλον του γκέτο του Μαϊάμι στις αρχές του ‘90, όταν μεσουρανούσε το κρακ κι η ζωή άξιζε λιγότερο από ένα φιξ.
Έμα Στόουν | AP Photo
Το χρυσό αγαλματίδιο σκηνοθεσίας έλαβε ο Ντέιμιεν Σαζέλ για το La La Land και έγινε στα 32 του χρόνια ο νεότερος σκηνοθέτης που το έχει επιτύχει ποτέ, ενώ η 'Εμα Στόουν το 'Οσκαρ α΄ γυναικείου ρόλου για την ερμηνεία της, όπως αναμενόταν.
Η μόλις 28 ετών Στόουν διεκδικούσε το βραβείο αυτό μαζί με τις Ιζαμπέλ Ιπέρ στην ταινία Εκείνη» (Elle), Ρουθ Νέγκ στην ταινία "Loving", Νάταλι Πόρτμαν στην ταινία "Jackie" και Μέριλ Στριπ στην ταινία "Florence: Φάλτσο Σοπράνο" (Florence Foster Jenkins).
Στον Κέισι 'Αφλεκ πήγε το 'Οσκαρ α΄ανδρικού ρόλου για την ερμηνεία του στην ταινία "Manchester by the Sea". Ήταν συνυποψήφιος με τους με τους 'Αντριου Γκάρφιλντ ("Αντιρρησίας συνείδησης"), Ράιαν Γκόσλινγκ ("La La Land"), Βίγκο Μόρτενσεν ("Captain Fantastic") και Ντένζελ Ουάσινγκτον ("Fences").
Το Όσκαρ Β΄ Γυναικείου Ρόλου κέρδισε η Βαϊόλα Ντέιβις, η οποία ήταν φαβορί στην κατηγορία. Με δάκρυα στα μάτια για το Fences του Ντένζελ Ουάσινγκτον, στον οποίο απευθύνθηκε με τη φράση «oh captain, my captain», προκαλώντας ζωηρές επευφημίες.
Βαιόλα Ντέιβς | AP Photo
Ο «Αστακός» του Γιώργου Λάνθιμου μπορεί να ήταν ψηλά στα γραφεία στοιχημάτων για το καλύτερο πρωτότυπο σενάριο, αλλά δεν κέρδισε καθώς ήταν αντιμέτωπός με Μια πόλη δίπλα στη Θάλασσα (Manchester by the Sea) του Κένεθ Λόνεργκαν, που έλαβε το βραβείο.
Το χρυσό αγλαματίδιο καλύτερης ξενόγλωσσης ταινίας έλαβε «Ο εμποράκος» του Ιρανού σκηνοθέτη Ασγκάρ Φαρχάντι, ο οποίος ήταν απών σε ένδειξη διαμαρτυρίας για το αντιμεταναστευτικό διάταγμα του Ντόναλντ Τραμπ.
Η ιρανοαμερικανή Ανουσέχ Ανσάρι διάβασε μια ανακοίνωση εξ ονόματος του σπουδαίου δημιουργού, με την οποία εξήγησε ότι απουσίασε σε ένδειξη «σεβασμού προς τους συμπολίτες μου και τους πολίτες άλλων έξι χωρών» αλλά και μετά το «απάνθρωπο (μέτρο) που απαγορεύει την είσοδο μεταναστών στις ΗΠΑ».
Η ταινία που είναι αφιερωμένη στον έκπτωτο αστέρα του αμερικάνικου φούτμπολ Όου Τζέι Σίμσον, το O.J.: Made in America του σκηνοθέτη Έζρα Έντελμαν, έλαβε το Όσκαρ καλύτερου ντοκιμαντέρ.
Το ντοκιμαντέρ αυτό έχει μεγάλη διάρκεια (7 ώρες και 47 λεπτά) και είναι χωρισμένο σε πέντε επεισόδια. Κάτι επίσης περίεργο είναι ότι είχε παραγγελθεί από το αθλητικό τηλεοπτικό δίκτυο ESPN (θυγατρική της Disney), για τη σειρά ντοκιμαντέρ "30 for 30" που προβάλλει.
Η Ζωούπολη (Zootopia) σε σκηνοθεσία των Ριτς Μουρ και Μπάιρον Χάουαρντ, μια αλληγορία για τις προκαταλήψεις και τον ρατσισμό, έλαβε Όσκαρ καλύτερης ταινίας κινουμένων σχεδίων, επιστέφοντας μια χρονιά ρεκόρ για τον κολοσσό της Disney, στην οποία το συγκεκριμένο φιλμ είχε ρόλο, αφού τα έσοδα της εταιρείας από τα εισιτήρια ξεπέρασαν το 1 δισεκατομμύριο δολάρια παγκοσμίως.
Τζάστιν Χόρβιτς | AP Photo
Ο Τζάστιν Χόρβιτς έλαβε δύο βραβεία Όσκαρ, του καλύτερου σάουντρακ και του καλύτερου πρωτότυπου τραγουδιού, όπως αναμενόταν από πολλούς ότι θα κατάφερνε ο συνθέτης της μουσικής μιας ταινίας που θεωρείται πως αναγεννά το είδος των μιούζικαλ, του La La Land.
Ο συνθέτης ευχαρίστησε παραλαμβάνοντας τα αγαλματίδια τον «υπέροχο φίλο του Ντέιμιεν» Σαζέλ, τον σκηνοθέτη της ταινίας, καθώς και «όλους τους μουσικούς του Λος Άντζελες» που συμμετείχαν στην εκτέλεση της δουλειάς του.
Κατά τη διάρκεια της τελετής ιδιαίτερο ενδιαφέρον είχε η παρουσίαση των τραγουδιών, ενώ πολύ συγκινητικό ήταν το βίντεο με τους καλλιτέχνες που έφυγαν από τη ζωή τη χρονιά που πέρασε.

Πολιτικά σχόλια κατά του Τραμπ

Ο παρουσιαστής Τζίμι Κίμελ άρχισε την τελετή κάνοντας μια σειρά χιουμοριστικά, πάντως ιδιαίτερα καυστικά σχόλια, βάζοντας στο στόχαστρο τον πρόεδρο των ΗΠΑ: «αυτό το πρόγραμμα το παρακολουθούν απευθείας εκατομμύρια άνθρωποι, Αμερικανοί και πολίτες 225 και πλέον χωρών σε όλο τον κόσμο, που τώρα μας μισούν», είπε ήδη στην εναρκτήρια φράση του.
Σημειώνοντας πως θα χρειαστεί κάτι παραπάνω από την τελετή των Όσκαρ για να ενωθεί μια διχασμένη χώρα, ο Κίμελ κάλεσε τους αμερικανούς τηλεθεατές να προσπαθήσουν να συμφιλιωθούν με τους πολιτικούς τους αντιπάλους που γνωρίζουν προσωπικά, να προσπαθήσουν να κάνουν μια πολιτισμένη, ανθρώπινη συζήτηση. «Αν μπορούσαμε να το κάνουμε αυτό, ίσως κάναμε την Αμερική σπουδαία ξανά», συμπλήρωσε, παραπέμποντας στο κεντρικό προεκλογικό σύνθημα του Τραμπ.
Αφού αστειεύτηκε λίγο για τη δήθεν κόντρα του με τον Ματ Ντέιμον, ο Κίμελ έστρεψε ξανά τα χιουμοριστικά του βέλη προς τον Τραμπ: «Θέλω να πω "Σας ευχαριστώ, πρόεδρε Τραμπ"», είπε και απηύθυνε στο κοινό τη ρητορική ερώτηση «εννοώ, θυμάστε πέρσι που φαινόταν σαν τα Όσκαρ να είναι ρατσιστικά;», προκαλώντας θυμηδία και χειροκροτήματα.
Ματ Ντέιμον και Μπεν Άφλεκ | AP Photo
Ο Κίμελ συνέχισε τις αιχμές προς τον Τραμπ παρουσιάζοντας τη Μέριλ Στριπ: «από την πολύ μέτρια πρώιμη δουλειά της στον Ελαφοκυνηγό και το Πέρα από την Αφρική ως τις διόλου εντυπωσιακές ερμηνείες της στο Κράμερ εναντίον Κράμερ και την Εκλογή της Σόφι, η Μέριλ Στριπ κατάφερε με τα τηλεφωνήματα να εξασφαλίσει ρόλους σε πάνω από πενήντα ταινίες στην πορεία της ατυχούς της καριέρας».
Πρόσθεσε ότι η ηθοποιός είναι υποψήφια για Όσκαρ για 20ή φορά στην καριέρα της, πριν της ζητήσει να σηκωθεί όρθια για να υποκλιθεί στις οργισμένες επευφημίες όλης της αίθουσας, απευθύνοντάς της την προσφώνηση «η εντελώς υπερτιμημένη Μέριλ Στριπ»—άλλη μια νύξη στον Τραμπ.
Ο Κίμελ συνέχισε τις αιχμές για τον Τραμπ, αναφερόμενος στην σπουδαία Γαλλίδα ηθοποιό Ιζαμπέλ Ιπέρ, που ήταν πρώτη φορά υποψήφια για Όσκαρ: «Δεν έχουμε δει την ταινία σας», είπε, καθώς η γλώσσα της είναι τα γαλλικά, αλλά «σας λατρεύουμε και είμαστε χαρούμενοι που η υπηρεσία εθνικής ασφαλείας σας άφησε να μπείτε στη χώρα».
Ιζαμπέν Ιπέρ | AP Photo

πηγή Εφημερίδα των Συντακτών
Continue reading
Εγγραφή σε: Αναρτήσεις (Atom)